KONSTYTUCJA I KONWENCJA
Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego,
sporządzone w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r.
(Dz. U. z dnia 20 marca 1998 r.)
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 22 grudnia 1992 r. została sporządzona w Genewie Konstytucja i Konwencja Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego.
Po zaznajomieniu się z powyższymi dokumentami Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego oświadczam, że:
- zostały one uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nich zawartych,
- są przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,
- będą niezmiennie zachowywane.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 10 maja 1995 r.
(Teksty Konstytucji i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego zawiera oddzielny załącznik do niniejszy numeru)
ZAŁĄCZNIK
KONSTYTUCJA I KONWENCJA MIĘDZYNARODOWEGO ZWIĄZKU TELEKOMUNIKACYJNEGO
sporządzone w Genewie
dnia 22 grudnia 1992 r.
SPIS TREŚCI
Treść Konstytucji w języku polskim
Treść Konwencji w języku polskim
Treść Konstytucji w języku francuskim
Treść Konwencji w języku francuskim
KONSTYTUCJA MIĘDZYNARODOWEGO ZWIĄZKU TELEKOMUNIKACYJNEGO
Wstęp
1
Uznając w pełni suwerenne prawa każdego Państwa do regulowania swej telekomunikacji i mając na uwadze wzrastające znaczenie telekomunikacji dla zachowania pokoju oraz dla społecznego i gospodarczego rozwoju wszystkich Państw, Państwa strony niniejszej Konstytucji, podstawowego dokumentu Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego i Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (określanej poniżej jako Konwencja), która ją uzupełnia, w celu ułatwienia pokojowych stosunków, międzynarodowej współpracy między narodami, jak również rozwoju gospodarczego oraz społecznego poprzez prawidłowe funkcjonowanie telekomunikacji uzgodniły, co następuje:
Rozdział I
Postanowienia podstawowe
Artykuł 1
Cel Związku
2
1. Związek ma na celu:
3
a) utrzymanie i rozwijanie współpracy międzynarodowej między wszystkimi Członkami Związku dla lepszego i racjonalnego wykorzystania wszelkiego rodzaju telekomunikacji;
4
b) popieranie i świadczenie pomocy technicznej krajom rozwijającym się w dziedzinie telekomunikacji, jak również popieranie mobilizacji środków materialnych oraz finansowych potrzebnych na ich realizację;
5
c) popieranie rozwoju środków technicznych i ich najbardziej wydajnej eksploatacji dla podniesienia sprawności usług telekomunikacyjnych, zwiększenia ich użyteczności i możliwie szybkiego jak najszerszego udostępnienia ich ogółowi;
6
d) popieranie rozszerzania korzyści wynikających z nowych technologii w telekomunikacji na wszystkich mieszkańców świata;
7
e) popieranie wykorzystania służb telekomunikacyjnych dla ułatwienia stosunków pokojowych;
8
f) koordynowanie działalności Członków aby osiągnąć te cele;
9
g) popieranie, na szczeblu międzynarodowym, stosowania szerszego podejścia do zagadnień telekomunikacyjnych ze względu na światowy charakter informacji gospodarczej i społecznej, poprzez współpracę z innymi międzynarodowymi i regionalnymi organizacjami międzyrządowymi, jak również organizacjami pozarządowymi zajmującymi się telekomunikacją;
10
2. W tym celu Związek w szczególności będzie:
11
a) przeznaczał pasma częstotliwości widma radiowego, rezerwował częstotliwości i rejestrował przydziały częstotliwości oraz przydzielał pozycje orbitalne na orbicie satelitów geostacjonarnych w sposób pozwalający na uniknięcie szkodliwych zakłóceń między stacjami radiokomunikacyjnymi różnych krajów;
12
b) koordynował działalność mającą na celu wyeliminowanie szkodliwych zakłóceń między stacjami radiokomunikacyjnymi poszczególnych krajów oraz zwiększenie efektywności wykorzystania widma częstotliwości radiowych, jak również orbity satelitów geostacjonarnych dla służb radiokomunikacyjnych;
13
c) ułatwiał międzynarodową normalizację telekomunikacji, zapewniającą zadowalający poziom jakości usług;
14
d) popierał współpracę międzynarodową w celu zapewnienia pomocy technicznej krajom rozwijającym się, jak również tworzenie, rozwój i doskonalenie urządzeń i sieci telekomunikacyjnych w krajach rozwijających się przy użyciu wszelkich środków będących w jego dyspozycji, stosownie do potrzeb, zarówno poprzez swój udział w odpowiednich programach Organizacji Narodów Zjednoczonych, jak i wykorzystując swoje własne zasoby, stosownie do potrzeb;
15
e) koordynował wysiłki mające na celu harmonijny rozwój urządzeń telekomunikacyjnych, ze szczególnym uwzględnieniem technik łączności satelitarnej, w sposób zapewniający jak najlepsze wykorzystanie stwarzanych przez nie możliwości;
16
f) popierał współpracę wśród swoich Członków mającą na celu ustalenie opłat na możliwie najniższym poziomie, dającym się jednocześnie pogodzić z wysoką jakością usług i zdrową, samowystarczalną gospodarką finansową telekomunikacji;
17
g) popierał stosowanie środków zapewniających bezpieczeństwo życia ludzkiego przez współdziałanie służb telekomunikacyjnych;
18
h) prowadził badania, ustanawiał przepisy, przyjmował uchwały, formułował zalecenia i opinie, gromadził i publikował informacje dotyczące telekomunikacji;
19
i) współpracował z międzynarodowymi organizacjami finansowymi i do spraw rozwoju w celu popierania tworzenia preferencyjnych i korzystnych linii kredytowych przeznaczonych na rozwój projektów społecznych mających na celu, między innymi, rozszerzenie usług telekomunikacyjnych na najbardziej izolowane regiony krajów.
Artykuł 2
Skład Związku
20
Międzynarodowy Związek Telekomunikacyjny, biorąc pod uwagę zasadę uniwersalności i korzyści związane z powszechnym uczestnictwem w Związku, składa się z:
21
a) każdego Państwa będącego Członkiem Związku w charakterze strony jakiejkolwiek Międzynarodowej Konwencji Telekomunikacyjnej przed wejściem w życie niniejszej Konstytucji i Konwencji;
22
b) każdego innego Państwa Członka Organizacji Narodów Zjednoczonych, które przystąpi do niniejszej Konstytucji i Konwencji zgodnie z postanowieniem artykułu 53 niniejszej Konstytucji;
23
c) każdego innego Państwa nie będącego Członkiem Organizacji Narodów Zjednoczonych, które złoży wniosek o uzyskanie członkostwa w Związku i którego wniosek uzyska poparcie dwóch trzecich Członków Związku, przystąpi do niniejszej Konstytucji i Konwencji zgodnie z postanowieniem artykułu 53 niniejszej Konstytucji. W przypadku gdy wniosek o przystąpienie w charakterze Członka zostanie przedłożony w okresie między dwiema Konferencjami Pełnomocników, Sekretarz Generalny zasięga opinii Członków Związku; uznaje się, że Członek powstrzymał się od głosu, jeżeli nie udzieli odpowiedzi w terminie czterech miesięcy od daty, w której zwrócono się do niego o opinię.
Artykuł 3
Prawa i obowiązki Członków
24
1. Członkowie Związku posiadają prawa i podlegają obowiązkom określonym w niniejszej Konstytucji oraz w Konwencji.
25
2. Prawa Członków w zakresie ich udziału w konferencjach, zebraniach i konsultacjach Związku są następujące:
26
a) każdy Członek ma prawo uczestniczyć w konferencjach, może być wybierany do Rady i ma prawo przedstawiać kandydatów w głosowaniu na funkcjonariuszy Związku lub członków Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego;
27
b) każdy Członek, z zastrzeżeniem postanowień pozycji 169 i 210 niniejszej Konstytucji, ma prawo do jednego głosu na wszystkich Konferencjach Pełnomocników, na wszystkich światowych konferencjach i wszystkich zgromadzeniach radiokomunikacyjnych, jak również na wszystkich zebraniach komisji studiów, a w przypadku gdy wchodzi w skład Rady, na wszystkich sesjach Rady. Na regionalnych konferencjach są uprawnieni do głosowania jedynie Członkowie danego regionu;
28
c) każdy Członek ma również prawo, z zastrzeżeniem postanowień pozycji 169 i 210 niniejszej Konstytucji, do jednego głosu we wszystkich konsultacjach przeprowadzanych drogą korespondencyjną. W przypadku konsultacji dotyczących regionalnych konferencji są uprawnieni do głosowania jedynie Członkowie danego regionu.
Artykuł 4
Dokumenty Związku
29
1. Dokumentami Związku są:
– niniejsza Konstytucja Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego,
– Konwencja Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego,
i
– Regulaminy Administracyjne.
30
2. Niniejsza Konstytucja, której postanowienia są uzupełnione postanowieniami Konwencji, jest podstawowym dokumentem Związku.
31
3. Postanowienia niniejszej Konstytucji i Konwencji są uzupełnione dodatkowo postanowieniami Regulaminów Administracyjnych, wymienionymi poniżej, które regulują wykorzystanie telekomunikacji i obowiązują wszystkich Członków:
– Międzynarodowy Regulamin Telekomunikacyjny,
– Regulamin Radiokomunikacyjny.
32
4. W przypadku rozbieżności między postanowieniem niniejszej Konstytucji a postanowieniem Konwencji lub Regulaminów Administracyjnych obowiązuje postanowienie Konstytucji. W przypadku rozbieżności między postanowieniem Konwencji a postanowieniem Regulaminów Administracyjnych decyduje postanowienie Konwencji.
Artykuł 5
Definicje
33
Gdy z treści inaczej nie wynika:
34
a) określenia zastosowane w niniejszej Konstytucji i zdefiniowane w załączniku do niej, który stanowi integralną część niniejszej Konstytucji, mają znaczenie nadane im w tym załączniku;
35
b) określenia - inne niż zdefiniowane w załączniku do niniejszej Konstytucji - zastosowane w Konwencji i zdefiniowane w załączniku do niej, który stanowi integralną część Konwencji, mają znaczenie nadane im w tym załączniku;
36
c) inne określenia zdefiniowane w Regulaminach Administracyjnych mają znaczenie, które zostało im nadane w tych Regulaminach.
Artykuł 6
Wykonanie dokumentów Związku
37
1. Członkowie są zobowiązani do przestrzegania postanowień niniejszej Konstytucji, Konwencji i Regulaminów Administracyjnych we wszystkich urzędach i wszystkich stacjach telekomunikacyjnych założonych lub eksploatowanych przez nich, które świadczą międzynarodowe usługi lub które mogą powodować szkodliwe zakłócenia dla służb radiokomunikacyjnych innych krajów, co nie dotyczy służb, które nie podlegają tym obowiązkom na mocy postanowień artykułu 48 niniejszej Konstytucji.
38
2. Członkowie są także zobowiązani do stosowania niezbędnych środków dla nakazania przestrzegania postanowień niniejszej Konstytucji, Konwencji i Regulaminów Administracyjnych operatorom, którzy uprawnieni są przez nich do zakładania i eksploatacji telekomunikacji i którzy świadczą usługi międzynarodowe lub używają stacji, które mogą powodować szkodliwe zakłócenia dla służb radiokomunikacyjnych innych krajów.
Artykuł 7
Struktura Związku
39
Związek składa się z:
40
a) Konferencji Pełnomocników, najwyższego organu Związku;
41
b) Rady, która działa jako mandatariusz Konferencji Pełnomocników;
42
c) światowych konferencji międzynarodowej telekomunikacji;
43
d) Sektora Radiokomunikacji, w tym światowych i regionalnych konferencji radiokomunikacyjnych, zgromadzeń radiokomunikacyjnych oraz Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego;
44
e) Sektora Normalizacji Telekomunikacji, w tym światowych konferencji normalizacji telekomunikacji;
45
f) Sektora Rozwoju Telekomunikacji, w tym światowych i regionalnych konferencji do spraw rozwoju telekomunikacji;
46
g) Sekretariatu Generalnego.
Artykuł 8
Konferencja Pełnomocników
47
1. Konferencja Pełnomocników składa się z delegacji reprezentujących Członków. Jest ona zwoływana co cztery lata.
48
2. Konferencja Pełnomocników:
49
a) określa ogólne zasady, którymi powinien kierować się Związek dla osiągnięcia celu wymienionego w artykule 1 niniejszej Konstytucji;
50
b) po rozpatrzeniu opracowanych przez Radę sprawozdań z działalności Związku od ostatniej Konferencji Pełnomocników, jak również dotyczących polityki i planów strategicznych zaleconych Związkowi, przyjmuje wszystkie decyzje, które wydają się jej właściwe;
51
c) wyznacza podstawy budżetu Związku i ustala, biorąc pod uwagę decyzje podjęte w oparciu o sprawozdania wymienione w powyżej wymienionym postanowieniu pozycji 50, limit jego wydatków na okres do następnej Konferencji Pełnomocników, po rozważeniu wszystkich właściwych aspektów prac Związku w tym okresie;
52
d) określa ogólne wytyczne dotyczące stanu personalnego Związku i ustala w razie potrzeby wynagrodzenia podstawowe, siatki płac, system dodatków oraz emerytur dla wszystkich pracowników Związku;
53
e) rozpatruje rachunki Związku, i jeżeli zachodzi taka potrzeba, zatwierdza je ostatecznie;
54
f) wybiera Członków, którzy są powoływani do utworzenia Rady;
55
g) wybiera Sekretarza Generalnego, Zastępcę Sekretarza Generalnego oraz Dyrektorów Biur Sektorów, jako funkcjonariuszy Związku wybranych przez głosowanie;
56
h) wybiera członków Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego;
57
i) rozpatruje i przyjmuje, jeżeli zachodzi taka potrzeba, propozycje poprawek do niniejszej Konstytucji i Konwencji zgodnie z postanowieniami odpowiednio artykułu 55 niniejszej Konstytucji i właściwego postanowienia Konwencji;
58
j) zawiera lub poddaje rewizji, jeżeli zachodzi tego potrzeba, umowy między Związkiem a innymi organizacjami międzynarodowymi, rozpatruje wszelkie umowy tymczasowe zawarte przez Radę w imieniu Związku z tymi organizacjami i nadaje im bieg, jaki uzna za słuszny;
59
k) zajmuje się wszelkimi innymi sprawami telekomunikacji, których rozpatrzenie uzna za konieczne.
Artykuł 9
Podstawowe zasady wyborów i kwestie z nimi związane
60
1. Podczas wyborów, o których mowa w pozycjach od 54 do 56 niniejszej Konstytucji, Konferencja Pełnomocników zapewnia, aby:
61
a) Członkowie Rady zostali wybrani, z należytym uwzględnieniem konieczności sprawiedliwego podziału miejsc w Radzie między wszystkie regiony świata;
62
b) Sekretarz Generalny, Zastępca Sekretarza Generalnego, Dyrektorzy Biur i członkowie Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego byli obywatelami różnych Krajów Członkowskich oraz aby w czasie wyborów należycie uwzględniono sprawiedliwy podział geograficzny między regionami świata; w stosunku do funkcjonariuszy wybieranych należy zastosować ponadto zasady określone w pozycji 154 niniejszej Konstytucji;
63
c) członkowie Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego wybierani są indywidualnie spośród kandydatów zgłoszonych przez Członków Związku; każdy Członek może zgłosić tylko jednego kandydata, obywatela swego kraju.
64
2. Zasady, według których odbywają się te wybory, są ustalane przez Konferencję Pełnomocników. Postanowienia dotyczące przystąpienia do pełnienia obowiązków, wakatów na stanowiskach oraz ponownego wyboru znajdują się w Konwencji.
Artykuł 10
Rada
65
1. (1) Rada składa się z Członków Związku wybranych przez Konferencję Pełnomocników zgodnie z postanowieniami pozycji 61 niniejszej Konstytucji.
66
(2) Każdy Członek Rady wyznacza jedną osobę do zasiadania w Radzie, której może pomagać jeden lub więcej doradców.
67
2. Rada ustanawia swój własny regulamin wewnętrzny.
68
3. W okresach między Konferencjami Pełnomocników Rada, jako organ kierujący Związkiem, działa w imieniu Konferencji Pełnomocników w granicach udzielonych jej przez nią uprawnień.
69
4. (1) Rada ma obowiązek podejmować wszelkie środki ułatwiające wprowadzenie w życie przez Członków, postanowień niniejszej Konstytucji, Konwencji, Regulaminów Administracyjnych, decyzji Konferencji Pełnomocników oraz, w razie potrzeby, decyzji innych konferencji i zebrań Związku, jak również wykonywać wszelkie inne zadania przydzielone jej przez Konferencję Pełnomocników.
70
(2) Bada ważne zagadnienia dotyczące polityki telekomunikacyjnej zgodnie z ogólnymi dyrektywami Konferencji Pełnomocników, tak aby ukierunkowanie polityki i strategii Związku było w pełni dostosowane do stałego rozwoju środowiska telekomunikacji.
71
(3) Zapewnia sprawną koordynację działalności Związku i sprawuje skuteczną kontrolę finansową nad Sekretariatem Generalnym i trzema Sektorami.
72
(4) Bierze udział, zgodnie z celem Związku, w rozwoju telekomunikacji w krajach rozwijających się wszystkimi środkami będącymi w jej dyspozycji, w tym poprzez udział Związku w odpowiednich programach Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Artykuł 11
Sekretariat Generalny
73
1. (1) Sekretariatem Generalnym Związku kieruje Sekretarz Generalny przy pomocy Zastępcy Sekretarza Generalnego.
74
(2) Sekretarz Generalny we współpracy z Komitetem Koordynacyjnym opracowuje politykę i plany strategiczne Związku i koordynuje jego działalność.
75
(3) Sekretarz Generalny podejmuje wszelkie niezbędne kroki dla zapewnienia oszczędnego wykorzystania zasobów Związku i jest odpowiedzialny przed Radą za całość gospodarki administracyjnej i finansowej Związku.
76
(4) Sekretarz Generalny działa w charakterze prawnego przedstawiciela Związku.
77
2. Zastępca Sekretarza Generalnego jest odpowiedzialny przed Sekretarzem Generalnym; pomaga on Sekretarzowi Generalnemu w wykonywaniu jego obowiązków i wykonuje określone zadania, które zleci mu Sekretarz Generalny. Pełni on obowiązki Sekretarza Generalnego w czasie jego nieobecności.
Rozdział II
Sektor Radiokomunikacji
Artykuł 12
Funkcje i struktura
78
1. (1) Funkcje Sektora Radiokomunikacji polegają na realizacji celu Związku dotyczącego radiokomunikacji określonego w artykule 1 niniejszej Konstytucji,
– poprzez zapewnienie racjonalnego, sprawiedliwego, wydajnego i oszczędnego wykorzystania widma częstotliwości radiowych przez wszystkie służby radiokomunikacyjne, w tym te, które wykorzystują orbitę satelitów geostacjonarnych, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 44 niniejszej Konstytucji, i
– poprzez prowadzenie badań, bez ograniczeń co do zakresów częstotliwości, oraz poprzez przyjmowanie zaleceń dotyczących radiokomunikacji.
79
(2) Precyzyjne zakresy działania Sektora Radiokomunikacji i Sektora Normalizacji Telekomunikacji powinny być stale badane, przy ścisłej współpracy w odniesieniu do tematów je interesujących, zgodnie ze stosownymi postanowieniami Konwencji. Powinna być zapewniona ścisła współpraca między Sektorami Radiokomunikacji, Normalizacji Telekomunikacji i Rozwoju Telekomunikacji.
80
2. Działalność Sektora Radiokomunikacji jest zapewniona poprzez:
81
a) światowe i regionalne konferencje radiokomunikacyjne;
82
b) Komitet do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego;
83
c) zgromadzenia radiokomunikacyjne, które odbywają się równocześnie ze światowymi konferencjami radiokomunikacyjnymi;
84
d) komisje studiów radiokomunikacji;
85
e) Biuro Radiokomunikacji kierowane przez wybranego Dyrektora.
86
3. Członkami Sektora Radiokomunikacji są:
87
a) z mocy prawa administracje wszystkich Członków Związku;
88
b) wszystkie jednostki lub organizacje, upoważnione zgodnie z właściwymi postanowieniami Konwencji.
Artykuł 13
Konferencje radiokomunikacyjne i zgromadzenia radiokomunikacyjne
89
1. Światowa konferencja radiokomunikacyjna może zmienić częściowo, lub, w przypadkach szczególnych, cały Regulamin Radiokomunikacyjny oraz zajmować się wszystkimi zagadnieniami o charakterze światowym, wynikającymi z jej kompetencji i zgodnymi z jej porządkiem obrad. Inne zadania tej konferencji są wymienione w Konwencji.
90
2. Światowe konferencje radiokomunikacyjne zwoływane są zwykle co dwa lata; jednakże zgodnie z właściwymi postanowieniami Konwencji taka konferencja może nie zostać zwołana lub może być zwołana dodatkowa konferencja.
91
3. Zgromadzenia radiokomunikacyjne są również zwoływane zwykle co dwa lata i odbywają się w tym samym miejscu i czasie co światowe konferencje radiokomunikacyjne, aby w taki sposób polepszyć wydajność i produktywność Sektora Radiokomunikacji. Zgromadzenia radiokomunikacyjne tworzą potrzebną bazę techniczną dla prac światowych konferencji radiokomunikacyjnych i realizują wszystkie potrzeby wspomnianych konferencji; ich funkcje są określone w Konwencji.
92
4. Decyzje światowych konferencji radiokomunikacyjnych, zgromadzeń radiokomunikacyjnych oraz regionalnych konferencji radiokomunikacyjnych powinny być, w każdym przypadku, zgodne z postanowieniami niniejszej Konstytucji i Konwencji. Decyzje zgromadzeń radiokomunikacyjnych lub regionalnych konferencji radiokomunikacyjnych powinny być również, w każdym przypadku, zgodne z postanowieniami Regulaminu Radiokomunikacyjnego. Przy przyjmowaniu uchwał i decyzji, konferencje powinny brać pod uwagę przewidywane skutki finansowe i powinny unikać przyjmowania uchwał i decyzji mogących pociągnąć za sobą przekroczenie górnych limitów kredytów ustalonych przez Konferencję Pełnomocników.
Artykuł 14
Komitet do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego
93
1. Komitet do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego składa się z wybranych członków o wysokich kwalifikacjach w dziedzinie radiokomunikacji, posiadających duże doświadczenie praktyczne w dziedzinie przydziału i wykorzystania częstotliwości. Każdy członek musi być na bieżąco zaznajomiony z warunkami geograficznymi, ekonomicznymi i demograficznymi jednego szczególnego regionu świata. Członkowie pełnią swoje funkcje w służbie Związku w sposób niezależny i na czas określony.
94
2. Funkcje Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego polegają na:
95
a) zatwierdzaniu zasad proceduralnych, które zawierają kryteria techniczne, zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym oraz decyzjami kompetentnych konferencji radiokomunikacyjnych. Te zasady proceduralne są wykorzystywane przez Dyrektora oraz Biuro przy stosowaniu Regulaminu Radiokomunikacyjnego dla rejestracji przydziałów częstotliwości dokonywanych przez Członków. Zasady te mogą być komentowane przez administracje i w przypadku niemożliwości uzyskania porozumienia, sprawa jest przedkładana przyszłej światowej konferencji radiokomunikacyjnej;
96
b) rozpatrywaniu wszystkich innych problemów, które nie mogą być rozwiązane przy zastosowaniu wyżej wymienionych zasad proceduralnych;
97
c) wykonywaniu wszystkich dodatkowych prac dotyczących przydziału i wykorzystania częstotliwości, tak jak to zostało określone w pozycji 78 niniejszej Konstytucji, zgodnie z procedurami przewidzianymi przez Regulamin Radiokomunikacyjny, zaleconymi przez kompetentną konferencję lub przez Radę za zgodą większości Członków Związku w celu przygotowania takiej konferencji lub wykonania jej decyzji.
98
3. (1) Członkowie Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego, pełniąc swoje obowiązki w Komitecie, nie reprezentują swojego Państwa Członka ani regionu, lecz pełnią międzynarodową funkcję publiczną. W szczególności każdy członek Komitetu nie powinien brać udziału przy podejmowaniu decyzji bezpośrednio dotyczących swojej administracji.
99
(2) Żaden członek Komitetu nie powinien, w zakresie pełnionych przez siebie funkcji w służbie Związku, prosić ani otrzymywać instrukcji od żadnego rządu, żadnego członka jakiegokolwiek rządu, żadnej organizacji, osoby publicznej lub prywatnej. Członkowie nie powinni podejmować żadnych działań lub zgadzać się z decyzjami, które mogą być niezgodne z ich statusem określonym w pozycji 98 powyżej.
100
(3) Każdy Członek musi respektować charakter wyłącznie międzynarodowy funkcji członków Komitetu i nie powinien próbować wpływać na wykonywanie przez nich funkcji w Komitecie.
101
4. Metody pracy Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego są określone w Konwencji.
Artykuł 15
Komisje studiów radiokomunikacyjnych
102
Funkcje komisji studiów radiokomunikacyjnych są określone w Konwencji.
Artykuł 16
Biuro Radiokomunikacji
103
Funkcje Dyrektora Biura Radiokomunikacji są określone w Konwencji.
Rozdział III
Sektor Normalizacji Telekomunikacji
Artykuł 17
Funkcje i struktura
104
1. (1) Funkcje Sektora Normalizacji Telekomunikacji polegają na pełnej realizacji celu Związku dotyczącego normalizacji telekomunikacji określonego w artykule 1 niniejszej Konstytucji, poprzez prowadzenie badań dotyczących zagadnień technicznych, eksploatacji i taryfikacji oraz poprzez przyjmowanie zaleceń na ten temat dla normalizacji telekomunikacji w skali światowej.
105
(2) Precyzyjne zakresy działania Sektora Radiokomunikacji i Sektora Normalizacji Telekomunikacji powinny być stale badane, powinny one ściśle współpracować ze sobą w zakresie tematów je interesujących zgodnie z właściwymi postanowieniami Konwencji. Powinna być zapewniona ścisła współpraca między Sektorami Radiokomunikacji, Normalizacji Telekomunikacji i Rozwoju Telekomunikacji.
106
2. Działalność Sektora Normalizacji Telekomunikacji jest zapewniona poprzez:
107
a) światowe konferencje normalizacji telekomunikacji;
108
b) komisje studiów normalizacji telekomunikacji;
109
c) Biuro Normalizacji Telekomunikacji kierowane przez wybranego Dyrektora.
110
3. Członkami Sektora Normalizacji Telekomunikacji są:
111
a) z mocy prawa, administracje wszystkich Członków Związku;
112
b) wszystkie jednostki lub organizacje, upoważnione zgodnie z właściwymi postanowieniami Konwencji.
Artykuł 18
Światowe konferencje normalizacji telekomunikacji
113
1. Rola światowych konferencji normalizacji telekomunikacji jest określona w Konwencji.
114
2. Światowe konferencje normalizacji telekomunikacji są zwoływane co cztery lata; jednakże dodatkowa konferencja może zostać zorganizowana zgodnie z właściwymi postanowieniami Konwencji.
115
3. Decyzje światowych konferencji normalizacji telekomunikacji powinny być, we wszystkich przypadkach, zgodne z postanowieniami niniejszej Konstytucji, Konwencji oraz Regulaminów Administracyjnych. Przy przyjmowaniu uchwał i decyzji konferencje powinny brać pod uwagę przewidywane skutki finansowe i powinny unikać przyjmowania uchwał i decyzji mogących pociągnąć za sobą przekroczenie górnych limitów kredytów ustalonych przez Konferencję Pełnomocników.
Artykuł 19
Komisje studiów normalizacji telekomunikacji
116
Funkcje komisji studiów normalizacji telekomunikacji są określone w Konwencji.
Artykuł 20
Biuro Normalizacji Telekomunikacji
117
Funkcje Dyrektora Biura Normalizacji Telekomunikacji są określone w Konwencji.
Rozdział IV
Sektor Rozwoju Telekomunikacji
Artykuł 21
Funkcje i struktura
118
1. (1) Funkcje Sektora Rozwoju Telekomunikacji polegają na realizacji celu Związku określonego w artykule 1 niniejszej Konstytucji i na wywiązywaniu się, w zakresie swoich specyficznych obowiązków, z podwójnej roli Związku jako wyspecjalizowanej organizacji ONZ i organu wykonawczego mającego za zadanie wprowadzanie w życie projektów w ramach programu rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych lub innych ustaleń dotyczących finansowania w celu ułatwienia i polepszenia rozwoju telekomunikacji poprzez oferowanie, organizowanie i koordynowanie działalności współpracy i pomocy technicznej.
119
(2) Zadania Sektora Radiokomunikacji, Normalizacji Telekomunikacji i Rozwoju Telekomunikacji dotyczące zagadnień związanych z rozwojem są przedmiotem ścisłej współpracy, zgodnie z właściwymi postanowieniami niniejszej Konstytucji.
120
2. W wyżej wymienionym zakresie specyficzne funkcje Sektora Rozwoju Telekomunikacji są następujące:
121
a) zwiększanie wrażliwości decydentów na ważność roli telekomunikacji w narodowych planach rozwoju gospodarczego i społecznego oraz dostarczanie informacji i porad na temat możliwych opcji w dziedzinie polityki ogólnej i struktury;
122
b) popieranie rozwoju, ekspansji i eksploatacji sieci i usług telekomunikacyjnych, szczególnie w krajach rozwijających się, biorąc pod uwagę działalność innych zainteresowanych organów, poprzez wzmocnienie środków na rozwój zasobów ludzkich, planowanie, zarządzanie, mobilizację zasobów oraz na badania naukowe w dziedzinie rozwoju;
123
c) stymulowanie rozwoju telekomunikacji poprzez współpracę z regionalnymi organizacjami telekomunikacyjnymi oraz ze światowymi i regionalnymi instytucjami finansowymi zajmującymi się rozwojem, śledzenie stopnia zaawansowania projektów będących w jego programie rozwoju w celu dopilnowania prawidłowego wprowadzania ich w życie;
124
d) popieranie uruchomienia zasobów w celu niesienia pomocy w dziedzinie telekomunikacji krajom rozwijającym się, popieranie tworzenia szeregu preferencyjnych i korzystnych kredytów oraz współpracowanie z międzynarodowymi i regionalnymi organizacjami finansowymi i działającymi na rzecz rozwoju;
125
e) popieranie i koordynowanie programów pozwalających na przyspieszenie transferu odpowiednich technologii na rzecz krajów rozwijających się, biorąc pod uwagę ewolucję i modyfikacje dokonywane w sieciach krajów rozwiniętych;
126
f) popieranie udziału przemysłu w rozwoju telekomunikacji w krajach rozwijających się oraz udzielania porad dotyczących doboru i przekazywania właściwych technologii;
127
g) udzielanie porad, przeprowadzanie i finansowanie badań dotyczących, zależnie od potrzeby, tematów technicznych, ekonomicznych, finansowych, zarządzania, regulacyjnych i polityki ogólnej, łącznie z badaniami dotyczącymi specyficznych projektów w dziedzinie telekomunikacji;
128
h) współpracowanie z innymi Sektorami, Sekretariatem Generalnym oraz innymi organami zainteresowanymi w celu opracowania ogólnego programu dla międzynarodowych i regionalnych sieci telekomunikacyjnych w taki sposób, aby ułatwić koordynowanie ich rozwoju w celu świadczenia usług telekomunikacyjnych;
129
i) szczególnie interesowanie się, gdy wyżej wymienione działania dotyczą krajów najsłabiej rozwiniętych;
130
3. Działalność Sektora Rozwoju Telekomunikacji jest zapewniona poprzez:
131
a) światowe i regionalne konferencje rozwoju telekomunikacji;
132
b) komisje studiów rozwoju telekomunikacji;
133
c) Biuro Rozwoju Telekomunikacji kierowane przez wybranego dyrektora;
134
4. Członkami Sektora Rozwoju Telekomunikacji są:
135
a) z mocy prawa administracje wszystkich Członków Związku;
136
b) wszystkie jednostki lub organizacje, upoważnione zgodnie z właściwymi postanowieniami Konwencji.
Artykuł 22
Konferencje rozwoju telekomunikacji
137
1. Konferencje rozwoju telekomunikacji tworzą krąg dyskusyjny, gdzie badane są zagadnienia, projekty i programy interesujące rozwój telekomunikacji oraz gdzie ukierunkowuje się działalność Biura Rozwoju Telekomunikacji.
138
2. Konferencje rozwoju telekomunikacji obejmują:
139
a) światowe konferencje rozwoju telekomunikacji;
140
b) regionalne konferencje rozwoju telekomunikacji;
141
3. Między dwiema Konferencjami Pełnomocników odbywa się jedna światowa konferencja rozwoju telekomunikacji oraz, w zależności od zasobów i priorytetów, regionalne konferencje rozwoju telekomunikacji.
142
4. Konferencje rozwoju telekomunikacji nie opracowują Aktów Końcowych. Ich konkluzje przyjmują formę uchwał, decyzji, zaleceń lub raportów. Konkluzje te powinny być, we wszystkich przypadkach, zgodne z postanowieniami niniejszej Konstytucji, Konwencji oraz Regulaminów Administracyjnych. Przyjmując uchwały i decyzje, konferencje powinny brać pod uwagę przewidywane skutki finansowe i powinny unikać przyjmowania uchwał i decyzji mogących pociągnąć za sobą przekroczenie górnych limitów kredytów ustalonych przez Konferencję Pełnomocników.
143
5. Rola konferencji rozwoju telekomunikacji jest określona w Konwencji.
Artykuł 23
Komisje studiów rozwoju telekomunikacji
144
Funkcje komisji studiów rozwoju telekomunikacji są określone w Konwencji.
Artykuł 24
Biuro Rozwoju Telekomunikacji
145
Funkcje Dyrektora Biura Rozwoju Telekomunikacji są określone w Konwencji.
Rozdział V
Inne postanowienia dotyczące działalności Związku
Artykuł 25
Światowe konferencje międzynarodowej telekomunikacji
146
1. Światowa konferencja międzynarodowej telekomunikacji może zmienić częściowo, lub w przypadkach szczególnych, cały Międzynarodowy Regulamin Telekomunikacyjny oraz zajmować się wszystkimi innymi światowymi zagadnieniami wynikającymi z jej kompetencji lub zgodnymi z jej porządkiem obrad.
147
2. Decyzje światowych konferencji międzynarodowej telekomunikacji powinny być, we wszystkich przypadkach, zgodne z postanowieniami niniejszej Konstytucji oraz Konwencji. Przy przyjmowaniu uchwał i decyzji, konferencje powinny brać pod uwagę przewidywane skutki finansowe i powinny unikać przyjmowania uchwał i decyzji mogących pociągnąć za sobą przekroczenie górnych limitów kredytów ustalonych przez Konferencję Pełnomocników.
Artykuł 26
Komitet Koordynacyjny
148
1. Komitet Koordynacyjny składa się z Sekretarza Generalnego, Zastępcy Sekretarza Generalnego oraz Dyrektorów trzech Biur. Przewodniczy mu Sekretarz Generalny, a w przypadku jego nieobecności Zastępca Sekretarza Generalnego.
149
2. Komitet Koordynacyjny przyjmuje na siebie funkcję zespołu zajmującego się wewnętrznym zarządzaniem, który doradza Sekretarzowi Generalnemu i udziela mu praktycznej pomocy we wszystkich sprawach administracyjnych, finansowych, systemów informacji i współpracy technicznej, które nie są w wyłącznej kompetencji jednego Sektora lub Sekretarza Generalnego, jak również w sprawach stosunków zewnętrznych i informacji publicznej. Przy rozpatrywaniu tych kwestii Komitet w pełni bierze pod uwagę postanowienia niniejszej Konstytucji, Konwencji, decyzje Rady oraz interesy całego Związku.
Artykuł 27
Funkcjonariusze wybierani i personel Związku
150
1. (1) W czasie wykonywania swoich obowiązków funkcjonariusze wybierani, jak również personel Związku nie powinni zwracać się o instrukcje ani też ich otrzymywać od jakiegokolwiek rządu lub jakiejkolwiek władzy spoza Związku. Powinni oni wstrzymać się od jakiegokolwiek działania nie dającego się pogodzić z ich statusem funkcjonariuszy międzynarodowych.
151
(2) Każdy Członek musi respektować wyłącznie międzynarodowy charakter obowiązków pełnionych przez funkcjonariuszy wybieranych oraz personel Związku i nie próbować wpływać na nich w trakcie wykonywania ich obowiązków.
152
(3) Poza pełnionymi obowiązkami funkcjonariusze wybierani, jak również personel Związku nie powinni posiadać udziału lub korzyści finansowych, jakiejkolwiek natury, w jakimkolwiek przedsiębiorstwie zajmującym się telekomunikacją. Jednakże określenie "korzyści finansowe" nie powinno być interpretowane jako przeszkoda w pobieraniu w dalszym ciągu uposażenia emerytalnego z tytułu poprzedniego zatrudnienia lub służby.
153
(4) W celu zapewnienia skutecznego działania Związku każdy Członek, którego obywatel został wybrany na Sekretarza Generalnego, Zastępcę Sekretarza Generalnego lub Dyrektora Biura powinien powstrzymać się, w miarę możliwości, od odwołania tego obywatela w okresie między dwiema Konferencjami Pełnomocników.
154
2. Podstawową zasadą przy przyjmowaniu personelu i ustalaniu warunków pracy powinno być zapewnienie Związkowi personelu o najwyższych kwalifikacjach w zakresie wydajności, kompetencji i nieskazitelności. Powinno być brane pod uwagę znaczenie naboru personelu reprezentującego możliwie największą liczbę regionów geograficznych.
Artykuł 28
Finanse Związku
155
1. Wydatki Związku obejmują koszty związane z:
156
a) Radą;
157
b) Sekretariatem Generalnym oraz z Sektorami Związku;
158
c) Konferencjami Pełnomocników i światowymi konferencjami międzynarodowej telekomunikacji.
159
2. Wydatki Związku są pokrywane z udziałów Członków oraz jednostek i organizacji dopuszczonych do uczestnictwa w pracach Związku zgodnie z właściwymi postanowieniami Konwencji. Ich udziały są określone w zależności od liczby jednostek odpowiadających klasie udziałów wybranej przez każdego Członka, każdą jednostkę lub organizację zgodnie ze stosownymi postanowieniami Konwencji.
160
3. (1) Członkowie wybierają dobrowolnie klasę udziałów, zgodnie z którą będą uczestniczyć w wydatkach Związku.
161
(2) Wybór ten powinien być dokonany w ciągu 6 miesięcy od zakończenia Konferencji Pełnomocników zgodnie z tabelą klas udziałów przedstawioną w Konwencji.
162
(3) Jeżeli Konferencja Pełnomocników wprowadzi zmiany w tabeli klas udziałów znajdującej się w Konwencji, to Sekretarz Generalny zawiadomi każdego Członka o dacie wejścia w życie wprowadzonych zmian. Każdy Członek, w ciągu 6 miesięcy od daty zawiadomienia, informuje Sekretarza Generalnego o wybranej klasie udziałów zgodnej z obowiązującą zmienioną tabelą.
163
(4) Klasa udziałów wybrana przez każdego Członka zgodnie z pozycjami 161 lub 162 powyżej jest obowiązująca dopiero od dnia 1 stycznia po upływie 1 roku od wygaśnięcia terminu 6 miesięcy określonego w pozycjach 161 lub 162 powyżej.
164
4. Członkowie, którzy nie powiadomili o swojej decyzji w terminie określonym odpowiednio w pozycjach 161 i 162 powyżej, zachowują klasę udziałów wybraną poprzednio.
165
5. Klasa udziałów wybrana przez Członka może być zmniejszona jedynie zgodnie z pozycjami 161, 162 i 163 powyżej. Jednakże w wyjątkowych okolicznościach, takich jak klęski żywiołowe, pociągających za sobą konieczność uruchomienia programów pomocy międzynarodowej, Rada może wyrazić zgodę na zmniejszenie liczby jednostek udziału, na prośbę Członka, który udowodni, że nie jest w stanie utrzymać udziału w klasie poprzednio wybranej.
166
6. Tak samo Członkowie mogą, za zgodą Rady, wybrać klasę udziałów niższą niż klasa wybrana zgodnie z pozycją 161 powyżej, jeżeli ich proporcjonalna pozycja składkowa, począwszy od daty wyznaczonej w pozycji 163 powyżej, w stosunku do nowego okresu składkowego jest wyraźnie gorsza niż ich ostatnia pozycja.
167
7. Wydatki regionalnych konferencji wymienionych w pozycji 43 niniejszej Konstytucji są pokrywane przez wszystkich Członków danego regionu zgodnie z ich klasą udziałów i na tej samej zasadzie przez Członków innych regionów, którzy ewentualnie uczestniczyli w tych konferencjach.
168
8. Członkowie, jednostki oraz organizacje, o których mowa w pozycji 159 powyżej, płacą z góry ich roczne udziały obliczone na podstawie dwuletniego budżetu przyjętego przez Radę, przy uwzględnieniu wyrównań, które będzie ona mogła zatwierdzić.
169
9. Członek zalegający z opłatami na rzecz Związku traci prawo do głosu określone w pozycjach 27 i 28 niniejszej Konstytucji, gdy wysokość zadłużenia jest równa lub wyższa od wysokości udziałów należnych od tego Członka za okres ostatnich dwóch lat.
170
10. Specjalne postanowienia regulujące sprawę udziałów finansowych jednostek oraz organizacji wymienionych w pozycji 159 powyżej oraz innych międzynarodowych organizacji znajdują się w Konwencji.
Artykuł 29
Języki
171
1. (1) Związek posługuje się następującymi językami oficjalnymi i roboczymi: angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim.
172
(2) Języki te są używane, zgodnie z właściwymi decyzjami Konferencji Pełnomocników do opracowywania i publikacji dokumentów oraz tekstów Związku w równoważnych wersjach pod względem formy i treści, jak również do tłumaczenia równoczesnego podczas konferencji i zebrań Związku.
173
(3) W przypadku rozbieżności lub zastrzeżeń tekst francuski jest wiążący.
174
2. W przypadku gdy wszyscy uczestnicy konferencji lub zebrania wyrażą zgodę na taką procedurę, obrady mogą być prowadzone w mniejszej liczbie języków niż zostało to określone powyżej.
Artykuł 30
Siedziba Związku
175
Związek ma swoją siedzibę w Genewie.
Artykuł 31
Zdolność prawna Związku
176
Związek posiada, na terytorium każdego z swoich Członków, zdolność prawną, jaka jest mu niezbędna do wykonywania jego funkcji i osiągania jego celów.
Artykuł 32
Regulamin wewnętrzny konferencji i innych zebrań
177
1. Przy organizowaniu swojej pracy oraz prowadzeniu obrad Konferencje oraz zebrania Związku stosują regulamin wewnętrzny zawarty w Konwencji.
178
2. Konferencje oraz Rada mogą przyjąć zasady, które uważają za niezbędne jako uzupełnienie regulaminu wewnętrznego. Jednakże te uzupełniające zasady muszą być zgodne z postanowieniami niniejszej Konstytucji i Konwencji; w przypadku gdy uzupełniające zasady zostały przyjęte przez konferencje, są one publikowane jako ich dokumenty.
Rozdział VI
Postanowienia ogólne dotyczące telekomunikacji
Artykuł 33
Prawo ogółu do korzystania z międzynarodowej służby telekomunikacyjnej
179
Członkowie uznają prawo ogółu do korespondowania za pośrednictwem międzynarodowej służby korespondencji publicznej. Usługi, opłaty i gwarancje, dla każdej kategorii korespondencji, są jednakowe dla wszystkich użytkowników bez prawa pierwszeństwa lub jakiegokolwiek uprzywilejowania.
Artykuł 34
Wstrzymanie telekomunikacji
180
1. Członkowie zastrzegają sobie prawo do wstrzymania przekazania każdego telegramu prywatnego, którego treść wydaje się zagrażać bezpieczeństwu Państwa lub jest sprzeczna z jego prawem, porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami, pod warunkiem natychmiastowego zawiadomienia urzędu nadawczego o zatrzymaniu całego telegramu lub jakiejkolwiek jego części, z wyjątkiem przypadku, gdy wysłanie takiego zawiadomienia wydaje się zagrażać bezpieczeństwu Państwa.
181
2. Członkowie zastrzegają sobie również prawo do przerwania każdego innego prywatnego połączenia telekomunikacyjnego, które wydaje się zagrażać bezpieczeństwu Państwa lub jest sprzeczne z jego prawem, porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami.
Artykuł 35
Zawieszenie służby
182
Każdy Członek zastrzega sobie prawo do zawieszenia międzynarodowej służby telekomunikacyjnej całkowicie lub też w pewnych relacjach albo dla pewnych rodzajów połączeń wychodzących, przychodzących lub tranzytowych, pod warunkiem niezwłocznego zawiadomienia o tym wszystkich pozostałych Członków za pośrednictwem Sekretarza Generalnego.
Artykuł 36
Odpowiedzialność
183
Członkowie nie przyjmują żadnej odpowiedzialności w stosunku do użytkowników międzynarodowej służby telekomunikacyjnej, a w szczególności w przypadku reklamacji z żądaniem odszkodowania.
Artykuł 37
Tajemnica telekomunikacji
184
1. Członkowie zobowiązują się stosować wszelkie możliwe środki, odpowiednie do używanego systemu telekomunikacyjnego, w celu zapewnienia tajemnicy międzynarodowej korespondencji.
185
2. Jednakże zastrzegają sobie prawo do zawiadamiania właściwych władz o tej korespondencji w celu zapewnienia stosowania krajowego ustawodawstwa lub wykonania konwencji międzynarodowych, których są stronami.
Artykuł 38
Zakładanie, eksploatacja i zabezpieczenie łączy i urządzeń telekomunikacyjnych
186
1. Członkowie podejmują wszelkie konieczne kroki mające na celu uruchamianie, w najlepszych warunkach technicznych, łączy i urządzeń niezbędnych do zapewnienia szybkiego i nieprzerwanego międzynarodowego ruchu telekomunikacyjnego.
187
2. W miarę możliwości łącza te i urządzenia powinny być eksploatowane według najlepszych metod i wzorów opartych na praktycznych doświadczeniach eksploatacji oraz utrzymane w dobrym stanie i na poziomie odpowiadającym postępowi nauki i techniki.
188
3. Członkowie zapewniają ochronę tych łączy i urządzeń w ramach swojej jurysdykcji.
189
4. Jeżeli ustalenia specjalne nie przewidują innych warunków, każdy z Członków podejmuje niezbędne środki dla zapewnienia konserwacji tych odcinków międzynarodowych obwodów telekomunikacyjnych, które znajdują się pod jego kontrolą.
Artykuł 39
Zawiadamianie o wykroczeniach
190
W celu ułatwienia stosowania postanowień artykułu 6 niniejszej Konstytucji Członkowie zobowiązują się informować wzajemnie o wykroczeniach przeciwko postanowieniom niniejszej Konstytucji, Konwencji i Regulaminów Administracyjnych.
Artykuł 40
Prawo pierwszeństwa dla telekomunikacji dotyczącej bezpieczeństwa życia ludzkiego
191
Międzynarodowe służby telekomunikacyjne są zobowiązane do udzielania bezwzględnego pierwszeństwa telekomunikacji dotyczącej bezpieczeństwa życia ludzkiego na morzu, lądzie, w powietrzu i przestrzeni kosmicznej, jak również wyjątkowo pilnym epidemiologicznym wiadomościom telekomunikacyjnym Światowej Organizacji Zdrowia.
Artykuł 41
Prawo pierwszeństwa dla telekomunikacji państwowej
192
Z zastrzeżeniem postanowień artykułów 40 i 46 niniejszej Konstytucji państwowa telekomunikacja (patrz nr 1014 załącznika do niniejszej Konstytucji) korzysta, w miarę możliwości i gdy zainteresowany zgłosi stosowny wniosek, z prawa pierwszeństwa w stosunku do innych połączeń telekomunikacyjnych.
Artykuł 42
Porozumienia specjalne
193
Członkowie zastrzegają dla siebie i dla uznanych przez siebie operatorów oraz dla innych należycie upoważnionych operatorów prawo do zawierania specjalnych porozumień w zakresie telekomunikacji, które nie dotyczą ogółu Członków. Jednakże porozumienia te nie powinny naruszać postanowień niniejszej Konstytucji, Konwencji lub Regulaminów Administracyjnych dotyczących szkodliwych zakłóceń, jakie realizacja tych porozumień mogłaby spowodować dla służb radiokomunikacyjnych innych Członków, oraz ogólnie dotyczących zakłóceń technicznych, jakie ich eksploatacja mogłaby spowodować dla innych służb telekomunikacyjnych innych Członków.
Artykuł 43
Regionalne konferencje, regionalne porozumienia, regionalne organizacje
194
Członkowie zastrzegają sobie prawo do odbywania regionalnych konferencji, zawierania regionalnych porozumień oraz tworzenia regionalnych organizacji w celu regulowania zagadnień telekomunikacyjnych, które mogą znaleźć rozwiązania w skali regionalnej. Porozumienia regionalne nie powinny być niezgodne z niniejszą Konstytucją lub Konwencją.
Rozdział VII
Postanowienia specjalne dotyczące radiokomunikacji
Artykuł 44
Użytkowanie widma częstotliwości radiowych i orbity satelitów geostacjonarnych
195
1. Członkowie dołożą starań, aby ograniczyć ilość użytkowanych częstotliwości i szerokość widma do minimum, które jest niezbędne dla zadawalającego działania potrzebnych służb. W tym celu dołożą starań, aby wprowadzać w życie, możliwie szybko, ostatnie osiągnięcia techniki.
196
2. Przy wykorzystywaniu pasm częstotliwości dla radiokomunikacji Członkowie będą brali pod uwagę fakt, że częstotliwości i orbita satelitów geostacjonarnych są ograniczonymi zasobami naturalnymi, które powinny być wykorzystywane racjonalnie, wydajnie i ekonomicznie, zgodnie z postanowieniami Regulaminu Radiokomunikacyjnego, aby umożliwić sprawiedliwy dostęp do nich poszczególnym krajom lub grupom krajów, uwzględniając specjalne potrzeby krajów rozwijających się oraz sytuację geograficzną niektórych państw.
Artykuł 45
Szkodliwe zakłócenia
197
1. Wszystkie stacje, bez względu na ich przeznaczenie, powinny być tak instalowane i użytkowane, aby nie powodowały szkodliwych zakłóceń dla łączności lub służb radiowych innych Członków, dla uznanych przez siebie operatorów oraz dla innych należycie upoważnionych operatorów do świadczenia usług radiokomunikacyjnych, a którzy pracują zgodnie z postanowieniami Regulaminu Radiokomunikacyjnego.
198
2. Każdy Członek jest zobowiązany do wymagania przestrzegania przez uznanych przez siebie operatorów oraz innych należycie upoważnionych operatorów zapisu pozycji 197 powyżej.
199
3. Ponadto, Członkowie uznają za konieczne przedsięwzięcie wszystkich praktycznie możliwych środków, aby zapobiec powodowaniu przez pracę wszelkich urządzeń i instalacji elektrycznych szkodliwych zakłóceń łączności lub służb radiowych wymienionych w pozycji 197 powyżej.
Artykuł 46
Wezwania i korespondencja w niebezpieczeństwie
200
Stacje radiokomunikacyjne zobowiązane są do odbierania, z prawem bezwzględnego pierwszeństwa wezwań i korespondencji w niebezpieczeństwie, bez względu na ich pochodzenie, w ten sam sposób odpowiadać na te wezwania i podejmować niezwłoczne działania, jakich wymagają.
Artykuł 47
Fałszywe lub zwodnicze sygnały niebezpieczeństwa, pilne, bezpieczeństwa lub rozpoznawcze
201
Członkowie zobowiązują się podejmować wszelkie potrzebne środki, aby zapobiegać nadawaniu lub przekazywaniu fałszywych lub zwodniczych sygnałów niebezpieczeństwa, pilnych, bezpieczeństwa lub rozpoznawczych i współpracować w celu lokalizacji i identyfikacji stacji będących pod ich jurysdykcją, które nadają takie sygnały.
Artykuł 48
Urządzenia służb obrony narodowej
202
1. Członkowie zachowują całkowitą swobodę w zakresie wojskowych urządzeń radiowych.
203
2. Przy używaniu tych urządzeń należy jednak przestrzegać w miarę możliwości, postanowień regulaminowych, dotyczących niesienia pomocy w przypadkach niebezpieczeństwa oraz podejmowania środków przeciwdziałających powstawaniu szkodliwych zakłóceń, jak również przepisów Regulaminów Administracyjnych dotyczących wykorzystywania rodzajów emisji i częstotliwości zgodnie z rodzajem pełnionej służby.
204
3. Ponadto, gdy urządzenia te uczestniczą w służbie korespondencji publicznej lub innych służbach podlegających przepisom Regulaminów Administracyjnych, muszą one, w zasadzie, być zgodne z przepisami regulaminowymi, które ich dotyczą.
Rozdział VIII
Stosunki z Organizacją Narodów Zjednoczonych, innymi organizacjami międzynarodowymi i Państwami nie będącymi członkami
Artykuł 49
Stosunki z Organizacją Narodów Zjednoczonych
205
Stosunki między Organizacją Narodów Zjednoczonych i Międzynarodowym Związkiem Telekomunikacyjnym są określone w Układzie zawartym między tymi dwiema organizacjami.
Artykuł 50
Stosunki z innymi organizacjami międzynarodowymi
206
W celu osiągnięcia pełnej współpracy międzynarodowej w dziedzinie telekomunikacji Związek współpracuje z międzynarodowymi organizacjami o pokrewnej działalności i zainteresowaniach.
Artykuł 51
Stosunki z Państwami nie będącymi członkami
207
Wszyscy Członkowie zastrzegają dla siebie i dla uznanych operatorów prawo do ustalania warunków, na jakich dopuszczają wymianę telekomunikacji z Państwem, które nie jest Członkiem Związku. Jeżeli telekomunikacja pochodząca z takiego Państwa jest akceptowana przez Członka, to powinna być przekazana dalej i na tyle, na ile wykorzystuje ona łącza telekomunikacyjne Członka, mają zastosowanie w stosunku do niej obowiązkowe postanowienia niniejszej Konstytucji, Konwencji i Regulaminów Administracyjnych, jak również normalne taryfy.
Rozdział IX
Postanowienia końcowe
Artykuł 52
Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie
208
1. Niniejsza Konstytucja i Konwencja są równocześnie ratyfikowane, zatwierdzane lub przyjmowane przez każdego Członka sygnatariusza, zgodnie z jego przepisami konstytucyjnymi, w formie jednego jednolitego dokumentu. Dokument ten jest składany Sekretarzowi Generalnemu w możliwie jak najkrótszym terminie. Sekretarz Generalny informuje Członków o złożeniu każdego dokumentu.
209
2. (1) Podczas dwóch lat począwszy od daty wejścia w życie niniejszej Konstytucji i Konwencji każdy Członek sygnatariusz korzysta z praw przyznanych Członkom Związku zgodnie z pozycjami od 25 do 28 niniejszej Konstytucji, nawet w przypadku gdy jeszcze nie złożył dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia zgodnie z pozycją 208 powyżej.
210
(2) Po upływie dwóch lat począwszy od daty wejścia w życie niniejszej Konstytucji i Konwencji Członek sygnatariusz, który nie złożył dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia zgodnie z pozycją 208 powyżej, nie ma prawa do głosowania na żadnej konferencji Związku, na żadnej Sesji Rady, na żadnym posiedzeniu Sektorów Związku ani podczas żadnej konsultacji korespondencyjnej przeprowadzanej zgodnie z postanowieniami niniejszej Konstytucji i Konwencji, do czasu złożenia wymienionego dokumentu. Wszystkie inne prawa Członka, z wyjątkiem prawa do głosowania, pozostają nienaruszone.
211
3. Po wejściu w życie niniejszej Konstytucji i Konwencji zgodnie z artykułem 58 niniejszej Konstytucji, dokument ratyfikacyjny, przyjęcia lub zatwierdzenia nabiera mocy z datą złożenia go Sekretarzowi Generalnemu.
Artykuł 53
Przystąpienie
212
1. Członek, który nie podpisał niniejszej Konstytucji i Konwencji, lub z zastrzeżeniem postanowień artykułu 2 niniejszej Konstytucji każde inne Państwo wymienione w tym artykule, może przystąpić, w każdej chwili, do niniejszej Konstytucji i Konwencji. To przystąpienie następuje w postaci jednego jednolitego dokumentu obejmującego równocześnie Konstytucję i Konwencję.
213
2. Dokument przystąpienia jest składany Sekretarzowi Generalnemu, który zawiadamia Członków o złożeniu każdego dokumentu zaraz po jego otrzymaniu i przesyła każdemu z nich jego potwierdzoną kopię.
214
3. Po wejściu w życie niniejszej Konstytucji i Konwencji zgodnie z artykułem 58 niniejszej Konstytucji dokument przystąpienia nabiera mocy w dniu złożenia go Sekretarzowi Generalnemu, o ile wymieniony dokument nie stanowi inaczej.
Artykuł 54
Regulaminy Administracyjne
215
1. Regulaminy Administracyjne, tak jak zostało wymienione w artykule 4 niniejszej Konstytucji, są obowiązującymi dokumentami międzynarodowymi i powinny być zgodne z postanowieniami niniejszej Konstytucji i Konwencji.
216
2. Ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie niniejszej Konstytucji i Konwencji lub przystąpienie do tych dokumentów, zgodnie z artykułami 52 i 53 niniejszej Konstytucji, jest równoznaczne z wyrażeniem zgody na przestrzeganie Regulaminów Administracyjnych przyjętych przez kompetentne światowe konferencje przed datą podpisania niniejszej Konstytucji i Konwencji. Ta zgoda jest rozumiana z uwzględnieniem wszelkich zastrzeżeń złożonych w czasie podpisywania tych Regulaminów Administracyjnych lub wszystkich ich rewizji i gdy są one utrzymane w czasie składania dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia lub zatwierdzenia.
217
3. Rewizje Regulaminów Administracyjnych częściowe lub całkowite, przyjęte po wyżej wymienionej dacie, mają zastosowanie tymczasowe w stosunku do wszystkich Członków, którzy podpisali te rewizje, w zakresie przewidzianym przez ich prawo narodowe. To zastosowanie tymczasowe nabiera mocy z datą lub datami, które są w nich określone, z uwzględnieniem wszelkich zastrzeżeń złożonych w czasie podpisywania tych rewizji.
218
4. To zastosowanie tymczasowe obowiązuje:
219
a) do czasu, kiedy Członek przekaże Sekretarzowi Generalnemu zgodę na podporządkowanie się takiej rewizji i wskaże, jeżeli zachodzi taka potrzeba, w jakim stopniu podtrzymuje zastrzeżenia do tej rewizji złożone podczas jej podpisywania; lub
220
b) przez 60 dni od otrzymania przez Sekretarza Generalnego zawiadomienia od Członka informującego, że nie wyraża on zgody na przestrzeganie tej rewizji.
221
5. Jeżeli Sekretarz Generalny nie otrzyma od Członka, który podpisał rewizję, żadnego zawiadomienia zgodnie z pozycjami 219 lub 220 powyżej, przed upływem 36 miesięcy począwszy od daty lub dat, które zostały wyznaczone jako początek obowiązywania zastosowania tymczasowego, to uznaje się, że ten Członek wyraził zgodę na przestrzeganie danej rewizji, z uwzględnieniem wszelkich zastrzeżeń złożonych w związku z tą rewizją, w czasie jej podpisywania.
222
6. Każdy Członek Związku, który nie podpisał takiej rewizji Regulaminów Administracyjnych, częściowej lub całkowitej, przyjętej po dacie wymienionej w pozycji 216 powyżej, zobowiązany jest do natychmiastowego zawiadomienia Sekretarza Generalnego o przestrzeganiu tej rewizji. Jeżeli Sekretarz Generalny nie otrzyma żadnego zawiadomienia od Członka przed upływem terminu wymienionego w pozycji 221 powyżej, to uznaje się, że Członek ten będzie przestrzegał takiej rewizji.
223
7. Sekretarz Generalny informuje natychmiast Członków o wszystkich zawiadomieniach otrzymanych zgodnie z niniejszym artykułem.
Artykuł 55
Postanowienia dotyczące poprawek do niniejszej Konstytucji
224
1. Każdy Członek może zaproponować poprawki do niniejszej Konstytucji. Taka propozycja, aby mogła być przesłana Członkom Związku i rozpatrzona przez nich w odpowiednim czasie, powinna dotrzeć do Sekretarza Generalnego najpóźniej na 8 miesięcy przed ustaloną datą otwarcia Konferencji Pełnomocników. Sekretarz Generalny możliwie szybko, ale nie później niż 6 miesięcy przed tą datą, przekazuje tę propozycję wszystkim Członkom Związku.
225
2. Każda propozycja modyfikacji poprawki zgodnie z pozycją 224 powyżej może być jednakże przedłożona w każdej chwili przez Członka Związku lub jego delegację na Konferencji Pełnomocników.
226
3. Wymagane jest quorum na każdym posiedzeniu plenarnym Konferencji Pełnomocników w celu rozpatrzenia każdej propozycji poprawki niniejszej Konstytucji, a każda modyfikacja tych poprawek może być ustanowiona przez więcej niż połowę delegacji akredytowanych na Konferencję Pełnomocników.
227
4. W celu zatwierdzenia każdej propozycji modyfikacji poprawek lub też sama propozycja poprawki w całości, zmodyfikowana lub nie, musi na posiedzeniu plenarnym uzyskać poparcie co najmniej dwóch trzecich delegacji akredytowanych na Konferencję Pełnomocników i posiadających prawo głosu.
228
5. Postanowienia ogólne dotyczące konferencji i regulaminów wewnętrznych konferencji oraz innych zebrań wymienionych w Konwencji mają zastosowanie, o ile poprzednie ustępy niniejszego artykułu, które obowiązują, nie stanowią inaczej.
229
6. Wszystkie poprawki do niniejszej Konstytucji przyjęte przez Konferencję Pełnomocników nabierają mocy, z datą ustaloną przez Konferencję Pełnomocników, w całości w postaci jednego jednolitego dokumentu poprawek w stosunku do Członków, którzy złożyli przed tą datą dokument ratyfikacyjny, przyjęcia zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej Konstytucji i do dokumentu poprawek. Niedopuszczalna jest ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie tylko do części tego dokumentu poprawek.
230
7. Sekretarz Generalny zawiadamia wszystkich Członków o złożeniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.
231
8. Po wejściu w życie każdego dokumentu poprawek, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie, zgodnie z artykułami 52 i 53 niniejszej Konstytucji, ma zastosowanie do Konstytucji poprawionej.
232
9. Po wejściu w życie takiego dokumentu poprawek Sekretarz Generalny rejestruje go w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych zgodnie z postanowieniami artykułu 102 Karty Narodów Zjednoczonych. Pozycja 241 niniejszej Konstytucji ma zastosowanie również do każdego dokumentu poprawek.
Artykuł 56
Załatwianie sporów
233
1. Członkowie mogą załatwiać swe spory w sprawach dotyczących interpretacji lub stosowania niniejszej Konstytucji, Konwencji albo Regulaminów Administracyjnych przez negocjacje, na drodze dyplomatycznej lub zgodnie z procedurami określonymi w umowach dwustronnych lub wielostronnych, zawartych między nimi w celu załatwiania sporów międzynarodowych, lub w każdy inny sposób, na który wspólnie się zgodzą.
234
2. W przypadku gdy żaden z tych środków nie zostanie zastosowany, każdy Członek, będący stroną w sporze, może odwołać się do arbitrażu zgodnie z procedurą zdefiniowaną w Konwencji.
235
3. Protokół Fakultatywny dotyczący obowiązkowego załatwiania sporów odnoszący się do niniejszej Konstytucji, Konwencji i Regulaminów Administracyjnych ma zastosowanie między Członkami stronami tego Protokołu.
Artykuł 57
Wypowiedzenie niniejszej Konstytucji i Konwencji
236
1. Każdy Członek, który ratyfikował, przyjął lub zatwierdził niniejszą Konstytucję i Konwencję lub do nich przystąpił, ma prawo do ich wypowiedzenia. W takim przypadku niniejsza Konstytucja i Konwencja są wypowiadane równocześnie w postaci jednego jednolitego dokumentu przez zawiadomienie skierowane do Sekretarza Generalnego. Po otrzymaniu tego zawiadomienia Sekretarz Generalny informuje o tym pozostałych Członków.
237
2. Wypowiedzenie takie nabiera mocy po upływie okresu jednego roku od daty, kiedy Sekretarz Generalny otrzymał zawiadomienie.
Artykuł 58
Wejście w życie i zagadnienia z tym związane
238
1. Niniejsza Konstytucja i Konwencja wchodzą w życie dnia 1 lipca 1994 roku między Członkami, którzy przed tą datą złożą swój dokument ratyfikacyjny, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.
239
2. W dniu wejścia w życie określonym w pozycji 238 powyżej niniejsza Konstytucja i Konwencja uchylą i zastąpią Międzynarodową Konwencję Telekomunikacyjną z Nairobi (1982).
240
3. Zgodnie z postanowieniem artykułu 102 Karty Narodów Zjednoczonych Sekretarz Generalny zarejestruje niniejszą Konstytucję i Konwencję w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych.
241
4. Oryginał niniejszej Konstytucji i Konwencji sporządzony w językach angielskim, arabskim, chińskim, francuskim, hiszpańskim i rosyjskim pozostaje złożony w archiwach Związku. Sekretarz Generalny prześle w żądanych językach poświadczoną kopię każdemu Członkowi sygnatariuszowi.
242
5. W przypadku rozbieżności między tekstami niniejszej Konstytucji i Konwencji w różnych językach, tekst francuski jest wiążący.
NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani Pełnomocnicy podpisali oryginał niniejszej Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego oraz oryginał Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego.
Sporządzono w Genewie dnia 22 grudnia 1992 r.
ZAŁĄCZNIK
Definicje niektórych określeń używanych w niniejszej Konstytucji, Konwencji i Regulaminach Administracyjnych Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego
1001
Dla celów wyżej wymienionych dokumentów Związku następujące określenia posiadają znaczenie podane w odnośnych definicjach.
1002
Administracja: Wszelka rządowa służba lub jednostka odpowiedzialna za wypełnianie obowiązków wynikających z Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego, Konwencji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego oraz Regulaminów Administracyjnych.
1003
Szkodliwe zakłócenia: Zakłócenia, które uniemożliwiają pracę służb radionawigacji lub innych służb działających na rzecz bezpieczeństwa albo które poważnie obniżają jakość, przerywają w sposób powtarzający się lub uniemożliwiają działalność służby radiokomunikacyjnej używanej zgodnie z Regulaminem Radiokomunikacyjnym.
1004
Korespondencja publiczna: Każda telekomunikacja, którą urzędy lub stacje obowiązane są przyjąć do wysłania ze względu na fakt, że są otwarte do użytku powszechnego.
1005
Delegacja: Zespół delegatów i ewentualnie przedstawiciele, doradcy, attachés lub tłumacze wysłani przez jednego Członka.
Każdy Członek ma wolny wybór składu swojej delegacji zgodnie z własnym życzeniem. Zwłaszcza może włączyć do niej między innymi w charakterze delegatów doradców, attachés, osoby należące do każdej jednostki lub organizacji uznanej zgodnie z właściwymi postanowieniami Konwencji.
1006
Delegat: Osoba wysłana przez rząd Członka Związku na Konferencję Pełnomocników lub osoba reprezentująca rząd lub administrację Członka Związku na konferencji lub zebraniu Związku.
1007
Operator: Każdy obywatel, spółka, przedsiębiorstwo lub każda instytucja rządowa, która użytkuje sieć telekomunikacyjną przeznaczoną do świadczenia usług międzynarodowej telekomunikacji lub która może powodować szkodliwe zakłócenia dla takiej służby.
1008
Uznany Operator: Każdy operator, odpowiadający powyższej definicji, który użytkuje służby korespondencji publicznej lub radiodyfuzji i wobec którego obowiązuje nakaz przestrzegania obowiązków przewidzianych w artykule 6 Konstytucji nałożony przez Członka, na terytorium którego znajduje się siedziba tego operatora, lub przez Członka, który zezwolił temu operatorowi na zainstalowanie i użytkowanie służby telekomunikacyjnej na swym terytorium.
1009
Radiokomunikacja: Telekomunikacja realizowana za pomocą fal radiowych.
1010
Służba radiodyfuzyjna: Służba radiokomunikacyjna, której nadawania są przeznaczone do bezpośredniego odbioru przez szeroki ogół. Ta służba może obejmować nadawanie dźwięków, telewizji lub inne rodzaje nadawań.
1011
Służba międzynarodowej telekomunikacji: Świadczenie telekomunikacji między wszelkiego rodzaju biurami lub stacjami telekomunikacyjnymi, usytuowanymi w różnych krajach lub należącymi do różnych krajów.
1012
Telekomunikacja: Wszelkie przesyłanie, nadawanie lub odbiór znaków, sygnałów, pisma, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą przewodową, radiową, optyczną lub za pomocą innych systemów elektromagnetycznych.
1013
Telegram: Tekst przeznaczony do wysłania drogą telegraficzną w celu dostarczenia adresatowi. O ile nie zaznaczono inaczej, określenie to obejmuje także radiotelegram.
1014
Telekomunikacja Państwowa: Telekomunikacja wysyłana przez:
– Szefa Państwa;
– Szefa rządu lub członka rządu;
– Głównodowodzącego siłami zbrojnymi, lądowymi, morskimi lub powietrznymi;
– urzędników dyplomatycznych lub konsularnych;
– Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, szefów organów naczelnych Organizacji Narodów Zjednoczonych;
– Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości,
lub odpowiedź na Telekomunikację Państwową wyżej wymienioną.
1015
Telegramy prywatne: Telegramy inne niż państwowe lub służbowe.
1016
Telegrafia: Forma telekomunikacji, w której przekazywane informacje przeznaczone są do odbioru w formie dokumentu graficznego; te informacje w niektórych przypadkach mogą być przedstawione w innej formie lub zarejestrowane do późniejszego wykorzystania.
Uwaga: Dokument graficzny jest nośnikiem informacji, na którym jest zarejestrowany w sposób stały napisany tekst lub druk albo stały obraz i który nadaje się do sortowania i przeglądania.
1017
Telefonia: Forma telekomunikacji zasadniczo służąca do przesyłania informacji w postaci mowy.
KONWENCJA MIĘDZYNARODOWEGO ZWIĄZKU TELEKOMUNIKACYJNEGO
Rozdział 1
Funkcjonowanie Związku
Dział 1
Artykuł 1
Konferencja Pełnomocników
1
1. (1) Konferencja Pełnomocników zwoływana jest na mocy odpowiednich postanowień artykułu 8 Konstytucji Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego (zwanej w dalszym ciągu "Konstytucją").
2
(2) Jeżeli istnieje ku temu praktyczna możliwość, dokładna data i miejsce Konferencji Pełnomocników ustalane są przez poprzednią Konferencję Pełnomocników; w przeciwnym przypadku, data i miejsce wyznaczane są przez Radę, za zgodą większości Członków Związku.
3
2. (1) Dokładna data i miejsce następnej Konferencji Pełnomocników, lub tylko jedno z nich, może ulec zmianie:
4
a) na wniosek co najmniej jednej czwartej Członków Związku, skierowany przez każdego z osobna do Sekretarza Generalnego;
5
b) na podstawie propozycji Rady.
6
(2) Wszelka taka zmiana wymaga zgody większości Członków Związku.
Artykuł 2
Wybory i sprawy z nimi związane
- Rada
7
1. Z wyjątkiem przypadku wakatów powstałych na skutek okoliczności opisanych w pozycjach od 10 do 12 poniżej, wybrani do Rady Członkowie Związku sprawują urząd do czasu wyboru nowej Rady. Mogą oni być wybrani ponownie.
8
2. (1) Jeżeli między dwiema Konferencjami Pełnomocników stanowisko w Radzie zwolni się, przechodzi ono, z mocy prawa, na Członka Związku pochodzącego z tego samego regionu co Członek, którego miejsce jest wakujące i który w poprzednich wyborach uzyskał największą ilość głosów spośród tych, którzy nie zostali wybrani.
9
(2) W przypadku gdy z jakiejkolwiek przyczyny wakujące miejsce nie może być zajęte na mocy procedury opisanej w pozycji 8 powyżej, Przewodniczący Rady występuje z prośbą do Członków regionu o zgłoszenie swojego kandydata w ciągu jednego miesiąca od wystąpienia z taką prośbą. Pod koniec tego okresu Przewodniczący Rady zwraca się z prośbą do Członków Związku o wybór nowego Członka. Wybory przeprowadzane są w tajnym głosowaniu drogą korespondencyjną. Wymagana jest taka sama większość jak ta wskazana powyżej. Nowy Członek sprawuje urząd do czasu wyboru nowej Rady przez następną kompetentną Konferencję Pełnomocników.
10
3. Miejsce w Radzie uważane jest za wakujące:
11
a) kiedy Członek Rady nie ma swojego przedstawiciela na dwóch kolejnych zwykłych sesjach Rady;
12
b) kiedy Członek Związku zrezygnuje z członkostwa w Radzie.
- Wybieralni funkcjonariusze
13
1. Sekretarz Generalny, Zastępca Sekretarza Generalnego oraz Dyrektorzy Biur obejmują swoje obowiązki w czasie określonym przez Konferencję Pełnomocników w trakcie ich wyborów. Zwykle pozostają na swoich stanowiskach do czasu określonego przez następną Konferencję Pełnomocników, i mogą być ponownie wybrani tylko jeden raz.
14
2. W przypadku kiedy stanowisko Sekretarza Generalnego staje się wakujące, Zastępca Sekretarza Generalnego obejmuje je i pozostaje na stanowisku do czasu określonego przez następną Konferencję Pełnomocników. W przypadku takiej okoliczności, kiedy Zastępca Sekretarza Generalnego obejmuje urząd Sekretarza Generalnego, stanowisko Zastępcy Sekretarza Generalnego jest uważane za zwolnione tego samego dnia i ma zastosowanie postanowienie pozycji 15 poniżej.
15
3. W przypadku kiedy stanowisko Zastępcy Sekretarza Generalnego zwalnia się na więcej niż 180 dni przed datą zwołania następnej Konferencji Pełnomocników, Rada wyznacza następcę na okres obowiązującego mandatu.
16
4. Jeżeli stanowiska Sekretarza Generalnego i Zastępcy Sekretarza Generalnego zwalniają się jednocześnie, najdłużej urzędujący Dyrektor pełni obowiązki Sekretarza Generalnego przez okres czasu nie przekraczający 90 dni. Rada wyznacza Sekretarza Generalnego, a jeśli wakaty zdarzają się na więcej niż 180 dni przed datą ustaloną na zebranie się następnej Konferencji Pełnomocników, wyznacza również Zastępcę Sekretarza Generalnego. Funkcjonariusz wyznaczony w ten sposób przez Radę pełni obowiązki na okres obowiązującego mandatu, jaki został przyznany jego poprzednikowi.
17
5. Jeżeli stanowisko Dyrektora zostaje nieoczekiwanie zwolnione, Sekretarz Generalny podejmuje niezbędne kroki celem zapewnienia, by obowiązki tego Dyrektora były wykonywane do momentu wyznaczenia przez Radę nowego Dyrektora na jej następnej sesji zwyczajnej, która odbędzie się po zaistnieniu takiego wakatu. Dyrektor wyznaczony w ten sposób pełni swoje obowiązki do czasu określonego przez następną Konferencję Pełnomocników.
18
6. Z zastrzeżeniem właściwych postanowień artykułu 27 Konstytucji, Rada zapewnia obsadzenie stanowiska Sekretarza Generalnego lub Zastępcy Sekretarza Generalnego, które się zwolniło w sytuacji opisanej we właściwych postanowieniach niniejszego artykułu, na sesji zwyczajnej, jeżeli stanowisko zwolniło się na 90 dni przed tą sesją, lub na sesji zwołanej przez Przewodniczącego w okresach czasu wyszczególnionych w tych postanowieniach.
19
7. Jakikolwiek okres pracy funkcjonariusza wybieranego na stanowisko zgodnie z pozycjami od 14 do 18 powyżej, nie wpływa na możliwość jego wyboru lub ponownego wyboru na takie stanowisko.
- Członkowie Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego
20
1. Członkowie Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego zaczynają pełnić swoje obowiązki z dniem określonym przez Konferencję Pełnomocników, w trakcie ich wyboru. Pozostają oni na urzędzie do czasu określonego przez następną Konferencję Pełnomocników i mogą tylko raz być wybrani ponownie.
21
2. Jeśli w okresie czasu między Konferencjami Pełnomocników członek Komitetu zrezygnuje, lub nie jest w stanie pełnić swych obowiązków, Sekretarz Generalny, w porozumieniu z Dyrektorem Biura Radiokomunikacyjnego, prosi Członków Związku z danego regionu o propozycje kandydatów na zastępstwo do wyboru na następnej sesji Rady. Jednakże w przypadku kiedy wakat zdarza się na więcej niż 90 dni przez sesją Rady lub po sesji Rady poprzedzającej następną Konferencję Pełnomocników, dany Członek Związku wyznacza, tak szybko jak to możliwe i w ciągu 90 dni, innego narodowego kandydata na zastępstwo, który pozostaje na stanowisku w zależności od przypadku do momentu przejęcia urzędu przez nowego członka wybranego przez Radę lub do momentu przejęcia urzędu przez nowych członków Komitetu wybranych przez następną Konferencję Pełnomocników. Zastępujący, w zależności od przypadku, może być zaproponowany jako kandydat do wybrania przez Radę lub Konferencję Pełnomocników.
22
3. Członka Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego uznaje się za nie będącego w stanie pełnić swoich obowiązków na skutek powtarzających się, jedna po drugiej, nieobecności na posiedzeniach Komitetu. Sekretarz Generalny, w porozumieniu z Przewodniczącym Komitetu, jak również z członkiem Komitetu oraz odpowiednim Członkiem Związku, ogłasza pojawienie się wakatu w Komitecie i postępuje jak postanowiono w pozycji 21 powyżej.
Artykuł 3
Inne konferencje
23
1. Zgodnie z właściwymi postanowieniami Konstytucji, w okresie między dwiema Konferencjami Pełnomocników, zwyczajowo zwoływane są następujące światowe konferencje Związku:
24
a) dwie światowe konferencje radiokomunikacyjne;
25
b) jedna światowa konferencja normalizacji telekomunikacji;
26
c) jedna światowa konferencja rozwoju telekomunikacji;
27
d) dwa zgromadzenia radiokomunikacyjne, powiązane w czasie i miejscu ze światowymi konferencjami radiokomunikacyjnymi.
28
2. W szczególnych przypadkach, w okresie między dwiema Konferencjami Pełnomocników:
29
– może być odwołana, razem z towarzyszącym jej zgromadzeniem radiokomunikacyjnym, druga światowa konferencja radiokomunikacyjna alternatywnie również jedna z nich może być odwołana, nawet jeśli druga się odbywa;
30
– może być zwołana dodatkowa konferencja normalizacji telekomunikacji.
31
3. Działania te podejmuje się:
32
a) na mocy decyzji Konferencji Pełnomocników;
33
b) w wyniku zalecenia poprzedniej światowej konferencji danego Sektora, jeśli zatwierdzi to Rada;
34
c) na prośbę co najmniej jednej czwartej Członków Związku, którzy indywidualnie przekażą swoje prośby do Sekretarza Generalnego;
35
d) lub na propozycję Rady.
36
4. Regionalna konferencja radiokomunikacyjna zbiera się:
37
a) na mocy decyzji Konferencji Pełnomocników;
38
b) w wyniku zalecenia poprzedniej światowej konferencji lub poprzedniej regionalnej konferencji radiokomunikacyjnej, jeśli zatwierdzi je Rada;
39
c) na prośbę co najmniej jednej czwartej Członków należących do danego regionu, którzy indywidualnie skierują swoje prośby do Sekretarza Generalnego,
40
d) lub na propozycję Rady.
41
5. (1) Dokładna data i miejsce światowej lub regionalnej konferencji czy zgromadzenia radiokomunikacyjnego mogą być wyznaczone przez Konferencję Pełnomocników.
42
(2) W przypadku braku takiej decyzji Rada określa za zgodą większości Członków Związku dokładną datę i miejsce światowej konferencji lub zgromadzenia radiokomunikacyjnego, a regionalnej konferencji - za zgodą większości Członków Związku należących do danego regionu; w obu przypadkach mają zastosowanie postanowienia pozycji 47 poniżej.
43
6. (1) Dokładna data i miejsce konferencji lub zgromadzenia mogą ulec zmianie:
44
a) na prośbę co najmniej jednej czwartej Członków Związku w przypadku światowej konferencji lub zgromadzenia lub co najmniej jednej czwartej Członków Związku należących do danego regionu w przypadku konferencji regionalnej. Ich prośby kierowane są indywidualnie do Sekretarza Generalnego, który przekazuje je do Rady celem zatwierdzenia;
45
b) lub na propozycję Rady.
46
(2) W przypadkach wyszczególnionych w pozycjach 44 i 45 powyżej proponowane zmiany nie zostaną ostatecznie przyjęte, dopóki nie zostaną zaakceptowane przez większość Członków Związku, w przypadku światowej konferencji lub zgromadzenia, lub przez większość Członków Związku należących do danego regionu, w przypadku konferencji regionalnej, z zastrzeżeniem pozycji 47 poniżej.
47
7. W konsultacjach, o których mowa w pozycjach 42, 46, 118, 123, 138, 302, 304, 305, 307 i 312 niniejszej Konwencji, Członków Związku, którzy nie odpowiedzieli w czasie określonym przez Radę uważa się za nie uczestniczących w konsultacjach, a w konsekwencji nie bierze się ich pod uwagę przy obliczaniu większości. Jeśli liczba otrzymanych odpowiedzi nie przekracza połowy Członków Związku poddanych konsultacji, przeprowadza się następną konsultację, rezultaty której są rozstrzygające bez względu na liczbę oddanych głosów.
48
8. (1) Światowe konferencje międzynarodowej telekomunikacji odbywają się na mocy decyzji podjętej przez Konferencję Pełnomocników.
49
(2) Postanowienia w sprawie zwołania, przyjęcia porządku obrad i udziału w światowej konferencji radiokomunikacyjnej mają, stosownie do potrzeb, również zastosowanie do światowych konferencji międzynarodowej telekomunikacji.
Dział 2
Artykuł 4
Rada
50
1. (1) Rada składa się z czterdziestu trzech Członków Związku wybranych przez Konferencję Pełnomocników.
51
2. (1) Rada odbywa swoje zwyczajne sesje raz do roku w siedzibie Związku.
52
(2) Podczas takiej sesji, w szczególnych przypadkach, może ona zdecydować, by odbyć sesję dodatkową.
53
(3) Między sesjami zwykłymi może ona być zwołana przez Przewodniczącego, zgodnie z zasadą, w siedzibie Związku, na prośbę większości jej Członków, lub z inicjatywy Przewodniczącego, na warunkach określonych w pozycji 18 niniejszej Konwencji.
54
3. Rada podejmuje decyzje tylko na sesji. W wyjątkowych przypadkach Rada może uzgodnić na sesji, że jakieś szczególne zagadnienie będzie załatwione drogą korespondencyjną.
55
4. Na początku każdej zwyczajnej sesji Rada wybiera swojego przewodniczącego oraz zastępcę przewodniczącego spośród przedstawicieli swoich Członków, mając na względzie zasadę rotacji między regionami. Pełnią oni swoje obowiązki do czasu otwarcia następnej zwyczajnej sesji i nie mogą być wybrani ponownie. Zastępca Przewodniczącego pełni obowiązki przewodniczącego w czasie nieobecności tego ostatniego.
56
5. Na tyle, na ile jest to możliwe, osoba wyznaczona przez Członka Rady do zasiadania w Radzie jest urzędnikiem jego administracji telekomunikacyjnej lub jest bezpośrednio odpowiedzialna przed tą administracją, lub występuje w jej imieniu i jest kompetentna w dziedzinie służb telekomunikacyjnych.
57
6. Związek ponosi wydatki tylko za podróż, diety pobytowe i ubezpieczenie poniesione przez przedstawiciela każdego z Członków Rady, w ramach sesji Rady.
58
7. Przedstawiciel każdego Członka Rady ma prawo do uczestniczenia, jako obserwator, we wszystkich spotkaniach Sektorów Związku.
59
8. Sekretarz Generalny pełni obowiązki jako Sekretarz Rady.
60
9. Sekretarz Generalny, Zastępca Sekretarza Generalnego oraz Dyrektorzy Biur mogą uczestniczyć z mocy prawa w posiedzeniach Rady, lecz bez udziału w głosowaniu. Niemniej jednak Rada może odbywać spotkania ograniczone jedynie do przedstawicieli swoich Członków.
61
10. Każdego roku Rada dokonuje przeglądu raportu przygotowanego przez Sekretarza Generalnego na temat polityki i planów strategicznych zalecanych dla Związku zgodnie z ogólnymi wskazówkami Konferencji Pełnomocników i podejmuje działania, które uzna za właściwe.
62
11. W przerwie między dwiema Konferencjami Pełnomocników Rada nadzoruje ogólne zarządzanie i administrację Związku, a w szczególności:
63
(1) zatwierdza i dokonuje przeglądu Statutu Personelu oraz Regulaminu Finansowego Związku i wszelkich innych regulaminów, które uzna za niezbędne, mając na względzie aktualne praktyki Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowanych organizacji, stosując wspólny system wynagrodzeń, diet i emerytur;
64
(2) reguluje, jeśli to konieczne:
65
a) tabele podstawowych wynagrodzeń dla personelu kategorii zawodowej i wyższej, z wyjątkiem wynagrodzeń na stanowiskach obsadzanych w drodze wyborów, w celu ujednolicenia ich z tabelą wynagrodzeń podstawowych przyjętą przez Organizację Narodów Zjednoczonych, stosownie do systemów wspólnych kategorii.
66
b) tabele podstawowych wynagrodzeń dla personelu kategorii służby ogólnej, w celu ujednolicenia ich z pensjami zgodnie z praktyką Organizacji Narodów Zjednoczonych i ich wyspecjalizowanymi organizacjami w siedzibie Związku;
67
c) system stanowisk kategorii zawodowej i wyższej, w tym stanowisk obejmowanych w drodze wyborów, zgodnie z decyzjami Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącymi siedziby Związku;
68
d) pensje dla całego personelu Związku, zgodnie ze zmianami przyjętymi we wspólnym systemie Organizacji Narodów Zjednoczonych;
69
(3) podejmuje niezbędne decyzje mające na celu zapewnienie równej dystrybucji geograficznej personelu Związku oraz kontroluje wykonywanie takich decyzji;
70
(4) decyduje w sprawie propozycji głównych zmian organizacyjnych w obrębie Sekretariatu Generalnego i Biur Sektorów Związku, zgodnie z Konstytucją i niniejszą Konwencją, przedłożonych jej przez Sekretarza Generalnego, po ich wcześniejszym rozpatrzeniu przez Komitet Koordynacyjny;
71
(5) rozpatruje i decyduje o wieloletnich planach dotyczących miejsc pracy, personelu, jak również programów rozwojowych dotyczących zasobów ludzkich Związku, daje wskazówki dotyczące liczebności zatrudnienia Związku, w zakresie poziomu lub struktury zatrudnienia, mając na względzie ogólne wskazówki Konferencji Pełnomocników i właściwe postanowienia artykułu 27 Konstytucji;
72
(6) jeśli to konieczne, reguluje wkłady finansowe wpłacane przez Związek i jego personel na Fundusz Powszechnej Emerytalnej Kasy Personelu Organizacji Narodów Zjednoczonych, zgodnie ze statutem i regulaminem Kasy, jak również dodatki za wzrastające koszty życia przyznawane korzystającym z Kasy Ubezpieczeniowej Personelu Związku, zgodnie z jej praktyką;
73
(7) rozpatruje i zatwierdza dwuletni budżet Związku oraz dokonuje następnej dwuletniej prognozy budżetu, mając na uwadze decyzje Konferencji Pełnomocników dotyczące pozycji 50 Konstytucji oraz limitów na wydatki ustanowionych przez tę Konferencję zgodnie z pozycją 51 Konstytucji; robi wszelkie możliwe oszczędności pamiętając jednocześnie o zobowiązaniu Związku do uzyskania zadowalających rezultatów tak szybko, jak to możliwe. Działając w ten sposób Rada uwzględnia uwagi Komitetu Koordynacyjnego zawarte w raporcie Sekretarza Generalnego, o którym jest mowa w pozycji 86 oraz w raporcie finansowym, o którym jest mowa w pozycji 101 niniejszej Konwencji;
74
(8) podejmuje wszelkie konieczne działania w celu corocznej weryfikacji wydatków Związku opracowanych przez Sekretarza Generalnego i zatwierdza te wydatki, jeśli jest potrzeba, celem przedłożenia ich następnej Konferencji Pełnomocników;
75
(9) podejmuje konieczne działania w celu zwołania konferencji Związku i dostarcza Sekretariatowi Generalnemu i Sektorom Związku, za zgodą większości Członków Związku w przypadku światowej konferencji lub większości Członków Związku danego regionu, jeżeli dotyczy to regionalnej konferencji, właściwe wskazówki dotyczące pomocy technicznej i innej przy przygotowaniu i organizacji konferencji;
76
(10) podejmuje konieczne decyzje w odniesieniu do pozycji 28 niniejszej Konwencji;
77
(11) decyduje w zakresie realizacji każdej decyzji, która została podjęta przez konferencje i pociąga za sobą skutki finansowe;
78
(12) w granicach określonych przez Konstytucję, niniejszą Konwencję i Regulaminy Administracyjne podejmuje wszelkie inne działania uznane za niezbędne dla właściwego funkcjonowania Związku;
79
(13) za zgodą większości Członków Związku podejmuje wszelkie właściwe kroki w celu tymczasowego rozwiązania problemów nie ujętych w Konstytucji, niniejszej Konwencji, Regulaminach Administracyjnych i ich Załącznikach, a które nie mogą czekać do następnej kompetentnej konferencji celem rozwiązania;
80
(14) jest odpowiedzialna za koordynację współpracy ze wszystkimi organizacjami międzynarodowymi, o których jest mowa w artykułach 49 i 50 Konstytucji, i w tym celu w imieniu Związku zawiera tymczasowe porozumienia z organizacjami międzynarodowymi, o których mowa w artykule 50 Konstytucji, oraz z Organizacją Narodów Zjednoczonych na podstawie Układu między Organizacją Narodów Zjednoczonych i Międzynarodowym Związkiem Telekomunikacyjnym; Te tymczasowe porozumienia powinny być przedkładane następnej Konferencji Pełnomocników zgodnie z właściwym postanowieniem artykułu 8 Konstytucji;
81
(15) po każdej swojej sesji, tak szybko jak to możliwe, przesyła Członkom Związku krótkie sprawozdania z działalności Rady oraz inne dokumenty, które uzna za konieczne;
82
(16) przedkłada Konferencji Pełnomocników raport z działalności Związku od czasu ostatniej Konferencji Pełnomocników oraz zalecenia, które uzna za właściwe.
Dział 3
Artykuł 5
Sekretariat Generalny
83
1. Sekretarz Generalny:
84
a) jest odpowiedzialny za ogólne zarządzanie zasobami Związku; może scedować zarządzanie częścią tych zasobów na Zastępcę Sekretarza Generalnego, jak również na Dyrektorów Biur, w porozumieniu, w razie potrzeby, z Komitetem Koordynacyjnym;
85
b) koordynuje działalność Sekretariatu Generalnego i Sektorów Związku, mając na względzie opinie Komitetu Koordynacyjnego, celem zapewnienia wykorzystania zasobów Związku w sposób możliwie efektywny i ekonomiczny;
86
c) po konsultacji z Komitetem Koordynacyjnym i biorąc pod uwagę jego opinie, przygotowuje i przedkłada Radzie roczne sprawozdanie, w którym wskazuje zmiany w środowisku telekomunikacji oraz które zawiera zalecenia odnoszące się do przyszłej polityki i planów strategicznych Związku, jak to określa pozycja 61 niniejszej Konwencji, łącznie z oceną ich skutków finansowych;
87
d) organizuje pracę Sekretariatu Generalnego i mianuje personel tego Sekretariatu zgodnie z dyrektywami Konferencji Pełnomocników i regulaminami ustanowionymi przez Radę;
88
e) podejmuje działania administracyjne dotyczące Biur Sektorów Związku i mianuje ich personel na podstawie wyboru i propozycji Dyrektora danego Biura, ostateczna decyzja o przyjęciu lub zwolnieniu należy jednak do Sekretarza Generalnego;
89
f) informuje Radę o każdej decyzji podjętej przez Organizację Narodów Zjednoczonych i jej wyspecjalizowane organizacje, które wpływają na wspólny system warunków pracy, wynagrodzeń i ubezpieczeń;
90
g) pilnuje stosowania wszelkich regulaminów przyjętych przez Radę;
91
h) zapewnia doradztwo prawne Związkowi;
92
i) dla zarządzania administracyjnego nadzoruje personel Związku, aby zapewnić wykorzystanie personelu w sposób najbardziej efektywny, i stosuje w stosunku do niego wspólny system warunków zatrudnienia. Personel wyznaczony do bezpośredniej pomocy Dyrektorom Biur pozostaje pod administracyjną kontrolą Sekretarza Generalnego i podlega w pracy bezpośrednio odpowiednim dyrektorom, ale zgodnie z ogólnymi wskazówkami administracyjnymi Rady;
93
j) w ogólnym interesie Związku oraz w porozumieniu z odpowiednimi Dyrektorami Biur przydziela okresowo funkcjonariuszy do innych prac niż te, do których zostali powołani, zgodnie ze zmianami pracy w siedzibie Związku
94
k) w porozumieniu z odpowiednim Dyrektorem Biura podejmuje niezbędne działania administracyjne i finansowe związane z konferencjami i spotkaniami każdego Sektora;
95
l) zapewnia pracę właściwego sekretariatu przed i po konferencjach Związku, biorąc pod uwagę odpowiedzialność każdego Sektora;
96
m) przygotowuje zalecenia na pierwsze spotkanie szefów delegacji wymienione w pozycji 342 niniejszej Konwencji, biorąc pod uwagę rezultaty ewentualnych konsultacji regionalnych;
97
n) zapewnia we współpracy z rządem zapraszającym, jeśli zachodzi taka potrzeba, sekretariat konferencji Związku i w danym przypadku przy współpracy z odpowiednim Dyrektorem zapewnia konieczne usługi do odbycia spotkań Związku, korzystając, w takim stopniu, jaki uzna za właściwy, z personelu Związku zgodnie z pozycją 93 powyżej. Sekretarz Generalny może również zabezpieczyć sekretariat dla wszelkich innych zebrań telekomunikacyjnych na zgłoszone zapotrzebowanie i na podstawie zawieranych umów;
98
o) podejmuje niezbędne działania celem zapewnienia terminowej publikacji i dystrybucji roboczych dokumentów, biuletynów informacyjnych oraz innych dokumentów i materiałów przygotowanych przez Sekretariat Generalny oraz Sektory lub przekazanych Związkowi, lub których potrzebę opublikowania zgłosiły konferencje lub Rada. Rada uaktualnia listę dokumentów do opublikowania po konsultacji z odpowiednią konferencją na temat dokumentów roboczych i innych materiałów, których potrzeba opublikowania została zgłoszona przez konferencje;
99
p) publikuje okresowo, za pomocą zebranych lub przekazanych mu informacji, również tych, które może dostać z innych organizacji międzynarodowych, dziennik informacyjny i ogólną dokumentację na temat telekomunikacji;
100
q) po konsultacji z Komitetem Koordynacyjnym, uwzględniając wszelkie możliwe oszczędności, przygotowuje i przedkłada Radzie dwuletni projekt budżetu obejmujący wydatki Związku w ramach limitów określonych przez Konferencję Pełnomocników. Projekt budżetu ma charakter ogólny, na który składają się budżety opracowane na podstawie kosztów każdego z trzech Sektorów, przygotowany zgodnie ze wskazówkami budżetowymi wydanymi przez Sekretarza Generalnego, i zawiera dwie wersje. Jedna wersja opracowana jest w oparciu o zerowy wzrost jednostki udziałowej, druga w oparciu o wzrost mniejszy lub równy wszystkim limitom wyznaczonym przez Konferencję Pełnomocników, po ewentualnym sięgnięciu do Konta Rezerw Finansowych. Uchwała budżetowa, po zatwierdzeniu przez Radę, przesyłana jest do wiadomości wszystkim Członkom Związku;
101
r) przy pomocy Komitetu Koordynacyjnego przygotowuje roczne sprawozdanie z działalności finansowej zgodnie z Regulaminem Finansowym i przedkłada je Radzie. Sprawozdanie z działalności finansowej i podsumowanie rachunków są przygotowywane i przedkładane następnej Konferencji Pełnomocników w celu kontroli i ostatecznego zatwierdzenia;
102
s) przy pomocy Komitetu Koordynacyjnego przygotowuje roczne sprawozdanie dotyczące działalności Związku, które po zatwierdzeniu przez Radę przesyłane jest do wszystkich Członków;
103
t) wykonuje wszystkie inne funkcje Sekretariatu Związku;
104
u) wykonuje wszelkie inne funkcje powierzone mu przez Radę.
105
2. Sekretarz Generalny lub Zastępca Sekretarza Generalnego może, w charakterze doradczym, uczestniczyć w konferencjach Związku; Sekretarz Generalny lub jego przedstawiciel może uczestniczyć, w charakterze doradczym we wszystkich innych zebraniach Związku.
Dział 4
Artykuł 6
Komitet Koordynacyjny
106
1. (1) Komitet Koordynacyjny pomaga i służy poradą Sekretarzowi Generalnemu we wszystkich sprawach ujętych we właściwych postanowieniach artykułu 26 Konstytucji oraz we właściwych artykułach niniejszej Konwencji.
107
(2) Komitet jest odpowiedzialny za zapewnienie koordynacji ze wszystkimi organizacjami międzynarodowymi wymienionymi w artykułach 49 i 50 Konstytucji w zakresie reprezentowania Związku na konferencjach tych organizacji.
108
(3) Komitet bada rezultaty działalności Związku oraz pomaga Sekretarzowi Generalnemu w przygotowaniu sprawozdania, o którym mowa w pozycji 86 niniejszej Konwencji, celem przedłożenia go Radzie.
109
2. Komitet dokłada wszelkich starań, by swoje wnioski podejmować jednomyślnie. W przypadku braku poparcia większości Komitetu, jego Przewodniczący w wyjątkowych okolicznościach może podejmować decyzje na swoją odpowiedzialność, pod warunkiem że uważa on, iż decyzja w danej sprawie jest pilna i nie może czekać na następne posiedzenie sesji Rady. W takich przypadkach zwraca się on niezwłocznie na piśmie do Członków Rady wyjaśniając przyczyny takiego działania, załączając wszelkie inne pisemne uwagi przedłożone przez innych członków Komitetu. Jeśli w takiej sytuacji sprawa nie jest pilna, niemniej jednak ważna, zostaje ona przeznaczona do rozpatrzenia przez następną sesję Rady.
110
3. Przewodniczący zwołuje Komitet co najmniej raz w miesiącu; w razie konieczności Komitet może być również zwołany na prośbę dwóch jego członków.
111
4. Sporządza się sprawozdanie z obrad Komitetu Koordynacyjnego i udostępnia je na prośbę Członków Rady.
Dział 5
Sektor Radiokomunikacyjny
Artykuł 7
Światowe konferencje radiokomunikacyjne
112
1. Zgodnie z pozycją 90 Konstytucji, światowa konferencja radiokomunikacyjna zwoływana jest w celu rozpatrzenia specyficznych problemów radiokomunikacyjnych. Światowa konferencja radiokomunikacyjna zajmuje się sprawami, które zawarte są w porządku jej obrad, przyjętym zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszego artykułu.
113
2. (1) Porządek obrad światowej konferencji radiokomunikacyjnej może zawierać:
114
a) częściową, lub wyjątkowo całkowitą rewizję Regulaminu Radiokomunikacyjnego, o którym mowa w artykule 4 Konstytucji;
115
b) wszelkie inne zagadnienia o zasięgu światowym w ramach kompetencji konferencji;
116
c) punkt dotyczący instrukcji dla Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego i dla Biura Radiokomunikacji, odnoszącej się do ich działalności i dotyczącej przeglądu ich działalności;
117
d) przyjęcie zagadnień, które zgromadzenie radiokomunikacyjne musi przestudiować, jak również tych, które zgromadzenie będzie musiało rozpatrzyć w odniesieniu do przyszłych konferencji radiokomunikacyjnych.
118
(2) Ogólny zakres tego porządku obrad powinien być ustalony na cztery lata wcześniej, a ostateczna jego wersja ustalana jest przez Radę najlepiej na dwa lata przed konferencją, za zgodą większości Członków Związku, z zastrzeżeniem postanowienia pozycji 47 niniejszej Konwencji.
119
(3) Porządek obrad powinien zawierać wszystkie zagadnienia, które zadecydowała zamieścić Konferencja Pełnomocników.
120
3. (1) Porządek obrad może ulec zmianie:
121
a) na prośbę co najmniej jednej czwartej Członków Związku. Prośba taka powinna być skierowana indywidualnie do Sekretarza Generalnego, który przekazuje ją do Rady w celu zatwierdzenia;
122
b) lub na propozycję Rady.
123
(2) Proponowane zmiany do porządku obrad światowej konferencji radiokomunikacyjnej nie zostaną ostatecznie przyjęte, dopóki nie zostaną zaakceptowane przez większość Członków Związku, z zastrzeżeniem postanowień pozycji 47 niniejszej Konwencji.
124
4. Konferencja również:
125
(1) rozpatruje i zatwierdza sprawozdanie Dyrektora Biura z działalności Sektora począwszy od ostatniej konferencji;
126
(2) zaleca Radzie zagadnienia do umieszczenia w porządku obrad przyszłej konferencji i wyraża swój pogląd na porządek obrad konferencji na co najmniej czteroletni okres i ocenia ich skutki finansowe;
127
(3) w zależności od potrzeb, zawiera w swoich decyzjach instrukcje lub prośby skierowane do Sekretarza Generalnego oraz Sektorów Związku.
128
5. Przewodniczący i zastępcy przewodniczącego zgromadzenia radiokomunikacyjnego lub odpowiedniej (nich) komisji studiów mogą uczestniczyć w odbywającej się równocześnie światowej konferencji radiokomunikacyjnej.
Artykuł 8
Zgromadzenie radiokomunikacyjne
129
1. Zgromadzenie radiokomunikacyjne analizuje zalecenia dotyczące zagadnień, które przyjęło zgodnie ze swoimi procedurami lub które zostały mu przekazane przez Konferencję Pełnomocników, przez inne konferencje, Radę lub Komitet do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego i w zależności od potrzeb formułuje zalecenia na ten temat.
130
2. W nawiązaniu do pozycji 129 powyżej, zgromadzenie radiokomunikacyjne:
131
(1) rozpatruje sprawozdania komisji studiów przygotowane zgodnie z pozycją 157 niniejszej Konwencji oraz zatwierdza, modyfikuje lub odrzuca projekty zaleceń zawartych w tych sprawozdaniach;
132
(2) mając na uwadze konieczność zmniejszenia do minimum zobowiązań Związku, zatwierdza program pracy wynikający z analizy istniejących i nowych zagadnień, określa priorytety i pilność tych zagadnień oraz przewidywane skutki finansowe będące wynikiem ich rozpatrzenia i ustala okres czasu na realizację;
133
(3) decyduje w świetle zatwierdzonego programu pracy, o którym mowa w pozycji 132 powyżej, o potrzebie utrzymania lub rozwiązania komisji studiów albo powołania nowych oraz przydziela każdej z nich zagadnienia, które mają być przedmiotem ich studiów;
134
(4) grupuje, na ile to możliwe, zagadnienia będące przedmiotem zainteresowania krajów rozwijających się, w celu ułatwienia im udziału w ich studiowaniu;
135
(5) udziela porad w sprawach leżących w jego kompetencji w odpowiedzi na prośby skierowane przez światowe konferencje radiokomunikacyjne;
136
(6) składa sprawozdanie światowej konferencji radiokomunikacyjnej, z którą odbywa się równocześnie, o postępie w pracach dotyczących tematów, które mogą znaleźć się w porządku obrad przyszłych konferencji radiokomunikacyjnych.
137
3. Zgromadzeniu radiokomunikacyjnemu przewodniczy osoba wybrana przez rząd kraju, w którym odbywa się zebranie, lub w przypadku gdy zebranie odbywa się w siedzibie Związku - przez osobę wybraną przez samo zgromadzenie. Przewodniczącemu pomagają Zastępcy Przewodniczącego wybrani przez zgromadzenie.
Artykuł 9
Regionalne konferencje radiokomunikacyjne
138
Porządek obrad regionalnej konferencji radiokomunikacyjnej może dotyczyć tylko specyficznych zagadnień radiokomunikacyjnych o charakterze regionalnym, w tym instrukcji dla Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego i Biura Radiokomunikacji dotyczących ich działalności interesującej dany region, pod warunkiem że instrukcje takie nie są sprzeczne z interesami innych regionów. Tylko te pozycje, które są zawarte w porządku obrad, mogą być przedmiotem dyskusji na takiej konferencji. Postanowienia zawarte w pozycjach od 118 do 123 niniejszej Konwencji mają zastosowanie do regionalnych konferencji radiokomunikacyjnych, ale jedynie w odniesieniu do Członków danego regionu.
Artykuł 10
Komitet do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego
139
1. Komitet składa się z dziewięciu członków wybranych przez Konferencję Pełnomocników.
140
2. Dodatkowo do obowiązków wyszczególnionych w artykule 14 Konstytucji Komitet również rozpatruje sprawozdania Dyrektora Biura Radiokomunikacji w sprawie badań wykonanych na prośbę jednej lub więcej zainteresowanych administracji w przypadku szkodliwych zakłóceń i opracowuje niezbędne zalecenia.
141
3. Członkowie Komitetu mają obowiązek uczestniczenia, w charakterze doradczym, w konferencjach radiokomunikacyjnych oraz w zgromadzeniach radiokomunikacyjnych. Przewodniczący i Zastępca Przewodniczącego Komitetu, lub ich mianowani przedstawiciele, mają obowiązek uczestniczenia, w charakterze doradczym, w Konferencjach Pełnomocników. We wszystkich tych przypadkach członkowie pełniący te obowiązki nie mogą uczestniczyć w tych konferencjach jako członkowie swoich krajowych delegacji.
142
4. Jedynie wydatki poniesione przez członków Komitetu z tytułu podróży, diet pobytowych i ubezpieczenia w wypełnianiu swoich obowiązków na rzecz Związku ponoszone są przez Związek.
143
5. Organizacja pracy Komitetu jest następująca:
144
(1) Członkowie Komitetu wybierają spośród swoich członków Przewodniczącego i Zastępcę Przewodniczącego na okres jednego roku. Następnie Zastępca Przewodniczącego po roku obejmuje stanowisko Przewodniczącego i wybierany jest nowy Zastępca Przewodniczącego. W przypadku nieobecności Przewodniczącego i Zastępcy Przewodniczącego, Komitet wybiera tymczasowego Przewodniczącego na daną okazję spośród swoich członków.
145
(2) Zwykle Komitet odbywa swoje spotkania do czterech razy w roku, przeważnie w siedzibie Związku, na których powinno być obecnych co najmniej dwie trzecie jego członków. Może on wypełniać swoje obowiązki przy użyciu nowoczesnych środków łączności.
146
(3) Komitet musi dokładać wszelkich starań w celu podejmowania swoich decyzji jednogłośnie. Jeśli tego nie można osiągnąć, decyzja jest ważna tylko wtedy, kiedy co najmniej dwie trzecie członków Komitetu głosuje za nią. Każdy członek Komitetu ma jeden głos; głosowanie z upoważnienia jest niedozwolone.
147
(4) Komitet może dokonać takich wewnętrznych ustaleń, jakie uważa za niezbędne, zgodnych z postanowieniami Konstytucji, niniejszej Konwencji i Regulaminu Radiokomunikacyjnego. Ustalenia takie publikowane są jako część Regulaminu Wewnętrznego.
Artykuł 11
Komisje studiów radiokomunikacyjnych
148
1. Komisje studiów radiokomunikacyjnych powoływane są przez zgromadzenie radiokomunikacyjne.
149
2. (1) Komisje studiów radiokomunikacyjnych zajmują się studiowaniem zagadnień przedłożonych zgodnie z postanowieniami zawartymi w artykule 7 niniejszej Konwencji i przygotowywaniem projektów zaleceń w sprawach ich dotyczących. Projekty tych zaleceń przedkładane są do zatwierdzenia zgromadzeniu radiokomunikacyjnemu lub, między dwoma takimi zgromadzeniami, w drodze korespondencji administracjom, zgodnie z procedurami przyjętymi przez zgromadzenie. Zalecenia przyjęte w jeden lub drugi sposób mają równoważny status.
150
(2) Studia dotyczące powyższych zagadnień, z zastrzeżeniem pozycji 158 poniżej, koncentrują się głównie na:
151
a) wykorzystaniu widma częstotliwości radiowych w radiokomunikacji ziemskiej i satelitarnej (i wykorzystaniu orbity satelitów geostacjonarnych);
152
b) charakterystykach i jakości funkcjonowania systemów radiowych;
153
c) funkcjonowaniu stacji radiokomunikacyjnych;
154
d) "radiokomunikacyjnych" aspektach w zagadnieniach związanych z niebezpieczeństwem i bezpieczeństwem.
155
(3) Studia te zwykle nie biorą pod uwagę zagadnień ekonomicznych, lecz kiedy obejmują one porównania szeregu rozwiązań technicznych, czynniki ekonomiczne mogą być brane pod uwagę.
156
3. Komisje studiów radiokomunikacyjnych przeprowadzają również studia przygotowawcze dotyczące problemów technicznych, eksploatacyjnych i proceduralnych, które mają być przedmiotem obrad światowych i regionalnych konferencji radiokomunikacyjnych, oraz opracowują na ich temat sprawozdania zgodnie z programem pracy przyjętym w tym zakresie przez zgromadzenie radiokomunikacyjne, lub na polecenie Rady.
157
4. Każda komisja studiów przygotowuje dla zgromadzenia radiokomunikacyjnego sprawozdanie o postępie prac, zalecenia przyjęte zgodnie z procedurą konsultacyjną przewidzianą w pozycji 149 powyżej oraz wszelkie projekty nowych lub zrewidowanych zaleceń celem rozważenia ich przez zgromadzenie.
158
5. Mając na uwadze pozycję 79 Konstytucji, zadania wymienione w pozycjach od 151 do 154 powyżej oraz w pozycji 193 niniejszej Konwencji w odniesieniu do Sektora Normalizacji Telekomunikacji są pod stałą kontrolą dokonywaną przez Sektor Radiokomunikacji i Sektor Normalizacji Telekomunikacji w celu osiągnięcia porozumienia w sprawie zmian w rozdziale zagadnień studiowanych przez te Sektory. Sektory te ściśle ze sobą współpracują i przyjmują procedury pozwalające na przeprowadzanie takiej kontroli i zawieranie porozumień w odpowiednim czasie oraz w sposób efektywny. Jeżeli porozumienie nie może być osiągnięte, zagadnienie może być przedłożone poprzez Radę, Konferencji Pełnomocników w celu podjęcia decyzji.
159
6. W realizacji swoich zadań komisje studiów radiokomunikacyjnych powinny zwracać należytą uwagę na studiowanie zagadnień i na opracowywanie zaleceń związanych bezpośrednio z tworzeniem, rozwojem i doskonaleniem telekomunikacji w krajach rozwijających się, zarówno na szczeblu regionalnym, jak i międzynarodowym. Wykonują one swoją pracę biorąc należycie pod uwagę prace krajowych i regionalnych organizacji oraz innych międzynarodowych organizacji związanych z radiokomunikacją, i współpracują z nimi, mając na uwadze potrzebę zachowania pierwszoplanowej roli Związku w dziedzinie telekomunikacji.
160
7. W celu ułatwienia kontroli działalności Sektora Radiokomunikacji należy podjąć własne działania mając na celu zachęcenie do współpracy i koordynacji z innymi organizacjami związanymi z radiokomunikacją oraz z Sektorem Normalizacji Telekomunikacji i Sektorem Rozwoju Telekomunikacji. Zgromadzenie radiokomunikacyjne określa specyficzne obowiązki, warunki udziału oraz zasady stosowania tych działań.
Artykuł 12
Biuro Radiokomunikacji
161
1. Dyrektor Biura Radiokomunikacji organizuje i koordynuje pracę Sektora Radiokomunikacji. Funkcje Biura uzupełnione są funkcjami wyszczególnionymi w postanowieniach Regulaminu Radiokomunikacyjnego.
162
2. Dyrektor, w szczególności,
163
(1) w odniesieniu do konferencji radiokomunikacyjnych:
164
a) koordynuje prace przygotowawcze komisji studiów oraz Biura, informuje Członków o rezultatach tych prac, zbiera ich uwagi i przedkłada syntetyczne sprawozdanie z konferencji, które może zawierać propozycje o charakterze regulacyjnym;
165
b) z mocy prawa, ale w charakterze doradczym, uczestniczy w debatach zgromadzenia radiokomunikacyjnego oraz zebraniach komisji studiów radiokomunikacyjnych. Dyrektor dokonuje niezbędnych przygotowań do konferencji radiokomunikacyjnych oraz zebrań Sektora Radiokomunikacyjnego w porozumieniu z Sekretariatem Generalnym zgodnie z pozycją 94 niniejszej Konwencji i, jeżeli to konieczne, z innymi Sektorami Związku oraz z należytym uwzględnieniem dyrektyw Rady dotyczących realizacji tych przygotowań;
166
c) pomaga krajom rozwijającym się w ich przygotowaniach do konferencji radiokomunikacyjnych.
167
(2) w odniesieniu do Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego:
168
a) przygotowuje projekty zasad proceduralnych i przedkłada je do zatwierdzenia Komitetowi do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego; te projekty zasad proceduralnych obejmują między innymi metody obliczeń oraz dane konieczne do stosowania postanowień Regulaminu Radiokomunikacyjnego;
169
b) informuje wszystkich Członków Związku o zasadach proceduralnych Komitetu i zbiera, otrzymane od administracji, uwagi na ich temat;
170
c) opracowuje otrzymane od administracji informacje dotyczące stosowania właściwych postanowień Regulaminu Radiokomunikacyjnego oraz porozumień regionalnych i przygotowuje je, gdzie to właściwe, w formie odpowiedniej do opublikowania;
171
d) stosuje zasady proceduralne zatwierdzone przez Komitet, przygotowuje i publikuje wnioski w oparciu o te zasady i na prośbę jakiejkolwiek administracji przedkłada Komitetowi każdy wniosek, który nie może być zatwierdzony przy zastosowaniu tych zasad proceduralnych do ponownego zbadania;
172
e) dokonuje, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Regulaminu Radiokomunikacyjnego, systematycznych zapisów i rejestracji przydziałów częstotliwości i, tam gdzie to właściwe, związanych z nimi charakterystyk orbitalnych oraz uaktualnia Międzynarodowy Rejestr Częstotliwości; bada wpisy do tego Rejestru modyfikując lub skreślając, tam gdzie to właściwe, za zgodą zainteresowanej administracji te, które nie odzwierciedlają rzeczywistego wykorzystania widma częstotliwości;
173
f) na prośbę jednej lub więcej zainteresowanych administracji pomaga rozwiązać przypadki szkodliwych zakłóceń i, tam gdzie to konieczne, prowadzi badania i przygotowuje, do rozważenia przez Komitet, sprawozdanie zawierające projekty zaleceń dla zainteresowanych administracji;
174
g) działa jako sekretarz wykonawczy Komitetu;
175
(3) koordynuje pracę komisji studiów radiokomunikacyjnych i jest odpowiedzialny za organizację ich prac;
176
(4) Dyrektor ponadto:
177
a) podejmuje studia mające na celu udzielanie porad Członkom w sprawie użytkowania możliwie największej liczby kanałów radiowych w częściach widma częstotliwości, gdzie mogą mieć miejsce szkodliwe zakłócenia, oraz sprawiedliwego, efektywnego i ekonomicznego korzystania z orbity satelitów geostacjonarnych, biorąc pod uwagę potrzeby tych Członków, którzy potrzebują pomocy, specyficzne potrzeby krajów rozwijających się, jak również szczególną sytuację geograficzną poszczególnych krajów;
178
b) wymienia z członkami dane w postaci możliwej do automatycznego odczytywania oraz w innych postaciach, przygotowuje i uaktualnia wszelkie dokumenty i bazy danych Sektora Radiokomunikacji oraz podejmuje wraz z Sekretarzem Generalnym, w miarę potrzeby, wszelkie niezbędne działania, aby zostały one opublikowane w językach roboczych Związku, zgodnie z pozycją 172 Konstytucji;
179
c) aktualizuje niezbędne akta;
180
d) przedkłada światowej konferencji radiokomunikacyjnej sprawozdanie z działalności Sektora Radiokomunikacji od czasu ostatniej konferencji; jeśli nie planuje się odbycia żadnej światowej konferencji radiokomunikacyjnej, sprawozdanie obejmujące dwa lata od ostatniej konferencji przedkładane jest Radzie i Członkom Związku;
181
e) przygotowuje szacunkowy budżet oparty na kosztach odpowiadający potrzebom Sektora Radiokomunikacji i przekazuje go Sekretarzowi Generalnemu celem rozważenia przez Komitet Koordynacyjny i włączenia go do budżetu Związku.
182
3. Dyrektor wybiera administracyjny i techniczny personel Biura w ramach zatwierdzonego przez Radę budżetu. Sekretarz Generalny mianuje administracyjny i techniczny personel w porozumieniu z Dyrektorem. Ostateczna decyzja o mianowaniu lub zwolnieniu należy do Sekretarza Generalnego.
183
4. Dyrektor udziela koniecznej pomocy technicznej Sektorowi Rozwoju Telekomunikacji w ramach wyznaczonych przez postanowienia Konstytucji i niniejszej Konwencji.
Dział 6
Sektor Normalizacji Telekomunikacji
Artykuł 13
Światowa Konferencja Normalizacji Telekomunikacji
184
1. Zgodnie z pozycją 104 Konstytucji, światowa konferencja normalizacji telekomunikacji zwoływana jest celem rozpatrzenia specyficznych zagadnień odnoszących się do normalizacji telekomunikacji.
185
2. Zagadnienia, które mają być studiowane przez światową konferencję normalizacji telekomunikacji, w sprawie których zostały wydane zalecenia, są to zagadnienia, które zostały przyjęte zgodnie z ich własnymi procedurami lub te, które przekazała im Konferencja Pełnomocników, inne konferencje lub Rada.
186
3. Zgodnie z pozycją 104 Konstytucji konferencja:
187
a) rozpatruje sprawozdania komisji studiów zgodnie z pozycją 194 niniejszej Konwencji i zatwierdza, modyfikuje lub odrzuca projekty zaleceń zawarte w tych sprawozdaniach;
188
b) mając na uwadze konieczność utrzymania minimalnych wymagań dotyczących zasobów Związku, zatwierdza program pracy powstały w wyniku przeglądu bieżących i nowych zagadnień, określa priorytety i pilność tych zagadnień oraz przewidywane skutki finansowe i ramy czasowe niezbędne do pomyślnego ich zrealizowania;
189
c) decyduje, w świetle zatwierdzonego programu pracy, o którym mowa w pozycji 188 powyżej, w sprawie potrzeby utrzymania lub rozwiązania istniejących komisji studiów lub powołania nowych i przydziela każdej z nich zagadnienia do studiowania.
190
d) grupuje, w miarę możliwości, zagadnienia interesujące kraje rozwijające się, aby ułatwić ich udział w studiowaniu tych zagadnień;
191
e) rozpatruje i zatwierdza sprawozdanie Dyrektora z działalności Sektora od ostatniej konferencji.
Artykuł 14
Komisje studiów normalizacji telekomunikacji
192
1. (1) Komisje studiów normalizacji telekomunikacji studiują zagadnienia i przygotowują projekty zaleceń na tematy im zlecone zgodnie z postanowieniami artykułu 13 niniejszej Konwencji. Projekty te przedkładane są, w celu zatwierdzenia, światowej konferencji normalizacji telekomunikacji lub, między dwiema takimi konferencjami, drogą korespondencji administracjom, zgodnie z procedurą przyjętą przez konferencję. Zalecenia zatwierdzone jednym lub drugim sposobem mają równorzędny status.
193
(2) Komisje studiów, z zastrzeżeniem pozycji 195 poniżej, studiują zagadnienia techniczne, eksploatacyjne i dotyczące taryf oraz przygotowują zalecenia na ich temat, mając na względzie światową normalizację telekomunikacji, w tym zalecenia dotyczące dołączania systemów radiowych do publicznych sieci telekomunikacyjnych oraz dotyczące wymagań jakości dla tych połączeń. Zagadnienia techniczne lub eksploatacyjne szczególnie odnoszące się do radiokomunikacji i które są wyszczególnione w pozycjach od 151 do 154 niniejszej Konwencji należą do Sektora Radiokomunikacji.
194
(3) Każda komisja studiów przygotowuje dla konferencji normalizacji telekomunikacji sprawozdanie wskazujące na postęp swoich prac, zalecenia przyjęte zgodnie z procedurą konsultacyjną przewidzianą w pozycji 192 powyżej, oraz projekty nowych lub poprawionych zaleceń, które powinna rozpatrzeć konferencja.
195
2. Biorąc pod uwagę postanowienia pozycji 105 Konstytucji, Sektor Normalizacji Telekomunikacji i Sektor Radiokomunikacji stale kontrolują zadania określone w pozycji 193 oraz w pozycjach od 151 do 154 niniejszej Konwencji, odnoszące się do Sektora Radiokomunikacji, w celu osiągnięcia wspólnego porozumienia w sprawie zmian w podziale zagadnień studiowanych przez te dwa Sektory. Te dwa Sektory ściśle ze sobą współpracują i przyjmują procedury umożliwiające przeprowadzanie takich kontroli i osiąganie porozumienia w sposób efektywny i terminowy. Jeśli porozumienie nie jest osiągnięte, sprawa może być poprzez Radę przedłożona Konferencji Pełnomocników celem podjęcia decyzji.
196
3. W realizacji swoich zadań komisje studiów normalizacji telekomunikacji powinny zwracać należytą uwagę na studiowanie zagadnień i na opracowywanie zaleceń związanych bezpośrednio z tworzeniem, rozwojem i doskonaleniem telekomunikacji w krajach rozwijających się, zarówno na szczeblu regionalnym, jak i międzynarodowym. Wykonują one swoją pracę z należytym uwzględnieniem prac krajowych, regionalnych i innych międzynarodowych organizacji normalizacyjnych i współpracują z nimi, mając na uwadze potrzebę utrzymania pierwszoplanowej roli Związku w dziedzinie światowej normalizacji telekomunikacji.
197
4. W celu ułatwienia kontroli działalności Sektora Normalizacji Telekomunikacji powinny być podjęte własne działania mające na celu zachęcanie do współpracy i koordynacji z innymi organizacjami związanymi z normalizacją telekomunikacji, z Sektorem Radiokomunikacji i Sektorem Rozwoju Telekomunikacji. Światowa konferencja normalizacji telekomunikacji określa szczegółowe obowiązki, warunki udziału oraz zasady proceduralne dla tych działań.
Artykuł 15
Biuro Normalizacji Telekomunikacji
198
1. Dyrektor Biura Normalizacji Telekomunikacji organizuje i koordynuje pracę Sektora Normalizacji Telekomunikacji.
199
2. Dyrektor, w szczególności:
200
a) co roku uaktualnia program pracy zatwierdzony przez światową konferencję normalizacji telekomunikacji, w porozumieniu z przewodniczącymi komisji studiów normalizacji telekomunikacji;
201
b) uczestniczy, z mocy prawa, choć w charakterze doradczym, w obradach światowych konferencji normalizacji telekomunikacji i komisji studiów normalizacji telekomunikacji. Dyrektor podejmuje wszelkie kroki konieczne do przygotowania konferencji i zebrań Sektora Normalizacji Telekomunikacji, w porozumieniu z Sekretariatem Generalnym, zgodnie z pozycją 94 niniejszej Konwencji i, w zależności od potrzeb, z innymi Sektorami Związku i z należytym uwzględnieniem dyrektyw Rady dotyczących tych przygotowań;
202
c) opracowuje otrzymane od administracji informacje dotyczące zastosowania odpowiednich postanowień Międzynarodowego Regulaminu Telekomunikacyjnego lub decyzji światowej konferencji normalizacji telekomunikacji i przygotowuje je, w zależności od potrzeb, w odpowiedniej formie do publikacji;
203
d) wymienia z członkami dane w formie dającej się odczytać automatycznie oraz w innych formach, przygotowuje je, i jeśli to konieczne, uaktualnia dokumenty i bazy danych Sektora Normalizacji Telekomunikacji oraz podejmuje potrzebne działania z Sekretarzem Generalnym, jeżeli konieczne, aby zostały opublikowane w językach roboczych Związku, zgodnie z pozycją 172 Konstytucji;
204
e) składa sprawozdanie, w raporcie przedkładanym światowej konferencji normalizacji telekomunikacji, z działalności Sektora od czasu ostatniej konferencji i przedkłada Radzie oraz Członkom Związku raport z działalności Sektora z okresu dwóch lat od czasu ostatniej konferencji, o ile nie jest zwołana druga konferencja;
205
f) przygotowuje szacunkowy budżet oparty na kosztach odpowiadających potrzebom Sektora Normalizacji Telekomunikacji i przekazuje go do Sekretarza Generalnego w celu rozpatrzenia przez Komitet Koordynacyjny i włączenia go do budżetu Związku.
206
3. Dyrektor wybiera techniczny i administracyjny personel Biura Normalizacji Telekomunikacji w ramach budżetu zatwierdzonego przez Radę. Sekretarz Generalny mianuje personel techniczny i administracyjny w porozumieniu z Dyrektorem. Ostateczna decyzja w sprawie mianowania lub zwolnienia należy do Sekretarza Generalnego.
207
4. Dyrektor udziela koniecznej pomocy technicznej Sektorowi Rozwoju Telekomunikacji w ramach wyznaczonych przez postanowienia Konstytucji i niniejszej Konwencji.
Dział 7
Sektor Rozwoju Telekomunikacji
Artykuł 16
Konferencje rozwoju telekomunikacji
208
1. Zgodnie z pozycją 118 Konstytucji rola konferencji rozwoju telekomunikacji jest następująca:
209
a) światowe konferencje rozwoju telekomunikacji opracowują programy pracy i wskazówki w celu określenia zagadnień i priorytetów odnoszących się do rozwoju telekomunikacji oraz wskazują kierunki dla programów pracy Sektora Rozwoju Telekomunikacji. W miarę potrzeb mogą powoływać komisje studiów;
210
b) regionalne konferencje rozwoju telekomunikacji mogą dostarczać wskazówek dla Biura Rozwoju Telekomunikacji w sprawach specyficznych potrzeb i charakterystyk telekomunikacji danego regionu; mogą one również przedkładać zalecenia światowym konferencjom rozwoju telekomunikacji;
211
c) konferencje rozwoju telekomunikacji powinny wyznaczać cele i strategie zrównoważonego światowego i regionalnego rozwoju telekomunikacji, przykładając szczególną uwagę do ekspansji i modernizacji sieci i usług krajów rozwijających się, jak również mobilizacji wymaganych w tym celu zasobów. Stanowią one platformę dla studiów nad zagadnieniami ogólnej polityki, organizacyjnymi, eksploatacyjnymi, regulacyjnymi, technicznymi i finansowymi, oraz związanych z nimi aspektów, w tym poszukiwania i wdrożenia nowych źródeł finansowania;
212
d) światowe i regionalne konferencje rozwoju telekomunikacji w ramach swoich kompetencji rozpatrują przedłożone im sprawozdania i oceniają działalność Sektora; mogą one również rozpatrywać zagadnienia rozwoju telekomunikacji odnoszące się do działalności innych Sektorów Związku.
213
2. Projekt porządku obrad konferencji rozwoju telekomunikacji przygotowywany jest przez Dyrektora Biura Rozwoju Telekomunikacji, jest on przedkładany przez Sekretarza Generalnego Radzie w celu zatwierdzenia go za zgodą większości Członków Związku w przypadku konferencji światowej lub większości Członków Związku należących do danego regionu w przypadku konferencji regionalnej, z zastrzeżeniem postanowień pozycji 47 niniejszej Konwencji.
Artykuł 17
Komisje studiów rozwoju telekomunikacji
214
1. Komisje studiów rozwoju telekomunikacji zajmują się specyficznymi zagadnieniami telekomunikacji, w tym zagadnieniami wyszczególnionymi w pozycji 211 niniejszej Konwencji, które interesują kraje rozwijające się. Takie komisje studiów są ograniczone ilościowo i są tworzone na określony okres czasu, biorąc pod uwagę dostępne zasoby. Mają one specyficzne zadania, zajmują się zagadnieniami i problemami mającymi priorytetowe znaczenie dla krajów rozwijających się i są ukierunkowane na te zadania.
215
2. Biorąc pod uwagę postanowienie pozycji 119 Konstytucji, Sektor Radiokomunikacji, Sektor Normalizacji Telekomunikacji i Sektor Rozwoju Telekomunikacji stale kontrolują zagadnienia będące przedmiotem studiów, mając na uwadze osiągnięcie porozumienia w sprawie podziału pracy, zharmonizowanie wysiłków oraz poprawę koordynacji. Sektory te przyjmują procedury umożliwiające przeprowadzanie takich kontroli i osiąganie porozumienia w sposób efektywny i terminowy.
Artykuł 18
Biuro Rozwoju Telekomunikacji i Komitet Doradczy do spraw Rozwoju Telekomunikacji
216
1. Dyrektor Biura Rozwoju Telekomunikacji organizuje i koordynuje pracę Sektora Rozwoju Telekomunikacji.
217
2. Dyrektor, w szczególności:
218
a) z mocy prawa, w charakterze doradczym, uczestniczy w obradach konferencji rozwoju telekomunikacji oraz komisjach studiów rozwoju telekomunikacji. Dyrektor dokonuje wszystkich niezbędnych przygotowań do konferencji i zebrań Sektora Rozwoju Telekomunikacji, w porozumieniu z Sekretariatem Generalnym, zgodnie z postanowieniami pozycji 94 niniejszej Konwencji i, w zależności od potrzeb, z innymi Sektorami Związku, oraz z należytym uwzględnieniem dyrektyw Rady dotyczących wykonania tych przygotowań;
219
b) opracowuje zebrane od administracji informacje dotyczące zastosowania odpowiednich uchwał i decyzji Konferencji Pełnomocników oraz konferencji rozwoju telekomunikacji i przygotowuje je, w zależności od potrzeb, w formie nadającej się do publikacji;
220
c) wymienia z członkami dane w formie dającej się odczytać automatycznie oraz w innych formach, przygotowuje je i, jeśli to konieczne, uaktualnia dokumenty i bazy danych Sektora Normalizacji Telekomunikacji oraz podejmuje potrzebne działania z Sekretarzem Generalnym, jeżeli konieczne, aby zostały opublikowane w językach roboczych Związku, zgodnie z pozycją 172 Konstytucji;
221
d) we współpracy z Sekretariatem Generalnym i innymi Sektorami Związku gromadzi i przygotowuje do publikacji informacje o charakterze technicznym lub administracyjnym, które mogą być szczególnie użyteczne dla krajów rozwijających się, aby pomóc im w ulepszaniu ich sieci telekomunikacyjnych. Uwaga tych krajów jest również przyciągana możliwościami oferowanymi przez programy międzynarodowe realizowane pod auspicjami Organizacji Narodów Zjednoczonych;
222
e) przedkłada światowej konferencji rozwoju telekomunikacji sprawozdanie z działalności Sektora od czasu ostatniej konferencji i przedkłada Radzie i Członkom Związku sprawozdanie z działalności Sektora w ciągu dwóch lat od ostatniej konferencji;
223
f) przygotowuje szacunkowy budżet oparty na kosztach odpowiadających potrzebom Sektora Rozwoju Telekomunikacji i przekazuje go do Sekretarza Generalnego w celu rozważenia go przez Komitet Koordynacyjny i włączenia go do budżetu Związku.
224
3. Dyrektor działa we współpracy z innymi wybieranymi funkcjonariuszami i dąży do wzmocnienia roli Związku jako katalizatora stymulującego rozwój telekomunikacji; podejmuje on niezbędne decyzje, we współpracy z Dyrektorem danego Biura, w celu zwoływania spotkań informacyjnych poświęconych działalności tego Sektora.
225
4. Na prośbę zainteresowanych Członków Dyrektor przy pomocy Dyrektorów innych Biur i, w zależności od potrzeb, Sekretarza Generalnego bada i udziela rad na temat zagadnień dotyczących ich krajowej telekomunikacji. W przypadku gdy te badania implikują konieczność porównania wielu możliwych rozwiązań technicznych, mogą być brane pod uwagę czynniki ekonomiczne.
226
5. Dyrektor wybiera techniczny i administracyjny personel Biura Rozwoju Telekomunikacji w ramach zatwierdzonego przez Radę budżetu. Sekretarz Generalny mianuje ten personel w porozumieniu z Dyrektorem. Ostateczna decyzja w sprawie mianowania lub zwolnienia należy do Sekretarza Generalnego.
227
6. Ustanawia się Komitet Doradczy do spraw Rozwoju Telekomunikacji, a członkowie Komitetu mianowani są przez Dyrektora w porozumieniu z Sekretarzem Generalnym. Komitet składa się z osobistości odpowiadających szerokiemu podziałowi geograficznemu, o równorzędnych interesach i kompetencji w dziedzinie rozwoju telekomunikacji; wybiera on spośród swoich członków przewodniczącego. Komitet służy radą Dyrektorowi, który uczestniczy w jego spotkaniach, w zakresie priorytetów i strategii, które należy stworzyć w ramach działalności Związku dotyczącej rozwoju telekomunikacji. Zaleca on między innymi działania mające na celu popieranie współpracy i koordynacji z innymi organizacjami zainteresowanymi w rozwoju telekomunikacji.
Dział 8
Postanowienia wspólne dla trzech Sektorów
Artykuł 19
Udział jednostek i organizacji innych niż administracje w działaniach Związku
228
1. Sekretarz Generalny i Dyrektorzy Biur popierają szerszy udział w działaniach Związku następujących jednostek i organizacji:
229
a) uznanych operatorów, organizacji naukowych lub przemysłowych oraz instytucji finansowych lub do spraw rozwoju, zatwierdzonych przez danego Członka,
230
b) innych jednostek zajmujących się sprawami telekomunikacji zatwierdzonych przez danego Członka,
231
c) regionalnych i innych międzynarodowych organizacji telekomunikacyjnych, normalizacyjnych, finansowych i do spraw rozwoju.
232
2. Dyrektorzy Biur współpracują ściśle z tymi jednostkami i organizacjami, które są uprawnione do uczestnictwa w działalności jednego lub więcej Sektorów Związku.
233
3. Każda prośba o zgodę na udział w pracach Sektora pochodząca od jednostki wymienionej w pozycji 229 powyżej zgodnie z odpowiednimi postanowieniami Konstytucji i niniejszej Konwencji oraz zatwierdzona przez danego Członka jest przekazywana przez tego Członka do Sekretarza Generalnego.
234
4. Każda prośba pochodząca od jednostki, o której mowa w pozycji 230 powyżej, przedłożona przez danego Członka załatwiana jest zgodnie z procedurą ustanowioną przez Radę. Zgodność takiej prośby z tą procedurą jest przedmiotem badań ze strony Rady.
235
5. Każda prośba o zgodę na udział w pracach Sektora pochodząca od jednostki lub organizacji wymienionej w pozycji 231 powyżej (z wyjątkiem tych organizacji, o których mowa w pozycjach 260 i 261 niniejszej Konwencji) przesyłana jest do Sekretarza Generalnego i realizowana zgodnie z procedurami ustanowionymi przez Radę.
236
6. Każda prośba o zgodę na udział w pracach Sektora pochodząca od organizacji, o której mowa w pozycjach od 260 do 262 niniejszej Konwencji, przesyłana jest do Sekretarza Generalnego, a dana organizacja umieszczana jest na listach wymienionych w pozycji 237 poniżej.
237
7. Sekretarz Generalny ustala i uaktualnia, dla każdego Sektora, listy wszystkich jednostek i organizacji, o których mowa w pozycjach od 229 do 231 oraz od 260 do 262 niniejszej Konwencji, które są upoważnione do uczestnictwa w pracach Sektorów. Publikuje on każdą z tych list w odpowiednich odstępach czasu i zaznajamia z nimi wszystkich Członków i Dyrektora zainteresowanego Biura. Dyrektor ten powiadamia jednostki i organizacje, których to dotyczy, o sposobie załatwienia ich prośby.
238
8. Jednostki i organizacje znajdujące się na listach, o których mowa w pozycji 237 powyżej, zwane są w dalszym ciągu także "członkami" Sektorów Związku; warunki ich uczestnictwa w pracach Sektorów wyszczególnione są w niniejszym artykule, w artykule 33 i innych odpowiednich postanowieniach niniejszej Konwencji. Postanowienia artykułu 3 Konstytucji nie mają w stosunku do nich zastosowania.
239
9. Uznany operator może działać w imieniu Członka, który go uznał, pod warunkiem że Członek poinformuje Dyrektora danego Biura, że jest on do tego upoważniony.
240
10. Każda jednostka lub organizacja upoważniona do uczestnictwa w pracach Sektora ma prawo do wypowiedzenia tego uczestnictwa w drodze powiadomienia skierowanego do Sekretarza Generalnego. Uczestnictwo takie może być również wypowiedziane, w zależności od przypadku, przez danego Członka. Wypowiedzenie takie obowiązuje od upływu jednego roku od daty otrzymania powiadomienia przez Sekretarza Generalnego.
241
11. Sekretarz Generalny wykreśla z listy jednostek i organizacji nazwę tych, które nie są dalej upoważnione do uczestnictwa w pracach Sektora, zgodnie z kryteriami i procedurami określonymi przez Radę.
Artykuł 20
Prowadzenie prac komisji studiów
242
1. Zgromadzenie radiokomunikacyjne, światowa konferencja normalizacji telekomunikacji oraz światowa konferencja rozwoju telekomunikacji wybierają przewodniczącego oraz zwykle jednego zastępcę przewodniczącego dla każdej komisji studiów. Podczas wybierania przewodniczących i zastępców przewodniczących zwraca się szczególną uwagę na wymagania w zakresie kompetencji i zapewnienia równej dystrybucji geograficznej oraz potrzebę promowania efektywniejszego udziału krajów rozwijających się.
243
2. Jeśli zakres prac jakiejkolwiek komisji tego wymaga, zgromadzenie lub konferencja wyznacza w razie potrzeby dodatkowych zastępców przewodniczących, zwykle nie więcej niż dwóch.
244
3. Jeśli w przerwie między dwoma zgromadzeniami lub konferencjami danego Sektora przewodniczący komisji studiów nie jest zdolny do wykonywania swoich obowiązków, a wyznaczony został tylko jeden zastępca przewodniczącego, wtedy ten zastępca przewodniczącego zajmuje miejsce przewodniczącego. W przypadku komisji studiów, w której wyznaczono więcej niż jednego zastępcę przewodniczącego, komisja studiów na swoim następnym spotkaniu wybiera nowego przewodniczącego spośród tych zastępców przewodniczących i, jeśli to konieczne, nowego zastępcę przewodniczącego spośród członków komisji studiów. W ten sam sposób wybiera się nowego zastępcę przewodniczącego, jeśli jeden z zastępców przewodniczących jest niezdolny do pełnienia swoich obowiązków w ciągu tego okresu.
245
4. Komisje studiów, na tyle, na ile to możliwe, prowadzą powierzone im prace drogą korespondencyjną, korzystając z nowoczesnych środków łączności.
246
5. Dyrektor Biura każdego Sektora po konsultacji z Sekretarzem Generalnym i koordynacji, jak wymaga tego Konstytucja i Konwencja, oraz biorąc pod uwagę decyzje kompetentnych konferencji lub zgromadzeń, sporządza ogólny plan spotkań komisji studiów.
247
6. Komisje studiów mogą podejmować działania w celu uzyskania zatwierdzenia przez Członków zaleceń zrealizowanych między dwiema konferencjami. Procedurami stosowanymi w celu uzyskania takiego zatwierdzenia będą procedury zatwierdzone przez kompetentne zgromadzenia lub konferencje. Zalecenia zatwierdzone w ten sposób mają taki sam status, jak te, które zostały zatwierdzone przez konferencje.
248
7. W miarę potrzeby mogą być powoływane mieszane grupy robocze w celu przestudiowania zagadnień wymagających udziału ekspertów z kilku komisji studiów.
249
8. Dyrektor odpowiedniego Biura przesyła końcowe sprawozdania komisji studiów, w tym listę zaleceń zatwierdzonych zgodnie z pozycją 247 powyżej, do administracji, organizacji i jednostek uczestniczących w pracach Sektora. Sprawozdania te przesyłane są, tak szybko jak to możliwe, w każdym przypadku tak, by adresaci otrzymali je co najmniej na miesiąc przed datą następnej kompetentnej konferencji.
Artykuł 21
Zalecenia jednej konferencji dla drugiej konferencji
250
1. Każda konferencja może przedłożyć innej konferencji Związku zalecenia w zakresie swoich kompetencji.
251
2. Zalecenia te są przesyłane w odpowiednim czasie do Sekretarza Generalnego w celu ich gromadzenia, koordynacji i zakomunikowania, jak jest to przewidywane w pozycji 320 niniejszej Konwencji.
Artykuł 22
Stosunki między samymi Sektorami i z organizacjami międzynarodowymi
252
1. Dyrektorzy Biur mogą zadecydować, po odpowiedniej konsultacji i koordynacji, jak wymaga tego Konstytucja, Konwencja oraz decyzje kompetentnych konferencji lub zgromadzeń, o zorganizowaniu zebrania mieszanych komisji studiów dwóch lub trzech Sektorów w celu przestudiowania i przygotowania projektów zaleceń na temat wspólnych zagadnień. Projekty takich zaleceń przedkładane są kompetentnym konferencjom lub zgromadzeniom danych Sektorów.
253
2. W konferencjach lub zebraniach Sektora mogą brać udział, w charakterze doradców, Sekretarz Generalny, Zastępca Sekretarza Generalnego, Dyrektorzy Biur innych Sektorów lub ich przedstawiciele oraz członkowie Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego. W razie potrzeby, te konferencje i zebrania mogą zaprosić, w charakterze doradców, przedstawicieli Sekretariatu Generalnego lub każdego innego Sektora, który nie uznał za potrzebne, aby być reprezentowanym.
254
3. Kiedy Sektor zaproszony jest na zebranie organizacji międzynarodowej, jego Dyrektor jest upoważniony, mając na uwadze pozycję 107 niniejszej Konwencji, do podjęcia odpowiednich działań w celu zapewnienia reprezentowania Sektora w charakterze doradczym.
Rozdział II
Postanowienia ogólne w sprawie konferencji
Artykuł 23
Zaproszenie i dopuszczenie do Konferencji Pełnomocników w przypadku gdy zapraszającym jest rząd
255
1. Dokładna data i miejsce Konferencji wyznaczane są zgodnie z postanowieniami artykułu 1 niniejszej Konwencji, po konsultacji z zapraszającym rządem.
256
2. (1) Na rok przed otwarciem Konferencji zapraszający rząd przesyła zaproszenia do rządów każdego z Członków Związku.
257
(2) Zaproszenia te mogą być przesyłane bezpośrednio lub poprzez Sekretarza Generalnego lub też poprzez inny rząd.
258
3. Sekretarz Generalny zaprasza następujące organizacje do przysłania obserwatorów:
259
a) Organizację Narodów Zjednoczonych;
260
b) regionalne organizacje telekomunikacyjne wymienione w artykule 43 Konstytucji;
261
c) międzyrządowe organizacje eksploatujące systemy satelitarne;
262
d) wyspecjalizowane organizacje Organizacji Narodów Zjednoczonych i Międzynarodową Agencję Energii Atomowej.
263
4. (1) Odpowiedzi Członków muszą dotrzeć do zapraszającego rządu co najmniej na jeden miesiąc przed datą otwarcia Konferencji i powinny, w miarę możliwości, zawierać wyczerpującą informację na temat składu delegacji.
264
(2) Odpowiedzi te mogą być przesyłane bezpośrednio do zapraszającego rządu lub poprzez Sekretarza Generalnego lub poprzez inny rząd.
265
(3) Odpowiedzi organizacji i instytucji, o których mowa w pozycjach od 259 do 262 powyżej, muszą dotrzeć do Sekretarza Generalnego na jeden miesiąc przed datą otwarcia Konferencji.
266
5. Sekretariat Generalny oraz trzy Biura Związku są reprezentowane, w charakterze doradczym, na Konferencji.
267
6. Na Konferencje Pełnomocników dopuszczane są:
268
a) delegacje;
269
b) obserwatorzy organizacji i instytucji zaproszonych zgodnie z pozycjami od 259 do 262 powyżej.
Artykuł 24
Zaproszenie i dopuszczenie na konferencje radiokomunikacyjne, kiedy zapraszającym jest rząd
270
1. Dokładną datę i miejsce konferencji wyznacza się zgodnie z postanowieniami artykułu 3 niniejszej Konwencji, po konsultacji z zapraszającym rządem.
271
2. (1) Postanowienia pozycji od 256 do 265 niniejszej Konwencji stosuje się do konferencji radiokomunikacyjnych.
272
(2) Członkowie Związku powinni informować uznanych operatorów o otrzymanych zaproszeniach do wzięcia udziału w konferencji radiokomunikacyjnej.
273
3. (1) Zapraszający rząd, w porozumieniu z Radą lub na jej propozycję, może powiadomić organizacje międzynarodowe, inne niż te, o których mowa w pozycjach od 259 do 262 niniejszej Konwencji, a które mogą być zainteresowane przysłaniem obserwatorów, w charakterze doradczym, do uczestnictwa w konferencji.
274
(2) Zainteresowane organizacje międzynarodowe, o których mowa w pozycji 273 powyżej, przesyłają prośbę do zapraszającego rządu o dopuszczenie w ciągu dwóch miesięcy od daty powiadomienia.
275
(3) Zapraszający rząd gromadzi prośby, a sama konferencja zadecyduje, czy dane organizacje mają być dopuszczone.
276
4. Na konferencje radiokomunikacyjne dopuszczani są:
277
a) delegacje;
278
b) obserwatorzy z organizacji i instytucji, o których mowa w pozycjach od 259 do 262 niniejszej Konwencji;
279
c) obserwatorzy z organizacji międzynarodowych dopuszczeni zgodnie z pozycjami od 273 do 275 powyżej;
280
d) obserwatorzy reprezentujący uznanych operatorów upoważnionych zgodnie z artykułem 19 niniejszej Konwencji do uczestnictwa w komisjach studiów radiokomunikacyjnych i należycie upoważnieni przez zainteresowanych Członków;
281
e) w charakterze doradczym funkcjonariusze wybierani, kiedy konferencja dyskutuje sprawy leżące w sferze ich kompetencji, oraz członkowie Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego;
282
f) obserwatorzy spośród Członków Związku uczestniczący, bez prawa do głosu, w konferencji radiokomunikacyjnej regionu innego niż ten, do którego ci Członkowie należą.
Artykuł 25
Zaproszenie i dopuszczenie do zgromadzeń radiokomunikacyjnych i do konferencji normalizacji telekomunikacji oraz konferencji rozwoju telekomunikacji, kiedy zapraszającym jest rząd
283
1. Dokładna data i miejsce każdego zgromadzenia lub konferencji wyznaczane są zgodnie z postanowieniami artykułu 3 niniejszej Konwencji, po konsultacjach z zapraszającym rządem.
284
2. Na rok przed datą otwarcia zgromadzenia lub konferencji Sekretarz Generalny, po konsultacji z Dyrektorem danego Biura, przesyła zaproszenia do:
285
a) administracji każdego Członka Związku;
286
b) jednostek lub organizacji upoważnionych zgodnie z artykułem 19 niniejszej Konwencji do uczestnictwa w działalności danego Sektora;
287
c) regionalnych organizacji telekomunikacyjnych wymienionych w artykule 43 Konstytucji;
288
d) organizacji międzyrządowych eksploatujących systemy satelitarne;
289
e) wszelkich innych organizacji regionalnych lub innych organizacji międzynarodowych zajmujących się sprawami leżącymi w sferze zainteresowania zgromadzenia lub konferencji.
290
3. Sekretarz Generalny zaprasza również do przysłania obserwatorów następujące organizacje lub instytucje:
291
a) Organizację Narodów Zjednoczonych;
292
b) wyspecjalizowane organizacje Organizacji Narodów Zjednoczonych i Międzynarodową Agencję Energii Atomowej.
293
4. Odpowiedzi muszą dotrzeć do Sekretarza Generalnego co najmniej na jeden miesiąc przed datą otwarcia zgromadzenia lub konferencji i powinny, w miarę możliwości, zawierać wyczerpującą informację na temat składu delegacji lub reprezentacji.
294
5. Sekretariat Generalny i wybierani funkcjonariusze Związku są reprezentowani na zgromadzeniu lub konferencji w charakterze doradczym.
295
6. Na zgromadzenie lub konferencję dopuszczani są:
296
a) delegacje;
297
b) obserwatorzy z organizacji i instytucji zaproszonych zgodnie z pozycjami od 287 do 289 i 291 oraz 292 powyżej;
298
c) przedstawiciele jednostek i organizacji, o których mowa w pozycji 286 powyżej.
Artykuł 26
Procedura zwoływania lub odwoływania światowych konferencji lub zgromadzeń radiokomunikacyjnych na prośbę Członków Związku lub na propozycję Rady
299
1. Procedury stosowane w celu zwołania drugiej światowej konferencji normalizacji telekomunikacji w przerwie między następującymi po sobie dwiema Konferencjami Pełnomocników oraz wyznaczania jej dokładnej daty i miejsca lub w celu odwołania drugiej światowej konferencji radiokomunikacyjnej czy drugiego zgromadzenia radiokomunikacyjnego zawarte są w poniższych postanowieniach.
300
2. (1) Członkowie Związku, którzy pragną zwołania drugiej światowej konferencji normalizacji telekomunikacji informują o tym Sekretarza Generalnego, wskazując proponowaną datę i miejsce konferencji.
301
(2) W przypadku otrzymania podobnych próśb od co najmniej jednej czwartej Członków, Sekretarz Generalny niezwłocznie informuje o tym wszystkich Członków najodpowiedniejszymi środkami telekomunikacji, prosząc ich o wskazanie w ciągu sześciu tygodni, czy zgadzają się lub nie zgadzają na zgłoszoną propozycję.
302
(3) Jeżeli większość Członków, określona zgodnie z pozycją 47 niniejszej Konwencji, zgadza się z propozycją, jako całością, to znaczy, jeśli zaakceptują proponowaną datę i miejsce, Sekretarz Generalny informuje o tym niezwłocznie wszystkich Członków najodpowiedniejszymi środkami telekomunikacji.
303
(4) Jeżeli przyjęta propozycja zmierza do zwołania konferencji w miejscu innym niż siedziba Związku, Sekretarz Generalny, za zgodą danego rządu, podejmuje niezbędne kroki w celu zwołania konferencji.
304
(5) Jeśli propozycja jako całość (data i miejsce) nie zostanie przyjęta przez większość Członków, określoną zgodnie z pozycją 47 niniejszej Konwencji, Sekretarz Generalny informuje Członków Związku o otrzymanych odpowiedziach, prosząc ich o ostateczną odpowiedź, w ciągu sześciu tygodni od daty otrzymania jej, na temat punktu lub punktów kontrowersyjnych.
305
(6) Punkty te uznaje się za przyjęte, kiedy zostaną zatwierdzone przez większość Członków, określoną zgodnie z pozycją 47 niniejszej Konwencji.
306
3. (1) Każdy Członek Związku pragnący odwołania drugiej światowej konferencji radiokomunikacyjnej lub drugiego zgromadzenia radiokomunikacyjnego informuje o tym Sekretarza Generalnego. W przypadku otrzymania podobnych próśb od co najmniej jednej czwartej Członków, Sekretarz Generalny informuje o tym niezwłocznie wszystkich Członków najodpowiedniejszymi środkami telekomunikacji, prosząc ich o wskazanie, w ciągu sześciu tygodni, czy zgadzają się lub nie na zgłoszoną propozycję.
307
(2) Jeżeli większość Członków, określona zgodnie z pozycją 47 niniejszej Konwencji, zgadza się z propozycją, Sekretarz Generalny informuje o tym niezwłocznie wszystkich Członków najodpowiedniejszymi środkami telekomunikacyjnymi, a konferencja lub zgromadzenie są odwołane.
308
4. Procedury wskazane w pozycjach od 301 do 307 powyżej, z wyjątkiem pozycji 306, mają również zastosowanie w przypadku, kiedy propozycja zwołania drugiej światowej konferencji normalizacji telekomunikacji lub odwołania drugiej światowej konferencji radiokomunikacyjnej lub drugiego zgromadzenia radiokomunikacyjnego jest zgłoszona przez Radę.
309
5. Każdy Członek Związku pragnący zwołania światowej konferencji międzynarodowej telekomunikacji proponuje to Konferencji Pełnomocników; porządek obrad, dokładna data i miejsce takiej konferencji określane są zgodnie z postanowieniami artykułu 3 niniejszej Konwencji.
Artykuł 27
Procedura zwoływania konferencji regionalnych na prośbę Członków Związku lub na propozycję Rady
310
W przypadku konferencji regionalnych procedura opisana w pozycjach od 300 do 305 niniejszej Konwencji ma zastosowanie tylko wobec Członków danego regionu. Jeżeli konferencja ma być zwołana z inicjatywy Członków regionu, wystarczy by Sekretarz Generalny otrzymał zgodne prośby od jednej czwartej Członków tego regionu. Procedura opisana w pozycjach od 301 do 305 niniejszej Konwencji ma również zastosowanie w przypadku kiedy propozycja zwołania takiej konferencji regionalnej zgłoszona jest przez Radę.
Artykuł 28
Postanowienia w sprawie konferencji, które zbierają się bez zapraszającego rządu
311
Kiedy ma się odbyć konferencja bez zapraszającego rządu zastosowanie mają postanowienia artykułów 23, 24 i 25 niniejszej Konwencji. Sekretarz Generalny podejmuje niezbędne kroki w celu zwołania i zorganizowania Konferencji w siedzibie Związku, po porozumieniu z Rządem Konfederacji Szwajcarskiej.
Artykuł 29
Zmiana daty lub miejsca konferencji
312
1. Postanowienia artykułów 26 i 27 niniejszej konwencji w sprawie zwołania konferencji mają zastosowanie, przez analogię, w sytuacji, kiedy zmiany daty lub/i miejsca zażądają Członkowie Związku lub zaproponuje ją Rada. Jednakże takie zmiany dokonywane są tylko wtedy, kiedy większość danych Członków, określona zgodnie z postanowieniami pozycji 47 niniejszej Konwencji, wypowiedziało się za nią.
313
2. Każdy Członek proponujący zmianę w dokładnej dacie i miejscu konferencji jest zobowiązany do uzyskania poparcia tej propozycji przez wymaganą liczbę innych Członków.
314
3. Jeżeli zachodzi taka potrzeba Sekretarz Generalny zawiadamia, w sposób, o którym mowa w pozycji 301 niniejszej Konwencji, o prawdopodobnych konsekwencjach finansowych wynikających ze zmiany daty lub miejsca, gdy na przykład nakłady finansowe zostały już poniesione na przygotowania konferencji we wstępnie wybranym miejscu.
Artykuł 30
Terminy i warunki przedkładania sprawozdań i propozycji na konferencję
315
1. Postanowienia niniejszego artykułu mają zastosowanie do Konferencji Pełnomocników, światowych i regionalnych konferencji radiokomunikacyjnych oraz światowych konferencji międzynarodowej telekomunikacji.
316
2. Niezwłocznie po rozesłaniu zaproszeń Sekretarz Generalny prosi Członków o przysłanie mu, co najmniej na cztery miesiące przed rozpoczęciem konferencji, ich propozycji dotyczących pracy konferencji.
317
3. Wszystkie propozycje, przyjęcie których pociąga za sobą zmianę tekstu Konstytucji lub niniejszej Konwencji lub rewizję Regulaminów Administracyjnych, muszą posiadać odniesienia do pozycji części tekstu, który wymaga zmian lub rewizji. W każdym przypadku, tak zwięźle jak to możliwe, muszą być podane motywy propozycji.
318
4. Każda propozycja otrzymana od Członka Związku oznaczana jest przez Sekretarza Generalnego celem wskazania jej pochodzenia poprzez symbol ustalony dla tego Członka przez Związek. W przypadku kiedy propozycja jest składana wspólnie przez wielu Członków, propozycja ta, w miarę możliwości, oznaczana jest symbolem każdego Członka.
319
5. Sekretarz Generalny informuje wszystkich Członków o propozycjach, w miarę ich otrzymywania.
320
6. Sekretarz Generalny gromadzi i porządkuje propozycje otrzymane od Członków i informuje Członków o tym w miarę ich otrzymywania, ale zawsze co najmniej na dwa miesiące przed otwarciem konferencji. Funkcjonariusze wybierani i personel Związku, jak również obserwatorzy i przedstawiciele, którzy mogą uczestniczyć w konferencjach, zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszej Konwencji, nie są upoważnieni do składania propozycji.
321
7. Sekretarz Generalny zbiera również sprawozdania otrzymane od Członków, Rady i Sektorów Związku oraz zalecenia sformułowane przez konferencje i przesyła je do Członków, łącznie z wszelkimi sprawozdaniami Sekretarza Generalnego, co najmniej na cztery miesiące przed otwarciem konferencji.
322
8. Propozycje otrzymane po upływie terminu określonego w pozycji 316 powyżej komunikowane są przez Sekretarza Generalnego, tak szybko jak to możliwe, wszystkim Członkom.
323
9. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się bez naruszenia postanowień dotyczących procedury zmian zawartej w artykule 55 Konstytucji i w artykule 42 niniejszej Konwencji.
Artykuł 31
Pełnomocnictwa na konferencje
324
1. Delegacja przysłana przez Członka Związku na Konferencję Pełnomocników, konferencję radiokomunikacyjną lub światową konferencję międzynarodowej telekomunikacji powinna być należycie akredytowana, zgodnie z postanowieniami pozycji od 325 do 331 poniżej.
325
2. (1) Delegacje na Konferencje Pełnomocników są akredytowane dokumentami podpisanymi przez Głowę Państwa, Szefa Rządu lub przez Ministra Spraw Zagranicznych.
326
(2) Delegacje na inne konferencje, o których mowa w pozycji 324 powyżej, są akredytowane dokumentami podpisanymi przez Głowę Państwa, Szefa Rządu lub Ministra Spraw Zagranicznych, lub przez Ministra odpowiedzialnego za problemy omawiane podczas konferencji.
327
(3) Pod warunkiem potwierdzenia przed podpisaniem Aktów Końcowych przez jedną z władz wspomnianych w pozycjach 325 lub 326 powyżej, delegacja może być warunkowo akredytowana przez Szefa misji dyplomatycznej danego Członka przy goszczącym rządzie. W przypadku kiedy konferencja odbywa się w Konfederacji Szwajcarskiej, delegacja może być warunkowo akredytowana przez Szefa stałego przedstawicielstwa danego Członka przy Biurze Organizacji Narodów Zjednoczonych w Genewie.
328
3. Pełnomocnictwa są akceptowane, jeśli są podpisane przez jedną z kompetentnych władz wymienionych w pozycjach od 325 do 327 powyżej i odpowiadają jednemu z następujących kryteriów:
329
– przyznają delegacji pełne uprawnienia;
330
– uprawniają delegację do reprezentowania swego rządu, bez ograniczeń;
331
– uprawniają delegacje lub niektórych jej członków do podpisania Aktów Końcowych.
332
4. (1) Delegacja, której pełnomocnictwa zostały uznane przez posiedzenie plenarne za należyte, upoważniona jest do korzystania z prawa danego Członka do głosowania, z zastrzeżeniem postanowień pozycji 169 i 210 Konstytucji oraz do podpisania Aktów Końcowych.
333
(2) Delegacja, której pełnomocnictwa nie zostały uznane za należyte przez posiedzenie plenarne, nie jest upoważniona do korzystania z prawa do głosowania oraz do podpisania Aktów Końcowych do czasu usunięcia tych nieprawidłowości.
334
5. Pełnomocnictwa powinny być złożone w sekretariacie konferencji możliwie jak najszybciej. Komisji, o której jest mowa w pozycji 361 niniejszej Konwencji, powierza się ich weryfikację i przedłożenie sprawozdania z jej wyników posiedzeniu plenarnemu w określonym terminie. W oczekiwaniu na decyzję posiedzenia plenarnego w tej sprawie każda delegacja upoważniona jest do udziału w konferencji i do korzystania z prawa danego Członka do głosowania.
335
6. W ramach generalnej zasady Członkowie Związku powinni dążyć do przysyłania swoich własnych delegacji na konferencje Związku. Jednakże, gdy z przyczyn wyjątkowych Członek nie może przysłać swojej własnej delegacji, może dać delegacji innego Członka upoważnienie do głosowania i podpisania w jego imieniu. Takie przekazanie uprawnień musi być udzielone w formie dokumentu podpisanego przez jedną z władz wymienionych w pozycjach 325 lub 326 powyżej.
336
7. Delegacja uprawniona do głosowania może dać innej delegacji uprawnionej do głosowania mandat do korzystania z tego prawa na czas jednego lub więcej posiedzeń, w których nie może uczestniczyć. W takim przypadku powinna ona, w odpowiednim czasie, zawiadomić o tym pisemnie przewodniczącego konferencji.
337
8. Delegacja nie może rozporządzać w zastępstwie więcej niż jednym głosem.
338
9. Pełnomocnictwa i upoważnienia przesłane telegramem nie są akceptowane. Jednakże są akceptowane przesyłane telegraficznie odpowiedzi na prośbę skierowaną przez przewodniczącego lub sekretariat konferencji o wyjaśnienia dotyczące pełnomocnictw.
339
10. Członek lub jednostka albo organizacja uznana, zamierzająca przysłać delegację lub przedstawicieli na konferencję normalizacji telekomunikacji, konferencję rozwoju telekomunikacji lub na zgromadzenie radiokomunikacyjne, informuje o tym Dyrektora danego Biura Sektora, wskazując nazwiska i funkcje członków delegacji lub przedstawicieli.
Rozdział III
Regulamin wewnętrzny
Artykuł 32
Regulamin wewnętrzny konferencji i innych zebrań
340
Regulamin wewnętrzny stosuje się bez naruszania postanowień dotyczących procedury zmian zawartych w artykule 55 Konstytucji i w artykule 42 niniejszej Konwencji.
1. Porządek miejsc
341
Na posiedzeniach konferencji delegacje zasiadają w alfabetycznym porządku francuskich nazw reprezentowanych Członków.
2. Otwarcie konferencji
342
1. (1) Posiedzenie otwierające konferencję poprzedzane jest spotkaniem szefów delegacji, na którym przygotowuje się porządek obrad pierwszego posiedzenia plenarnego i przedstawiane są propozycje dotyczące organizacji oraz wyboru przewodniczących i zastępców przewodniczących konferencji i jej komisji, biorąc pod uwagę zasadę rotacji, podziału geograficznego, niezbędną kompetencję oraz postanowienia pozycji 346 poniżej.
343
(2) Przewodniczącego spotkania szefów delegacji wyznacza się zgodnie z postanowieniami pozycji 344 i 345 poniżej.
344
2. (1) Konferencja otwierana jest przez osobę wyznaczoną przez zapraszający rząd.
345
(2) Gdy nie ma rządu zapraszającego, jest ona otwierana przez najstarszego szefa delegacji.
346
3. (1) Przewodniczący konferencji wybierany jest na pierwszym posiedzeniu plenarnym; zwykle jest to osoba wyznaczona przez zapraszający rząd.
347
(2) Jeśli nie ma zapraszającego rządu, przewodniczący wybierany jest, z uwzględnieniem propozycji Szefów delegacji, na spotkaniu wymienionym w pozycji 342 powyżej.
348
4. Pierwsze posiedzenie plenarne również:
349
a) wybiera zastępcę przewodniczącego konferencji;
350
b) powołuje komisje konferencji i wybiera ich przewodniczących i zastępców przewodniczących;
351
c) zgodnie z pozycją 97 niniejszej Konwencji wyznacza sekretariat konferencji; w razie potrzeby sekretariat może być zasilony przez personel administracji zapraszającego rządu.
3. Uprawnienia przewodniczącego konferencji
352
1. Poza innymi uprawnieniami przysługującemu mu na podstawie niniejszego regulaminu, przewodniczący ogłasza otwarcie i zamknięcie każdego posiedzenia plenarnego, kieruje obradami, pilnuje, aby stosowano regulamin wewnętrzny, udziela głosu mówcom, poddaje kwestie pod głosowanie i ogłasza przyjęte decyzje.
353
2. Ma ogólny nadzór nad pracami konferencji i pilnuje, aby w czasie posiedzeń plenarnych był porządek. Orzeka w sprawach formalnych i porządku obrad, a w szczególności upoważniony jest do proponowania odroczenia lub zamknięcia dyskusji bądź też zamknięcia lub zawieszenia posiedzenia. Może on również decydować o odroczeniu zwołania posiedzenia plenarnego, jeżeli uzna to za konieczne.
354
3. Chroni on prawo wszystkich delegacji do swobodnego i pełnego wyrażania swych poglądów na temat dyskutowanej kwestii.
355
4. Pilnuje, aby debaty ograniczały się do dyskutowanej kwestii i może przerwać każdemu mówcy, który od niej odchodzi, przypominając mu o konieczności trzymania się zagadnienia.
4. Powoływanie komisji
356
1. Posiedzenie plenarne może powoływać komisje w celu rozpatrzenia spraw przedłożonych pod debaty konferencji. Komisje te mogą z kolei powoływać podkomisje. Komisje i podkomisje mogą powoływać grupy robocze.
357
2. Podkomisje i grupy robocze powołuje się w miarę potrzeby.
358
3. Z zastrzeżeniem postanowień pozycji 356 i 357 powyżej, powoływane są następujące komisje:
4.1 Komisja kierująca
359
a) Komisja ta zwykle składa się z przewodniczącego konferencji lub spotkania, który jej przewodniczy, z zastępców przewodniczących konferencji oraz z przewodniczących i zastępców przewodniczących komisji;
360
b) Komisja kierująca koordynuje wszystkie zagadnienia związane ze sprawną realizacją prac i planuje kolejność i ilość posiedzeń, unikając w miarę możliwości ich nakładania się, ze względu na małą liczebność niektórych delegacji.
4.2 Komisja pełnomocnictw
361
Konferencja Pełnomocników, konferencja radiokomunikacyjna lub światowa konferencja międzynarodowej telekomunikacji wyznacza komisję pełnomocnictw, zadaniem której jest weryfikacja pełnomocnictw delegacji na te konferencje. Komisja ta przedstawia wyniki swoich prac na posiedzeniu plenarnym w terminie przez niego wyznaczonym.
4.3 Komisja redakcyjna
362
a) Teksty przygotowywane przez różne komisje, na ile to możliwe, przez te komisje w swojej ostatecznej formie, z uwzględnieniem wyrażonych poglądów, przedkładane są komisji redakcyjnej, której obowiązkiem jest udoskonalenie ich formy nie zmieniając ich sensu, a tam gdzie to potrzebne - dostosowanie ich do poprzednich nie zmienionych tekstów.
363
b) Teksty te są przedkładane przez komisję redakcyjną posiedzeniu plenarnemu, które je zatwierdza lub ponownie odsyła do odpowiedniej komisji w celu dalszej rewizji.
4.4 Komisja kontroli budżetowej
364
a) Przy otwarciu każdej konferencji posiedzenie plenarne wyznacza komisję kontroli budżetowej, której zadaniem jest ocena organizacji konferencji i środków udostępnionych delegatom oraz rozpatrzenie i zatwierdzenie rachunków z wydatków poniesionych w czasie trwania konferencji. Komisja ta składa się, niezależnie od członków delegacji, którzy pragną w niej uczestniczyć, z przedstawiciela Sekretarza Generalnego i Dyrektora Biura, którego dotyczy konferencja, oraz w przypadku istnienia zapraszającego rządu, jego przedstawiciela.
365
b) Zanim wyczerpie się budżet konferencji zatwierdzony przez Radę, komisja kontroli budżetowej wraz z sekretariatem konferencji przedstawia na posiedzeniu plenarnym wstępne zestawienie wydatków. Posiedzenie plenarne bierze je pod uwagę przy rozważaniu, czy osiągnięte rezultaty usprawiedliwiają decyzję o przedłużeniu konferencji poza datę, z którą nastąpiłoby wyczerpanie zatwierdzonego budżetu.
366
c) Na koniec każdej konferencji komisja kontroli budżetowej przedstawia na posiedzeniu plenarnym sprawozdanie wskazujące, możliwie ściśle, przewidywaną sumę wydatków konferencji, jak również oszacowanie kosztów, które mogą wyniknąć wskutek realizacji decyzji podjętych przez tę konferencję.
367
d) Po rozpatrzeniu i zatwierdzeniu tego sprawozdania posiedzenie plenarne, łącznie ze swoimi uwagami, przekazuje je Sekretarzowi Generalnemu, aby przedłożył on je Radzie na jej następnej zwyczajnej sesji.
5. Skład komisji
5.1 Konferencje Pełnomocników
368
Komisje składają się z delegatów Członków i obserwatorów, wymienionych w pozycji 269 niniejszej Konwencji, którzy o to prosili lub zostali wyznaczeni przez posiedzenie plenarne.
5.2 Konferencje radiokomunikacyjne i światowe konferencje międzynarodowej telekomunikacji
369
Komisje składają się z delegatów Członków, obserwatorów, i przedstawicieli wymienionych w pozycjach 278, 279 oraz 280 niniejszej Konwencji, którzy o to prosili lub zostali wyznaczeni przez posiedzenie plenarne.
5.3 Zgromadzenia radiokomunikacyjne, konferencje normalizacji telekomunikacji i konferencje rozwoju telekomunikacji.
370
Poza delegatami Członków i obserwatorami, wymienionymi w pozycjach od 259 do 262 niniejszej Konwencji, w zgromadzeniach radiokomunikacyjnych i komisjach konferencji normalizacji telekomunikacji oraz konferencji rozwoju telekomunikacji mogą uczestniczyć przedstawiciele wszelkich jednostek lub organizacji znajdujących się na odpowiednich listach, o których mowa w pozycji 237 niniejszej Konwencji.
6. Przewodniczący i zastępcy przewodniczących podkomisji
371
Przewodniczący każdej komisji proponuje jej wybór przewodniczących i zastępców przewodniczących podkomisji, które ona powołuje.
7. Zwoływanie posiedzeń
372
Posiedzenia plenarne i posiedzenia komisji, podkomisji i grup roboczych są ogłaszane odpowiednio wcześnie w miejscu konferencji.
8. Propozycje przedstawione przed otwarciem konferencji
373
Propozycje przedstawione przed otwarciem konferencji są przez posiedzenie plenarne rozdzielane między właściwe komisje powołane zgodnie z postanowieniami Działu 4 niniejszego regulaminu wewnętrznego. Jednakże posiedzenie plenarne może samo zająć się każdą propozycją.
9. Propozycje lub poprawki przedstawione w trakcie konferencji
374
1. Propozycje lub poprawki przedstawione po otwarciu konferencji dostarczane są przewodniczącemu konferencji, przewodniczącemu właściwej komisji lub sekretariatowi konferencji w celu opublikowania i dystrybucji jako dokumentu konferencji.
375
2. Żadna propozycja lub poprawka na piśmie nie może być przedstawiona zanim nie zostanie podpisana przez Szefa danej delegacji lub jego zastępcę.
376
3. Przewodniczący konferencji, komisji, podkomisji lub grupy roboczej może w każdej chwili przedstawić propozycje mogące przyśpieszyć debaty.
377
4. Każda propozycja lub poprawka powinny w sposób precyzyjny i dokładny przedstawiać tekst do rozpatrzenia.
378
5. (1) Przewodniczący konferencji lub przewodniczący odpowiedniej komisji, podkomisji lub grupy roboczej w każdym przypadku decyduje, czy propozycja lub poprawka przedstawiona w czasie posiedzenia może być wyrażona ustnie lub powinna być przedłożona w celu publikacji i dystrybucji zgodnie z warunkami przewidzianymi w pozycji 374 powyżej.
379
(2) Zwykle teksty wszystkich ważnych propozycji, które mają być poddane głosowaniu, powinny być rozdane, w językach roboczych konferencji, odpowiednio wcześnie, aby można było je przestudiować przed dyskusją.
380
(3) Ponadto przewodniczący konferencji, który otrzymuje propozycje lub poprawki wymienione w pozycji 374 powyżej, kieruje je, w zależności od okoliczności, do właściwych komisji lub na posiedzenie plenarne.
381
6. Każda upoważniona osoba może odczytać lub poprosić o przeczytanie na posiedzeniu plenarnym każdej propozycji lub poprawki przedstawionej przez nią podczas konferencji i może je uzasadnić.
10. Warunki, którym powinny odpowiadać propozycje lub poprawki, aby były przedmiotem rozważania, decyzji lub głosowania
382
1. Żadna propozycja lub poprawka nie może być poddana rozważeniu, jeżeli przy przystąpieniu do jej rozpatrzenia nie uzyskała poparcia co najmniej jeszcze jednej delegacji.
383
2. Każda należycie poparta propozycja lub poprawka powinna być przedstawiona do rozważenia w celu podjęcia decyzji, jeżeli to konieczne przez głosowanie.
11. Propozycje lub poprawki pominięte lub odroczone
384
Jeżeli propozycja lub poprawka została pominięta lub jej rozważenie odroczone, delegacja, pod auspicjami której propozycję lub poprawkę została przedstawiona, jest zobowiązana do pilnowania, aby została ona rozważona później.
12. Prowadzenie obrad na posiedzeniu plenarnym
12.1 Quorum
385
Aby głosowanie na posiedzeniu plenarnym było ważne, musi na nim być obecna lub reprezentowana więcej niż połowa delegatów akredytowanych na konferencję i mających prawo do głosowania.
12.2 Porządek obrad
386
(1) Osoby pragnące zabrać głos muszą najpierw uzyskać zgodę przewodniczącego. Generalną zasadą jest, że rozpoczynają one wypowiedź od poinformowania, w czyim imieniu będą mówić.
387
(2) Każda zabierająca głos osoba musi wyrażać się powoli i wyraźnie, oddzielając słowa i tam, gdzie to konieczne, robiąc pauzy, aby każdy mógł zrozumieć, co ona ma na myśli.
12.3 Wnioski w sprawach porządku i punktów obrad
388
(1) W trakcie obrad każda delegacja, w każdej chwili, którą uzna za stosowną, może przedłożyć wniosek w sprawie porządku obrad i każdego punktu obrad, w stosunku do których przewodniczący podejmuje natychmiast decyzję zgodnie z niniejszym regulaminem wewnętrznym. Każda delegacja może odwoływać się od decyzji przewodniczącego, która jednak pozostaje w mocy, jeżeli większość obecnych i głosujących delegacji nie jest jej przeciwna.
389
(2) Delegacja przedkładająca wniosek w sprawie porządku obrad nie może dyskutować w trakcie swojej wypowiedzi kwestii będącej przedmiotem debaty.
12.4 Pierwszeństwo wniosków w sprawach porządku i punktów obrad.
390
Wnioski w sprawach porządku i punktów obrad wymienionych w pozycji 388 niniejszej Konwencji realizowane są w następującej kolejności:
391
a) wszelkie punkty obrad dotyczące stosowania niniejszego regulaminu wewnętrznego, w tym procedury głosowania;
392
b) zawieszenie posiedzenia;
393
c) zamknięcie posiedzenia;
394
d) odroczenie obrad nad kwestią będącą przedmiotem debaty;
395
e) zamknięcie obrad nad kwestią będącą przedmiotem debaty;
396
f) wszelkie inne wnioski dotyczące porządku lub punktów obrad, które mogą być wysunięte i których wzajemną kolejność ustala przewodniczący.
12.5 Wniosek w sprawie zawieszenia lub zamknięcia posiedzenia
397
W trakcie dyskusji delegacja może zgłosić wniosek o zawieszenie lub zamknięcie posiedzenia, uzasadniając swoją propozycję. Jeśli propozycja zostanie poparta, udziela się głosu dwóm mówcom wyłącznie w celu przeciwstawienia się zawieszeniu lub zamknięciu, po czym wniosek zostaje poddany głosowaniu.
12.6 Wniosek w sprawie odroczenia obrad
398
W trakcie dyskusji nad jakąkolwiek kwestią delegacja może zgłosić wniosek o odroczenie debaty na określony czas. W przypadku dyskusji na temat wniosku może wziąć w niej udział jedynie trzech mówców, nie licząc wnioskodawcy, jeden za wnioskiem i dwóch przeciwko, po czym wniosek zostaje poddany głosowaniu.
12.7 Wniosek w sprawie zamknięcia obrad
399
Delegacja może w każdej chwili zgłosić wniosek o zamknięcie obrad na temat kwestii będącej przedmiotem debaty. W takich przypadkach udziela się głosu tylko dwóm mówcom przeciwnym wnioskowi, po czym wniosek zostaje poddany głosowaniu. Jeśli wniosek zostanie przyjęty, przewodniczący natychmiast wzywa do przegłosowania kwestii będącej przedmiotem debaty.
12.8 Ograniczenie wypowiedzi
400
(1) Posiedzenie plenarne może, jeżeli to konieczne, ograniczyć czas trwania i ilość wystąpień tej samej delegacji na ten sam temat.
401
(2) Jednakże w kwestiach proceduralnych przewodniczący ogranicza czas każdej wypowiedzi najwyżej do pięciu minut.
402
(3) Kiedy mówca przekroczy czas udzielony mu na wystąpienie, przewodniczący powiadamia o tym zgromadzenie i prosi mówcę o zwięzłe dokończenie swego wystąpienia.
12.9 Zamknięcie listy mówców
403
(1) W trakcie obrad, przewodniczący może zarządzić odczytanie listy zapisanych do głosu mówców; dodając do niej nazwy delegacji, które pragną zabrać głos, i za zgodą zgromadzenia ogłasza zamknięcie listy. Jednakże jeżeli przewodniczący uzna to za właściwe, może zarządzić, wyjątkowo, prawo do odpowiedzi na każde wcześniejsze wystąpienie nawet po zamknięciu listy.
404
(2) Po wyczerpaniu listy mówców przewodniczący ogłasza zamknięcie dyskusji na dany temat.
12.10 Sprawy kompetencji
405
Sprawy dotyczące kompetencji, mogące się wyłonić, powinny być rozstrzygane zanim przystąpi się do głosowania nad kwestią będącą przedmiotem debaty.
12.11 Wycofanie i ponowne zgłoszenie wniosku
406
Autor wniosku może wycofać go zanim zostanie on poddany głosowaniu. Każdy wniosek, poprawiony lub nie, który został w ten sposób wycofany z debaty, może być ponownie zgłoszony lub podjęty przez delegację autora poprawki lub przez inną delegację.
13. Prawo do głosu
407
1. Na wszystkich posiedzeniach konferencji delegacja Członka Związku, należycie przez niego akredytowana do wzięcia udziału w pracach konferencji, ma prawo do jednego głosu, zgodnie z artykułem 3 Konstytucji.
408
2. Delegacja Członka Związku korzysta ze swego prawa do głosowania na warunkach określonych w artykule 31 niniejszej Konwencji.
409
3. Gdy Członek Związku nie jest reprezentowany przez administrację na zgromadzeniu radiokomunikacyjnym, światowej konferencji normalizacji telekomunikacji lub konferencji rozwoju telekomunikacji, przedstawiciele operatorów uznanych przez danego Członka są, jako całość i niezależnie od ich liczby, upoważnieni do jednego głosu, z zastrzeżeniem postanowień pozycji 239 niniejszej Konwencji. Postanowienia pozycji od 335 do 338 niniejszej Konwencji, dotyczące upoważnień, stosują się do powyższych konferencji.
14. Głosowanie
14.1 Określenie większości
410
(1) Większość tworzy więcej niż połowa obecnych i głosujących delegacji.
411
(2) Przy obliczaniu większości delegacje wstrzymujące się nie są brane pod uwagę.
412
(3) W przypadku jednakowej liczby głosów propozycję lub poprawkę uznaje się za odrzuconą.
413
(4) Dla celów niniejszego regulaminu za "obecną i głosującą delegację" uważa się każdą delegację, która wypowie się za lub przeciw propozycji.
14.2 Nieuczestniczenie w głosowaniu
414
Delegacje, które są obecne, ale nie biorą udziału w określonym głosowaniu lub wyraźnie oświadczą, że nie chcą w nim uczestniczyć, nie są uważane za nieobecne, z punktu widzenia określenia quorum zgodnie z pozycją 385 niniejszej Konwencji ani jako wstrzymujące się w świetle zastosowania postanowień pozycji 416 poniżej.
14.3 Większość kwalifikowana
415
W przypadkach dotyczących przyjęcia nowych Członków Związku, zastosowanie ma większość ustalona w artykule 2 Konstytucji.
14.4 Wstrzymanie się więcej niż pięćdziesięciu procent
416
W przypadku kiedy liczba wstrzymujących się przekracza połowę liczby oddanych głosów (za, przeciw, wstrzymujących się) rozpatrzenie dyskutowanego zagadnienia przekłada się na późniejsze posiedzenie, na którym nie bierze się pod uwagę wstrzymujących się od głosowania.
14.5 Procedury głosowania
417
(1) Procedury głosowania są następujące:
418
a) przez podniesienie ręki jako ogólna zasada, jeżeli nie zażądano głosowania imiennego według procedury b) lub głosowania tajnego według procedury c);
419
b) głosowanie imienne obecnych i upoważnionych do głosowania Członków w kolejności alfabetycznej nazw w języku francuskim:
420
1. jeżeli co najmniej dwie delegacje, obecne i upoważnione do głosowania, tego zażądają przed rozpoczęciem głosowania i jeśli nie zażądano głosowania tajnego według procedury c) lub
421
2. jeżeli głosowanie według procedury a) nie wskazało wyraźnej większości;
422
c) poprzez tajne głosowanie, jeżeli co najmniej pięć obecnych i upoważnionych do głosowania delegacji tego zażąda przed rozpoczęciem głosowania.
423
(2) Przed rozpoczęciem głosowania przewodniczący rozpatruje wszelkie zgłoszone żądania dotyczące sposobu głosowania, a następnie ogłasza formalnie procedurę głosowania, która ma być zastosowana oraz kwestię, jaka ma być poddana głosowaniu. Następnie ogłasza rozpoczęcie głosowania. Po obliczeniu głosów ogłasza jego wyniki.
424
(3) W przypadku głosowania tajnego, sekretariat natychmiast podejmuje kroki w celu zapewnienia tajności głosowania.
425
(4) Jeżeli odpowiedni system elektroniczny jest dostępny i jeżeli konferencja tak zadecydowała, głosowanie może być przeprowadzone przy pomocy systemu elektronicznego.
14.6 Zakaz przerywania rozpoczętego głosowania
426
Jeżeli rozpoczęto głosowanie, żadna delegacja nie może go przerwać, chyba że w kwestii formalnej związanej ze sposobem głosowania. Wniosek w kwestii formalnej nie może zawierać żadnej propozycji pociągającej za sobą zmianę w sposobie głosowania, które się odbywa, lub zmianę w meritum kwestii poddanej głosowaniu. Głosowanie rozpoczyna się od oświadczenia przewodniczącego o rozpoczęciu głosowania i kończy ogłoszeniem jego wyników przez przewodniczącego.
14.7 Uzasadnienie głosowania
427
Przewodniczący udziela głosu delegacjom, które po zakończeniu głosowania chcą uzasadnić swoje głosowanie.
14.8 Głosowanie nad propozycją częściami
428
(1) W przypadku kiedy prosi o to autor propozycji lub kiedy zgromadzenie uważa to za właściwe, lub kiedy za zgodą autora proponuje to przewodniczący, propozycję dzieli się na poszczególne części, które poddaje się pod głosowanie oddzielnie. Te części propozycji, które zostały przyjęte, następnie są poddawane głosowaniu jako całość.
429
(2) Jeżeli wszystkie części propozycji są odrzucone, samą propozycję uznaje się za odrzuconą.
14.9 Głosowania nad propozycjami dotyczącymi tej samej sprawy
430
(1) Jeżeli ta sama sprawa jest przedmiotem kilku propozycji, są one poddawane głosowaniu w kolejności ich zgłoszenia, o ile zgromadzenie nie zadecyduje inaczej.
431
(2) Po każdym głosowaniu zgromadzenie decyduje, czy należy przystąpić do głosowania nad następną propozycją, czy nie.
14.10 Poprawki
432
(1) Za poprawkę jest uznawana każda propozycja zmiany, gdy zawiera jedynie skreślenie, uzupełnienie do części propozycji oryginalnej lub zmiany części tej propozycji.
433
(2) Każda poprawka do propozycji, zaakceptowana przez delegację, która zgłosiła tę propozycję, jest natychmiast włączona do pierwotnej propozycji.
434
(3) Żadna propozycja zmiany nie jest uznawana za poprawkę, jeżeli zgromadzenie uważa, że jest sprzeczna z propozycją początkową.
14.11 Głosowanie nad poprawkami
435
(1) Jeżeli propozycja jest przedmiotem poprawki, to najpierw odbywa się głosowanie nad poprawką.
436
(2) Jeżeli propozycja jest przedmiotem kilku poprawek, to najpierw głosuje się nad poprawką najbardziej odbiegającą od tekstu oryginalnego. Jeżeli ta poprawka nie uzyskała poparcia większości, głosowaniu poddana zostaje ta z pozostałych poprawek, która znowu najbardziej odbiega od propozycji i ta procedura jest stosowana dotąd, aż jedna z kolejnych poprawek nie uzyska poparcia większości, jeżeli wszystkie zgłoszone poprawki zostały rozpatrzone i żadna nie uzyskała większości, propozycja bez poprawek zostaje poddana głosowaniu.
437
(3) Jeżeli przyjęta zostaje jedna lub więcej poprawek, następnie propozycję tak zmienioną poddaje się głosowaniu.
14.12 Powtórzenie głosowania
438
(1) Odnosząca się do komisji, podkomisji i grup roboczych konferencji lub zebrania propozycja, część propozycji lub poprawka, w stosunku do której już została podjęta decyzja przez głosowanie w jednej z komisji, podkomisji lub jednej z grup roboczych, nie może ponownie być poddana głosowaniu w tej samej komisji, podkomisji lub grupie roboczej. Postanowienie to jest stosowane bez względu na wybraną procedurę głosowania.
439
(2) Odnosząca się do posiedzenia plenarnego propozycja, część propozycji lub poprawka nie powinna być ponownie poddawana głosowaniu, chyba że:
440
a) zażąda tego większość Członków głosujących,
441
b) żądanie powtórzenia głosowania jest zgłoszone na co najmniej jeden pełny dzień po odbyciu głosowania.
15. Prowadzenie obrad oraz procedura głosowania w komisjach i podkomisjach
442
1. Przewodniczący komisji i podkomisji mają podobne uprawnienia do tych przyznanych przez dział 3 niniejszego regulaminu wewnętrznego przewodniczącemu konferencji.
443
2. Postanowienia działu 12 niniejszego regulaminu wewnętrznego dotyczące prowadzenia obrad na posiedzeniu plenarnym stosuje się również do obrad w komisjach lub podkomisjach, z wyjątkiem zagadnień dotyczących quorum.
444
3. Postanowienia działu 14 niniejszego regulaminu wewnętrznego stosuje się również do głosowania w komisjach lub podkomisjach.
16. Zastrzeżenia
445
1. W ramach generalnej zasady delegacje, które nie potrafiły przekonać innych delegacji do swoich poglądów, powinny w miarę możliwości, poprzeć zdanie większości.
446
2. Jeżeli jednak delegacji wydaje się, że którakolwiek decyzja jest tego rodzaju, że jej Rząd może nie wyrazić zgody na podporządkowanie się poprawkom do Konstytucji lub do niniejszej Konwencji lub rewizjom do Regulaminów Administracyjnych, to ta delegacja może zgłosić zastrzeżenia tymczasowe lub ostateczne odnośnie do tej decyzji; wszelkie takie zastrzeżenia mogą być dokonywane przez delegację w imieniu Członka, który nie uczestniczy w konferencji i który upoważnił tę delegację do podpisania Aktów Końcowych zgodnie z postanowieniami artykułu 31 niniejszej Konwencji.
17. Protokoły z posiedzeń plenarnych
447
1. Protokoły z posiedzeń plenarnych sporządzane są przez sekretariat konferencji, który zapewnia ich dystrybucję wśród delegacji tak szybko, jak to możliwe, i w żadnym razie nie później niż pięć dni roboczych po każdym posiedzeniu.
448
2. Po rozesłaniu protokołów, delegacje mogą złożyć na piśmie do sekretariatu konferencji, możliwie szybko, wszelkie poprawki, które uważają za uzasadnione, co nie stoi na przeszkodzie zgłoszeniu przez nie poprawek ustnie na posiedzeniu, na którym te protokoły są zatwierdzane.
449
3. (1) W ramach generalnej zasady protokoły zawierają tylko propozycje i wnioski, łącznie z zasadniczymi argumentami, na których się opierają, przedstawione w sposób możliwie zwięzły.
450
(2) Jednakże każda delegacja ma prawo zażądać zamieszczenia w streszczeniu albo w pełnym brzmieniu każdego swego oświadczenia, wyrażonego w trakcie obrad. W takim przypadku delegacja w ramach generalnej zasady powinna poinformować o tym na początku swojej wypowiedzi, aby ułatwić pracę sprawozdawcom, i musi sama dostarczyć jego tekst do sekretariatu konferencji w ciągu dwóch godzin po zakończeniu posiedzenia.
451
4. Z prawa, o którym mówi pozycja 450 powyżej, dotyczącego zamieszczania oświadczeń, w każdym przypadku należy korzystać z rozwagą.
18. Raporty i sprawozdania komisji i podkomisji
452
1. (1) Raporty z posiedzeń komisji lub podkomisji sporządzane są, posiedzenie po posiedzeniu, przez sekretariat konferencji i są rozsyłane delegacjom nie później niż pięć roboczych dni po każdym posiedzeniu. Raporty zawierają istotne kwestie dyskusji i różne opinie, które powinny być zapisane, jak również wszelkie propozycje lub wnioski wynikające z całości obrad.
453
(2) Niemniej każda delegacja ma prawo do skorzystania z uprawnienia wynikającego z pozycji 450 powyżej.
454
(3) Z prawa, o którym mówi pozycja 453 powyżej, w każdym przypadku należy korzystać z rozwagą.
455
2. Komisje i podkomisje mogą opracowywać sprawozdania częściowe, jakie uznają za niezbędne i jeżeli uzasadniają to okoliczności, mogą na koniec swojej pracy przedłożyć ostateczny raport zawierający w sposób precyzyjny propozycje i wnioski wynikające z powierzonych im studiów.
19. Zatwierdzanie protokołów, raportów i sprawozdań
456
1. (1) W ramach generalnej zasady na początku każdego posiedzenia plenarnego lub każdego posiedzenia komisji lub podkomisji przewodniczący pyta, czy delegacje mają uwagi do protokołu lub, w przypadku komitetów lub podkomitetów, do raportu z poprzedniego posiedzenia. Uznaje się je za zatwierdzone, jeżeli nie wpłynęła do sekretariatu żadna poprawka lub nie zgłoszono ustnie żadnego sprzeciwu. W przeciwnym przypadku dokonuje się koniecznych poprawek w protokołach lub w raportach.
457
(2) Każde częściowe lub końcowe sprawozdanie musi być zatwierdzone przez zainteresowaną komisję lub podkomisję.
458
2. (1) Protokoły z ostatnich posiedzeń plenarnych są sprawdzane i zatwierdzane przez przewodniczącego.
459
(2) Raporty z ostatnich posiedzeń komisji lub podkomisji są sprawdzane i zatwierdzane przez przewodniczącego tej komisji lub podkomisji.
20. Numeracja
460
1. Numery rozdziałów, artykułów i paragrafów tekstów poddanych rewizji pozostają bez zmiany do pierwszego czytania na posiedzeniu plenarnym. Teksty dodane dostają tymczasowy numer ostatniego, poprzedzającego paragrafu tekstu pierwotnego, do którego dodaje się "A", "B" itd.
461
2. Ostateczna numeracja rozdziałów, artykułów i paragrafów, po przyjęciu ich podczas pierwszego czytania, zwykle powierzana jest komisji redakcyjnej, choć może, decyzją posiedzenia plenarnego, być ona powierzona Sekretarzowi Generalnemu.
21. Ostateczne zatwierdzenie
462
Teksty Aktów Końcowych Konferencji Pełnomocników, konferencji radiokomunikacyjnej lub światowej konferencji międzynarodowej telekomunikacji są uważane za ostateczne, jeżeli zostały zatwierdzone podczas drugiego czytania na posiedzeniu plenarnym.
22. Podpisanie
463
Teksty Aktów Końcowych zatwierdzone przez konferencje, o których mowa w pozycji 462 powyżej, przedkładane są do podpisu delegatom posiadającym pełnomocnictwa określone w artykule 31 niniejszej Konwencji, w porządku alfabetycznym francuskich nazw Członków.
23. Kontakty z prasą i publicznością
464
1. Oficjalne komunikaty na temat pracy konferencji mogą być przekazywane prasie tylko po autoryzowaniu ich przez przewodniczącego konferencji.
465
2. Prasa i publiczność, jeżeli w praktyce jest to możliwe, może asystować w konferencji zgodnie ze wskazówkami zatwierdzonymi przez spotkanie przewodniczących delegacji, o którym jest mowa w pozycji 342 powyżej, oraz praktycznymi działaniami poczynionymi przez Sekretarza Generalnego. Obecność prasy i publiczności w żaden sposób nie może zakłócać normalnego przebiegu prac posiedzenia.
466
3. Inne zebrania Związku nie są otwarte dla prasy i publiczności, chyba że dane zebranie zadecyduje inaczej.
24. Ulgi
467
W trakcie konferencji członkowie delegacji, przedstawiciele Członków Rady, członkowie Komitetu do spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego, wysocy funkcjonariusze Sekretariatu Generalnego oraz Sektorów Związku uczestniczący w konferencjach, a także personel Sekretariatu Związku delegowany na konferencję mają prawo do zwolnienia z opłat pocztowych, opłat za telegramy, telefon i telefaks, o ile rząd pełniący obowiązki gospodarza porozumiał się w tej sprawie z innymi rządami i zainteresowanymi uznanymi operatorami.
Rozdział IV
Inne postanowienia
Artykuł 33
Finanse
468
1. (1) Skala, według której każdy z Członków wybiera swoją klasę udziałów zgodnie z odpowiednimi postanowieniami artykułu 28 Konstytucji, jest następująca:
klasa 40 jednostek
klasa 35 jednostek
klasa 30 jednostek
klasa 28 jednostek
klasa 25 jednostek
klasa 23 jednostek
klasa 20 jednostek
klasa 18 jednostek
klasa 15 jednostek
klasa 13 jednostek
klasa 10 jednostek
klasa 8 jednostek
klasa 5 jednostek
klasa 4 jednostek
klasa 3 jednostek
klasa 2 jednostek
klasa 1 1/2 jednostki
klasa 1 jednostki
klasa 1/2 jednostki
klasa 1/4 jednostki
klasa 1/8 jednostki*
klasa 1/16 jednostki*
(*dla krajów najmniej rozwiniętych według rejestru Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz dla innych Członków określonych przez Radę.)
469
(2) Niezależnie od klas udziałów wyszczególnionych w pozycji 468 powyżej każdy Członek może wybrać dowolną ilość jednostek udziałów powyżej 40.
470
(3) Sekretarz Generalny informuje wszystkich Członków Związku o decyzji każdego Członka dotyczącej wyboru klasy udziałów.
471
(4) Członkowie mogą w każdej chwili wybrać klasę udziałów wyższą od tej, którą przyjęli uprzednio.
472
2. (1) Każdy nowy Członek uiszcza swój udział, za dany rok, w wysokości liczonej od pierwszego dnia miesiąca, w którym przystąpił do Związku.
473
(2) W przypadku wypowiedzenia Konstytucji i niniejszej Konwencji przez Członka udział powinien być zapłacony do ostatniego dnia miesiąca, w którym wypowiedzenie takie nabiera mocy.
474
3. Sumy zadłużeń podlegają oprocentowaniu na początku każdego roku finansowego Związku. Stopa procentowa wynosi 3% (trzy procent) rocznie w ciągu pierwszych sześciu miesięcy i 6% (sześć procent) rocznie począwszy od siódmego miesiąca.
475
4. Następujące postanowienia stosuje się do udziałów płaconych przez organizacje wymienione w pozycjach od 259 do 262 oraz przez jednostki upoważnione do uczestnictwa w działalności Związku, zgodnie z postanowieniami artykułu 19 niniejszej Konwencji.
476
5. Organizacje wymienione w pozycjach od 259 do 262 niniejszej Konwencji oraz inne organizacje o międzynarodowym charakterze, które uczestniczą w Konferencji Pełnomocników, w pracach Sektora Związku lub w światowej konferencji międzynarodowej telekomunikacji partycypują w wydatkach tej konferencji lub tego Sektora, zgodnie z pozycjami od 479 do 481 poniżej, w zależności od przypadku, o ile nie zostały zwolnione z opłat przez Radę, pod warunkiem wzajemności.
477
6. Każda jednostka lub organizacja znajdująca się na listach wymienionych w pozycji 237 niniejszej Konwencji partycypuje w wydatkach Sektora, zgodnie z pozycjami 479 i 480 poniżej.
478
7. Każda jednostka lub organizacja znajdująca się na listach wymienionych w pozycji 237 niniejszej Konwencji, która uczestniczy w konferencji radiokomunikacyjnej, światowej konferencji międzynarodowej telekomunikacji, konferencji lub zgromadzeniu Sektora, którego nie jest członkiem, partycypuje w wydatkach tej konferencji lub zgromadzenia, zgodnie z pozycjami 479 i 481 poniżej.
479
8. Udziały wymienione w pozycjach 476, 477 i 478 są oparte na wolnym wyborze klasy udziałów ze skali podanej w pozycji 468 powyżej, z wyjątkiem klas 1/4, 1/8 i 1/16 jednostek zarezerwowanych dla Członków Związku (wyjątek ten nie ma zastosowania w przypadku Sektora Rozwoju Telekomunikacji); O wybranej klasie informuje się Sekretarza Generalnego; każda zainteresowana jednostka lub organizacja może w każdej chwili wybrać klasę udziałów wyższą niż ta, którą wcześniej przyjęła.
480
9. Wysokość jednostki udziału na rzecz wydatków każdego zainteresowanego Sektora ustala się na 1/5 jednostki udziałowej Członków Związku. Udziały te są uznawane za dochody Związku. Przynoszą one odsetki zgodnie z postanowieniami pozycji 474 powyżej.
481
10. Wysokość jednostki udziałów na rzecz wydatków konferencji lub zgromadzenia ustala się przez podzielenie ogólnej sumy budżetu konferencji lub danego zgromadzenia przez ogólną liczbę jednostek wpłaconych przez Członków jako ich udział w wydatkach Związku. Udziały są uznawane za dochody Związku. Przynoszą one odsetki począwszy od sześćdziesiątego dnia od dnia, w którym zostały wysłane faktury, w wysokości ustalonej w pozycji 474 powyżej.
482
11. Zmniejszenie liczby jednostek udziałów jest możliwe tylko zgodnie z zasadami zawartymi w odpowiednich postanowieniach artykułu 28 Konstytucji.
483
12. W przypadku wypowiedzenia uczestnictwa w pracach Sektora lub zakończenia takiego uczestnictwa (patrz pozycja 240 niniejszej Konwencji) udział płacony jest do ostatniego dnia miesiąca, w którym takie wypowiedzenie zaczyna obowiązywać lub do ostatniego dnia miesiąca, w którym uczestnictwo zostało zakończone.
484
13. Cena sprzedaży publikacji określana jest przez Sekretarza Generalnego biorącego pod uwagę to, że koszty powielania i dystrybucji powinny, w ramach generalnej zasady, zostać pokryte ze sprzedaży publikacji.
485
14. Związek utrzymuje fundusz rezerwowy tworzący kapitał obrotowy, pozwalający na sprostanie podstawowym wydatkom i na utrzymanie odpowiedniej rezerwy gotówki, która pozwala uniknąć, na tyle na ile to możliwe, zaciągania pożyczek. Wysokość funduszu rezerwowego ustalana jest corocznie przez Radę na podstawie oczekiwanych potrzeb. Na koniec każdego dwuletniego okresu budżetowego wszystkie kredyty budżetowe, które nie zostały wydane lub zagospodarowane, składane są na fundusz rezerwowy. Inne dane dotyczące tego funduszu znajdują się w Regulaminie Finansowym.
486
15. (1) Sekretarz Generalny może, w porozumieniu z Komitetem Koordynacyjnym, przyjąć dobrowolne udziały gotówkowe lub rzeczowe, z zastrzeżeniem, że warunki związane z takimi dobrowolnymi wkładami są zgodne, w danym przypadku, z celem i programami Związku, jak również z Regulaminem Finansowym, który powinien zawierać specjalne postanowienia dotyczące przyjmowania i wykorzystania takich dobrowolnych udziałów.
487
(2) O udziałach dobrowolnych Sekretarz Generalny informuje Radę w sprawozdaniu finansowym i w dokumencie wskazującym skrótowo źródło i proponowane wykorzystanie każdego dobrowolnego wkładu oraz działania podjęte w tym celu.
Artykuł 34
Finansowa odpowiedzialność konferencji
488
1. Konferencje Związku biorą pod uwagę wszystkie postanowienia Związku dotyczące budżetu przed przyjęciem propozycji lub podjęciem decyzji, które pociągają za sobą skutki finansowe, aby nie spowodowały one przekroczenia kredytów, którymi Rada może dysponować.
489
2. Żadna decyzja konferencji nie zacznie obowiązywać, jeżeli pośrednio lub bezpośrednio zwiększa wydatki przekraczając kredyty, którymi Rada może dysponować.
Artykuł 35
Języki
490
1. (1) Na konferencjach i zebraniach Związku mogą być używane inne języki niż wymienione we właściwych postanowieniach artykułu 29 Konstytucji:
491
a) jeżeli został złożony do Sekretarza Generalnego lub do Dyrektora danego Biura wniosek o zapewnienie dodatkowo skorzystania z jednego lub kilku języków w mowie lub piśmie, pod warunkiem że związane z tym koszty dodatkowe będą pokryte przez Członków, którzy złożyli ten wniosek lub go poparli;
492
b) jeżeli jakakolwiek delegacja przyjmuje na siebie zorganizowanie, na własny koszt, ustnego tłumaczenia ze swego języka na jeden z języków wymienionych w odpowiednim postanowieniu artykułu 29 Konstytucji.
493
(2) W przypadku przewidzianym w pozycji 491 powyżej Sekretarz Generalny lub Dyrektor danego Biura, w miarę możliwości, uwzględnia prośbę po uzyskaniu od zainteresowanych Członków zobowiązania, że poniesione koszty będą przez nich należycie spłacone Związkowi.
494
(3) W przypadku przewidzianym w pozycji 492 powyżej zainteresowana delegacja może ponadto, jeżeli tego sobie życzy, zorganizować na swój własny koszt ustne tłumaczenie na własny język z jednego z języków wymienionych w odpowiednim postanowieniu artykułu 29 Konstytucji.
495
2. Wszystkie dokumenty, o których mowa w odpowiednich postanowieniach artykułu 29 Konstytucji, mogą być publikowane w językach innych niż tam wymienione, pod warunkiem że Członkowie żądający takiej publikacji zobowiążą się do pokrycia całkowitego kosztu tłumaczenia i publikacji.
Rozdział V
Postanowienia różne odnoszące się do eksploatacji służb telekomunikacyjnych
Artykuł 36
Opłaty oraz zwolnienie od opłat
496
Postanowienia odnoszące się do opłat za telekomunikację oraz do różnych przypadków, w których przysługuje zwolnienie od opłat, znajdują się w Regulaminach Administracyjnych.
Artykuł 37
Sporządzanie i regulowanie rachunków
497
1. Regulowanie rachunków międzynarodowych należy traktować jako bieżące transakcje dokonywane zgodnie z aktualnymi międzynarodowymi zobowiązaniami zainteresowanych Członków, jeżeli ich rządy zawarły porozumienia w tej sprawie. Tam, gdzie takie porozumienia nie zostały zawarte lub nie zawarto specjalnych umów zgodnie z warunkami przewidzianymi w artykule 42 Konstytucji, regulowanie rachunków odbywa się zgodnie z postanowieniami Regulaminów Administracyjnych.
498
2. Administracje Członków i uznani operatorzy, którzy świadczą międzynarodowe usługi telekomunikacyjne, muszą uzgodnić sumy swych wydatków i kredytów.
499
3. Rachunki dotyczące wydatków i kredytów wymienionych w pozycji 498 powyżej sporządzane są zgodnie z postanowieniami Regulaminów Administracyjnych, o ile nie zostały zawarte specjalne porozumienia między zainteresowanymi stronami.
Artykuł 38
Jednostka monetarna
500
W przypadku braku specjalnych porozumień zawartych między Członkami jednostką monetarną stosowaną przy ustalaniu taryf rozliczeniowych dla międzynarodowych usług telekomunikacyjnych i do sporządzania rachunków międzynarodowych jest:
– albo jednostka monetarna Międzynarodowego Funduszu Walutowego,
– albo frank złoty,
tak jak to zostało określone w Regulaminach Administracyjnych. Warunki stosowania określone są w Załączniku 1 do Międzynarodowego Regulaminu Telekomunikacyjnego.
Artykuł 39
Wzajemna łączność
501
1. Stacje, które zapewniają łączność radiową za pomocą służb ruchomych, zobowiązane są, w ramach ich normalnego działania, wymieniać wzajemnie korespondencję radiową bez względu na stosowany przez nie system radiowy.
502
2. Jednakże aby nie hamować postępu nauki postanowienia pozycji 501 powyżej nie wykluczają stosowania systemu radiowego, który nie nadaje się do współpracy z innymi systemami, pod warunkiem, że wynika to ze specyficznego charakteru tego systemu, a nie jest związane z zastosowaniem urządzeń mających wyłącznie na celu uniemożliwienie wzajemnej łączności.
503
3. Niezależnie od postanowień pozycji 501 powyżej stacja może być przydzielona do międzynarodowej ograniczonej służby telekomunikacyjnej, określonej przez cel tej służby lub przez inne okoliczności, niezależne od zastosowanego systemu.
Artykuł 40
Tajny język
504
1. Telegramy państwowe, jak również telegramy służbowe mogą być redagowane w języku tajnym we wszystkich relacjach.
505
2. Telegramy prywatne w języku tajnym są dopuszczalne między wszystkimi Członkami, z wyjątkiem Członków, którzy wcześniej zawiadomili, za pośrednictwem Sekretarza Generalnego, że nie dopuszczają takiego języka dla tej kategorii korespondencji.
506
3. Członkowie, którzy nie dopuszczają telegramów prywatnych w tajnym języku wychodzących lub przychodzących na ich terytorium, powinni zezwolić na ich tranzyt, z wyjątkiem przypadku zawieszenia służby, o którym mowa w artykule 35 Konstytucji.
Rozdział VI
Arbitraż i poprawki
Artykuł 41
Arbitraż: postępowanie
(patrz artykuł 56 Konstytucji)
507
1. Strona domagająca się arbitrażu rozpoczyna postępowanie poprzez przekazanie drugiej stronie zawiadomienia o rozpoczęciu postępowania arbitrażowego.
508
2. Strony postanawiają za wspólnym porozumieniem, czy arbitraż powinien zostać powierzony osobom, administracjom lub rządom. W przypadku gdy w ciągu jednego miesiąca, począwszy od dnia zawiadomienia o rozpoczęciu postępowania arbitrażowego, strony nie mogą dojść do porozumienia w tej sprawie, arbitraż powierzony jest rządom.
509
3. W przypadku gdy arbitraż jest powierzony osobom, arbitrzy nie powinni być obywatelami Państwa strony w sporze ani też posiadać miejsca zamieszkania w jednym z tych Państw lub być na ich usługach.
510
4. W przypadku gdy arbitraż jest powierzony rządom lub administracjom tych rządów, powinny być one wybrane spośród Członków, którzy nie są uwikłani w spór, lecz którzy są stronami umowy, której stosowanie jest przyczyną sporu.
511
5. W terminie trzech miesięcy od daty otrzymania zawiadomienia o rozpoczęciu postępowania arbitrażowego każda ze stron w sporze wyznacza arbitra.
512
6. Jeżeli więcej niż dwie strony są uwikłane w spór, każda z dwu grup stron reprezentujących wspólne interesy w sporze wyznacza arbitra zgodnie z procedurą przewidzianą w pozycjach 510 i 511 powyżej.
513
7. Dwaj arbitrzy wyznaczeni w ten sposób porozumiewają się w celu powołania trzeciego arbitra, który, jeżeli dwaj pierwsi arbitrzy są osobami, a nie rządami lub administracjami, musi spełniać warunki określone w pozycji 509 powyżej i który powinien mieć inne obywatelstwo niż dwaj pozostali. W przypadku braku porozumienia między dwoma arbitrami co do wyboru trzeciego arbitra, każdy z nich proponuje trzeciego arbitra, który nie jest zainteresowany w sporze. Sekretarz Generalny przeprowadza losowanie w celu wyznaczenia trzeciego arbitra.
514
8. Strony w sporze mogą porozumieć się w celu uregulowania sporu przez jednego arbitra wyznaczonego za wspólną zgodą; mogą również wyznaczyć po jednym arbitrze i zwrócić się do Sekretarza Generalnego z prośbą o przeprowadzenie losowania w celu wyznaczenia jednego arbitra.
515
9. Arbiter lub arbitrzy dokonują wolnego wyboru miejsca arbitrażu i procedury arbitrażu.
516
10. Decyzja pojedynczego arbitra jest ostateczna i wiążąca dla stron w sporze. W przypadku gdy arbitraż jest powierzony kilku arbitrom, decyzja podjęta większością głosów arbitrów jest ostateczna i wiążąca dla stron.
517
11. Każda ze stron ponosi koszty związane z przygotowaniem i wszczęciem arbitrażu. Koszty arbitrażu, inne niż spowodowane przez same strony, obciążają w równych częściach strony w sporze.
518
12. Związek dostarcza wszystkich informacji dotyczących sporu, które mogą okazać się potrzebne arbitrowi lub arbitrom. W przypadku gdy strony w sporze tak postanowią, decyzja arbitra lub arbitrów zostaje przekazana Sekretarzowi Generalnemu w celu odnotowania.
Artykuł 42
Postanowienia dotyczące poprawek do niniejszej Konwencji
519
1. Każdy Członek Związku może zaproponować poprawkę do niniejszej Konwencji. Aby umożliwić przekazanie jej wszystkim Członkom Związku i rozpatrzenie jej przez nich w stosownym czasie poprawka powinna wpłynąć do Sekretarza Generalnego najpóźniej na osiem miesięcy przed wyznaczoną datą otwarcia Konferencji Pełnomocników. Sekretarz Generalny przekazuje tę propozycję wszystkim Członkom Związku w jak najkrótszym terminie i najpóźniej na sześć miesięcy przed powyższą datą.
520
2. Wszelkie propozycje modyfikacji poprawki przedstawionej zgodnie z pozycją 519 powyżej mogą zostać przedłożone w dowolnym czasie przez Członka Związku lub przez jego delegację na Konferencję Pełnomocników.
521
3. Wymagane quorum na wszelkich posiedzeniach plenarnych Konferencji Pełnomocników w celu rozpatrzenia wszelkich propozycji poprawek do niniejszej Konwencji lub wszelkich propozycji modyfikacji stanowi ponad połowę delegacji akredytowanych na Konferencję Pełnomocników.
522
4. Do przyjęcia wszelkiej propozycji modyfikacji poprawki, jak również samej propozycji poprawki, z modyfikacją lub bez, wymagana jest zgoda wyrażona na posiedzeniu plenarnym przez ponad połowę delegacji akredytowanych na Konferencję Pełnomocników i uprawnionych do głosowania.
523
5. Postanowienia ogólne dotyczące konferencji i regulaminu wewnętrznego konferencji oraz innych zebrań zawarte w niniejszej Konwencji mają zastosowanie, o ile poprzednie pozycje niniejszego artykułu, które mają przewagę, nie stanowią inaczej.
524
6. Wszystkie poprawki do niniejszej Konwencji przyjęte przez Konferencję Pełnomocników wchodzą w życie w całości i w formie jednego jednolitego dokumentu, w dniu ustalonym przez Konferencję, w stosunku do Członków, którzy przed tą datą złożyli swój dokument ratyfikacyjny, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej Konwencji i dokumentu poprawek. Niedopuszczalna jest ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie tylko do części tego dokumentu poprawek.
525
7. Niezależnie od pozycji 524 powyżej Konferencja Pełnomocników może postanowić, że poprawka do niniejszej Konwencji jest konieczna w celu prawidłowego zastosowania poprawki do Konstytucji. W tym przypadku poprawka do niniejszej Konwencji nie wchodzi w życie przed wejściem w życie poprawki do Konstytucji.
526
8. Sekretarz Generalny powiadamia wszystkich Członków o złożeniu każdego dokumentu ratyfikacyjnego, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.
527
9. Po wejściu w życie dokumentu poprawki, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie lub przystąpienie zgodnie z artykułami 52 i 53 Konstytucji obowiązuje w stosunku do poprawionej Konwencji.
528
10. Po wejściu w życie takiego dokumentu poprawek Sekretarz Generalny rejestruje go w Sekretariacie Organizacji Narodów Zjednoczonych zgodnie z postanowieniami artykułu 102 Karty Narodów Zjednoczonych. Pozycja 241 Konstytucji obowiązuje również w stosunku do wszelkich dokumentów poprawek.
ZAŁĄCZNIK
Definicje niektórych określeń zastosowanych w niniejszej Konwencji oraz Regulaminach Administracyjnych Międzynarodowego Związku Telekomunikacyjnego
Dla celów powyższych dokumentów Związku następujące określenia mają znaczenie podane poniżej:
1001
Ekspert: Osoba przysłana zarówno przez:
a) Rząd lub administrację swojego kraju, lub
b) jednostkę lub organizację upoważnioną zgodnie z artykułem 19 niniejszej Konwencji, lub
c) organizację międzynarodową
w celu pełnienia zadań Związku, odpowiednich do swojego zakresu kompetencji zawodowych.
1002
Obserwator: Osoba przysłana przez:
– Organizację Narodów Zjednoczonych, wyspecjalizowaną organizację Organizacji Narodów Zjednoczonych, Międzynarodową Agencję Energii Atomowej, regionalną organizację telekomunikacyjną lub międzynarodową organizację systemów satelitarnych, w celu uczestnictwa w charakterze doradczym, w Konferencji Pełnomocników, konferencji lub zebraniu Sektora.
– organizację międzynarodową w celu uczestnictwa w charakterze doradczym w konferencji lub zebraniu Sektora, lub
– rząd Członka Związku w celu uczestnictwa, bez prawa do głosowania, w konferencji regionalnej,
zgodnie z odpowiednimi postanowieniami niniejszej Konwencji.
1003
Służba ruchoma: służba radiokomunikacyjna między stacjami ruchomymi i stacjami lądowymi lub między stacjami ruchomymi.
1004
Organizacja naukowa lub przemysłowa: Każda organizacja, inna niż rządowa instytucja czy agencja, która zaangażowana jest w studia nad problemami telekomunikacyjnymi lub projektowaniem albo produkcją sprzętu przeznaczonego dla służb telekomunikacyjnych.
1005
Radiokomunikacja: Telekomunikacja realizowana za pomocą fal radiowych.
Uwaga 1: Falami radiowymi są fale elektromagnetyczne o częstotliwościach mniejszych od 3.000 GHz, przenoszone w przestrzeni bez pośrednictwa sztucznego przewodnika.
Uwaga 2: Ze względu na wymagania pozycji od 149 do 154 niniejszej Konwencji określenie "radiokomunikacja" obejmuje również telekomunikację realizowaną za pomocą fal elektromagnetycznych o częstotliwościach większych od 3.000 GHZ, przeznaczonych w przestrzeni bez pośrednictwa sztucznego przewodnika.
1006
Usługi telekomunikacyjne: Telekomunikacja odnosząca się do międzynarodowej publicznej telekomunikacji oraz do tej, która jest wymieniana pomiędzy:
– administracjami;
– uznanymi operatorami, oraz
– Przewodniczącym Rady, Sekretarzem Generalnym, Zastępcą Sekretarza Generalnego, dyrektorami Biur, członkami Komitetu do Spraw Regulaminu Radiokomunikacyjnego oraz innymi przedstawicielami lub uprawnionymi urzędnikami Związku, w tym pracującymi oficjalnie poza siedzibą Związku.
