DZIENNIK USTAW

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 2 lipca 2015 r.

Poz. 939

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy służb policyjnych,

granicznych i celnych,

sporządzona w Zgorzelcu dnia 15 maja 2014 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej PREZYDENT RZEcZYPosPoLITEJ PoLsKIEJ podaje do powszechnej wiadomości:

dnia 15 maja 2014 r. w Zgorzelcu została sporządzona Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Memiec o współpracy służb policyjnych, granicznych i celnych, w następującym brzmieniu:

UMOWA

między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy służb policyjnych, granicznych i celnych

Rząd Rzeczypospolitej Polskiej i Rząd Republiki Federalnej Niemiec, zwane dalej „Stronami”,

-    dążąc do dalszego rozwoju dwustronnych stosunków w duchu Traktatu między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy z dnia 17 czerwca 1991 roku,

-    powodowane pragnieniem dalszego rozwoju współpracy i utrwalania stosunków przyjaźni,

-    przekonane o istotnym znaczeniu współpracy służb policyjnych, granicznych i celnych dla zapewnienia bezpieczeństwa obywateli.

-    dążąc do ustanowienia optymalnych zasad, form i sposobów współpracy operacyjnej i działań prewencyjnych wymienionych służb.

-    uwzględniając i rozszerzając zobowiązania międzynarodowe, prawo Unii Europejskiej, w tym dorobek Schengen, w szczególności Konwencję wykonawczą z dnia 19 czerwca 1990 roku do Układu z Schengen z dnia

14 czerwca 1985 roku między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, zwaną dalej „Konwencją wykonawczą do Układu z Schengen’' oraz wewnętrzny porządek prawny swoich Państw,

-    przekonane o istotnym znaczeniu współpracy dla skutecznego zwalczania przestępczości, w szczególności przestępczości zorganizowanej, jak również terroryzmu.

-    korzystając z dotychczasowych doświadczeń we wzajemnej współpracy,

-    kierując się zasadami równości, sprawiedliwości, wzajemności i obustronnych korzyści,

uzgodniły, co następuje:

Rozdział I

Przedmiot i zakres stosowania Umowy Artykuł 1

Zakres współpracy

1.    Strony zobowiązują się do współpracy w zapobieganiu, wykrywaniu i zwalczaniu przestępstw oraz ściganiu ich sprawców w rozumieniu prawa wewnętrznego obu Stron, w tym wzajemnego udzielania pomocy przez właściwe organy, o których mowa w artykule 2 ustęp 1, oraz współdziałania w zapobieganiu i przeciwdziałaniu zagrożeniom bezpieczeństwa i porządku publicznego.

2.    Strony zobowiązują się także do współpracy właściwych organów, o których mowa w artykule 2 ustęp 1, w zakresie:

1)    poszukiwania osób zaginionych;

2)    czynności związanych z identyfikacją osób o nieustalonej tożsamości i nieznanych zwłok.

3.    Strony zobowiązują się do współpracy, w tym wzajemnego udzielania pomocy przez organy, o których mowa w artykule 2 ustęp 4, w zapobieganiu, wykrywaniu i zwalczaniu czynów zabronionych, które uznawane są za następujące wykroczenia według prawa wewnętrznego obu Stron lub uznawane są za następujące wykroczenia według prawa wewnętrznego jednej Strony, a zarazem jakiekolwiek przestępstwo według prawa wewnętrznego drugiej Strony:

1)    kradzież lub przywłaszczenie;

2)    uszkodzenie lub zniszczenie mienia;

3)    spowodowanie zagrożenia bezpieczeństwa w ruchu drogowym;

4)    prowadzenie pojazdu bez uprawnień;

5)    prowadzenie pojazdu bez dokumentów;

6)    przekroczenie granicy państwowej wbrew przepisom;

7)    przebywanie na Terytorium Strony cudzoziemca bez tytułu prawnego;

8)    niewykonanie przez cudzoziemca obowiązku opuszczenia Terytorium Strony;

9)    nielegalny przywóz, przewóz i wywóz towarów, objętych zakazami i ograniczeniami wynikającymi ze względów moralności publicznej, porządku publicznego, bezpieczeństwa publicznego, ochrony zdrowia, życia osób i zwierząt lub ochrony roślin, ochrony dóbr narodowych mających wartość artystyczną, historyczną lub archeologiczną albo ochrony własności przemysłowej i handlowej;

10)    przywóz lub wprowadzenie do obrotu towarów z naruszeniem przepisów celnych lub akcyzowych.

Artykuł 2 Właściwe organy

1.    Właściwymi organami do współpracy są organy centralne oraz organy przygraniczne.

2.    Organami centralnymi są:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    minister właściwy do spraw finansów publicznych,

b)    minister właściwy do spraw wewnętrznych,

c)    Komendant Główny Policji,

d)    Komendant Główny Straży Granicznej,

e)    Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

f)    Szef Służby Celnej;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

a)    Federalne Ministerstwo Spraw Wewnętrznych,

b)    Federalne Ministerstwo Finansów,

c)    Federalny Urząd Kryminalny,

d)    Prezydium Policji Federalnej,

e)    Kryminalny Urząd Celny.

3.    Organami przygranicznymi są:

1) po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    w odniesieniu do organów Policji:

-    Komendant Wojewódzki Policji w Gorzowie Wielkopolskim,

-    Komendant Wojewódzki Policji w Szczecinie,

-    Komendant Wojewódzki Policji we Wrocławiu,

b)    w odniesieniu do organów Straży Granicznej:

-    Komendant Morskiego Oddziału Straży Granicznej,

-    Komendant Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej,

c) w odniesieniu do organów Służby Celnej:

-    Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie,

-    Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie,

-    Dyrektor Izby Celnej we Wrocławiu;

2) po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

a)    w odniesieniu do organów policyjnych:

-    Prezydent Policji w Berlinie,

-    Prezydium Policji Kraju Związkowego Brandenburgii.

-    Krajowy Urząd Kryminalny Meklemburgii-Pomorza Przedniego, Prezydium Policji w Neubrandenburgu, Prezydium Policji w Rostoku i Krajowy Urząd Policji Wodnej Meklemburgii-Pomorza Przedniego,

- Krajowy Urząd Kryminalny Saksonii, Dyrekcja Policji w Górlitz, Dyrekcja Policji w Dreźnie, Dyrekcja Policji w Lipsku, Dyrekcja Policji w Zwickau, Dyrekcja Policji w Chemnitz i Prezydium Oddziałów Prewencji Policji w Lipsku,

b)    w odniesieniu do organów Straży Granicznej lub Policji Federalnej:

-    Prezydium Policji Federalnej,

-    Dyrekcja Policji Federalnej w Berlinie,

- Dyrekcja Policji Federalnej w Bad Bramstedt w ramach swojej właściwości rzeczowej dotyczącej Kraju Związkowego Meklemburgii-Pomorza Przedniego,

-    Dyrekcja Policji Federalnej w Pirnie w ramach swojej właściwości rzeczowej dotyczącej Wolnego Państwa Saksonii,

c)    w odniesieniu do organów celnych:

-    Główny Urząd Celny w Stralsundzie,

-    Główny Urząd Celny w Berlinie,

-    Główny Urząd Celny w Poczdamie,

-    Główny Urząd Celny we Frankfurcie nad Odrą,

-    Główny Urząd Celny w Dreźnie,

-    Główny Urząd Celny w Erfurcie,

-    Śledczy Urząd Celny w Hamburgu,

-    Śledczy Urząd Celny Berlin-Brandenburgia,

-    Śledczy Urząd Celny w Dreźnie.

4. Organami właściwymi do współpracy, o której mowa w artykule 1 ustęp 3 są:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    w sprawach wskazanych w punktach 1-5 Komendant Główny Policji, a gdy współpraca dotyczy terenów przygranicznych Komendant Wojewódzki Policji w Szczecinie, Komendant Wojewódzki Policji w Gorzowie Wielkopolskim lub Komendant Wojewódzki Policji we Wrocławiu, w zależności od właściwości miejscowej,

b)    w sprawach wskazanych w punktach 6-8 Komendant Główny Straży Granicznej, a gdy współpraca dotyczy terenów przygranicznych Komendant Morskiego Oddziału Straży Granicznej lub Komendant Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej, w zależności od właściwości miejscowej,

c)    w sprawach wskazanych w punktach 9 i 10 Szef Służby Celnej, a gdy współpraca dotyczy terenów przygranicznych Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie, Dyrektor Izby Celnej w Rzepinie lub Dyrektor Izby Celnej we Wrocławiu, w zależności od właściwości miejscowej;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

a)    Prezydium Policji Federalnej,

b)    organy wymienione w ustępie 3 punkt 2 litera a,

c)    w sprawach wskazanych w punktach 9 i 10 organy wymienione w ustępie 3 punkt 2 litera c.

Artykuł 3

Tereny przygraniczne

Terenami przygranicznymi w rozumieniu niniejszej Umowy są:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

obszary właściwości miejscowej organów przygranicznych;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

kraje związkowe Berlin, Brandenburgia, Meklemburgia-Pomorze Przednie

i Wolne Państwo Saksonia.

Rozdział II Postanowienia ogólne Artykuł 4

Współpraca bezpośrednia

1.    Organy centralne mogą współpracować ze sobą bezpośrednio.

2.    Organy przygraniczne mogą współpracować ze sobą bezpośrednio zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, w sprawach dotyczących przestępczości o znaczeniu regionalnym na obszarze przygranicznym lub jeżeli nie może zostać na czas złożony wniosek za pośrednictwem organów centralnych. Mogą ponadto współpracować ze sobą bezpośrednio za uprzednią zgodą odpowiedniego organu centralnego.

Artykuł 5

Wnioski

1.    Współpraca właściwych organów odbywa się na podstawie wniosków. Wnioski te są przekazywane organom drugiej Strony zgodnie z ich właściwością.

2.    Wniosek sporządzany jest na piśmie i przekazywany z wykorzystaniem dostępnych środków technicznych. W szczególnie pilnym przypadku wniosek może zostać przekazany ustnie i niezwłocznie dostarczony na piśmie.

3.    Wniosek zawiera nazwę organu wzywającego, opis przedmiotu wniosku i jego uzasadnienie. W przypadku przekazywania informacji uzasadnienie zawiera w szczególności cel i planowany sposób wykorzystania przekazanych informacji. Do wniosku powinny być dołączone niezbędne, związane z nim dokumenty.

4.    Do wniosku i odpowiedzi na niego dołącza się tłumaczenie na język urzędowy Strony wezwanej albo na język angielski, chyba że stosuje się formularze dwujęzyczne, uzgodnione pomiędzy właściwymi organami Stron. Z tłumaczenia można także zrezygnować w przypadku, gdy wniosek jest przekazywany za pośrednictwem centrum współpracy, punktu współpracy, o którym mowa w artykule 28, lub organu przygranicznego, o którym mowa w artykule 2 ustęp 3.

5.    Jeżeli wniosek zostaje przekazany do organu niewłaściwego do jego realizacji, to ten organ przekazuje go organowi właściwemu lub innemu organowi, o którym mowa w rozdziale IV, i informuje o tym organ wzywający. Organ, któremu przekazano wniosek zgodnie z właściwością realizuje go i odpowiada bezpośrednio organowi wzywającemu.

6.    W przypadku całkowitej lub częściowej niemożliwości realizacji wniosku zgodnie z określonymi w nim warunkami, organ wezwany niezwłocznie powiadamia o tym organ wzywający.

7.    Jeśli organ przekazujący w momencie przekazania informacji, w tym danych osobowych, udzielił zgody, mogą być one wykorzystane jako dowody w postępowaniu karnym, w ramach którego zostały przekazane.

Rozdział III

Ogólne formy współpracy Artykuł 6

Wymiana informacji

1. W ramach współpracy, o której mowa w artykule 1 ustępy 1 i 2, właściwe organy, na zasadzie wzajemności i nieodpłatnie, będą na wniosek, w szczególności:

1)    przekazywać niezbędne informacje mogące przyczynić się do zapobiegania, wykrywania, zwalczania przestępstw oraz ścigania ich sprawców, w tym informacje dotyczące:

a)    sprawców przestępstw lub osób podejrzanych o ich popełnienie,

b)    osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa,

c)    istotnych okoliczności, takich jak czas, miejsce, sposób popełnienia przestępstwa, przedmiot i cechy szczególne przestępstwa oraz naruszonych przepisów prawnych,

d)    podjętych już czynności i ich wyniku, o ile prawo wewnętrzne Strony wezwanej nie stanowi inaczej,

e)    powiązań między sprawcami,

f)    struktur, organizacji oraz metod działania zorganizowanych grup albo związków mających na celu popełnianie pizestępstw,

g)    typowych wzorców zachowań poszczególnych sprawców, zorganizowanych grup albo związków mających na celu popełnianie przestępstw;

2)    przekazywać niezbędne infonnacje dotyczące:

a)    właścicieli, posiadaczy i osób kierujących środkami transportu,

b)    danych identyfikujących środki transportu,

c)    dokumentów potwierdzających prawo do prowadzenia środków transportu,

d)    dokumentów środków transportu,

e)    ustalenia adresu zamieszkania, miejsca pobytu i statusu pobytu oraz wyników kontroli legalności pobytu.

f)    abonentów i użytkowników sieci telekomunikacyjnych i teleinformatycznych,

g)    danych z systemów informacyjnych, rejestrów i innych zbiorów danych prowadzonych zgodnie z prawem wewnętrznym danej Strony,

h)    rozpytania osób,

i)    sprawdzenia i ustalenia tożsamości osób,

j)    planowania, przygotowywania i    przeprowadzania czynności

poszukiwawczych,

k)    oględzin, zabezpieczania i dokumentacji śladów;

3)    przekazywać informacje o nielegalnym obrocie środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi oraz prekursorami, o miejscach i metodach ich wytwarzania i przechowywania oraz o miejscach ich przeznaczenia;

4)    udostępniać próbki nowych środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów oraz innych niebezpiecznych substancji;

5)    wymieniać informacje o przepisach prawnych i doświadczeniach w zakresie nadzoru nad legalnym obrotem środkami odurzającymi, substancjami psychotropowymi i prekursorami;

6)    przekazywać informacje o nielegalnym obrocie towarami akcyzowymi,

0    miejscach i metodach ich wytwarzania i przechowywania oraz o miejscach ich przeznaczenia;

7)    przekazywać informacje dotyczące wzorów dokumentów, w szczególności uprawniających do wjazdu i pobytu, dokumentów środków transportu

1    potwierdzających prawo do prowadzenia środków transportu;

8)    przekazywać informacje o szlakach i skali nielegalnej migracji oraz o zjawiskach migracyjnych i związanych z tym przepisach prawnych;

9)    przekazywać niezbędne informacje przyczyniające się do identyfikacji rzeczy, w szczególności broni, amunicji i materiałów wybuchowych, lub o ich aktualnych i poprzednich właścicielach lub posiadaczach oraz próbki materiałów wybuchowych i innych materiałów niebezpiecznych;

10)    wymieniać informacje o planowanych i popełnionych zamachach terrorystycznych, o metodach i technikach działania sprawców tych zamachów lub osób podejrzanych o ich popełnienie oraz o ugrupowaniach terrorystycznych

planujących popełnienie lub popełniających przestępstwa o charakterze

terrorystycznym.

2.    Właściwe organy Strony mogą przekazywać informacje z własnej inicjatywy zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym.

3.    Jeżeli w ramach współpracy zostały przekazane informacje niewłaściwe, niezwłocznie informuje się o tym organ, który je otrzymał i przekazuje mu informacje właściwe. W takim przypadku organ, który otrzymał te informacje, jest zobowiązany do niezwłocznego ich skorygowania.

4.    Jeżeli w ramach współpracy zostały przekazane informacje, których nie wolno było przekazać, niezwłocznie informuje się o tym organ, który je otrzymał. W takim przypadku organ ten jest zobowiązany do niezwłocznego usunięcia lub zniszczenia tych informacji.

Artykuł 7

Wymiana informacji w sprawach o wykroczenia

W ramach współpracy, o której mowa w artykule 1 ustęp 3, właściwe organy będą, na wniosek, nieodpłatnie przekazywać niezbędne informacje mogące przyczynić się do ujawnienia wykroczeń oraz wykrycia sprawców wykroczeń lub osób podejrzanych o ich popełnienie. Przekazywanie obejmuje informacje będące w posiadaniu Strony wezwanej. Artykuł 6 ustępy 3 i 4 stosuje się odpowiednio.

Artykuł 8

Wymiana informacji między służbami celnymi

Nie naruszając postanowień niniejszej Umowy i innych przepisów prawa, służby celne Stron dokonują wymiany informacji związanych z wykonywaniem zadań w ramach ich kompetencji. Wymiana infonnacji może odbywać się za pośrednictwem centrum współpracy. Wymiana informacji między służbami celnymi nie jest ograniczona do zasięgu terytorialnego określonego w artykule 3.

Artykuł 9 Wspólne patrole

1. Właściwe organy mogą tworzyć wspólne patrole; organy przygraniczne mogą tworzyć wspólne patrole na terenach przygranicznych.

2.    W skład wspólnego patrolu wchodzi co najmniej jeden funkcjonariusz każdej ze Stron. Funkcjonariusze podczas wykonywania wspólnego patrolu podlegają kierownictwu funkcjonariusza Strony, na której Terytorium patrol jest wykonywany.

3.    Podczas wykonywania na Terytorium drugiej Strony wspólnego patrolu funkcjonariusz jest uprawniony, zgodnie z prawem wewnętrznym Strony, na której Terytorium prowadzony jest patrol, do:

1)    podjęcia czynności niezbędnych do ustalenia tożsamości osoby i spisania jej danych,

2)    przeprowadzania kontroli dokumentów tożsamości, praw jazdy, dowodów rejestracyjnych, ubezpieczeń pojazdów i innych dokumentów,

3)    przeprowadzania kontroli celnych,

4)    ujęcia osoby i przekazania jej funkcjonariuszowi drugiej Strony,

5)    przeprowadzania innych niezbędnych czynności, do których zostanie przybrany przez funkcjonariusza Strony, na której Terytorium patrol jest wykonywany.

4.    Podczas wykonywania na Terytorium drugiej Strony wspólnego patrolu funkcjonariusz jest uprawniony do przekraczania granicy państwowej w dowolnym miejscu; dotyczy to także przypadku tymczasowego przywrócenia kontroli granicznej.

5.    Funkcjonariusze wykonujący wspólny patrol mogą wymieniać niezbędne informacje związane z jego wykonywaniem, w tym dane kontrolowanych osób, o ile jest to zgodne z celami niniejszej Umowy.

Artykuł 10

Działania w sytuacjach szczególnego niebezpieczeństwa

1.    W przypadku wystąpienia na Terytorium drugiej Strony bezpośredniego niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia albo mienia, funkcjonariusze właściwych ox'ganów są zobowiązani do podjęcia wszelkich niezbędnych działań w celu niezwłocznego poinformowania o tym właściwego organu Strony, na której Terytorium to niebezpieczeństwo występuje.

2.    W przypadku niecierpiącym zwłoki, funkcjonariusze właściwych organów są uprawnieni do podejmowania wszelkich niezbędnych działań na Terytorium drugiej Strony w celu przeciwdziałania bezpośredniemu niebezpieczeństwu dla życia lub zdrowia, w szczególności:

1)    przekraczania granicy państwowej;

2)    kierowania ruchem drogowym na miejscu zdarzenia;

3) ujęcia osoby.

3. W przypadku, o którym mowa w ustępie 2, funkcjonariusze właściwych organów podejmujący działania na Terytorium drugiej Strony, są zobowiązani do:

1)    niezwłocznego przekazania właściwemu organowi Strony, na której Terytorium zaistniało niebezpieczeństwo, informacji o:

a)    tym niebezpieczeństwie,

b)    przekroczeniu granicy państwowej,

c)    podjętych działaniach;

2)    przestrzegania prawa wewnętrznego Strony, na której Terytorium podejmowane są te działania i wykonywania poleceń funkcjonariuszy właściwych organów tej Strony.

Artykuł 11

Wymiana oficerów łącznikowych

1.    W celu usprawnienia realizacji niniejszej Umowy organy centralne Stron mogą wymieniać oficerów łącznikowych.

2.    Właściwe organy udzielają oficerom łącznikowym wszelkiej pomocy w celu wykonywania ich zadań.

Artykuł 12

Grupy operacyjno-śledcze

1.    Właściwe organy w przypadku równoległego prowadzenia czynności, które pozostają ze sobą w związku uzasadniającym ścisłe współdziałanie w celu zapobiegania, wykrywania lub zwalczania przestępstw, w szczególności przestępstw popełnianych przez zorganizowane grupy, mogą w drodze porozumienia powołać grupę operacyjno-śledczą.

2.    Porozumienie, o którym mowa w ustępie 1, reguluje w szczególności:

1)    przedmiot współpracy;

2)    okres współpracy;

3)    skład grupy, z wyznaczeniem funkcjonariuszy kierujących.

3.    Współpraca w grupie operacyjno-śledczej polega w szczególności na:

1)    przeprowadzaniu, na wniosek, odpowiednich czynności, jeżeli są one dozwolone przez prawo wewnętrzne Strony wezwanej;

2)    przeprowadzaniu spotkań roboczych i koordynowaniu realizowanych czynności.

4.    W przypadkach uzasadnionych potrzebami właściwej realizacji czynności, właściwy organ może delegować funkcjonariuszy lub pracowników do wykonywania zadań na Terytorium drugiej Strony w ramach powołanej grupy operacyjno-śledczej. Delegowani funkcjonariusze nie posiadają uprawnień władczych.

5.    Oświadczenia prasowe i oświadczenia w innych mediach o działalności i wynikach osiągniętych przez grupę operacyjno-śledczą składane są po wspólnym uzgodnieniu.

6.    Po zakończeniu działalności grupy operacyjno-śledczej funkcjonariusze kierujący sporządzają wspólne sprawozdanie w językach urzędowych Stron.

Artykuł 13

Wspólne wykonywanie obowiązków służbowych

1.    Właściwe organy jednej Strony, na wniosek właściwych organów drugiej Strony, mogą, w celu udzielenia wsparcia na Terytorium Strony wzywającej, podporządkować im swoich funkcjonariuszy lub pracowników.

2.    Podporządkowani funkcjonariusze mogą realizować uprawnienia władcze pod kierownictwem funkcjonariusza właściwego organu drugiej Strony.

3.    Czynności podporządkowanych funkcjonariuszy lub pracowników przypisuje się Stronie, na której Terytorium są prowadzone.

Artykuł 14

Inne formy współpracy

1. Właściwe organy mogą pogłębiać współpracę, o której mowa w artykule 1, w szczególności przez:

1)    sporządzanie wspólnych raportów sytuacyjnych;

2)    tworzenie wspólnych stanowisk dowodzenia;

3)    tworzenie wspólnych zespołów zadaniowych lub delegowanie przedstawicieli do nich;

4)    wyznaczanie osób do stałych kontaktów;

5)    planowanie i realizowanie wspólnych programów zapobiegania przestępczości;

6)    wzajemne umożliwianie wizyt studyjnych;

7)    zapraszanie przedstawicieli właściwych organów w charakterze obserwatora.

2.Właściwe organy mogą, w zależności od potrzeb, organizować spotkania dotyczące kształtu współpracy realizowanej na podstawie niniejszej Umowy. W spotkaniach mogą brać udział przedstawiciele centrum współpracy.

Artykuł 15

Współpraca w zakresie kształcenia i doskonalenia

Właściwe organy oraz ośrodki kształcenia i doskonalenia właściwe dla służb policyjnych, granicznych i celnych mogą w szczególności:

1)    udostępniać sobie programy kształcenia i doskonalenia;

2)    stwarzać możliwości uczestnictwa funkcjonariuszy lub pracowników właściwych organów w kształceniu i doskonaleniu;

3)    wypracowywać wspólne koncepcje kształcenia i doskonalenia;

4)    przeprowadzać wspólne szkolenia, seminaria, spotkania ekspertów, kursy językowe i ćwiczenia.

Artykuł 16

Współpraca naukowo-techniczna

W ramach współpracy naukowo-technicznej, właściwe organy mogą w szczególności:

1)    wymieniać doświadczenia dotyczące metod zwalczania przestępczości oraz nowych sposobów działania sprawców przestępstw;

2)    organizować wspólne spotkania ekspertów;

3)    udostępniać sobie wzajemnie specjalistyczny sprzęt i specjalistyczne pomieszczenia służbowe.

Artykuł 17

Usprawnianie komunikacji technicznej

Strony usprawniają komunikację i techniczną wymianę informacji pomiędzy właściwymi organami za pomocą odpowiednich środków technicznych i działań organizacyjnych. Strony zapewniają bezpośrednią bezpieczną komunikację techniczną, w szczególności uzgadniają wspólne częstotliwości radiowe.

Rozdział IV

Szczególne formy współpracy Artykuł 18

Ochrona świadków i osób

1.    Właściwe organy jednej Strony mogą na wniosek właściwych organów drugiej Strony udzielać pomocy w zakresie ochrony świadków i osób chronionych zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym.

2.    Funkcjonariusze właściwego organu jednej Strony mogą kontynuować działania na rzecz ochrony świadków i osób chronionych na Terytorium drugiej Strony, jeżeli właściwy organ drugiej Strony wyraził na to zgodę. Udzielenie zgody może zostać uzależnione od spełnienia określonych warunków.

Artykuł 19

Współpraca w zakresie zapobiegania i zwalczania terroryzmu

Właściwe organy realizują, zgodnie z prawem wewnętrznym, uzgodnione czynności, jeżeli wymaga tego zapobieganie i zwalczanie terroryzmu.

Artykuł 20

Operacja pod przykryciem

1.    Strona wezwana może, na wniosek, udzielić zgody na prowadzenie na swoim Terytorium, operacji pod przykryciem przez funkcjonariusza Strony wzywającej mającego zgodnie z jej prawem wewnętrznym status funkcjonar iusza pod przykryciem. Udzielenie zgody może zostać uzależnione od określonych warunków. Do nich może należeć określenie przez Stronę wezwaną sposobu wykorzystania informacji i materiałów uzyskanych w ramach operacji pod przykryciem. Udzielenie zgody oraz określenie warunków następuje zgodnie z przepisami prawa wewnętrznego Strony wezwanej dotyczącymi czynności funkcjonariuszy pod przykryciem.

2.    Wniosek, o którym mowa w ustępie 1, należy skierować do:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    Komendanta Głównego Policji,

b)    Komendanta Głównego Straży Granicznej albo,

c)    Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

a)    prokuratury, która byłaby odpowiedzialna za udzielenie zgody na prowadzenie operacji pod przykryciem, gdyby operacja pod przykryciem była przeprowadzana przez organy Strony wezwanej, z równoczesnym powiadomieniem Federalnego Urzędu Kryminalnego lub Celnego Urzędu Kryminalnego albo bezpośrednio do Federalnego Urzędu Kryminalnego, albo Celnego Urzędu Kryminalnego,

b)    w przypadkach gdy operacje pod przykryciem w Republice Federalnej Niemiec przypuszczalnie ograniczą się do terenu przygranicznego, o którym mowa w artykule 3, wniosek może być kierowany także do właściwych krajowych urzędów kryminalnych, o których mowa w artykule 2 ustęp 3 punkt 2 litera a tirety 3 i 4, albo organów, o których mowa w artykule 2 ustęp 3 punkt 2 litera a tirety 1 i 2, albo Śledczych Urzędów Celnych, o których mowa w artykule 2 ustęp 3 punkt 2 litera c tirety 7-9, które również powiadamiają Federalny Urząd Kryminalny lub Celny Urząd Kryminalny.

3.    Operacja pod przykryciem ogranicza się do pojedynczych, ograniczonych czasowo czynności. Czynności te są wykonywane na podstawie ścisłych uzgodnień między właściwymi organami. Czynnościami tymi kieruje funkcjonariusz Strony wezwanej. Czynności funkcjonariuszy Strony wzywającej przypisuje się Stronie wezwanej.

4.    Na żądanie organu, któiy udzielił zgody, funkcjonariusze Strony wzywającej są obowiązani przekazać wykonywanie czynności funkcjonariuszom Strony, na której Terytorium prowadzona jest operacja pod przykryciem, albo przerwać ich wykonywanie.

5.    Właściwe organy Strony, na której Terytorium wykonywane były czynności funkcjonariusza pod przykryciem, są niezwłocznie, pisemnie powiadamiane o ich realizacji i wynikach.

6.    Jeżeli ze szczególnie pilnych powodów nie jest możliwe wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w ustępie 1, dopuszcza się wyjątkowo kontynuowanie na Terytorium drugiej Strony czynności rozpoczętych przez funkcjonariusza mającego zgodnie z prawem wewnętrznym swojej Strony status funkcjonariusza pod przykryciem, jeśli istnieje poważne niebezpieczeństwo ujawnienia tożsamości funkcjonariusza pod przykryciem, a czynności te ograniczają się do ochrony zmienionej tożsamości funkcjonariusza pod przykryciem. O kontynuowaniu czynności należy niezwłocznie powiadomić organ drugiej Strony, o którym mowa w ustępie 2. Wniosek, o którym mowa w ustępie 1, zawierający również uzasadnienie usprawiedliwiające kontynuowanie czynności bez uzyskania uprzedniej zgody należy dostarczyć niezwłocznie. Na żądanie Strony wezwanej należy niezwłocznie przerwać czynności oraz poinformować właściwy organ drugiej Strony o czynnościach dotychczas wykonanych na jej Terytorium.

7.    Na wniosek, funkcjonariusze pod przykryciem jednej Strony mogą wykonywać czynności w ramach operacji pod przykryciem prowadzonej na Terytorium drugiej Strony zgodnie z artykułem 13. W takim przypadku:

1)    stosuje się ustęp 1 zdania 2 i 4 oraz ustęp 2;

2)    czynności funkcjonariusza pod przykryciem następują na podstawie ścisłych uzgodnień pomiędzy właściwymi organami;

3)    funkcjonariusz pod przykryciem podlega kierownictwu właściwego organu Strony wzywającej;

4)    po zakończeniu czynności funkcjonariusza pod przykryciem właściwy organ Strony wzywającej informuje o przebiegu czynności.

8.    Właściwy organ jednej Strony może wystąpić do właściwego organu drugiej Strony z wnioskiem o przeprowadzenie operacji pod przykryciem przez funkcjonariusza pod przykryciem tej drugiej Strony, na Terytorium Strony wezwanej. Realizację wniosku Strona wezwana może uzależnić od spełnienia warunków zgodnie z jej prawem wewnętrznym. Ustęp 2 stosuje się odpowiednio.

9.    Ustępy 1 i 3 - 6 stosuje się także w odniesieniu do operacji pod przykryciem prowadzonej w celu zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, o ile jest to dozwolone przez prawo wewnętrzne Stron. W takim przypadku zgodę na prowadzenie operacji pod przykryciem udziela:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    Komendant Główny Policji,

b)    Komendant Główny Straży Granicznej albo,

c)    Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

a)    Prezydent Policji w Berlinie,

b)    Prezydium Policji Kraju Związkowego Brandenburgii,

c)    Krajowy Urząd Kryminalny Meklemburgii-Pomorza Przedniego,

d)    Krajowy Urząd Kryminalny Saksonii albo,

e) Federalny Urząd Kryminalny.

10.    Tożsamość funkcjonariusza pod przykryciem jest utrzymywana w tajemnicy również po zakończeniu operacji pod przykryciem, zgodnie z prawem wewnętrznym Strony wezwanej.

11.    Strona wezwana podejmuje niezbędne czynności w celu wspierania Strony wzywającej w związku z wykonywaniem operacji pod przykryciem, w szczególności w celu ochrony funkcjonariuszy Strony wzywającej.

12.    Uprawnionymi do wykonywania operacji, o których mowa w niniejszym artykule, są funkcjonariusze:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    Policji,

b)    Straży Granicznej,

c)    Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec

a)    policji Federacji,

b)    policji krajów związkowych,

c)    administracji celnej.

Artykuł 21

Przesyłka niejawnie nadzorowana

1.    Na wniosek Strona wezwana może udzielić zgody na przesyłkę niejawnie nadzorowaną przedmiotów pochodzących z przestępstw lub przeznaczonych do ich popełnienia, jeżeli w inny sposób ustalenie uczestników czynu lub wykrycie dróg dystrybucji nie byłoby możliwe lub znacznie utrudnione. Udzielenie zgody może zostać uzależnione od określonych warunków. Udzielenie zgody oraz określenie warunków następuje zgodnie z prawem wewnętrznym Strony wezwanej. Strona wezwana może odmówić lub ograniczyć na przesyłkę niejawnie nadzorowaną, w szczególności wówczas, gdy wiąże się to ze szczególnym niebezpieczeństwem dla życia lub zdrowia osób albo dla środowiska.

2.    Wniosek, o którym mowa w ustępie 1, należy skierować do:

1) po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    Komendanta Głównego Policji,

b)    Komendanta Głównego Straży Granicznej albo,

c)    Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2) po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

a)    prokuratury, w której rejonie rozpoczyna się transport z równoczesnym powiadomieniem Federalnego Urzędu Kryminalnego lub Celnego Urzędu Kryminalnego albo bezpośrednio do Federalnego Urzędu Kryminalnego albo Celnego Urzędu Kryminalnego,

b)    w przypadkach gdy przesyłka niejawnie nadzorowana w Republice Federalnej Niemiec przypuszczalnie ogranicza się do terenu przygranicznego, o którym mowa w artykule 3, wniosek może być kierowany także do właściwych Krajowych Urzędów Kryminalnych, o których mowa w artykule 2 ustęp 3 punkt 2 litera a tirety 3 i 4, albo organów, o których mowa w artykule 2 ustęp 3 punkt 2 litera a tirety 1 i 2, lub Śledczych Urzędów Celnych, o których mowa w artykule 2 ustęp 3 punkt 2 litera c tirety 7-9, które również powiadamiają Federalny Urząd Kryminalny lub Celny Urząd Kryminalny.

3.    Strona wezwana przejmuje nadzór nad przesyłką niejawnie nadzorowaną w miejscu przekroczenia granicy lub w innym uzgodnionym miejscu. Właściwy organ Strony wezwanej zapewnia dalszy ciągły nadzór nad przesyłką niejawnie nadzorowaną w takiej formie, by w każdym momencie zapewniona była możliwość jej przechwycenia i zatrzymania sprawców. W razie potrzeby właściwe organy Stron mogą uzgodnić, że przesyłka niejawnie nadzorowana będzie przeprowadzana przez funkcjonariuszy organów obu Stron. W takim przypadku funkcjonariusze organów Strony wzywającej są związani prawem wewnętrznym Strony wezwanej i są zobowiązani do wykonywania poleceń jej funkcjonariuszy. Na żądanie Strony wezwanej należy niezwłocznie przerwać czynności związane z przesyłką niejawnie nadzorowaną. Korzystanie z wyników czynności niejawnego nadzorowania przesyłki możliwe jest tylko w zakresie, na jaki wyraziły zgodę właściwe organy Strony wezwanej.

4.    Na wniosek, Strona wezwana może prowadzić przesyłkę niejawnie nadzorowaną, o której mowa w ustępie 1, na jej Terytorium, co do której istnieje uzasadnione podejrzenie, że będzie transportowana na Terytorium Strony wzywającej. Realizację wniosku Strona wezwana może uzależnić od spełnienia warunków zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym. Ustęp 2 stosuje się odpowiednio. Strony uzgadniają szczegóły przejęcia nadzoru nad przesyłką niejawnie nadzorowaną.

5.    Jeżeli ze szczególnie pilnych powodów nie jest możliwe wystąpienie z wnioskiem, o którym mowa w ustępie 1, i istnieje niebezpieczeństwo utraty przesyłki niejawnie nadzorowanej, dopuszcza się w drodze wyjątku kontynuowanie rozpoczętych czynności na Terytorium drugiej Strony. W takim przypadku:

1)    niezwłocznie po przekroczeniu granicy, powiadamia się organ właściwy, o którym mowa w ustępie 2;

2)    niezwłocznie składa się wniosek, o którym mowa w ustępie 1. zawierający uzasadnienie szczególnie pilnych powodów i kontynuowania czynności bez uprzedniej zgody.

Na żądanie Strony wezwanej należy niezwłocznie przerwać czynności związane z przesyłką niejawnie nadzorowaną i poinformować właściwy organ drugiej Strony o czynnościach dotychczas przeprowadzonych na jej Terytorium.

6.    Zgoda na wniosek w sprawie przesyłki niejawnie nadzorowanej rozpoczynającej się lub kontynuowanej w państwie trzecim udzielana jest tylko wtedy, gdy wniosek zawiera zapewnienie o spełnieniu przez państwo trzecie warunków, o których mowa w ustępie 3 zdania 2 i 3.

7.    Uprawnionymi do prowadzenia przesyłki niejawnie nadzorowanej, o której mowa w niniejszym artykule, są funkcjonariusze:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    Policji,

b)    Straży Granicznej,

c)    Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

a)    policji Federacji,

b)    policji krajów związkowych,

c)    administracji celnej.

Artykuł 22

Obserwacja transgraniczna

1. Obserwacja transgraniczna prowadzona jest zgodnie z artykułem 40 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z następującymi uzupełnieniami. Zgodę na prowadzenie obserwacji transgranicznej udziela:

1) po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    Komendant Wojewódzki Policji, Komendant Oddziału Straży Granicznej albo Dyrektor Izby Celnej - w przypadku gdy obserwacja transgraniczna ma być prowadzona wyłącznie na obszarze objętym ich właściwością miejscową,

b)    Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straż)' Granicznej albo Szef Służby Celnej - w przypadku gdy obserwacja transgraniczna ma być prowadzona na obszarze właściwości miejscowej kilku organów przygranicznych lub na Terytorium całego Państwa albo,

c)    Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

2) po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

prokuratura, w której rejonie ma przypuszczalnie nastąpić przekroczenie granicy. Jeżeli wiadomo, że inna prokuratura niż ta, o której mowa w zdaniu 1, prowadzi już w tej samej sprawie postępowanie, wniosek należy kierować do tej prokuratury.

2.    W przypadku obserwacji transgranicznej ze szczególnie pilnych powodów, o której mowa w artykule 40 ustęp 2 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen:

1)    o przekroczeniu granicy należy niezwłocznie powiadomić:

a)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

-    Komendanta Wojewódzkiego Policji, Komendanta Oddziału Straży Granicznej albo Dyrektora Izby Celnej - właściwych ze względu na przypuszczalne miejsce przekroczenia granicy państwowej albo,

-    Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

b)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

-    Federalny Urząd Kryminalny, Prezydium Policji Federalnej lub Celny Urząd Kryminalny lub

-    o ile dotyczy to danego obszaru właściwości miejscowej: Krajowy Urząd Kryminalny Meklemburgii-Pomorza Przedniego względnie Prezydium Policji Kraju Związkowego Brandenburgii lub Prezydent Policji w Berlinie, względnie Krajowy Urząd Kryminalny Saksonii, które również powiadamiają Federalny Urząd Kryminalny lub Celny Urząd Kryminalny;

2)    obserwacja transgraniczna zostaje przerwana, jeśli nie udzielono na nią zgody w ciągu dwunastu godzin od przekroczenia granicy.

3.    Obserwacja transgraniczna może być prowadzona także w celu zapobieżenia popełnieniu przestępstwa, mogącego stanowić podstawę do ekstradycji, do której ma odpowiednie zastosowanie artykuł 40 ustępy 1 i 3 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen. W takim przypadku:

1)    zgodę na prowadzenie obserwacji transgranicznej udziela:

a)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

-    Komendant Wojewódzki Policji, Komendant Oddziału Straży Granicznej albo Dyrektor Izby Celnej - w przypadku, gdy obserwacja transgraniczna ma być prowadzona wyłącznie na obszarze objętym ich właściwością miejscową,

-    Komendant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej albo Szef Służby Celnej - w przypadku, gdy obserwacja transgraniczna ma być prowadzona na obszarze właściwości miejscowej kilku organów przygranicznych lub na Terytorium całego Państwa albo,

Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

b)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

-    Federalny Urząd Kryminalny, Prezydium Policji Federalnej lub Celny Urząd Kryminalny lub,

-    Krajowy Urząd Kryminalny Meklemburgii-Pomorza Przedniego względnie Prezydium Policji Kraju Związkowego Brandenburgii lub Prezydent Policji w Berlinie, względnie Krajowy Urząd Kryminalny Saksonii;

2)    jeżeli ze szczególnie pilnych powodów nie jest możliwe wystąpienie z wnioskiem o udzielenie zgody na prowadzenie takiej obserwacji transgranicznej, funkcjonariusze jednej Strony są uprawnieni do jej kontynuowania na Terytorium drugiej Strony. W takim przypadku stosuje się odpowiednio artykuł 40 ustęp 2 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen oraz ustęp 2 niniejszego artykułu.

4. Obserwacja transgraniczna, o której mowa w ustępach 1-3, jako uzupełnienie do artykułu 40 ustępy 1 i 3 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, prowadzona jest zgodnie z następującymi warunkami:

1) Wniosek o udzielenie zgody na prowadzenie obserwacji transgranicznej przekazuje się za pośrednictwem: a) po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

-    biura Sirene, o którym mowa w przepisach Unii Europejskiej w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego

Schengen drugiej generacji (SIS II) - w przypadku, gdy obserwacja transgraniczna ma być prowadzona na obszarze właściwości miejscowej kilku organów przygranicznych lub na Terytorium całego Państwa albo gdy wniosek jest kierowany do Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

-    centrum współpracy - w przypadku gdy obserwacja transgraniczna ma być prowadzona wyłącznie na obszarze objętym właściwością miejscową organu przygranicznego. W takim przypadku wniosek o udzielenie zgody na przeprowadzenie obserwacji transgranicznej przekazuje się do wiadomości biura Sirene,

b) po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

-    Federalnego Urzędu Kryminalnego lub Celnego Urzędu Kryminalnego lub,

-    w przypadkach, gdy obserwacja transgraniczna ograniczy się przypuszczalnie do obszaru przygranicznego, o którym mowa w artykule 3, również bezpośrednio do każdorazowo właściwych krajowych urzędów kryminalnych, o których mowa w artykule 2 ustęp 3 punkt

2    litera a tirety 3 i 4, lub organów, o których mowa w artykule 2 ustęp

3    punkt 2 litera a tirety 1 i 2, które również powiadamiają Federalny Urząd Kryminalny,

które zapewniają niezwłoczne przekazanie wniosku właściwemu organowi uprawnionemu do udzielenia zgody na prowadzenie obserwacji transgranicznej. Właściwy organ Strony wzywającej powiadamia niezwłocznie również centrum współpracy.

2)    Właściwe organy obu Stron mogą podjąć decyzję o wspólnym prowadzeniu obserwacji transgranicznej. Funkcjonariusze prowadzący obserwację na Terytorium drugiej Strony podlegają kierownictwu funkcjonariuszy właściwego organu Strony, na której Terytorium prowadzona jest obserwacja transgraniczna;

3)    Funkcjonariusze prowadzący obserwację na Terytorium drugiej Strony są uprawnieni do ujęcia osoby obserwowanej na gorącym uczynku przestępstwa, sprawdzenia, czy nie posiada ona przy sobie przedmiotów zagrażających bezpieczeństwu, życiu lub zdrowiu osób, ewentualnego zabezpieczenia takich przedmiotów i podjęcia niezbędnych działań uniemożliwiających ucieczkę ujętej osoby. Funkcjonariusze są zobowiązani do niezwłocznego przekazania tej osoby

funkcjonariuszom drugiej Strony i przekazania im wszelkich informacji związanych z ujęciem;

4) Odpisy lub kopie materiałów, pozyskanych w trakcie obserwacji transgranicznej na Terytorium drugiej Strony mogą zostać przekazane Stronie, na której Terytorium prowadzono obserwację transgraniczną, na jej wniosek, zgodnie z prawem wewnętrznym Strony wezwanej.

5.    Organy uprawnione do udzielania zgody na prowadzenie obserwacji transgranicznej mogą występować z wnioskiem o prowadzenie takiej obserwacji na własnym Terytorium przez funkcjonariuszy drugiej Strony. W takim przypadku ten wniosek stanowi dla funkcjonariuszy drugiej Strony równocześnie zgodę na przekroczenie granicy i prowadzenie obserwacji transgranicznej. Informacja o miejscu i czasie przekroczenia granicy przez funkcjonariuszy drugiej Strony przekazywana jest niezwłocznie centrum współpracy. Stosuje się odpowiednio ustępy 1,3 i 4.

6.    Uprawnionymi do wykonywania obserwacji transgranicznej, o której mowa w niniejszym artykule, są funkcjonariusze:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    Policji,

b)    Straży Granicznej,

c)    Służby Celnej,

d)    Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

a)    policji Federacji,

b)    policji krajów związkowych,

c)    Służby Ścigania Celnego.

Artykuł 23 Środki kamuflujące

1. W ramach współpracy, o której mowa w artykułach 20 - 22, funkcjonariusze podczas wykonywania czynności mają prawo do stosowania środków kamuflujących, rozumianych przez obie Strony jako środki, które uniemożliwiają identyfikację funkcjonariuszy oraz środków, którymi posługują się podczas wykonywania czynności, w szczególności dokumentów kamuflujących oraz kamuflujących tablic rejestracyjnych.

2.    Właściwe organy Strony wezwanej zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym zapewniają Stronie wzywającej możliwość pozyskania środków kamuflujących niezbędnych do przeprowadzenia czynności.

3.    Właściwe organy Strony wezwanej mogą określić sposób wykorzystania, przechowywania i zwrotu środków kamuflujących oraz procedurę w przypadku ich utraty lub zniszczenia.

Artykuł 24

Środki techniki specjalnej

1.    Funkcjonariusze właściwych organów jednej Strony, którzy prowadzą czynności, o których mowa w artykułach 20 - 22, mogą stosować niezbędne środki techniki specjalnej na Terytorium drugiej Strony, o ile:

1)    na podstawie wniosku o udzielenie zgody na prowadzenie tych czynności właściwy organ Strony, na której Terytorium prowadzone są te czynności, wydał zgodę na ich stosowanie;

2)    jest to dopuszczalne w świetle prawa wewnętrznego Strony, na której Terytorium prowadzone będą te czynności.

2.    Wniosek, o którym mowa w ustępie 1 punkt 1, zawiera listę środków techniki specjalnej, które będą mogły być stosowane na Terytorium drugiej Strony przez funkcjonariuszy prowadzących czynności, o których mowa w artykule 20 - 22.

3.    W szczególnie pilnym przypadku, o którym mowa w artykule 20 ustęp 6, artykule 21 ustęp 5 lub artykule 22 ustęp 2 i ustęp 3 punkt 2 powiadamia się również

0    stosowanych środkach techniki specjalnej.

Artykuł 25

Pościg transgraniczny

1.    Pościg transgraniczny prowadzony jest zgodnie z artykułem 41 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, z uzupełnieniami zapisanymi w niniejszym artykule.

2.    Najpóźniej w momencie przekraczania granicy funkcjonariusze prowadzący pościg transgraniczny na Terytorium drugiej Strony powiadamiają właściwe organy tej Strony o przypuszczalnym miejscu i czasie przekroczenia granicy przez ściganą osobę

1    przez funkcjonariuszy prowadzących pościg transgraniczny oraz o posiadanej przez nich broni i wyposażeniu technicznym:

1)    po stronie Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    Komendanta Oddziału Straży Granicznej właściwego ze względu na miejsce przekroczenia granicy,

b)    Komendanta Głównego Policji,

c)    Szefa Służby Celnej lub,

d)    Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego;

2)    po stronie Republiki Federalnej Niemiec:

organy policyjne lub celne właściwe dla przypuszczalnego miejsca przekroczenia granicy.

Funkcjonariusze prowadzący pościg transgraniczny powiadamiają niezwłocznie również centrum współpracy.

3.    Pościg transgraniczny, w uzupełnieniu do artykułu 41 ustęp 5 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, prowadzony jest zgodnie z następującymi warunkami:

1)    funkcjonariusze właściwych organów Strony, na której Terytorium kontynuowany jest pościg transgraniczny, mogą współdziałać w tym pościgu. W takim przypadku pościg transgraniczny koordynują funkcjonariusze właściwych organów Strony, na której Terytorium jest on kontynuowany; funkcjonariusze drugiej Strony działają zgodnie z poleceniami funkcjonariuszy, którzy sprawują koordynację;

2)    pościg transgraniczny prowadzony jest bez ograniczenia w przestrzeni lub w czasie, także przez granicę powietrzną i wodną;

3)    funkcjonariusze, prowadzący pościg transgraniczny na Terytorium drugiej Strony, są uprawnieni do zatrzymywania pojazdów;

4)    w przypadku, gdy ścigana osoba zostanie ujęta, jest ona niezwłocznie przekazywana funkcjonariuszom Strony, na której Terytorium kontynuowany jest pościg transgraniczny.

4.    Artykuł 22 ustęp 6 stosuje się odpowiednio.

Art. 26

Przekazywanie osób pozbawionych wolności

Przekazywanie osób pozbawionych wolności, przekazywanych na podstawie umów międzynarodowych, może odbywać się w odpowiednio przygotowanych miejscach w pobliżu granicy lądowej lub na lotniskach, w sposób uzgodniony przez właściwe organy.

Rozdział V

Współpraca na terenach przygranicznych

Artykuł 27

Centrum współpracy policyjnej, granicznej i celnej

1.    Na Terytorium jednej Strony tworzy się centrum współpracy policyjnej, granicznej i celnej, zwane w mniejszej Umowie „centrum współpracy”. Obsadę centrum współpracy stanowią funkcjonariusze lub pracownicy właściwych organów. Funkcjonariusze i pracownicy działający w centrum współpracy podlegają rozkazom i poleceniom służbowym oraz władzy dyscyplinarnej swoich krajowych przełożonych.

2.    Do zadań centrum współpracy należy:

1)    wymienianie, analizowanie oraz przekazywanie informacji w ramach realizacji

niniejszej Umowy na terenach przygranicznych;

2)    udzielanie wsparcia przy realizacji współpracy zgodnie z niniejszą Umową.

3.    Funkcjonariusze i pracownicy centrum współpracy nie są uprawnieni do samodzielnego prowadzenia czynności operacyjnych.

4.    Centrum współpracy działa na podstawie porozumienia Stron, określającego w szczególności zakres i sposób współpracy, w tym koszty utworzenia, wyposażenia i funkcjonowania.

Artykuł 28

Inne punkty współpracy

Właściwe organy mogą powołać stałe lub na czas określony punkty współpracy funkcjonariuszy lub pracowników właściwych organów, w szczególności wspólne placówki służb policyjnych, granicznych i celnych. Właściwe organy ustalają w tym celu w szczególności, zakres, sposób i tryb współpracy, w tym koszty utworzenia, wyposażenia i funkcjonowania.

Artykuł 29

Tymczasowe przywrócenie kontroli granicznej

1. W przypadku tymczasowego przywrócenia kontroli granicznej na granicy wewnętrznej, o której mowa w artykułach 23 - 31 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 ustanawiającego

wspólnotowy kodeks zasad regulujący przepływ osób przez granicę (kodeks graniczny Schengen), przez jedną lub obie Strony, stosuje się następujące postanowienia:

1)    na Terytorium drugiej Strony mogą zostać utworzone punkty kontroli granicznej, o ile:

a)    na własnym Terytorium nie ma do dyspozycji odpowiedniego miejsca,

b)    jest to konieczne do przeprowadzenia kontroli granicznej i,

c)    właściwy organ drugiej Strony wydał zgodę na te czynności w konkretnym przypadku;

2)    podczas kontroli granicznej na Terytorium jednej Strony funkcjonariusze drugiej Strony stosują wyłącznie te postanowienia i uprawnienia dotyczące kontroli granicznej, które obowiązują na Terytorium Strony tymczasowo przywracającej kontrolę graniczną! które ci funkcjonariusze posiadają. Pi-zy kontroli granicznej są obecni funkcjonariusze drugiej Strony. Czynności wykraczające poza dokonywanie kontroli granicznej podejmują funkcjonariusze właściwego organu Strony, na której Terytorium prowadzona jest kontrola graniczna według swojego prawa wewnętrznego. Artykuł 9 ustępy 2, 3 i 5 stosuje się odpowiednio;

3)    kontrolę graniczną należy przerwać na żądanie właściwych organów Strony, na której Terytorium jest prowadzona.

2.    Punkty kontroli granicznej powinny znajdować się tak blisko granicy, jak to możliwe.

3.    Punktami kontroli granicznej mogą również być transgraniczne trasy ruchu kolejowego i statków.

4.    Zgoda, o której mowa w ustępie 1 punkt 1 litera c, może zawierać warunki.

5.    Właściwe organy, o których mowa w artykule 2 ustęp 2 punkt 1 litera d oraz artykule 2 ustęp 2 punkt 2 litera d, sporządzają wykazy, w których wyznaczone i opisane są miejsca położone na ich Terytorium odpowiednie do utworzenia punktów kontroli granicznej oraz transgraniczne trasy ruchu kolejowego i statków, wymieniają te wykazy i wzajemnie, niezwłocznie powiadamiają się o zmianach.

6.    Koszty związane z kontrolą graniczną i punktami kontroli granicznej ponosi Strona tymczasowo przywracająca kontrolę graniczną. W tym przypadku Strona, na której Terytorium prowadzona jest kontrola graniczna, jest odpowiedzialna za odpowiednie oznakowanie punktów kontroli granicznej oraz za zapewnienie bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Rozdział VI

Postanowienia wykonawcze i końcowe Artykuł 30

Stosunek do innych umów międzynarodowych i do prawa Unii Europejskiej

Niniejsza Umowa nie narusza praw i zobowiązań Stron, wynikających z innych wiążących umów międzynarodowych, w szczególności o pomocy prawnej w sprawach karnych, o pomocy administracyjnej i prawnej w sprawach podatkowych i celnych oraz z prawa Unii Europejskiej.

Artykuł 31 Porozumienia

W celu realizacji niniejszej Umowy właściwe organy Stron mogą zawierać porozumienia.

Artykuł 32

Przekazywanie danych kontaktowych

1.    Niezwłocznie po wejściu wżycie niniejszej Umowy Strony przekazują sobie drogą dyplomatyczną:

1)    dane kontaktowe właściwych organów;

2)    informacje o właściwościach miejscowych organów przygranicznych.

2.    Strony powiadamiają się niezwłocznie drogą dyplomatyczną o zmianach informacji, o których mowa w ustępie 1.

Artykuł 33

Koszty

Jeżeli niniejsza Umowa lub porozumienie, o którym mowa w artykule 31, nie zawiera innych regulacji, każda Strona ponosi koszty powstające dla jej organów przy realizacji niniejszej Umowy.

Artykuł 34

Roszczenia odszkodowawcze

1. Strony rezygnują z wszelkich roszczeń odszkodowawczych z tytułu utraty lub uszkodzenia mienia, jeśli szkoda wyrządzona została przez funkcjonariuszy lub

pracowników właściwych organów drugiej Strony podczas wykonywania zadań związanych z realizacją niniejszej Umowy.

2.    Strony rezygnują z wszelkich roszczeń odszkodowawczych z tytułu uszczerbku na zdrowiu lub śmierci funkcjonariuszy lub pracowników właściwych organów, jeśli nastąpiło to podczas wykonywania zadań związanych z realizacją niniejszej Umowy. Prawo do roszczeń odszkodowawczych funkcjonariuszy lub pracowników właściwych organów, a także osób uprawnionych do odszkodowania w razie ich śmierci, na podstawie prawa wewnętrznego tej Strony pozostaje tym samym nienaruszone.

3.    Ustępów 1 i 2 nie stosuje się, jeśli szkoda wyrządzona została umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa.

4.    Jeśli funkcjonariusze lub pracownicy właściwych organów jednej ze Stron podczas wykonywania zadań związanych z realizacją niniejszej Umowy na Terytorium drugiej Strony wyrządzą szkodę osobie trzeciej, to do odszkodowania zobowiązana jest ta druga Strona, zgodnie z przepisami, które miałyby zastosowanie w przypadku wyrządzenia szkody przez jej własnych funkcjonariuszy lub pracowników. Strona, której funkcjonariusze lub pracownicy wyrządzili szkodę, zwraca drugiej Stronie całą sumę odszkodowania wypłaconego poszkodowanemu lub osobie uprawnionej do odszkodowania po jego śmierci. Zdania 2 nie stosuje się, jeśli funkcjonariusze lub pracownicy właściwych organów, którzy wyrządzili szkodę, działali pod bezpośrednim kierownictwem funkcjonariuszy lub pracowników' drugiej Strony, chyba że szkodę wyrządzili umyślnie.

5.    Właściwe organy ściśle współpracują ze sobą, aby ułatwić załatwianie roszczeń odszkodowawczych. W tym celu wymieniają one w szczególności wszelkie znajdujące się w ich dyspozycji informacje o przypadkach powstałych szkód.

Artykuł 35

Odpowiedzialność funkcjonariuszy i pracowników

1.    Funkcjonariusze lub pracownicy właściwych organów jednej Strony, którzy na podstawie niniejszej Umowy wykonują czynności na Terytorium drugiej Strony, są zrównani z funkcjonariuszami lub pracownikami drugiej Strony, w odniesieniu do przestępstw popełnionych przez nich lub wobec nich.

2.    Funkcjonariusze lub pracownicy właściwych organów ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną i cywilną na zasadach określonych w ich prawie wewnętrznym.

Artykuł 36

Uprawnienia funkcjonariuszy na Terytorium drugiej Strony

1.    Funkcjonariusze właściwych organów jednej Strony, którzy na podstawie niniejszej Umowy, wykonują czynności na Terytorium drugiej Strony, zobowiązani są do przestrzegania prawa wewnętrznego tej drugiej Strony. Nie przysługują im uprawnienia władcze, o ile niniejsza Umowa nie stanowi inaczej.

2.    W ramach realizacji niniejszej Umowy funkcjonariusze na Terytorium drugiej Strony, uprawnieni są do:

1)    noszenia umundurowania lub innych widocznych znaków identyfikacyjnych;

2)    posiadania broni, amunicji i sprzętu oraz użycia ich jedynie w przypadku uprawnionej obrony siebie lub innych osób. Kierujący czynnościami funkcjonariusz Strony, na której Terytorium są one wykonywane, może w indywidualnym przypadku i zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym wyrazić zgodę na użycie broni, amunicji i sprzętu w zakresie przekraczającym cele określone w zdaniu 1;

3)    posiadania i użycia środków przymusu bezpośredniego;

4)    posiadania i użycia psów służbowych i środków technicznych niezbędnych do pełnienia służby, w tym środków łączności;

5)    używania pojazdów służbowych, jednostek pływających lub statków powietrznych, w szczególności korzystania z atrybutów pojazdów uprzywilejowanych.

3.    Właściwe organy drugiej Strony mogą wyłączyć uprawnienia, o których mowa w ustępie 2, lub uzależnić je od spełnienia dodatkowych warunków.

4.    Właściwe organy informują się o dopuszczalnych rodzajach broni i amunicji do niej oraz środkach przymusu bezpośredniego.

Artykuł 37

Tymczasowe przekraczanie granicy państwowej

Jeżeli jest to konieczne ze względu na infrastrukturę drogową, funkcjonariusze lub pracownicy jednej Strony mogą wjeżdżać na Terytorium drugiej Strony, posiadając broń i amunicję, w celu niezwłocznego i najkrótszą drogą ponownego wjazdu na swoje Terytorium. Funkcjonariusze nie posiadają uprawnień władczych.

Artykuł 38

Czynności w środkach komunikacji na trasach transgranicznych

1.    Funkcjonariusze właściwych organów jednej Strony mogą w związku z czynnościami realizowanymi na swoim Terytorium prowadzonymi zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym na transgranicznych trasach ruchu kolejowego i statków pasażerskich wjeżdżać na Terytorium drugiej Strony z niezbędnymi środkami,

0    których mowa w artykule 36 ustęp 2, by dosiadać się do tych pociągów lub statków pasażerskich lub po zakończeniu czynności na Terytorium drugiej Strony wysiadać

1    powracać na swoje Terytorium. Jeżeli czynności rozpoczęte na swoim Terytorium zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym, w szczególności kontrola osób lub rzeczy, nie mogą zostać zakończone do pierwszej zgodnej z rozkładem jazdy stacji kolejowej, przystani lub portu na Terytorium drugiej Strony, mogą być one kontynuowane na Terytorium drugiej Strony poza pierwszym zgodnym z rozkładem jazdy postojem tylko za zgodą właściwych organów tej Strony.

2.    Właściwe organy drugiej Strony powiadamia się uprzednio za pośrednictwem centrum współpracy o planowanym przekroczeniu granicy.

3.    Osoby ujęte lub przedmioty zabezpieczone w ramach czynności, o których mowa w ustępie 1, przekazuje się właściwym organom drugiej Strony na najbliższej stacji kolejowej, przystani lub porcie na Terytorium drugiej Strony, na którym pociąg lub statek regularnie się zatrzymuje.

Artykuł 39

Klauzula dotycząca suwerenności

Jeżeli jedna ze Stron uzna, że realizacja wniosku lub przeprowadzenie działania na podstawie niniejszej Umowy może naruszyć jej suwerenność, zagrażać jej bezpieczeństwu lub innym istotnym interesom, albo też mogłaby naruszać jej prawo wewnętrzne lub utrudniała prowadzone czynności operacyjno-rozpoznawcze lub toczące się postępowanie karne, albo mogła zagrażać bezpieczeństwu osób biorących udział w tych czynnościach lub w tym postępowaniu, może ona odmówić całkowicie lub częściowo realizacji współpracy lub uzależnić ją od spełnienia określonych warunków.

Artykuł 40

Ochrona informacji niejawnych

1.    W ramach współpracy na podstawie niniejszej Umowy, właściwe organy mogą wymieniać informacje niejawne bezpośrednio.

2.    Ochrona informacji niejawnych między Stronami w związku z wykonywaniem niniejszej Umowy będzie regulowana postanowieniami Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec w sprawie wzajemnej ochrony informacji niejawnych, sporządzonej w Gdańsku dnia 30 kwietnia 1999 r.

Artykuł 41

Klauzula o ochronie danych osobowych

Jeżeli na podstawie niniejszej Umowy przekazane zostaną dane osobowe, wówczas do ich ochrony stosuje się poniższe postanowienia z uwzględnieniem prawa wewnętrznego Strony otrzymującej:

1)    Właściwy organ otrzymujący dane osobowe, zwany dalej „organem otrzymującym” informuje, na wniosek właściwego organu przekazującego dane osobowe, zwanego dalej „organem przekazującym”, o sposobie wykorzystania przekazanych danych i o osiągniętych wynikach;

2)    Wykorzystanie danych przez organ otrzymujący jest dopuszczalne tylko w celu w jakim zostały przekazane, zgodnie z niniejszą Umową i pod warunkami przewidzianymi przez organ przekazujący. Ograniczenia dotyczące przetwarzania danych obowiązujące na podstawie prawa wewnętrznego organu przekazującego powinny być przestrzegane przez organ otrzymujący. Ponadto ich wykorzystanie jest dopuszczalne na innych warunkach lub w innym celu współpracy zgodnym z niniejszą Umową, za zgodą organu przekazującego;

3)    Organ przekazujący zwraca uwagę na prawidłowość przekazywanych danych oraz na potrzebę i współmiemość w odniesieniu do celu przekazania. Danych nie przekazuje się, jeśli organ przekazujący ma powód by przypuszczać, że naruszałoby to cel jego prawa wewnętrznego lub podlegający ochronie interes osób, których to dotyczy. Jeżeli okaże się, że zostały przekazane dane niewłaściwe lub dane, których nie wolno było przekazać, należy niezwłocznie powiadomić

o tym organ otrzymujący. W takim przypadku jest on zobowiązany do niezwłocznego skorygowania lub zniszczenia danych;

4)    Osobie, której dotyczą przekazywane dane. należy na jej wniosek udzielić informacji o przekazywanych o niej danych oraz o przewidywanym celu ich wykorzystania. Obowiązek udzielenia tej informacji nie istnieje, jeśli interes publiczny leżący w nieudzieleniu informacji, przeważa nad interesem danej osoby w uzyskaniu informacji. Prawo osoby zainteresowanej do uzyskania informacji o danych, jakie istnieją o niej, zależy od prawa wewnętrznego tej Strony, do którego organu został złożony wniosek o udzielenie informacji. W odniesieniu do udzielania informacji na wniosek osoby, której dotyczą przekazane dane, ma zastosowanie prawo wewnętrzne Strony, do której organu został skierowany wniosek;

5)    Każda osoba, która poniosła szkodę w wyniku niezgodnej z prawem operacji przetwarzania danych lub w wyniku innego czynu niezgodnego z prawem wewnętrznym Strony przyjętym zgodnie z prawem Unii Europejskiej dotyczącym ochrony danych osobowych przetwarzanych w ramach współpracy policyjnej, jest uprawniona do otrzymania odszkodowania za wyrządzoną szkodę od administratora danych lub innego organu właściwego zgodnie ze swoim prawem wewnętrznym. Administrator danych oznacza osobę fizyczną lub prawną, organ publiczny, agencję lub inny organ, który samodzielnie lub wspólnie z innymi określa cele i sposób przetwarzania danych osobowych, Jeżeli dane osobowe zostały przekazane przez właściwy organ drugiej Strony, odbiorca, ponosząc zgodnie z prawem krajowym odpowiedzialność wobec poszkodowanego, nie może na swoją obronę powoływać się na zarzut nieścisłości otrzymanych danych. Jeżeli odbiorca wypłaci odszkodowanie za szkodę spowodowaną koizystaniem z nieprawidłowo przekazanych danych, właściwy organ, który dane te przekazał, zwraca odbiorcy kwotę wypłaconego odszkodowania, uwzględniając ewentualne błędy leżące po stronie odbiorcy;

6)    Jeżeli prawo wewnętrzne obowiązujące organ przekazujący przewiduje szczególne terminy usuwania oraz okresowego przeglądu przekazanych danych osobowych, wówczas organ przekazujący ustala je organowi otrzymującemu. Niezależnie od tych terminów dane te należy usunąć jak tylko przestaną być potrzebne do celu, w jakim zostały przekazane;

7)    Organ przekazujący i organ otrzymujący odnotowują w aktach fakt przekazania, odbioru i usunięcia danych;

8)    Organ przekazujący i organ otrzymujący są zobowiązane do skutecznej ochrony przekazanych danych przed nieuprawnionym dostępem, nieuprawnionym dokonywaniem zmian oraz przed ich nieuprawnionym ujawnianiem.

Artykuł 42

Ewaluacja umowy

Przedstawiciele właściwych organów Stron co najmniej co trzy lata spotykają się w celu ewaluacji niniejszej Umowy.

Artykuł 43 Języki

Właściwe organy Stron przy realizacji niniejszej Umowy posługują się językiem polskim, niemieckim lub angielskim.

Artykuł 44

Rozwiązywanie sporów

1.    Spory dotyczące interpretacji lub realizacji niniejszej Umowy będą rozwiązywane w drodze bezpośrednich rokowań między właściwymi organami Stron.

2.    Jeżeli porozumienie nie zostanie osiągnięte w trybie, o którym mowa w ustępie 1, spory będą rozwiązywane w drodze dyplomatycznej.

Artykuł 45

Stosunek do obowiązujących umów i porozumień

1. Z dniem wejścia w życie niniejszej Umowy tracą moc następujące Umowy:

1)    Umowa    między    Rzecząpospolitą Polską a    Republiką    Federalną Niemiec

o ułatwieniach w odprawie granicznej, sporządzona w Warszawie dnia 29 lipca 1992 roku;

2)    Umowa    między    Rządem Rzeczypospolitej    Polskiej a    Rządem Republiki

Federalnej Niemiec o przejściach granicznych i rodzajach ruchu granicznego, podpisana w Bonn w dniu 6 listopada 1992 roku;

3)    Umowa    między    Rządem Rzeczypospolitej    Polskiej a    Rządem Republiki

Federalnej Niemiec o współpracy policji i straży granicznych na terenach przygranicznych, podpisana w Berlinie dnia 18 lutego 2002 roku;

4) Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Federalnej Niemiec o współpracy w zakresie zwalczania przestępczości zorganizowanej oraz szczególnie niebezpiecznych przestępstw, podpisana we Wrocławiu dnia 18 czerwca 2002 roku.

2. Porozumienia, zawarte na podstawie umów wskazanych w ustępie 1 punkty 3 i 4, zachowują moc na okres obowiązywania niniejszej Umowy albo do czasu zastąpienia ich nowymi porozumieniami zawartymi na podstawie niniejszej Umowy.

Artykuł 46 Wejście w życie

1.    Umowa niniejsza wejdzie wżycie po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania noty późniejszej informującej o zakończeniu wewnętrznych procedur niezbędnych dla jej wejścia w życie.

2.    Umowa niniejsza jest zawarta na czas nieokreślony. Może być ona wypowiedziana w drodze notyfikacji przez każdą ze Stron. W takim wypadku utraci moc po upływie trzech miesięcy od dnia otrzymania noty informującej o wypowiedzeniu.

w dwóch egzemplarzach, każdy w językach polskim i niemieckim, przy czym obydwa teksty sąjednakowo autentyczne.

Abkommen zwischen der Regierung der Republik Polen und der Regierung der Bundesrepublik Deutschland iiber die Zusammenarbeit der Polizei-, Grenz- und Zollbehorden

Die Regierung der Republik Polen und

die Regierung der Bundesrepublik Deutschland, im Folgenden „Parteien¹¹ genannt -

in dem Bestreben, die beiderseitigen Beziehungen im Geiste des Vertrages vom 17. Juni 1991 zwischen der Republik Polen und der Bundesrepublik Deutschland iiber gute Nachbarschaft und freundschaftliche Zusammenarbeit weiterzuentwickeln.

in dem Wunsch, die Zusammenarbeit weiterzuentwickeln und die freundschaftlichen Beziehungen zu festigen,

in der Uberzeugung, dass die Zusammenarbeit der Polizei-, Grenz- und Zollbehorden fur die Gewahrleistung der Sicherheit der Burger von wesentlicher Bedeutung ist,

in dem Bestreben, optimale Grundsatze, Formen und Verfahren der operativen Zusammenarbeit und der Pravention der genannten Behórden einzufiihren,

unter Berucksichtigung und Erweiterung der internationalen Verpflichtungen, des Rechts der Europaischen Union, darunter des Schengener Besitzstandes, insbesondere des Ubereinkommens vom 19. Juni 1990 zur Durchfiihrung des Ubereinkommens von Schengen vom 14. Juni 1985 zwischen den Regierungen der Staaten der Benelux-Wirtschaftsunion, der Bundesrepublik Deutschland und der Franzósischen Republik betreffend den schrittweisen Abbau der Kontrollen an den gemeinsamen Grenzen (im Folgenden „Schengener Durchfuhrungsubereinkommen“ genannt) sowie der innerstaatlichen Rechtsordnung ihrer Staaten,

in der Uberzeugung, dass die Zusammenarbeit fur die wirksame Bekampfung der Kriminalitat, insbesondere der organisierten Kriminalitat, sowie des Terrorismus von wesentlicher Bedeutung ist,

unter Nutzung der bisherigen Erfahrungen in der gegenseitigen Zusammenarbeit, geleitet von den Grundsatzen der Gleichheit, Gerechtigkeit, Gegenseitigkeit und des beiderseitigen Nutzens -

sind wie folgt iibereingekommen:

Kapitel I

Gegenstand und Anwendungsbereich des Abkommens Artikel 1

Umfang der Zusammenarbeit

(1)    Die Parteien verpflichten sich, bei der Verhiitung, Aufdeckung und Bekampfung von Straftaten und Verfolgung der Tater von Straftaten nach dem innerstaatlichen Recht beider Parteien zusammenzuarbeiten, dabei durch die zustandigen Behórden nach Artikel 2 Absatz 1 einander Hilfe zu leisten sowie bei der Verhiitung und Abwehr von Gefahren fiir die óffentliche Sicherheit und Ordnung zusammenzuwirken.

(2)    Die Parteien verpflichten sich ebenfalls, dass die zustandigen Behórden nach Artikel 2 Absatz 1 bei

1.    der Fahndung nach vermissten Personen,

2.    Ermittlungen zur Identifizierung von Personen mit nicht festgestelller Identitat und von unbekannten Toten

zusammenarbeiten.

(3) Die Parteien verpflichten sich, bei der Verhutung, Aufdeckung und Bekampfung von solchen Taten zusammenzuarbeiten und durch ihre zustandigen Behorden nach Artikel 2 Absatz 4 einander Hilfe zu leisten, die nach dera innerstaatlichen Recht beider Parteien ais folgende Ordnungswidrigkeit bzw. nach dem innerstaatlichen Recht einer Partei ais folgende Ordnungswidrigkeit und zugleich nach dem innerstaatlichen Recht der anderen Partei ais eine beliebige Straftat gelten:

1.    Diebstahl oder Unterschlagung,

2.    Beschadigung oder Zerstórung von Vermógen,

3.    Verursachung einer Sicherheitsgefahr im StraBenverkehr,

4.    Fiihren eines Fahrzeugs ohne Berechligung,

5.    Fiihren eines Fahrzeugs ohne Dokumente,

6.    Vorschriftswidriger Grenziibertritt,

7.    Aufenthalt eines Auslanders im Hoheitsgebiet einer Partei ohne Rechtstitel,

8.    Nichterfiillung der Pflicht zum Verlassen des Hoheitsgebietes einer Partei durch einen Auslander,

9.    Illegale Ein-, Durch- und Ausfuhr von Waren, die aus Griinden der offentlichen Sittlichkeit, Ordnung oder Sicherheit zum Schutze der Gesundheit und des Lebens von Menschen, Tieren oder Pflanzen, des nationalen Kulturguts von kiinstlerischem, geschichtlichem oder archaologischem Wert oder des gewerblichen und kommerziellen Eigentums Verboten* und Beschrankungen unterliegen,

10. Einfuhr oder vorschriftswidriges Verbringen von Waren unter Verletzung von Zoll- oder Verbrauchsteuervorschriften.

Artikel 2

Zustandige Behorden

(1)    Zustandige Behorden fur die Zusammenarbeit sind die zentralen Behorden sowie die Grenzbehórden.

(2)    Die zentralen Behorden sind

1.    auf Seiten der Republik Polen

a)    der zustandige Minister fur óffentliche Finanzen,

b)    der zustandige Minister des Innern,

c)    der Hauptkommandant der Polizei,

d)    der Hauptkommandant des Grenzschutzes,

e)    der Chef der Agentur fur Innere Sicherheit,

f)    der Chef des Zolldienstes;

2.    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a)    das Bundesministerium des Innern,

b)    das Bundesministerium der Finanzen,

c)    das Bundeskriminalamt,

d)    das Bundespolizeiprasidium,

e)    das Zollkriminalamt.

(3) Grenzbehórden sind

1. auf Sei ten der Republik Polen

a)    in Bezug auf die Polizeibehorden

-    der Woiwodschaftskommandantder Polizei in Landsberg/Warthe (Gorzów Wielkopolski),

-    der Woiwodschaftskommandant der Polizei in Stettin (Szczecin),

-    der Woiwodschaftskommandant der Polizei in Breslau (Wrocław);

b)    in Bezug auf die Behórden des Grenzschutzes

-    der Kommandant der See-Grenzschutzabteilung,

-    der Kommandant der Grenzschutzabteilung Oder;

c)    in Bezug auf die Zollbehórden

-    der Direktor der Zollkammer in Reppen (Rzepin),

-    der Direktor der Zollkammer in Stettin (Szczecin),

-    der Direktor der Zollkammer in Breslau (Wrocław):

2. auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a)    in Bezug auf die Polizeibehorden

der Polizeiprasident in Berlin,

-    das Polizeiprasidium des Landes Brandenburg,

-    das Landeskriminalamt Mecklenburg-Vorpommern, das Polizeiprasidium Neubrandenburg, das Polizeiprasidium Rostock und das Landeswasser-schutzpolizeiamt Mecklenburg-Vorpommern,

-    das Landeskriminalamt Sachsen, die Polizeidirektion Gorlitz, die Polizeidirektion Dresden, die Polizeidirektion Leipzig, die Polizeidirektion Zwickau, die Polizeidirektion Chemnitz und das Prasidium der Bereitschaftspolizei in Leipzig;

b)    in Bezug auf die Grenzschutz- bzw. Bundespolizeibehorden

-    das Bundespolizeiprasidium,

-    die Bundespolizeidirektion Berlin,

-    die Bundespolizeidirektion Bad Bramstedt im Rahmen ihrer sachlichen Zustandigkeit fur das Land Mecklenburg-Vorpommern,

■» die Bundespolizeidirektion Pirna im Rahmen ihrer sachlichen Zustandigkeit fur den Freistaat Sachsen;

c) in Bezug auf die Zollbehórden

-    das Hauptzollamt Stralsund,

-    das Hauptzollamt Berlin,

-    das Hauptzollamt Potsdam,

-    das Hauptzollamt Frankfurt (Oder),

-    das Hauptzollamt Dresden,

-    das Hauptzollamt Erfurl,

-    das Zollfahndungsamt Hamburg,

-    das Zollfahndungsamt Berlin-Brandenburg,

-    das Zollfahndungsamt Dresden.

(4) Die fur die Zusammenarbeit nach Artikel 1 Absatz 3 zustandigen Behorden sind

1. auf Seiten der Republik Polen

a)fiir die in den Nummern 1 bis 5 genannten Falle der Hauptkommandanl der Polizei, und wenn die Zusammenarbeit die Grenzgebiete betrifft, der Woiwodschaftskommandant der Polizei in Stettin (Szczecin), der Woiwodschaftskommandant der Polizei in Landsberg/Warthe (Gorzów Wielkopolski) bzw. der Woiwodschaftskommandant der Polizei in Breslau (Wrocław), je nach ortlicher Zustandigkeit,

b)    fur die in den Nummern 6 bis 8 genannten Falle der Hauptkommandant des Grenzschutzes, und wenn die Zusammenarbeit die Grenzgebiete betrifft, der Kommandant der See-Grenzschutzabteilung bzw. der Kommandant der Grenzschutzabteilung Oder, je nach órtlicher Zustandigkeit,

c)    fur die in den Nummern 9 und 10 genannten Falle der Chef des Zolldienstes, und wenn die Zusammenarbeit die Grenzgebiete betrifft, der Direktor der Zollkammer in Stettin (Szczecin), der Direktor der Zollkammer in Reppen (Rzepin) bzw. der Direktor der Zollkammer in Breslau (Wrocław), je nach órtlicher Zustandigkeit;

2. auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a)    das Bundespolizeiprasidium,

b)    die in Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe a genannten Behórden,

c)    fur die in den Nummern 9 und 10 genannten Falle die in Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe c genannten Behórden.

Artikel 3 Grenzgebiete

Grenzgebiete im Sinne dieses Abkommens sind

1.    auf Seiten der Republik Polen

die Gebiete der ortlichen Zustandigkeit der Grenzbehórden;

2,    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

die Lander Berlin, Brandenburg, Mecklenburg-Vorpommern und der

Freistaat Sachsen.

Kapitel II

Allgemeine Bestimmungen Artikel 4

Unmittelbare Zusammenarbeit

(1)    Die zentralen Behórden kónnen unmittelbar miteinander zusammenarbeiten.

(2)    Die Grenzbehórden kónnen nach MaBgabe ihres innerstaatlichen Rechts unmittelbar miteinander zusammenarbeiten, soweit es sich um Kriminalitat von regionaler Bedeutung im Grenzgebiet handelt oder wenn ein Ersuchen nicht rechtzeitig iiber die zentralen Behórden gestellt werden kann. Sie kónnen ferner mit vorheriger Zustimmung der entsprechenden zentralen Behórde unmittelbar miteinander zusammenarbeiten.

Artikel 5 Ersuchen

(1)    Die Zusammenarbeit der zustandigen Behórden erfolgt auf der Grundlage von Ersuchen. Diese Ersuchen werden an die Behórden der anderen Partei gemaB ihrer Zustandigkeit iibermittelt.

(2)    Das Ersuchen wird schriftlich erstelltund unter Nutzung der verfugbaren technischen Mittel iibermittelt. Bei besonderer Dringlichkeit kann das Ersuchen miindlich iibermittelt und unverziiglich schriftlich nachgereicht werden.

(3)    Das Ersuchen enthalt den Namen der ersuchenden Behórde, die Beschreibung des Gegenstandes des Ersuchens und dessen Begriindung. Im Falle der Ubermittlung von Informationen beinhaltet die Begrundung insbesondere den Zweck und die geplante Art und Weise der Nutzung der iibermittelten Informationen. Dem Ersuchen sollten die damit im Zusammenhang stehenden erforderlichen Dokumente beigefiigt werden.

(4)    Dem Ersuchen und der diesbeziiglichen Antwort wird eine Ubersetzung in die Amtssprache der ersuchten Partei oder in die englische Sprache beigefbgt, es sei denn, es werden zweisprachige Formulare verwendet, die zwischen den zustandigen Behórden der Parteien abgestimmt wurden. Auf die Ubersetzung kann auch verzichtet werden, wenn das Ersuchen unter Vermittlung des Gemeinsamen Zentrums, einer Stelle der Zusammenarbeit nach Artikel 28 oder einer Grenzbehórde nach Artikel 2 Absatz 3 iibermittelt wird.

(5)    Wird das Ersuchen an eine fur dessen Bearbeitung unzustandige Behórde iibermittelt, leitet diese Behórde das Ersuchen an die zustandige Behórde bzw. an eine andere in Kapitel IV genannte Behórde weiter und informiert dariiber die ersuchende Behórde. Die Behórde, der das Ersuchen zustandigkeitshalber iibermittelt wurde, bearbeitet das Ersuchen und antwortet unmittelbar der ersuchenden Behórde.

(6)    Ist die Bearbeitung des Ersuchens gemafi den darin festgelegten Bedingungen ganz oder teilweise unmóglich, wird die ersuchende Behórde von der ersuchten Behórde unverziiglich benachrichtigt.

(7)    Sofern die iibermittelnde Behórde zum Zeitpunkt der Ubermittlung von Informationen, einschlieBlich personenbezogener Daten, ihre Zustimmung erteilt hat, kónnen sie ais Beweismittel in dem Strafverfahren, im Rahmen dessen sie iibermittelt wurden, verwendet werden.

Kapitel III

Allgemeine Formen der Zusammenarbeit Artikel 6

Informationsaustausch

(1) Im Rahmen der Zusammenarbeit nach Artikel 1 Absatze 1 und 2 werden die zustandigen Behórden nach dem Grundsatz der Gegenseitigkeit und unentgeltlich auf Ersuchen insbesondere

1.    die erforderlichen Informationen ubermitteln, die zur Verhiitung, Aufdeckung und Bekampfung von Straftaten sowie zur Verfolgung von Straftatern beitragen konnen, darunter Informationen iiber

a)    Straftater oder der Begehung von Straftaten verdachtiger Personen,

b)    Personen, die sich an der Begehung von Straftaten beteiligen,

c)    wesentliche Umstande wie Zeit, Ort, Art und Weise der Begehung der Straftat, Gegenstand und besondere Merkmale der Straftat sowie verletzte Rechtsvorschriften,

d)    bereits ergriffene MaBnahmen und ihr Ergebnis, soweit das innerstaatliche Recht der ersuchten Partei nicht entgegensteht,

e)    Taterverbindungen,

f)    Strukturen, Organisation sowie Methoden des Vorgehens von kriminellen Vereinigungen oder von Tatergruppen,

g)    typische Verhaltensmuster einzelner Tater, kriminelier Vereinigungen oder Tatergruppen;

2.    erforderliche Informationen ubermitteln betreffend

a)    Eigentiimer, Halter und Fiihrer von Verkehrsmitteln,

b)    Angaben zur Identifizierung von Verkehrsmitteln,

c)    Dokumente iiber die Berechtigung zum Fiihren von Yerkehrsmitteln,

d)    Dokumente zu Verkehrsmitteln,

e)    Feststellung der Wohnadresse, des Aufenthaltsortes und des Aufenthaltsstatus sowie die Ergebnisse der Uberprufung der Aufenthaltsgenehmigung,

f)    Anschlussinhaber und Nutzer von Telekommunikations- und Datennetzen,

g)    Daten aus Informationssystemen, Registern und sonstigen Datensammlungen, die nach MaBgabe des innerstaatlichen Rechts der betreffenden Partei gefuhrt werden,

h)    Befragungen von Personen,

i)    Identitatsuberpriifungen und -feststellungen von Personen,

j)    Planung, Vorbereitung und Durchfiihrung von FahndungsmaBnahmen,

k)    Inaugenscheinnahme, Sicherung und Dokumentation von Spuren;

3.    Informationen iiber den illegalen Verkehr mit Betaubungsmitteln, Psychotropika sowie Grundstoffen, iiber Orte und Methoden ihrer Herstellung und Aufbewahrung sowie iiber ihre Bestimmungsorte iibermitteln;

4.    Proben von neuen Betaubungsmitteln, Psychotropika und von Grundstoffen sowie anderen gefahrlichen Substanzen zur Verfugung stellen;

5.    Informationen iiber Rechtsvorschriften und Erfahrungen im Bereich der Uberwachung des legalen Verkehrs mit Betaubungsmitteln, Psychotropika und Grundstoffen austauschen;

6.    Informationen iiber den illegalen Verkehr mit verbrauchsteuerpflichtigen Waren, Ober Orte und Methoden ihrer Herstellung und Aufbewahrung sowie iiber ihre Bestimmungsorte ubermitteln;

7.    Informationen iiber Muster von Dokumenten, insbesondere diejenigen, die zur Einreise und zum Aufenthalt berechtigen, Dokumente zu Verkehrsmitteln und Dokumente iiber die Berechtigung zum Fiihren von Verkehrsmitteln ubermitteln;

8.    Informationen iiber die Routen und das AusmaB illegaler Migration sowie iiber

Migrationsphanomene    und die    damit verbundenen Rechtsvorschriften

ubermitteln;

9.    erforderliche Informationen, die zur Identifizierung von Sachen insbesondere Waffen, Munition und Sprengstoffen beitragen oder iiber ihre derzeitigen und vormaligen Eigentiimer oder Besitzer, sowie Proben von Sprengstoffen und sonstigen gefahrlichen Materialien ubermitteln;

10. Informationen iiber    geplante    und veriibte Terroranschlage, iiber

Vorgehensmethoden und Einsatztechniken der Atlentater bzw. der Anschlagsveriibung verdachtiger Personen sowie iiber terroristische Gruppierungen, die Straftaten mit terroristischem Hintergrund planen bzw. begehen, austauschen.

(2)    Die zustandigen Behórden einer Partei kónnen Informationen aus eigener Initiative nach MaBgabe ihres innerstaatlichen Rechts iibermitteln.

(3)    Sind im Rahmen der Zusammenarbeit unrichtige Informationen iibermittelt worden, ist die Behorde, die sie erhalten hat, unverziiglich dariiber zu informieren, und es sind die richtigen Informationen zu iibermitteln. In diesem Fali ist die Behorde, die diese Informationen erhalten hat, verpflichtet, diese unverztiglich zu korrigieren.

(4) Sind im Rahmen der Zusammenarbeit Informationen iibermittelt worden, die nicht hatten iibermittelt werden dlirfen, ist die Behórde, die sie erhalten hat, unverziiglich dariiber zu informieren. In diesem Fali ist diese Behórde verpflichtet, diese Informationen unverziiglich zu lóschen oder zu vernichten.

Artikel 7

Informationsaustausch in Ordnungswidrigkeitsangelegenheiten

Im Rahmen der Zusammenarbeit nach Artikel 1 Absatz 3 werden die zustandigen Behórden auf Ersuchen unentgeltlich die erforderlichen Informationen ubermitteln, die zur Aufdeckung von Ordnungswidrigkeiten sowie zur Ermittlung von dereń Betroffenen oder von der Begehung einer Ordnungswidrigkeit verdachtigen Personen beitragen kónnen. Die Ubermittlung umfasst die Informationen, die im Besitz der ersuchten Partei sind. Artikel 6 Absatze 3 und 4 gelten entsprechend.

Artikel 8

Informationsaustausch zwischen den Zollbehorden

Unbeschadet der Bestimmungen dieses Abkommens und anderer Rechtsvorschriften tauschen die Zollbehorden der Parteien Informationen im Zusammenhang mit der Aufgabenerfiillung im Rahmen ihrer Zustandigkeiten aus. Der Informationsaustausch kann uber das Gemeinsame Zentrum erfolgen. Der Informationsaustausch zwischen den Zollbehorden ist nicht auf den raumlichen Geltungsbereich nach Artikel 3 beschrankt.

Artikel 9

Gemeinsame Streifen

(1) Die zustandigen Behórden kónnen gemeinsame Streifen bilden; die Grenzbehórden kónnen gemeinsame Streifen in den Grenzgebieten bilden.

(2)    Einer gemeinsamen Streife gehórt mindestens ein Beamter jeder Partei an. Die Beamten unterstehen wahrend der Durchfiihrung einer gemeinsamen Streife der Fiihrung des Beamten der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die Streife durchgefiihrt wird.

(3)    Wahrend der Durchfiihrung einer gemeinsamen Streife im Hoheitsgebiet der anderen Partei ist der Beamte gemaB dem innerstaatlichen Recht der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die Streife durchgefiihrt wird, befugt,

1.    die MaBnahmen zu ergreifen, die zur Feststellung der Identitat einer Person erforderlich sind, und dereń Personalien aufzunehmen,

2.    Kontrollen der Idenlitatsnachweise, der Fiihrerscheine, der Fahrzeugscheine, der Fahrzeugversicherungen und anderer Dokumente durchzufiihren,

3.    zollrechtliche Kontrollen durchzufiihren,

4.    eine Person vorlaufig festzunehmen und sie einem Beamten der anderen Partei zu iibergeben,

5.    sonstige notwendige MaBnahmen durchzufiihren, zu denen er von dem Beamten der Partei hinzugezogen wurde, in dereń Hoheitsgebiet die Streife durchgefiihrt wird.

(4)    Wahrend der Durchfiihrung der gemeinsamen Streife im Hoheitsgebiet der anderen Partei ist der Beamte befugt, die Staatsgrenze an beliebiger Stelle zu iibertreten; dies gilt auch fur den Fali der voriibergehenden Wiedereinfiihrung von Grenzkontrollen.

(5)    Die Beamten, die eine gemeinsame Streife durchfuhren, kónnen erforderliche Informationen im Zusammenhang mit ihrer Durchfiihrung austauschen, einschlieBlich der Personalien der kontrollierten Personen, sofern dies mit den Zieleń dieses Abkommens vereinbar ist.

Artikel 10

MaBnahmen in besonderen Gefahrensiluationen

(1)    Im Fali des Auftretens einer gegenwartigen Gefahr fur Leib oder Leben oder das Verm5gen im Hoheitsgebiet der jeweils anderen Partei, sind die Beamten der zustandigen Behorden verpflichtet, alle erforderlichen MaBnahmen zu ergreifen, damit die zustandige Behorde der Partei, in dereń Hoheitsgebiet diese Gefahr besteht, umgehend dariiber informiert wird.

(2)    Bei Gefahr im Verzug sind die Beamten der zustandigen Behorden befugt, alle erforderlichen MaBnahmen im Hoheitsgebiet der anderen Partei zur Abwehr der gegenwartigen Gefahr fiir Leib oder Leben zu ergreifen, insbesondere

1.    die Staatsgrenze zu iibertreten,

2.    den StraBenverkehr am Ort des Geschehens zu regeln oder

3.    eine Person vorlaufig festzunehmen.

(3)    Im Fali des Absatzes 2 sind die Beamten der zustandigen Behorden, die im Hoheitsgebiet der anderen Partei MaBnahmen ergreifen, verpflichtel,

1. der zustandigen Behorde der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die Gefahr bestand, unverziiglich Informationen iiber

a)    diese Gefahr,

b)    das Ubertreten der Staatsgrenze und

c)    die ergriffenen MaBnahmen

zu iibermitteln;

2. das innerstaatliche Recht der Partei, in dereń Hoheilsgebiet diese MaBnahmen ergriffen werden, zu beachten und die Anweisungen der Beamten der zustandigen Behórden dieser Partei zu befolgen.

Artikel 11

Austausch von Verbindungsbeamten

(1)    Zur Verbesserung der Durchfiihrung dieses Abkoramens kónnen die zentralen Behórden der Parteien Verbindungsbeamte austauschen.

(2)    Die zustandigen Behórden leisten den Verbindungsbeamten jegliche Untersliitzung zur Ausfiihrung ihrer Aufgaben.

Artikel 12

Operative Ermittlungsgruppen

(1)    Die zustandigen Behórden kónnen bei parallelen Ermittlungen, die untereinander in einem Zusammenhang stehen, der das enge Zusammenwirken zur Verhiitung, Aufdeckung bzw. Bekampfung von Straftaten, insbesondere von Straftaten, die durch kriminelle Vereinigungen begangen werden, begriindet, im Wege einer Vereinbarung eine operative Ermittlungsgruppe einrichten.

(2)    Die Vereinbarung nach Absatz 1 regelt insbesondere

1.    den Gegenstand der Zusammenarbeit,

2.    den Zeitraum der Zusammenarbeit und

3.    die Zusammensetzung der Gruppe unter Benennung der leitenden Beamten.

(3)    Die Zusammenarbeit in einer operativen Ermittlungsgruppe besteht insbesondere in

1.    der Durchfiihrung entsprechender Ermittlungshandlungen auf Ersuchen, sofern sie durch das innerstaatliche Recht der ersuchten Partei zugelassen sind,

2.    der Durchfiihrung von Arbeitstreffen und Koordinierung der Ermittlungshandlungen.

(4)    Bei begriindetem Interesse an einer angemessenen Durchfiihrung der parallelen Ermittlungen kann die zustandige Behórde Bedienstete zur Ausfiihrung der Aufgaben in das Hoheitsgebiet der anderen Partei im Rahmen der eingerichteten operativen Ermittlungsgruppe entsenden. Die entsandten Bediensteten haben keine hoheitlichen Befugnisse.

(5)    Presseerklarungen und Erklarungen in anderen Medien iiber die Tatigkeit und erzielte Ergebnisse der operativen Ermittlungsgruppe werden nach gemeinsamer Abstimmung abgegeben.

(6)    Nach Beendigung der Tatigkeiten der operativen Ermittlungsgruppe erstellen die leitenden Beamten einen gemeinsamen Bericht in den Amtssprachen der Parteien.

Artikel 13

Gemeinsame Ausiibung von Dienstpflichten

(1) Die zustandigen Behórden der einen Partei kónnen ihre Bediensteten den zustandigen Behórden der anderen Partei auf Ersuchen zur Unterstiitzung im Hoheitsgebiet der ersuchenden Partei unterstellen.

(2)    Die unterstellten Beamten kónnen unter der Leitung des Beamten der zustandigen Behórde der anderen Partei hoheitliche Befugnisse wahrnehmen.

(3) Die MaBnahmen der unterstellten Bediensteten sind der Partei zuzurechnen, in dereń Hoheitsgebiet sie durchgefiihrt werden.

Artikel 14

Andere Formen der Zusammenarbeit

(1)    Die zustandigen Behórden kónnen die Zusammenarbeit nach Artikel 1 vertiefen, indem sie insbesondere

1.    gemeinsame Lagebilder erstellen,

2.    gemeinsame Leitstellen bilden,

3.    gemeinsame Einsatzgruppen bilden oder Vertreter in diese entsenden,

4.    standige Kontaktpersonen benennen,

5.    gemeinsame Programme zur Kriminalitatsverhiitung planen und durchfiihren,

6.    gegenseitige Studienbesuche ermóglichen und

7.    Vertreter der zustandigen Behórden ais Beobachter einladen.

(2)    Die zustandigen Behórden kónnen bei Bedarf Treffen zur Ausgestaltung der Zusammenarbeit, die auf der Grundlage dieses Abkommens durchgefiihrt wird, organisieren. An den Treffen kónnen Yertreter des Gemeinsamen Zentrums teilnehmen.

Artikel 15

Zusammenarbeit bei der Aus- und Fortbilduns

Die zustandigen Behórden sowie die fur die Polizei-, Grenz- und Zollbehorden zustandigen Aus- und Fortbildungseinrichtungen kónnen insbesondere

1.    einander Lehrplane fiir die Aus- und Fortbildung zur Verftigung stellen,

2.    Moglichkeiten zur Teilnahme von Bediensteten der zustandigen Behórden an Aus- und FortbildungsmaBnahmen schaffen,

3.    gemeinsame Konzeptionen fiir die Aus- und Fortbildung erarbeiten und

4.    gemeinsame Schulungen, Seminare, Expertentreffen, Sprachkurse und Ubungen durchfiihren.

Artikel 16

Wissenschaftlich-technische Zusammenarbeit

Im Ralimen der wissenschaftlich-technischen Zusammenarbeit kónnen die zustandigen Behórden insbesondere

1.    Erfahrungen iiber Methoden der Kriminalitatsbekampfung und iiber neue Vorgehensweisen von Straftatern austauschen,

2.    gemeinsame Expertentreffen organisieren und

3.    gegenseitig Spezialgerate und spezielle Dienstraume bereitstellen.

Artikel 17

Verbesserung der technischen Kommunikation

Die Parteien verbessern durch geeignete technische Mittel und organisatorische MaBnahmen die Kommunikation und den technischen Informationsaustausch zwischen den zustandigen Behorden. Die Parteien gewahrleisten eine direkte sichere technische Kommunikation, insbesondere vereinbaren sie gemeinsame Funkfrequenzen.

Kapitel IV

Besondere Formen der Zusammenarbeit Artikel 18

Personen- und Zeugenschutz

(1)    Die zustandigen Behorden der einen Partei konnen auf Ersuchen der zustandigen Behorden der anderen Partei Unterstiitzung beim Personen- und Zeugenschutz nach MaBgabe ihres innerstaatlichen Rechts gewahren.

(2)    Die Beamten der zustandigen Behorde der einen Partei konnen MaBnahmen zum Personen- und Zeugenschutz im Hoheitsgebiet der anderen Partei fortsetzen, sofern die zustandige Behorde der anderen Partei dem zugestimmt hat. Die Zustimmung kann von der Erfiillung bestimmter Bedingungen abhangig gemacht werden.

Artikel 19

Zusammenarbeit bei der Verhiitung oder Bekampfung des Terrorismus

Die zustandigen Behorden fiihren abgestimmte MaBnahmen nach MaBgabe des jeweiligen innerstaatlichen Rechts durch, sofern dies die Verhtitung oder Bekampfung des Terrorismus erfordert.

Artikel 20

Verdeckte Ermittlungen

(1)    Auf Ersuchen kann die ersuchte Partei die Bewilligung zur Durchfiihrung verdeckter Ermittlungen durch einen Beamten der ersuchenden Partei, der nach dereń innerstaatlichem Recht den Status eines verdeckten Ermittlers hat, in ihrem Hoheitsgebiet erteilen. Die Bewilligung kann von bestimmten Bedingungen abhangig gemacht werden. Dazu kann gehóren, dass die ersuchte Partei MaBgaben fur die Verwendung der im Rahmen der verdeckten Ermittlungen gewonnenen Erkenntnisse festlegt. Die Bewilligung sowie die Festlegung der Bedingungen erfolgen unter Beachtung der innerstaatlichen Regelungen der ersuchten Partei fiir den Einsatz verdeckter Ermittler.

(2)    Das Ersuchen nach Absatz 1 ist zu richten an

1.    auf Seiten der Republik Polen

a)    den Hauptkommandanten der Polizei,

b)    den Hauptkommandanten des Grenzschutzes oder

c)    den Chef der Agentur fiir Innere Sicherheit;

2.    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a) die Staatsanwaltschaft, die fiir die Bewilligung zu einer verdeckten Ermittlung zustandig ware, wenn die verdeckte Ermittlung von den Behorden der ersuchten Partei durchgefiihrt wiirde, unter gleichzeitiger Unterrichtung des Bundeskrfminalamtes bzw. des Zollkriminalamtes oder direkt an das Bundeskriminalamt bzw. das Zollkriminalamt;

b) in den Fallen, in denen sich die verdeckten Ermittlungen in der Bundesrepublik Deutschland voraussichtlich auf das Grenzgebiet nach Artikel 3 beschranken, kann das Ersuchen auch an die jeweils zustandigen Landeskriminalamter nach Artikel 2 Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe a Anstriche 3 und 4 bzw. Behórden nach Artikel 2 Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe a Anstriche 1 und 2 oder die Zollfahndungsamter nach Artikel 2 Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe c Anstriche 7 bis 9 gerichtet werden, die auch das Bundeskriminalamt bzw. das Zollkriminalamt unterrichten.

(3)    Die verdeckten Ermittlungen beschranken sich auf einzelne, zeitlich begrenzte MaBnahmen. Diese MaBnahmen werden auf Grundlage enger Abstimmungen zwischen den zustandigen Behórden durchgefuhrt. Die Leitung des Einsatzes obliegt einem Beamten der ersuchten Partei. Das Handeln der Beamten der ersuchenden Partei ist der ersuchten Partei zuzurechnen.

(4)    Auf Verlangen der Behórde, die die Bewilligung erteilt hat, sind die verdeckten Ermittlungen an die Beamten der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die verdeckten Ermittlungen stattfinden, zu iibergeben oder abzubrechen.

(5)    Uber die Durchfuhrung und Ergebnisse des Einsatzes verdeckter Ermittler werden die zustandigen Behórden der Partei, in dereń Hoheitsgebiet der Einsatz erfolgte, unverzuglich schriftlich unterrichtet.

(6)    Sofern wegen besonderer Dringlichkeit ein Ersuchen nach Absatz 1 nicht gestellt werden kann, diirfen die begonnenen verdeckten Ermittlungen durch einen Beamten, der den Status eines verdeckten Ermittlers nach dem innerstaatlichen Recht seiner Partei hat, ausnahmsweise im Hoheitsgebiet der anderen Partei fortgesetzt werden, wenn die ernsthafte Gefahr besteht, dass die Identitat des verdeckten Ermittlers aufgedeckt wiirde und die verdeckten Ermittlungen im Hoheitsgebiet der anderen Partei sich auf den Schutz der geanderten Identitat des verdeckten Ermittlers beschranken. Ober die Fortsetzung der verdeckten Ermittlungen ist die in Absatz 2 genannte Behórde der anderen Partei unverzuglich zu benachrichtigen. Ein Ersuchen nach Absatz 1, in dem auch die Griinde dargelegt werden, die den Einsatz ohne vorherige Bewilligung rechtfertigen, ist unverziiglich nachzureichen.

Auf Verlangen der ersuchten Partei sind die verdeckten Ermittlungen unverziiglich abzubrechen und die zustandige Behórde der anderen Partei uber die bis dahin durchgefiihrten MaBnahmen in dereń Hoheitsgebiet zu unterrichten.

(7)    Auf Ersuchen konnen verdeckte Ermittler der einen Partei im Hoheitsgebiet der anderen Partei nach Artikel 13 MaBnahmen im Rahmen verdeckter Ermittlungen durchfuhren. In diesem Fali gilt:

1.    Absatz 1 Satze 2 und 4 sowie Absatz 2 finden Anwendung.

2.    Der Einsatz des verdeckten Ermitllers findet auf der Grundlage enger Abstimmungen zwischen den zustandigen Behórden statt.

3.    Der verdeckte Ermittler unterliegt der Leitung der zustandigen Behórde der ersuchenden Partei.

4.    Nach Abschluss des Einsatzes des verdeckten Ermittlers informiert die zustandige Behórde der ersuchenden Partei uber den Verlauf des Einsatzes.

(8)    Die zustandige Behórde der einen Partei kann die zustandige Behórde der anderen Partei um Durchfiihrung verdeckter Ermittlungen durch einen verdeckten Ermittler der anderen Partei im Hoheitsgebiet der ersuchten Partei ersuchen. Die Erledigung des Ersuchens kann von der ersuchten Partei nach MaBgabe ihres innerstaatlichen Rechts von Bedingungen abhangig gemacht werden. Absatz 2 findet entsprechend Anwendung.

(9)    Absatz 1 und Absatze 3 bis 6 finden auch Anwendung in Bezug auf verdeckte Ermittlungen zur Verhiitung einer Straftat, sofern dies das innerstaatliche Recht der Parteien zulasst.

In diesem Fali erteilt die Bewilligung zur Durchfiihrung der verdeckten Ermittlungen

1.    auf Seiten der Republik Polen

a)    der Hauptkommandant der Polizei,

b)    der Hauptkommandant des Grenzschutzes oder

c)    der Chef der Agentur fur Innere Sicherheit;

2.    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a)    der Polizeiprasident in Berlin,

b)    das Polizeiprasidium des Landes Brandenburg,

c)    das Landeskriminalamt Mecklenburg-Vorpommern,

d)    das Landeskriminalamt Sachsen oder

e)    das Bundeskriminalamt.

(10)    Die Identitat des verdeckten Ermittlers wird entsprechend dem innerstaatlichen Recht der ersuchten Partei auch nach Beendigung der verdeckten Ermittlungen geheim gehalten.

(11)    Die ersuchte Partei ergreift die erforderlichen MaBnahmen, um die ersuchende Partei im Zusammenhang mit der Durchfuhrung der verdeckten Ermittlungen zu unterstiitzen, insbesondere um die Beamten der ersuchenden Partei zu schiitzen.

(12)    Zur Durchfuhrung der MaBnahmen nach diesem Artikel sind Beamte

1.    auf Seitender Republik Polen

a)    derPolizei,

b)    des Grenzschutzes und

c)    der Agentur fiir Innere Sicherheit;

2.    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a)    der Polizeien des Bundes,

b)    der Polizeien der Lander und

c)    der Zollverwaltung.

befugt.

Artikel 21

Kontrollierte Lieferung

(1) Auf Ersuchen kann die ersuchte Partei die kontrollierte Lieferung von Gegenstanden, die aus Straftaten herriihren oder zur Begehung von Straftaten bestimmt sind, bewilligen, wenn andemfalls die Ermittlung von Tatbeteiligten oder die Aufdeckung von Yerteilerwegen unmoglich oder wesentlich erschwert wiirde. Die

Bewilligung kann von bestimmten Bedingungen abhangig gemacht werden. Die Bewilligung sowie die Festlegung der Bedingungen erfolgen nach Malłgabe des innerstaatlichen Rechts der ersuchten Partei. Die ersuchte Partei kann die Bewilligung zur kontrollierten Lieferung insbesondere dann verweigern bzw. beschranken, wenn sie mit einer besonderen Gefahrdung fur Leib oder Leben von Personen oder fur die Umwelt verbunden ist.

(2) Das Ersuchen nach Absatz 1 ist zu richten an

1.    auf Seiten der Republik Polen

a)    den Hauptkommandanten der Polizei,

b)    den Hauptkommandanten des Grenzschutzes oder

c)    den Chef der Agentur fiir Innere Sicherheit;

2.    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a)    die Staatsanwaltschaft, in dereń Bezirk der Transport beginnt, unter gleichzeitiger Unterrichtung des Bundeskriminalamtes bzw. des Zollkriminalamtes, oder direkt an das Bundeskriminalamt bzw. das Zollkriminalamt;

b)    In den Fallen, in denen sich die kontrollierte Lieferung in der Bundesrepublik Deutschland voraussichtlich auf das Grenzgebiet nach Artikel 3 beschrankt, kann das Ersuchen auch an die jeweils zustandigen Landeskriminalamter nach Artikel 2 Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe a Anstriche 3 und 4 bzw. Behórden nach Artikel 2 Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe a Anstriche 1 und 2 oder die Zollfahndungsamter nach Artikel 2 Absatz 3 Nummer 2 Buchstaben

c Anstriche 7 bis 9 gerichtet werden, die auch das Bundeskriminalamt bzw. das Zollkriminalamt unterrichten.

(3)    Die ersuchte Partei ubernimmt die Uberwachung der kontrollierten Lieferung am Ort des Grenziibertritts oder an einem anderen vereinbarten Ort. Die zustandige Behorde der ersuchten Partei stellt die weitere standige Uberwachung der kontrollierten Lieferung in der Form sicher, dass die Móglichkeit des Zugriffs auf die Lieferung und der Festnahme der Tater zu jeder Zeit gegeben ist. Bei Bedarf kónnen die zustandigen Behorden der Parteien vereinbaren, dass die kontrollierte Lieferung durch die Beamten der Behorden beider Parteien durchgefiihrt wird. In diesem Fali sind die Beamten der Behorden der ersuchenden Partei an das innerstaatliche Recht der ersuchten Partei gebunden und verpflichtel, die Anweisungen von dereń Beamten zu befolgen. Auf Verlangen der ersuchten Partei sind die MaBnahmen im Zusammenhang mit der kontrollierten Lieferung unverziiglich abzubrechen. Die Verwertung der Ermittlungsergebnisse aus einer kontrollierten Lieferung ist nur in dem Urnfang móglich, dem die zustandigen Behorden der ersuchten Partei zugestimmt haben.

(4)    Auf Ersuchen kann die ersuchte Partei eine kontrollierte Lieferung nach Absatz 1 in ihrem Hoheitsgebiet durchfiihren, wenn in Bezug auf diese Lieferung der begriindete Verdacht besteht, dass sie in das Hoheitsgebiet der ersuchenden Partei transportierl werden wird. Die Erledigung des Ersuchens kann von der ersuchten Partei von Bedingungen nach MaBgabe ihres innerstaatlichen Rechts abhangig gemacht werden. Absatz 2 findet entsprechend Anwendung. Die Parteien vereinbaren die Einzelheiten der Ubernahme der kontrollierten Lieferung.

(5)    Sofern wegen besonderer Dringlichkeit ein Ersuchen nach Absatz 1 nicht gestellt werden kann und die Gefahr des Verlustes einer kontrollierten Lieferung besteht, wird ausnahmsweise die Fortsetzung der begonnenen MaBnahmen im Hoheitsgebiet der anderen Partei zugelassen. In diesem Fali gilt:

1.    Die zustandige Behórde nach Absatz 2 ist unverziiglich nach Grenziibertritt zu benachrichtigen.

2.    Ein Ersuchen nach Absatz 1, das eine Begriindung fiir die besondere Dringlichkeit und die Fortsetzung der MaBnahmen ohne vorherige Bewilligung enthalt, ist unverziiglich nachzureichen.

Auf Verlangen der ersuchten Partei sind die MaBnahmen im Zusammenhang mit der kontrollierten Lieferung unverziiglich abzubrechen und die zustandige Behórde der anderen Partei iiber die bis dahin durchgefiihrten MaBnahmen in dereń Hoheitsgebiet zu unterrichten.

(6)    Ein Ersuchen um kontrollierte Lieferung, die in einem Drittstaat beginnt oder fortgesetzt wird, wird nur dann bewilligt, wenn das Ersuchen die Zusicherung enthalt, dass die Erfiillung der Voraussetzungen gemaB Absatz 3 Satze 2 und 3 durch den Drittstaat gewahrleistet wird.

(7)    Zur Durchfiihrung einer kontrollierten Lieferung nach diesem Artikel sind Beamte

1.    auf Seiten der Republik Polen

a)    derPolizei,

b)    des Grenzschutzes und

c)    der Agentur fiir Innere Sicherheit;

2.    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a) der Polizeien des Bundes,

b)    der Polizeien der Lander und

c)    der Zollverwaltung

befugt.

Artikel 22

Grenziiberschreitende Observation

(1) Die grenziiberschreitende Observation wird nach Artikel 40 des Schengener Durchfiihrungsubereinkommens mit folgenden Erganzungen durchgefiihrt. Die Bewilligung der Durchfiihrung einer grenzuberschreitenden Observation wird erteilt durch

1.    auf Seiten der Republik Polen

a)    den Woiwodschaftskommandanten der Polizei, den Kommandanten der Grenzschutzabteilung oder den Direktor der Zollkammer, wenn die grenziiberschreitende Observation ausschlieBlich im Gebiet ihrer ortlichen Zustandigkeit durchgefiihrt werden soli;

b)    den Hauptkommandanten der Polizei, den Hauptkommandanten des Grenzschutzes oder den Chef des Zolldienstes, wenn die grenziiberschreitende Observation im Gebiet der ortlichen Zustandigkeit von mehreren Grenzbehorden oder im gesamten Hoheitsgebiet durchgefiihrt werden soli, oder

c)    den Chef der Agentur fur Innere Sicherheit;

2.    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

die Staatsanwaltschaft, in dereń Bezirk der Grenziibertritt voraussichtlich erfolgen soli. Sofern bekannt ist, dass eine andere ais die in Satz 1 bezeichnete Staatsanwaltschaft in derselben Sache bereits ein Verfahren fiihrl, ist das Ersuchen an diese Staatsanwaltschaft zu richten.

(2) Im Falle einer grenziiberschreitenden Observation wegen besonderer Dringlichkeit nach Artikel 40 Absatz 2 des Schengener Durchfiihrungsiibereinkommens

1.    ist iiber den Grenziibertritt unverztiglich zu benachrichtigen

a)    auf Seiten der Republik Polen

-    der Woiwodschaftskommandant der Polizei, der Kommandanl der Grenzschutzabteilung oder der Direktor der Zollkammer, die fur den voraussichtlichen Ort des Grenziibertritts zustandig sind, oder

-    der Chef der Agentur fur Innere Sicherheit;

b)    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

-    das Bundeskriminalamt bzw. das Bundespolizeiprasidium bzw. das Zollkriminalamt oder

-    soweit jeweils der órtliche Zustandigkeitsbereich betroffen ist:das Landeskriminalamt Mecklenburg-Vorpommern bzw. das Polizeiprasidium des Landes Brandenburg bzw. der Polizeiprasident in Berlin bzw. das Landeskriminalamt Sachsen, die auch das Bundeskriminalamt bzw. das Zollkriminalamt unterrichten.

2.    wird die grenzliberschreitende Observation abgebrochen, wenn diese nicht innerhalb von zwólf Stunden nach Grenziibertritt bewilligt wurde.

(3) Die grenziiberschreitende Observation kann auch zum Zwecke der Verhinderung einer auslieferungsfahigen Straftat durchgefiihrt werden, fur die Artikel 40 Absatze 1 und 3 des Schengener Durchfiihrungsiibereinkommens entsprechend Anwendung finden. In diesem Fali gilt:

1. Die Bewilligung der Durchfiihrung einer grenziiberschreitenden Observation wird erteilt durch

a)    auf Seiten der Republik Polen

-    den Woiwodschaftskommandanten der Polizei, den Kommandanten der Grenzschutzabteilung oder den Direktor der Zollkammer, wenn die grenzuberschreitende Observation ausschliefilich im Gebiel ihrer órtlichen Zustandigkeit durchgefiihrt werden soli;

-    den Hauptkommandanten der Polizei, den Hauptkommandanten des

Grenzschutzes oder    den Chef des Zolldienstes,    wenn die

grenzuberschreitende    Observation    im Gebiet der órtlichen

Zustandigkeiten von mehreren Grenzbehórden oder im gesamten Hoheitsgebiet durchgefiihrt werden soli, oder

-    den Chef der Agentur fur Innere Sicherheit;

b)    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

-    das Bundeskriminalamt bzw. das Bundespolizeiprasidium bzw. das Zollkriminalamt oder

-    das Landeskrirninalamt Mecklenburg-Vorpommern bzw. das Poliżeiprasidium des Landes Brandenburg bzw. den Polizeiprasidenten in Berlin bzw. das Landeskrirninalamt Sachsen.

2. Sofern wegen besonderer Dringlichkeit nicht urn Bewilligung der Durchfiihrung einer solchen grenzuberschreitenden Observation ersucht werden kann, sind die Beamten der einen Partei befugt, diese im Hoheitsgebiet der anderen Partei fortzusetzen. In diesem Fali finden Artikel 40 Absatz 2 des Schengener Durchfuhrungsiibereinkommens sowie Absatz 2 dieses Artikels entsprechend Anwendung.

(4) Die grenziiberschreitende Observation nach den Absatzen 1 bis 3 wird in Erganzung zu Artikel 40 Absatze 1 und 3 des Schengener Durchfuhrungsiibereinkommens nach folgenden Bedingungen durchgefuhrt:

1. Das Ersuchen um Bewilligung der Durchfiihrung einer grenzuberschreitenden Observation ist zu iibermitteln iiber

a) auf Seiten der Republik Polen

-    das SIRENE-Biiro nach Vorschriften der Europaischen Union iiber die Einrichtung, den Betrieb und die Nutzung des Schengener Informationssystems der zweiten Generation (SIS II), wenn die grenziiberschreitende Observation im Gebiet der ortlichen Zustandigkeiten von mehreren Grenzbehórden oder im gesamten Hoheitsgebiet gefiihrt werden soli oder wenn das Ersuchen an den Chef der Agentur fiir Innere Sicherheit gerichtet wird;

-    das Gemeinsame Zentrum, wenn die grenziiberschreitende Observation ausschlieUlich im Gebiet der ortlichen Zustandigkeit einer Grenzbehorde gefiihrt werden soli. In diesem Fali wird das Ersuchen um Bewilligung der Durchfiihrung einer grenzuberschreitenden Observation an das SIRENE-Biiro zur Kenntnisnahme iibermittelt;

b) auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

-    das Bundeskriminalamt oder das Zollkriminalamt oder

-    in den Fallen, in denen sich die grenziiberschreitende Observation voraussichtlich auf das Grenzgebiet nach Artikel 3 beschriinkt, auch direkt an die jeweils zustandigen Landeskriminalamter nach Artikel 2 Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe a Anstriche 3 und 4 bzw. Behórden nach Artikel 2 Absatz 3 Nummer 2 Buchstabe a Anstriche 1 und 2, die auch das Bundeskriminalamt unterrichten,

die die unverziigliche Weiterleitung des Ersuchens an die zustandige Behorde, die fur die Bewilligung der Durchfiihrung der grenziiberschreitenden Observation befugt ist, sicherstellen. Die zustandige Behorde der ersuchenden Partei benachrichtigt unverziiglich auch das Gemeinsame Zentrum.

2. Die zustandigen Behórden beider Parteien kónnen entscheiden,    die

grenziiberschreitende Observation gemeinsam    durchzufiihren. Die    im

Hoheitsgebiet der anderen Partei observierenden Beamten unterliegen der Leitung der Beamten der zustandigen Behorde der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die grenziiberschreitende Observation durchgefuhrt wird.

3.    Die im Hoheitsgebiet der anderen Partei observierenden Beamten sind befugt, die observierte Person auf frischer Tat bei der Begehung einer Straftat vorlaufig festzunehmen, zu kontrollieren, ob sie Gegenstande mit sich fiihrt, die die Sicherheit, Leib oder Leben von Personen gefahrden, solche Gegenstande gegebenenfalls sicherzustellen und die erforderlichen MaBnahmen zu ergreifen, die die Flucht einer vorlaufig festgenommenen Person verhindern. Die Beamten sind verpflichtet, diese Person unverziiglich den Beamten der anderen Partei zu iibergeben und ihnen alle Informationen im Zusammenhang mit der vorlaufigen Festnahme zu iibermitteln.

4. Abschriften oder Kopien von Materialien, die wahrend der grenzuberschreitenden Observation im Hoheitsgebiet der anderen Partei gewonnen wurden, kónnen der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die grenziiberschreitende Observation durchgefiihrt wurde, auf ihr Ersuchen, nach MaBgabe des innerstaatlichen Rechts der ersuchten Partei, iibergeben werden.

(5) Behórden, die zur Bewilligung eines Ersuchens um Durchfiihrung einer grenziiberschreitenden Observation befugt sind, kónnen ein Ersuchen um Durchfiihrung einer solchen Observation im eigenen Hoheitsgebiet durch Beamte der anderen Partei stellen. In diesem Fali gilt dieses Ersuchen gleichzeitig ais Bewilligung des Grenziibertritts und der Durchfiihrung der grenziiberschreitenden Observation fur die Beamten der anderen Partei. Das Gemeinsame Zentrum ist unverziiglich iiber Ort und Zeit des Grenziibertritts durch die Beamten der anderen Partei zu benachrichtigen. Die Absatze 1, 3 und 4 finden entsprechend Anwendung.

(6)    Zur Durchfiihrung der grenzuberschreitenden Observation nach diesem Artikel sind Beamte

1.    auf Seiten der Republik Polen

a)    der Polizei,

b)    des Grenzschutzes,

c)    des Zolldienstes und

d)    der Agentur fur Innere Sicherheit;

2.    auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

a) der Polizeien des Bundes,

b)    der Polizeien der Lander und

c)    des Zollfahndungsdienstes

befugt.

Artikel 23 Tarnmittel

(1)    Die Beamten haben im Rahmen der Zusammenarbeit nach den Artikeln 20 bis 22 das Recht, wahrend der Durchfiihrung der MaBnahmen Tarnmittel zu verwenden, die von beiden Parteien ais Mittel verstanden werden, die die Identifizierung der Beamten sowie der Mittel, die sie wahrend der Durchfiihrung der MaBnahmen einsetzen, insbesondere Tarnpapiere und Tarnkennzeichen, verhindern.

(2)    Die zustandigen Behórden der ersuchten Partei gewahrleisten nach MaBgabe ihres innerstaatlichen Rechts die Móglichkeit fur die ersuchende Partei, die fur die Durchfiihrung der MaBnahmen notwendigen Tarnmittel zu erhalten.

(3)    Die zustandigen Behórden der ersuchten Partei konnen die Art und Weise der Nutzung, der Aufbewahrung und der Riickgabe der Tarnmittel sowie das Verfahren im Falle ihres Verlustes oder ihrer Vernichtung festlegen.

Artikel 24 Sondertechnik

(1) Beamte der zustandigen Behórden einer Partei, die MaBnahmen nach den Artikeln 20 bis 22 durchfiihren, konnen erforderliche Sondertechnik im Hoheitsgebiet der anderen Partei einsetzen, sofern

1.    auf Grund eines Ersuchens um Bewilligung der Durchfiihrung dieser MaBnahmen die zustandige Behórde der Partei, in dereń Hoheitsgebiet diese MaBnahmen durchgefiihrt werden, die Bewilligung fur ihren Einsatz erteilt hat;

2.    dies nach dem innerstaatlichen Recht der Partei, in dereń Hoheitsgebiet diese MaBnahmen durchgefiihrt werden, zulassig ist.

(2)    Das Ersuchen nach Absatz 1 Nummer 1 enthalt eine Listę der Sondertechnik, die von Beamten, die MaBnahmen nach den Artikeln 20 bis 22 im Hoheitsgebiet der anderen Partei durchfiihren, eingesetzt werden kónnen.

(3)    Im Falle besonderer Dringlichkeit nach Artikel 20 Absatz 6, Artikel 21 Absatz 5 oder Artikel 22 Absatz 2 und Absatz 3 Nummer 2 wird ebenfalls uber die eingesetzte Sondertechnik benachrichtigt.

Artikel 25

Grenziiberschreitende Nacheile

(1)    Die grenziiberschreitende Nacheile wird nach Artikel 41 des Schengener Durchfiihrungsiibereinkommens mit den in diesem Artikel niedergelegten Ergiinzungen durchgefiihrt.

(2)    Die Beamten, die die grenziiberschreitende Nacheile im Hoheitsgebiet der anderen Partei durchfiihren, benachrichtigen spatestens bei Grenzubertritt die zustandigen Behórden dieser Partei uber voraussichtlichen Ort und Zeit des Grenziibertritts durch die verfolgte Person und die die grenziiberschreitende Nacheile durchfuhrenden Beamten sowie uber die von ihnen mitgefiihrten Waffen und technische Ausriistung

1. auf Seiten der Republik Polen

a)    den fur den Ort des Grenziibertritts zustandigen Kommandanten der Grenzschutzabteilung,

b)    den Hauptkommandanten der Polizei,

c)    den Chef des Zolldienstes oder

d)    den Chef der Agentur fur Innere Sicherheit;

2. auf Seiten der Bundesrepublik Deutschland

die fur den voraussichtlichen Ort des Grenziibertritts zustandigen Polizei- oder Zollbehórden.

Die Beamten, die die grenziiberschreitende Nacheile durchfiihren, benachrichtigen unverziiglich auch das Gemeinsame Zentrum.

(3) Die grenziiberschreitende Nacheile wird in Erganzung zu Artikel 41 Absatz 5 des Schengener Durchfiihrungsubereinkommens nach folgenden Bedingungen durchgefiihrt:

1.    Die Beamten der zustandigen Behórden der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die grenziiberschreitende Nacheile fortgesetzt wird, konnen an dieser mitwirken. In diesem Fali wird die grenziiberschreitende Nacheile von den Beamten der zustandigen Behórden der Partei, in dereń Hoheitsgebiet diese fortgesetzt wird, koordiniert; die Beamten der anderen Partei richten sich nach den Anweisungen der Beamten, die die Koordinierung vornehmen.

2.    Die grenziiberschreitende Naoheile wird ohne raumliche und zeitliche Begrenzung, auch iiber die Luft- und Wassergrenzen, durchgefiihrt.

3.    Die Beamten, die die grenziiberschreitende Nacheile im Hoheitsgebiet der anderen Partei durchfiihren, sind zum Anhalten von Fahrzeugen befugt.

4,    Wird die verfolgte Person vorlaufig festgenommen, ist sie unverziiglich den Beamten der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die grenziiberschreitende Nacheile fortgesetzt wird, zu ubergeben.

(4) Artikel 22 Absatz 6 findet entsprechend Anwendung.

Artikel 26

Uberstellung von Personen mit Freiheitsentzug

Die Uberstellung von Personen mit Freiheitsentzug, die auf der Grundlage volkerrechtlicher Vertrage tiberstellt werden, kann an entsprechend vorbereiteten Stellen in der Nahe der Festlandgrenze oder auf Flughiifen in der von den zustandigen Behórden vereinbarten Art und Weise erfolgen.

Kapitel V

Zusammenarbeit in den Grenzgebieten Artikel 27

Gemeinsames Zentrum der Polizei-, Grenz- und Zollzusammenarbeit

(1) Im Hoheitsgebiet einer Partei wird ein Gemeinsames Zentrum der Polizei-, Grenz-und Zollzusammenarbeit eingerichtet, in diesem Abkommen „Gemeinsames Zentrum⁴¹ genannt. Das Gemeinsame Zentrum wird durch Bedienstete der .zustandigen Behórden besetzt. Die Bediensteten des Gemeinsamen Zentrums unterstehen der Weisungs- und Disziplinargewalt ihrer nationalen Yorgesetzten.

(2)    Die Aufgaben des Gemeinsamen Zentrums sind:

1.    Austausch, Analyse und Ubermittlung von Informationen im Rahmen der Durchfiihrung dieses Abkommens in den Grenzgebieten,

2.    Unterstiitzung bei der Durchfiihrung der Zusammenarbeit nach diesem Abkommen.

(3)    Die Bediensteten des Gemeinsamen Zentrums sind nicht zur selbstandigen Durchfiihrung operativer Einsatze befugt.

(4)    Das Gemeinsame Zentrum ist auf der Grundlage einer Vereinbarung der Parteien tatig, die insbesondere den Umfang sowie die Art und Weise der Zusammenarbeit, darunter die Kosten der Errichtung, der Ausstattung und des Betriebes, festlegt.

Artikel 28

Sonstige Stellen der Zusammenarbeit

Die zustandigen Behórden konnen Stellen der Zusammenarbeit, insbesondere gemeinsame Dienststellen der Polizei-, Grenz- und Zollbehórden, dauerhaft oder zeitlich befristet einrichten. Die zustandigen Behórden legen dafiir insbesondere Umfang und die Art und Weise der Zusammenarbeit, darunter die Kosten der Errichtung, Ausstattung und des Betriebes, fest.

Artikel 29

Voriibergehende Wiedereinfiihrung von Grenzkontrollen

(1) Im Falle der voriibergehenden Wiedereinfiihrung von Grenzkontrollen an den Binnengrenzen nach den Artikeln 23 bis 31 der Yerordnung (EG) Nr. 562/2006 des

Europaischen Parlaments und des Rates vom 15. Marz 2006 iiber einen Gemeinschaftskodex fur das Uberschreiten der Grenzen durch Personen (Schengener Grenzkodex) durch eine oder beide Parteien finden die folgenden Bestimmungen Anwendung:

1.    Im Hoheitsgebiet der anderen Partei kónnen Grenzkontrollstellen eingerichtet werden, sofern

a)    keine geeignete Órtlichkeit im eigenen Hoheitsgebiet zur Verfugung steht,

b)    dies zur Durchfuhrung von Grenzkontrollen erforderlich ist und

c)    die zustandige Behórde der anderen Partei dieser MaBnahme im Einzelfall zugestimmt hat.

2.    Wahrend der Grenzkontrollen im Hoheitsgebiet einer Partei werden von den Beamten der anderen Partei ausschlieBlich diejenigen Bestimmungen und Befugnisse zur Grenzkontrolle angewandt, die im Hoheitsgebiet der die Grenzkontrollen voriibergehend wieder einfiihrenden Partei gelten und die diese Beamten besitzen. Bei den Grenzkontrollen sind Beamte der anderen Partei anwesend. MaBnahmen, die iiber die Vornahme der Grenzkontrolle hinausgehen, treffen die Beamten der zustandigen Behorde der Partei, in dereń Hoheitsgebiet die Grenzkontrolle durchgefuhrt wird, nach ihrem innerstaatlichen Recht. Artikel 9 Absatze 2, 3 und 5 finden entsprechend Anwendung.

3.    Die Grenzkontrollen sind auf Verlangen der zustandigen Behórden der Partei, in dereń Hoheitsgebiet sie durchgefuhrt werden, abzubrechen.

(2) Die Grenzkontrollstellen sollen sich so nahe wie mQgIich an der Grenze befinden.

(3)    Grenzkontrollstellen kónnen auch grenziiberschreitende Strecken des Eisenbahn- und Schiffsverkehrs sein.

(4)    Die Zustimmung nach Absatz 1 Nummer 1 Buchstabe c kann mit Bedingungen versehen werden.

(5)    Die zustandigen Behórden nach Artikel 2 Absatz 2 Nummer 1 Buchstabe d sowie Artikel 2 Absatz 2 Nummer 2 Buchstabe d erstellen Verzeichnisse, in denen die in ihrem Hoheitsgebiet gelegenen und zur Einrichtung von Grenzkontrollstellen geeigneten Orte sowie die grenzuberschreitenden Eisenbahn- und Schiffsverkehrsstrecken benannt und beschrieben sind, tauschen diese Verzeichnisse aus und unterrichten einander unverziiglich tiber Anderungen.

(6)    Die mit der Grenzkontrolle und den Grenzkontrollstellen zusammenhangenden Kosten werden von der Partei tibernommen, die die Grenzkontrollen voriibergehend wieder einfiihrt. In diesem Fali ist die Partei, in dereń Hoheitsgebiet die Grenzkontrollen durchgefiihrt werden, fur eine entsprechende Kennzeichnung der Grenzkontrollstellen sowie fur die Gewahrleistung der óffentlichen Sicherheit und Ordnung verantwortlich.

Kapitel VI

Durchfuhrungs- und Schlussbestimmungen Artikel 30

Verhaltnis zu anderen volkerrechtlichen Vertragen und zum Recht der

Europaischen Union

Durch dieses Abkommen werden die sich aus anderen verbindlichen volkerrechtlichen Vertragen, insbesondere iiber die Rechtshilfe in Strafsachen und tiber die Amts- und Rechtshilfe in Steuer- und Zollsachen, sowie aus dem Recht der Europaischen Union ergebenden Rechte und Pflichten der Parteien nicht beriihrt.

Artikel 31 Vereinbarungen

Zur Durchfiihrung dieses Abkommens kónnen die zustandigen Behorden der Parteien Vereinbarungen schlielien.

Artikel 32

Ubermittlung von Kontaktdaten

(1)    Unverzuglich nach Inkrafttreten dieses Abkommens iibermitteln die Parteien einander auf diplomatischem Wege

1.    die Kontaktdaten der zustandigen Behorden,

2.    Informationen iiber die órtlichen Zustandigkeiten der Grenzbehórden.

(2)    Die Parteien unterrichten sich unverziiglich auf diplomatischem Wege iiber Anderungen der Angaben nach Absatz 1.

Artikel 33 Kosten

Sofem dieses Abkommen oder eine Vereinbarung nach Artikel 31 keine anderen Regelungen enthalt, tragt jede Partei die ihren Behorden aus der Durchfuhrung dieses Abkommens entstehenden Kosten selbst.

Artikel 34

Entschadigungsanspriiche

(1)    Die Parteien verzichten auf alle Entschadigungsanspriiche wegen des Verlustes oder der Beschadigung von Vermógen, wenn der Schaden von einem Bediensteten der zustandigen Behorden der anderen Partei bei der Wahrnehmung der im Zusammenhang mit diesem Abkommen stehenden Aufgaben verursacht worden isl.

(2)    Die Parteien verzichten auf alle Entschadigungsanspriiche aufgrund gesundbeitlicher Schaden oder des Todes von Bediensteten der zustandigen Behorden, wenn der Schaden bei der Wahrnehmung der im Zusammenhang mit diesem Abkommen stehenden Aufgaben verursacht worden ist. Schadensersatzanspriiche der Bediensteten der zustandigen Behorden oder ihrer Rechtsnachfolger nach innerstaatlichem Recht bleiben unberiihrt

(3)    Die Absatze 1 und 2 finden keine Anwendung, wenn der Schaden vorsatzlich oder grób fahrlassig herbeigefiihrt worden ist.

(4)    Fiigt ein Bediensteter der zustandigen Behorden der einen Partei bei der Wahrnehmung der im Zusammenhang mit diesem Abkommen stehenden Aufgaben im Hoheitsgebiet der anderen Partei einem Dritten Schaden zu, so ist die andere Partei nach den Vorschriften scbadensersatzpflichtig, die im Fali eines durch eigene Bedienstete verursachten Schadens anzuwenden waren. Die Partei, dereń Bediensteter den Schaden verursacht hat, erstattet der anderen Partei den Gesamtbetrag des Schadensersatzes, den die andere Partei an den Geschadigten oder seinen Rechtsnachfolger geleistet hat. Satz 2 findet keine Anwendung, sofern der Bedienstete der zustandigen Behórde, der den Schaden verursacht hat, unter unmittelbarer Leitung eines Bediensteten der anderen Partei gehandelt hat, es sei denn, er hat den Schaden vorsatzlich verursacht.

(5)    Die zustandigen Behorden der Parteien arbeiten eng zusammen, um die Abwicklung von Entschadigungsanspriichen zu erleichtern. Zu diesem Zweck tauschen sie insbesondere alle ihnen zur Verfiigung stehenden Informationen iiber entstandene Schadensfalle aus.

Artikel 35

Verantwortlichkeit der Bediensteten

(1)    Die Bediensteten der zustandigen Behorden der einen Partei, die auf der Grundlage dieses Abkommens MaBnahmen im Hoheitsgebiet der anderen Partei durchfiihren, werden in Bezug auf durch sie oder gegen sie veriibte Straftaten den Bediensteten der anderen Partei gleichgestellt.

(2) Die Bediensteten der zustandigen Behorden unterliegen in disziplinar- und haftungsrechtlicher Hinsicht dem innerstaatlichen Recht ihrer Partei.

Artikel 36

Befugnisse von Beamten im Hoheitsgebiet der anderen Partei

(1)    Die Beamten der zustandigen Behorden der einen Partei, die auf der Grundlage dieses Abkommens MaBnahmen im Hoheitsgebiet der anderen Partei durchfiihren, sind an das innerstaatliche Recht der anderen Partei gebunden. Ihnen stehen keine hoheitlichen Befugnisse zu, sofern dieses Abkommen nichts anderes bestimmt.

(2)    Die Beamten sind im Rahmen der Durchfiihnmg dieses Abkommens im Hoheitsgebiet der anderen Partei befugt,

1.    Uniformen oder andere sichtbare Identifizierungszeichen zu tragen;

2.    Dienstwaffen, Munition und Ausriistungsgegenstande mit sich zu fiihren und von diesen nur im Fali der Notwehr oder der Nothilfe Gebrauch zu machen. Der

sachleitende Beamte der Partei, auf dereń Hoheitsgebiet der Einsatz erfolgt, kann nach MaBgabe des innerstaatlichen Rechts im Einzelfall einer iiber Satz 1 hinausgehenden Anwendung von Dienstwaffen, Munition und Ausriistungsgegenstanden zustimmen;

3.    Zwangsmittel mit sich zu fiihren und einzusetzen;

4.    Diensthunde und technische Mittel, die fur die Verrichtung des Dienstes erforderlich sind, darunter Kommunikationsmittel, mit sich zu fiihren und einzusetzen;

5.    Dienstfahrzeuge, Wasserfahrzeuge oder Luftfahrzeuge einzusetzen, insbesondere unter Inanspruchnahme von Sonder- und Wegerechten.

(3)    Die zustandigen Behórden der anderen Partei konnen die Befugnisse nach Absatz 2 ausschlieBen oder diese von der Erfiillung zusatzlicher Bedingungen abhangig machen.

(4)    Die zustandigen Behórden unterrichten einander iiber die zulassigen Kategorien von Dienstwaffen und dereń Munition sowie Zwangsmittel.

Artikel 37

Voriibergehende Grenziibertritte

Sofern es aufgrund der Verkehrsinfrastruktur notwendig ist, diirfen die Bediensteten der einen Partei das Hoheitsgebiet der anderen Partei unter Mitfiihrung ihrer Dienstwaffen und Munition befahren, um das eigene Hoheitsgebiet unverzuglich und auf kiirzestem Weg wieder zu erreichen. Die Beamten haben keine hoheitlichen Befugnisse.

Artikel 38

MaBnahmen in Verkehrsmitteln auf grenziiberschreitenden Strecken

(1)    Beamte der zustandigen Behorden der einen Partei diirfen fiir MaBnahmen, die sie nach MaBgabe ihres innerstaatlichenRechts im eigenen Hoheitsgebiet auf grenziiberschreitenden Strecken des Eisenbahn-und Passagierschiffsverkehrs durchfiihren, in das Hoheitsgebiet der anderen Partei mit den erforderlichen Mitteln nach Artikel 36 Absatz 2 einreisen, um in diese Ziige oder Passagierschiffe zuzusteigen oder nach Beendigung der MaBnahmen im Hoheitsgebiet der anderen Partei auszusteigen und zuriickzukehren. Konnen im eigenen Hoheitsgebiet nach MaBgabe des innerstaatlichen Rechts begonnene MaBnahmen, insbesondere eine Kontrolle von Personen oder Sachen, nicht bis zur nachstliegenden fahrplanmaBigen Bahnstation, Anlegestelle oder zum nachstliegenden fahrplanmaBigen Hafen im Hoheitsgebiet der anderen Partei abgeschlossen werden, diirfen diese im Hoheitsgebiet der anderen Partei iiber den ersten fahrplanmaBigen Hall hinaus nur mit Zustimmung der zustandigen Behorden dieser Partei fortgesetzt werden.

(2)    Die zustandigen Behorden der anderen Partei werden vorab iiber das Gemeinsame Zentrum iiber den beabsichtigten Grenziibertritt benachrichtigt.

(3)    Die im Rahmen der MaBnahmen nach Absatz 1 vorlaufig festgenommenen Personen oder sichergestellten Gegenstande werden den zustandigen Behorden der anderen Partei an der nachstliegenden Bahnstation, Anlegestelle oder Hafen im Hoheitsgebiet der anderen Partei, in dem der Zug oder das Schiff regelmaBig halt, iiberstellt bzw. iibergeben.

Artikel 39

Souveranitatsklausel

Ist eine Partei d®r Ansicht, dass die Erledigung eines Ersuchens oder die Durchfiihrung einer MaBnahme auf der Grundlage dieses Abkommens ihre Souveranitat beeintrachtigt, ihre Sicherheit oder sonstige wesentliche Interessen gefahrdet, ihr

innerstaatliches Recht verletzen kónnte oder laufende Ermittlungen oder ein Iaufendes Strafverfahren erschweren oder die Sicherheit der an diesen Ermittlungen oder diesem Strafverfahren beteiligten Personen gefahrden kónnte, kann sie die Durchfiihrung der Zusammenarbeit ganz oder teilweise verweigern oder diese von der Erfiillung bestimmter Bedingungen abhangig machen.

Artikel 40

Schutz von Verschlusssachen

(1)    Im Rahmen der durch dieses Abkommen vorgegebenen Zusammenarbeit kónnen die zustandigen Behórden Verschlusssachen direkt austauschen.

(2)    Im Zusammenhang mit der Durchfiihrung dieses Abkommens wird der Geheimschutz zwischen den Parteien durch die Bestimmungen des am 30. April 1999 in Danzig (Gdańsk) zwischen der Regierung der Republik Polen und der Regierung der Bundesrepublik Deutschland unterzeichneten Abkommens iiber den gegenseitigen Schutz von Verschlusssachen geregelt.

Artikel 41 Datenschutzklausel

Soweit auf der Grundlage dieses Abkommens personenbezogene Daten ubermittelt werden, finden zum Schutz dieser Daten die nachstehenden Bestimmungen unter Beachtung des innerstaatlichen Rechts der empfangenden Partei Anwendung:

1. Die zustandige Behórde, die die personenbezogenen Daten empfangt, im Folgenden „empfangende Behórde“ genannt, unterrichtet auf Ersuchen der zustandigen Behórde, die die personenbezogenen Daten ubermittelt, im Folgenden

„iibermittelnde Behórde“ genannt, iiber die Art und Weise der Verwendung der iibermittelten Daten und iiber die erzielten Ergebnisse.

2.    Die Verwendung der Daten durch die empfangende Behorde ist nur zu dem Zweck, zu dem sie nach diesem Abkommen iibermittelt wurden, und zu den durch die iibermittelnde Behorde vorgesehenen Bedingungen zulassig. Die Verarbeitungsbeschrankungen, die auf der Grundlage des innerstaatlichen Rechts der iibermittelnden Partei gelten, sind durch die empfangende Behorde einzuhalten. Die Verwendung ist mit Zustimmung der iibermittelnden Behorde dariiber hinaus unter anderen Bedingungen oder zu einem anderen Zweck der Zusammenarbeit nach diesem Abkommen zulassig.

3.    Die iibermittelnde Behorde achtet auf die Richtigkeit der zu iibermittelnden Daten sowie auf die Erforderlichkeit und VerhaltnismaBigkeit in Bezug auf den Ubermittlungszweck. Die Ubermittlung der Daten unterbleibt, wenn die iibermittelnde Behorde Grund zu der Annahme hat, dass dadurch der Zweck ihres innerstaatlichen Rechts oder schutzwiirdige Interessen der betroffenen Personen verletzt wiirden. Erweist sich, dass unzutreffende Daten oder Daten, die nicht hatten iibermittelt werden diirfen, iibermittelt worden sind, so ist dies der empfangenden Behorde unverziiglich mitzuteilen. Sie ist in diesem Fali verpflichtet, die Daten unverziiglich zu berichtigen oder zu loschen.

4.    Der betroffenen Person ist auf ihren Antrag iiber die zu ihr ubermittelten Daten sowie iiber den vorgesehenen Verwendungszweck Auskunft zu erteilen. Eine Pflicht zur Erteilung dieser Auskunft besteht nicht, soweit das offentliche Interesse, die Auskunft nicht zu erteilen, das Interesse der betroffenen Person am Erhalten der Auskunft iiberwiegt. Das Recht der betroffenen Person, iiber die zu ihr vorhandenen Daten Auskunft zu erhalten, richtet sich nach dem innerstaatlichen Recht der Partei, bei dereń Behorde der Antrag auf Auskunft eingegangen ist. Fur die Erteilung einer Auskunft auf den Antrag der Person, die

die ubermittelten Daten betreffen, findet das innerstaatliche Recht der Partei Anwendung, an dereń Behórde der Antrag gerichtet ist.

5.    Jede Person, der wegen einer rechtswidrigen Verarbeitung oder einer anderen mit den innerstaatlichen Vorschriften zur Umsetzung von Rechtsvorschriften der Europaischen Union iiber den Schutz personenbezogener Daten, die im Rahmen der polizeilichen Zusammenarbeit verarbeitet werden, nicht zu vereinbarenden Handlung ein Schaden entsteht, hat Anspruch auf Schadensersatz gegeniiber dem fiir die Verarbeitung Verantwortlichen oder der sonst nach innerstaatlichem Recht zustandigen Stelle. Fiir die Verarbeitung Verantwortlicher bedeutet die natiirliche oder juristische Person, Behórde, Einrichtung oder jede andere Stelle, die allein oder gemeinsam mit anderen iiber die Zwecke und Mittel der Verarbeitung von personenbezogenen Daten entscheidet. Hat eine zustandige Behórde eines Mitgliedstaats personenbezogene Daten iibermittelt, kann der Empfanger sich im Rahmen seiner Haftung nach MaBgabe des innerstaatlichen Rechts gegeniiber dem Geschadigten zu seiner Entlastung nicht darauf berufen, dass die iibermittelten Daten unrichtig gewesen sind. Leistet der Empfanger Schadensersatz wegen eines Schadens, der durch die Verwendung von unrichtig ubermittelten Daten verursacht wurde, so erstattel die iibermittelnde zustandige Behórde dem Empfanger den Betrag des geleisteten Schadensersatzes, wobei ein etwaiges Verschulden des Empfangers zu beriicksichtigen ist.

6.    Soweit das fiir die iibermittelnde Behórde geltende innerstaatliche Recht in Bezug auf die ubermittelten Daten besondere Lóschungs- und Priiffristen vorsieht, legt die iibermittelnde Behórde diese auch fur die empfangende Behórde fest. Unabhangig von diesen Fristen sind diese Daten zu lóschen, sobald sie fiir den Zweck, fiir den sie iibermittelt worden sind, nicht mehr erforderlich sind.

7.    Die iibermittelnde Behórde und die empfangende Behórde vermerken *in den Akten jeweils die Ubermittlung, den Empfang und die Loschung von Daten.

8. Die iibermittelnde Behórde und die empfangende Behórde sind verpflichtet, die ubermittelten Daten wirksam gegen unbefugten Zugang, unbefugte Anderungen und gegen ihre unbefugte Offenlegung zu schiitzen.

Artikel 42

Evaluierung des Abkommens

Vertreter der zustandigen Behórden der Parteien treffen mindestens alle drei Jahre zum Zwecke der Evaluierung dieses Abkommens zusammen.

Artikel 43 Sprachen

Bei der Durchfiihrung dieses Abkommens verwenden die zustandigen Behórden der Parteien die polnische, die deutsche oder die englische Sprache.

Artikel 44

Schlichtung von Streitigkeiten

(1)    Streitigkeiten beziiglich der Auslegung oder Durchfiihrung dieses Abkommens werden im Wege von direkten Verhandlungen zwischen den zustandigen Behórden der Parteien beigelegt.

(2)    Wird nach Absatz 1 keine Einigung erzielt, werden die Streitigkeiten auf diplomatischem Wege beigelegt.

Artikel 45

Verhaltnis zu geltenden Abkommen und Vereinbarungen

(1)    Am Tag des Inkrafttretens dieses Abkommens treten folgende Abkommen auBer Kraft:

1.    Abkommen vom 29. Juli 1992 zwischen der Republik Polen und der Bundesrepublik Deutschland iiber Erleichterungen der Grenzabfertigung,

2.    Abkommen vom 6. November 1992 zwischen der Regierung der Republik Polen und der Regierung der Bundesrepublik Deutschland iiber Grenziibergange und Arten des grenziiberschreitenden Verkehrs,

3.    Abkommen vom 18. Februar 2002 zwischen der Regierung der Republik Polen und der Regierung der Bundesrepublik Deutschland iiber die Zusammenarbeit der Polizeibehórden und der Grenzschutzbehórden in den Grenzgebieten,

4.    Abkommen vom 18. Juni 2002 zwischen der Regierung der Republik Polen und der Regierung der Bundesrepublik Deutschland iiber die Zusammenarbeit bei der Bekampfung der Organisierten Kriminalitat und anderer schwerer Straftaten.

(2)    Vereinbarungen, die auf der Grundlage der in Absatz 1 Nummern 3 und 4 genannten Abkommen geschlossen wurden, bleiben fur die Geltungsdauer dieses Abkommens oder bis zu dem Zeitpunkt ihres Ersetzens durch neue Vereinbarungen auf der Grundlage dieses Abkommens in Kraft.

Po zaznajomieniu się z powyższą umową, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

-    została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,

-    jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona,

-    będzie niezmiennie zachowywana.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 30 marca 2015 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: B. Komorowski L.S.

Prezes Rady Ministrów: E. Kopacz