UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Kuwejtu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku,

sporządzona w Kuwejcie dnia 16 listopada 1996 r.

(Dz. U. z dnia 22 sierpnia 2000 r.)

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

podaje do powszechnej wiadomości:

W dniu 16 listopada 1996 r. została sporządzona w Kuwejcie Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Kuwejtu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rzecząpospolitą Polską a Państwem Kuwejtu w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku

Rzeczpospolita Polska i Państwo Kuwejtu, pragnąc popierać wzajemne stosunki gospodarcze poprzez usuwanie przeszkód podatkowych,

uzgodniły, co następuje:

Artykuł 1

Zakres podmiotowy

Niniejsza umowa dotyczy osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.

Artykuł 2

Podatki, których dotyczy umowa

1. Niniejsza umowa dotyczy, bez względu na sposób poboru, podatków od dochodu i od majątku, które pobiera się na rzecz Umawiającego się Państwa, jego jednostki terytorialnej lub władzy lokalnej.

2. Za podatki od dochodu i od majątku uważa się wszystkie podatki, które pobiera się od całego dochodu, od całego majątku albo od części dochodu lub majątku, włączając podatki od zysku z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego lub nieruchomego, podatki od ogólnych kwot płac lub wynagrodzeń wypłacanych przez przedsiębiorstwa, jak również podatki od przyrostu majątku.

3. Do istniejących podatków, których dotyczy umowa, należą w szczególności:

a)  w Polsce:

(i)  podatek dochodowy od osób fizycznych,

(ii)  podatek dochodowy od osób prawnych,

(zwane dalej "podatkami polskimi");

b)  w Kuwejcie:

(i)  podatek dochodowy od osób prawnych,

(ii)  podatek w wysokości 5 procent od zysków netto spółek płatny na rzecz Kuwejckiej Fundacji Popierania Nauki (KFAS) i

(iii)  ZAKAT,

(zwane dalej "podatkami kuwejckimi").

4. Niniejsza umowa będzie miała także zastosowanie do wszystkich podatków takiego samego lub zasadniczo podobnego rodzaju, które po podpisaniu niniejszej umowy będą wprowadzone obok istniejących podatków wymienionych w tym artykule lub w ich miejsce. Właściwe władze Umawiających się Państw będą informowały się o zmianach dokonywanych w ich ustawodawstwach podatkowych.

Artykuł 3

Ogólne definicje

1. W rozumieniu niniejszej umowy, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej:

a)  określenie "Polska" oznacza Rzeczpospolitą Polską, włącznie z jakimkolwiek obszarem przyległym do wód terytorialnych Polski, który zgodnie z prawem międzynarodowym jest lub może być uznany na mocy ustawodawstwa Polski za obszar, na którym Polska może sprawować suwerenne prawa lub jurysdykcję;

b)  określenie "Kuwejt" oznacza Państwo Kuwejtu, włącznie z jakimkolwiek obszarem poza morzem terytorialnym, który zgodnie z prawem międzynarodowym jest lub może być uznany na mocy ustawodawstwa Kuwejtu za obszar, na którym Kuwejt może sprawować suwerenne prawa lub jurysdykcję;

c)  określenia "jedno Umawiające się Państwo" i "drugie Umawiające się Państwo" oznaczają, zależnie od kontekstu, Polskę lub Kuwejt;

d)  określenie "podatek" oznacza, zależnie od kontekstu, podatek polski lub podatek kuwejcki;

e)  określenie "osoba" obejmuje osobę fizyczną, spółkę oraz każde inne zrzeszenie osób;

f)  określenie "spółka" oznacza każdą osobę prawną lub każdą jednostkę, którą dla celów podatkowych traktuje się jako osobę prawną, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym obowiązującym w danym Umawiającym się Państwie;

g)  określenia "przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa" i "przedsiębiorstwo drugiego Umawiającego się Państwa" oznaczają odpowiednio przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie i przedsiębiorstwo prowadzone przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie;

h)  określenie "obywatel" oznacza osobę fizyczną, posiadającą obywatelstwo Umawiającego się Państwa zgodnie z jego ustawodawstwem, jak również osobę prawną, spółkę osobową i stowarzyszenie, których status wynika z ustawodawstwa obowiązującego w Umawiającym się Państwie;

i)  określenie "transport międzynarodowy" oznacza transport wykonywany pojazdem drogowym lub wszelki transport statkiem morskim lub statkiem powietrznym, eksploatowanym przez przedsiębiorstwo, którego miejsce faktycznego zarządu znajduje się w Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem przypadku, gdy taki pojazd drogowy, statek morski lub statek powietrzny jest eksploatowany wyłącznie między miejscami położonymi w drugim Umawiającym się Państwie;

j)  określenie "właściwa władza" oznacza:

(i)  w przypadku Polski - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela,

(ii)  w przypadku Kuwejtu - Ministra Finansów lub jego upoważnionego przedstawiciela.

2. Przy stosowaniu niniejszej umowy przez Umawiające się Państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej nie zdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa w zakresie podatków, do których stosuje się niniejszą umowę.

Artykuł 4

Miejsce zamieszkania lub siedziba

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza:

a)  w przypadku Polski - osobę fizyczną, posiadającą obywatelstwo polskie, oraz każdą osobę, która zgodnie z ustawodawstwem polskim podlega obowiązkowi podatkowemu z uwagi na miejsce zamieszkania, jej miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze, lecz określenie to nie obejmuje żadnej osoby, która podlega opodatkowaniu w Polsce w zakresie dochodu osiąganego wyłącznie w Polsce lub z tytułu majątku położonego na jej terytorium;

b)  w przypadku Kuwejtu - osobę fizyczną, która ma stałe miejsce zamieszkania w Kuwejcie i jest obywatelem Kuwejtu, oraz spółkę utworzoną w Kuwejcie.

2. W rozumieniu ustępu 1 określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" obejmuje również:

a)  Rząd Umawiającego się Państwa lub jego jednostkę terytorialną albo władzę lokalną i

b)  wszelką instytucję rządową utworzoną na podstawie prawa publicznego, taką jak Bank Centralny, fundusz, zrzeszenie, zarząd, fundację lub agencję i inne podobne jednostki utworzone w Umawiającym się Państwie, i

c)  wszelką jednostkę międzyrządową ustanowioną w Kuwejcie i w której Kuwejt uczestniczy kapitałowo wspólnie z innymi państwami.

3. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to jej status określa się według następujących zasad:

a)  osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania;

b)  jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że ma miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym ma ona silniejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

c)  jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się, że ma ona miejsce zamieszkania w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

d)  jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się, że posiada miejsce zamieszkania w tym Państwie, którego jest obywatelem;

e)  jeżeli miejsca zamieszkania nie można określić na podstawie postanowień liter od a) do d) niniejszego ustępu, to sprawę rozstrzygną właściwe władze Umawiających się Państw w drodze wzajemnego porozumienia.

4. Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 osoba nie będąca osobą fizyczną ma siedzibę w obu Umawiających się Państwach, to uważa się, że posiada ona siedzibę w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce jej faktycznego zarządu. W przypadku wątpliwości właściwe władze Umawiających się Państw rozstrzygną sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Artykuł 5

Zakład

1. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa.

2. Określenie "zakład" obejmuje w szczególności:

a)  miejsce zarządu,

b)  filię,

c)  biuro,

d)  fabrykę,

e)  warsztat i

f)  kopalnię, źródło ropy naftowej lub gazu, kamieniołom albo inne miejsce wydobywania zasobów naturalnych.

3. Określenie "zakład" obejmuje również:

a)  plac budowy, prace budowlane, montażowe, instalacyjne lub działalność nadzorczą z nimi związaną, jednakże tylko wtedy, gdy taki obiekt, prace lub działalność prowadzone są przez okres dłuższy niż sześć miesięcy;

b)  świadczenie przez przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa usług, włącznie z usługami konsultacyjnymi, poprzez pracowników lub inne zatrudnione osoby w drugim Umawiającym się Państwie, o ile taka działalność prowadzona jest w odniesieniu do tego samego projektu lub projektu z nim związanego przez okres lub okresy przekraczające dziewięć miesięcy w ciągu jakiegokolwiek dwunastomiesięcznego okresu.

4. Uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład i prowadzi działalność gospodarczą poprzez ten zakład w jednym z Umawiających się Państw, jeżeli rzeczywiste wykorzystanie sprzętu, używanego w tym Państwie zgodnie z umową zawartą z tym przedsiębiorstwem w celu wydobywania, poszukiwania zasobów naturalnych lub z działalnością z nimi związaną, przekracza okres dziewięciu miesięcy.

5. Bez względu na powyższe postanowienia niniejszego artykułu, określenie "zakład" nie obejmuje:

a)  placówek, które służą wyłącznie do składowania lub wystawiania dóbr albo towarów należących do przedsiębiorstwa;

b)  zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu składowania lub wystawiania;

c)  zapasów dóbr lub towarów należących do przedsiębiorstwa, utrzymywanych wyłącznie w celu przerobu przez inne przedsiębiorstwo;

d)  stałej placówki utrzymywanej wyłącznie w celu zakupu dóbr lub towarów albo w celu zbierania informacji dla przedsiębiorstwa;

e)  stałej placówki utrzymywanej wyłącznie w celu wykonywania reklamy, dostarczania informacji, prowadzenia badań naukowych lub jakiejkolwiek innej podobnej działalności o charakterze przygotowawczym lub pomocniczym dla przedsiębiorstwa;

f)  stałej placówki utrzymywanej wyłącznie w celu wykonywania jakiegokolwiek połączenia rodzajów działalności, o których mowa pod literami od a) do e), pod warunkiem że ogólna działalność takiej placówki, wynikająca z takiego połączenia rodzajów działalności, posiada charakter przygotowawczy lub pomocniczy.

6. Uważa się, że osoba - inna niż niezależny przedstawiciel, o którym mowa w ustępie 7 - która działa w Umawiającym się Państwie w imieniu i na rzecz przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, stanowi zakład tego przedsiębiorstwa w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie, jeżeli:

a)  osoba ta posiada i zwyczajowo wykonuje w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie pełnomocnictwo do zawierania umów w imieniu takiego przedsiębiorstwa, chyba że czynności wykonywane przez tę osobę ograniczają się do wymienionych w ustępie 5, które, gdyby były wykonywane za pośrednictwem stałej placówki, nie powodowałyby uznania tej placówki za zakład na podstawie postanowień tego ustępu, lub

b)  osoba ta nie posiada pełnomocnictwa, ale zwyczajowo posiada w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie zapasy dóbr i towarów należących do tego przedsiębiorstwa, z którego osoba ta regularnie dostarcza dobra i towary w imieniu i na rzecz tego przedsiębiorstwa.

7. Nie uważa się, że przedsiębiorstwo posiada zakład w Umawiającym się Państwie tylko z tego powodu, że wykonuje ono w tym Umawiającym się Państwie działalność przez brokera, generalnego przedstawiciela lub każdego innego niezależnego przedstawiciela, pod warunkiem że te osoby działają w ramach swojej zwykłej działalności. Jeżeli jednak działalność takiego przedstawiciela jest wykonywana wyłącznie lub niemal wyłącznie na rzecz tego przedsiębiorstwa, to nie uważa się go za niezależnego przedstawiciela w rozumieniu niniejszego ustępu.

8. Fakt, że spółka mająca siedzibę w Umawiającym się Państwie kontroluje lub jest kontrolowana przez spółkę, która ma siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie albo która prowadzi działalność w tym drugim Umawiającym się Państwie (poprzez posiadany tam zakład albo w inny sposób), nie wystarcza, aby jakąkolwiek z tych spółek uważać za zakład drugiej spółki.

Artykuł 6

Dochód z nieruchomości

1. Dochód osiągany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z majątku nieruchomego (włączając dochód z eksploatacji gospodarstwa rolnego i leśnego) położonego w drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. W rozumieniu niniejszej umowy określenie "majątek nieruchomy" posiada takie znaczenie, jakie przyjmuje się według prawa tego Umawiającego się Państwa, w którym majątek ten jest położony. Określenie to obejmuje w każdym przypadku mienie przynależne do majątku nieruchomego, żywy i martwy inwentarz gospodarstw rolnych i leśnych, prawa, do których mają zastosowanie przepisy prawa powszechnego dotyczące własności gruntów, prawa użytkowania majątku nieruchomego, jak również prawa do zmiennych lub stałych świadczeń z tytułu eksploatacji lub prawa do eksploatacji zasobów mineralnych, źródeł i innych zasobów naturalnych; statki, barki oraz statki powietrzne nie stanowią majątku nieruchomego.

3. Postanowienia ustępu 1 stosuje się do dochodu osiąganego z bezpośredniego użytkowania, najmu, jak również z każdego innego rodzaju korzystania z majątku nieruchomego.

4. Postanowienia ustępów 1 i 3 stosuje się również do dochodu z majątku nieruchomego przedsiębiorstwa i do dochodu z majątku nieruchomego, który służy do wykonywania wolnego zawodu.

Artykuł 7

Zyski przedsiębiorstw

1. Zyski przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w ten sposób, zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

2. Z zastrzeżeniem postanowień ustępu 3, jeżeli przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa prowadzi działalność w drugim Umawiającym się Państwie przez położony tam zakład, to w każdym Umawiającym się Państwie należy przypisać temu zakładowi takie zyski, które mógłby on osiągnąć, gdyby wykonywał taką samą lub podobną działalność w takich samych lub podobnych warunkach jako samodzielne przedsiębiorstwo i był całkowicie niezależny w stosunkach z przedsiębiorstwem, którego jest zakładem.

3. Przy ustalaniu zysków zakładu dopuszcza się odliczanie nakładów ponoszonych dla tego zakładu włącznie z kosztami zarządzania i ogólnymi kosztami administracyjnymi, niezależnie od tego, czy powstały w tym Umawiającym się Państwie, w którym położony jest zakład, czy gdzie indziej. Jednakże nie zezwala się na takie odliczenie w odniesieniu do kwot wypłaconych (z innego tytułu niż bieżące wydatki) przez zakład na rzecz centrali przedsiębiorstwa lub jego biur z tytułu należności licencyjnych, honorariów lub innych podobnych płatności, za korzystanie z patentów lub innych praw, lub z tytułu prowizji za świadczenie specjalistycznych usług, lub z tytułu zarządzania albo, z wyjątkiem przedsiębiorstw bankowych, z tytułu odsetek od pieniędzy pożyczonych zakładowi. Przy określaniu zysków zakładu również nie będzie się uwzględniać kwot wypłaconych (z innego tytułu niż bieżące wydatki) przez zakład na rzecz centrali przedsiębiorstwa lub jego innych biur z tytułu należności licencyjnych, honorariów lub innych podobnych płatności za korzystanie z patentów lub innych praw lub z tytułu prowizji za świadczenie specjalistycznych usług, lub z tytułu zarządzania albo, z wyjątkiem przedsiębiorstwa bankowego, z tytułu odsetek od pieniędzy pożyczonych centrali.

4. Jeżeli w Umawiającym się Państwie istnieje zwyczaj ustalania zysków zakładu przez podział całkowitych zysków przedsiębiorstwa na jego poszczególne części, żadne postanowienie ustępu 2 nie wyklucza ustalenia przez to Umawiające się Państwo zysku do opodatkowania według zwykle stosowanego podziału; sposób stosowanego podziału zysku musi jednak być taki, żeby wynik był zgodny z zasadami zawartymi w tym artykule.

5. Jeżeli właściwa władza nie dysponuje informacją niezbędną do ustalenia zysków, które należy przypisać zakładowi przedsiębiorstwa, postanowienia ustępu 2 nie wykluczają zastosowania ustawodawstwa Umawiającego się Państwa w zakresie ustalenia podatku należnego od takiego zakładu, poprzez działania dyskrecjonalne właściwej władzy Umawiającego się Państwa lub przez dokonanie oszacowania podlegających opodatkowaniu zysków zakładu, o ile wykorzystywanie takich informacji zgodne jest z tym ustawodawstwem i zasadami określonymi w niniejszym artykule.

6. Nie można przypisać zakładowi zysku tylko z tytułu samego zakupu dóbr lub towarów przez ten zakład dla przedsiębiorstwa.

7. W rozumieniu poprzednich ustępów ustalanie zysków zakładu powinno być dokonywane każdego roku w ten sam sposób, chyba że istnieją uzasadnione powody, aby postąpić inaczej.

8. Jeżeli zyski obejmują dochód, który jest odrębnie uregulowany w innych artykułach niniejszej umowy, postanowienia tych innych artykułów nie będą naruszane przez postanowienia niniejszego artykułu.

Artykuł 8

Transport międzynarodowy

1. Zyski osiągane z eksploatacji w komunikacji międzynarodowej statków, statków powietrznych lub pojazdów drogowych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

2. Zyski osiągane z eksploatacji barek w transporcie śródlądowym podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

3. Jeżeli miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa żeglugowego lub przedsiębiorstwa transportu śródlądowego znajduje się na pokładzie statku lub barki, uznaje się, że znajduje się ono w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się port macierzysty statku lub barki, a jeśli nie ma takiego portu, to w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba eksploatująca statek lub barkę ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

4. Postanowienia ustępu 1 stosuje się również do zysków z uczestnictwa w umowie poolowej, we wspólnym przedsiębiorstwie lub w międzynarodowym związku eksploatacyjnym.

Artykuł 9

Przedsiębiorstwa powiązane

1. Jeżeli:

a)  przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa uczestniczy bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu, kontroli lub w majątku przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa lub

b)  te same osoby bezpośrednio lub pośrednio uczestniczą w zarządzaniu, kontroli lub w majątku przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa i przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa

i jeżeli w jednym i w drugim przypadku między dwoma przedsiębiorstwami w zakresie ich stosunków handlowych lub finansowych zostaną umówione lub narzucone warunki, różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne przedsiębiorstwa, to zyski, które osiągałoby jedno z przedsiębiorstw bez tych warunków, ale z powodu tych warunków ich nie osiągnęło, mogą być włączone do zysków tego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowane.

2. Jeżeli jedno Umawiające się Państwo włącza do zysków własnego przedsiębiorstwa i odpowiednio opodatkowuje zyski przedsiębiorstwa drugiego Umawiającego się Państwa, z tytułu których przedsiębiorstwo to zostało opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie, a zyski w ten sposób połączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszego wymienionego Umawiającego się Państwa, gdyby warunki uzgodnione między tymi dwoma przedsiębiorstwami były warunkami, które byłyby uzgodnione między przedsiębiorstwami niezależnymi, wówczas to drugie Umawiające się Państwo dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego w tym Państwie od tych zysków. Przy ustalaniu takiej korekty będą odpowiednio uwzględniane inne postanowienia niniejszej umowy, a właściwe władze Umawiających się Państw będą porozumiewać się ze sobą, jeżeli będzie to konieczne.

Artykuł 10

Dywidendy

1. Dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jednakże takie dywidendy mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, i zgodnie z prawem tego Państwa, lecz jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek ten nie może przekroczyć 5% (pięciu procent) kwoty dywidend brutto.

3. Bez względu na postanowienia ustępu 1 i 2, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie nie będą opodatkowane, jeżeli właścicielem dywidend jest:

a)  rząd drugiego Umawiającego się Państwa, jakakolwiek instytucja rządowa lub inna jego jednostka, o których mowa w artykule 4 ustęp 2, lub

b)  spółka mająca siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, w której co najmniej dwadzieścia pięć procent kapitału jest bezpośrednio lub pośrednio własnością rządu drugiego Umawiającego się Państwa, jego rządowych instytucji lub jednostek, o których mowa w artykule 4 ustęp 2.

4. Określenie "dywidendy" użyte w tym artykule oznacza dochód z akcji, akcji gratisowych lub praw z tych akcji, akcji w kopalnictwie, akcji członków założycieli lub z innych praw, z wyjątkiem wierzytelności, do udziału w zyskach, jak również dochód z innych praw spółki, które według prawa Umawiającego się Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, są pod względem podatkowym traktowane jak dochody z akcji.

5. Postanowień ustępu 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca dywidend mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się siedziba spółki wypłacającej dywidendy, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony bądź wykonuje w tym drugim Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku, w zależności od konkretnej sytuacji, stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

6. Jeżeli spółka, której siedziba znajduje się w Umawiającym się Państwie, osiąga zyski lub dochody z drugiego Umawiającego się Państwa, wówczas to drugie Państwo nie może ani obciążać podatkiem dywidend wypłacanych przez tę spółkę, z wyjątkiem przypadku, gdy takie dywidendy są wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym drugim Państwie, lub przypadku, gdy udział, z tytułu którego dywidendy są wypłacane, rzeczywiście wiąże się z działalnością zakładu lub stałej placówki położonej w drugim Państwie, ani też nie może obciążać niewydzielonych zysków spółki podatkiem od niewydzielonych zysków spółki, nawet gdy wypłacone dywidendy lub niewydzielone zyski całkowicie lub częściowo pochodzą z zysków albo dochodów osiągniętych w drugim Umawiającym się Państwie.

Artykuł 11

Odsetki

1. Odsetki, które powstają w Umawiającym się Państwie i wypłacane są osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jednakże takie odsetki mogą być opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, jeżeli jednak odbiorca odsetek mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie jest ich właścicielem, podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% (pięciu procent) kwoty brutto tych odsetek.

3. Bez względu na postanowienia ustępu 2, odsetki powstałe w Umawiającym się Państwie nie będą opodatkowane, jeżeli:

a)  są osiągane przez Rząd drugiego Umawiającego się Państwa, jakąkolwiek instytucję rządową lub inną jego jednostkę, o których mowa w artykule 4 ustęp 2, lub

b)  są osiągane przez spółkę mającą siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, w której co najmniej dwadzieścia pięć procent udziałów jest własnością albo jest bezpośrednio lub pośrednio kontrolowane przez Rząd drugiego Umawiającego się Państwa, jego instytucję rządową lub inną jednostkę, o których mowa w artykule 4 ustęp 2, lub

c)  powstają z pożyczek gwarantowanych przez Rząd drugiego Umawiającego się Państwa lub jakąkolwiek rządową instytucję albo inną jego jednostkę, o których mowa w artykule 4 ustęp 2.

4. Określenie "odsetki" użyte w tym artykule oznacza dochód z wszelkiego rodzaju wierzytelności, zarówno zabezpieczonych, jak i niezabezpieczonych hipoteką lub prawem uczestnictwa w zyskach dłużnika, a w szczególności dochód z pożyczek rządowych oraz dochód z obligacji lub skryptów dłużnych, włącznie z premiami i nagrodami związanymi z takimi pożyczkami, obligacjami lub skryptami dłużnymi, jak również dochód, który zgodnie z prawem Umawiającego się Państwa, w którym jest osiągany, jest pod względem podatkowym traktowany jako dochód z pożyczonych kwot pieniężnych.

5. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli odbiorca odsetek, będący ich właścicielem, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą odsetki, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony bądź wykonuje wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną i jeżeli wierzytelność, z tytułu której wypłacane są odsetki, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

6. Uważa się, że odsetki powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Umawiające się Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna lub osoba mająca w tym Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca odsetki, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstało zobowiązanie, z tytułu którego są wypłacane odsetki, i zapłata tych odsetek jest pokrywana przez taki zakład lub stałą placówkę, to uważa się, że odsetki takie powstają w tym Umawiającym się Państwie, w którym położony jest zakład lub stała placówka.

7. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a właścicielem odsetek lub między nimi a osobą trzecią kwota odsetek związanych z długiem, z tytułu którego są wypłacane, przekracza kwotę, która byłaby uzgodniona między płatnikiem a właścicielem odsetek bez tych powiązań, to postanowienia tego artykułu mają zastosowanie tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W tym przypadku nadwyżka części tej płatności podlega opodatkowaniu w każdym Umawiającym się Państwie zgodnie z jego prawem, z zastosowaniem odpowiednich postanowień niniejszej umowy.

Artykuł 12

Należności licencyjne

1. Należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Jednakże takie należności licencyjne mogą być opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z prawem tego Umawiającego się Państwa, lecz jeżeli odbiorca tych należności jest ich właścicielem, podatek ustalony w ten sposób nie może przekroczyć 15% (piętnastu procent) kwoty brutto tych należności licencyjnych.

3. Określenie "należności licencyjne", użyte w niniejszym artykule, oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub pracy naukowej, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub produkcji.

4. Postanowień ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli właściciel należności licencyjnych, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie, z którego pochodzą należności licencyjne, działalność gospodarczą poprzez zakład tam położony bądź wykonuje w drugim Umawiającym się Państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę tam położoną, a prawa lub majątek, z tytułu których wypłacane są należności licencyjne, rzeczywiście wiążą się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. W takim przypadku stosuje się odpowiednio postanowienia artykułu 7 lub artykułu 14.

5. Uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, gdy płatnikiem jest to Umawiające się Państwo, jego jednostka terytorialna, władza lokalna albo osoba mająca w tym Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę. Jeżeli jednak osoba wypłacająca należności licencyjne, bez względu na to, czy ma ona w Umawiającym się Państwie miejsce zamieszkania lub siedzibę, posiada w Umawiającym się Państwie zakład lub stałą placówkę, w związku z działalnością których powstał obowiązek zapłaty tych należności licencyjnych, i taki zakład lub stała placówka pokrywa te należności, to uważa się, że należności licencyjne powstają w Umawiającym się Państwie, w którym położony jest ten zakład lub stała placówka.

6. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań między płatnikiem a właścicielem należności licencyjnych lub między nimi a osobą trzecią kwota należności licencyjnych płacona za użytkowanie, prawo lub informację przekracza kwotę, która byłaby uzgodniona pomiędzy płatnikiem a właścicielem bez takich powiązań, to postanowienia niniejszego artykułu stosuje się tylko do tej ostatniej wymienionej kwoty. W takim przypadku nadwyżka części tej płatności podlega opodatkowaniu zgodnie z prawem każdego Umawiającego się Państwa i z uwzględnieniem innych postanowień niniejszej umowy.

Artykuł 13

Zyski ze sprzedaży majątku

1. Zyski osiągnięte przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie z przeniesienia tytułu własności majątku nieruchomego, o którym mowa w artykule 6, i położonego w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

2. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego, stanowiącego część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, albo z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego należącego do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, łącznie z zyskami, które pochodzą z przeniesienia tytułu własności takiego zakładu (odrębnie albo razem z całym przedsiębiorstwem) lub takiej stałej placówki, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

3. Zyski osiągane z przeniesienia tytułu własności statków, statków powietrznych lub pojazdów drogowych, eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej, oraz z przeniesienia tytułu własności majątku ruchomego związanego z eksploatacją takich statków, statków powietrznych lub pojazdów drogowych podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

4. Zyski z przeniesienia tytułu własności majątku nie wymienionego w ustępach 1 do 3 podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł 14

Wolne zawody

1. Dochód, który osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie osiąga z wykonywania wolnego zawodu albo z innej działalności o charakterze samodzielnym, podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, z wyjątkiem następujących przypadków, w których taki dochód może być również opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie:

a)  jeżeli osoba taka dysponuje zwykle stałą placówką w drugim Umawiającym się Państwie w celu prowadzenia swojej działalności, to w takim przypadku dochód może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie, jednakże tylko w takim zakresie, w jakim może być przypisany tej stałej placówce,

b)  jeżeli osoba taka przebywa w drugim Umawiającym się Państwie przez okres lub okresy przekraczające łącznie 183 dni w danym roku kalendarzowym, to w takim przypadku tylko dochód osiągnięty z wykonywanej przez nią działalności w tym drugim Umawiającym się Państwie może być opodatkowany w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Określenie "wolny zawód" obejmuje w szczególności samodzielnie wykonywaną działalność naukową, literacką, artystyczną, wychowawczą lub oświatową, jak również samodzielnie wykonywaną działalność lekarzy, prawników, inżynierów, architektów oraz dentystów i księgowych.

Artykuł 15

Praca najemna

1. Z uwzględnieniem postanowień artykułów 16, 18, 19 i 20 pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Bez względu na postanowienia ustępu 1, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Umawiającym się Państwie, jeżeli:

a)  odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nie przekraczające łącznie 183 dni w danym roku podatkowym i

b)  wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma w tym drugim Umawiającym się Państwie miejsca zamieszkania lub siedziby, i

c)  wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Umawiającym się Państwie.

3. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego artykułu, wynagrodzenie otrzymane za pracę najemną wykonywaną na pokładzie statku, statku powietrznego lub pojazdu drogowego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu przedsiębiorstwa.

Artykuł 16

Honoraria dyrektorów

Honoraria dyrektorów i inne podobne należności, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z tytułu członkostwa w radzie nadzorczej lub w innym podobnym organie spółki mającej siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie.

Artykuł 17

Artyści i sportowcy

1. Bez względu na postanowienia artykułów 14 i 15, dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Umawiającym się Państwie.

2. Jeżeli dochód mający związek z osobiście wykonywaną działalnością artysty lub sportowca nie przypada temu artyście lub sportowcowi, lecz innej osobie, to taki dochód, bez względu na postanowienia artykułów 7, 14 i 15, będzie opodatkowany w tym Umawiającym się Państwie, w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, dochód uzyskany przez artystę lub sportowca mającego miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z działalności wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie na podstawie programu wymiany kulturalnej między rządami obu Umawiających się Państw będzie zwolniony z opodatkowania w tym drugim Umawiającym się Państwie.

Artykuł 18

Emerytury i renty

1. Z uwzględnieniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne świadczenia, wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

2. Użyte w tym artykule:

a)  określenie "emerytury i inne podobne świadczenia" oznacza cyklicznie wypłacane świadczenia po przejściu na emeryturę z tytułu wcześniejszej pracy najemnej lub z tytułu odszkodowania za wypadki i szkody poniesione w związku z wcześniejszą pracą najemną;

b)  określenie "renta" oznacza określoną kwotę płaconą cyklicznie w określonych terminach za życia lub przez określony lub możliwy do przewidzenia okres, zgodnie z zobowiązaniem dokonywania wypłat stanowiących wystarczającą i pełną rekompensatę pieniężną lub jej ekwiwalent.

Artykuł 19

Pracownicy państwowi

1. a) Wynagrodzenie inne niż emerytura, wypłacane przez Rząd Umawiającego się Państwa lub jego władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jego władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

b)  Jednakże wynagrodzenie takie podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeżeli usługi są świadczone w tym drugim Umawiającym się Państwie, a osoba je świadcząca ma miejsce zamieszkania w tym drugim Umawiającym się Państwie i:

(i)  jest obywatelem tego Umawiającego się Państwa lub

(ii)  nie stała się osobą mającą miejsce zamieszkania w tym drugim Umawiającym się Państwie tylko w celu świadczenia tych usług.

2. a) Jakakolwiek emerytura, wypłacana przez Rząd Umawiającego się Państwa lub władzę lokalną albo z funduszy utworzonych przez Rząd tego Państwa lub jego władzę lokalną osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz Rządu tego Umawiającego się Państwa lub władzy lokalnej, podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

b)  Jednakże taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem tego drugiego Umawiającego się Państwa i posiada w nim miejsce zamieszkania.

3. Postanowienia artykułów 15, 16 i 18 stosuje się do wynagrodzeń i emerytur za usługi świadczone w związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub władzę lokalną.

Artykuł 20

Nauczyciele i praktykanci

Osoba, która ma lub bezpośrednio przed wizytą w Umawiającym się Państwie miała miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie, a która przebywa w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie w celu nauczania, prowadzenia wykładów lub prac badawczych na uniwersytecie, w szkole, szkole pomaturalnej, instytucji oświatowej lub instytucji badawczej, uznawanych przez Rząd pierwszego wymienionego Umawiającego się Państwa, podlega zwolnieniu od opodatkowania w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie z tytułu wynagrodzenia za takie nauczanie, wykłady lub prace badawcze przez okres pięciu lat, licząc od daty jej pierwszego przyjazdu do pierwszego wymienionego Umawiającego się Państwa.

Artykuł 21

Studenci

1. Należności otrzymywane na utrzymanie się, kształcenie lub praktykę przez studenta, praktykanta, ucznia lub stypendystę, który ma lub bezpośrednio przed wizytą w Umawiającym się Państwie miał miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie i który przebywa w pierwszym wymienionym Umawiającym się Państwie wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki, nie podlegają opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie, jeżeli należności te pochodzą ze źródeł spoza tego Umawiającego się Państwa.

2. Dochód osiągany przez studenta, stypendystę, ucznia lub praktykanta z działalności prowadzonej w Umawiającym się Państwie, w którym przebywa on wyłącznie w celu kształcenia się lub odbywania praktyki, będzie zwolniony z opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, jednakże tylko w zakresie kwot niezbędnych na utrzymanie się, kształcenie lub praktykę.

Artykuł 22

Inne dochody

Części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, gdzie są osiągane, a które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej umowy, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Artykuł 23

Majątek

1. Majątek nieruchomy, o którym mowa w artykule 6, będący własnością osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

2. Majątek ruchomy, stanowiący część majątku zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, lub majątek ruchomy należący do stałej placówki, którą osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie dysponuje w drugim Umawiającym się Państwie w celu wykonywania wolnego zawodu, może być opodatkowany w tym drugim Państwie.

3. Majątek, który stanowią statki, statki powietrzne i pojazdy drogowe przedsiębiorstwa Umawiającego się Państwa, eksploatowane w komunikacji międzynarodowej, jak również majątek ruchomy służący do eksploatacji takich statków, statków powietrznych i pojazdów drogowych, podlega opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym znajduje się miejsce faktycznego zarządu.

4. Wszelkie inne części majątku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie.

Artykuł 24

Unikanie podwójnego opodatkowania

1. Ustawodawstwo obowiązujące w każdym Umawiającym się Państwie będzie właściwe dla wymierzania podatków w Umawiających się Państwach, o ile postanowienia niniejszej umowy nie stanowią inaczej.

2. Uzgodniono, że unikanie podwójnego opodatkowania będzie stosowane zgodnie z postanowieniami niniejszego artykułu.

3. a) W przypadku Polski:

(1)  jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód lub posiada majątek, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany w Kuwejcie, to Polska zwolni, z uwzględnieniem postanowień punktu (2), taki dochód lub majątek od opodatkowania, jednakże przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby może zastosować stawkę podatkową, która byłaby zastosowana, gdyby dochód zwolniony od opodatkowania w powyższy sposób nie był tak właśnie zwolniony z opodatkowania;

(2)  jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany w Kuwejcie, to Polska zezwoli na odliczenie od podatku tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu w Kuwejcie. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, jaka została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która odpowiada tej części dochodu, która może być opodatkowana w Kuwejcie;

b)  w przypadku Kuwejtu:

jeżeli osoba mająca siedzibę lub miejsce zamieszkania w Kuwejcie osiąga część dochodu lub posiada majątek, który może być opodatkowany w Polsce, to Kuwejt może opodatkować taką część dochodu i majątku i może udzielić ulgi z tytułu podatku polskiego wymierzonego zgodnie z przepisami polskiego prawa wewnętrznego.

W takim przypadku Kuwejt odliczy od tak obliczonych podatków podatek zapłacony w Polsce, jednakże w kwocie nie przekraczającej proporcjonalnie tej części podatku kuwejckiego wymierzonego w stosunku do tej części dochodu, który odnosi się do całego dochodu.

4. Jeżeli zgodnie z prawem Umawiającego się Państwa podatki objęte niniejszą umową zostaną zniesione lub obniżone na czas określony zgodnie ze szczególnymi środkami pobudzającymi inwestycje, to takie podatki, zawieszone lub obniżone, uznane będą za zapłacone w rozumieniu poprzednich ustępów niniejszego artykułu.

Artykuł 25

Równe traktowanie

1. Obywatele Umawiającego się Państwa nie mogą być poddani w drugim Umawiającym się Państwie opodatkowaniu ani związanym z nim obowiązkom, które są inne lub bardziej uciążliwe od tych, którym są lub mogą być poddani w tych samych okolicznościach obywatele tego drugiego Umawiającego się Państwa. Postanowienie niniejsze ma również zastosowanie, bez względu na postanowienia artykułu 1, do osób, które nie mają miejsca zamieszkania lub siedziby w jednym lub obu Umawiających się Państwach.

2. Opodatkowanie zakładu, który przedsiębiorstwo Umawiającego się Państwa posiada w drugim Umawiającym się Państwie, nie może być w drugim Państwie mniej korzystne niż opodatkowanie przedsiębiorstw tego drugiego Umawiającego się Państwa prowadzących taką samą działalność. Postanowienie to nie może być rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do udzielania osobom mającym miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie jakichkolwiek osobistych zwolnień, ulg i obniżek w celach podatkowych z uwagi na stan cywilny i rodzinny, których udziela się osobom mającym miejsce zamieszkania na jego terytorium.

3. Bez względu na postanowienia ustępów 1 i 2, żadne postanowienie niniejszego artykułu nie narusza prawa każdego Umawiającego się Państwa do udzielania, zgodnie z ich wewnętrznym ustawodawstwem lub praktyką administracyjną, zwolnień lub ulg podatkowych własnym obywatelom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie. Jednakże takie zwolnienie lub ulgi nie będą stosowane w odniesieniu do kapitału spółek będącego własnością osób, które są obywatelami drugiego Umawiającego się Państwa.

4. Żadne z postanowień niniejszego artykułu nie będzie rozumiane jako zobowiązujące Umawiające się Państwo do rozciągnięcia na osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie traktowania, preferencji lub przywilejów, które mogą być przyznane innemu państwu lub osobom mającym w nim miejsce zamieszkania lub siedzibę w wyniku uczestnictwa w unii celnej, gospodarczej, lub szczególnych porozumień, w strefie wolnego handlu albo w ramach porozumień regionalnych lub subregionalnych w odniesieniu do całkowitego lub częściowego przepływu kapitału i/lub opodatkowania, których pierwsze wymienione Umawiające się Państwo może być stroną.

5. Określenie "opodatkowanie" użyte w niniejszym artykule oznacza podatki, które są przedmiotem niniejszej umowy.

Artykuł 26

Procedura wzajemnego porozumiewania się

1. Jeżeli osoba jest zdania, że czynności jednego Umawiającego się Państwa lub obu Umawiających się Państw wprowadziły lub wprowadzą dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy, to może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Umawiających się Państw, przedstawić swoją sprawę właściwej władzy Umawiającego się Państwa, w którym ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę. Sprawa powinna być przedłożona w terminie dwóch lat, licząc od pierwszego urzędowego zawiadomienia o czynności powodującej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami niniejszej umowy.

2. Właściwa władza, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony, ale nie może sama spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby sprawę rozstrzygnąć w porozumieniu z właściwą władzą drugiego Umawiającego się Państwa w celu uniknięcia opodatkowania niezgodnego z niniejszą umową. Osiągnięte w ten sposób porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez ustawodawstwo wewnętrzne Umawiających się Państw.

3. Właściwe władze Umawiających się Państw będą czynić starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać trudności lub wątpliwości, które mogą powstawać przy interpretacji lub stosowaniu niniejszej umowy. Mogą one również konsultować się w celu zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu w przypadkach nie przewidzianych w niniejszej umowie.

4. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą kontaktować się ze sobą w celu osiągnięcia porozumienia, o którym mowa w poprzednich ustępach.

5. Właściwe władze Umawiających się Państw mogą wspólnie uzgodnić działania dotyczące sposobu wprowadzenia ograniczeń i wyłączeń zawartych w niniejszej umowie.

Artykuł 27

Wymiana informacji

1. Właściwe władze Umawiających się Państw będą wymieniały informacje niezbędne do stosowania postanowień niniejszej umowy. Wszelkie informacje uzyskane przez Umawiające się Państwo będą stanowiły tajemnicę na takiej samej zasadzie, jak informacje uzyskane na podstawie prawa wewnętrznego tego Umawiającego się Państwa, i będą mogły być udzielane tylko osobom i władzom (w tym sądowym albo organom administracyjnym) zajmującym się ustalaniem, poborem lub ściąganiem podatków objętych niniejszą umową lub organom rozpatrującym środki odwoławcze w zakresie tych podatków. Takie osoby lub władze będą wykorzystywać informacje wyłącznie w podanych celach. Mogą one ujawniać te informacje w postępowaniu sądowym lub w postanowieniach sądowych.

2. Postanowienia ustępu 1 nie mogą być w żadnym przypadku interpretowane tak, jak gdyby zobowiązywały jedno z Umawiających się Państw do:

a)  stosowania środków administracyjnych, które są sprzeczne z ustawodawstwem lub praktyką administracyjną tego lub drugiego Umawiającego się Państwa, lub

b)  udzielania informacji, których uzyskanie nie byłoby możliwe na podstawie własnego ustawodawstwa albo w ramach normalnej praktyki administracyjnej tego lub drugiego Umawiającego się Państwa, lub

c)  udzielania informacji, które ujawniłyby tajemnicę handlową, gospodarczą, przemysłową, kupiecką lub zawodową albo procedurę handlową, lub informacji, których udzielanie sprzeciwiałoby się porządkowi publicznemu (ordre public).

Artykuł 28

Przywileje dyplomatyczne i konsularne

Postanowienia niniejszej umowy nie naruszają przywilejów podatkowych, przysługujących członkom misji dyplomatycznej, urzędu konsularnego lub organizacji międzynarodowej na podstawie ogólnych zasad prawa międzynarodowego lub postanowień umów szczególnych.

Artykuł 29

Postanowienia różne

Umowa niniejsza nie narusza praw osób mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie do korzystania ze zwolnień, ulg podatkowych i inwestycyjnych udzielonych przez drugie Umawiające się Państwo zgodnie z jego prawem wewnętrznym, przepisami i praktyką administracyjną.

Artykuł 30

Wejście w życie

1. Umowa niniejsza podlega ratyfikacji zgodnie z konstytucyjnymi wymogami, obowiązującymi w obu Umawiających się Państwach, i wymiana dokumentów ratyfikacyjnych nastąpi w Kuwejcie.

2. Umowa niniejsza wejdzie w życie w dniu wymiany dokumentów ratyfikacyjnych i jej postanowienia będą miały zastosowanie w obu Umawiających się Państwach:

a)  w odniesieniu do wszystkich podatków pobieranych u źródła - do kwot podlegających opodatkowaniu, które są płacone lub zaliczane w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku, w którym umowa niniejsza będzie podpisana;

b)  w odniesieniu do innych podatków - do tych podatków podlegających uiszczeniu za każdy okres podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku, w którym umowa została podpisana.

Artykuł 31

Wypowiedzenie

Umowa niniejsza zawarta jest na okres pięciu lat i zachowa moc na dalszy okres lub podobne okresy, chyba że jedno z Umawiających się Państw w drodze pisemnej notyfikacji wypowie umowę na sześć miesięcy przed wygaśnięciem pierwszego lub następnych okresów. W takim przypadku umowa przestanie obowiązywać w obu Umawiających się Państwach:

a)  w odniesieniu do podatków pobranych u źródła - do kwot płaconych lub zaliczanych w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku następującym po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu,

b)  w odniesieniu do innych podatków - do podatków podlegających uiszczeniu za każdy okres podatkowy rozpoczynający się w dniu 1 stycznia lub po tym dniu w roku kalendarzowym następującym po roku, w którym przekazano notyfikację o wypowiedzeniu.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą umowę.

Sporządzono w dwóch egzemplarzach w Kuwejcie dnia 16 listopada 1996 r., odpowiadającego 5 Rajab 1417 H, w językach polskim, arabskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności tekst angielski będzie uważany za rozstrzygający.

PROTOKÓŁ

Rzeczpospolita Polska i Państwo Kuwejtu, sporządzając w Kuwejcie dnia 16 listopada 1996 r., odpowiadającego 5 Rajab 1417 H, Umowę w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, uzgodniły następujące postanowienia, które stanowić będą integralną część tej umowy.

1. W odniesieniu do artykułu 6:

Bez względu na postanowienia ustępu 1 tego artykułu, osoby fizyczne mające miejsce zamieszkania w Kuwejcie i posiadające do prywatnego użytku w Polsce jedną lub więcej rezydencji będą zwolnione od podatku z tytułu posiadania takich rezydencji, chyba że takie osoby będą uzyskiwać dochód z tytułu posiadania takiej lub takich rezydencji.

2. W odniesieniu do artykułu 7:

W odniesieniu do ustępu 1 tego artykułu płatności jakiegokolwiek rodzaju otrzymywane za użytkowanie, prawo do użytkowania urządzeń przemysłowych, handlowych lub naukowych lub za informację dotyczącą doświadczeń przemysłowych, handlowych lub naukowych będą traktowane jako zyski przedsiębiorstwa, do których stosuje się postanowienia artykułu 7.

3. W odniesieniu do artykułu 19:

Bez względu na postanowienia tego artykułu, personel naziemny:

a)  centrali Polskich Linii Lotniczych i będących własnością rządową statków i innych podobnych jednostek będzie zwolniony w Kuwejcie od kuwejckiego podatku z tytułu wynagrodzeń otrzymywanych w Kuwejcie,

b)  centrali Kuwejckich Linii Lotniczych i będących własnością rządową statków i innych podobnych jednostek będzie zwolniony w Polsce od polskiego podatku z tytułu wynagrodzeń otrzymywanych w Polsce.

Na dowód czego niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni, podpisali niniejszy protokół.

Protokół niniejszy sporządzono w dwóch egzemplarzach w Kuwejcie dnia 16 listopada 1996 r., odpowiadającego 5 Rajab 1417 H, w językach polskim, arabskim i angielskim, przy czym wszystkie teksty są jednakowo autentyczne. W przypadku rozbieżności tekst angielski będzie rozstrzygający.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

-   została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

-   jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

-   będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 30 stycznia 1997 r.