OŚWIADCZENIE RZĄDOWE
z dnia 26 lipca 2005 r.
w sprawie wejścia w życie zmian do załączników A i B Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r.
(Dz. U. z dnia 16 września 2005 r.)
Podaje się do wiadomości, że zgodnie z artykułem 14 Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzonej w Genewie dnia 30 września 1957 r., weszły w życie dnia 1 stycznia 2005 r. zmiany do załączników A i B do powyższej umowy.
Jednolity tekst wskazanej wyżej umowy, uwzględniający zmiany znowelizowanych załączników A i B stanowiących integralną część umowy, ogłasza się w załączniku do niniejszego oświadczenia rządowego.
(Załącznik do oświadczenia rządowego stanowi oddzielny załącznik do niniejszego numeru)
ZAŁĄCZNIK
UMOWA EUROPEJSKA
DOTYCZĄCA MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)
Umawiające się Strony, dążąc do wzmożenia bezpieczeństwa międzynarodowych przewozów drogowych, uzgodniły, co następuje:
Artykuł 1
W rozumieniu niniejszej Umowy:
(a) określenie "pojazd" oznacza pojazdy samochodowe, pojazdy członowe, przyczepy i naczepy - stosownie do definicji zawartych w artykule 4 Konwencji o ruchu drogowym z dnia 19 września 1949 roku, z wyjątkiem pojazdów należących do sił zbrojnych Umawiającej się Strony lub im podlegających;
(b) określenie "towary niebezpieczne" oznacza takie materiały i przedmioty, których międzynarodowy przewóz drogowy jest zabroniony lub dozwolony pod pewnymi warunkami ustalonymi w załącznikach A i B;
(c) określenie "międzynarodowy przewóz" oznacza każdą działalność przewozową wykonywaną na terytorium co najmniej dwu Umawiających się Stron przez pojazdy określone pod literą (a).
Artykuł 2
1. Z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 3, towary niebezpieczne wyłączone z przewozu na podstawie załącznika A nie mogą być przyjęte do przewozu międzynarodowego.
2. Przewozy międzynarodowe innych towarów niebezpiecznych są dozwolone, jeżeli spełnione są:
(a) warunki ustalone w załączniku A dla wymienionych w nim towarów, w szczególności w odniesieniu do ich opakowania i oznakowania, oraz
(b) warunki ustalone w załączniku B, w szczególności w odniesieniu do konstrukcji, wyposażenia i eksploatacji pojazdu służącego do przewozu towarów wymienionych w tym załączniku z zastrzeżeniem postanowień artykułu 4 ustęp 2.
Artykuł 3
Załączniki do niniejszej Umowy stanowią jej część integralną.
Artykuł 4
1. Każda Umawiająca się Strona zachowuje prawo regulowania lub wprowadzania zakazu wwozu towarów niebezpiecznych na jej terytorium z innych przyczyn niż bezpieczeństwo w czasie przewozu.
2. Pojazdy wykonujące przewozy na terytorium Umawiającej się Strony w czasie wejścia w życie niniejszej Umowy lub włączone do wykonywania tych przewozów na takim terytorium w ciągu dwu miesięcy po jej wejściu w życie są dopuszczone do wykonywania międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych w okresie trzech lat od takiego wejścia w życie, nawet jeżeli konstrukcja i wyposażenie tych pojazdów nie odpowiadają całkowicie warunkom ustalonym w załączniku B odnoszącym się do takiego przewozu. Jednakże pod specjalnymi warunkami, ustalonymi w załączniku B, okres ten może być skrócony.
3. Umawiające się Strony zachowują prawo ustalania, w drodze specjalnych umów dwustronnych lub wielostronnych, że niektóre towary niebezpieczne, które stosownie do niniejszej Umowy są całkowicie wyłączone z międzynarodowych przewozów, pod pewnymi warunkami mogą być przyjęte do międzynarodowego przewozu na ich terytoriach, albo, że towary niebezpieczne, które stosownie do niniejszej Umowy są przyjmowane do międzynarodowego przewozu tylko na specjalnych warunkach, mogą być dopuszczone do międzynarodowego przewozu na ich terytoriach pod warunkami mniej rygorystycznymi niż warunki ustalone w załącznikach do niniejszej Umowy. Specjalne umowy dwustronne lub wielostronne wymienione w niniejszym ustępie będą przekazywane do wiadomości Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekaże je Umawiającym się Stronom niebędącym sygnatariuszami wymienionych umów.
Artykuł 5
Przewozy, do których ma zastosowanie niniejsza Umowa, podlegają krajowym lub międzynarodowym przepisom dotyczącym w ogóle ruchu drogowego, międzynarodowego przewozu drogowego i handlu międzynarodowego.
Artykuł 6
1. Państwa będące członkami Europejskiej Komisji Gospodarczej oraz państwa przyjęte do tej Komisji z głosem doradczym, zgodnie z ustępem 8 Aktu określającego jej kompetencje, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszej Umowy:
(a) przez podpisanie jej,
(b) przez ratyfikację jej po podpisaniu z zastrzeżeniem ratyfikacji,
(c) przez przystąpienie do niej.
2. Państwa, które mogą uczestniczyć w niektórych pracach Europejskiej Komisji Gospodarczej, zgodnie z ustępem 11 Aktu określającego kompetencje tej Komisji, mogą stać się Umawiającymi się Stronami niniejszej Umowy przez przystąpienie do niej po jej wejściu w życie.
3. Niniejsza Umowa pozostanie otwarta do podpisania do dnia 15 grudnia 1957 roku. Po upływie tego terminu pozostanie ona otwarta do przystąpienia.
4. Ratyfikacja lub przystąpienie nabierze mocy po złożeniu odpowiedniego dokumentu Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Artykuł 7
1. Niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie jednego miesiąca od dnia, w którym liczba państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1, które podpisały ją bez zastrzeżenia ratyfikacji albo złożyły dokumenty ratyfikacyjne lub dokumenty przystąpienia, wyniesie pięć. Jednakże załączniki do niniejszej Umowy będą stosowane dopiero po upływie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie samej Umowy.
2. W stosunku do każdego państwa, które ratyfikuje niniejszą Umowę lub przystąpi do niniejszej Umowy po podpisaniu jej bez zastrzeżenia ratyfikacji albo po złożeniu dokumentów ratyfikacyjnych lub dokumentów przystąpienia przez pięć państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1, niniejsza Umowa wejdzie w życie po upływie jednego miesiąca od dnia złożenia dokumentu ratyfikacyjnego lub dokumentu przystąpienia przez wymienione państwo, a załączniki do niniejszej Umowy będą stosowane albo od tego samego dnia, jeżeli weszły one już w życie w tym dniu, albo, jeżeli nie weszły w życie w tym dniu, od dnia, w którym będą one stosowane zgodnie z postanowieniami ustępu 1 niniejszego artykułu.
Artykuł 8
1. Każda Umawiająca się Strona może wypowiedzieć niniejszą Umowę w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
2. Wypowiedzenie nabiera mocy po upływie dwunastu miesięcy od dnia otrzymania przez Sekretarza Generalnego notyfikacji o wypowiedzeniu.
Artykuł 9
1. Niniejsza Umowa utraci swą moc, jeżeli po jej wejściu w życie liczba Umawiających się Stron będzie mniejsza niż pięć w ciągu dwunastu kolejnych miesięcy.
2. W razie zawarcia światowej umowy regulującej przewóz towarów niebezpiecznych, każde postanowienie niniejszej Umowy sprzeczne z jakimkolwiek. postanowieniem wymienionej światowej umowy automatycznie przestanie być stosowane w stosunkach między Stronami niniejszej Umowy, które staną się Stronami tej światowej umowy oraz będzie automatycznie zastąpione przez odpowiednie postanowienia wymienionej światowej umowy, począwszy od daty wejścia jej w życie.
Artykuł 10
1. Każde państwo w czasie podpisania niniejszej Umowy bez zastrzeżenia ratyfikacji albo składania dokumentu ratyfikacyjnego, lub dokumentu przystąpienia, albo w każdym późniejszym czasie może oświadczyć w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, że niniejsza Umowa będzie stosowana na wszystkich terytoriach lub na części tych terytoriów, za których stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne. Niniejsza Umowa oraz jej załączniki będą stosowane na terytorium lub terytoriach wymienionych w notyfikacji po upływie jednego miesiąca od dnia otrzymania jej przez Sekretarza Generalnego.
2. Każde państwo, które zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu złożyło oświadczenie w sprawie stosowania niniejszej Umowy na terytorium, za którego stosunki międzynarodowe jest ono odpowiedzialne, może wypowiedzieć niniejszą Umowę oddzielnie w odniesieniu do wymienionego terytorium, zgodnie z postanowieniami artykułu 8.
Artykuł 11
1. Każdy spór między dwiema lub więcej Umawiającymi się Stronami, dotyczący interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy, będzie w miarę możliwości rozstrzygnięty w drodze negocjacji między nimi.
2. Każdy spór, który nie zostanie rozstrzygnięty w drodze negocjacji, będzie poddany arbitrażowi, jeżeli tego zażąda jedna z Umawiających się Stron w sporze i będzie w rezultacie przekazany jednemu lub więcej arbitrom wybranym w drodze porozumienia między Stronami w sporze. Jeżeli w ciągu trzech miesięcy od zażądania arbitrażu Strony nie osiągną porozumienia co do wyboru arbitra lub arbitrów, każda z tych Stron może zwrócić się do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych z prośbą o wyznaczenie jednego arbitra, któremu spór będzie przekazany do rozstrzygnięcia.
3. Orzeczenie arbitra lub arbitrów wyznaczonych zgodnie z ustępem 2 niniejszego artykułu będzie wiążące dla Umawiających się Stron w sporze.
Artykuł 12
1. Każda Umawiająca się Strona w czasie podpisania, ratyfikacji niniejszej Umowy lub przystąpienia do niej może oświadczyć, że nie uważa się za związaną artykułem 11. Inne Umawiające się Strony nie będą związane artykułem 11, w stosunku do każdej Umawiającej się Strony, która wniosła takie zastrzeżenie.
2. Każda Umawiająca się Strona, która wniosła zastrzeżenie przewidziane w ustępie 1 niniejszego artykułu, może w każdym czasie wycofać je w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych.
Artykuł 13
1. Po upływie trzyletniego okresu obowiązywania niniejszej Umowy każda Umawiająca się Strona, w drodze notyfikacji skierowanej do Sekretarza Generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych, może zażądać zwołania konferencji w celu zrewidowania tekstu niniejszej Umowy. Sekretarz Generalny zawiadomi wszystkie Umawiające się Strony o tym żądaniu i zwoła konferencję rewizyjną, jeżeli w okresie czterech miesięcy następujących po dacie notyfikacji Sekretarza Generalnego co najmniej jedna czwarta Umawiających się Stron zawiadomi go o swojej zgodzie na to żądanie.
2. Jeżeli konferencja zostanie zwołana zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu, Sekretarz Generalny powiadomi wszystkie Umawiające się Strony i zaprosi je do składania w ciągu trzech miesięcy propozycji, które pragnęłyby rozpatrzyć na konferencji. Sekretarz Generalny przekaże wszystkim Umawiającym się Stronom tymczasowy porządek dzienny konferencji wraz z tekstami takich propozycji co najmniej na trzy miesiące przed datą rozpoczęcia konferencji.
3. Sekretarz Generalny zaprasza na każdą konferencję zwołaną zgodnie z niniejszym artykułem wszystkie państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 oraz państwa, które stały się Umawiającymi się Stronami zgodnie z artykułem 6 ustęp 2.
Artykuł 14*
1. Niezależnie od procedury rewizyjnej przewidzianej w artykule 13, każda Umawiająca się Strona może zaproponować jedną lub więcej poprawek do załączników do niniejszej Umowy. W tym celu przekazuje ona tekst poprawki Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych. Sekretarz Generalny może także zaproponować poprawki do załączników do niniejszej Umowy w celu zapewnienia zgodności tych załączników z innymi umowami międzynarodowymi dotyczącymi przewozu towarów niebezpiecznych.
2. Sekretarz Generalny przekaże każdą propozycję złożoną zgodnie z ustępem 1 niniejszego artykułu wszystkim Umawiającym się Stronom i poinformuje o niej inne państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1.
3. Każda zaproponowana poprawka do załączników będzie uważana za przyjętą, chyba że w ciągu trzech miesięcy od daty przekazania jej przez Sekretarza Generalnego co najmniej jedna trzecia Umawiających się Stron lub pięć z nich, gdy jedna trzecia przewyższa tę liczbę, zawiadomi pisemnie Sekretarza Generalnego o swoim sprzeciwie wobec zaproponowanej poprawki. Jeżeli poprawka zostanie uznana za przyjętą, wejdzie ona w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron po upływie dalszych trzech miesięcy, z wyjątkiem poniższych przypadków:
(a) Gdy podobne poprawki zostały już wprowadzone lub prawdopodobnie będą wprowadzone do innych umów międzynarodowych, o których mowa w ustępie 1 niniejszego artykułu, poprawki wejdą w życie po upływie okresu ustalonego przez Sekretarza Generalnego w taki sposób, aby w miarę możliwości pozwolić na jednoczesne wejście w życie poprawki oraz poprawek, które były już wprowadzone lub prawdopodobnie będą wprowadzone do tych innych umów, jednakże okres taki nie powinien być krótszy niż jeden miesiąc.
(b) Umawiająca się Strona, która przedkłada projekt poprawki, będzie mogła określić w swojej propozycji termin dłuższy niż trzy miesiące wejścia w życie tej poprawki, jeżeli zostanie ona przyjęta.
4. Sekretarz Generalny możliwie jak najszybciej powiadomi wszystkie Umawiające się Strony i wszystkie państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 o każdym sprzeciwie wobec zaproponowanej poprawki, otrzymanym od Umawiających się Stron.
5. Jeżeli zaproponowana poprawka do załączników nie jest uważana za przyjętą, lecz gdy co najmniej jedna Umawiająca się Strona, inna niż ta Umawiająca się Strona, która zaproponowała tę poprawkę, przekazała Sekretarzowi Generalnemu pisemną notyfikację o swej zgodzie na tę propozycję, to Sekretarz Generalny zwoła konferencję wszystkich Umawiających się Stron oraz wszystkich państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1 w ciągu trzech miesięcy po upływie okresu trzech miesięcy, w ciągu którego, zgodnie z ustępem 3 niniejszego artykułu, będzie przekazana notyfikacja o sprzeciwie wobec tej poprawki. Sekretarz Generalny może także zaprosić na taką konferencję przedstawicieli:
(a) międzynarodowych organizacji rządowych zajmujących się problematyką transportową,
(b) międzynarodowych organizacji pozarządowych, których działalność jest bezpośrednio związana z przewozem towarów niebezpiecznych na terytoriach Umawiających się Stron.
6. Każda poprawka przyjęta przez więcej niż połowę ogólnej liczby Umawiających się Stron uczestniczących w konferencji zwołanej zgodnie z ustępem 5 niniejszego artykułu wchodzi w życie w stosunku do wszystkich Umawiających się Stron, zgodnie z procedurą uzgodnioną na takiej konferencji przez większość uczestniczących w niej Umawiających się Stron.
Artykuł 15
Oprócz notyfikacji przewidzianych w artykułach 13 i 14 Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych powiadamia państwa wymienione w artykule 6 ustęp 1 oraz państwa, które stały się Umawiającymi się Stronami zgodnie z artykułem 6 ustęp 2:
(a) o podpisaniu, ratyfikacjach i przystąpieniach zgodnie z artykułem 6;
(b) o datach wejścia w życie niniejszej Umowy oraz jej załączników zgodnie z artykułem 7;
(c) o wypowiedzeniach zgodnie z artykułem 8;
(d) o wygaśnięciu niniejszej Umowy zgodnie z artykułem 9;
(e) o notyfikacjach i wypowiedzeniach otrzymanych zgodnie z artykułem 10;
(f) o oświadczeniach i notyfikacjach otrzymanych zgodnie z artykułem 12 ustępy 1 i 2 ;
(g) o przyjęciu i dacie wejścia w życie poprawek zgodnie z artykułem 14 ustępy 3 i 6.
Artykuł 16
1. Protokół podpisania do niniejszej Umowy ma tę samą moc, ważność i czas obowiązywania jak sama Umowa, za której część integralną jest on uważany.
2. Żadne zastrzeżenie do niniejszej Umowy nie będzie dopuszczone, oprócz zastrzeżeń wniesionych do Protokołu podpisania oraz zastrzeżeń zgłoszonych zgodnie z artykułem 12.
Artykuł 17
Po dniu 15 grudnia 1957 roku oryginał niniejszej Umowy zostanie złożony Sekretarzowi Generalnemu Organizacji Narodów Zjednoczonych, który przekaże jej kopie należycie uwierzytelnione wszystkim państwom wymienionym w artykule 6 ustęp 1.
Na dowód czego niżej podpisani, należycie w tym celu upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.
Sporządzono w Genewie, dnia trzydziestego września tysiąc dziewięćset pięćdziesiątego siódmego roku, w jednym egzemplarzu, w językach angielskim i francuskim w odniesieniu do tekstu samej Umowy oraz w języku francuskim w odniesieniu do załączników, przy czym każdy tekst Umowy jest jednakowo autentyczny.
Sekretarz Generalny Organizacji Narodów Zjednoczonych jest proszony o sporządzenie autorytatywnego przekładu załączników na język angielski oraz dołączenie go do należycie uwierzytelnionych kopii wymienionych w artykule 17.
______
* Tekst Artykułu 14 ustęp 3 zawiera zmiany, które weszły wżycie 19 kwietnia 1985 r. Przez Polskę ratyfikowany dnia 12 maja 1977r.
PROTOKÓŁ PODPISANIA
DO UMOWY EUROPEJSKIEJ DOTYCZĄCEJ MIĘDZYNARODOWEGO PRZEWOZU DROGOWEGO TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH (ADR)
Przy przystąpieniu do podpisania Umowy europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR) niżej podpisani, należycie upoważnieni:
1. Zważywszy, że warunki regulujące przewóz towarów niebezpiecznych drogą morską do lub ze Zjednoczonego Królestwa różnią się zasadniczo od warunków ustalonych w załączniku A do ADR oraz, że nie jest możliwe ich dostosowanie w bliskiej przyszłości;
Uwzględniając zobowiązanie złożone przez Zjednoczone Królestwo przedstawienia jako poprawki do wymienionego załącznika A specjalnego dodatku obejmującego postanowienia specjalne dotyczące przewozu drogowo-morskiego towarów niebezpiecznych między kontynentem a Zjednoczonym Królestwem;
Uzgodnili, że do czasu wejścia w życie takiego specjalnego dodatku towary niebezpieczne przewożone na podstawie ADR do lub ze Zjednoczonego Królestwa powinny być zgodne z postanowieniami załącznika A do ADR, jak również z przepisami Zjednoczonego Królestwa dotyczącymi przewozu drogą morską towarów niebezpiecznych;
2. Przyjmują do wiadomości oświadczenie złożone przez przedstawiciela Francji, w którym Rząd Republiki Francuskiej zastrzega sobie prawo, w odstępstwie od postanowień artykułu 4 ustęp 2, odmowy wpuszczania pojazdów wykonujących przewozy na terytorium innej Umawiającej się Strony, niezależnie od daty włączenia ich do wykonywania przewozów, a które mają być użyte do przewozu towarów niebezpiecznych na terytorium francuskim, jeżeli pojazdy te nie będą spełniać warunków ustalonych dla tego przewozu w załączniku B lub warunków ustalonych dla przewozu towarów w przepisach francuskich regulujących przewóz drogowy towarów niebezpiecznych;
3. Zalecają, aby propozycje poprawek do niniejszej Umowy lub jej załączników, zanim zostaną złożone zgodnie z artykułem 14 ustęp 1 lub artykułem 13 ustęp 2, były w miarę możliwości wstępnie przedyskutowane na posiedzeniach ekspertów Umawiających się Stron i, w razie potrzeby, innych państw wymienionych w artykule 6 ustęp 1 niniejszej Umowy oraz międzynarodowych organizacji wymienionych w artykule 14 ustęp 5 Umowy.
ZAŁĄCZNIK A
PRZEPISY OGÓLNE I PRZEPISY DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW I PRZEDMIOTÓW NIEBEZPIECZNYCH
CZĘŚĆ I
PRZEPISY OGÓLNE
Dział 1.1
ZAKRES I STOSOWANIE
1.1.1 Struktura
Załączniki A i B do ADR składają się z dziewięciu części. Załącznik A zawiera części od 1 do 7, a załącznik B części 8 i 9. Każda część podzielona jest na działy, a każdy dział podzielony jest na rozdziały i podrozdziały. W obrębie każdej części jej numer podawany jest łącznie z numerami działów, rozdziałów i podrozdziałów, np. numer "4.2.1" oznacza część 4, dział 2, rozdział 1.
1.1.2 Zakres
1.1.2.1 W rozumieniu artykułu 2 ADR, załącznik A określa:
(a) towary niebezpieczne, które nie są dopuszczone do przewozu międzynarodowego;
(b) towary niebezpieczne, które są dopuszczone do przewozu międzynarodowego oraz przypisane do nich warunki (w tym wyłączenia) dotyczące w szczególności:
- klasyfikacji towarów, łącznie z kryteriami klasyfikacyjnymi oraz odpowiednimi metodami badań;
- stosowania opakowań (w tym pakowania razem);
- stosowania cystern (w tym napełniania);
- procedur nadawczych (w tym oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki i na środkach transportu, a także wymaganych dokumentów i informacji);
- przepisów z zakresu konstrukcji, badania i dopuszczania opakowań i cystern;
- stosowania środków transportu (w tym załadunku, ładowania razem i rozładunku).
1.1.2.2 Załącznik A zawiera następujące przepisy, które zgodnie z artykułem 2 ADR, odnoszą się do załącznika B lub do obu wymienionych załączników:
1.1.1 Struktura;
1.1.2.3 (Zakres załącznika B);
1.1.2.4
1.1.3.1 Wyłączenia dotyczące charakteru operacji transportowych;
1.1.3.6 Wyłączenia dotyczące ilości przewożonych w jednostce transportowej;
1.1.4 Stosowanie innych przepisów;
1.1.4.5 Przewóz inny niż drogowy;
dział 1.2 Definicje i jednostki miar;
dział 1.3 Szkolenie osób zaangażowanych w przewóz towarów niebezpiecznych;
dział 1.4 Obowiązki uczestników przewozu w zakresie bezpieczeństwa;
dział 1.5 Odstępstwa;
dział 1.6 Przepisy przejściowe;
dział 1.8 Kontrola oraz inne środki wspomagające, stosowane w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami bezpieczeństwa;
dział 1.9 Ograniczenia transportowe wprowadzane przez właściwe władze;
dział 1.10 Przepisy dotyczące ochrony towarów niebezpiecznych;
dział 3.1 Przepisy ogólne;
dział 3.2 Kolumny (1), (2), (14), (15) i (19) (stosowanie przepisów części 8 i 9 w odniesieniu do indywidualnych materiałów i przedmiotów).
1.1.2.3 W rozumieniu artykułu 2 ADR, załącznik B określa wymagania dotyczące konstrukcji, wyposażenia i używania pojazdów przewożących towary niebezpieczne dopuszczone do przewozu, tj.:
- wymagania dotyczące załogi pojazdu, wyposażenia, postępowania i dokumentacji;
- wymagania dotyczące konstrukcji i dopuszczenia pojazdów.
1.1.2.4 Wyraz "pojazdy" użyty w artykule 1(c) ADR nie odnosi się wyłącznie do jednego i tego samego pojazdu. Przewóz międzynarodowy pomiędzy nadawcą i odbiorcą wskazanymi w dokumencie przewozowym, może być wykonywany przy użyciu kilku różnych pojazdów pod warunkiem, że odbywa się on na terytorium co najmniej dwóch Umawiających się Stron Umowy ADR.
1.1.3 Wyłączenia
1.1.3.1 Wyłączenia wynikające z charakteru operacji transportowych
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do:
(a) przewozu towarów niebezpiecznych przez osoby fizyczne, jeżeli towary te znajdują się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej i służą tym osobom do osobistego użytku, użytku w gospodarstwie domowym lub w związku z ich aktywnością sportowo-rekreacyjną, pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu. Towary niebezpieczne znajdujące się w DPPL, dużych opakowaniach lub w cysternach nie są uważane za towary znajdujące się w opakowaniach stosowanych w sprzedaży detalicznej;
(b) przewozu maszyn lub urządzeń niewymienionych w niniejszym załączniku, które mogą zawierać towary niebezpieczne w swoich podzespołach lub w wyposażeniu, pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające uwolnieniu się tych towarów w normalnych warunkach przewozu;
(c) przewozu wykonywanego przez firmy w przypadkach, gdy ma on charakter pomocniczy wobec ich zasadniczej działalności, np. dostaw na teren budów, zwrotów z terenów budów oraz dostaw lub zwrotów w związku z przeglądami, naprawami i utrzymaniem urządzeń, w ilościach nie większych niż 450 litrów na opakowanie i w ramach maksymalnych ilości podanych pod 1.1.3.6. Należy zastosować środki zapobiegające uwolnieniu się zawartości opakowań w normalnych warunkach przewozu. Niniejsze wyłączenie nie ma zastosowania do klasy 7.
Przewóz wykonywany przez firmy, o których mowa, w celu ich zaopatrzenia lub wewnętrznej i zewnętrznej dystrybucji nie podlega niniejszemu wyłączeniu;
(d) przewozu wykonywanego lub nadzorowanego przez służby ratownicze, w szczególności przewozu lub holowania pojazdów zawierających towary niebezpieczne, jeżeli pojazdy te brały udział w wypadku lub uległy uszkodzeniu;
(e) przewozu o charakterze ratunkowym, mającym na celu ratowanie ludzkiego życia lub ochronę środowiska, pod warunkiem, że zostały przedsięwzięte wszystkie środki niezbędne dla zapewnienia pełnego bezpieczeństwa takiego przewozu.
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2.
1.1.3.2 Wyłączenia dotyczące przewozu gazów
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do przewozu:
(a) gazów znajdujących się w zbiornikach pojazdu i służących do jego napędu lub do pracy jego wyposażenia (np. urządzenia chłodniczego), w związku z wykonywaniem operacji transportowej;
(b) gazów znajdujących się w zbiornikach paliwowych przewożonych pojazdów. Zawór pomiędzy zbiornikiem gazu a silnikiem powinien być zamknięty, a obwód elektryczny powinien być przerwany;
(c) gazów grup A i O (zgodnie z 2.2.2.1), których ciśnienie w naczyniu lub cysternie w temperaturze 15°C nie przekracza 200 kPa (2 bary), i które podczas przewozu są całkowicie w stanie gazowym. Niniejsze wyłączenie obejmuje wszystkie rodzaje naczyń i cystern, w tym również części maszyn i urządzeń;
(d) gazów znajdujących się w wyposażeniu stosowanym przy użytkowaniu pojazdu (np. w gaśnicach lub napompowanych oponach, przewożonych także jako części zapasowe lub ładunek);
(e) gazów znajdujących się w wyposażeniu specjalnym pojazdu, które są niezbędne do pracy tego wyposażenia podczas przewozu (systemów chłodzących, zbiorników do ryb, podgrzewaczy itp.), jak również zbiorników zapasowych do takiego wyposażenia lub próżnych, nieoczyszczonych zbiorników przeznaczonych do wymiany, przewożonych w tej samej jednostce transportowej;
(f) próżnych nieoczyszczonych stacjonarnych zbiorników ciśnieniowych, pod warunkiem, że wszystkie ich otwory - z wyjątkiem otworów dla urządzeń obniżających ciśnienie (o ile występują) - są podczas przewozu hermetycznie zamknięte; oraz
(g) gazów zawartych w żywności lub w napojach.
1.1.3.3 Wyłączenia dotyczące przewozu paliw płynnych
Przepisy zawarte w ADR nie mają zastosowania do przewozu:
(a) paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdu i służącego do jego napędu lub do pracy jego wyposażenia, w związku z wykonywaniem operacji transportowej.
Paliwo, o którym mowa, może być przewożone w zbiornikach starych, zgodnych z odpowiednimi przepisami, połączonych bezpośrednio z silnikiem pojazdu lub jego dodatkowym wyposażeniem lub w przeznaczonych do tego celu zbiornikach przenośnych (np. w kanistrach).
Całkowita pojemność zbiorników stałych nie powinna przekraczać 1.500 litrów na jednostkę transportową, a pojemność zbiornika zamocowanego na przyczepie nie powinna przekraczać 500 litrów. W zbiornikach przenośnych dopuszcza się przewóz najwyżej 60 litrów paliwa na jednostkę transportową. Ograniczeń niniejszych nie stosuje się do pojazdów służb ratowniczych;
(b) paliwa znajdującego się w zbiornikach pojazdów lub innych środków transportu (np. łodzi), przewożonych jako ładunek, jeżeli paliwo to przeznaczone jest do ich napędu lub do pracy ich wyposażenia. Podczas przewozu, wszystkie kurki paliwowe pomiędzy silnikiem lub wyposażeniem a zbiornikiem paliwa powinny być zamknięte z wyjątkiem przypadku, gdy konieczne jest utrzymywanie pracy wyposażenia. W koniecznych przypadkach, pojazdy lub inne środki transportu powinny być załadowane w pozycji stojącej i zabezpieczone przed upadkiem.
1.1.3.4 Wyłączenia wynikające z przepisów szczególnych lub dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2.
1.1.3.4.1 Niektóre przepisy szczególne działu 3.3 wyłączają spod wymagań ADR - częściowo lub w całości - przewóz określonych towarów niebezpiecznych. Wyłączenie to ma zastosowanie w przypadkach, gdy taki przepis szczególny wskazany jest w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, w pozycjach dotyczących towarów, o których mowa.
1.1.3.4.2 Niektóre towary niebezpieczne pakowane w ilościach ograniczonych mogą być przedmiotem wyłączeń, pod warunkiem, że spełnione są wymagania działu 3.4.
1.1.3.5 Wyłączenia dotyczące próżnych, nieoczyszczonych opakowań
Próżne, nieoczyszczone opakowania (w tym duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) i duże opakowania), które zawierały materiały klas 2, 3, 4.1, 5.1, 6.1, 8 i 9 nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zastosowano środki wystarczające do usunięcia wszystkich zagrożeń. Zagrożenia uważa się za usunięte, jeżeli zastosowano środki wystarczające do usunięcia wszystkich zagrożeń określonych w klasach od 1 do 9.
1.1.3.6 Wyłączenia dotyczące ilości przewożonych w jednostce transportowej
1.1.3.6.1 W rozumieniu niniejszego podrozdziału, towary niebezpieczne zaliczone są do kategorii transportowych 0, 1, 2, 3 lub 4, zgodnie ze wskazaniem w kolumnie (15) tabeli A w dziale 3.2. Próżne, nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do kategorii transportowej "0", zaliczone są również do kategorii transportowej "0". Próżne, nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do kategorii transportowej innej niż "0", zaliczone są do kategorii transportowej "4".
1.1.3.6.2 Jeżeli ilość towarów niebezpiecznych przewożonych w jednostce transportowej nie przekracza ilości podanych w kolumnie (3) tabeli 1.1.3.6.3 dla danej kategorii transportowej (w przypadku, gdy towary niebezpieczne przewożone w jednostce transportowej należą do tej samej kategorii transportowej) lub ilość ta nie przekracza ilości obliczonej zgodnie z 1.1.3.6.4 (w przypadku, gdy towary niebezpieczne przewożone w jednostce transportowej należą do różnych kategorii transportowych), to towary te mogą być przewożone w sztukach przesyłki w jednej jednostce transportowej bez stosowania następujących przepisów:
- działu 1.10;
- działu 5.3;
- rozdziału 5.4.3;
- działu 7.2, z wyjątkiem: V5 i V8 z rozdziału 7.2.4;
- CV1 z rozdziału 7.5.11;
- części 8, z wyjątkiem: 8.1.2.1 (a) i (c),
8.1.4.2 do 8.1.4.5,
8.2.3,
8.3.3,
8.3.4,
8.3.5,
działu 8.4,
S1 (3) i (6),
S2(1),
S4 oraz
S14 do S21 z działu 8.5;
- części 9.
UWAGA: W odniesieniu do informacji, które należy podać w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.1.10.
1.1.3.6.3 Jeżeli towary niebezpieczne przewożone w jednostce transportowej należą do tej samej kategorii transportowej, to ich maksymalna ilość całkowita przypadająca na jednostkę transportową wskazana jest w kolumnie (3) poniższej tabeli.
| Kategoria transportowa | Materiały lub przedmioty grupa pakowania lub kod klasyfikacyjny / grupa lub numer UN | Maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową |
| (1) | (2) | (3) |
| | klasa 1: 1.1A, 1.1L, 1.2L, 1.3L, 1.4L i UN 0190 | |
| | klasa 3: UN 3343 | |
| | klasa 4.2: materiały należące do I grupy pakowania | |
| | klasa 4.3: UN 1183, 1242, 1295, 1340, 1390, 1403, 1928, 2813, 2965, 2968, 2988, 3129, 3130, 3131, 3134, 3148, 3396, 3398 i 3399 | |
| | klasa 5.1: UN 2426 | |
| 0 | klasa 6.1: UN 1051, 1600, 1613, 1614, 2312, 3250 i 3294 | 0 |
| | klasa 6.2: UN 2814 i 2900 | |
| | klasa 7: UN 2912 do 2919, 2977, 2978 oraz 3321 do 3333 | |
| | klasa 8: UN 2215 (BEZWODNIK MALEINOWY, STOPIONY) | |
| | klasa 9: UN 2315, 3151, 3152 i 3432 oraz urządzenia zawierające takie materiały lub ich mieszaniny | |
| | oraz próżne nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały należące do niniejszej kategorii, z wyjątkiem opakowań zaklasyfikowanych do UN 2908 | |
| | materiały i przedmioty należące do I grupy pakowania, które nie należą do kategorii transportowej 0 oraz materiały i przedmioty następujących klas: | |
| | klasa 1: 1.1B do 1.1Ja, 1.2B do 1.2J, 1.3C, 1.3G, 1.3H, 1.3J, 1.5Da | |
| 1 | klasa 2: grupy T, TCa, TO, TF, TOC i TFC aerozole grup C, CO, FC, T, TF, TC, TO, TFC i TOC | 20 |
| | klasa 4.1: UN 3221 do 3224 oraz 3231 do 3240 | |
| | klasa 5.2: UN 3101 do 3104 oraz 3111 do 3120 | |
| | materiały i przedmioty należące do II grupy pakowania, które nie należą do kategorii transportowych 0, 1 i 4 oraz materiały lub przedmioty następujących klas: | |
| | klasa 1: 1.4B do 1.4G i 1.6N | |
| 2 | klasa 2: grupa F aerozole grupy F | 333 |
| | klasa 4.1: UN 3225 do 3230 | |
| | klasa 5.2: UN 3105 do 3110 | |
| | klasa 6.1: materiały i przedmioty należące do III grupy pakowania | |
| | klasa 9: UN 3245 | |
| | materiały i przedmioty należące do III grupy pakowania, które nie należą do kategorii transportowych 0, 2 i 4 oraz materiały lub przedmioty następujących klas: | |
| 3 | klasa 2: grupy A i O aerozole grup A i O | 1.000 |
| | klasa 8: UN 2794, 2795, 2800 i 3028 | |
| | klasa 9: UN 2990, 3072 | |
| | klasa 1: 1.4S | |
| | klasa 4.1: UN 1331, 1345, 1944, 1945, 2254, 2623 | |
| | klasa 4.2: UN 1361 i 1362 należące do III grupy pakowania | Bez ograniczeń |
| 4 | klasa 7: UN 2908 do 2911 | |
| | klasa 9: UN 3268 | |
| | oraz próżne nieoczyszczone opakowania, które zawierały materiały niebezpieczne inne niż należące do kategorii transportowej 0 | |
a W przypadku numerów: UN 0081, 0082, 0084, 0241, 0331, 0332, 0482, 1005 i 1017, maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową wynosi 50 kg.
Określenie "maksymalna ilość całkowita na jednostkę transportową", użyte w powyższej tabeli, oznacza:
- w odniesieniu do przedmiotów, masę brutto w kilogramach (w odniesieniu do przedmiotów klasy 1, masę netto materiału wybuchowego w kilogramach);
- w odniesieniu do materiałów stałych, gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych oraz gazów rozpuszczonych, masę netto w kilogramach;
- w odniesieniu do materiałów ciekłych i gazów sprężonych, pojemność nominalną naczyń (patrz definicja podana pod 1.2.1) w litrach.
1.1.3.6.4 Jeżeli w tej samej jednostce transportowej przewożone są towary niebezpieczne należące do różnych kategorii to suma:
- ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "1" pomnożona przez 50;
- ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "1", o których mowa w przypisie "a" do tabeli podanej pod 1.1.3.6.3, pomnożona przez 20;
- ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "2" pomnożona przez 3; oraz
- ilości materiałów i przedmiotów należących do kategorii transportowej "3" nie powinna przekraczać wartości 1.000.
1.1.3.6.5 Na użytek niniejszego podrozdziału nie powinny być brane pod uwagę towary niebezpieczne wyłączone zgodnie z przepisami podanymi pod 1.1.3.2 do 1.1.3.5.
1.1.4 Stosowanie innych przepisów
1.1.4.1 (Zarezerwowane)
1.1.4.2 Przewóz w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub lotniczy
1.1.4.2.1 Sztuki przesyłki, kontenery, cysterny przenośne i kontenery-cysterny, które nie spełniają wymagań ADR dotyczących pakowania, pakowania razem, oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, ale są zgodne z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO, powinny być dopuszczone do przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub powietrzny pod następującymi warunkami:
(a) jeżeli sztuki przesyłki nie są oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z ADR, to powinny być one oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z wymaganiami Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO;
(b) w odniesieniu do pakowania razem w obrębie sztuki przesyłki, powinny być stosowane wymagania Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO;
(c) w przypadku przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski, jeżeli kontenery, cysterny przenośne lub kontenery-cysterny nie są oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z działem 5.3 niniejszego załącznika, to powinny być one oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z działem 5.3 Kodeksu IMDG. W takim przypadku, w odniesieniu do oznakowania pojazdu, mają zastosowanie jedynie przepisy podane pod 5.3.2.1.1 niniejszego załącznika. Wymaganie to stosuje się również do przewozu próżnych, nieoczyszczonych cystern przenośnych i kontenerów-cystern, do czasu ich oczyszczenia.
Powyższe odstępstwo nie ma zastosowania do przewozu towarów sklasyfikowanych jako niebezpieczne w klasach 1 do 8 zgodnie z ADR, a nie uznanych za niebezpieczne według Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO.
1.1.4.2.2 W przypadku przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub powietrzny, informacje wymagane na podstawie przepisów 5.4.1, 5.4.2 oraz przepisów szczególnych działu 3.3 mogą być zastąpione przez dokument przewozowy i informacje wymagane odpowiednio na podstawie Kodeksu IMDG lub Instrukcji Technicznych ICAO. Jeżeli na podstawie ADR wymagane są informacje dodatkowe, to powinny być one załączone do dokumentu przewozowego lub wpisane do tego dokumentu w odpowiednim miejscu.
UWAGA: W odniesieniu do przewozu wykonywanego zgodnie z 1.1.4.2.l, patrz również 5.4.1.1.7. W odniesieniu do przewozu w kontenerach, patrz również 5.4.2.
1.1.4.3 Używanie kontenerów-cystern dopuszczonych do transportu morskiego
Cysterny przenośne, które nie spełniają wymagań działów 6.7 lub 6.8, lecz które zostały wyprodukowane i dopuszczone przed dniem 1 stycznia 2003 r., zgodnie z przepisami (łącznie z przepisami przejściowymi) Kodeksu IMDG (zmiany 29-98), mogą być używane do dnia 31 grudnia 2009 r. pod warunkiem, że spełniają wymagania odpowiednich przepisów dotyczących kontroli i badań, zawarte w Kodeksie IMDG (zmiany 29-98) oraz są w pełni zgodne z instrukcjami wskazanymi w kolumnach (12) i (14) w dziale 3.2 Kodeksu IMDG (zmiany 30-00). Cysterny te mogą być używane nadal po dniu 31 grudnia 2009 r., jeżeli spełniają wymagania odpowiednich przepisów dotyczących kontroli i badań zawarte w Kodeksie IMDG, i pod warunkiem, że spełnione są instrukcje podane w kolumnach (10) i (11) w dziale 3.2 oraz w dziale 4.2 ADR.
1.1.4.4 (Zarezerwowane)
1.1.4.5 Przewóz inny niż drogowy
1.1.4.5.1 Jeżeli pojazd wykonujący przewóz objęty przepisami ADR przewożony jest na części swojej trasy inaczej niż po drogach kołowych, to na tej części trasy stosuje się tylko te przepisy krajowe lub międzynarodowe, które dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych tym rodzajem transportu, którym przewożony jest ten pojazd.
1.1.4.5.2 W przypadkach, o których mowa pod 1.1.4.5.1 powyżej, zainteresowane Umawiające się Strony Umowy ADR mogą uzgodnić stosowanie przepisów ADR do tej części trasy, na której pojazd przewożony jest inaczej niż po drogach kołowych, uzupełnionych, jeżeli uznają to za potrzebne, o wymagania dodatkowe, o ile takie umowy między zainteresowanymi Umawiającymi się Stronami Umowy ADR nie są sprzeczne z postanowieniami umów międzynarodowych regulujących przewóz towarów niebezpiecznych rodzajem transportu użytym do przewozu pojazdu drogowego na części trasy, o której mowa, np. Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS), których stroną są wymienione Umawiające się Strony Umowy ADR.
Umowy, o których mowa, powinny być zgłaszane przez Umawiającą się Stronę będącą inicjatorem umowy do Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.
1.1.4.5.3 Jeżeli do czynności transportowych objętych przepisami ADR mają również zastosowanie, w odniesieniu do całości lub części przewozu drogowego, przepisy umowy międzynarodowej regulującej przewóz towarów niebezpiecznych innym rodzajem transportu niż transport drogowy na podstawie klauzul rozszerzających jej stosowanie na niektóre przewozy samochodowe, to przepisy wspomnianej umowy międzynarodowej stosuje się na danym odcinku przewozu łącznie z tymi przepisami ADR, które nie są z nimi sprzeczne; innych przepisów ADR na tym odcinku przewozu się nie stosuje.
Dział 1.2
DEFINICJE I JEDNOSTKI MIAR
1.2.1 Definicje
UWAGA: Niniejszy rozdział zawiera wszystkie definicje ogólne i szczegółowe.
W rozumieniu ADR:
A
"Aerozol lub pojemnik aerozolowy" oznacza naczynie jednorazowego użytku odpowiadające wymaganiom podanym w rozdziale 6.2.4, wykonane z metalu, szkła lub tworzywa sztucznego, zawierające gaz sprężony, skroplony lub rozpuszczony, które może także zawierać ciecz, pastę lub proszek i jest wyposażone w urządzenie opróżniające, umożliwiające wyrzut zawartości w postaci zawiesiny cząstek stałych lub ciekłych w gazie, w formie piany, pasty lub proszku, albo w stanie ciekłym lub gazowym;
B
"Beczka ciśnieniowa" oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe spawane o pojemności wodnej większej niż 150 litrów, lecz nie większej niż 1.000 litrów (np. naczynie cylindryczne z obręczami do przetaczania lub naczynie sferyczne osadzone w ramie);
"Beczka drewniana" oznacza opakowanie z drewna, mające przekrój kołowy i wypukłe ściany, składające się z klepek, den i obręczy;
"Bęben" oznacza opakowanie cylindryczne o płaskim lub wypukłym dnie, wykonane z metalu, tektury, tworzywa sztucznego, sklejki lub z innych odpowiednich materiałów. Określenie to obejmuje również opakowania o innych kształtach, np. opakowania okrągłe, ze stożkowatym kołpakiem lub opakowania w postaci wiadra. Określenie to nie dotyczy beczek drewnianych i kanistrów;
"Butla" oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe o pojemności wodnej nie większej niż 150 litrów (patrz również "wiązki butli (ramy)");
C
"Ciśnienie napełniania" oznacza najwyższe ciśnienie efektywne powstałe w cysternie w czasie jej napełniania pod ciśnieniem (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)" i "ciśnienie próbne");
"Ciśnienie obliczeniowe" oznacza ciśnienie teoretyczne równe co najmniej ciśnieniu próbnemu, które w zależności od stopnia zagrożenia jakie stwarza przewożony materiał może w mniejszym lub większym stopniu przekraczać ciśnienie robocze. Jest ono stosowane do określania grubości ścianek samego zbiornika, niezależnie od jakichkolwiek zewnętrznych lub wewnętrznych elementów wzmacniających (patrz również: "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne) " i "ciśnienie próbne");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Ciśnienie opróżniania" oznacza najwyższe ciśnienie efektywne, powstałe w cysternie w czasie jej opróżniania pod ciśnieniem (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie napełniania", "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne) " i "ciśnienie próbne");
"Ciśnienie próbne" oznacza ciśnienie wymagane do przeprowadzenia próby ciśnieniowej podczas badania wstępnego lub okresowego (patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania" i "maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Ciśnienie robocze" oznacza ustalone ciśnienie gazu sprężonego w napełnionym naczyniu ciśnieniowym w temperaturze odniesienia 15°C;
UWAGA: W odniesieniu do cystern, patrz "maksymalne ciśnienie robocze".
"Ciśnienie ustalone" oznacza ciśnienie zawartości naczynia ciśnieniowego w stanie równowagi termicznej i dyfuzyjnej;
"CSC (Convention for Safe Containers)" oznacza Konwencję międzynarodową dotyczącą bezpiecznych kontenerów (Genewa, 1972 r.) wraz ze zmianami, opublikowaną przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w Londynie;
"Cysterna" oznacza zbiornik wraz z jego wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym. Określenie to użyte samodzielnie oznacza kontener-cysternę, cysternę przenośną, cysternę odejmowalną lub cysternę stałą, zgodnie z definicjami podanymi w niniejszej części, z uwzględnieniem cystern stanowiących element pojazdów-baterii lub MEGC (patrz również "cysterna odejmowalna", "cysterna stała", "cysterna przenośna" oraz "wieloelementowy kontener do gazu");
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz 6.7.4.1.
"Cysterna do przewozu odpadów, napełniana podciśnieniowa" oznacza cysternę stałą, cysternę odejmowalną, kontener-cysternę lub cysternę typu "nadwozie wymienne" używaną głównie do przewozu odpadów niebezpiecznych, o specjalnych cechach konstrukcyjnych lub wyposażeniu ułatwiających załadunek i rozładunek odpadów, zgodnych z wymaganiami podanymi w dziale 6.10. Cysterna, która odpowiada całkowicie wymaganiom podanym w działach 6.7 lub 6.8 nie jest uważana za cysternę do przewozu odpadów, napełnianą podciśnieniowo;
"Cysterna odejmowalna" oznacza cysternę, inną niż cysterna stała, cysterna przenośna, kontener-cysterna, element pojazdu-baterii lub MEGC, o pojemności większej niż 450 litrów, która nie jest zaprojektowana do przewozu materiałów bez ich rozładunku, a jej przenoszenie odbywa się zazwyczaj w stanie opróżnionym;
"Cysterna przenośna" oznacza cysternę multimodalną, o pojemności większej niż 450 litrów w przypadku, gdy jest ona używana do przewozu materiałów klasy 2, odpowiadającą definicji podanej w dziale 6.7 (lub przepisach Kodeksu IMDG), wskazaną w instrukcji cysterny przenośnej (kod T) w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2;
"Cysterna stała" oznacza cysternę o pojemności większej niż 1.000 litrów, która jest trwale połączona z pojazdem (który w tym wypadku staje się pojazdem-cysterną) lub stanowi integralną część ramy takiego pojazdu;
"Cysterna typu "nadwozie wymienne" uważana jest za kontener-cysternę;
"Cysterna zamknięta hermetycznie" oznacza cysternę o ciśnieniu obliczeniowym co najmniej 4 bary przeznaczoną do przewozu materiałów ciekłych lub cysternę przeznaczoną do przewozu materiałów stałych (sypkich lub granulowanych) niezależnie od jej ciśnienia obliczeniowego, której otwory zamknięte są hermetycznie, i która:
- nie jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa, płytki bezpieczeństwa, inne podobne urządzenia bezpieczeństwa i zawory podciśnieniowe; lub
- nie jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa, płytki bezpieczeństwa i inne podobne urządzenia bezpieczeństwa, ale jest wyposażona w zawory podciśnieniowe dopuszczone na podstawie przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4; lub
- jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa poprzedzone płytką bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.2.2.10, ale nie jest wyposażona w zawory podciśnieniowe; lub
- jest wyposażona w zawory bezpieczeństwa poprzedzone płytką bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.2.2.10 oraz w zawory podciśnieniowe dopuszczone na podstawie przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4;
D
"DPPL" patrz "duży pojemnik do przewozu luzem";
"Duży pojemnik do przewozu luzem" (DPPL, ang. IBC) oznacza opakowanie przenośne, sztywne lub elastyczne, inne niż określone w dziale 6.1, które:
(a) ma pojemność:
(i) nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów ciekłych i stałych II i III grupy pakowania;
(ii) nie większą niż 1,5 m3 dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL elastycznego, ze sztywnego tworzywa sztucznego, złożonego, tekturowego lub drewnianego;
(iii) nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów stałych I grupy pakowania, w przypadku DPPL metalowego;
(iv) nie większą niż 3,0 m3 dla materiałów promieniotwórczych klasy 7;
(b) jest wykonane w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną;
(c) jest odporne na narażenia występujące przy manipulacjach i w transporcie, co powinno być potwierdzone badaniami określonymi w dziale 6.5 (patrz także "DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego", "DPPL tekturowy", DPPL elastyczny", "DPPL metalowy", "DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego" i "DPPL drewniany");
UWAGA 1: Cysterny przenośne lub kontenery-cysterny spełniające wymagania podane odpowiednio w działach 6.7 lub 6.8 nie są uważane za duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL);
UWAGA 2: Duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) spełniające wymagania podane w dziale 6.5 nie są uważane za kontenery w rozumieniu ADR;
"DPPL drewniany" oznacza sztywny lub rozbieralny korpus drewniany z wykładziną wewnętrzną (ale bez opakowań wewnętrznych) wraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym;
"DPPL elastyczny" oznacza korpus wykonany z folii, z tkaniny tekstylnej lub z innego materiału elastycznego, albo z ich kombinacji, i jeżeli to konieczne, z wewnętrzną wykładziną lub wkładką wraz z niezbędnym wyposażeniem i urządzeniami do manipulowania;
"DPPL metalowy" oznacza korpus metalowy wraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i wyposażeniem konstrukcyjnym;
"DPPL naprawiony" oznacza DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożony, który po uszkodzeniu mechanicznym lub z innego powodu (np. korozji, pęknięcia lub innych stwierdzonych objawów zmniejszenia wytrzymałości w stosunku do wymaganej dla danego typu konstrukcji) został poddany naprawie w celu przywrócenia jego zgodności z typem konstrukcji i umożliwienia przejścia przez ten DPPL z wynikiem pozytywnym badań właściwych dla tego typu konstrukcji. Wymiana sztywnego naczynia wewnętrznego w DPPL złożonym na naczynie wewnętrzne zgodne z oryginalną specyfikacją producenta uważana jest w rozumieniu ADR za naprawę. Zwykła obsługa DPPL sztywnego nie jest uważana za naprawę. Korpusy DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz naczynia wewnętrzne DPPL złożonych nie powinny być naprawiane. Naprawy DPPL elastycznych dopuszczone są wyłącznie na warunkach uznanych przez właściwą władzę;
"DPPL przerobiony" oznacza DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożony, który:
(a) jest wytworzony jako typ UN z typu nie będącego typem UN; lub
(b) powstał w wyniku przetworzenia jednego typu UN na inny typ UN.
DPPL przerobiony podlega tym samym wymaganiom ADR, co nowy DPPL tego samego typu (patrz również definicja typu konstrukcji podana pod 6.5.4.1.1);
"DPPL tekturowy" oznacza korpus z tektury, z oddzielnymi pokrywami - górną i dolną, albo bez tych pokryw, ewentualnie z wykładziną wewnętrzną (ale bez opakowań wewnętrznych) oraz z odpowiednim wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym;
"DPPL zabezpieczony" (dla DPPL metalowych) oznacza DPPL wyposażony w dodatkowe zabezpieczenie od uderzeń, np. w postaci konstrukcji wielowarstwowej (typu "sandwich") lub dwuściennej, albo obudowy w postaci ramy lub kratownicy metalowej;
"DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego" oznacza korpus ze sztywnego tworzywa sztucznego, który może być zaopatrzony w wyposażenie konstrukcyjne oraz odpowiednie urządzenia obsługowe;
"DPPL złożony z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego" oznacza DPPL składający się z elementu konstrukcyjnego w postaci sztywnej osłony zewnętrznej wokół naczynia wewnętrznego z tworzywa sztucznego oraz z wyposażenia obsługowego i urządzeń manipulacyjnych. Jest on tak wykonany, że po złożeniu naczynie wewnętrzne i osłona zewnętrzna tworzą nierozdzielną jednostkę, która jako całość będzie napełniana, składowana, przewożona i opróżniana;
UWAGA: Określenie "tworzywo sztuczne" użyte w odniesieniu do naczyń wewnętrznych DPPL złożonych obejmuje również inne materiały polimeryczne, takie jak guma itp.
"Duże opakowanie" oznacza opakowanie składające się z opakowania zewnętrznego zawierającego przedmioty lub opakowania wewnętrzne, które:
(a) wykonane jest w sposób umożliwiający manipulację zmechanizowaną;
(b) przekracza 400 kg masy netto lub 450 litrów pojemności, lecz ma objętość nie większą niż 3m3;
"Duży kontener" oznacza:
(a) kontener o pojemności większej niż 3 m3;
(b) w rozumieniu przepisów CSC, kontener o takiej wielkości, że powierzchnia wyznaczona czterema zewnętrznymi dolnymi narożami jest równa co najmniej:
(i) 14 m2 (150 stóp kwadratowych); lub
(ii) 7 m2 (75 stóp kwadratowych), jeżeli jest wyposażony w górne naroża zaczepowe;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.1.2.
"Dyrektywa UE" oznacza przepisy ustalone przez właściwe instytucje Unii Europejskiej, które w zakresie zawartych w nich celów są wiążące dla każdego wskazanego Państwa Członkowskiego, lecz które pozostawiają władzom krajowym swobodę w zakresie wyboru form i metod ich wprowadzania;
E
"EN" (norma) oznacza normę europejską opublikowaną przez Europejski Komitet Normalizacyjny (CEN) (CEN - 36, rue de Stassart. B-1050 Brussels);
F
G
"Gaz" oznacza materiał, który:
(a) w temperaturze 50°C ma prężność par większą niż 300 kPa (3 bary); lub
(b) jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa;
"GHS" oznacza "Globalnie Zharmonizowany System Klasyfikacji i Oznakowania Materiałów Chemicznych", opublikowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych (ONZ) w dokumencie ST/SG/AC.10/30;
"Grupa pakowania" oznacza grupę, do której - dla celów pakowania - można zaliczyć materiały niebezpieczne odpowiednio do natężenia stwarzanego przez nie zagrożenia. Znaczenie grup pakowania, opisanych dokładniej w części 2, jest następujące:
I grupa pakowania: materiały stwarzające duże zagrożenie;
II grupa pakowania: materiały stwarzające średnie zagrożenie; oraz
III grupa pakowania: materiały stwarzające małe zagrożenie;
UWAGA: Do grup pakownia zaliczone są również niektóre przedmioty zawierające materiały niebezpieczne;
H
I
"IAEA" oznacza Międzynarodową Agencję Energii Atomowej (MAEA), (IAEA, P.O. Box 100 - A-1400 Vienna);
"ISO" (norma) oznacza normę międzynarodową opublikowaną przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną (ISO) (ISO - 1, rue de Varembé. CH-1204 Geneva 20);
"Instrukcje Techniczne ICAO" oznaczają "Instrukcje Techniczne dotyczące bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą lotniczą", uzupełniające Załącznik 18 do Konwencji dotyczącej Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (Chicago 1944) opublikowane przez Międzynarodową Organizację Lotnictwa Cywilnego (ICAO) w Montrealu;
J
"Jednostka inspekcyjna" oznacza niezależny organ wykonujący badania i inspekcje na podstawie upoważnienia właściwej władzy;
"Jednostka transportowa" oznacza pojazd samochodowy bez przyczepy lub zespół pojazdów składający się z pojazdu samochodowego i dołączonej do niego przyczepy;
K
"Kanister" oznacza opakowanie wykonane z metalu lub z tworzywa sztucznego o przekroju prostokątnym lub wielokątnym, wyposażone w jeden lub kilka otworów;
"Klatka" oznacza opakowanie zewnętrzne o niepełnym poszyciu;
"Kodeks IMDG" oznacza "Międzynarodowy Kodeks Morski Towarów Niebezpiecznych", stanowiący wykonanie przepisów części A rozdziału VII Międzynarodowej Konwencji o Bezpieczeństwie Życia na Morzu (SOLAS), opublikowany przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO) w Londynie;
"Kontener" oznacza urządzenie transportowe (nadwozie zdejmowane lub podobną konstrukcję):
- o trwałym charakterze, wystarczająco wytrzymałe, aby nadawało się do wielokrotnego użycia;
- o specjalnej konstrukcji, ułatwiającej przewóz towarów za pomocą jednego lub kilku środków transportu, bez ich przeładunku;
- zawierające elementy ułatwiające mocowanie i manipulowanie, zwłaszcza przy jego przeładunku z jednego środka transportu na drugi;
- zbudowane w sposób pozwalający na łatwy załadunek i rozładunek towarów (patrz również "Kontener zamknięty", "Duży kontener", "Kontener odkryty", "Kontener kryty opończą" i "Mały kontener");
Nadwozie wymienne ("swap body") jest to kontener, który zgodnie z Normą Europejską EN 283 (wydanie 1991) ma następującą charakterystykę:
- z punktu widzenia wytrzymałości mechanicznej jest on zbudowany jedynie do przewozu lądowego na wagonie lub na pojeździe, albo do przewozu na statkach typu "Ro-Ro";
- nie może być spiętrzany;
- może być zdejmowany z pojazdu za pomocą urządzenia stanowiącego wyposażenie tego pojazdu, ustawiany na własnych podporach i ponownie załadowany;
UWAGA: Określenie "kontener" nie obejmuje zwykłych opakowań, DPPL, kontenerów-cystern lub pojazdów;
"Kontener-cysterna" oznacza urządzenie transportowe odpowiadające definicji kontenera, zawierające zbiornik wraz z wyposażeniem, w tym także wyposażeniem ułatwiającym przemieszczanie kontenera-cysterny bez znaczącej zmiany jego orientacji w przestrzeni, używany do przewozu gazów, materiałów ciekłych, sproszkowanych lub granulowanych, o pojemności większej niż 0,45 m3 (450 litrów) w przypadku, gdy jest on używany do przewozu materiałów klasy 2;
UWAGA: DPPL spełniające wymagania działu 6.5 nie są uważane za kontenery-cysterny.
"Kontenery do przewozu luzem" oznacza jednostki ładunkowe (łącznie z wykładzinami i pokryciami) przeznaczone do przewozu materiałów stałych pozostających w bezpośrednim kontakcie z tymi jednostkami. Niniejsza definicja nie obejmuje opakowań, dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), dużych opakowań i cystern.
Kontenery do przewozu luzem oznaczają jednostki ładunkowe:
- o trwałym charakterze i wytrzymałości wystarczającej do ich wielokrotnego użycia;
- o specjalnej konstrukcji ułatwiającej przewóz towarów, jednym lub kilkoma rodzajami transportu, bez konieczności ich przeładunku;
- wyposażone w urządzenia ułatwiające manipulowanie nimi;
- o pojemności nie mniejszej niż 1,0 m3.
Przykładami kontenerów do przewozu luzem są: kontenery, kontenery morskie do przewozu luzem, wózki, pojemniki, nadwozia wymienne, kontenery korytowe, kontenery na rolkach, skrzynie ładunkowe pojazdów.
"Kontener kryty opończą " oznacza kontener wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;
"Kontener morski do przewozu luzem" oznacza kontener do przewozu luzem o specjalnej konstrukcji umożliwiającej jego wielokrotne użycie w przewozach z, do lub pomiędzy obiektami morskimi. Kontener morski do przewozu luzem powinien być zaprojektowany i zbudowany zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w sprawie dopuszczenia kontenerów morskich do używania na pełnym morzu, zawartymi w dokumencie MSC/Circ.860;"
"Kontener odkryty" oznacza kontener z otwartym dachem lub kontener-platformę;
"Kontener zamknięty" oznacza całkowicie obudowany kontener, posiadający sztywny dach, sztywne ściany boczne, sztywne ściany szczytowe i sztywną podłogę. Określenie to obejmuje kontenery z otwieranym dachem, o ile dach ten może być zamknięty na czas transportu;
"Korpus" (dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL złożone) oznacza właściwe naczynie wraz z otworami i ich zamknięciami, ale z wyłączeniem wyposażenia obsługowego;
L
Ł
"Ładunek całkowity" oznacza ładunek pochodzący od jednego nadawcy, mającego wyłączne prawo do wykorzystania pojazdu lub dużego kontenera, a wszystkie czynności załadunkowe i rozładunkowe wykonywane są zgodnie z instrukcjami nadawcy lub odbiorcy;
UWAGA: W odniesieniu do klasy 7 odpowiednim określeniem jest "używanie wyłączne", patrz 2.2.7.2.
M
"Maksymalna dopuszczalna masa brutto":
(a) (dla wszystkich rodzajów DPPL, innych niż DPPL elastyczne) oznacza łączną masę DPPL z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym powiększoną o maksymalną masę netto;
(b) dla cystern, oznacza tarę cysterny i maksymalny dopuszczalny ładunek;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Maksymalna masa netto" oznacza wyrażoną w kilogramach maksymalną masę netto zawartości pojedynczego opakowania lub maksymalną masę łączną opakowań wewnętrznych i ich zawartości;
"Maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne)" oznacza najwyższą spośród następujących trzech wartości:
(a) najwyższe dopuszczone ciśnienie efektywne w zbiorniku w czasie napełniania (maksymalne dopuszczone ciśnienie napełnienia);
(b) najwyższe dopuszczone ciśnienie efektywne w zbiorniku w czasie opróżniania (maksymalne dopuszczone ciśnienie opróżniania); oraz
(c) efektywne ciśnienie manometryczne w zbiorniku powstałe w wyniku oddziaływania znajdującego się w nim materiału (wraz z innymi gazami, które mogą się w nim znajdować) przy najwyższej temperaturze roboczej.
Jeżeli wymagania szczególne podane w dziale 4.3 nie stanowią inaczej, wartość powyższego ciśnienia roboczego (ciśnienia manometrycznego) nie może być niższa od prężności par materiału napełniającego w temperaturze 50°C (ciśnienie absolutne).
W przypadku cystern wyposażonych w zawory bezpieczeństwa (z płytką bezpieczeństwa lub bez niej), innych niż cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2 sprężonych, skroplonych lub rozpuszczonych, maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne) powinno być równe ciśnieniu otwarcia tych zaworów.
(Patrz również "ciśnienie obliczeniowe", "ciśnienie opróżniania", "ciśnienie napełniania" i "ciśnienie próbne".);
UWAGA 1: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
UWAGA 2: W odniesieniu do naczyń kriogenicznych zamkniętych, patrz uwaga pod 6.2.1.3.3.5;
"Maksymalny dopuszczalny ładunek" (dla DPPL elastycznych) oznacza największą dopuszczalną masę netto, dla której DPPL jest przeznaczony, i do przewozu której jest on dopuszczony;
"Mały kontener" oznacza kontener o pojemności nie mniejszej niż 1 m3 i nie większej niż 3 m3;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2;
"Masa sztuki przesyłki" oznacza masę brutto sztuki przesyłki, o ile nie podano inaczej. Masa brutto nie obejmuje masy kontenerów i cystern użytych do przewozu towarów;
"Materiał ciekły" oznacza materiał, który w temperaturze 50°C ma prężność par nie większą niż 300 kPa (3 bary), nie jest całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa, i który:
(a) charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia równą lub niższą niż 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa; lub
(b) jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90; lub
(c) nie jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem), podanymi pod 2.3.4;
UWAGA: Dla potrzeb wymagań wobec cystern, "przewóz w stanie ciekłym" oznacza przewóz:
- materiałów ciekłych, zgodnych z powyższą definicją; lub
- materiałów stałych nadawanych do przewozu w stanie stopionym.
"Materiał stały" oznacza:
(a) materiał, który charakteryzuje się temperaturą topnienia lub początku topnienia wyższą niż 20°C, pod ciśnieniem atmosferycznym 101,3 kPa; lub
(b) materiał, który nie jest ciekły zgodnie z metodą badania ASTM D 4359-90, albo który jest pastowaty zgodnie z kryteriami mającymi zastosowanie do badań w celu oznaczania płynności (badanie penetrometrem), podanymi pod 2.3.4;
"MEGC" - patrz "wieloelementowy kontener do gazu";
N
"Nabój gazowy, ciśnieniowy", patrz "aerozol lub pojemnik aerozolowy",
"Nabój gazowy" oznacza naczynie jednorazowego użytku, zawierające gaz lub mieszaninę gazów pod ciśnieniem. Może być ono wyposażone w zawór;
"Naczynie" oznacza pojemnik wraz z zamknięciami, służący do utrzymania w jego wnętrzu materiałów lub przedmiotów. Definicja ta nie dotyczy zbiorników cystern (patrz również "naczynie kriogeniczne", "naczynie wewnętrzne", "naczynie wewnętrzne, sztywne" i "nabój gazowy");
"Naczynie" (klasa 1) oznacza skrzynię, butelkę, puszkę, bęben, słój lub tubę, wraz z zamknięciami, użyte jako opakowanie wewnętrzne lub pośrednie;
"Naczynie ciśnieniowe" oznacza określenie grupowe obejmujące butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe, zamknięte naczynia kriogeniczne i wiązki butli;
"Naczynie kriogeniczne" oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe, izolowane cieplnie, o pojemności wodnej nie większej niż 1.000 litrów, przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych;
"Naczynie małe, zawierające gaz", patrz "pojemnik aerozolowy";
"Naczynie wewnętrzne, sztywne" (dla DPPL złożonych) oznacza naczynie, które zachowuje swój kształt po opróżnieniu z zawartości, bez zamykania i bez zastosowania obudowy zewnętrznej. Każde naczynie wewnętrzne, które nie jest naczyniem "sztywnym" uważa się za naczynie "elastyczne";
"Naczynie wewnętrzne" oznacza naczynie, które dla umożliwienia pełnienia przez nie funkcji ochronnych wymaga zastosowania opakowania zewnętrznego;
"Nadawca" oznacza przedsiębiorstwo, które wysyła towary niebezpieczne, zarówno we własnym imieniu jak też w imieniu osoby trzeciej. Jeżeli operacja transportowa odbywa się na podstawie umowy przewozu, to za nadawcę uważa się to przedsiębiorstwo, które jest nadawcą zgodnie z umową przewozu;
"Nadwozie wymienne" patrz "kontener";
"Napełniający" oznacza przedsiębiorstwo, które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do cystern (pojazdów-cystern, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych i kontenerów-cystern), albo do pojazdów, do dużych lub małych kontenerów do przewozu luzem, do pojazdów-baterii lub do MEGC;
"Nazwa techniczna" oznacza uznaną nazwę chemiczną, uznaną nazwę biologiczną lub inną nazwę używaną aktualnie w piśmiennictwie naukowo-technicznym (patrz 3.1.2.8.1.1);
"Numer UN" (numer ONZ) oznacza czterocyfrowy numer rozpoznawczy materiału lub przedmiotu, pochodzący z "Przepisów modelowych ONZ";
O
"Odbiorca" oznacza odbiorcę zgodnie z umową przewozu. Jeżeli zgodnie z przepisami dotyczącymi umowy przewozu, odbiorca wyznacza osobę trzecią, to osobę tę uważa się za odbiorcę w rozumieniu ADR. Jeżeli operacja transportowa odbywa się bez umowy przewozu, to za odbiorcę uważa się przedsiębiorstwo, które odbiera ładunek z towarami niebezpiecznymi po jego przybyciu;
"Odpady" oznaczają materiały, roztwory, mieszaniny lub przedmioty, które nie są przewidziane do bezpośredniego zastosowania, ale są przewożone w celu ich utylizacji, składowania lub zniszczenia przez spalenie lub w inny sposób;
"Ogrzewacz spalinowy" oznacza urządzenie wykorzystujące w sposób bezpośredni paliwo gazowe lub ciekłe, lecz nie wykorzystujące ciepła pochodzącego z silnika napędzającego pojazd;
"Opakowanie" oznacza pojemnik oraz inne elementy konstrukcyjne lub materiały potrzebne do utrzymania funkcji ochronnej tego pojemnika wobec jego zawartości (patrz także "opakowanie kombinowane", "opakowanie złożone (tworzywo sztuczne)", "opakowanie złożone (szkło, porcelana lub kamionka)", "opakowanie wewnętrzne", "duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL)", "opakowanie pośrednie", "duże opakowanie", "opakowanie metalowe lekkie", "opakowanie zewnętrzne", "opakowanie regenerowane", "opakowanie przerobione", "opakowanie wtórne", "opakowanie awaryjne" oraz "opakowanie pyłoszczelne);
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2.
"Opakowanie awaryjne" oznacza opakowanie specjalne, w którym umieszcza się uszkodzone, wadliwe lub nieszczelne sztuki przesyłki lub towary niebezpieczne, które rozsypały się lub wyciekły, przeznaczone do przewozu w celu ich odzyskania lub utylizacji;
"Opakowanie kombinowane" oznacza opakowanie zastosowane do celów przewozowych, składające się z jednego lub kilku opakowań wewnętrznych umieszczonych w opakowaniu zewnętrznym, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.1.1.5;
UWAGA: Określenie "wewnętrzne" w przypadku opakowania kombinowanego odnosi się zawsze do "opakowania wewnętrznego" a nie do "naczynia wewnętrznego". Przykładem takiego "opakowania wewnętrznego" jest butelka szklana.
"Opakowanie metalowe lekkie" oznacza opakowanie metalowe o przekroju kołowym, eliptycznym, prostokątnym lub wielokątnym (również stożkowe) oraz opakowanie z kołpakiem stożkowym lub opakowanie w postaci wiadra, o grubości ścianki mniejszej niż 0,5 mm (np. z blachy stalowej ocynkowanej), o dnie płaskim lub wypukłym, wyposażone w jeden lub kilka otworów i nie objęte definicjami dla bębnów i kanistrów;
"Opakowanie pośrednie" oznacza opakowanie umieszczone pomiędzy opakowaniem wewnętrznym lub przedmiotem a opakowaniem zewnętrznym;
"Opakowanie przerobione" oznacza w szczególności:
(a) bębny metalowe, które:
(i) są wytwarzane jako typ UN zgodny z wymaganiami działu 6.1, z typu nie będącego typem UN;
(ii) są wynikiem przetworzenia jednego typu UN, zgodnego z wymaganiami działu 6.1, na inny typ UN; lub
(iii) przeszły operację wymiany integralnych elementów struktury (takich jak wieka niezdejmowane);
(b) bębny z tworzywa sztucznego, które:
(i) są wynikiem przetworzenia jednego typu UN, zgodnego z wymaganiami działu 6.1, na inny typ UN (np. 1H1 na 1H2); lub
(ii) przeszły operację wymiany integralnych elementów struktury;
Opakowania przerobione podlegają takim samym wymaganiom działu 6.1, jakie stosowane są w odniesieniu do nowych opakowań tego samego typu;
"Opakowanie pyłoszczelne" oznacza opakowanie nieprzepuszczalne dla suchej zawartości, w tym również dla materiału rozdrobnionego powstającego podczas przewozu;
"Opakowanie regenerowane" oznacza w szczególności:
(a) bębny metalowe, które są:
(i) oczyszczone do oryginalnych materiałów konstrukcyjnych ze wszystkich utworzonych złogów, z wewnętrznej i zewnętrznej korozji oraz z powłok zewnętrznych i nalepek;
(ii) przywrócone do oryginalnego kształtu i obrysu z wyprostowanymi i uszczelnionymi pobocznicami oraz wymienionymi wszystkimi uszczelnieniami nieintegralnymi; oraz
(iii) sprawdzone po oczyszczeniu, ale przed malowaniem, w celu odrzucenia opakowań z widocznymi wżerami, znacznym zmniejszeniem grubości materiału, zmęczeniem materiału, uszkodzonymi gwintami, zamknięciami lub z innymi znaczącymi uszkodzeniami;
(b) bębny i kanistry z tworzywa sztucznego, które:
(i) są oczyszczone do oryginalnych materiałów konstrukcyjnych ze wszystkich utworzonych złogów oraz z powłok zewnętrznych i z nalepek;
(ii) mają wymienione wszystkie uszczelnienia nieintegralne; oraz
(iii) są sprawdzone po oczyszczeniu w celu odrzucenia opakowań z widocznymi rozdarciami, fałdami lub pęknięciami, albo z uszkodzonymi gwintami, zamknięciami lub z innymi znaczącymi uszkodzeniami;
"Opakowanie wewnętrzne" oznacza opakowanie, które podczas przewozu wymaga zastosowania opakowania zewnętrznego;
"Opakowanie wtórne" oznacza opakowanie, które zostało sprawdzone i uznane za wolne od uszkodzeń wpływających na zdolność do wytrzymywania obciążeń w próbie eksploatacyjnej. Określenie to obejmuje opakowania, które były napełniane tą samą lub podobną, zgodną zawartością i były przewożone w sieci dystrybucyjnej kontrolowanej przez nadawcę produktu;
"Opakowanie zbiorcze" oznacza opakowanie użyte przez jednego nadawcę w celu umieszczenia w nim jednej lub więcej sztuk przesyłki, zgrupowanych w jednostkę łatwiejszą do manipulowania i układania podczas przewozu. Przykładami opakowań zbiorczych są:
(a) taca ładunkowa taka jak paleta, na której umieszczono kilka sztuk przesyłki lub spiętrzono je i zabezpieczono za pomocą folii rozciągliwych, termokurczliwych lub taśm, albo w inny odpowiedni sposób; lub
(b) zewnętrzne opakowanie ochronne takie jak skrzynia lub klatka;
"Opakowanie zewnętrzne" oznacza zabezpieczenie zewnętrzne opakowania złożonego lub kombinowanego, wraz z materiałami chłonnymi, materiałami wypełniającymi i wszelkimi innymi elementami niezbędnymi do utrzymania i ochrony naczyń wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych;
"Opakowanie złożone (szkło, porcelana, kamionka)" oznacza opakowanie składające się z naczynia wewnętrznego szklanego, porcelanowego lub kamionkowego oraz z opakowania zewnętrznego (wykonanego z metalu, drewna, tektury, tworzywa sztucznego, tworzywa spienionego, itp.). Opakowanie takie raz złączone pozostaje trwale nierozłączne; w takiej postaci jest ono napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane;
UWAGA: Określenie "wewnętrzne" w odniesieniu do opakowania złożonego odnosi się normalnie do "naczynia wewnętrznego". Na przykład w przypadku opakowania typu 6HA1 (opakowanie złożone, tworzywo sztuczne) naczyniem wewnętrznym jest naczynie z tworzywa sztucznego, które nie jest projektowane w celu wypełniania funkcji ochronnych bez użycia "opakowania zewnętrznego", a zatem nie jest ono "opakowaniem wewnętrznym".
"Opakowanie złożone (tworzywo sztuczne)" oznacza opakowanie składające się z naczynia wewnętrznego z tworzywa sztucznego i z opakowania zewnętrznego (wykonanego z metalu, tektury, sklejki, itp.). Opakowanie takie raz złączone pozostaje trwale nierozłączne; w takiej postaci jest ono napełniane, magazynowane, przewożone i opróżniane;
UWAGA: Patrz uwaga pod określeniem "opakowanie złożone (szkło, porcelana, kamionka)".
"Operator kontenera-cysterny / cysterny przenośnej" oznacza przedsiębiorstwo, na które zarejestrowany jest dany kontener-cysterna / cysterna przenośna;
P
"Pakujący" oznacza przedsiębiorstwo, które umieszcza towary niebezpieczne w opakowaniach, z uwzględnieniem dużych opakowań i dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), a także - jeżeli jest to konieczne - przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu;
"Podręcznik badań i kryteriów" oznacza "Zalecenia ONZ dotyczące transportu towarów niebezpiecznych. Podręcznik badań i kryteriów", ("United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods. Manual of Tests and Criteria"), wydanie czwarte poprawione, opublikowane przez ONZ (ST/SG/AC.10/11/Rev.4);
"Pojazd" patrz "pojazd-bateria", "pojazd-cysterna", "pojazd kryty opończą" i "pojazd zamknięty";
"Pojazd-bateria" oznacza pojazd zawierający elementy połączone ze sobą wspólnym kolektorem i przymocowane na stałe do jednostki transportowej. Za elementy pojazdu-baterii uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli (zwane też "ramami"), bębny ciśnieniowe, jak również cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności co najmniej 450 litrów;
"Pojazd-cysterna" oznacza pojazd przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu cieczy, gazów, materiałów sproszkowanych lub granulowanych, zawierający jedną lub kilka cystern stałych. Poza właściwym pojazdem lub elementami układu jezdnego stosowanymi zamiast pojazdu, pojazd-cysterna zawiera jeden lub kilka zbiorników wraz z ich wyposażeniem i elementami łączącymi te zbiorniki z pojazdem lub z układem jezdnym;
"Pojazd kryty opończą" oznacza pojazd wyposażony w opończę w celu ochrony załadowanych towarów;
"Pojazd odkryty" oznacza pojazd, którego podłoga nie ma żadnej nadbudowy lub jest zaopatrzona tylko w burty boczne i tylną;
"Pojazd zamknięty" oznacza pojazd z nadwoziem, które można zamknąć;
"Pojemnik aerozolowy" patrz "aerozol lub pojemnik aerozolowy";
"Pojemność maksymalna" oznacza maksymalną pojemność naczynia lub opakowania, w tym dużego pojemnika do przewozu luzem (DPPL) i dużego opakowania, wyrażoną w metrach sześciennych lub litrach;
"Pojemność nominalna naczynia" oznacza nominalną objętość materiału niebezpiecznego zawartego w tym naczyniu, wyrażoną w litrach. Dla butli do gazów sprężonych pojemność nominalna równa jest pojemności wodnej butli;
"Pozycja grupowa" oznacza pozycję wykazu dotyczącą dokładnie zdefiniowanej grupy materiałów lub przedmiotów (patrz 2.1.1.2: B, C i D);
"Pozycja i.n.o. (pozycja inaczej nie określona)" oznacza pozycję grupową, do której mogą być zaliczone materiały, mieszaniny, roztwory lub przedmioty, jeżeli:
(a) nie są one wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2; oraz
(b) wykazują właściwości chemiczne, fizyczne lub niebezpieczne odpowiadające klasie, kodowi klasyfikacyjnemu, grupie pakowania oraz nazwie i opisowi danej pozycji i.n.o.;
"Próba szczelności" oznacza badanie cysterny, opakowania lub DPPL, wraz z ich wyposażeniem i zamknięciami w celu sprawdzenia szczelności;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Przedsiębiorstwo" oznacza osobę fizyczną lub prawną, niezależnie od tego czy wykonuje ona działalność zarobkową czy nie, stowarzyszenie lub grupę osób bez osobowości prawnej, niezależnie od tego czy wykonują one działalność zarobkową czy nie, organ posiadający osobowość prawną lub podległy organowi posiadającemu osobowość prawną;
"Przepisy Modelowe ONZ" oznacza "Przepisy Modelowe" (ang. "Model Regulations") stanowiące załącznik do trzynastego, poprawionego wydania "Zaleceń ONZ dotyczących transportu towarów niebezpiecznych" ("United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods"), opublikowane przez ONZ (ST/SG/AC.10/1/Rev. 13);
"Przesyłka" oznacza każdą sztukę lub sztuki przesyłki, albo ładunek z materiałami niebezpiecznymi przeznaczone przez nadawcę do przewozu;
"Przewoźnik" oznacza przedsiębiorstwo, które wykonuje operację transportową na podstawie umowy przewozu lub bez niej;
"Przewóz" oznacza przemieszczanie towarów niebezpiecznych, z uwzględnieniem postojów koniecznych z punktu widzenia warunków transportu oraz z uwzględnieniem okresów wynikających z warunków ruchu drogowego, w których towary niebezpieczne znajdują się w pojazdach, cysternach i kontenerach, przed, podczas i po przemieszczeniu;
Definicja ta obejmuje również krótkotrwałe składowanie towarów niebezpiecznych, występujące między operacjami transportowymi, związane ze zmianą rodzaju lub środka transportu (przeładunek). Ma to zastosowanie pod warunkiem, że mogą być okazane na żądanie dokumenty przewozowe, w których wskazane jest miejsce wydania i miejsce odbioru, oraz pod warunkiem, że sztuki przesyłki i cysterny nie były otwierane w czasie takiego składowania, z wyjątkiem przypadków, gdy były kontrolowane przez właściwe władze.
"Przewóz luzem" oznacza przewóz w pojazdach lub kontenerach nieopakowanych materiałów stałych lub przedmiotów. Określenie to nie dotyczy towarów opakowanych oraz materiałów przewożonych w cysternach;
R
"Reakcja niebezpieczna" oznacza:
(a) spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;
(b) wydzielanie gazów palnych, duszących, utleniających lub trujących;
(c) tworzenie materiałów żrących;
(d) tworzenie materiałów niestabilnych; oraz
(e) niebezpieczny wzrost ciśnienia (tylko w odniesieniu do cystern);
"Regulamin EKG" oznacza regulamin stanowiący załącznik do Porozumienia dotyczącego przyjęcia jednolitych warunków homologacji i wzajemnego uznawania homologacji wyposażenia i części pojazdów samochodowych (Porozumienie z 1958 r., wraz ze zmianami);
"RID" oznacza "Regulamin o międzynarodowym przewozie kolejami towarów niebezpiecznych", stanowiący załącznik I do dodatku B (ujednolicone przepisy do umowy o międzynarodowym przewozie towarów kolejami - CIM) do Konwencji COTIF (Konwencji o międzynarodowych przewozach kolejami);
S
"Składnik palny" (w odniesieniu do aerozoli i nabojów gazowych) oznacza gaz, który jest palny w powietrzu pod ciśnieniem atmosferycznym, albo materiał lub preparat w stanie ciekłym, którego temperatura zapłonu jest równa lub niższa od 100°C;
"Skrzynia" oznacza opakowanie z pełnymi, prostokątnymi lub wielobocznymi powierzchniami, wykonane z metalu, drewna, materiału drewnopochodnego, tektury, tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału. Dopuszcza się stosowanie małych otworów w celu ułatwienia manipulowania lub otwierania, albo w celu spełnienia wymagań klasyfikacyjnych, pod warunkiem, że nie powodują one naruszenia integralności opakowania podczas przewozu;
"Stal miękka" oznacza stal o minimalnej wytrzymałości na rozciąganie pomiędzy 360 N/mm2 a 440 N/mm2;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Stal odniesienia" oznacza stal o minimalnej wytrzymałości na rozciąganie równej 370 N/mm2 i wydłużeniu po rozerwaniu równym 27%;
"Stopień napełnienia" oznacza stosunek masy gazu znajdującego się w gotowym do użycia naczyniu ciśnieniowym do masy wody, która w temperaturze 15°C wypełniłaby całkowicie to naczynie;
"Szpula" (klasa 1) oznacza urządzenie wykonane z tworzywa sztucznego, drewna, tektury, metalu lub innego odpowiedniego materiału, wyposażone w trzpień obrotowy, ze ściankami zewnętrznymi na obu końcach trzpienia lub bez takich ścianek. Materiały i przedmioty mogą być nawinięte na trzpień i utrzymywane w tej pozycji przez ścianki boczne;
"Sztuka przesyłki" oznacza końcowy produkt operacji pakowania, składający się z opakowania, dużego opakowania lub DPPL wraz z jego zawartością, które przygotowane są do wysyłki. Określenie to obejmuje naczynia do gazów zdefiniowane w niniejszym podrozdziale, jak również przedmioty, które ze względu na swój rozmiar, masę lub kształt mogą być przewożone bez opakowania, albo w pakietach, klatkach lub w urządzeniach do przenoszenia. Określenie to nie obejmuje towarów nieopakowanych przewożonych luzem w kontenerach lub pojazdach oraz towarów przewożonych w cysternach;
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz 2.2.7.2.
T
"Taca" (klasa 1) oznacza płytę wykonaną z metalu, tworzywa sztucznego, drewna, tektury lub innego odpowiedniego materiału, która umieszczana jest w opakowaniu wewnętrznym, pośrednim lub zewnętrznym i ma na celu ciasne dopasowanie zawartości takiego opakowania. Powierzchnia tacy może być ukształtowana w taki sposób, żeby opakowania lub przedmioty mogły być na niej umieszczane, bezpiecznie unieruchomione i oddzielone jedno od drugiego;
"Temperatura awaryjna" oznacza temperaturę, po osiągnięciu której, w przypadku utraty możliwości regulacji temperatury, należy rozpocząć wykonywanie procedur awaryjnych;
"Temperatura kontrolowana" oznacza najwyższą temperaturę, w której mogą być bezpiecznie przewożone nadtlenki organiczne oraz materiały samoreaktywne;
"Temperatura krytyczna" oznacza temperaturę, powyżej której materiał nie może występować w stanie ciekłym;
"Temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu" (TSR) oznacza najniższą temperaturę, w której może nastąpić samoprzyspieszający się rozkład materiału znajdującego się w opakowaniu użytym do przewozu. Przepisy dotyczące określania TSR oraz skutków ogrzewania materiału w naczyniu zamkniętym podane są w części II "Podręcznika badań i kryteriów";
"Temperatura zapłonu" oznacza najniższą temperaturę cieczy, w której jej pary tworzą z powietrzem palną mieszaninę;
"Tkanina z tworzywa sztucznego" (dla DPPL elastycznych) oznacza materiał z orientowanych tasiemek lub pojedynczych włókien z odpowiedniego tworzywa sztucznego.
"Towary niebezpieczne" oznacza materiały i przedmioty, których przewóz na podstawie ADR jest zabroniony, albo jest dopuszczony wyłącznie na warunkach podanych w ADR;
"TSR" (ang. SADT) patrz "temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu";
"Tworzywo sztuczne odzyskane" oznacza materiał odzyskany ze zużytych opakowań przemysłowych, które zostały oczyszczone i przygotowane do przetworzenia na inne opakowania;
U
"Urządzenie manipulacyjne" (dla DPPL elastycznych) oznacza pas nośny, pętlę, uchwyt lub ramę, które są zamocowane do korpusu DPPL lub stanowią jego przedłużenie;
V
W
"Wiązka butli" oznacza zestaw trwale umocowanych butli, połączonych ze sobą wspólnym kolektorem i przewożony jako całość. Całkowita pojemność wodna wiązki butli nie powinna być większa niż 3.000 litrów, z wyjątkiem wiązek przeznaczonych do przewozu gazów trujących klasy 2 (grupy oznaczone kodem rozpoczynającym się od litery "T", zgodnie z przepisem 2.2.2.1.3), dla których pojemność wodna wiązki powinna być ograniczona do 1.000 litrów;
"Wieloelementowy kontener do gazu" (MEGC) oznacza jednostkę składającą się z elementów połączonych ze sobą kolektorem i zamocowanych w ramie. Za elementy wieloelementowego kontenera do gazu uważa się następujące elementy: butle, zbiorniki rurowe, wiązki butli, beczki ciśnieniowe oraz cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, o pojemności większej niż 450 litrów;
UWAGA: W odniesieniu do MEGC UN, patrz dział 6.7.
"Właściwa władza" oznacza organ, organy albo inną instytucję lub instytucje, upoważnione w każdym kraju i w każdym szczególnym przypadku zgodnie z prawem krajowym;
"Worek" oznacza elastyczne opakowanie z papieru, folii, tworzywa sztucznego, materiału tkanego lub innego odpowiedniego materiału;
"Wykładzina" oznacza osłonę cylindryczną lub worek, wraz z otworami i zamknięciami, umieszczone wewnątrz opakowania, w tym także dużego opakowania lub DPPL, ale nie stanowiące integralnej części tego opakowania;
"Wyposażenie konstrukcyjne" oznacza:
(a) w odniesieniu do cystern stałych lub odejmowalnych - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik;
(b) w odniesieniu do kontenerów-cystern - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik;
(c) w odniesieniu do elementów pojazdów-baterii lub MEGC - wewnętrzne lub zewnętrzne wzmocnienia, zamocowania, elementy zabezpieczające lub stabilizujące zbiornik lub naczynia;
(d) w odniesieniu do DPPL, innych niż DPPL elastyczne - wzmocnienia, zamocowania, elementy manipulacyjne, zabezpieczające lub stabilizujące korpus (wraz z paletą-podstawą dla DPPL złożonych z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego);
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Wyposażenie obsługowe" oznacza:
(a) w odniesieniu do cystern - urządzenia służące do napełniania i opróżniania, wentylacji, zabezpieczenia, ogrzewania i izolacji cieplnej, a także przyrządy pomiarowe;
(b) w odniesieniu do elementów pojazdów-baterii lub MEGC - urządzenia służące do napełniania i opróżniania, łącznie z kolektorem, do zabezpieczenia, a także przyrządy pomiarowe;
(c) w odniesieniu do DPPL - urządzenia do napełniania i opróżniania, wyrównywania ciśnienia lub odpowietrzania, zabezpieczenia, ogrzewania i izolacji cieplnej, a także przyrządy pomiarowe;
UWAGA: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
Z
"Załadowca" oznacza przedsiębiorstwo, które dokonuje załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu lub dużego kontenera;
"Zamknięcie" oznacza urządzenie służące do zamykania otworu naczynia;
"Zapewnienie jakości" oznacza systematyczny program kontroli i inspekcji stosowany przez organizację lub organ, mający na celu zapewnienie, aby przepisy bezpieczeństwa zawarte w ADR były stosowane w praktyce;
"Zapewnienie zgodności" (materiały promieniotwórcze) oznacza systematyczny program działań stosowanych przez właściwą władzę, których celem jest zapewnienie stosowania w praktyce wymagań ADR;
"Zawór bezpieczeństwa" oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie cysterny przed nadmiernym wzrostem ciśnienia wewnętrznego;
"Zawór podciśnieniowy" oznacza urządzenie sprężynowe uruchamiane automatycznie na skutek ciśnienia, którego zadaniem jest zabezpieczenie cysterny przed nadmiernym spadkiem ciśnienia wewnętrznego;
"Zbiornik rurowy" (klasa 2) oznacza transportowe naczynie ciśnieniowe bez szwu o pojemności wodnej większej niż 150 litrów, lecz nie większej niż 3.000 litrów;
"Zbiornik" oznacza powłokę mieszczącą w sobie materiał (łącznie z otworami i ich zamknięciami);
UWAGA 1: Definicja ta nie ma zastosowania do naczyń.
UWAGA 2: W odniesieniu do cystern przenośnych, patrz dział 6.7.
"Zwykła obsługa DPPL elastycznego" oznacza zwykłe czynności obsługowe dotyczące elastycznych DPPL z tworzywa sztucznego lub z włókna, np.:
(a) czyszczenie; lub
(b) wymianę części nieintegralych, np. nieintegralych wykładzin lub ściągów zamknięć, na części wykonane zgodnie z oryginalną specyfikacją producenta,
pod warunkiem, że czynności te nie wpływają negatywnie na właściwości ochronne DPPL elastycznego i nie powodują zmiany jego typu konstrukcji;
"Zwykła obsługa DPPL sztywnego" oznacza zwykłe czynności obsługowe dotyczące DPPL metalowych, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego lub DPPL złożonych, np.:
(a) czyszczenie;
(b) demontaż i ponowny montaż albo wymianę zamknięć korpusu (łącznie z ich uszczelkami) lub wyposażenia obsługowego, wykonane zgodnie z oryginalną specyfikacją producenta i pod warunkiem, że sprawdzono po tych czynnościach szczelność DPPL; lub
(c) regeneracja elementów konstrukcyjnych, które nie pełnią bezpośrednio funkcji ochronnych wobec towarów niebezpiecznych i nie odpowiadają za utrzymanie ciśnienia podczas rozładunku, przeprowadzona w taki sposób, aby utrzymana była zgodność z typem konstrukcji i nie została naruszona funkcja ochronna DPPL (np. wzmocnienie nóg lub elementów służących do podnoszenia).
1.2.2 Jednostki miar
1.2.2.1 W ADR stosowane są następujące jednostki miara:
| Wielkość | Jednostka SIb | Inne dopuszczone jednostki | Zależności między jednostkami |
| Długość | m (metr) | - | - |
| Powierzchnia | m2 (metr kwadratowy) | - | - |
| Objętość | m3 (metr sześcienny) | lc (litr) | 1 l = 10-3 m3 |
| Czas | s (sekunda) | min (minuta) | 1 min = 60 s |
| | | h (godzina) | 1 h = 3.600 s |
| | | d (doba) | 1 d = 86.400 s |
| Masa | kg (kilogram) | g (gram) | 1 g = 10-3 kg |
| | | t (tona) | 1 t = 103 kg |
| Gęstość (masy) | kg/m3 | kg/l | 1 kg/l = 103 kg/m3 |
| Temperatura | K (kelwin) | °C (stopień Celsjusza) | 0°C = 273,15 K |
| Różnica temperatur | K (kelwin) | °C (stopień Celsjusza) | 1°C = 1 K |
| Siła | N (niuton) | - | 1 N = 1 kg m/s2 |
| Ciśnienie | Pa (paskal) | bar (bar) | 1 bar = 105 Pa |
| | | | 1 Pa = 1 N/m2 |
| Naprężenie | N/m2 | N/mm2 | 1 N/mm2 = 1MPa |
| Praca | | kWh | 1 kWh = 3,6 MJ |
| Energia | J (dżul) | (kilowatogodzina) | 1 J = 1 N m = 1 W s |
| Ilość ciepła | | eV (elektronowolt) | 1 eV = 0,1602 x 10-18 J |
| Moc | W (wat) | - | 1 W = 1 J/s = 1 N m/s |
| Lepkość kinematyczna | m2/s | mm2/s | 1 mm2/s =10-6 m2/s |
| Lepkość dynamiczna | Pa s | mPa s | 1 mPa x s = 10-3 Pa x s |
| Aktywność | Bq (bekerel) | - | - |
| Równoważnik dawki | Sv (siwert) | - | - |
a Przy przekształcaniu jednostek alternatywnych na jednostki układu Si dopuszcza się następujące zaokrąglenia:
Siła Naprężenie
1 kG = 9,807 N 1 kG/mm2 = 9,807 N/mm2
1 N = 0,102 kG 1 N/mm2 = 0,102 kG/mm2
Ciśnienie
1 Pa = 1 N/m2 = 10 -5 bar = 1,02 x 10 -5 kG/cm2 = 0,75 x 10 -2 tor
1 bar = 105 Pa = 1,02 kG/cm2 = 750 tor
1 kG/cm2 = 9,807 x 104 Pa = 0,9807 bar = 736 tor
1 tor = 1,33 x 102 Pa = 1,33 x 10-3 bar = 1,36 x 10 -3 kG/cm2
Energia, praca, ilość ciepła
1 J = 1 N m = 0,278 x 10 -6 kWh = 0,102 kGm = 0,239 x 10 -3 kcal
1 kWh = 3,6 x 106 J = 367 x 103 kGm = 860 kcal
1 kGm = 9,807 J = 2,72 x 10 -6 kWh = 2,34 x 10 -3 kcal
1 kcal = 4,19 x 103 J = 1,16 x 10 -3 kWh = 427 kGm
Moc Lepkość kinematyczna
1 W = 0,102 kGm/s = 0,86 kcal/h 1 m2/s = 10 4 St (stokesów)
1 kGm/s = 9,807 W = 8,43 kcal/h 1 St = 10 -4 m2/s
1 kcal/h = 1,16 W= 0,119 kGm/s
Lepkość dynamiczna
1 Pa x s = 1 N x s/m2 = 10 P (puazów) = 0,102 kG x s/m2
1 P = 0,1 Pa x s = 0,1 N x s/m2 = 1,02 x 10 -2 kG x s/m2
1 kG x s/m2 = 9,807 Pa x s = 9,807 N x s/m2 = 98,07 P
b Międzynarodowy układ jednostek (SI) jest wynikiem postanowień Generalnej Konferencji Miar i Wag (Adres: Pavillon de Breteuil, Parc de St-Cloud, F-92 310 Severes).
c W przypadku użycia maszyny do pisania (drukarki), w której znaki "l" (litera "l") i "1" (cyfra "1") nie różnią się od siebie, dopuszcza się użycie skrótu "L" zamiast "l".
Dziesiętne wielokrotności i podwielokrotności jednostki miary mogą być wyrażane poprzez dodanie do nazwy lub symbolu tej jednostki przedrostków lub symboli o następującym znaczeniu:
| Mnożnik | | Przedrostek | Symbol |
| 1.000.000.000.000.000.000 = 1018 | trylion | eksa | E |
| 1.000.000.000.000.000 = 1015 | biliard | peta | P |
| 1.000.000.000.000 = 1012 | bilion | tera | T |
| 1.000.000.000 = 109 | miliard | giga | G |
| 1.000.000 = 106 | milion | mega | M |
| 1.000 = 103 | tysiąc | kilo | k |
| 100 = 102 | sto | hekto | h |
| 10 = 101 | dziesięć | deka | da |
| 0,1 = 10-1 | dziesiąta | decy | d |
| 0,01 = 10-2 | setna | centy | c |
| 0,001 = 10-3 | tysiączna | mili | m |
| 0,000 001 = 10-6 | milionowa | mikro | µ |
| 0,000 000 001 = 10-9 | miliardowa | nano | n |
| 0,000 000 000 001 = 10-12 | bilionowa | piko | p |
| 0,000 000 000 000 001 = 10-15 | biliardowa | femto | f |
| 0,000 000 000 000 000 001 = 10-18 | trylionowa | atto | a |
1.2.2.2 Jeżeli nie podano inaczej, znak "%" w rozumieniu ADR oznacza:
(a) w przypadku mieszanin materiałów stałych lub materiałów ciekłych, a także w przypadku roztworów oraz materiałów stałych zwilżonych cieczą - udział procentowy masy materiału w odniesieniu do całkowitej masy mieszaniny, roztworu lub zwilżonego materiału stałego;
(b) w przypadku mieszanin gazów sprężonych napełnianych ciśnieniowe, stosunek objętości określony jako procentowy udział gazu w objętości całkowitej mieszaniny, lub przy napełnianiu wg masy - stosunek mas określony jako udział procentowy masy gazu w całkowitej masie mieszaniny;
(c) w przypadku mieszanin gazów skroplonych i gazów rozpuszczonych - stosunek mas określony jako udział procentowy masy gazu w całkowitej masie mieszaniny.
1.2.2.3 Wartości wszystkich ciśnień dotyczących naczyń (np. ciśnienie próbne, ciśnienie wewnętrzne, ciśnienie powodujące otwarcie zaworów bezpieczeństwa) podawane są zawsze jako nadciśnienie (w stosunku do ciśnienia atmosferycznego); natomiast prężność par wyrażona jest zawsze jako ciśnienie bezwzględne.
1.2.2.4 Jeżeli w ADR podaje się stopień napełnienia naczyń, to - o ile nie jest podana inna temperatura - odnosi się on zawsze do materiału o temperaturze 15°C.
Dział 1.3
SZKOLENIE OSÓB ZAANGAŻOWANYCH W PRZEWÓZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH
1.3.1 Zakres i stosowanie
Osoby zatrudnione przez uczestników przewozu wskazanych w dziale 1.4, których obowiązki dotyczą przewozu towarów niebezpiecznych, powinny zostać przeszkolone w zakresie wymagań związanych z takim przewozem, stosownie do odpowiedzialności i obowiązków tych osób. Należy również uwzględnić wymagania szkoleniowe dotyczące ochrony towarów niebezpiecznych określone w dziale 1.10.
UWAGA 1: W odniesieniu do szkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa, patrz 1.8.3.
UWAGA 2: W odniesieniu do szkolenia załogi pojazdu, patrz 8.2.
1.3.2 Charakter szkolenia
Szkolenie powinno mieć formę określoną poniżej, odpowiednio do zakresu odpowiedzialności i obowiązków osoby, której dotyczy.
1.3.2.1 Szkolenie ogólne
Pracownicy powinni być zaznajomieni z wymaganiami ogólnymi zawartymi w przepisach o przewozie towarów niebezpiecznych.
1.3.2.2 Szkolenie stanowiskowe
Pracownicy powinni przejść szczegółowe szkolenie z zakresu przepisów o przewozie towarów niebezpiecznych, ściśle odpowiadające ich odpowiedzialności i obowiązkom.
W przypadkach, gdy przewóz towarów niebezpiecznych związany jest z transportem kombinowanym, pracownicy powinni być zaznajomieni z wymaganiami dotyczącymi innych rodzajów transportu.
1.3.2.3 Szkolenie z zakresu bezpieczeństwa
Pracownicy powinni przejść szkolenie na temat zagrożeń stwarzanych przez towary niebezpieczne, odpowiednio do stopnia ryzyka utraty zdrowia lub narażenia, mogących być skutkiem wypadku przy przewozie takich towarów, z uwzględnieniem ich załadunku i rozładunku.
Celem szkolenia powinno być zapoznanie pracowników z bezpiecznymi sposobami postępowania oraz z procedurami ratowniczymi.
1.3.2.4 Szkolenie z zakresu klasy 7
Dla potrzeb klasy 7, pracownicy powinni przejść odpowiednie szkolenie dotyczące zagrożeń pochodzących od materiałów promieniotwórczych oraz środków ostrożności stosowanych w celu ograniczenia własnego narażenia oraz narażenia innych osób, których może dotyczyć działanie tych pracowników.
1.3.3 Dokumentacja
Dane dotyczące wszystkich przeprowadzonych szkoleń powinny być przechowywane zarówno przez pracodawcę, jak również przez pracownika, i powinny być weryfikowane przy podejmowaniu nowego zatrudnienia. Szkolenie powinno być uzupełniane okresowo w celu uwzględnienia zmian w przepisach.
Dział 1.4
OBOWIĄZKI UCZESTNIKÓW PRZEWOZU W ZAKRESIE BEZPIECZEŃSTWA
1.4.1 Ogólne środki bezpieczeństwa
1.4.1.1 Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych powinni podejmować odpowiednie środki bezpieczeństwa, stosownie do natury i zakresu dających się przewidzieć zagrożeń, w celu zapobieżenia szkodom i urazom oraz, jeżeli jest to wskazane, w celu zminimalizowania ich skutków. Uczestnicy przewozu powinni, w każdym przypadku, stosować się do odpowiednich wymagań ADR.
1.4.1.2 W razie zaistnienia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa publicznego, uczestnicy przewozu powinni niezwłocznie powiadomić służby ratownicze oraz udostępnić im informacje potrzebne do prowadzenia działań.
1.4.1.3 ADR może określać obowiązki różnych uczestników przewozu.
Jeżeli Umawiająca się Strona uważa, że nie zostanie w ten sposób obniżony poziom bezpieczeństwa, to może w swoich przepisach krajowych przenieść obowiązki danego uczestnika przewozu na jednego lub kilku innych uczestników, pod warunkiem, że spełnione są obowiązki podane pod 1.4.2 i 1.4.3. O takich odstępstwach Umawiająca się Strona powinna powiadomić Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.
Wymagania podane pod 1.2.1, 1.4.2 i 1.4.3, definiujące uczestników przewozu i przyporządkowane im obowiązki, nie naruszają przepisów krajowych dotyczących skutków prawnych (natury kryminalnej, odpowiedzialności itd.), wynikających z faktu, że dany uczestnik przewozu jest np. osobą prawną, osobą samozatrudniającą się, pracodawcą lub pracownikiem.
1.4.2 Obowiązki głównych uczestników przewozu
UWAGA: W odniesieniu do materiałów promieniotwórczych, patrz także 1.7.6.
1.4.2.1 Nadawca
1.4.2.1.1 Nadawca towarów niebezpiecznych zobowiązany jest dostarczyć do przewozu tylko takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR. W zakresie podanym pod 1.4.1, powinien w szczególności:
(a) upewnić się, że towary niebezpieczne są sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b) zaopatrzyć przewoźnika w informacje i dane oraz, jeżeli to konieczne, w wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.), uwzględniając w szczególności wymagania podane w dziale 5.4 oraz w tabeli w części 3;
(c) używać wyłącznie opakowań, dużych opakowań i dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) oraz cystern (pojazdów-cystern, cystern odejmowalnych, pojazdów-baterii, MEGC, cystern przenośnych i kontenerów-cystern), które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR;
(d) stosować się do wymagań dotyczących sposobów nadania i ograniczeń wysyłkowych;
(e) zapewnić, aby nawet próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny (pojazdy-cysterny, cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie, MEGC, cysterny przenośne i kontenery-cysterny) lub próżne nieoczyszczone pojazdy i duże lub małe kontenery były odpowiednio oznakowane i posiadały wymagane nalepki ostrzegawcze, a próżne nieoczyszczone cysterny były tak samo zamknięte i szczelne jak w stanie ładownym.
1.4.2.1.2 Jeżeli nadawca korzysta z usług innych uczestników przewozu (pakującego, załadowcy, napełniającego, itd.), to powinien podjąć odpowiednie środki dla zapewnienia, aby przesyłka spełniała wymagania ADR. Jednakże w przypadku wymagań podanych pod 1.4.2.1.1(a), (b), (c) i (e), nadawca może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.2.1.3 W przypadku, gdy nadawca działa w imieniu osoby trzeciej, osoba ta powinna poinformować nadawcę na piśmie o tym, że przewóz dotyczy towarów niebezpiecznych oraz powinna udostępnić mu wszystkie informacje i dokumenty potrzebne do wypełnienia jego obowiązków.
1.4.2.2 Przewoźnik
1.4.2.2.1 Odpowiednio do zakresu podanego pod 1.4.1, przewoźnik powinien w szczególności:
(a) upewnić się, że towary niebezpieczne przeznaczone do przewozu są dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b) upewnić się, że w jednostce transportowej znajduje się wymagana dokumentacja;
(c) sprawdzić wzrokowo, czy pojazdy i ładunek nie mają oczywistych wad, wycieków lub pęknięć, braków w wyposażeniu, itp.;
(d) upewnić się, że nie upłynął termin następnego badania dla pojazdów-cystern, pojazdów-baterii, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych, kontenerów-cystern i MEGC;
(e) sprawdzić, czy pojazdy nie są nadmiernie załadowane;
(f) upewnić się, że na pojazdach umieszczone zostało wymagane oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;
(g) upewnić się, że w pojeździe znajduje się wyposażenie wymagane w pisemnych instrukcjach dla kierowcy.
Obowiązki te powinny być wykonywane odpowiednio w oparciu o dokumenty przewozowe i dokumenty towarzyszące, kontrolę wzrokową pojazdów lub kontenerów oraz - jeżeli jest to konieczne - ładunku.
1.4.2.2.2 W przypadku wymagań podanych pod 1.4.2.2.1(a), (b), (e) i (f), przewoźnik może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.2.2.3 Jeżeli przewoźnik zauważy naruszenie wymagań ADR, o których mowa pod 1.4.2.2.1, to nie powinien podejmować się przewozu przesyłki do czasu usunięcia nieprawidłowości.
1.4.2.2.4 Jeżeli podczas przewozu zauważone zostanie naruszenie przepisów zagrażające bezpieczeństwu, to taki przewóz powinien być jak najszybciej przerwany, z uwzględnieniem przepisów bezpieczeństwa ruchu drogowego, bezpiecznego unieruchomienia przesyłki oraz bezpieczeństwa publicznego. Operacje transportowe mogą być kontynuowane jedynie wtedy, gdy przesyłka będzie spełniać odpowiednie przepisy. Pozwolenie na kontynuowanie operacji transportowych może być udzielone przez władzę właściwą dla pozostałej części przewozu.
W przypadku, gdy nie można zapewnić wymaganej zgodności z przepisami i gdy nie zostało udzielone pozwolenie na kontynuowanie przewozu, właściwa władza powinna zapewnić przewoźnikowi niezbędną pomoc administracyjną. Ten sam wymóg ma zastosowanie w przypadku, gdy przewoźnik poinformuje właściwą władzę o tym, że nie został on powiadomiony przez nadawcę o niebezpiecznych właściwościach przewożonych towarów i w związku z tym, na podstawie obowiązującego prawa - w szczególności dotyczącego umowy przewozu - chce on te towary rozładować, zniszczyć lub unieszkodliwić.
1.4.2.3 Odbiorca
1.4.2.3.1 Odbiorca ma obowiązek nie opóźniać przyjęcia towarów bez istotnych powodów oraz sprawdzić po rozładunku, czy zostały spełnione, należące do niego, wymagania ADR.
W zakresie podanym pod 1.4.1, odbiorca powinien w szczególności:
(a) w przypadkach wskazanych w ADR, dokonać wymaganego oczyszczenia i odkażenia pojazdów i kontenerów;
(b) zapewnić, aby kontenery, które zostały całkowicie rozładowane, oczyszczone i odkażone, nie posiadały oznakowania wskazanego w dziale 5.3.
1.4.2.3.2 Jeżeli odbiorca korzysta z usług innych uczestników przewozu (w zakresie rozładunku, czyszczenia, odkażania, itp.), to powinien zastosować odpowiednie środki w celu zapewnienia zgodności z wymaganiami ADR.
1.4.2.3.3 Jeżeli sprawdzenie ujawniło naruszenie wymagań ADR, to odbiorca może zwrócić kontener nadawcy tylko wtedy, gdy naruszenie to zostało usunięte.
1.4.3 Obowiązki innych uczestników przewozu
Podana poniżej lista innych uczestników przewozu i ich obowiązków nie jest wyczerpująca. Obowiązki tych uczestników wynikają z przepisów podanych powyżej w rozdziale 1.4.1 na tyle, na ile wiedzą oni lub powinni wiedzieć, że wykonywane przez nich czynności stanowią część operacji transportowych regulowanych przez ADR.
1.4.3.1 Załadowca
1.4.3.1.1 W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, załadowca powinien w szczególności:
(a) wydawać przewoźnikowi towary niebezpieczne tylko w przypadku, gdy są one dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR;
(b) przy wydawaniu do przewozu opakowanych towarów niebezpiecznych lub próżnych, nieoczyszczonych opakowań, sprawdzić czy opakowania nie są uszkodzone. Nie powinien on wydać sztuki przesyłki, której opakowanie jest uszkodzone, dopóki nie zostaną usunięte uszkodzenia, w szczególności, jeżeli opakowanie jest nieszczelne, są wycieki materiału niebezpiecznego lub istnieje możliwość ich wystąpienia; obowiązek ten dotyczy również próżnych nieoczyszczonych opakowań;
(c) postępować zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi załadunku i manipulowania ładunkiem podczas załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu albo dużego lub małego kontenera;
(d) po załadunku towarów niebezpiecznych do kontenera, spełnić wymagania dotyczące oznakowania podane w dziale 5.3;
(e) przy załadunku sztuk przesyłki, stosować się do zakazów ładowania razem oraz do wymagań dotyczących oddzielania towarów niebezpiecznych od żywności, innych artykułów spożywczych oraz karmy dla zwierząt, uwzględniając przy tym towary niebezpieczne znajdujące się już w pojeździe lub dużym kontenerze.
1.4.3.1.2 W przypadku wymagań podanych pod 1.4.3.1.1(a), (d) i (e), załadowca może polegać na informacjach i danych udostępnionych mu przez innych uczestników przewozu.
1.4.3.2 Pakujący
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, pakujący powinien stosować się w szczególności do:
(a) wymagań dotyczących warunków pakowania, w tym pakowania razem; oraz
(b) wymagań dotyczących oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, w przypadku, gdy przygotowuje sztuki przesyłki do przewozu.
1.4.3.3 Napełniający
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, napełniający powinien w szczególności:
(a) przed napełnieniem upewnić się, że cysterny i ich wyposażenie są w dobrym stanie technicznym;
(b) w przypadku pojazdów-cystern, pojazdów-baterii, cystern odejmowalnych, cystern przenośnych, kontenerów-cystern oraz MEGC upewnić się, że nie został przekroczony termin ich następnego badania;
(c) napełniać cysterny jedynie materiałami niebezpiecznymi dopuszczonymi do przewozu w tych cysternach;
(d) przy napełnianiu cysterny stosować się do wymagań dotyczących załadunku materiałów niebezpiecznych do sąsiednich komór cysterny;
(e) podczas napełniania cysterny przestrzegać określonego dla danego materiału maksymalnego dopuszczalnego stopnia napełnienia lub maksymalnej dopuszczalnej masy zawartości na litr pojemności cysterny;
(f) po napełnieniu cysterny sprawdzić szczelność jej zamknięć;
(g) zapewnić, aby na powierzchni zewnętrznej napełnionej cysterny, nie było niebezpiecznych pozostałości ładowanego materiału;
(h) przygotowując towary niebezpieczne do przewozu zapewnić, aby na cysternach, na pojazdach oraz na dużych i małych kontenerach do przewozu luzem, zostały umieszczone wymagane przepisami tablice barwy pomarańczowej oraz nalepki ostrzegawcze.
1.4.3.4 Operator kontenera-cysterny/cysterny przenośnej
W zakresie przepisów podanych pod 1.4.1, operator kontenera-cysterny/cysterny przenośnej powinien w szczególności:
(a) zapewnić, aby kontener-cysterna/cysterna przenośna odpowiadały obowiązującym wymaganiom w zakresie konstrukcji, wyposażenia, badań i oznakowania;
(b) zapewnić, aby konserwacja zbiornika i jego wyposażenia była przeprowadzana w sposób, który gwarantuje, że w normalnych warunkach użytkowania kontener-cysterna/cysterna przenośna będą spełniać wymagania ADR do czasu następnego badania;
(c) zapewnić przeprowadzenie nadzwyczajnej kontroli kontenera-cysterny/cysterny przenośnej w przypadku, gdy istnieje podejrzenie, że bezpieczeństwo zbiornika lub jego wyposażenia zostało naruszone w wyniku naprawy, dokonanych zmian lub wskutek wypadku.
1.4.3.5 (Zarezerwowane)
Dział 1.5
ODSTĘPSTWA
1.5.1 Odstępstwa czasowe
1.5.1.1 W celu dostosowania wymagań ADR do postępu technicznego i rozwoju przemysłu, właściwe władze Umawiających się Stron mogą uzgodnić bezpośrednio między sobą dopuszczenie niektórych operacji transportowych na swoich terytoriach na zasadach czasowego odstępstwa od wymagań ADR, pod warunkiem, że nie zostanie przez to obniżony poziom bezpieczeństwa. Władza inicjująca takie odstępstwo powinna zawiadomić o nim Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który następnie powinien podać je do wiadomości innych Umawiających się Stron1.
UWAGA: W rozumieniu niniejszego rozdziału "Warunki specjalne" określone pod 1.7.4 nie są uważane za odstępstwa czasowe.
______
1 Uwaga Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych: Umowy specjalne zawarte na podstawie przepisów niniejszego działu można znaleźć na stronie internetowej Sekretariatu (http://www.unece.org/trans/danger/danger.htm).
1.5.1.2 Okres ważności odstępstwa czasowego nie powinien być dłuższy niż 5 lat, licząc od dnia jego wejścia w życie. Odstępstwo czasowe wygasa automatycznie z dniem wejścia w życie odpowiedniej zmiany do ADR.
1.5.1.3 Operacje transportowe wykonywane na podstawie odstępstw czasowych uważa się za operacje transportowe w rozumieniu ADR.
1.5.2 (Zarezerwowane)
Dział 1.6
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE
1.6.1 Przepisy ogólne
1.6.1.1 O ile nie postanowiono inaczej, materiały i przedmioty ADR mogą być przewożone do dnia 30 czerwca 2005 r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r.
1.6.1.2 Nalepki ostrzegawcze na sztukach przesyłki, zgodne z wzorami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., mogą być używane nadal, do czasu wyczerpania ich zapasów.
1.6.1.3 Materiały i przedmioty klasy 1, należące do sił zbrojnych Umawiającej się Strony, które zostały zapakowane przed 1 stycznia 1990 r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi w tym czasie, mogą być przewożone po dniu 31 grudnia 1989 r., pod warunkiem, że ich opakowania pozostają w całości, i że są one zadeklarowane w dokumencie przewozowym jako ładunki wojskowe zapakowane przed dniem 1 stycznia 1990 r. Inne wymagania dotyczące tej klasy i obowiązujące od dnia 1 stycznia 1990 r. powinny być spełnione.
1.6.1.4 Materiały i przedmioty klasy 1, które zostały zapakowane między dniem 1 stycznia 1990 r. a dniem 31 grudnia 1996 r. zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi w tym czasie, mogą być przewożone po dniu 31 grudnia 1996 r., pod warunkiem, że ich opakowania pozostają w całości, i że są one zadeklarowane w dokumencie przewozowym jako ładunki zapakowane między dniem 1 stycznia 1990 r. a dniem 31 grudnia 1996 r.
1.6.1.5 (Zarezerwowane)
1.6.1.6 Duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL), wykonane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z wymaganiami podanymi pod liczbą marginesową (lm.) 3612 (1) obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.5.2.1.1 dotyczących wysokości liter, numerów i symboli, obowiązujących od dnia 1 lipca 2001 r., mogą być używane nadal.
1.6.1.7 Zatwierdzenia typów konstrukcji dla bębnów, kanistrów i opakowań złożonych, wykonanych z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, wydane przed dniem 1 lipca 2005 r. zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.1.5.2.6 obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 4.1.1.19, zachowują swoją ważność do dnia 31 grudnia 2009 r. Opakowania wykonane i oznakowane na podstawie zatwierdzonych typów konstrukcji, o których mowa, mogą być używane do końca okresu ich używania określonego zgodnie z 4.1.1.15.
1.6.1.8 Tablice barwy pomarańczowej spełniające wymagania podrozdziału 5.3.2.2 obowiązujące do dnia 31 grudnia 2004 r. mogą być używane nadal.
1.6.1.9 Wymagania podane pod 8.2.1 stosuje się do kierowców pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony od dnia 1 stycznia 2007 r. Niniejszy przepis przejściowy nie dotyczy kierowców, o których mowa pod 8.2.1.3 i 8.2.1.4.
1.6.1.10 Ogniwa litowe i baterie litowe wyprodukowane przed dniem 1 stycznia 2003 r., które były badane zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., ale nie były badane zgodnie z wymaganiami obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2003 r., a także urządzenia zawierające takie ogniwa lub baterie, mogą być przewożone nadal do dnia 30 czerwca 2013 r., o ile spełniają pozostałe obowiązujące wymagania.
1.6.2 Naczynia do gazów klasy 2
1.6.2.1 Naczynia wytworzone przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie odpowiadają wymaganiom ADR obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., a których transport był dozwolony na podstawie wymagań ADR obowiązujących do dnia 31 grudnia 1996 r., mogą być przewożone nadal po tej dacie, pod warunkiem, że spełnione są wymagania w zakresie badań okresowych podane w instrukcjach pakowania P200 i P203.
1.6.2.2 Butle zgodne z definicją podaną pod 1.2.1, które zostały poddane badaniu wstępnemu lub okresowemu przed dniem 1 stycznia 1997 r., mogą być przewożone w stanie próżnym i nieoczyszczone, bez nalepek, do terminu następnego napełnienia lub następnego badania okresowego.
1.6.2.3 Naczynia przeznaczone do przewozu materiałów klasy 2 zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r., mogą być nadal oznakowane zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r.
1.6.3 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie
1.6.3.1 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed wejściem w życie przepisów obowiązujących od dnia 1 października 1978 r., mogą być używane nadal, jeżeli wyposażenie zbiornika odpowiada przepisom działu 6.8. Grubość ścianki zbiorników, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych, schłodzonych klasy 2, powinna odpowiadać co najmniej ciśnieniu obliczeniowemu 0,4 MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne) dla zbiorników z miękkiej stali lub co najmniej 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne) dla zbiorników z aluminium i stopów aluminium. Dla przekrojów cystern, innych niż okrągłe, za podstawę do obliczenia przyjmuje się średnicę koła, którego powierzchnia jest równa rzeczywistej powierzchni poprzecznego przekroju tej cysterny.
1.6.3.2 Badania okresowe cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, znajdujących się w eksploatacji zgodnie z tymi przepisami przejściowymi, powinny być dokonane zgodnie z przepisami podanymi pod 6.8.2.4 i 6.8.3.4 oraz zgodnie z przepisami szczególnymi dotyczącymi różnych klas. Jeżeli poprzednie przepisy nie przewidywały wyższego ciśnienia próbnego, to dla zbiorników z aluminium i stopów aluminium wystarczające jest ciśnienie próbne 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne).
1.6.3.3 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, spełniające przepisy przejściowe podane pod 1.6.3.1 i 1.6.3.2, mogą być używane do dnia 30 września 1993 r. do przewozu materiałów niebezpiecznych, dla których zostały one dopuszczone. Tego okresu przejściowego nie stosuje się do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii przeznaczonych do przewozu gazów klasy 2, ani do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, których grubość ścianki i wyposażenie odpowiadają przepisom działu 6.8.
1.6.3.4 (a) Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed dniem 1 maja 1985 r., zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi między dniem 1 października 1978 r. a dniem 30 kwietnia 1985 r., ale które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 maja 1985 r., mogą być po tej dacie używane nadal.
(b) Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane między dniem 1 maja 1985 r. a wejściem w życie przepisów obowiązujących od dnia 1 stycznia 1988 r., które nie odpowiadają tym przepisom, ale zostały zbudowane zgodnie z przepisami ADR obowiązującymi do tej daty, mogą być po tej dacie używane nadal.
1.6.3.5 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed dniem 1 stycznia 1993 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1992 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1993 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.6 (a) Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, które zostały zbudowane między dniem 1 stycznia 1978 r. a dniem 31 grudnia 1984 r., w przypadku gdy będą używane po dniu 31 grudnia 2004 r., powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym grubości ścianek zbiorników i zabezpieczenia przed uszkodzeniem podanym pod liczbą marginesową (lm.) 211 127(5) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 1990 r.
(b) Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie, które zostały zbudowane między dniem 1 stycznia 1985 r. a dniem 31 grudnia 1989 r. w przypadku, gdy będą używane po dniu 31 grudnia 2010 r., powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym grubości ścianek zbiorników i zabezpieczenia przed uszkodzeniem podanym pod liczbą marginesową (lm.) 211 127(5) i obowiązującym od dnia 1 stycznia 1990 r.
1.6.3.7 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed dniem 1 stycznia 1999 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.8 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie przeznaczone do przewozu materiałów klasy 2, które zostały zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., do następnego badania okresowego mogą być oznakowane zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996 r.
Jeżeli, ze względu na zmiany w ADR, niektóre prawidłowe nazwy przewozowe gazów zostały zmienione, to nie jest wymagane poprawianie nazw na tabliczkach lub na zbiornikach (patrz 6.8.3.5.2 lub 6.8.3.5.3) pod warunkiem, że nazwy gazów naniesione na cysternach stałych (pojazdach-cysternach), cysternach odejmowalnych i pojazdach-bateriach lub na tabliczkach (patrz 6.8.3.5.6 (b) lub (c)) zostaną poprawione podczas najbliższego badania okresowego.
1.6.3.9 i 1.6.3.10 (Zarezerwowane)
1.6.3.11 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996 r., które nie odpowiadają przepisom podanym pod liczbą marginesową (lm.) 211 332 i 211 333 obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.12 (Zarezerwowane)
1.6.3.13 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, przeznaczone do przewozu materiału o numerze rozpoznawczym UN 3257, zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2006 r.
1.6.3.14 do 1.6.3.17 (Zarezerwowane)
1.6.3.18 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne i pojazdy-baterie zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 lipca 2001 r., mogą być używane nadal. Wskazanie kodu cysterny w dopuszczeniu prototypu oraz naniesienie odpowiedniego oznakowania powinno zostać dokonane przed dniem 1 stycznia 2009 r.
1.6.3.19 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z przepisami podanymi pod 6.8.2.1.21 obowiązującymi do 31 grudnia 2002 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.20 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, zbudowane przed dniem 1 lipca 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.8.2.1.7 oraz przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4(b), obowiązujących od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.21 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., spełniające wymagania podane pod 6.8.2.2.10, ale niewyposażone w manometr lub w inny odpowiedni wskaźnik, powinny być uważane za zamknięte hermetycznie do czasu następnego badania okresowego zgodnego z 6.8.2.4.2, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.
1.6.3.22 do 1.6.3.24 (Zarezerwowane).
1.6.3.25 Do czasu wykonania pierwszej próby szczelności po dniu 1 stycznia 2005 r. na tabliczce wymaganej na podstawie przepisu 6.8.2.5.1 dopuszcza się brak daty wykonania próby szczelności wymaganej na podstawie przepisu 6.8.2.4.3.
1.6.3.26 do 1.6.3.29 (Zarezerwowane).
1.6.3.30 Cysterny stałe (pojazdy-cysterny) i cysterny odejmowalne, przeznaczone do przewozu odpadów, ładowane podciśnieniowo, zbudowane przed dniem 1 lipca 2005 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., niespełniające wymagań podanych pod 6.10.3.9 obowiązujących od dnia 1 stycznia 2005 r., mogą być używane nadal.
1.6.3.31 do 1.6.3.39 (Zarezerwowane)
1.6.3.40 Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych (FRP)
Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych (FRP) zbudowane przed dniem 1 lipca 2002 r. zgodnie z prototypem zatwierdzonym przed dniem 1 lipca 2001 r. na podstawie przepisów dodatku B.1c, obowiązującym do dnia 30 czerwca 2001 r., mogą być używane nadal, pod warunkiem, że spełniały one i nadal spełniają wszystkie wymagania obowiązujące do dnia 30 czerwca 2001 r.
Jednakże od dnia 1 lipca 2001 r. nowy prototyp nie może być zatwierdzony zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r.
1.6.4 Kontenery-cysterny i MEGC
1.6.4.1 Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 1988 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1987 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1988 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.2 Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 1993 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1992 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1993 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.3 Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 1999 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1998 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1999 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.4 (Zarezerwowanę)
1.6.4.5 Kontenery-cysterny przeznaczone do przewozu gazów klasy 2, zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., do następnego badania okresowego mogą być oznakowane zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996 r.
Jeżeli, ze względu na zmiany w ADR, niektóre prawidłowe nazwy przewozowe gazów zostały zmienione, to nie jest wymagane poprawianie nazw na tabliczkach lub na zbiornikach (patrz 6.8.3.5.2 lub 6.8.3.5.3) pod warunkiem, że nazwy gazów na kontenerach-cysternach i MEGC lub na tabliczkach (patrz 6.8.3.5.6 (b) lub (c)) zostaną poprawione podczas najbliższego badania okresowego.
1.6.4.6 (Zarezerwowane)
1.6.4.7 Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 1996 r., które nie odpowiadają przepisom podanym pod liczbami marginesowymi (lm.) 212 332 i 212 333, obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.8 i 1.6.4.9 (Zarezerwowane)
1.6.4.10 Kontenery-cysterny przeznaczone do przewozu materiału o numerze UN 3257, zbudowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 stycznia 1997 r., mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2006 r.
1.6.4.11 (Zarezerwowane)
1.6.4.12 Kontenery-cysterny i MEGC zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z przepisami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., które nie odpowiadają przepisom obowiązującym od dnia 1 lipca 2001 r., mogą być używane nadal. Określenie kodu cysterny w dopuszczeniu prototypu oraz naniesienie odpowiedniego oznakowania powinno zostać dokonane przed dniem 1 stycznia 2008 r. Naniesienie alfanumerycznych kodów przepisów szczególnych TC, TE i TA określonych pod 6.8.4 powinno być dokonane wraz z określeniem kodu cysterny lub podczas jednego z badań zgodnych z 6.8.2.4 przeprowadzanego po określeniu kodu, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2008 r.
1.6.4.13 Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 lipca 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.8.2.1.7 oraz przepisu szczególnego TE15 podanego pod 6.8.4(b), obowiązujących od dnia 1 stycznia 2003 r., mogą być używane nadal.
1.6.4.14 (Zarezerwowane)
1.6.4.15 Do czasu wykonania pierwszej próby szczelności po dniu 1 stycznia 2005 r. na tabliczce wymaganej na podstawie przepisu 6.8.2.5.1 dopuszcza się brak daty wykonania próby szczelności wymaganej na podstawie przepisu 6.8.2.4.3.
1.6.4.16 Kontenery-cysterny zbudowane przed dniem 1 stycznia 2003 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., spełniające wymagania podane pod 6.8.2.2.10, ale niewyposażone w manometr lub w inny odpowiedni wskaźnik, powinny być uważane za zamknięte hermetycznie do czasu następnego badania okresowego zgodnego z 6.8.2.4.2, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2007 r.
1.6.4.17 do 1.6.4.19 (Zarezerwowane)
1.6.4.20 Kontenery-cysterny ładowane podciśnieniowo i przeznaczone do przewozu odpadów, zbudowane przed dniem 1 lipca 2005 r. zgodnie z wymaganiami obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2004 r., które nie spełniają wymagań podanych pod 6.10.3.9 obowiązujących od dnia 1 lipca 2005 r., mogą być używane nadal.
1.6.5 Pojazdy
1.6.5.1 i 1.6.5.2 (Zarezerwowane)
1.6.5.3 Pojazdy przewożące cysterny odejmowalne i pojazdy przeznaczone do przewozu kontenerów-cystern lub cystern, zarejestrowane przed dniem 1 stycznia 1997 r., które były używane przed tą datą do przewozu materiału o numerze rozpoznawczym UN 3256, a które nie spełniają w całości wymagań podanych pod 9.2.2, 9.2.3, 9.2.5 i 9.7.6, mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2006 r.
Jeżeli zgodnie z 9.1.2.1 wymagane jest świadectwo dopuszczenia, to powinno ono zawierać wpis stwierdzający, że pojazd został dopuszczony na podstawie przepisu 1.6.5.3.
1.6.5.4 Wymagania dotyczące konstrukcji pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT zawarte w części 9, obowiązujące do dnia 31 grudnia 2004 r., mogą być stosowane do dnia 31 grudnia 2005 r.
1.6.5.5 Pojazdy zarejestrowane lub dopuszczone do eksploatacji przed dniem 1 stycznia 2003 r., których wyposażenie elektryczne nie spełnia wymagań podanych pod 9.2.2, 9.3.7 lub 9.7.8, lecz spełnia odpowiednie wymagania obowiązujące do dnia 30 czerwca 2001 r., mogą być używane nadal.
1.6.5.6 Jednostki transportowe wyposażone w gaśnice zgodnie z przepisami podanymi pod 8.1.4 obowiązującymi do dnia 31 grudnia 2002 r. mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2007 r.
1.6.5.7 Pojazdy kompletne lub skompletowane, na które wydano homologację typu przed dniem 31 grudnia 2002 r. zgodnie Regulaminem EKG Nr 1051 wraz z poprawkami serii 01 lub zgodnie z odpowiednimi przepisami Dyrektywy 98/91/EC2, nieodpowiadające wymaganiom działu 9.2, ale odpowiadające wymaganiom dotyczącym konstrukcji pojazdów podstawowych (przepisy podane pod liczbami marginesowymi 220 100 do 220 540 w dodatku B.2) obowiązującymi do dnia 30 czerwca 2001 r., mogą być nadal dopuszczane do przewozu i używane, pod warunkiem, że zostały one zarejestrowane lub dopuszczone do ruchu przed dniem 1 lipca 2003 r.
______
1 Regulamin Nr 105 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych w zakresie ich szczególnych cech konstrukcyjnych).
2 Dyrektywa 98/91/EC Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 grudnia 1998r. dotycząca pojazdów silnikowych ich przyczep przeznaczonych do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych i zmieniająca Dyrektywę 70/156/EEC dotyczącą zatwierdzenia typu dla pojazdów silnikowych i ich przyczep (Official Journal of European Communities Nr 011 z dnia 16.01.1999r. str. 0025 - 0036).
1.6.5.8 Pojazdy EX/II i EX/III dopuszczone po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 2005 r., które spełniają wymagania części 9 obowiązujące do dnia 31 grudnia 2004 r., ale nie spełniają wymagań części 9 obowiązujących od dnia 1 stycznia 2005 r., mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2014 r.
1.6.5.9 Pojazdy-cysterny z cysternami stałymi o pojemności powyżej 3 m3, zarejestrowane po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 2004 r., przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych w stanie ciekłym lub stopionym i badane przy zastosowaniu ciśnienia próbnego poniżej 4 barów, które nie spełniają wymagań podanych pod 9.7.5.2, mogą być używane nadal.
1.6.6 Klasa 7
1.6.6.1 Sztuki przesyłki niewymagające zatwierdzenia wzoru przez właściwą władzę zgodnie z przepisami IAEA z 1985 r. i z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6
Wyłączone sztuki przesyłki, przemysłowe sztuki przesyłki Typu IP-1, IP-2 i IP-3 oraz sztuki przesyłki Typu A, które nie wymagały zatwierdzenia wzoru przez właściwą władzę i spełniają wymagania przepisów IAEA z 1985 r. lub z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r. "Przepisy Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych" (IAEA, Seria Bezpieczeństwo Nr 6), mogą być używane nadal pod warunkiem, stosowania obowiązkowego programu zapewnienia jakości zgodnie z wymaganiami podanymi pod 1.7.3 oraz ograniczeń dotyczących aktywności i materiału podanych pod 2.2.7.7.
Każde opakowanie, w którym dokonano zmian innych niż poprawiających bezpieczeństwo lub opakowania wyprodukowane po 31 grudnia 2003 r., powinny spełniać wymagania ADR. Sztuki przesyłki przygotowane do przewozu nie później niż do dnia 31 grudnia 2003 r., zgodne z przepisami IAEA z 1985 r. lub z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r, Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być nadal stosowane do transportu. Sztuki przesyłki przygotowane do przewozu po tym terminie powinny spełniać wymagania ADR.
1.6.6.2 Sztuki przesyłki zatwierdzone zgodnie z przepisami IAEA z 1973 r., z 1973 r. z poprawkami, z 1985 r. i z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6
1.6.6.2.1 Opakowania wyprodukowane zgodnie ze wzorem sztuki przesyłki zatwierdzonym przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1973 r. lub z 1973 r. z poprawkami, Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być używane nadal pod warunkiem, że wzór sztuki przesyłki został zatwierdzony wielostronnie, obowiązkowy programu zapewnienia jakości odpowiada wymaganiom zgodnym z 1.7.3, a ograniczenia dotyczące aktywności i materiału odpowiadają wymaganiom podanym pod 2.2.7.7. Żadna nowa produkcja takich opakowań nie powinna być rozpoczynana. Zmiany we wzorze opakowania, rodzaju lub ilości dopuszczonej zawartości promieniotwórczej, które według właściwej władzy mogą w sposób znaczący wpływać na bezpieczeństwo, powinny spełniać wymagania ADR. Każdemu opakowaniu powinien być nadany numer seryjny zgodnie z wymaganiem podanym pod 5.2.1.7.5, który powinien być umieszczony na zewnętrznej stronie każdego opakowania.
1.6.6.2.2 Opakowania wyprodukowane zgodnie ze wzorem sztuki przesyłki zatwierdzonym przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1985 r. lub z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6, mogą być używane nadal do dnia 31 grudnia 2003 r. pod warunkiem, że wzór sztuki przesyłki został zatwierdzony wielostronnie, obowiązkowy programu zapewnienia jakości odpowiada wymaganiom zgodnym z 1.7.3, a ograniczenia dotyczące aktywności i materiału odpowiadają wymaganiom podanym pod 2.2.7.7. Po tym terminie opakowania mogą być używane nadal pod warunkiem, że wzór sztuki przesyłki został dodatkowo zatwierdzony wielostronnie. Zmiany dotyczące wzoru opakowania, rodzaju i ilości dopuszczonej zawartości promieniotwórczej, które według właściwej władzy mogą w sposób znaczący wpływać na bezpieczeństwo, powinny spełniać wymagania niniejszych przepisów. Wszystkie opakowania, których produkcja rozpocznie się po dniu 31 grudnia 2006 r. powinny spełniać wymagania ADR.
1.6.6.3 Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci zatwierdzony zgodnie z przepisami IAEA z 1973r, z 1973 z poprawkami, z 1985 r. i z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6
Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci wyprodukowany zgodnie ze wzorem, który został zatwierdzony jednostronnie przez właściwą władzę na podstawie przepisów IAEA z 1973 r., z 1973 r. z poprawkami, z 1985 r. lub z 1985 r. z poprawkami wprowadzonymi w 1990 r., Seria Bezpieczeństwo Nr 6, może być używany pod warunkiem stosowania obowiązkowego programu zapewnienia jakości zgodnie z wymaganiami podanymi pod 1.7.3. Każdy materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci wyprodukowany po dniu 31 grudnia 2003 r. powinien spełniać wymagania ADR.
Dział 1.7
WYMAGANIA OGÓLNE DOTYCZĄCE KLASY 7
1.7.1 Przepisy ogólne
1.7.1.1 ADR ustala normy bezpieczeństwa, które zapewniają akceptowalny poziom ochrony ludzi mienia i środowiska przed promieniowaniem, zagrożeniem stanem krytycznym i wydzielaniem ciepła, związanymi z przewozem materiałów promieniotwórczych. Normy te opierają się na przepisach IAEA "Przepisy Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych", IAEA - Wiedeń 1996 r. (z poprawkami z 2003 r.), Seria Normy Bezpieczeństwa Nr TS-R-1, IAEA - Wiedeń 2004 r. Objaśnienia zawarte są w dokumencie "Materiał uzupełniający do Przepisów Bezpiecznego Transportu Materiałów Promieniotwórczych" Seria Normy Bezpieczeństwa Nr TS- G 1.1 (ST-2), IAEA - Wiedeń 2002 r.
1.7.1.2 Celem ADR jest ochrona ludzi, mienia i środowiska przed skutkami promieniowania podczas przewozu materiałów promieniotwórczych. Ochronę tę osiąga się za pomocą następujących wymagań:
(a) szczelnego naczynia dla zawartości promieniotwórczej;
(b) kontroli poziomu promieniowania zewnętrznego;
(c) zapobiegania osiągnięciu stanu krytycznego; oraz
(d) zapobiegania szkodom powodowanym przez ciepło.
Wymagania te są spełnione - po pierwsze - poprzez stopniowanie ograniczenia zawartości promieniotwórczej dla sztuk przesyłki i pojazdów oraz stosowanie norm wytrzymałościowych dla wzorów sztuk przesyłki w zależności od zagrożenia powodowanego przez zawartość promieniotwórczą. Po drugie - poprzez wprowadzenie wymagań dla wzorów sztuk przesyłki, ich eksploatacji i konserwacji opakowań, biorąc pod uwagę charakter zawartości promieniotwórczej. W fazie końcowej wymagania, o których mowa, są spełnione poprzez obowiązkową kontrolę administracyjną, obejmującą odpowiednie procedury zatwierdzania przez właściwą władzę.
1.7.1.3 ADR stosuje się do przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych, z uwzględnieniem przewozu incydentalnego związanego ze stosowaniem materiałów promieniotwórczych. Na przewóz składają się wszystkie czynności i warunki związane z przemieszczaniem materiałów promieniotwórczych; obejmuje to projektowanie, wytwarzanie, konserwację i naprawy opakowania transportowego oraz przygotowanie, wysyłkę, załadunek, przewóz wraz z przechowywaniem podczas tranzytu, rozładunek i odbiór ładunków i sztuk przesyłki z materiałami promieniotwórczymi w miejscu ich przeznaczenia. Do norm wytrzymałościowych w ADR stosuje się podejście stopniowane, które charakteryzuje się trzema poziomami wymagań:
(a) rutynowe warunki przewozu (bez awarii);
(b) normalne warunki przewozu (niewielkie awarie);
(c) warunki przewozu uwzględniające awarie.
1.7.2 Program ochrony przed promieniowaniem
1.7.2.1 Przewóz materiałów promieniotwórczych powinien być zgodny z Programem Ochrony przed Promieniowaniem, który składa się z systematycznych działań mających na celu zapewnienie odpowiedniego stosowania środków ochrony przed promieniowaniem.
1.7.2.2 Rodzaj i zakres środków przyjętych w programie powinien być odpowiedni do wielkości i prawdopodobieństwa narażenia na promieniowanie. Program powinien zawierać wymagania podane pod 1.7.2.3, 1.7.2.4, CV33 (1.1) i (1.4) z rozdziału 7.5.11 oraz odpowiednie procedury postępowania awaryjnego. Na żądanie właściwej władzy, program ten powinien być udostępniony do kontroli.
1.7.2.3 Ochrona i bezpieczeństwo powinny być tak zoptymalizowane, aby wielkości dawek indywidualnych, liczba osób narażonych i prawdopodobieństwo wystąpienia narażenia było tak małe jak to jest rozsądnie osiągalne, biorąc pod uwagę czynniki ekonomiczne i społeczne, a dawki dla ludzi powinny być poniżej odpowiednich dawek granicznych. Powinno się stosować podejście systematyczne i konstruktywne, z uwzględnieniem związków między transportem i innymi formami działalności.
1.7.2.4 W przypadku narażenia zawodowego wynikającego z działalności transportowej, jeżeli ocenia się, że otrzymanie dawki skutecznej:
(a) przekraczającej 1 mSv na rok jest mało prawdopodobne, to nie wymaga się specjalnych procedur postępowania, szczegółowej kontroli, programów oceny dawek i prowadzenia rejestru dawek indywidualnych;
(b) od 1mSv do 6 mSv na rok jest prawdopodobne, to wymaga się programu dla oceny dawek indywidualnych poprzez kontrolę środowiska pracy lub prowadzenia kontroli dawek indywidualnych;
(c) większej niż 6 mSv na rok jest prawdopodobne, to wymaga się prowadzenia kontroli dawek indywidualnych.
Jeżeli prowadzona jest kontrola dawek indywidualnych lub kontrola miejsca pracy, to powinny być przechowywane odpowiednie rejestry tych czynności.
1.7.3 Zapewnienie jakości
W celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami ADR, powinny być opracowane i wdrożone programy zapewnienia jakości w zakresie projektowania, wytwarzania, badania, sporządzania dokumentacji, stosowania, konserwacji i kontroli wszystkich materiałów promieniotwórczych w specjalnej postaci, materiałów promieniotwórczych słabo rozpraszalnych i sztuk przesyłki oraz programy w zakresie przewozu i czynności związanych z przechowywaniem podczas tranzytu. Programy te powinny być oparte na międzynarodowych, krajowych lub innych normach akceptowanych przez właściwą władzę. Właściwa władza powinna mieć możliwość uzyskania potwierdzenia, że specyfikacja wzoru została w pełni wdrożona. Producent, nadawca lub użytkownik powinien umożliwić właściwej władzy przeprowadzenie kontroli podczas wytwarzania i stosowania materiałów, o których mowa, oraz wykazać, że:
(a) stosowane metody wytwarzania i materiały odpowiadają specyfikacjom zatwierdzonego wzoru; oraz
(b) wszystkie opakowania są okresowo kontrolowane, a w razie konieczności naprawiane i utrzymywane w dobrym stanie tak, aby spełniały one zawsze, również po wielokrotnym użyciu, wszystkie mające zastosowanie wymagania i specyfikacje.
Jeżeli wymagane jest zatwierdzenie przez właściwą władzę, to takie zatwierdzenie powinno być uwarunkowane istnieniem właściwego programu zapewnienia jakości.
1.7.4 Warunki specjalne
1.7.4.1 Warunki specjalne oznaczają warunki zatwierdzone przez właściwą władzę, na podstawie których mogą być przewożone przesyłki nie odpowiadające wszystkim wymaganiom ADR mającym zastosowanie do materiałów promieniotwórczych.
UWAGA: Warunki specjalne nie są traktowane jako odstępstwa czasowe zgodne z 1.5.1.
1.7.4.2 Przesyłki, dla których zapewnienie zgodności z przepisami mającymi zastosowanie do klasy 7 jest niemożliwe do spełnienia w praktyce, nie powinny być przewożone, z wyjątkiem przewozu na warunkach specjalnych. Właściwa władza może zatwierdzić specjalne warunki przewozu dla pojedynczej przesyłki lub dla planowanej serii wielu przesyłek, pod warunkiem, że jest przekonana o praktycznej niemożliwości zapewnienia zgodności z ADR, a wymagany poziom bezpieczeństwa ustalony w ADR zostanie udokumentowany zastosowaniem innych, alternatywnych środków. Ogólny poziom bezpieczeństwa podczas przewozu powinien być co najmniej równoważny temu, który byłby zapewniony przy spełnieniu wszystkich mających zastosowanie wymagań. Dla realizacji takich przewozów w ruchu międzynarodowym wymagane jest zatwierdzenie wielostronne.
1.7.5 Materiały promieniotwórcze o innych, niebezpiecznych właściwościach
W celu zapewnienia zgodności z odpowiednimi przepisami ADR, przy sporządzaniu dokumentacji, pakowaniu, znakowaniu, stosowaniu nalepek ostrzegawczych, przechowywaniu, segregacji i przewozie, poza właściwościami promieniotwórczymi i rozszczepialnymi, należy uwzględniać każde zagrożenie dodatkowe stwarzane przez zawartość sztuki przesyłki, np. właściwości palne, piroforyczne, trujące i żrące.
1.7.6 Niezgodności
1.7.6.1 W przypadku stwierdzenia przekroczenia wartości granicznych poziomu promieniowania lub skażenia podanych w przepisach ADR,
(a) nadawca powinien być poinformowany o niezgodności przez:
(i) przewoźnika, jeżeli niezgodność została stwierdzona podczas przewozu; lub
(ii) przez odbiorcę, jeżeli niezgodność została stwierdzona przy odbiorze;
(b) przewoźnik, lub odpowiednio nadawca lub odbiorca, powinien:
(i) podjąć natychmiast działania w celu ograniczenia skutków niezgodności;
(ii) zbadać przyczyny, okoliczności i skutki niezgodności;
(iii) podjąć odpowiednie działania dla usunięcia przyczyn i okoliczności, które doprowadziły do niezgodności oraz odpowiednie działania zapobiegawcze; oraz
(iv) przekazać właściwej władzy informację o przyczynach niezgodności i działaniach korygujących lub prewencyjnych, które zostały podjęte lub mają być podjęte;
(c) informacja o niezgodności powinna być przekazana nadawcy i właściwej władzy możliwie szybko, a w przypadku wystąpienia narażenia spowodowanego zdarzeniem radiacyjnym lub zaistnienia sytuacji prowadzącej do takiego narażenia - natychmiast.
Dział 1.8
KONTROLA ORAZ INNE ŚRODKI WSPOMAGAJĄCE, STOSOWANE W CELU ZAPEWNIENIA ZGODNOŚCI Z WYMAGANIAMI BEZPIECZEŃSTWA
1.8.1 Kontrola administracyjna towarów niebezpiecznych
1.8.1.1 Właściwe władze Umawiających się Stron, mogą przeprowadzać na swoich terytoriach w każdym czasie, kontrole mające na celu sprawdzenie, czy przestrzegane są wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych, w tym wymagania podane pod 1.10.1.5.
Jednakże, kontrole te powinny być przeprowadzane bez nadmiernego angażowania osób, majątku lub środowiska oraz nie powinny powodować znaczących zakłóceń w ruchu drogowym.
1.8.1.2 Uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych (dział 1.4) powinni, stosownie do zakresu swoich obowiązków, bezzwłocznie udostępnić właściwym władzom lub ich przedstawicielom, informacje potrzebne do przeprowadzenia kontroli.
1.8.1.3 W celu przeprowadzenia kontroli na terenie przedsiębiorstw uczestniczących w przewozie towarów niebezpiecznych (dział 1.4), właściwe władze mogą dokonywać również inspekcji, sprawdzania niezbędnych dokumentów oraz pobierać próbki towarów lub opakowań w celu ich zbadania, pod warunkiem, że nie spowoduje to pogorszenia stanu bezpieczeństwa. Jeżeli jest to potrzebne i możliwe, uczestnicy przewozu towarów niebezpiecznych (dział 1.4) powinni udostępnić dla celów kontroli pojazdy i ich części oraz wyposażenie i instalacje. Mogą oni, jeżeli uważają to za potrzebne, wyznaczyć osobę ze swojego przedsiębiorstwa w celu towarzyszenia przedstawicielowi właściwej władzy w czasie kontroli.
1.8.1.4 Jeżeli właściwe władze stwierdzą, że wymagania ADR nie są przestrzegane, mogą zabronić wysyłki lub wstrzymać operacje transportowe do czasu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości, albo zastosować inne odpowiednie środki. Unieruchomienie pojazdu może nastąpić w miejscu kontroli lub w innym miejscu, wybranym przez właściwą władzę ze względów bezpieczeństwa. Środki, o których mowa, nie powinny powodować znaczących zakłóceń w ruchu drogowym.
1.8.2 Współdziałanie administracji
1.8.2.1 Umawiające się Strony powinny porozumieć się w zakresie wzajemnego wsparcia administracyjnego w celu wdrażania ADR.
1.8.2.2 W przypadku, gdy jedna z Umawiających się Stron ma podstawy do stwierdzenia, że bezpieczeństwo przewozu towarów niebezpiecznych przez jej terytorium zostało zagrożone na skutek bardzo poważnych lub powtarzających się naruszeń przepisów przez przedsiębiorstwo, którego zarząd ma siedzibę na terytorium innej Umawiającej się Strony, powinna ona powiadomić o tych naruszeniach właściwe władze tej innej Umawiającej się Strony. Właściwe władze Umawiającej się Strony, na terytorium której stwierdzono bardzo poważne lub powtarzające się naruszenia przepisów mogą zwrócić się do właściwych władz Umawiającej się Strony, na terytorium której ma siedzibę zarząd wymienionego przedsiębiorstwa, o zastosowanie odpowiednich środków wobec winnego (winnych). Przesyłanie danych dotyczących osób nie powinno być dozwolone, z wyjątkiem przypadków, gdy jest to niezbędne do ścigania bardzo poważnych lub powtarzających się naruszeń przepisów.
1.8.2.3 Właściwe władze, które zostały w ten sposób powiadomione, powinny poinformować właściwe władze Umawiającej się Strony, na terytorium której stwierdzono naruszenia przepisów, o środkach jakie zostały, jeżeli była taka potrzeba, podjęte wobec wymienionego przedsiębiorstwa.
1.8.3 Doradca do spraw bezpieczeństwa
1.8.3.1 Każde przedsiębiorstwo, którego działalność obejmuje przewóz towarów niebezpiecznych albo związane z nim pakowanie, załadunek, napełnianie lub rozładunek, powinno wyznaczyć jednego lub więcej doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych, odpowiedzialnego za wspieranie działań zapobiegających zagrożeniom dla osób, mienia i środowiska, związanych z taką działalnością.
1.8.3.2 Właściwe władze Umawiającej się Strony mogą postanowić, że wymaganie to nie ma zastosowania wobec przedsiębiorstw:
(a) których działalność dotyczy takich ilości towarów w każdej jednostce transportowej, które są mniejsze od podanych pod 1.1.3.6, 2.2.7.1.2 i w działach 3.3 i 3.4, albo
(b) dla których przewóz lub związany z nim załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych nie stanowi głównej lub dodatkowej działalności, a które okazjonalnie zaangażowane są w przewóz krajowy lub związany z nim załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych, stwarzających małe ryzyko zanieczyszczenia środowiska.
1.8.3.3 Głównym zadaniem doradcy, przy zachowaniu odpowiedzialności kierującego przedsiębiorstwem, powinno być dążenie, poprzez zastosowanie wszystkich niezbędnych środków i działań oraz w granicach określonych zakresem działalności przedsiębiorstwa, do ułatwienia prowadzenia tej działalności zgodnie z odpowiednimi wymaganiami i w możliwie najbezpieczniejszy sposób.
W odniesieniu do działalności przedsiębiorstwa, doradca ma w szczególności następujące obowiązki:
- śledzenie zgodności z wymaganiami dotyczącymi przewozu towarów niebezpiecznych;
- doradzanie przedsiębiorstwu w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych;
- przygotowywanie rocznego sprawozdania z działalności przedsiębiorstwa w zakresie przewozu towarów niebezpiecznych dla kierownictwa tego przedsiębiorstwa lub odpowiednio dla władz lokalnych. Sprawozdanie powinno być przechowywane przez pięć lat i udostępniane władzom krajowym na ich żądanie.
Obowiązki doradcy obejmują również śledzenie następujących praktyk i procedur związanych z działalnością przedsiębiorstwa, o której mowa:
- procedur służących zachowaniu zgodności z wymaganiami dotyczącymi identyfikacji przewożonych towarów niebezpiecznych;
- praktyki przedsiębiorstwa w zakresie uwzględniania wymagań specjalnych związanych z przewożonym towarem w przypadku zakupu środków transportu;
- procedur służących sprawdzeniu wyposażenia używanego w związku z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;
- prawidłowego szkolenia pracowników przedsiębiorstwa oraz przechowywania dokumentacji szkoleniowej;
- wprowadzania prawidłowych procedur ratowniczych w zakresie wypadków i awarii, które mogą zagrażać bezpieczeństwu podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;
- prowadzenia dochodzeń oraz, jeżeli ma to zastosowanie, przygotowywania sprawozdań na temat poważnych wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów podczas przewozu, załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych;
- wprowadzania odpowiednich środków w celu przeciwdziałania powtarzaniu się wypadków, awarii lub poważnych naruszeń przepisów;
- uwzględniania przepisów oraz wymagań specjalnych odnoszących się do przewozu towarów niebezpiecznych przy wyborze podwykonawców oraz partnerów;
- sprawdzania, czy pracownicy zaangażowani w przewóz, załadunek lub rozładunek towarów niebezpiecznych otrzymali szczegółowe procedury postępowania i instrukcje;
- stosowania środków mających na celu zwiększanie wiedzy w zakresie zagrożeń związanych z przewozem, załadunkiem i rozładunkiem towarów niebezpiecznych;
- wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu czy środek transportu zaopatrzony jest w wymagane dokumenty i sprzęt awaryjny oraz czy takie dokumenty i sprzęt odpowiadają przepisom;
- wprowadzania procedur kontrolnych służących sprawdzeniu przestrzegania wymagań dotyczących załadunku i rozładunku;
- istnienie planu ochrony, o którym mowa pod 1.10.3.2.
1.8.3.4 Doradcą może być także kierujący przedsiębiorstwem, osoba pełniąca inne obowiązki w przedsiębiorstwie lub osoba nie zatrudniona bezpośrednio przez to przedsiębiorstwo, pod warunkiem, że osoba ta jest w stanie wykonywać obowiązki doradcy.
1.8.3.5 Na żądanie właściwej władzy lub organizacji wyznaczonej w tym celu przez każdą Umawiającą się Stronę, każde przedsiębiorstwo, o którym mowa, powinno podać dane dotyczące tożsamości doradcy.
1.8.3.6 Jeżeli na skutek wypadku doznali szkody ludzie, majątek lub środowisko, albo doszło do zniszczeń majątku lub środowiska podczas przewozu, załadunku lub rozładunku wykonywanego przez przedsiębiorstwo, o którym mowa, doradca - po zebraniu potrzebnych informacji - powinien przygotować raport powypadkowy odpowiednio dla kierownictwa przedsiębiorstwa lub dla lokalnych władz. Raport ten nie zastępuje innych raportów, które mogą być wymagane od kierownictwa przedsiębiorstwa na podstawie innych przepisów międzynarodowych lub krajowych.
1.8.3.7 Doradca powinien posiadać świadectwo szkolenia zawodowego ważne dla transportu drogowego. Świadectwo to powinno być wystawione przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną w tym celu przez każdą Umawiającą się Stronę.
1.8.3.8 W celu otrzymania świadectwa kandydat powinien przejść szkolenie oraz zdać egzamin zatwierdzony przez właściwą władzę Umawiającej się Strony.
1.8.3.9 Głównym celem szkolenia powinno być dostarczenie kandydatom wystarczającej wiedzy z zakresu zagrożeń związanych z przewozem towarów niebezpiecznych, ustaw i innych przepisów mających zastosowanie do danego rodzaju transportu oraz obowiązków podanych pod 1.8.3.3.
1.8.3.10 Egzamin powinien być zorganizowany przez kompetentną władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę.
Upoważnienie dla organizacji egzaminującej powinno mieć formę pisemną. Może mieć ono ograniczony okres ważności. Wydanie upoważnienia powinno opierać się o następujące kryteria:
- kompetencje organizacji egzaminującej;
- wyszczególnienie form egzaminów proponowanych przez tę organizację;
- środki mające na celu zapewnienie bezstronności egzaminów;
- niezależność organizacji od jakichkolwiek osób fizycznych lub prawnych zatrudniających doradców do spraw bezpieczeństwa.
1.8.3.11 Celem egzaminu jest sprawdzenie czy kandydaci posiadają zasób wiedzy niezbędny do wykonywania obowiązków nałożonych na doradcę zgodnie z wykazem podanym pod 1.8.3.3 i konieczny do uzyskania świadectwa wymaganego zgodnie z 1.8.3.7. Egzamin powinien obejmować co najmniej następujące zagadnienia:
(a) wiedzę na temat różnych następstw wypadków z towarami niebezpiecznymi oraz głównych przyczyn takich wypadków;
(b) wymagania przepisów krajowych oraz umów międzynarodowych, w szczególności w zakresie:
- klasyfikacji towarów niebezpiecznych (procedur klasyfikacyjnych dla roztworów i mieszanin, struktury wykazu materiałów, klas materiałów niebezpiecznych i zasad ich klasyfikacji, rodzajów przewożonych towarów niebezpiecznych, właściwości fizycznych, chemicznych i toksykologicznych materiałów niebezpiecznych);
- ogólnych przepisów pakowania, przepisów dotyczących cystern i kontenerów-cystern (typów, kodów, oznakowania, kontroli i badań wstępnych i okresowych);
- oznakowania i stosowania nalepek ostrzegawczych, oznakowania tablicami barwy pomarańczowej oraz stosowania nalepek na pojazdach i kontenerach (oznakowania i stosowania nalepek na sztukach przesyłki, umieszczania i usuwania takich nalepek i tablic);
- zapisów w dokumentach przewozowych (wymaganych informacji);
- sposobu nadania i ograniczeń przy wysyłce (dotyczące ładunku całkowitego, przewozu luzem, przewozu w dużych pojemnikach do przewozu luzem, w kontenerach oraz w cysternach stałych i odejmowalnych);
- przewozu pasażerów;
- zakazów i środków ostrożności przy ładowaniu razem;
- segregacji towarów;
- ograniczeń ilości przewożonych oraz ilości wyłączonych;
- manipulowania ładunkiem i jego rozmieszczenia (załadunku i rozładunku, stopni napełnienia, rozmieszczenia i segregacji ładunku);
- czyszczenia lub odgazowania przed załadunkiem i po rozładunku;
- pracowników, szkolenia zawodowego;
- dokumentów przewożonych w pojeździe (dokumentu przewozowego, instrukcji pisemnych, świadectwa dopuszczenia pojazdu, zaświadczenia o przeszkoleniu kierowcy, kopii dokumentów dotyczących odstępstw, innych dokumentów);
- instrukcji pisemnych (stosowania instrukcji oraz środków ochronny indywidualnej dla załogi pojazdu);
- wymagań w zakresie nadzoru (parkowania);
- regulacji i ograniczeń dotyczących ruchu drogowego;
- planowego rozładunku oraz awaryjnego wycieku materiałów zanieczyszczających środowisko;
- wymagań dotyczących wyposażenia transportowego.
1.8.3.12 Egzamin powinien mieć formę pisemną, która może być uzupełniona częścią ustną.
Egzamin pisemny powinien zawierać dwie części:
(a) kandydaci powinni otrzymać zestaw pytań składający się z co najmniej 20 pytań typu otwartego i obejmujących co najmniej zagadnienia podane pod 1.8.3.11. Mogą być również użyte pytania typu testowego z podanymi do wyboru odpowiedziami. W takim przypadku dwa pytania typu testowego są równoważne jednemu pytaniu typu otwartego. Spośród zagadnień objętych egzaminem szczególną uwagę należy zwrócić na:
- ogólne środki zapobiegawcze i środki bezpieczeństwa;
- klasyfikację materiałów niebezpiecznych;
- ogólne przepisy dotyczące pakowania, z uwzględnieniem cystern, kontenerów-cystern, pojazdów-cystern, itp.;
- oznakowanie i nalepki ostrzegawcze;
- informacje zawarte w dokumencie przewozowym;
- manipulowanie i rozmieszczanie ładunku;
- wymagania dotyczące pracowników, szkolenie zawodowe;
- dokumenty dotyczące pojazdu i transportu;
- instrukcje pisemne;
- wymagania dotyczące wyposażenia transportowego,
(b) kandydaci powinni otrzymać do rozwiązania ćwiczenie praktyczne związane z obowiązkami doradcy, o których mowa pod 1.8.3.3, w celu wykazania, że posiadają oni kwalifikacje wystarczające do pełnienia funkcji doradcy.
1.8.3.13 Umawiające się Strony mogą zdecydować, że kandydaci, którzy zamierzają pracować dla przedsiębiorstw specjalizujących się w przewozie określonych rodzajów towarów niebezpiecznych, będą egzaminowani jedynie z zakresu dotyczącego towarów, które obejmuje ich działalność. Rodzaje towarów, o których mowa, to:
- klasa 1;
- klasa 2;
- klasa 7;
- klasy 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9;
- UN1202, 1203 i 1223.
W świadectwie wymaganym zgodnie z 1.8.3.7 należy wyraźnie zaznaczyć, że jest ono ważne tylko dla jednego rodzaju towarów niebezpiecznych, określonego w niniejszym podrozdziale, z zakresu którego doradca był egzaminowany na warunkach podanych pod 1.8.3.12.
1.8.3.14 Katalog pytań egzaminacyjnych powinien być przechowywany przez właściwą władzę lub organizację przeprowadzającą egzamin.
1.8.3.15 Świadectwo wymagane zgodnie z 1.8.3.7 powinno być zgodne z wzorem podanym pod 1.8.3.18 i powinno być uznawane przez wszystkie Umawiające się Strony.
1.8.3.16 Okres ważności świadectwa i jego przedłużanie
1.8.3.16.1 Świadectwo ważne jest przez pięć lat. Okres ważności świadectwa powinien być przedłużony o pięć kolejnych lat licząc od daty upływu jego ważności, jeżeli w ciągu roku poprzedzającego tę datę posiadacz ważnego świadectwa zdał wymagany egzamin. Egzamin powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę.
1.8.3.16.2 Celem egzaminu jest upewnienie się, że posiadacz ważnego świadectwa dysponuje wiedzą niezbędną do wykonania obowiązków doradcy określonych pod 1.8.3.3. Zakres wymaganej wiedzy określony jest pod 1.8.3.11(b) i powinien obejmować zmiany przepisów wprowadzone po dacie uzyskania ostatniego świadectwa. Egzamin powinien być przeprowadzony i nadzorowany na zasadach określonych pod 1.8.3.10 oraz od 1.8.3.12 do 1.8.3.14. Posiadacz ważnego świadectwa nie jest zobowiązany do rozwiązania ćwiczenia praktycznego określonego pod 1.8.3.12(b).
1.8.3.17 Wymagania podane pod 1.8.3.1 do 1.8.3.16 uważa się za spełnione, jeżeli spełnione są odpowiednie wymagania Dyrektywy Rady 96/35/EC z dnia 3 czerwca 1996 r. w sprawie powoływania i kwalifikacji zawodowych doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych drogą kołową, koleją lub żeglugą śródlądową1 oraz Dyrektywy Parlamentu i Rady 2000/18/EC z dnia 17 kwietnia 2000 r. w sprawie minimalnych wymagań egzaminacyjnych dla doradców do spraw bezpieczeństwa w transporcie towarów niebezpiecznych drogą kołową, koleją lub żeglugą śródlądową2.
_________
1 Opublikowana w "Official Journal of the European Communities", Nr L 145 z 19 czerwca 1996r., str. 10.
2 Opublikowana w "Official Journal of the European Communities", Nr L 118 z 19 maja 2000r., str. 41.
1.8.3.18 Wzór świadectwa
Świadectwo przeszkolenia doradcy do spraw bezpieczeństwa w zakresie transportu towarów niebezpiecznych
Świadectwo nr ................................................
Znak wyróżniający państwo wydające świadectwo ................
Nazwisko .....................................................
Imię (imiona) ................................................
Data i miejsce urodzenia .....................................
Narodowość ...................................................
Podpis posiadacza ............................................
Ważne do ................................ dla przedsiębiorstw,
które przewożą towary niebezpieczne lub dokonują
związanego z tym załadunku lub rozładunku:
w transporcie w transporcie w żegludze
drogowym kolejowym śródlądowej
Wydane przez .................................................
Data ..................... Podpis ..................
Przedłużone do ........... Przez ...................
Data ..................... Podpis ..................
1.8.4 Wykaz właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych
Umawiające się Strony powinny poinformować Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych o adresach właściwych władz i jednostek przez nie upoważnionych, które zgodnie z przepisami krajowymi są właściwe dla wdrażania ADR, podając w każdym przypadku zakres wymagań ADR oraz adresy, na które powinny być kierowane odpowiednie zgłoszenia.
Na podstawie otrzymanych informacji, Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych sporządza wykaz, który powinien być aktualizowany. Wykaz wraz ze zmianami jest podawany do wiadomości Umawiających się Stron.
1.8.5 Powiadamianie o zdarzeniach dotyczących towarów niebezpiecznych
1.8.5.1 Jeżeli podczas przewozu towarów niebezpiecznych na terytorium Umawiającej się Strony miał miejsce poważny wypadek lub awaria, to przewoźnik zobowiązany jest upewnić się, czy został sporządzony raport zgodny z wzorem podanym pod 1.8.5.4, przeznaczony dla właściwej władzy tej Umawiającej się Strony.
1.8.5.2 Jeżeli jest to konieczne, Umawiająca się Strona sporządza następnie raport dla Sekretariatu Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych w celu poinformowania innych Umawiających się Stron.
1.8.5.3 Zdarzenie, po zaistnieniu którego wymagane jest sporządzenie raportu zgodnie z 1.8.5.1, ma miejsce wówczas, gdy doszło do uwolnienia towarów niebezpiecznych lub bezpośredniego zagrożenia takim uwolnieniem, zranienia osób, szkody materialnej, zniszczenia środowiska, lub gdy konieczne było zaangażowanie właściwych władz, i gdy spełnione zostało co najmniej jedno z następujących kryteriów.
Zranienie osób oznacza zdarzenie, które spowodowało śmierć lub obrażenia ciała w wyniku bezpośredniego oddziaływania przewożonego towaru niebezpiecznego, przy czym obrażenia, o których mowa:
(a) wymagają zastosowania intensywnej opieki medycznej;
(b) wymagają leczenia szpitalnego przez co najmniej jedną dobę; lub
(c) powodują niezdolność do pracy przez co najmniej trzy kolejne dni.
Uwolnienie towarów niebezpiecznych oznacza uwolnienie:
(a) co najmniej 50 kg lub 50 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 0 lub 1;
(b) co najmniej 333 kg lub 333 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 2; lub
(c) co najmniej 1.000 kg lub 1.000 l towarów zaliczonych do kategorii transportowej 3 lub 4.
Kryterium dotyczące uwolnienia towarów niebezpiecznych ma zastosowanie również w przypadku wystąpienia bezpośredniego ryzyka ich uwolnienia w ilościach podanych powyżej. Ryzyko takie występuje w szczególności wtedy, gdy uległy uszkodzeniu urządzenia chroniące ładunek w wyniku czego nie są one wystarczające do kontynuowania przewozu, lub gdy z jakiegokolwiek innego powodu nie można zapewnić odpowiedniego poziomu bezpieczeństwa (np. z powodu uszkodzenia cysterny lub kontenera, przewrócenia się cysterny lub wystąpienia pożaru w bezpośrednim sąsiedztwie zdarzenia).
W przypadku zdarzeń z udziałem towarów klasy 6.2, obowiązek sporządzenia raportu istnieje niezależnie od ilości uwolnionego towaru.
W przypadku zdarzeń obejmujących towary klasy 7, stosuje się następujące kryteria dotyczące uwolnienia towarów niebezpiecznych:
(a) jakiekolwiek uwolnienie materiału promieniotwórczego ze sztuki przesyłki;
(b) narażenie prowadzące do przekroczenia limitów określonych w przepisach dotyczących ochrony pracowników i ludności przed promieniowaniem jonizującym (Karta II przepisów Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej, Seria Bezpieczeństwo Nr 115 - "Międzynarodowe podstawowe normy ochrony przed promieniowaniem jonizującym i bezpieczeństwa źródeł promieniowania"); lub
(c) istnieje uzasadnione podejrzenie, że nastąpiło znaczące naruszenie funkcji ochronnych jakiejkolwiek sztuki przesyłki (w zakresie jej szczelności, osłony, ochrony termicznej lub krytyczności) mogące doprowadzić do sytuacji, w której bez zastosowania dodatkowych środków zabezpieczających dalszy przewóz takiej sztuki przesyłki nie jest możliwy.
UWAGA: W odniesieniu do przesyłek, które nie mogą być dostarczone do odbiorcy, patrz przepis szczególny CV33 (6) pod 7.5.11.
Szkoda materialna lub zniszczenie środowiska oznaczają uwolnienie towarów niebezpiecznych, niezależnie od ich ilości, powodujące straty oceniane na kwotę większą niż 50.000 euro. Dla potrzeb oceny strat nie powinny być brane pod uwagę uszkodzenia uczestniczących w zdarzeniu środków transportu przewożących towary niebezpieczne oraz uszkodzenia infrastruktury transportowej.
Zaangażowanie właściwych władz oznacza bezpośrednie działania podjęte podczas zdarzenia przez właściwe władze lub służby ratownicze, połączone z ewakuacją ludności lub zamknięciem szlaków komunikacyjnych (dróg kołowych / kolejowych) na okres co najmniej trzech godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez towary niebezpieczne.
Jeżeli jest to konieczne, właściwa władza może zażądać dodatkowych informacji na temat zaistniałego zdarzenia.
1.8.5.4 Wzór raportu o zdarzeniu zaistniałym podczas przewozu towarów niebezpiecznych
Raport o zdarzeniu zaistniałym podczas
przewozu towarów niebezpiecznych, zgodnie z przepisami rozdziału 1.8.5 RID/ADR
Przewoźnik / Użytkownik infrastruktury kolejowej: ............................................................................... Adres: ............................................................................... Osoba wyznaczona do kontaktów: ................ Telefon: ....... Fax: ........ |
(Przed wysłaniem raportu niniejsza strona tytułowa powinna zostać usunięta przez właściwą władzę.)
| 1. Rodzaj transportu | |
| Kolejowy | Drogowy |
Numer wagonu (nie jest konieczny) ..................................... | Numer rejestracyjny pojazdu (nie jest konieczny) ...................................... |
| 2. Data i miejsce zdarzenia | |
| Rok: ................ Miesiąc: ...... | Dzień: .......... Godzina: ........... |
| Kolej | Droga |
| Stacja | Obszar zabudowany |
| Stacja rozrządowa | Miejsce załadunku / rozładunku / przeładunku |
Miejsce załadunku / rozładunku / przeładunku | Poza obszarem zabudowanym |
Miejscowość / Kraj: .................. lub | Miejscowość / Kraj: ................... |
| Szlak | |
| Określenie szlaku: ................ | |
| Kilometr: ......................... | |
| 3. Dane topograficzne | |
| Pochylenie drogi | |
| Tunel | |
| Most | |
| Skrzyżowanie | |
| 4. Szczególne warunki pogodowe | |
| Deszcz | |
| Śnieg | |
| Lód | |
| Mgła | |
| Burza z piorunami | |
| Burza | |
| Temperatura: ..... °C | |
| 5. Opis zdarzenia | |
| Wykolejenie / Zjechanie z drogi | |
| Kolizja | |
| Przewrócenie / Przekoziołkowanie | |
| Pożar | |
| Wybuch | |
| Uwolnienie ładunku | |
| Defekt techniczny | |
Dodatkowy opis zdarzenia: .............................................................................. .............................................................................. .............................................................................. .............................................................................. .............................................................................. .............................................................................. .............................................................................. .............................................................................. |
| 6. Towary niebezpieczne uczestniczące w wypadku |
| Numer UN(1) | Klasa | Grupa pakowania | Szacunkowa ilość uwolnionego towaru (kg lub l) (2) | Osłona ładunku (3) | Materiał osłony | Rodzaj uszkodzenia osłony (4) |
| | | | | | | |
| | | | | | | |
| | | | | | | |
| | | | | | | |
(1) W przypadku towarów niebezpiecznych zaliczonych do pozycji grupowych, do których stosuje się przepis szczególny 274, należy również podać ich nazwy | (2) W przypadku klasy 7 należy podać wartość zgodnie z kryteriami określonymi pod 1.8.5.3. |
| (3) Należy podać odpowiedni numer: | (4) Należy podać odpowiedni numer: |
| 1 Opakowanie | 1 Uwolnienie ładunku |
| 2 DPPL | 2 Pożar |
| 3 Duże opakowania | 3 Wybuch |
| 4 Mały kontener | 4 Defekt techniczny |
| 5 Wagon | |
| 6 Pojazd | |
| 7 Wagon-cysterna | |
| 8 Pojazd-cysterna | |
| 9 Wagon-bateria | |
| 10 Pojazd-bateria | |
| 11 Wagon z cysterną odejmowalną | |
| 12 Cysterna odejmowalna | |
| 13 Duży kontener | |
| 14 Kontener-cysterna | |
| 15 MEGC | |
| 16 Cysterna przenośna | |
| 7. Przyczyna zdarzenia (jeżeli jest znana) |
| Defekt techniczny | |
| Zabezpieczenie ładunku | |
| Przyczyna eksploatacyjna (użytkowanie torów) |
Inna: .............................................................................. .............................................................................. .............................................................................. |
| 8. Skutki zdarzenia | |
| Ofiary oddziaływania towarów niebezpiecznych: |
| Zabici (liczba: ......) |
| Ranni (liczba: ......) |
| Uwolnienie towaru niebezpiecznego: |
| Tak |
| Nie |
| Bezpośrednie zagrożenie uwolnieniem towaru niebezpiecznego |
| Szkody materialne / zniszczenie środowiska: |
| Szacowana wielkość szkód Ł 50.000 euro |
| Szacowana wielkość szkód > 50.000 euro |
| Zaangażowanie właściwych władz: |
Tak Ewakuacja ludności na okres co najmniej trzech godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez przewożone towary niebezpieczne. Zamknięcie szlaków komunikacyjnych na okres co najmniej trzech godzin z powodu zagrożenia stwarzanego przez przewożone towary niebezpieczne. |
| Nie | |
Dział 1.9
OGRANICZENIA W TRANSPORCIE WPROWADZANE PRZEZ WŁAŚCIWE WŁADZE
1.9.1 Zgodnie z artykułem 4, ustęp 1 ADR, wwóz towarów niebezpiecznych na terytorium Umawiających się Stron może być przedmiotem regulacji lub zakazów wynikających z przyczyn innych niż bezpieczeństwo podczas przewozu. Takie regulacje i zakazy powinny być opublikowane w odpowiedniej formie.
1.9.2 Z zastrzeżeniem przepisów podanych pod 1.9.3, Umawiająca się Strona może stosować wobec pojazdów przewożących na jej terytorium towary niebezpieczne w międzynarodowym ruchu drogowym dodatkowe przepisy, które nie są zawarte w ADR, pod warunkiem, że przepisy te nie są sprzeczne z artykułem 2, ustęp 2 niniejszej Umowy oraz, że są one zawarte w ustawodawstwie krajowym odnoszącym się w równym stopniu do pojazdów wykonujących przewozy towarów niebezpiecznych w krajowym ruchu drogowym na terytorium tej Umawiającej się Strony.
1.9.3 Za przepisy dodatkowe, o których mowa pod 1.9.2, uważa się:
(a) wymagania dodatkowe w zakresie bezpieczeństwa lub ograniczenia dotyczące pojazdów przejeżdżających przez budowle, takie jak mosty lub tunele, pojazdów przewożonych środkami transportu kombinowanego, takimi jak promy lub pociągi, albo pojazdów wjeżdżających lub wyjeżdżających z portów lub innych terminali transportowych;
(b) wymagania dotyczące przestrzegania wyznaczonych dróg przejazdu w celu ominięcia obszarów handlowych lub zamieszkałych, obszarów o dużej wrażliwości ekologicznej, obszarów zawierających niebezpieczne instalacje przemysłowe lub dróg stwarzających poważne zagrożenie;
(c) wymagania w zakresie bezpieczeństwa dotyczące przejazdu lub postoju pojazdów przewożących towary niebezpieczne w przypadku wystąpienia ekstremalnych warunków pogodowych, trzęsienia ziemi, wypadku, działań technicznych, niepokojów społecznych lub działań wojennych;
(d) ograniczenia w ruchu pojazdów przewożących towary niebezpieczne w niektóre dni tygodnia lub roku.
1.9.4 Właściwa władza Umawiającej się Strony, która stosuje na swoim terytorium jakiekolwiek przepisy dodatkowe, o których mowa pod 1.9.3(a) i (d) powyżej, powinna powiadomić o tych przepisach Sekretariat Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych, który z kolei powinien podać je do wiadomości Umawiających się Stron.
Dział 1.10
PRZEPISY DOTYCZĄCE OCHRONY TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH
UWAGA: W rozumieniu niniejszego działu, ochrona oznacza środki ostrożności podejmowane w celu zminimalizowania ryzyka kradzieży lub użycia towarów niebezpiecznych niezgodnie z ich przeznaczeniem, prowadzącego do zagrożenia ludzi, mienia lub środowiska.
1.10.1 Przepisy ogólne
1.10.1.1 Wszystkie osoby uczestniczące w przewozie towarów niebezpiecznych powinny stosować się, odpowiednio do zakresu swoich obowiązków, do wymagań niniejszego działu dotyczących ochrony tych towarów.
1.10.1.2 Towary niebezpieczne mogą być wydane do przewozu wyłącznie przewoźnikowi o ustalonej tożsamości.
1.10.1.3 Miejsca używane do czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych podczas ich przewozu, znajdujące się w obrębie terminali, placów przeładunkowych, baz transportowych, placów postojowych i stacji rozrządowych powinny być odpowiednio chronione, dobrze oświetlone, a także - o ile jest to możliwe i wskazane - niedostępne dla osób postronnych.
1.10.1.4 Każdy członek załogi pojazdu przewożącego towary niebezpieczne powinien posiadać przy sobie dokument z fotografią potwierdzający jego tożsamość.
1.10.1.5 Kontrole stanu bezpieczeństwa określone pod 1.8.1 i 7.5.1.1 powinny obejmować sprawdzenie, czy zostały zastosowane odpowiednie środki ochrony.
1.10.1.6 Właściwa władza powinna prowadzić bieżącą ewidencję ważnych zaświadczeń o przeszkoleniu kierowców, określonych pod 8.2.1, wydanych przez tę władzę lub przez inną upoważnioną organizację.
1.10.2 Szkolenie w zakresie ochrony
1.10.2.1 Szkolenie określone w dziale 1.3 powinno obejmować wiedzę na temat ochrony. Szkolenie doskonalące w zakresie ochrony nie jest ograniczone wyłącznie do zmian w przepisach.
1.10.2.2 Szkolenie w zakresie ochrony powinno obejmować rozpoznanie i charakterystykę zagrożeń, metody wykrywania i usuwania zagrożeń oraz działania podejmowane w przypadku naruszenia bezpieczeństwa. Jeżeli wymagane jest sporządzenie planu ochrony, to szkolenie powinno zawierać informacje o tym planie odpowiednio do zakresu obowiązków i odpowiedzialności osób szkolonych oraz do ich funkcji związanych z wykonaniem planu.
1.10.3 Przepisy dotyczące towarów niebezpiecznych dużego ryzyka
1.10.3.1 "Towarami niebezpiecznymi dużego ryzyka" są towary, które mogą być użyte, niezgodnie ze swoim przeznaczeniem, w zamachach terrorystycznych i spowodować w ten sposób poważne następstwa w postaci licznych ofiar lub masowych zniszczeń. Wykaz towarów niebezpiecznych dużego ryzyka zawiera tabela 1.10.5.
1.10.3.2 Plany ochrony
1.10.3.2.1 Przewoźnicy, nadawcy i inni uczestnicy przewozu wymienieni pod 1.4.2 i 1.4.3, biorący udział w przewozie towarów niebezpiecznych dużego ryzyka (patrz tabela 1.10.5), powinni przyjąć, wdrożyć i stosować się do planu ochrony, który powinien obejmować co najmniej elementy wymienione pod 1.10.3.2.2.
1.10.3.2.2 Plan ochrony powinien zawierać co najmniej następujące elementy:
(a) szczegółowy podział obowiązków w zakresie ochrony wraz ze wskazaniem kompetentnych i wykwalifikowanych osób, które posiadają odpowiednie uprawnienia do ich wykonywania;
(b) wykaz towarów niebezpiecznych podlegających ochronie lub wykaz rodzajów towarów niebezpiecznych podlegających ochronie;
(c) opis wykonywanych czynności i ocenę związanych z nimi zagrożeń, z uwzględnieniem postojów niezbędnych do wykonania operacji transportowych, przechowywania towarów niebezpiecznych - przed, podczas i po przewozie - w pojeździe, w cysternie lub w kontenerze, a także czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych związanego ze zmianą rodzaju transportu lub środka transportu;
(d) szczegółowy wykaz środków, które powinny być zastosowane w celu zminimalizowania zagrożeń, odpowiednio do zakresu obowiązków i odpowiedzialności uczestnika przewozu, obejmujący:
- szkolenie;
- procedury postępowania (np. reagowanie w stanach podwyższonego zagrożenia, kontrola pracowników nowoprzyjętych i zmieniających stanowiska);
- działania praktyczne (np. wybór i korzystanie ze znanych tras przewozu, z uwzględnieniem dostępu do miejsc czasowego przechowywania towarów niebezpiecznych (określonych pod literą (c) oraz bliskości wrażliwych elementów infrastruktury);
- wyposażenie i inne środki, które powinny być użyte w celu zminimalizowania zagrożeń;
(e) skuteczne i aktualne procedury powiadamiania i postępowania w przypadkach zagrożeń, nieprzestrzegania zasad bezpieczeństwa i związanych z nimi zdarzeń;
(f) procedury oceny i testowania planów ochrony oraz procedury przeglądów okresowych i aktualizacji tych planów;
(g) środki zapewniające ochronę fizyczną informacji o transporcie zawartych w planie ochrony; oraz
(h) środki zapewniające ograniczenie dostępu do informacji o operacjach transportowych zawartych w planie ochrony wyłącznie do osób upoważnionych. Środki te nie powinny pozostawać w sprzeczności z wymaganiami dotyczącymi podawania informacji zawartymi w innych przepisach ADR.
UWAGA: Przewoźnicy, nadawcy i odbiorcy powinni współpracować ze sobą oraz z właściwymi władzami w zakresie wymiany informacji o zagrożeniach, stosowania odpowiednich środków ochrony oraz postępowania w przypadku zdarzeń zagrażających bezpieczeństwu.
1.10.3.3 W przypadku pojazdów przewożących towary niebezpieczne dużego ryzyka (patrz tabela 1.10.5) powinny być zastosowane urządzenia, układy lub działania skutecznie zapobiegające kradzieży tych pojazdów i ich ładunku. Zastosowanie wymienionych środków nie powinno utrudniać prowadzenia akcji ratowniczo-gaśniczej.
UWAGA: W razie potrzeby, w przypadku gdy odpowiednie urządzenia zostały już zainstalowane, do monitorowania towarów niebezpiecznych dużego ryzyka (patrz tabela 1.10.5) powinny być użyte systemy telemetryczne lub inne metody lub urządzenia służące do śledzenia przemieszczania tych towarów.
1.10.4 Zgodnie z przepisami rozdziału 1.1.3.6 przepisy rozdziałów 1.10.1, 1.10.2, 1.10.3 i podrozdziału 8.1.2.1 (d) nie mają zastosowania w przypadku, gdy ilości towarów w sztukach przesyłki przewożonych w jednostce transportowej nie przekraczają odpowiednich ilości podanych pod 1.1.3.6.3. Ponadto, przepisy rozdziałów 1.10.1, 1.10.2, 1.10.3 i podrozdziału 8.1.2.1(d) nie mają zastosowania w przypadku, gdy ilości towarów przewożonych w cysternach lub luzem w jednostce transportowej nie przekraczają odpowiednich ilości podanych pod 1.1.3.6.3.
1.10.5 Za towary niebezpieczne dużego ryzyka uważa się towary wymienione w poniższej tabeli, przewożone w ilościach większych niż podane.
Tabela 1.10.5: Wykaz towarów niebezpiecznych dużego ryzyka
| | | | | Ilość | |
| Klasa | Podklasa | Materiał lub przedmiot | Cysterna (l) | Luzem (kg) | Sztuki przesyłki (kg) |
| | 1.1 | materiały i przedmioty | a | a | 0 |
| 1 | 1.2 | materiały i przedmioty | a | a | 0 |
| | 1.3 | materiały i przedmioty grupy zgodności C | a | a | 0 |
| | 1.5 | materiały i przedmioty | 0 | a | 0 |
| | | gazy palne (kod klasyfikacyjny F) | 3.000 | a | b |
| 2 | | gazy trujące (kody klasyfikacyjne zawierające litery T, TF, TC, TO, TFC lub TOC) z wyłączeniem aerozoli | 0 | a | 0 |
| 3 | | materiały ciekłe zapalne I i II grupy pakowania | 3.000 | a | b |
| | | materiały wybuchowe odczulone | a | a | 0 |
| 4.1 | | materiały wybuchowe odczulone | a | a | 0 |
| 4.2 | | materiały I grupy pakowania | 3.000 | a | b |
| 4.3 | | materiały I grupy pakowania | 3.000 | a | b |
| 5.1 | | materiały ciekłe utleniające I grupy pakowania | 3.000 | a | b |
| | | nadchlorany, azotan amonowy oraz nawozy na bazie azotanu amonowego | 3.000 | 3.000 | b |
| 6.1 | | materiały trujące I grupy pakowania | 0 | a | 0 |
| 6.2 | | materiały zakaźne kategorii A | a | a | 0 |
| 7 | | materiały promieniotwórcze | 3.000 A1 (materiał w specjalnej postaci) lub odpowiednio 3.000 A2, w sztukach przesyłki typu B(U), B(M) lub typu C |
| 8 | | materiały żrące I grupy pakowania | 3.000 | a | b |
a Nie dotyczy.
b Niezależnie od ilości towarów, przepisy rozdziału 1.10.3 nie mają zastosowania.
UWAGA: W celu przeciwdziałania rozprzestrzenianiu materiałów jądrowych w transporcie międzynarodowym stosuje się Konwencję o Ochronie Fizycznej Materiałów Jądrowych, uzupełnioną zaleceniami IAEA INFCIRC/225(Rev.4).
CZĘŚĆ 2
KLASYFIKACJA
Dział 2.1
PRZEPISY OGÓLNE
2.1.1 Wstęp
2.1.1.1. Zgodnie z ADR rozróżnia się następujące klasy towarów niebezpiecznych:
Klasa 1 Materiały i przedmioty wybuchowe
Klasa 2 Gazy
Klasa 3 Materiały ciekłe zapalne
Klasa 4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne i materiały wybuchowe stałe odczulone
Klasa 4.2 Materiały samozapalne
Klasa 4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne
Klasa 5.1 Materiały utleniające
Klasa 5.2 Nadtlenki organiczne
Klasa 6.1 Materiały trujące
Klasa 6.2 Materiały zakaźne
Klasa 7 Materiały promieniotwórcze
Klasa 8 Materiały żrące
Klasa 9 Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
2.1.1.2 Każdej pozycji wykazu towarów w różnych klasach przyporządkowano numer UN. Stosowane są następujące rodzaje pozycji:
A. Pozycje indywidualne dla materiałów lub przedmiotów dobrze zdefiniowanych, w tym materiałów obejmujących szereg izomerów, np.:
UN 1090 ACETON
UN 1104 OCTANY AMYLU
UN 1194 AZOTYN ETYLU W ROZTWORZE
B. Pozycje ogólne dla dobrze zdefiniowanej grupy materiałów lub przedmiotów, które nie są pozycjami i.n.o., np.:
UN 1133 KLEJE
UN 1266 WYROBY PERFUMERYJNE
UN 2757 PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY
UN 3101 NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, CIEKŁY
C. Pozycje szczegółowe i.n.o., obejmujące grupę materiałów lub przedmiotów o zdefiniowanych właściwościach chemicznych lub technicznych, inaczej nie określone, np.:
UN 1477 AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O.
UN 1987 ALKOHOLE, I.N.O.
D. Pozycje ogólne i.n.o., obejmujące grupę materiałów lub przedmiotów mających jedną lub więcej właściwości niebezpiecznych, inaczej nie określone, np.:
UN 1325 MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O.
UN 1993 MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O.
Pozycje zdefiniowane pod B, C i D są pozycjami grupowymi.
2.1.1.3 Dla celów pakowania, materiały należące do klas innych niż 1, 2, 5.2, 6.2 i 7 oraz materiały inne niż materiały samoreaktywne klasy 4.1, zalicza się do grup pakowania odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia:
I grupa pakowania: materiały stwarzające duże zagrożenie;
II grupa pakowania: materiały stwarzające średnie zagrożenie; oraz
III grupa pakowania: materiały stwarzające małe zagrożenie.
Grupę(y) pakowania, do której(ych) zaliczony jest materiał wskazano w tabeli A w dziale 3.2.
2.1.2 Zasady klasyfikacji
2.1.2.1 Towary niebezpieczne objęte tytułem klasy definiowane są na podstawie ich właściwości zgodnie z podrozdziałem 2.2.x.1 odpowiedniej klasy. Zaliczenie towaru niebezpiecznego do klasy i do grupy pakowania dokonywane jest na podstawie kryteriów zawartych w tym samym podrozdziale 2.2.x.1. Przypisanie materiałowi lub przedmiotowi niebezpiecznemu jednego lub kilku zagrożeń dodatkowych dokonuje się na podstawie kryteriów klasy lub klas odpowiadających tym zagrożeniom, określonym w odpowiednich podrozdziałach 2.2.x.1.
2.1.2.2 Wszystkie pozycje towarów niebezpiecznych wymienione są w tabeli A w dziale 3.2 w porządku numerycznym, według ich numerów UN. Tabela ta zawiera informacje dotyczące wymienionych w niej towarów, takie jak: nazwa, klasa, grupa(y) pakowania, wymagane nalepki oraz przepisy dotyczące pakowania i przewozu1.
______
1 Wykaz alfabetyczny tych pozycji został przygotowany przez Sekretariat EKG ONZ i załączony jako Tabela B w dziale 3.2 tekstu oryginalnego. Tabela ta nie jest oficjalną częścią ADR.
2.1.2.3 Towary niebezpieczne, które są wymienione lub zdefiniowane w podrozdziale 2.2.x.2 każdej klasy nie są dopuszczone do przewozu.
2.1.2.4 Towary niewymienione z nazwy, tzn. towary niewymienione jako pojedyncze pozycje w tabeli A w dziale 3.2 oraz niewymienione i niezdefiniowane w żadnym z wyżej wskazanych podrozdziałów 2.2.x.2, powinny być zaklasyfikowane do odpowiedniej klasy zgodnie z procedurą podaną w rozdziale 2.1.3. Ponadto powinno być określone zagrożenie dodatkowe (o ile występuje) i grupa pakowania (o ile występuje). Po ustaleniu klasy, zagrożenia dodatkowego (o ile występuje) i grupy pakowania (o ile występuje), powinien być określony odpowiedni numer UN. Drzewa decyzyjne w podrozdziałach 2.2.x.3 (wykaz pozycji grupowych) na końcu każdej klasy wskazują odpowiednie parametry służące do wyboru odpowiedniego określenia grupowego (numeru UN). We wszystkich przypadkach powinno być wybrane najbardziej szczegółowe określenie grupowe, obejmujące właściwości materiału lub przedmiotu, zgodnie z hierarchią wskazaną kolejno literami B, C i D pod 2.1.1.2. Jeżeli materiał lub przedmiot nie może być zaklasyfikowany do pozycji typu B lub C zgodnie z 2.1.1.2, to wtedy i tylko wtedy, może być on zaklasyfikowany do pozycji typu D.
2.1.2.5 Na podstawie badań opisanych w dziale 2.3 i kryteriów określonych w podrozdziałach 2.2.x.1 klas, dla których tak podano, można ustalić, że materiał, roztwór lub mieszanina danej klasy, wymieniona z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, nie spełnia kryteriów tej klasy. W takim przypadku materiał, roztwór lub mieszanina są uznawane za nienależące do tej klasy.
2.1.2.6 Dla celów klasyfikacji, materiały o temperaturze topnienia lub początku topnienia 20°C lub niższej pod ciśnieniem 101,3 kPa, uważane są za ciekłe. Materiały lepkie, których specyficzna temperatura topnienia nie może być oznaczona, powinny być poddane badaniu według normy ASTM D 4359-90 lub badaniu podatności na płynięcie (badaniu penetrometrycznemu) opisanemu pod 2.3.4.
2.1.3 Klasyfikacja materiałów, włącznie z roztworami i mieszaninami (takimi jak preparaty i odpady), niewymienionych z nazwy
2.1.3.1 Materiały, włącznie z roztworami i mieszaninami, niewymienione z nazwy, powinny być klasyfikowane zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia, na podstawie kryteriów wymienionych w podrozdziale 2.2.x.1 poszczególnych klas. Zagrożenie(a) stwarzane przez materiał powinno(y) być określane na podstawie jego charakterystyki fizycznej i chemicznej oraz właściwości fizjologicznych. Takie charakterystyki i właściwości powinny być również brane pod uwagę w przypadku, gdy wyniki doświadczeń wskazują na ostrzejszą klasyfikację.
2.1.3.2 Materiał niewymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, stwarzający jedno zagrożenie, powinien być zaklasyfikowany do odpowiedniej klasy i do pozycji grupowej wymienionej w podrozdziale 2.2.x.3 tej klasy.
2.1.3.3 Roztwór lub mieszanina zawierające tylko jeden materiał niebezpieczny wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 i jeden lub kilka materiałów niestwarzających zagrożenia, powinny być traktowane tak, jak dany materiał niebezpieczny wymieniony z nazwy, o ile nie występuje co najmniej jeden z następujących warunków:
(a) roztwór lub mieszanina są jednoznacznie wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2; lub
(b) materiał niebezpieczny zaklasyfikowany jest do pozycji, z której wynika, że ma ona zastosowanie tylko do materiału czystego lub technicznego; lub
(c) klasa, stan fizyczny lub grupa pakowania dla roztworu lub mieszaniny są inne niż dla danego materiału niebezpiecznego.
W przypadkach wymienionych pod (b) i (c) powyżej, roztwór lub mieszanina powinny być klasyfikowane jako materiały niewymienione z nazwy w odpowiedniej klasie, do pozycji grupowej wymienionej w podrozdziale 2.2.x.3 tej klasy, z uwzględnieniem zagrożeń dodatkowych stwarzanych przez taki roztwór lub mieszaninę. Jeżeli roztwór lub mieszanina nie spełniają kryteriów żadnej klasy, to nie podlegają one przepisom ADR.
2.1.3.4 Roztwory i mieszaniny zawierające materiały należące do jednej z pozycji wymienionych pod 2.1.3.4.1 lub 2.1.3.4.2, powinny być zaklasyfikowane zgodnie z tymi przepisami.
2.1.3.4.1 Roztwory i mieszaniny zawierające jeden z następujących materiałów wymienionych z nazwy powinny być zawsze klasyfikowane do tej samej pozycji, co zawarty w nich materiał pod warunkiem, że nie mają właściwości niebezpiecznych wymienionych pod 2.1.3.5.3:
- Klasa 3
UN 1921 PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA; UN 2481 IZOCYJANIAN ETYLU; UN 3064 NITROGLICERYNA, ROZTWÓR W ALKOHOLU, zawierający ponad 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny;
- Klasa 6.1
UN 1051 CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody; UN 1185 ETYLENOIMINA, STABILIZOWANA; UN 1259 CZTEROKARBONYLEK NIKLU; UN 1613 KWAS CYJANOWODOROWY, ROZTWÓR WODNY (CYJANOWODÓR, W ROZTWORZE WODNYM), zawierający nie więcej niż 20% cyjanowodoru; UN 1614 CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody i zaabsorbowany w obojętnym materiale porowatym; UN 1994 PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA; UN 2480 IZOCYJANIAN METYLU; UN 3294 CYJANOWODÓR W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM, zawierającym nie więcej niż 45% cyjanowodoru;
- Klasa 8
UN 1052 FLUOROWODÓR, BEZWODNY; UN 1744 BROM lub BROM W ROZTWORZE; UN 1790 KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 85% kwasu fluorowodorowego; UN 2576 TLENOBROMEK FOSFORU, STOPIONY;
2.1.3.4.2 Roztwory i mieszaniny zawierające materiały należące do jednej z następujących pozycji klasy 9:
UN 2315 DWUFENYLE POLICHLOROWANE, CIEKŁE;
UN 3151 DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE;
UN 3151 TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE;
UN 3152 DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE;
UN 3152 TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE; lub
UN 3432 DWUFENYLE POLICHLOROWANE, STAŁE
powinny być zawsze klasyfikowane do tej samej pozycji w klasie 9 pod warunkiem, że:
- nie zawierają żadnych dodatkowych składników niebezpiecznych, innych niż składniki zaliczone do III grupy pakowania w klasach 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 6.1 lub 8; oraz
- nie charakteryzują się zagrożeniami określonymi pod 2.1.3.5.3.
2.1.3.5 Materiały niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, stwarzające więcej niż jedno zagrożenie oraz roztwory i mieszaniny zawierające kilka materiałów niebezpiecznych, powinny być klasyfikowane do pozycji grupowej (patrz 2.1.2.4) i zaliczane do grupy pakowania w odpowiedniej klasie, zgodnie z ich charakterystykami zagrożeń. Taka klasyfikacja oparta na charakterystykach zagrożeń powinna być dokonana w następujący sposób:
2.1.3.5.1 Charakterystyki fizyczne i chemiczne oraz właściwości fizjologiczne materiałów, roztworów lub mieszanin, powinny być ustalone za pomocą pomiarów lub obliczeń i na tej podstawie należy dokonać ich klasyfikacji zgodnie z kryteriami podanymi w podrozdziale 2.2.x.1 poszczególnych klas.
2.1.3.5.2 Jeżeli takie ustalenie nie jest możliwe bez poniesienia nadmiernych kosztów lub obciążeń (np. dla niektórych rodzajów odpadów), to materiały, roztwory i mieszaniny powinny być klasyfikowane do klasy właściwej dla składnika stwarzającego największe zagrożenie.
2.1.3.5.3 Jeżeli charakterystyki zagrożeń materiałów, roztworów lub mieszanin odpowiadają więcej niż jednej klasie lub grupie materiałów wymienionych poniżej, to takie materiały, roztwory i mieszaniny powinny być klasyfikowane do klasy lub do grupy materiałów odpowiadającej stwarzanemu przez nie zagrożeniu dominującemu, z zachowaniem następującej kolejności:
(a) materiały klasy 7 (z wyjątkiem materiałów promieniotwórczych w sztukach przesyłki wyłączonych, gdzie pierwszeństwo mają inne właściwości niebezpieczne);
(b) materiały klasy 1;
(c) materiały klasy 2;
(d) materiały wybuchowe ciekłe odczulone klasy 3;
(e) materiały samoreaktwne i materiały wybuchowe stałe odczulone klasy 4.1;
(f) materiały piroforyczne klasy 4.2;
(g) materiały klasy 5.2;
(h) materiały klasy 6.1 lub klasy 3, które - na podstawie ich toksyczności inhalacyjnej - powinny być zaliczone do I grupy pakowania (materiały spełniające kryteria klasyfikacyjne klasy 8 i mające toksyczność inhalacyjną dla pyłów i mgieł (LC50) w zakresie I grupy pakowania a toksyczność doustną lub dermalną tylko w zakresie III grupy pakowania lub niższej, powinny być kierowane do klasy 8);
(i) materiały zakaźne klasy 6.2.
2.1.3.5.4 Jeżeli charakterystyki zagrożeń materiału odpowiadają więcej niż jednej klasie lub grupie materiałów niewymienionych pod 2.1.3.5.3 powyżej, to materiał ten powinien być klasyfikowany według tej samej procedury, ale odpowiednia klasa powinna być wybrana zgodnie z tabelą pierwszeństw pod 2.1.3.10.
2.1.3.6 Należy stosować najściślej zdefiniowaną pozycję grupową (patrz 2.1.2.4). Pozycja ogólna i.n.o. powinna być stosowana tylko w przypadku, gdy nie może być stosowana pozycja ogólna i pozycja szczegółowa i.n.o.
2.1.3.7 Roztwory i mieszaniny materiałów utleniających lub materiałów stwarzających dodatkowe zagrożenie działaniem utleniającym, mogą mieć właściwości wybuchowe. W takim przypadku nie są one dopuszczane do przewozu, o ile nie spełniają wymagań dla klasy 1.
2.1.3.8 W rozumieniu ADR, materiały, roztwory i mieszaniny (takie jak preparaty i odpady), które nie mogą być zaklasyfikowane do klas 1 do 8 lub do pozycji o numerach innych niż UN 3077 i UN 3082 klasy 9, ale - na podstawie wyników badań i kryteriów zawartych w rozdziale 2.3.5 - mogą być zaklasyfikowane do UN 3077 lub UN 3082, uważane są za zanieczyszczające środowisko wodne.
2.1.3.9 Odpady, które nie spełniają kryteriów klasyfikacyjnych klas od 1 do 9, ale podlegają Konwencji Bazylejskiej o Kontroli Transgranicznego Przemieszczania Odpadów Niebezpiecznych oraz ich Unieszkodliwiania, mogą być przewożone pod numerami UN 3077 lub UN 3082.
2.1.3.10 Tabela pierwszeństwa zagrożeń
| Klasa i grupa pakowania | 4.1, II | 4.1, III | 4.2, II | 4.2, III | 4.3, I | 4.3, II | 4.3, III | 5.1, I | 5.1, II | 5.1, III | 6.1, I DERM | 6.1, I ORAL | 6.1, II | 6.1, III | 8, I | 8, II | 8, III | 9 |
| 3, I | SOL 4.1 LIQ 3, I | SOL 4.1 LIQ 3, I | SOL 4.2 LIQ 3, I | SOL 4.2 LIQ 3, I | 4.3, I | 4.3, I | 4.3, I | SOL 5.1, I LIQ 3, I | SOL 5.1, I LIQ 3, I | SOL 5.1, I LIQ 3, I | 3, I | 3, I | 3, I | 3, I | 3, I | 3, I | 3, I | 3, I |
| 3, II | SOL 4.1 LIQ 3, II | SOL 4.1 LIQ 3, II | SOL 4.2 LIQ 3, II | SOL 4.2 LIQ 3, II | 4.3, I | 4.3, II | 4.3, II | SOL 5.1, I LIQ 3, I | SOL 5.1, II LIQ 3, II | SOL 5.1, II LIQ 3, II | 3, I | 3, I | 3, II | 3, II | 8, I | 3, II | 3, II | 3, II |
| 3, III | SOL 4.1 LIQ 3, II | SOL 4.1 LIQ 3, III | SOL 4.2 LIQ 3, II | SOL 4.2 LIQ 3, III | 4.3, I | 4.3, II | 4.3, III | SOL 5.1, I LIQ 3, I | SOL 5.1, II LIQ 3, II | SOL 5.1, III LIQ 3, III | 6.1, I | 6.1, I | 6.1, II | 3, III*/ | 8, I | 8, II | 3, III | 3, III |
| 4.1, II | | | 4.2, II | 4.2, II | 4.3, I | 4.3, II | 4.3, II | 5.1, I | 4.1, II | 4.1, II | 6.1, I | 6.1, I | SOL 4.1, II LIQ 6.1, II | SOL 4.1, II LIQ 6.1, II | 8, I | SOL 4.1, II LIQ 8, II | SOL 4.1, II LIQ 8, II | 4.1, II |
| 4.1, III | | | 4.2, II | 4.2, III | 4.3, I | 4.3, II | 4.3, III | 5.1, I | 4.1, II | 4.1, III | 6.1, I | 6.1, I | 6.1, II | SOL 4.1, III LIQ 6.1, III | 8, I | 8, II | SOL.4.1, III LIQ 8, III | 4.1, III |
| 4.2, II | | | | | 4.3, I | 4.3, II | 4.3, II | 5.1, I | 4.2, II | 4.2, II | 6.1, I | 6.1, I | 4.2, II | 4.2, II | 8, I | 4.2, II | 4.2, II | 4.2, II |
| 4.2, III | | | | | 4.3, I | 4.3, II | 4.3, III | 5.1, I | 5.1, II | 4.2, III | 6.1, I | 6.1, I | 6.1, II | 4.2, III | 8, I | 8, II | 4.2, III | 4.2, III |
| 4.3, I | | | | | | | | 5.1, I | 4.3, I | 4.3, I | 6.1, I | 4.3, I | 4.3, I | 4.3, I | 4.3, I | 4.3, I | 4.3, I | 4.3, I |
| 4.3, II | | | | | | | | 5.1, I | 4.3, II | 4.3, II | 6.1, I | 4.3, I | 4.3, II | 4.3, II | 8, I | 4.3, II | 4.3, II | 4.3, II |
| 4.3, III | | | | | | | | 5.1, I | 5.1, II | 4.3, III | 6.1, I | 6.1, I | 6.1, II | 4.3, III | 8, I | 8, II | 4.3, III | 4.3, III |
| 5.1, I | | | | | | | | | | | 5.1, I | 5.1, I | 5.1, I | 5.1, I | 5.1, I | 5.1, I | 5.1, I | 5.1, I |
| 5.1, II | | | | | | | | | | | 6.1, I | 5.1, I | 5.1, II | 5.1, II | 8, I | 5.1, II | 5.1, II | 5.1, II |
| 5.1, III | | | | | | | | | | | 6.1, I | 6.1, I | 6.1, II | 5.1, III | 8, I | 8, II | 5.1, III | 5.1, III |
| 6.1, I DERM | | | | | | | | | | | | | | | SOL 6.1, I LIQ 8, I | 6.1, I | 6.1, I | 6.1, I |
| 6.1, I ORAL | | | | | | | | | | | | | | | SOL 6.1, I LIQ 8, I | 6.1, I | 6.1, I | 6.1, I |
| 6.1, II INHAL | | | | | | | | | | | | | | | SOL 6.1, I LIQ 8, I | 6.1, II | 6.1, II | 6.1, II |
| 6.1, II DERM | | | | | | | | | | | | | | | SOL 6.1, I LIQ 8, I | SOL 6.1, I LIQ 8, II | 6.1, II | 6.1, II |
| 6.1, II ORAL | | | SOL = materiały stałe i mieszaniny LIQ = materiały ciekłe, mieszaniny i roztwory DERM = toksyczność dermalna ORAL = toksyczność doustna INHAL = toksyczność inhalacyjna */ klasa 6.1 dla pestycydów | 8.1 | SOL 6.1, II LIQ 8, II | 6.1, II | 6.1, II |
| 6.1, III | | | | 8, I | 8, II | 8, III | 6.1, III |
| 8, I | | | | | | | 8, I |
| 8, II | | | | | | | 8, II |
| 8, III | | | | | | | 8, III |
UWAGA 1: Przykłady wyjaśniające stosowanie tabeli
Klasyfikacja pojedynczych materiałów
Opis materiału, który będzie klasyfikowany:
Amina niewymieniona z nazwy spełniająca kryteria klasy 3, II grupa pakowania, a także klasy 8, I grupa pakowania.
Procedura:
Przecięcie wiersza 3 II z kolumną 8 I daje 8 I.
Amina ta powinna być zaklasyfikowana do klasy 8 pod:
UN 2734 AMINY CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub UN 2734 POLIAMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O., I grupa pakowania
Klasyfikacja mieszaniny
Opis materiału, który będzie klasyfikowany:
Mieszanina zawierająca materiał ciekły zapalny zaklasyfikowany do klasy 3, III grupa pakowania, materiał trujący klasy 6.1, II grupa pakowania i materiał żrący klasy 8, I grupa pakowania.
Procedura
Przecięcie wiersza 3 III z kolumną 6.1 II daje 6.1 II.
Przecięcie wiersza 6.1 II z kolumną 8 I LIQ daje 8 I.
Mieszanina ta nie jest bliżej zdefiniowana, więc powinna być zaklasyfikowana do klasy 8 pod:
UN 2922 MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O., I grupa pakowania.
UWAGA 2: Przykłady klasyfikacji mieszanin i roztworów do klasy i grupy pakowania:
Roztwór fenolu z klasy 6.1, (II), w benzenie z klasy 3, (II), powinien być zaklasyfikowany do klasy 3, (II); roztwór ten powinien być zaklasyfikowany do UN 1992 MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O., klasa 3, (II), z uwzględnieniem właściwości trujących fenolu.
Mieszanina stała arsenianu sodowego z klasy 6.1, (II) i wodorotlenku sodowego z klasy 8, (II), powinna być zaklasyfikowana do UN 3290 MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O., klasa 6.1 (II).
Roztwór surowego lub rafinowanego naftalenu z klasy 4.1, (III), w benzynie z klasy 3, (II), powinien być zaklasyfikowany do UN 3295 WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O., klasa 3, (II).
Mieszanina węglowodorów z klasy 3, (III) i polichlorowanych dwufenyli (PCB) z klasy 9, (II), powinna być zaklasyfkowana do UN 2315 POLICHLOROWANE DWUFENYLE CIEKŁE lub UN 3432 POLICHLOROWANE DWUFENYLE STAŁE, klasa 9, (II).
Mieszanina propylenoiminy z klasy 3 i polichlorowanych dwufenyli (PCB) z klasy 9, (II), powinna być zaklasyfikowana do UN 1921 PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA, klasa 3.
2.1.4 Klasyfikacja próbek
2.1.4.1 Jeżeli klasa materiału nie jest ustalona, a będzie on przewożony do dalszego badania, to powinien być on przypisany tymczasowo do klasy, prawidłowej nazwy przewozowej i numeru UN na podstawie wiedzy nadawcy oraz zastosowania:
(a) kryteriów klasyfikacyjnych działu 2.2; oraz
(b) wymagań niniejszego działu.
Dla wybranej prawidłowej nazwy przewozowej powinna być zastosowana najostrzejsza z możliwych dla tej nazwy grupa pakowania.
W przypadku stosowania niniejszego przepisu, prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona wyrazem "PRÓBKA" (np. MATETRIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O., PRÓBKA). Jeżeli dla próbki danego materiału, uznanej za spełniającą odpowiednie kryteria klasyfikacyjne, przewidziana jest szczegółowa prawidłowa nazwa przewozowa (np. PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, UN 3167), to należy używać tej nazwy. Jeżeli w celu przewozu próbki wykorzystano pozycję I.N.O., to prawidłowa nazwa przewozowa może nie być uzupełniona nazwą techniczną wymaganą na podstawie przepisu szczególnego 274 działu 3.3.
2.1.4.2 Próbki materiału powinny być przewożone zgodnie z wymaganiami mającymi zastosowanie do tymczasowo przypisanych prawidłowych nazw przewozowych, pod warunkiem, że:
(a) materiał nie jest uważany za niedopuszczony do przewozu na podstawie podrozdziałów 2.2.x.2 działu 2.2 lub działu 3.2;
(b) materiał nie jest uważany za spełniający kryteria klasy 1 lub nie jest uważany za materiał zakaźny lub promieniotwórczy;
(c) w przypadku, gdy jest to materiał samoreaktywny lub nadtlenek organiczny, spełnia on odpowiednio przepisy 2.2.41.1.15 lub 2.2.52.1.9;
(d) próbka przewożona jest w opakowaniu kombinowanym, przy czym masa netto sztuki przesyłki nie przekracza 2,5 kg; oraz
(e) próbka nie jest pakowana razem z innymi towarami.
Dział 2.2
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE RÓŻNYCH KLAS
2.2.1 Klasa 1 Materiały i przedmioty wybuchowe
2.2.1.1 Kryteria
2.2.1.1.1 Tytuł klasy 1 obejmuje:
(a) materiały wybuchowe: materiały stałe lub ciekłe (lub mieszaniny materiałów) mogące w wyniku reakcji chemicznej wydzielać gazy o takiej temperaturze i ciśnieniu i z taką szybkością, że mogą powodować zniszczenia w otaczającym środowisku. Materiały pirotechniczne: materiały lub mieszaniny materiałów przewidziane do wytwarzania efektów cieplnych, świetlnych, dźwiękowych, gazu lub dymu lub kombinacji tych efektów w wyniku bezdetonacyjnej, samopodtrzymującej się egzotermicznej reakcji chemicznej;
UWAGA 1: Materiały, które same nie są wybuchowe, ale które mogą tworzyć mieszaniny wybuchowe gazów, par lub pyłów, nie są materiałami klasy 1.
UWAGA 2: Z klasy 1 wyłączone są również: materiały wybuchowe zwilżone wodą lub alkoholem, w których zawartość wody lub alkoholu przekracza wymienione granice oraz materiały wybuchowe zawierające plastyfikator, które są włączone do klasy 3 lub 4. 1, a także te materiały wybuchowe, które ze względu na stwarzane zagrożenie dominujące zaliczane są do klasy 5.2.
(b) przedmioty wybuchowe: przedmioty zawierające jeden lub więcej materiałów wybuchowych lub materiałów pirotechnicznych;
UWAGA: Urządzenia zawierające materiały wybuchowe lub materiały pirotechniczne w tak małych ilościach lub o takim charakterze, że ich przypadkowe lub nieumyślne zapalenie lub zainicjowanie podczas przewozu nie spowoduje żadnych zewnętrznych objawów w postaci rozrzutu, ognia, dymu, ciepła lub głośnego huku - nie podlegają przepisom klasy 1.
(c) materiały i przedmioty niewymienione powyżej, które wytwarza się w celu uzyskania efektów praktycznych, sposobami wybuchowymi lub pirotechnicznymi.
2.2.1.1.2 Materiał lub przedmiot mający lub podejrzany o właściwości wybuchowe, powinien być zaklasyfikowany do klasy 1 zgodnie z metodami badań, procedurami i kryteriami opisanymi w części I "Podręcznika badań i kryteriów".
Materiał lub przedmiot zaklasyfikowany do klasy 1 może być dopuszczony do przewozu tylko wówczas, jeżeli został zaliczony do nazwy lub pozycji i.n.o. wymienionej w tabeli A w dziale 3.2 i spełnia kryteria zawarte w "Podręczniku badań i kryteriów".
2.2.1.1.3 Materiały i przedmioty klasy 1 powinny być zaliczone do numeru UN i nazwy lub pozycji i.n.o. wymienionych w tabeli A w dziale 3.2. Interpretacja nazw materiałów i przedmiotów w tabeli A w dziale 3.2, powinna bazować na glosariuszu z 2.2.1.1.7.
Próbki nowych lub istniejących materiałów lub przedmiotów wybuchowych przewożone do następujących celów: badania, klasyfikacja, poszukiwania i rozwój, kontrola jakości, lub jako próbki handlowe inne niż materiały wybuchowe inicjujące, powinny być zaklasyfikowane do określenia UN 0190, PRÓBKI, MATERIAŁ WYBUCHOWY.
Zaklasyfikowanie materiałów i przedmiotów wybuchowych niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do określenia i.n.o. w klasie 1 lub UN 0190 PRÓBKI, MATERIAŁ WYBUCHOWY, jak również zaklasyfikowanie niektórych materiałów, których przewóz wymaga specjalnego dopuszczenia przez właściwą władzę, zgodnie z przepisami szczególnymi podanymi w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinno być dokonane przez właściwą władzę państwa pochodzenia. Właściwa władza powinna również wydać pisemne zezwolenie określające warunki przewozu tych materiałów i przedmiotów. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
2.2.1.1.4 Materiały i przedmioty klasy 1, powinny być zaklasyfikowane do podklasy zgodnie z 2.2.1.1.5 i do grupy zgodności zgodnie z 2.2.1.1.6. Ustalenie podklasy powinno opierać się na wynikach badań opisanych pod 2.3.0 i 2.3.1, przy zastosowaniu definicji zawartych w 2.2.1.1.5. Grupy zgodności powinny być ustalone według definicji zawartych pod 2.2.1.1.6. Kod klasyfikacyjny powinien składać się z numeru podklasy i litery grupy zgodności.
2.2.1.1.5 Definicje podklas
Podklasa 1.1 Materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie wybuchem masowym. (wybuch masowy to wybuch obejmujący natychmiast cały ładunek).
Podklasa 1.2 Materiały i przedmioty, które stwarzają zagrożenie rozrzutem, ale nie wybuchem masowym.
Podklasa 1.3 Materiały i przedmioty stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie wybuchem lub rozrzutem, ale niestwarzające zagrożenia wybuchem masowym, które:
(a) przy spalaniu wydzielają znaczne ciepło promieniowania; lub
(b) zapalają się jeden od drugiego, wywołując niewielki wybuch lub rozrzut.
Podklasa 1.4 Materiały i przedmioty, które stwarzają jedynie małe zagrożenie wybuchem w przypadku ich zapalenia lub zainicjowania podczas przewozu. Skutki ograniczają się w znacznym stopniu do sztuki przesyłki i nie prowadzą do rozrzutu odłamków o znacznych rozmiarach lub zasięgu. Pożar zewnętrzny nie powinien wywoływać natychmiastowego wybuchu całej zawartości sztuki przesyłki.
Podklasa 1.5 Materiały bardzo mało wrażliwe, stwarzające zagrożenie wybuchem masowym; w normalnych warunkach przewozu, prawdopodobieństwo ich zainicjowania lub przejścia od palenia do detonacji jest bardzo małe. Materiały te nie mogą wybuchać podczas próby na zewnętrzne oddziaływanie ognia.
Podklasa 1.6 Przedmioty skrajnie niewrażliwe, niestwarzające zagrożenia wybuchem masowym. Przedmioty te zawierają jedynie skrajnie niewrażliwe materiały detonujące, a prawdopodobieństwo ich przypadkowej inicjacji lub rozprzestrzenienia się jest pomijalnie małe.
UWAGA: Zagrożenie ze strony przedmiotów zaklasyfikowanych do podklasy 1.6 ograniczone jest do wybuchu pojedynczego przedmiotu.
2.2.1.1.6 Definicje grup zgodności materiałów i przedmiotów
A Materiał wybuchowy inicjujący.
B Przedmiot zawierający materiał wybuchowy inicjujący i niemający dwóch lub więcej skutecznych urządzeń zabezpieczających. Definicja ta obejmuje niektóre przedmioty, takie jak zapalniki do prac wybuchowych, zestawy zapalnikowe do prac wybuchowych i spłonki typu kapsułkowego, nawet jeżeli nie zawierają materiałów wybuchowych inicjujących.
C Materiał wybuchowy miotający lub inny deflagrujący materiał wybuchowy lub przedmiot zawierający taki materiał.
D Wtórnie detonujący materiał wybuchowy, proch czarny lub przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy, w każdym przypadku bez środków inicjujących i bez ładunku miotającego lub przedmiot zawierający materiał wybuchowy inicjujący i mający co najmniej dwa skuteczne urządzenia zabezpieczające.
E Przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy, bez środka inicjującego, z ładunkiem miotającym (inny niż zawierający materiał ciekły łatwo zapalny, żel lub ciecz samozapalną).
F Przedmiot zawierający wtórnie detonujący materiał wybuchowy z własnym środkiem inicjującym, z ładunkiem miotającym (inny niż zawierający materiał ciekły łatwo zapalny, żel lub ciecz samozapalną) lub bez ładunku miotającego.
G Materiał pirotechniczny, przedmiot zawierający materiał pirotechniczny lub przedmiot zawierający materiał wybuchowy i materiał oświetlający, zapalający, łzawiący lub dymotwórczy (inny niż przedmioty aktywowane wodą lub przedmioty zawierające biały fosfor, fosforki, materiał piroforyczny, materiał ciekły łatwo zapalny, żel lub ciecz samozapalną).
H Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i biały fosfor.
J Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i materiał ciekły łatwo zapalny lub żel.
K Przedmiot zawierający materiał wybuchowy i trujący środek chemiczny.
L Materiał wybuchowy lub przedmiot zawierający materiał wybuchowy, stwarzający szczególne zagrożenie (np. z powodu swojej podatności na aktywację wodą lub obecności cieczy samozapalnych, fosforków lub materiałów piroforycznych) wymagający oddzielenia każdego typu.
N Przedmioty zawierające jedynie materiały wybuchowe skrajnie niewrażliwe.
S Materiał lub przedmiot tak zapakowany lub zbudowany, aby jakiekolwiek niebezpieczne następstwa przypadkowego zadziałania ograniczały się do przestrzeni wewnętrznej sztuki przesyłki, pod warunkiem, że ogień nie zniszczy sztuki przesyłki i w związku z tym następstwa wybuchu lub rozrzutu będą ograniczone do takiego stopnia, że nie będą w sposób istotny utrudniać lub ograniczać gaszenia ognia lub innych działań ratunkowych w najbliższym sąsiedztwie sztuki przesyłki.
UWAGA 1: Każdy materiał lub przedmiot, zapakowany w określone opakowanie, może być zaklasyfikowany tylko do jednej grupy zgodności. Ponieważ kryterium grupy zgodności S ma charakter empiryczny, więc zaklasyfikowanie do tej grupy jest ściśle związane z badaniami prowadzącymi do ustalenia kodu klasyfikacyjnego.
UWAGA 2: Przedmioty grup zgodności D lub E mogą być zmontowane lub zapakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi pod warunkiem, że środki te mają co najmniej dwa skuteczne urządzenia zabezpieczające przeznaczone do zapobiegania wybuchowi w razie przypadkowego zadziałania środka inicjującego. Takie sztuki przesyłki należy zaklasyfikować do grup zgodności D lub E.
UWAGA 3: Przedmioty grup zgodności D lub E mogą być pakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi, które nie mają dwóch skutecznych urządzeń zabezpieczających (tzn. środków inicjujących zaklasyfikowanych do grupy zgodności B), pod warunkiem spełnienia przepisów dotyczących pakowania razem MP21 w rozdziale 4.1.10. Takie sztuki przesyłki powinny być zaklasyfikowane do grup zgodności D lub E.
UWAGA 4: Przedmioty mogą być zmontowane lub zapakowane razem z ich własnymi środkami inicjującymi pod warunkiem, że środki inicjujące nie mogą zadziałać podczas normalnych warunków przewozu.
UWAGA 5: Przedmioty grup zgodności C, D i E mogą być zapakowane razem. Takie sztuki przesyłki powinny być zaklasyfikowane do grupy zgodności E.
2.2.1.1.7 Glosariusz nazw
UWAGA 1: Opisy podane w niniejszym Glosariuszu nie mogą zastępować badań, ani być wykorzystywane do określania zagrożeń w celu klasyfikacji materiałów lub przedmiotów klasy 1. Zaliczenie do właściwej podklasy i podjęcie decyzji, czy dany materiał należy do grupy zgodności S, powinno opierać się na badaniach produktu zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część I lub przez analogię z podobnymi produktami zbadanymi i zaklasyfikowanymi zgodnie z procedurami określonymi w "Podręczniku badań i kryteriów".
UWAGA 2: Po nazwach podano odpowiednie numery UN (kolumna 2 tabeli A w dziale 3.2). Odnośnie do kodu klasyfikacyjnego, patrz 2.2.1.1.4.
AMUNICJA ĆWICZEBNA: UN 0362, UN 0488.
Amunicja bez głównego ładunku rozrywającego, zawierająca ładunek rozrywający lub miotający. Zazwyczaj zawiera również zapalnik i ładunek napędzający.
UWAGA: GRANATY ĆWICZEBNE nie są objęte tą definicją. Są one wymienione osobno.
AMUNICJA DOŚWIADCZALNA: UN 0363.
Amunicja zawierająca materiały pirotechniczne, używana do sprawdzania działania lub efektywności nowej amunicji lub składników albo części broni.
AMUNICJA DYMNA bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0015, UN 0016, UN 0303.
Amunicja zawierająca materiał dymotwórczy, taki jak mieszanina kwasu chlorosulfonowego lub czterochlorku tytanowego; albo pirotechniczną mieszaninę dymotwórczą bazującą na sześciochloroetanie lub fosforze czerwonym. Jeżeli materiał ten sam nie jest wybuchowy, to amunicja zawiera również jeden lub kilka następujących składników: ładunek napędzający ze spłonką i zapalnikiem; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym. Definicja ta obejmuje granaty, dymne.
UWAGA: SYGNAŁY, DYMNE nie są objęte tą definicją. Są one wymienione osobno.
AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0245, UN 0246.
Amunicja zawierająca biały fosfor jako materiał dymotwórczy. Amunicja ta zawiera również jeden lub więcej następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym. Definicja ta obejmuje granaty, dymne.
AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0018, UN 0019, UN 0301.
Amunicja zawierająca materiał łzawiący. Zawiera również jeden lub więcej następujących składników: materiał pirotechniczny, ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0171, UN 0254, UN 0297.
Amunicja przeznaczona do oświetlenia terenu pojedynczym źródłem intensywnego światła. Definicja ta obejmuje naboje oświetlające, granaty i pociski oraz bomby służące do oświetlania i identyfikacji celu.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: NABOJE, SYGNAŁOWE; URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE RĘCZNE; SYGNAŁY ZAGROŻENIA; FLARY OŚWIETLAJĄCE; FLARY NAZIEMNE. Przedmioty te są wymienione osobno.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, bez lub z ładunkiem rozrywającym, miotającym lub napędzającym: UN 0009, UN 0010, UN 0300.
Amunicja zawierająca mieszaninę zapalającą. Jeżeli mieszanina ta sama nie jest wybuchowa, to zawiera również jeden lub więcej następujących składników: ładunek napędzający ze spłonką i zapalnikiem; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, elaborowana cieczą lub żelem, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0247.
Amunicja zawierająca materiał zapalny ciekły lub w postaci żelu. Jeżeli materiał ten sam nie jest wybuchowy, to zawiera również jeden lub kilka następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0243, UN 0244.
Amunicja zawierająca biały fosfor jako materiał zapalający. Zawiera ona również jeden lub więcej następujących składników: ładunek miotający ze spłonką i ładunkiem zapalającym; zapalnik z ładunkiem rozrywającym lub miotającym.
BOMBY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0033, UN 0291.
Przedmioty wybuchowe, które są zrzucane z samolotu, ze środkami inicjującymi nieposiadającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
BOMBY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0034, UN 0035.
Przedmioty wybuchowe, które są zrzucane z samolotu, bez lub ze środkami inicjującymi, z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0037.
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one ładunek materiału wybuchowego detonującego bez lub ze środkami inicjującymi z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0038.
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one ładunek materiału wybuchowego detonującego bez lub ze środkami inicjującymi, z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
BOMBY, BŁYSKOWE: UN 0039, UN 0299.
Przedmioty wybuchowe zrzucane z samolotu do uzyskania krótkiego intensywnego oświetlenia obiektów w celu ich fotografowania. Zawierają one zestaw błyskowy.
BOMBY, Z CIECZĄ ŁATWO PALNĄ, z ładunkiem rozrywającym: UN 0399, 0400.
Przedmioty, które są zrzucane z samolotu, zawierające zbiornik napełniony cieczą łatwo palną i ładunek rozrywający.
CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 17% masowych alkoholu; CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 25% masowych wody: UN 0433, UN 0159.
Materiał zawierający nitrocelulozę impregnowaną nitrogliceryną w ilości do 60%, lub innymi ciekłymi azotanami organicznymi lub ich mieszaniną.
FLARY, NAZIEMNE: UN 0092, UN 0418, UN 0419.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne przeznaczone do stosowania w warunkach naziemnych do: oświetlania, oznaczania, sygnalizacji i ostrzegania.
FLARY, POWIETRZNE: UN 0093, UN 0403, UN 0404, UN 0420, UN 0421.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne zrzucane z samolotu, przeznaczone do: oświetlania, oznaczania, sygnalizacji lub do ostrzegania.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0370.
Przedmioty zawierające obojętną część bojową i niewielki ładunek materiału wybuchowego detonującego lub deflagrującego, mogące być wyposażone w środki inicjujące zawierające co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażenia rakiet w celu umożliwienia rozrzutu materiału obojętnego. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0371.
Przedmioty zawierające obojętną część bojową i niewielki ładunek materiału wybuchowego detonującego lub deflagrującego ze środkami inicjującymi bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one przeznaczone do wyposażenia rakiet w celu umożliwienia rozrzutu materiału obojętnego. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym: UN 0286, UN 0287.
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, bez środków inicjujących lub mogące zawierać środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażania rakiet. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym: UN 0369.
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, ze środkami inicjującymi nieposiadającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one przeznaczone do wyposażenia rakiet. Definicja ta obejmuje głowice bojowe rakietowych pocisków kierowanych.
GŁOWICE BOJOWE, DO TORPED, z ładunkiem rozrywającym: UN 0221.
Przedmioty z materiałami wybuchowymi detonującymi, mogące zawierać środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one przeznaczone do wyposażenia torped.
GRANATY, ręczne lub karabinowe z ładunkiem rozrywającym: UN 0284, UN 0285.
Przedmioty przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Mogą one zawierać środki inicjujące zaopatrzone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
GRANATY, ręczne lub karabinowe z ładunkiem rozrywającym: UN 0292, UN 0293.
Przedmioty przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Zawierają one środki inicjujące i nie są zaopatrzone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe: UN 0110, UN 0318, UN 0372, UN 0452.
Przedmioty bez podstawowego ładunku rozrywającego, przeznaczone do miotania ręcznego lub za pomocą wyrzutnika karabinowego. Mogą one zawierać urządzenia detonujące i ładunek odłamkujący.
HEKSOLIT (HEKSOTOL), suchy lub zwilżony zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0118.
Materiał składający się z jednorodnej mieszaniny cyklotrójmetylenotrójnitroaminy (RDX) i trójnitrotoluenu (TNT). Definicja obejmuje "Kompozycję B".
HEKSOTONAL: UN 0393. Materiał składający się z jednorodnej mieszaniny cyklotrójmetylenotrójnitroaminy (RDX), trójnitrotoluenu (TNT) i glinu.
LONT, BEZPIECZNY: UN 0105.
Przedmiot składający się z rdzenia z drobnoziarnistego prochu czarnego otoczonego elastyczną tkaniną, z jednym lub kilkoma zewnętrznymi pokryciami zabezpieczającymi. Po zapaleniu, pali się z określoną szybkością bez zewnętrznego efektu wybuchowego.
LONT, DETONUJĄCY, elastyczny: UN 0065, UN 0289.
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego, zamknięty w osłonie z włókna i powłoce z tworzywa sztucznego lub innego materiału. Powłoka nie jest wymagana, jeżeli osłona z włókna jest pyłoszczelna.
LONT DETONUJĄCY, w folii metalowej: UN 0290, UN 0102.
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego w osłonie rurkowej z miękkiego metalu, z lub bez powłoki zabezpieczającej.
LONT DETONUJĄCY, O UMIARKOWANYM DZIAŁANIU, w osłonie metalowej: UN 0104.
Przedmiot zawierający rdzeń z materiału wybuchowego detonującego w osłonie rurkowej z miękkiego metalu, z powłoką zabezpieczającą lub bez niej. Ilość materiału wybuchowego jest tak mała, że na powierzchni lontu występuje tylko łagodny efekt.
LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA): UN 0101.
Przedmiot składający się z włókien bawełnianych impregnowanych zmielonym prochem czarnym (szybkopalny). Pali się płomieniem zewnętrznym i jest stosowany w zespołach zapalczych do ogni sztucznych, itp.
LONT, WOLNOPALNY, w płaszczu metalowym: UN 0103.
Przedmiot składający się z rurki metalowej z rdzeniem z materiału wybuchowego deflagrującego.
LONT, ZAPALAJĄCY: UN 0066.
Przedmiot zawierający nić kierunkową, pokrytą prochem czarnym lub inną szybko palącą się mieszaniną pirotechniczną i elastyczną powłoką zabezpieczającą; albo rdzeń z prochu dymnego umieszczony w elastycznym plecionym sznurze. Pali się wzdłuż stopniowo płomieniem zewnętrznym. Stosuje się go do przemieszczania zapłonu od urządzenia do ładunku lub zapłonnika (spłonki).
ŁADUNKI, BURZĄCE, UN 0048.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego w łusce z: tektury, tworzywa sztucznego, metalu lub innego materiału. Przedmioty te są bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: BOMBY, MINY, POCISKI. Są one wymienione osobno.
ŁADUNKI, GŁĘBINOWE: UN 0056.
Przedmioty składające się z materiału wybuchowego detonującego umieszczonego w bębnie lub w pocisku, bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Ładunki te przeznaczone są do detonowania pod wodą.
ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika: UN 0059, UN 0439, UN 0440, UN 0441.
Przedmioty składające się z powłoki zawierającej ładunek materiału wybuchowego detonującego, z zagłębieniem wyłożonym twardym materiałem, bez środków inicjujących. Przeznaczone są one do uzyskania silnego, penetrującego strumieniowo, efektu przebijającego.
ŁADUNKI KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE: UN 0237, UN 0288.
Przedmioty zawierające rdzeń z materiału wybuchowego detonującego, w kształcie V, pokryty powłoką elastyczną.
ŁADUNKI, MIOTAJĄCE: UN 0271, UN 0272, UN 0415, UN 0491.
Przedmioty zawierające ładunki napędzające wykonane w dowolnej postaci fizycznej, z lub bez łuski; są one składnikami silników rakietowych lub służą do zmniejszenia ciągu pocisków.
ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO DZIAŁ: UN 0279, UN 0242, UN 0414.
Ładunki miotające w dowolnej postaci fizycznej do amunicji do dział ładowanej oddzielnie.
ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, wybuchowe: UN 0043.
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego, przeznaczony do rozrywania powłok pocisków lub innej amunicji w celu rozproszenia ich zawartości.
ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO: UN 0457, UN 0458, UN 0459, UN 0460.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego ze spoiwem z tworzywa sztucznego, wykonane w specyficznej postaci bez łuski i bez środków inicjujących. Przeznaczone są one do stosowania jako składniki amunicji, np. głowic bojowych.
ŁADUNKI, UZUPEŁNIAJĄCE, WYBUCHOWE: UN 0060.
Przedmioty składające się z małego odejmowanego pobudzacza, umieszczonego w zagłębieniu pocisku pomiędzy zapalnikiem a ładunkiem rozrywającym.
ŁADUNKI WYBUCHOWE DO PERFOROWANIA: do odwiertów naftowych, bez detonatorów, UN 0124, UN 0494.
Przedmioty składające się z rury stalowej lub taśmy metalowej, do których przyłączone są ładunki kumulacyjne, połączone lontem detonującym, bez środków inicjujących.
ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika: UN 0442, UN 0443, UN 0444, UN 0445.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego bez środków inicjujących, używane do wybuchowego spawania, łączenia, formowania i do innych procesów metalurgicznych.
ŁUSKI, DO NABOJÓW, PUSTE, ZE SPŁONKAMI: UN 0379, UN 0055.
Przedmioty składające się z łuski metalowej, z tworzywa sztucznego lub innego materiału niepalnego, w którym jedynym składnikiem wybuchowym jest spłonka.
ŁUSKI DO NABOJÓW, ZAPALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK: UN 0447, UN 0446.
Przedmioty składające się z gilzy, wykonanej częściowo lub w całości z nitrocelulozy.
MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY: UN 0497, UN 0495.
Materiał zawierający deflagrującą ciecz wybuchową, stosowany do napędu.
MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY: UN 0498, UN 0499, UN 501.
Materiał zawierający stały deflagrujący materiał wybuchowy, stosowany do napędu.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP A: UN 0081.
Materiały zawierające ciekłe azotany organiczne, jak nitrogliceryna lub mieszanina tych materiałów z jednym lub więcej następujących materiałów: nitroceluloza, azotan amonowy lub inne azotany nieorganiczne, nitrozwiązki aromatyczne lub materiały palne, jak mączka drzewna i proszek aluminiowy. Materiały te mogą zawierać materiały obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz niewielkie domieszki barwników i stabilizatorów. Materiały te powinny mieć postać proszku, żelu lub być elastyczne. Definicja obejmuje dynamit, żelatynę kruszącą i żelatynę dynamitową.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP B: UN 0082, UN 0331.
Materiały zawierają:
(a) mieszaninę azotanu amonowego lub innych azotanów nieorganicznych z materiałami wybuchowymi takimi jak trójnitrotoluen, bez lub z innymi materiałami, takimi jak mączka drzewna i proszek aluminiowy; lub
(b) mieszaninę azotanu amonowego lub innych azotanów nieorganicznych z innymi materiałami palnymi, które nie zawierają składników wybuchowych. W obu przypadkach mogą one zawierać składniki obojętne, jak: ziemia okrzemkowa, niewielkie domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny, podobnych ciekłych azotanów organicznych i chloranów.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP C: UN 0083.
Materiały zawierające mieszaninę chloranu potasowego lub sodowego albo nadchloranu potasowego, sodowego lub amonowego z nitrozwiązkami organicznymi lub z takimi materiałami palnymi, jak: mączka drzewna, proszek aluminiowy lub węglowodory. Materiały te mogą zawierać składniki obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny ani podobnych ciekłych azotanów organicznych.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP D: UN 0084.
Materiały zawierające mieszaninę nitrozwiązków organicznych i materiałów palnych, jak: proszek aluminiowy lub węglowodory. Mogą one zawierać materiały obojętne, jak ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Takie materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny lub podobnych ciekłych azotanów organicznych, chloranów i azotanu amonowego. Definicja ta generalnie obejmuje plastyczne materiały wybuchowe.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP E: UN 0241, UN 0332.
Materiały zawierające wodę w postaci składnika podstawowego i w dużej części azotan amonowy lub inne utleniacze, z których niektóre lub wszystkie mogą znajdować się w roztworze. Inne składniki mogą zawierać materiały nitropochodne, jak np. trójnitrotoluen, węglowodory lub proszek aluminiowy. Materiały te mogą zawierać materiały obojętne, jak: ziemia okrzemkowa oraz domieszki barwników i stabilizatorów. Definicja ta obejmuje materiały wybuchowe, emulsje, zawiesiny wybuchowe i wybuchowe żele wodne.
MATERIAŁ WYBUCHOWY, PRÓBKA, inny niż materiały wybuchowe inicjujące: UN 0190.
Nowe lub istniejące materiały lub przedmioty, niezaklasyfikowane dotychczas do nazwy w tabeli A w dziale 3.2, przewożone zgodnie z instrukcjami właściwej władzy i zwykle w małych ilościach, między innymi w celu badania, klasyfikacji, udoskonalania albo kontroli jakości, lub jako próbki handlowe.
UWAGA: Materiały lub przedmioty wybuchowe uprzednio zaklasyfikowane do innej nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie są objęte tą definicją.
MATERIAŁY WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (Materiały EVI), I.N.O.: UN 0482.
Materiały stwarzające zagrożenie wybuchem masowym, ale które są tak niewrażliwe, że jest mało prawdopodobne ich zainicjowanie lub przejście od palenia do wybuchu w normalnych warunkach przewozu, i które przeszły badania Serii 5.
MINY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0137, UN 0138.
Przedmioty zwykle zbudowane z naczyń metalowych lub innych napełnionych materiałem wybuchowym detonującym, bez lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Budowa umożliwia ich reakcję na przemieszczające się statki, pojazdy lub osoby. Definicja ta obejmuje "torpedy bengalskie".
MINY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0136, UN 0294.
Przedmioty zwykle zbudowane z naczyń metalowych lub innych napełnionych materiałem wybuchowym detonującym, ze środkami inicjującymi niewyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Budowa umożliwia ich reakcję na przemieszczające się statki, pojazdy lub osoby. Definicja ta obejmuje "torpedy bengalskie".
NABOJE, DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0005, UN 0007, UN 0348.
Amunicja składająca się z pocisku z ładunkiem rozrywającym ze środkami inicjującymi niezawierającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających oraz ładunek napędzający ze spłonką lub bez. Definicja obejmuje amunicję całkowicie lub niecałkowicie uzbrojoną oraz amunicję oddzielnie uzbrojoną, jeżeli składniki są pakowane razem.
NABOJE, DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0006, UN 0321, UN 0412.
Amunicja składająca się z pocisku z ładunkiem rozrywającym, bez lub ze środkami inicjującymi zawierającymi co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające oraz ładunek napędzający ze spłonką lub bez. Definicja obejmuje amunicję całkowicie lub niecałkowicie uzbrojoną oraz amunicję oddzielnie uzbrajaną, jeżeli składniki są pakowane razem.
NABOJE DO BRONI, ŚLEPE: UN 0014, UN 0327, UN 0338.
Amunicja zawierająca zamknięte łuski z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu oraz ładunkiem prochu bezdymnego lub czarnego, ale bez pocisku. Służą do wytwarzania głośnego huku, a także są stosowane do ćwiczeń, do salw jako ładunek napędzający, do pistoletów startowych itp. Definicja obejmuje amunicję, ślepą.
NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM: UN 0012, UN 0328, UN 0339, UN 0417.
Amunicja składająca się z pocisku bez ładunku rozrywającego, ale z ładunkiem napędzającym ze spłonką lub bez niej. Przedmioty te mogą zawierać smugacz, pod warunkiem, że zagrożenie dominujące pochodzi od ładunku napędzającego.
NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH: UN 0277, UN 0278.
Przedmioty z powłoką z cienkiej tektury, metalu lub innego materiału, zawierające tylko materiał wybuchowy napędzający; przeznaczone są do wystrzeliwania twardych pocisków perforujących rury szybowe w odwiercie naftowym.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte ŁADUNKI, KUMULACYJNE. Są one wymienione osobno.
NABOJE, DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW: UN, 0275, 0276, 0323, 0381.
Przedmioty wykonane do uzyskania działania mechanicznego. Składają się one z łuski zawierającej ładunek deflagrującego materiału wybuchowego i środków inicjujących. Gazowe produkty deflagracji wywołują odkształcenie, ruch prosto- lub krzywoliniowy, zadziałanie membran, zaworów, wyłączników lub wypychają urządzenia skojarzone lub wyrzucają środki przeciwpożarowe.
NABOJE, MAŁOKALIBROWE: UN 0012, UN 0339, UN 0417.
Amunicja składająca się z łuski nabojowej z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu oraz zawierająca ładunek miotający i twardy pocisk. Przeznaczona jest do wystrzeliwania z broni o kalibrze nie większym niż 19,1 mm. Określenie to obejmuje naboje do automatycznej broni strzeleckiej dowolnego kalibru.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte NABOJE, MAŁOKALIBROWE, ŚLEPE. Są one wymienione osobno. Niektóre małokalibrowe naboje bojowe nie są objęte tą definicją. Są one wymienione pod określeniem NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM.
NABOJE, MAŁOKALIBROWE, ŚLEPE: UN 0014, UN 0326, UN 0327, UN 0338, UN 0413.
Amunicja składająca się z zamkniętej łuski z zapalnikiem centralnego lub bocznego zapłonu i ładunkiem bezdymnego lub czarnego prochu. Naładowane łuski nie mają pocisków. Naboje są przeznaczone do strzelania z broni o kalibrze do 19,1 mm i służą do wytwarzania głośnego huku, a także są stosowane do ćwiczeń, do salw, jako ładunek napędzający, do pistoletów startowych, itp.
NABOJE, OŚWIETLAJĄCE: UN 0049, UN 0050.
Przedmioty składające się z łuski, spłonki i proszku oświetlającego, połączone w jedną całość łatwą do zapalenia.
NABOJE, SYGNAŁOWE: UN 0054, UN 0312, UN 0405.
Przedmioty przeznaczone do wystrzeliwania w postaci kolorowych rakiet sygnalizacyjnych z rakietnic lub pistoletów, itp.
NABOJE, TRAŁOWE, WYBUCHOWE: UN 0070.
Przedmioty wyposażone w urządzenia tnące kątowo, uruchamiane za pomocą małych ładunków materiału wybuchowego deflagrującego w kierunku kowadełka.
NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH lub NAPINACZE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA: UN 0503.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, które jako samochodowe poduszki powietrzne lub pasy bezpieczeństwa służą do ochrony osób.
NITY, WYBUCHOWE: UN 0174.
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego wewnątrz metalowego nitu.
OGNIE SZTUCZNE: UN 0333, UN 0334, UN 0335, UN 0336, UN 0337.
Przedmioty pirotechniczne przeznaczone do celów rozrywkowych.
OKTOLIT (OKTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0266.
Materiał stanowiący jednorodną mieszaninę cykloczterometylenoczteronitroaminy (HMX) z trójnitrotoluenem (TNT).
OKTONAL: UN 0496.
Materiał zawierający jednorodną mieszaninę cykloczterometylenoczteronitroaminy (HMX),
trójnitrotoluenu (TNT) i aluminium.
PENTOLIT, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody: UN 0151.
Materiał stanowiący jednorodną mieszaninę czteroazotanu pentaerytrytu (PETN) i trójnitrotoluenu (TNT).
PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE: UN 0192, UN 0193, UN 0492, UN 0493.
Przedmioty zawierające materiał pirotechniczny, który podczas niszczenia przedmiotu eksploduje z głośnym hukiem. Przedmioty te przeznaczone są do układania na torach kolejowych.
POBUDZACZE, bez zapalnika: UN 0042, UN 0283.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego bez środków inicjujących. Są one używane do wzmocnienia działania inicjującego zapalnika lub lontu detonującego.
POBUDZACZE, Z ZAPALNIKIEM: UN 0225, UN 0268.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego ze środkami inicjującymi. Używane są one do wzmocnienia działania inicjującego zapalnika lub lontu detonującego.
POCISKI, obojętne ze smugaczem: UN 0345, UN 0424, UN 0425.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział, karabinu lub z innej broni małokalibrowej.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0167, UN 0324.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Zawierają one środki inicjujące bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym: UN 0168, UN 0169, UN 0344.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Mogą one nie posiadać środków inicjujących lub mogą być wyposażone w środki inicjujące z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0346, UN 0347.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Mogą one nie posiadać środków inicjujących lub mogą być wyposażone w środki inicjujące z co najmniej dwoma efektywnymi urządzeniami zabezpieczającymi. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0426, UN 0427.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni. Zawierają one środki inicjujące, bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym: UN 0434, UN 0435.
Przedmioty takie jak: pociski lub naboje, wystrzeliwane z dział lub innej broni, karabinu lub z innej broni małokalibrowej. Używane są do wyrzucania elementów barwnych w celu korekcji ostrzału lub do rozrzucania innych materiałów obojętnych.
PROCH BEZDYMNY: UN 0160, UN 0161.
Materiał na bazie nitrocelulozy, używany jako ładunek miotający. Definicja obejmuje materiały wybuchowe miotające jednoskładnikowe (sama nitroceluloza (NC)), dwuskładnikowe (nitroceluloza i nitrogliceryna (NG)) i trójskładnikowe (nitroceluloza-nitrogliceryna-nitroguanidyna).
UWAGA: Proch bezdymny odlewany, prasowany lub w ładunkach występuje pod określeniem ŁADUNKI, MIOTAJĄCE lub ŁADUNKI, MIOTAJĄCE DO DZIAŁ.
PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), granulowany lub mielony: UN 0027.
Materiał będący jednorodną mieszaniną węgla drzewnego lub innego węgla i azotanu potasowego lub azotanu sodowego, z dodatkiem siarki lub bez.
PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), PRASOWANY lub PROCH CZARNY (PROCH STRZELECKI), W TABLETKACH: UN 0028.
Materiał składający się z prochu czarnego w postaci łusek.
PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO: UN 0094, UN 0305.
Materiał pirotechniczny silnie świecący po zapaleniu.
PRZEDMIOTY, PIROFORYCZNE: UN 0380.
Przedmioty zawierające materiał piroforyczny (podatny na samozapalenie w zetknięciu z powietrzem) oraz materiał lub składnik wybuchowy. Określenie to nie obejmuje przedmiotów zawierających biały fosfor.
PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE, do celów technicznych: UN 0428, UN 0429, UN 0430, UN 0431, UN 0432.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, które są przeznaczone do celów technicznych, np. do wydzielania ciepła lub gazu, efektów teatralnych, itp.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: wszelka amunicja, NABOJE SYGNAŁOWE, NABOJE TRAŁOWE WYBUCHOWE, OGNIE SZTUCZNE, FLARY POWIETRZNE, FLARY NAZIEMNE, URZĄDZENIA ROZŁĄCZAJĄCE WYBUCHOWE, NITY WYBUCHOWE, URZĄDZENIA SYGNAŁOWE RĘCZNE, SYGNAŁY ALARMOWE, PETARDY KOLEJOWE, SYGNAŁY DYMNE. Przedmioty te są wymienione osobno.
PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, SZCZEGÓLNIE NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY EEI): UN 0486.
Przedmioty zawierające tylko szczególnie niewrażliwe materiały detonujące (EIDS), które wykazują znikome prawdopodobieństwo przypadkowej inicjacji lub propagacji (przenoszenia) w normalnych warunkach przewozu, i które przeszły badania Serii 7.
RAKIETY, z głowicą obojętną: UN 0183, UN 0502.
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy obojętnej. Definicja ta obejmuje kierowane pociski rakietowe.
RAKIETY, z ładunkiem napędzającym: UN 0436, UN 0437, UN 0438.
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i ładunku przeznaczonego do napędu części bojowej z głowicy rakiety. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0180, UN 0295.
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy bojowej ze środkami inicjującymi, bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0181, UN 0182.
Przedmioty składające się z silnika rakietowego i głowicy bojowej bez środków inicjujących lub ze środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ: UN 0238, UN 0240, UN 0453.
Przedmioty wyposażone w silnik rakietowy i przeznaczone do wyrzucania liny.
RAKIETY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z ładunkiem rozrywającym: UN 0397, UN 0398.
Przedmioty składające się z cylindra napełnionego paliwem ciekłym, z jedną lub kilkoma dyszami i zawierające głowicę bojową. Definicja ta obejmuje pociski rakietowe kierowane.
SILNIKI RAKIETOWE: UN 0186, UN 0280, UN 0281.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego, zwykle w postaci stałego środka napędzającego, umieszczonego w cylindrze wyposażonym w jedną lub kilka dysz. Są one przeznaczone do napędzania rakiet lub pocisków kierowanych.
SILNIKI RAKIETOWE, Z CIECZAMI SAMOZAPALNYMI: z ładunkiem napędzającym lub bez, UN 0322, UN 0250.
Przedmioty zawierające paliwo samozapalne umieszczonego w cylindrze wyposażonym w jedną lub więcej dysz. Są one przeznaczone do napędzania rakiety lub rakiety kierowanej.
SILNIKI RAKIETOWE, Z PALIWEM CIEKŁYM: UN 0395, UN 0396.
Przedmioty składające się z cylindra napełnionego paliwem ciekłym, z jedną lub kilkoma dyszami. Są one przeznaczone do napędzania rakiety lub rakiety kierowanej.
SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O.: UN 0382, UN 0383, UN 0384, UN 0461.
Przedmioty zawierające materiał wybuchowy do przenoszenia detonacji lub deflagracji w łańcuchu wybuchowym.
SMUGACZE DO AMUNICJI: UN 0212, UN 0306.
Przedmioty zawierające szczelnie zamknięte materiały pirotechniczne przeznaczone do zaznaczania toru pocisku.
SPŁONKI DO AMUNICJI: UN 0073, UN 0364, UN 0365, UN 0366.
Przedmioty składające się z małych rurek metalowych lub z tworzywa sztucznego, zawierających materiały wybuchowe takie jak azydek ołowiawy, PETN oraz kombinacje tych materiałów. Przedmioty te są przeznaczone do zainicjowania łańcucha wybuchowego.
SPŁONKI, KAPSUŁKOWE: UN 0044, UN 0377, UN 0378.
Przedmioty składające się z kapsułki metalowej lub z tworzywa sztucznego, zawierające niewielkie ilości mieszaniny inicjującej, łatwo zapalającej się przy uderzeniu. Stosowane są one jako środek zapalający w nabojach do broni strzeleckiej i jako spłonki w ładunkach napędzających.
SPŁONKI, ZAPALAJĄCE: UN 0316, UN 0317, UN 0368.
Przedmioty zawierające materiały wybuchowe inicjujące, przeznaczone do wzbudzania deflagracji w amunicji. Mogą one zawierać składniki mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne dla wzbudzania deflagracji. Zwykle zawierają one urządzenia zabezpieczające.
SYGNAŁY, DYMNE: UN 0196, UN 0197, UN 0313, UN 0487.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne w postaci zestawu dymotwórczego.
Dodatkowo mogą zawierać urządzenia emitujące słyszalne sygnały.
SYGNAŁY, NIEBEZPIECZEŃSTWA, okrętowe: UN 0194, UN 0195.
Przedmioty zawierające materiały pirotechniczne, przeznaczone do sygnalizacji za pomocą dźwięków, ognia, dymu lub ich kombinacji.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0329.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na paliwie samozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową bez środków inicjujących lub zawierającą środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0330.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na paliwie samozapalającym się lub niesamozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową, która może zawierać środki inicjujące bez co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających.
TORPEDY, z ładunkiem rozrywającym: UN 0451.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na paliwie niesamozapalającym się, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową bez środków inicjujących lub zawierającą środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
TORPEDY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z głowicą obojętną: UN 0450.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na samozapalającym się paliwie ciekłym umożliwiającym ruch pod wodą, z głowicą obojętną.
TORPEDY, Z PALIWEM CIEKŁYM, z ładunkiem rozrywającym lub bez: UN 0449.
Przedmioty wyposażone w silnik pracujący na samozapalającym się paliwie ciekłym, napędzający torpedę pod wodą, z głowicą bojową lub bez, albo zawierające silnik pracujący na niesamozapalającym się paliwie ciekłym napędzającym torpedę pod wodą, wyposażone w głowicę bojową.
TRITONAL: UN 0390.
Materiał będący mieszaniną trójnitrotoluenu (TNT) i aluminium.
URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym: UN 0248, UN 0249.
Przedmioty, których działanie uzależnione jest od reakcji fizykochemicznej ich zawartości z wodą.
URZĄDZENIA, DO SPĘKANIA, WYBUCHOWE, bez zapalnika, do odwiertów naftowych: UN 0099.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego w powłoce, bez środków inicjujących. Używane są do spękania skały wokół wału wiertła w celu uzyskania wypływu surowej ropy naftowej ze złoża.
URZĄDZENIA, ROZŁĄCZAJĄCE, WYBUCHOWE: UN 0173.
Przedmioty zawierające niewielki ładunek materiału wybuchowego ze środkami inicjującymi oraz sworznie lub złącza. Rozrywają one sworznie lub złącza w celu szybkiego rozłączenia mechanizmów.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE: UN 0374, UN 0375.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego, bez środków inicjujących lub zawierające środki inicjujące wyposażone w co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające. Są one zrzucane z okrętów i rozpoczynają działanie w chwili, gdy osiągają określoną głębokość lub dno morza.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE: UN 0296, UN 0204.
Przedmioty zawierające ładunek materiału wybuchowego detonującego, ze środkami inicjującymi niezawierającymi co najmniej dwóch efektywnych urządzeń zabezpieczających. Są one zrzucane z okrętów i rozpoczynają działanie w chwili, gdy osiągają określoną głębokość lub dno morza.
URZĄDZENIA, SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE: UN 0191, UN 0373.
Przedmioty przenośne zawierające materiały pirotechniczne do emitowania sygnałów wizualnych lub ostrzegawczych. Definicja obejmuje niewielkie sygnały świetlne naziemne, takie jak: pochodnie drogowe, pochodnie kolejowe i niewielkie sygnały alarmowe.
ZAPALACZE, LONTOWE: UN 0131.
Przedmioty różnej konstrukcji działające wskutek tarcia, uderzenia lub impulsu elektrycznego i używane do zapalania lontu bezpiecznego.
ZAPALNIKI, DETONUJĄCE: UN 0106, UN 0107, UN 0257, UN 0367.
Przedmioty zawierające składniki wybuchowe, przeznaczone do wzbudzania detonacji w amunicji. Mogą one zawierać urządzenia mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne inicjujące detonację. Zapalniki detonujące powinny zawierać co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami zabezpieczającymi: UN 0408, UN 0409, UN0410.
Przedmioty zawierające składniki wybuchowe, przeznaczone do wzbudzania detonacji w amunicji. Mogą one zawierać urządzenia mechaniczne, elektryczne, chemiczne lub hydrostatyczne inicjujące detonację. Zapalniki detonujące powinny zawierać co najmniej dwa efektywne urządzenia zabezpieczające.
ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych: UN 0030, UN 0255, UN 0456.
Przedmioty przeznaczone specjalnie do inicjowania materiałów wybuchowych kruszących. Mogą być przeznaczone do detonacji natychmiastowej lub mogą zawierać opóźniacze. Zapalniki elektryczne uruchamiane są za pomocą prądu elektrycznego.
ZAPALNIKI, NIEELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych: UN 0029, UN 0267, UN 0455.
Przedmioty przeznaczone specjalnie do inicjowania materiałów wybuchowych kruszących. Mogą być przeznaczone do detonacji natychmiastowej lub mogą zawierać opóźniacze. Zapalniki nieelektryczne mogą być inicjowane za pomocą takich środków, jak: rurki uderzeniowe, zapalniki rurkowe, lont bezpieczny, inne urządzenia zapalające lub lont detonujący elastyczny. Dotyczy to również opóźniaczy detonacyjnych bez lontu detonującego.
ZAPŁONNIKI: UN 0121, UN 0314, UN 0315, UN 0325, UN 0454.
Przedmioty zawierające jeden lub kilka materiałów wybuchowych używanych do wytwarzania deflagracji w łańcuchu wybuchowym. Mogą być one pobudzane do działania chemicznie, elektrycznie lub mechanicznie.
UWAGA: Definicją tą nie są objęte następujące przedmioty: LONT, ZAPALAJĄCY, ZAPŁONNIK RURKOWY, LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA), SPŁONKI ZAPALAJĄCE, ZAPALACZE LONTOWE, SPŁONKI. Są one wymienione osobno.
ZAPŁONNIKI RURKOWE: UN 0319, UN 0320, UN 0376.
Przedmioty składające się ze spłonki zapalającej i ładunku wspomagającego z materiału wybuchowego deflagrującego, takie jak proch czarny używany do zapalania ładunku napędzającego w łuskach do dział, itp.
ZESTAWY ZAPALNIKÓW, NIEELEKTRYCZNYCH, do prac wybuchowych: UN 0360, UN 0361, UN 0500.
Detonatory nieelektryczne połączone razem i inicjowane takimi środkami, jak: lont bezpieczny, rurka uderzeniowa, zapłonnik rurkowy lub lont detonujący. Mogą one działać natychmiastowo lub zawierać opóźniacze, w tym opóźniacze detonacyjne zawarte w loncie detonującym.
2.2.1.2 Materiały i przedmioty niedopuszczone do przewozu
2.2.1.2.1 Materiały wybuchowe, które są zbyt wrażliwe, zgodnie z kryteriami podanymi w "Podręczniku badań i kryteriów", część I, lub które są podatne na samorzutną reakcję, jak również materiały i przedmioty wybuchowe, które nie mogą być zaklasyfikowane do nazwy lub pozycji i.n.o. wymienionych w tabeli A w dziale 3.2, nie są dopuszczone do przewozu.
2.2.1.2.2 Przedmioty grupy zgodności K nie są dopuszczone do przewozu (1.2 K, UN 0020 i 1.3 K, UN 0021).
2.2.1.3 Wykaz pozycji grupowych
| Kod klasyfikacyjny (patrz 2.2.1.1.4) | UN | Nazwa materiału lub przedmiotu |
| 1.1A | 0473 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.1B | 0461 | SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O. |
| 1.1C | 0474 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0497 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY |
| | 0498 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY,STAŁY |
| | 0462 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.1D | 0475 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0463 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.1E | 0464 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.1F | 0465 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.1G | 0476 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.1L | 0357 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0354 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.2B | 0382 | SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O. |
| 1.2C | 0466 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.2D | 0467 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.2E | 0468 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.2F | 0469 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.2L | 0358 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0248 | URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym |
| | 0355 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.3C | 0132 | DEFLAGRUJĄCE SOLE METALICZNE NITROZWIĄZKÓW AROMATYCZNYCH, I.N.O. |
| | 0477 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0495 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY |
| | 0499 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY,STAŁY |
| | 0470 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.3G | 0478 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.3L | 0359 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0249 | URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym |
| | 0356 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.4B | 0350 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0383 | SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O. |
| 1.4C | 0479 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0501 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY |
| | 0351 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.4D | 0480 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0352 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.4E | 0471 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.4F | 0472 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.4G | 0485 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0353 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| 1.4S | 0481 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0349 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. |
| | 0384 | SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O. |
| 1.5D | 0482 | MATERIAŁY, WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (MATERIAŁY, EVI) I.N.O. |
| 1.6N | 0486 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY, EEI), I.N.O. |
| | 0190 | PRÓBKI, MATERIAŁ WYBUCHOWY, inny niż materiały inicjujące |
| | | UWAGA: Podklasa i grupa zgodności powinny być określone przez właściwą władzę zgodnie z zasadami podanymi pod 2.2.1.1.4. |
2.2.2 Klasa 2 Gazy
2.2.2.1 Kryteria
2.2.2.1.1 Tytuł klasy 2 obejmuje gazy czyste, mieszaniny gazów, mieszaniny jednego lub więcej gazów z jednym lub więcej innymi materiałami i przedmioty zawierające takie materiały.
Gazami są materiały, które:
(a) w temperaturze 50°C mają prężność par większą niż 300 kPa (3 bary); lub
(b) są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa.
UWAGA 1: UN 1052 FLUOROWODÓR, BEZWODNY jest zaklasyfikowany do klasy 8.
UWAGA 2: Czysty gaz może zawierać inne składniki pochodzące z procesu jego wytwarzania lub dodane w celu zapewnienia trwałości produktu, pod warunkiem, że stężenie tych składników nie powoduje zmiany jego klasyfikacji lub warunków jego przewozu takich jak np.: stopień napełnienia, ciśnienie napełnienia lub ciśnienie próbne.
UWAGA 3: Pozycje i.n.o. podane pod 2.2.2.3 mogą obejmować gazy czyste oraz mieszaniny gazów.
UWAGA 4: Napoje gazowane nie podlegają przepisom ADR.
2.2.2.1.2 Materiały i przedmioty klasy 2 dzielą się następująco:
1. Gaz sprężony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem w celu przewozu pozostaje całkowicie w stanie gazowym do temperatury -50°C; kategoria ta obejmuje wszystkie gazy charakteryzujące się temperaturą krytyczną niższą lub równą -50°C;
2. Gaz skroplony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem w celu przewozu znajduje się częściowo w stanie ciekłym w temperaturach powyżej -50°C. Rozróżnia się:
Gaz skroplony pod wysokim ciśnieniem: gaz o temperaturze krytycznej powyżej -50°C i niższej lub równej +65°C; oraz
Gaz skroplony pod niskim ciśnieniem: gaz o temperaturze krytycznej powyżej +65°C;
3. Gaz skroplony schłodzony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem w celu przewozu znajduje się częściowo w stanie ciekłym ze względu na jego niską temperaturę;
4. Gaz rozpuszczony: gaz, który zapakowany pod ciśnieniem w celu przewozu jest rozpuszczony w ciekłym rozpuszczalniku;
5. Pojemniki aerozolowe i naczynia, małe, zawierające gaz (naboje gazowe);
6. Inne przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem;
7. Gazy niesprężone podlegające wymaganiom szczególnym (próbki gazu).
2.2.2.1.3 Materiały i przedmioty (z wyjątkiem aerozoli) klasy 2 zaliczone są do jednej z następujących grup zgodnie z ich właściwościami niebezpiecznymi:
A duszące;
O utleniające;
F palne;
T trujące;
TF trujące, palne;
TC trujące, żrące;
TO trujące, utleniające;
TFC trujące, palne, żrące;
TOC trujące, utleniające, żrące.
Odnośnie do gazów i mieszanin gazów łączących, zgodnie z kryteriami, właściwości niebezpieczne więcej niż jednej grupy, należy przyjmować dominację grup oznaczonych literą T przed pozostałymi grupami. Natomiast grupy oznaczone literą F dominują nad grupami oznaczonymi literami A lub O.
UWAGA 1: W Przepisach Modelowych ONZ, w Kodeksie IMDG oraz w Instrukcjach Technicznych ICAO dotyczących bezpiecznego transportu towarów niebezpiecznych drogą lotniczą, gazy zaliczane są, na podstawie zagrożenia dominującego, do jednej z trzech następujących podklas:
podklasa 2.1: gazy palne (odpowiadające grupom oznaczonym literą F);
podklasa 2.2: gazy niepalne, nietrujące (odpowiadające grupom oznaczonym literami A lub O);
podklasa 2.3: gazy trujące (odpowiadające grupom oznaczonym literą T, tzn. T, TF, TC,TO, TFC i TOC).
UWAGA 2: Naczynia, małe, zawierające gaz (UN 2037) powinny być zaliczane do grup od A do TOC, zgodnie z zagrożeniem stwarzanym przez zawartość. Odnośnie do aerozoli (UN 1950), patrz 2.2.2.1.6.
UWAGA 3: Gazy żrące uważane są za trujące i z tego względu klasyfikowane są do grup TC, TFC lub TOC.
UWAGA 4: Mieszaniny zawierające więcej niż 21% objętościowych tlenu powinny być klasyfikowane jako utleniające.
2.2.2.1.4 Jeżeli mieszanina klasy 2, wymieniona z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 spełnia różne kryteria wymienione pod 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.5, to mieszanina ta powinna być zaklasyfikowana zgodnie z kryteriami i zaliczona do odpowiedniej pozycji I.N.O.
2.2.2.1.5 Materiały i przedmioty (z wyjątkiem aerozoli) klasy 2, które nie są wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaklasyfikowane do pozycji grupowej wymienionej pod 2.2.2.3, zgodnie z 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.3. Powinny być stosowane następujące kryteria:
Gazy duszące
Gazy, które nie są utleniające, palne i trujące, i które rozcieńczają lub zastępują tlen w powietrzu.
Gazy palne
Gazy, które w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa:
(a) są zapalne, gdy ich stężenie w mieszaninie z powietrzem wynosi 13% objętościowych lub mniej; lub
(b) mają przedział zapalności w powietrzu co najmniej 12 punktów procentowych, bez względu na dolną granicę zapalności.
Zapalność powinna być oznaczana za pomocą badań lub obliczana zgodnie z metodą przyjętą przez ISO (patrz norma ISO 10156:1996).
Jeżeli dostępne dane są niedostateczne dla zastosowania tej metody, to mogą być przeprowadzane badania metodą równoważną uznaną przez właściwą władzę państwa pochodzenia. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
Gazy utleniające
Gazy, które mogą generalnie, wskutek wydzielania tlenu, powodować lub wzmagać palenie innych materiałów w stopniu większym niż powietrze. Natężenie działania utleniającego można określić zarówno za pomocą badań, jak też poprzez obliczenie metodami przyjętymi przez ISO (patrz norma ISO 10156:1996).
Gazy trujące
UWAGA:. Gazy spełniające w całości lub w części kryteria toksyczności wynikające z ich działania żrącego, powinny być klasyfikowane jako trujące. Patrz także kryteria zawarte pod "Gazy żrące" w celu określenia dodatkowego zagrożenia działaniem żrącym.
Gazy, które:
(a) są znane jako trujące lub żrące dla ludzi i powodują zagrożenie zdrowia; lub
(b) są podejrzane o działanie trujące lub żrące dla ludzi, ponieważ wartość ich toksyczności ostrej LC50, zbadana zgodnie z 2.2.61.1, jest równa lub niższa niż 5.000 ml/m3 (ppm).
W przypadku mieszanin gazów (włącznie z parami materiałów innych klas) może być zastosowany następujący wzór:
LC50 trujące (mieszanina)=
gdzie:
fi = ułamek molowy i-tego składnika mieszaniny
Ti = wskaźnik toksyczności i-tego składnika mieszaniny. Ti równy jest wartości LC50 gazu podanej w instrukcji pakowania P 200 pod 4.1.4.1.
Jeżeli w instrukcji pakowania P 200 pod 4.1.4.1 nie jest podana wartość LC50, to można zastosować wartość LC50 dostępną w literaturze naukowej.
Gdy nie jest znana wartość LC50 gazu, to wskaźnik toksyczności określa się przy użyciu najniższej wartości LC50 materiału o podobnym działaniu chemicznym i fizjologicznym lub poprzez badanie, jeżeli jest to tylko praktycznie możliwe.
Gazy żrące
Gazy lub mieszaniny gazów spełniające w całości kryteria toksyczności wynikające z ich działania żrącego, powinny być zaklasyfikowane jako trujące z dodatkowym zagrożeniem działania żrącego.
Mieszanina gazów uznana za trującą w wyniku połączonego działania żrącego i trującego, jest charakteryzowana działaniem żrącym jako zagrożeniem dodatkowym, jeżeli znane jest, niszczące działanie takiej mieszaniny na ludzką skórę, oczy lub błony śluzowe lub gdy wartość LC50 składników żrących mieszaniny jest równa lub niższa niż 5.000 ml/m3 (ppm), przy czym LC50 oblicza się według wzoru:
gdzie:
fci = ułamek molowy i-tego składnika żrącego mieszaniny.
Tci= wskaźnik toksyczności i-tego składnika żrącego mieszaniny. Tci równy jest wartości LC50 gazu podanej w instrukcji pakowania P 200 pod 4.1.4.1.
Jeżeli w instrukcji pakowania P 200 pod 4.1.4.1 nie jest podana wartość LC50, to można zastosować wartość LC50 dostępną w literaturze naukowej.
Gdy nie jest znana wartość LC50 gazu, to wskaźnik toksyczności określa się przy użyciu najniższej wartości LC50 materiału o podobnym działaniu chemicznym i fizjologicznym lub poprzez badanie, jeżeli jest to tylko możliwe.
2.2.2.1.6 Aerozole
Aerozole (UN 1950) zaliczone są do jednej z następujących grup, zgodnie z ich właściwościami niebezpiecznymi:
A duszące;
O utleniające;
F palne;
T trujące;
C żrące;
CO żrące, utleniające;
FC palne, żrące;
TF trujące, palne;
TC trujące, żrące;
TO trujące, utleniające;
TFC trujące, palne, żrące;
TOC trujące, utleniające, żrące.
Klasyfikacja zależy od rodzaju zawartości pojemnika aerozolowego.
UWAGA: W pojemnikach aerozolowych nie powinny być stosowane jako gazy wypędzające gazy odpowiadające definicji gazów trujących zgodnie z 2.2.2.1.5 lub gazów piroforycznych zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1. Aerozole z zawartością spełniającą w zakresie działania trującego lub żrącego kryteria I grupy pakowania, nie są dopuszczone do przewozu (patrz także 2.2.2.2.2).
Powinny być stosowane następujące kryteria:
(a) zaliczanie do grupy A powinno być stosowane wówczas, gdy zawartość nie spełnia kryteriów żadnej innej grupy, zgodnie z ustępem (b) do (f) poniżej;
(b) zaliczanie do grupy O powinno być stosowane wówczas, gdy aerozol zawiera gaz utleniający zgodnie z 2.2.2.1.5;
(c) zaliczanie do grupy F powinno być zastosowane, jeżeli zawartość składnika palnego wynosi 85% masowych lub więcej, a ciepło spalania wynosi 30 kJ/g lub więcej.
Zaliczenia tego nie należy stosować, jeżeli zawartość składnika palnego wynosi 1% masowy lub mniej, a ciepło spalania ma wartość mniejszą niż 20 kJ/g.
W innych przypadkach aerozol powinien być badany pod kątem palności zgodnie z metodami badań opisanymi w Podręczniku badań i kryteriów, Część III, rozdział 31. Aerozole skrajnie łatwo palne i łatwo palne powinny być zaliczane do grupy F.
UWAGA: Składnikami palnymi są łatwo palne ciecze, palne materiały stałe lub palne gazy lub ich mieszaniny jak zdefiniowano w Uwagach 1 do 3 podrozdziału 31.1.3 Części III Podręcznika badań i kryteriów. Określenie to nie obejmuje materiałów piroforycznych, samonagrzewających się lub reagujących z wodą. Ciepło spalania powinno być oznaczane jedną z następujących metod: ASTM D 240, ISO/FDIS 13943:1999 (E/F) 86.1 do 86.3 lub NFPA 30B.
(d) zaliczanie do grupy T powinno być stosowane wówczas, jeżeli zawartość, inna niż gaz wypędzający z pojemnika aerozolowego, klasyfikowana jest w klasie 6.1 do grup pakowania II lub III;
(e) zaliczanie do grupy C powinno być stosowane wówczas, jeżeli zawartość, inna niż gaz wypędzający z pojemnika aerozolowego, spełnia kryteria klasy 8 dla II lub III grupy pakowania;
(f) jeżeli spełnione są kryteria dla więcej niż jednej grupy spośród grup O, F, T i C, to należy stosować odpowiednio zaliczanie do grup CO, FC, TF, TC TO, TFC lub TOC.
2.2.2.2 Gazy niedopuszczone do przewozu
2.2.2.2.1 Materiały chemicznie niestabilne klasy 2 nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte wszelkie niezbędne środki dla uniknięcia niebezpiecznej reakcji podczas ich normalnego przewozu, np.: rozkładu, dysproporcjonowania lub polimeryzacji. Z tego względu należy przestrzegać w szczególności, aby naczynia i cysterny nie zawierały żadnych materiałów inicjujących takie reakcje.
2.2.2.2.2 Następujące materiały i mieszaniny nie są dopuszczone do przewozu:
- UN 2186 CHLOROWODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY;
- UN 2421 TRÓJTLENEK AZOTU;
- UN 2455 AZOTYN METYLU;
- gazy skroplone schłodzone, które nie mogą być zaklasyfikowane do kodów klasyfikacyjnych 3A, 3O lub 3F;
- gazy rozpuszczone, które nie mogą być zaklasyfikowane do numerów UN 1001, 2073 lub 3318;
- aerozole, w których jako gazy wypędzające stosowane są gazy trujące zgodnie z 2.2.2.1.5 lub piroforyczne zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1;
- aerozole z zawartością spełniającą kryteria I grupy pakowania w zakresie działania trującego lub żrącego (patrz 2.2.61 i 2.2.8);
- naczynia, małe, zawierające gazy, które są silnie trujące (LC50 niższe niż 200 ppm) lub piroforyczne zgodnie z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1.
2.2.2.3 Wykaz pozycji grupowych
| Gazy sprężone | | |
| Kod klasyfikacyjny | UN | Nazwa materiału lub przedmiotu |
| 1 A | 1979 | GAZY SZLACHETNE, MIESZANINA, SPRĘŻONA |
| | 1980 | GAZY SZLACHETNE I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA |
| | 1981 | GAZY SZLACHETNE I AZOT, MIESZANINA, SPRĘŻONA |
| | 1956 | GAZ SPRĘŻONY, I.N.O. |
| 1 O | 3156 | GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. |
| 1 F | 1964 | WĘGLOWODORY GAZOWE, MIESZANINA, SPRĘŻONA, I.N.O. |
| | 1954 | GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O. |
| 1T | 1955 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O. |
| 1 TF | 1953 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O. |
| 1 TC | 3304 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. |
| 1 TO | 3303 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. |
| 1 TFC | 3305 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O. |
| 1 TOC | 3306 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. |
| Gazy skroplone | | |
| Kod klasyfikacyjny | UN | Nazwa materiału lub przedmiotu |
| 2 A | 1058 | GAZY SKROPLONE, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem |
| | 1078 | GAZ CHŁODNICZY, I.N.O., |
| | | taki jak mieszaniny gazów oznaczone literą R ..., które jako: |
| | | Mieszanina F 1, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,3 MPa (13 barów) i gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż dwuchlorofluorometan (1,30 kg/l); |
| | | Mieszanina F 2, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 1,9 MPa (19 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorodwufluorometan (1,21 kg/l); |
| | | Mieszanina F 3, ma prężność par w temperaturze 70 °C nie większą niż 3 MPa (30 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż chlorodwufluorometan (1,09 kg/l); |
| | | UWAGA: Trójchlorofluorometan (Gaz chłodniczy R 11), 1,1,2-trójchloro-1,2,2--trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 113), 1,1,1-trójchloro-2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 113a), 1-chloro-1,2,2 -trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 133) i 1-chloro-1,1,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 133b) nie są materiałami klasy 2. Mogą być jednak wprowadzane do składu mieszanin F 1 do F 3. |
| | 1968 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O. |
| | 3163 | GAZ SKROPLONY, I.N.O. |
| 2 O | 3157 | GAZ SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. |
| 2 F | 1010 | BUTADIENY I WĘGLOWODÓR W MIESZANINIE, STABILIZOWANEJ, |
| | | o prężności par w 70°C nie wyższej niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstości w 50°C nie niższej niż 0,525 kg/l. |
| | | UWAGA: Butadieny, stabilizowane zaklasyfikowane są także do UN1010, patrz Tabela A w Dziale 3.2. |
| | 1060 | METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA, STABILIZOWANA, taka jak mieszaniny metyloacetylenu i propadienu z węglowodorami, które jako: |
| | | Mieszanina P1, zawiera nie więcej niż 63% objętościowych metyloacetylenu i propadienu i nie więcej niż 24% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 powinna wynosić co najmniej 14% objętościowych; oraz jako |
| | | Mieszanina P2, zawiera nie więcej niż 48% objętościowych metyloacetylenu i propadienu i nie więcej niż 50% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 powinna wynosić co najmniej 5% objętościowych, oraz mieszaniny propadienu z 1 to 4% metyloacetylenu. |
| | 1965 | MIESZANINA SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O., taka jak mieszaniny, które jako: |
| | | Mieszanina A, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,525 kg/l; |
| | | Mieszanina A01, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,516 kg/l; |
| | | Mieszanina A02, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,505 kg/l; |
| | | Mieszanina A0, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,495 kg/l; |
| | | Mieszanina A1, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,1 MPa (21 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,485 kg/l; |
| | | Mieszanina B1, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,474 kg/l; |
| | | Mieszanina B2, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,463 kg/l; |
| | | Mieszanina B, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,450 kg/l; |
| | | Mieszanina C, ma prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 3,1 MPa (31 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,440 kg/l; |
| | | UWAGA 1: W przypadku powyższych mieszanin, dozwolone jest stosowanie następujących nazw handlowych dla opisanych materiałów: dla mieszanin A, A01, A02 i A0: BUTAN; dla mieszaniny C: PROPAN. |
| | | UWAGA 2: W przypadku przewozu drogowego wykonywanego bezpośrednio przed lub po przewozie morskim lub powietrznym zamiast pozycji UN 1965 MIESZANINA SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O. może być stosowana pozycja UN 1075 GAZ PŁYNNY. |
| | 3354 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O. |
| | 3161 | GAZ SKROPLONY, PALNY, I.N.O. |
| 2 T | 1967 3162 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O. GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, I.N.O. |
| 2 TF | 3355 3160 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O. GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O. |
| 2 TC | 3308 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. |
| 2 TO | 3307 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. |
| 2 TFC | 3309 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY I.N.O. |
| 2 TOC | 3310 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY I.N.O. |
| Gazy schłodzone | | |
| 3 A | 3158 | GAZ, SCHŁODZONY, SKROPLONY, I.N.O. |
| 3 O | 3311 | GAZ, SCHŁODZONY, SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. |
| 3 F | 3312 | GAZ, SCHŁODZONY, SKROPLONY, PALNY, I.N.O. |
| Gazy rozpuszczone |
| 4 | | Do przewozu dopuszczone są tylko materiały wymienione w tabeli A w dziale 3.2 |
| Pojemniki aerozolowe i naczynia, małe, zawierające gaz |
| 5 | 1950 | AEROZOLE |
| | 2037 | NACZYNIA MAŁE Z GAZEM |
| | | (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia opróżniającego, jednorazowego użytku |
| Inne przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem |
| 6A | 2857 | URZĄDZENIA CHŁODNICZE zawierające niepalne, nietrujące gazy lub roztwory amoniaku (UN2672) |
| | 3164 | PRZEDMIOTY CIŚNIENIOWE, PNEUMATYCZE (zawierające gaz niepalny) lub |
| | 3164 | PRZEDMIOTY CIŚNIENIOWE, HYDRAULICZNE (zawierające gaz niepalny) |
| 6F | 3150 | URZĄDZENIA, MAŁE, ZASILANE WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI lub |
| | 3150 | WKŁADY Z WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI DO MAŁYCH URZĄDZEŃ z mechanizmem uwalniającym. |
| Próbki gazu | | |
| 7 F | 3167 | PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona |
| 7 T | 3169 | PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona |
| 7 TF | 3168 | PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, PALNA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona |
2.2.3 Klasa 3 Materiały ciekłe zapalne
2.2.3.1 Kryteria
2.2.3.1.1 Tytuł klasy 3 obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały tej klasy, które:
- są ciekłe zgodnie z kryterium podanym pod literą (a) w definicji "materiału ciekłego" w rozdziale 1.2.1;
- w temperaturze 50°C mają prężność par nie większą niż 300 kPa (3 bary) i nie są całkowicie w stanie gazowym w temperaturze 20°C i pod ciśnieniem normalnym 101,3 kPa; oraz
- mają temperaturę zapłonu nie wyższą niż 61°C (patrz rozdział 2.3.3.1 dotyczący odpowiedniego badania).
Tytuł klasy 3 obejmuje również materiały ciekłe oraz stopione materiały stałe o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, które są przewożone lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej od ich temperatury zapłonu. Materiały takie klasyfikowane są do UN 3256.
Tytuł klasy 3 obejmuje również materiały wybuchowe ciekłe odczulone. Materiały wybuchowe ciekłe odczulone są to materiały wybuchowe, które są rozpuszczone lub zawieszone w wodzie lub innych materiałach ciekłych w celu utworzenia jednorodnej, mieszaniny ciekłej o zredukowanych właściwościach wybuchowych. Takie pozycje mają w tabeli A w dziale 3.2 numery UN: 1204, 2059, 3064, 3343, 3357 i 3379.
UWAGA 1: Materiały o temperaturze zapłonu powyżej 35°C, nietrujące i nieżrące, które nie podtrzymują palenia zgodnie z kryteriami podanymi w podrozdziale 32.2.5. części III "Podręcznika badań i kryteriów", nie są materiałami klasy 3; jeżeli jednak materiały te przewożone są lub dostarczone do przewozu w stanie podgrzanym do temperatury równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu, to są one materiałami klasy 3.
UWAGA 2: W odstępstwie od przepisu podanego pod 2.2.3.1.1 powyżej, paliwo do silników Diesla, olej gazowy i olej opałowy (lekki), o temperaturze zapłonu powyżej 61 °C, ale nie wyższej niż 100°C, powinny być uważane za materiały klasy 3, UN 1202.
UWAGA 3: Materiały ciekłe, które są silnie trujące przy wdychaniu, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C oraz materiały trujące o temperaturze zapłonu 23°C lub wyższej, są materiałami klasy 6.1 (patrz 2.2.61.1).
UWAGA 4: Substancje i preparaty ciekłe zapalne, stosowane jako pestycydy, które są silnie trujące, trujące lub słabo trujące i mają temperaturę zapłonu 23°C lub wyższą, są materiałami klasy 6.1 (patrz 2.2.61.1).
2.2.3.1.2 Materiały i przedmioty klasy 3 dzielą się następująco:
F Materiały ciekłe zapalne, niestwarzające zagrożenia dodatkowego:
F1 o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C;
F2 o temperaturze zapłonu powyżej 61°C, które są przewożone lub nadawane do przewozu w temperaturze równej lub wyższej niż ich temperatura zapłonu (materiały o podwyższonej temperaturze);
FT Materiały ciekłe zapalne, trujące:
FT1 Materiały ciekłe zapalne, trujące;
FT2 Pestycydy;
FC Materiały ciekłe zapalne, żrące;
FTC Materiały ciekłe zapalne, trujące, żrące;
D Materiały wybuchowe ciekłe odczulone.
2.2.3.1.3 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 3 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Materiały niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaklasyfikowane do odpowiedniej pozycji pod 2.2.3.3 oraz zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania, zgodnie z przepisami niniejszego rozdziału. Materiały ciekłe zapalne powinny być zaliczone do jednej z następujących grup pakowania, odpowiednio do stopnia zagrożenia stwarzanego przez nie podczas przewozu:
| Grupa Pakowania | Temperatura zapłonu (tygiel zamknięty) | Temperatura początku wrzenia |
| I | -- | Ł 35°C |
| II a | < 23°C | > 35°C |
| III a | ł 23°C i Ł 61°C | > 35°C |
a Patrz także 2.2.3.1.4.
W przypadku materiału ciekłego charakteryzującego się zagrożeniem(ami) dodatkowym(mi), należy wziąć pod uwagę grupę pakowania określoną na podstawie tabeli podanej powyżej oraz grupę pakowania dla zagrożenia(eń) dodatkowego(ych); następnie należy określić klasyfikację i grupę pakowania zgodnie z tabelą pierwszeństwa zagrożeń podaną pod 2.1.3.10.
2.2.3.1.4 Mieszaniny i preparaty ciekłe lub lepkie, włącznie z zawierającymi nie więcej niż 20% nitrocelulozy o zawartości azotu w suchej masie nie większej niż 12.6%, powinny być zaliczane do III grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełniają następujące wymagania:
(a) wysokość oddzielającej się warstwy rozpuszczalnika powinna być mniejsza niż 3% całkowitej wysokości próbki w próbie oddzielenia rozpuszczalnika (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część III, podrozdział 32.5.1); oraz
(b) lepkość1 i temperatura zapłonu są zgodne z następującą tabelą:
Lepkość kinematyczna (ekstrapolowana) v (przy szybkości ścinania bliskiej 0) mm2/s w temp. 23°C | Czas wypływu t zgodnie z ISO 2431:1993 | Temperatura zapłonu w °C |
| | w sekundach | średnica dyszy w mm | |
| 20 <n Ł 80 | 20 < t Ł 60 | 4 | wyższa niż 17 |
| 80 <n Ł 135 | 60 < t Ł 100 | 4 | wyższa niż 10 |
| 135 <n Ł 220 | 20 < t Ł 32 | 6 | wyższa niż 5 |
| 220 <n Ł 300 | 32 < t Ł 44 | 6 | wyższa niż -1 |
| 300 <n Ł 700 | 44 < t Ł 100 | 6 | wyższa niż -5 |
| 700 <n | 100 < t | 6 | -5 lub niższa |
UWAGA: Mieszaniny zawierające więcej niż 20%, ale nie więcej niż 55% nitrocelulozy, o zawartości azotu w suchej masie nie większej niż 12,6%, są materiałami zaklasyfikowanymi do UN 2059.
Mieszaniny o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i zawierające:
- więcej niż 55% nitrocelulozy o dowolnej zawartości azotu; lub
- nie więcej niż 55% nitrocelulozy o zawartości azotu w suchej masie większej niż 12,6%
- są materiałami klasy 1 (UN 0340 lub 0342) lub klasy 4.1 (UN 2555, 2556 lub 2557).
______
1 Oznaczenie lepkości. Jeżeli materiał nie jest newtonowski lub metoda oznaczania lepkości za pomocą, kubka wypływowego nie jest odpowiednia, to do oznaczania współczynnika lepkości dynamicznej materiału w temperaturze 23°C należy zastosować wiskozymetr o zmiennej szybkości ścinania, mierząc kilka szybkości ścinania. Uzyskane wartości powinny być odniesione do szybkości ścinania, a następnie ekstrapolowane dla szybkości ścinania równej 0. Tak uzyskana lepkość dynamiczna podzielona przez gęstość daje pozorną lepkość kinematyczną przy szybkości ścinania bliskiej 0.
2.2.3.1.5 Roztwory i mieszaniny jednorodne, nietrujące i nieżrące, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C (materiały lepkie, takie jak farby i lakiery, z wyjątkiem materiałów zawierających więcej niż 20% nitrocelulozy), zapakowane w naczynia o pojemności nie większej niż 450 litrów nie podlegają przepisom ADR, jeżeli w próbie oddzielania rozpuszczalnika (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część III, podrozdział 32.5.1) wysokość oddzielonej warstwy rozpuszczalnika jest mniejsza niż 3% wysokości całkowitej, oraz jeżeli materiał w temperaturze 23°C ma czas wypływu z kubka wypływowego według normy ISO 2431:1993 o średnicy dyszy wypływowej 6 mm:
(a) nie krótszy niż 60 sekund, lub
(b) nie krótszy niż 40 sekund i zawiera nie więcej niż 60% materiałów klasy 3.
2.2.3.1.6 Jeżeli materiały klasy 3, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.
2.2.3.1.7 Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z przepisami 2.3.3.1 i 2.3.4 oraz kryteriów podanych pod 2.2.3.1.1 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy ma takie właściwości, że nie podlega przepisom niniejszej klasy (patrz również 2.1.3).
2.2.3.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.3.2.1 Materiały klasy 3 podatne na tworzenie nadtlenków (jak np. eter lub niektóre materiały heterocykliczne zawierające tlen) nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli zawierają nadtlenek w ilości przekraczającej 0,3% w przeliczeniu na nadtlenek wodoru (H2O2). Zawartość nadtlenku powinna być określona w sposób podany pod 2.3.3.2.
2.2.3.2.2 Materiały klasy 3 niestabilne chemicznie, nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte niezbędne środki zapobiegające niebezpiecznym reakcjom ich rozkładu lub polimeryzacji podczas przewozu. W szczególności należy upewnić się, że naczynia i cysterny nie zawierają żadnych substancji inicjujących takie reakcje.
2.2.3.2.3 Materiały wybuchowe ciekłe odczulone, inne niż wymienione w tabeli A w dziale 3.2, nie są dopuszczone do przewozu jako materiały klasy 3.
2.2.3.3. Wykaz pozycji grupowych
2.2.41 Klasa 4.1 Materiały stałe zapalne, materiały samoreaktywne oraz materiały wybuchowe stałe odczulone
2.2.41.1 Kryteria
2.2.41.1.1 Tytuł klasy 4.1 obejmuje materiały i przedmioty zapalne, materiały wybuchowe odczulone, które są stałe zgodnie z kryterium podanym pod literą (a) w definicji "materiału stałego" w rozdziale 1.2.1 oraz materiały samoreaktywne ciekłe lub stałe.
Do klasy 4.1 należą:
- materiały stałe i przedmioty, łatwo zapalne (patrz 2.2.41.1.3 do 2.2.41.1.8);
- materiały stałe lub ciekłe, samoreaktywne (patrz 2.2.41.1.9 do 2.2.41.1.17);
- materiały wybuchowe stałe odczulone (patrz 2.2.41.1.18);
- materiały podobne do materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.1.19).
2.2.41.1.2 Materiały stałe i przedmioty klasy 4.1 dzielą się następująco:
F Materiały stałe zapalne, niestwarzające zagrożenia dodatkowego:
F1 organiczne;
F2 organiczne, stopione;
F3 nieorganiczne;
FO Materiały stałe zapalne, utleniające;
FT Materiały stałe zapalne, trujące:
FT1 organiczne;
FT2 nieorganiczne;
FC Materiały stałe zapalne, żrące:
FC1 organiczne;
FC2 nieorganiczne;
D Materiały wybuchowe stałe odczulone, niestwarzające zagrożenia dodatkowego;
DT Materiały wybuchowe stałe odczulone, trujące;
SR Materiały samoreaktywne:
SR1 niewymagające temperatury kontrolowanej;
SR2 wymagające temperatury kontrolowanej;
Materiały stałe zapalne
Definicje i właściwości
2.2.41.1.3 Materiały stałe zapalne są łatwo zapalającymi się ciałami stałymi oraz materiałami stałymi, które mogą zapalić się wskutek tarcia.
Materiałami stałymi łatwo zapalnymi są materiały sproszkowane, granulowane lub w postaci pasty, które uważa się za niebezpieczne, jeżeli mogą się łatwo zapalić w wyniku krótkotrwałego kontaktu ze źródłem zapłonu, np. z palącą się zapałką oraz jeżeli płomień szybko się rozprzestrzenia. Zagrożenie może pochodzić nie tylko od pożaru, ale również od wydzielających się trujących produktów spalania. Szczególnie niebezpieczne są proszki metali, ponieważ gaszenie ich normalnymi środkami gaśniczymi, takimi jak dwutlenek węgla lub woda, może zwiększać zagrożenie.
Klasyfikacja
2.2.41.1.4 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane jako materiały stałe zapalne klasy 4.1 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Zaklasyfikowanie materiałów organicznych i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiednich pozycji podrozdziału 2.2.41.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, może odbywać się na podstawie praktyki lub na podstawie wyników badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1. Zaklasyfikowanie materiałów nieorganicznych niewymienionych z nazwy dokonuje się na podstawie wyników badań zgodnych z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1; powinny być również uwzględniane doświadczenia praktyczne, jeżeli warunkują one ostrzejszą klasyfikację.
2.2.41.1.5 Jeżeli materiały niewymienione z nazwy klasyfikowane są do jednej z pozycji wymienionej pod 2.2.41.3 na podstawie badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, to obowiązują następujące kryteria:
(a) materiały pyliste, granulowane lub pastowate, z wyjątkiem proszków metali lub proszków stopów metali, powinny być klasyfikowane jako materiały łatwo zapalne klasy 4.1, jeżeli mogą łatwo zapalać się wskutek krótkotrwałego kontaktu ze źródłem zapłonu (np. płonącą zapałką), lub jeżeli, w razie zapalenia, ogień rozprzestrzenia się tak szybko, że czas spalania jest krótszy niż 45 sekund dla zmierzonej odległości 100 mm lub szybkość spalania jest większa niż 2,2 mm/s;
(b) proszki metali lub proszki stopów metali powinny być klasyfikowane do klasy 4.1, jeżeli mogą zapalać się od płomienia, a czas rozprzestrzenienia się płomienia na całą długość próbki wynosi najwyżej 10 minut.
Materiały stałe, które mogą wywoływać pożar wskutek tarcia, powinny być klasyfikowane do klasy 4.1 przez analogię do istniejących pozycji (np. zapałek) lub zgodnie z odpowiednimi przepisami szczególnymi.
2.2.41.1.6 Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1 oraz kryteriów podanych pod 2.2.41.1.4 i 2.2.41.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
2.2.41.1.7 Jeżeli materiały klasy 4.1, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.41.1.8 Materiały stałe zapalne zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do grup pakowania II lub III na podstawie badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, na podstawie następujących kryteriów:
(a) Materiały stałe łatwo zapalne, które w warunkach badania spalają się w czasie krótszym niż 45 sekund dla zmierzonej odległości 100 mm, powinny być zaliczone do:
II grupy pakowania: jeżeli płomień przechodzi przez strefę zwilżoną;
III grupy pakowania: jeżeli strefa zwilżona zatrzymuje płomień przez co najmniej 4 minuty;
(b) Proszki metali lub proszki stopów metali, powinny być zaliczone do:
II grupy pakowania: jeżeli, w warunkach badania, palenie rozprzestrzenia się na całą długość próbki w czasie pięciu minut lub krótszym;
III grupy pakowania: jeżeli, w warunkach badania, palenie rozprzestrzenia się na całą długość próbki w czasie dłuższym niż pięć minut.
Odnośnie do materiałów stałych, które mogą zapalić się wskutek tarcia, grupa pakowania powinna być ustalona przez analogię do istniejących pozycji lub zgodnie z odpowiednimi przepisami szczególnymi.
Materiały samoreaktywne
Definicje
2.2.41.1.9 W rozumieniu ADR, materiałami samoreaktywnymi są substancje termicznie niestabilne podatne na rozkład silnie egzotermiczny, nawet bez udziału tlenu (powietrza). Materiały nie są uważane za samoreaktywne klasy 4.1, jeżeli:
(a) są wybuchowe zgodnie z kryteriami klasy 1;
(b) są materiałami utleniającymi zgodnie z procedurą klasyfikacyjną dla klasy 5.1 (patrz 2.2.51.1);
(c) są nadtlenkami organicznymi zgodnie z kryteriami klasy 5.2 (patrz 2.2.52.1);
(d) ich ciepło rozkładu jest mniejsze niż 300 J/g; lub
(e) ich temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) (patrz UWAGA 2 poniżej) dla sztuki przesyłki o masie 50 kg jest wyższa niż 75°C;
UWAGA 1: Ciepło rozkładu może być oznaczone przy użyciu każdej metody uznanej międzynarodowo, np. różnicowej kalorymetrii skaningowej lub kalorymetrii adiabatycznej.
UWAGA 2: Temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR, ang. SADT) jest najniższą temperaturą, w której może nastąpić samoprzyspieszający się rozkład materiału znajdującego się w opakowaniu stosowanym podczas przewozu. Wymagania dotyczące oznaczania TSR podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.
UWAGA 3: Każdy materiał, który wykazuje właściwości materiału samoreaktywnego, powinien być zaklasyfikowany jako materiał samoreaktywny, nawet wówczas, gdy wynik jego badania zgodnie z 2.2.42.1.5 wskazuje na możliwość zaliczenia go do klasy 4.2.
Właściwości
2.2.41.1.10 Rozkład materiałów samoreaktywnych może być inicjowany ciepłem, kontaktem z katalizującymi zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, zasadami), tarciem lub uderzeniem. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od materiału. W wyniku rozkładu materiału, szczególnie jeżeli nie następuje jego zapłon, mogą wydzielać się toksyczne gazy lub pary. Podczas przewozu niektórych materiałów samoreaktywnych ich temperatura powinna być kontrolowana. Niektóre materiały samoreaktywne mogą rozkładać się wybuchowo, szczególnie, jeżeli są zamknięte. Charakterystyka ta może być zmodyfikowana wskutek dodatku rozcieńczalnika lub użycia odpowiedniego opakowania. Niektóre materiały samoreaktywne palą się energicznie. Materiałami samoreaktywnymi są np. niektóre związki należące do typów wymienionych poniżej:
azozwiązki alifatyczne (-C-N=N-C-);
azydki organiczne (-C-N3);
sole dwuazoniowe (-CN2+ Z-);
związki N-nitrozo (-N-N=O); oraz
sulfohydrazydy aromatyczne (-SO2-NH-NH2).
Lista ta nie jest wyczerpująca, co oznacza, że materiały z innymi grupami reaktywnymi oraz niektóre mieszaniny materiałów mogą mieć podobne właściwości.
Klasyfikacja
2.2.41.1.11 Materiały samoreaktywne klasyfikowane są do siedmiu typów, zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia. Typy materiałów samoreaktywnych zawarte są w przedziale od typu A, który jest niedopuszczony do przewozu w opakowaniu, w którym jest badany, do typu G, który nie podlega przepisom dotyczącym materiałów samoreaktywnych klasy 4.1. Klasyfikacja typów B do F powiązana jest bezpośrednio z maksymalną dopuszczalną ilością materiału w jednym opakowaniu. Zasady, które powinny być stosowane przy klasyfikacji, jak również procedury klasyfikacyjne, metody badań oraz przykład odpowiedniego raportu z badań zawarte są w części II "Podręcznika badań i kryteriów".
2.2.41.1.12 Materiały samoreaktywne, które zostały już sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu w opakowaniach wymienione są pod 2.2.41.4. Materiały samoreaktywne dopuszczone do przewozu w DPPL wymienione są pod 4.1.4.2 w instrukcji pakowania IBC520. Materiały samoreaktywne dopuszczone do przewozu w cysternach przenośnych zgodnie z działem 4.2 wymienione są w instrukcji T23 pod 4.2.5.2. Każdy materiał dopuszczony do przewozu zaliczony jest do pozycji ogólnej w Tabeli A w dziale 3.2 (numery UN 3221 do 3240), gdzie podane są odpowiednie zagrożenia dodatkowe oraz informacje dotyczące przewozu.
Określenia grupowe obejmują:
- materiały samoreaktywne typów B do F, patrz 2.2.41.1.11 powyżej;
- stan fizyczny (ciekły / stały); oraz
- temperaturę kontrolowaną (jeżeli jest wymagana), patrz 2.2.41.1.17 poniżej.
Klasyfikacja materiałów samoreaktywnych wymienionych pod 2.2.41.4 dotyczy materiałów technicznie czystych (za wyjątkiem przypadków, gdy podane stężenie jest niższe od 100%).
2.2.41.1.13 Klasyfikacja materiałów samoreaktywnych niewymienionych pod 2.2.41.4, w instrukcji pakowania IBC520 pod 4.1.4.2 i w instrukcji T23 dla cystern przenośnych pod 4.2.5.2 oraz zaliczenie ich do pozycji grupowych, powinno być dokonane przez właściwą władzę państwa pochodzenia, w oparciu o sprawozdanie z badań. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
2.2.41.1.14 Do niektórych materiałów samoreaktywnych, w celu zmiany ich reaktywności, mogą być dodawane aktywatory, np. związki cynku. W zależności od rodzaju i stężenia aktywatora, może nastąpić zmniejszenie stabilności termicznej materiału i zmiana jego właściwości wybuchowych. Jeżeli którakolwiek z wymienionych właściwości uległa zmianie, to taka formulacja powinna być ponownie poddana procedurze klasyfikacyjnej.
2.2.41.1.15 Próbki materiałów samoreaktywnych lub formulacji materiałów samoreaktywnych, niewymienione pod 2.2.41.4, dla których kompletny zestaw wyników badań nie jest dostępny, i które będą przewożone dla przeprowadzenia dalszych badań lub oceny, powinny być zaklasyfikowane do jednej z odpowiednich pozycji dla materiałów samoreaktywnych typu C, pod warunkiem, że spełnione są następujące wymagania:
- dostępne dane wskazują, że próbka nie powinna być bardziej niebezpieczna, niż materiały samoreaktywne typu B;
- próbka zapakowana jest zgodnie z metodą pakowania OP2, a ilość na jednostkę transportową jest ograniczona do 10 kg;
- dostępne dane wskazują, że temperatura kontrolowana, o ile jest wymagana, jest dostatecznie niska dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozkładowi i dostatecznie wysoka dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozdziałowi faz.
Odczulanie
2.2.41.1.16 W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu, materiały samoreaktywne w wielu przypadkach są odczulane przez dodanie rozcieńczalnika. Gdy zastrzeżona jest zawartość procentowa materiału, to jest ona wyrażona w procentach masowych, zaokrąglonych do najbliższej liczby całkowitej. Jeżeli stosuje się rozcieńczalnik, to materiał samoreaktywny powinien być badany wraz z rozcieńczalnikiem w stężeniu i postaci stosowanej podczas przewozu. Nie powinny być stosowane rozcieńczalniki, które w razie wycieku formulacji materiału samoreaktywnego z opakowania mogą powodować jej zatężanie do stężenia niebezpiecznego. Rozcieńczalnik powinien być zgodny z materiałem samoreaktywnym. Rozcieńczalnikami zgodnymi są takie materiały stałe lub ciekłe, które nie mają wpływu na stabilność termiczną i typ zagrożenia stwarzanego przez materiał samoreaktywny. Rozcieńczalniki ciekłe w formulacjach wymagających temperatury kontrolowanej (patrz 2.2.41.1.14) powinny mieć temperaturę wrzenia co najmniej 60°C i temperaturę zapłonu nie niższą niż 5°C. Temperatura wrzenia rozcieńczalnika ciekłego powinna być wyższa o co najmniej 50°C od temperatury kontrolowanej materiału samoreaktywnego.
Wymagania dotyczące temperatury kontrolowanej
2.2.41.1.17 Niektóre materiały samoreaktywne mogą być przewożone tylko w warunkach temperatury kontrolowanej. Temperatura kontrolowana jest najwyższą temperaturą, w której materiał samoreaktywny może być przewożony bezpiecznie. Zakłada się, że w ciągu 24 godzin temperatura w bezpośrednim otoczeniu przewożonej sztuki przesyłki może jedynie chwilowo przekroczyć 55°C. W przypadku utraty możliwości kontrolowania temperatury, może być konieczne wprowadzenie postępowania awaryjnego. Temperatura awaryjna jest to temperatura, w której takie postępowanie powinno być wprowadzane. Temperatury kontrolowana i awaryjna są pochodnymi temperatury samoprzyspieszającego się rozkładu - TSR (patrz tabela 1). TSR powinna być określona w celu ustalenia, czy materiał powinien być przewożony w warunkach temperatury kontrolowanej. Przepisy dotyczące oznaczenia TSR (SADT) podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.
Tabela 1. Określenie temperatury kontrolowanej i awaryjnej
| Rodzaj naczynia | TSRa | Temperatura kontrolowana | Temperatura awaryjna |
| | 20°C lub mniej | 20°C poniżej TSR | 10°C poniżej TSR |
| Pojedyncze opakowania i DPPL | powyżej 20°C do 35°C | 15°C poniżej TSR | 10°C poniżej TSR |
| | powyżej 35°C | 10°C poniżej TSR | 5°C poniżej TSR |
| Cysterny | nie wyższa niż 50°C | 10°C poniżej TSR | 5°C poniżej TSR |
a TSR dla materiału zapakowanego jak do przewozu.
Materiały samoreaktywne o TSR nie wyższej niż 55°C, powinny być przewożone w warunkach temperatury kontrolowanej. Wymagania, kiedy powinny być stosowane temperatura kontrolowana i awaryjna, określone są pod 2.2.41.4. Temperatura podczas przewozu może być niższa od temperatury kontrolowanej, ale powinna być tak dobrana, aby zapobiec niebezpiecznemu rozdziałowi faz.
Materiały wybuchowe stałe odczulone
2.2.41.1.18 Materiały wybuchowe stałe odczulone są to materiały zwilżone wodą lub alkoholem lub są rozcieńczone za pomocą innych substancji obniżających ich właściwości wybuchowe. Takimi pozycjami w tabeli A w dziale 3.2 są UN: 1310, 1320, 1321, 1322, 1336, 1337, 1344, 1347, 1348, 1349, 1354, 1355, 1356, 1357, 1517, 1571, 2555, 2556, 2557, 2852, 2907, 3317, 3319, 3344, 3364, 3365, 3366, 3367, 3368, 3369, 3370, 3376 i 3380.
Materiały podobne do materiałów samoreaktywnych
2.2.41.1.19 Materiały, które:
(a) na podstawie wyników badań Serii 1 i 2 zostały wstępnie zaklasyfikowane do klasy 1, ale zostały wyłączone z tej klasy na podstawie wyników badań Serii 6;
(b) nie są materiałami samoreaktywnymi klasy 4.1; oraz
(c) nie są materiałami klas 5.1 lub 5.2,
należą również do klasy 4.1. Właściwymi pozycjami dla nich są UN: 2956, 3241, 3242 i 3251.
2.2.41.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.41.2.1 Materiały niestabilne chemicznie klasy 4.1, nie są dopuszczone do przewozu, jeżeli nie zostały podjęte kroki w celu zapobieżenia ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji podczas przewozu. Z tego względu należy w szczególności zapewnić, aby naczynia i cysterny nie zawierały żadnych materiałów umożliwiających zapoczątkowanie takich reakcji.
2.2.41.2.2 Materiały stałe zapalne, utleniające, zaklasyfikowane do UN 3097, nie są dopuszczone do przewozu, o ile nie spełniają przepisów klasy 1 (patrz również 2.1.3.7).
2.2.41.2.3 Następujące materiały nie są dopuszczone do przewozu:
- materiały samoreaktywne typu A (patrz "Podręcznik badań i kryteria", część II, podrozdział 20.4.2 (a));
- siarczki fosforu, które zawierają biały lub żółty fosfor;
- materiały wybuchowe stałe odczulone inne niż wymienione w tabeli A w dziale 3.2;
- materiały zapalne nieorganiczne w stanie stopionym w postaci innej niż UN 2448 SIARKA, STOPIONA.
2.2.41.3 Wykaz pozycji grupowych
2.2.41.4 Wykaz sklasyfikowanych materiałów samoreaktywnych w opakowaniach
W kolumnie "Metoda Pakowania", kody "OP1" do "OP8" odpowiadają metodom pakowania podanym w instrukcji pakowania P520 pod 4.1.4.1 (patrz także 4.1.7.1). Materiały samoreaktywne przeznaczone do przewozu powinny odpowiadać podanej poniżej klasyfikacji z uwzględnieniem temperatur kontrolowanej i awaryjnej (jako pochodnych TSR). W przypadku materiałów samoreaktywnych dopuszczonych do przewozu w DPPL stosuje się instrukcję pakowania IBC520 podaną pod 4.1.4.2, a w przypadku materiałów samoreaktywnych dopuszczonych do przewozu w cysternach - zgodnie z działem 4.2 - instrukcję T23 dla cystern przenośnych, podaną pod 4.2.5.2.
UWAGA 1: Klasyfikacja podana w niniejszej tabeli dotyczy materiałów technicznie czystych (za wyjątkiem przypadków, gdy podane stężenie jest niższe od 100%). Dla innych stężeń substancja może być klasyfikowana odmiennie, według procedur podanych w Części II "Podręcznika Badań i Kryteriów" oraz pod 2.2.41.1.17.
| MATERIAŁY SAMOREAKTYWNE | Stężenie (%) | Metoda pakowania | Tempera-tura kontrolowana (°C) | Temperatura awaryjna (°C) | UN pozycja ogólna | Uwagi |
| AMID KWASU N,N'-DWUNITROZO-N,N'-DWUMETYLOTEREFTALOWEGO, w postaci pasty | 72 | OP6 | | | 3224 | |
| 2,2'-AZODWU(2,4-DWUMETYLO- 4-METOKSYWALERONITRYL) | 100 | OP7 | -5 | +5 | 3236 | |
| 2,2'-AZODWU(2,4-DWUMETYLOWALERONITRYL) | 100 | OP7 | +10 | +15 | 3236 | |
| 2,2'-AZODWU(IZOBUTYRONITRYL) | 100 | OP6 | +40 | +45 | 3234 | |
2,2'-AZODWU(IZOBUTYRONITRYL) w postaci pasty opartej na wodzie | Ł 50% | OP6 | | | 3224 | |
| 2,2'-AZODWU(2-METYLOBUTYRONITRYL) | 100 | OP7 | +35 | +40 | 3236 | |
| 2,2'-AZODWU(PROPIONIAN ETYLO-2-METYLU) | 100 | OP7 | +20 | +25 | 3235 | |
| AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA | < 100 | OP5 | | | 3232 | (1) (2) |
| AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU C | < 100 | OP6 | | | 3224 | (3) |
| AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA | < 100 | OP6 | | | 3234 | (4) |
| AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU D | < 100 | OP7 | | | 3226 | (5) |
| AZODWUKARBONAMID FORMULACJA TYPU D TEMPERATURA KONTROLOWANA | < 100 | OP7 | | | 3236 | (6) |
| 1,1-AZODWU(SZEŚCIOWODOROBENZONITRYL) | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| AZOTAN CZTEROAMINOPALLADAWY | 100 | OP6 | +30 | +35 | 3234 | |
| BIS (ALLILOWĘGLAN)GLIKOLU ETYLENOWEGO + NADWĘGLAN DWUIZOPROPYLU | ł 88 + Ł 12 | OP8 | -10 | 0 | 3237 | |
| CHLOREK 2-(HYDROKSYETOKSY)-1-(PIROLIDYNO-1-YL)-4-BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 100 | OP7 | +45 | +50 | 3236 | |
| CHLOREK 2,5-DWUMETOKSY-4-(4-METYLOFENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 79 | OP7 | +40 | +45 | 3236 | |
| CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-(FENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 67 | OP7 | +40 | +45 | 3236 | |
| CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 67-100 | OP7 | +35 | +40 | 3236 | |
| CHLOREK 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 66 | OP7 | +40 | +45 | 3236 | |
| CHLOREK 2-(N, N-ETOKSYKARBONYLOFENYLO AMINO)-3-METOKSY-4-(N-METYLO-N-CYKLO HEKSYLOAMINO)BENZENODWUAZONIOWO CYNKOWY | 63-92 | OP7 | +40 | +45 | 3236 | |
| CHLOREK 2-(N, N-ETOKSYKARBONYLOFENYLO AMINO)-3-METOKSY-4-(N-METYLO-N-CYKLO HEKSYLOAMINO)BENZENODWUAZONIOWO CYNKOWY | 62 | OP7 | +35 | +40 | 3236 | |
| CHLOREK 3-(HYDROKSYETOKSY)-4-(PIROLIDYNO-1-YL)BENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 100 | OP7 | +40 | +45 | 3236 | |
| CHLOREK 3-CHLORO-4-DWUETYLAMINOBENZENO DWUAZONIOWOCYNKOWY | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| CHLOREK 4-(BENZYLOETYLOAMINO)-3-ETOKSYBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| CHLOREK 4-(BENZYLOMETYLOAMINO)-3-ETOKSYBENZENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 100 | OP7 | +40 | +45 | 3236 | |
| CHLOREK 4-DWUMETYLOAMINO-6-(2-DWUMETYLOAMINOETOKSY)-2-TOLUENODWUAZONIOWOCYNKOWY | 100 | OP7 | +40 | +45 | 3236 | |
| CHLOREK 4-DWUPROPYLAMINOBENZENO DWUAZONIOWOCYNKOWY | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| CZTEROCHLOROCYNKAN 2,5-DWUBUTOXY-4-(4-MORFOLINYLO)-BENZENODWUAZONIOWY (2:1) | 100 | OP8 | | | 3228 | |
| CZTEROFLUOROBORAN 2,5-DWUETOKSY-4-MORFOLINOBENZENODWUAZONIOWY | 100 | OP7 | +30 | +35 | 3236 | |
| CZTEROFLUOROBORAN 3-METYLO-4-(PIROLIDYNO-1-YL) BENZENODWUAZONIOWY | 95 | OP6 | +45 | +50 | 3234 | |
| 2-DWUAZO-1-NAFTOLO-4-SULFOCHLOREK | 100 | OP5 | | | 3222 | (2) |
| 2-DWUAZO-1-NAFTOLO-4-SULFONIAN SODOWY | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| 2-DWUAZO-1-NAFTOLO-5- SULFOCHLOREK | 100 | OP5 | | | 3222 | (2) |
| 2-DWUAZO-1-NAFTOLO-5-SULFONIAN SODOWY | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| ESTER KWASU 2-DWUAZO-1-NAFTOLOSULFONOWEGO, MIESZANINA, TYP D | < 100 | OP7 | | | 3226 | (9) |
| HYDRAZYD 4-METYLOBENZENOSULFONYLU | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| HYDRAZYD BENZENO-1,3-DWUSULFONYLU, w postaci pasty | 52 | OP7 | | | 3226 | |
| HYDRAZYD BENZENOSULFONYLU | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| HYDRAZYD KWASU DWUFENYLOHYDROKSY-4,4'-DWUSULFONOWEGO | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, | | OP2 | | | 3223 | (8) |
| MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA | | OP2 | | | 3233 | (8) |
| MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA | | OP2 | | | 3234 | (8) |
| MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY, PRÓBKA, | | OP2 | | | 3224 | (8) |
| 4-NITROZOFENOL | 100 | OP7 | +35 | +40 | 3236 | |
| N,N'-DWUNITROZOPIĘCIOMETYLENOCZTEROAMINA | 82 | OP6 | | | 3224 | (7) |
| N-FORMYL0-2-(NITROMETYLENO-1,3-PERWODOROTIAZYNA | 100 | OP7 | +45 | +50 | 3236 | |
| SIARCZAN 2,5-DWUETOKSY-4-(4-MORFOLINYLO)-BENZENODWUAZONIOWY | 100 | OP7 | | | 3226 | |
| TRÓJCHLOROCYNKAN 4-(DWUMETYLOAMINO)-BENZENODWUAZONIOWY (-1) | 100 | OP8 | | | 3228 | |
| WODOROSIARCZAN 2-(N,N-METYLOAMINOETYLOKARBONYLO)-4-(3,4-DWUMETYLOFENYLOSULFONYLO) BENZENODWUAZONIOWY | 96 | OP7 | +45 | +50 | 3236 | |
Uwagi:
(1) Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (b) "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej pod 2.2.41.1.17.
(2) Wymagana jest nalepka dla zagrożenia dodatkowego "MATERIAŁ WYBUCHOWY" (wzór nr 1, patrz 5.2.2.2.2).
(3) Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (c), "Podręcznika badań i kryteriów".
(4) Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (c), "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej w 2.2.41.1.17.
(5) Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (d), "Podręcznika badań i kryteriów ".
(6) Formulacje azodwukarbonamidu, które spełniają kryteria podrozdziału 20.4.2 (d), "Podręcznika badań i kryteriów". Temperatury kontrolowana i awaryjna powinny być określone za pomocą procedury podanej pod 2.2.41.1.17.
(7) Z rozcieńczalnikiem zgodnym, o temperaturze wrzenia co najmniej 150°C.
(8) Patrz 2.2.41.1.15.
(9) Niniejsza pozycja ma zastosowanie do mieszanin estrów kwasu 2-dwuazo-1-naftolo-4-sulfonowego i 2-dwuazo-1-naftolo-5-sulfonowego, które spełniają kryteria określone w rozdziale 20.4.2 (d) "Podręcznika badań i kryteriów".
2.2.42 Klasa 4.2 Materiały samozapalne
2.2.42.1 Kryteria
2.2.42.1.1 Tytuł klasy 4.2 obejmuje:
- Materiały piroforyczne są to substancje, w tym mieszaniny i roztwory (ciekłe lub stałe), które - nawet w małych ilościach - w zetknięciu z powietrzem zapalają się samorzutnie w ciągu 5 minut. Spośród materiałów klasy 4.2, są one najbardziej podatne na samozapalenie; oraz
- Materiały i przedmioty samonagrzewające się, które jako substancje i przedmioty, oraz mieszaniny i roztwory, które w zetknięciu z powietrzem są podatne na samonagrzewanie, bez dostarczenia energii z zewnątrz. Materiały te mogą ulegać samozapaleniu tylko w dużych ilościach (wiele kilogramów) i po upływie długiego czasu (godzin lub dni).
2.2.42.1.2 Materiały i przedmioty klasy 4.2 dzielą się następująco:
S Materiały podatne na samozapalenie, niestwarzające zagrożenia dodatkowego:
S1 organiczne, ciekłe;
S2 organiczne, stałe;
S3 nieorganiczne, ciekłe;
S4 nieorganiczne, stałe;
S5 metaloorganiczne.
SW Materiały podatne na samozapalenie, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne;
SO Materiały podatne na samozapalenie, utleniające;
ST Materiały podatne na samozapalenie, trujące:
ST1 organiczne, ciekłe;
ST2 organiczne, stałe;
ST3 nieorganiczne, ciekłe;
ST4 nieorganiczne, stałe;
SC Materiały podatne na samozapalenie, żrące:
SC1 organiczne, ciekłe;
SC2 organiczne, stałe;
SC3 nieorganiczne, ciekłe;
SC4 nieorganiczne, stałe.
Właściwości
2.2.42.1.3 Samonagrzewanie takich materiałów, prowadzące do ich samozapalenia, powodowane jest reakcją materiału z tlenem (z powietrza) oraz brakiem szybkiego odprowadzenia wydzielanego ciepła do otoczenia. Samozapalenie następuje wówczas, gdy szybkość wydzielania ciepła jest większa niż szybkość jego odbioru i osiągana jest temperatura samozapalenia.
Klasyfikacja
2.2.42.1.4 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 4.2 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikowanie materiałów i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji szczegółowej I.N.O. podanej pod 2.2.42.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, może odbywać się na podstawie praktyki lub na podstawie wyników badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3. Zaklasyfikowanie do pozycji ogólnych I.N.O. klasy 4.2 powinno opierać się na wynikach badań, przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3; należy również uwzględnić doświadczenia praktyczne, o ile wskazują na ostrzejszą klasyfikację.
2.2.42.1.5 Jeżeli materiały lub przedmioty niewymienione z nazwy, klasyfikowane są do jednej z pozycji podanych pod 2.2.42.3 na podstawie badań wykonanych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3, to powinny być zastosowane następujące kryteria:
(a) do klasy 4.2 powinny być zaklasyfikowane materiały stałe podatne na samozapalenie (piroforyczne), jeżeli zapalają się po zrzucie z wysokości 1 m lub w czasie 5 minut;
(b) do klasy 4.2 powinny być zaklasyfikowane materiały ciekłe podatne na samozapalenie (piroforyczne), jeżeli:
(i) zapalają się w czasie 5 minut po naniesieniu na nośnik obojętny chemicznie; lub
(ii) w przypadku negatywnego wyniku badania dokonanego zgodnie z (i), po naniesieniu ich na suchą, karbowaną bibułę filtracyjną (Whatman-filter nr 3), powodują jej zapalenie lub zwęglenie w czasie 5 minut;
(c) do klasy 4.2 powinny być zaklasyfikowane materiały, których próbka sześcienna o boku 10 cm, w temperaturze badania 140°C, ulega samozapaleniu lub jej temperatura w czasie 24 godzin wzrasta powyżej 200°C. Kryterium to opiera się na temperaturze samozapalenia węgla drzewnego, która dla próbki o objętości 27 m3 wynosi 50°C. Materiały o temperaturze samozapalenia wyższej niż 50°C dla objętości 27m3 nie są zaliczane do klasy 4.2.
UWAGA 1: Z klasy 4.2 wyłączone są materiały przewożone w sztukach przesyłki o objętości nie większej niż 3m3, jeżeli podczas badania ich próbki sześciennej o boku 10 cm w temperaturze 120°C nie nastąpiło jej samozapalenie i w czasie 24 godzin temperatura próbki nie przekroczyła 180°C.
UWAGA 2: Z klasy 4.2 wyłączone są materiały przewożone w sztukach przesyłki o objętości nie większej niż 450 litrów, jeżeli podczas badania ich próbki sześciennej o boku 10 cm w temperaturze 100°C nie nastąpiło jej samozapalenie i w czasie 24 godzin temperatura próbki nie przekroczyła 160°C.
UWAGA 3: Ponieważ materiały metaloorganiczne mogą być klasyfikowane do klasy 4.2 lub 4.3, z uwzględnieniem zagrożeń dodatkowych wynikających z ich właściwości, dla materiałów tych podano pod 2.3.6 szczegółowy algorytm klasyfikacyjny.
2.2.42.1.6 Jeżeli materiały klasy 4.2, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
2.2.42.1.7 Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3 oraz kryteriów podanych pod 2.2.42.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.42.1.8 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do I, II lub III grupy pakowania, na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 33.3, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a) materiały podatne na samozapalenie (piroforyczne) powinny być zaliczone do I grupy pakowania;
(b) materiały i przedmioty samonagrzewające się, których próbka sześcienna o boku 2,5 cm, w temperaturze badania 140°C, ulega samozapaleniu lub jej temperatura w czasie 24 godzin wzrasta powyżej 200°C, powinny być zaliczone do II grupy pakowania.
Do II grupy pakowania nie zalicza się materiałów o temperaturze samozapalenia wyższej niż 50°C dla objętości 450 litrów;
(c) materiały słabo samonagrzewające się, których próbka sześcienna o boku 2,5 cm, nie wykazuje właściwości określonych pod (b), w podanych tam warunkach, ale których próbka sześcienna o boku 10 cm, w temperaturze badania 140°C, ulega samozapaleniu lub jej temperatura w czasie 24 godzin wzrasta powyżej 200°C, powinny być zaliczone do III grupy pakowania.
2.2.42.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
Następujące materiały nie są dopuszczone do przewozu:
- UN 3255 PODCHLORYN tert-BUTYLU; oraz
- materiały samonagrzewające się, stałe, utleniające, zaklasyfikowane do UN 3127, o ile nie spełniają przepisów klasy 1 (patrz również 2.1.3.7).
2.2.42.3 Wykaz pozycji grupowych
2.2.43 Klasa 4.3 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne
2.2.43.1 Kryteria
2.2.43.1.1 Tytuł klasy 4.3 obejmuje materiały, które reagując z wodą wydzielają gazy palne mogące tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe, oraz przedmioty zawierające takie materiały.
2.2.43.1.2 Materiały i przedmioty klasy 4.3 dzielą się następująco:
W Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, niestwarzające zagrożenia dodatkowego, oraz przedmioty zawierające takie materiały:
W1 ciekłe;
W2 stałe;
W3 przedmioty;
WF1 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, ciekłe, zapalne;
WF2 Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, stałe, zapalne;
WS Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, samonagrzewające się;
WO Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, utleniające, stałe;
WT Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, trujące:
WT1 ciekłe;
WT2 stałe;
WC Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, żrące:
WC1 ciekłe;
WC2 stałe;
WFC Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne, zapalne, żrące.
Właściwości
2.2.43.1.3 Niektóre materiały w zetknięciu z wodą mogą wydzielać gazy palne, które mogą tworzyć z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Mieszaniny takie zapalają się łatwo od wszystkich zwykłych źródeł zapłonu, np. od otwartego płomienia, narzędzi iskrzących lub niezabezpieczonych żarówek. Wytworzona fala detonacyjna może zagrozić ludziom i środowisku naturalnemu. Metoda badania opisana pod 2.2.43.1.4 poniżej stosowana jest do określania, czy reakcja materiału z wodą zmierza do wydzielania rosnącej ilości gazów, które mogą być palne. Metoda ta nie powinna być stosowana do materiałów piroforycznych.
Klasyfikacja
2.2.43.1.4 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 4.3 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikowanie materiałów i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2. do odpowiedniej pozycji podanej pod 2.2.43.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, powinno opierać się na wynikach badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4. Należy również uwzględnić doświadczenia praktyczne, jeżeli warunkują one ostrzejszą klasyfikację.
2.2.43.1.5 Jeżeli materiały niewymienione z nazwy, klasyfikowane są do jednej z pozycji wymienionych pod 2.2.43.3 na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4, powinny być wówczas zastosowane następujące kryteria:
Materiał powinien być zaklasyfikowany do klasy 4.3, jeżeli:
(a) w jakimkolwiek stadium badań wydzielający się gaz ulega samorzutnemu zapaleniu; lub
(b) w ciągu jednej godziny z jednego kilograma materiału badanego, wydziela się co najmniej 1 litr palnego gazu.
UWAGA: Ponieważ materiały metaloorganiczne mogą być klasyfikowane do klasy 4.2 lub 4.3, z uwzględnieniem zagrożeń dodatkowych wynikających z ich właściwości, dla materiałów tych podano pod 2.3.6 szczegółowy algorytm klasyfikacyjny.
2.2.43.1.6 Jeżeli materiały klasy 4.3, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
2.2.43.1.7 Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4 oraz kryteriów podanych pod 2.2.43.1.5 można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.43.1.8 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do I, II lub III grupy pakowania, na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a) materiał zalicza się do I grupy pakowania, jeżeli w temperaturze otoczenia reaguje on energicznie z wodą i wykazuje zazwyczaj tendencję do samorzutnego zapalania wydzielającego się gazu lub łatwo reaguje z wodą w temperaturze otoczenia, wydzielając gaz palny z szybkością co najmniej 10 litrów na kilogram badanego materiału w ciągu jednej minuty;
(b) materiał zalicza się do II grupy pakowania, jeżeli w temperaturze otoczenia reaguje on łatwo z wodą w taki sposób, że maksymalna prędkość wydzielającego się gazu palnego wynosi co najmniej 20 litrów na kilogram materiału badanego w ciągu godziny i materiał ten nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
(c) materiał zalicza się do III grupy pakowania, jeżeli w temperaturze otoczenia reaguje on powoli z wodą w taki sposób, że maksymalna prędkość wydzielającego się gazu palnego wynosi co najmniej 1 litr na kilogram materiału badanego w ciągu godziny i materiał ten nie spełnia kryteriów I i II grupy pakowania.
2.2.43.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
Materiały reagujące z wodą stałe, zapalne, zaklasyfikowane do UN 3132, materiały reagujące z wodą stałe, utleniające, zaklasyfikowane do UN 3133 oraz materiały reagujące z wodą stałe, samonagrzewające się, zaklasyfikowane do UN 3135, nie są dopuszczone do przewozu, o ile nie spełniają przepisów dla klasy 1 (patrz również 2.1.3.7).
2.2.43.3 Wykaz pozycji grupowych
2.2.51 Klasa 5.1 Materiały utleniające
2.2.51.1 Kryteria
2.2.51.1.1 Tytuł klasy 5.1 obejmuje materiały, które same nie zawsze są palne, ale mogą powodować zapalenie lub podtrzymywanie palenia innego materiału, wskutek wydzielania tlenu, a także przedmioty zawierające takie materiały.
2.2.51.1.2 Materiały klasy 5.1 oraz przedmioty zawierające takie materiały dzielą się następująco:
O Materiały utleniające niestwarzające zagrożenia dodatkowego lub przedmioty zawierające takie materiały:
O1 ciekłe;
O2 stałe;
O3 przedmioty;
OF Materiały utleniające, stałe, zapalne;
OS Materiały utleniające, stałe, podatne na samonagrzewanie;
OW Materiały utleniające, stałe, które w zetknięciu z wodą wytwarzają gazy palne;
OT Materiały utleniające, trujące:
OT1 ciekłe;
OT2 stałe;
OC Materiały utleniające, żrące:
OC1 ciekłe;
OC2 stałe;
OTC Materiały utleniające, trujące, żrące.
2.2.51.1.3 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 5.1 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikowanie materiałów i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2. do odpowiedniej pozycji podanej pod 2.2.51.3, zgodnie z przepisami działu 2.1, powinno opierać się na wynikach badań, zgodnych z metodami i kryteriami określonymi pod 2.2.51.1.6 do 2.2.51.1.9 poniżej oraz w "Podręczniku badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4. W przypadku rozbieżności pomiędzy wynikami badań i znanymi doświadczeniami praktycznymi, należy podjąć decyzję uwzględniającą w pierwszej kolejności doświadczenia praktyczne.
2.2.51.1.4 Jeżeli materiały klasy 5.1, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: Odnośnie do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady) patrz również 2.1.3.
2.2.51.1.5 Na podstawie badań przeprowadzonych zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 33.4 oraz kryteriów podanych pod 2.2.51.1.6 do 2.2.51.1.9, można również stwierdzić, że materiał wymieniony z nazwy nie podlega przepisom niniejszej klasy.
Materiały stałe utleniające
Klasyfikacja
2.2.51.1.6 Jeżeli materiały utleniające stałe niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 klasyfikowane są do odpowiedniej pozycji pod 2.2.51.3 na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.1, to powinny spełniać następujące kryteria:
Materiał stały powinien być zaklasyfikowany do klasy 5.1, jeżeli badana próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1, zapali się lub pali lub charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż mieszanina bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:7.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.51.1.7 Materiały utleniające stałe zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do I, II lub III grupy pakowania, na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.1, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a) I grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1 charakteryzuje się średnim czasem palenia krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:2;
(b) II grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1 charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 2:3, i który nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
(c) III grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 4:1 lub 1:1 charakteryzuje się średnim czasem palenia równym lub krótszym niż średni czas palenia mieszaniny bromianu potasowego i celulozy o stosunku masowym 3:7, i który nie spełnia kryteriów I i II grupy pakowania.
Materiały ciekłe utleniające
Klasyfikacja
2.2.51.1.8 Jeżeli materiały utleniające ciekłe niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 klasyfikowane są do odpowiedniej pozycji pod 2.2.51.1.3 na podstawie badań zgodnie z "Podręcznikiem badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.2, to powinny spełniać następujące kryteria:
Materiał ciekły powinien być zaklasyfikowany do klasy 5.1, jeżeli mieszanina materiału i celulozy o stosunku masowym 1:1 wykazuje przyrost ciśnienia o 2.070 kPa lub więcej oraz charakteryzuje się średnim czasem przyrostu ciśnienia równym lub krótszym od średniego czasu przyrostu ciśnienia mieszaniny 65% roztworu kwasu azotowego i celulozy o stosunku masowym 1:1.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.51.1.9 Materiały utleniające ciekłe zaklasyfikowane do różnych pozycji w tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaliczone do I, II lub III grupy pakowania, na podstawie badań przeprowadzonych według "Podręcznika badań i kryteriów", część III, rozdział 34.4.2, zgodnie z następującymi kryteriami:
(a) I grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1 zapali się samorzutnie lub wykazuje średni czas przyrostu ciśnienia dla mieszaniny materiału i celulozy o stosunku masowym 1:1 krótszy od średniego czasu przyrostu ciśnienia dla mieszaniny 50% kwasu nadchlorowego i celulozy o stosunku masowym 1:1;
(b) II grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1 wykazuje średni czas przyrostu ciśnienia równy lub krótszy od średniego czasu przyrostu ciśnienia dla mieszaniny 40% roztworu wodnego chloranu sodowego i celulozy o stosunku masowym 1:1, i który nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
(c) III grupa pakowania: materiał, którego próbka o stosunku masowym materiału do celulozy 1:1, wykazuje średni czas przyrostu ciśnienia równy lub krótszy od średniego czasu przyrostu ciśnienia dla mieszaniny 65% roztworu kwasu azotowego i celulozy o stosunku masowym 1:1, i który nie spełnia kryteriów I i II grupy pakowania.
2.2.51.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.51.2.1 Materiały chemicznie niestabilne klasy 5.1 powinny być dopuszczone do przewozu tylko wtedy, gdy podjęte zostały odpowiednie kroki w celu zapobieżenia ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji podczas przewozu. Z tego względu należy w szczególności zapewnić, aby naczynia nie zawierały żadnych materiałów inicjujących takie reakcje.
2.2.51.2.2 Następujące materiały i mieszaniny nie są dopuszczone do przewozu:
- materiały utleniające stałe, samonagrzewające się, zaklasyfikowane do UN 3100, materiały utleniające stałe, reagujące z wodą, zaklasyfikowane do UN 3121 oraz materiały utleniające stałe, zapalne, zaklasyfikowane do UN 3137, o ile nie spełniają przepisów dla klasy 1 (patrz również 2.1.3.7);
- nadtlenek wodoru, niestabilizowany i nadtlenek wodoru w roztworze wodnym, niestabilizowanym, zawierającym ponad 60% nadtlenku wodoru;
- czteronitrometan zawierający zanieczyszczenia palne;
- kwas nadchlorowy w roztworze, zawierający ponad 72% masowych kwasu i mieszanina kwasu nadchlorowego z cieczą inną niż woda;
- kwas chlorowy w roztworze, zawierający ponad 10% masowych kwasu i mieszanina kwasu chlorowego z cieczą inną niż woda;
- chlorowcowane związki fluoru inne niż: UN 1745 PIĘCIOFLUOREK BROMU; UN 1746 TRÓJFLUOREK BROMU i UN 2495 PIĘCIOFLUOREK JODU, należące do klasy 5.1 oraz UN 1749 TRÓJFLUOREK CHLORU i UN 2548 PIĘCIOFLUOREK CHLORU, należące do klasy 2;
- chloran amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny chloranu amonowego z solą amonową;
- chloryn amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny chlorynu amonowego z solą amonową;
- mieszaniny podchlorynu z solą amonową;
- bromian amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny bromianu amonowego z solą amonową;
- nadmanganian amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny nadmanganianu amonowego z solą amonową;
- azotan amonowy zawierający ponad 0,2% materiałów palnych (włącznie z materiałami organicznymi przeliczonymi na węgiel), jeżeli nie jest składnikiem materiałów lub przedmiotów klasy 1;
- nawozy zawierające azotan amonowy (w ramach oznaczania zawartości azotanu amonowego, wszystkie jony azotanowe, dla których równoważnik cząsteczkowy występujący w mieszaninie powinien być przeliczony na azotan amonowy) lub gdy zawartość substancji palnych jest wyższa od wartości wymienionej w przepisie szczególnym 307, z wyjątkiem warunków mających zastosowanie do klasy 1;
- azotyn amonowy i jego roztwory wodne oraz mieszaniny azotynu amonowego z solą amonową;
- mieszaniny azotanu potasowego, azotynu sodowego i soli amonowej.
2.2.51.3 Wykaz pozycji grupowych
2.2.52 Klasa 5.2 Nadtlenki organiczne
2.2.52.1 Kryteria
2.2.52.1.1 Tytuł klasy 5.2 obejmuje nadtlenki organiczne i formulacje nadtlenków organicznych.
2.2.52.1.2 Materiały klasy 5.2 dzielą się następująco:
P1 Nadtlenki organiczne, niewymagające temperatury kontrolowanej;
P2 Nadtlenki organiczne, wymagające temperatury kontrolowanej.
Definicje
2.2.52.1.3 Nadtlenki organiczne są substancjami organicznymi, które zawierają dwuwartościową strukturę -O-O- i mogą być uważane za pochodne nadtlenku wodoru, w którym jeden lub dwa atomy wodoru zostały zastąpione przez rodniki organiczne.
Właściwości
2.2.52.1.4 Nadtlenki organiczne podatne są na rozkład egzotermiczny w temperaturze normalnej lub podwyższonej. Rozkład może być inicjowany przez: ciepło, kontakt z zanieczyszczeniami (np. kwasami, związkami metali ciężkich, aminami), tarcie lub uderzenie. Szybkość rozkładu wzrasta wraz z temperaturą i jest zróżnicowana w zależności od stężenia nadtlenku organicznego w formulacji. W wyniku rozkładu mogą wydzielać się szkodliwe lub palne gazy albo pary. W przypadku niektórych nadtlenków organicznych temperatura podczas przewozu powinna być kontrolowana. Niektóre nadtlenki organiczne mogą rozkładać się wybuchowo, szczególnie pod zamknięciem. Charakterystyka ta może być zmodyfikowana wskutek dodania rozcieńczalnika lub wskutek zastosowania odpowiedniego opakowania. Wiele nadtlenków organicznych pali się gwałtownie. Należy unikać kontaktu nadtlenku organicznego z oczami. Niektóre nadtlenki organiczne mogą powodować poważne uszkodzenia rogówki, nawet przy krótkotrwałym kontakcie oraz mogą działać żrąco na skórę.
UWAGA: Metody badań dla określenia palności nadtlenków organicznych podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część III, rozdział 32.4. Ponieważ nadtlenki organiczne mogą reagować gwałtownie gdy są ogrzewane, zaleca się przy oznaczaniu ich temperatury zapłonu stosowanie odpowiednio małych próbek, jak opisano w normie ISO 3679:1983.
Klasyfikacja
2.2.52.1.5 Nadtlenek organiczny powinien być klasyfikowany do klasy 5.2, z wyjątkiem formulacji nadtlenków organicznych zawierających:
(a) nie więcej niż 1% tlenu aktywnego z nadtlenków organicznych przy zawartości nadtlenku wodoru nie większej niż 1%;
(b) nie więcej niż 0,5% tlenu aktywnego z nadtlenków organicznych przy zawartości nadtlenku wodoru większej niż 1%, ale nie większej niż 7%.
UWAGA: Zawartość tlenu aktywnego (%) w formulacjach nadtlenków organicznych określa się za pomocą wzoru:
Zawartość tlenu aktywnego = 16 x S (ni x ci/mi)
gdzie:
ni = liczba grup nadtlenkowych w cząsteczce i-tego nadtlenku organicznego;
ci = stężenie i-tego nadtlenku organicznego w % masowych; oraz
mi = masa cząsteczkowa i-tego nadtlenku organicznego.
2.2.52.1.6 Nadtlenki organiczne klasyfikowane są do siedmiu typów, zgodnie ze stopniem stwarzanego przez nie zagrożenia. Typy nadtlenków organicznych zawarte są w przedziale od typu A, który nie jest dopuszczony do przewozu w opakowaniu, w którym jest badany, do typu G, który nie podlega przepisom klasy 5.2. Klasyfikacja typów B do F powiązana jest bezpośrednio z maksymalną ilością materiału dopuszczoną dla jednego opakowania. Zasady klasyfikacji materiałów niewymienionych pod 2.2.52.4, podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II.
2.2.52.1.7 Nadtlenki organiczne, które zostały już sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu w opakowaniach wymienionych pod 2.2.52.4, dopuszczone są także do przewozu w DPPL wymienionych pod 4.1.4.2 w instrukcji pakowania IBC520 oraz dopuszczone są również do przewozu w cysternach przenośnych wymienionych w instrukcji T23 pod 4.2.5.2, w dziale 4.2 i 4.3. Każdy dopuszczony materiał zaliczony jest do pozycji ogólnej w Tabeli A w dziale 3.2 (numery UN 3101 do 3120), gdzie podane są odpowiednie zagrożenia dodatkowe oraz uwagi zawierające odpowiednie informacje dotyczące przewozu.
W pozycjach ogólnych uściśla się:
- typ (B do F) nadtlenku organicznego, (patrz 2.2.52.1.6 powyżej);
- stan fizyczny (ciekły / stały); oraz
- temperaturę kontrolowaną (jeżeli jest wymagana), patrz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.18.
Mieszaniny tych formulacji mogą być zaklasyfikowane jako ten sam typ nadtlenków organicznych, do którego należy składnik najbardziej niebezpieczny i powinny być przewożone na warunkach określonych dla tego typu. Jednakże, jeżeli dwa stabilne składniki mogą tworzyć mieszaninę mniej stabilną termicznie, to musi być oznaczona dla niej temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR, ang. SADT) i, jeżeli to konieczne, na tej podstawie powinny być określone temperatury kontrolowana i awaryjna, zgodnie z 2.2.52.1.16.
2.2.52.1.8 Klasyfikacja nadtlenków organicznych, formulacji lub mieszanin nadtlenków organicznych niewymienionych pod 2.2.52.4, 4.1.4.2, w instrukcji pakowania IBC520 lub w instrukcji T23 dla cystern przenośnych pod 4.2.5.2, i zaliczenie ich do jednego z określeń grupowych, powinny być dokonane przez właściwą władzę państwa nadania. Świadectwo dopuszczenia powinno zawierać klasyfikację i odpowiednie warunki przewozu. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
2.2.52.1.9 Próbki nadtlenków organicznych lub formulacji nadtlenków organicznych niewymienionych pod 2.2.52.4, dla których brak jest pełnych wyników badań, a które powinny być przewożone w celu przeprowadzenia dodatkowych badań i oceny, powinny być zaliczone do jednej z pozycji dla nadtlenków organicznych typu C pod warunkiem, że:
- zgodnie z posiadanymi danymi próbka nie jest bardziej niebezpieczna niż nadtlenki organiczne typu B;
- próbka opakowana jest zgodnie z metodą pakowania OP2, a ilość nadtlenku w jednostce transportowej ograniczona jest do 10 kg;
- dostępne dane wskazują, że temperatura kontrolowana, o ile jest wymagana, jest dostatecznie niska dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozkładowi i dostatecznie wysoka dla zapobieżenia niebezpiecznemu rozdziałowi faz.
Odczulanie nadtlenków organicznych
2.2.52.1.10 W celu zapewnienia bezpiecznego przewozu, w wielu przypadkach stosuje się odczulanie nadtlenków organicznych za pomocą ciekłych lub stałych materiałów organicznych, stałych materiałów nieorganicznych lub wody. Jeżeli stężenie procentowe substancji jest zastrzeżone, to powinno być ono wyrażone w procentach masowych, zaokrąglonych do najbliższej liczby całkowitej. Zasadą jest takie odczulanie, aby stężenie nadtlenku organicznego w razie wycieku nie osiągnęło poziomu niebezpiecznego.
2.2.52.1.11 Jeżeli w odniesieniu do określonej formulacji nadtlenku organicznego nie ustalono inaczej, to do rozcieńczalników wykorzystywanych do odczulania stosuje się następujące definicje:
- rozcieńczalniki typu A są ciekłymi materiałami organicznymi zgodnymi z nadtlenkiem organicznym, mające temperaturę wrzenia nie niższą niż 150°C. Rozcieńczalniki typu A mogą być stosowane do odczulania wszystkich nadtlenków organicznych;
- rozcieńczalniki typu B są ciekłymi materiałami organicznymi zgodnymi z nadtlenkami organicznymi, mające temperaturę wrzenia niższą niż 150°C i nie niższą niż 60°C oraz temperaturę zapłonu nie niższą niż 5°C.
Rozcieńczalniki typu B mogą być zastosowane do odczulania wszystkich nadtlenków organicznych pod warunkiem, że temperatura wrzenia materiału ciekłego jest co najmniej o 60°C wyższa niż TSR w 50 kg sztuce przesyłki.
2.2.52.1.12 Rozcieńczalniki, inne niż typu A lub B, mogą być dodawane do formulacji nadtlenków organicznych wymienionych pod 2.2.52.4, pod warunkiem, że są one z nimi zgodne. Jednakże, całkowite lub częściowe zastąpienie rozcieńczalników typu A lub B innym rozcieńczalnikiem o odmiennych właściwościach wymaga, aby formulacje nadtlenków organicznych były reklasyfikowane zgodnie z normalną procedurą zatwierdzającą dla klasy 5.2.
2.2.52.1.13 Wodę dopuszcza się do odczulania tylko tych nadtlenków organicznych, które wymienione są pod 2.2.52.4 lub w zezwoleniu właściwej władzy, zgodnie z 2.2.52.1.8 ze wzmianką "z wodą" lub "trwała dyspersja w wodzie". Próbki nadtlenków organicznych lub formulacje nadtlenków organicznych niewymienionych pod 2.2.52.4, mogą być również odczulane wodą pod warunkiem spełnienia wymagań 2.2.52.1.9.
2.2.52.1.14 Do odczulania nadtlenków organicznych dopuszcza się stałe materiały organiczne lub nieorganiczne, jeżeli są one z nimi zgodne. Materiały ciekłe lub stałe uważane są za zgodne, jeżeli nie wpływają niekorzystnie na stabilność termiczną formulacji nadtlenku organicznego i rodzaj stwarzanego przez nią zagrożenia.
Przepisy dotyczące temperatury kontrolowanej
2.2.52.1.15 Niektóre nadtlenki organiczne mogą być przewożone tylko w warunkach temperatury kontrolowanej. Temperatura kontrolowana jest to najwyższa temperatura, w której nadtlenek może być jeszcze bezpiecznie przewożony. Podczas przewozu dopuszcza się tylko krótkotrwały okres przekroczenia temperatury otoczenia wokół sztuki przesyłki powyżej 55°C w okresie 24 godzin. W przypadku utraty możliwości kontroli temperatury, może być konieczne zastosowanie postępowania awaryjnego. Temperatura awaryjna jest to taka temperatura, w której takie postępowanie powinno być zastosowane.
2.2.52.1.16 Temperatury kontrolowana i awaryjna są pochodnymi TSR, która jest definiowana jako najniższa temperatura, w której rozpoczyna się samoprzyspieszający się rozkład materiału w opakowaniu stosowanym podczas przewozu (patrz tabela 1). TSR powinna być określona w zezwoleniu dopuszczającym materiał do przewozu na warunkach temperatury kontrolowanej. Przepisy dotyczące sposobu określania TSR podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część II, rozdziały 20 i 28.4.
Tabela 1. Określenie temperatury kontrolowanej i awaryjnej
| Rodzaj naczynia | TSRa | Temperatura kontrolowana | Temperatura awaryjna |
| | 20°C lub mniej | 20°C poniżej TSR | 10°C poniżej TSR |
| Pojedyncze opakowania lub DPPL | powyżej 20°C do 35°C | 15°C poniżej TSR | 10°C poniżej TSR |
| | powyżej 35°C | 10°C poniżej TSR | 5°C poniżej TSR |
| Cysterny | nie wyższa niż 50°C | 10°C poniżej TSR | 5°C poniżej TSR |
a TSR dla materiału zapakowanego jak do przewozu
2.2.52.1.17 Następujące nadtlenki organiczne powinny być przewożone w warunkach temperatury kontrolowanej:
- nadtlenki organiczne typu B i C o TSR Ł 50°C;
- nadtlenki organiczne typu D o TSR Ł 50°C, wykazujące umiarkowany efekt podczas ogrzewania pod zamknięciem lub nadtlenki o TSR Ł 45°C, wykazujące słabe efekty albo ich brak podczas ogrzewania pod zamknięciem; oraz
- nadtlenki typu E i F o TSR Ł 45 °C.
UWAGA: Przepisy dotyczące sposobów oznaczania działania nadtlenków organicznych podczas ogrzewania pod zamknięciem, podane są w "Podręczniku badań i kryteriów", część H, rozdział 20 i podrozdział 28.4.
2.2.52.1.18 Wymagania dotyczące temperatur kontrolowanej i awaryjnej wymienione są pod 2.2.52.4. Rzeczywista temperatura podczas przewozu może być niższa niż temperatura kontrolowana, ale powinna być tak dobrana, aby uniknąć niebezpiecznego rozdziału faz.
2.2.52.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
Nadtlenki organiczne typu A nie powinny być dopuszczone do przewozu na podstawie przepisów klasy 5.2 (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, rozdział 20.4.3(a)).
2.2.52.3 Wykaz pozycji grupowych
2.2.52.4 Wykaz aktualnie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych w opakowaniach
W kolumnie "Metoda Pakowania", kody "OP1" do "OP8" odpowiadają metodom pakowania podanym w instrukcji pakowania P520 pod 4.1.4.1 (patrz także 4.1.7.1). Przewożone nadtlenki organiczne powinny odpowiadać wymienionej klasyfikacji oraz temperaturom kontrolowanej i awaryjnej (jako pochodnym TSR). Odnośnie do nadtlenków dopuszczonych do przewozu w DPPL, patrz instrukcja pakowania IBC520 pod 4.1.4.2 oraz, dla nadtlenków dopuszczonych także do przewozu w cysternach zgodnie z działami 4.2 i 4.3, patrz instrukcja T23 dla cystern przenośnych pod 4.2.5.2.
| NADTLENEK ORGANICZNY | Stężenie (%) | Rozcieńczalnik typu A (%) | Rozcieńczalnik typu B (%) 1) | Obojętny materiał stały (%) | Woda (%) | Metoda Pakowania | Temperatura kontrolowana (°C) | Temperatura awaryjna (°C) | UN (pozycja ogólna) | Zagrożenia dodatkowe i uwagi |
| 3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU | > 32 - 100 | | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU | Ł 32 | | ł 68 | | | OP8 | | | 3109 | |
| 1-(2-tert-BUTYLONADTLENOIZOPROPYLO)-3-IZOPROPENYLOBENZEN | Ł 77 | ł 23 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 1-(2-tert-BUTYLONADTLENOIZOPROPYLO)-3-IZOPROPENYLOBENZEN | Ł 42 | | | ł 58 | | OP8 | | | 3108 | |
| 1,6-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO-KARBONYLOKSY) HEKSAN | Ł 72 | ł 28 | | | | OP5 | | | 3103 | |
| DWU-(2-NEODEKANOILONADTLENOIZOPROPYLO) BENZEN | Ł 52 | ł 48 | | | | OP7 | -10 | 0 | 3115 | |
| DWU-(2-tert-BUTYLNADTLENOIZOPROPYLO) BENZEN(Y) | > 42 - 100 | | | Ł 57 | | OP7 | | | 3106 | |
| DWU-(2-tert-BUTYLNADTLENOIZOPROPYLO) BENZEN(Y) | Ł 42 | | | ł 58 | | | | | Wyłączony | 29) |
| 2,2-DWU-(4,4-DWU (tert-BUTYLNADTLENO) CYCLOHEKSYLOPROPAN | Ł 42 | | | ł 58 | | OP7 | | | 3106 | |
| 2,2-DWU-(4,4-DWU (tert-BUTYLNADTLENO) CYCLOHEKSYLOPROPAN | Ł 22 | | | ł 78 | | OP8 | | | 3107 | |
| 1,1-DWU-(tert-AMYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN | Ł 82 | ł 18 | | | | OP6 | | | 3103 | |
| 3,3-DWU-(tert-AMYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLU | Ł 67 | ł 33 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 4,4-DWU-(tert-BUTYLO)NADWALERIANIAN n-BUTYLU | > 52 - 100 | | | | | OP5 | | | 3103 | |
| 4,4-DWU-(tert-BUTYLO)NADWALERIANIAN n-BUTYLU | Ł 52 | | | ł 48 | | OP8 | | | 3108 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN | > 90 - 100 | | | | | OP5 | | | 3101 | 3) |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN | > 57-90 | ł 10 | | | | OP5 | | | 3103 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN | Ł 77 | | ł 23 | | | OP5 | | | 3103 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN | Ł 57 | | | ł 43 | | OP8 | | | 3110 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN | Ł 57 | ł 43 | | | | OP8 | | | 3107 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)-3,3,5-TRÓJMETYLCYKLOHEKSAN | Ł 32 | ł 26 | ł 42 | | | OP8 | | | 3107 | |
| 2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTAN | Ł 31 + Ł 36 | | ł 33 | | | OP7 | +35 | +40 | 3115 | |
| 2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTAN | Ł 52 | ł 48 | | | | OP6 | | | 3103 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) CYKLOHEKSAN | > 80 - 100 | | | | | OP5 | | | 3101 | 3) |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN | > 52 - 80 | ł 20 | | | | OP5 | | | 3103 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN | > 42-52 | ł 48 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN | Ł 42 | ł 13 | | ł 45 | | OP7 | | | 3106 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN | Ł 27 | ł 25 | | | | OP8 | | | 3107 | 21) |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN | Ł 42 | ł 58 | | | | OP8 | | | 3109 | |
| 1,1-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)CYKLOHEKSAN | Ł 13 | ł 13 | ł 74 | | | OP8 | | | 3109 | |
| 3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLU | > 77 - 100 | | | | | OP5 | | | 3103 | |
| 3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLU | Ł 77 | ł 23 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 3,3-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)MAŚLAN ETYLU | Ł 52 | | | ł 48 | | OP7 | | | 3106 | |
| 2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)PROPAN | Ł 52 | ł 48 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)PROPAN | Ł 42 | ł 13 | | ł 45 | | OP7 | | | 3106 | |
| DWUETYLONADOCTAN tert-BUTYLU | Ł 100 | | | | | OP5 | +20 | +25 | 3113 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(2-ETYLOHEKSANOILONADTLENO) HEKSAN | Ł 100 | | | | | OP5 | +20 | +25 | 3113 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSAN | > 82 - 100 | | | | | OP5 | | | 3102 | 3) |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSAN | Ł 82 | | | ł 18 | | OP7 | | | 3106 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(BENZOILONADTLENO) HEKSAN | Ł 82 | | | | ł 18 | OP5 | | | 3104 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSAN | > 52 - 100 | | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSAN | Ł47 jako pasta | | | | | OP8 | | | 3108 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSAN | Ł 52 | ł 48 | | | | OP8 | | | 3109 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSAN | Ł 77 | | | ł 23 | | OP8 | | | 3108 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3 | > 52 - 86 | ł 14 | | | | OP5 | | | 3103 | 26) |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3 | Ł 52 | | | ł 48 | | OP7 | | | 3106 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO) HEKSYN-3 | > 86 - 100 | | | | | OP5 | | | 3101 | 3) |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5-DWU-(3,5,5 -TRÓJMETYLOHEKSANOILONADTLENO) HEKSAN | Ł 77 | ł 23 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 2,5-DWUMETYLO-2,5 -DWUWODORONADTLENOHEKSAN | Ł 82 | | | | ł 18 | OP6 | | | 3104 | |
| DWUWODORONADTLENEK DWUIZOPROPYLBENZENU | Ł 82 | ł 5 | | | ł 5 | OP7 | | | 3106 | 24) |
| 2,2-DWUWODORONADTLENOPROPAN | Ł 27 | | | ł 73 | | OP5 | | | 3102 | 3) |
| 2-ETYLOHEKSYLONADDWUWĘGLAN tert-BUTYLU | Ł 100 | | | | | OP7 | | | 3105 | |
| 2-ETYLONADHEKSANIAN tert-AMYLU | Ł100 | | | | | OP7 | +20 | +25 | 3115 | |
| 2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU | > 52 - 100 | | | | | OP6 | +20 | +25 | 3113 | |
| 2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU | > 32 - 52 | | ł 48 | | | OP8 | +30 | +35 | 3117 | |
| 2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU | Ł 52 | | | ł 48 | | OP8 | +20 | +25 | 3118 | |
| 2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU | Ł 32 | | ł 68 | | | OP8 | +40 | +45 | 3119 | |
| 2-ETYLONADHEKSANIAN tert-BUTYLU + 2,2-DWU-(tert-BUTYLONADTLENO)BUTAN | Ł 12 + Ł 14 | >14 | | ł 60 | | OP7 | | | 3106 | |
| IZOPROPYLONADDWUWĘGLAN tert-BUTYLU | Ł 77 | ł 23 | | | | OP5 | | | 3103 | |
| KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWY | > 57 - 86 | | | ł 14 | | OP1 | | | 3102 | 3) |
| KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWY | Ł 57 | | | ł 3 | ł 40 | OP7 | | | 3106 | |
| KWAS 3-CHLORONADBENZOESOWY | Ł 77 | | | ł 6 | ł 17 | OP7 | | | 3106 | |
| KWAS DWUNADTLENODODEKANOWY | Ł 13 | | | ł 87 | | | | | Wyłączony | 29) |
| KWAS NADLAURYNOWY | Ł 100 | | | | | OP8 | +35 | +40 | 3118 | |
| KWAS NADOCTOWY, TYP D, stabilizowany | Ł 43 | | | | | OP7 | | | 3105 | 13) 14) 19) |
| KWAS NADOCTOWY, TYP E, stabilizowany | Ł 43 | | | | | OP8 | | | 3107 | 13) 15) 16) 19) |
| KWAS NADOCTOWY, TYP F, stabilizowany | Ł 43 | | | | | OP8 | | | 3109 | 13) 15) 16) 19) |
| KWAS NADOCTOWY, DESTYLOWANY, TYP F, stabilizowany | 41 | | | | | M | + 30 | + 35 | 3119 | 13) |
| 2-METYLONADBENZOESAN tert-BUTYLU | Ł 100 | | | | | OP5 | | | 3103 | |
| MONONADMALEINIAN tert-BUTYLU | > 52 - 100 | | | | | OP5 | | | 3102 | 3) |
| MONONADMALEINIAN tert-BUTYLU | Ł 52 | ł 48 | | | | OP6 | | | 3103 | |
| MONONADMALEINIAN tert-BUTYLU | Ł 52 | | | ł 48 | | OP8 | | | 3108 | |
| MONONADMALEINIAN tert-BUTYLU | Ł 52 jako pasta | | | | | OP8 | | | 3108 | |
| NADAZELAINIAN DWU-tert-BUTYLU | Ł 52 | ł 48 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| NADBENZOESAN tert-AMYLU | Ł 100 | | | | | OP5 | | | 3103 | |
| NADBENZOESAN tert-BUTYLU | > 77 - 100 | | | | | OP5 | | | 3103 | |
| NADBENZOESAN tert-BUTYLU | > 52 - 77 | ł 23 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| NADBENZOESAN tert-BUTYLU | Ł 52 | | | ł 48 | | OP7 | | | 3106 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(4-tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU) | Ł 100 | | | | | OP6 | +30 | +35 | 3114 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(4-tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU) | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | +30 | +35 | 3119 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETOKSYETYLU) | Ł52 | | | ł 48 | | OP7 | -10 | 0 | 3115 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU) | > 77- 100 | | | | | OP5 | -20 | -10 | 3113 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU) | Ł 77 | | ł 23 | | | OP7 | -15 | -5 | 3119 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU) | Ł 62 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | -15 | -5 | 3117 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU) | Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | -15 | -5 | 3119 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(2-ETYLOHEKSYLU) | Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie (zamrożona) | | | | | OP8 | -15 | -5 | 3120 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(2-FENOKSYETYLU) | > 85 - 100 | | | | | OP5 | | | 3102 | 3) |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(2-FENOKSYETYLU) | Ł 85 | | | | ł 15 | OP7 | | | 3106 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(3-METOKSYBUTYLU) | Ł 52 | | ł 48 | | | OP7 | -5 | +5 | 3115 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(n-PROPYLU) | Ł100 | | | | | OP3 | -25 | -15 | 3113 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-(n-PROPYLU) | Ł 77 | | ł 23 | | | OP5 | -20 | -10 | 3113 | |
| NADDWUWĘGLAN DWUCETYLU | Ł 100 | | | | | OP7 | +30 | +35 | 3116 | |
| NADDWUWĘGLAN DWUCETYLU | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | +30 | +35 | 3119 | |
| NADDWUWĘGLAN DWUCYKLOHEKSYLU | > 91 - 100 | | | | | OP3 | +10 | +15 | 3112 | 3) |
| NADDWUWĘGLAN DWUCYKLOHEKSYLU | Ł 91 | | | | ł 9 | OP5 | +10 | +15 | 3114 | |
| NADDWUWĘGLAN DWUCYKLOHEKSYLU | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | +15 | +20 | 3119 | |
| NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU | 28 | 72 | | | | OP7 | - 15 | - 5 | 3115 | |
| NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU | > 52 - 100 | | | | | OP2 | -15 | -5 | 3112 | 3) |
| NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU | Ł 52 | | ł 48 | | | OP7 | -20 | -10 | 3115 | |
| NADDWUWĘGLAN DWUMIRYSTYLU | Ł100 | | | | | OP7 | +20 | +25 | 3116 | |
| NADDWUWĘGLAN DWUMIRYSTYLU | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | +20 | +25 | 3119 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLU | > 27 - 52 | | ł 48 | | | OP7 | -15 | -5 | 3115 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLU | Ł 27 | | ł 73 | | | OP8 | -10 | 0 | 3117 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-n-BUTYLU | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie (zamrożona) | | | | | OP8 | -15 | -5 | 3118 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-sec-BUTYLU | > 52 - 100 | | | | | OP4 | -20 | -10 | 3113 | |
| NADDWUWĘGLAN DWU-sec-BUTYLU | Ł 52 | | ł 48 | | | OP7 | -15 | -5 | 3115 | |
| NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO-sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWU-(sec-BUTYLU) + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU | Ł 32 +Ł 15 - 18 | ł 38 | | | | OP7 | -20 | -10 | 3115 | |
| NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO-sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWU-(sec-BUTYLU) + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU | Ł 52 + Ł 28 + Ł 22 | | | | | OP5 | -20 | -10 | 3111 | 3) |
| NADDWUWĘGLAN IZOPROPYLO-sec-BUTYLU + NADDWUWĘGLAN DWUIZOPROPYLU | + Ł 12- 15 | | | | | | | | | |
| NADDWUWĘGLAN tert-AMYLO-2-ETYLOHEKSYLU | Ł100 | | | | | OP7 | | | 3105 | |
| NADDWUWĘGLAN tert-AMYLOIZOPROPYLU | Ł 77 | ł 23 | | | | OP5 | | | 3103 | |
| NADDWUWĘGLAN tert-BUTYLOSTEARYLU | Ł100 | | | | | OP7 | | | 3106 | |
| NADFTALAN DWU-tert-BUTYLU | > 42 - 52 | ł 48 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| NADFTALAN DWU-tert-BUTYLU | Ł 52 jako pasta | | | | | OP7 | | | 3106 | 20) |
| NADFTALAN DWU-tert-BUTYLU | Ł 42 | ł 58 | | | | OP8 | | | 3107 | |
| NADFUMARAN tert-BUTYLOBUTYLU | Ł 52 | ł 48 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| NADIZOMAŚLAN tert-BUTYLU | > 52 - 77 | | > 23 | | | OP5 | +15 | +20 | 3111 | 3) |
| NADIZOMAŚLAN tert-BUTYLU | Ł 52 | | > 48 | | | OP7 | +15 | +20 | 3115 | |
| NADKROTONIAN tert-BUTYLU | Ł 77 | ł 23 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| NADNEODEKANIAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLU | Ł 72 | | ł 28 | | | OP7 | -5 | +5 | 3115 | |
| NADNEODEKANIAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLU | Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | OP8, N | -5 | +5 | 3119 | | |
| NADNEODEKANIAN KUMYLU | Ł 77 | | ł 23 | | | OP7 | -10 | 0 | 3115 | |
| NADNEODEKANIAN KUMYLU | Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | -10 | 0 | 3119 | |
| NADNEODEKANIAN tert-AMYLU | Ł 77 | | ł 23 | | | OP7 | 0 | +10 | 3115 | |
| NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU | > 77 - 100 | | | | | OP7 | -5 | +5 | 3115 | |
| NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU | Ł 77 | | ł 23 | | | OP7 | 0 | +10 | 3115 | |
| NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL) | Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | OP8 | 0 | +10 | | 3119 | |
| NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL) | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie (zamrożona) | | | | OP8 | 0 | +10 | | 3118 | |
| NADNEODEKANIAN tert-BUTYLU (w DPPL) | Ł 32 | ł 68 | | | | OP8 | 0 | +10 | 3119 | |
| NADNEODEKANIAN tert-HEKSYLU | Ł 71 | ł 29 | | | | OP7 | 0 | +10 | 3115 | |
| NADNEOHEPTANIAN 1,1-DWUMETYLO- | | | | | | | | | | |
| NADNEOHEPTANIAN 1,1-DWUMETYLO- 3-HYDROKSYBUTYLU | Ł 52 | ł 48 | | | | OP8 | 0 | +10 | 3117 | |
| NADNEOHEPTANIAN KUMYLU | Ł 77 | ł 23 | | | | OP7 | -10 | 0 | 3115 | |
| NADNEOHEPTANIAN tert-BUTYLU | Ł 77 | ł 23 | | | | OP7 | 0 | +10 | 3115 | |
| NADNEOHEPTANIAN tert-BUTYLU | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | 0 | +10 | 3117 | |
| NADOCTAN tert-AMYLU | Ł 62 | ł 38 | | | | OP7 | | | 3105 | |
| NADOCTAN tert-BUTYLU | > 52 - 77 | ł 23 | | | | OP5 | | | 3101 | 3) |
| NADOCTAN tert-BUTYLU | > 32 - 52 | ł 48 | | | | OP6 | | | 3103 | |
| NADOCTAN tert-BUTYLU | Ł 32 | | ł 68 | | | OP8 | | | 3109 | |
| NADPIWALAN KUMYLU | Ł 77 | | ł 23 | | | OP7 | -5 | +5 | 3115 | |
| NADPIWALAN tert-AMYLU | Ł 77 | | ł 23 | | | OP5 | +10 | +15 | 3113 | |
| NADPIWALAN tert-BUTYLU | > 67 - 77 | ł 23 | | | | OP5 | 0 | +10 | 3113 | |
| NADPIWALAN tert-BUTYLU | > 27 - 67 | | ł 33 | | | OP7 | 0 | +10 | 3115 | |
| NADPIWALAN tert-BUTYLU | Ł 27 | | ł 73 | | | OP8 | +30 | +35 | 3119 | |
| NADPIWALAN 1,1,3,3-CZTEROMETYLO-BUTYLU | Ł 77 | ł 23 | | | | OP7 | 0 | +10 | 3315 | |
| NADPIWALAN 1-(2-ETYLOHEKSANOILO-NADTLENO)-1,3-DWUMETYLOBUTYLU | Ł 52 | ł 45 | ł 10 | | | OP7 | -20 | -10 | 3115 | |
| NADPIWALAN tert-HEKSYLU | Ł 72 | | ł 28 | | | OP7 | +10 | +15 | 3115 | |
| NADTLENEK ACETYLOACETONU | Ł 42 | ł 48 | | | ł 8 | OP7 | | | 3105 | 2) |
| NADTLENEK ACETYLOACETONU | Ł 32 jako pasta | | | | | OP7 | | | 3106 | 20) |
| NADTLENEK ACETYLOCYCLOHEKSANOSULFONYLU | Ł 82 | | | | ł12 | OP4 | -10 | 0 | 3112 | 3) |
| NADTLENEK ACETYLOCYCLOHEKSANOSULFONYLU | Ł 32 | | ł 68 | | | OP7 | -10 | 0 | 3115 | |
| NADTLENEK DWU-(1-HYDROKSYCYKLOHEKSYLU) | Ł100 | | | | | OP7 | | | 3106 | |
| NADTLENEK DWU-(2-METYLOBENZOILU) | Ł 87 | | | | ł 13 | OP5 | +30 | +35 | 3112 | 3) |
| NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU) | > 38 - 82 | ł 18 | | | | OP7 | 0 | +10 | 3115 | |
| NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU) | Ł 52 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | +10 | +15 | 3119 | |
| NADTLENEK DWU-(3,5,5-TRÓJMETYLOHEKSANOILU) | Ł 38 | ł 62 | | | | OP8 | +20 | +25 | 3119 | |
| NADTLENEK DWU-(3-METYLOBENZOILU) + NADTLENEK BENZOILO-(3-METYLOBENZOILU) + NADTLENEK DWUBENZOILU | Ł 20+Ł 18+Ł 4 | | ł 58 | | | OP7 | +35 | +40 | 3115 | |
| NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU) | Ł 77 | | | | ł 23 | OP5 | | | 3102 | 3) |
| NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU) | Ł 52 jako pasta | | | | | OP7 | | | 3106 | 20) |
| NADTLENEK DWU-(4-CHLOROBENZOILU) | Ł 32 | | | ł 68 | | | | | Wyłączony | 29) |
| NADTLENEK DWU-(4-METYLOBENZOILU) | Ł 52 jako pasta z olejem silikonowym | | | | | OP7 | | | 3106 | |
| NADTLENEK DWU-(n -NONANOILU) | Ł100 | | | | | OP7 | 0 | +10 | 3116 | |
| NADTLENEK DWU-(n -OKTANOILU) | Ł100 | | | | | OP5 | +10 | +15 | 3114 | |
| NADTLENEK DWU-2,4-DWUCHLOROBENZOILU | Ł 77 | | | | ł 23 | OP5 | | | 3102 | 3) |
| NADTLENEK DWU-2,4-DWUCHLOROBENZOILU | Ł 52 jako pasta z olejem silikonowym | | | | | OP7 | | | 3106 | |
| NADTLENEK DWUACETYLU | Ł 27 | | ł 73 | | | OP7 | +20 | +25 | 3115 | 7) 13) |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | > 51 - 100 | | | Ł 48 | | OP2 | | | 3102 | 3) |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | > 77 - 94 | | | | ł 6 | OP4 | | | 3102 | 3) |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | Ł 77 | | | | ł 23 | OP6 | | | 3104 | |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | Ł 62 | | | ł 28 | ł 10 | OP7 | | | 3106 | |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | > 52 - 62 jako pasta | | | | | OP7 | | | 3106 | 20) |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | > 35 - 52 | | | ł 48 | | OP7 | | | 3106 | |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | > 36 - 42 | ł 18 | | | Ł 40 | OP8 | | | 3107 | |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | Ł 56.5 jako pasta | | | | ł15 | OP8 | | | 3108 | |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | Ł 52 jako pasta | | | | | OP8 | | | 3108 | 20) |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | | | 3109 | |
| NADTLENEK DWUBENZOILU | Ł 35 | | | ł 65 | | | | | Wyłączony | 29) |
| NADTLENEK DWUDEKANOILU | Ł100 | | | | | OP6 | +30 | +35 | 3114 | |
| NADTLENEK DWUIZOBUTYRYLU | > 32 - 52 | | ł 48 | | | OP5 | -20 | -10 | 3111 | 3) |
| NADTLENEK DWUIZOBUTYRYLU | Ł 32 | | ł 68 | | | OP7 | -20 | -10 | 3115 | |
| NADTLENEK DWULAUROILU | Ł100 | | | | | OP7 | | | 3106 | |
| NADTLENEK DWULAUROILU | Ł 42 jako stabilna dyspersja w wodzie | | | | | OP8 | | | 3109 | |
| NADTLENEK DWUPROPIONYLU | Ł 27 | | ł 73 | | | OP8 | +15 | +20 | 3117 | |
| NADTLENEK DWU-tert-AMYLU | Ł 100 | | | | | OP8 | | | 3107 | |
| NADTLENEK DWU-tert-BUTYLU | > 52 - 100 | | | | | OP8 | | | 3107 | |
| NADTLENEK DWU-tert-BUTYLU | Ł 52 | | ł 48 | | | OP8, M | | | 3109 | 25) |
| NADTLENEK KUMYLU | > 52 - 100 | | | Ł 57 | | OP8 | | | 3110 | 12) |
| NADTLENEK KUMYLU | Ł 52 | | | ł 48 | | | | | Wyłączony | 29) |
| NADTLENEK KWASU DWUBURSZTYNOWEGO | > 72 - 100 | | | | | OP4 | | | 3102 | 3) 17) |
| NADTLENEK KWASU DWUBURSZTYNOWEGO | Ł 72 | | | | ł 28 | OP7 | +10 | +15 | 3116 | |
| NADTLENEK ORGANICZNY, CIEKŁY, PRÓBKA | | | | | | OP2 | | | 3103 | 11) |
| NADTLENEK ORGANICZNY, CIEKŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA | | | | | | OP2 | | | 3113 | 11) |
| NADTLENEK ORGANICZNY, STAŁY, PRÓBKA | | | | | | OP2 | | | 3104 | 11) |
| NADTLENEK ORGANICZNY, STAŁY, PRÓBKA, TEMPERATURA KONTROLOWANA | | | | | | OP2 | | | 3114 | 11) |
| NADTLENEK tert-BUTYLOKUMYLU | > 42 - 100 | | | | | OP8 | | | 3107 | |
| NADTLENEK tert-BUTYLOKUMYLU | Ł 52 | | | ł 48 | | OP8 | | | 3108 | |
| NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONU | Ł 91 | | | | ł 9 | OP6 | | | 3104 | 13) |
| NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONU | Ł 72 | ł 28 | | | | OP7 | | | 3105 | 5) |
| NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONU | Ł 72 jako pasta | | | | | OP7 | | | 3106 | 5) 20) |
| NADTLENEK(KI) CYKLOHEKSANONU | Ł 32 | | | ł 68 | | | | | Wyłączony | 29) |
| NADTLENEK(KI) METYLOCYKLOHEKSANONU | Ł 67 | | ł 33 | | | OP7 | +35 | +40 | 3115 | |
| NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONU | patrz uwaga 8 | ł 48 | | | | OP5 | | | 3101 | 3) 8) 13) |
| NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONU | patrz uwaga 9 | ł 55 | | | | OP7 | | | 3105 | 9) |
| NADTLENEK(KI) METYLOETYLOKETONU | patrz uwaga 10 | ł 60 | | | | OP8 | | | 3107 | 10) |
| NADTLENEK(KI) METYLOIZOBUTYLOKETONU | Ł 62 | ł 19 | | | | OP7 | | | 3105 | 22) |
| NADTLENKI ALKOHOLU DWUACETONOWEGO | Ł 57 | | ł 26 | | ł 8 | OP7 | +40 | +45 | 3115 | 6) |
| NADTLENO-2-ETYLOHEKSENIAN 1,1,3,3-CZTEROETYLOBUTYLU | Ł100 | | | | | OP7 | + 15 | +20 | 3115 | |
| POLIETER POLINADWĘGLANU tert-BUTYLU | Ł 52 | ł 23 | | | | OP8 | | | 3107 | |
| 3,6,9-TRÓJETYLO-3,6,9-TRÓJMETYLO-1,4,7-TRÓJNADTLENONONAN | Ł 42 | ł 58 | | | | OP7 | | | 3105 | 28) |
| 3,5,5-TRÓJMETYLONADHEKSANIAN tert-AMYLU | Ł100 | | | | | OP5 | | | 3101 | 3) |
| WODORONADTLENEK 1,1,3,3-CZTEROMETYLOBUTYLU | Ł 100 | | | | | OP7 | | | 3105 | |
| WODORONADTLENEK IZOPROPYLOKUMYLU | Ł 72 | ł 28 | | | | OP8 | | | 3109 | 13) |
| WODORONADTLENEK KUMYLU | > 90 - 98 | Ł 10 | | | | OP8 | | | 3107 | 13) |
| WODORONADTLENEK KUMYLU | Ł 90 | ł 10 | | | | OP8 | | | 3109 | 13) 18) |
| WODORONADTLENEK PINANYLU | > 56 - 100 | | | | | OP7 | | | 3105 | 13) |
| WODORONADTLENEK PINANYLU | Ł 56 | ł 44 | | | | OP8 | | | 3109 | |
| WODORONADTLENEK p-MENTYLU | > 72 - 100 | | | | | OP7 | | | 3105 | 13) |
| WODORONADTLENEK p-MENTYLU | Ł 72 | ł 28 | | | | OP8 | | | 3109 | 27) |
| WODORONADTLENEK tert-AMYLU | Ł 88 | ł 6 | | | ł 6 | OP8 | | | 3107 | |
| WODORONADTLENEK tert-BUTYLU | > 79 - 90 | | | | ł 10 | OP5 | | | 3103 | 13) |
| WODORONADTLENEK tert-BUTYLU | Ł 80 | ł 20 | | | | OP7 | | | 3105 | 4) 13) |
| WODORONADTLENEK tert-BUTYLU | Ł 79 | | | | > 14 | OP8 | | | 3107 | 13) 23) |
| WODORONADTLENEK tert-BUTYLU | Ł 72 | | | | ł 28 | OP8 | | | 3109 | 13) |
| WODORONADTLENEK tert-BUTYLU +NADTLENEK DWU-tert-BUTYLU | < 82 +> 9 | | | | ł 7 | OP5 | | | 3103 | 13) |
Uwagi (dotyczące czwartej i ostatniej kolumny tabeli 2.2.52.4):
1) Rozcieńczalnik typu B może być zawsze zastąpiony rozcieńczalnikiem typu A. Temperatura wrzenia rozcieńczalnika typu B powinna być co najmniej o 60°C wyższa niż TSR nadtlenku organicznego.
2) Zawartość tlenu aktywnego Ł 4,7%.
3) Wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "MATERIAŁ WYBUCHOWY" (wzór nr 1, patrz 5.2.2.2.2).
4) Rozcieńczalnik może być zastąpiony nadtlenkiem dwu-tert-butylu.
5) Zawartość tlenu aktywnego Ł 9%.
6) Zawierający Ł 9% nadtlenku wodoru; zawartość tlenu aktywnego Ł 10%.
7) Dopuszczone są tylko opakowania niemetalowe.
8) Zawartość tlenu aktywnego> 10% i Ł 10.7%, z wodą lub bez.
9) Zawartość tlenu aktywnego Ł 10%, z wodą lub bez.
10) Zawartość tlenu aktywnego Ł 8,2%, z wodą lub bez.
11) Patrz 2.2.52.1.9.
12) Na podstawie prób w dużej skali, ilości do 2.000 kg na naczynie zaliczone są do NADTLENKÓW ORGANICZNYCH TYPU F.
13) Wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2).
14) Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (d).
15) Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (e).
16) Formulacje kwasu nadoctowego, które spełniają kryteria Podręcznika Badań i Kryteriów, rozdział 20.4.3 (f).
17) Dodatek wody do tego nadtlenku organicznego obniża jego stabilność termiczną.
18) Dla stężeń poniżej 80% nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2) nie jest wymagana.
19) Mieszaniny nadtlenku wodoru, wody i kwasu(ów).
20) Z rozcieńczalnikiem typu A, z wodą lub bez.
21) Z zawartością ł 25% masowych rozcieńczalnika typu A, oraz z dodatkiem etylobenzenu.
22) Z zawartością ł 19% masowych rozcieńczalnika typu A, oraz z dodatkiem metyloizobutyloketonu.
23) Zawierający < 6% nadtlenku dwu-tert-butylu.
24) Zawierający Ł 8% 1-izopropylowodoronadtleno-4-izopropylohydroksybenzenu.
25) Rozcieńczalnik typu B o temperaturze wrzenia > 110°C.
26) Zawierający < 0,5% wodoronadtlenków.
27) Dla stężeń powyżej 56% wymagana jest nalepka o zagrożeniu dodatkowym "ŻRĄCY" (wzór nr 8, patrz 5.2.2.2.2).
28) Zawartość tlenu aktywnego Ł 7,6% w rozcieńczalniku typu A, którego 95% ma temperaturę wrzenia w przedziale 200 - 260° C.
29) Nie podlega przepisom ADR dotyczącym klasy 5.2.
2.2.61 Klasa 6.1 Materiały trujące
2.2.61.1 Kryteria
2.2.61.1.1 Tytuł klasy 6.1 obejmuje materiały, o których z praktyki wiadomo, lub co do których istnieje domniemanie na podstawie badań na zwierzętach, że mogą one - wskutek jednorazowego lub krótkotrwałego działania w stosunkowo małych dawkach - spowodować uszczerbek na zdrowiu lub śmierć człowieka w wyniku ich wdychania, przenikania przez skórę lub połknięcia.
2.2.61.1.2 Materiały klasy 6.1 dzielą się następująco:
T Materiały trujące, niestwarzające zagrożenia dodatkowego:
T1 organiczne, ciekłe;
T2 organiczne, stałe;
T3 metaloorganiczne;
T4 nieorganiczne, ciekłe;
T5 nieorganiczne, stałe;
T6 ciekłe, stosowane jako pestycydy;
T7 stałe, stosowane jako pestycydy;
T8 próbki;
T9 inne materiały;
TF Materiały trujące, zapalne:
TF1 ciekłe;
TF2 ciekłe, stosowane jako pestycydy;
TF3 stałe;
TS Materiały trujące, podatne na samonagrzewanie, stałe;
TW Materiały trujące, wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne:
TW1 ciekłe;
TW2 stałe;
TO Materiały trujące, utleniające:
TO1 ciekłe;
TO2 stałe;
TC Materiały trujące, żrące:
TC1 organiczne, ciekłe;
TC2 organiczne, stałe;
TC3 nieorganiczne, ciekłe;
TC4 nieorganiczne, stałe;
TFC Materiały trujące, zapalne, żrące.
Definicje
2.2.61.1.3 W rozumieniu ADR:
Wartość LD50 (mediana dawki śmiertelnej) dla toksyczności ostrej doustnej jest statystyczną pochodną pojedynczej dawki materiału, która podana drogą doustną, powoduje śmierć w ciągu 14 dni co najmniej 50% młodych dorosłych białych szczurów. Wartość LD50 wyraża się w jednostkach masy materiału badanego na jednostkę masy badanego zwierzęcia (mg/kg);
Wartość LD50 dla toksyczności ostrej dermalnej jest to dawka materiału pozostającego przez 24 godziny w ciągłym kontakcie z nagą skórą białych królików, powodująca śmierć w ciągu 14 dni co najmniej połowy badanych zwierząt. Liczba badanych zwierząt powinna być dostateczna dla uzyskania wyniku statystycznie znaczącego i powinna być zgodna z dobrą praktyką farmakologiczną. Wynik wyraża się w mg na kg masy ciała.
Wartość LC50 dla toksyczności ostrej inhalacyjnej jest to stężenie par, mgły lub pyłu wdychanych w sposób ciągły w czasie 1 godziny przez samce i samice młodych białych szczurów, powodujące śmierć w ciągu 14 dni co najmniej połowy badanych zwierząt.
Materiał stały powinien być badany, jeżeli co najmniej 10% jego masy całkowitej stanowi pył w przedziale możliwym do wdychania, tzn. średnica aerodynamiczna takiej frakcji cząstek wynosi 10 µm lub mniej. Materiały ciekłe powinny być badane, jeżeli tworzą mgłę podczas wycieku z ładunku transportowego. Materiały ciekłe i stałe stanowiące więcej niż 90% masowych próbki przygotowanej do badania toksyczności inhalacyjnej powinny być podatne na wdychanie w przedziale zdefiniowanym powyżej. Wynik wyraża się w mg na litr powietrza dla pyłu i mgły oraz w ml na m3 powietrza (ppm - część na milion) dla par.
Klasyfikacja i zaliczanie do grup pakowania
2.2.61.1.4 Materiały klasy 6.1 powinny być zaliczone do jednej z trzech następujących grup pakowania, odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia w transporcie:
I grupa pakowania: materiały silnie trujące,
II grupa pakowania: materiały trujące,
III grupa pakowania: materiały słabo trujące.
2.2.61.1.5 Materiały, mieszaniny, roztwory i przedmioty, zaklasyfikowane do klasy 6.1, wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikacja materiałów, mieszanin i roztworów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji w podrozdziale 2.2.61.3 i do odpowiedniej grupy pakowania, zgodnie z przepisami działu 2.1, powinna być dokonywana zgodnie z następującymi kryteriami podanymi pod 2.2.61.1.6 do 2.2.61.1.11:
2.2.61.1.6 W celu oszacowania stopnia toksyczności, ocena powinna opierać się na przykładach wypadków zatruć ludzi, jak również na specjalnych właściwościach poszczególnych materiałów: stan ciekły, wysoka lotność, szczególna podatność do przenikania przez skórę oraz specjalne działanie biologiczne.
2.2.61.1.7 W przypadku braku doświadczenia z ludźmi, stopień toksyczności powinien być ustalony na podstawie dostępnych danych uzyskanych w badaniach na zwierzętach zgodnie z poniższą tabelą:
| | Grupa pakowania | Toksyczność doustna LD50 (mg/kg) | Toksyczność dermalna LD50 (mg/kg) | Toksyczność inhalacyjna pyłów i mgieł LC50(mg/l) |
| silnie trujące | I | Ł 5 | Ł 40 | Ł 0,5 |
| trujące | II | > 5-50 | > 40-200 | > 0,5-2 |
| słabo trujące | IIIa | stałe:> 50-200 ciekłe:> 50-500 | > 200-1.000 | > 2-10 |
a Materiały wydzielające gaz łzawiący powinny być zaliczone do II grupy pakowania, nawet jeżeli dane o ich toksyczności odpowiadają kryteriom III grupy pakowania.
2.2.61.1.7.1 Jeżeli materiał wykazuje różne stopnie toksyczności dla dwóch lub więcej rodzajów narażenia, to powinien być zaklasyfikowany tam, gdzie stopień toksyczności jest najwyższy.
2.2.61.1.7.2 Materiały spełniające kryteria klasy 8 i charakteryzujące się toksycznością inhalacyjną pyłów lub mgieł (LC50) warunkującą zaliczenie ich do I grupy pakowania, powinny być zaklasyfikowane do klasy 6.1 tylko wówczas, jeżeli ich toksyczność doustna lub dermalna odpowiada co najmniej I lub II grupie pakowania. W przeciwnym wypadku powinny być zaliczane odpowiednio do klasy 8 (patrz 2.2.8.1.5).
2.2.61.1.7.3 Niniejsze kryteria dla toksyczności inhalacyjnej pyłów i mgieł opierają się na wartościach LC50 odpowiadających narażeniu 1-godzinnemu i takie wartości, jeżeli są dostępne, powinny być stosowane. Jednakże, jeżeli dostępne są tylko wartości LC50 odpowiadające narażeniu w ciągu 4 godzin, to mogą być one użyte dla potrzeb niniejszej klasyfikacji po pomnożeniu przez cztery, tzn. wartość LC50 (4 godziny) pomnożona przez cztery jest uważana za równoważną LC50 (1 godzina).
2.2.61.1.8 Materiały ciekłe wydzielające trujące pary powinny być zaklasyfikowane do następujących grup, gdzie "V" jest stężeniem pary nasyconej (w ml/m3 powietrza) (lotność) w 20°C i pod normalnym ciśnieniu atmosferycznym:
| | Grupa pakowania | |
| silnie trujące | I | gdzie V ł 10 LC50, a LC50 Ł 1.000 ml/m3 |
| trujące | II | gdzie V ł LC50, a LC50 Ł 3.000 ml/m3 i kryteria dla I grupy pakowania nie są spełnione |
| słabo trujące | IIIa | gdzie V ł 1/5 LC50, a LC50 Ł 5.000 ml/m3 i kryteria dla I i II grupy pakowania nie są spełnione |
a Materiały wydzielające gaz łzawiący powinny być zaliczone do II grupy pakowania, nawet jeżeli dane o ich toksyczności odpowiadają kryteriom III grupy pakowania.
Niniejsze kryteria dla toksyczności inhalacyjnej par opierają się na wartościach LC50 odpowiadających narażeniu 1-godzinnemu i takie wartości, jeżeli są dostępne, powinny być stosowane. Jednakże, jeżeli dostępne są tylko wartości LC50 odpowiadające narażeniu w ciągu 4 godzin, to mogą być one użyte dla potrzeb niniejszej klasyfikacji po pomnożeniu przez dwa, tzn. wartość LC50 (4 godziny) pomnożona przez dwa jest uważana za równoważną LC50 (1 godzina).
Toksyczność inhalacyjna par
Grupa linii podziału toksyczności inhalacyjnej par
Na niniejszym rysunku kryteria wyrażone są w formie graficznej, co ułatwia klasyfikację. Jednakże, uwzględniając przybliżoną dokładność w stosowaniu grafów, materiały znajdujące się w obrębie lub w pobliżu grupy linii podziału, powinny być sprawdzone przy użyciu kryteriów numerycznych.
Mieszaniny cieczy
2.2.61.1.9 Mieszaniny materiałów ciekłych, które są toksyczne przy wdychaniu, powinny być zaklasyfikowane do grupy pakowania zgodnej z następującymi kryteriami:
2.2.61.1.9.1 Jeżeli LC50 dla każdego z materiałów toksycznych tworzących mieszaninę jest znane, to grupa pakowania może być określona następująco:
(a) obliczanie wartości LC50 mieszaniny:
gdzie: fi = udział molowy i-tego składnika mieszaniny,
LC50 = średnie stężenie śmiertelne i-tego składnika w ml/m3.
(b) obliczanie lotności i-tego składnika mieszaniny:
gdzie: Pi = ciśnienie cząstkowe i-tego składnika w kPa, przy 20°C i pod normalnym ciśnieniem atmosferycznym;
(c) obliczanie stosunku lotności do LC50:
(d) obliczone wartości dla LC50 (mieszanina) i R są potem stosowane do oznaczania grupy pakowania, do której zalicza się mieszaninę:
I grupa pakowania dla R ł 10 i LC50 (mieszanina) Ł 1.000 ml/m3;
II grupa pakowania dla R ł 1 i LC50 (mieszanina) Ł 3.000 ml/m3, jeżeli mieszanina nie spełnia kryteriów I grupy pakowania;
III grupa pakowania dla R ł 1/5 i LC50 (mieszanina) Ł 5.000 ml/m3, jeżeli mieszanina nie spełnia kryteriów I lub II grupy pakowania.
2.2.61.1.9.2 Przy braku wartości LC50 dla składnika toksycznego, mieszanina może być zaliczona do grupy pakowania na podstawie uproszczonych badań toksyczności progowej, podanych poniżej. W przypadku wykorzystania wyników takich badań, należy określić najbardziej restrykcyjną grupę pakowania i zastosować ją do przewozu tej mieszaniny.
2.2.61.1.9.3 Mieszaninę zalicza się do I grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria:
(a) próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem w celu wytworzenia atmosfery badanej zawierającej 1.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 1.000 ml/m3;
(b) próbkę pary w równowadze z mieszaniną ciekłą rozcieńcza się 9 równymi objętościami powietrza dla utworzenia atmosfery badanej. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od 10-krotnego LC50 mieszaniny.
2.2.61.1.9.4 Mieszaninę zalicza się do II grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria i nie spełnia kryteriów I grupy pakowania:
(a) próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem do utworzenia atmosfery badanej zawierającej 3.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 3.000 ml/m3;
(b) próbkę pary w równowadze z mieszaniną ciekłą stosuje się do utworzenia atmosfery badanej. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od LC50 mieszaniny.
2.2.61.1.9.5 Mieszaninę zalicza się do III grupy pakowania tylko wówczas, jeżeli spełnia oba następujące kryteria i nie spełnia kryteriów I lub II grupy pakowania:
(a) próbkę mieszaniny ciekłej odparowuje się i rozcieńcza powietrzem do utworzenia atmosfery badanej zawierającej 5.000 ml odparowanej mieszaniny w 1 m3 powietrza. 10 białych szczurów (5 samców i 5 samic) utrzymuje się w atmosferze badanej przez 1 godzinę i obserwuje się przez okres 14 dni. Jeżeli 5 lub więcej zwierząt zginie podczas 14-dniowego okresu obserwacyjnego, to uważa się, że mieszanina ma LC50 równe lub mniejsze od 5.000 ml/m3;
(b) oznacza się stężenie pary (lotność) mieszaniny ciekłej. Jeżeli stężenie to jest równe lub większe od 1.000 ml/m3, to uważa się, że mieszanina ma lotność równą lub większą od 1/5 LC50 mieszaniny.
Metody oznaczania toksyczności doustnej i dermalnej mieszanin
2.2.61.1.10 Jeżeli mieszaninę klasyfikuje się do klasy 6.1 i zalicza do odpowiedniej grupy pakowania zgodnie z kryteriami toksyczności doustnej i dermalnej (patrz 2.2.61.1.3), to konieczne jest określenie jej toksyczności ostrej LD50.
2.2.61.1.10.1 Jeżeli mieszanina zawiera tylko jedną substancję aktywną, dla której wartość LD50 jest znana, to w przypadku braku wiarygodnych wartości toksyczności ostrej doustnej i dermalnej mieszaniny przewidzianej do przewozu, wartości LD50 doustne i dermalne mogą być obliczone w następujący sposób:
2.2.61.1.10.2 Jeżeli mieszanina zawiera więcej niż jeden składnik aktywny, to mogą być zastosowane trzy sposoby umożliwiające określenie dla niej wartości LD50 doustnej lub dermalnej. Sposobem preferowanym jest uzyskanie wiarygodnych danych o toksyczności doustnej lub dermalnej dla konkretnej mieszaniny kierowanej do przewozu. Jeżeli dane takie nie są dostępne, to mogą być wykorzystane dwa poniższe sposoby:
(a) klasyfikowanie preparatu na podstawie składnika stwarzającego największe zagrożenie, przy założeniu, że jego stężenie jest równe stężeniu całkowitemu wszystkich składników aktywnych; lub
(b) zastosowanie następującego wzoru:
gdzie: C = stężenie procentowe składnika A, B, ..., Z w mieszaninie;
T = wartość LD50 doustnej dla składnika A, B, ..., Z;
TM = wartość LD50 doustnej dla mieszaniny.
UWAGA: Wzór ten może być stosowany również dla toksyczności dermalnej, pod warunkiem, że jej wartości dla wszystkich składników uzyskano w badaniach na tym samym gatunku zwierząt doświadczalnych. Wzór nie uwzględnia możliwego wystąpienia efektów wzmagających lub osłabiających.
Klasyfikacja pestycydów
2.2.61.1.11 Wszystkie aktywne substancje pestycydowe i ich preparaty, dla których wartości LD50. lub LC50 są znane, i które zaklasyfikowane są do klasy 6.1, powinny być zaliczone do odpowiednich grup pakowania, zgodnie z kryteriami podanymi pod 2.2.61.6 do 2.2.61.9. Substancje i preparaty, które charakteryzują się więcej niż jednym zagrożeniem, powinny być klasyfikowane i zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania zgodnie z pierwszeństwem zagrożeń podanym w tabeli pod 2.1.3.10.
2.2.61.1.11.1 Jeżeli wartość LD50 dla preparatu pestycydowego nie jest znana, ale znana jest wartość LD50 dla substancji aktywnej(ych), to wartość LD50 dla preparatu może być uzyskana na podstawie procedur podanych pod 2.2.61.1.10.
UWAGA: Wartości toksyczności LD50 dla większości znanych pestycydów mogą być uzyskane z najnowszego wydania dokumentu "The WHO Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" przygotowanego w ramach Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), adres: CH-1211 Genewa 27, Szwajcaria. O ile dokument ten może być wykorzystany jako źródło wartości LD50 dla pestycydów, o tyle zawarty tam system klasyfikacji nie powinien być stosowany w transporcie do celów klasyfikacji i zaliczania pestycydów do grup pakowania, które to czynności powinny być wykonywane zgodnie z przepisami ADR.
2.2.61.1.11.2 Prawidłowa nazwa przewozowa pestycydu używana podczas jego przewozu powinna być ustalona na podstawie składnika aktywnego, stanu fizycznego pestycydu i stwarzanych przez niego zagrożeń dodatkowych (patrz 3.1.2).
2.2.61.1.12 Jeżeli materiały klasy 6.1, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: W odniesieniu do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady), patrz również pod 2.1.3.
2.2.61.1.13 Na podstawie kryteriów określonych pod 2.2.61.1.7 do 2.2.61.1.11 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy nie podlegają przepisom niniejszej klasy.
2.2.61.1.14 Substancje, roztwory i mieszaniny, z wyjątkiem substancji i preparatów stosowanych jako pestycydy, które nie spełniają kryteriów Dyrektyw 67/548/EEC2 lub 88/379/EEC3 (z późniejszymi zmianami) i w związku z tym nie są według nich zaklasyfikowane jako silnie trujące, trujące lub szkodliwe, mogą być uważane za materiały nienależące do klasy 6.1.
______
2 Dyrektywa Komisji 67/548/EWG z 27 czerwca 1967r. w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania substancji niebezpiecznych (Official Journal of the European Communities No. l 196 z 16.08.1967, str.1).
3 Dyrektywa Rady 88/379/EWG z 7 czerwca 1988r w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania niebezpiecznych preparatów (Official Journal of the European Communities No. l 187 z 16.07.1988, str. 14).
2.2.61.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.61.2.1 Materiały klasy 6.1 niestabilne chemicznie nie są dopuszczone do przewozu, o ile nie zostały podjęte niezbędne środki zapobiegające niebezpiecznym reakcjom ich rozkładu lub polimeryzacji podczas przewozu. Z tego względu należy w szczególności upewnić się, że naczynia i cysterny nie zawierają żadnych substancji inicjujących takie reakcje.
2.2.61.2.2 Następujące materiały i mieszaniny nie powinny być dopuszczone do przewozu:
- cyjanowodór, bezwodny lub w roztworze, niespełniające wymagań dla UN 1051, UN 1613, UN 1614 i UN 3294;
- karbonylki metali o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, inne niż UN 1259 KARBONYLEK NIKLU i UN 1994 PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA;
- 2,3,7,8-CZTEROCHLORODWUBENZO-p-DIOKSYNA (TCDD) w stężeniach uważanych za silnie trujące zgodnie z kryteriami w 2.2.61.1.7;
- UN 2249 ETER DWUCHLORODWUMETYLOWY, SYMETRYCZNY;
- preparaty fosforków bez dodatków hamujących wydzielanie gazów trujących, palnych.
2.2.61.3 Wykaz pozycji grupowych
2.2.62 Klasa 6.2 Materiały zakaźne
2.2.62.1 Kryteria
2.2.62.1.1 Tytuł klasy 6.2 obejmuje materiały zakaźne. W rozumieniu ADR, materiały zakaźne są to materiały, o których wiadomo, lub co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają drobnoustroje chorobotwórcze. Drobnoustroje chorobotwórcze są to drobnoustroje (w tym bakterie, wirusy, riketsje, pasożyty i grzyby) oraz inne czynniki takie jak priony, które mogą powodować choroby u ludzi lub u zwierząt.
UWAGA 1: Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie, produkty biologiczne, próbki diagnostyczne i zarażone żywe zwierzęta powinny być zaklasyfikowane do niniejszej klasy, jeżeli spełniają określone dla niej warunki.
UWAGA 2: Toksyny ze źródeł roślinnych, zwierzęcych lub bakteryjnych, które nie zawierają materiałów lub organizmów zakaźnych i nie są nimi skażone, są materiałami klasy 6.1, UN 3172 lub 3462.
2.2.62.1.2 Materiały klasy 6.2 dzielą się na:
I1 Materiały zakaźne działające na ludzi
I2 Materiały zakaźne działające tylko na zwierzęta
I3 Odpady medyczne
I4 Próbki diagnostyczne
Definicje
2.2.62.1.3 W rozumieniu ADR,
"Produkty biologiczne" są to produkty pochodzące z organizmów żywych, wytwarzane i rozprowadzane zgodnie z wymaganiami właściwych władz państwowych, dla których mogą być wymagane specjalne licencje. Produkty te wykorzystywane są do zapobiegania, leczenia oraz diagnozy chorób u ludzi i zwierząt lub do rozwoju związanych z tym badań i doświadczeń. Zaliczane są do nich m.in. produkty końcowe i półprodukty, np. szczepionki;
"Hodowle" (hodowle laboratoryjne) powstałe w celu w celu osiągnięcia wysokiego stężenia drobnoustrojów chorobotwórczych poprzez ich rozwój lub namnożenie. W przypadku kontaktu z nimi występuje zwiększone ryzyko infekcji. Definicja ta odnosi się do hodowli uzyskanych w celu rozwoju drobnoustrojów chorobotwórczych i nie dotyczy hodowli prowadzonych dla celów diagnostycznych i klinicznych;
"Drobnoustroje i organizmy zmodyfikowane genetycznie" są to drobnoustroje i organizmy, w których materiał genetyczny został zmieniony z zastosowaniem inżynierii genetycznej, w sposób niewystępujący w naturze.
"Odpady medyczne lub kliniczne" są to odpady powstałe podczas leczenia ludzi, zwierząt lub z badań biologicznych.
Klasyfikacja
2.2.62.1.4. Materiały zakaźne powinny być klasyfikowane do klasy 6.2, odpowiednio do UN 2814, UN 2900 lub UN 3373.
Materiały zakaźne dzielą się na następujące kategorie:
2.2.62.1.4.1 Kategoria A: Materiały zakaźne, które przewożone są w takiej postaci, że kontakt z nimi może spowodować inwalidztwo, zagrożenie życia lub chorobę śmiertelną dla ludzi lub zwierząt. Przykłady materiałów spełniających te kryteria podano w tabeli poniżej.
UWAGA: Kontakt następuje wówczas, gdy po uwolnieniu się materiału zakaźnego na zewnątrz zabezpieczającego go opakowania, dochodzi do kontaktu fizycznego z człowiekiem lub zwierzęciem.
(a) Materiały zakaźne spełniające te kryteria - wywołujące choroby u ludzi lub u ludzi i zwierząt - powinny być zaliczone do UN 2814. Materiały zakaźne wywołujące choroby tylko u zwierząt powinny być zaliczone do UN 2900;
(b) Zaliczenie do UN 2814 lub UN 2900 powinno być oparte znanej historii choroby i objawach u ludzi lub u zwierząt, od których materiały te pochodzą, lokalnej sytuacji endemicznej lub specjalistycznej ocenie przypadków indywidualnych u ludzi lub u zwierząt, od których materiały te pochodzą.
UWAGA 1: Prawidłowa nazwa przewozowa materiałów zaliczonych do UN 2814 brzmi "MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY NA LUDZI". Prawidłowa nazwa przewozowa materiałów zaliczonych do UN 2900 brzmi "MATERIAŁ ZAKAŹNY DZIAŁAJĄCY tylko NA ZWIERZĘTA".
UWAGA 2: Poniższa tabela nie jest wyczerpująca. Materiały zakaźne zawierające nowe lub nowo pojawiające się drobnoustroje chorobotwórcze, które nie zostały uwzględnione w tabeli, a które spełniają te same kryteria, powinny być zaliczone do Kategorii A. Ponadto, jeżeli istnieje wątpliwość, czy dany materiał spełnia lub nie te kryteria, to powinien być zaliczony do kategorii A.
UWAGA 3: Nazwy drobnoustrojów, bakterii, mykoplazm, riketsji i grzybów zapisane są w tabeli kursywą.
| PRZYKŁADY MATERIAŁÓW ZAKAŹNYCH ZALICZONYCH DO KATEGORII A NIEZALEŻNIE OD POSTACI, O ILE NIE WSKAZANO INACZEJ(2.2.62.1.4.1) |
| UN i nazwa | Drobnoustrój |
| | Bacillus anthracis (tylko hodowle) |
| Brucella abortus (tylko hodowle) |
| Brucella melitensis (tylko hodowle) |
| Brucella suis (tylko hodowle) |
| | Burkholderia mallei - Pseudomonas mallei - Nosacizna (tylko hodowle) |
| | Burkholderia pseudomallei - Pseudomonas pseudomallei (tylko hodowle) |
| | Chlamydia psittaci - szczep ptasi (tylko hodowle) |
| | Clostridium botulinum (tylko hodowle) |
| | Coccidioides immitis (tylko hodowle) |
| | Coxiella burnetii (tylko hodowle) |
| | Wirus krymsko-kongijskiej gorączki krwotocznej |
| | Wirus Dengi (tylko hodowle) |
| | Wirus wschodniego końskiego zapalenia mózgu (tylko hodowle) |
| | Escherichia coli, werotoksynogenna (tylko hodowle) |
| | Wirus Ebola |
| | Wirus Flexal |
| | Francisella tularensis (tylko hodowle) |
| | Wirus Guanarito |
| | Wirus Hantaan |
| | Hantawirusy powodujące hantawirusowy zespół zapalenia płuc |
| | Wirus Hendra |
| | Wirus zapalenia wątroby typu B (tylko hodowle) |
| | Małpi herpeswirus (wirus opryszczki małp) typu B (tylko hodowle) |
| | Human immunodeficiency virus- HIV (tylko hodowle) |
| | Wysoce patogenny wirus ptasiej grypy (tylko hodowle) |
| | Wirus japońskiego zapalenia mózgu (tylko hodowle) |
| | Wirus Junin |
| | Wirus choroby lasu Kyasanur |
| | Wirus Lassa |
| | Wirus Machupo |
| | Wirus Marburg |
| | Wirus ospy małpiej |
| | Mycobacterium tuberculosis (tylko hodowle) |
| | Wirus Nipah |
| | Wirus omskiej gorączki krwotocznej |
| | Poliowirus (tylko hodowle) |
| | Wirus wścieklizny |
| | Rickettsia prowazekii (tylko hodowle) |
| | Rickettsia rickettsii (tylko hodowle) |
| | Wirus gorączki doliny Rift |
| | Wirus wiosenno-letniego zapalenia mózgu (wirus kleszczowego zapalenia mózgu odmiany syberyjskiej) (tylko hodowle) |
| | Wirus Sabia |
| | Shigella dysenteriae typ 1 (tylko hodowle) |
| | Wirus kleszczowego zapalenia mózgu (tylko hodowle) |
| | Wirus ospy prawdzwej |
| | Wirus wenezuelskiego końskiego zapalenia mózgu. |
| | Wirus gorączki zachodniego Nilu (tylko hodowle) |
| | Wirus żółtej gorączki (tylko hodowle) |
| | Yersinia pestis (tylko hodowle) |
| | Wirus afrykańskiej choroby koni |
UN 2900 Materiały zakaźne tylko dla zwierząt | Wirus afrykańskiej gorączki świń |
| Wirus ptasiej paragrypy typu 1 lub wirus rzekomego pomoru drobiu (wirus choroby Newcastle) |
| | Wirus choroby Bluetongue (choroby niebieskiego języka) |
| | Wirus gorączki świń |
| | Wirus pryszczycy |
| | Lumpy skin virus |
| | Mycoplasma mycoides - Zakaźne zapalenie płuc i opłucnej u bydła |
| | Wirus pomoru drobno kopytnych |
| | Wirus pomoru bydła |
| | Wirus ospy owiec |
| | Wirus ospy koziej |
| | Wirus pęcherzykówki (choroby pęcherzykowej) świń |
| | Wirus pęcherzykowatego zapalenia jamy ustnej |
2.2.62.1.4.1 Kategoria B: Materiały zakaźne niespełniające kryteriów dla kategorii A. Materiały zakaźne kategorii B powinny być zaliczone do UN 3373, z wyłączeniem hodowli zdefiniowanych pod 2.2.62.1.3, które powinny być zaliczone odpowiednio do UN 2814 lub UN 2900.
UWAGA: Prawidłowa nazwa przewozowa materiałów zaliczonych do UN 3373 brzmi "PRÓBKI DIAGNOSTYCZNE" lub "PRÓBKI KLINICZNE".
2.2.62.1.5 Materiały, które nie zawierają substancji zakaźnych lub nie powodują chorób u ludzi i zwierząt, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli nie spełniają kryteriów klasyfikacyjnych innych klas.
2.2.62.1.6 Krew lub jej składniki pobrane w celu transfuzji lub przygotowania produktów dla celów transfuzji lub transplantacji oraz wszelkie tkanki lub organy przeznaczone do transplantacji, nie podlegają przepisom ADR.
2.2.62.1.7 Materiały, co do których istnieje małe prawdopodobieństwo, że zawierają substancje zakaźne lub stężenie tych substancji jest na poziomie spotykanym w naturze, nie podlegają przepisom ADR. Przykładami takich materiałów są: artykuły żywnościowe, próbki wody, osoby żyjące oraz materiały poddane zabiegom, w których drobnoustroje chorobotwórcze zostały zneutralizowane lub dezaktywowane.
2.2.62.1.8 Żywe zwierzęta, które zostały celowo zakażone i o których wiadomo lub podejrzewa się, że zawierają materiały zakaźne, powinny być przewożone na warunkach zatwierdzonych przez właściwą władzę4.
______
4 Regulacje w tym zakresie zawarte są w Dyrektywie 91/628/EEC (Officjal Journal of the European Communities No. L 340 z 11 grudnia 1991r. p. 17) oraz zaleceniach Rady Europejskiej (Rada Ministrów) o transporcie niektórych rodzajów zwierząt.
2.2.62.1.9 Produkty biologiczne
W rozumieniu ADR, produkty biologiczne dzielą się na następujące grupy:
(a) produkty wytwarzane i pakowane zgodnie z wymaganiami właściwych władz krajowych, przewożone w celu końcowego pakowania lub dystrybucji, używane przez personel medyczny lub indywidualnie w opiece medycznej. Produkty tej grupy nie podlegają przepisom ADR;
(b) produkty nienależące do (a), o których wiadomo lub istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają substancje zakaźne oraz spełniają kryteria kategorii A lub kategorii B. Produkty tej grupy powinny być zaklasyfikowane odpowiednio do UN 2814, 2900 lub 3373.
UWAGA: Niektóre produkty biologiczne dopuszczone do obrotu mogą stwarzać zagrożenie biologiczne tylko w określonych częściach świata. W takim przypadku właściwe władze mogą wymagać, aby produkty te spełniały lokalne wymagania dla materiałów zakaźnych lub mogą wprowadzić inne ograniczenia.
2.2.62.1.10 Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie
Drobnoustroje zmienione genetycznie, które nie spełniają definicji materiału zakaźnego, powinny być klasyfikowane zgodnie z rozdziałem 2.2.9.
2.2.62.1.11 Odpady medyczne lub kliniczne
2.2.62.1.11.1 Odpady medyczne lub kliniczne, zawierające materiały zakaźne Kategorii A lub hodowle zakaźne Kategorii B, powinny być zaklasyfikowane odpowiednio do UN 2814 lub 2900. Odpady medyczne lub kliniczne zawierające materiały zakaźne Kategorii B, niebędące hodowlami, powinny być zaklasyfikowane do UN 3291.
2.2.62.1.11.2 Odpady medyczne lub kliniczne, o których wiadomo, że istnieje małe prawdopodobieństwo, że zawierają materiały zakaźne, powinny być zaklasyfikowane do UN 3291.
UWAGA: Prawidłowa nazwa przewozowa materiałów zaliczonych do UN 3291 brzmi: "ODPAD KLINICZNY, NIEOKREŚLONY, I.N.O." lub "ODPAD (BIO) MEDYCZNY, I.N.O." lub "ODPAD MEDYCZNY OKREŚLONY, I.N.O.".
2.2.62.1.11.3 Unieszkodliwione odpady medyczne lub kliniczne, które uprzednio zawierały materiały zakaźne, nie podlegają przepisom ADR, o ile nie spełniają kryteriów innych klas.
2.2.62.1.11.4 Odpady medyczne lub kliniczne zaklasyfikowane do numeru UN 3291 powinny być zaliczone do II grupy pakowania.
2.2.62.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
W celu przewozu materiału zakaźnego nie powinny być wykorzystywane żywe zwierzęta kręgowe i bezkręgowe. Nie dotyczy to przypadków, gdy materiał zakaźny nie może być przewieziony w inny sposób lub gdy jego przewóz jest realizowany na warunkach zatwierdzonych przez właściwą władzę (patrz 2.2.62.1.8).
2.2.62.3 Wykaz pozycji grupowych
2.2.7 Klasa 7 Materiały promieniotwórcze
2.2.7.1 Definicja klasy 7
2.2.7.1.1 Materiał promieniotwórczy oznacza każdy materiał zawierający izotopy promieniotwórcze, w którym zarówno stężenie promieniotwórcze, jak i aktywność całkowita w sztuce przesyłki przekraczają wartości określone pod 2.2.7.7.2.1 do 2.2.7.7.2.6.
2.2.7.1.2 W rozumieniu ADR następujące materiały promieniotwórcze nie należą do klasy 7:
(a) materiały promieniotwórcze, które stanowią integralną część środka transportu;
(b) materiały promieniotwórcze przemieszczane na terenie zakładu, gdzie podlegają one odpowiednim, obwiązującym tam przepisom bezpieczeństwa, jeżeli przemieszczanie ich nie dotyczy dróg publicznych i kolejowych;
(c) materiały promieniotwórcze wszczepione lub wprowadzone do organizmu człowieka lub żywego zwierzęcia, w celach diagnostycznych lub leczniczych;
(d) materiały promieniotwórcze znajdujące się w wyrobach powszechnego użytku, dopuszczonych do stosowania przez organ nadzoru, po ich sprzedaży użytkownikowi końcowemu;
(e) materiały naturalne i rudy zawierające izotopy promieniotwórcze występujące naturalnie, które są albo w postaci naturalnej lub zostały przetworzone tylko w celach innych niż wydobycie z nich izotopów promieniotwórczych, i które nie są przeznaczone do przetwarzania w celu wykorzystywania tych izotopów, pod warunkiem, że stężenie promieniotwórcze materiału nie przekracza dziesięciokrotnie wartości określonej pod 2.2.7.7.2.
(f) Przedmioty niepromieniotwórcze w postaci ciała stałego, w których na dowolnej powierzchni występuje substancja promieniotwórcza w ilości określonej w definicji określenia "skażenie" podanej pod 2.2.7.2.
2.2.7.2 Definicje
A1 i A2
"A1" oznacza wartość aktywności materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, która jest wymieniona w tablicy 2.2.7.7.2.1 lub jest wyznaczona zgodnie z 2.2.7.7.2, stosowaną do określenia aktywności granicznych dla potrzeb ADR.
"A2" oznacza wartość aktywności materiału promieniotwórczego, innego niż materiał w specjalnej postaci, która jest wymieniona w tabeli 2.2.7.7.2.1 lub jest wyznaczona zgodnie z 2.2.7.7.2, stosowaną do określenia aktywności granicznych dla potrzeb ADR.
"Aktywność właściwa izotopu promieniotwórczego" oznacza aktywność na jednostkę masy tego izotopu. Aktywność właściwa materiału oznacza aktywność na jednostkę masy lub objętości materiału, w którym izotopy promieniotwórcze są w zasadzie równomiernie rozmieszczone.
"Duży kontener" oznacza kontener, który nie jest małym kontenerem, zgodnie z definicjami podanymi w tym podrozdziale.
"Emitery promieniowania alfa o niskiej toksyczności" oznaczają: uran naturalny, uran zubożony, tor naturalny, uran-235 lub uran-238, tor-232, tor-228 i tor-230, jeżeli znajduje się w rudzie lub w koncentratach fizycznych albo chemicznych; lub emitery promieniowania alfa, których okres półrozpadu jest mniejszy niż 10 dni.
"Mały kontener" oznacza kontener, którego albo żaden wymiar zewnętrzny nie przekracza 1,5 m, lub którego pojemność nie przekracza 3 m3.
"Materiał o niskiej aktywności właściwej (LSA)", patrz pod 2.2.7.3.
"Materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny" oznacza materiał promieniotwórczy stały lub materiał promieniotwórczy stały znajdujący się w zamkniętej kapsule, który ma ograniczoną możliwość rozpraszania się i nie jest w postaci proszku.
UWAGA: Materiały promieniotwórcze słabo rozpraszalne mogą być przewożone transportem lotniczym w sztukach przesyłki Typu B(U) lub B(M) w ilościach uznanych dla danego wzoru sztuki przesyłki, określonych w świadectwie zatwierdzenia. Określenie to jest podane w przepisach ADR, ponieważ takie sztuki przesyłki z materiałami promieniotwórczymi słabo rozpraszalnymi mogą być przewożone również transportem drogowym.
"Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci", patrz pod 2.2.7.4.1.
"Materiał rozszczepialny" oznacza uran-233, uran-235, pluton-239, pluton-241 albo dowolną mieszaninę zawierającą te izotopy promieniotwórcze. Określenie to nie obejmuje:
(a) uranu naturalnego lub uranu zubożonego, które nie były napromieniowane; oraz
(b) uranu naturalnego lub uranu zubożonego, które były napromieniowane tylko w reaktorach termicznych.
"Normalne maksymalne ciśnienie robocze" oznacza największą wartość ciśnienia powyżej ciśnienia atmosferycznego na średnim poziomie morza, które może powstać wewnątrz zestawu zapewniającego szczelność w czasie jednego roku, w warunkach temperatury i nasłonecznienia odpowiadających warunkom otoczenia, przy braku wentylacji, zewnętrznych pomocniczych układów chłodzenia lub kontroli w czasie przewozu.
"Opakowanie" w przypadku materiałów promieniotwórczych oznacza zestaw elementów niezbędnych do utrzymania w całości zawartości promieniotwórczej. W szczególności opakowanie może składać się z jednego lub kilku naczyń, materiałów absorpcyjnych, ellementów dystansowych, osłony przed promieniowaniem, urządzeń do napełniania, opróżniania, wentylacji, zrzutu nadmiernego ciśnienia, chłodzenia, amortyzacji, manipulowania, mocowania, izolacji cieplnej oraz oprzyrządowania eksploatacyjnego stanowiącego integralną część sztuki przesyłki. Opakowaniem może być skrzynia, bęben lub podobne naczynie, lub może być to również kontener, cysterna lub duży pojemnik do przewozu luzem (DPPL).
UWAGA: W odniesieniu do "opakowania" dla innych towarów niebezpiecznych, patrz definicje podane pod 1.2.1.
"Poziom promieniowania" oznacza odpowiednią moc dawki wyrażoną w milisiwertach na godzinę.
"Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO)", patrz pod 2.2.7.5.
"Przewóz" oznacza przemieszczanie sztuki przesyłki z miejsca pochodzenia do miejsca przeznaczenia.
Skażenie:
"Skażenie" oznacza obecność substancji promieniotwórczej na powierzchni, w ilości przekraczającej 0,4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla niskotoksycznych emiterów promieniowania alfa lub 0,04 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
"Skażenie niezwiązane" oznacza skażenie, które może być usunięte z powierzchni w normalnych warunkach przewozu.
"Skażenie związane" oznacza skażenie inne niż skażenie niezwiązane.
"Sztuka przesyłki" w przypadku materiałów promieniotwórczych oznacza opakowanie z zawartością promieniotwórczą, przygotowane do przewozu. Przepisy ADR stosuje się do następujących sztuk przesyłki, dla których obowiązują ograniczenia aktywności i rodzaju materiału podane pod 2.2.7.7, i które spełniają odpowiednie wymagania:
(a) wyłączona sztuka przesyłki;
(b) przemysłowa sztuka przesyłki Typu 1 (sztuka przesyłki Typu IP-1);
(c) przemysłowa sztuka przesyłki Typu 2 (sztuka przesyłki Typu IP-2);
(d) przemysłowa sztuka przesyłki Typu 3 (sztuka przesyłki Typu IP-3);
(e) sztuka przesyłki Typu A;
(f) sztuka przesyłki Typu B(U);
(g) sztuka przesyłki Typu B(M);
(h) sztuka przesyłki Typu C.
Dla sztuk przesyłki zawierających materiały rozszczepialne lub sześciofluorek uranu stosuje się wymagania dodatkowe (patrz 2.2.7.7.1.7 i 2.2.7.7.1.8).
UWAGA: W odniesieniu do "sztuk przesyłki" z innymi towarami niebezpiecznymi, patrz definicje podane pod 1.2.1.
"Tor nienapromieniowany" oznacza tor zawierający nie więcej niż 10-7 g uranu-233 na gram toru-232.
" Uran - naturalny, wzbogacony, zubożony " oznacza odpowiednio:
"Uran naturalny" oznacza uran wydzielony chemicznie z naturalnym składem izotopów uranu (około 99,28% masowych uranu-238 i 0,72% masowych uranu-235).
"Uran wzbogacony" oznacza uran, w którym zawartość uranu-235 wyrażona w procentach masowych jest większa niż 0,72%.
"Uran zubożony" oznacza uran, w którym zawartość uranu-235 wyrażona w procentach masowych jest mniejsza od zawartości w uranie naturalnym.
We wszystkich tych przypadkach występuje w bardzo małych ilościach uran-234.
"Uran nienapromieniowany" oznacza uran zawierający nie więcej niż 2x103 Bq plutonu na gram uranu-235, nie więcej niż 9 x 106 Bq produktów rozszczepienia na gram uranu-235 i nie więcej niż 5 x 10-3 g uranu-236 na gram uranu-235.
"Używanie wyłączne" oznacza używanie pojazdu lub dużego kontenera wyłącznie przez jednego nadawcę, przy czym wszystkie czynności załadunku i rozładunku - początkowe, przejściowe i końcowe - wykonywane są zgodnie z instrukcjami nadawcy lub odbiorcy.
"Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)" wyznaczany dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego lub kontenera zawierającego materiały rozszczepialne, oznacza liczbę, która jest wykorzystywana do kontroli nagromadzenia sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych lub kontenerów zawierających materiały rozszczepialne.
"Wskaźnik transportowy (TI)" wyznaczany dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I lub SCO-I, oznacza liczbę, która jest wykorzystywania do kontroli narażenia na promieniowanie.
"Wzór" oznacza opis materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, sztuki przesyłki lub opakowania, który pozwala dokładnie określić te wyroby. Opis ten może zawierać wykaz elementów, rysunki techniczne, protokóły potwierdzające zgodność wzoru z wymaganiami przepisów oraz inną odpowiednią dokumentację.
Zatwierdzenie
"Zatwierdzenie wielostronne" oznacza zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki lub przewozu przez właściwą władzę państwa pochodzenia oraz każdego państwa, przez którego terytorium przewożona jest przesyłka.
"Zatwierdzenie jednostronne" oznacza zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki, które powinno być dokonane tylko przez właściwą władzę państwa pochodzenia wzoru. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to wymagane jest uznanie zatwierdzenia przez właściwą władzę pierwszego państwa, będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka (patrz 6.4.22.6).
"Zawartość promieniotwórcza" oznacza materiał promieniotwórczy razem z innymi skażonymi lub zaktywowanymi materiałami stałymi, cieczami lub gazami znajdującymi się w opakowaniu.
"Zestaw krytycznościowo bezpieczny" oznacza zespół złożony z materiału rozszczepialnego i elementów opakowania, określonych przez projektanta i uzgodnionych z właściwą władzą, przeznaczony do zachowania bezpieczeństwa krytycznościowego.
"Zestaw zapewniający szczelność" oznacza zespół elementów opakowania, które według specyfikacji projektowej przeznaczone są do zabezpieczenia przed rozproszeniem się materiału promieniotwórczego podczas przewozu.
2.2.7.3 Materiał o niskiej aktywności właściwej (LSA), określenie grup
2.2.7.3.1 Materiały promieniotwórcze, które ze względu na naturalne właściwości mają ograniczoną aktywność właściwą lub materiały promieniotwórcze, do których mają zastosowanie ograniczenia dotyczące oszacowanej średniej aktywności właściwej, nazywa się materiałami o niskiej aktywności właściwej lub materiałami LSA. Przy określaniu szacunkowej średniej aktywności właściwej nie uwzględnia się materiałów stosowanych na osłonę zewnętrzną, otaczającą materiały LSA.
2.2.7.3.2 Materiały LSA zalicza się do jednej z trzech grup:
(a) LSA-I:
(i) rudy uranu lub toru, koncentraty tych rud i inne rudy zawierające naturalnie występujące izotopy promieniotwórcze, przeznaczone do przetworzenia w celu wykorzystania tych izotopów promieniotwórczych;
(ii) stały nienapromieniowany uran naturalny lub uran zubożony lub tor naturalny lub ich związki stałe lub ciekłe albo ich mieszaniny;
(iii) materiały promieniotwórcze, dla których wartość A2 jest nieograniczona, za wyjątkiem materiałów rozszczepialnych w ilościach niewyłączonych na podstawie 6.4.11.2; lub
(iv) inne materiały promieniotwórcze, w których aktywność rozłożona jest w całym materiale, a oszacowana średnia aktywność właściwa nie przekracza więcej niż trzydziestokrotnie wartości stężenia promieniotwórczego określonego pod 2.2.7.7.2.1 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem materiałów rozszczepialnych w ilościach niewyłączonych na podstawie 6.4.11.2;
(b) LSA-II
(i) woda o maksymalnym stężeniu trytu 0,8 TBq/L; lub
(ii) inne materiały promieniotwórcze, w których aktywność rozłożona jest w całym materiale, a oszacowana średnia aktywność właściwa nie przekracza 10-4 A2/g dla materiałów stałych i gazów oraz 10-5 A2/g dla cieczy;
(c) LSA-III - materiały stałe (np. odpady zestalone, materiały zaktywowane), z wyłączeniem proszków, w których:
(i) materiały promieniotwórcze rozłożone są w całym materiale stałym lub przedmiotach stałych, albo są równomiernie rozłożone w stałym środku wiążącym (np. w betonie, bitumie, ceramice, itp.);
(ii) materiały promieniotwórcze są względnie nierozpuszczalne lub umieszczone są wewnątrz względnie nierozpuszczalnej matrycy w taki sposób, że w razie uszkodzenia opakowania nie powinien nastąpić, w wyniku wypłukiwania, ubytek materiału promieniotwórczego ze sztuki przesyłki większy niż 0,1 A2, jeżeli znajduje się ona w wodzie przez okres 7 dni; oraz
(iii) oszacowana średnia aktywność właściwa materiału stałego, bez uwzględnienia materiału stosowanego na osłonę, nie przekracza 2 x 10-3 A2/g.
2.2.7.3.3 Materiały LSA-III powinny być materiałami stałymi o takich właściwościach, aby nawet po poddaniu całej zawartości sztuki przesyłki badaniu określonemu pod 2.2.7.3.4, aktywność wody nie przekraczała 0,1 A2.
2.2.7.3.4 Materiały LSA-III powinny być badane w następujący sposób:
Próbka materiału stałego, w ilości odpowiadającej całkowitej zawartości sztuki przesyłki, powinna być zanurzona na 7 dni w wodzie o temperaturze otoczenia. Objętość wody użytej do badania powinna być taka, aby na końcu 7 dniowego okresu badania objętość pozostałej, niezaabsorbowanej i niewchodzącej w reakcję wody stanowiła co najmniej 10% objętości badanej próbki stałej. Początkowa wartość pH wody powinna wynosić 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m, w temperaturze 20°C. Po 7 dniach od zanurzenia badanej próbki, powinna być zmierzona całkowita aktywność pozostałej objętości wody.
2.2.7.3.5 Potwierdzenie spełnienia norm wytrzymałościowych podanych pod 2.2.7.3.4 powinno być dokonane zgodnie z 6.4.12.1 i 6.4.12.2.
2.2.7.4 Wymagania dotyczące materiałów promieniotwórczych w specjalnej postaci
2.2.7.4.1 Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci oznacza:
(a) stały materiał promieniotwórczy nierozpraszający się; lub
(b) zamkniętą kapsułę zawierającą materiały promieniotwórcze, która powinna być tak wykonana, aby jej otwarcie było możliwe wyłącznie poprzez zniszczenie kapsuły.
Materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci powinny mieć co najmniej jeden wymiar niemniejszy niż 5 mm.
2.2.7.4.2 Materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci powinny mieć takie właściwości lub powinny być tak wykonane, aby po poddaniu ich badaniom określonym pod 2.2.7.4.4 do 2.2.7.4.8, spełniały następujące wymagania:
(a) nie powinny się łamać lub rozpadać podczas badań na spadek, przebicie i zginanie, określonych odpowiednio pod 2.2.7.4.5(a),(b),(c), 2.2.7.4.6(a);
(b) nie powinny się topić lub rozpraszać podczas badania na żaroodporność, określonego pod 2.2.7.4.5(d) lub pod 2.2.7.4.6(b); oraz
(c) aktywność wody po badaniach na upływność, określonych pod 2.2.7.4.7 i 2.2.7.4.8 nie powinna przekraczać 2 kBq lub alternatywnie, dla źródeł zamkniętych, szybkość upływności dla oceny badania upływu objętościowego określonego w normie ISO 9978:1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Metody badań szczelności", nie powinna przekraczać dopuszczalnego progu, akceptowanego przez właściwą władzę.
2.2.7.4.3 Potwierdzenie spełnienia norm wytrzymałościowych podanych pod 2.2.7.4.2 powinno być dokonane zgodnie z 6.4.12.1 i 6.4.12.2.
2.2.7.4.4 Próbki zawierające materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub symulujące taki materiał powinny być poddane badaniom na spadek, przebicie, zginanie i żaroodporność, określonym pod 2.2.7.4.5 lub badaniom alternatywnym, określonym pod 2.2.7.4.6. Do każdego z tych badań może być użyty inny wzór. Po każdym wymienionym badaniu powinna być wykonana ocena upływności lub upływu objętościowego ze wzoru, przy zastosowaniu metody o czułości nie mniejszej niż mają metody podane pod 2.2.7.4.7 dla nierozpraszalnego materiału promieniotwórczego lub podane pod 2.2.7.4.8 dla materiału w kapsule.
2.2.7.4.5 Odpowiednimi metodami badań są:
(a) badanie na spadek: próbka powinna być zrzucona na płytę zderzeniową z wysokości 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać definicji podanej pod 6.4.14;
(b) badanie na przebicie: próbka powinna być umieszczona na płycie z ołowiu, ułożonej na gładkiej, twardej powierzchni i powinna być uderzona płaskim końcem stalowego pręta z siłą równoważną uderzeniu ciała o masie 1,4 kg przy swobodnym spadku z wysokości 1 m. Średnica dolnej części stalowego pręta powinna wynosić 25 mm, a obrzeża powinny mieć zaokrąglenia o promieniu 3 (±0,3) mm. Płyta z ołowiu o twardości 3,5 do 4,5 w skali Vickersa i o grubości nie większej niż 25 mm powinna mieć powierzchnię większą od powierzchni próbki badanej. Do każdego badania na spadek należy stosować nową płytę z ołowiu. Uderzenie prętem powinno być takie, aby spowodowało możliwie największe uszkodzenie badanej próbki;
(c) badanie na zginanie: badanie powinno być przeprowadzone tylko dla długich, cienkich źródeł o minimalnej długości 10 cm i stosunku długości do szerokości źródła równym co najmniej 10. Próbkę badaną należy sztywno umocować w pozycji poziomej w ten sposób, aby połowa jej długości wystawała z umocowania. Ustawienie próbki powinno być takie, aby przy uderzeniu płaskim końcem stalowego pręta w niezamocowaną końcówkę próbki wystąpiło możliwie największe jej uszkodzenie. Siła uderzenia pręta powinna być równoważna sile uderzenia ciała o masie 1,4 kg przy swobodnym spadku z wysokości 1 m. Średnica dolnej części stalowego pręta powinna wynosić 25 mm, a jego obrzeża powinny mieć zaokrąglenia o promieniu 3 (±0,3) mm;
(d) badanie na żaroodporność: próbka powinna być podgrzana w powietrzu do temperatury 800°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 10 minut, a następnie pozostawiona do naturalnego ostygnięcia.
2.2.7.4.6 Próbki, które zawierają lub symulują materiał promieniotwórczy umieszczony w zamkniętej kapsule, mogą być zwolnione z:
(a) badań opisanych pod 2.2.7.4.5 (a) i 2.2.7.4.5 (b), pod warunkiem, że masa materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci jest mniejsza niż 200 g, a próbki te są alternatywnie poddane badaniu na spadek dla klasy 4, określonemu w normie ISO 2919:1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Wymagania ogólne i klasyfikacja"; oraz
(b) badania opisanego pod 2.2.7.4.5 (d), pod warunkiem, że próbki te są alternatywnie poddane badaniu na żaroodporność dla klasy 6, określonemu w normie ISO 2919:1980 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Wymagania ogólne i klasyfikacja".
2.2.7.4.7 Dla próbek, które zawierają lub symulują stały materiał nierozpraszalny, ocena upływności powinna być przeprowadzona w następujący sposób:
(a) próbka powinna być zanurzona na 7 dni w wodzie o temperaturze otoczenia. Objętość wody użytej do badania powinna być taka, aby na końcu 7 dniowego okresu badania objętość pozostałej, niezaabsorbowanej i niewchodzącej w reakcję wody stanowiła co najmniej 10% objętości badanej próbki stałej. Początkowy odczyn pH wody powinien wynosić od 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m w temperaturze 20°C;
(b) woda wraz z próbką powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(c) następnie należy zmierzyć aktywność wody;
(d) próbka powinna być przechowywana przez 7 dni w nieruchomym powietrzu o temperaturze 30°C i wilgotności względnej nie mniejszej niż 90%;
(e) próbka powinna być zanurzona powtórnie w wodzie, spełniającej wymagania podane pod (a), a woda wraz z próbką powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(f) następnie należy zmierzyć aktywność wody.
2.2.7.4.8 Dla próbek zawierających lub symulujących materiał promieniotwórczy, umieszczony w zamkniętej kapsule, należy przeprowadzić ocenę upływności lub upływu objętościowego w następujący sposób:
(a) ocena upływności powinna składać się z następujących etapów:
(i) próbka powinna być zanurzona w wodzie o temperaturze otoczenia. Początkowy odczyn pH wody powinien wynosić od 6 do 8, a maksymalna przewodność 1 mS/m w temperaturze 20°C;
(ii) woda z próbką powinna być podgrzana do temperatury 50 (±5)°C i utrzymywana w tej temperaturze przez 4 godziny;
(iii) następnie należy zmierzyć aktywność wody;
(iv) próbka powinna być przechowywana przez co najmniej 7 dni w nieruchomym powietrzu o temperaturze nie mniejszej niż 30°C i wilgotności względnej nie mniejszej niż 90%;
(v) następnie należy powtórzyć procedury opisane pod (i), (ii) i (iii).
(b) alternatywna ocena upływu objętościowego powinna być wykonana dowolną metodą opisaną w normie ISO 9978: 1992 "Ochrona radiologiczna. Promieniotwórcze źródła zamknięte. Metody badania szczelności", która jest akceptowana przez właściwą władzę.
2.2.7.5 Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO), określenie grup
Przedmiot skażony powierzchniowo (SCO) oznacza przedmiot stały, który sam nie jest promieniotwórczy, ale na jego powierzchni występuje materiał promieniotwórczy.
SCO zalicza się do jednej z dwóch grup:
(a) SCO-I: przedmiot stały, na którym:
(i) skażenie niezwiązane na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 0,4 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(ii) skażenie związane na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 x 104 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 4 x 103 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(iii) suma skażeń niezwiązanego i związanego na niedostępnej powierzchni, uśredniona dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 4 x 104 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 4 x 103 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
(b) SCO-II: przedmiot stały, na którego powierzchni skażenie związane lub niezwiązane przekracza granice określone powyżej pod (a) dla SCO-I, i na którym:
(i) skażenie niezwiązane na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 400 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 40 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(ii) skażenie związane na dostępnej powierzchni uśrednione dla 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona mniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 8 x 105 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 8x104 Bq/cm2 - dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa; oraz
(iii) suma skażeń niezwiązanego i związanego na niedostępnej powierzchni, uśredniona na 300 cm2 (lub na całej powierzchni, jeżeli jest ona niniejsza niż 300 cm2) nie przekracza 8 x 105 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz dla emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności, albo 8 x 104 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
2.2.7.6 Określenie wskaźnika transportowego (TI) i wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)
2.2.7.6.1 Określenie wskaźnika transportowego
2.2.7.6.1.1 Wskaźnik transportowy (TI) dla sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I lub SCO-I, jest liczbą, którą określa się w następujący sposób:
(a) należy ustalić najwyższy poziom promieniowania w milisiwertach na godzinę (mSv/h) w odległości 1 m od zewnętrznych powierzchni sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego, kontenera lub nieopakowanych materiałów LSA-I i SCO-I. Określony poziom promieniowania należy pomnożyć przez 100, a otrzymany wynik jest wskaźnikiem transportowym. Dla rud uranu i toru oraz ich koncentratów, maksymalny poziom promieniowania w każdym punkcie położonym w odległości 1 m od zewnętrznej powierzchni ładunku, może być przyjęty jako:
0,4 mSv/h - dla rud uranu i toru oraz ich fizycznych koncentratów;
0,3 mSv/h - dla chemicznych koncentratów toru;
0,02 mSv/h - dla chemicznych koncentratów uranu, innych niż sześciofluorek uranu;
(b) dla cystern, kontenerów oraz nieopakowanych materiałów LSA-I i przedmiotów SCO-I liczba otrzymana zgodnie z (a) powinna być pomnożona przez odpowiedni współczynnik podany w tablicy 2.2.7.6.1.1;
(c) liczba otrzymana zgodnie z (a) i (b) powinna być zaokrąglona do pierwszej wyższej dziesiętnej (np. 1,13 do 1,2), z wyjątkiem wartości 0,05 lub mniejszej, która może być zaokrąglona do 0.
Tabela 2.2.7.6.1.1
WSPÓŁCZYNNNIKI PRZELICZENIOWE DLA CYSTERN, KONTENERÓW I NIEOPAKOWANYCH MATERIAŁÓW LSA-I I SCO-I
| Wymiary ładunku a | Współczynnik przeliczeniowy |
| do 1 m2 | 1 |
| od 1 do 5m2 | 2 |
| od 5 do 20m2 | 3 |
| większy od 20m2 | 10 |
a zmierzona powierzchnia największego przekroju poprzecznego ładunku.
2.2.7.6.1.2 Wskaźnik transportowy dla każdego opakowania zbiorczego, kontenera lub pojazdu powinien być określony jako suma wskaźników transportowych wszystkich znajdujących się w nim sztuk przesyłki lub poprzez bezpośredni pomiar poziomu promieniowania, z wyjątkiem opakowań zbiorczych niesztywnych, dla których wskaźnik transportowy powinien być określony tylko jako suma wskaźników transportowych wszystkich sztuk przesyłki.
2.2.7.6.2 Określenie wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI)
2.2.7.6.2.1 Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) dla sztuk przesyłki zawierających materiały rozszczepialne powinien być obliczony przez podzielenie liczby 50 przez mniejszą z dwóch wartości N, otrzymanych zgodnie z 6.4.11.11 i 6.4.11.12 (tj. CSI = 50/N). Wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego może wynosić zero, pod warunkiem, że nieograniczona liczba sztuk przesyłki jest w stanie podkrytycznym (tzn. w obu przypadkach N jest praktycznie równe nieskończoności).
2.2.7.6.2.2 Wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego dla każdego opakowania zbiorczego lub kontenera powinien być określony jako suma CSI wszystkich sztuk przesyłki znajdujących się w opakowaniu zbiorczym lub kontenerze. Taka sama procedura powinna być stosowana dla określenia całkowitej sumy CSI w przesyłce lub w pojeździe.
2.2.7.7 Ograniczenia dotyczące aktywności i materiału
2.2.7.7.1 Ograniczenia dotyczące zawartości dla sztuk przesyłki
2.2.7.7.1.1 Wymaganie ogólne
Ilość materiałów promieniotwórczych w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać granicznych wartości dla danego typu sztuki przesyłki, podanych poniżej.
2.2.7.7.1.2 Wyłączone sztuki przesyłki
2.2.7.7.1.2.1 W przypadku materiałów promieniotwórczych, innych niż wyroby wykonane z uranu naturalnego, zubożonego lub toru naturalnego, wyłączona sztuka przesyłki nie powinna zawierać aktywności większej niż podano poniżej:
(a) jeżeli materiały promieniotwórcze znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, albo w ich częściach, np. w zegarach lub urządzeniach elektronicznych, to ograniczenia wymienione w kolumnie (2) i (3) tabeli 2.2.7.7.1.2.1 stosuje się odpowiednio dla każdego wyrobu i każdej sztuki przesyłki; oraz
(b) jeżeli materiały promieniotwórcze nie znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, ani w ich częściach, to stosuje się ograniczenia dla sztuki przesyłki wymienione w kolumnie (4) tabeli 2.2.7.7.1.2.1.
Tabela 2.2.7.7.1.2.1
AKTYWNOŚCI GRANICZNE DLA WYŁĄCZONYCH SZTUK PRZESYŁKI
| | Przyrządy i przedmioty | Materiały |
| Stan fizyczny zawartości | Aktywność maksymalna w wyrobie a | Aktywność maksymalna w sztuce przesyłki a | Aktywność maksymalna w sztuce przesyłki |
| (1) | (2) | (3) | (4) |
| Ciała stałe: | | | |
| w postaci specjalnej | 10-2A1 | A1 | 10-3A1 |
| w innej postaci | 10-2A2 | A2 | 10-3A2 |
| Ciecze: | 10-3A2 | 10-1A2 | 10-4A2 |
| Gazy: | | | |
| Tryt | 2 x 10-2A2 | 2 x 10-1A2 | 2 x 10-2A2 |
| w postaci specjalnej | 10-3A1 | 10-2A1 | 10-3A1 |
| w innej postaci | 10-3A2 | 10-2A2 | 10-3A2 |
a W odniesieniu do mieszanin izotopów promieniotwórczych, patrz pod 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6.
2.2.7.7.1.2.2 W przypadku przedmiotów wykonanych z uranu naturalnego, zubożonego lub toru naturalnego, wyłączona sztuka przesyłki może zawierać dowolną ilość tych materiałów pod warunkiem, że zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru zamknięta jest w nieaktywnej powłoce wykonanej z metalu lub innego trwałego materiału.
2.2.7.7.1.3 Przemysłowe sztuki przesyłki
Zawartość promieniotwórcza w pojedynczej sztuce przesyłki zawierającej materiały LSA lub w pojedynczej sztuce przesyłki zawierającej przedmioty skażone powierzchniowo SCO, powinna być ograniczona tak, aby nie był przekroczony poziom promieniowania podany pod 4.1.9.2.1. Aktywność w pojedynczej sztuce przesyłki powinna być również ograniczona tak, aby nie były przekroczone aktywności graniczne dla pojazdu podane pod 7.5.11, CV33 (2).
2.2.7.7.1.4 Sztuki przesyłki Typu A
2.2.7.7.1.4.1 Sztuki przesyłki Typu A nie powinny zawierać aktywności większej niż:
(a) A1 - dla materiałów w specjalnej postaci; lub
(b) A2 - dla wszytkich innych materiałów promieniotwórczych.
2.2.7.7.1.4.2 W przypadku mieszanin izotopów promieniotwórczych, których skład i aktywność są znane, powinien być spełniony następujący warunek dotyczący zawartości promieniotwórczej w sztuce przesyłki typu A:
gdzie:
B(i) jest aktywnością i-tego izotopu promieniotwórczego, gdy jest on materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci, a A1(i) jest wartością A1 dla i-tego izotopu promieniotwórczego; oraz
C(j) jest aktywnością j-tego izotopu promieniotwórczego, gdy nie jest on materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci, a A2 (j) jest wartością A2 dla j-tego izotopu promieniotwórczego.
2.2.7.7.1.5 Sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu B(M)
2.2.7.7.1.5.1 Sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu B(M) nie powinny zawierać:
(a) aktywności większej niż jest uznana dla danego wzoru sztuki przesyłki;
(b) izotopów promieniotwórczych innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c) materiałów o kształcie, postaci fizycznej lub chemicznej innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwach zatwierdzenia.
2.2.7.7.1.6 Sztuki przesyłki Typu C
UWAGA: Transportem lotniczym mogą być przewożone sztuki przesyłki Typu C, zawierające materiały promieniotwórcze w specjalnej postaci w ilościach przekraczających 3.000 A1 lub 100.000 A2, w zależności od tego, która z tych wartość jest mniejsza, albo wszystkie inne materiały promieniotwórcze w ilościach przekraczających 3.000 A2. Pomimo, że dla przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych w takich ilościach nie wymaga się sztuk przesyłki Typu C (wystarczające są sztuki przesyłki Typu B(U) lub Typu B(M)), to podano dla nich poniżej stosowne wymagania, ponieważ takie sztuki przesyłki mogą być przewożone również transportem drogowym.
Sztuki przesyłki Typu C nie powinny zawierać:
(a) aktywności większej niż jest uznana dla danego wzoru sztuki przesyłki;
(b) izotopów promieniotwórczych innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c) materiałów o kształcie, postaci fizycznej lub chemicznej innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwie zatwierdzenia.
2.2.7.7.1.7 Sztuki przesyłki z materiałami rozszczepialnymi
Sztuki przesyłki z materiałami rozszczepialnymi nie mogą zawierać:
(a) masy materiałów rozszczepialnych, innej niż uznana dla wzoru sztuki przesyłki;
(b) izotopów promieniotwórczych lub materiałów rozszczepialnych, innych niż uznane dla wzoru sztuki przesyłki; lub
(c) materiałów w innej postaci fizycznej lub chemicznej lub o innym rozmieszczeniu przestrzennym, niż uznano dla wzoru sztuki przesyłki;
zgodnie z tym, co zapisano w świadectwach zatwierdzenia, jeżeli ma to zastosowanie.
2.2.7.7.1.8 Sztuki przesyłki zawierające sześciofluorek uranu
Masa sześciofluorku uranu w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać wartości, która mogłaby spowodować zmniejszenie wolnej przestrzeni w jej wnętrzu poniżej 5%, przy maksymalnej temperaturze sztuki przesyłki określonej dla układów w obiekcie, w którym ta sztuka przesyłki ma być wykorzystywana. Sześciofluorek uranu powinien mieć postać ciała stałego, a ciśnienie wewnątrz sztuki przesyłki w chwili nadawania jej do przewozu powinno być niższe od ciśnienia atmosferycznego.
2.2.7.7.2 Poziomy aktywności
2.2.7.7.2.1 W tabeli 2.2.7.7.2.1 podano następujące podstawowe wartości dla poszczególnych izotopów promieniotwórczych:
(a) A1 i A2 w TBq;
(b) stężenie promieniotwórcze w Bq/g dla materiału niepodlegającego przepisom; oraz
(c) aktywności graniczne w Bq dla przesyłki niepodlegającej przepisom.
Tabela 2.2.7.7.2.1
| Izotop promieniotwórczy (liczba atomowa) | A1 (TBq) | A2 (TBq) | Stężenie promieniotwórcze dla materiałów niepodlegających przepisom (Bq/g) | Aktywność graniczna dla przesyłki niepodlegającej przepisom (Bq) |
| Aktyn (89) | | | | |
| Ac-225 (a) | 8 x 10-1 | 6 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Ac-227 (a) | 9 x 10-1 | 9 x 10-5 | 1 x 10-1 | 1 x 103 |
| Ac-228 | 6 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Ameryk (95) | | | | |
| Am-241 | 1 x 101 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Am-242m (a) | 1 x 101 | 1 x 10-3 | 1 x 100 (b) | 1 x 104 (b) |
| Am-243 (a) | 5 x 100 | 1 x 10-3 | 1 x 100 (b) | 1 x 103 (b) |
| Antymon (51) | | | | |
| Sb-122 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 104 |
| Sb-124 | 6 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Sb-125 | 2 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Sb-126 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Argon (18) | | | | |
| Ar-37 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 106 | 1 x 108 |
| Ar-39 | 4 x 101 | 2 x 101 | 1 x 107 | 1 x 104 |
| Ar-41 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 109 |
| Arsen (33) | | | | |
| As-72 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| As-73 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| As-74 | 1 x 100 | 9 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| As-76 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| As-77 | 2 x 101 | 7 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Astat (85) | | | | |
| At-211 (a) | 2 x 101 | 5 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Azot (7) | | | | |
| N-13 | 9 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 109 |
| Bar (56) | | | | |
| Ba-131 (a) | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Ba-133 | 3 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Ba-133m | 2 x 101 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Ba-140(a) | 5 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 (b) | 1 x 105 (b) |
| Bekerel (97) | | | | |
| Bk-247 | 8 x 100 | 8 x 10-4 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Bk-249 (a) | 4 x 101 | 3 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Beryl (4) | | | | |
| Be-10 | 4 x 101 | 6 x 10-1 | 1 x 104 | 1 x 106 |
| Be-7 | 2 x 101 | 2 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Bizmut (83) | | | | |
| Bi-205 | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Bi-206 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Bi-207 | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Bi-210 | 1 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Bi-210m (a) | 6 x 10-1 | 2 x 10-2 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Bi-212(a) | 7 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 (b) | 1 x 105(b) |
| Brom (35) | | | | |
| Br-76 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Br-77 | 3 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Br-82 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Cer (58) | | | | |
| Ce-139 | 7 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Ce-141 | 2 x 101 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Ce-143 | 9 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Ce-144 (a) | 2 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 102 (b) | 1 x 105 (b) |
| Cez (55) | | | | |
| Cs-129 | 4 x 100 | 4 x 100 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Cs-131 | 3 x 101 | 3 x 101 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Cs-132 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Cs-134 | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Cs-134m | 4 x 101 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 105 |
| Cs-135 | 4 x 101 | 1 x 100 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Cs-136 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Cs-137 (a) | 2 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 101 (b) | 1 x 104 (b) |
| Chlor (17) | | | | |
| Cl-36 | 1 x 101 | 6 x 10-1 | 1 x 104 | 1 x 106 |
| Cl-38 | 2 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Chrom (24) | | | | |
| Cr-51 | 3 x 101 | 3 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Cyna (50) | | | | |
| Sn-113 (a) | 4 x 100 | 2 x 100 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Sn-117m | 7 x 100 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Sn-119m | 4 x 101 | 3 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Sn-121m (a) | 4 x 101 | 9 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Sn-123 | 8 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Sn-125 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Sn-126 (a) | 6 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Cynk (30) | | | | |
| Zn-65 | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Zn-69 | 3 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 104 | 1 x 106 |
| Zn-69m (a) | 3 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Cyrkon (40) | | | | |
| Zr-88 | 3 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Zr-93 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 103 (b) | 1 x 107 (b) |
| Zr-95 (a) | 2 x 100 | 8 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Zr-97 (a) | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 (b) | 1 x 105 (b) |
| Dysproz (66) | | | | |
| Dy-159 | 2 x 101 | 2 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Dy-165 | 9 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Dy-166 (a) | 9 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Erb (68) | | | | |
| Er-169 | 4 x 101 | 1 x 100 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Er-171 | 8 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Europ (63) | | | | |
| Eu-147 | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Eu-148 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Eu-149 | 2 x 101 | 2 x 101 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Eu-150 (długożyciowy) | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Eu-150 (krótkożyciowy) | 2 x 100 | 7 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Eu-152 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Eu-152m | 8 x 10-1 | 8 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Eu-154 | 9 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Eu-155 | 2 x 101 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Eu-156 | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Fluor (9) | | | | |
| F-18 | 1 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Fosfor (15) | | | | |
| P-32 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 105 |
| P-33 | 4 x 101 | 1 x 100 | 1 x 105 | 1 x 108 |
| Gadolin (64) | | | | |
| Gd-146 (a) | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Gd-148 | 2 x 101 | 2 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Gd-153 | 1 x 101 | 9 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Gd-159 | 3 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Gal (31) | | | | |
| Ga-67 | 7 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Ga-68 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Ga-72 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| German (32) | | | | |
| Ge-68 (a) | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Ge-71 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 108 |
| Ge-77 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Glin (13) | | | | |
| Al-26 | 1 x 10-1 | 1 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Hafn (72) | | | | |
| Hf-172 (a) | 6 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Hf-175 | 3 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Hf-181 | 2 x 100 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Hf-182 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Holm(67) |
| Ho-166 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 105 |
| Ho-166m | 6 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Ind (49) |
| In-111 | 3 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| In-113m | 4 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| In-114m (a) | 1 x 101 | 5 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| In-115m | 7 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Iryd (77) |
| Ir-189 (a) | 1 x 101 | 1 x 101 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Ir-190 | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Ir-192 | 1 x 100(c) | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Ir-194 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Herb(70) |
| Yb-169 | 4 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Yb-175 | 3 x 101 | 9 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Itr (39) |
| Y-87 (a) | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Y-88 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Y-90 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 105 |
| Y-91 | 6 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Y-91m | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Y-92 | 2 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Y-93 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Jod (53) |
| I-123 | 6 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| I-124 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| I-125 | 2 x 101 | 3 x 100 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| I-126 | 2 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| I-129 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 102 | 1 x 105 |
| I-131 | 3 x 100 | 7 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| I-132 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| I-133 | 7 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| I-134 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| I-135 (a) | 6 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Kadm (48) |
| Cd-109 | 3 x 101 | 2 x 100 | 1 x 104 | 1 x 106 |
| Cd-113m | 4 x 101 | 5 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Cd-115 (a) | 3 x 100 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Cd-115m | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Kaliforn (98) | | | | |
| Cf-248 | 4 x 101 | 6 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Cf-249 | 3 x 100 | 8 x 10-4 | 1 x 100 | 1 x 103 |
| Cf-250 | 2 x 101 | 2 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Cf-251 | 7 x 100 | 7 x 10-4 | 1 x 100 | 1 x 103 |
| Cf-252 | 1 x 10-1 | 3 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Cf-253 (a) | 4 x 101 | 4 x 10-2 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Cf-254 | 1 x 10-3 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 103 |
| Kiur (96) | | | | |
| Cm-240 | 4 x 101 | 2 x 10-2 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Cm-241 | 2 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Cm-242 | 4 x 101 | 1 x 10-2 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Cm-243 | 9 x 100 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Cm-244 | 2 x 101 | 2 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Cm-245 | 9 x 100 | 9 x 10-4 | 1 x 100 | 1 x 103 |
| Cm-246 | 9 x 100 | 9 x 10-4 | 1 x 100 | 1 x 103 |
| Cm-247 (a) | 3 x 100 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Cm-248 | 2 x 10-2 | 3 x 10-4 | 1 x 100 | 1 x 103 |
| Kobalt (27) | | | | |
| Co-55 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Co-56 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Co-57 | 1 x 101 | 1 x 101 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Co-58 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Co-58m | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Co-60 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Krypton (36) | | | | |
| Kr-79 | 4 x 100 | 1 x 100 | 1 x 103 | 1 x 105 |
| Kr-81 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Kr-85 | 1 x 101 | 1 x 101 | 1 x 105 | 1 x 104 |
| Kr-85m | 8 x 100 | 3 x 100 | 1 x 103 | 1 x 1010 |
| Kr-87 | 2 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 102 | l x 109 |
| Krzem (14) | | | | |
| Si-31 | 6 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Si-32 | 4 x 101 | 5 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Ksenon (54) | | | | |
| Xe-122 (a) | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 109 |
| Xe-123 | 2 x 100 | 7 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 109 |
| Xe-127 | 4 x 100 | 2 x 100 | 1 x 103 | 1 x 105 |
| Xe-131m | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 104 |
| Xe-133 | 2 x 101 | 1 x 101 | 1 x 103 | 1 x 104 |
| Xe-135 | 3 x 100 | 2 x 100 | 1 x 103 | 1 x 1010 |
| Lantan (57) | | | | |
| La-137 | 3 x 101 | 6 x 100 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| La-140 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Lutet (71) | | | | |
| Lu-172 | 6 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Lu-173 | 8 x 100 | 8 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Lu-174 | 9 x 100 | 9 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Lu-174m | 2 x 101 | 1 x 101 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Lu-177 | 3 x 101 | 7 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Magnez (12) | | | | |
| Mg-28 (a) | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Mangan (25) | | | | |
| Mn-52 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Mn-53 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 104 | 1 x 109 |
| Mn-54 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Mn-56 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Miedź (29) | | | | |
| Cu-64 | 6 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Cu-67 | 1 x 101 | 7 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Molibden (42) | | | | |
| Mo-93 | 4 x 101 | 2 x 101 | 1 x 103 | 1 x 108 |
| Mo-99 (a) | 1 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Neodym (60) | | | | |
| Nd-147 | 6 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Nd-149 | 6 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Neptun (93) | | | | |
| Np-235 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Np-236 (długożyciowy | 9 x 100 | 2 x 10-2 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Np-236 (krótkożyciowy) | 2 x 101 | 2 x 100 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Np-237 | 2 x 101 | 2 x 10-3 | 1 x 100 (b) | 1 x 103 (b) |
| Np-239 | 7 x 100 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Nikiel (28) | | | | |
| Ni-59 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 104 | 1 x 108 |
| Ni-63 | 4 x 101 | 3 x 101 | 1 x 105 | 1 x 108 |
| Ni-65 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Niob (41) | | | | |
| Nb-93m | 4 x 101 | 3 x 101 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Nb-94 | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Nb-95 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Nb-97 | 9 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Ołów (82) | | | | |
| Pb-201 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Pb-202 | 4 x 101 | 2 x 101 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Pb-203 | 4 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Pb-205 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Pb-210 (a) | 1 x 100 | 5 x 10-2 | 1 x 101 (b) | 1 x 104 (b) |
| Pb-212 (a) | 7 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 101 (b) | 1 x 105 (b) |
| Osm (76) | | | | |
| Os-185 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Os-191 | 1 x 101 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Os-191m | 4 x 101 | 3 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Os-193 | 2 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Os-194 (a) | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Pallad (46) | | | | |
| Pd-103 (a) | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 103 | 1 x 108 |
| Pd-107 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 105 | 1 x 108 |
| Pd-109 | 2 x 100 | 5 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Platyna (78) | | | | |
| Pt-188 (a) | 1 x 100 | 8 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Pt-191 | 4 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Pt-193 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Pt-193m | 4 x 101 | 5 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Pt-195m | 1 x 101 | 5 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Pt-197 | 2 x 101 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Pt-197m | 1 x 101 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Pluton (94) | | | | |
| Pu-236 | 3 x 101 | 3 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Pu-237 | 2 x 101 | 2 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Pu-238 | 1 x 101 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Pu-239 | 1 x 101 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Pu-240 | 1 x 101 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 103 |
| Pu-241 (a) | 4 x 101 | 6 x 10-2 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Pu-242 | 1 x 101 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Pu-244 (a) | 4 x 10-1 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Polon (84) | | | | |
| Po-210 | 4 x 101 | 2 x 10-2 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Potas (19) | | | | |
| K-40 | 9 x 10-1 | 9 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| K-42 | 2 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| K-43 | 7 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Prazeodym (59) | | | | |
| Pr-142 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Pr-143 | 3 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 104 | 1 x 106 |
| Promet (61) | | | | |
| Pm-143 | 3 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Pm-144 | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Pm-145 | 3 x 101 | 1 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Pm-147 | 4 x 101 | 2 x 100 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Pm-148m (a) | 8 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Pm-149 | 2 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Pm-151 | 2 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Protaktyn (91) | | | | |
| Pa-230 (a) | 2 x 100 | 7 x 10-2 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Pa-231 | 4 x 100 | 4 x 10-4 | 1 x 100 | 1 x 103 |
| Pa-233 | 5 x 100 | 7 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Rad (88) | | | | |
| Ra-223 (a) | 4 x 10-1 | 7 x 10-3 | 1 x 102 (b) | 1 x 105 (b) |
| Ra-224 (a) | 4 x 10-1 | 2 x 10-2 | 1 x 101 (b) | 1 x 105 (b) |
| Ra-225 (a) | 2 x 10-1 | 4 x 10-3 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Ra-226 (a) | 2 x 10-1 | 3 x 10-3 | 1 x 101 (b) | 1 x 104 (b) |
| Ra-228 (a) | 6 x 10-1 | 2 x 10-2 | 1 x 101 (b) | 1 x 105 (b) |
| Radon (86) | | | | |
| Rn-222 (a) | 3 x 10-1 | 4 x 10-3 | 1 x 101 (b) | 1 x 108 (b) |
| Ren (75) | | | | |
| Re (naturalny) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 106 | 1 x 109 |
| Re-184 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Re-184m | 3 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Re-186 | 2 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Re-187 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 106 | 1 x 109 |
| Re-188 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Re-189 (a) | 3 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Rod (45) | | | | |
| Rh-101 | 4 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Rh-102 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Rh-102m | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Rh-103m | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 108 |
| Rh-105 | 1 x 101 | 8 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Rh-99 | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Rtęć (80) | | | | |
| Hg-194 (a) | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Hg-195m (a) | 3 x 100 | 7 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Hg-197 | 2 x 101 | 1 x 101 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Hg-197m | 1 x 101 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Hg-203 | 5 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Rubid (37) | | | | |
| Rb (naturalny) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Rb-81 | 2 x 100 | 8 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Rb-83 (a) | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Rb-84 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Rb-86 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Rb-87 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Ruten (44) | | | | |
| Ru-103 (a) | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Ru-105 | 1 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Ru-106 (a) | 2 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 102 (b) | 1 x 105 (b) |
| Ru-97 | 5 x 100 | 5 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Samar (62) | | | | |
| Sm-145 | 1 x 101 | 1 x 101 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Sm-147 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Sm-151 | 4 x 101 | 1 x 101 | 1 x 104 | 1 x 108 |
| Sm-153 | 9 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Selen (34) | | | | |
| Se-75 | 3 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Se-79 | 4 x 101 | 2 x 100 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Siarka (16) | | | | |
| S-35 | 4 x 101 | 3 x 100 | 1 x 105 | 1 x 108 |
| Skand (21) | | | | |
| Sc-44 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Sc-46 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Sc-47 | 1 x 101 | 7 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Sc-48 | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Sód (11) | | | | |
| Na-22 | 5 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Na-24 | 2 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Srebro (47) | | | | |
| Ag-105 | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Ag-108m (a) | 7 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x101 (b) | 1 x 106 (b) |
| Ag-110m (a) | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Ag-111 | 2 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Stront (38) | | | | |
| Sr-82 (a) | 2 x 10-1 | 2 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Sr-85 | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Sr-85m | 5 x 100 | 5 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Sr-87m | 3 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Sr-89 | 6 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Sr-90 (a) | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 102 (b) | 1 x 104 (b) |
| Sr-91 (a) | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Sr-92 (a) | 1 x 100 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Tall (81) | | | | |
| Tl-200 | 9 x 10-1 | 9 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Tl-201 | 1 x 101 | 4 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Tl-202 | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Tl-204 | 1 x 101 | 7 x 10-1 | 1 x 104 | 1 x 104 |
| Tantal (73) | | | | |
| Ta-178(długożyciowy) | 1 x 100 | 8 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Ta-179 | 3 x 10-1 | 3 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Ta-182 | 9 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Technet (43) | | | | |
| Tc-95m (a) | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Tc-96 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Tc-96m (a) | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Tc-97 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 103 | 1 x 108 |
| Tc-97m | 4 x 101 | 1 x 100 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Tc-98 | 8 x 10-1 | 7 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Tc-99 | 4 x 101 | 9 x 10-1 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Tc-99m | 1 x 101 | 4 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Tellur (52) | | | | |
| Te-121 | 2 x 100 | 2 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Te-121m | 5 x 100 | 3 x 100 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Te-123m | 8 x 100 | 1 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Te-125m | 2 x 101 | 9 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Te-127 | 2 x 101 | 7 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Te-127m (a) | 2 x 101 | 5 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Te-129 | 7 x 10-1 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Te-129m (a) | 8 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Te-131m (a) | 7 x 10-1 | 5 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Te-132 (a) | 5 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Terb (65) | | | | |
| Tb-157 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Tb-158 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Tb-160 | 1 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Tor (90) | | | | |
| Th (naturalny) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 100 (b) | 1 x 103 (b) |
| Th-227 | 1 x 101 | 5 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Th-228 (a) | 5 x 10-1 | 1 x 10-3 | 1 x 100 (b) | 1 x 104 (b) |
| Th-229 | 5 x 100 | 5 x 10-4 | 1 x 100 (b) | 1 x 103 (b) |
| Th-230 | 1 x 101 | 1 x 10-3 | 1 x 100 | 1 x 104 |
| Th-231 | 4 x 101 | 2 x 10-2 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| Th-232 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 101 | 1 x l04 |
| Th-234 (a) | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 103 (b) | 1 x 105 (b) |
| Tryt(1) | | | | |
| T(H-3) | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 106 | 1 x 109 |
| Tul (69) | | | | |
| Tm-167 | 7 x 100 | 8 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Tm-170 | 3 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 103 | 1 x 106 |
| Tm-171 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 108 |
| Tytan (22) | | | | |
| Ti-44 (a) | 5 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| Uran (92) | | | | |
| U (naturalny) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 100 (b) | 1 x 103 (b) |
| U (wzbogacony do 20% lub mniej) (g) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 100 | 1 x 103 |
| U (zubożony) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 100 | 1 x 103 |
| U-230 (powolne wchłanianie do płuc) (a),(f) | 3 x 101 | 3 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| U-230 (szybkie wchłanianie do płuc) (a),(d) | 4 x 101 | 1 x 10-1 | 1 x 101 (b) | 1 x 105 (b) |
| U-230 (średnie wchłanianie do płuc) (a),(e) | 4 x 101 | 4 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| U-232 (powolne wchłanianie do płuc) (f) | 1 x 101 | 1 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| U-232 (szybkie wchłanianie do płuc) (d) | 4 x 101 | 1 x 10-2 | 1 x 100 (b) | 1 x 103 (b) |
| U-232 (średnie wchłanianie do płuc) (e) | 4 x 101 | 7 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| U-233 (powolne wchłanianie do płuc) (f) | 4 x 101 | 6 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x l05 |
| U-233 (szybkie wchłanianie do płuc) (d) | 4 x 101 | 9 x 10-2 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| U-233 (średnie wchłanianie do płuc) (e) | 4 x 101 | 2 x 10-2 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| U-234 (powolne wchłanianie do płuc) (f) | 4 x 101 | 6 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| U-234 (szybkie wchłanianie do płuc) (d) | 4 x 101 | 9 x 10-2 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| U-234 (średnie wchłanianie do płuc) (e) | 4 x 101 | 2 x 10-2 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| U-235 (wszystkie rodzaje wchłonięć do płuc) (a),(d),(e),(f) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 101 (b) | 1 x 104 (b) |
| U-236 (powolne wchłanianie do płuc) (f) | 4 x 101 | 6 x 10-3 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| U-236 (szybkie wchłanianie do płuc) (d) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 101 | 1 x 104 |
| U-236 (średnie wchłanianie do płuc) (e) | 4 x 101 | 2 x 10-2 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| U-238 (wszystkie rodzaje wchłonięć do płuc) (d),(e),(f) | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 101 (b) | 1 x 104 (b) |
| Wanad (23) | | | | |
| V-48 | 4 x 10-1 | 4 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 105 |
| V-49 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Wapń (20) | | | | |
| Ca-41 | bez ograniczenia | bez ograniczenia | 1 x 105 | 1 x 107 |
| Ca-45 | 4 x 101 | 1 x 100 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Ca-47 (a) | 3 x 100 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Węgiel (6) | | | | |
| C-11 | 1 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| C-14 | 4 x 101 | 3 x 100 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| Wolfram (74) | | | | |
| W-178 (a) | 9 x 100 | 5 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| W-181 | 3 x 101 | 3 x 101 | 1 x 103 | 1 x 107 |
| W-185 | 4 x 101 | 8 x 10-1 | 1 x 104 | 1 x 107 |
| W-187 | 2 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| W-188 (a) | 4 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
| Złoto (79) | | | | |
| Au-193 | 7 x 100 | 2 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Au-194 | 1 x 100 | 1 x 100 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Au-195 | 1 x 101 | 6 x 100 | 1 x 102 | 1 x 107 |
| Au-198 | 1 x 100 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Au-199 | 1 x 101 | 6 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 106 |
| Żelazo (26) | | | | |
| Fe-52 (a) | 3 x 10-1 | 3 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Fe-55 | 4 x 101 | 4 x 101 | 1 x 104 | 1 x 106 |
| Fe-59 | 9 x 10-1 | 9 x 10-1 | 1 x 101 | 1 x 106 |
| Fe-60 (a) | 4 x 101 | 2 x 10-1 | 1 x 102 | 1 x 105 |
(a) Wartości A1 i A2 uwzględniają udział izotopów pochodnych o okresie półrozpadu mniejszym niż 10 dni.
(b) Izotopy macierzyste i ich pochodne znajdujące się w stanie równowagi wiekowej, wymienione są poniżej:
Sr-90 Y-90
Zr-93 Nb-93m
Zr-97 Nb-97
Ru-106 Rh-106
Cs-137 Ba-137m
Ce-134 La-134
Ce-144 Pr-144
Ba-140 La-140
Bi-212 Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Pb-210 Bi-210, Po-210
Pb-212 Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Rn-220 Po-216
Rn-222 Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214
Ra-223 Rn-219, Po-215, Pb-211, Bi-211, Tl-207
Ra-224 Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Ra-226 Rn-222, Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214, Pb-210, Bi-210, Po-210
Ra-228 Ac-228
Th-226 Ra-222, Rn-218, Po-214
Th-228 Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb212, Bi-212, Tl208 (0,36), Po-212 (0,64)
Th-229 Ra-225, Ac-225, Fr-221, At-217, Bi-213, Po-213, Pb-209
Th-nat. Ra-228, Ac-228, Th-228, Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
Th-234 Pa-234m
U-230 Th-226, Ra-222, Rn-218, Po-214
U-232 Th-228, Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208 (0,36), Po-212 (0,64)
U-235 Th-231
U-238 Th-234, Pa-234m
U-nat. Th-234, Pa-234m, U-234, Th-230, Ra-226, Rn-222, Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214, Pb-210, Bi-210, Po-210
U-240 Np-240m
Np-237 Pa-233
Am-242m Ami-242
Am-243 Np-239
(c) Ilość może być określona na podstawie pomiaru szybkości rozpadu lub pomiaru poziomu promieniowania, w określonej odległości od źródła.
(d) Wartości te stosuje się tylko do związków uranu, które mają postać chemiczną UF6, UO2F2 i UO2(NO3)2, zarówno w normalnych warunkach transportu, jak i awaryjnych.
(e) Wartości te stosuje się tylko do związków uranu, które mają postać chemiczną UO3, UF4, UCl4 i do jego związków sześciowartościowych, zarówno w normalnych, jak i awaryjnych warunkach transportu.
(f) Wartości te stosuje się do wszystkich związków uranu, innych niż wymienione powyżej pod (d) i (e).
(g) Wartości te stosuje się tylko do nienapromieniowanego uranu.
2.2.7.7.2.2 Dla pojedynczych izotopów promieniotwórczych, które nie są wymienione w tabeli 2.2.7.7.2.1, określenie podstawowych wartości dla izotopu, o których mowa pod 2.2.7.7.2.1, wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, a przy przewozie międzynarodowym - zatwierdzenia wielostronnego. Jeżeli znana jest postać chemiczna każdego izotopu promieniotwórczego, to dopuszcza się stosowanie wartości A2, przy uwzględnieniu klasy rozpuszczalności izotopu zalecanej przez Międzynarodową Komisję Ochrony Radiologicznej, pod warunkiem, że bierze się pod uwagę postać chemiczną izotopu w normalnych warunkach transportu, jak również w warunkach awaryjnych. Alternatywnie, bez uzyskiwania zatwierdzenia właściwej władzy, mogą być wykorzystywane podstawowe wartości dla izotopów promieniotwórczych, podane w tabeli 2.2.7.7.2.2
Tabela 2.2.7.7.2.2
PODSTAWOWE WARTOŚCI DLA NIEZNANYCH IZOTOPÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH LUB MIESZANIN
| Zawartość promieniotwórcza | A1 (TBq) | A2 (TBq) | Stężenie promieniotwórcze dla materiałów niepodlegających przepisom (Bq/g) | Aktywność graniczna dla przesyłki niepodlegającej przepisom (Bq) |
| Stwierdzona jedynie obecność izotopów emitujących promieniowanie beta lub gamma | 0,1 | 0,02 | 1 x 101 | 1 x 104 |
| Stwierdzona jedynie obecność izotopów promieniotwórczych emitujących promieniowanie alfa | 0,2 | 9 x 10-5 | 1 x 10-1 | 1 x 103 |
| Brak odpowiednich danych | 0,001 | 9 x 10-5 | 1 x 10-1 | 1 x 103 |
2.2.7.7.2.3 Przy obliczaniu wartości A1 i A2 dla izotopu promieniotwórczego niewymienionego w tabeli 2.2.7.7.2.1, pojedynczy szereg rozpadu promieniotwórczego, w którym izotopy promieniotwórcze znajdują się w naturalnych proporcjach, i w którym żaden z pochodnych izotopów promieniotwórczych nie ma okresu półrozpadu dłuższego niż 10 dni lub dłuższego od okresu półrozpadu promieniotwórczego izotopu macierzystego, powinien być rozpatrywany tak, jak pojedynczy izotop promieniotwórczy. Aktywność przyjmowana do obliczeń i stosowane wartości A1 lub A2 powinny odpowiadać wartościom macierzystego izotopu promieniotwórczego. W przypadku szeregów rozpadu promieniotwórczego, w których jakikolwiek izotop promieniotwórczy ma okres półrozpadu dłuższy niż 10 dni lub dłuższy od okresu półrozpadu macierzystego izotopu promieniotwórczego, macierzysty izotop promieniotwórczy oraz pochodne izotopy promieniotwórcze powinny być rozpatrywane jako mieszanina różnych izotopów.
2.2.7.7.2.4 W przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, podstawowe wartości dla izotopu promieniotwórczego, o których mowa pod 2.2.7.7.2.1, mogą być wyznaczone następująco:
gdzie:
f(i) jest częścią aktywności lub stężenia promieniotwórczego i-tego izotopu w mieszaninie;
X(i) jest odpowiednią wartością A1 lub A2, lub stężeniem promieniotwórczym dla materiałów niepodlegającym przepisom lub graniczną aktywnością dla przesyłki niepodlegającej przepisom, dla i-tego izotopu promieniotwórczego; oraz
Xm jest wyznaczoną wartością A1 lub A2 lub stężeniem promieniotwórczym dla materiału niepodlegającemu przepisom albo, w przypadku mieszaniny, graniczną aktywnością dla przesyłki niepodlegającej przepisom.
2.2.7.7.2.5 Jeżeli znany jest każdy izotop promieniotwórczy, ale nie są znane aktywności niektórych z nich, to izotopy te można grupować, a we wzorach podanych pod 2.2.7.7.2.4 i 2.2.7.7.1.4.2, stosować najmniejszej wartości podstawowe dla izotopu promieniotwórczego w każdej grupie. Grupy te można tworzyć biorąc pod uwagę aktywność całkowitą promieniowania alfa i aktywność całkowitą promieniowania beta/gamma, jeżeli aktywności te są znane, stosując najmniejsze wartości podstawowe, odpowiednio dla emiterów promieniowania alfa lub dla emiterów promieniowania beta/gamma.
2.2.7.7.2.6 W przypadku pojedynczych izotopów promieniotwórczych lub mieszaniny izotopów, dla których nie ma odpowiednich danych, powinny być stosowane wartości podane w tabeli 2.2.7.7.2.2.
2.2.7.8 Graniczne wartości wskaźnika transportowego (TI), wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) oraz poziomu promieniowania dla sztuk przesyłki i opakowań zbiorczych
2.2.7.8.1 Z wyjątkiem przesyłek przewożonych na warunkach używania wyłącznego, wskaźnik transportowy każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 10, a wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 50.
2.2.7.8.2 Z wyjątkiem sztuk przesyłki i opakowań zbiorczych przewożonych transportem drogowym na warunkach używania wyłącznego, zgodne z warunkami określonymi pod 7.5.11, CV33(3.5) (a), największy poziom promieniowania w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego nie powinien przekraczać 2 mSv/h.
2.2.7.8.3 Największy poziom promieniowania, w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, przewożonych na warunkach używania wyłącznego, nie powinien przekraczać 10 mSv/h.
2.2.7.8.4 Sztuki przesyłki i opakowania zbiorcze powinny być zaliczone do jednej z kategorii:
I-BIAŁEJ, II-ŻÓŁTEJ lub III-ŻÓŁTEJ, zgodnie z warunkami określonymi w tabeli 2.2.7.8.4 i z następującymi wymaganiami:
(a) dla określenia kategorii sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, powinien być uwzględniony zarówno wskaźnik transportowy, jak i poziom promieniowania na powierzchni. Jeżeli wskaźnik transportowy odpowiada warunkom jednej kategorii, a poziom promieniowania na powierzchni odpowiada warunkom innej kategorii, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze powinny być zakwalifikowane do wyższej kategorii. W tym przypadku kategorię I-BIAŁĄ uważa się za najniższą;
(b) wskaźnik transportowy powinien być określony zgodnie z procedurą podaną pod 2.2.7.6.1.1 i 2.2.7.6.1.2;
(c) jeżeli poziom promieniowania na powierzchni jest większy niż 2 mSv/h, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze powinno być przewożone na warunkach używania wyłącznego, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 7.5.11, CV33(3.5) (a);
(d) sztuka przesyłki przewożona w warunkach specjalnych powinna być zaliczona do kategorii III-ŻÓŁTEJ;
(e) opakowanie zbiorcze, zawierające przesyłki przewożone w specjalnych warunkach, powinno być zaliczone do kategorii III-ŻÓŁTEJ.
Tabela 2.2.7.8.4
KATEGORIE SZTUK PRZESYŁKI I OPAKOWAŃ ZBIORCZYCH
| | Warunki | |
| Wskaźnik transportowy | Maksymalny poziom promieniowania w każdym punkcie powierzchni zewnętrznej | Kategoria |
| 0 a | nie większy od 0,005 mSv/h | I-BIAŁA |
| większy od 0 lecz nie większy od 1a | większy od 0,005 mSv/h lecz nie większy od 0,5 mSv/h | II-ŻÓŁTA |
| większy od 1 lecz nie większy od 10 | większy od 0,5 mSv/h lecz nie większy od 2 mSv/h | III-ŻÓŁTA |
| większy od 10 | większy od 2 mSv/h lecz nie większy od 10 mSv/h | III-ŻÓŁTA b |
a Jeżeli zmierzony wskaźnik transportowy (TI) nie jest większy od 0,05, to jego wartość może być wyrażona jako 0, zgodnie z 2.2.7.6.1.1(c).
b Mają być przewożone na warunkach używania wyłącznego.
2.2.7.9 Wymagania i kontrola przy przewozie wyłączonych sztuk przesyłki
2.2.7.9.1 Wyłączone sztuki przesyłki, które mogą zawierać materiały promieniotwórcze w ilościach ograniczonych, przyrządy, przedmioty przemysłowe określone pod 2.2.7.7.1.2 oraz próżne opakowania określone pod 2.2.7.9.6, mogą być przewożone pod warunkiem spełnienia:
(a) odpowiednich wymagań określonych pod 2.2.7.9.2, 3.3.1 (przepis szczególny 290, jeżeli ma zastosowanie), 4.1.9.1.2, 5.2.1.2, 5.2.1.7.1, 5.2.1.7.2, 5.2.1.7.3, 5.4.1.1.1 (a), 7.5.11 - CV33(5.2) oraz, jeżeli mają zastosowanie, wymagań określonych pod 2.2.7.9.3 do 2.2.7.9.6;
(b) wymagań dla wyłączonych sztuk przesyłki, określonych pod 6.4.4;
(c) w przypadku, gdy wyłączona sztuka przesyłki zawiera materiały rozszczepialne, to powinno mieć zastosowanie jedno z wyłączeń dla materiałów rozszczepialnych, podanych pod 6.4.11.2 i powinno być spełnione wymaganie podane pod 6.4.7.2.
2.2.7.9.2 Poziom promieniowania, w każdym punkcie zewnętrznej powierzchni wyłączonej sztuki przesyłki nie powinien przekraczać 5 µSv/h.
2.2.7.9.3 Materiały promieniotwórcze, które znajdują się w przyrządzie lub innym przedmiocie przemysłowym, albo w ich częściach, których aktywność w wyrobie i sztuce przesyłki nie przekracza wartości określonych odpowiednio w kolumnie (2) i (3) tabeli 2.2.7.7.1.2.1, mogą być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a) poziom promieniowania w odległości 10 cm od każdego punktu zewnętrznej powierzchni nieopakowanego przyrządu lub przedmiotu, jest nie większy niż 0,1 mSv/h; oraz
(b) Każdy przyrząd lub przedmiot jest zaopatrzony w napis "PROMIENIOTWÓRCZY', z wyjątkiem:
(i) radioluminescencyjnych zegarów lub urządzeń;
(ii) wyrobów powszechnego użytku, które albo zostały zatwierdzone przez organ nadzoru zgodnie z 2.2.7.1.2 (d) albo pojedynczy wyrób nie przekracza granicznej aktywności dla przesyłki niepodlegającej przepisom, podanej w kolumnie (5) tabeli 2.2.7.7.2.1, pod warunkiem, że wyroby takie przewożone są w sztukach przesyłki, które na wewnętrznej powierzchni mają napis "PROMIENIOTÓRCZY" naniesiony w taki sposób, aby ostrzegał o obecności materiału promieniotwórczego, po jej otwarciu; oraz
(c) materiał aktywny jest całkowicie zamknięty w nieaktywnych częściach urządzenia (urządzenie, którego jedyną funkcją jest utrzymanie materiału promieniotwórczego, nie może być uważane za przyrząd lub przedmiot przemysłowy).
2.2.7.9.4 Materiały promieniotwórcze w innej formie niż określono pod 2.2.7.9.3, których aktywność nie przekracza wartości podanej w kolumnie (4) tabeli 2.2.7.7.1.2.1, mogą być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a) sztuka przesyłki zachowuje zawartość promieniotwórczą w normalnych warunkach przewozu; oraz
(b) sztuka przesyłki ma na wewnętrznej powierzchni napis "PROMIENIOTWÓRCZY", naniesiony w taki sposób, aby ostrzegał o obecności materiału promieniotwórczego po jej otwarciu.
2.2.7.9.5 Przedmiot, w którym jedynym materiałem promieniotwórczym jest nienapromieniowany uran naturalny, nienapromieniony uran zubożony lub nienapromieniowany tor naturalny, może być przewożony jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru jest umieszczona w nieaktywnej powłoce wykonanej z metalu lub innego trwałego materiału.
2.2.7.9.6 Próżne opakowanie, które uprzednio zawierało materiały promieniotwórcze może być przewożone jako wyłączona sztuka przesyłki, pod warunkiem, że:
(a) jest ono utrzymane w dobrym stanie i jest pewnie zamknięte;
(b) zewnętrzna powierzchnia uranu lub toru, będącego elementem konstrukcyjnym opakowania, pokryta jest powłoką nieaktywną, wykonaną z metalu lub innego trwałego materiału;
(c) poziom skażeń niezwiązanych wewnątrz opakowania, nie przekracza stokrotnej wartosci poziomu określonego pod 4.1.9.1.2; oraz
(d) nie są widoczne jakiekolwiek nalepki, które były umieszczone zgodnie z 5.2.2.1.11.1.
2.2.7.9.7 Następujące przepisy nie mają zastosowania do wyłączonych sztuk przesyłki oraz czynności kontrolnych związanych z ich przewozem:
2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2, 4.1.9.1.3, 4.1.9.1.4, 5.1.3.2, 5.1.5.1.1, 5.1.5.1.2, 5.4.1.1.1 z wyjątkiem (a), 5.4.1.2.5.1, 5.4.1.2.5.2, 5.4.3, 6.4.6.1 oraz 7.5.11 CV 33, z wyjątkiem (5.2).
2.2.7.10 (Zarezerwowane)
2.2.8 Klasa 8 Materiały żrące
2.2.8.1 Kryteria
2.2.8.1.1 Tytuł klasy 8 obejmuje materiały i przedmioty zawierające materiały niniejszej klasy, które wskutek działania chemicznego atakują - w przypadku kontaktu z nimi - tkankę nabłonkową skóry lub błony śluzowej lub, które - w razie wycieku - mogą uszkodzić lub zniszczyć inne towary lub środki transportu. Tytuł niniejszej klasy obejmuje również materiały, które tworzą ciecz żrącą tylko w obecności wody lub wydzielają pary lub mgły żrące w warunkach naturalnej wilgoci powietrza.
2.2.8.1.2 Materiały i przedmioty klasy 8 dzielą się następująco:
C1 - C10 Materiały żrące, niastwarząjące zagrożenia dodatkowego:
C1-C4 kwaśne:
C1 nieorganiczne, ciekłe;
C2 nieorganiczne, stałe;
C3 organiczne, ciekłe;
C4 organiczne, stałe;
C5 - C8 zasadowe:
C5 nieorganiczne, ciekłe;
C6 nieorganiczne, stałe;
C7 organiczne, ciekłe;
C8 organiczne, stałe;
C9 - C10 inne materiały żrące:
C9 ciekłe;
C10 stałe;
C11 Przedmioty;
CF Materiały żrące, zapalne:
CF1 ciekłe;
CF2 stałe;
CS Materiały żrące, samonagrzewające się:
CS1 ciekłe;
CS2 stałe;
CW Materiały żrące, wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy palne;
CW1 ciekłe;
CW2 stałe;
CO Materiały żrące, utleniające:
CO1 ciekłe;
CO2 stałe;
CT Materiały żrące, trujące:
CT1 ciekłe;
CT2 stałe;
CFT Materiały żrące, zapalne, ciekłe, trujące;
COT Materiały żrące, utleniające, trujące.
Klasyfikacja i zaliczanie do grup pakowania
2.2.8.1.3 Materiały klasy 8 powinny być zaliczane do trzech grup pakowania odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia:
I grupa pakowania: materiały silnie żrące;
II grupa pakowania: materiały żrące;
III grupa pakowania: materiały słabo żrące.
2.2.8.1.4 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 8, wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Zaliczenie materiałów do grup pakowania I, II i III, zostało dokonane na podstawie doświadczeń, z uwzględnieniem takich czynników dodatkowych, jak narażenie inhalacyjne (patrz 2.2.8.1.5) i reaktywność z wodą (łącznie z tworzeniem niebezpiecznych produktów rozkładu).
2.2.8.1.5 Materiał lub preparat spełniający kryteria klasy 8, mający toksyczność inhalacyjną dla pyłów i mgieł (LC50) w zakresie I grupy pakowania, a toksyczność doustną lub dermalną na poziomie III grupy pakowania lub niższą, powinien być zaklasyfikowany do klasy 8.
2.2.8.1.6 Materiały, łącznie z mieszaninami, niewymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, mogą być zaklasyfikowane do odpowiedniej pozycji w podrozdziale 2.2.8.3 oraz zaliczone do odpowiedniej grupy pakowania na podstawie oceny czasu trwania kontaktu niezbędnego do spowodowania całkowitej martwicy skóry ludzkiej, zgodnie z kryteriami podanymi pod (a) do (c) poniżej.
Materiały ocenione jako niepowodujące całkowitej martwicy skóry człowieka, powinny być ocenione dodatkowo z punktu widzenia ich potencjalnej możliwości oddziaływania korodującego na niektóre powierzchnie metalowe. Przy zaliczaniu do grup pakowania należy uwzględnić doświadczenia uzyskane w sytuacjach awaryjnego narażenia ludzi. W przypadku braku takich doświadczeń, zaliczanie do grup powinno opierać się na wynikach doświadczeń przeprowadzonych zgodnie z Wytycznymi OECD 4045.
(a) do I grupy pakowania powinny być zaliczone materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia 3 minuty lub krótszym, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 60 minut, licząc od zakończenia narażenia;
(b) do II grupy pakowania powinny być zaliczone materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia dłuższym niż 3 minuty, ale nie dłuższym niż 60 minut, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 14 dni, licząc od zakończenia narażenia;
(c) do III grupy pakowania powinny być zaliczone:
- materiały powodujące całkowitą martwicę nieuszkodzonej skóry po czasie narażenia dłuższym niż 60 minut, ale nie dłuższym niż 4 godziny, stwierdzoną w czasie obserwacji trwającej do 14 dni, licząc od zakończenia narażenia;
- materiały, które są oceniane jako niepowodujące całkowitej martwicy skóry, ale które wykazują działanie korodujące na powierzchnie stalowe lub aluminiowe z szybkością większą niż 6,25 mm na rok w temperaturze badania 55°C. Dla celów badania powinny być stosowane: stal, typu S235JR+CR (1.0037 odpowiednik St 37-2), S275J2G3+CR (1.0144 odpowiednik St 44-3), ISO 3574, Zunifikowany System Numerowania (UNS) G10200 lub SAE 1020, oraz aluminium, nieplaterowane, typów 7075-T6 lub AZ5GU-T6. Odpowiednia metoda badania opisana jest w Podręczniku badań i kryteriów, Część III, Rozdział 37.
______
5 OECD Guidelines for Testing of Chemicals No 404 "Acute Dermal Irritation/Corrosion" (1992).
2.2.8.1.7 Jeżeli materiały klasy 8, w wyniku domieszek, przechodzą do kategorii zagrożeń innych niż te, do których należą materiały wymienione z nazwy w tabeli A w dziale 3.2, to takie mieszaniny i roztwory powinny być zaklasyfikowane do pozycji właściwej ze względu na rzeczywiste natężenie stwarzanego przez nie zagrożenia.
UWAGA: W odniesieniu do klasyfikacji roztworów i mieszanin (takich jak preparaty i odpady), patrz również 2.1.3.
2.2.8.1.8 Na podstawie kryteriów określonych pod 2.2.8.1.6 można również stwierdzić, że roztwór lub mieszanina wymienione z nazwy lub zawierające materiał wymieniony z nazwy nie podlegają przepisom niniejszej klasy.
2.2.8.1.9 Materiały, roztwory i mieszaniny, które:
- nie spełniają kryteriów Dyrektywy 67/548/EEC2 lub 88/379/EEC3, i które nie są zaklasyfikowane jako żrące zgodnie z tymi dyrektywami; oraz
- nie wykazują działania żrącego na stal lub aluminium,
mogą być uważane za nienależące do klasy 8.
UWAGA: UN 1910 tlenek wapniowy i UN 2812 glinian sodowy wymienione w "Przepisach Modelowych ONZ", nie podlegają przepisom ADR.
______
2 Dyrektywa Komisji 67/548/EWG z 27 czerwca 1967r. w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania substancji niebezpiecznych (Official Journal of the European Communities No. L 196 z 16.08.1967, str.1).
3 Dyrektywa Rady 88/379/EWG z 7 czerwca 1988r w sprawie zbliżenia ustaw i innych aktów normatywnych oraz decyzji administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i oznakowania niebezpiecznych preparatów (Official Journal of the European Communities No. L 187 z 16.07.1988, str.14).
2.2.8.2 Materiały niedopuszczone do przewozu
2.2.8.2.1 Materiały klasy 8 chemicznie niestabilne, mogą być dopuszczone do przewozu tylko wówczas, gdy zostały podjęte odpowiednie środki zapobiegające ich niebezpiecznemu rozkładowi lub polimeryzacji podczas przewozu. W tym celu należy w szczególności zapewnić, aby naczynia i cysterny nie zawierały materiałów mogących inicjować takie reakcje.
2.2.8.2.2 Następujące materiały nie powinny być dopuszczone do przewozu:
- UN 1798 WODA KRÓLEWSKA;
- mieszaniny kwasu siarkowego wyczerpane, chemicznie niestabilne;
- mieszaniny nitrujące, chemicznie niestabilne lub mieszaniny odpadowe kwasów azotowego i siarkowego, nie zdenitrowane;
- kwas nadchlorowy w roztworze wodnym o stężeniu powyżej 72% masowych lub mieszaniny kwasu nadchlorowego z cieczami innymi niż woda.
2.2.8.3. Wykaz pozycji grupowych
2.2.9 Klasa 9 Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
2.2.9.1 Kryteria
2.2.9.1.1 Tytuł klasy 9 obejmuje materiały i przedmioty, które podczas przewozu stwarzają zagrożenie inne niż materiały objęte tytułami pozostałych klas.
2.2.9.1.2 Materiały i przedmioty klasy 9 dzielą się następująco:
M1 Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu, mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia;
M2 Materiały i przyrządy, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny;
M3 Materiały wydzielające pary palne;
M4 Akumulatory litowe;
M5 Przedmioty ratownicze;
M6-M8 Materiały zagrażające środowisku:
M6 skażające środowisko wodne, ciekłe;
M7 skażające środowisko wodne, stałe;
M8 drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie;
M9-M10 Materiały o podwyższonej temperaturze:
M9 ciekłe;
M10 stałe;
M11 Inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nieodpowiadające definicjom pozostałych klas.
Definicje i klasyfikacja
2.2.9.1.3 Materiały i przedmioty zaklasyfikowane do klasy 9 wymienione są w tabeli A w dziale 3.2. Klasyfikacja materiałów i przedmiotów niewymienionych z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 do odpowiedniej pozycji tej tabeli lub do pozycji wymienionej w podrozdziale 2.2.9.3 powinna być dokonywana zgodnie z przepisami 2.2.9.1.4 do 2.2.9.1.14 poniżej.
Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu mogą zagrażać zdrowiu
2.2.9.1.4 Materiały, które wdychane w postaci drobnego pyłu mogą zagrażać zdrowiu, obejmują azbest i zawierające go mieszaniny.
Materiały i urządzenia, które w razie pożaru mogą tworzyć dioksyny
2.2.9.1.5 Materiały i urządzenia, które w razie pożaru mogą wydzielać dioksyny, obejmują polichlorowane dwufenyle (PCB), trójfenyle (PCT), polichlorowcowane dwufenyle i trójfenyle oraz zawierające je mieszaniny, a także urządzenia zawierające wymienione materiały lub ich mieszaniny, np.: transformatory, kondensatory.
UWAGA: Mieszaniny zawierające nie więcej niż 50 mg/kg PCB lub PCT nie podlegają przepisom ADR.
Materiały wydzielające pary palne
2.2.9.1.6 Materiały wydzielające pary palne obejmują polimery zawierające materiały ciekłe zapalne o temperaturze zapłonu nieprzekraczającej 55°C.
Akumulatory litowe
2.2.9.1.7 Akumulatory i ogniwa litowe mogą być zaklasyfikowane do klasy 9, jeżeli spełniają wymagania przepisu szczególnego 230 w dziale 3.3. Jeżeli jednak spełniają wymagania przepisu szczególnego 188 w dziale 3.3, to nie podlegają przepisom ADR. Wymienione przedmioty powinny być klasyfikowane zgodnie z procedurami zawartymi w rozdziale 38.3 "Podręcznika badań i kryteriów".
Przedmioty ratownicze
2.2.9.1.8 Przedmioty ratownicze obejmują urządzenia i części pojazdów silnikowych, które spełniają wymagania przepisów szczególnych 235 lub 296 podanych w dziale 3.3.
Materiały zagrażające środowisku
2.2.9.1.9 Materiały zagrażające środowisku obejmują materiały ciekłe i stałe skażające środowisko wodne oraz roztwory i mieszaniny takich materiałów (jak preparaty i odpady), które nie mogą być zaklasyfikowane do innych klas lub do innych pozycji klasy 9 wymienionych w tabeli A w dziale 3.2. Grupa ta obejmuje również drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie.
Materiały skażające środowisko wodne
2.2.9.1.10 Zaklasyfikowanie materiału do pozycji UN 3082 MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O. lub UN 3077 MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O. powinno być dokonane zgodnie z procedurą podaną pod 2.3.5. W odstępstwie od przepisów 2.3.5 materiały, które nie mogą być zaliczone do pozostałych klas ADR ani do innych pozycji klasy 9, i którym - zgodnie z Dyrektywą Rady 67/548/EEC z dnia 27 czerwca 1967r. o przybliżeniu praw, regulacji i przepisów administracyjnych dotyczących klasyfikacji, pakowania i znakowania substancji niebezpiecznych6, wraz ze zmianami - nie przypisano symbolu N - "Niebezpieczny dla środowiska" (zwroty R50; R50/53; R51/53), nie podlegają przepisom ADR.
W odstępstwie od przepisów 2.1.3.8 roztwory i mieszaniny materiałów (takie jak preparaty i odpady), którym przypisano symbol N - "Niebezpieczny dla środowiska" (zwroty R50; R50/53; R51/53) - na podstawie Dyrektywy 67/548/EEC, powinny być zaklasyfikowane wyłącznie do UN 3077 lub UN 3082, o ile - zgodnie z Dyrektywą 1999/45/EC Parlamentu Europejskiego oraz Rady z dnia 31 maja 1999r. o przybliżeniu praw, regulacji i przepisów administracyjnych Państw Członkowskich dotyczących klasyfikacji, pakowania i znakowania preparatów niebezpiecznych7, wraz ze zmianami - przypisano im symbol N - "Niebezpieczny dla środowiska" (zwroty R50; R50/53; R51/53), a nie mogą być one zaliczone do klas od l do 8 ani do żadnej innej pozycji w klasie 9.
______
6 Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr 196, z dnia 16 sierpnia 1967r., str. 1-5.
7 Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 200, z dnia 30 lipca 1999r.,str 1 - 68.
8 Patrz w szczególności Część C Dyrektywy 2001/18/EC Parlamentu Europejskiego oraz Rady dotycząca zamierzonego uwolnienia do środowiska organizmów zmienionych genetycznie, uchylająca Dyrektywę Rady 90/220/EEC (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 106, z dnia 17 kwietnia 2001r., str 8-14), określająca procedury dopuszczenia dla Wspólnot Europejskich.
Drobnoustroje i organizmy zmienione genetycznie
2.2.9.1.11 Drobnoustroje zmienione genetycznie (ang. genetically modified micro-organisms - GMMOs) i organizmy zmienione genetycznie (ang. genetically modified organisms - GMOs) są drobnoustrojami i organizmami, w których materiał genetyczny został zmieniony celowo w sposób nienaturalny, drogą inżynierii genetycznej. Są one zaliczane do klasy 9 (UN 3245), jeżeli nie spełniają definicji materiału zakaźnego, ale są zdolne do przemiany zwierząt, roślin lub materiałów mikrobiologicznych w sposób niebędący wynikiem normalnej naturalnej reprodukcji.
UWAGA 1: GMMOs, które są zakaźne są materiałami klasy 6.2 (UN2814 i 2900).
UWAGA 2: GMMOs lub GMOs nie podlegają przepisom ADR, jeżeli są dopuszczone do stosowania przez właściwe władze państw pochodzenia, tranzytowych i przeznaczenia8.
UWAGA 3: W celu przewozu drobnoustrojów zmienionych genetycznie zaklasyfikowanych do klasy 9 nie powinny być wykorzystywane żywe zwierzęta, z wyjątkiem przypadków, gdy materiały te nie mogą być przewiezione w inny sposób.
2.2.9.1.12 Organizmy zmienione genetycznie, które są znane lub podejrzewane, że są niebezpieczne dla środowiska, powinny być przewożone zgodnie z warunkami określonymi przez właściwą władzę państwa pochodzenia.
Materiały o podwyższonej temperaturze
2.2.9.1.13 Materiały o podwyższonej temperaturze obejmują materiały przewożone lub nadawane do przewozu w stanie ciekłym w temperaturze 100°C lub wyższej, ale - w przypadku materiałów charakteryzujących się temperaturą zapłonu - poniżej tej temperatury. Materiałami o podwyższonej temperaturze są również materiały stałe przewożone lub nadawane do przewozu w temperaturze 240°C lub wyższej.
UWAGA: Materiały o podwyższonej temperaturze mogą być zaklasyfikowane do klasy 9 tylko wówczas, jeżeli nie spełniają kryteriów żadnej innej klasy.
Inne materiały stwarzające zagrożenie podczas przewozu, ale nieodpowiadające definicjom pozostałych klas
2.2.9.1.14 Do klasy 9 zaklasyfikowane są różne inne materiały niebezpieczne niespełniające kryteriów pozostałych klas:
Stałe związki amoniowe o temperaturze zapłonu poniżej 61°C
Podsiarczyny stwarzające małe zagrożenie
Materiały ciekłe bardzo lotne
Materiały wydzielające szkodliwe dymy
Materiały zawierające substancje uczulające
Zestawy chemiczne i zestawy pierwszej pomocy
UWAGA: UN 1845 dwutlenek węgla, stały (suchy lód), UN 2071 azotan amonowy, nawozowy, UN 2216 mączka rybna (odpady rybne), stabilizowana, UN 2807 materiały namagnesowane, UN 3166 silnik spalinowy wewnętrznego spalania lub pojazd, napędzany gazem palnym, lub pojazd napędzany paliwem ciekłym, UN 3171 pojazdy akumulatorowe lub UN 3171 wyposażenie zasilane akumulatorem (mokrym), UN 3334 materiał ciekły, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o., UN 3335 materiał stały, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o. oraz UN 3363 towary niebezpieczne w urządzeniach lub towary niebezpieczne w przyrządach, wymienione w "Modelowych Przepisach ONZ", nie podlegają przepisom ADR.
Zaliczanie do grup pakowania
2.2.9.1.15 Materiały i przedmioty klasy 9 wymienione w tabeli A w dziale 3.2 powinny być zaliczane do jednej z następujących grup pakowania, odpowiednio do stopnia stwarzanego przez nie zagrożenia:
II grupa pakowania: materiały stwarzające średnie zagrożenie
III grupa pakowania: materiały stwarzające małe zagrożenie
2.2.9.2 Materiały i przedmioty niedopuszczone do przewozu
Następujące materiały i przedmioty nie powinny być dopuszczone do przewozu:
- akumulatory litowe, jeżeli nie spełniają odpowiednich warunków określonych w przepisach szczególnych 188, 230 lub 636 w dziale 3.3.
- próżne nieoczyszczone zbiorniki do urządzeń takich jak transformatory i kondensatory, zawierające pozostałości materiałów zaliczonych do UN 2315, 3151 lub 3152.
2.2.9.3 Wykaz pozycji grupowych
Dział 2.3
METODY BADAŃ
2.3.0 Przepisy ogólne
Jeżeli w dziale 2.2 lub w dziale niniejszym nie postanowiono inaczej, to dla potrzeb klasyfikacji materiałów niebezpiecznych należy stosować metody badań podane w "Podręczniku badań i kryteriów".
2.3.1 Badanie na wypacanie materiałów wybuchowych kruszących typu A
2.3.1.1 Materiały wybuchowe kruszące typu A (UN 0081) w przypadku, gdy zawierają więcej niż 40% ciekłych estrów azotanowych, powinny być poddane, poza badaniami wymienionymi w "Podręczniku badań i kryteriów", badaniu na wypacanie.
2.3.1.2 Przyrząd do badania na wypacanie materiałów wybuchowych kruszących (rys. 1 do 3) składa się z wydrążonego cylindra z brązu. Cylinder ten zamknięty z jednej strony płytką z tego samego metalu ma średnicę wewnętrzną 15,7 mm, a głębokość 40 mm. Na obwodzie cylindra znajduje się 20 otworów o średnicy 0,5 mm (w 4 rzędach po 5 otworów).
Walec z brązu o średnicy 15,6 mm i długości całkowitej 52 mm, z czego 48 mm stanowi długość czynną, pełni rolę tłoka, który przesuwa się w pionowo ustawionym cylindrze.
Tłok obciąża się ciężarkiem o masie 2.220 g tak, aby ciśnienie u podstawy cylindra wynosiło 120 kPa (1,20 bara).
2.3.1.3 Mały wałek materiału wybuchowego kruszącego, ważący 5 do 8 g o długości 30 mm i średnicy 15 mm, owija się w bardzo cienką tkaninę i wprowadza do cylindra. Następnie umieszcza się nad nim tłok z ciężarkiem w taki sposób, aby na materiał wybuchowy kruszący działało ciśnienie 120 kPa (1,20 bara). Mierzy się czas, po upływie którego na zewnątrz otworów cylindra pojawiają się pierwsze oleiste kropelki (nitrogliceryny).
2.3.1.4 Materiał wybuchowy kruszący uważa się za spełniający wymagania, jeżeli wypacanie cieczy obserwuje się po okresie dłuższym niż 5 min.; badanie powinno być przeprowadzane w temperaturze 15 do 25°C.
Badanie materiałów wybuchowych kruszących na wypacanie
Rys. 1: Ciężarek w postaci dzwonu; masa 2.220 g do obciążania tłoka wykonanego z brązu. Wymiary podano w mm.
Rys. 2: Tłok cylindryczny wykonany z brązu. Wymiary podano w mm.
Rys. 3: Wydrążony cylinder z brązu, zamknięty z jednej strony. Wymiary podano w mm.
Rys. 1 do 3:
2.3.2 Badania dotyczące mieszanin z nitrowanej celulozy klasy 4.1
2.3.2.1 Nitroceluloza ogrzewana przez pół godziny w temperaturze 132°C, nie powinna wydzielać widocznych żółtobrunatnych dymów tlenków azotu. Temperatura samozapalenia powinna być wyższa od 180°C. Patrz pod 2.3.2.3 do 2.3.2.8, 2.3.2.9 (a) i 2.3.2.10 poniżej.
2.3.2.2 3 g plastyfikowanej nitrocelulozy, wygrzewanej w ciągu l godziny w temperaturze 132°C nie powinny wydzielać widocznych żółtobrunatnych dymów tlenków azotu. Temperatura samozapalenia powinna być wyższa od 170°C. Patrz pod 2.3.2.3 do 2.3.2.8, 2.3.2.9 (a) i 2.3.2.10 poniżej.
2.3.2.3 Metody badań podane poniżej mają zastosowanie wówczas, jeżeli istnieją rozbieżne oceny dotyczące dopuszczenia materiałów do przewozu drogowego.
2.3.2.4 Jeżeli do oceny stabilności chemicznej opisanej powyżej w niniejszym rozdziale stosuje się inne metody lub procedury badawcze, to powinny one dawać wyniki równoważne uzyskanym po zastosowaniu niżej określonych metod.
2.3.2.5 Przy wykonywaniu niżej określonych badań stabilności termicznej temperatura suszarki zawierającej próbkę badaną nie powinna odchylać się od temperatury założonej o więcej niż 2°C; czas badania wynosi 30 lub 60 minut z dokładnością do 2 minut. Suszarka powinna zapewniać osiąganie wymaganej temperatury w czasie nie dłuższym niż 5 minut od chwili umieszczenia w niej próbki.
2.3.2.6 Przed rozpoczęciem badań określonych w 2.3.2.9 i 2.3.2.10, próbki powinny być suszone w suszarce próżniowej (eksykatorze) zawierającej stopiony i granulowany chlorek wapniowy, przez co najmniej 15 godzin w temperaturze otoczenia; próbkę materiału należy układać cienkimi warstwami; z tego powodu materiały niebędące proszkami lub włóknami należy zemleć, rozetrzeć lub rozdrobnić na niewielkie kawałki. Ciśnienie w suszarce powinno być niższe niż 6,5 kPa (0,065 bara).
2.3.2.7 Przed suszeniem w warunkach określonych pod 2.3.2.6 powyżej, materiały wymienione pod 2.3.2.2, powinny być wstępnie suszone w suszarce dobrze wentylowanej, przy stałej temperaturze 70°C; suszenie wstępne powinno trwać do momentu, gdy ubytek masy w ciągu 15 minut będzie mniejszy niż 0,3% masy początkowej.
2.3.2.8 Słabo znitrowana nitroceluloza wymieniona pod 2.3.2.1, powinna być wstępnie suszona w warunkach podanych pod 2.3.2.7 powyżej; suszenie powinno być uzupełnione przez utrzymywanie nitrocelulozy przez co najmniej 15 godzin w eksykatorze zawierającym stężony kwas siarkowy.
2.3.2.9 Badanie stałości chemicznej podczas wygrzewania
(a) Badanie materiału wymienionego w 2.3.2.1 powyżej:
(i) W każdej z dwóch probówek szklanych o rozmiarach:
długość - 350 mm, średnica wewnętrzna - 16 mm, grubość ścianki - 1,5 mm,
umieszcza się 1 g materiału wysuszonego nad chlorkiem wapnia (w razie potrzeby materiał powinien być suszony po uprzednim rozdrobnieniu na kawałki o masie nieprzekraczającej 0,05g każdy).
Obie probówki zamyka się luźno, a następnie umieszcza w suszarce tak, aby było widoczne co najmniej 4/5 ich długości; temperatura w suszarce powinna być utrzymywana na poziomie 132°C przez 30 minut. W tym czasie należy sprawdzać, czy nie wydzielają się tlenki azotu w postaci żółtobrunatnych dymów dobrze widocznych na białym tle.
(ii) Jeżeli dymy takie nie wydzielają się, to materiał uważa się za stabilny.
(b) Badanie nitrocelulozy plastyfikowanej (patrz 2.3.2.2).
(i) 3 g plastyfikowanej nitrocelulozy umieszcza się w szklanych probówkach analogicznie, jak opisano pod (a), a następnie przenosi się je do suszarki i utrzymuje się w stałej temperaturze 132°C.
(ii) Probówki zawierające plastyfikowaną nitrocelulozę utrzymuje się w suszarce przez jedną godzinę. W tym czasie nie powinny wydzielać się widoczne tlenki azotu. Obserwacji i oceny dokonuje się jak pod (a).
2.3.2.10 Temperatura samozapłonu (patrz 2.3.2.1 i 2.3.2.2)
(a) Temperaturę samozapłonu oznacza się ogrzewając 0,2 g materiału umieszczonego w probówce zanurzonej w łaźni ze stopem Wooda. Probówkę umieszcza się w łaźni, po osiągnięciu 100°C. Następnie podnosi się temperaturę łaźni z szybkością 5°C na minutę.
(b) Probówki powinny mieć następujące wymiary:
Długość 125 mm,
średnica wewnętrzna 15 mm,
grubość ścianki 0,5 mm,
i być zanurzone w łaźni na głębokość 20 mm;
(c) Badanie powinno być powtórzone trzykrotnie, przy czym za każdym razem powinna być określana temperatura samozapłonu materiału, tzn. wystąpienia wolnego lub szybkiego spalania, deflagracji lub wybuchu.
(d) Najniższa temperatura ustalona w tych trzech badaniach jest temperaturą samozapalenia.
2.3.3 Badania dotyczące materiałów ciekłych zapalnych klas 3, 6.1 i 8
2.3.3.1 Badania dla oznaczenia temperatury zapłonu
2.3.3.1.1 Temperatura zapłonu powinna być oznaczona w jednym z następujących typów aparatów:
(a) Abel;
(b) Abel-Pensky;
(c) Tag;
(d) Pensky-Martens;
(e) Aparat zgodny z ISO 3679: 1983 lub ISO 3680: 1983.
2.3.3.1.2 Dla określenia temperatury zapłonu farb, gum i podobnych produktów lepkich zawierających rozpuszczalniki, powinny być stosowane tylko aparaty i metody badań odpowiednie dla oznaczenia temperatury zapłonu materiałów ciekłych lepkich, zgodne z następującymi normami:
(a) norma międzynarodowa ISO 3679:1983;
(b) norma międzynarodowa ISO 3680:1983;
(c) norma międzynarodowa ISO 1523:1983;
(d) norma niemiecka DIN 53213: 1978, część I.
2.3.3.1.3 Procedura badawcza powinna odpowiadać metodzie równoważnej albo metodzie nierównoważnej.
2.3.3.1.4 W przypadku metody równoważnej patrz:
(a) norma międzynarodowa ISO 1516:1981;
(b) norma międzynarodowa ISO 3680:1983;
(c) norma międzynarodowa ISO 1523:1983;
(d) norma międzynarodowa ISO 3679:1983.
2.3.3.1.5 W przypadku metody nierównoważnej patrz:
(a) dla aparatu Abla, patrz:
(i) norma brytyjska BS 2000 część 170:1995;
(ii) norma francuska NF MO7-011:1988;
(iii) norma francuska NF T66-009:1969;
(b) dla aparatu Abel-Pensky, patrz:
(i) norma niemiecka DIN 51755, część 1:1974
(dla temperatur od 5°C do 65°C);
(ii) norma niemiecka DIN 51755, część 2:1978
(dla temperatur poniżej 5°C);
(iii) norma francuska NF MO7-036:1984
(c) dla aparatu Tag, patrz: norma amerykańska ASTM D56:1993
(d) dla aparatu Pensky-Martens, patrz:
(i) norma międzynarodowa ISO 2719:1988;
(ii) norma europejska EN 22719 w każdej z jej narodowych wersji
(np. BS 2000, część 404/EN 22719):1994;
(iii) norma amerykańska ASTM D93:1994;
(iv) Institute of Petroleum Standard IP 34:1988
2.3.3.1.6 Metody badań wymienione pod 2.3.3.1.4 i 2.3.3.1.5, powinny być stosowane tylko dla przedziałów temperatury zapłonu wymienionych w poszczególnych metodach. Powinna być uwzględniana możliwość reakcji chemicznej pomiędzy materiałem i uchwytem próbki, w zależności od wybranej metody. Aparat powinien być umieszczany z dala od przeciągów. Ze względów bezpieczeństwa dla nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych (znanych także jako materiały "energetyczne") oraz trujących, powinna być stosowana metoda przewidująca użycie małych próbek, około 2 ml.
2.3.3.1.7 Jeżeli temperatura zapłonu oznaczona metodą nierównoważną wymienioną pod 2.3.3.1.5 wynosi 23±2°C lub 61±2°C, to powinna być potwierdzana dla każdego przedziału temperatury za pomocą metody równoważnej wymienionej pod 2.3.3.1.4.
2.3.3.1.8 W przypadku zakwestionowania klasyfikacji materiału ciekłego zapalnego, klasyfikacja zaproponowana przez nadawcę powinna być zaakceptowana, jeżeli badanie kontrolne temperatury zapłonu daje wynik nieróżniący się więcej niż o 2°C od podanych pod 2.2.3.1 (odpowiednio 23°C i 61°C). Jeżeli różnica jest większa od 2°C, to powinno być przeprowadzone drugie badanie sprawdzające i powinna być przyjęta najniższa wartość temperatury zapłonu spośród uzyskanych w obu pomiarach.
2.3.3.2 Badanie dla oznaczenia zawartości nadtlenku
Przy określaniu zawartości nadtlenku w materiale ciekłym postępuje się następująco:
W kolbie Erlenmayera umieszcza się ilość "p" materiału ciekłego (około 5 g odważonego z dokładnością 0,01 g), przeznaczonego do miareczkowania; dodaje się 20 cm3 bezwodnika kwasu octowego i około 1 g sproszkowanego stałego jodku potasowego; kolbę wstrząsa się i - po 10 minutach - ogrzewa się w ciągu 3 minut do 60°C. Kolbę pozostawia się do ochłodzenia na 5 minut dodając 25 cm3 wody. Następnie odstawia się ją na pół godziny. Wydzielony jod odmiareczkowuje się 0,1 normalnym roztworem tiosiarczanu sodowego, nie dodając wskaźnika; całkowite odbarwienie roztworu wskazuje na koniec reakcji. Jeżeli "n" jest liczbą cm3 zużytego roztworu tiosiarczanu, to zawartość procentową nadtlenku (w przeliczeniu na H2O2) zawartego w próbce uzyskuje się ze wzoru:
2.3.4 Badanie dla oznaczenia podatności na płynięcie
W celu oznaczenia podatności na płynięcie materiałów i mieszanin ciekłych, lepkich lub pastowatych powinna być stosowana następująca metoda badania.
2.3.4.1 Aparat do badań
2.3.4.2 Penetrometr handlowy zgodny z normą ISO 2137:1985, z prętem prowadzącym o masie 47,5 g ± 0,05 g. Płytka sitowa z duraluninium z otworami stożkowatymi ma masę 102,5 g ± 0,05 g (patrz rys. 3). Naczynie penetrometru do umieszczania próbki ma średnicę wewnętrzną od 72 mm do 80 mm.
2.3.4.2 Wykonanie badania
Próbkę wlewa się i zamyka hermetycznie w naczyniu penetrometru co najmniej na pół godziny przed pomiarem. Przed pomiarem (nie więcej niż dwie minuty) naczynie z próbką ogrzewa się do 35°C± 0,5°C i umieszcza się na stoliku penetrometru. Ostrze "S" płytki sitowej przesuwa się aż do kontaktu z cieczą i mierzy się szybkość jego wnikania.
2.3.4.3 Ocena wyników badania
Materiał jest pastowaty, jeżeli po kontakcie ostrza "S" z powierzchnią próbki penetracja wskazywana na czujniku cyfrowym:
(a) jest mniejsza niż 15,0 mm ± 0,3 mm po czasie obciążenia 5 s ± 0,1 s, lub
(b) jest większa niż 15,0 mm ± 0,3 mm, ale dodatkowa penetracja po dalszych 55 s ± 0,5 s jest mniejsza niż 5,0 mm ± 0,5 mm.
UWAGA: W przypadku próbki charakteryzującej się granicą płynięcia, często niemożliwe jest utworzenie w naczyniu penetrującym równomiernej powierzchni i uzyskanie zadawalającego kontaktu z ostrzem "S", warunkującym rozpoczęcie pomiaru. Ponadto, niektóre próbki, wskutek zetknięcia płytki sitowej z jej powierzchnią powodującego jej elastyczną deformację, wykazują pozornie głębszą penetrację podczas pierwszych kilku sekund pomiaru. We wszystkich takich przypadkach może być stosowany sposób oceny określony pod (b) powyżej.
Rysunek 1. Penetrometr
2.3.5 Badania dla oznaczenia ekotoksyczności, zalegania i bioakumulacji materiałów w środowisku wodnym dla zaliczenia ich do klasy 9
UWAGA: Stosowane metody badań powinny być zgodne z przyjętymi przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) i Komisję Europejską (EC). Jeżeli stosowane są inne metody, to powinny być one uznane międzynarodowo jako równoważne do metod badań OECD / EC i powinny być powołane w sprawozdaniu z badań.
2.3.5.1 Toksyczność ostra dla ryb
Celem badania jest oznaczenie stężenia, które powoduje śmierć 50% badanych ryb; LC50 jest to wartość określająca stężenie materiału w wodzie, które powoduje śmierć 50% badanej grupy ryb podczas całego okresu badania trwającego co najmniej 96 godzin. Zatwierdzonymi gatunkami ryb są: Brachydanio rerio, Pimephales promelas i Oncorhynchus mykiss.
Ryby narażone są na działanie materiału badanego dodawanego do wody w różnych stężeniach (+1 kontrola). Obserwacje są prowadzone przez co najmniej 24 godziny. Na zakończenie 96-godzinnej ekspozycji i, jeżeli to możliwe, przy każdej obserwacji oblicza się stężenie powodujące śmierć 50% ryb. Określa się również stężenie niepowodujące skutków (NOEC) w ciągu 96 godzin.
2.3.5.2 Toksyczność ostra dla skorupiaków
Celem badania jest określenie efektywnego stężenia materiału EC50 w wodzie, które 50% rozwielitek czyni niezdolnymi do pływania. Zatwierdzonymi organizmami testowymi są Daphnia magna i Daphnia pulex. Rozwielitki narażane są przez 48 godzin na działanie materiału badanego dodawanego do wody w różnych stężeniach. Określa się również stężenie niepowodujące skutków (NOEC) w ciągu 48 godzin.
2.3.5.3 Hamowanie wzrostu glonów
Celem badania jest określenie skutków działania materiałów chemicznych na wzrost glonów w warunkach normalnych. Porównuje się je, po 72 godzinach, ze zmianami biomasy i szybkości wzrostu glonów występującymi w tych samych warunkach, ale bez udziału badanego materiału chemicznego. Wyniki wyrażane są jako stężenie efektywne, które zmniejsza szybkość wzrostu glonów IC50 r o 50%, a także tworzenie biomasy, IC50 b.
2.3.5.4. Badania podatności na biodegradację
Celem badania jest określenie stopnia biodegradacji w normalnych warunkach tlenowych. Materiał badany dodaje się w małych stężeniach do pożywki zawierającej bakterie tlenowe. Postęp w degradacji jest śledzony przez 28 dni poprzez określanie parametru wymienionego w zastosowanej metodzie badania. Dostępnych jest kilka równoważnych metod badania. Parametrami do oznaczania są: zmniejszenie ilości rozpuszczonego węgla organicznego (DOC), tworzenie dwutlenku węgla (CO2), zmniejszenie zawartości tlenu (O2).
Materiał jest uważany za ulegający łatwo biodegradacji, jeżeli w czasie do 28 dni spełnione są następujące kryteria - pod warunkiem, że w czsie pierwszych 10 dni degradacja pierwotna wzrasta o 10%:
Zmniejszenie DOC: 70%.
Tworzenie CO2: 60% teoretycznego wytwarzania CO2.
Zmniejszenie O2: 60% teoretycznego wymaganego O2.
Badanie może być kontynuowane ponad 28 dni, jeżeli powyższe kryteria nie są spełnione, ale wynik odzwierciedla właściwą biodegradację materiału badanego. Wynik "podatności" jest wymagany zwykle do celów klasyfikacyjnych.
Jeżeli dostępne są tylko dane ChZT (ang.COD) i BZT5 (ang. BOD5), to materiał jest uważany za ulegający łatwo biodegradacji, jeżeli:
BZT5 (Biochemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) jest definiowane jako masa wymaganego rozpuszczonego tlenu w określonej objętości roztworu materiału w procesie utleniania biochemicznego w opisanych warunkach. Wynik wyrażany jest w gramach BZT5 na gram materiału badanego. Zwykły okres badania wynosi 5 dni i jest prowadzony według postępowania określonego normą krajową.
ChZT (Chemiczne Zapotrzebowanie Tlenu) jest miarą utlenialności materiału wyrażoną jako równoważna ilość tlenu zawarta w czynniku utleniającym, zużywanym przez materiał w ustalonych warunkach laboratoryjnych. Wyniki wyrażane są w gramach ChZT na gram materiału. Może być stosowane postępowanie określone normą krajową.
2.3.5.5 Badanie potencjalnej bioakumulacji
2.3.5.5.1 Celem jest określenie potencjalnej bioakumulacji zarówno za pomocą stosunku równowagowego stężenia (c) materiału w rozpuszczalniku do jego stężenia w wodzie, jak i za pomocą współczynnika biostężenia (BCF).
2.3.5.5.2 Stosunek równowagowy stężenia (c) materiału w rozpuszczalniku do jego stężenia w wodzie jest zwykle wyrażane w postaci log10. Rozpuszczalnik i woda powinny tylko nieznacznie mieszać się ze sobą, a materiał nie powinien ulegać dysocjacji w wodzie. Jako rozpuszczalnik stosuje się zwykle n-oktanol.
W przypadku n-oktanolu i wody, wynik oblicza się według wzoru:
gdzie Pow jest współczynnikiem podziału uzyskanym z podzielenia stężenia materiału w n-oktanolu (co) przez stężenie materiału w wodzie (cw). Jeżeli log Pow ł 3,0, to materiał wykazuje podatność do bioakumulacji.
2.3.5.5.3 Współczynnik biostężenia (BCF) jest definiowany, jako stosunek stężenia materiału badanego w rybach testowych (cf) do jego stężenia w wodzie badanej (cw) w stanie równowagi:
Zasada badania polega na wprowadzaniu ryb do roztworu lub zawiesiny o znanych stężeniach materiału badanego w wodzie. Może być stosowany ciągły przepływ lub układ statyczny lub półstatyczny, zgodnie z wybranym sposobem postępowania opierającym się na właściwościach materiału badanego. Ryby narażone są na działanie materiału badanego przez określony czas, po którym następuje okres, podczas którego narażenie już nie występuje. Podczas tego drugiego okresu wykonuje się pomiary tempa wzrostu stężenia materiału badanego w wodzie (np. tempo wydzielania lub oczyszczania).
(Pełne dane dotyczące różnych procedur badawczych i metod obliczania BCF podane są w OECD Guidelines for Testing of Chemicals, metody 305A do 305E, z 12 maja 1981).
2.3.5.5.4 Materiał może mieć log Pow większy od 3 i wartość BCF mniejszą od 100, co wskazuje na małą podatność lub całkowity brak potencjalnej bioakumulacji. W drugim przypadku, wartość BCF dominuje nad log Pow, co wynika ze schematu postępowania pokazanego pod 2.3.5.7.
2.3.5.6 Kryteria
Materiał może być uważany za zanieczyszczający środowisko wodne, jeżeli spełnia jedno z następujących kryteriów:
Najniższa z wartości LC50 po 96 godzinach dla ryb, EC50 po 48 godzinach dla rozwielitek lub IC50 po 72 godzinach dla glonów:
- jest mniejsza lub równa 1 mg/l;
- jest większa od 1 mg/l, ale mniejsza lub równa 10 mg/l, a materiał nie ulega łatwo biodegradacji;
- jest większa od 1 mg/l, ale mniejsza lub równa 10 mg/l, a log Pow jest większy lub równy 3,0 (o ile wyznaczona doświadczalnie wartość BCF Ł 100).
2.3.5.7 Schemat postępowania
* Najniższa wartość LC50 po 96 godzinach, EC50 po 48 godzinach lub IC50 po 72 godzinach.
BCF = współczynnik biostężenia
2.3.6 Klasyfikacja materiałów metaloorganicznych w klasach 4.2 i 4.3
Zgodnie z algorytmem podanym na rysunku 2.3.6, materiały metaloorganiczne mogą być zaklasyfikowane odpowiednio do klasy 4.2 lub 4.3, zależnie od ich właściwości określonych na podstawie testów N.1 do N.5 opisanych w Podręczniku badań i kryteriów, Część III, rozdział 33.
UWAGA 1: Materiały metaloorganiczne mogą być zaklasyfikowane odpowiednio do innych klas, zależnie od ich innych właściwości oraz na podstawie tabeli pierwszeństwa zagrożeń (patrz 2.1.3.10).
UWAGA 2: Palne roztwory związków metaloorganicznych w stężeniach, w których nie są podatne na samorzutne zapalenie lub, w zetknięciu z wodą, nie wydzielają gazów palnych w ilościach niebezpiecznych, są materiałami klasy 3.
CZĘŚĆ 3
WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, PRZEPISY SZCZEGÓLNE ORAZ WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH
Dział 3.1
PRZEPISY OGÓLNE
3.1.1 Wstęp
Poza przepisami wskazanymi w tabeli zawartej w niniejszej części, powinny być dodatkowo przestrzegane wymagania ogólne z każdej części, działu i rozdziału. Wymagania te nie są podane w tabeli. Jeżeli przepis ogólny pozostaje w sprzeczności z przepisem szczególnym, to stosuje się przepis szczególny.
3.1.2 Prawidłowa nazwa przewozowa
UWAGA: W odniesieniu do prawidłowych nazw przewozowych stosowanych przy przewozie próbek, patrz 2.1.4.1.
3.1.2.1 Prawidłowa nazwa przewozowa stanowi część pozycji tabeli A w dziale 3.2 najściślej opisującą wymieniony w niej towar i jest zapisana wielkimi literami (integralną częścią prawidłowej nazwy przewozowej są również: cyfry, litery greckie, przedrostki "sec", "tert" oraz litery "m", "n", "o", "p"). W nawiasie następującym po prawidłowej nazwie przewozowej może być podana nazwa alternatywna, równoważna prawidłowej nazwie przewozowej, np. ETANOL (ALKOHOL ETYLOWY). Części opisowe pozycji tabeli A zapisane małymi literami nie stanowią części prawidłowej nazwy przewozowej.
3.1.2.2 Jeżeli spójniki "i" lub "lub" zapisane są małymi literami lub poszczególne człony nazwy oddzielone są przecinkami, to w dokumencie przewozowym lub w oznakowaniu sztuki przesyłki może nie być konieczne umieszczanie całej nazwy zawartej w danej pozycji. Ma to zastosowanie w szczególności do pozycji, w których pod jednym numerem UN występuje kombinacja różnych nazw. Poniżej podano przykłady ilustrujące wybór prawidłowej nazwy przewozowej dla takich pozycji:
(a) UN 1057 ZAPALNICZKI lub POJEMNIKI DO NAPEŁNIANIA ZAPALNICZEK
- prawidłową nazwą przewozową jest odpowiednia nazwa wybrana z poniższych:
ZAPALNICZKI lub POJEMNIKI DO NAPEŁNIANIA ZAPALNICZEK;
(b) UN 2793 ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z WIERCENIA, PRASOWANIA lub SKRAWANIA w postaci podatnej na samonagrzewanie. Prawidłową nazwą przewozową jest odpowiednia nazwa wybrana z poniższych:
ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z WIERCENIA,
ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z PRASOWANIA,
ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY ZE SKRAWANIA.
Prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona nazwą techniczną towaru zgodnie z 3.1.2.8.1.
3.1.2.3 Prawidłowe nazwy przewozowe mogą być użyte odpowiednio w liczbie pojedynczej lub mnogiej. Ponadto, jeżeli jako część prawidłowej nazwy przewozowej użyte są wyrazy precyzujące, to kolejność ich zapisu w dokumentach lub w oznakowaniu sztuki przesyłki jest dowolna. Na przykład nazwa "DWUMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY" może być zapisana jako "ROZTWÓR WODNY DWUMETYLOAMINY". W odniesieniu do materiałów klasy 1 dopuszcza się stosowanie nazw handlowych lub wojskowych, które zawierają prawidłową nazwę przewozową uzupełnioną opisem.
3.1.2.4 Wiele materiałów występuje pod innymi pozycjami w postaci ciekłej i stałej (patrz definicje materiału ciekłego i materiału stałego, podane pod 1.2.1) lub w postaci stałej i w roztworze. Materiały takie mają odrębne numery UN, mogące nie następować bezpośrednio po sobie1.
______
1 Np. UN 1665 NITROKSYLENY, CIEKŁE i UN 3447 NITROKSYLENY, STAŁE.
3.1.2.5 W przypadku materiału stałego, zgodnego z definicją podaną pod 1.2.1, nadawanego do przewozu w stanie stopionym, prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona wyrazem precyzującym "STOPIONY" (np. ALKILOFENOL, STAŁY, I.N.O., STOPIONY), o ile wyraz ten nie jest już zawarty w nazwie materiału zapisanej wielkimi literami w tabeli A w dziale 3.2.
3.1.2.6 Jeżeli z powodu skłonności materiału do niebezpiecznej reakcji w normalnych warunkach przewozu jego przewóz bez stabilizacji jest zabroniony na podstawie przepisów 2.2.x.2, to prawidłowa nazwa przewozowa materiału ze stabilizatorem powinna zawierać wyraz "STABILIZOWANY(A)" (np. "MATERIAŁ CIEKŁY TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O., STABILIZOWANY"). Wymaganie to nie dotyczy materiałów samoreaktywnych i nadtlenków organicznych oraz przypadków, gdy wymieniony wyraz zawarty jest w nazwie pisanej wielkimi literami, podanej w kolumnie (2) w tabeli A w dziale 3.2.
Jeżeli w celu stabilizacji materiałów zapobiegającej niebezpiecznemu wzrostowi ciśnienia stosuje się kontrolowanie temperatury, to:
(a) dla cieczy: w przypadku TSR niższej lub równej 50°C ma zastosowanie przepis 2.2.41.1.17, przepisy szczególne V8 z działu 7.2 i S4 z działu 8.5 oraz przepisy działu 9.6; w przypadku przewozu w DPPL i w cysternach mają zastosowanie wszystkie przepisy dotyczące UN 3239 (patrz w szczególności 4.1.7.2, instrukcja pakowania IBC520 oraz 4.2.1.13);
(b) dla gazów: warunki przewozu powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
3.1.2.7 Wodziany mogą być przewożone pod prawidłową nazwą przewozową materiału w postaci bezwodnej.
3.1.2.8 Nazwy ogólne lub "inaczej nie określone" (I.N.O.)
3.1.2.8.1 Prawidłowe nazwy przewozowe ogólne i "I.N.O.", którym przyporządkowano przepis szczególny 274 w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinny być uzupełnione nazwą techniczną towarów, o ile przepisy krajowe lub umowa międzynarodowa nie zakazują ujawnienia nazwy materiału podlegającego specjalnej kontroli. W przypadku materiałów wybuchowych klasy 1 opis towaru niebezpiecznego może być uzupełniony nazwami handlowymi lub stosowanymi w wojsku. Nazwy techniczne powinny być podane w nawiasach, bezpośrednio po prawidłowej nazwie przewozowej. Mogą być również dodane wyrazy "zawiera", "zawierający", "mieszanina", "roztwór", itp. oraz zawartość procentowa składnika technicznego, np. "UN 1993 MATERIAŁ CIEKŁY ZAPALNY, I.N.O. (ZAWIERA KSYLEN I BENZEN), 3, II".
3.1.2.8.1.1 Jako nazwa techniczna powinna być użyta zwyczajowa nazwa chemiczna, biologiczna lub inna, aktualnie stosowana w poradnikach naukowych i technicznych, czasopismach i publikacjach. Nie powinny być używane do tego celu nazwy handlowe. W przypadku pestycydów, powinny być używane wyłącznie nazwy zwyczajowe ISO, nazwy zawarte w dokumencie Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) "The WHO Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" lub nazwy substancji aktywnych.
3.1.2.8.1.2 Jeżeli mieszanina towarów niebezpiecznych opisana jest za pomocą jednej z nazw "ogólnych" lub "I.N.O.", dla której ma zastosowanie przepis szczególny 274 podany w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, to należy podać nazwy najwyżej dwóch składników decydujących o zagrożeniu (zagrożeniach) stwarzanych przez taką mieszaninę, chyba, że przepisy krajowe lub umowa międzynarodowa zakazują ich ujawnienia, gdy są to materiały podlegające specjalnej kontroli. Jeżeli sztuka przesyłki zawierająca mieszaninę oznakowana jest nalepką ostrzegawczą wskazującą zagrożenie dodatkowe, to jedna z dwóch nazw technicznych umieszczonych w nawiasach powinna być nazwą składnika powodującego konieczność stosowania tej nalepki.
UWAGA: Patrz 5.4.1.2.2.
3.1.2.8.1.3 Poniżej podano przykłady ilustrujące dobór prawidłowej nazwy przewozowej, uzupełnionej nazwą techniczną materiału, dla pozycji I.N.O. i ogólnej, o których mowa:
UN 2902 PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. (drazoksolon),
UN 3394 MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, PIROFORYCZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ (trójmetylogal).
3.1.2.9 Mieszaniny i roztwory zawierające jeden materiał niebezpieczny
Jeżeli mieszaniny i roztwory powinny być traktowane jako materiały niebezpieczne wymienione z nazwy zgodnie z wymaganiami klasyfikacyjnymi podanymi pod 2.1.3.3, to prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona odpowiednio wyrazem precyzyjącym "ROZTWÓR" lub "MIESZANINA", np. "ACETON, ROZTWÓR". Dodatkowo można podać stężenie roztworu lub mieszaniny, np. "ACETON, ROZTWÓR 75%".
Dział 3.2
WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH
3.2.1 Tabela A: Wykaz towarów niebezpiecznych
Objaśnienia
Przyjęto zasadę, że każdy wiersz tabeli A dotyczy materiału (materiałów) lub przedmiotu (przedmiotów) objętego (objętych) odpowiednim numerem UN. Jednakże, w przypadku materiałów lub przedmiotów, które objęte są jednym numerem UN, ale mają różne właściwości chemiczne, fizyczne lub odmienne warunki przewozu, może występować kilka następujących po sobie wierszy z tym samym numerem UN.
Każda z kolumn tabeli A przeznaczona jest dla określonego zagadnienia, zgodnie ze objaśnieniami podanymi poniżej. Przecięcie kolumny i wiersza (komórka) zawiera informację dotyczącą zagadnienia objętego tą kolumną i odnoszącą się do materiału (materiałów) lub przedmiotu (przedmiotów) objętego (objętych) tym wierszem, przy czym:
- komórki w kolumnach (1) do (4) opisują materiał (materiały) lub przedmiot (przedmioty) objęty (objęte) tym wierszem (informacja dodatkowa w tym zakresie może być podana za pomocą przepisów szczególnych w kolumnie (6));
- kolejne komórki podają odpowiednie przepisy szczególne w formie pełnej informacji lub kodów. Kody wskazują wymagania szczegółowe, które można znaleźć w części, dziale, rozdziale lub podrozdziale wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej. Pusta komórka oznacza, że brak jest przepisów szczególnych i należy stosować tylko przepisy ogólne, albo, że pozostają w mocy ograniczenia przewozowe zawarte w objaśnieniach.
W komórkach nie są podawane przepisy ogólne. Można je znaleźć w części, dziale, rozdziale lub podrozdziale wskazanych w objaśnieniach podanych poniżej dla każdej kolumny.
Objaśnienia do kolumn:
Kolumna (1) "Nr UN"
Zawiera numer UN:
- materiału lub przedmiotu niebezpiecznego, jeżeli został on zaliczony do własnego, szczegółowego numeru UN, lub
- pozycji ogólnej lub i.n.o., do której powinny być zaliczone materiały lub przedmioty niebezpieczne nie wymienione z nazwy, na podstawie kryteriów ("drzew decyzyjnych") podanych w części 2.
Kolumna (2) "Nazwa i opis"
Zawiera, pisaną wielkimi literami, nazwę materiału lub przedmiotu, jeżeli został on zaliczony do własnego, szczegółowego numeru UN, lub nazwę pozycji ogólnej lub i.n.o., do której ten materiał lub przedmiot został zaliczony na podstawie kryteriów ("drzew decyzyjnych") podanych w części 2. Nazwa ta powinna być użyta jako prawidłowa nazwa przewozowa lub, jeżeli jest to wymagane, jako część prawidłowej nazwy przewozowej (w odniesieniu do szczegółów dotyczących prawidłowej nazwy przewozowej, patrz 3.1.2).
Jeżeli dla określonego materiału lub przedmiotu występuje zróżnicowanie klasyfikacji lub warunków przewozu, to po prawidłowej nazwie przewozowej dodawany jest małymi literami opis wyjaśniający zakres danej pozycji w tabeli.
Kolumna (3a) "Klasa"
Zawiera numer klasy, której tytuł obejmuje materiał lub przedmiot niebezpieczny. Numer klasy przypisany jest zgodnie z procedurami i kryteriami części 2.
Kolumna (3b) "Kod klasyfikacyjny"
Zawiera kod klasyfikacyjny materiału lub przedmiotu niebezpiecznego, przy czym:
- dla materiałów lub przedmiotów klasy 1, kod zawiera numer podklasy i literę grupy zgodności, które przypisane są zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi pod 2.2.1.1.4;
- dla materiałów lub przedmiotów klasy 2, kod zawiera numer i literę grupy zagrożenia, które opisane są pod 2.2.2.1.2 i 2.2.2.1.3.
- dla materiałów lub przedmiotów klas 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 8 i 9, kody opisane są pod 2.2.x.1.2.1
- materiały lub przedmioty klasy 7 nie mają kodu klasyfikacyjnego.
Kolumna (4) "Grupa pakowania"
Zawiera numer (I, II lub III) grupy pakowania, do której został zaliczony materiał niebezpieczny. Numery grup pakowania określane są na podstawie procedur i kryteriów podanych w części 2. Niektóre materiały i przedmioty nie są zaliczone do grup pakowania.
Kolumna (5) "Nalepki"
Zawiera numer wzoru nalepki (patrz 5.2.2.2 i 5.3.1.7), która powinna być umieszczona na sztukach przesyłki, kontenerach, kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych, wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC) i pojazdach, przy czym:
- dla materiałów lub przedmiotów klasy 7, symbol 7X oznacza nalepkę według wzoru nr 7A, 7B lub 7C, odpowiednio do kategorii (patrz 2.2.7.8.4 i 5.2.2.1.11.1) lub nalepkę nr 7D (patrz 5.3.1.1.3 i 5.3.1.7.2);
- nalepki według wzoru nr 11 nie są w tej kolumnie wskazywane; stosowanie ich powinno być ustalane każdorazowo na podstawie 5.2.2.1.12.
Przepisy ogólne dotyczące stosowania nalepek (np. numery nalepek i ich umiejscowienie) są podane dla sztuk przesyłki pod 5.2.2.1, a dla kontenerów, kontenerów-cystern, wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC), cystern przenośnych i pojazdów pod 5.3.1.
UWAGA: Powyższe przepisy dotyczące stosowania nalepek mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (6).
Kolumna (6) "Przepisy szczególne"
Zawiera kody numeryczne przepisów szczególnych, które powinny być stosowane. Przepisy te dotyczą szerokiej grupy zagadnień, związanych głównie z zawartością kolumn (1) do (5) (np. zakazów przewozu, wyłączeń spod przepisów, objaśnień dotyczących klasyfikacji materiałów niebezpiecznych w określonej postaci oraz przepisów o dodatkowym oznakowaniu i stosowaniu nalepek). Przepisy te podane są w porządku numerycznym w dziale 3.3. Jeżeli dla danego materiału komórka w kolumnie (6) jest pusta, to w odniesieniu do zawartości kolumn (1) do (5) nie mają zastosowania żadne przepisy szczególne.
Kolumna (7) "Ilości ograniczone"
Zawiera kod alfanumeryczny o następującym znaczeniu:
- "LQ0" oznacza, że w odniesieniu do danego materiału nie mają zastosowania wyłączenia spod przepisów ADR, przewidziane dla opakowanych, ograniczonych ilości materiałów niebezpiecznych;
- pozostałe kody alfanumeryczne zaczynające się od liter "LQ" oznaczają, że w odniesieniu do danego materiału przepisy ADR nie mają zastosowania, jeżeli spełnione są warunki wskazane w dziale 3.4 (warunki ogólne podane pod 3.4.1 oraz, odpowiednio do danego kodu, warunki podane pod 3.4.3, 3.4.4, 3.4.5 i 3.4.6).
Kolumna (8) "Instrukcje pakowania"
Zawiera kody alfanumeryczne obowiązujących instrukcji pakowania, przy czym:
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "P" wskazują instrukcje pakowania dotyczące opakowań i naczyń (z wyjątkiem DPPL i dużych opakowań), a od litery "R" - instrukcje pakowania dotyczące opakowań metalowych lekkich. Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.1, podają opakowania i naczynia, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "P" lub "R", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w opakowaniu;
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "IBC" wskazują instrukcje pakowania dotyczące dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL). Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.2, podają DPPL, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "IBC", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w DPPL;
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "LP" wskazują instrukcje pakowania dotyczące dużych opakowań Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.3, podają duże opakowania, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane. Jeżeli komórka w kolumnie (8) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "LP", to dany materiał niebezpieczny nie może być przewożony w dużym opakowaniu;
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "PR" wskazują instrukcje pakowania dotyczące naczyń ciśnieniowych. Instrukcje te, wymienione w porządku numerycznym pod 4.1.4.4, podają naczynia ciśnieniowe, które są dopuszczone do stosowania. Instrukcje wskazują również, które z ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 oraz przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 i 4.1.9, powinny być stosowane.
UWAGA: Instrukcje pakowania, o których mowa powyżej, mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (9a).
Kolumna (9a) "Szczególne przepisy pakowania"
Zawiera kody alfanumeryczne obowiązujących szczególnych przepisów pakowania, przy czym:
- kody alfanumeryczne dotyczące opakowań i naczyń (z wyjątkiem DPPL dużych opakowań) rozpoczynają się od liter "PP" lub "RR" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.1, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literą "P" lub "R"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "PP" lub "RR", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania;
- kody alfanumeryczne dotyczące DPPL rozpoczynają się od litery "B" lub od liter "BB" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.2, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literami "IBC"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od litery "B" lub liter "BB", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania;
- kody alfanumeryczne dotyczące dużych opakowań rozpoczynają się od litery "L" i wskazują szczególne przepisy pakowania, które powinny być stosowane dodatkowo. Przepisy te podano pod 4.1.4.3, na końcu odpowiednich instrukcji pakowania wskazanych w kolumnie (8) (poprzedzonych literami "LP"). Jeżeli komórka w kolumnie (9a) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od litery "L", to szczególne przepisy pakowania podane na końcu odpowiednich instrukcji nie mają zastosowania.
Kolumna (9b) "Przepisy dotyczące pakowania razem"
Zawiera kody alfanumeryczne, rozpoczynające się od liter "MP", dotyczące obowiązujących przepisów o pakowaniu razem. Przepisy te podano w porządku numerycznym pod 4.1.10. Jeżeli komórka w kolumnie (9b) nie zawiera kodu rozpoczynającego się od liter "MP", to stosuje się tylko przepisy ogólne (patrz 4.1.1.5 i 4.1.1.6).
Kolumna (10) "Instrukcje dla cystern przenośnych i kontenerów do przewozu luzem"
Zawiera kod alfanumeryczny przypisany do instrukcji dla cystern przenośnych, zgodnie z przepisami podanymi pod 4.2.5.2.1 do 4.2.5.2.4 i 4.2.5.2.6. Instrukcja ta odpowiada najniższemu poziomowi wymagań ustalonych dla przewozu danego materiału w cysternie przenośnej. Kody wskazujące inne instrukcje dla innych cystern przenośnych dopuszczonych również do przewozu tego materiału podane są pod 4.2.5.2.5. Jeżeli kod nie został wskazany, to przewóz w cysternach przenośnych jest dozwolony pod warunkiem, że zezwoli na to właściwa władza, jak podano pod 6.7.1.3.
Przepisy ogólne dotyczące projektowania, budowy, wyposażenia, zatwierdzenia typu, badania i znakowania cystern przenośnych zawarte są w dziale 6.7. Przepisy ogólne dotyczące używania (np. napełniania) podane są pod 4.2.1 do 4.2.4.
Wskaźnik "(M)" oznacza, że materiał może być przewożony w UN MEGC.
UWAGA: Powyższe wymagania, mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (11).
Kolumna ta może również zawierać kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "BK" odpowiednio do typów kontenerów do przewozu luzem opisanych w dziale 6.11, które mogą być używane do przewozu luzem towarów zgodnie z 7.3.1.1(a) i 7.3.2.
Kolumna (11) "Przepisy szczególne dla cystern przenośnych i kontenerów do przewozu luzem"
Zawiera kody alfanumeryczne przepisów szczególnych, które powinny być stosowane dodatkowo. Kody te, rozpoczynające się od liter "TP", wskazują przepisy szczególne dotyczące budowy lub używania cystern przenośnych. Są one podane pod 4.2.5.3.
Kolumna (12) "Kod cysterny dla cystern ADR"
Zawiera kody alfanumeryczne opisujące typ cysterny, zgodnie z 4.3.3.1.1 (dla gazów klasy 2) lub 4.3.4.1.1 (dla materiałów klas od 3 do 9). Typ ten odpowiada najniższemu poziomowi wymagań ustalonych dla przewozu danego materiału w cysternie. Kody wskazujące inne dopuszczone typy cystern podane są pod 4.3.3.1.2 (dla gazów klasy 2) lub pod 4.3.4.1.2 (dla materiałów klas od 3 do 9. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to przewóz danego materiału niebezpiecznego w cysternie nie jest dozwolony.
Jeżeli w kolumnie (12) podany jest kod cysterny dla materiałów stałych (S) i dla materiałów ciekłych (L), to dany materiał może być dopuszczony do przewozu w stanie stałym lub w stanie ciekłym (stopionym). Odnosi się to głównie do materiałów o temperaturze topnienia od 20°C do 180°C.
Jeżeli w niniejszej kolumnie dla materiału stałego wskazany jest tylko kod cysterny dla materiałów ciekłych (L), oznacza to, że materiał ten jest kierowany do przewozu w cysternach tylko w stanie ciekłym (stopionym).
Przepisy ogólne dotyczące budowy, wyposażenia, zatwierdzenia typu, badania i znakowania, które nie są wskazane w kodzie cysterny, podano pod 6.8.1, 6.8.2, 6.8.3 i 6.8.5. Przepisy ogólne dotyczące używania cystern (np. maksymalnego stopnia napełnienia lub minimalnego ciśnienia próbnego) podane są pod 4.3.1 do 4.3.4.
Symbol "(M)" umieszczony po kodzie cysterny oznacza, że materiał może być również przewożony w pojazdach bateriach lub w wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC).
Symbol "(+)" umieszczony po kodzie cysterny oznacza, że alternatywne używanie cysterny dozwolone jest tylko wówczas, gdy jest to zaznaczone w świadectwie dopuszczenia typu.
Odnośnie do cystern ze wzmocnionych tworzyw sztucznych, patrz 4.4.1 i dział 6.9; odnośnie do cystern napełnianych podciśnieniowo, patrz 4.5.1 i dział 6.10.
UWAGA: Powyższe wymagania mogą być zmienione na podstawie przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (13).
Kolumna (13) "Przepisy szczególne dla cystern ADR"
Zawiera kody alfanumeryczne przepisów szczególnych dla cystern ADR, które powinny być stosowane dodatkowo, przy czym:
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TU" wskazują przepisy szczególne dotyczące używania cystern, podane pod 4.3.5;
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TC" wskazują przepisy szczególne dotyczące budowy cystern, podane pod 6.8.4 (a);
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TE" wskazują przepisy szczególne dotyczące elementów wyposażenia cystern, podane pod 6.8.4 (b);
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TA" wskazują przepisy szczególne dotyczące zatwierdzenia typu, podane pod 6.8.4 (c);
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TT" wskazują przepisy szczególne dotyczące badań cystern, podane pod 6.8.4 (d);
- kody alfanumeryczne rozpoczynające się od liter "TM" wskazują przepisy szczególne dotyczące znakowania cystern, podane pod 6.8.4 (e);
Kolumna (14) "Pojazdy do przewozu w cysternach"
Zawiera kod określający pojazd (patrz 9.1.1), który może być użyty do przewozu danego materiału w cysternie, zgodnie z przepisem podanym pod 7.4.2. Przepisy dotyczące budowy i dopuszczenia pojazdu podane są w działach 9.1, 9.2 i 9.7.
Kolumna (15) "Kategoria transportowa"
Zawiera cyfrę wskazującą kategorię transportową, do której zaliczony jest materiał lub przedmiot, dla potrzeb wyłączeń odnoszących się do ilości przewożonych w jednostce transportowej (patrz 1.1.3.6).
Kolumna (16) "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - sztuki przesyłki"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "V", wskazujące przepisy szczególne (o ile mają zastosowanie) dotyczące przewozu w sztukach przesyłki. Są one podane pod 7.2.4. Przepisy ogólne dotyczące przewozu w sztukach przesyłki podane są w działach 7.1 i 7.2.
UWAGA: Ponadto, powinny być przestrzegane przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem, wskazane w kolumnie (18).
Kolumna (17) "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - przewóz luzem"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "VV", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące przewozu luzem. Są one podane pod 7.3.3. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to przewóz luzem nie jest dozwolony. Przepisy ogólne dotyczące przewozu luzem podane są w działach 7.1 i 7.3.
UWAGA: Ponadto, powinny być przestrzegane przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem, wskazane w kolumnie (18).
Kolumna (18) "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - załadunek i rozładunek"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "CV", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem, podane pod 7.5.11. Jeżeli komórka w tej kolumnie nie zawiera żadnego kodu, to mają zastosowanie tylko przepisy ogólne (patrz 7.5.1 do 7.5.10).
Kolumna (19) "Przepisy szczególne dotyczące przewozu - postępowanie"
Zawiera kody alfanumeryczne rozpoczynające się od litery "S", wskazujące odpowiednie przepisy szczególne dotyczące postępowania związanego z przewozem. Są one podane są w dziale 8.5 i powinny być stosowane w uzupełnieniu przepisów podanych w działach 8.1 do 8.4. Wskazane przepisy szczególne mają pierwszeństwo przed przepisami działów 8.1 do 8.4 w przypadku, gdy pozostają z nimi w sprzeczności.
Kolumna (20) "Numer rozpoznawczy zagrożenia"
Zawiera dwu- lub trzycyfrowy numer (poprzedzony w niektórych przypadkach literą "X") - dla materiałów i przedmiotów klas od 2 do 9 lub kod klasyfikacyjny (patrz kolumna 3 (b)) - dla materiałów i przedmiotów klasy 1. W przypadkach określonych pod 5.3.2.1, numer rozpoznawczy zagrożenia powinien być umieszczony w górnej części tablicy barwy pomarańczowej. Znaczenie numerów rozpoznawczych zagrożeń podano pod 5.3.2.3.
______
1 Litera "x" oznacza numer klasy materiału lub przedmiotu pisany bez kropki dzielącej, jeśli występuje ona w numerze klasy.
| Nr UN | | | | | | | | Opakowanie | Cysterny przenośne i kontenery do przewozu luzem | Cysterna ADR | | | Przepisy szczególne dotyczące | |
| | Nazwa i opis | Klasa | Kod klasyfikacyjny | Grupa pakowania | Nalepki | Przepisy szczególne | Ilości ograniczone | Instrukcje pakowania | Przepisy szczególne | Pakowanie razem | Instrukcje | Przepisy szczególne | Kod cysterny | Przepisy szczególne | Pojazd do przewozu w cysternie | Kategoria transportowa | przewozu w sztukach przesyłki | przewozu luzem | załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem | postępowania | Numer rozpoznawczy zagrożenia |
| | 3.1.2 | 2.2 | 2.2 | 2.1.1.3 | 5.2.2 | 3.3 | 3.4.6 | 4.1.4 | 4.1.4 | 4.1.10 | 4.2.5.2 7.3.2 | 4.2.5.3 | 4,3 | 4.3.5, 6.8.4 | 9.1.1.2 | 1.1.3.6 | 7.2.4 | 7.3.3 | 7.5.11 | 8.5 | 5.3.2.3 |
| (1) | (2) | (3a) | (3b) | (4) | (5) | (6) | (7) | (8) | (9a) | (9b) | (10) | (11) | (12) | (13) | (14) | (15) | (16) | (17) | (18) | (19) | (20) |
| 0004 | PIKRYNIAN AMONOWY suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 10% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b)(c) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0005 | NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0006 | NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1E | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0007 | NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0009 | AMUNICJA, ZAPALAJĄCA z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0010 | AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0012 | NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP23 MP24 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0014 | NABOJE DO BRONI, ŚLEPE lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP23 MP24 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0015 | AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.2G | | 1 | 204 | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0016 | AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.3G | | 1 | 204 | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0018 | AMUNICJA ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.2G | | 1 + 6.1+8 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV28 | S1 | |
| 0019 | AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.3G | | 1+6.1+8 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV28 | S1 | |
| 0020 | AMUNICJA, TRUJĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.2K | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 0021 | AMUNICJA, TRUJĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.3K | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 0027 | PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY) granulowany lub mielony | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P113 | PP50 | MP20 MP24 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0028 | PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY), PRASOWANY lub PROCH CZARNY (PROCH STRZELNICZY), W TABLETKACH | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P113 | PP51 | MP20 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0029 | ZAPALNIKI NIEELEKTRYCZNE do prac wyburzeniowych | 1 | 1.1B | | 1 | | LQ0 | P131 | PP68 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0030 | ZAPALNIKI ELEKTRYCZNE do prac wyburzeniowych | 1 | 1.1B | | 1 | | LQ0 | P131 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0033 | BOMBY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0034 | BOMBY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0035 | BOMBY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0037 | BOMBY, BŁYSKOWE | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0038 | BOMBY, BŁYSKOWE | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0039 | BOMBY, BŁYSKOWE | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0042 | POBUDZACZE bez zapalnika | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P132(a) or (b) | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0043 | ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, wybuchowe | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P133 | PP69 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0044 | SPŁONKI, KAPSUŁKOWE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P133 | | MP23 MP24 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0048 | ŁADUNKI, BURZĄCE | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0049 | NABOJE, OŚWIETLAJĄCE | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0050 | NABOJE, OŚWIETLAJĄCE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0054 | NABOJE, SYGNAŁOWE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0055 | ŁUSKI, NABOJOWE, PUSTE, ZE SPŁONKĄ | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P136 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0056 | ŁADUNKI, GŁĘBINOWE | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP10I | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0059 | ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P137 | PP70 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0060 | ŁADUNKI, UZUPEŁNIAJĄCE, WYBUCHOWE | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P132(a) or(b) | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0065 | LONT, DETONUJĄCY, elastyczny | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P139 | PP71 PP72 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0066 | LONT, ZAPALAJĄCY | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P140 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0070 | NABOJE, TRAŁOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0072 | CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJNITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX), ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 15% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | 266 | LQ0 | P112 (a) | PP45 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0073 | SPŁONKI DO AMUNICJI | 1 | 1.1B | | 1 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0074 | DWUAZODWUNITROFENOL, ZWILŻONY, Jeżeli materiał ten zawiera mniej alkoholu, wody lub flegmatyzatora niż zapisano w wykazie, to nie może być przewożony bez zezwolenia właściwej władzy. | 1 | 1.1A | | 1 | 266 | LQ0 | P110 (b) | PP42 | MP20 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0075 | DWUAZOTAN GLIKOLU DWUETYLENOWEGO, FLEGMATYZOWANY, zawierający co najmniej 25% masowych nielotnego flegmatyzatora nierozpuszczalnego w wodzie | 1 | 1.1D | | 1 | 266 | LQ0 | P115 | PP53 PP54 PP57 PP58 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0076 | DWUNITROFENOL, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1+6.1 | | LQ0 | P112 (a) (b)(c) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 CV28 | S1 | |
| 0077 | DWUNITROFENOLANY metali alkalicznych, suche lub zwilżone, zawierające mniej niż 15% masowych wody | 1 | 1.3C | | 1 +6.1 | | LQ0 | P114 (a) (b) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 CV28 | S1 | |
| 0078 | DWUNITROREZORCYNA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 15% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b)(c) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0079 | SZEŚCIONITRODWUFENYLOAMINA (DWUPIKRYLOAMINA, HEKSYL) | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b)(c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0081 | MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP A | 1 | 1.1D | | 1 | 616 617 | LQ0 | P116 | PP63 PP66 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0082 | MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP B | 1 | 1.1D | | 1 | 617 | LQ0 | P116 IBC100 | PP61 PP62 PP65 B9 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0083 | MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP C | 1 | 1.1D | | 1 | 267 617 | LQ0 | P116 | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0084 | MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP D | 1 | 1.1D | | 1 | 617 | LQ0 | P116 | | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0092 | FLARY, NAZIEMNE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0093 | FLARY, POWIETRZNE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0094 | PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P113 | PP49 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0099 | URZĄDZENIA DO SPĘKANIA, WYBUCHOWE, bez zapalnika, do odwiertów naftowych | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0101 | LONT, NIEDETONUJĄCY (STOPINA) | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P140 | PP74 PP75 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0102 | LONT, DETONUJĄCY, w płaszczu metalowym | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P139 | PP71 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0103 | LONT WOLNOPALNY, w płaszczu metalowym | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P140 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0104 | LONT, DETONUJĄCY, O SŁABYM DZIAŁANIU, w płaszczu metalowym | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P139 | PP71 | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0105 | LONT, BEZPIECZNY | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P140 | PP73 | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0106 | ZAPALNIKI, DETONUJĄCE | 1 | 1.1B | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0107 | ZAPALNIKI, DETONUJĄCE | 1 | 1.2B | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0110 | GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0113 | GWAJANYLONITROZOAMINOGWAJANYLIDENOHYDRAZYNA ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 30% masowych wody | 1 | 1.1A | | 1 | 266 | LQ0 | P110(b) | PP42 | MP20 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0114 | GWAJANYLONITROZOAMINOGWAJANYLOTETRAZEN (TETRAZEN), ZWILŻONY, zawierający nie mniej niż 30 % masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody | 1 | 1.1A | | 1 | 266 | LQ0 | P110(b) | PP42 | MP20 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0118 | HEKSOLIT (HEKSOTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0121 | ZAPŁONNIKI | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P142 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0124 | ŁADUNKI PERFORUJĄCE KUMULACYJNE, do otworów naftowych, bez zapalnika | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0129 | AZYDEK OŁOWIAWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody | 1 | 1.1A | | 1 | 266 | LQ0 | P110(b) | PP42 | MP20 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0130 | TRÓJNITROREZORCYNIAN OŁOWIAWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody | 1 | 1.1A | | 1 | 266 | LQ0 | P110(b) | PP42 | MP20 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0131 | ZAPALACZE, LONTOWE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P142 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0132 | DEFLAGRUJĄCE SOLE METALICZNE NITROPOCHODNYCH AROMATYCZNYCH, INO | 1 | 1.3C | | 1 | 274 | LQ0 | P114(a) (b) | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0133 | SZEŚCIOAZOTAN MANNITOLU (NITROMANNIT), ZWILŻONY, zawierający co najmniej 40% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody | 1 | 1.1D | | 1 | 266 | LQ0 | P112(a) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0135 | PIORUNIAN RTĘCIOWY, ZWILŻONY zawierający co najmniej 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody | 1 | 1.1A | | 1 | 266 | LQ0 | P110(b) | PP42 | MP20 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0136 | MINY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0137 | MINY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0138 | MINY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0143 | NITROGLICERYNA, FLEGMATYZOWANA, zawierająca nie mniej niż 40% masowych nielotnego flegmatyzatora nierozpuszczalnego w wodzie | 1 | 1.1D | | 1 +6.1 | 266 271 | LQ0 | P115 | PP53 PP54 PP57 PP58 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV28 | S1 | |
| 0144 | NITROGLICERYNA W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM, zawierającym ponad 1%, ale nie więcej niż 10% nitrogliceryny | 1 | 1.1D | | 1 | 500 | LQ0 | P115 | PP45 PP55 PP56 PP59 PP60 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0146 | NITROSKROBIA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0147 | NITROMOCZNIK | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0150 | CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PENTRYT, PETN), ZWILŻONY, zawierający co najmniej 25% masowych wody, lub FLEGMATYZOWANY, zawierający co najmniej 15% masowych flegmatyzatora | 1 | 1.1D | | 1 | 266 | LQ0 | P112(a) (b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0151 | PENTOLIT, suchy lub zwilżony zawierający mniej niż 15% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0153 | TRÓJNITROANILINA (PIKRAMID) | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0154 | TRÓJNITROFENOL (KWAS PIKRYNOWY), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b)(c) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0155 | TRÓJNITROCHLOROBENZEN (CHLOREK PIKRYLU) | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0159 | CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE, zawierające co najmniej 25% masowych wody | 1 | 1.3C | | 1 | 266 | LQ0 | P111 | PP43 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0160 | PROCH, BEZDYMNY | 1 | 1.1C | | 1 | | LQ0 | P114(b) | PP50 PP52 | MP20 MP24 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0161 | PROCH, BEZDYMNY | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P114(b) | PP50 PP52 | MP20 MP24 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0167 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0168 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0169 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0171 | AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0173 | URZĄDZENIA ROZŁĄCZAJĄCE, WYBUCHOWE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0174 | NITY, WYBUCHOWE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0180 | RAKIETY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0181 | RAKIETY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1E | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0182 | RAKIETY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2E | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0183 | RAKIETY z głowicą obojętną | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0186 | SILNIKI RAKIETOWE | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0190 | PRÓBKI, MATERIAŁ WYBUCHOWY, inne niż materiały wybuchowe inicjujące | 1 | | | | 16 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0191 | URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0192 | PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0193 | PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0194 | SYGNAŁY, ALARMOWE, okrętowe | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0195 | SYGNAŁY ALARMOWE, okrętowe | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0196 | SYGNAŁY, DYMNE | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0197 | SYGNAŁY, DYMNE | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0204 | URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.2F | | 1 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0207 | CZTERONITROANILINA | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0208 | TRÓJNITROFENYLOMETYLONITROAMINA (TETRYL) | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b)(c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0209 | TRÓJNITROTOLUEN (TROTYL, TNT), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | PP46 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0212 | SMUGACZE DO AMUNICJI | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P133 | PP69 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0213 | TRÓJNITROANIZOL | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0214 | TRÓJNITROBENZEN, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0215 | KWAS TRÓJNITROBENZOESOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 30% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0216 | TRÓJNITRO-m-KREZOL | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0217 | TRÓJNITRONAFTALEN | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0218 | TRÓJNITROFENETOL | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0219 | TROJNITROREZORCYNA (KWAS STYFNINOWY), sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b)(c) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0220 | AZOTAN MOCZNIKA, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0221 | GŁOWICE BOJOWE, DO TORPED, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0222 | AZOTAN AMONOWY, zawierający więcej niż 0,2% materiałów palnych, włącznie z materiałami organicznymi, przeliczanymi na węgiel, z wyłączeniem innych dodanych materiałów | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | PP47 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0224 | AZYDEK BAROWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 50% masowych wody | 1 | 1.1A | | 1 +6.1 | | LQ0 | P110(b) | PP42 | MP20 | | | | | | 0 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 CV28 | S1 | |
| 0225 | POBUDZACZE Z ZAPALNIKAMI | 1 | 1.1B | | 1 | | LQ0 | P133 | PP69 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0226 | CYKLOCZTEROMETYLENOCZTERONITROAMINA (HMX, OKTOGEN), ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 15% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | 266 | LQ0 | P112(a) | PP45 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0234 | DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15 % masowych wody | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P114(a) (b) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0235 | PIKRAMINIAN SODOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P114(a) (b) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0236 | PIKRAMINIAN CYRKONOWY, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 20% masowych wody | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P114(a) (b) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0237 | ŁADUNKI, KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P138 | | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0238 | RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0240 | RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0241 | MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY, TYP E | 1 | 1.1D | | 1 | 617 | LQ0 | P116 IBC100 | PP61 PP62 PP65 B10 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0242 | ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0243 | AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.2H | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0244 | AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.3H | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0245 | AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.2H | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0246 | AMUNICJA, DYMNA, Z BIAŁYM FOSFOREM, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.3H | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0247 | AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z cieczą lub żelem, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.3J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0248 | URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.2L | | 1 | 274 | LQ0 | P144 | PP77 | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0249 | URZĄDZENIA, AKTYWOWANE WODĄ, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.3L | | 1 | 274 | LQ0 | P144 | PP77 | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0250 | SILNIKI RAKIETOWE Z CIECZAMI SAMOZAPALAJĄCYMI, z lub bez ładunku napędzającego | 1 | 1.3L | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0254 | AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0255 | ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych | 1 | 1.4B | | 1.4 | | LQ0 | P131 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0257 | SPŁONKI, DETONUJĄCE | 1 | 1.4B | | 1.4 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0266 | OKTOLIT (OKTOL), suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 15% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0267 | ZAPALNIKI NIEELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych | 1 | 1.4B | | 1.4 | | LQ0 | P131 | PP68 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0268 | POBUDZACZE Z ZAPALNIKAMI | 1 | 1.2B | | 1 | | LQ0 | P133 | PP69 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0271 | ŁADUNKI, MIOTAJĄCE | 1 | 1.1C | | 1 | | LQ0 | P143 | PP76 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0272 | ŁADUNKI, MIOTAJĄCE | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P143 | PP76 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0275 | NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0276 | NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP22 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0277 | NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0278 | NABOJE, DO ODWIERTÓW NAFTOWYCH | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP22 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0279 | ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT | 1 | 1.1C | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0280 | SILNIKI RAKIETOWE | 1 | 1.1C | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0281 | SILNIKI RAKIETOWE | 1 | 1.2C | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0282 | NITROGUANIDYNA (PIKRYT), sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 20% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0283 | POBUDZACZE bez zapalnika | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P132(a) or (b) | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0284 | GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0285 | GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0286 | GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0287 | GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0288 | ŁADUNKI, KUMULACYJNE, ELASTYCZNE, LINIOWE | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P138 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0289 | LONT, DETONUJĄCY, elastyczny | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P139 | PP71 PP72 | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0290 | LONT, DETONUJĄCY, w płaszczu metalowym | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P139 | PP71 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0291 | BOMBY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0292 | GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0293 | GRANATY, ręczne lub karabinowe, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2F | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0294 | MINY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0295 | RAKIETY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0296 | URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0297 | AMUNICJA, OŚWIETLAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0299 | BOMBY, BŁYSKOWE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0300 | AMUNICJA, ZAPALAJĄCA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0301 | AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, z ładunkiem rozrywającym, napędzającym lub miotającym | 1 | 1.4G | | 1.4 +6.1+8 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV28 | S1 | |
| 0303 | AMUNICJA, DYMNA, z lub bez ładunku rozrywającego, napędzającego lub miotającego | 1 | 1.4G | | 1.4 | 204 | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0305 | PROSZEK DO OŚWIETLANIA BŁYSKOWEGO | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P113 | PP49 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0306 | SMUGACZE DO AMUNICJI | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P133 | PP69 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0312 | NABOJE, SYGNALIZACYJNE | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0313 | SYGNAŁY, DYMNE | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0314 | ZAPŁONNIKI | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P142 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0315 | ZAPŁONNIKI | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P142 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0316 | SPŁONKI, ZAPALAJĄCE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0317 | SPŁONKI, ZAPALAJĄCE | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0318 | GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0319 | ZAPŁONNIKI, RURKOWE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0320 | ZAPŁONNIKI, RURKOWE | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0321 | NABOJE DO BRONI z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2E | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0322 | SILNIKI RAKIETOWE Z CIECZAMI SAMOZAPALNYMI z lub bez ładunku napędzającego | 1 | 1.2L | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0323 | NABOJE DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0324 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0325 | ZAPŁONNIKI | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P142 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0326 | NABOJE DO BRONI, ŚLEPE | 1 | 1.1C | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0327 | NABOJE DO BRONI, ŚLEPE lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0328 | NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM | 1 | 1.2C | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0329 | TORPEDY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1E | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0330 | TORPEDY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0331 | MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY TYP B | 1 | 1.5D | | 1.5 | 617 | LQ0 | P116 IBC100 | PP61 PP62 PP64 PP65 | MP20 | T1 | TP1 TP1 7 TP32 | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | 1.5D |
| 0332 | MATERIAŁ WYBUCHOWY, KRUSZĄCY TYP E | 1 | 1.5D | | 1.5 | 617 | LQ0 | P116 IBC100 | PP61 PP62 PP65 | MP20 | T1 | TP1 TP17 TP32 | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | 1.5D |
| 0333 | OGNIE SZTUCZNE | 1 | 1.1G | | 1 | 645 | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0334 | OGNIE SZTUCZNE | 1 | 1.2G | | 1 | 645 | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0335 | OGNIE SZTUCZNE | 1 | 1.3G | | 1 | 645 | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0336 | OGNIE SZTUCZNE | 1 | 1.4G | | 1.4 | 645 651 | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0337 | OGNIE SZTUCZNE | 1 | 1.4S | | 1.4 | 645 | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0338 | NABOJE DO BRONI, ŚLEPE, lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ, ŚLEPE | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0339 | NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0340 | NITROCELULOZA, sucha lub zwilżona, zawierająca mniej niż 25% masowych wody (lub alkoholu) | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0341 | NITROCELULOZA, niemodyfikowana lub plastyfikowana, zawierająca mniej niż 18% masowych plastyfikatora | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0342 | NITROCELULOZA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 25% masowych alkoholu | 1 | 1.3C | | 1 | 105 | LQ0 | P114(a) | PP43 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0343 | NITROCELULOZA, PLASTYFIKOWANA, zawierająca co najmniej 18% masowych plastyfikatora | 1 | 1.3C | | 1 | 105 | LQ0 | P111 | | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0344 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67L1 | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0345 | POCISKI, obojętne, ze smugaczami | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0346 | POCISKI z ładunkiem, rozrywającym lub napędzającym | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0347 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0348 | NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.4F | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0349 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4S | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0350 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4B | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0351 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4C | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0352 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4D | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0353 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4G | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0354 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1L | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0355 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.2L | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0356 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.3L | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0357 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1L | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0358 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.2L | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0359 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.3L | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0360 | ZESTAWY ZAPALNIKÓW NIELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych | 1 | 1.1B | | 1 | | LQ0 | P131 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0361 | ZESTAWY ZAPALNIKÓW NIELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych | 1 | 1.4B | | 1.4 | | LQ0 | P131 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0362 | AMUNICJA, ĆWICZEBNA | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0363 | AMUNICJA, IMPREGNOWANA | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0364 | SPŁONKI, DO AMUNICJI | 1 | 1.2B | | 1 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0365 | SPŁONKI DO AMUNICJI | 1 | 1.4B | | 1.4 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0366 | SPŁONKI DO AMUNICJI | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0367 | ZAPALNIKI, DETONUJĄCE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0368 | SPŁONKI, ZAPALAJĄCE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0369 | GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0370 | GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0371 | GŁOWICE BOJOWE, DO RAKIET, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym | 1 | 1.4F | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0372 | GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0373 | URZĄDZENIA SYGNALIZACYJNE, RĘCZNE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0374 | URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0375 | URZĄDZENIA DŹWIĘKOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0376 | ZAPŁONNIKI, RURKOWE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0377 | SPŁONKI, KAPSUŁKOWE | 1 | 1.1B | | 1 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0378 | SPŁONKI, KAPSUŁKOWE | 1 | 1.4B | | 1.4 | | LQ0 | P133 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0379 | ŁUSKI, DO NABOJÓW, PUSTE, ZE SPŁONKAMI | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P136 | | MP22 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0380 | PRZEDMIOTY, PIROFORYCZNE | 1 | 1.2L | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP1 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 CV4 | S1 | |
| 0381 | NABOJE, DO URUCHAMIANIA MECHANIZMÓW | 1 | 1.2C | | 1 | | LQ0 | P134 LP102 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0382 | SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O. | 1 | 1.2B | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0383 | SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O. | 1 | 1.4B | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0384 | SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O. | 1 | 1.4S | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0385 | 5-NITROBENZOTRIAZOL | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0386 | KWAS TRÓJNITROBENZENOSULFONOWY | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0387 | TRÓJNITROFLUORENON | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0388 | TRÓJNITROTOLUEN (TNT) I TRÓJNITROBENZEN, MIESZANINA lub TRÓJNITROTOLUEN (TNT) I SZEŚCIONITROSTILBEN, MIESZANINA | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0389 | TRÓJNITROTOLUEN (TNT) W MIESZANINIE ZAWIERAJĄCEJ TRÓJNITROBENZEN I SZEŚCIONITROSTILBEN | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0390 | TRITONAL | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0391 | CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJNITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX) I CYKLOCZTEROMETYLENOCZTERONITROAMINA (HMX, OKTOGEN), MIESZANINA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 15% masowych wody lub FLEGMATYZOWANA, zawierająca co najmniej10% masowych flegmatyzatora | 1 | 1.1D | | 1 | 266 | LQ0 | P112(a) (b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0392 | SZEŚCIONITROSTILBEN | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0393 | HEKSOTONAL, | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0394 | TRÓJNITROREZORCYNA (KWAS STYFNINOWY), ZWILŻONA, zawierająca nie mniej niż 20% masowych wody lub mieszaniny wody i alkoholu | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) | PP26 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0395 | SILNIKI RAKIETOWE, NA PALIWO CIEKŁE | 1 | 1.2 J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0396 | SILNIKI RAKIETOWE, NA PALIWO CIEKŁE | 1 | 1.3J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0397 | RAKIETY, NA PALIWO CIEKŁE, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0398 | RAKIETY, NA PALIWO CIEKŁE z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2 J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0399 | BOMBY Z CIECZĄ ŁATWO PALNĄ, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0400 | BOMBY Z CIECZĄ ŁATWO PALNĄ, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.2J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0401 | SIARCZEK DWUPIKRYLU, suchy lub zwilżony, zawierający mniej niż 10% masowych wody | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(a) (b) or (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0402 | NADCHLORAN AMONOWY | 1 | 1.1D | | 1 | 152 | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0403 | FLARY, POWIETRZNE | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0404 | FLARY, POWIETRZNE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0405 | NABOJE, SYGNAŁOWE | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0406 | DWUNITROZOBENZEN | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P114(b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0407 | KWAS TETRAZOLO-1-OCTOWY | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P114(b) | | MP20 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0408 | ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi | 1 | 1.1 D | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0409 | ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P141 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0410 | ZAPALNIKI, DETONUJĄCE, z urządzeniami ochronnymi | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P141 | | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0411 | CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PETN), zawierający co najmniej 7% masowych wosku | 1 | 1.1D | | 1 | 131 | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0412 | NABOJE DO BRONI, z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.4E | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0413 | NABOJE DO BRONI, ŚLEPE | 1 | 1.2C | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0414 | ŁADUNKI, MIOTAJĄCE, DO ARMAT | 1 | 1.2C | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0415 | ŁADUNKI, MIOTAJĄCE | 1 | 1.2C | | 1 | | LQ0 | P143 | PP76 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0417 | NABOJE DO BRONI, Z POCISKIEM OBOJĘTNYM lub NABOJE DO BRONI MAŁOKALIBROWEJ | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0418 | FLARY, NAZIEMNE | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0419 | FLARY, NAZIEMNE | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0420 | FLARY, POWIETRZNE | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0421 | FLARY, POWIETRZNE | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0424 | POCISKI, obojętne ze smugaczem | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0425 | POCISKI, obojętne ze smugaczem | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0426 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym | 1 | 1.2F | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0427 | POCISKI, z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym | 1 | 1.4F | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0428 | PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych | 1 | 1.1G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0429 | PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0430 | PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0431 | PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów technicznych | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0432 | PRZEDMIOTY, PIROTECHNICZNE do celów przemysłowych | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 MP24 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0433 | CIASTO PROCHOWE (PASTA PROCHOWA), ZWILŻONE zawierające co najmniej 17% masowych alkoholu | 1 | 1.1C | | 1 | 266 | LQ0 | P111 | | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0434 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym | 1 | 1.2G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0435 | POCISKI z ładunkiem rozrywającym lub napędzającym | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0436 | RAKIETY z ładunkiem napędzającym | 1 | 1.2C | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0437 | RAKIETY z ładunkiem napędzającym | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0438 | RAKIETY z ładunkiem napędzającym | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0439 | ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P137 | PP70 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0440 | ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P137 | PP70 | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0441 | ŁADUNKI, KUMULACYJNE, bez zapalnika | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P137 | PP70 | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0442 | ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P137 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0443 | ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P137 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0444 | ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P137 | | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0445 | ŁADUNKI, WYBUCHOWE, PRZEMYSŁOWE, bez zapalnika | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P137 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0446 | ŁUSKI, PALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P136 | | MP22 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0447 | ŁUSKI, PALNE, PUSTE, BEZ SPŁONEK | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P136 | | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0448 | KWAS 5-MERKAPTOTETRAZOLO-1-OCTOWY | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P114(b) | | MP20 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0449 | TORPEDY, NA PALIWO CIEKŁE, z lub bez ładunku rozrywającego | 1 | 1.1J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0450 | TORPEDY, NA PALIWO CIEKŁE, z głowicą obojętną | 1 | 1.3J | | 1 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0451 | TORPEDY z ładunkiem rozrywającym | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0452 | GRANATY, ĆWICZEBNE, ręczne lub karabinowe | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P141 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0453 | RAKIETY, DO LINY RZUTKOWEJ | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0454 | ZAPŁONNIKI | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P142 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0455 | ZAPALNIKI, NIEELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P131 | PP68 | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0456 | ZAPALNIKI, ELEKTRYCZNE, do prac wybuchowych | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P131 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0457 | ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0458 | ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO | 1 | 1.2D | | 1 | | LQ0 | P130 | | MP21 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0459 | ŁADUNKI ROZRYWAJĄCE ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0460 | ŁADUNKI, ROZRYWAJĄCE, ZE SPOIWEM Z TWORZYWA SZTUCZNEGO | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P130 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0461 | SKŁADNIKI, ŁAŃCUCHA WYBUCHOWEGO, I.N.O. | 1 | 1.1B | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0462 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1C | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0463 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1D | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0464 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1E | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0465 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1F | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0466 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.2C | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0467 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.2D | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0468 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.2E | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0469 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.2F | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0470 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.3C | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0471 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4E | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0472 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4F | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0473 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1A | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 0 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0474 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1C | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0475 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1D | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0476 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.1G | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0477 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.3C | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0478 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.3G | | 1 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0479 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4C | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0480 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4D | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0481 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4S | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0482 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, BARDZO NIEWRAŻLIWE, I.N.O. (MATERIAŁY, EVI, I.N.O.) | 1 | 1.5D | | 1.5 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0483 | CYKLOTRÓJMETYLENOTRÓJNITROAMINA (CYKLONIT, HEKSOGEN, RDX) FLEGMATYZOWANA | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0484 | CYKLOCZTEROMETYLENOCZTERONITROMINA (OKTOGEN, HMX), FLEGMATYZOWANA | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0485 | MATERIAŁY WYBUCHOWE, I.N.O. | 1 | 1.4G | | 1.4 | 178 274 | LQ0 | P101 | | MP2 | | | | | | 2 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0486 | PRZEDMIOTY, WYBUCHOWE, SZCZEGÓLNIE NIEWRAŻLIWE (PRZEDMIOTY EEI) | 1 | 1.6N | | 1.6 | | LQ0 | P101 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0487 | SYGNAŁY, DYMNE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0488 | AMUNICJA, ĆWICZEBNA | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0489 | DWUNITROGLIKOURYL (DINGU) | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0490 | NITROTRIAZOLON (NTO) | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0491 | ŁADUNKI, MIOTAJĄCE | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P143 | PP76 | MP22 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0492 | PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.3G | | 1 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0493 | PETARDY, KOLEJOWE, WYBUCHOWE | 1 | 1.4G | | 1.4 | | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0494 | ŁADUNEK WYBUCHOWY, DO PERFOROWANIA odwiertów naftowych, bez zapalnika | 1 | 1.4D | | 1.4 | | LQ0 | P101 | | MP21 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0495 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY | 1 | 1.3C | | 1 | 224 | LQ0 | P115 | PP53 PP54 PP57 PP58 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0496 | OKTONAL | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(b) (c) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0497 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY, CIEKŁY | 1 | 1.1C | | 1 | 224 | LQ0 | P115 | PP53 PP54 PP57 PP58 | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0498 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY STAŁY | 1 | 1.1C | | 1 | | LQ0 | P114(b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0499 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY | 1 | 1.3C | | 1 | | LQ0 | P114(b) | | MP20 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0500 | ZESTAWY ZAPALNIKÓW, NIELEKTRYCZNYCH, do prac wyburzeniowych | 1 | 1.4S | | 1.4 | | LQ0 | P131 | | MP23 | | | | | | 4 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0501 | MATERIAŁ MIOTAJĄCY, STAŁY | 1 | 1.4C | | 1.4 | | LQ0 | P114(b) | | MP20 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0502 | RAKIETY z głowicą obojętną | 1 | 1.2C | | 1 | | LQ0 | P130 LP101 | PP67 L1 | MP22 | | | | | | 1 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0503 | NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH lub NAPINACZE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA | 1 | 1.4G | | 1.4 | 235 289 | LQ0 | P135 | | MP23 | | | | | | 2 | V2 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 0504 | 1H-TETRAZOL | 1 | 1.1D | | 1 | | LQ0 | P112(c) | PP48 | MP20 | | | | | | 1 | V2 V3 | | CV1 CV2 CV3 | S1 | |
| 1001 | ACETYLEN, ROZPUSZCZONY | 2 | 4F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | PxBN(M) | TU17 | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 | 239 |
| 1002 | POWIETRZE, SPRĘŻONE | 2 | 1A | | 2.2 | 292 | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 | | 20 |
| 1003 | POWIETRZE, SKROPLONE SCHŁODZONE | 2 | 3O | | 2.2 +5.1 | | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5TP22 | RxBN | TU7 TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 225 |
| 1005 | AMONIAK, BEZWODNY | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | 23 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBH(M) | TT8 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1006 | ARGON, SPRĘŻONY | 2 | 1A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1008 | TRÓJFLUOREK BORU | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1009 | BROMOTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13B1) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1010 | BUTADIENY, STABILIZOWANE lub BUTADIENY I WĘGLOWODÓR W MIESZANINIE, STABILIZOWANEJ, o prężności par w 70°C nie większej niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstości w 50°C nie mniejszej niż 0,525 kg/l | 2 | 2F | | 2.1 | 618 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1011 | BUTAN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1012 | BUTYLENY, MIESZANINA lub BUTYLEN-1 lub cis-BUTYLEN-2 lub trans-BUTYLEN-2 | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1013 | DWUTLENEK WĘGLA | 2 | 2A | | 2.2 | 584 | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1014 | DWUTLENEK WĘGLA I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 2 | 1O | | 2.2 +5.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 25 |
| 1015 | DWUTLENEK WĘGLA I PODTLENEK AZOTU, MIESZANINA | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1016 | TLENEK WĘGLA, SPRĘŻONY | 2 | 1TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1017 | CHLOR | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | TP19 | P22DH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1018 | CHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R22) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1020 | CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R115) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1021 | 1-CHLORO-1, 2,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R124) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1022 | CHLOROTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1023 | GAZ WĘGLOWY, SPRĘŻONY | 2 | 1TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1026 | DWUCYJAN | 2 | 2TF | | 2.3+2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1027 | CYKLOPROPAN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1028 | DWUCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ.CHŁODNICZY R12) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1029 | DWUCHLOROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R21) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1030 | 1,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R152a) | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1032 | DWUMETYLOAMINA, BEZWODNA | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1033 | ETER DWUMETYLOWY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1035 | ETAN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1036 | ETYLOAMINA | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1037 | CHLOREK ETYLU | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1038 | ETYLEN, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3F | | 2.1 | | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU18 | FL | 2 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S2 S17 | 223 |
| 1039 | ETER METYLOWOETYLOWY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1040 | TLENEK ETYLENU | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1040 | TLENEK ETYLENU Z AZOTEM, o ciśnieniu całkowitym do 1MPa (10 barów) w temperaturze 50°C | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | TP20 | PxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1041 | TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA, zawierająca ponad 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1043 | NAWOZOWY ROZTWÓR AMONIAKALNY zawierający wolny amoniak | 2 | 4A | | 2.2 | 642 | | | | | | | | | | | | | | | |
| 1044 | GAŚNICE zawierające gaz sprężony lub skroplony | 2 | 6A | | 2.2 | 225 594 | LQ0 | P003 | | MP9 | | | | | | 3 | | | CV9 | | |
| 1045 | FLUOR, SPRĘŻONY | 2 | 1TOC | | 2.3 +5.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 1046 | HEL, SPRĘŻONY | 2 | 1A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1048 | BROMOWODÓR, BEZWODNY | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1049 | WODÓR, SPRĘŻONY | 2 | 1F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 | 23 |
| 1050 | CHLOROWODÓR, BEZWODNY | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1051 | CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody | 6. l | TF1 | I | 6.1+3 | 603 | LQ0 | P200 | | MP2 | | | | | | 0 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S10 S17 | |
| 1052 | FLUOROWODÓR, BEZWODNY | 8 | CT1 | I | 8 +6.1 | | LQ0 | P200 | | MP2 | T10 | TP2 | L21DH(+) | TU14 TU34 TC1 TE21 TM3 TM5 | AT | 1 | | | CV13 CV28 CV34 | S17 | 886 |
| 1053 | SIARKOWODÓR | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxDH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1055 | IZOBUTYLEN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1056 | KRYPTON, SPRĘŻONY | 2 | 1A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1057 | ZAPALNICZKI lub POJEMNIKI DO NAPEŁNIANIA ZAPALNICZEK, zawierające gaz palny | 2 | 6F | | 2.1 | 201 | LQ0 | P002 | PP84 RR5 | MP9 | | | | | | 2 | | | CV9 | S2 | |
| 1058 | GAZY SKROPLONE, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1060 | METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA STABILIZOWANA taka, jak mieszanina P1 lub mieszanina P2 | 2 | 2F | | 2.1 | 581 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1061 | METYLOAMINA, BEZWODNA | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1062 | BROMEK METYLU zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny | 2 | 2T | | 2.3 | 23 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 26 |
| 1063 | CHLOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R 40) | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1064 | MERKAPTAN METYLOWY | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxDH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1065 | NEON, SPRĘŻONY | 2 | 1A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1066 | AZOT, SPRĘŻONY | 2 | 1A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1067 | CZTEROTLENEK DWUAZOTU (DWUTLENEK AZOTU) | 2 | 2TOC | | 2.3 +5.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | T50 | TP21 | PxBH(M) | TU17 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 265 |
| 1069 | CHLOREK NITROZYLU | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 1070 | PODTLENEK AZOTU | 2 | 2O | | 2.2 +5.1 | 584 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 25 |
| 1071 | GAZ OLEJOWY, SPRĘŻONY | 2 | 1TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1072 | TLEN, SPRĘŻONY | 2 | 1O | | 2.2 +5.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 25 |
| 1073 | TLEN, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3O | | 2.2 +5.1 | | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5TP22 | RxBN | TU7TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 225 |
| 1075 | GAZ PŁYNNY | 2 | 2F | | 2.1 | 274 583 639 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1076 | FOSGEN | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | P22DH(M) | TU17 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1077 | PROPYLEN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1078 | GAZ CHŁODNICZY, I.N.O., taki, jak mieszanina F1, mieszanina F2 lub mieszanina F3 | 2 | 2A | | 2.2 | 274 582 | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1079 | DWUTLENEK SIARKI | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | TP19 | PxDH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1080 | SZEŚCIOFLUOREK SIARKI | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1081 | CZTEROFLUOROETYLEN, STABILIZOWANY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1082 | TRÓJFLUOROCHLOROETYLEN, STABILIZOWANY | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1083 | TRÓJMETYLOAMINA, BEZWODNA | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1085 | BROMEK WINYLU, STABILIZOWANY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1086 | CHLOREK WINYLU, STABLIZOWANY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1087 | ETER METYLOWOWINYLOWY, STABILIZOWANY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1088 | ACETAL | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1089 | ACETALDEHYD | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP2 TP7 | L4BN | TU8 | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1090 | ACETON | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1091 | OLEJE ACETONOWE | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1092 | AKROLEINA, STABILIZOWANA | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P601 PR3 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP7 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1093 | AKRYLONITRYL, STABILIZOWANY | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1098 | ALKOHOL ALLILOWY | 6.1 | TFI | I | 6.1+3 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1099 | BROMEK ALLILU | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU 15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1100 | CHLOREK ALLILU | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU 15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1104 | OCTANY AMYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1105 | PENTANOLE | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1105 | PENTANOLE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1106 | AMYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1106 | AMYLOAMINY | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 1107 | CHLOREK AMYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1108 | PENTEN-1 (n-AMYLEN) | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1109 | MRÓWCZANY AMYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1110 | KETON n-AMYLOWOMETYLOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1111 | MERKAPTAN AMYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1112 | AZOTAN AMYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1113 | AZOTYN AMYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1114 | BENZEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1120 | BUTANOLE | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1120 | BUTANOLE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1123 | OCTANY BUTYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1123 | OCTANY BUTYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1125 | n-BUTYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1126 | 1-BROMOBUTAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1127 | CHLOROBUTANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1128 | MRÓWCZAN n-BUTYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1129 | ALDEHYD MASŁOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1130 | OLEJ KAMFOROWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1131 | DWUSIARCZEK WĘGLA | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | PP31 | MP7MP17 | T14 | TP2 TP7 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1133 | KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP1 TP8 TP27 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1133 | KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP1 TP8 TP27 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1133 | KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | PP1 | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1333 | KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | PP1 | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1133 | KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1133 | KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C większą niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1133 | KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C większą niż 110 kPa, ale nie większą niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1133 | KLEJE zawierające materiały ciekłe zapalne (mające temperaturę zapłonu poniżej 23°C i lepkość zgodną z 2.2.3.1.4) (prężność par w temperaturze 50°C nie większą niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1134 | CHLOROBENZEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1135 | CHLOROHYDRYNA ETYLENOWA | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1136 | DESTYLATY ZE SMOŁY WĘGLOWEJ, ZAPALNE | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1136 | DESTYLATY ZE SMOŁY WĘGLOWEJ, ZAPALNE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1139 | POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP27 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1139 | POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 110 kPa, ale nie większa niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP27 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1139 | POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C większa niż 110 kPa, ale nie większa niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | | MP19 | T4 | TP1TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1139 | POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (prężność par w temperaturze 50°C nie większa niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1139 | POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1139 | POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1139 | POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1139 | POWŁOKA OCHRONNA W ROZTWORZE (obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1143 | ALDEHYD KROTONOWY, STABILIZOWANY | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1144 | KROTONYLEN | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1145 | CYKLOHEKSAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1146 | CYKLOPENTAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1147 | DZIESIĘCIOWODORONAFTALEN (DEKALINA) | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1148 | ALKOHOL DWUACETONOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1148 | ALKOHOL DWUACETONOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1149 | ETERY DWUBUTYLOWE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1150 | 1,2-DWUCHLOROETYLEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP2 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1152 | DWUCHLOROPENTANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1153 | ETER DWUETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1153 | ETER DWUETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1154 | DWUETYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1155 | ETER DWUETYLOWY (ETER ETYLOWY) | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1156 | KETON DWUETYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1157 | KETON DWUIZOBUTYLOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1158 | DWUIZOPROPYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1159 | ETER DWUIZOPROPYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1160 | DWUMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1161 | WĘGLAN DWUMETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1162 | DWUMETYLODWUCHLOROSILAN | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | X338 |
| 1163 | DWUMETYLOHYDRAZYNA, NIESYMETRYCZNA | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1164 | SIARCZEK DWUMETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 | B8 | MP19 | T7 | TP2 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1165 | DIOKSAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1166 | DIOKSOLAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1167 | ETER DWUWINYLOWY, STABILIZOWANY | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1169 | EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1169 | EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1169 | EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE, (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1169 | EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1169 | EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1169 | EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1169 | EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1 .4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1169 | EKSTRAKTY, AROMATYCZNE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1170 | ETANOL (ALKOHOL ETYLOWY) lub ETANOL W ROZTWORZE (ALKOHOL ETYLOWY W ROZTWORZE) | 3 | F1 | II | 3 | 144 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | PP2 | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1170 | ETANOL W ROZTWORZE (ALKOHOL ETYLOWY W ROZTWORZE) | 3 | F1 | III | 3 | 144 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | PP2 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1171 | ETER MONOETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1172 | ETER MONOETYLOWY OCTANU GLIKOLU ETYLENOWEGO | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1173 | OCTAN ETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1175 | ETYLOBENZEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1176 | BORAN TRÓJETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1177 | OCTAN 2-ETYLOBUTYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1178 | ALDEHYD 2-ETYLOMASŁOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1179 | ETER ETYLOWOBUTYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1180 | MAŚLAN ETYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1181 | CHLOROOCTAN ETYLU | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 1182 | CHLOROMRÓWCZAN ETYLU | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1183 | ETYLODWUCHLOROSILAN | 4.3 | WFC | I | 4.3+3 +8 | | LQ0 | P401 PR2 | | MP2 | T10 | TP2 TP7 | L10DH | TU14 TU23 TE21 TM2 TM3 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 S20 | X338 |
| 1184 | CHLOREK ETYLENU | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1185 | ETYLENOIMINA, STABILIZOWANA | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P601 PR4 | | MP2 | | | L15CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1188 | ETER MONOMETYLOWY GLIKOLU ETYLENOWEGO | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1189 | ETER MONOMETYLOWY OCTANU GLIKOLU ETYLENOWEGO | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP10 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1190 | MRÓWCZAN ETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1191 | ALDEHYDY OKTYLOWE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1192 | MLECZAN ETYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1193 | KETON ETYLOWOMETYLOWY (METYLOETYLOKETON) | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1194 | AZOTYN ETYLU W ROZTWORZE | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7 MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1195 | PROPIONIAN ETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1196 | ETYLOTRÓJCHLOROSILAN | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | X338 |
| 1197 | EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1197 | EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1197 | EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1197 | EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1197 | EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1197 | EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1197 | EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1197 | EKSTRAKTY, SMAKOWE, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1198 | FORMALDEHYD W ROZTWORZE, PALNY | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 1199 | ALDEHYDY FURFURYLOWE | 6. l | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 1201 | OLEJ FUZLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1201 | OLEJ FUZLOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1202 | PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C) | 3 | F1 | III | 3 | 640K | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1202 | PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA zgodne z normą EN 590:1993 lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI, o temperaturze zapłonu zgodnej z normą EN 590:1993 | 3 | F1 | III | 3 | 640L | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | AT | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1202 | PALIWO DO SILNIKÓW DIESLA lub OLEJ GAZOWY lub OLEJ OPAŁOWY LEKKI (o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, ale niższej od 100°C) | 3 | F1 | III | 3 | 640M | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBV | | AT | 3 | | | | | 30 |
| 1203 | PALIWO SILNIKOWE (BENZYNY) | 3 | F1 | II | 3 | 243 534 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | TU9 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1204 | NITROGLICERYNA W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM zawierającym nie więcej niż 1% nitrogliceryny | 3 | D | II | 3 | | LQ0 | P001 IBC02 | PP5 | MP2 | | | | | | 2 | | | | S2 S20 | |
| 1206 | HEPTANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1207 | ALDEHYD HEKSYLOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1208 | HEKSANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1210 | FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 163 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1210 | FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 163 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1210 | FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 163 640C | LQ6 | P001 | PP1 | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1210 | FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 163 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | PP1 | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1210 | FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) | 3 | F1 | III | 3 | 163 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1210 | FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 163 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1210 | FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 163 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1210 | FARBA DRUKARSKA, palna lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY DRUKARSKIEJ, palny (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) (o temperaturze zapłonu 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 163 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1212 | IZOBUTANOL (ALKOHOL IZOBUTYLOWY) | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1213 | OCTAN IZOBUTYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1214 | IZOBUTYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1216 | IZOOKTENY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1218 | IZOPREN, STABILIZOWANY | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1219 | IZOPROPANOL (ALKOHOL IZOPROPYLOWY) | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1220 | OCTAN IZOPROPYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1221 | IZOPROPYLOAMINA | 3 | FC | I | 3 +8 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L10CH | TU14 TE21 | FL | 1 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1222 | AZOTAN IZOPROPYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | B7 | MP19 | | | | | | 2 | | | | S2 S20 | |
| 1223 | NAFTA LOTNICZA | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP2 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1224 | KETONY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640C | LQ4 | P001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1224 | KETONY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640D | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1224 | KETONY, CIEKŁE, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1228 | MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | II | 3+6.1 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP2TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1228 | MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | III | 3 +6.1 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 3 | | | CV13 CV28 | S2 | 36 |
| 1229 | TLENEK MEZYTYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1230 | METANOL | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | 279 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1231 | OCTAN METYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1233 | OCTAN METYLOWOAMYLOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1234 | METYLAL | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 | B8 | MP19 | T7 | TP2 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1235 | METYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1237 | MAŚLAN METYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1238 | CHLOROMRÓWCZAN METYLU | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1239 | ETER METYLOWOCHLOROMETYLOWY | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1242 | METYLODWUCHLOROSILAN | 4.3 | WFC | I | 4.3+3 +8 | | LQ0 | P401 PR2 | | MP2 | T10 | TP2 TP7 | L10DH | TU14 TU24 TE21 TM2 TM3 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 S20 | X338 |
| 1243 | MRÓWCZAN METYLU | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1244 | METYLOHYDRAZYNA | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1245 | KETON METYLOWOIZOBUTYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1246 | KETON METYLOWOIZOPROPENYLOWY, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1247 | METAKRYLAN METYLU, MONOMER, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1248 | PROPIONIAN METYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1249 | KETON METYLOWOPROPYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1250 | METYLOTRÓJCHLOROSILAN | 3 | FC | I | 3 +8 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L10CH | TU14 TE21 | FL | 1 | | | | S2 S20 | X338 |
| 1251 | KETON METYLOWOWINYLOWY, STABILIZOWANY | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P601 PR3 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 639 |
| 1259 | CZTEROKARBONYLEK NIKLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P601 PR3 | | MP2 | | | L15CH | TU14 TU15 TU31 TE19 TE21 TM3 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1261 | NITROMETAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 R001 | RR2 | MP19 | | | | | | 2 | | | | S2 S20 | |
| 1262 | OKTANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1263 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 163 640A 650 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1263 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 163 640B 650 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1263 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 163 640C 650 | LQ6 | P001 | PP1 | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1263 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 163 640D 650 | LQ6 | P001 IBC02 R001 | PP1 | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1263 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) | 3 | F1 | III | 3 | 163 640E 650 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1263 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 163 640F 650 | LQ7 | P001 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1263 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 163 640G 650 | LQ7 | P001 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1263 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalniki do farb) (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i o lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 163 640H 650 | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1264 | PARALDEHYD | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1265 | PENTANY, ciekłe | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1265 | PENTANY, ciekłe | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 | B8 | MP19 | T4 | TP1 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1266 | WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1266 | WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1266 | WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1266 | WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1266 | WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1266 | WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1266 | WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1266 | WYROBY PERFUMERYJNE zawierające palne rozpuszczalniki (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1267 | ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1267 | ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1267 | ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640P 649 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1267 | ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C 649 | LQ4 | P001 | | MP19 | T4 | TP1TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1267 | ROPA NAFTOWA SUROWA (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D 649 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1267 | ROPA NAFTOWA SUROWA | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1268 | DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP9 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1268 | DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP9 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1268 | DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640P 649 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP9 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1268 | DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C 649 | LQ4 | P001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1268 | DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D 649 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1268 | DESTYLATY Z ROPY NAFTOWEJ, I.N.O. lub PRODUKTY NAFTOWE, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1272 | OLEJ SOSNOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1274 | n-PROPANOL (ALKOHOL n-PROPYLOWY) | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1274 | n-PROPANOL (ALKOHOL n-PROPYLOWY) | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1275 | ALDEHYD PROPIONOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1276 | OCTAN n-PROPYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1277 | PROPYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1278 | 1-CHLOROPROPAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 | B8 | MP19 | T7 | TP2 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1279 | 1,2-DWUCHLOROPROPAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1280 | TLENEK PROPYLENU | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 TP7 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1281 | MRÓWCZANY PROPYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1282 | PIRYDYNA | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP2 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1286 | OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1286 | OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1286 | OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | | MP19 | T4 | TP1 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1286 | OLEJ ŻYWICZNY (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1286 | OLEJ ŻYWICZNY | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1286 | OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1286 | OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1286 | OLEJ ŻYWICZNY (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1287 | GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1287 | GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | | | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1287 | GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1287 | GUMA W ROZTWORZE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1287 | GUMA W ROZTWORZE | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1287 | GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1287 | GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1287 | GUMA W ROZTWORZE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1288 | OLEJ ŁUPKOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1288 | OLEJ ŁUPKOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1289 | METYLAN SODOWY W ROZTWORZE alkoholowym | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 | L4BH | TE 15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1289 | METYLAN SODOWY W ROZTWORZE alkoholowym | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 1292 | KRZEMIAN CZTEROETYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1293 | TYNKTURY, MEDYCZNE | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1293 | TYNKTURY, MEDYCZNE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1294 | TOLUEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1295 | TRÓJCHLOROSILAN | 4.3 | WFC | I | 4.3+3 +8 | | LQ0 | P401 PR2 | | MP2 | T14 | TP2 TP7 | L10DH | TU14 TU25 TE21 TM2 TM3 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 S20 | X338 |
| 1296 | TRÓJETYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1297 | TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy | 3 | FC | I | 3 +8 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 | L10CH | TU14 TE21 | FL | 1 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1297 | TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1297 | TRÓJMETYLOAMINA, ROZTWÓR WODNY, zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 1298 | TROJMETYLOCHLOROSILAN | 3 | FC | II | 3+8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | X338 |
| 1299 | TERPENTYNA | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1300 | BENZYNA LAKIERNICZA | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1300 | BENZYNA LAKIERNICZA | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1301 | OCTAN WINYLU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1302 | ETER WINYLOWOETYLOWY, STABILIZOWANY | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1303 | CHLOREK WINYLIDENU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T12 | TP2 TP7 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1304 | ETER WINYLOWOIZOBUTYLOWY, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1305 | WINYLOTRÓJCHLOROSILAN, STABILIZOWANY | 3 | FC | I | 3+8 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L10CH | TU14 TE21 | FL | 1 | | | | S2 S20 | X338 |
| 1306 | IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1306 | IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 1BC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1306 | IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1306 | IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1306 | IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1306 | IMPREGNATY DO DREWNA, CIEKŁE (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1307 | KSYLENY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1307 | KSYLENY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1308 | CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | PP33 | MP7 MP17 | | | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1308 | CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | PP33 | MP7 MP17 | | | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1308 | CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ4 | P001 R001 | PP33 | MP19 | | | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1308 | CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ4 | P001 R001 | PP33 | MP19 | | | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1308 | CYRKON W ZAWIESINIE W CIECZY PALNEJ | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 R001 | | MP19 | | | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1309 | GLIN SPROSZKOWANY, POWLEKANY | 4.1 | F3 | II | 4.1 | | LQ8 | P002 IBC08 | PP38 B4 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 40 |
| 1309 | GLIN SPROSZKOWANY, POWLEKANY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | PP11 B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1310 | PIKRYNIAN AMONOWY, ZWILŻONY ponad 10 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1312 | BORNEOL | 4.1 | F1 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1313 | ŻYWICZAN WAPNIOWY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC06 R001 | | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V12 | VV1 | | | 40 |
| 1314 | ŻYWICZAN WAPNIOWY, STOPIONY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC04 R001 | | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1318 | ŻYWICZAN KOBALTOWY, STRĄCANY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC06 R001 | | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V12 | VV1 | | | 40 |
| 1320 | DWUNITROFENOL, ZWILŻONY ponad 15 % masowych wody | 4.1 | DT | I | 4.1 +6.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | CV28 | S17 | |
| 1321 | DWUNITROFENOLANY, ZWILŻONE ponad 15 % masowych wody | 4.1 | DT | I | 4.1 +6.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | CV28 | S17 | |
| 1322 | DWUNITROREZORCYNA, ZWILŻONA ponad 15 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1323 | ŻELAZOCER | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 249 | LQ8 | P002 IBC08 | B4 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 40 |
| 1324 | FILMY, NA BAZIE NITROCELULOZY, pokryte żelatyną, z wyjątkiem ścinków | 4.1 | F1 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 R001 | PP15 | MP11 | | | | | | 3 | | | | | |
| 1325 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY I.N.O. | 4.1 | F1 | II | 4.1 | 274 | LQ8 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 40 |
| 1325 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY I.N.O. | 4.1 | F1 | III | 4.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1326 | HAFN SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 25% wody | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 586 | LQ8 | P410 IBC06 | PP40 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | | | 40 |
| 1327 | Siano, Słoma lub Plewy | 4.1 | F1 | NIE PODLEGA ADR |
| 1328 | SZEŚCIOMETYLENOCZTEROAMINA (UROTROPINA) | 4.1 | F1 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1330 | ŻYWICZAN MANGANAWY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC06 R001 | | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | VI2 | VV1 | | | 40 |
| 1331 | ZAPAŁKI, ZAWSZE ZAPALNE | 4.1 | F1 | III | 4.1 | 293 | LQ9 | P407 | PP27 | MP12 | | | | | | 4 | | | | | |
| 1332 | METALDEHYD | 4.1 | F1 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1333 | CER, kęsy, wlewki lub pręty | 4.1 | F3 | II | 4.1 | | LQ8 | P002 IBC08 | B4 | MP11 | | | | | | 2 | V11 | | | | |
| 1334 | NAFTALEN, SUROWY lub NAFTALEN, RAFINOWANY | 4.1 | F1 | III | 4.1 | 501 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV2 | | | 40 |
| 1336 | NITROGUANIDYNA (PIKRYT) ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 20 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1337 | NITROSKROBIA, ZWILŻONA, zawierająca co najmniej 20 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1338 | FOSFOR, AMORFICZNY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P410 IBC08 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1339 | SIEDMIOSIARCZEK CZTEROFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 602 | LQ8 | P410 IBC04 | | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | | | | | 40 |
| 1340 | PIĘCIOSIARCZEK DWUFOSFORU, niezawierający wolnego żółtego i białego fosforu | 4.3 | WF2 | II | 4.3 +4.1 | 602 | LQ11 | P410 IBC04 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | VI | | CV23 | | 423 |
| 1341 | TROJSIARCZEK CZTEROFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 602 | LQ8 | P410 IBC04 | | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | | | | | 40 |
| 1343 | TROJSIARCZEK DWUFOSFORU, nie zawierający wolnego żółtego i białego fosforu | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 602 | LQ8 | P410 IBC04 | | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | | | | | 40 |
| 1344 | TRÓJNITROFENOL, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 30 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1345 | GUMA ODPADOWA lub GUMA REGENEROWANA, sproszkowana lub granulowana | 4.1 | F1 | II | 4.1 | | LQ8 | P002 IBC08 | B4 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 4 | V11 | | | | 40 |
| 1346 | KRZEM SPROSZKOWANY, AMORFICZNY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 32 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1347 | PIKRYNIAN SREBROWY, ZWILŻONY, zawierający ponad 30 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP25 PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1348 | DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, ZWILŻONY, zawierający ponad 15 % masowych wody | 4.1 | DT | I | 4.1 +6.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | CV28 | S17 | |
| 1349 | PIKRAMINIAN SODOWY, ZWILŻONY, zawierający ponad 20 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | | SI7 | |
| 1350 | SIARKA | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 242 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1352 | TYTAN SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający ponad 25% wody | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 586 | LQ8 | P410 IBC06 | PP40 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | | | 40 |
| 1353 | WŁÓKNA lub TKANINY ZAIMPREGNOWANE SŁABO ZNITROWANĄ CELULOZĄ, I.N.O. | 4.1 | F1 | III | 4.1 | 274 502 | LQ9 | P410 IBC08 R001 | B3 | MP11 | | | | | | 3 | | | | | |
| 1354 | TRÓJNITROBENZEN, ZWILŻONY, zawierający ponad 30 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1355 | KWAS TROJNITROBENZOESOWY ZWILŻONY, zawierający ponad 30 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1356 | TRÓJNITROTOLUEN (TROTYL, TNT), ZWILŻONY, zawierający ponad 30 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1357 | AZOTAN MOCZNIKA, ZWILŻONY, zawierający ponad 20 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | 227 | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1358 | CYRKON SPROSZKOWANY, ZWILŻONY, zawierający ponad 25% wody | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 586 | LQ8 | P410 IBC06 | PP40 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | | | 40 |
| 1360 | FOSFOREK WAPNIOWY | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 1361 | WĘGIEL, pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego | 4.2 | S2 | II | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC06 | PP12 | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | TUI1 | AT | 2 | V1 V12 V13 | | | | 40 |
| 1361 | WĘGIEL, pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | PP12 B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 4 | V1 V13 | VV4 | | | 40 |
| 1362 | WĘGIEL, AKTYWNY | 4.2 | S2 | III | 4.2 | 646 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | PP11 B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 4 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1363 | KOPRA | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P003 IBC08 LP02 R001 | PP20 B3 B6 | MP14 | | | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1364 | ODPADY BAWEŁNIANE, ZAOLEJONE | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P003 IBC08 LP02 R001 | PP19 B3 B6 | MP14 | | | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1365 | BAWEŁNA, ZWILŻONA | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P003 IBC08 LP02 R001 | PP19 B3 B6 | MP14 | | | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1366 | DWUETYLOCYNK | 4.2 | SW | I | 4.2+4.3 | 320 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP2 TP7 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 1369 | p-NITROZODWUMETYLO-ANILINA | 4.2 | S2 | II | 4.2 | | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 1370 | DWUMETYLOCYNK | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 320 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP2 TP7 | L21DH | TU4TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 1372 | Włókna, pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego spalone, mokre lub wilgotne | 4.2 | S2 | NIE PODLEGA ADR |
| 1373 | WŁÓKNA lub TKANINY, POCHODZENIA ZWIERZĘCEGO lub ROŚLINNEGO lub SYNTETYCZNE, I.N.O., zaolejone | 4.2 | S2 | III | 4.2 | 274 | LQ0 | P410 IBC08 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1374 | MĄCZKA RYBNA (ODPADY RYBNE), NIESTABILIZOWANA | 4.2 | S2 | II | 4.2 | 300 | LQ0 | P410 IBC08 | B4 | MP14 | T3 | TP33 | | | AT | 2 | V1 | | | | 40 |
| 1376 | TLENEK ŻELAZOWY, ODPADOWY lub ŻELAZO GĄBCZASTE, ODPADOWE, uzyskane z oczyszczania gazu węglowego | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 592 | LQ0 | P002 1BC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 BK2 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1378 | KATALIZATOR METALICZNY, ZWILŻONY widocznym nadmiarem cieczy | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 274 | LQ0 | P410 IBC01 | PP39 | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | | | 40 |
| 1379 | PAPIER, ZAWIERAJĄCY OLEJ NIENASYCONY, niecałkowicie wysuszony (obejmuje kalkę maszynową) | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P410 IBC08 R001 | B3 | MP14 | | | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1380 | PIĘCIOBOROWODÓR | 4.2 | ST3 | I | 4.2 +6.1 | | LQ0 | P601 PR1 | | MP2 | | | L21DH | TU14 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | CV28 | S20 | 333 |
| 1381 | FOSFOR, BIAŁY lub ŻÓŁTY, POD WODĄ lub W ROZTWORZE | 4.2 | ST3 | I | 4.2 +6.1 | 503 | LQ0 | P405 | | MP2 | T9 | TP3 TP31 | L10DH(+) | TU14 TU16 TU21 TE3 TE21 | AT | 0 | V1 | | CV28 | S20 | 46 |
| 1381 | FOSFOR, BIAŁY lub ŻÓŁTY, SUCHY | 4.2 | ST4 | I | 4.2 +6.1 | 503 | LQ0 | P405 | | MP2 | T9 | TP3 TP31 | L10DH(+) | TU14 TU16 TU21 TE3 TE21 | AT | 0 | V1 | | CV28 | S20 | 46 |
| 1382 | SIARCZEK POTASOWY, BEZWODNY lub SIARCZEK POTASOWY zawierający mniej niż 30% wody krystalizacyjnej | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 504 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 1383 | METAL PIROFORYCZNY, I.N.O. lub STOP PIROFORYCZNY, I.N.O. | 4.2 | S4 | I | 4.2 | 274 | LQ0 | P404 | | MP13 | T21 | TP7 TP9 TP33 | | | AT | 0 | V1 | | | S20 | 43 |
| 1384 | PODSIARCZYN SODOWY (HYDROSULFIT SODOWY) | 4.2 | S4 | II | 4.2 | | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 1385 | SIARCZEK SODOWY, BEZWODNY lub SIARCZEK SODOWY zawierający mniej niż 30% wody krystalizacyjnej | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 504 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 1386 | WYTŁOKI ROŚLIN OLEISTYCH zawierające co najmniej 1,5% oleju i nie więcej niż 11% wilgoci | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P003 IBC08 LP02 R001 | PP20 B3B6 | MP14 | | | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1387 | Odpady wełniane, mokre | 4.2 | S2 | NIE PODLEGA ADR |
| 1389 | AMALGAMAT METALI ALKALICZNYCH, CIEKŁY | 4.3 | W1 | I | 4.3 | 182 274 | LQ0 | P402 PR1 | | MP2 | | | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X323 |
| 1390 | AMIDKI METALI ALKALICZNYCH | 4.3 | W2 | II | 4.3 | 182 274 505 | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 1391 | DYSPERSJA METALU ALKALICZNEGO lub DYSPERSJA METALU ZIEM ALKALICZNYCH | 4.3 | W1 | I | 4.3 | 182 183 274 282 506 | LQ0 | P402 PR1 | | MP2 | | | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X323 |
| 1392 | AMALGAMAT METALI ZIEM ALKALICZNYCH, CIEKŁY | 4.3 | W1 | I | 4.3 | 183 274 506 | LQ0 | P402 | | MP2 | | | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X323 |
| 1393 | STOP METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O. | 4.3 | W2 | II | 4.3 | 183274 506 | LQ11 | P410 1BC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 1394 | WĘGLIK GLINOWY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 1395 | GLINOŻELAZOKRZEM, SPROSZKOWANY | 4.3 | WT2 | II | 4.3 +6.1 | | LQ11 | P410 IBC05 | PP40 | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | CV23 CV28 | | 462 |
| 1396 | GLIN SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ12 | P410 IBC07 | PP40 | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 1396 | GLIN SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY | 4.3 | W2 | III | 4.3 | | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 1397 | FOSFOREK GLINOWY | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | 507 | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 1398 | GLINOKRZEM SPROSZKOWANY, NIEPOWLEKANY | 4.3 | W2 | III | 4.3 | 37 | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 1400 | BAR | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 1401 | WAPŃ | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 1402 | WĘGLIK WAPNIOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 IBC04 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | | | AT | 1 | VI | | CV23 | S20 | X423 |
| 1402 | WĘGLIK WAPNIOWY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 1BC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 1403 | CYJANAMID WAPNIOWY zawierający ponad 0,1% węglika wapniowego | 4.3 | W2 | III | 4.3 | 38 | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 1404 | WODOREK WAPNIOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1405 | KRZEMEK WAPNIOWY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | VV7 | CV23 | | 423 |
| 1405 | KRZEMEK WAPNIOWY | 4.3 | W2 | III | 4.3 | | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 VV7 | CV23 | | 423 |
| 1407 | CEZ | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 IBC04 | | MP2 | | | L10CH(+) | TU2TU14 TE5TE21 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 1408 | ŻELAZOKRZEM, zawierający co najmniej 30%, ale mniej niż 90% krzemu | 4.3 | WT2 | III | 4.3 +6.1 | 39 | LQ12 | P003 IBC08 R001 | PP20 B4, B6 | MP14 | T1 BK2 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV1 | CV23 CV28 | | 462 |
| 1409 | WODORKI METALI REAGUJĄCE Z WODĄ I.N.O. | 4.3 | W2 | I | 4.3 | 274 508 | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1409 | WODORKI METALI REAGUJĄCE Z WODĄ I.N.O. | 4.3 | W2 | II | 4.3 | 274 508 | LQ11 | P410 IBC04 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 1410 | WODOREK LITOWOGLINOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1411 | WODOREK LITOWOGLINOWY W ETERZE | 4.3 | WF1 | I | 4.3+3 | | LQ0 | P402 PR1 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S2 S20 | |
| 1413 | BOROWODOREK LITOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1414 | WODOREK LITOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1415 | LIT | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 IBC04 | | MP2 | | | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 1417 | KRZEMEK LITOWY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 1418 | MAGNEZ W PROSZKU lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE | 4.3 | WS | I | 4.3+4.2 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1418 | MAGNEZ W PROSZKU lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE | 4.3 | WS | II | 4.3+4.2 | | LQ11 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 1418 | MAGNEZ W PROSZKU lub STOPY MAGNEZU, SPROSZKOWANE | 4.3 | WS | III | 4.3 +4.2 | | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 1419 | FOSFOREK MAGNEZOWOGLINOWY | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 1420 | STOPY POTASU METALICZNEGO, CIEKŁE | 4.3 | W1 | I | 4.3 | | LQ0 | P402 | | MP2 | | | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X323 |
| 1421 | STOP METALI ALKALICZNYCH, CIEKŁY, I.N.O. | 4.3 | W1 | I | 4.3 | 182 274 | LQ0 | P402 PR1 | | MP2 | | | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X323 |
| 1422 | STOPY POTASU I SODU, CIEKŁE | 4.3 | W1 | I | 4.3 | | LQ0 | P402 | | MP2 | T9 | TP3TP7 TP31 | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X323 |
| 1423 | RUBID | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 IBC04 | | MP2 | | | L10CH(+) | TU2 TU14 TE5 TE21 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 1426 | BOROWODOREK SODOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1427 | WODOREK SODOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1428 | SÓD | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 IBC04 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 1431 | METYLAN SODOWY | 4.2 | SC4 | II | 4.2 +8 | | LQ0 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | | | 48 |
| 1432 | FOSFOREK SODOWY | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 1433 | FOSFORKI CYNOWE | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 1435 | CYNK, POPIOŁY | 4.3 | W2 | III | 4.3 | | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 1436 | CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE | 4.3 | WS | I | 4.3+4.2 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1436 | CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE | 4.3 | WS | III | 4.3+4.2 | | LQ11 | P410 IBC07 | PP40 | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 1436 | CYNK W PROSZKU lub CYNK W PYLE | 4.3 | WS | III | 4.3+4.2 | | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 1437 | WODOREK CYRKONOWY | 4.1 | F3 | II | 4.1 | | LQ8 | P410 IBC04 | PP40 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | | | | | 40 |
| 1438 | AZOTAN GLINOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 1BC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1439 | DWUCHROMIAN AMONOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 | | 50 |
| 1442 | NADCHLORAN AMONOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 152 | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | | | | 2 | V11 V12 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1444 | NADSIARCZAN AMONOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1445 | CHLORAN BAROWY, STAŁY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1446 | AZOTAN BAROWY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1447 | NADCHLORAN BAROWY, STAŁY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1448 | NADMANGANIAN BAROWY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1449 | NADTLENEK BAROWY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1450 | BROMIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 604 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1451 | AZOTAN CEZOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1452 | CHLORAN WAPNIOWY | 5.1 | 02 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1453 | CHLORYN WAPNIOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 | | 50 |
| 1454 | AZOTAN WAPNIOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 208 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1455 | NADCHLORAN WAPNIOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1456 | NADMANGANIAN WAPNIOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1457 | NADTLENEK WAPNIOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1458 | BORAN I CHLORAN W MIESZANINIE | 5.1 | 02 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1458 | BORAN I CHLORAN W MIESZANINIE | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1459 | CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE, STAŁEJ | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1459 | CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE, STAŁEJ | 5.1 | 02 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1461 | CHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 605 | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1462 | CHLORYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 509 606 | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1463 | TRÓJTLENEK CHROMU, BEZWODNY | 5.1 | OC2 | II | 5.1 +8 | 510 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 58 |
| 1465 | AZOTAN DYDYMOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1466 | AZOTAN ŻELAZOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1467 | AZOTAN GUANIDYNY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1469 | AZOTAN OŁOWIAWY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1470 | NADCHLORAN OŁOWIAWY, STAŁY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1471 | PODCHLORYN LITOWY, SUCHY lub PODCHLORYN LITOWY, W MIESZANINIE | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | | | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 | | 50 |
| 1472 | NADTLENEK LITOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1473 | BROMIAN MAGNEZOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1474 | AZOTAN MAGNEZOWY | 5.1 | 02 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1475 | NADCHLORAN MAGNEZOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1476 | NADTLENEK MAGNEZOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1477 | AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 511 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 | | 50 |
| 1477 | AZOTANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 274 511 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1479 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O. | 5.1 | O2 | I | 5.1 | 274 | LQ0 | P503 IBC05 | | MP2 | | | | | | 1 | V10 | | CV24 | S20 | |
| 1479 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 | | 50 |
| 1479 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, I.N.O. | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 274 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 1481 | NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1481 | NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 274 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1482 | NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 608 | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1482 | NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 274 608 | LQ12 | P002 1BC08 LP021 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 1483 | NADTLENKI, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1483 | NADTLENKI, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 274 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 1484 | BROMIAN POTASOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1485 | CHLORAN POTASOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1486 | AZOTAN POTASOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1487 | AZOTAN POTASOWY I AZOTYN SODOWY W MIESZANINIE | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 607 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1488 | AZOTYN POTASOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1489 | NADCHLORAN POTASOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1490 | NADMANGANIAN POTASOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 1491 | NADTLENEK POTASOWY | 5.1 | O2 | I | 5.1 | | LQ0 | P503 IBC06 | | MP2 | | | | | | 1 | V10 V12 | | CV24 | S20 | |
| 1492 | NADSIARCZAN POTASOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1493 | AZOTAN SREBROWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1494 | BROMIAN SODOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1495 | CHLORAN SODOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1496 | CHLORYN SODOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 | | 50 |
| 1498 | AZOTAN SODOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1499 | AZOTAN SODOWY I AZOTAN POTASOWY W MIESZANINIE | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1500 | AZOTYN SODOWY | 5.1 | OT2 | III | 5.1 +6.1 | | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1502 | NADCHLORAN SODOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1503 | NADMANGANIAN SODOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1504 | NADTLENEK SODOWY | 5.1 | O2 | I | 5.1 | | LQ0 | P503 IBC05 | | MP2 | | | | | | 1 | V10 | | CV24 | S20 | |
| 1505 | NADSIARCZAN SODOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1506 | CHLORAN STRONTOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1507 | AZOTAN STRONTOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1508 | NADCHLORAN STRONTOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1509 | NADTLENEK STRONTOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1510 | CZTERONITROMETAN | 5.1 | OTI | I | 5.1 +6.1 | 609 | LQ0 | P602 | | MP2 | | | L4BN | TU3 TU28 | AT | 1 | V5 | | CV24 CV28 | S20 | 559 |
| 1511 | WODORONADTLENEK MOCZNIKA | 5.1 | OC2 | III | 5.1+8 | | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 58 |
| 1512 | AZOTYN CYNKOWOAMONOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 1513 | CHLORAN CYNKOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1514 | AZOTAN CYNKOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 1515 | NADMANGANIAN CYNKOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1516 | NADTLENEK CYNKOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 50 |
| 1517 | PIKRAMINIAN CYRKONOWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 20 % masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 1541 | CYJANOHYDRYNA ACETONOWA, STABILIZOWANA | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 669 |
| 1544 | ALKALOIDY, STAŁE I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1544 | ALKALOIDY, STAŁE I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 43 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1544 | ALKALOIDY, STAŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 43 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1545 | IZOTIOCYJANIAN ALLILU, STABILIZOWANY | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 639 |
| 1546 | ARSENIAN AMONOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1547 | ANILINA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 279 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1548 | CHLOROWODOREK ANILINY | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1549 | ZWIĄZEK ANTYMONU, NIEORGANICZNY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 45 274 512 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1550 | MLECZAN ANTYMONAWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1551 | WINIAN POTASOWOAMONOWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1553 | KWAS ARSENOWY, CIEKŁY | 6.1 | T4 | I | 6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T20 | TP2 TP7 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1554 | KWAS ARSENOWY, STAŁY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1555 | BROMEK ARSENOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1556 | ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o. | 6.1 | T4 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1556 | ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o. | 6.1 | T4 | II | 6.1 | 43 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1556 | ZWIĄZEK ARSENU, CIEKŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o. | 6.1 | T4 | III | 6.1 | 43 274 | LQ19 | P001 1BC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1557 | ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i,n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o. | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1557 | ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 43 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1557 | ZWIĄZEK ARSENU, STAŁY, I.N.O., nieorganiczny, obejmuje: Arseniany, i.n.o., Arseniny, i.n.o. oraz Siarczki arsenu, i.n.o. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 43 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 V28 | S9 | 60 |
| 1558 | ARSEN | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1559 | PIĘCIOTLENEK ARSENU | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV1 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1560 | TRÓJCHLOREK ARSENU | 6.1 | T4 | I | 6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1561 | TRÓJTLENEK ARSENU | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1562 | ARSEN, PYŁ | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1564 | ZWIĄZEK BARU, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 177 274 513 587 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1564 | ZWIĄZEK BARU, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 177 274 513 587 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9a | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1565 | CYJANEK BAROWY | 6.1 | T5 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TEI9 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 V28 | S9 S17 | 66 |
| 1566 | ZWIĄZEK BERYLU, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 274 514 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1566 | ZWIĄZEK BERYLU, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 274 514 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1567 | BERYL SPROSZKOWANY | 6.1 | TF3 | II | 6.1+4.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 64 |
| 1569 | BROMOACETON | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P602 | | MP15 | T3 | TP33 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 1570 | BRUCYNA | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 43 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1571 | AZYDEK BAROWY, ZWILŻONY, zawierający co najmniej 50 % masowych wody | 4.1 | DT | I | 4.1 +6.1 | 568 | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 1 | | | CV28 | S17 | |
| 1572 | KWAS KAKODYLOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1573 | ARSENIAN WAPNIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1574 | ARSENIAN WAPNIOWY I ARSENIN WAPNIOWY W MIESZANINIE, STAŁEJ | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1575 | CYJANEK WAPNIOWY | 6.1 | T5 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1577 | CHLORODWUNITROBENZENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 279 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1578 | CHLORONITROBENZENY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 279 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1579 | CHLOROWODOREK 4-CHLORO-o-TOLUIDYNY, STAŁY | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1580 | CHLOROPIKRYNA | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1581 | CHLOROPIKRYNA I BROMEK METYLU W MIESZANINIE | 2 | 2T | | 2.3 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 26 |
| 1582 | CHLOROPIKRYNA I CHLOREK METYLU W MIESZANINIE | 2 | 2T | | 2.3 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 26 |
| 1583 | CHLOROPIKRYNA W MIESZANINIE, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 274 315 515 | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | | | L10CH | TU14TU15 TE19TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1583 | CHLOROPIKRYNA W MIESZANINIE, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 274 515 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1583 | CHLOROPIKRYNA W MIESZANINIE, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 274 515 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1585 | ACETOARSENIN MIEDZIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1586 | ARSENIN MIEDZIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1587 | CYJANEK MIEDZIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1588 | CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 47 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1588 | CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 47 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1588 | CYJANKI, NIEORGANICZNE, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 47 274 | LQ9 | P002 1BC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1589 | CHLOROCYJAN, STABILIZOWANY | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 1590 | DWUCHLOROANILINY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 279 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1591 | o-DWUCHLOROBENZEN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 279 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1593 | DWUCHLOROMETAN (CHLOREK METYLENU) | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 516 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | B8 | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1594 | SIARCZAN DWUETYLU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1595 | SIARCZAN DWUMETYLU | 6.1 | TC1 | I | 6.1+8 | | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 1596 | DWUNITROANILINY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1597 | DWUNITROBENZENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1597 | DWUNITROBENZENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1598 | DWUNITRO-o-KREZOL | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 43 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1599 | DWUNITROFENOL W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1599 | DWUNITROFENOL W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1600 | DWUNITROTOLUENY, STOPIONE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ0 | | | | T7 | TP3 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 0 | | | CV13 | S9 S19 | 60 |
| 1601 | ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9TP33 | S10AH L10CH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1601 | ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1601 | ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1602 | BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1602 | BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1602 | BARWNIK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1603 | BROMOOCTAN ETYLU | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 1604 | ETYLENODWUAMINA | 8 | CF1 | II | 8+3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 1605 | DWUBROMEK ETYLENU | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P602 PR3 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1606 | ARSENIAN ŻELAZOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1607 | ARSENIN ŻELAZOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1608 | ARSENIAN ŻELAZAWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1611 | CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1612 | CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU I GAZ SPRĘŻONY, MIESZANINA | 2 | T1 | | 2.3 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 26 |
| 1613 | KWAS CYJANOWODOROWY, ROZTWÓR WODNY (CYJANOWODÓR, W ROZTWORZE WODNYM) zawierający nie więcej niż 20% cyjanowodoru | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | 48 | LQ0 | P601 PR3 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L15DH(+) | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 0 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1614 | CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3 % wody i zaabsorbowany w obojętnym materiale porowatym | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | 603 | LQ0 | P601 PR7 | RR3 | MP2 | | | | | | 0 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S10 S17 | |
| 1616 | OCTAN OŁOWIAWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1617 | ARSENIANY OŁOWIAWE | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1618 | ARSENINY OŁOWIAWE | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1620 | CYJANEK OŁOWIAWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1621 | PURPURA LONDYŃSKA | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 43 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1622 | ARSENIAN MAGNEZOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1623 | ARSENIAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1624 | CHLOREK RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1625 | AZOTAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1626 | CYJANEK RTĘCIOWOPOTASOWY | 6.1 | T5 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1627 | AZOTAN RTĘCIAWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1629 | OCTAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1630 | CHLOREK RTĘCIOWOAMONOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1631 | BENZOESAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1634 | BROMKI RTĘCI | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TEI9 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1636 | CYJANEK RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1637 | GLUKONIAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1638 | JODEK RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1639 | NUKLEINIAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1640 | OLEINIAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1641 | TLENEK RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1642 | CYJANEK RTĘCIOWY ZASADOWY, ODCZULONY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1643 | JODEK POTASOWORTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1644 | SALICYLAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1645 | SIARCZAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1646 | TIOCYJANIAN RTĘCIOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1647 | BROMEK METYLU I DWUBROMEK ETYLENU W MIESZANINIE, CIEKŁEJ | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1648 | ACETONITRYL | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP2 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1649 | MIESZANINA PRZECIWSTUKOWA DO PALIW SILNIKOWYCH | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 162 | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 TT6 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1650 | beta-NAFTYLOAMINA, STAŁA | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1651 | NAFTYLOTIOMOCZNIK | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 43 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1652 | NAFTYLOMOCZNIK | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1653 | CYJANEK NIKLAWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1654 | NIKOTYNA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1655 | ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1655 | ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 43 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1655 | ZWIĄZEK NIKOTYNY, STAŁY I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 43 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1656 | CHLOROWODOREK NIKOTYNY, CIEKŁY lub W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 43 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1656 | CHLOROWODOREK NIKOTYNY, CIEKŁY lub W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 43 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1657 | SALICYLAN NIKOTYNY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1658 | SIARCZAN NIKOTYNY, W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1658 | SIARCZAN NIKOTYNY, W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1659 | WINIAN NIKOTYNY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1660 | TLENEK AZOTU, SPRĘŻONY | 2 | 1TOC | | 2.3 +5.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 1661 | NITROANILINY (o-, m-, p-) | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 279 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1662 | NITROBENZEN | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 279 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1663 | NITROFENOLE (o-, m-, p-) | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 279 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1664 | NITROTOLUENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1665 | NITROKSYLENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1669 | PIĘCIOCHLOROETAN | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1670 | MERKAPTAN PERCHLOROMETYLOWY | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1671 | FENOL, STAŁY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 279 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1672 | CHLOREK FENYLOKARBYLOAMINY | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1673 | FENYLENODWUAMINY (o-, m-, p-) | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 279 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1674 | OCTAN FENYLORTĘCIOWY | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 43 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1677 | ARSENIAN POTASOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1678 | ARSENIN POTASOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1679 | CYJANEK POTASOWOMIEDZIAWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1680 | CYJANEK POTASOWY, STAŁY | 6.1 | T5 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1683 | ARSENIN SREBROWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1684 | CYJANEK SREBROWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1685 | ARSENIAN SODOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1686 | ARSENIN SODOWY, W ROZTWORZE WODNYM | 6.1 | T4 | II | 6.1 | 43 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1686 | ARSENIN SODOWY, W ROZTWORZE WODNYM | 6.1 | T4 | III | 6.1 | 43 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1687 | AZYDEK SODOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | | | | | | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | |
| 1688 | KAKODYLAN SODOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1689 | CYJANEK SODOWY, STAŁY | 6.1 | T5 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1690 | FLUOREK SODOWY, STAŁY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1691 | ARSENIN STRONTOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1692 | STRYCHNINA lub SOLE STRYCHNINY | 6.1 | T2 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1693 | MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, CIEKŁY, I.N. O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1693 | MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1694 | CYJANKI BROMOBENZYLU, CIEKŁE | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 138 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1695 | CHLOROACETON, STABILIZOWANY | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1697 | CHLOROACETOFENON, STAŁY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1698 | DWUFENYLOAMINOCHLOROARSYNA | 6.1 | T3 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1699 | DWUFENYLOCHLOROARSYNA, CIEKŁA | 6.1 | T3 | I | 6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1700 | ŚWIECE WYDZIELAJĄCE GAZ ŁZAWIĄCY | 6.1 | TF3 | II | 6.1 +4.1 | | LQ18 | P600 | | | | | | | | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | |
| 1701 | BROMEK KSYLILU, CIEKŁY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1702 | 1,1,2,2-CZTEROCHLOROETAN | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1704 | DWUTIOPIROFOSFORAN CZTEROETYLU | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 43 | LQ18 | P001 IBC02 | | MP10 | T7 | TP2 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1707 | ZWIĄZEK TALU, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 43 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1708 | TOLUIDYNY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 279 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1709 | 2,4-TOLUILENODWUAMINA, STAŁA | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1710 | TRÓJCHLOROETYLEN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1711 | KSYLIDYNY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1712 | ARSENIAN CYNKOWY, ARSENIN CYNKOWY lub ARSENIAN CYNKOWY i ARSENIN CYNKOWY W MIESZANINIE | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1713 | CYJANEK CYNKOWY | 6.1 | T5 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1714 | FOSFOREK CYNKOWY | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 1715 | BEZWODNIK OCTOWY | 8 | CF1 | II | 8+3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 1716 | BROMEK ACETYLU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1717 | CHLOREK ACETYLU | 3 | FC | II | 3+8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T8 | TP2 TP12 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | X338 |
| 1718 | FOSFORAN BUTYLU, KWAŚNY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1719 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, I.N.O. | 8 | C5 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1719 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, I.N.O. | 8 | C5 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1722 | CHLOROMRÓWCZAN ALLILU | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S 17 | 668 |
| 1723 | JODEK ALLILU | 3 | FC | II | 3+8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1724 | ALLILOTRÓJCHLOROSILAN, STABILIZOWANY | 8 | CF1 | II | 8+3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | X839 |
| 1725 | BROMEK GLINOWY, BEZWODNY | 8 | C2 | II | 8 | 588 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1726 | CHLOREK GLINOWY, BEZWODNY | 8 | C2 | II | 8 | 588 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1727 | WODOROFLUOREK AMONOWY, STAŁY | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1728 | AMYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1729 | CHLOREK ANIZOILU | 8 | C4 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1730 | PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU, CIEKŁY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1731 | PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU W ROZTWORZE | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1731 | PIĘCIOCHLOREK ANTYMONU W ROZTWORZE | 8 | C1 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1732 | PIĘCIOFLUOREK ANTYMONU | 8 | CT1 | II | 8+6 1 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 1733 | TRÓJCHLOREK ANTYMONU | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | | | L4BN SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1736 | CHLOREK BENZOILU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1737 | BROMEK BENZYLU | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 1738 | CHLOREK BENZYLU | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 1739 | CHLOROMRÓWCZAN BENZYLU | 8 | C9 | I | 8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 1740 | WODOROFLUORKI, I.N.O. | 8 | C2 | II | 8 | 274 517 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1740 | WODOROFLUORKI, I.N.O. | 8 | C2 | III | 8 | 274 517 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 1741 | TRÓJCHLOREK BORU | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1742 | KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM OCTOWYM, CIEKŁY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1743 | KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM PROPIONOWYM, CIEKŁY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1744 | BROM lub BROM W ROZTWORZE | 8 | CT1 | I | 8+6.1 | | LQ0 | P601 PR6 | PP82 | MP2 | T22 | TP2 TP10 TP12 | L21DH(+) | TU14 TU33 TC5 TE21 TT2 TM3 TM5 | AT | 1 | | | CV13 CV28 | S17 | 886 |
| 1745 | PIĘCIOFLUOREK BROMU | 5.1 | OTC | I | 5.1 +6.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP2 | T22 | TP2 TP12 | L10DH | TU3 | AT | 1 | | | CV24 CV28 | S20 | 568 |
| 1746 | TRÓJFLUOREK BROMU | 5.1 | OTC | I | 5.1 +6.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP2 | T22 | TP2 TP12 | L10DH | TU3 | AT | 1 | | | CV24 CV28 | S20 | 568 |
| 1747 | BUTYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | CF1 | II | 8+3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | X83 |
| 1748 | PODCHLORYN WAPNIOWY, SUCHY lub PODCHLORYN WAPNIOWY W MIESZANINIE, SUCHEJ zawierający więcej niż 39% chloru aktywnego (8,8% tlenu aktywnego) | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 313 314 589 | LQ11 | P002 IBC08 | B4, B13 | MP10 | | | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 CV35 | | 50 |
| 1748 | PODCHLORYN WAPNIOWY, SUCHY lub PODCHLORYN WAPNIOWY W MIESZANINIE, SUCHEJ zawierający więcej niż 39% chloru aktywnego (8,8% tlenu aktywnego) | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 316 589 | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B4 | MP10 | | | SGAV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 CV35 | | 50 |
| 1749 | TRÓJFLUOREK CHLORU | 2 | 2TOC | | 2.3 +5.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 265 |
| 1750 | KWAS CHLOROOCTOWY W ROZTWORZE | 6.1 | TC1 | II | 6.1 +8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 1751 | KWAS CHLOROOCTOWY, STAŁY | 6.1 | TC2 | II | 6.1+8 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 1752 | CHLOREK CHLOROACETYLU | 6.1 | TC1 | I | 6.1+8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 1753 | CHLOROFENYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1754 | KWAS CHLOROSULFONOWY (bez lub z trójtlenkiem siarki) | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T20 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | X88 |
| 1755 | KWAS CHROMOWY W ROZTWORZE | 8 | C1 | II | 8 | 518 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1755 | KWAS CHROMOWY W ROZTWORZE | 8 | C1 | III | 8 | 518 | LQ19 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 TP12 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1756 | FLUOREK CHROMOWY, STAŁY | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1757 | FLUOREK CHROMOWY W ROZTWORZE | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1757 | FLUOREK CHROMOWY W ROZTWORZE | 8 | C1 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1758 | TLENOCHLOREK CHROMU | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | X88 |
| 1759 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O. | 8 | C10 | I | 8 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 1759 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O. | 8 | C10 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1759 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, I.N.O. | 8 | C10 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 1760 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O. | 8 | C9 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 1760 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O. | 8 | C9 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1760 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, I.N.O. | 8 | C9 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1761 | ETYLENODWUAMINOMIEDZ W ROZTWORZE | 8 | CT1 | II | 8 +6.1 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 1761 | ETYLENODWUAMINOMIEDZ W ROZTWORZE | 8 | CT1 | III | 8 +6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 1762 | CYKLOHEKSENYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1763 | CYKLOHEKSYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1764 | KWAS DWUCHLOROOCTOWY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1765 | CHLOREK DWUCHLOROACETYLU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1766 | DWUCHLOROFENYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1767 | DWUETYLODWUCHLORO-SILAN | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | X83 |
| 1768 | KWAS DWUFLUOROFOSFOROWY, BEZWODNY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1769 | DWUFENYLODWU-CHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1770 | BROMEK DWUFENYLOMETYLU | 8 | C10 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1771 | DODECYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1773 | CHLOREK ŻELAZOWY, BEZWODNY | 8 | C2 | III | 8 | 590 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 1774 | ŁADUNKI DO GAŚNIC, ciecz żrąca | 8 | C11 | II | 8 | | LQ22 | P001 | PP4 | | | | | | | 2 | | | | | |
| 1775 | KWAS FLUOROBOROWY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1776 | KWAS FLUOROFOSFOROWY, BEZWODNY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1777 | KWAS FLUOROSULFONOWY | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 1778 | KWAS FLUOROKRZEMOWY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1779 | KWAS MRÓWKOWY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1780 | CHLOREK FUMARYLU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1781 | SZEŚCIODECYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1782 | KWAS SZEŚCIOFLUOROFOSFOROWY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1783 | SZEŚCIOMETYLENODWU-AMINA W ROZTWORZE | 8 | C7 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1783 | SZEŚCIOMETYLENODWU-AMINA W ROZTWORZE | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1784 | HEKSYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1786 | KWAS FLUOROWODOROWY I KWAS SIARKOWY W MIESZANINIE | 8 | CT1 | I | 8 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10DH | TU14 TE21 | AT | 1 | | | CV13 CV28 | S20 | 886 |
| 1787 | KWAS JODOWODOROWY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1787 | KWAS JODOWODOROWY | 8 | C1 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1788 | KWAS BROMOWODOROWY | 8 | C1 | II | 8 | 519 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1788 | KWAS BROMOWODOROWY | 8 | C1 | III | 8 | 519 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1789 | KWAS SOLNY | 8 | C1 | II | 8 | 520 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1789 | KWAS SOLNY | 8 | C1 | III | 8 | 520 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 TP12 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1790 | KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 85% kwasu fluorowodorowego | 8 | CT1 | I | 8 +6.1 | 640I | LQ0 | P802 | | MP2 | T10 | TP2 TP12 | L21DH(+) | TU14 TU34 TC1 TE21 TM3 TM5 | AT | 1 | | | CV13 CV28 | S17 | 886 |
| 1790 | KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający ponad 60%, ale nie więcej niż 85% kwasu fluorowodorowego | 8 | CT1 | I | 8 +6.1 | 640J | LQ0 | P001 | PP81 | MP8MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10DH | TU14 TE21 | AT | 1 | | | CV13 CV28 | S17 | 886 |
| 1790 | KWAS FLUOROWODOROWY, zawierający nie więcej niż 60% kwasu fluorowodorowego | 8 | CT1 | II | 8 +6.1 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 1791 | PODCHLORYN W ROZTWORZE | 8 | C9 | II | 8 | 521 | LQ22 | P001 IBC02 | PP10 B5 | MP15 | T7 | TP2 TP24 | L4BV(+) | TE11 | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1791 | PODCHLORYN W ROZTWORZE | 8 | C9 | III | 8 | 521 | LQ19 | P001 IBC02 LP01 R001 | B5 | MP15 | T4 | TP2 TP24 | L4BV(+) | TE11 | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1792 | CHLOREK JODU | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1793 | FOSFORAN IZOPROPYLU, KWAŚNY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1794 | SIARCZAN OŁOWIAWY, zawierający ponad 3% wolnego kwasu | 8 | C2 | II | 8 | 591 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | VV9a | | | 80 |
| 1796 | MIESZANINA NITRUJĄCA, zawierająca ponad 50% kwasu azotowego | 8 | CO1 | I | 8 +5.1 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | TC6 TT1 | AT | 1 | | | CV24 | S20 | 885 |
| 1796 | MIESZANINA NITRUJĄCA, zawierająca nie więcej niż 50% kwasu azotowego | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1798 | WODA KRÓLEWSKA | 8 | COT | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 1799 | NONYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1800 | OŚMIODECYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1801 | OKTYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1802 | KWAS NADCHLOROWY, zawierający nie więcej niż 50% masowych kwasu | 8 | CO1 | II | 8 +5.1 | 522 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP3 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | CV24 | | 85 |
| 1803 | KWAS FENOLOSULFONOWY, CIEKŁY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1804 | FENYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1805 | KWAS FOSFOROWY, ROZTWÓR | 8 | C1 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1806 | PIĘCIOCHLOREK FOSFORU | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1807 | PIĘCIOTLENEK FOSFORU | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1808 | TRÓJBROMEK FOSFORU | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1809 | TRÓJCHLOREK FOSFORU | 6.1 | TC3 | I | 6.1+8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 1810 | TLENOCHLOREK FOSFORU | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1811 | WODOROFLUOREK POTASOWY, STAŁY | 8 | CT2 | II | 8 +6.1 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | | 86 |
| 1812 | FLUOREK POTASOWY, STAŁY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1813 | WODOROTLENEK POTASOWY, STAŁY | 8 | C6 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1814 | WODOROTLENEK POTASOWY, W ROZTWORZE | 8 | C5 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1814 | WODOROTLENEK POTASOWY, W ROZTWORZE | 8 | C5 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1815 | CHLOREK PROPIONYLU | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1816 | PROPYLOTRÓJCHLOROSILAN | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | X83 |
| 1817 | CHLOREK PIROSULFURYLU | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1818 | CZTEROCHLOREK KRZEMU | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 TP7 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1819 | GLINIAN SODOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1819 | GLINIAN SODOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1823 | WODOROTLENEK SODOWY, STAŁY | 8 | C6 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1824 | WODOROTLENEK SODOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1824 | WODOROTLENEK SODOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1825 | TLENEK SODOWY | 8 | C6 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1826 | MIESZANINA NITRUJĄCA, ODPADOWA, zawierająca ponad 50% kwasu azotowego | 8 | CO1 | I | 8 +5.1 | 113 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | CV24 | S20 | 885 |
| 1826 | MIESZANINA NITRUJĄCA, ODPADOWA, zawierająca nie więcej niż 50% kwasu azotowego | 8 | C1 | II | 8 | 113 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1827 | CHLOREK CYNOWY, BEZWODNY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1828 | CHLORKI SIARKI | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T20 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | X88 |
| 1829 | TRÓJTLENEK SIARKI, STABILIZOWANY | 8 | C1 | I | 8 | 623 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T20 | TP4 TP12 TP25 TP26 | L10BH | TU32 TE13 TT5 TM3 | AT | 1 | | | | S20 | X88 |
| 1830 | KWAS SIARKOWY zawierający ponad 51% kwasu | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1831 | KWAS SIARKOWY, DYMIĄCY (OLEUM) | 8 | CT1 | I | 8 +6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T20 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | CV13 CV28 | S20 | X886 |
| 1832 | KWAS SIARKOWY, WYCZERPANY | 8 | C1 | II | 8 | 113 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1833 | KWAS SIARKAWY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1834 | CHLOREK SULFURYLU | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T20 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | X88 |
| 1835 | WODOROTLENEK CZTEROMETYLOAMONIOWY, W ROZTWORZE | 8 | C7 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1835 | WODOROTLENEK CZTEROMETYLOAMONIOWY, W ROZTWORZE | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1836 | CHLOREK TIONYLU | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P802 | | MP8MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | X88 |
| 1837 | CHLOREK TIOFOSFORYLU | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1838 | CZTEROCHLOREK TYTANU | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T10 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 1839 | KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY | 8 | C4 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1840 | CHLOREK CYNKOWY W ROZTWORZE | 8 | C1 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1841 | ACETALDEHYDOAMONIAK | 9 | M11 | III | 9 | | LQ27 | P002 IBC08 LP01 R001 | B3 B6 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV3 | | | 90 |
| 1843 | DWUNITRO-o-KREZOLAN AMONOWY, STAŁY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1845 | Dwutlenek węgla, stały (Suchy lód) | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR |
| 1846 | CZTEROCHLOREK WĘGLA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1847 | SIARCZEK POTASOWY, UWODNIONY, zawierający co najmniej 30% wody krystalizacyjnej | 8 | C6 | II | 8 | 523 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | L4BN SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1848 | KWAS PROPIONOWY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1849 | SIARCZEK SODOWY, UWODNIONY, zawierający co najmniej 30% wody krystalizacyjnej | 8 | C6 | II | 8 | 523 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | L4BN SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1851 | LEK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 221 274 601 | LQ17 | P001 | PP6 | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1851 | LEK, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 221 274 601 | LQ19 | P001 LP01 R001 | PP6 | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1854 | BARU STOPY, PIROFORYCZNE | 4.2 | S4 | I | 4.2 | | LQ0 | P404 | | MP13 | T21 | TP7 TP33 | | | AT | 0 | V1 | | | S20 | 43 |
| 1855 | WAPŃ, PIROFORYCZNY lub STOPY WAPNIA, PIROFORYCZNE | 4.2 | S4 | I | 4.2 | | LQ0 | P404 | | MP13 | | | | | | 0 | V1 | | | S20 | |
| 1856 | Szmaty, zaolejone | 4.2 | S2 | NIE PODLEGA ADR |
| 1857 | Tkaniny oddpadowe, mokre | 4.2 | S2 | NIE PODLEGA ADR |
| 1858 | SZEŚCIOFLUOROPROPYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1216) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1859 | CZTEROFLUOREK KRZEMU, SPRĘŻONY | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 1860 | FLUOREK WINYLU, STABLILIZOWANY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1862 | KROTONIAN ETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP2 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1863 | PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP1TP8 TP28 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1863 | PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1863 | PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ4 | P001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1863 | PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1863 | PALIWO, LOTNICZE, DO SILNIKÓW TURBINOWYCH | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1865 | AZOTAN n-PROPYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | B7 | MP19 | | | | | | 2 | | | | S2 S20 | |
| 1866 | ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP1 TP8 TP28 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1866 | ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640 B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1866 | ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | PP1 | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1866 | ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | PP1 | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1866 | ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1866 | ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1866 | ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1866 | ŻYWICA W ROZTWORZE, zapalna (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | PP1 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1868 | BORODEKAN | 4.1 | FT2 | II | 4.1 +6.1 | | LQ0 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | CV28 | | 46 |
| 1869 | MAGNEZ lub STOPY MAGNEZU zawierające ponad 50% magnezu, w granulkach, wiórach lub taśmach | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 59 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 1870 | BOROWODOREK POTASOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 1871 | WODOREK TYTANOWY | 4.1 | F3 | II | 4.1 | | LQ8 | P410 IBC04 | PP40 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | | | | | 40 |
| 1872 | TLENEK OŁOWIOWY | 5.1 | OT2 | III | 5.1 +6.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 1873 | KWAS NADCHLOROWY zawierający ponad 50%, ale nie więcej niż 72% masowych kwasu | 5.1 | OC1 | I | 5.1+8 | 60 | LQ0 | P502 | PP28 | MP3 | T10 | TP1 TP12 | L4DN(+) | TU3 TU28 | AT | 1 | | | CV24 | S20 | 558 |
| 1884 | TLENEK BAROWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9a | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1885 | BENZYDYNA | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1886 | CHLOREK BENZYLIDENU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1887 | BROMOCHLOROMETAN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1888 | CHLOROFORM | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1889 | BROMOCYJAN | 6.1 | TC2 | I | 6.1+8 | | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 1891 | BROMEK ETYLU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | B8 | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1892 | ETYLODWUCHLOROARSYNA | 6.1 | T3 | I | 6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1894 | WODOROTLENEK FENYLORTĘCIOWY | 6.1 | T3 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1895 | AZOTAN FENYLORTĘCIOWY | 6.1 | T3 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1897 | CZTEROCHLOROETYLEN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1898 | JODEK ACETYLU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1902 | FOSFORAN DWUIZOOKTYLU, KWAŚNY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1903 | MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C9 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | | | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 1903 | MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C9 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1903 | MATERIAŁ DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C9 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1905 | KWAS SELENOWY | 8 | C2 | I | 8 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AN | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 1906 | KWAS SIARKOWY, ODPADOWY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 TP28 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1907 | WAPNO SODOWANE zawierające ponad 4% wodorotlenku sodowego | 8 | C6 | III | 8 | 62 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 1908 | CHLORYN W ROZTWORZE | 8 | C9 | II | 8 | 521 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 TP24 | L4BV(+) | TE11 | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1908 | CHLORYN W ROZTWORZE | 8 | C9 | III | 8 | 521 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 TP24 | L4BV(+) | TE11 | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1910 | Tlenek wapniowy | 8 | C6 | NIE PODLEGA ADR |
| 1911 | DWUBORAN | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | |
| 1912 | CHLOREK METYLU I CHLOREK METYLENU W MIESZANINIE | 2 | 2F | | 2.1 | 228 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1913 | NEON, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3A | | 2.2 | 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 1914 | PROPIONIANY BUTYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1915 | CYKLOHEKSANON | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1916 | ETER 2,2'-DWUCHLORODWUETYLOWY | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 1917 | AKRYLAN ETYLU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1918 | IZOPROPYLOBENZEN (KUMEN) | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1919 | AKRYLAN METYLU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 1920 | NONANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1921 | PROPYLENOIMINA, STABILIZOWANA | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP2 | T14 | TP2 | L15CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1922 | PIROLIDYNA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 1923 | PODSIARCZYN WAPNIOWY (HYDROSULFIT WAPNIOWY) | 4.2 | S4 | II | 4.2 | | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 1928 | BROMEK METYLOMAGNEZOWY W ETERZE ETYLOWYM | 4.3 | WF1 | I | 4.3+3 | | LQ0 | P402 PR1 | | MP2 | | | L10DH | TU4 TU14 TU22 TE21 TM2 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 S20 | X323 |
| 1929 | PODSIARCZYN POTASOWY (HYDROSULFIT POTASOWY) | 4.2 | S4 | II | 4.2 | | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 1931 | PODSIARCZYN CYNKOWY (HYDROSULFIT CYNKOWY) | 9 | M11 | III | 9 | | LQ27 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV3 | | | 90 |
| 1932 | CYRKON, ODPADY | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 524 592 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 1935 | CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O. | 6.1 | T4 | I | 6.1 | 274525 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 1935 | CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O. | 6.1 | T4 | II | 6.1 | 274 525 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 1935 | CYJANKI W ROZTWORZE, I.N.O. | 6.1 | T4 | III | 6.1 | 274525 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 1938 | KWAS BROMOOCTOWY, W ROZTWORZE | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1938 | KWAS BROMOOCTOWY, W ROZTWORZE | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 1939 | TLENOBROMEK FOSFORU | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 1940 | KWAS TIOGLIKOLOWY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 1941 | DWUBROMODWUFLUOROMETAN | 9 | M11 | III | 9 | | LQ28 | P001 LP01 R001 | | MP15 | T11 | TP2 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 90 |
| 1942 | AZOTAN AMONOWY zawierający nie więcej niż 0,2% materiałów palnych, obejmujących wszystkie substancje palne w przeliczeniu na węgiel, z wyłączeniem domieszek innych materiałów | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 306 611 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 1944 | ZAPAŁKI, BEZPIECZNE (książeczki, kartoniki lub pudełka z potarką) | 4.1 | F1 | III | 4.1 | 293 | LQ9 | P407 R001 | | MP11 | | | | | | 4 | | | | | |
| 1945 | ZAPAŁKI, WOSKOWANE "VESTA" | 4.1 | F1 | III | 4.1 | 293 | LQ9 | P407 R001 | | MP11 | | | | | | 4 | | | | | |
| 1950 | AEROZOLE, duszące | 2 | 5A | | 2.2 | 190 625 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 3 | | | CV9 CV12 | | |
| 1950 | AEROZOLE, żrące | 2 | 5C | | 2.2 +8 | 190 625 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | | |
| 1950 | AEROZOLE, żrące, utleniające | 2 | 5CO | | 2.2 +5.1 +8 | 190 625 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | | |
| 1950 | AEROZOLE, palne | 2 | 5F | | 2.1 | 190 625 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 2 | | | CV9 CV12 | S2 | |
| 1950 | AEROZOLE, palne, żrące | 2 | 5FC | | 2.1+8 | 190 625 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | S2 | |
| 1950 | AEROZOLE, utleniające | 2 | 5O | | 2.2 +5.1 | 190 625 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 3 | | | CV9 CV12 | | |
| 1950 | AEROZOLE, trujące | 2 | 5T | | 2.2 +6.1 | 190 625 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 CV28 | S7 | |
| 1950 | AEROZOLE, trujące, żrące | 2 | 5TC | | 2.2 +6.1 +8 | 190 625 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 CV28 | S7 | |
| 1950 | AEROZOLE, trujące, palne | 2 | 5TF | | 2.1 +6.1 | 190 625 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 CV28 | S2 S7 | |
| 1950 | AEROZOLE, trujące, palne, żrące | 2 | 5TFC | | 2.1 +6.1 +8 | 190 625 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 CV28 | S2 S7 | |
| 1950 | AEROZOLE, trujące, utleniające | 2 | 5TO | | 2.2 +5.1 +6.1 | 190 625 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 CV28 | S7 | |
| 1950 | AEROZOLE, trujące, utleniające, żrące | 2 | 5TOC | | 2.2 +5.1 +6.1 +8 | 190 625 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 CV28 | S7 | |
| 1951 | ARGON, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3A | | 2.2 | 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 1952 | TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 9% tlenku etylenu | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1953 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O. | 2 | 1TF | | 2.3 +2.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | TU6 | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 1954 | GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O. | 2 | 1F | | 2.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 | 23 |
| 1955 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O. | 2 | 1T | | 2.3 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 26 |
| 1956 | GAZ SPRĘŻONY, I.N.O. | 2 | 1A | | 2.2 | 274 567 | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1957 | DEUTER, SPRĘŻONY | 2 | 1F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 | 23 |
| 1958 | 1,2-DWUCHLORO-1, 1,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R114) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1959 | 1,1-DWUFLUOROETYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1132a) | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 1961 | ETAN, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3F | | 2.1 | | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU18 | FL | 2 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S2 S17 | 223 |
| 1962 | ETYLEN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1963 | HEL, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3A | | 2.2 | 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 TP34 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 1964 | WĘGLOWODORY GAZOWE, MIESZANINA, SPRĘŻONA, I.N.O. | 2 | 1F | | 2.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 | 23 |
| 1965 | MIESZANINA SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O. (taka jak mieszaniny A, A01, A02, A0, A1, B1, B2, B lub C) | 2 | 2F | | 2.1 | 274 583 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1966 | WODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3F | | 2.1 | | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5TP23 TP34 | RxBN | TU18 | FL | 2 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S2 S17 | 223 |
| 1967 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O. | 2 | 2T | | 2.3 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 26 |
| 1968 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O. | 2 | 2A | | 2.2 | 274 | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1969 | IZOBUTAN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1970 | KRYPTON, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3A | | 2.2 | 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 1971 | METAN, SPRĘŻONY lub GAZ ZIEMNY, SPRĘŻONY, o wysokiej zawartości metanu | 2 | 1F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 | 23 |
| 1972 | METAN, SKROPLONY SCHŁODZONY lub GAZ ZIEMNY, SKROPLONY SCHŁODZONY, o wysokiej zawartości metanu | 2 | 3F | | 2.1 | | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU18 | FL | 2 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S2 S17 | 223 |
| 1973 | CHLORODWUFLUOROMETAN I CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA, o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca w przybliżeniu 49% chlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R502) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1974 | BROMOCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12B1) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1975 | TLENEK AZOTU I CZTEROTLENEK DWUAZOTU, MIESZANINA (TLENEK AZOTU I DWUTLENEK AZOTU MIESZANINA) | 2 | 2TOC | | 2.3 +5.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 1976 | OŚMIOFLUOROCYKLOBUTAN (GAZ CHŁODNICZY RC318) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1977 | AZOT, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3A | | 2.2 | 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 1978 | PROPAN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 1979 | GAZY SZLACHETNE, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 2 | 1A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1980 | GAZY SZLACHETNE I TLEN,MIESZANINA,SPRĘŻONA | 2 | 1A | | 2.2 | 567 | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1981 | GAZY SZLACHETNE I AZOT, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 2 | 1A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1982 | CZTEROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R14) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1983 | 1- CHLORO-2,2,2-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R 133a) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1984 | TRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R23) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 1986 | ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1986 | ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1986 | ALKOHOLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | III | 3 +6.1 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 3 | | | CV13 CV28 | S2 | 36 |
| 1987 | ALKOHOLE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640C | LQ4 | P001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1987 | ALKOHOLE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640D | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1987 | ALKOHOLE, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1988 | ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1988 | ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1988 | ALDEHYDY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | III | 3 +6.1 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 3 | | | CV13 CV28 | S2 | 36 |
| 1989 | ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 274 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP9 TP27 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1989 | ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 274 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP9 TP27 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1989 | ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640C | LQ4 | P001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1989 | ALDEHYDY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640D | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1989 | ALDEHYDY, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1990 | BENZALDEHYD | 9 | M11 | III | 9 | | LQ28 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T2 | TP1 | LGBV | | AT | 3 | | | | | 90 |
| 1991 | CHLOROPREN, STABILIZOWANY | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP6 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1992 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1992 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 1992 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 3 | FT1 | III | 3 +6.1 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 3 | | | CV13 CV28 | S2 | 36 |
| 1993 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 274 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP9 TP27 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1993 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 274 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP9 TP27 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1993 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640C | LQ4 | P001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1993 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640D | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1993 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | 274 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1993 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 274 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1993 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 274 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1993 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 274 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1994 | PIĘCIOKARBONYLEK ŻELAZA | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P601 PR3 | | MP2 | | | L15CH | TU14 TU15 TU31 TE19 TE21 TM3 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 1999 | SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C | LQ6 | P001 | | MP19 | T3 | TP3 TP29 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1999 | SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D | LQ6 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T3 | TP3 TP29 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 1999 | SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami | 3 | F1 | III | 3 | 640E | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T1 | TP3 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 1999 | SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640F | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T1 | TP3 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1999 | SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640G | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T1 | TP3 | L1.5BN | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 1999 | SMOŁY, CIEKŁE, włącznie z asfaltami drogowymi i olejami, bitumami i napełniaczami (o temperaturze zapłonu poniżej 23°C i lepkości zgodnej z 2.2.3.1.4) (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | F1 | III | 3 | 640H | LQ7 | P001 IBC02 LP01 R001 | | MP19 | T1 | TP3 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 33 |
| 2000 | CELULOID w blokach, prętach, walcach, rurach, itp., za wyjątkiem odpadów | 4.1 | F1 | III | 4.1 | 502 | LQ9 | P002 LP02 R001 | PP7 | MP11 | | | | | | 3 | | | | | |
| 2001 | NAFTENIANY KOBALTU, SPROSZKOWANE | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 2002 | CELULOID, ODPAD | 4.2 | S2 | III | 4.2 | 526 592 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | PP8 B3 | MP14 | | | | | | 3 | V1 | | | | |
| 2004 | AMIDEK MAGNEZOWY | 4.2 | S4 | II | 4.2 | | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 2005 | DWUFENYLOMAGNEZ | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 320 | LQ0 | P404 | | MP2 | T21 | TP7 TP33 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 2006 | TWORZYWA SZTUCZNE, NITROCELULOZOWE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, I.N.O. | 4.2 | S2 | III | 4.2 | 274 528 | LQ0 | P002 R001 | | MP14 | | | | | | 3 | V1 | | | | |
| 2008 | CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | I | 4.2 | 524 540 | LQ0 | P404 | | MP13 | T21 | TP7 TP33 | | | AT | 0 | V1 | | | S20 | 43 |
| 2008 | CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 524 540 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 2008 | CYRKON SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 540 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 2009 | CYRKON, SUCHY, gotowe blachy, taśmy lub spirale z drutu | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 524 592 | LQ0 | P002 LP02 R001 | | MP14 | | | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 2010 | WODOREK MAGNEZOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 2011 | FOSFOREK MAGNEZOWY | 4.3 | WT2 | I | 4.3+6.1 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 2012 | FOSFOREK POTASOWY | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 2013 | FOSFOREK STRONTOWY | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 2014 | NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY zawierający co najmniej 20%, ale nie więcej niż 60% nadtlenku wodoru (stabilizowany, jeśli to konieczne) | 5.1 | OC1 | II | 5.1+8 | | LQ10 | P504 IBC02 | PP10 B5 | MP15 | T7 | TP2 TP6 TP24 | L4BV(+) | TU3 TC2 TE8 TE11 TT1 | AT | 2 | | | CV24 | | 58 |
| 2015 | NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY, STABILIZOWANY, zawierający ponad 70% nadtlenku wodoru | 5.1 | OC1 | I | 5.1+8 | 640N | LQ0 | P501 | | MP2 | T10 | TP2 TP6 TP24 | L4DV(+) | TU3 TU28 TC2 TE8 TE9 TT1 | OX | 1 | V5 | | CV24 | S20 | 559 |
| 2015 | NADTLENEK WODORU, ROZTWÓR WODNY, STABILIZOWANY, zawierający co najmniej 60%, ale nie więcej niż 70% nadtlenku wodoru | 5.1 | OC1 | I | 5.1 +8 | 640O | LQ0 | P501 | | MP2 | T10 | TP2 TP6TP24 | L4BV(+) | TU3 TU28 TC2 TE7 TE8 TE9 TT1 | OX | 1 | V5 | | CV24 | S20 | 559 |
| 2016 | AMUNICJA, TRUJĄCA, NIEWYBUCHOWA, bez ładunku rozrywającego lub napędzającego, nie detonująca | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ0 | P600 | | MP10 | | | | | | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | |
| 2017 | AMUNICJA, ŁZAWIĄCA, NIEWYBUCHOWA, bez ładunku rozrywającego lub napędzającego, nie detonująca | 6.1 | TC2 | II | 6.1+8 | | LQ0 | P600 | | | | | | | | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | |
| 2018 | CHLOROANILINY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2019 | CHLOROANILINY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2020 | CHLOROFENOLE, STAŁE | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 205 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2021 | CHLOROFENOLE, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2022 | KWAS KREZOLOWY | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 2023 | EPICHLOROHYDRYNA | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | 279 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2024 | ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T4 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2024 | ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T4 | II | 6.1 | 43 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2024 | ZWIĄZEK RTĘCI, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T4 | III | 6.1 | 43 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2025 | ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 43 274 529 585 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2025 | ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 43 274 529 585 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2025 | ZWIĄZEK RTĘCI, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 43 274 529 585 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2026 | ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2026 | ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 43 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2026 | ZWIĄZEK FENYLORTĘCIOWY, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 43 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2027 | ARSENIN SODOWY, STAŁY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 43 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2028 | BOMBY, DYMOTWÓRCZE, NIEWYBUCHOWE, zawierające ciecz żrącą, bez urządzenia inicjującego | 8 | C11 | II | 8 | | LQ0 | P803 | | | | | | | | 2 | | | | | |
| 2029 | HYDRAZYNA, BEZWODNA | 8 | CFT | I | 8 +3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | | | | | | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S20 | |
| 2030 | HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM, zawierającym ponad 37%masowych hydrazyny | 8 | CT1 | I | 8 +6.1 | 298 530 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T20 | TP2 | L10BH | | AT | 1 | | | CV13 CV28 | | 886 |
| 2030 | HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM, zawierającym ponad 37%masowych hydrazyny | 8 | CT1 | II | 8 +6.1 | 530 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T15 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2030 | HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM, zawierającym ponad 37%masowych hydrazyny | 8 | CT1 | III | 8 +6.1 | 530 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 | L4BN | | AT | 3 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2031 | KWAS AZOTOWY, inny niż czerwony dymiący, zawierający ponad 70% kwasu | 8 | CO1 | I | 8 +5.1 | | LQ0 | P001 | PP81 | MP8 MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | TC6 TT1 | AT | 1 | | | CV24 | S20 | 885 |
| 2031 | KWAS AZOTOWY, inny niż czerwony dymiący, zawierający nie więcej niż 70% kwasu | 8 | CO1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | PP81 | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2032 | KWAS AZOTOWY, CZERWONY DYMIĄCY | 8 | COT | I | 8 +5.1 +6.1 | | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T20 | TP2 TP12 | L10BH | TC6 TT1 | AT | 1 | | | CV13 CV24 CV28 | S20 | 856 |
| 2033 | TLENEK POTASOWY | 8 | C6 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 9 | V11 | | | | 80 |
| 2034 | WODÓR I METAN, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 2 | 1F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 | 23 |
| 2035 | 1,1,1-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R143a) | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 2036 | KSENON | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5A | | 2.2 | 191 303 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 3 | | | CV9 CV12 | | |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5F | | 2.1 | 191 303 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 2 | | | CV9 CV12 | S2 | |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5O | | 2.2 +5.1 | 191 303 | LQ2 | P204 | | MP9 | | | | | | 3 | | | CV9 CV12 | | |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5T | | 2.3 | 303 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | S7 | |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5TC | | 2.3 +8 | 303 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | S7 | |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5TF | | 2.3+2.1 | 303 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | S2 S7 | |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5TFC | | 2.3 +2.1 +8 | 303 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | S2 S7 | |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5TO | | 2.3 +5.1 | 303 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | S7 | |
| 2037 | NACZYNIA, MAŁE, Z GAZEM (NABOJE GAZOWE) bez urządzenia uwalniającego, jednorazowe | 2 | 5TOC | | 2.3 +5.1 +8 | 303 | LQ1 | P204 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV12 | S7 | |
| 2038 | DWUNITROTOLUENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2044 | 2,2-DWUMETYLOPROPAN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 2045 | ALDEHYD IZOMASŁOWY (ALDEHYD IZOBUTYROWY) | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2046 | CYMENY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2047 | DWUCHLOROPROPENY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2047 | DWUCHLOROPROPENY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2048 | DWUCYKLOPENTADIEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2049 | DWUETYLOBENZEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2050 | DWUIZOBUTYLEN, ZWIĄZKI IZOMERYCZNE | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2051 | 2-DWUMETYLOAMINOETANOL | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2052 | DWUPENTEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2053 | METYLOIZOBUTYLOKARBINOL | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2054 | MORFOLINA | 8 | CF1 | I | 8 +3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 | L10BH | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 883 |
| 2055 | STYREN, MONOMER, STABILIZOWANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 39 |
| 2056 | CZTEROWODOROFURAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 9 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2057 | TRÓJPROPYLEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2057 | TRÓJPROPYLEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2058 | ALDEHYD WALERIANOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2059 | NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 175 kPa) | 3 | D | I | 3 | 198 531 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP27 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2059 | NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | D | I | 3 | 198 531 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP27 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2059 | NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa, ale nie większej niż 175 kPa) | 3 | D | II | 3 | 198 531 640C | LQ4 | P001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2059 | NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy (o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa) | 3 | D | II | 3 | 198 531 640D | LQ4 | P001 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP8 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2059 | NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA zawierająca nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie i nie więcej niż 55% nitrocelulozy | 3 | D | III | 3 | 198 531 | LQ7 | P001 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2067 | NAWÓZ NA BAZIE SALETRY AMONOWEJ | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 186 306 307 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2071 | Nawóz na bazie azotanu amonowego, jednorodne mieszaniny typu azot-fosfor, azot-potas lub azot-fosfor-potas, zawierające nie więcej niż 70% azotanu amonowego i nie więcej niż 0,4% wszystkich materiałów palnych/organicznych w przeliczeniu na węgiel lub zawierają nie więcej niż 45% azotanu amonowego niezależnie od zawartości materiału palnego | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR |
| 2073 | AMONIAK, ROZTWÓR wodny, o gęstości w 15°C mniejszej niż 0,880 zawierający ponad 35%, ale nie więcej niż 50% amoniaku | 2 | 4A | | 2.2 | 532 | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 | | 20 |
| 2074 | AKRYLAMID, STAŁY | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2075 | CHLORAL BEZWODNY, STABILIZOWANY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 69 |
| 2076 | KREZOLE, CIEKŁE | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 2077 | alfa-NAFTYLOAMINA | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2078 | DWUIZOCYJANIAN TOLUILENU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 279 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2079 | DWUETYLENOTRÓJAMINA | 8 | C7 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2186 | CHLOROWODÓR, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3TC | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 2187 | DWUTLENEK WĘGLA, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3A | | 2.2 | 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 2188 | ARSENOWODÓR (ARSYNA) | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | |
| 2189 | DWUCHLOROSILAN | 2 | 2TFC | | 2.3 +2.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 2190 | DWUFLUOREK TLENU, SPRĘŻONY | 2 | 1TOC | | 2.3 +5.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 2191 | FLUOREK SULFURYLU | 2 | 2T | | 2.3 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 26 |
| 2192 | GERMANOWODÓR (GERMAN) | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | 632 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 2193 | SZEŚCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R 116) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 2194 | SZEŚCIOFLUOREK SELENU | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 2195 | SZEŚCIOFLUOREK TELLURU | 2 | 2TC | | 2.3+8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 2196 | SZEŚCIOFLUOREK WOLFRAMU | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 2197 | JODOWODÓR | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 2198 | PIĘCIOFLUOREK FOSFORU | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 2199 | FOSFOROWODÓR (FOSFINA) | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | 632 | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | |
| 2200 | PROPADIEN, STABILIZOWANY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 2201 | PODTLENEK AZOTU, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3O | | 2.2 +5.1 | | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 TP22 | RxBN | TU7 TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 225 |
| 2202 | SELENOWODÓR | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | |
| 2203 | SILAN | 2 | 2F | | 2.1 | 632 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 2204 | TLENOSIARCZEK WĘGLA | 2 | 2TF | | 2.3+2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 2205 | ADYPONITRYL | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T3 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2206 | IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, TRUJĄCE, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 274 551 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2206 | IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, TRUJĄCE, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 274 551 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2208 | PODCHLORYN WAPNIOWY, MIESZANINA, SUCHA zawierająca ponad 10%, ale nie więcej niż 39% chloru aktywnego | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 313 314 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3, B13 | MP10 | | | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 CV35 | | 50 |
| 2209 | FORMALDEHYD W ROZTWORZE zawierający ponad25% formaldehydu | 8 | C9 | III | 8 | 533 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2210 | MANEB lub PREPARAT MANEBU zawierający ponad 60% manebu | 4.2 | SW | III | 4.2 +4.3 | 273 | LQ0 | P002 IBC06 R001 | | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 V12 | VV4 | | | 40 |
| 2211 | KULKI POLIMERYCZNE, EKSPANDUJĄCE, wydzielające pary palne | 9 | M3 | III | - | 207 633 | LQ27 | P002 IBC08 R001 | PP14 B3 B6 | MP10 | T1 | TP33 | SGAN | TE20 | AT | 3 | | VV3 | | | 90 |
| 2212 | AZBEST NIEBIESKI (krokidolit) lub AZBEST BRĄZOWY (amozyt, misoryt) | 9 | M1 | II | 9 | 168 | LQ25 | P002 IBC08 | PP37 B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 | AT | 2 | | | CV1 CV13 CV28 | S19 | 90 |
| 2213 | PARAFORMALDEHYD | 4.1 | F1 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | PP12 B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V13 | VV1 | | | 40 |
| 2214 | BEZWODNIK FTALOWY zawierający ponad 0,05% bezwodnika maleinowego | 8 | C4 | III | 8 | 169 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2215 | BEZWODNIK MALEINOWY, STOPIONY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ0 | | | | T4 | TP3 | L4BN | | AT | 0 | | | | | 80 |
| 2215 | BEZWODNIK MALEINOWY | 8 | C4 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2216 | Mączka rybna (odpady rybne), stabilizowana | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR |
| 2217 | WYTŁOKI Z ROŚLIN OLEISTYCH, zawierające nie więcej niż 1,5% oleju i nie więcej niż 11% wilgoci | 4.2 | S2 | III | 4.2 | 142 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | PP20 B3 B6 | MP14 | | | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 2218 | KWAS AKRYLOWY, STABILIZOWANY | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 839 |
| 2219 | ETER ALLILOWOGLICYDOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2222 | ANIZOL | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2224 | BENZONITRYL | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2225 | CHLOREK BENZENOSULFONYLU | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2226 | CHLOREK BENZYLIDYNU | 8 | C9 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2227 | METAKRYLAN n-BUTYLU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 39 |
| 2232 | 2-CHLOROETANAL | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2233 | CHLOROANIZYDYNY | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9B | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2234 | FLUORKI CHLOROBENZYLIDYNU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2235 | CHLORKI CHLOROBENZYLU, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2236 | IZOCYJANIAN 3-CHLORO-4-METYLOFENYLU, CIEKŁY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2237 | CHLORONITROANILINY | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2238 | CHLOROTOLUENY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2239 | CHLOROTOLUIDYNY, STAŁE | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2240 | KWAS CHROMOSIARKOWY | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 2241 | CYKLOHEPTAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2242 | CYKLOHEPTEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2243 | OCTAN CYKLOHEKSYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2244 | CYKLOPENTANOL | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP10 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2245 | CYKLOPENTANON | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP10 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2246 | CYKLOPENTEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 | B8 | MP19 | T7 | TP2 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2247 | n-DEKAN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP10 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2248 | DWU-n-BUTYLOAMINA | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2249 | ETER DWUCHLORODWUMETYLOWY, SYMETRYCZNY | 6.1 | TF1 | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 2250 | IZOCYJANIANY DWUCHLOROFENYLU | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2251 | DWUCYKLO-[2,2,1]-HEPTADIEN-2,5, STABILZOWANY (NORBORNADIEN- 2,5, STABILIZOWANY) | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP2 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 2252 | 1,2-DWUMETOKSYETAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2253 | N,N-DWUMETYLOANILINA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2254 | ZAPAŁKI, SZTORMOWE | 4.1 | F1 | III | 4.1 | 293 | LQ9 | P407 R001 | | MP11 | | | | | | 4 | | | | | |
| 2256 | CYKLOHEKSEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2257 | POTAS | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LO7 | P403 IBC04 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 2258 | 1,2-PROPYLENODWUAMINA | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2259 | TRÓJETYLENOCZTEROAMINA | 8 | C7 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2260 | TRÓJPROPYLOAMINA | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2261 | KSYLENOLE, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2262 | CHLOREK DWUMETYLOKARBAMOILU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2263 | DWUMETYLOCYKLOHEKSANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2264 | DWUMETYLOCYKLOHEKSYLOAMINA | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2265 | N,N-DWUMETYLOFORMAMID | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP2 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2266 | DWUMETYLO-N-PROPYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2267 | CHLOREK DWUMETYLOTIOFOSFORYLU | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 2269 | 3,3'-IMINODWUPROPYLO-AMINA | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2270 | ETYLOAMINA W ROZTWORZE WODNYM zawierającym ponad 50%, ale nie więcej niż 70% etyloaminy | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2271 | KETON ETYLOWOAMYLOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2272 | N-ETYLOANILINA | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2273 | 2-ETYLOANILINA | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2274 | N-ETYLO-N-BENZYLOANILINA | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2275 | 2-ETYLOBUTANOL | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2276 | 2-ETYLOHEKSYLOAMINA | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2277 | METAKRYLAN ETYLU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 2278 | n-HEPTEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2279 | SZEŚCIOCHLOROBUTADIEN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2280 | SZEŚCIOMETYLENODWUAMINA, STAŁA | 8 | C8 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2281 | SZEŚCIOMETYLENODWUIZOCYJANIAN | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2282 | HEKSANOLE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2283 | METAKRYLAN IZOBUTYLU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 39 |
| 2284 | IZOBUTYRONITRYL | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2285 | FLUORKI IZOCYJANIANOBENZYLIDYNU | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2286 | PIĘCIOMETYLOHEPTAN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2287 | IZOHEPTEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2288 | IZOHEKSEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | B8 | MP19 | T11 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2289 | IZOFORONODWUAMINA | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2290 | DWUIZOCYJANIAN IZOFORONU | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2291 | ZWIĄZEK OŁOWIU, ROZPUSZCZALNY, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 199 274 535 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2293 | 4-METOKSY-4-METYLO-PENTANON-2 | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2294 | N-METYLOANILINA | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2295 | CHLOROOCTAN METYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2296 | METYLOCYKLOHEKSAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2297 | METYLOCYKLOHEKSANON | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2298 | METYLOCYKLOPENTAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2299 | DWUCHLOROOCTAN METYLU | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2300 | 2-METYLO-5-ETYLOPIRYDYNA | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2301 | 2-METYLOFURAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2302 | 5-METYLOHEKSANON-2 | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2303 | IZOPROPENYLOBENZEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2304 | NAFTALEN, STOPIONY | 4.1 | F2 | III | 4.1 | 536 | LQ0 | | | | T1 | TP3 | LGBV | TU27 TE4 TE6 | AT | 3 | | | | | 44 |
| 2305 | KWAS NITROBENZENOSULFONOWY | 8 | C4 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | L4BN SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2306 | FLUORKI NITROBENZYLIDYNU, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2307 | FLUOREK 3-NITRO-4-CHLOROBENZYLIDYNU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP10 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2308 | KWAS NITROZYLOSIARKOWY, CIEKŁY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 2309 | OKTADIENY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2310 | PENTANODION-2,4 (ACETYLOACETON) | 3 | FT1 | III | 3 +6.1 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 3 | | | CV13 CV28 | S2 | 36 |
| 2311 | FENETYDYNY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 279 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2312 | FENOL, STOPIONY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ0 | | | | T7 | TP3 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 0 | | | CV13 | S9 S19 | 60 |
| 2313 | PIKOLINY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2315 | DWUFENYLE POLICHLOROWANE, CIEKŁE | 9 | M2 | II | 9 | 305 | LQ26 | P906 IBC02 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | AT | 0 | | VV15 | CV1 CV13 CV28 | S19 | 90 |
| 2316 | CYJANEK SODOWOMIEDZIAWY, STAŁY | 6.1 | T5 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2317 | CYJANEK SODOWOMIEDZIAWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | I | 6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2318 | WODOROSIARCZEK SODOWY zawierający mniej niż 25% wody krystalizacyjnej | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 504 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 2319 | WĘGLOWODORY TERPENOWE, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2320 | CZTEROETYLENOPIĘCIOAMINA | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2321 | TRÓJCHLOROBENZENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2322 | TRÓJCHLOROBUTEN | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2323 | FOSFORYN TRÓJETYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2324 | TRÓJIZOBUTYLEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2325 | 1,3,5-TRÓJMETYLOBENZEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2326 | TRÓJMETYLOCYKLOHEKSYLOAMINA | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2327 | TRÓJMETYLOSZEŚCIOMETYLENODWUAMINA | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2328 | TRÓJMETYLOSZEŚCIOMETYLENODWUIZOCYJANIAN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2329 | FOSFORYN TRÓJMETYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2330 | UNDEKAN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2331 | CHLOREK CYNKOWY, BEZWODNY | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2332 | OKSYM ACETALEDHYDU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2333 | OCTAN ALLILU | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2334 | ALLILOAMINA | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2335 | ETER ALLILOWOETYLOWY | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2336 | MRÓWCZAN ALLILU | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2337 | MERKAPTAN FENYLOWY | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2338 | FLUOREK BENZYLIDYNU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2339 | 2-BROMOBUTAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2340 | ETER 2-BROMOETYLOWOETYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2341 | 1-BROMO-3-METYLOBUTAN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2342 | BROMOMETYLOPROPANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2343 | 2-BROMOPENTAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2344 | BROMOPROPANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2344 | BROMOPROPANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2345 | 3-BROMOPROPYN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2346 | BUTANODION | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2347 | MERKAPTAN BUTYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2348 | AKRYLANY BUTYLU, STABILIZOWANE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 39 |
| 2350 | ETER BUTYLOWOMETYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2351 | AZOTYNY BUTYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2351 | AZOTYNY BUTYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2352 | ETER BUTYLOWOWINYLOWY, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 2353 | CHLOREK BUTYRYLU | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T8 | TP2 TP12 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2354 | ETER CHLOROMETYLOWOETYLOWY | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2356 | 2-CHLOROPROPAN | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP2 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2357 | CYKLOHEKSYLOAMINA | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2358 | CYKLOOKTATETRAEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2359 | DWUALLILOAMINA | 3 | FTC | II | 3 +6.1 +8 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 338 |
| 2360 | ETER DWUALLILOWY | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2361 | DWUIZOBUTYLOAMINA | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2362 | 1,1-DWUCHLOROETAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2363 | MERKAPTAN ETYLOWY | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP2 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2364 | n-PROPYLOBENZEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2366 | WĘGLAN DWUETYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2367 | ALDEHYD alfa-METYLOWALERIANOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2368 | alfa-PINEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2370 | HEKSEN-1 | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2371 | IZOPENTENY | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2372 | 1,2-DWU-(DWUMETYLOAMINO) ETAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2373 | DWUETOKSYMETAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2374 | 3,3-DWUETOKSYPROPEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2375 | SIARCZEK DWUETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2376 | 2,3-DWUWODOROPIRAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2377 | 1,1-DWUMETOKSYETAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2378 | 2-DWUMETYLOAMINO-ACETONITRYL | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2379 | 1,3-DWUMETYLOBUTYLO-AMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2380 | DWUMETYLODWUETOKSY-SILAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2381 | DWUSIARCZEK DWUMETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2382 | DWUMETYLOHYDRAZYNA, SYMETRYCZNA | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2383 | DWUPROPYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2384 | ETER DWU-n-PROPYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2385 | IZOMAŚLAN ETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2386 | 1-ETYLOPIPERYDYNA | 3 | FC | II | 3+8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2387 | FLUOROBENZEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2388 | FLUOROTOLUENY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2389 | FURAN | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T12 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2390 | 2-JODOBUTAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2391 | JODOMETYLOPROPANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2392 | JODOPROPANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2393 | MRÓWCZAN IZOBUTYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2394 | PROPIONIAN IZOBUTYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2395 | CHLOREK IZOBUTYRYLU | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP2 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2396 | ALDEHYD METAKRYLOWY, STABILIZOWANY | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2397 | 3-METYLOBUTANON-2 | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2398 | ETER METYLOWO tert-BUTYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2399 | 1-METYLOPIPERYDYNA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2400 | IZOWALERIANIAN METYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2401 | PIPERYDYNA | 8 | CF1 | I | 8 +3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 | L10BH | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 883 |
| 2402 | PROPANOTIOLE | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2403 | OCTAN IZOPROPENYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2404 | PROPIONITRYL | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2405 | MAŚLAN IZOPROPYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2406 | IZOMAŚLAN IZOPROPYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2407 | CHLOROMRÓWCZAN IZOPROPYLU | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | | | | | | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | |
| 2409 | PROPIONIAN IZOPROPYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2410 | 1,2,3,6-CZTEROWODORO-PIRYDYNA | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2411 | BUTYRONITRYL | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2412 | CZTEROWODOROTIOFEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2413 | ORTOTYTANIAN CZTEROPROPYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2414 | TIOFEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2416 | BORAN TRÓJMETYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2417 | TLENOFLUOREK WĘGLA | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 2418 | CZTEROFLUOREK SIARKI | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 2419 | BROMOTRÓJFLUOROETYLEN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 2420 | SZESCIOFLUOROACETON | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 2421 | TRÓJTLENEK AZOTU | 2 | 2TOC | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 2422 | OŚMIOFLUOROBUTEN-2 (GAZ CHŁODNICZY R1318) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 2424 | OŚMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R218) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 2426 | AZOTAN AMONOWY, CIEKŁY, gorący stężony roztwór, o stężeniu powyżej 80%, ale nie więcej niż 93% | 5.1 | O1 | | 5.1 | 252 644 | LQ0 | | | | T7 | TP1 TP16 TP17 | L4BV(+) | TU3 TU12 TU29 TC3 TE9 TE10 TA1 | AT | 0 | | | | | 59 |
| 2427 | CHLORAN POTASOWY W ROZTWORZE WODNYM | 5.1 | O1 | II | 5.1 | | L010 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 2427 | CHLORAN POTASOWY W ROZTWORZE WODNYM | 5.1 | O1 | III | 5.1 | | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 2428 | CHLORAN SODOWY W ROZTWORZE WODNYM | 5.1 | O1 | II | 5.1 | | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 2428 | CHLORAN SODOWY W ROZTWORZE WODNYM | 5.1 | O1 | III | 5.1 | | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 2429 | CHLORAN WAPNIOWY W ROZTWORZE WODNYM | 5.1 | O1 | II | 5.1 | | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 2429 | CHLORAN WAPNIOWY W ROZTWORZE WODNYM | 5.1 | O1 | III | 5.1 | | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 2430 | ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12) | 8 | C4 | I | 8 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 2430 | ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12) | 8 | C4 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2430 | ALKILOFENOLE, STAŁE, I.N.O. (obejmujące homologi C2-C12) | 8 | C4 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2431 | ANIZYDYNY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2432 | N,N-DWUETYLOANILINA | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 279 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2433 | CHLORONITROTOLUENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2434 | DWUBENZYLODWUCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 2435 | ETYLOFENYLODWUCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 2436 | KWAS TIOOCTOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2437 | METYLOFENYLODWUCHLOROSILAN | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 2438 | CHLOREK TRÓJMETYLOACETYLU | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2439 | WODOROFLUOREK SODOWY | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2440 | CHLOREK CYNOWY PIĘCIOWODNY | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2441 | TRÓJCHLOREK TYTANU, PIROFORYCZNY lub TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE, PIROFORYCZNEJ | 4.2 | SC4 | I | 4.2 +8 | 537 | LQ0 | P404 | | MP13 | | | | | | 0 | V1 | | | S20 | |
| 2442 | CHLOREK TRÓJCHLOROACETYLU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 2443 | TLENOCHLOREK WANADU | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2444 | CZTEROCHLOREK WANADU | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P802 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | X88 |
| 2445 | ALKILOWE ZWIĄZKI LITU, CIEKŁE | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 274 320 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP2TP7 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 2446 | NITROKREZOLE, STAŁE | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2447 | FOSFOR BIAŁY, STOPIONY | 4.2 | ST3 | I | 4.2 +6.1 | | LQ0 | | | | T21 | TP3 TP7 TP26 | L10DH(+) | TU14 TU16 TU21 TE3 TE21 | AT | 0 | | | | S20 | 446 |
| 2448 | SIARKA, STOPIONA | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 538 | LQ0 | | | | T1 | TP3 | LGBV(+) | TU27 TE4 TE6 | AT | 3 | | | | | 44 |
| 2451 | TRÓJFLUOREK AZOTU | 2 | 2O | | 2.2 +5.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 25 |
| 2452 | ETYLOACETYLEN, STABILIZOWANY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 239 |
| 2453 | FLUOREK ETYLU (GAZ CHŁODNICZY R161) | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 2454 | FLUOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R41) | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 2455 | AZOTYN METYLU | 2 | 2A | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 2456 | 2-CHLOROPROPEN | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2457 | 2,3-DWUMETYLOBUTAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2458 | HEKSADIENY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2459 | 2-METYLOBUTEN-1 | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2460 | 2-METYLOBUTEN-2 | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 | B8 | MP19 | T7 | TP1 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2461 | METYLOPENTADIEN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2463 | WODOREK GLINOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 2464 | AZOTAN BERYLOWY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 2465 | KWAS DWUCHLOROIZOCYJANUROWY, SUCHY lub SOLE KWASU DWUCHLOROIZOCYJANUROWEGO | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 135 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 2466 | PONADTLENEK POTASOWY | 5.1 | O2 | I | 5.1 | | LQ0 | P503 IBC06 | | MP2 | | | | | | 1 | V10 V12 | | CV24 | S20 | |
| 2468 | KWAS TRÓJCHLOROIZOCYJANUROWY, SUCHY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 2469 | BROMIAN CYNKOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2470 | FENYLOACETONITRYL, CIEKŁY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2471 | CZTEROTLENEK OSMU | 6.1 | T5 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | PP30 | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2473 | ARSANILAN SODOWY | 6.1 | T3 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2474 | TIOFOSGEN | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 279 | LQ17 | P001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2475 | TRÓJCHLOREK WANADU | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2477 | IZOTIOCYJANIAN METYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2478 | IZOCYJANIANY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | 274 539 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2478 | IZOCYJANIANY, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY W ROZTWORZE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | III | 3 +6.1 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 3 | | | CV13 CV28 | S2 | 36 |
| 2480 | IZOCYJANIAN METYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P601 PR5 | | MP2 | | | | | | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | |
| 2481 | IZOCYJANIAN ETYLU | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P601 PR5 | | MP2 | T14 | TP2 | | | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2482 | IZOCYJANIAN n-PROPYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2483 | IZOCYJANIAN IZOPROPYLU | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2484 | IZOCYJANIAN tert-BUTYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE2I | FL | 1 | | | CV1 CV 13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2485 | IZOCYJANIAN n-BUTYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2486 | IZOCYJANIAN IZOBUTYLU | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP19 | T8 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2487 | IZOCYJANIAN FENYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2488 | IZOCYJANIAN CYKLOHEKSYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2490 | ETER DWUCHLOROIZOPROPYLOWY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2491 | ETANOLOAMINA lub ETANOLOAMINA W ROZTWORZE | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2493 | SZEŚCIOMETYLENOIMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2495 | PIĘCIOFLUOREK JODU | 5.1 | OTC | I | 5.1+6.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP2 | | | L10DH | TU3 | AT | 1 | | | CV24 CV28 | S20 | 568 |
| 2496 | BEZWODNIK PROPIONOWY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2498 | 1,2,3,6-CZTEROWODOROBENZALDEHYD | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2501 | TLENEK TRIS-(1-AZIRYDYNYLO)FOSFINY W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2501 | TLENEK TRIS-(1-AZIRYDYNYLO)FOSFINY W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2502 | CHLOREK WALERYLU | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2503 | CZTEROCHLOREK CYRKONU | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2504 | CZTEROBROMOETAN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2505 | FLUOREK AMONOWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2506 | WODOROSIARCZAN AMONOWY | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAV | | AT | 2 | V11 | VV9a | | | 80 |
| 2507 | KWAS CHLOROPLATYNOWY, STAŁY | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2508 | PIĘCIOCHLOREK MOLIBDENU | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2509 | WODOROSIARCZAN POTASOWY | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAV | | AT | 2 | V11 | VV9a | | | 80 |
| 2511 | KWAS 2-CHLOROPROPIONOWY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2512 | AMINOFENOLE (o-, m-, p-) | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 279 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2513 | BROMEK BROMOACETYLU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 2514 | BROMOBENZEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2515 | BROMOFORM | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2516 | CZTEROBROMEK WĘGLA | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2517 | 1-CHLORO-1,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R142b) | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 2518 | 1,5,9-CYKLODODEKATRIEN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2520 | CYKLOOKTADIENY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2521 | DWUKETEN, STABILIZOWANY | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2522 | METAKRYLAN 2-DWUMETYLOAMINOETYLU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 69 |
| 2524 | ORTOMRÓWCZAN ETYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2525 | SZCZAWIAN ETYLU | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2526 | FURFURYLOAMINA | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2527 | AKRYLAN IZOBUTYLU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 39 |
| 2528 | IZOMAŚLAN IZOBUTYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2529 | KWAS IZOMASŁOWY | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2531 | KWAS METAKRYLOWY, STABILIZOWANY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 LP01 | | MP15 | T7 | TP1 TP18 TP30 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 89 |
| 2533 | TRÓJCHLOROOCTAN METYLU | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2534 | METYLOCHLOROSILAN | 2 | 2TFC | | 2.3 +2.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 2535 | 4-METYLOMORFOLINA (N-METYLOMORFOLINA) | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2536 | METYLOCZTEROWODOROFURAN | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2538 | NITRONAFTALEN | 4.1 | F1 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 2541 | TERPINOLEN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2542 | TRÓJBUTYLOAMINA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2545 | HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | I | 4.2 | 540 | LQ0 | P404 | | MP13 | | | | | | 0 | V1 | | | S20 | |
| 2545 | HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 540 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 2545 | HAFN SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 540 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 2546 | TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | I | 4.2 | 540 | LQ0 | P404 | | MP13 | | | | | | 0 | V1 | | | S20 | |
| 2546 | TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 540 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 2546 | TYTAN SPROSZKOWANY, SUCHY | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 540 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 2547 | PONADTLENEK SODOWY | 5.1 | O2 | I | 5.1 | | LQ0 | P503 IBC06 | | MP2 | | | | | | 1 | V10 V12 | | CV24 | S20 | |
| 2548 | PIĘCIOFLUOREK CHLORU | 2 | 2TOC | | 2.3 +5.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | |
| 2552 | WODZIAN SZEŚCIOFLUOROACETONU, CIEKŁY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2554 | CHLOREK METYLOALLILOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2555 | NITROCELULOZA Z WODĄ, (zawierająca nie mniej niż 25 % masowych wody) | 4.1 | D | II | 4.1 | 541 | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 2 | | | | S17 | |
| 2556 | NITROCELULOZA Z ALKOHOLEM (zawierająca nie mniej niż 25 % masowych alkoholu i nie więcej niż 12,6 % azotu w suchej masie) | 4.1 | D | II | 4.1 | 541 | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 2 | | | | S17 | |
| 2557 | NITROCELULOZA zawierająca nie więcej niż 12,6 % azotu w suchej masie, MIESZANINA Z lub BEZ PLASTYFIKATORA, Z lub BEZ PIGMENTU | 4.1 | D | II | 4.1 | 241 541 | LQ0 | P406 | | MP2 | | | | | | 2 | | | | S17 | |
| 2558 | EPIBROMOHYDRYNA | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2560 | 2-METYLOPENTANOL-2 | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2561 | 3-METYLOBUTEN-1 | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2564 | KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY W ROZTWORZE | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2564 | KWAS TRÓJCHLOROOCTOWY W ROZTWORZE | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2565 | DWUCYKLOHEKSYLOAMINA | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2567 | PIĘCIOCHLOROFENOLAN SODOWY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2570 | ZWIĄZEK KADMU | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 274 596 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2570 | ZWIĄZEK KADMU | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 274 596 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2570 | ZWIĄZEK KADMU | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 274 596 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2571 | KWASY ALKILOSIARKOWE | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 TP28 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2572 | FENYLOHYDRAZYNA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2573 | CHLORAN TALOWY | 5.1 | OT2 | II | 5.1+6.1 | | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 2574 | FOSFORAN TRÓJKREZYLU zawierający ponad 3% izomeru orto | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2576 | TLENOBROMEK FOSFORU, STOPIONY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ0 | | | | T7 | TP3 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2577 | CHLOREK FENYLOACETYLU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2578 | TRÓJTLENEK FOSFORU | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2579 | PIPERAZYNA | 8 | C8 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2580 | BROMEK GLINOWY W ROZTWORZE | 8 | C1 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2581 | CHLOREK GLINOWY W ROZTWORZE | 8 | C1 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2582 | CHLOREK ŻELAZOWY W ROZTWORZE | 8 | C1 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2583 | KWASY ALKILOSULFONOWE, STAŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, STAŁE, zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C2 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2584 | KWASY ALKILOSULFONOWE, CIEKŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, CIEKŁE, zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C1 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2585 | KWASY ALKILOSULFONOWE, STAŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, STAŁE, zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C4 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2586 | KWASY ALKILOSULFONOWE, CIEKŁE lub KWASY ARYLOSULFONOWE, CIEKŁE, zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C3 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2587 | BENZOCHINON | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2588 | PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC02 | | MP18 | T6 | TP9TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2588 | PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2588 | PESTYCYD, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2589 | CHLOROOCTAN WINYLU | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2590 | AZBEST BIAŁY (chryzotyl, aktynolit, antofilit, tremolit) | 9 | M1 | III | 9 | 168 542 | LQ27 | P002 IBC08 R001 | PP37 B4 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 | AT | 3 | | | CV13 CV28 | | 90 |
| 2591 | KSENON, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3A | | 2.2 | 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 2599 | CHLOROTRÓJFLUOROMETAN I TRÓJFLUOROMETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca w przybliżeniu 60% chlorotrójfluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R503) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 2600 | TLENEK WĘGLA I WODÓR, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 2 | 1TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 2601 | CYKLOBUTAN | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 2602 | DWUCHLORODWUFLUOROMETAN I 1,1-DWUFLUOROETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca w przybliżeniu 74% dwuchlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R 500) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 2603 | CYKLOHEPTATRIEN | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2604 | ETERAT DWUETYLOWY TRÓJFLUORKU BORU | 8 | CF1 | I | 8 +3 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T10 | TP2 | L10BH | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 883 |
| 2605 | IZOCYJANIAN METOKSYMETYLU | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2606 | ORTOKRZEMIAN METYLU | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2607 | AKROLEINY DIMER, STABILIZOWANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 39 |
| 2608 | NITROPROPANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2609 | BORAN TRÓJALLILU | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2610 | TRÓJALLILOAMINA | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2611 | CHLOROHYDRYNA PROPYLENOWA | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2612 | ETER METYLOWOPROPYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 | B8 | MP19 | T7 | TP2 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2614 | ALKOHOL METYLOALLILOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2615 | ETER ETYLOWOPROPYLOWY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2616 | BORAN TRÓJIZOPROPYLU | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2616 | BORAN TRÓJIZOPROPYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2617 | METYLOCYKLOHEKSANOLE, zapalne | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2618 | WINYLOTOLUENY, STABILIZOWANE | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 39 |
| 2619 | BENZYLODWUMETYLOAMINA | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2620 | MAŚLANY AMYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2621 | ACETYLOMETYLOKARBINOL (ACETOINA) | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2622 | ALDEHYD GLICYDOWY | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 IBC02 | B8 | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2623 | ZAPALARKI, STAŁE, z cieczą zapalną | 4.1 | F1 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 LP02 R001 | PP15 | MP11 | | | | | | 4 | | | | | |
| 2624 | KRZEMEK MAGNEZOWY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 2626 | KWAS CHLOROWY, ROZTWÓR WODNY zawierający nie więcej niż 10% kwasu chlorowego | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 613 | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 2627 | AZOTYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 103 274 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 2628 | FLUOROOCTAN POTASOWY | 6.1 | T2 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2629 | FLUOROOCTAN SODOWY | 6.1 | T2 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2630 | SELENIANY lub SELENINY | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2642 | KWAS FLUOROOCTOWY | 6.1 | T2 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2643 | BROMOOCTAN METYLU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2644 | JODEK METYLU | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2645 | BROMEK FENACYLU | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2646 | SZEŚCIOCHLOROCYKLOPENTADIEN | 6.1 | T1 | I | 6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2647 | MALONONITRYL | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2648 | 1,2-DWUBROMOBUTANON-3 | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2649 | 1,3-DWUCHLOROACETON | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2650 | 1,1-DWUCHLORO-1-NITROETAN | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2651 | 4,4'-DWUAMINODWUFENYLOMETAN | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2653 | JODEK BENZYLU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2655 | FLUOROKRZEMIAN POTASOWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2656 | CHINOLINA | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2657 | DWUSIARCZEK SELENU | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2659 | CHLOROOCTAN SODOWY | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2660 | NITROTOLUIDYNY (MONO) | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2661 | SZEŚCIOCHLOROACETON | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2662 | HYDROCHINON, STAŁY | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2664 | DWUBROMOMETAN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2667 | BUTYLOTOLUENY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2668 | CHLOROACETONITRYL | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2669 | CHLOROKREZOLE, W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2669 | CHLOROKREZOLE, W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2670 | CHLOREK CYJANURU | 8 | C4 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2671 | AMINOPIRYDYNY (o-, m-, p-) | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2672 | AMONIAK W ROZTWORZE WODNYM, gęstość w 15°C pomiędzy 0,880 i 0,957g/ml, zawierającym ponad 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku | 8 | C5 | III | 8 | 543 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2673 | 2-AMINO-4-CHLOROFENOL | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2674 | FLUOROKRZEMIAN SODOWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2676 | ANTYMONOWODÓR | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | |
| 2677 | WODOROTLENEK RUBIDOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2677 | WODOROTLENEK RUBIDOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2678 | WODOROTLENEK RUBIDOWY | 8 | C6 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2679 | WODOROTLENEK LITOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2679 | WODOROTLENEK LITOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2680 | WODOROTLENEK LITOWY | 8 | C6 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2681 | WODOROTLENEK CEZOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2681 | WODOROTLENEK CEZOWY W ROZTWORZE | 8 | C5 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2682 | WODOROTLENEK CEZOWY | 8 | C6 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2683 | SIARCZEK AMONOWY W ROZTWORZE | 8 | CFT | II | 8 +3 +6.1 | | LQ22 | P001 IBC01 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 | 86 |
| 2684 | 3-DWUETYLOAMINOPROPYLOAMINA | 3 | FC | III | 3 +8 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2685 | N,N-DWUETYLOETYLENODWUAMINA | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2686 | 2-DWUETYLOAMINOETANOL | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2687 | AZOTYN DWUCYKLOHEKSYLOAMONIOWY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 2688 | 1-BROMO-3-CHLOROPROPAN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2689 | alfa-MONOCHLOROHYDRYNA GLICERYNY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2690 | N,n-BUTYLOIMIDAZOL | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2691 | PIĘCIOBROMEK FOSFORU | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2692 | TRÓJBROMEK BORU | 8 | C1 | I | 8 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T20 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | X88 |
| 2693 | WODOROSIARCZYNY, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 8 | C1 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2698 | BEZWODNIKI CZTEROWODOROFTALOWE, zawierające ponad 0,05% bezwodnika maleinowego | 8 | C4 | III | 8 | 169 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | PP14 B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2699 | KWAS TRÓJFLUOROOCTOWY | 8 | C3 | I | 8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 2705 | PENTOL-1 | 8 | C9 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2707 | DWUMETYLODIOKSANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2707 | DWUMETYLODIOKSANY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2709 | BUTYLOBENZENY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2710 | KETON DWUPROPYLOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2713 | AKRYDYNA | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2714 | ŻYWICZAN CYNKOWY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC06 R001 | | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V12 | VV1 | | | 40 |
| 2715 | ŻYWICZAN GLINOWY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC06 R001 | | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V12 | VV1 | | | 40 |
| 2716 | BUTYNDIOL-1,4 | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2717 | KAMFORA, syntetyczna | 4.1 | F1 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 2719 | BROMIAN BAROWY | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 2720 | AZOTAN CHROMOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2721 | CHLORAN MIEDZIOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2722 | AZOTAN LITOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2723 | CHLORAN MAGNEZOWY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2724 | AZOTAN MANGANAWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2725 | AZOTAN NIKLAWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2726 | AZOTYN NIKLAWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2727 | AZOTAN TALAWY | 6.1 | TO2 | II | 6.1+5.1 | | LQ18 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 V12 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 65 |
| 2728 | AZOTAN CYRKONOWY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 2729 | SZEŚCIOCHLOROBENZEN | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2730 | NITROANIZOLE, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 279 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2732 | NITROBROMOBENZENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2733 | AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. | 3 | FC | I | 3 +8 | 274 544 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP1 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TE21 | FL | 1 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2733 | AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. | 3 | FC | II | 3 +8 | 274 544 | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP1 TP27 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2733 | AMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. | 3 | FC | III | 3 +8 | 274 544 | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2734 | AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 8 | CF1 | I | 8 +3 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 883 |
| 2734 | AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 8 | CF1 | II | 8 +3 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2735 | AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O. | 8 | C7 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 2735 | AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O. | 8 | C7 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP1 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2735 | AMINY, CIEKŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, CIEKŁE ŻRĄCE, I.N.O. | 8 | C7 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2738 | N-BUTYLOANILINA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2739 | BEZWODNIK MASŁOWY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2740 | CHLOROMRÓWCZAN n-PROPYLU | 6.1 | TFC | I | 6.1+3 +8 | | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T20 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV1 3 CV28 | S2 S9 S17 | 668 |
| 2741 | PODCHLORYN BAROWY, zawierający ponad 22% chloru aktywnego | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 2742 | CHLOROMRÓWCZANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 6.1 | TFC | II | 6.1+3 +8 | 274 561 | LQ17 | P001 IBC01 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 638 |
| 2743 | CHLOROMRÓWCZAN n- BUTYLU | 6.1 | TFC | II | 6.1+3 +8 | | LQ17 | P001 | | MP15 | T20 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 638 |
| 2744 | CHLOROMRÓWCZAN CYKLOBUTYLU | 6.1 | TFC | II | 6.1+3 +8 | | LQ17 | P001 IBC01 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 638 |
| 2745 | CHLOROMRÓWCZAN CHLOROMETYLU | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 2746 | CHLOROMRÓWCZAN FENYLU | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 2747 | CHLOROMRÓWCZAN tert-BUTYLOCYKLOHEKSYLU | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2748 | CHLOROMRÓWCZAN 2- ETYLOHEKSYLU | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 2749 | CZTEROMETYLOSILAN | 3 | F1 | I | 3 | | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 2750 | 1,3-DWUCHLOROPROPANOL-2 | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2751 | CHLOREK DWUETYLOTIOFOSFORYLU | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2752 | 1,2-EPOKSY-3-ETOKSYPROPAN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2753 | N-ETYLOBENZYLOTOLUIDYNY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2754 | N-ETYLOTOLUIDYNY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2757 | PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2757 | PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2757 | PESTYCYD KARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2758 | PESTYCYD KARBAMINOWY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2758 | PESTYCYD KARBAMINOWY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2759 | PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2759 | PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2759 | PESTYCYD ARSENOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2760 | PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2760 | PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2761 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2761 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2761 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2762 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2762 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2763 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 VI2 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2763 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAHL 4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2763 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2764 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2764 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2771 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2771 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2771 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2772 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2772 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2775 | PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2775 | PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2775 | PESTYCYD MIEDZIOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2776 | PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2776 | PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2777 | PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2777 | PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2777 | PESTYCYD RTĘCIOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2778 | PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2778 | PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2779 | PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2779 | PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2779 | PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2780 | PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2780 | PESTYCYD, POCHODNY PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2781 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2781 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2781 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2782 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2782 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2783 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2783 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2783 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2784 | PESTYCYD FOSFOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2784 | PESTYCYD FOSFOROORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2785 | 4-TIAPENTANAL | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 C28 | S9 | 60 |
| 2786 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 VC28 | S9 S17 | 66 |
| 2786 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2786 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2787 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2787 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2788 | ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2788 | ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 43 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2788 | ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 43 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2789 | KWAS OCTOWY, LODOWATY lub KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym ponad 80% masowych kwasu | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2790 | KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym nie mniej niż 50%, ale nie więcej niż 80% masowych kwasu | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2790 | KWAS OCTOWY W ROZTWORZE, zawierającym ponad 10%, ale nie więcej niż 50% masowych kwasu | 8 | C3 | III | 8 | 597 647 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2793 | ŻELAZO METALICZNE, WIÓRY Z WIERCENIA, PRASOWANIA lub SKRAWANIA w postaci podatnej na samonagrzewanie | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 592 | LQ0 | P003 IBC08 LP02 R001 | PP20 B3 B6 | MP14 | | | | | | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 2794 | AKUMULATORY, MOKRE, NAPEŁNIONE KWASEM, formowane elektrycznie | 8 | C11 | | 8 | 295 598 | LQ0 | P801 P801a | | | | | | | | 3 | | VV14 | | | 80 |
| 2795 | AKUMULATORY, MOKRE, NAPEŁNIONE ZASADĄ, formowane elektrycznie | 8 | C11 | | 8 | 295 598 | LQ0 | P801 P801a | | | | | | | | 3 | | VV14 | | | 80 |
| 2796 | KWAS SIARKOWY zawierający nie więcej niż 51% kwasu lub CIECZ AKUMULATOROWA, KWAŚNA | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2797 | CIECZ AKUMULATOROWA, ZASADOWA | 8 | C5 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2798 | DWUCHLOREK FENYLOFOSFOROWY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2799 | TIODWUCHLOREK FENYLOFOSFOROWY | 8 | C3 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2800 | AKUMULATORY, MOKRE, BEZOBSŁUGOWE, formowane elektrycznie | 8 | C11 | | 8 | 238 295 598 | LQ0 | P003 P801a | PP16 | | | | | | | 3 | | VV14 | | | 80 |
| 2801 | BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C9 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 2801 | BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C9 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2801 | BARWNIK, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C9 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2802 | CHLOREK MIEDZIOWY | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2803 | GAL | 8 | C10 | III | 8 | | LQ24 | P800 | PP41 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2805 | WODOREK LITOWY STOPIONY I ZESTALONY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC04 | PP40 | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 2806 | AZOTEK LITOWY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 IBC04 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 2807 | Materiał namagnesowany | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR |
| 2809 | RTĘĆ | 8 | C9 | III | 8 | 599 | LQ19 | P800 | | MP15 | | | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2810 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 274 315 614 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2810 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 274 614 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2810 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 274 614 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 VC28 | S9 | 60 |
| 2811 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY,. ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 274 614 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU15 TE19 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2811 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY,. ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 274 614 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2811 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY,. ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 274 614 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9B | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2812 | Glinian sodowy, stały | 8 | C6 | NIE PODLEGA ADR |
| 2813 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O. | 4.3 | W2 | I | 4.3 | 274 | LQ0 | P403 IBC99 | PP83 | MP2 | | | | | | 0 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 2813 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O. | 4.3 | W2 | II | 4.3 | 274 | LQ11 | P410 IBC07 | PP83 | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 2813 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ STAŁY, I.N.O. | 4.3 | W2 | III | 4.3 | 274 | LQ12 | P410 IBC08 R001 | PP83 B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 2814 | MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY NA LUDZI | 6.2 | I1 | | 6.2 | 318 634 | LQ0 | P620 | | MP5 | | | | | | 0 | | | CV13 CV25 CV26 CV28 | S3 S9 S15 | |
| 2815 | N-AMINOETYLOPIPERAZYNA | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2817 | WODOROFLUOREK AMONOWY W ROZTWORZE | 8 | CT1 | II | 8 +6.1 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP12 | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2817 | WODOROFLUOREK AMONOWY W ROZTWORZE | 8 | CT1 | III | 8 +6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T4 | TP1 TP12 | L4DH | TU14 TE21 | AT | 3 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2818 | POLISIARCZEK AMONU W ROZTWORZE | 8 | CT1 | II | 8 +6.1 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2818 | POLISIARCZEK AMONU W ROZTWORZE | 8 | CT1 | III | 8 +6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2819 | FOSFORAN AMYLU, KWAŚNY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2820 | KWAS MASŁOWY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2821 | FENOL W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2821 | FENOL W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2822 | 2-CHLOROPIRYDYNA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ I7 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2823 | KWAS KROTONOWY | 8 | C4 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2826 | CHLOROTIOMRÓWCZAN ETYLU | 8 | CF1 | II | 8 +3 | | LQ22 | P001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2829 | KWAS KAPRONOWY | 8 | C3 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2830 | ŻELAZOKRZEMEK LITOWY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 2831 | 1,1,1-TRÓJCHLOROETAN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2834 | KWAS FOSFORAWY | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2835 | WODOREK SODOWOGLINOWY | 4.3 | W2 | II | 4.3 | | LQ11 | P410 IBC04 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 2837 | WODOROSIARCZANY, ROZTWÓR WODNY | 8 | C1 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2837 | WODOROSIARCZANY, ROZTWÓR WODNY | 8 | C1 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2838 | MAŚLAN WINYLU, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 2839 | ALDOL | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2840 | OKSYM ALDEHYDU MASŁOWEGO | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2841 | DWU-n-AMYLOAMINA | 3 | FT1 | III | 3 +6.1 | | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 3 | | | CV13 CV28 | S2 | 36 |
| 2842 | NITROETAN | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2844 | KRZEMEK WAPNIOWOMANGANOWY | 4.3 | W2 | III | 4.3 | | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 VV7 | CV23 | | 423 |
| 2845 | MATERIAŁ PIROFORYCZNY CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S1 | I | 4.2 | 274 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T22 | TP2 TP7 TP9 | L21DH | TU14 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | 333 |
| 2846 | MATERIAŁ PIROFORYCZNY STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S2 | I | 4.2 | 274 | LQ0 | P404 | | MP13 | | | | | | 0 | V1 | | | S20 | |
| 2849 | 3-CHLOROPROPANOL-1 | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2850 | TETRAMER PROPYLENU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2851 | TRÓJFLUOREK BORU, DWUWODNY | 8 | C1 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 2852 | SIARCZEK DWUPIKRYLU ZWILŻONY zawierający ponad 10% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | 545 | LQ0 | P406 | PP24 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 2853 | FLUOROKRZEMIAN MAGNEZOWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2854 | FLUOROKRZEMIAN AMONOWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2855 | FLUOROKRZEMIAN CYNKOWY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2856 | FLUOROKRZEMIANY, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2857 | URZĄDZENIA CHŁODNICZE zawierające gazy niepalne, nietrujące lub roztwory amoniaku (UN 2672) | 2 | 6A | | 2.2 | 119 | LQ0 | P003 | PP32 | MP9 | | | | | | 3 | | | CV9 | | |
| 2858 | CYRKON SUCHY, spirale, obrobione blachy, taśmy (cieńsze niż 254 mikrony, ale nie cieńsze niż 18 mikronów) | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 546 | LQ9 | P002 LP02 R001 | | MP11 | | | | | | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 2859 | METAWANADAN AMONOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2861 | POLIWANADAN AMONOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2862 | PIĘCIOTLENEK WANADU, niestopiony | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 600 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2863 | WANADAN SODOWOAMONOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2864 | METAWANADAN POTASOWY | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2865 | SIARCZAN HYDROKSYLOAMINY | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2869 | TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2869 | TRÓJCHLOREK TYTANU W MIESZANINIE | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2870 | BOROWODOREK GLINOWY | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP7TP33 | L21DH | TU14 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 2870 | BOROWODOREK GLINOWY W URZĄDZENIACH | 4.2 | SW | I | 4.2+4.3 | | LQ0 | P002 | PP13 | MP2 | | | | | | 0 | V1 | | | S20 | |
| 2871 | ANTYMON SPROSZKOWANY | 6.1 | T5 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2872 | DWUBROMOCHLOROPROPANY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2872 | DWUBROMOCHLOROPROPANY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2873 | DWUBUTYLOAMINOETANOL | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2874 | ALKOHOL FURFURYLOWY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2875 | HEKSACHLOROFEN | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2876 | REZORCYNA | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2878 | TYTAN GĄBCZASTY GRANULOWANY lub TYTAN GĄBCZASTY SPROSZKOWANY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 2879 | TLENOCHLOREK SELENU | 8 | CT1 | I | 8 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T10 | TP2 TP12 | L10BH | | AT | 1 | | | CV13 CV28 | S20 | X886 |
| 2880 | PODCHLORYN WAPNIOWY, UWODNIONY lub PODCHLORYN WAPNIOWY UWODNIONY W MIESZANINIE, zawierający nie mniej niż 5,5%, ale nie więcej niż 16% wody | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 313 314 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 B13 | MP10 | | | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 CV35 | | 50 |
| 2880 | PODCHLORYN WAPNIOWY, UWODNIONY lub PODCHLORYN WAPNIOWY UWODNIONY W MIESZANINIE, zawierający mniej niż 5,5%, ale nie więcej niż 16% wody | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 316 | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B4 | MP10 | | | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 CV35 | | 50 |
| 2881 | KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY | 4.2 | S4 | I | 4.2 | 274 | LQ0 | P404 | | MP13 | T21 | TP7 TP33 | | | AT | 0 | V1 | | | S20 | 43 |
| 2881 | KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 274 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 2881 | KATALIZATOR METALICZNY, SUCHY | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 274 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 2900 | MATERIAŁ ZAKAŹNY, DZIAŁAJĄCY tylko NA ZWIERZĘTA | 6.2 | I2 | | 6.2 | 318 634 | LQ0 | P620 | | MP5 | BK1 BK2 | | | | | 0 | | | CV13 CV25 CV26 CV28 | S3 S9 S15 | 606 |
| 2901 | CHLOREK BROMU | 2 | 2TOC | | 2.3 +5.1 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 265 |
| 2902 | PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2902 | PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2902 | PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2903 | PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. , o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2903 | PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. , o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2903 | PESTYCYD CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. , o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 2904 | CHLOROFENOLANY, CIEKŁE lub FENOLANY, CIEKŁE | 8 | C9 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 2905 | CHLOROFENOLANY, STAŁE lub FENOLANY, STAŁE | 8 | C10 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2907 | DWUAZOTAN IZOSORBITU, MIESZANINA zawierająca co najmniej 60% laktozy, mannozy, skrobi lub kwaśnego fosforanu wapniowego | 4.1 | D | II | 4.1 | 127 | LQ8 | P406 IBC06 | PP26 PP80 B12 | MP2 | | | | | | 2 | V11 V12 | | | S17 | |
| 2908 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRÓŻNE OPAKOWANIE | 7 | | | | 290 | LQ0 | patrz 2.2.7 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 4 | | | CV33 | S5 S13 S21 | |
| 2909 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRZEDMIOTY WYKONANE Z URANU NATURALNEGO lub ZUBOŻONEGO lub Z TORU NATURALNEGO | 7 | | | | 290 | LQ0 | patrz 2.2.7 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 4 | | | CV33 | S5 S13 S21 | |
| 2910 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - ILOŚĆ MATERIAŁU OGRANICZONA | 7 | | | | 290 | LQ0 | patrz 2.2.7 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 4 | | | CV33 | S5 S13 S21 | |
| 2911 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI WYŁĄCZONA - PRZYRZĄDY lub PRZEDMIOTY | 7 | | | | 290 | LQ0 | patrz 2.2.7 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 4 | | | CV33 | S5 S13 S21 | |
| 2912 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-I), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | T5 | TP4 | S2.65AN(+) L2.65CN(+) | TU36 TM7 TT7 | AT | 0 | | VV16 | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 2913 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEDMIOT SKAŻONY POWIERZCHNIOWO (SCO-I lub SCO-II), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | VV17 | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 2915 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S12 S13 S21 | 70 |
| 2916 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(U), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 2917 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(M), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 2919 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEWOŻONY NA WARUNKACH SPECJALNYCH, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 2920 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O. | 8 | CF1 | I | 8+3 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 883 |
| 2920 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O. | 8 | CF1 | II | 8 +3 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | 83 |
| 2921 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZAPALNY, I.N.O. | 8 | CF2 | I | 8 +4.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC05 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 884 |
| 2921 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZAPALNY, I.N.O. | 8 | CF2 | II | 8 +4.1 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 84 |
| 2922 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 8 | CT1 | I | 8 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | AT | 1 | | | CV13 CV28 | S20 | 886 |
| 2922 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 8 | CT1 | II | 8 +6.1 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2922 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 8 | CT1 | III | 8 +6.1 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2923 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 8 | CT2 | I | 8 +6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC05 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | | | CV13 CV28 | S20 | 886 |
| 2923 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 8 | CT2 | II | 8 +6.1 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | | 86 |
| 2923 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 8 | CT2 | III | 8 +6.1 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | CV13 CV28 | | 86 |
| 2924 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 3 | FC | I | 3 +8 | 274 | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TE21 | FL | 1 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2924 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 3 | FC | II | 3 +8 | 274 | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2924 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 3 | FC | III | 3 +8 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | FL | 3 | | | | S2 | 38 |
| 2925 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | FC1 | II | 4.1+8 | 274 | LQ0 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | | | 48 |
| 2925 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | FC1 | III | 4.1+8 | 274 | LQ0 | P002 IBC06 R001 | | MP10 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V12 | | | | 48 |
| 2926 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | FT1 | II | 4.1 +6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | CV28 | | 46 |
| 2926 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | FT1 | III | 4.1 +6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC06 R001 | | MP10 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V12 | | CV28 | | 46 |
| 2927 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TC1 | I | 6.1+8 | 274315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 2927 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 V28 | S9 S19 | 68 |
| 2928 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TC2 | I | 6.1+8 | 274 | LQ0 | P002 IBC05 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 2928 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TC2 | II | 6.1+8 | 274 | LQ18 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 VI2 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 2929 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2929 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2930 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TF3 | I | 6.1+4.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC05 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | | | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 664 |
| 2930 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ZAPALNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TF3 | II | 6.1+4.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 64 |
| 2931 | SIARCZAN WANADYLU | 6.1 | T5 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2933 | 2-CHLOROPROPIONIAN METYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2934 | 2-CHLOROPROPIONIAN IZOPROPYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2935 | 2-CHLOROPROPIONIAN ETYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2936 | KWAS TIOMLEKOWY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2937 | ALKOHOL alfa-METYLO-BENZYLOWY, CIEKŁY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2940 | 9-FOSFORODWUCYKLO-NONANY (CYKLOOKTADIENOFOSFINY) | 4.2 | S2 | II | 4.2 | | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 2941 | FLUOROANILINY | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2942 | 2-TRÓJFLUOROMETYLO-ANILINA | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2943 | CZTEROWODOROFURFURYLOAMINA | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2945 | N-METYLOBUTYLOAMINA | 3 | FC | II | 3 +8 | | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T7 | TP1 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 2946 | 2-AMINO-5-DWUETYLOAMINOPENTAN | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP10 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2947 | CHLOROOCTAN IZOPROPYLU | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP10 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 2948 | 3-TRÓJFLUOROMETYLO-ANILINA | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2949 | WODOROSIARCZEK SODOWY, zawierający co najmniej 25% wody krystalizacyjnej | 8 | C6 | II | 8 | 523 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T7 | TP2 | L4BN SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 2950 | MAGNEZ GRANULOWANY, POWLEKANY, o rozmiarach ponad 149 mikronów | 4.3 | W2 | III | 4.3 | | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 BK2 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 2956 | 5-tert-BUTYLO-2,4,6-TRÓJNITRO-m-KSYLEN (PIŻMO KSYLENOWE) | 4.1 | SR1 | III | 4.1 | 638 | LQ0 | P409 | | MP2 | | | | | | 3 | | | CV14 | S14 | |
| 2965 | ETERAT DWUMETYLOWY TRÓJFLUORKU BORU | 4.3 | WFC | I | 4.3+3 +8 | | LQ0 | P401 | | MP2 | T10 | TP2 TP7 | L10DH | TU4 TU14 TU22 TE21 TM2 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 S20 | 382 |
| 2966 | TIOGLIKOL | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2967 | KWAS AMIDOSULFONOWY | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 2968 | MANEB, STABILIZOWANY lub PREPARATY MANEBU, STABILIZOWANE przeciw samonagrzewaniu | 4.3 | W2 | III | 4.3 | 547 | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 2969 | ZIARNA RYCYNOWE lub ŁUSKI RYCYNOWE lub MĄCZKA RYCYNOWA lub WYTŁOKI RYCYNOWE | 9 | M11 | II | 9 | 141 | LQ25 | P002 IBC08 | PP34 B4 | MP10 | T3 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | | AT | 2 | | VV3 | | | 90 |
| 2977 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZEŚCIOFLUOREK URANU, ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X +7E +8 | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 78 |
| 2978 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZEŚCIOFLUOREK URANU, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X +8 | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 78 |
| 2983 | TLENEK ETYLENU I TLENEK PROPYLENU W MIESZANINIE zawierającej nie więcej niż 30% tlenku etylenu | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2TP7 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 2984 | NADTLENEK WODORU, W ROZTWORZE WODNYM zawierającym ponad 8%, ale nie więcej niż 20% nadtlenku wodoru (stabilizowany, w razie potrzeby) | 5.1 | O1 | III | 5.1 | 65 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | PP10 B5 | MP15 | T4 | TP1 TP6 TP24 | LGBV | TU3TC2 TE8 TE1 1 TT1 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 2985 | CHLOROSILANY, ZAPALNE, ŻRĄCE, I.N.O. | 3 | FC | II | 3 +8 | 274 548 | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | X338 |
| 2986 | CHLOROSILANY, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 8 | CF1 | II | 8 +3 | 274 548 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | FL | 2 | | | | S2 | X83 |
| 2987 | CHLOROSILANY, ŻRĄCE, I.N.O. | 8 | C3 | II | 8 | 274 548 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T14 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | X80 |
| 2988 | CHLOROSILANY REAGUJĄCE Z WODĄ, ZAPALNE ŻRĄCE, I.N.O. | 4.3 | WFC | I | 4.3+3 +8 | 274 549 | LQ0 | P401 PR2 | | MP2 | T10 | TP2 TP7 TP9 | L10DH | TU14 TU26 TE21 TM2 TM3 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 S20 | X338 |
| 2989 | FOSFORYN OŁOWIAWY, DWUZASADOWY | 4.1 | F3 | II | 4.1 | | LQ8 | P002 IBC08 | B4 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 40 |
| 2989 | FOSFORYN OŁOWIAWY, DWUZASADOWY | 4.1 | F3 | III | 4.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 2990 | PRZEDMIOTY RATOWNICZE, NAPOMPOWUJĄCE SIĘ SAMORZUTNIE | 9 | M5 | | 9 | 296 635 | LQ0 | P905 | | | | | | | | 3 | | | | | |
| 2991 | PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2991 | PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2991 | PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 2992 | PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2992 | PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2992 | PESTYCYD KARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2993 | PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2993 | PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2993 | PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 2994 | PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2994 | PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2994 | PESTYCYD ARSENOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2995 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2995 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2995 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 2996 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2996 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2996 | PESTYCYD CHLOROORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 2997 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 2997 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 2997 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 2998 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 2998 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 2998 | PESTYCYD TRIAZYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3005 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3005 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3005 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3006 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3006 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3006 | PESTYCYD TIOKARBAMINOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3009 | PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3009 | PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3009 | PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3010 | PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3010 | PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3010 | PESTYCYD MIEDZIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3011 | PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3011 | PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3011 | PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3012 | PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3012 | PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3012 | PESTYCYD RTĘCIOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3013 | PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3013 | PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3013 | PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3014 | PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3014 | PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3014 | PESTYCYD, POCHODNA PODSTAWIONEGO NITROFENOLU, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3015 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3015 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3015 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3016 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3016 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3016 | PESTYCYD DWUPIRYDYLOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3017 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1 +3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3017 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1 +3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3017 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1 +3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3018 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3018 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3018 | PESTYCYD FOSFOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3019 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1 +3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3019 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1 +3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3019 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1 +3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3020 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3020 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3020 | PESTYCYD CYNOORGANICZNY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3021 | PESTYCYD CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O. temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3021 | PESTYCYD CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O. temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3022 | TLENEK BUTYLENU-1,2, STABILIZOWANY | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 339 |
| 3023 | 2-METYLO-2-HEPTANOTIOL | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3024 | PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3024 | PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3025 | PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3025 | PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3025 | PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3026 | PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3026 | PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3026 | PESTYCYD KUMARYNOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3027 | PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3027 | PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3027 | PESTYCYD KUMARYNOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3028 | AKUMULATORY, SUCHE ZAWIERAJĄCE STAŁY WODOROTLENEK POTASOWY, formowane elektrycznie | 8 | C11 | | 8 | 295 304 598 | LQ0 | P801 P801a | | | | | | | | 3 | | VV14 | | | 80 |
| 3048 | FOSFOREK GLINOWY, PESTYCYD | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 153 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 642 |
| 3051 | ALKILOWE ZWIĄZKI GLINU | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 274 320 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP2 TP7 TP9 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 3052 | CHLOROWCOWE ZWIĄZKI ALKILOGLINOWE, CIEKŁE | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 274 320 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP2 TP7 TP9 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 3053 | ALKILOWE ZWIĄZKI MAGNEZU | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 274 320 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP2 TP7 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 3054 | MERKAPTAN CYKLOHEKSYLOWY | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3055 | 2-(2-AMINOETOKSY)ETANOL | 8 | C7 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 3056 | n-HEPTALDEHYD | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3057 | CHLOREK TRÓJFLUOROACETYLU | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | | LQ0 | P200 | | MP9 | T50 | TP21 | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 3064 | NITROGLICERYNA, ROZTWÓR W ALKOHOLU zawierający ponad 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny | 3 | D | II | 3 | | LQ0 | P300 | | MP2 | | | | | | 2 | | | | S2 S19 | |
| 3065 | NAPOJE ALKOHOLOWE, zawierające ponad 70% obj. alkoholu | 3 | F1 | II | 3 | | LQ5 | P001 IBC02 R001 | PP2 | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3065 | NAPOJE ALKOHOLOWE, zawierające ponad 24%, ale nie więcej niż 70% obj. alkoholu | 3 | F1 | III | 3 | 144 145 247 | LQ7 | P001 IBC03 R001 | PP2 | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3066 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalnik farb) | 8 | C9 | II | 8 | 163 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 3066 | FARBA (obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe) lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY (obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalnik farb) | 8 | C9 | III | 8 | 163 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 3070 | TLENEK ETYLENU I DWUCHLORODWUFLUOROMETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3071 | MERKAPTANY, CIEKŁE, TRUJĄCE ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3072 | PRZEDMIOTY RATOWNICZE NIENAPOMPOWUJĄCE SIĘ SAMORZUTNIE zawierające jako wyposażenie towary niebezpieczne | 9 | M5 | | 9 | 296 635 | LQ0 | P905 | | | | | | | | 3 | | | | | |
| 3073 | WINYLOPIRYDYNY, STABILIZOWANE | 6.1 | TFC | II | 6.1+3 +8 | | LQ17 | P001 IBC01 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 638 |
| 3076 | WODORKI ALKILOGLINOWE | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 274 320 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP2TP7 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 3077 | MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, STAŁY, I.N.O. | 9 | M7 | III | 9 | 274 | LQ27 | P002 IBC08 LP02 R001 | PP12 B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV LGBV | | AT | 3 | V13 | VV3 | CV13 | | 90 |
| 3078 | CER, wióry lub grysik | 4.3 | W2 | II | 4.3 | 550 | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 3079 | METAKRYLONITRYL, STABILIZOWANY | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | | LQ0 | P001 | | MP7MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3080 | IZOCYJANIANY, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O. lub IZOCYJANIANY, W ROZTWORZE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | 274 551 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3082 | MATERIAŁ ZAGRAŻAJĄCY ŚRODOWISKU, CIEKŁY, I.N.O. | 9 | M6 | III | 9 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 TP29 | LGBV | | AT | 3 | | | CV13 | | 90 |
| 3083 | FLUOREK PERCHLORYLU | 2 | 2TO | | 2.3 +5.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 265 |
| 3084 | MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 8 | CO2 | I | 8 +5.1 | 274 | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | | | CV24 | S20 | 885 |
| 3084 | MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 8 | CO2 | II | 8 +5.1 | 274 | LQ23 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 85 |
| 3085 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 5.1 | OC2 | I | 5.1 +8 | 274 | LQ0 | P503 | | MP2 | | | | | | 1 | | | CV24 | S20 | |
| 3085 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 5.1 | OC2 | II | 5.1 +8 | 274 | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 | | 58 |
| 3085 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 5.1 | OC2 | III | 5.1+8 | 274 | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 58 |
| 3086 | MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 6.1 | TO2 | I | 6.1+5.1 | 274 | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 665 |
| 3086 | MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 6.1 | TO2 | II | 6.1+5.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 V12 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 65 |
| 3087 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 5.1 | OT2 | I | 5.1 +6.1 | 274 | LQ0 | P503 | | MP2 | | | | | | 1 | | | CV24 CV28 | S20 | |
| 3087 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 5.1 | OT2 | II | 5.1 +6.1 | 274 | LQ11 | P002 IBC06 | | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 V12 | | CV24 CV28 | | 56 |
| 3087 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 5.1 | OT2 | III | 5.1 +6.1 | 274 | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP2 | T1 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 3 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 3088 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S2 | II | 4.2 | 274 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAV | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 3088 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S2 | III | 4.2 | 274 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V1 | | | | 40 |
| 3089 | METAL SPROSZKOWANY, ZAPALNY, I.N.O. | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 274 552 | LQ8 | P002 IBC08 | B4 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 40 |
| 3089 | METAL SPROSZKOWANY, ZAPALNY, I.N.O. | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 274 552 | LQ9 | P002 IBC06 R001 | | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V12 | VV1 | | | 40 |
| 3090 | AKUMULATORY LITOWE | 9 | M4 | II | 9 | 188 230 310 636 | LQ0 | P903 P903a) P903b) | | | | | | | | 2 | | | | | |
| 3091 | AKUMULATORY LITOWE W URZĄDZENIACH lub AKUMULATORY LITOWE ZAPAKOWANE W URZĄDZENIACH | 9 | M4 | II | 9 | 188 230 636 | LQ0 | P903 P903a) P903b) | | | | | | | | 2 | | | | | |
| 3092 | 1-METOKSYPROPANOL-2 | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T2 | TP1 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3093 | MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 8 | CO1 | I | 8 +5.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | | | L10BH | | AT | 1 | | | CV24 | S20 | 885 |
| 3093 | MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 8 | CO1 | II | 8 +5.1 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BN | | AT | 2 | | | CV24 | | 85 |
| 3094 | MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 8 | CW1 | I | 8 +4.3 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | | | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 823 |
| 3094 | MATERIAŁ ŻRĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 8 | CW1 | II | 8 +4.3 | 274 | LQ22 | P001 | | MP15 | | | L4BN | | AT | 2 | | | | | 823 |
| 3095 | MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJACY SIĘ, I.N.O. | 8 | CS2 | I | 8 +4.2 | 274 | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN | | AT | 1 | | | | S20 | 884 |
| 3095 | MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJACY SIĘ, I.N.O. | 8 | CS2 | II | 8 +4.2 | 274 | LQ23 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | | | 84 |
| 3096 | MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 8 | CW2 | I | 8 +4.3 | 274 | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 842 |
| 3096 | MATERIAŁ ŻRĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 8 | CW2 | II | 8 +4.3 | 274 | LQ23 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 VI2 | | | | 842 |
| 3097 | MATERIAŁ ZAPALNY, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 4.1 | FO | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 3098 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 5.1 | OC1 | I | 5.1+8 | 274 | LQ0 | P502 | | MP2 | | | | | | 1 | | | CV24 | S20 | |
| 3098 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 5.1 | OC1 | II | 5.1+8 | 274 | LQ10 | P504 IBC01 | | MP2 | | | | | | 2 | | | CV24 | | |
| 3098 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 5.1 | OC1 | III | 5.1 +8 | 274 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP2 | | | | | | 3 | | | CV24 | | |
| 3099 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 5.1 | OT1 | I | 5.1 +6.1 | 274 | LQ0 | P502 | | MP2 | | | | | | 1 | | | CV24 CV28 | S20 | |
| 3099 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 5.1 | OT1 | II | 5.1 +6.1 | 274 | LQ10 | P504 IBC01 | | MP2 | | | | | | 2 | | | CV24 CV28 | | |
| 3099 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 5.1 | OT1 | III | 5.1 +6.1 | 274 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP2 | | | | | | 3 | | | CV24 CV28 | | |
| 3100 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 5.1 | OS | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 3101 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, CIEKŁY | 5.2 | P1 | | 5.2+ 1 | 122 181 274 | LQ14 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V1 V5 | | CV15 CV20 CV22 CV24 | S9 S17 | |
| 3102 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, STAŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 + 1 | 122 181 274 | LQ15 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V1 V5 | | CV15 CV20 CV22 CV24 | S9 S17 | |
| 3103 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, CIEKŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 | 122 274 | LQ14 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V1 | | CV15 CV20 CV22 CV24 | S8 S18 | |
| 3104 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, STAŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 | 122 274 | LQ15 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V1 | | CV15 CV20 CV22 CV24 | S8 S18 | |
| 3105 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, CIEKŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 | 122 274 | LQ16 | P520 | | MP4 | | | | | | 2 | V1 | | CV15 CV22 CV24 | S19 | |
| 3106 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, STAŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 | 122 274 | LQ11 | P520 | | MP4 | | | | | | 2 | V1 | | CV15 CV22 CV24 | S19 | |
| 3107 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, CIEKŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 | 122 274 | LQ16 | P520 | | MP4 | | | | | | 2 | V1 | | CV15 CV22 CV24 | | |
| 3108 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, STAŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 | 122 274 | LQ11 | P520 | | MP4 | | | | | | 2 | V1 | | CV15 CV22 CV24 | | |
| 3109 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 | 122 274 | LQ16 | P520 IBC520 | | MP4 | T23 | | L4BN(+) | TU3 TU13 TU30 TE12 TA2 TM4 | AT | 2 | V1 | | CV15 CV22 CV24 | | 539 |
| 3110 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY | 5.2 | P1 | | 5.2 | 122 274 | LQ11 | P520 IBC520 | | MP4 | T23 | TP33 | S4AN(+) | TU3 TU13 TU30 TE12 TA2 TM4 | AT | 2 | V1 | | CV15 CV22 CV24 | | 539 |
| 3111 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2+ 1 | 122 181 274 | LQ0 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV20 CV21 CV22 CV24 | S4 S9 S16 | |
| 3112 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU B, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 +1 | 122 181 274 | LQ0 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV20 CV21 CV22 CV24 | S4 S9 S16 | |
| 3113 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 | 122 274 | LQ0 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV20 CV21 CV22 CV24 | S4 S8 S17 | |
| 3114 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU C, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 | 122 274 | LQ0 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV20 CV21 CV22 CV24 | S4 S8 S17 | |
| 3115 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 | 122 274 | LQ0 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 CV24 | S4 S18 | |
| 3116 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU D, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 | 122 274 | LQ0 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 CV24 | S4 S18 | |
| 3117 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 | 122 274 | LQ0 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 CV24 | S4 S19 | |
| 3118 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU E, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 | 122 274 | LQ0 | P520 | | MP4 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 CV24 | S4 S19 | |
| 3119 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 | 122 274 | LQ0 | P520 IBC520 | | MP4 | T23 | | L4BN(+) | TU3 TU13 TU30 TE12 TA2 TM4 | AT | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 CV24 | S4 | 539 |
| 3120 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY TEMPERATURA KONTROLOWANA | 5.2 | P2 | | 5.2 | 122 274 | LQ0 | P520 IBC520 | | MP4 | T23 | TP33 | S4AN(+) | TU3 TU13 TU30 TE12 TA2 TM4 | AT | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 CV24 | S4 | 539 |
| 3121 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 5.1 | OW | PRZEWÓZ ZABRONIONIONY |
| 3122 | MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 6.1 | TO1 | I | 6.1 +5.1 | 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 665 |
| 3122 | MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 6.1 | TO1 | II | 6.1 +5.1 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 65 |
| 3123 | MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 6.1 | TW1 | I | 6.1 +4.3 | 274 315 | LQ0 | P099 | | MP8MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 623 |
| 3123 | MATERIAŁ TRUJĄCY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 6.1 | TW1 | II | 6.1+4.3 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 623 |
| 3124 | MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 6.1 | TS | I | 6.1+4.2 | 274 | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 664 |
| 3124 | MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 6.1 | TS | II | 6.1+4.2 | 274 | LQ18 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 V12 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 64 |
| 3125 | MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 6.1 | TW2 | I | 6.1+4.3 | 274 | LQ0 | P099 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 642 |
| 3125 | MATERIAŁ TRUJĄCY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 6.1 | TW2 | II | 6.1+4.3 | 274 | LQ18 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 V12 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 642 |
| 3126 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | SC2 | II | 4.2 +8 | 274 | LQ0 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | | | 48 |
| 3126 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | SC2 | III | 4.2+8 | 274 | LQ0 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | | | | 48 |
| 3127 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 4.2 | SO | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 3128 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | ST2 | II | 4.2 +6.1 | 274 | LQ0 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | CV28 | | 46 |
| 3128 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, STAŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | ST2 | III | 4.2 +6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | | CV28 | | 46 |
| 3129 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 4.3 | WC1 | I | 4.3 +8 | 274 | LQ0 | P402 PR1 | | MP2 | | | L10DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | S20 | X382 |
| 3129 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 4.3 | WC1 | II | 4.3+8 | 274 | LQ10 | P402 IBC01 PR1 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 382 |
| 3129 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 4.3 | WC1 | III | 4.3 +8 | 274 | LQ13 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 382 |
| 3130 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 4.3 | WT1 | I | 4.3 +6.1 | 274 | LQ0 | P402 PR1 | RR4 | MP2 | | | L10DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | X362 |
| 3130 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 4.3 | WT1 | II | 4.3 +6.1 | 274 | LQ10 | P402 IBC01 PR1 | RR4 BB1 | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 CV28 | | 362 |
| 3130 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 4.3 | WT1 | III | 4.3+6.1 | 274 | LQ13 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 CV28 | | 362 |
| 3131 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 4.3 | WC2 | I | 4.3 +8 | 274 | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 0 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 3131 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 4.3 | WC2 | II | 4.3 +8 | 274 | LQ11 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 V12 | | CV23 | | 482 |
| 3131 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 4.3 | WC2 | III | 4.3+8 | 274 | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 482 |
| 3132 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, ZAPALNY, I.N.O. | 4.3 | WF2 | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 3133 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 4.3 | WO | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 3134 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 4.3 | WT2 | I | 4.3 +6.1 | 274 | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 0 | V1 | | CV23 CV28 | S20 | |
| 3134 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 4.3 | WT2 | II | 4.3 +6.1 | 274 | LQ11 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 | | CV23 CV28 | | 462 |
| 3134 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 4.3 | WT2 | III | 4.3 +6.1 | 274 | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 0 | V1 | | CV23 CV28 | | 462 |
| 3135 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 4.3 | WS | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 3136 | TRÓJFLUOROMETAN, SKROPLONY SCHŁODZONY | 2 | 3A | | 2.2 | 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 3137 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY, STAŁY, ZAPALNY, I.N.O. | 5.1 | OF | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 3138 | ETYLEN, ACETYLEN I PROPYLEN, MIESZANINA, SKROPLONA SCHŁODZONA, zawierająca co najmniej 71,5% etylenu, nie więcej niż 22,5% acetylenu i nie więcej niż 6% propylenu | 2 | 3F | | 2.1 | | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU18 | FL | 2 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S2 S17 | 223 |
| 3139 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O. | 5.1 | O1 | I | 5.1 | 274 | LQ0 | P502 | | MP2 | | | | | | 1 | | | CV24 | S20 | |
| 3139 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O. | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 274 | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | | | | | | 2 | | | CV24 | | |
| 3139 | MATERIAŁ UTLENIAJĄCY CIEKŁY I.N.O. | 5.1 | O1 | III | 5.1 | 274 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP2 | | | | | | 3 | | | CV24 | | |
| 3140 | ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3140 | ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 43 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3140 | ALKALOIDY, CIEKŁE, I.N.O. lub SOLE ALKALOIDÓW, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 43 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3141 | ZWIĄZEK ANTYMONU, NIEORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T4 | III | 6.1 | 45 274 512 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3142 | ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3142 | ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3142 | ŚRODEK DEZYNFEKUJĄCY, CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3143 | BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3143 | BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3143 | BARWNIK, STAŁY TRUJĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3144 | ZWIAZEK NIKOTYNY, CIEKŁY, I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3144 | ZWIAZEK NIKOTYNY, CIEKŁY, I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 43 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3144 | ZWIAZEK NIKOTYNY, CIEKŁY, I.N.O. lub PREPARAT ZAWIERAJĄCY NIKOTYNĘ, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 43 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3145 | ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12) | 8 | C3 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 3145 | ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12) | 8 | C3 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 3145 | ALKILOFENOLE, CIEKŁE, I.N.O. (obejmują homologi C2-C12) | 8 | C3 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 3146 | ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3146 | ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 43 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3146 | ZWIĄZEK CYNOORGANICZNY STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 43 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3147 | BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C10 | I | 8 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 3147 | BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C10 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3147 | BARWNIK, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. lub PÓŁPRODUKT DO BARWNIKA, STAŁY, ŻRĄCY, I.N.O. | 8 | C10 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 3148 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O. | 4.3 | W1 | I | 4.3 | 274 | LQ0 | P402 PR1 | | MP2 | | | L10DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | S20 | X323 |
| 3148 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O. | 4.3 | W1 | II | 4.3 | 274 | LQ10 | P402 IBC01 PR1 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 323 |
| 3148 | MATERIAŁ REAGUJĄCY Z WODĄ, CIEKŁY, I.N.O. | 4.3 | W1 | III | 4.3 | 274 | LQ13 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 323 |
| 3149 | NADTLENEK WODORU I KWAS NADOCTOWY W MIESZANINIE, zawierającej kwas(y), wodę i nie więcej niż 5% kwasu nadoctowego, STABILIZOWANEJ | 5.1 | OC1 | II | 5.1+8 | 196 553 | LQ10 | P504 IBC02 | PP10 B5 | MP15 | T7 | TP2 TP6 TP24 | L4BV(+) | TU3 TC2 TE8 TE11 TT1 | AT | 2 | | | CV24 | | 58 |
| 3150 | URZĄDZENIA, MAŁE, ZASILANE WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI lub WKŁADY Z WĘGLOWODORAMI GAZOWYMI DO MAŁYCH URZĄDZEŃ z mechanizmem uwalniającym | 2 | 6F | | 2.1 | | LQ0 | P206 | | MP9 | | | | | | 2 | | | CV9 | S2 | |
| 3151 | DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE lub TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, CIEKŁE | 9 | M2 | II | 9 | 203 305 | LQ26 | P906 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 | AT | 0 | | VV15 | CV1 CV13 CV28 | S19 | 90 |
| 3152 | DWUFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE lub TRÓJFENYLE POLICHLOROWCOWANE, STAŁE | 9 | M2 | II | 9 | 203 305 | LQ25 | P906 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | S4AH L4BH | TU15 TE15 | AT | 0 | | VV15 | CV1 CV13 CV28 | S19 | 90 |
| 3153 | ETER PERFLUOROMETYLOWOWINYLOWY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 3154 | ETER PERFLUOROETYLOWOWINYLOWY | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 3155 | PIĘCIOCHLOROFENOL | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 43 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3156 | GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 2 | 1O | | 2.2 +5.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 25 |
| 3157 | GAZ SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 2 | 2O | | 2.2 +5.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 25 |
| 3158 | GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, I.N.O. | 2 | 3A | | 2.2 | 274 593 | LQ1 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 22 |
| 3159 | 1,1,1,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R134a) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3160 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O. | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | TU6 | FE | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 3161 | GAZ SKROPLONY, PALNY, I.N.O | 2 | 2F | | 2.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FE | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 3162 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, I.N.O. | 2 | 2T | | 2.3 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 26 |
| 3163 | GAZ SKROPLONY, I.N.O. | 2 | 2A | | 2.2 | 274 | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3164 | PRZEDMIOTY CIŚNIENIOWE, PNEUMATYCZE lub HYDRAULICZNE (zawierające gaz niepalny) | 2 | 6A | | 2.2 | 283 594 | LQ0 | P003 | | MP9 | | | | | | 3 | | | CV9 | | |
| 3165 | ZBIORNIK PALIWA DO SAMOLOTOWEGO SIŁOWNIKA HYDRAULICZNEGO (zawierający mieszaninę bezwodnej hydrazyny i metylohydrazyny) (paliwo M86) | 3 | FTC | I | 3 +6.1 +8 | | LQ0 | P301 | | MP7 | | | | | | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | |
| 3166 | Silniki, spalania wewnętrznego lub pojazdy zasilane gazem palnym lub pojazdy zasilane łatwopalną cieczą | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR |
| 3167 | PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, PALNA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona | 2 | 7F | | 2.1 | 274 | LQ0 | P201 | | MP9 | | | | | | 2 | | | CV9 | S2 | |
| 3168 | PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, PALNA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona | 2 | 7TF | | 2.3+2.1 | 274 | LQ0 | P201 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 | S2 S7 | |
| 3169 | PRÓBKA GAZU, BEZCIŚNIENIOWA, TRUJĄCA, I.N.O., nieskroplona, nieschłodzona | 2 | 7T | | 2.3 | 274 | LQ0 | P201 | | MP9 | | | | | | 1 | | | CV9 | S7 | |
| 3170 | ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETWORZONE lub ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETOPIONE | 4.3 | W2 | II | 4.3 | 244 | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 BK1 BK2 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | VV3 | CV23 | | 423 |
| 3170 | ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETWORZONE lub ALUMINIUM, PÓŁPRODUKTY PRZETOPIONE | 4.3 | W2 | III | 4.3 | 244 | LQ12 | P002 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV1 VV5 | CV23 | | 423 |
| 3171 | Pojazdy akumulatorowe lub Wyposażenie zasilane akumulatorem | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR |
| 3172 | TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 210 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | | | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3172 | TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 210 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3172 | TOKSYNY, WYEKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 210 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | | | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3174 | SIARCZEK TYTANU | 4.2 | S4 | III | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | | | | 40 |
| 3175 | MATERIAŁY STAŁE lub mieszaniny materiałów stałych (takie jak preparaty i odpady) ZAWIERAJĄCE CIECZ ZAPALNĄ, I.N.O., o temperaturze zapłonu do 61°C | 4.1 | F1 | II | 4.1 | 216 274 | LQ8 | P002 IBC06 R001 | PP9 | MP11 | T3 BK1 BK2 | TP33 | | | | 2 | V11 V12 | VV3 | | | 40 |
| 3176 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY, STOPIONY, I.N.O. | 4.1 | F2 | II | 4.1 | 274 | LQ0 | | | | T3 | TP3 TP26 | LGBV | TU27 TE4 TE6 | AT | 2 | | | | | 44 |
| 3176 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ORGANICZNY, STOPIONY, I.N.O. | 4.1 | F2 | III | 4.1 | 274 | LQ0 | | | | T1 | TP3 TP26 | LGBV | TU27 TE4 TE6 | AT | 3 | | | | | 44 |
| 3178 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 274 | LQ8 | P002 IBC08 | B4 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 40 |
| 3178 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 3179 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | FT2 | II | 4.1 +6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | CV28 | | 46 |
| 3179 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | FT2 | III | 4.1 +6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC06 R001 | | MP10 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V12 | | CV28 | | 46 |
| 3180 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | FC2 | II | 4.1+8 | 274 | LQ0 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 V12 | | | | 48 |
| 3180 | MATERIAŁ ZAPALNY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.1 | FC2 | III | 4.1+8 | 274 | LQ0 | P002 IBC06 R001 | | MP10 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V12 | | | | 48 |
| 3181 | SOLE METALICZNE ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH, ZAPALNE, I.N.O. | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 274 | LQ8 | P002 IBC08 | B4 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 40 |
| 3181 | SOLE METALICZNE ZWIĄZKÓW ORGANICZNYCH, ZAPALNE, I.N.O. | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 3182 | WODORKI METALICZNE ZAPALNE, I.N.O. | 4.1 | F3 | II | 4.1 | 274 554 | LQ8 | P410 IBC04 | PP40 | MP11 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | | | | | 40 |
| 3182 | WODORKI METALICZNE ZAPALNE, I.N.O. | 4.1 | F3 | III | 4.1 | 274 554 | LQ9 | P002 IBC04 R001 | | MP11 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV1 | | | 40 |
| 3183 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S1 | II | 4.2 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | V1 | | | | 30 |
| 3183 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S1 | III | 4.2 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 3 | V1 | | | | 30 |
| 3184 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | ST1 | II | 4.2 +6.1 | 274 | LQ0 | P402 IBC02 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | V1 | | CV28 | | 36 |
| 3184 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | ST1 | III | 4.2 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 3 | V1 | | CV28 | | 36 |
| 3185 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | SC1 | II | 4.2+8 | 274 | LQ0 | P402 IBC02 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | V1 | | | | 38 |
| 3185 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, ORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | SC1 | III | 4.2 +8 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 3 | V1 | | | | 38 |
| 3186 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S3 | II | 4.2 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | V1 | | | | 30 |
| 3186 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S3 | III | 4.2 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 3 | V1 | | | | 30 |
| 3187 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | ST3 | II | 4.2 +6.1 | 274 | LQ0 | P402 IBC02 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | V1 | | CV28 | | 36 |
| 3187 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | ST3 | III | 4.2 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 3 | V1 | | CV28 | | 36 |
| 3188 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | SC3 | II | 4.2 +8 | 274 | LQ0 | P402 IBC02 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | V1 | | | | 38 |
| 3188 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | SC3 | III | 4.2 +8 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | | | L4DH | TU14 TE21 | AT | 3 | V1 | | | | 38 |
| 3189 | METAL SPROSZKOWANY SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 274 555 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 3189 | METAL SPROSZKOWANY SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 274555 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 3190 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 274 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 3190 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 274 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV4 | | | 40 |
| 3191 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | ST4 | II | 4.2 +6.1 | 274 | LQ0 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | CV28 | | 46 |
| 3191 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, TRUJĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | ST4 | III | 4.2 +6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | | CV28 | | 46 |
| 3192 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | SC4 | II | 4.2 +8 | 274 | LQ0 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | | | 48 |
| 3192 | MATERIAŁ SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | SC4 | III | 4.2 +8 | 274 | LQ0 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | | | | 48 |
| 3194 | MATERIAŁ PIROFORYCZNY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S3 | I | 4.2 | 274 | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | | | L21DH | TU14 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | 333 |
| 3200 | MATERIAŁ PIROFORYCZNY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 4.2 | S4 | I | 4.2 | 274 | LQ0 | P404 | | MP13 | T21 | TP7 TP9 TP33 | | | AT | 0 | V1 | | | S20 | 43 |
| 3205 | ALKOHOLANY METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O. | 4.2 | S4 | II | 4.2 | 183 274 | LQ0 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 3205 | ALKOHOLANY METALI ZIEM ALKALICZNYCH, I.N.O. | 4.2 | S4 | III | 4.2 | 183 274 | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | | | | 40 |
| 3206 | ALKOHOLANY METALI ALKALICZNYCH, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, ŻRĄCE, I.N.O. | 4.2 | SC4 | II | 4.2 +8 | 182 274 | LQ0 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | | | 48 |
| 3206 | ALKOHOLANY METALI ALKALICZNYCH, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ, ŻRĄCE, I.N.O. | 4.2 | SC4 | III | 4.2 +8 | 183 274 | LQ0 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | | | | 48 |
| 3208 | MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 4.3 | W2 | I | 4.3 | 274 557 | LQ0 | P403 IBC99 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 3208 | MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. | 4.3 | W2 | II | 4.3 | 274 557 | LQ11 | P410 IBC07 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 V12 | | CV23 | | 423 |
| 3208 | MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ I.N.O. | 4.3 | W2 | III | 4.3 | 274 557 | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 3209 | MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 4.3 | WS | I | 4.3+4.2 | 274 558 | LQ0 | P403 | | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV23 | S20 | |
| 3209 | MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 4.3 | WS | II | 4.3+4.2 | 274 558 | LQ11 | P410 IBC05 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 3209 | MATERIAŁ METALICZNY REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 4.3 | WS | III | 4.3+4.2 | 274 558 | LQ12 | P410 IBC08 R001 | B4 | MP14 | T1 | TP33 | SGAN | | AT | 3 | V1 | VV5 | CV23 | | 423 |
| 3210 | CHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 274 605 | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 3210 | CHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | III | 5.1 | 274 605 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 3211 | NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 274 | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 3211 | NADCHLORANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | III | 5.1 | 274 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 3212 | PODCHLORYNY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 274 559 | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | V11 | | CV24 | | 50 |
| 3213 | BROMIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 274 604 | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 3213 | BROMIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | III | 5.1 | 274 604 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 3214 | NADMANGANIANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 274 608 | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 3215 | NADSIARCZANY, NIEORGANICZNE, I.N.O. | 5.1 | O2 | III | 5.1 | 274 | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 3216 | NADSIARCZANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | III | 5.1 | 274 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP15 | T4 | TP1 TP29 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 3218 | AZOTANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 270 274 511 | LQ10 | P504 IBC02 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 3218 | AZOTANY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | III | 5.1 | 270 274 511 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 3219 | AZOTYNY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 103 274 | LQ10 | P504 IBC01 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 3219 | AZOTYNY, NIEORGANICZNE, W ROZTWORZE WODNYM, I.N.O. | 5.1 | O1 | III | 5.1 | 103 274 | LQ13 | P504 IBC02 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 3220 | PIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R125) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3221 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU B | 4.1 | SR1 | | 4.1+1 | 181 194 274 | LQ14 | P520 | PP21 | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV15 CV20 CV22 | S9 S17 | |
| 3222 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU B | 4.1 | SR1 | | 4.1+1 | 181 194 274 | LQ15 | P520 | PP21 | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV15 CV20 CV22 | S9 S17 | |
| 3223 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU C | 4.1 | SR1 | | 4.1 | 194 274 | LQ14 | P520 | PP21 | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV15 CV20 CV22 | S8 S18 | |
| 3224 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU C | 4.1 | SR1 | | 4.1 | 194 274 | LQ15 | P520 | PP21 | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | CV15 CV20 CV22 | S8 S18 | |
| 3225 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU D | 4.1 | SR1 | | 4.1 | 194 274 | LQ16 | P520 | | MP2 | | | | | | 2 | V1 | | CV15 CV22 | S19 | |
| 3226 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU D | 4.1 | SR1 | | 4.1 | 194 274 | LQ11 | P520 | | MP2 | | | | | | 2 | V1 | | CV15 CV22 | S19 | |
| 3227 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU E | 4.1 | SR1 | | 4.1 | 194 274 | LQ16 | P520 | | MP2 | | | | | | 2 | V1 | | CV15 CV22 | | |
| 3228 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU E | 4.1 | SR1 | | 4.1 | 194 274 | LQ11 | P520 | | MP2 | | | | | | 2 | V1 | | CV15 CV22 | | |
| 3229 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU F | 4.1 | SR1 | | 4.1 | 194 274 | LQ16 | P520 IBC99 | | MP2 | T23 | | | | AT | 2 | V1 | | CV15 CV22 | | 40 |
| 3230 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU F | 4.1 | SR1 | | 4.1 | 194 274 | LQ11 | P520 IBC99 | | MP2 | T23 | | | | AT | 2 | V1 | | CV1 5 CV22 | | 40 |
| 3231 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1+1 | 181 194 274 | LQ0 | P520 | PP21 | MP2 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV20 CV21 CV22 | S4 S9 S16 | |
| 3232 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU B, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1+1 | 181 194 274 | LQ0 | P520 | PP21 | MP2 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV20 CV21 CV22 | S4 S9 S16 | |
| 3233 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1 | 194 274 | LQ0 | P520 | PP21 | MP2 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV20 CV21 CV22 | S4 S8 S17 | |
| 3234 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU C, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1 | 194 274 | LQ0 | P520 | PP21 | MP2 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV20 CV21 CV22 | S4 S8 S17 | |
| 3235 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU D, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1 | 194 274 | LQ0 | P520 | | MP2 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 | S4 S18 | |
| 3236 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU D, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1 | 194 274 | LQ0 | P520 | | MP2 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 | S4 S18 | |
| 3237 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU E, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1 | 194 274 | LQ0 | P520 | | MP2 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 | S4 S19 | |
| 3238 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU E, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1 | 194 274 | LQ0 | P520 | | MP2 | | | | | | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 | S4 S19 | |
| 3239 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY CIEKŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1 | 194 274 | LQ0 | P520 | | MP2 | T23 | | | | AT | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 | S4 | 40 |
| 3240 | MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY STAŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4.1 | SR2 | | 4.1 | 194 274 | LQ0 | P520 | | MP2 | T23 | | | | AT | 1 | V8 | | CV15 CV21 CV22 | S4 | 40 |
| 3241 | 2-BROMO-2-NITROPROPANDIOL-1,3 | 4.1 | SR1 | III | 4.1 | 638 | LQ0 | P520 IBC08 | PP22 B3 | MP2 | | | | | | 3 | | | CV14 | S14 | |
| 3242 | AZODWUKARBONAMID | 4.1 | SR1 | II | 4.1 | 215 638 | LQ0 | P409 | | MP2 | T3 | TP33 | | | AT | 2 | | | CV14 | S14 | 40 |
| 3243 | MATERIAŁ STAŁY ZAWIERAJĄCY CIECZ TRUJĄCĄ, I.N.O. | 6.1 | T9 | II | 6.1 | 217 274 | LQ18 | P002 IBC02 | PP9 | MP10 | T3 BK1 BK2 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV10 | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3244 | MATERIAŁY STAŁE ZAWIERAJĄCE CIECZ ŻRĄCĄ, I.N.O. | 8 | C10 | II | 8 | 218 274 | LQ23 | P002 IBC05 | PP9 | MP10 | T3 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | | AT | 2 | | VV10 | | | 80 |
| 3245 | DROBNOUSTROJE ZMIENIONE GENETYCZNIE | 9 | M8 | | 9 | 219 634 637 | LQ0 | P904 IBC08 | | MP6 | | | | | | 2 | | | CV1 CV13 CV26 CV27 CV28 | S17 | |
| 3246 | CHLOREK METANOSULFONYLU | 6.1 | TC1 | I | 6.1+8 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP12 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 3247 | NADBORAN SODOWY, BEZWODNY | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP2 | T3 | TP33 | SGAN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 3248 | LEK, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O. | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | 220 221 274 601 | LQ0 | P001 | PP6 | MP19 | | | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3248 | LEK, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, I.N.O. | 3 | FT1 | III | 3 +6.1 | 220 221 274 601 | LQ7 | P001 R001 | PP6 | MP19 | | | L4BH | TU15 TE15 | FL | 3 | | | CV13 CV28 | S2 | 36 |
| 3249 | LEK, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 221 274 601 | LQ18 | P002 | PP6 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3249 | LEK, STAŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 221 274 601 | LQ9 | P002 LP02 R001 | PP6 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3250 | KWAS CHLOROOCTOWY, STOPIONY | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | | LQ0 | | | | T7 | TP3 TP28 | L4BH | TU15 TC4 TE15 TE19 | AT | 0 | | | CV13 | S9 S19 | 68 |
| 3251 | MONOAZOTAN-5-IZOSORBITU | 4.1 | SR1 | III | 4.1 | 226 638 | LQ0 | P409 | | MP2 | | | | | | 3 | | | CV14 | S14 | |
| 3252 | DWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R32) | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 3253 | METAKRZEMIAN SODOWY | 8 | C6 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 3254 | TRÓJBUTYLOFOSFAN | 4.2 | S1 | I | 4.2 | | LQ0 | P400 PR1 | | MP2 | T21 | TP7 TP33 | | | AT | 0 | V1 | | | S20 | 333 |
| 3255 | PODCHLORYN tert-BUTYLU | 4.2 | SC1 | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 3256 | MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O., o temperaturze zapłonu powyżej 61°C lub mający temperaturę równą lub wyższą od swojej temperatury zapłonu | 3 | F2 | III | 3 | 274 560 | LQ0 | P099 IBC99 | | MP2 | T3 | TP3 TP29 | LGAV | TU35 TE24 | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3257 | MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE, CIEKŁY, I.N.O., mający temperaturę równą lub wyższą od 100°C i niższą od swojej temperatury zapłonu (obejmuje stopione metale, stopione sole, itp.) | 9 | M9 | III | 9 | 274 580 643 | LQ0 | P099 IBC99 | | | T3 | TP3 TP29 | LGAV | TU35 TC7 TE6 TE14 TE18 TE24 | AT | 3 | | VV12 | | | 99 |
| 3258 | MATERIAŁ O PODWYŻSZONEJ TEMPERATURZE STAŁY, I.N.O., mający temperaturę równą lub wyższą od 240°C | 9 | M10 | III | 9 | 274 580 643 | LQ0 | P099 IBC99 | | | | | | | | 3 | | VV13 | | | 99 |
| 3259 | AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. | 8 | C8 | I | 8 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 3259 | AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. | 8 | C8 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3259 | AMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. lub POLIAMINY, STAŁE, ŻRĄCE, I.N.O. | 8 | C8 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 3260 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C2 | I | 8 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 3260 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C2 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3260 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C2 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 3261 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C4 | I | 8 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 3261 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C4 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3261 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C4 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 3262 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C6 | I | 8 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 3262 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C6 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | L4BN SGAN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3262 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C6 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | L4BN SGAV | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 3263 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C8 | I | 8 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AN L10BH | | AT | 1 | V10 V12 | | | S20 | 88 |
| 3263 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C8 | II | 8 | 274 | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3263 | MATERIAŁ ŻRĄCY STAŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C8 | III | 8 | 274 | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 3264 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C1 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 3264 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C1 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 3264 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, NIEORGANICZNY, I.N.O | 8 | C1 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 3265 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C3 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 3265 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C3 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 3265 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C3 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP10 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 3266 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C5 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9TP27 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 3266 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C5 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 3266 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C5 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP10 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 3267 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C7 | I | 8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 88 |
| 3267 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C7 | II | 8 | 274 | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 3267 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, ZASADOWY, ORGANICZNY, I.N.O. | 8 | C7 | III | 8 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 3268 | NADMUCHIWACZE PODUSZEK POWIETRZNYCH lub MODUŁY PODUSZEK POWIETRZNYCH lub NAPINACZE WSTĘPNE PASÓW BEZPIECZEŃSTWA | 9 | M5 | III | 9 | 280 289 | LQ0 | P902 LP902 | | | | | | | | 4 | | | | | |
| 3269 | ŻYWICA POLIESTROWA W ZESTAWIE | 3 | F1 | II | 3 | 236 | LQ6 | P302 R001 | | | | | | | | 2 | | | | S2 S20 | |
| 3269 | ŻYWICA POLIESTROWA W ZESTAWIE | 3 | F1 | III | 3 | 236 | LQ7 | P302 R001 | | | | | | | | 3 | | | | S2 | |
| 3270 | MEMBRANY FILTRACYJNE NITROCELULOZOWE, zawierające nie więcej niż 12,6% azotu w suchej masie | 4.1 | F1 | II | 4.1 | 237 286 | LQ8 | P411 | | MP11 | | | | | | 2 | | | | | |
| 3271 | ETERY, I.N.O. | 3 | F1 | II | 3 | 274 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3271 | ETERY, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3272 | ESTRY, I.N.O. | 3 | F1 | II | 3 | 274 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3272 | ESTRY, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3273 | NITRYLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | I | 3 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3273 | NITRYLE, ZAPALNE, TRUJĄCE, I.N.O. | 3 | FT1 | II | 3 +6.1 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3274 | ALKOHOLANY W ROZTWORZE, I.N.O., w alkoholu | 3 | FC | II | 3 +8 | 274 | LQ4 | P001 IBC02 | | MP19 | | | L4BH | TE15 | FL | 2 | | | | S2 S20 | 338 |
| 3275 | NITRYLE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3275 | NITRYLE, TRUJĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3276 | NITRYLE, TRUJĄCE, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3276 | NITRYLE, TRUJĄCE, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3276 | NITRYLE, TRUJĄCE, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3277 | CHLOROMRÓWCZANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, I.N.O. | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | 274 561 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T8 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 3278 | ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T1 | I | 6.1 | 43 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3278 | ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 43 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3278 | ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T1 | III | 6.1 | 43 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3279 | ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | 43 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3279 | ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. | 6.1 | TF1 | II | 6.1+3 | 43 274 | LQ17 | P001 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3280 | ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3280 | ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3280 | ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3281 | KARBONYLKI METALI, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 274 315 562 | LQ0 | P601 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3281 | KARBONYLKI METALI, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 274 562 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3281 | KARBONYLKI METALI, CIEKŁE, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 274 562 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3282 | ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 274 562 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3282 | ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 274 562 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3282 | ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 274 562 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3283 | ZWIĄZEK SELENU, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 274 563 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3283 | ZWIĄZEK SELENU, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 274 563 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3283 | ZWIĄZEK SELENU, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 274 563 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3284 | ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O. | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3284 | ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3284 | ZWIĄZEK TELLURU, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3285 | ZWIĄZEK WANADU, I.N.O. | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 274 564 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3285 | ZWIĄZEK WANADU, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 274 564 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3285 | ZWIĄZEK WANADU, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 274 564 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3286 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 3 | FTC | I | 3 +6.1 +8 | 274 | LQ0 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 368 |
| 3286 | MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 3 | FTC | II | 3 +6.1 +8 | 274 | LQ0 | P001 IBC02 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 368 |
| 3287 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T4 | I | 6.1 | 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3287 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T4 | II | 6.1 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3287 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T4 | III | 6.1 | 274 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3288 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T5 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3288 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T5 | II | 6.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3288 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | T5 | III | 6.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3289 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TC3 | I | 6.1+8 | 274 315 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 3289 | MATERIAŁ TRUJĄCY CIEKŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TC3 | II | 6.1+8 | 274 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 3290 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TC4 | I | 6.1+8 | 274 | LQ0 | P002 IBC05 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | L10CH S10AH | TU15 TE19 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 3290 | MATERIAŁ TRUJĄCY STAŁY, ŻRĄCY, NIEORGANICZNY, I.N.O. | 6.1 | TC4 | II | 6.1+8 | 274 | LQ18 | P002 IBC06 | | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 V12 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 3291 | ODPAD KLINICZNY, NIEOKREŚLONY, I.N.O. lub ODPAD (BIO) MEDYCZNY, I.N.O. lub ODPAD MEDYCZNY, OKREŚLONY, I.N.O. | 6.2 | I3 | II | 6.2 | 565 634 | LQ0 | P621 IBC620 LP621 | | MP6 | | | L4BH S4AH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V1 | VV11 | CV13 CV25 CV28 | S3 | 606 |
| 3292 | AKUMULATORY, ZAWIERAJĄCE SÓD lub OGNIWA, ZAWIERAJĄCE SÓD | 4.3 | W3 | II | 4.3 | 239 295 | LQ0 | P408 | | | | | | | | 2 | V1 | | CV23 | | |
| 3293 | HYDRAZYNA W ROZTWORZE WODNYM zawierającym nie więcej niż 37% masowych hydrazyny | 6.1 | T4 | III | 6.1 | 566 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3294 | CYJANOWODÓR W ROZTWORZE ALKOHOLOWYM zawierającym nie więcej niż 45% cyjanowodoru | 6.1 | TF1 | I | 6.1+3 | 610 | LQ0 | P601 PR3 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L15DH(+) | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 0 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3295 | WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640A | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP9 TP28 | L4BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3295 | WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 kPa, ale nie więcej niż 175 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640B | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP9 TP28 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3295 | WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie więcej niż 110 kPa) | 3 | F1 | I | 3 | 640P 649 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T11 | TP1 TP8 TP9 TP28 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3295 | WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 kPa, ale nie więcej niż 175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640C 649 | LQ4 | P001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3295 | WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie więcej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 640D 649 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3295 | WĘGLOWODORY, CIEKŁE, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3296 | SIEDMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R227) | 9 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3297 | TLENEK ETYLENU I CHLOROCZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 8,8% tlenku etylenu | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3298 | TLENEK ETYLENU I PIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 7,9% tlenku etylenu | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3299 | TLENEK ETYLENU I CZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 5,6% tlenku etylenu | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3300 | TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA, zawierająca ponad 87% tlenku etylenu | 2 | 2TF | | 2.3+2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 3301 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 8 | CS1 | I | 8 +4.2 | 274 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | | | L10BH | | AT | 1 | | | | S20 | 884 |
| 3301 | MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ, I.N.O. | 8 | CS1 | II | 8 +4.2 | 274 | LQ22 | P001 | | MP15 | | | L4BN | | AT | 2 | | | | | 84 |
| 3302 | AKRYLAN 2-DWUMETYLOAMINOETYLU | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3303 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 2 | 1TO | | 2.3 +5.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 265 |
| 3304 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 2 | 1TC | | 2.3 +8 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 3305 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O. | 2 | 1TFC | | 2.3 +2.1 +8 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | TU6 | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 3306 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O, | 2 | 1TOC | | 2.3 +5.1 +8 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | CxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 265 |
| 3307 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 2 | 2TO | | 2.3 +5.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 265 |
| 3308 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 2 | 2TC | | 2.3 +8 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 268 |
| 3309 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O. | 2 | 2TFC | | 2.3 +2.1 +8 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | TU6 | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 3310 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 2 | 2TOC | | 2.3 +5.1 +8 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | TU6 | AT | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S7 S17 | 265 |
| 3311 | GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 2 | 3O | | 2.2 +5.1 | 274 | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 TP22 | RxBN | TU7 TU19 | AT | 3 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S20 | 225 |
| 3312 | GAZ, SCHŁODZONY SKROPLONY, PALNY, I.N.O. | 2 | 3F | | 2.1 | 274 | LQ0 | P203 | | MP9 | T75 | TP5 | RxBN | TU 18 | FL | 2 | V5 | | CV9 CV11 CV36 | S2 S17 | 223 |
| 3313 | PIGMENTY ORGANICZNE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ | 4.2 | S2 | II | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC08 | B4 | MP14 | T3 | TP33 | SGAV | | AT | 2 | V1 | | | | 40 |
| 3313 | PIGMENTY ORGANICZNE, SAMONAGRZEWAJĄCE SIĘ | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V1 | | | | 40 |
| 3314 | TWORZYWA SZTUCZNE DO FORMOWANIA w postaci ciasta, folii lub wytłoczonego pręta, wydzielające palne pary | 9 | M3 | III | - | 207 633 | LQ27 | P002 IBC08 R001 | PP14 B3 B6 | MP10 | | | | | | 3 | | VV3 | | | 90 |
| 3315 | PRÓBKA CHEMICZNA, TRUJĄCA | 6.1 | T8 | I | 6.1 | 250 | LQ0 | P099 | | MP8MP17 | | | | | | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | |
| 3316 | ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY | 9 | M11 | II | 9 | 251 | LQ0 | P901 | | | | | | | | 2 | | | | | |
| 3316 | ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY | 9 | M11 | III | 9 | 251 | LQ0 | P901 | | | | | | | | 3 | | | | | |
| 3317 | 2-AMINO-4,6-DWUNITROFENOL, ZWILŻONY, zawierający ponad 20% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 3318 | AMONIAK, ROZTWÓR wodny, o gęstości w 15°C mniejszej niż 0,880, zawierający ponad 50% amoniaku | 2 | 4TC | | 2.3 +8 | 23 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBH(M) | | AT | 1 | | | CV9 CV10 | S7 | 268 |
| 3319 | NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, STAŁEJ, I.N.O., zawierającej ponad 2%, ale nie więcej niż 10% masowych nitrogliceryny | 4.1 | D | II | 4.1 | 272 274 | LQ0 | P099 IBC99 | | MP2 | | | | | | 2 | | | | S17 | |
| 3320 | BOROWODOREK SODOWY I WODOROTLENEK SODOWY, ROZTWÓR, zawierający nie więcej niż 12% masowych borowodorku i nie więcej niż 40% masowych wodorotlenku sodowego | 8 | C5 | II | 8 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BN | | AT | 2 | | | | | 80 |
| 3320 | BOROWODOREK SODOWY I WODOROTLENEK SODOWY, ROZTWÓR, zawierający nie więcej niż 12% masowych borowodorku i nie więcej niż 40% masowych wodorotlenku sodowego | 8 | C5 | III | 8 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP2 | L4BN | | AT | 3 | | | | | 80 |
| 3321 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-II), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | T5 | TP4 | L2.65CN(+) S2.65AN(+) | TU36 TM7 TT7 | AT | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3322 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-III), nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | T5 | TP4 | L2.65CN(+) S2.65AN(+) | TU36 TM7 TT7 | AT | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3323 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU C, nierozszczepialny lub rozszczepialny - wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3324 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-II), ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X +7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3325 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, O NISKIEJ AKTYWNOŚCI WŁAŚCIWEJ (LSA-III), ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X +7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3326 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEDMIOTY SKAŻONE POWIERZCHNIOWO (SCO-I lub SCO-II), ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X+7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3327 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, ROZSZCZEPIALNY, w postaci nie specjalnej | 7 | | | 7X +7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3328 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(U), ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X +7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3329 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU B(M), ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X +7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3330 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU C, ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X +7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3331 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, PRZEWOŻONY NA WARUNKACH SPECJALNYCH, ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X +7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3332 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, W POSTACI SPECJALNEJ, nierozszczepialny lub rozszczepialny-wyłączony | 7 | | | 7X | 172 317 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S12 S13 S21 | 70 |
| 3333 | MATERIAŁ PROMIENIOTWÓRCZY, SZTUKA PRZESYŁKI TYPU A, W POSTACI SPECJALNEJ, ROZSZCZEPIALNY | 7 | | | 7X +7E | 172 | LQ0 | patrz 2.2.7 i 4.1.9 | patrz 4.1.9.1.3 | | | | | | | 0 | | | CV33 | S6 S11 S13 S21 | 70 |
| 3334 | Materiał ciekły, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o. | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR |
| 3335 | Materiał stały, podlegający przepisom lotniczym, i.n.o. | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR |
| 3336 | MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. | 3 | F1 | I | 3 | 274 | LQ3 | P001 | | MP7MP17 | T11 | TP2 | L1.5BN | | FL | 1 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3336 | MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C ponad 110 kPa, ale nie więcej niż175 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640C | LQ4 | P001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | L1.5BN | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3336 | MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. (o prężności par w temperaturze 50°C nie więcej niż 110 kPa) | 3 | F1 | II | 3 | 274 640D | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T7 | TP1 TP8 TP28 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3336 | MERKAPTANY, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. lub MERKAPTANY W MIESZANINIE, CIEKŁE, ZAPALNE, I.N.O. | 3 | F1 | III | 3 | 274 | LQ7 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP19 | T4 | TP1 TP29 | LGBF | | FL | 3 | | | | S2 | 30 |
| 3337 | GAZ CHŁODNICZY R 404A (pięciofluoroetan, 1,1,1-trójfluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca ok. 44% pięciofluoroetanu i 52% 1,1,1-trójfluoroetanu) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3338 | GAZ CHŁODNICZY R 407A (dwufluorometan, pięciofluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 20% dwufluorometanu i 40% pięciofluoroetanu) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3339 | GAZ CHŁODNICZY R 407B (Dwufluorometan, pięciofluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 10% dwufluorometanu i 70% pięciofluoroetanu) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3340 | GAZ CHŁODNICZY R 407C (Dwufluorometan, pięciofluoroetan i 1,1,1,2-czterofluoroetan, w mieszaninie zeotropowej zawierającej w przybliżeniu 23% dwufluorometanu i 25% pięciofluoroetanu) | 2 | 2A | | 2.2 | | LQ1 | P200 | | MP9 | (M) T50 | | PxBN(M) | | AT | 3 | | | CV9 CV10 CV36 | | 20 |
| 3341 | DWUTLENEK TIOMOCZNIKA | 4.2 | S2 | II | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAV | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 3341 | DWUTLENEK TIOMOCZNIKA | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V1 | | | | 40 |
| 3342 | KSANTOGENIANY | 4.2 | S2 | II | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAV | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 3342 | KSANTOGENIANY | 4.2 | S2 | III | 4.2 | | LQ0 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP14 | T1 | TP33 | SGAV | | AT | 3 | V1 | | | | 40 |
| 3343 | NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, CIEKŁEJ, ZAPALNEJ, I.N.O., zawierającej nie więcej niż 30% masowych nitrogliceryny | 3 | D | | 3 | 274 278 | LQ0 | P099 | | MP2 | | | | | | 0 | | | | S2 S17 | |
| 3344 | CZTEROAZOTAN PENTAERYTRYTU (PETN) W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, STAŁEJ, I.N.O. zawierającej ponad 10%, ale nie więcej niż 20% masowych PETN. | 4.1 | D | II | 4.1 | 272 274 | LQ0 | P099 | | MP2 | | | | | | 2 | | | | S17 | |
| 3345 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3345 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3345 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3346 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3346 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3347 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3347 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3347 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3348 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3348 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3348 | PESTYCYD POCHODNY KWASU FENOKSYOCTOWEGO, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3349 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3349 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | II | 6.1 | 61 648 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3349 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, STAŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T7 | III | 6.1 | 61 648 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3350 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | I | 3 +6.1 | 61 | LQ3 | P001 | | MP7 MP17 | T14 | TP2 TP9TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE21 | FL | 1 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3350 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, ZAPALNY, TRUJĄCY, temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT2 | II | 3 +6.1 | 61 | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S19 | 336 |
| 3351 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | I | 6.1+3 | 61 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3351 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | II | 6.1+3 | 61 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 63 |
| 3351 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY, ZAPALNY, o temperaturze zapłonu co najmniej 23°C | 6.1 | TF2 | III | 6.1+3 | 61 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 | 63 |
| 3352 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | I | 6.1 | 61 648 | LQ0 | P001 | | MP8MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3352 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | II | 6.1 | 61 648 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3352 | PESTYCYD PYRETROIDOWY, CIEKŁY, TRUJĄCY | 6.1 | T6 | III | 6.1 | 61 648 | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3354 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O. | 2 | 2F | | 2.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBN(M) | | FL | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | 23 |
| 3355 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O. | 2 | 2TF | | 2.3 +2.1 | 274 | LQ0 | P200 | | MP9 | (M) | | PxBH(M) | TU6 | FL | 1 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S7 S17 | 263 |
| 3356 | GENERATOR TLENU, CHEMICZNY | 5.1 | O3 | II | 5.1 | 284 | LQ0 | P500 | | MP2 | | | | | | 2 | | | CV24 | | |
| 3357 | NITROGLICERYNA W MIESZANINIE, ODCZULONEJ, CIEKŁEJ, ZAPALNEJ, I.N.O., zawierającej nie więcej niż 30% masowych nitrogliceryny | 3 | D | II | 3 | 274 288 | LQ4 | P099 | | MP2 | | | | | | 2 | | | | S2 S17 | |
| 3358 | URZĄDZENIA CHŁODNICZE, zawierające palny, nietrujący gaz skroplony | 2 | 6F | | 2.1 | 291 | LQ0 | P003 | PP32 | MP9 | | | | | | 2 | | | CV9 | S2 | |
| 3359 | JEDNOSTKA ZAGAZOWANA | 9 | M11 | | | 302 | | | | | | | | | | | | | | | |
| 3360 | Włókna, roślinne, suche | 4.1 | F1 | NIE PODLEGA ADR |
| 3361 | CHLOROSILANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, I.N.O. | 6.1 | TC1 | II | 6.1+8 | 274 | LQ0 | P001 IBC01 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 3362 | CHLOROSILANY, TRUJĄCE, ŻRĄCE, ZAPALNE, I.N.O. | 6.1 | TFC | II | 6.1+3 +8 | 274 | LQ0 | P001 IBC01 | | MP15 | T11 | TP2TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | FL | 2 | | | CV13 CV28 | S2 S9 S19 | 638 |
| 3363 | Towary niebezpieczne w urządzeniach lub towary niebezpieczne w przyrządach | 9 | M11 | NIE PODLEGA ADR (patrz także 1.1.3.1 (b)) |
| 3364 | TRÓJNITROFENOL (KWAS PIKRYNOWY), zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP24 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 3365 | TRÓJNITROCHLOROBENZEN (CHLOREK PIKRYLU) zwilżony zawierający ponad 10% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP24 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 3366 | TRÓJNITROTOLUEN (TNT), zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP24 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 3367 | TRÓJNITROBENZEN, zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP24 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 3368 | KWAS TRÓJNITROBENZOESOWY, zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP24 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 3369 | DWUNITRO-o-KREZOLAN SODOWY, zwilżony, zawierający ponad 10 % masowych wody | 4.1 | DT | I | 4.1 +6.1 | | LQ0 | P406 | PP24 | MP2 | | | | | | 1 | | | CV13 CV28 | S17 | |
| 3370 | AZOTAN MOCZNIKA, zwilżony, zawierający ponad 10% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP78 | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 3371 | 2-METYLOBUTANAL | 3 | F1 | II | 3 | | LQ4 | P001 IBC02 R001 | | MP19 | T4 | TP1 | LGBF | | FL | 2 | | | | S2 S20 | 33 |
| 3373 | PRÓBKI DIAGNOSTYCZNE lub PRÓBKI KLINICZNE | 6.2 | I4 | | | 319 | LQ0 | P650 | | | | | L4BH | TU15 TU37 TE15 TE19 | AT | | | | | S3 | 606 |
| 3374 | ACETYLEN, BEZ ROZPUSZCZALNIKA | 2 | 2F | | 2.1 | | LQ0 | P200 | | MP9 | | | | | | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 S20 | |
| 3375 | AZOTAN AMONOWY W EMULSJI lub ZAWIESINIE lub ŻELU, półprodukt do materiałów kruszących, ciekły | 5.1 | O1 | II | 5.1 | 309 | LQ0 | P099 IBC99 | | MP2 | T1 | TP1 TP9TP17 TP32 | LGAV(+) | TU3 TU12 TU26 TU39 TE10 TE23 TA1 TA3 | AT | 2 | | | CV24 | S9 S14 | 50 |
| 3375 | AZOTAN AMONOWY W EMULSJI lub ZAWIESINIE lub ŻELU, półprodukt do materiałów kruszących, ciekły | 5.1 | O2 | II | 5.1 | 309 | LQ0 | P099 IBC99 | | MP2 | T1 | TP1 TP9 TP17 TP32 | SGAV(+) | TU3 TU12 TU26 TU39 TE10 TE23 TA1 TA3 | AT | 2 | | | CV24 | S9 S14 | 50 |
| 3376 | 4-NITROFENYLOHYDRAZYNA zawierająca ponad 30% masowych wody | 4.1 | D | I | 4.1 | | LQ0 | P406 | PP26 | MP2 | | | | | | 1 | V1 | | | S17 | |
| 3377 | NADBORAN SODOWY JEDNOWODNY | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1 BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 3378 | NADTLENOWODZIAN WĘGLANU SODOWEGO | 5.1 | O2 | II | 5.1 | | LQ11 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 BK1BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 2 | V11 | VV8 | CV24 | | 50 |
| 3378 | NADTLENOWODZIAN WĘGLANU SODOWEGO | 5.1 | O2 | III | 5.1 | | LQ12 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 BK1BK2 | TP33 | SGAV | TU3 | AT | 3 | | VV8 | CV24 | | 50 |
| 3379 | MATERIAŁ WYBUCHOWY ODCZULONY, CIEKŁY, I.N.O. | 3 | D | I | 3 | 274 311 | LQ0 | P099 | | MP2 | | | | | | 1 | | | | S2 S20 | |
| 3380 | MATERIAŁ WYBUCHOWY ODCZULONY, STAŁY, I.N.O. | 4.1 | D | I | 4.1 | 274 311 | LQ0 | P099 | | MP2 | | | | | | 1 | | | | S17 | |
| 3381 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC50 | 6.1 | T1 lubT4 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P601 | | MP8MP17 | T22 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3382 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC50 | 6.1 | T1 lub T4 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T20 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3383 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC50 | 6.1 | TF1 | I | 6.1 +3 | 274 | LQ0 | P601 | | MP8 MP17 | T22 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3384 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, ZAPALNY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC50 | 6.1 | TF1 | I | 6.1 +3 | 274 | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T20 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | FL | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S2 S9 S17 | 663 |
| 3385 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC50 | 6.1 | TW1 | I | 6.1 +4.3 | 274 | LQ0 | P601 | | MP8 MP17 | T22 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 623 |
| 3386 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC50 | 6.1 | TW1 | I | 6.1 +4.3 | 274 | LQ0 | P602 | | MP8MP17 | T20 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 623 |
| 3387 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC50 | 6.1 | T01 | I | 6.1 +5.1 | 274 | LQ0 | P601 | | MP8MP17 | T22 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 665 |
| 3388 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC50 | 6.1 | TO1 | I | 6.1 + 5.1 | 274 | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T20 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 665 |
| 3389 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 200 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 500 LC50 | 6.1 | TO1 lub TC3 | I | 6.1 +8 | 274 | LQ0 | P601 | | MP8 MP17 | T22 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 3390 | MATERIAŁ TRUJĄCY INHALACYJNIE CIEKŁY, ŻRĄCY, I.N.O. o toksyczności inhalacyjnej niższej lub równej 1.000 ml/m3 i o stężeniu pary nasyconej większym lub równym 10 LC50 | 6.1 | TO1 lub TC3 | I | 6.1 +8 | 274 | LQ0 | P602 | | MP8 MP17 | T20 | TP2 TP9 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 668 |
| 3391 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, PIROFORYCZNY | 4.2 | S5 | I | 4.2 | 274 | LQ0 | P404 | PP86 | MP2 | T21 | TP7 TP33 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | 333 |
| 3392 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, PIROFORYCZNY | 4.2 | S5 | I | 4.2 | 274 | LQ0 | P400 | PP86 | MP2 | T21 | TP2 TP7 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | 333 |
| 3393 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, PIROFORYCZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 274 | LQ0 | P404 | PP86 | MP2 | T21 | TP7 TP33 | L21DH | TU4TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 3394 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, PIROFORYCZNY, REAGUJĄCY Z WODĄ | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 274 | LQ0 | P400 PR1 | PP86 | MP2 | T21 | TP2 TP7 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 3395 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ | 4.3 | W2 | I | 4.3 | 274 | LQ0 | P403 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | S10AN L10DH | TU4 TU14 TU22 TE21 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 3395 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ | 4.3 | W2 | II | 4.3 | 274 | LQ11 | P410 IBC04 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 2 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 3395 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ | 4.3 | W2 | III | 4.3 | 274 | LQ12 | P410 IBC06 | | MP14 | T1 | TP33 | SGAN L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 3 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 3396 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY | 4.3 | WF2 | I | 4.3 + 4.1 | 274 | LQ0 | P403 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | S10AN L10DH | TU4 TU14 TU22 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 3396 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY | 4.3 | WF2 | II | 4.3 + 4.1 | 274 | LQ11 | P410 IBC04 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 3396 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY | 4.3 | WF2 | III | 4.3 + 4.1 | 274 | LQ12 | P410 IBC06 | | MP14 | T1 | TP33 | SGAN L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 3397 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ | 4.3 | WS | I | 4.3 +4.2 | 274 | LQ0 | P403 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | S10AN L10DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 3397 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ | 4.3 | WS | II | 4.3 + 4.2 | 274 | LQ11 | P410 IBC04 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN L4DH | | AT | 2 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 3397 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ | 4.3 | WS | III | 4.3 + 4.2 | 274 | LQ12 | P410 IBC06 | | MP14 | T1 | TP33 | SGAN L4DH | | AT | 3 | V1 | | CV23 | | 423 |
| 3398 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ | 4.3 | W1 | I | 4.3 | 274 | LQ0 | P402 | | MP2 | T13 | TP2 TP7 | L10DH | TU4 TU14 TU22 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | S20 | X323 |
| 3398 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ | 4.3 | W1 | II | 4.3 | 274 | LQ10 | P001 IBC01 | | MP15 | T7 | TP2 TP7 | L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 323 |
| 3398 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ | 4.3 | W1 | III | 4.3 | 274 | LQ13 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 TP7 | L4DH | TU14 TE21 TM2 | AT | 0 | V1 | | CV23 | | 323 |
| 3399 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY | 4.3 | WF1 | I | 4.3+3 | 274 | LQ0 | P402 | | MP2 | T13 | TP2 TP7 | L10DH | TU4 TU14 TU22 TE21 TM2 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 S20 | X323 |
| 3399 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY | 4.3 | WF1 | II | 4.3+3 | 274 | LQ10 | P001 IBC01 | | MP15 | T7 | TP2 TP7 | L4DH | TU4 TU14 TU22 TE21 TM2 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 | 323 |
| 3399 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, CIEKŁY, REAGUJĄCY Z WODĄ, ZAPALNY | 4.3 | WF1 | III | 4.3+3 | 274 | LQ13 | P001 IBC02 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP7 | L4DH | TU14 TE21 TM2 | FL | 0 | V1 | | CV23 | S2 | 323 |
| 3400 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ | 4.2 | S5 | II | 4.2 | 274 | LQ1 8 | P410 IBC06 | | MP14 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V1 V12 | | | | 40 |
| 3400 | MATERIAŁ METALOORGANICZNY, STAŁY, SAMONAGRZEWAJĄCY SIĘ | 4.2 | S5 | III | 4.2 | 274 | LQ11 | P002 IBC08 | | MP14 | T1 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 3 | V1 | | | | 40 |
| 3401 | AMALGAMAT METALI ALKALICZNYCH, STAŁY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | 182274 | LQ0 | P403 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 3402 | AMALGAMAT METALI ZIEM ALKALICZNYCH, STAŁY | 4.3 | W2 | I | 4.3 | 183274506 | LQ0 | P403 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 3403 | STOPY POTASU METALICZNEGO, STAŁE | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 3404 | STOPY POTASU METALICZNEGO, STAŁE | 4.3 | W2 | I | 4.3 | | LQ0 | P403 | | MP2 | T9 | TP7 TP33 | L10BN(+) | TU1 TE5 TT3 TM2 | AT | 1 | V1 | | CV23 | S20 | X423 |
| 3405 | CHLORAN BAROWY W ROZTWORZE | 5.1 | OT1 | II | 5.1+6.1 | | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 3405 | CHLORAN BAROWY W ROZTWORZE | 5.1 | OT1 | III | 5.1+6.1 | | LQ13 | P001 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 3406 | NADCHLORAN BAROWY W ROZTWORZE | 5.1 | OT1 | II | 5.1+6.1 | | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 3406 | NADCHLORAN BAROWY W ROZTWORZE | 5.1 | OT1 | III | 5.1+6.1 | | LQ13 | P001 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 3407 | CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE, W ROZTWORZE | 5.1 | O1 | II | 5.1 | | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 | | 50 |
| 3407 | CHLORAN I CHLOREK MAGNEZOWY W MIESZANINIE, W ROZTWORZE | 5.1 | O1 | III | 5.1 | | LQ13 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 | | 50 |
| 3408 | NADCHLORAN OŁOWIAWY W ROZTWORZE | 5.1 | OT1 | II | 5.1+6.1 | | LQ10 | P504 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | L4BN | TU3 | AT | 2 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 3408 | NADCHLORAN OŁOWIAWY W ROZTWORZE | 5.1 | OT1 | III | 5.1+6.1 | | LO13 | P001 IBC02 | | MP2 | T4 | TP1 | LGBV | TU3 | AT | 3 | | | CV24 CV28 | | 56 |
| 3409 | CHLORONITROBENZENY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | 279 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3410 | CHLOROWODOREK 4-CHLORO-o-TOLUIDYNY W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3411 | beta-NAFTYLOAMINA W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3411 | beta-NAFTYLOAMINA W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3413 | CYJANEK POTASOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | I | 6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3413 | CYJANEK POTASOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3413 | CYJANEK POTASOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3414 | CYJANEK SODOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | I | 6.1 | | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3414 | CYJANEK SODOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3414 | CYJANEK SODOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T7 | TP2 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3415 | FLUOREK SODOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3416 | CHLOROACETOFENON, CIEKŁY | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3417 | BROMEK KSYLILU, STAŁY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3418 | 2,4-TOLUILENODWUAMINA W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3419 | KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM OCTOWYM, STAŁY | 8 | C4 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3420 | KOMPLEKS TRÓJFLUORKU BORU Z KWASEM PROPIONOWYM, STAŁY | 8 | C4 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3421 | WODOROFLUOREK POTASOWY W ROZTWORZE | 8 | CT1 | II | 8 +6.1 | | LQ22 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4DH | TU14 TE21 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 3421 | WODOROFLUOREK POTASOWY W ROZTWORZE | 8 | CT1 | III | 8 +6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4DH | TU14 TE21 | AT | 3 | | | CV13 CV28 | | 86 |
| 3422 | FLUOREK POTASOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T4 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3423 | WODOROTLENEK CZTEROMETYLOAMONIOWY, STAŁY | 8 | C8 | II | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3424 | DWUNITRO-o- KREZOLAN AMONOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3424 | DWUNITRO-o- KREZOLAN AMONOWY W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3425 | KWAS BROMOOCTOWY, STAŁY | 8 | C4 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | 80 |
| 3426 | AKRYLAMID W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3427 | CHLORKI CHLOROBENZYLU, STAŁE | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3428 | IZOCYJANIAN 3-CHLORO-4-METYLOFENYLU, STAŁY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3429 | CHLOROTOLUIDINY, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3430 | KSYLENOLE, CIEKŁE | 6.1 | T1 | II | 6.1 | | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T7 | TP2 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3431 | FLUORKI NITROBENZYLIDYNU, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3432 | DWUFENYLE POLICHLOROWANE, STAŁE | 9 | M2 | II | 9 | 305 | LQ25 | P906 IBC08 | | MP10 | T3 | TP33 | S4AH L4BH | TU15 TE15 | AT | 0 | | VV15 | CV1 CV13 CV28 | S19 | 90 |
| 3433 | ALKILOWE ZWIĄZKI LITU, STAŁE | 4.2 | SW | I | 4.2+4.3 | 274 320 | LQ0 | P400 | | MP2 | T21 | TP7 TP33 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 3434 | NITROKREZOLE, CIEKŁE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3435 | HYDROCHINON W ROZTWORZE | 6.1 | T1 | III | 6.1 | | LQ19 | P001 IBC03 LP01 R001 | | MP15 | T4 | TP1 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3436 | WODZIAN SZEŚCIOFLUOROACETONU STAŁY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3437 | CHLOROKREZOLE, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3438 | ALKOHOL alfa-METYLOBENZYLOWY, STAŁY | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3439 | NITRYLE, TRUJĄCE, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3439 | NITRYLE, TRUJĄCE, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3439 | NITRYLE, TRUJĄCE, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3440 | ZWIĄZEK SELENU, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T4 | I | 6.1 | 274 563 | LQ0 | P001 | | MP8 MP17 | T14 | TP2 TP9 TP27 | L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3440 | ZWIĄZEK SELENU, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T4 | II | 6.1 | 274 /563 | LQ17 | P001 IBC02 | | MP15 | T11 | TP2 TP27 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3440 | ZWIĄZEK SELENU, CIEKŁY, I.N.O. | 6.1 | T4 | III | 6.1 | 274563 | LQ19 | P001 IBC03 R001 | | MP15 | T7 | TP1 TP28 | L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3441 | CHLORODWUNITROBENZENY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 279 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3442 | DWUCHLOROANILINY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 279 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3443 | DWUNITROBENZENY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3444 | CHLOROWODOREK NIKOTYNY, STAŁY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 43 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3445 | SIARCZAN NIKOTYNY, STAŁY | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3446 | NITROTOLUENY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3447 | NITROKSYLENY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3448 | MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3448 | MATERIAŁ DO OTRZYMYWANIA GAZU ŁZAWIĄCEGO, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3449 | CYJANKI BROMOBENZYLU, STAŁE | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 138 | LQ0 | P002 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU15 TE19 | AT | 1 | | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3450 | DWUFENYLOCHLOROARSYNA, STAŁA | 6.1 | T3 | I | 6.1 | | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP33 | S10AH L10CH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3451 | TOLUIDINY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 279 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3452 | KSYLIDINY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3453 | KWAS FOSFOROWY, STAŁY | 8 | C2 | III | 8 | | LQ24 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAV L4BN | | AT | 3 | | VV9b | | | 80 |
| 3454 | DWUNITROTOLUENY, STAŁE | 6.1 | T2 | II | 6.1 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3455 | KREZOLE, STAŁE | 6.1 | TC2 | II | 6.1+8 | | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 68 |
| 3456 | KWAS NITROZYLOSIARKOWY, STAŁY | 8 | C2 | II | 8 | | LQ23 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAN L4BN | | AT | 2 | V11 | | | | X80 |
| 3457 | CHLORONITROTOLUENY, STAŁE | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3458 | NITROANIZOLE, STAŁE | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 279 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3459 | NITROBROMOBENZENY, STAŁE | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3460 | ETYLOBENZYLOTOLUIDYNY, STAŁE | 6.1 | T2 | III | 6.1 | | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3461 | CHLOROWCOWE ZWIĄZKI ALKILOGLINOWE, STAŁE | 4.2 | SW | I | 4.2 +4.3 | 274 320 | LQ0 | P404 | | MP2 | T21 | TP7 TP33 | L21DH | TU4 TU14 TU22 TC1 TE21 TM1 | AT | 0 | V1 | | | S20 | X333 |
| 3462 | TOKSYNY EKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 210 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9TP33 | S10AH L10CH | TU15 TE19 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3462 | TOKSYNY EKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 210 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3462 | TOKSYNY EKSTRAHOWANE Z ORGANIZMÓW ŻYWYCH | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 210 274 | LQ9 | P002 IBC08 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3464 | ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T2 | I | 6.1 | 43 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3464 | ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T2 | II | 6.1 | 43 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3464 | ZWIĄZEK FOSFOROORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T2 | III | 6.1 | 43 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3465 | ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 274 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 VI2 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3465 | ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 274 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3465 | ZWIĄZEK ARSENOORGANICZNY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 274 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3466 | KARBONYLKI METALI, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 274 562 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9 TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3466 | KARBONYLKI METALI, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 274 562 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3466 | KARBONYLKI METALI, STAŁE, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 274 562 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3467 | ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | I | 6.1 | 274 562 | LQ0 | P002 IBC07 | | MP18 | T6 | TP9TP33 | S10AH L10CH | TU14 TU15 TE19 TE21 | AT | 1 | V10 V12 | | CV1 CV13 CV28 | S9 S17 | 66 |
| 3467 | ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | II | 6.1 | 274 562 | LQ18 | P002 IBC08 | B4 | MP10 | T3 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | V11 | | CV13 CV28 | S9 S19 | 60 |
| 3467 | ZWIĄZEK METALOORGANICZNY, TRUJĄCY, STAŁY, I.N.O. | 6.1 | T3 | III | 6.1 | 274 562 | LQ9 | P002 IBC08 LP02 R001 | B3 | MP10 | T1 | TP33 | SGAH L4BH | TU15 TE15 TE19 | AT | 2 | | VV9b | CV13 CV28 | S9 | 60 |
| 3468 | WODÓR W WODORKACH METALI W UKŁADZIE MAGAZYNUJĄCYM | 2 | 1F | | 2.1 | 321 | LQ0 | P099 | | MP9 | | | | | | 2 | | | CV9 CV10 CV36 | S2 | |
ZAŁĄCZNIK A
PRZEPISY OGÓLNE I PRZEPISY DOTYCZĄCE MATERIAŁÓW I PRZEDMIOTÓW NIEBEZPIECZNYCH
(cd.)
CZĘŚĆ 3
WYKAZ TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH, PRZEPISY SZCZEGÓLNE ORAZ WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH
(cd.)
Dział 3.3
PRZEPISY SZCZEGÓLNE DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH MATERIAŁÓW LUB PRZEDMIOTÓW
3.3.1 Poniżej podano przepisy szczególne dotyczące materiałów i przedmiotów, dla których wskazano odpowiednie numery tych przepisów w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2.
16 Próbki nowych lub istniejących materiałów lub przedmiotów wybuchowych mogą być przewożone, w sposób wskazany przez właściwą władzę (patrz 2.2.1.1.3) dla celów obejmujących: badanie, klasyfikację, postęp techniczny, kontrolę jakości lub jako próbki handlowe. Próbki materiałów wybuchowych niezwilżonych lub nieodczulonych, powinny być ograniczone do 10 kg i przewożone w małych sztukach przesyłki, zgodnie ze wskazaniami właściwej władzy. Próbki materiałów wybuchowych zwilżone lub odczulone, powinny być ograniczone do 25 kg.
23 Jeżeli materiał ten stwarza zagrożenie pożarowe, to wykazuje je tylko w ekstremalnych warunkach pożaru w przestrzeni zamkniętej.
32 Materiał ten w każdej innej postaci nie podlega przepisom ADR.
37 Jeżeli materiał ten jest powlekany, to nie podlega przepisom ADR.
38 Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 0,1% węglika wapniowego, to nie podlega przepisom ADR.
39 Jeżeli materiał ten zawiera mniej niż 30% lub co najmniej 90% krzemu, to nie podlega przepisom ADR.
43 Jeżeli materiały te nadawane są do przewozu jako pestycydy, to powinny być przewożone pod odpowiednią pozycją pestycydu i zgodnie z przepisami dotyczącymi pestycydów, (patrz 2.2.61.1.10 do 2.2.61.1.11.2)
45 Siarczki i tlenki antymonu zawierające nie więcej niż 0.5% arsenu w przeliczeniu na masę całkowitą, nie podlegają przepisom ADR.
47 Żelazicyjanki i żelazocyjanki nie podlegają przepisom ADR.
48 Jeżeli materiał ten zawiera więcej niż 20% cyjanowodoru, to jego przewóz jest zabroniony.
59 Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 50% magnezu, to nie podlega przepisom ADR
60 Jeżeli stężenie materiału przewyższa 72%, to jego przewóz jest zabroniony.
61 Nazwa techniczna uzupełniająca prawidłową nazwę przewozową, powinna być nazwą zwyczajową ISO (patrz również norma ISO 1750:1981 "Pestycydy i inne agrochemikalia - nazwy zwyczajowe", z późniejszymi zmianami), inną nazwą wymienioną w zaleceniach WHO "Recommended Classification of Pesticides by Hazard and Guidelines to Classification" lub nazwą substancji aktywnej (patrz także 3.1.2.8.1 i 3.1.2.8.1.1).
62 Jeżeli materiał ten zawiera nie więcej niż 4% wodorotlenku sodowego, to nie podlega przepisom ADR.
65 Jeżeli materiał ten zawiera mniej niż 8% nadtlenku wodoru, to nie podlega przepisom ADR.
103 Przewóz azotynu amonowego i mieszanin azotynów nieorganicznych z solą amonową jest zabroniony.
105 Nitroceluloza odpowiadająca opisom podanym dla UN 2556 lub UN 2557, może być zaklasyfikowana do klasy 4.1.
113 Przewóz mieszanin chemicznie niestabilnych jest zabroniony.
119 Przepis ten obejmuje urządzenia chłodnicze, w tym lodówki i inne urządzenia zaprojektowane dla potrzeb przechowywania w nich żywności lub innych rzeczy w niskiej temperaturze oraz urządzenia klimatyzacyjne. Urządzenia chłodnicze i podzespoły urządzeń chłodniczych nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zawierają mniej niż 12 kg gazu klasy 2, grup A lub O zgodnie z 2.2.2.1.3 lub mniej niż 12 litrów amoniaku w roztworze (UN2672).
122 Zagrożenia dodatkowe, temperatury kontrolowane i awaryjne, jeżeli są wymagane, oraz numer UN (pozycja ogólna) dla każdej bieżąco klasyfikowanej formulacji nadtlenku organicznego podane są pod 2.2.52.4.
127 Jako flegmatyzatory mogą być użyte inne materiały lub mieszaniny obojętne, pod warunkiem, że mają one identyczne właściwości flegmatyzujące.
131 Materiał po flegmatyzacji powinien być znacząco mniej wrażliwy niż suchy PETN.
135 Dwuwodna sól sodowa kwasu dwuchloroizocyjanurowego nie podlega przepisom ADR.
138 Cyjanek p-bromobenzylu nie podlega przepisom ADR.
141 Produkty, które przeszły dostateczną obróbkę cieplną, w wyniku której nie stwarzają żadnego zagrożenia podczas przewozu, nie podlegają przepisom ADR.
142 Mąka z ziaren soi ekstrahowanych rozpuszczalnikiem, zawierająca nie więcej niż 1,5% oleju i o wilgotności nie większej niż 11%, która faktycznie pozbawiona jest palnego rozpuszczalnika, nie podlega przepisom ADR.
144 Roztwory wodne zawierające nie więcej niż 24% objętościowych alkoholu nie podlegają przepisom ADR.
145 Napoje alkoholowe zaliczone do III grupy pakowania, przewożone w naczyniach o pojemności nie większej niż 250 litrów, nie podlegają przepisom ADR.
152 Klasyfikacja tego materiału może być różna, w zależności od wielkości cząstek i opakowania, ale rozgraniczenia w tym zakresie nie zostały określone doświadczalnie. Właściwa klasyfikacja powinna być dokonana zgodnie z 2.2.1.
153 Pozycję tę stosuje się tylko wówczas, gdy wykazano na podstawie badań, że materiały te w zetknięciu z wodą nie są zapalne, nie są podatne na samozapalenie oraz, że mieszanina wydzielonych gazów nie jest palna.
162 W przypadku mieszaniny o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C powinna być stosowana dodatkowo nalepka zgodna ze wzorem nr 3.
163 Materiał wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie powinien być przewożony pod tą pozycją. Materiały przewożone pod tą pozycją mogą zawierać nie więcej niż 20% nitrocelulozy, pod warunkiem, że zawiera ona w suchej masie nie więcej niż 12,6% masowych azotu.
168 Azbest, który jest zanurzony lub unieruchomiony w lepiszczu naturalnym lub sztucznym (takim jak cement, tworzywo sztuczne, asfalt, żywice lub ruda mineralna) w taki sposób, że nie jest możliwe uwolnienie podczas przewozu niebezpiecznych ilości włókien azbestu łatwych do wchłaniania drogą oddechową, nie podlega przepisom ADR. Wyroby zawierające azbest, które nie spełniają powyższego warunku, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli są zapakowane w taki sposób, że nie jest możliwe uwolnienie podczas przewozu niebezpiecznych ilości włókien azbestu łatwych do wchłaniania drogą oddechową.
169 Bezwodnik ftalowy w stanie stałym oraz bezwodniki kwasu czterowodoroftalowego, zawierające nie więcej niż 0,05% bezwodnika maleinowego, nie podlegają przepisom ADR. Bezwodnik ftalowy stopiony, o temperaturze wyższej od jego temperatury zapłonu, zawierający nie więcej niż 0,05% bezwodnika maleinowego, powinien być zaklasyfikowany do UN 3256.
172 W przypadku materiału promieniotwórczego stwarzającego zagrożenie dodatkowe:
(a) sztuki przesyłki powinny być zaopatrzone w nalepkę odpowiadającą każdemu zagrożeniu dodatkowemu stwarzanemu przez ten materiał; odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na pojeździe lub kontenerze, zgodnie z przepisami podanymi pod 5.3.1;
(b) jeżeli jest to konieczne, materiał powinien być zaliczony odpowiednio do grupy pakowania I, II lub III na podstawie kryteriów grupowych podanych w części 2, zgodnie z rodzajem dominującego zagrożenia dodatkowego.
Opis wymagany pod 5.4.1.2.5.1(b), powinien zawierać określenie zagrożeń dodatkowych (np. "Zagrożenie dodatkowe: 3, 6.1"), nazwy składników mających decydujący wpływ na te zagrożenia, oraz grupę pakowania, jeżeli została ona określona.
177 Siarczan barowy nie podlega przepisom ADR.
178 Pozycja ta powinna być użyta tylko w przypadku, gdy nie występuje inna odpowiednia pozycja w tabeli A w dziale 3.2 i tylko za zgodą właściwej władzy kraju pochodzenia. (patrz 2.2.1.1.3).
181 Sztuki przesyłki zawierające materiał tego rodzaju powinny być zaopatrzone w nalepkę zgodną z wzorem nr 1, chyba, że właściwa władza kraju pochodzenia zezwoli na nienanoszenie jej na określone opakowanie, w przypadku, gdy wyniki badań wykazały, że materiał w tym opakowaniu nie wykazuje właściwości wybuchowych (patrz 5.2.2.1.9).
182 Grupa metali alkalicznych obejmuje: lit, sód, potas, rubid i cez.
183 Grupa metali ziem alkalicznych obejmuje: magnez, wapń, stront i bar.
186 W celu wyznaczenia zawartości azotanu amonowego wszystkie oznaczone jony azotanowe powinny być przeliczone na azotan amonowy za pomocą równoważnika cząsteczkowego jonów azotanowych obecnych w mieszaninie.
188 Ogniwa litowe i akumulatory przeznaczone do przewozu nie podlegają innym przepisom ADR, jeżeli spełniają następujące wymagania:
(a) dla ogniw zawierających lit metaliczny lub stopy litu, zawartość litu jest nie większa niż 1 g, a dla ogniw litowych jonowych, zawartość litu w przeliczeniu na równoważnik litowy jest nie większa niż 1,5 g;
(b) dla akumulatorów zawierających lit metaliczny lub stopy litu, całkowita zawartość litu jest nie większa niż 2 g, a dla akumulatorów litowych jonowych, całkowita zawartość litu w przeliczeniu na równoważnik litowy jest nie większa niż 8 g;
(c) każde ogniwo lub akumulator należy do typu, dla którego wykazano, że spełnia on wymagania określone w każdym z testów zawartych w podrozdziale 38.3 w części III "Podręcznika badań i kryteriów";
(d) w celu zapobieżenia zwarciu ogniwa i akumulatory są od siebie oddzielone, a w przypadku gdy nie są zainstalowane w urządzeniach, są one umieszczone w mocnych opakowaniach;
(e) z wyjątkiem przypadku, gdy ogniwa i akumulatory są zainstalowane w urządzeniach, każda sztuka przesyłki zawierająca więcej niż 24 ogniwa lub więcej niż 12 akumulatorów powinna spełniać dodatkowo następujące wymagania:
(i) każda sztuka przesyłki powinna posiadać oznakowanie zawierające informację, że zawiera ona akumulatory litowe a w przypadku jej uszkodzenia powinny być zastosowane specjalne procedury;
(ii) każdej przesyłce powinien towarzyszyć dokument zawierający informację, że zawiera ona akumulatory litowe, a w przypadku jej uszkodzenia powinny być zastosowane specjalne procedury;
(iii) każda sztuka przesyłki powinna wytrzymywać badanie na swobodny spadek w każdej pozycji z wysokości 1,2 m, bez uszkodzenia zawartych w niej ogniw i akumulatorów, bez ich przemieszczenia skutkującego bezpośrednim kontaktem pomiędzy nimi oraz bez uwolnienia zawartości sztuki przesyłki; oraz
(iv) masa brutto sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 30 kg, z wyjątkiem przypadku, gdy akumulatory zainstalowane są w urządzeniach.
Określenie "zawartość litu" użyte powyżej, jak również w pozostałym tekście ADR, oznacza masę litu w anodzie ogniwa z litu metalicznego lub stopu litu, z wyjątkiem przypadku ogniwa litowego jonowego, dla którego "równoważnik zawartości litu" w gramach jest obliczany jako 0,3-krotna wartość pojemności znamionowej wyrażonej w amperogodzinach.
190 Urządzenia rozpylające pojemników aerozolowych powinny być zabezpieczone przed przypadkowym uwolnieniem zawartości pojemnika. Pojemniki aerozolowe o pojemności nieprzekraczającej 50 ml, niezawierające składników trujących, nie podlegają przepisom ADR.
191 Naczynia, małe, o pojemności nieprzekraczającej 50 ml, niezawierające składników trujących, nie podlegają przepisom ADR.
194 Temperatury kontrolowana i awaryjna, jeżeli są wymagane, oraz UN (pozycja ogólna) dla każdego bieżąco klasyfikowanego materiału samoreaktywnego podane są pod 2.2.41.4.
196 Pod tą pozycją mogą być przewożone formulacje, które w badaniu laboratoryjnym nie detonują w stanie kawitacji i nie ulegają deflagracji, nie wykazują efektów podczas ogrzewania pod zamknięciem i nie mają właściwości wybuchowych. Formulacje te powinny być ponadto stabilne termicznie (tzn., że ich temperatura samoprzyspieszajacego się rozkładu (TSR) dla sztuki przesyłki o masie 50 kg wynosi 60°C lub więcej). Formulacje niespełniające podanych kryteriów powinny być przewożone zgodnie z przepisami klasy 5.2 (patrz 22.52.4).
198 Roztwory nitrocelulozy zawierające nie więcej niż 20% nitrocelulozy mogą być przewożone odpowiednio jako farby lub farby drukarskie (patrz UN 1210, UN 1263 i UN 3066).
199 Związki ołowiu, które mieszane przez 1 godzinę w temperaturze 23°C±2°C z 0,07 M roztworem kwasu solnego w stosunku 1:1.000, wykazują rozpuszczalność nie większą niż 5%, uważane są za nierozpuszczalne. Patrz ISO 3711:1990 "Pigmenty chromianu ołowiu i pigmenty chromianu - molibdenianu ołowiu. Wykazy i metody badań".
201 Zapalniczki i pojemniki do napełniania zapalniczek powinny spełniać przepisy kraju, w którym zostały napełnione. Powinny być one zabezpieczone przed przypadkowym zadziałaniem. Faza ciekła gazu w temperaturze 15°C nie powinna przekraczać 85% pojemności naczynia. Naczynia, włącznie z zamknięciami, powinny być odporne na ciśnienie wewnętrzne dwukrotnie wyższe od ciśnienia gazu skroplonego w 55°C. Mechanizmy zaworów i urządzenia zapalające powinny być pewnie zablokowane, zabezpieczone taśmą, unieruchomione lub zbudowane w taki sposób, aby uniemożliwić ich zadziałanie lub wyciek zawartości podczas przewozu. Zapalniczki nie powinny zawierać więcej niż 10 g gazu skroplonego. Pojemniki do napełniania zapalniczek nie powinny zawierać więcej niż 65 g gazu skroplonego.
203 Niniejsza pozycja nie powinna być używana do UN 2315 dwufenyli polichlorowanych, ciekłych i do UN 3432 dwufenyli polichlorowanych, stałych.
204 Przedmioty zawierające materiały dymotwórczye żrące, zgodnie z kryteriami klasy 8, powinny być zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 8.
205 Pozycja ta nie powinna być używana do UN 3155 pięciochlorofenolu.
207 Kulki polimeryczne i materiały do wytłaczania mogą być wykonane z polistyrenu, poli(metakrylanu metylu) lub innych materiałów polimerycznych.
208 Handlowy azotan wapniowy nawozowy składający się głównie z soli podwójnej (azotanu wapniowego z azotanem amonowym), zawierający nie więcej niż 10% azotanu amonowego i co najmniej 12% wody krystalizacyjnej, nie podlega przepisom ADR.
210 Toksyny ze źródeł roślinnych, zwierzęcych lub bakteryjnych, zawierające materiały zakaźne oraz toksyny zawarte w materiałach zakaźnych, powinny być klasyfikowane do klasy 6.2.
215 Pozycję tę stosuje się tylko do materiału technicznie czystego lub do zawierających go formulacji o TSR wyższej niż 75°C; nie stosuje się jej do formulacji, które są materiałami samoreaktywnymi (odnośnie do materiałów samoreaktywnych, patrz 2.2.41.4). Mieszaniny jednorodne zawierające nie więcej niż 35 % masowych azodwukarbonamidu i conajmniej 65 % materiału obojętnego i niespełniające kryteriów innych klas, nie podlegają przepisom ADR.
216 Mieszaniny materiałów stałych niepodlegających przepisom ADR z materiałami ciekłymi zapalnymi mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych klasy 4.1 pod warunkiem, że podczas załadunku, zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera nie obserwuje się występowania wolnej cieczy. Szczelnie zamknięte przesyłki zawierające mniej niż 10 ml materiałów ciekłych zapalnych II lub III grupy pakowania, zaabsorbowanych w materiale stałym, nie podlegają przepisom ADR, pod warunkiem, że w przesyłkach tych nie występuje wolna ciecz.
217 Mieszaniny materiałów stałych niepodlegających przepisom ADR z materiałami ciekłymi trującymi, mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych klasy 6.1 pod warunkiem, że podczas załadunku, zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera nie obserwuje się występowania wolnej cieczy. Pozycja ta nie powinna być stosowana do materiałów stałych zawierających materiały ciekłe zaliczone do I grupy pakowania.
218 Mieszaniny materiałów stałych niepodlegających przepisom ADR z materiałmi ciekłymi żrącymi mogą być przewożone pod tą pozycją bez uprzedniego zastosowania kryteriów klasyfikacyjnych klasy 8 pod warunkiem, że podczas załadunku, zamykania opakowania, pojazdu lub kontenera nie obserwuje się występowania wolnej cieczy.
219 Drobnoustroje zmienione genetycznie i organizmy zmienione genetycznie, które spełniają definicję materiału zakaźnego oraz kryteria klasyfikacyjne klasy 6.2, zgodnie z przepisami rozdziału 2.2.62, powinny być przewożone odpowiednio jako UN 2814, UN 2900 lub UN 3373.
220 Po prawidłowej nazwie przewozowej, powinna być umieszczona w nawiasie jedynie nazwa techniczna materiału ciekłego zapalnego będącego składnikiem roztworu lub mieszaniny.
221 Do pozycji tej nie powinny być klasyfikowane materiały I grupy pakowania.
224 Materiał ten powinien pozostawać w stanie ciekłym w normalnych warunkach przewozu, o ile nie wykazano na podstawie badań, że jego wrażliwość w stanie zamrożonym jest mniejsza niż w stanie ciekłym. Nie powinien on zestalać się w temperaturach powyżej minus 15°C.
225 Gaśnice zaklasyfikowane do tej pozycji mogą zawierać zainstalowane w nich naboje pobudzające (naboje do uruchamiania mechanizmów o kodzie klasyfikacyjnym 1.4C lub 1.4S) bez konieczności zmiany klasyfikacji z klasy 2, grupy A lub O zgodnie z 2.2.2.1.3, pod warunkiem, że całkowita ilość materiału wybuchowego deflagrującego (miotającego) nie przekracza 3,2 g na jedną gaśnicę.
226 Formulacje tego materiału, zawierające co najmniej 30% nielotnego, niepalnego flegmatyzatora, nie podlegają przepisom ADR.
227 Jeżeli materiał jest flegmatyzowany za pomocą wody i obojętnego materiału nieorganicznego, to zawartość azotanu mocznika nie powinna być wyższa niż 75% masowych, a mieszanina nie powinna być podatna na detonację podczas badania serii 1 (a), według "Podręcznika badań i kryteriów", część I.
228 Mieszaniny niespełniające kryteriów dla gazów palnych (patrz 2.2.2.1.5), powinny być przewożone jako UN 3163.
230 Pozycję tę stosuje się do ogniw i akumulatorów zawierających lit w każdej postaci, łącznie z polimerem litowym oraz ogniwami i akumulatorami z jonami litowymi.
Ogniwa i akumulatory litowe mogą być przewożone pod tą pozycją, jeżeli spełniają następujące wymagania:
(a) każde ogniwo i akumulator należy do typu, dla którego wykazano, że spełnia on wymagania określone w każdym z testów zawartych w podrozdziale 38.3 w części III "Podręcznika badań i kryteriów";
(b) każde ogniwo i akumulator wyposażone jest w zabezpieczające urządzenie odpowietrzające lub jest zbudowane w sposób wykluczający gwałtowne rozerwanie w normalnych warunkach przewozu;
(c) każde ogniwo i akumulator wyposażone jest w skuteczne zabezpieczenie przed zwarciem zewnętrznym;
(d) każdy akumulator zawierający ogniwa lub zestawy ogniw połączonych równolegle, wyposażony jest w skuteczne zabezpieczenie zapobiegające przepływowi prądu w przeciwnym kierunku (np. diody, bezpieczniki, itp.).
235 Pozycję tę stosuje się do przedmiotów, które zawierają materiały wybuchowe klasy 1 i mogą także zawierać towary niebezpieczne innych klas. Przedmioty te są używane jako ratujące życie nadmuchiwacze poduszek powietrznych, moduły poduszek powietrznych lub napinacze wstępne pasów bezpieczeństwa.
236 Żywica poliestrowej w zestawie zawiera dwa składniki: materiał podstawowy (klasa 3, grupa pakowania II lub III) i utwardzacz (nadtlenek organiczny). Użyty nadtlenek organiczny powinien być typu D, E lub F i nie powinien wymagać temperatury kontrolowanej. Zestaw powinien być zaliczony do II lub III grupa pakowania, zgodnie z kryteriami klasy 3, mającymi zastosowanie do materiału podstawowego. Ilość ograniczona wskazana w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 odnosi się do materiału podstawowego.
237 Przewożone membrany filtracyjne, w tym separatory papierowe, materiały używane jako powłoki lub podłoża, itp., nie powinny być podatne na przenoszenie detonacji, zgodnie z jednym z badań serii 1 (a), według "Podręcznika badań i kryteriów", część I.
Ponadto, właściwa władza może określić na podstawie wyników odpowiedniego badania szybkości palenia, z uwzględnieniem standardowych badań opisanych w "Podręczniku badań i kryteriów", część III, rozdział 33.2.1, że nitrocelulozowe membrany filtracyjne w postaci, w której są przewożone, nie podlegają wymaganiom mającym zastosowanie do materiałów stałych zapalnych klasy 4.1.
238 (a) Akumulatory mogą być uważane za szczelne, pod warunkiem, że przeszły z wynikiem pozytywnym opisane poniżej badania wibracyjne i badania odporności na zmienne ciśnienie, bez wycieku elektrolitu.
Badanie wibracyjne: Akumulator mocuje się sztywno do płyty wibratora, który uruchamia się do prostego ruchu harmonicznego o amplitudzie 0,8 mm (1,6 mm wychylenia całkowitego). Częstotliwość zmienia się z szybkością 1 Hz/min w granicach 10-55 Hz. Cykl zamyka się w 95±5 minut dla każdej pozycji mocowania akumulatora (kierunku drgań). Akumulator bada się w trzech prostopadłych do siebie położeniach (włączając w to badanie, przy którym otwory do napełniania i odpowietrzania (jeżeli występują) znajdują się w pozycji odwróconej), przy czym czas trwania badania w każdym położeniu powinien być taki sam.
Badanie na zmienne ciśnienie: Po badaniach wibracyjnych, akumulator przechowuje się przez 6 godzin w temperaturze 24±4°C pod ciśnieniem zmieniającym się co najmniej o 88 kPa. Akumulator bada się w trzech prostopadłych do siebie położeniach (włączając w to badanie, przy którym otwory do napełniania i odpowietrzania (jeżeli występują) znajdują się w pozycji odwróconej), przy czym czas trwania badania w każdym położeniu powinien wynosić co najmniej 6 godzin.
(b) Akumulatory bezobsługowe (żelowe) nie podlegają przepisom ADR, jeżeli w temperaturze 55°C, elektrolit nie wypływa z przebitej lub pękniętej obudowy, oraz jeżeli opakowane do przewozu akumulatory, mają bieguny zabezpieczone przed zwarciem.
239 Akumulatory lub ogniwa nie powinny zawierać materiałów niebezpiecznych innych niż sód, siarka lub polisiarczki. Akumulatory lub ogniwa nie powinny być nadawane do przewozu w temperaturze, przy której występuje w nich sód w postaci ciekłej, o ile nie zostało to dopuszczone przez właściwą władzę kraju pochodzenia i nie zostały ustalone przez tę władzę warunki przewozu. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną ADR, to dopuszczenie i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego Państwa-Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek.
Ogniwa powinny znajdować się w hermetycznie zamkniętych obudowach metalowych całkowicie zatrzymujących materiały niebezpieczne, i które są zbudowane i zamknięte tak, aby zapobiec uwolnieniu materiałów niebezpiecznych w normalnych warunkach przewozu.
Akumulatory powinny zawierać umocowane w nich ogniwa, całkowicie zamknięte w obudowie metalowej, zbudowanej i zamkniętej tak, aby zapobiec uwolnieniu materiałów niebezpiecznych w normalnych warunkach przewozu.
241 Formulacja powinna być przygotowana w taki sposób, aby pozostawała jednorodna i nie rozdzielała się podczas przewozu. Formulacje o niskiej zawartości nitrocelulozy nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że nie wykazują właściwości niebezpiecznych podczas badania ich podatności do detonacji, deflagracji lub wybuchu, gdy są ogrzewane pod zamknięciem zgodnie z odpowiednimi warunkami badań serii 1 (a), 2 (b) i 2 (c) według "Podręcznika badań i kryteriów", część I, a także nie wykazują właściwości materiałów stałych zapalnych, gdy są badane zgodnie z testem nr 1 podanym w "Podręczniku badań i kryteriów, część III, rozdział 33.2.1.4 (materiał w postaci wiórków, w razie potrzeby rozdrobnionych i przesianych do cząstek o wymiarach mniejszych niż 1,25 mm).
242 Siarka nie podlega przepisom ADR, jeżeli została odpowiednio uformowana (np.w bryłki, granule, tabletki, pastylki lub płatki).
243 Paliwo silnikowe, benzyna i gazolina stosowane w silnikach z zapłonem iskrowym (np. w pojazdach samochodowych, silnikach stacjonarnych i innych silnikach) powinny być zaliczane do tej pozycji niezależnie od zróżnicowanej lotności.
244 Pozycja ta obejmuje np. żużle aluminiowe, szumowiny aluminiowe, zużyte katody, zużytą wykładzinę pieca oraz żużle soli aluminiowych.
247 Napoje alkoholowe, zawierające więcej niż 24%, ale nie więcej niż 70% objętościowych alkoholu, mogą być przewożone, w ramach procesu ich produkcji, w beczkach drewnianych o pojemności do 500 litrów nie odpowiadających przepisom działu 6.1, pod warunkiem, że spełnione są następujące wymagania:
(a) beczki powinny być sprawdzone i uszczelnione przed napełnieniem;
(b) w beczkach powinna być pozostawiona wolna przestrzeń (co najmniej 3% ich pojemności) umożliwiająca rozszerzanie się cieczy;
(c) beczki powinny być przewożone z czopami skierowanymi do góry;
(d) beczki powinny być przewożone w kontenerach spełniających wymagania Konwencji CSC. Każda beczka powinna być zamocowana w łożu i zaklinowana w odpowiedni sposób, aby zapobiec jej przemieszczaniu się podczas przewozu.
249 Żelazocer, stabilizowany w celu zapobieżenia korozji, zawierający co najmniej 10% żelaza, nie podlega przepisom ADR.
250 Pozycja ta może być stosowana tylko do próbek substancji chemicznych pobranych do analizy w związku z wdrażaniemn Konwencji o Zakazie Rozwijania, Produkcji, Gromadzenia i Stosowania Broni Chemicznych i ich Zniszczeniu. Przewóz materiałów pod tą pozycją powinien być zgodny z procedurami nadzoru i bezpieczeństwa określonymi przez Organizację ds. Zakazu Broni Chemicznych.
Próbki substancji chemicznych mogą być przewożone tylko pod warunkiem udzielenia uprzedniego zezwolenia wydanego przez właściwą władzę lub Dyrektora Generalnego Organizacji ds. Zakazu Broni Chemicznych oraz pod warunkiem, że próbka spełnia następujące warunki:
(a) próbka powinna być zapakowana zgodnie z instrukcją pakowania 623 podaną w Instrukcjach Technicznych ICAO (patrz S-3-8 Suplementu); oraz
(b) podczas przewozu, do dokumentu przewozowego powinna być dołączona kopia zezwolenia na ten przewóz, ze wskazaniem ograniczeń ilościowych oraz przepisów dotyczących pakowania.
251 Pozycja ZESTAW CHEMICZNY lub ZESTAW PIERWSZEJ POMOCY jest przewidziana do stosowania w odniesieniu do pojemników, kaset, itp., zawierających małe ilości różnych materiałów niebezpiecznych używanych do celów medycznych, analitycznych lub do badań. Zestawy takie nie mogą zawierać materiałów niebezpiecznych, dla których w kolumnie (7) Tabeli A w dziale 3.2 zamieszczono kod "LQ0".
Składniki nie powinny reagować ze sobą niebezpiecznie (patrz "niebezpieczna reakcja" pod 1.2.1). Całkowita ilość materiałów niebezpiecznych w jednym zestawie nie powinna przekraczać 1l lub 1 kg. Grupa pakowania przypisana do zestawu powinna odpowiadać najostrzejszej z grup pakowania, do których zaliczone są materiały zawarte w zestawie.
Przewożone w pojazdach zestawy pierwszej pomocy lub zestawy naprawcze nie podlegają przepisom ADR.
Zestawy chemiczne i zestawy pierwszej pomocy zawierające towary niebezpieczne w opakowaniach wewnętrznych w ilościach, które nie przekraczają indywidualnych limitów wskazanych dla tych towarów w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 zgodnie z kodem LQ zdefiniowanym pod 3.4.6, mogą być przewożone zgodnie z przepisami działu 3.4.
252 Roztwory wodne azotanu amonowego o stężeniu nie przekraczającym 80%, zawierające nie więcej niż 0,2% materiału palnego, nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że azotan amonowy pozostaje w roztworze w każdych warunkach występujących podczas przewozu.
266 Jeżeli materiał ten zawiera mniej alkoholu, wody lub flegmatyzatora niż wskazano, to jest on dopuszczony do przewozu jedynie na podstawie specjalnego zezwolenia właściwej władzy (patrz 2.2.1.1).
267 Materiały wybuchowe kruszące typu C zawierające chlorany powinny być oddzielone od materiałów wybuchowych zawierających azotan amonowy lub inne sole amonowe.
270 Uznaje się, że roztwory wodne stałych azotanów nieorganicznych klasy 5.1 nie spełniają kryteriów klasy 5.1, jeżeli stężenie tych azotanów w roztworze, w najniższej temperaturze występującej podczas przewozu, nie przekracza 80% stężenia nasycenia.
271 Jako flegmatyzatory można stosować laktozę, glukozę lub podobne substancje, pod warunkiem, że materiał zawiera co najmniej 90% masowych takiego flegmatyzatora. Na podstawie badań serii 6(c) podanych w rozdziale 16 części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na co najmniej trzech sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu, właściwa władza może zaklasyfikować powyższe mieszaniny do klasy 4.1. Mieszaniny zawierające co najmniej 98% masowych flegmatyzatora nie podlegają przepisom ADR. Na sztukach przesyłki z mieszaninami zawierającymi co namniej 90% masowych flegmatyzatora nie wymaga się umieszczania nalepki zgodnej z wzorem nr 6.1.
272 Materiał ten jest dopuszczony do przewozu na warunkach klasy 4.1 jedynie na podstawie specjalnego zezwolenia właściwej władzy (patrz UN 0143).
273 Jeżeli wykazano za pomocą badania, że próbka o objętości 1 m3 nie ulega samozapaleniu, a temperatura w środku próbki utrzymywanej w czasie 24 godzin w temperaturze co najmniej 75 C±2°C nie przekroczyła 200°C, to maneb i jego preparaty, stabilizowane przeciw samonagrzewaniu, mogą nie być klasyfikowane do klasy 4.2.
274 Obowiązują przepisy podane pod 3.1.2.8.
278 Materiały te powinny być zaklasyfikowane i przewożone jedynie na podstawie zezwolenia właściwej władzy, wydanego na podstawie wyników badań serii 2 i serii 6(c) podanych w części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu (patrz 2.2.1.1). Właściwa władza powinna określić grupę pakowania na podstawie kryteriów podanych pod 2.2.3 oraz rodzaju sztuki przesyłki użytej do badań serii 6(c).
279 Klasyfikacja tego materiału, w tym jego zaliczenie do grupy pakowania, została dokonana na podstawie stwierdzonych przypadków zatruć ludzi, a nie na podstawie kryteriów klasyfikacyjnych podanych w ADR.
280 Pozycję tę stosuje się do przedmiotów używanych jako nadmuchiwacze poduszek powietrznych pojazdach, moduły poduszek powietrznych lub napinacze wstępne pasów bezpieczeństwa, które zawierają towary niebezpieczne klasy 1 lub innych klas i są przewożone jako podzespoły. Przedmioty takie, przygotowane jak do przewozu, powinny zostać zbadane zgodnie z testami serii 6(c) podanymi w części I "Podręcznika badań i kryteriów". W trakcie badań przedmioty nie powinny wybuchać, a ich obudowy lub naczynia ciśnieniowe nie powinny ulegać fragmentacji. Ponadto przedmioty te nie powinny stwarzać zagrożenia rozrzutem lub efektem termicznym, które mogłyby w znaczącym stopniu utrudnić akcję gaśniczą lub inne działania ratownicze w ich bezpośrednim otoczeniu.
282 Zawiesiny o temperaturze zapłonu nieprzekraczającej 61°C wymagają stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3.
283 Przedmioty, zawierające gaz, stosowane jako elementy amortyzujące wstrząsy, łącznie z urządzeniami absorbującymi energię uderzenia, lub amortyzatory pneumatyczne, nie podlegają przepisom ADR pod warunkiem, że:
(a) każdy przedmiot ma przestrzeń gazową nie większą niż 1,6 litra i ciśnienie świeżego ładunku nie przekraczające 280 barów, przy czym iloczyn wartości objętości przestrzeni gazowej (w litrach) i ciśnienia świeżego ładunku (w barach) nie przekracza 80 (np. 0,5 litra przestrzeni gazowej i 160 barów ciśnienia, 1 litr przestrzeni gazowej i 80 barów ciśnienia, 1,6 litra przestrzeni gazowej i 50 barów ciśnienia lub 0,28 litra przestrzeni gazowej i 280 barów ciśnienia);
(b) każdy przedmiot charakteryzuje się minimalnym ciśnieniem rozerwania 4-krotnie wyższym od ciśnienia świeżego ładunku w temperaturze 20°C dla przestrzeni gazowej nie większej niż 0,5 litra i 5-krotnie wyższym dla przedmiotów o przestrzeni gazowej większej niż 0,5 litra;
(c) każdy przedmiot wykonany jest z materiału, który w przypadku pęknięcia nie ulega fragmentacji;
(d) każdy przedmiot wykonany jest zgodnie z systemem zachowania jakości uznanym przez właściwą władzę; oraz
(e) prototyp przedmiotu poddano badaniu na działania ognia, które wykazało, że spadek ciśnienia w tym przedmiocie spowodowany zniszczeniem uszczelnienia lub zadziałaniem innego urządzenia obniżającego ciśnienie następuje w taki sposób, że przedmiot nie ulega fragmentacji lub wyrzutowi.
Odnośnie do wyposażenia stosowanego przy użytkowaniu pojazdu, patrz również 1.1.3.2 (d)
284 Generator tlenu, chemiczny, zawierający materiały utleniające, powinien spełniać następujące wymagania:
(a) generator zawierający wybuchowe urządzenie uruchamiające, powinien być przewożony pod tą pozycją pod warunkiem, że został on wyłączony z klasy 1 na podstawie UWAGI podanej pod 2.2.1.1.1 (b);
(b) nieopakowany generator powinien przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek, w pozycji najbardziej podatnej na uszkodzenie, z wysokości 1,8 m, na sztywną, niesprężystą, płaską i poziomą powierzchnię, nie tracąc przy tym zawartości i nie uruchamiając się;
(c) jeżeli generator wyposażony jest w urządzenie uruchamiające, to powinno ono posiadać co najmniej dwa skuteczne zabezpieczenia zapobiegające przypadkowemu uruchomieniu.
286 Nitrocelulozowe membrany filtracyjne objęte tą pozycją, każda o masie nie więcej niż 0,5 g, nie podlegają przepisom ADR, jeżeli umieszczone są pojedynczo w przedmiotach lub w uszczelnionych pakietach.
288 Materiały te powinny być zaklasyfikowane i przewożone jedynie na podstawie zezwolenia właściwej władzy, wydanego na podstawie wyników badań serii 2 i serii 6(c) podanych w części I "Podręcznika badań i kryteriów", przeprowadzonych na sztukach przesyłki przygotowanych jak do przewozu (patrz 2.2.1.1).
289 Poduszki powietrzne lub pasy bezpieczeństwa zamontowane w pojazdach lub w kompletnych zespołach pojazdów takich jak: kolumny kierownicze, panele drzwiowe, fotele, itp., nie podlegają przepisom ADR.
290 Jeżeli materiał ten odpowiada definicjom i kryteriom innych klas, podanym w części 2, to powinien on być zaklasyfikowany zgodnie z dominującym zagrożeniem dodatkowym. Materiał ten powinien być deklarowany pod prawidłową nazwą przewozową i numerem UN właściwymi dla klasy określonej takim zagrożeniem dominującym, uzupełnionymi o nazwę tego materiału podaną w kolumnie (2) tabeli A w dziale 3.2, i przewożony zgodnie z przepisami odnoszącymi się do tego numeru UN. Ponadto, powinny być stosowane wszystkie pozostałe wymagania podane pod 2.2.7.9.1, z wyjątkiem 5.2.1.7.2.
291 Skroplone gazy palne powinny znajdować się w zespołach urządzenia chłodniczego. Zespoły te powinny być zaprojektowane i zbadane na ciśnienie co najmniej 3-krotnie wyższe od ciśnienia roboczego tego urządzenia. Urządzenia chłodnicze powinny być zaprojektowane i zbudowane z uwzględnieniem obecności w nich skroplonego gazu, w sposób wykluczający, w normalnych warunkach przewozu, rozerwanie lub pęknięcie zespołów znajdujących się pod ciśnieniem. Urządzenia chłodnicze i podzespoły urządzeń chłodniczych nie podlegają przepisom ADR, jeżeli zawierają mniej niż 12 kg gazu.
292 Pod tą pozycją mogą być przewożone jedynie mieszaniny zawierające nie więcej niż 23,5% tlenu. Dla takich stężeń nie jest wymagana nalepka zgodna ze wzorem nr 5.1.
293 Do zapałek stosuje się następujące definicje:
(a) zapałki sztormowe są to zapałki o główkach przygotowanych z wrażliwej na tarcie kompozycji zapalczej oraz kompozycji pirotechnicznej, które palą się małym płomieniem lub bez płomienia, ale z intensywnym wydzieleniem ciepła;
(b) zapałki bezpieczne są to zapałki, które mogą być zapalane tylko przez potarcie o odpowiednio przygotowaną powierzchnię, umieszczone w sposób zwarty w pudełkach, kartonikach lub książeczkach;
(c) zapałki "zawsze zapalne" są to zapałki, które można zapalać przez potarcie o twardą powierzchnię;
(d) zapałki woskowane Vesta są to zapałki, które można zapalać przez potarcie o odpowiednio przygotowaną lub twardą powierzchnię.
295 Akumulatory nie muszą być indywidualnie oznakowane napisami i nalepkami, jeżeli takie oznakowanie umieszczane jest na palecie.
296 Niniejsze pozycje stosuje się do sprzętu ratowniczego, takiego jak tratwy ratunkowe, indywidualne środki ratownicze i samonapompowujące się zjeżdżalnie. Numer UN 2990 stosuje się do sprzętu samonapompowującego się, a numer UN 3072 - do sprzętu nie napompowującego się samoczynnie. Sprzęt ratowniczy może zawierać:
(a) urządzenia sygnałowe (klasa 1), w tym flary sygnalizacyjne dymne i oświetlające, zapakowane w opakowania zapobiegające ich przypadkowemu zadziałaniu;
(b) wyłącznie w przypadku UN 2990 - naboje i urządzenia uruchamiające podklasy 1.4, grupy zgodności S, które mogą być stosowane w mechanizmach samonapompowujących pod warunkiem, że masa materiału wybuchowego na jedną sztukę sprzętu ratowniczego nie przekracza 3,2 g;
(c) gazy sprężone klasy 2, grupy A lub O, zgodnie z 2.2.2.1.3;
(d) akumulatory (klasa 8) i baterie litowe (klasa 9);
(e) zestawy pierwszej pomocy lub zestawy naprawcze, zawierające małe ilości towarów niebezpiecznych (tzn.: materiałów klas 3, 4.1, 5.2, 8 lub 9); lub
(f) "zapałki zawsze zapalne" zapakowane w opakowania zapobiegające ich przypadkowemu zapaleniu.
298 Roztwory o temperaturze zapłonu 61°C lub niższej wymagają oznakowania nalepką zgodną z wzorem nr 3.
300 Mączka rybna lub odpady rybne nie powinny być ładowane, jeżeli ich temperatura podczas załadunku jest wyższa niż 35°C lub przekracza o 5°C temperaturę otoczenia.
302 Wyraz "JEDNOSTKA" występujący w prawidłowej nazwie przewozowej oznacza:
pojazd;
kontener; lub
cysternę.
Zagazowane pojazdy, kontenery i cysterny podlegają wyłącznie przepisom podanym pod 5.5.2.
303 Klasyfikacja tych naczyń (UN 2037) powinna być dokonywana na podstawie właściwości zawartych w nich gazów, zgodnie z przepisami podanymi pod 2.2.2.
304 Akumulatory, suche, zawierające żrący elektrolit, który nie wypływa na zewnątrz w przypadku, jeżeli obudowa akumulatora uległa uszkodzeniu, nie podlega przepisom ADR pod warunkiem, że akumulatory są zapakowane bezpiecznie i są zabezpieczone przed zwarciem. Akumulatory, o których mowa, to np.: alkaliczno-manganowe, cynkowo-węglowe, niklowo-wodorek metalu i niklowo-kadmowe.
305 Materiały te w stężeniach nie większych niż 50 mg/kg nie podlegają przepisom ADR.
306 Pozycja ta może być użyta tylko do materiału niewykazującego właściwości wybuchowych klasy 1 podczas badania zgodnie z testami serii 1 i 2 dla materiałów klasy 1 (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część I).
307 Pozycja ta może być użyta tylko do jednorodnych mieszanin zawierających jako główny składnik azotan amonowy, w ramach następujących ograniczeń składu mieszaniny:
(a) nie mniej niż 90% azotanu amonowego zawierającego nie więcej niż 0,2% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel z możliwym dodatkiem materiału, który jest nieorganiczny i obojętny w stosunku do azotanu amonowego; lub
(b) mniej niż 90%, ale więcej niż 70% azotanu amonowego z innymi materiałami nieorganicznymi lub więcej niż 80%, ale mniej niż 90% azotanu amonowego zmieszanego z węglanem wapniowym lub dolomitem i z nie więcej niż 0,4% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel; lub
(c) nawozy azotowe na bazie azotanu amonowego zawierające mieszaniny azotanu amonowego w stężeniach większych niż 45%, ale nie większych niż 70% i siarczanu amonowego oraz nie więcej niż 0,4% wszystkich palnych materiałów organicznych w przeliczeniu na węgiel, przy czym suma składu procentowego mieszaniny azotanu amonowego i siarczanu amonowego jest większa niż 70%.
309 Pozycja ta ma zastosowanie do nieuczulonych emulsji, zawiesin i żelów składających się głównie z azotanu amonowego i paliwa, przeznaczonych do produkcji materiałów wybuchowych kruszących typu E w drodze dalszego przetworzenia poprzedzającego ich użycie. Mieszaniny takie mają z reguły następujący skład: 60 - 85% azotanu amonowego; 5 - 30% wody; 2 - 8% paliwa; 0,5 - 4% środka emulgującego lub zagęszczającego; 0 - 10% rozpuszczalnych środków tłumiących ogień i dodatków umożliwiających śledzenie. Część azotanu amonowego może być zastąpiona innymi solami nieorganicznymi. Materiały te powinny przejść badanie serii 8 według "Podręcznika badań i kryteriów", część I, rozdział 18.
310 Wymagania w zakresie badań podane w podrozdziale 38.3 "Podręcznika badań i kryteriów" nie mają zastosowania do serii produkcyjnych zawierających nie więcej niż 100 ogniw lub akumulatorów, lub prototypów ogniw lub akumulatorów przewożonych w celu ich zbadania, jeżeli:
(a) ogniwa i akumulatory przewożone są w opakowaniach zewnętrznych w postaci bębnów metalowych, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki, albo skrzyń metalowych, z tworzywa sztucznego lub drewnianych, jeżeli opakowania te spełniają wymagania na poziomie I grupy pakowania; oraz
(b) każde ogniwo i akumulator zapakowane są osobno w opakowanie wewnętrzne obłożone niepalnym i nieprzewodzącym materiałem wyściełającym i umieszczone w opakowaniu zewnętrznym.
311 Materiały nie powinny być przewożone pod tą pozycją, jeżeli nie zostały dopuszczone przez właściwa władzę na podstawie wyników odpowiednich badań zgodnie z częścią I "Podręcznika badań i kryteriów". Opakowania powinny zapewniać, że zawartość procentowa rozcieńczalnika nie spadnie poniżej poziomu zatwierdzonego przez właściwą władzę na okres przewozu.
313 Materiały i mieszaniny spełniające kryteria klasy 8, powinny być zaopatrzone w dodatkową nalepkę ostrzegawczą zgodną ze wzorem numer 8 (patrz 5.2.2.2.2).
314 (a) Materiały te są podatne na rozkład egzotermiczny w podwyższonych temperaturach. Rozkład może być inicjowany przez ciepło lub zanieczyszczenia (np. sproszkowane metale (żelazo, mangan, kobalt, magnez) oraz ich związki);
(b) Podczas trwania, materiały te powinny być osłonięte przed nasłonecznieniem, wszystkimi źródłami ciepła i powinny być umieszczane w miejscach dobrze wentylowanych.
315 Niniejsza pozycja nie powinna być używana do materiałów klasy 6.1, które spełniają kryteria toksyczności inhalacyjnej odpowiadające I grupie pakowania opisane pod 2.2.61.1.8.
316 Niniejsza pozycja ma zastosowanie tylko do podchlorynu wapniowego suchego lub uwodnionego, jeżeli jest przewożony w postaci nierozsypujących się tabletek.
317 Określenie "Rozszczepialny-wyłączony" ma zastosowanie tylko do sztuk przesyłki zgodnych z 6.4.11.2.
318 Dla celów dokumentacyjnych, prawidłowa nazwa przewozowa powinna być uzupełniona nazwą techniczną (patrz 3.1.2.8). Jeżeli przewożone materiały zakaźne są nieznane, ale są podejrzane, że spełniają kryteria pozwalające włączyć je do kategorii A i zaliczyć do UN 2814 lub UN 2900, to określenie "materiały zakaźne podejrzane o przynależność do kategorii A" powinno być ukazane w dokumencie przewozowym w nawiasach, następujących po prawidłowej nazwie przewozowej.
319 Niniejsza pozycja ma zastosowanie do materiału ludzkiego lub zwierzęcego włącznie, ale nie ogranicza się do wydalin, wydzielin, krwi i ich składników, tkanek i płynów tkankowych, oraz części ciała przewożonych do takich celów jak badania, diagnostyka, działalność śledcza, leczenie chorób lub profilaktyka. Materiały zapakowane i sztuki przesyłki, które są oznakowane zgodnie z instrukcją pakowania P650 nie podlegają żadnym innym przepisom ADR.
320 Zostało zaplanowane, że niniejsza pozycja będzie skreślona z ADR od 1 stycznia 2007. Niezależnie od 2.1.2, w okresie przejściowym, może być używana niniejsza pozycja lub odpowiednia pozycja ogólna.
321 Ten układ magazynujący powinien być zawsze uważany jako zawierający wodór.
500 Nitrogliceryna, w roztworze alkoholowym zawierającym więcej niż 1%, ale nie więcej niż 5% nitrogliceryny, zapakowana zgodnie z instrukcją pakowania P300, jest materiałem klasy 3 o numerze UN 3064.
501 Odnośnie do stopionego naftalenu, patrz UN 2304.
502 Tworzywa sztuczne, na bazie nitrocelulozy, samonagrzewające się, i.n.o. oraz odpad celuloidowy, są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 2006 i UN 2002.
503 Odnośnie do stopionego fosforu białego lub żółtego, patrz UN 2447.
504 Siarczek potasowy, uwodniony, zawierający więcej niż 30% wody krystalizacyjnej, siarczek sodowy uwodniony, zawierający więcej niż 30% wody krystalizacyjnej i wodorosiarczek sodowy, zawierający więcej niż 25% wody krystalizacyjnej, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 1847, UN 1849 i UN 2949.
505 Amidek magnezowy jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2004.
506 Metale ziem alkalicznych i stopy metali ziem alkalicznych w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Magnez lub stopy magnezu zawierające więcej niż 50% magnezu w postaci granulek, wiórów lub taśm, są materiałami klasy 4.1 o numerze UN 1869.
507 Fosforek glinowy, pestycyd, z dodatkami hamującymi wydzielanie gazów palnych i trujących, jest materiałem klasy 6.1 o numerze UN 3048.
508 Wodorek tytanowy i wodorek cyrkonowy są materiałami klasy 4.1, odpowiednio o numerach UN 1871 i UN 1437. Borowodorek glinowy jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2870.
509 Chloryn w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1908
510 Kwas chromowy w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1755.
511 Azotan rtęciowy, azotan rtęciawy i azotan talowy, są materiałami klasy 6.1, odpowiednio o numerach UN 1625, UN 1627 i UN 2727. Stały azotan torowy, azotan uranylowy sześciowodny w roztworze i stały azotan uranylowy, są materiałami klasy 7.
512 Ciekły pięciochlorek antymonu, pięciochlorek antymonu w roztworze, pięciofluorek antymonu i trójchlorek antymonu, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 1730, UN 1731, UN 1732 i UN 1733.
513 UN 0224 azydek barowy, suchy lub zwilżony mniej niż 50% masowymi wody, jest materiałem klasy 1. UN 1571 azydek barowy, zwilżony, zawierający co najmniej 50% masowych wody, jest materiałem klasy 4.1. UN 1854 stopy baru, piroforyczne, są materiałami klasy 4.2. UN 1445 chloran barowy, stały, UN 1446 azotan barowy, UN 1447 nadchloran barowy, stały, UN 1448 nadmanganian barowy, UN 1449 nadtlenek barowy, UN 2719 bromian barowy, UN 2741 podchloryn barowy zawierający więcej niż 22% chloru aktywnego, UN 3405 chloran barowy, w roztworze i UN 3406 nadchloran barowy, w roztworze, są materiałami klasy 5.1. UN 1565 cyjanek barowy i UN 1884 tlenek baru są materiałami klasy 6.1.
514 Azotan berylowy jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 2464.
515 Mieszaniny chloropikryny i bromku metylu oraz chloropikryny i chlorku metylu są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1581 i UN 1582.
516 Mieszanina chlorku metylu i chlorku metylenu jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1912.
517 UN 1690 fluorek sodowy, stały, UN 1812 fluorek potasowy, stały, UN 2505 fluorek amonowy, UN 2674 fluorokrzemian sodowy, UN 2856 fluorokrzemiany, i.n.o., UN 3415 fluorek sodowy, w roztworze i UN 3422 fluorek potasowy, w roztworze, są materiałami klasy 6.1.
518 Bezwodny trójtlenek chromu jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 1463.
519 Bromowodór w postaci gazowej jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1048.
520 Chlorowodór w postaci gazowej jest materiałem klasy 2 o numerze UN 1050.
521 Chloryny i podchloryny stałe są materiałami klasy 5.1.
522 Kwas nadchlorowy w roztworze wodnym, zawierającym więcej niż 50%, ale nie więcej niż 72% masowych kwasu, jest materiałem klasy 5.1 o numerze UN 1873. Roztwory kwasu nadchlorowego zawierające więcej niż 72% masowych kwasu, albo mieszaniny kwasu nadchlorowego z cieczami innymi niż woda, nie są dopuszczone do przewozu.
523 Bezwodny siarczek potasowy i bezwodny siarczek sodowy oraz ich wodziany zawierające mniej niż 30% wody krystalizacyjnej, a także wodorosiarczek sodowy zawierający mniej niż 25% wody krystalizacyjnej, są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 1382, UN 1385 i UN 2318.
524 Gotowe wyroby cyrkonowe o grubości więcej niż 18 mikronów są materiałami klasy 4.1 o numerze UN 2858.
525 Roztwory cyjanków nieorganicznych o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 30%, powinny być zaliczane do I grupy pakowania, roztwory o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 3% i nie wyższej niż 30%, do II grupy pakowania, a roztwory o całkowitej zawartości jonów cyjankowych powyżej 0,3% i nie wyższej niż 3%, do III grupy pakowania.
526 Celuloid jest materiałem klasy 4.1 UN 2000.
528 Włókna nitrocelulozowe lub włókna impregnowane słabo znitrowaną celulozą, nieulegające samonagrzewaniu, są przedmiotami klasy 4.1 o numerze UN 1353.
529 Piorunian rtęciowy, zwilżony, zawierający więcej niż 20% masowych wody lub mieszaniny alkoholu i wody, jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0135. Chlorek rtęciowy (kalomel) jest materiałem klasy 9 o numerze UN 3077.
530 Hydrazyna w roztworze wodnym zawierającym nie więcej niż 37% masowych hydrazyny jest materiałem klasy 6.1 o numerze UN 3293.
531 Roztwory zawierające więcej niż 55% nitrocelulozy, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, o dowolnej zawartości azotu lub nie więcej niż 55% nitrocelulozy o zawartości azotu więcej niż 12,6% masowych (w suchej masie), są materiałami klasy 1 (patrz UN 0340 lub UN 0342) lub klasy 4.1.
532 Roztwór amoniaku zawierający więcej niż 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku jest materiałem klasy 8 o numerze UN 2672.
533 Palne roztwory formaldehydu są materiałami klasy 3 o numerze UN 1198. Niepalne roztwory formaldehydu, zawierające poniżej 25% formaldehydu, nie podlegają przepisom ADR.
534 Pomimo, że w niektórych warunkach klimatycznych benzyna może mieć prężność par w temperaturze 50°C wyższą niż 110 kPa (1,10 bara), ale nie wyższą niż 150 kPa (1,50 bara), to jest ona nadal uważana za materiał charakteryzujący się prężnością par w temperaturze 50°C nie wyższą niż 110 kPa (1,10 bara).
535 UN 1469 azotan ołowiawy, UN 1470 nadchloran ołowiu, stały i UN 3408 nadchloran ołowiu, w roztworze, są materiałami klasy 5.1.
536 Odnośnie do stałego naftalenu, patrz UN 1334.
537 Trójchlorek tytanu w mieszaninie nie piroforycznej jest materiałem klasy 8 o numerze UN 2869.
538 Odnośnie do siarki (w stanie stałym), patrz UN 1350.
539 Izocyjaniany w roztworze o temperaturze zapłonu powyżej 23 °C są materiałami klasy 6.1.
540 Hafn, tytan i cyrkon, sproszkowane, zawierające co najmniej 25% wody, są materiałami klasy 4.1, odpowiednio o numerach UN 1326, UN 1352 i UN 1358.
541 Mieszaniny nitrocelulozy o niższej niż podana zawartości wody, alkoholu lub plastyfikatora, są materiałami klasy 1.
542 Pozycja ta obejmuje talk zawierający tremolit lub aktynolit.
543 Amoniak w postaci gazu, roztwór zawierający więcej niż 50% amoniaku i roztwór zawierającym więcej niż 35%, ale nie więcej niż 50% amoniaku, są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1005, UN 3318 i UN 2073. Amoniak w roztworze zawierającym nie więcej niż 10% amoniaku nie podlega przepisom ADR.
544 Dwumetyloamina, etyloamina, metyloamina i trójmetylamina, są materiałami klasy 2, odpowiednio o numerach UN 1032, UN 1036, UN 1061 i UN 1083.
545 Siarczek dwupikrylu, zwilżony, zawierający poniżej 10% masowych wody, jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0401.
546 Cyrkon, suchy, w postaci blach, taśm lub spirali, o grubości mniejszej niż 18 mm, jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2009. Cyrkon, suchy, w postaci blach, taśm lub spirali, o grubości ponad 254 mm, nie podlega przepisom ADR.
547 Maneb lub preparaty manebu w postaci podatnej na samonagrzewanie są materiałami klasy 4.2, odpowiednio o numerach UN 2210 i UN 2210.
548 Chlorosilany, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
549 Chlorosilany o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 3. Chlorosilany o temperaturze zapłonu powyżej 23°C, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, są materiałami klasy 8.
550 Cer w płytach, sztabach lub prętach, jest materiałem klasy 4.1 o numerze UN 1333.
551 Roztwory tych izocyjanianów, o temperaturze zapłonu poniżej 23°C, są materiałami klasy 3.
552 Metale i stopy metali sproszkowane lub w innej palnej postaci, podatne na samozapalenie, są materiałami klasy 4.2. Metale i stopy metali sproszkowane lub w innej palnej postaci, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
553 Podczas badania laboratoryjnego takich mieszanin nadtlenku wodoru i kwasu nadoctowego (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, rozdział 20) nie powinny one detonować w stanie kawitacji, ulegać deflagracji oraz wykazywać jakichkolwiek efektów podczas ogrzewania pod zamknięciem i skłonności do wybuchu. Formulacja powinna być stabilna termicznie (temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu dla sztuki przesyłki o masie 50kg powinna wynosić co najmniej 60°C), a do odczulania powinna być użyta ciecz zdolna do jednorodnego mieszania się z kwasem nadoctowym. Formulacje niespełniające tych kryteriów są uważane za materiały klasy 5.2 (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, rozdział 20.4.3(g)).
554 Wodorki metali, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3. Borowodorek glinu lub borowodorek glinu w urządzeniach jest materiałem klasy 4.2 o numerze UN 2870.
555 Nietrujące pyły i proszki metali, w postaci nie podatnej na samozapalenie, które w zetknięciu z wodą wydzielają gazy palne, są materiałami klasy 4.3.
556 Związki metaloorganiczne i ich roztwory, które ulegają samozapaleniu, są materiałami klasy 4.2. Palne roztwory związków metaloorganicznych w stężeniach, w których w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych w niebezpiecznych ilościach i nie ulegają samozapaleniu, są materiałami klasy 3.
557 Pyły lub proszki metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2.
558 Metale i stopy metali w postaci piroforycznej są materiałami klasy 4.2. Metale i stopy metali, które w zetknięciu z wodą nie wydzielają gazów palnych, i nie są piroforyczne i nie ulegają samonagrzewaniu, ale ulegają łatwo zapaleniu, są materiałami klasy 4.1.
559 Mieszaniny podchlorynu z solą amonową nie są dopuszczone do przewozu. Podchloryn w roztworze jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1791.
560 Materiał o podwyższonej temperaturze, ciekły, i.n.o. (w tym stopione metale, stopione sole, itp.), mający temperaturę równą lub wyższą od 100°C, ale niższą od swojej temperatury zapłonu, jeżeli się nią charakteryzuje, jest materiałem klasy 9 o numerze UN 3257.
561 Chloromrówczany o dominujących właściwościach żrących są materiałami klasy 8.
562 Związki metaloorganiczne samozapalne są materiałami klasy 4.2. Palne związki metaloorganiczne, reagujące z wodą, są materiałami klasy 4.3.
563 Kwas selenowy jest materiałem klasy 8 o numerze UN 1905.
564 Tlenochlorek wanadu, czterochlorek wanadu i trójchlorek wanadu, są materiałami klasy 8, odpowiednio o numerach UN 2443, UN 2444 i UN 2475.
565 Do tej pozycji powinny być zaklasyfikowane bliżej nie określone odpady pochodzące z leczenia medycznego ludzi, leczenia weterynaryjnego zwierząt lub z badań biologicznych, co do których istnieje znikome prawdopodobieństwo występowania w nich materiałów zakaźnych klasy 6.2. Odkażone odpady medyczne lub odpady powstałe w wyniku badań biologicznych, które zawierały materiały zakaźne, nie podlegają wymaganiom klasy 6.2.
566 UN 2030 hydrazyna w roztworze wodnym, zawierającym więcej niż 37% masowych hydrazyny, jest materiałem klasy 8.
567 Mieszaniny zawierające więcej niż 21% objętościowych tlenu powinny być klasyfikowane jako utleniające.
568 Azydek barowy o zawartości wody poniżej podanej wartości jest materiałem klasy 1 o numerze UN 0224.
569-579 (Zarezerwowane)
580 Pojazdy-cysterny oraz pojazdy specjalne i pojazdy specjalnie wyposażone, przeznaczone do przewozu luzem, powinny być zaopatrzone na obu bokach i z tyłu w znak podany pod 5.3.3. Kontenery-cysterny, cysterny przenośne oraz kontenery specjalne i specjalnie wyposażone, przeznaczone do przewozu luzem, powinny być zaopatrzone w takie same znaki na obu bokach oraz z przodu i z tyłu.
581 Pozycja ta obejmuje mieszaniny metyloacetylenu i propadienu z węglowodorami, które określone jako:
mieszanina P1, zawierają nie więcej niż 63% objętościowych metyloacetylenu i propadienu oraz nie więcej niż 24% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 wynosi co najmniej 14% objętościowych; a określone jako:
mieszanina P2, zawierają nie więcej niż 48% objętościowych metyloacetylenu i propadienu oraz nie więcej niż 50% objętościowych propanu i propylenu, przy czym zawartość procentowa węglowodorów nasyconych C4 wynosi co najmniej 5% objętościowych; oraz
mieszaniny propadienu z 1% do 4% metyloacetylenu
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), określenia "Mieszanina P1" lub "Mieszanina P2" mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne.
582 Pozycja ta obejmuje między innymi mieszaniny gazów oznaczone literą R...., które określone jako:
mieszanina F1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,3 MPa (13 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorofluorometan (1,30 kg/l);
mieszanina F2, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,9 MPa (19 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż dwuchlorodwufluorometan (1,21 kg/l);
mieszanina F3, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 3 MPa (30 barów) oraz gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż chlorodwufluorometan (1,09 kg/l).
UWAGA: Trójchlorofluorometan (gaz chłodniczy R11), 1,1,2-trójchloro-1,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R113), 1,1,1-trójchloro-2,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R113a), 1-chloro-1,2,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R133) i 1-chloro-1,1,2-trójfluoroetan (gaz chłodniczy R133b) nie są materiałami klasy 2. Mogą być jednak wprowadzane do składu mieszanin F1 do F3.
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), określenia "Mieszanina F1", "Mieszanina F2" lub "Mieszanina F2" mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne.
583 Pozycja ta obejmuje między innymi mieszaniny, które określone jako:
mieszanina A, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,525 kg/l;
mieszanina A01, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,516 kg/l;
mieszanina A02, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,505 kg/l;
mieszanina A0, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 1,6 MPa (16 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,495 kg/l;
mieszanina A1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,1 MPa (21 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,485 kg/l;
mieszanina B1, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,3 MPa (23 bary) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,474 kg/l;
mieszanina B2, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,463 kg/l;
mieszanina B, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 2,6 MPa (26 barów) i gęstość w temperaturze 50 °C nie mniejszą niż 0,450 kg/l;
mieszanina C, mają prężność par w temperaturze 70°C nie większą niż 3,1 MPa (31 barów) i gęstość w temperaturze 50°C nie mniejszą niż 0,440 kg/l.
W celu spełnienia wymagań dotyczących dokumentu przewozowego (5.4.1.1), następujące określenia mogą być stosowane odpowiednio jako nazwy techniczne:
- "Mieszanina A" lub "Butan";
- "Mieszanina A01" lub "Butan";
- "Mieszanina A02" lub "Butan";
- "Mieszanina A0" lub "Butan";
- "Mieszanina A1";
- "Mieszanina B1";
- "Mieszanina B2";
- "Mieszanina B";
- "Mieszanina C" lub "Propan".
W przypadku przewozu w cysternach nazwy handlowe "butan" lub "propan" mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.
584 Gaz ten nie podlega przepisom ADR, jeżeli:
- jest w stanie gazowym;
- zawiera nie więcej niż 0,5% powietrza;
- znajduje się w metalowych kapsułkach (sodorach, sparkletach) bez uszkodzeń mogących osłabić ich wytrzymałość;
- zamknięcia kapsułek są szczelne;
- kapsułka nie zawiera więcej niż 25 g gazu;
- kapsułka nie zawiera więcej niż 0,75 g gazu na 1 cm3 jej pojemności.
585 Cynober nie podlega przepisom ADR.
586 Sproszkowany hafn, tytan i cyrkon powinien zawierać widoczny nadmiar wody. Sproszkowany i zwilżony hafn, tytan i cyrkon wytwarzany mechanicznie, o rozmiarach cząstek co najmniej 53 mm lub wytwarzany chemicznie, o rozmiarach cząstek co najmniej 840 mm, nie podlega przepisom ADR.
587 Stearynian barowy i tytanian barowy nie podlegają przepisom ADR.
588 Stałe, uwodnione postacie bromku glinowego i chlorku glinowego nie podlegają przepisom ADR.
589 Suche mieszaniny podchlorynu wapniowego, zawierające nie więcej niż 10% chloru aktywnego, nie podlegją przepisom ADR.
590 Chlorek żelazowy sześciowodny nie podlega przepisom ADR.
591 Siarczan ołowiawy zawierający nie więcej niż 3% wolnego kwasu, nie podlega przepisom ADR.
592 Nieoczyszczone próżne opakowania (łącznie z próżnymi DPPL i dużymi opakowaniami), próżne pojazdy-cysterny, próżne cysterny odejmowalne, próżne cysterny przenośne, próżne kontenery-cysterny i próżne małe kontenery, które zawierały ten materiał, nie podlegają przepisom ADR.
593 Jeżeli gaz ten jest przeznaczony do chłodzenia, np. próbek medycznych lub biologicznych i znajduje się w naczyniach o podwójnych ściankach spełniających przepisy instrukcji pakowania P203 (k) podane pod 4.1.4.1, to nie podlega on przepisom ADR.
594 Następujące przedmioty, wyprodukowane i napełnione zgodnie z przepisami obowiązującymi w kraju producenta i zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne, nie podlegają przepisom ADR:
- UN 1044 gaśnice, pod warunkiem, że są one zabezpieczone przed przypadkowym rozładowaniem;
- UN 3164 przedmioty ciśnieniowe pneumatyczne lub hydrauliczne, zaprojektowane w taki sposób, aby wytrzymywały naprężenia większe niż powodowane przez ciśnienie wewnętrzne gazu, poprzez zastosowanie elementów odciążających, odpowiednią wytrzymałość wewnętrzną lub konstrukcję.
596 Pigmenty kadmowe, takie jak: siarczki kadmu, sulfoseleniny kadmu i sole kadmowe wyższych kwasów tłuszczowych (np. stearynian kadmu), nie podlegają przepisom ADR.
597 Roztwory kwasu octowego zawierające nie więcej niż 10% masowych kwasu, nie podlegają przepisom ADR.
598 Następujące przedmioty nie podlegają przepisom ADR:
(a) akumulatory nowe, jeżeli:
- są zamocowane w taki sposób, że nie mogą zsunąć się, upaść lub ulec uszkodzeniu;
- są umieszczone w urządzeniach przewozowych, o ile nie są odpowiednio spiętrzone, np. na paletach;
- nie mają pozostałości materiałów kwaśnych lub alkalicznych na zewnętrznych powierzchniach;
- są zabezpieczone przed zwarciem.
(b) akumulatory zużyte, jeżeli:
- ich obudowy nie są uszkodzone;
- są zamocowane w taki sposób, np. poprzez spiętrzenie na paletach; aby nie mogła wyciekać ich zawartość oraz aby nie mogły zsunąć się, upaść lub ulec uszkodzeniu;
- nie mają pozostałości materiałów kwaśnych lub alkalicznych na zewnętrznych powierzchniach;
- są zabezpieczone przed zwarciem.
Określenie "Akumulatory zużyte" oznacza akumulatory przewożone w celu recyklingu po zakończeniu ich normalnego użytkowania.
599 Gotowe wyroby przemysłowe lub przyrządy zawierające nie więcej niż 1 kg rtęci, nie podlegają przepisom ADR.
600 Stopiony i zestalony pięciotlenek wanadu nie podlega przepisom ADR.
601 Konfekcjonowane produkty farmaceutyczne, np. kosmetyki, leki i środki lecznicze, które są materiałami wyprodukowanymi i zapakowanymi w opakowania przeznaczone do sprzedaży detalicznej lub do dystrybucji na potrzeby indywidualne lub gospodarstw domowych, nie podlegają przepisom ADR.
602 Siarczki fosforu, które zawierają wolny żółty lub biały fosfór, nie są dopuszczone do przewozu.
603 Cyjanowodór nieodpowiadający określeniom podanym dla UN 1051 lub UN 1614, nie jest dopuszczony do przewozu. Cyjanowodór zawierający mniej niż 3% wody uważa się za stabilny, jeżeli wartość pH wynosi 2,5 ± 0,5 a ciecz jest klarowna i bezbarwna.
604 Bromian amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny bromianu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
605 Chloran amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny chloranu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu..
606 Chloryn amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny chlorynu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
607 Mieszaniny azotanu potasowego i azotynu sodowego z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
608 Nadmanganian amonowy, jego roztwory wodne oraz mieszaniny nadmanganianu z solą amonową, nie są dopuszczone do przewozu.
609 Czteronitrometan mający palne zanieczyszczenia nie jest dopuszczony do przewozu.
610 Jeżeli materiał ten zawiera więcej niż 45% cyjanowodoru, to nie jest on dopuszczony do przewozu.
611 Jeżeli azotan amonowy zawierający więcej niż 0,2% materiałów palnych (łącznie z materiałami organicznymi w przeliczeniu na węgiel) nie jest składnikiem materiału lub przedmiotu klasy 1, to nie jest on dopuszczony do przewozu.
612 (Zarezerwowany)
613 Kwas chlorowy zawierający więcej niż 10% kwasu oraz mieszaniny kwasu chlorowego z cieczą inną niż woda, nie są dopuszczone do przewozu.
614 2,3,7,8-czterochlorodwubenzo-p-dioksyna (TCDD) w stężeniach uważanych za silnie trujące zgodnie z kryteriami podanymi pod 2.2.61.1, nie jest dopuszczona do przewozu.
615 (Zarezerwowany)
616 Materiały zawierające więcej niż 40% ciekłych estrów azotanowych, powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie na wypacanie określone pod 2.3.1.
617 Poza typem określonego materiału wybuchowego, na sztuce przesyłki i w dokumencie przewozowym powinna być podana jego nazwa handlowa.
618 Stężenie tlenu w fazie gazowej w naczyniach zawierających butadien-1,2, nie powinno przekraczać 50 ml/m3.
619-622 (Zarezerwowane)
623 UN 1829 trójtlenek siarki powinien być stabilizowany. Trójtlenek siarki, o czystości co najmniej 99,95%, może być przewożony bez inhibitora w cysternach pod warunkiem, że jego temperatura jest utrzymywana na poziomie 32,5°C lub wyższym. W przypadku przewozu tego materiału bez inhibitora w cysternie, w temperaturze nie niższej niż 32,5°C, w dokumencie przewozowym powinna być umieszczona wzmianka "Przewóz materiału w temperaturze nie niższej niż 32,5°C".
625 Sztuki przesyłki zawierające te przedmioty powinny być zaopatrzone w następujący wyraźny napis: "UN 1950 AEROZOLE"
626-627 (Zarezerwowane)
632 Gaz ten uważany jest za samozapalny (piroforyczny).
633 Sztuki przesyłki i małe kontenery zawierające ten materiał powinny być zaopatrzone w następujący napis: "Trzymać z dala od źródeł zapłonu".
Napis ten powinien być podany w języku urzędowym kraju nadania, a ponadto - jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim, niemieckim - w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte pomiędzy krajami, których dotyczą operacje transportowe nie stanowią inaczej.
634 Sztuki przesyłki zawierające materiały przewożone w ciekłym azocie, powinny być dodatkowo zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 2.2.
635 Sztuki przesyłki zawierające te przedmioty nie muszą być zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 9, o ile nie są one całkowicie zasłonięte opakowaniem, klatką lub w inny sposób uniemożliwiający ich identyfikację.
636 (a) Zużyte ogniwa i akumulatory litowe, gromadzone w miejscach zbiórki odpadów i nadawane do przewozu do miejsc utylizacji razem z innymi nielitowymi ogniwami lub akumulatorami lub samodzielnie, nie podlegają innym przepisom ADR, jeżeli spełnione są następujące warunki:
(i) masa brutto każdego ogniwa lub akumulatora litowego nie przekracza 250 g;
(ii) spełnione są przepisy instrukcji pakowania P903b (2);
(b) ogniwa znajdujące się w urządzeniach nie powinny być podatne na rozładowanie podczas przewozu do takiego stopnia, że napięcie w obwodzie otwartym spadnie poniżej 2 woltów lub poniżej dwóch trzecich napięcia nierozładowanego ogniwa, w zależności od tego, która z tych dwóch wartości jest mniejsza;
(c) sztuki przesyłki zawierające zużyte ogniwa lub akumulatory w nieoznakowanych opakowaniach, powinny być zaopatrzone w napis: "Zużyte ogniwa litowe".
637 Za drobnoustroje zmienione genetycznie uważa się te, które nie są niebezpieczne dla ludzi i zwierząt, ale które mogą powodować zmiany u zwierząt, roślin, w materiałach mikrobiologicznych i w ekosystemach w sposób, który nie może być uznany za naturalny. Drobnoustroje zmienione genetycznie, które dopuszczone są do uwalniania się w środowisku1 nie podlegają przepisom klasy 9. Żywe zwierzęta kręgowe lub bezkręgowe nie powinny być używane w celu przewożenia drobnoustrojów zmienionych genetycznie zaklasyfikowanych do tego numeru UN, jeżeli materiały te mogą być przewożone w inny sposób. W przypadku przewozu pod tym numerem UN materiałów szybko psujących się, powinny być podane odpowiednie informacje dotyczące wymaganej temperatury, np. "Utrzymywać w temperaturze +2°/+4°C", "Przewozić w stanie zamrożonym" lub "Nie zamrażać".
638 Są to materiały podobne do materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.1.19).
639 Patrz 2.2.2.3, kod klasyfikacyjny 2F, UN 1965, UWAGA 2.
640 Ze względu na zróżnicowane charakterystyki fizyczne i techniczne podane w kolumnie (2) Tabeli A działu 3.2, materiałom należącym do tej samej grupy pakowania przypisano różne kody cystern ADR.
Wyłącznie w przypadku przewozu w cysternach ADR, w celu wskazania charakterystyki fizycznej i technicznej przewożonego produktu, informacje wymagane w dokumencie przewozowym powinny być uzupełnione następującym zapisem:
"Przepis szczególny 640X", gdzie w miejsce "X" należy wpisać dużą literę podaną po numerze przepisu szczególnego 640 w kolumnie (6) Tabeli A w dziale 3.2.
Powyższy zapis może być pominięty w przypadku przewozu w cysternie spełniającej najostrzejsze wymagania określone dla materiałów należących do danego numeru UN i danej grupy pakowania.
642 Pozycja ta, pochodząca z "Modelowych Przepisów ONZ", nie powinna być używana do przewozu nawozowych roztworów amoniakalnych zawierających wolny amoniak, o ile nie jest to dopuszczone na podstawie 1.1.4.2.
643 Mieszaniny asfaltów z kruszywem nie podlegają przepisom klasy 9.
644 Materiał ten dopuszczony jest do przewozu pod warunkiem, że:
- pH 10% roztworu wodnego przewożonego materiału zawarte jest w przedziale od 5 do 7;
- roztwór nie zawiera więcej niż 0,2% materiału palnego lub związków chloru w takich ilościach, że zawartość chloru jest większa niż 0,02 %.
645 Kod klasyfikacyjny podany w kolumnie (3b) tabeli A w dziale 3.2 powinien być użyty jedynie za zgodą właściwej władzy Państwa-Strony Umowy ADR, wydaną przed przewozem.
646 Węgiel wytwarzany w procesie aktywacji parą wodną nie podlega przepisom ADR.
647 Przewóz octu winnego i kwasu octowego zawierających nie więcej niż 25% masowych czystego kwasu podlega jedynie następującym wymaganiom:
(a) opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być wykonane ze stali nierdzewnej lub tworzywa sztucznego, które są trwale odporne na działanie korodujące octu winnego / octu spożywczego;
(b) opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny podlegać oględzinom wykonywanym przez ich właściciela co najmniej raz w roku. Wyniki tych oględzin powinny być zapisane i przechowywane co najmniej przez rok. Uszkodzone opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny nie powinny być napełniane;
(c) opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być napełniane w taki sposób, aby produkt nie był rozlewany na ich zewnętrzną powierzchnię i aby nie utrzymywały się na tej powierzchni żadne jego pozostałości;
(d) uszczelki i zamknięcia powinny być odporne na octu winnego / octu spożywczego. Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, oraz cysterny powinny być zamknięte hermetycznie przez osobę odpowiedzialną za pakowanie lub napełnianie, w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie doszło do żadnego wycieku;
(e) dopuszcza się stosowanie opakowań kombinowanych zawierających opakowania wewnętrzne wykonane ze szkła lub z tworzywa sztucznego (patrz instrukcja pakowania P001 podana pod 4.1.4.1), które spełniają ogólne warunki pakowania podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2, 4.1.1.4, 4.1.1.5, 4.1.1.6, 4.1.1.7 i 4.1.1.8;
Pozostałe przepisy ADR nie mają zastosowania.
648 Przedmioty zaimpregnowane tym pestycydem, takie jak płytki tekturowe, paski papierowe, kulki bawełniane, folie z tworzywa sztucznego, w pułapkach zamkniętych hermetycznie, nie podlegają przepisom ADR.
649 Dla potrzeb określenia temperatury początku wrzenia, jak podano pod 2.2.3.1.3 dla I grupy pakowania, odpowiednią jest metoda badania zgodna z normą ASTM D86-012.
Materiały, którym za pomocą tej metody oznaczono temperaturę początku wrzenia powyżej 35°C, są materiałami II grupy pakowania i powinny być zaklasyfikowane zgodnie z odpowiednią pozycją dla tej grupy pakowania.
650 Odpady zawierające pozostałości opakowań oraz zestalone lub ciekłe pozostałości farb mogą być przewożone na warunkach II grupy pakowania. W uzupełnieniu przepisów mających zastosowanie do UN1263 II grupy pakowania, odpady te mogą być również pakowane i przewożone na następujących warunkach:
(a) odpady mogą być pakowane zgodnie z instrukcją pakowania P002 podaną pod 4.1.4.1 lub zgodnie z instrukcją pakowania IBC06 podaną pod 4.1.4.2;
(b) odpady mogą być pakowane w DPPL elastyczne typów 13H3, 13H4 i 13H5 umieszczone w opakowaniach zbiorczych o pełnych ścianach;
(c) badanie opakowań i DPPL określonych pod (a) i (b) może być przeprowadzone zgodnie z odpowiednimi wymaganiami działów 6.1 lub 6.5 - dla materiałów stałych, na poziomie II grupy pakowania.
Badania powinny być przeprowadzone na opakowaniach i DPPL, napełnionych reprezentatywną próbką odpadów, przygotowanych jak do przewozu;
(d) dopuszcza się przewóz luzem w pojazdach krytych opończą, kontenerach zamkniętych lub dużych kontenerach krytych opończą, o ile pojazdy te i kontenery mają pełne ściany. Skrzynia pojazdu i kontener powinny być szczelne lub uszczelnione, np. poprzez zastosowanie odpowiedniej i dostatecznie wytrzymałej wykładziny wewnętrznej;
(e) jeżeli odpad przewożony jest na warunkach określonych w niniejszym przepisie szczególnym, to powinien być on opisany w dokumencie przewozowym zgodnie z 5.4.1.1.3 w następujący sposób: "ODPAD, UN1263 FARBA, 3, II".
651 Przepis szczególny V2 (1) ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy zawartość netto materiałów wybuchowych jest większa niż 3.000 kg (4.000 kg w przypadku jednostki transportowej zawierającej przyczepę).
_________
1 Patrz w szczególności Część C Dyrektywy 2001/18/EC Parlamentu Europejskiego oraz Rady dotycząca zamierzonego uwolnienia do środowiska organizmów zmienionych genetycznie, uchylająca Dyrektywę Rady 90/220/EEC (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 106, z dnia 17 kwietnia 2001r., str 8-14), określająca procedury dopuszczenia dla Wspólnot Europejskich.
2 Znormalizowana Metoda Badania Destylacji Produktów Naftowych pod Ciśnieniem Atmosferycznym, opublikowana we wrześniu 2001 przez ASTM International, 100 Barr Harbor Drive, Po Box C700, West Conshohocken, PA 19428-2959, United States.
Dział 3.4
WYŁĄCZENIA DOTYCZĄCE TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH PAKOWANYCH W ILOŚCIACH OGRANICZONYCH
3.4.1 Przepisy ogólne
3.4.1.1 Opakowania używane zgodnie z 3.4.3 do 3.4.6 poniżej, powinny spełniać jedynie przepisy ogólne podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2 i 4.1.1.4 do 4.1.1.8.
3.4.1.2 Maksymalna masa brutto opakowania kombinowanego nie powinna przekraczać 30 kg, a dla tac obciąganych folią termokurczliwą lub rozciągliwą nie powinna przekraczać 20 kg.
UWAGA: Powyższe ograniczenie masy dla opakowań kombinowanych nie ma zastosowania w odniesieniu do kodu LQ5.
3.4.1.3 Z zastrzeżeniem ograniczeń maksymalnych podanych pod 3.4.1.2 i ograniczeń indywidualnych podanych w tabeli 3.4.6, towary niebezpieczne mogą być pakowane razem z innymi materiałami lub przedmiotami pod warunkiem, że w przypadku wycieku nie będą reagowały ze sobą niebezpiecznie.
3.4.2 Kod "LQ0" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że w odniesieniu do tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania wyłączenia spod odpowiednich przepisów załączników A i B, przewidziane dla opakowanych, ograniczonych ilości materiałów niebezpiecznych, o ile w wymienionych załącznikach nie postanowiono inaczej.
3.4.3 Jeżeli w niniejszym dziale nie postanowiono inaczej, to kod "LQ1" lub "LQ2" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że do przewozu tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a) przestrzegane są przepisy podane pod 3.4.5 (a) do (c), przy czym, dla potrzeb tych przepisów, przedmioty uważa się za opakowania wewnętrzne; oraz
(b) opakowania wewnętrzne spełniają wymagania podane pod 6.2.1.2 i 6.2.4.1 do 6.2.4.3.
3.4.4 Jeżeli w niniejszym rozdziale nie postanowiono inaczej, to kod "LQ3" podany dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznacza, że do przewozu tego materiału lub przedmiotu nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a) w przypadku przewozu materiału w opakowaniach kombinowanych, użyte zostały następujące opakowania zewnętrzne:
- bębny stalowe lub aluminiowe z wiekiem zdejmowanym;
- kanistry stalowe lub aluminiowe z wiekiem zdejmowanym;
- bębny ze sklejki lub z tektury;
- bębny lub kanistry z tworzywa sztucznego z wiekiem zdejmowanym; lub
- skrzynie drewniane, ze sklejki, z materiałów drewnopodobnych, z tektury, z tworzywa sztucznego, stalowe lub aluminiowe;
spełniające odpowiednie wymagania konstrukcyjne podane pod 6.1.4;
(b) nie zostały przekroczone maksymalne ilości netto na opakowanie wewnętrzne wskazane w kolumnach (2) lub (4) tabeli 3.4.6 oraz maksymalne ilości netto na sztukę przesyłki wskazane w kolumnach (3) lub (5) tej tabeli;
(c) każda sztuka przesyłki oznakowana jest w sposób widoczny i trwały:
(i) numerem rozpoznawczym zawartego w niej towaru, podanym w kolumnie (1) tabeli A w dziale 3.2, poprzedzonym literami "UN"; lub
(ii) w przypadku towarów o różnych numerach rozpoznawczych umieszczonych w tej samej sztuce przesyłki:
- numerami rozpoznawczymi zawartych w niej towarów, poprzedzonymi literami "UN", lub
- literami "LQ"1.
Oznakowanie to powinno być naniesione wewnątrz rombu, o długości boku co najmniej 100 mm, z obrzeżem zaznaczonym linią. Grubość linii obrzeża rombu powinna wynosić co najmniej 2 mm, a wysokość numeru UN co najmniej 6 mm. Jeżeli w sztuce przesyłki znajdują się materiały zaliczone do różnych numerów UN, to romb powinien być wystarczająco duży, aby pomieścić każdy z tych numerów. Jeżeli jest to uzasadnione wielkością sztuki przesyłki, to podane wymiary mogą być zmniejszone, pod warunkiem, że oznakowanie pozostanie dobrze widoczne.
_________
1 Litery "LQ" są skrótem od słów angielskich "Limited Quantities" (ilości ograniczone). Litery "LQ" nie są dozwolone przez Kod IMDG lub Instrukcje Techniczne ICAO.
3.4.5 Jeżeli w niniejszym dziale nie postanowiono inaczej, to kody "LQ4" do "LQ19" oraz "LQ22" do "LQ28" podane dla danego towaru w kolumnie (7) tabeli A w dziale 3.2 oznaczają, że do przewozu tego towaru nie mają zastosowania przepisy innych działów ADR pod warunkiem, że:
(a) towar jest przewożony:
- w opakowaniach kombinowanych odpowiadających wymaganiom podanym pod 3.4.4 (a), lub
- w opakowaniach wewnętrznych metalowych lub z tworzywa sztucznego, które nie są podatne na pęknięcie lub łatwe przebicie, umieszczonych na tacach obciągniętych folią termokurczliwą lub rozciągliwą;
(b) nie zostały przekroczone maksymalne ilości netto na opakowanie wewnętrzne wskazane w kolumnach (2) lub (4) tabeli 3.4.6 oraz maksymalne ilości netto na sztukę przesyłki wskazane w kolumnach (3) lub (5) tej tabeli;
(c) każda sztuka przesyłki oznakowana jest w sposób widoczny i trwały zgodnie z przepisami podanymi pod 3.4.4 (c).
3.4.6 Tabela
| | Opakowania kombinowane a | Opakowania wewnętrzne umieszczone na tacach obciągniętych folią termokurczliwą a lub rozciągliwą |
| Kod | Ilość maksymalna na opakowanie wewnętrzne | Maksymalna masa brutto (kg) i zawartości (l) na sztukę przesyłki b | Ilość maksymalna na opakowanie wewnętrzne | Maksymalna masa brutto (kg) i zawartości (l) na sztukę przesyłki b |
| (1) | (2) | (3) | (4) | (5) |
| LQ 0 | Brak wyłączenia na warunkach podanych pod 3.4.2. |
| LQ 1 | 120ml | | 120ml | |
| LQ 2 | 1 l | | 1 l | |
| LQ 3 c | 500ml | 1 l | niedozwolone | niedozwolone |
| LQ 4 | 3 l | | 1 l | |
| LQ 5 | 5 l | nieograniczona | 1 l | |
| LQ 6 c | 5 l | | 1 l | |
| LQ 7 c | 5 l | | 5 l | |
| LQ 8 | 3 kg | | 500 g | |
| LQ 9 | 6 kg | | 3 kg | |
| LQ 10 | 500 ml | | 500 ml | |
| LQ 11 | 500 g | | 500 g | |
| LQ 12 | 1 kg | | 1 kg | |
| LQ 13 | 1 l | | 1 l | |
| LQ 14 | 25 ml | | 25 ml | |
| LQ 15 | 100 g | | 100 g | |
| LQ 16 | 125 ml | | 125 ml | |
| LQ 17 | 500 ml | 2 l | 100 ml | 2 l |
| LQ 18 | 1 kg | 4 kg | 500 g | 4 kg |
| LQ 19 | 3 l | | 1 l | |
| LQ 20 | Zarezerwowane | Zarezerwowane | Zarezerwowane | Zarezerwowane |
| LQ 21 | Zarezerwowane | Zarezerwowane | Zarezerwowane | Zarezerwowane |
| LQ 22 | 1 l | | 500 ml | |
| LQ 23 | 3 kg | | 1 kg | |
| LQ 24 | 6 kg | | 2 kg | |
| LQ 25 d | 1 kg | | 1 kg | |
| LQ 26 d | 500 ml | 2 l | 500 ml | 2 l |
| LQ 27 | 6 kg | 24 kg | 6 kg | 20 kg |
| LQ 28 | 3 l | 12 l | 3 l | 12 l i 20 kg |
a Patrz 3.4.1.2
b Patrz 3.4.1.3
c W przypadku mieszanin jednorodnych klasy 3 zawierających wodę, wymienione ilości odnoszą się tylko do materiałów klasy 3 zawartych w tych mieszaninach.
d Odnośnie do numerów UN 2315, 3151, 3152 i 3432, jeżeli przewożone są w urządzeniach, ilości w opakowaniu wewnętrznym nie powinny przekraczać ilości w pojedynczym urządzeniu. Urządzenie powinno być przewożone w szczelnym opakowaniu a całkowita sztuka przesyłki powinna być zgodna z 3.4.4 (c). Do przewozu urządzeń nie powinny być używane tace obciągane folią termokurczliwą.
3.4.7 Opakowania zbiorcze zawierające sztuki przesyłki spełniające wymagania podane pod 3.4.3, 3.4.4 lub 3.4.5 powinny być oznakowane zgodnie z 3.4.4 (c) z uwzględnieniem każdego towaru niebezpiecznego znajdującego się w opakowaniu zbiorczym, z wyjątkiem przypadków, gdy oznakowanie odnoszące się do wszystkich towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym pozostaje widoczne.
CZĘŚĆ 4
PRZEPISY DOTYCZĄCE STOSOWANIA OPAKOWAŃ I CYSTERN
Dział 4.1
STOSOWANIE OPAKOWAŃ, W TYM DUŻYCH POJEMNIKÓW DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL) ORAZ DUŻYCH OPAKOWAŃ
4.1.1 Przepisy ogólne dotyczące pakowania towarów niebezpiecznych do opakowań, w tym do DPPL i dużych opakowań
UWAGA: Przepisy ogólne zawarte w niniejszym rozdziale mają zastosowanie do pakowania towarów klas 2, 6.2 i 7 wyłącznie w zakresie podanym pod 4.1.8.2 (klasa 6.2), 4.1.9.1.5 (klasa 7) oraz w odpowiednich instrukcjach pakowania podanych pod 4.1.4 (instrukcje pakowania P201 i P202 dla klasy 2 oraz P620, P621, P650, IBC620 i LP621 dla klasy 6.2).
4.1.1.1 Materiały niebezpieczne powinny być pakowane w opakowania dobrej jakości, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, które powinny być wystarczająco mocne, aby wytrzymywały wstrząsy oraz czynności ładunkowe występujące normalnie podczas przewozu. Czynności te obejmują przemieszczanie pomiędzy jednostkami transportowymi i pomiędzy jednostkami transportowymi a magazynami, jak również każde zdjęcie z palety lub wyjęcie z opakowania zbiorczego w celu dalszego przenoszenia ręcznego lub mechanicznego. Opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, powinny być wykonane i zamykane w taki sposób, aby w stanie gotowym do przewozu uniemożliwiały jakikolwiek ubytek ich zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek wibracji, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia (wynikających na przykład ze zmiany wysokości). Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, powinny być zamknięte zgodnie z instrukcją dostarczoną przez producenta. Podczas przewozu, na zewnętrznych częściach opakowania, DPPL i dużego opakowania nie powinny znajdować się żadne niebezpieczne pozostałości materiału. Przepisy te stosuje się odpowiednio do opakowań nowych, wtórnych, regenerowanych lub przerobionych oraz nowych, wtórnych, regenerowanych lub przerobionych DPPL i nowych lub wtórnych dużych opakowań.
4.1.1.2 Części opakowań, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, które stykają się z materiałami niebezpiecznymi:
(a) nie powinny być podatne na oddziaływanie tych materiałów mogące powodować ich zniszczenie lub znaczne osłabienie; oraz
(b) nie powinny powodować zjawisk niebezpiecznych, np. oddziaływać katalitycznie na te materiały lub reagować z nimi.
W razie potrzeby, części opakowań powinny być pokryte odpowiednią wykładziną lub poddane odpowiedniej obróbce.
UWAGA: Dla określenia zgodności chemicznej opakowań z tworzywa sztucznego, łącznie z DPPL, wykonanych z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, patrz 4.1.1.19.
4.1.1.3 O ile inne przepisy ADR nie stanowią inaczej, każde opakowanie, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, z wyjątkiem opakowań wewnętrznych, powinno być zgodne z typem konstrukcji zbadanym z wynikiem pozytywnym, zgodnie z odpowiednimi wymaganiami podanymi pod 6.1.5, 6.3.2, 6.5.4 lub 6.6.5. Opakowania, dla których takie badanie nie jest wymagane, wymienione są pod 6.1.1.3.
4.1.1.4 Jeżeli opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, napełniane są cieczami, to należy pozostawiać wolną przestrzeń gwarantującą, że w wyniku zwiększenia objętości cieczy pod wpływem temperatury, która może wystąpić podczas przewozu, nie wystąpi ubytek cieczy, ani trwałe odkształcenie opakowania. O ile nie ustalono wymagań szczególnych, to należy przyjąć, że w temperaturze 55°C ciecz nie powinna wypełniać całkowicie opakowania. Jednakże w przypadku DPPL, należy pozostawić taką przestrzeń, aby ładunek o średniej temperaturze 50°C zajmował najwyżej 98% pojemności wodnej DPPL. Jeżeli przepisy odnoszące się do konkretnej klasy nie stanowią inaczej, to maksymalny stopień napełnienia w temperaturze 15°C powinien być określony następująco:
(a)
| Temperatura wrzenia (początku wrzenia) materiału w °C | < 60 | ł 60 < 100 | ł 100 < 200 | ł 200 < 300 | ł 300 |
| Stopień napełnienia opakowania w % | 90 | 92 | 94 | 96 | 98 |
lub
(b) Stopień napełnienia
pojemności opakowania.
We wzorze tym α oznacza średni współczynnik rozszerzalności objętościowej cieczy w temperaturze pomiędzy 15°C i 50°C, tj. przy maksymalnej różnicy temperatury 35°C.
oblicza się
ze wzoru 
,
gdzie d15 i d50 oznaczają gęstości względne1 cieczy w temperaturze 15°C i 50°C, a tF - średnią temperaturę cieczy w czasie napełniania.
_________
1 Określenie "gęstość względna" (d), używane w niniejszym dziale, uważa się za synonim "ciężaru właściwego".
4.1.1.5 Opakowania wewnętrzne powinny być umieszczane w opakowaniach zewnętrznych w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu uniknąć ich rozbicia, przedziurawienia lub przedostania się ich zawartości do opakowania zewnętrznego. Opakowania wewnętrzne łatwo ulegające rozbiciu lub przedziurawieniu, takie jak opakowania szklane, porcelanowe, kamionkowe, z niektórych tworzyw sztucznych, itp., powinny być zabezpieczone w opakowaniu zewnętrznym odpowiednim materiałem wypełniającym. Wydostanie się zawartości nie powinno znacząco pogarszać właściwości ochronnych materiału wypełniającego lub opakowania zewnętrznego.
4.1.1.6 Materiały niebezpieczne nie powinny być pakowane ze sobą lub z innymi materiałami do tego samego opakowania zewnętrznego lub do dużego opakowania, jeżeli reagują ze sobą niebezpiecznie i wywołują:
(a) spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;
(b) wydzielanie gazów palnych, duszących, utleniających lub trujących;
(c) tworzenie substancji żrących; lub
(d) tworzenie substancji niestabilnych.
UWAGA: W odniesieniu do przepisów szczególnych dotyczących pakowania razem, patrz 4.1.10.
4.1.1.7 Zamknięcia opakowań zawierających materiały zwilżone lub rozcieńczone powinny zapewniać, że zawartość cieczy (wody, rozpuszczalnika lub flegmatyzatora) podczas przewozu nie zmniejszyła się poniżej dopuszczalnych granic.
4.1.1.7.1 Jeżeli DPPL wyposażony jest w dwa lub więcej układy zamknięć zamontowanych jeden za drugim, to w pierwszej kolejności powinien być zamknięty układ znajdujący się bliżej przewożonego materiału.
4.1.1.8 Materiały ciekłe mogą być nalewane tylko do takich opakowań wewnętrznych, które są dostatecznie odporne na ciśnienie wewnętrzne mogące wystąpić w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli w opakowaniu może wystąpić wzrost ciśnienia na skutek wydzielania się gazu z zawartości (z powodu wzrostu temperatury lub z innych przyczyn), to opakowanie, w tym DPPL, powinno być wyposażone w urządzenie odpowietrzające. Urządzenie odpowietrzające powinno być zamontowane w przypadku, gdy niebezpieczny wzrost ciśnienia może wystąpić w wyniku normalnego rozkładu materiałów. Wydzielane gazy nie powinny stwarzać zagrożenia wynikającego z ich toksyczności, palności, wydzielonej ilości, itp. Urządzenie odpowietrzające powinno być wykonane w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu w przypadku, gdy opakowanie, w tym DPPL, znajduje się w pozycji przewidzianej do przewozu, uniemożliwiało wyciek cieczy lub wnikanie do wewnątrz obcych materiałów.
UWAGA: W transporcie lotniczym odpowietrzanie sztuk przesyłki nie jest dozwolone.
4.1.1.9 Opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, nowe, przerobione lub wtórne, albo opakowania regenerowane lub wyremontowane DPPL, regularnie konserwowane, powinny przejść z wynikiem pozytywnym odpowiednie badania określone pod 6.1.5, 6.3.2, 6.5.4 lub 6.6.5. Przed napełnieniem i nadaniem do przewozu, każde opakowanie, w tym DPPL i duże opakowanie, powinno być sprawdzone i uznane za wolne od korozji, zanieczyszczenia lub innych uszkodzeń, a każdy DPPL powinien być sprawdzony w zakresie prawidłowego działania wyposażenia obsługowego. Każde opakowanie wykazujące oznaki zmniejszenia wytrzymałości w porównaniu z zatwierdzonym typem konstrukcji nie powinno być dłużej używane, albo powinno być poddane renowacji w takim zakresie, aby przeszło z wynikiem pozytywnym badania przewidziane dla danego typu konstrukcji. Każdy DPPL, regularnie konserwowany, wykazujący oznaki zmniejszenia wytrzymałości w porównaniu z zatwierdzonym typem konstrukcji nie powinien być dłużej używany, albo powinien być wyremontowany w takim zakresie, aby przeszedł z wynikiem pozytywnym badania przewidziane dla danego typu konstrukcji.
4.1.1.10 Materiały ciekłe powinny być nalewane tylko do opakowań, w tym w DPPL, które są dostatecznie odporne na ciśnienie wewnętrzne mogące wystąpić w normalnych warunkach przewozu. Opakowania i DPPL, na których podana jest wartość ciśnienia próbnego, określona odpowiednio pod 6.1.3.1(d) i 6.5.2.2.1, powinny być napełniane tylko materiałem ciekłym o takiej prężności par, że:
(a) całkowite ciśnienie manometryczne w opakowaniu lub DPPL (tzn. prężność par materiału napełniającego plus ciśnienie cząstkowe powietrza lub innych gazów obojętnych minus 100 kPa) w temperaturze 55°C, określone na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia zgodnie z 4.1.1.4 i temperatury napełniania 15°C, nie powinno przekraczać 2/3 podanego ciśnienia próbnego, lub
(b) w temperaturze 50°C powinna być ona niższa od 4/7 sumy podanego ciśnienia próbnego plus 100 kPa; lub
(c) w temperaturze 55°C powinna być ona niższa od 2/3 sumy podanego ciśnienia próbnego plus 100 kPa.
DPPL metalowe, przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych, nie powinny być stosowane do przewozu materiałów ciekłych o prężności par większej niż 110 kPa (1,1 bara) w temperaturze 50°C lub 130 kPa (1,3 bara) w temperaturze 55°C.
PRZYKŁADOWE WARTOŚCI CIŚNIENIA PRÓBNEGO, OBLICZONE WEDŁUG 4.1.1.10 (c), NANOSZONEGO NA OPAKOWANIA, ŁĄCZNIE Z DPPL
| UN | Nazwa | Klasa | Grupa pakowania | Vp55 (kPa) | Vp55 x 1,5 (kPa) | (Vp55 x 1,5) minus 100 (kPa) | Wymagane minimalne ciśnienie próbne według 6.1.5.5.4(c) (kPa) | Minimalne ciśnienie próbne (nadciśnienie) do naniesienia na opakowanie (kPa) |
| 2056 | czterowodorofuran | 3 | II | 70 | 105 | 5 | 100 | 100 |
| 2247 | n-dekan | 3 | III | 1,4 | 2,1 | -97,9 | 100 | 100 |
| 1593 | dwuchlorometan | 6.1 | III | 164 | 246 | 146 | 146 | 150 |
| 1155 | eter dwuetylowy | 3 | I | 199 | 299 | 199 | 199 | 250 |
UWAGA 1: Prężność par w temperaturze 55°C (Vp55) dla czystych materiałów ciekłych można zwykle uzyskać z tablic naukowych.
UWAGA 2: Tabela odnosi się tylko do 4.1.1.10(c), co oznacza, że naniesiona wartość ciśnienia próbnego powinna przewyższać 1,5 razy prężność par w temperaturze 55°C pomniejszoną o 100 kPa. Jeżeli np. ciśnienie próbne dla n-dekanu jest określone zgodnie z 6.1.5.5.4(a), to minimalna wartość naniesionego ciśnienia próbnego może być niższa.
UWAGA 3: Odnośnie do UN 1155 eteru dwuetylowego, wymagane minimalne ciśnienie próbne, zgodnie z 6.1.5.5.5, wynosi 250 kPa.
4.1.1.11 Próżne opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, które zawierały materiał niebezpieczny, podlegają tym samym wymaganiom co opakowania napełnione, o ile nie zastosowano odpowiednich środków w celu zlikwidowania wszystkich zagrożeń.
4.1.1.12 Wszystkie opakowania, w tym DPPL, przeznaczone do materiałów ciekłych powinny przejść z wynikiem pozytywnym odpowiednie badanie szczelności podane pod 6.1.5.4.3 oraz powinny odpowiadać stosownym poziomom badań wskazanych dla różnych typów DPPL podanym pod 6.5.4.7:
(a) przed pierwszym użyciem do przewozu;
(b) po przerobieniu lub renowacji, przed powtórnym użyciem do przewozu;
(c) po naprawie lub przerobieniu jakiegokolwiek DPPL, przed ponownym użyciem go do przewozu.
Dla potrzeb takich badań opakowanie lub DPPL nie musi być wyposażone w zamknięcia.
Naczynia wewnętrzne opakowań złożonych lub DPPL mogą być badane bez opakowań zewnętrznych, pod warunkiem, że nie wpłynie to na wyniki badań. Badanie to nie jest wymagane dla:
- opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych lub dużych opakowań;
- naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka) oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii); oraz
- opakowań metalowych lekkich oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii).
4.1.1.13 Opakowania, w tym DPPL, stosowane do materiałów stałych, które mogą przejść w stan ciekły w temperaturze przewidywanej podczas przewozu, powinny również zapewniać utrzymanie zawartości w przypadku, gdy znajduje się ona w stanie ciekłym.
4.1.1.14 Opakowania, w tym DPPL, stosowane do materiałów sproszkowanych lub granulowanych, powinny być pyłoszczelne albo powinny być wyposażone w wykładzinę pyłoszczelną.
4.1.1.15 W odniesieniu do bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz DPPL złożonych z naczyniami wewnętrznymi z tworzywa sztucznego, o ile właściwa władza nie postanowi inaczej, dozwolony okres ich używania do przewozu materiałów niebezpiecznych powinien wynosić pięć lat, z wyjątkiem przypadków, gdy ustalono okres krótszy ze względu na właściwości materiału przeznaczonego do przewozu.
4.1.1.16 Opakowania oraz DPPL, oznakowane zgodnie z 6.1.3, 6.2.5.8, 6.2.5.9, 6.3.1, 6.5.2 lub 6.6.3, ale dopuszczone przez państwo, które nie jest Umawiającą się Stroną ADR, mogą być stosowane do przewozu na warunkach ADR.
4.1.1.17 Materiały wybuchowe, samoreaktywne i nadtlenki organiczne
Jeżeli przepis szczególny ADR nie stanowi inaczej, to opakowania, w tym DPPL i duże opakowania, używane do materiałów lub przedmiotów klasy 1, materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2, powinny spełniać przepisy określone dla średniego poziomu zagrożenia (II grupa pakowania).
4.1.1.18 Używanie opakowań awaryjnych
4.1.1.18.1 Uszkodzone, wadliwe, cieknące lub nieodpowiadające wymaganiom sztuki przesyłki, albo towary niebezpieczne, które wysypały się lub wyciekły, mogą być przewożone w opakowaniach awaryjnych wskazanych pod 6.1.5.1.11. Można również stosować do tego celu większe opakowania odpowiedniego typu oraz o odpowiedniej charakterystyce eksploatacyjnej, pod warunkiem spełnienia wymagań podanych pod 4.1.1.18.2.
4.1.1.18.2 W celu przeciwdziałania nadmiernemu przemieszczaniu się sztuk przesyłki wewnątrz opakowania awaryjnego należy przedsięwziąć odpowiednie środki. Jeżeli opakowanie awaryjne zawiera materiały ciekłe, to należy dodać do nich wystarczającą ilość obojętnego materiału chłonnego, aby uniemożliwić występowanie wolnej cieczy.
4.1.1.19 Sprawdzanie zgodności chemicznej opakowań z tworzyw sztucznych, w tym DPPL, przez porównanie materiałów napełniających z cieczami wzorcowymi.
4.1.1.19.1 Wprowadzenie
Odnośnienie do opakowań z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, wymienionych pod 6.1.5.2.6, oraz DPPL z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, wymienionych pod 6.5.4.3.5, zgodność chemiczna z materiałami napełniającymi może być potwierdzona poprzez porównanie z cieczami wzorcowymi według procedur, zawartych pod 4.1.1.19.3 do 4.1.1.19.5 oraz w tabeli 4.1.1.19.6, zawierającej listę porównawczą, pod warunkiem, że prototypy były badane zgodnie z 6.1.5 lub 6.5.4 przy użyciu tych cieczy wzorcowych, biorąc pod uwagę 6.1.6 oraz spełnienie warunków podanych pod 4.1.1.19.2. Jeżeli porównanie, zgodnie z niniejszym podrozdziałem, nie jest możliwe, to zgodność chemiczna powinna być potwierdzona przez zbadanie prototypu według 6.1.5.2.5 lub przez badania laboratoryjne według 6.1.5.2.7 dla opakowań, oraz według 6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.6 dla DPPL.
UWAGA: Bez względu na wymagania niniejszego podrozdziału zastosowanie opakowań, w tym DPPL, do określonych materiałów, podlega ograniczeniom wynikającym z tabeli A w dziale 3.2 i w instrukcjach pakowania w dziale 4.1.
4.1.1.19.2 Warunki
Gęstość względna materiałów napełniających nie powinna być większa od gęstości materiałów użytych w celu określenia wysokości w badaniach na swobodny spadek, przeprowadzonych z wynikiem pozytywnym, według 6.1.5.3.4 lub 6.5.4.1.3, oraz określenia masy zastosowanej w badaniach na nacisk przy spiętrzaniu, przeprowadzonych z wynikiem pozytywnym według 6.1.5.3.4 lub, gdy jest to konieczne, z porównawczą(ymi) cieczą(ami) wzorcową(ymi) według 6.5.4.6. Prężność par materiałów napełniających w 50°C lub 55°C, nie powinna być większa od ciśnienia zastosowanego do określenia wewnętrznego ciśnienia próbnego (hydraulicznego) w badaniu przeprowadzonym z wynikiem pozytywnym według 6.1.5.5.4 lub 6.5.4.8.4.2 z porównawczą(ymi) cieczą(ami) wzorcową(ymi). W przypadku, gdy towary napełniające są porównywalne ze cieczami wzorcowymi złożonymi, to odpowiednie wartości materiałów napełniających nie powinny być większe od wartości minimalnych spośród zastosowanych wysokości w badanich na swobodny spadek, masy przyjętej w badaniach na nacisk przy spiętrzaniu oraz ciśnienia w wewnętrznych próbach ciśnieniowych.
Przykład: UN 1736 chlorek benzoilu porównywalny jest z cieczami wzorcowymi złożonymi "Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający". Jego prężność par w temperaturze 50° C wynosi 0,34 kPa, a gęstość względna w przybliżeniu 1,2. Badania prototypów bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego, przeprowadzane są często na minimalnym wymaganym poziomie badań. W praktyce oznacza to, że badanie wytrzymałości na nacisk przy spiętrzaniu przeprowadzane jest zwykle z obciążeniem odpowiadającym jedynie gęstości względnej 1,0 dla "Mieszaniny węglowodorów" i gęstości względnej 1,2 dla "Roztworu zwilżającego" (patrz definicja cieczy wzorcowych pod 6.1.6). W rezultacie zgodność chemiczna określona na podstawie badania prototypu nie mogłaby być potwierdzona dla chlorku benzoilu z powodu nieadekwatnego poziomu badań prototypu z zastosowaniem cieczy wzorcowej "mieszanina węglowodorów". (Uwzględniając fakt, że w większości przypadków ciśnienie wewnętrzne zastosowane w próbie hydraulicznej jest nie mniejsze niż 100 kPa, to poziom badań podany pod 4.1.1.10 powinien uwzględniać także prężność par chlorku benzoilu).
W procedurze porównawczej powinny być uwzględnione wszystkie składniki materiału napełniającego, który może być roztworem, mieszaniną lub preparatem, takim jak środki zwilżające w detergentach i środkach dezynfekujących, bez względu na to czy są niebezpieczne czy też nie.
4.1.1.19.3 Procedury porównawcze
Zaliczenie materiałów napełniających do materiałów lub grup materiałów wymienionych w tabeli pod 4.1.1.19.6, powinno odbywać się według następujących kroków (patrz także algorytm na rys. 4.1.1.19.1):
(a) klasyfikacja materiałów napełniających zgodnie z procedurami i kryteriami części 2 (określenie numeru UN i grupy pakowania);
(b) po dokonaniu klasyfikacji należy odnaleźć numer UN w kolumnie (1) w tabeli 4.1.1.19.6;
(c) potem wybrać kolumnę odpowiadającą kryteriom grupy pakowania, stężeniu, temperaturze zapłonu, obecności składnika nie niebezpiecznego itp., uwzględniając informacje podane w kolumnach (2a), (2b) i (4) listy porównawczej, jeżeli występuje tam więcej niż jedna pozycja dla tego konkretnego numeru UN;
jeżeli jest to niemożliwe, zgodność chemiczna powinna być zweryfikowana według 6.1.5.2.5 lub 6.1.5.2.7 dla opakowań, oraz według.6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.6. dla DPPL, (jednakże dla roztworów wodnych patrz 4.1.1.19.4);
(d) jeżeli numer UN i grupa pakowania materiału napełniającego, określone zgodnie z (a), nie są włączone do listy porównawczej, to zgodność chemiczna powinna być ustalona według 6.1.5.2.5 lub 6.1.5.2.7 dla opakowań oraz według 6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.6 dla DPPL;
(e) jeżeli jest to wskazane w kolumnie (5) wybranego wiersza mają zastosowanie "Zasady pozycji grupowych" opisane pod 4.1.1.19.5,;
(f) zgodność chemiczna materiałów napełniających może być uznana za zweryfikowaną według 4.1.1.19.1 i 4.1.1.19.2, jeżeli jest porównywalna z cieczą wzorcową lub cieczami wzorcowymi złożonymi podanymi w kolumnie (5) a typ konstrukcji jest zatwierdzony dla tej/tych cieczy wzorcowej(ych).
Rys. 4.1.1.19.1: Algorytm porównywania materiałów napełniających z cieczami wzorcowymi
4.1.1.19.4 Roztwory wodne
Roztwory wodne materiałów i grup materiałów porównywalnych z określoną(ymi) cieczą(ami) wzorcową(ymi) według 4.1.1.19.3 mogą być również porównywane do tej (tych) cieczy wzorcowej(ych) pod warunkiem spełnienia następujących warunków:
(a) roztwór wodny może być zaliczony do tego samego numeru UN co materiał, według zasad określonych pod 2.1.3.3, oraz
(b) roztwór wodny nie jest wyraźnie określony nazwą inną niż na liście porównawczej pod 4.1.1.19.6, oraz
(c) nic zachodzi reakcja chemiczna pomiędzy materiałem niebezpiecznym a roztworem wodnym.
Przykład: Roztwory wodne UN 1120 tert-butanolu:
- tert-butanol chemicznie czysty zaliczony jest na liście porównawczej do cieczy wzorcowej " kwas octowy "
- roztwory wodne tert-butanolu mogą być sklasyfikowane do pozycji UN 1120 BUTANOLE zgodnie z 2.1.3.3, ponieważ roztwory wodne tert-butanolu nie różnią się od pozycji materiałów czytstych pod względem klasy, grupy pakowania i stanu fizycznego. Pozycja "1120 BUTANOLE" nie jest wyraźnie ograniczona do materiałów czystych, a roztwory wodne tych materiałów nie są określone nazwą własną, inną niż w tabeli A w dziale 3.2, jak również na liście porównawczej.
- UN 1120 BUTANOLE nie reagują z wodą w normalnych warunkach przewozu.
Wynika z tego, że roztwór wodny UN 1120 tert-butanolu może być zaliczony do cieczy wzorcowej "kwas octowy".
4.1.1.19.5 Zasada pozycji grupowych
Odnośnie do porównania materiałów napełniających, dla których "zasada pozycji grupowych" wskazana jest w kolumnie (5), powinny być spełnione następujące warunki i podjęte niżej wymienione kroki (patrz także algorytm na rys. 4.1.1.19.2):
(a) procedury porównawcze dla każdego składnika niebezpiecznego roztworu, mieszaniny lub preparatu przeprowadza się zgodnie z 4.1.1.19.3, uwzględniając warunki podane pod 4.1.1.19.2. W przypadku pozycji ogólnych składniki mogą być pominięte pod warunkiem, że nie powodują uszkodzenia polietylenu o wysokiej gęstości (np. pigmenty stałe zaliczane do UN 1263 FARBA lub MATERIAŁ POKREWNY DO FARBY);
(b) roztwór, mieszanina lub preparat nie może być porównywana z cieczą wzorcową, jeżeli:
(i) numer UN i grupa pakowania jednego lub więcej składników niebezpiecznych nie występują na liście porównawczej; lub
(ii) "Zasada pozycji grupowych" podana jest w kolumnie (5) listy porównawczej dla jednego lub więcej składników; lub
(iii) kod klasyfikacyjny jednego lub więcej składników niebezpiecznych różni się od kodu roztworu, mieszaniny lub preparatu (za wyjątkiem UN 2059 NITROCELULOZA W ROZTWORZE, ZAPALNA).
(c) jeżeli wszystkie składniki niebezpieczne umieszczone są na liście porównawczej, a ich kody klasyfikacyjne są zgodne z kodami ich roztworów, mieszanin lub preparatów oraz wszystkie składniki niebezpieczne porównywalne są z tymi samymi cieczami wzorcowymi lub cieczami wzorcowymi złożonymi podanymi w kolumnie (5), to ich zgodność chemiczna, uwzględniając przepisy podane pod 4.1.1.19 i 4.1.1.19.2, może być uznana za zweryfikowaną;
(d) jeżeli wszystkie składniki niebezpieczne umieszczone są na liście porównawczej, a ich kody klasyfikacyjne są zgodne z kodami klasyfikacyjnymi roztworu, mieszaniny lub preparatu oraz wszystkie składniki niebezpieczne porównywalne są z tymi samymi cieczami wzorcowymi lub cieczami wzorcowymi złożonymi podanymi w kolumnie (5), to ich zgodność chemiczna, z uwzględnieniem przepisów podanych pod 4.1.1.19.1 i 4.1.1.19.2, może być uznana za zweryfikowaną dla następującej kombinacji cieczy wzorcowych:
(i) woda/kwas azotowy 55%; z wyłączeniem kwasów nieorganicznych o kodzie klasyfikacyjnym C1, które zaliczone są do cieczy wzorcowej "woda";
(ii) woda/roztwór zwilżający;
(iii) woda/kwas octowy;
(iv) woda/mieszanina węglowodorów
(v) woda/octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający
(e) zgodność chemiczna objęta tą zasadą nie jest uważana za sprawdzoną dla innych cieczy wzorcowych złożonych niż wyszczególnione w (d) i dla wszystkich przypadków wymienionych pod (b). W takich przypadkach zgodność chemiczna powinna być sprawdzona innymi sposobami (patrz 4.1.1.19.3 (d))
Przykład 1: Mieszanina UN 1940 KWAS TIOGLIKOLOWY (50%) i UN 2531 KWAS METAKRYLOWY, STABILIZOWANY (50%); klasyfikacja mieszaniny: UN 3265 MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.
- oba numery UN składników i numer UN mieszaniny podane są na liście porównawczej;
- zarówno oba składniki, jak i mieszanina mają ten sam kod klasyfikacyjny: C3;
- UN 1940 KWAS TIOGLIKOLOWY porównywalny jest z cieczą wzorcową "kwas octowy", a UN 2531 KWAS METAKRYLOWY, STABILIZOWANY jest porównywalny z cieczą wzorcową "octan n-butylu/octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający". Zgodnie z warunkami podanymi pod (d,) nie jest to dopuszczalna kombinacja cieczy wzorcowych. Zgodność chemiczna mieszaniny powinna być sprawdzona innymi sposobami.
Przykład 2: Mieszanina UN 1793 FOSFORAN IZOPROPYLU (50%) i UN 1803 KWAS FENOLOSULFONOWY, CIEKŁY (50%); klasyfikacja mieszaniny: UN 3265 MATERIAŁ ŻRĄCY CIEKŁY, KWAŚNY, ORGANICZNY, I.N.O.
- oba numery UN składników i numer UN mieszaniny podane są na liście porównawczej;
- zarówno oba składniki, jak i mieszanina mają ten sam kod klasyfikacyjny: C3
- UN 1793 FOSFORAN IZOPROPYLU porównywalny jest z cieczą wzorcową "roztwór zwilżający", a UN 1803 KWAS FENOLOSULFONOWY, CIEKŁY porównywalny jest z cieczą wzorcową "woda". Zgodnie z warunkami podanymi w punkcie (d) jest to jedna z dopuszczalnych kombinacji cieczy wzorcowych. W konsekwencji zgodność chemiczna mieszaniny może być uznana za sprawdzoną pod warunkie, że prototyp opakowania jest zatwierdzony dla cieczy wzorcowych "roztwór zwilżający" i "woda".
Rysunek 4.1.1.19.2: Algorytm "Zasady pozycji grupowych"
Dopuszczalna kombinacja cieczy wzorcowych:
- woda/kwas azotowy (55%), z wyjątkiem kwasów nieorganicznych o kodzie klasyfikacyjnym C1, które przyporządkowane są cieczy wzorcowej "woda";
- woda/roztwór zwilżający;
- woda/kwas octowy;
- woda/mieszanina węglowodorów;
- woda/octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający.
4.1.1.19.6 Lista porównawcza
W poniższej tabeli (Lista porównawcza) materiały niebezpieczne zestawione są w kolejności numerów UN. Z reguły w każdym wierszu, w którym umieszczony jest materiał niebezpieczny, pozycja pojedyncza lub zbiorowa określona jest numerem UN. Jednakże, w kilku kolejnych wierszach może występować ten sam numer UN, nawet jeżeli materiały o tym samym numerze UN mają różne nazwy (np. pojedyncze izomery z grupy materiałów), różne właściwości chemiczne, różne właściwości fizyczne i/lub różne warunki przewozu. W takich przypadkach pozycja pojedyncza lub grupowa w obrębie określonych grup pakowania umieszczona jest w ostatnim z tych wierszy.
Kolumny (1) do (4) w tabeli 4.1.1.19.6 mają strukturę podobną, jak w tabeli A działu 3.2 i stosowane są do określenia materiału dla potrzeb niniejszego podrozdziału. W ostatniej kolumnie wymieniona jest ciecz(e) wzorcowa(e), z którymi materiały mogą być porównywane.
Wyjaśnienia do każdej kolumny:
Kolumna (1) Nr UN
Numer UN określa:
- materiał niebezpieczny, jeżeli został zaliczony do własnego szczegółowego numeru UN, lub
- pozycję grupową, do której powinny być klasyfikowane materiały niebezpieczne niewymienione z nazwy, zgodnie z kryteriami klasyfikacyjnymi ("drzewa decyzyjne") w Części 2.
Kolumna (2a) Prawidłowa nazwa przewozowa lub nazwa techniczna
Zawiera nazwę materiału, pozycję pojedynczą, która może obejmować różne izomery, lub pozycję grupową.
Wymieniona nazwa może odbiegać od odpowiedniej prawidłowej nazwy przewozowej.
Kolumna (2b) Opis
Zawiera opis wyjaśniający zakres danej pozycji w przypadkach, kiedy klasyfikacja, warunki przewozu i/lub zgodność chemiczna materiału może być zmienna.
Kolumna (3a) Klasa
Zawiera numer klasy, do której materiał niebezpieczny został zaliczony. Zaliczenie do tej klasy następuje zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi w Części 2.
Kolumna (3b) Kod klasyfikacyjny
Zawiera kod klasyfikacyjny materiału niebezpiecznego nadany zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi w Części 2.
Kolumna (4) Grupa pakowania
Zawiera numer (y) grupy pakowania (I, II lub III) nadany dla materiału niebezpiecznego, zgodnie z procedurami i kryteriami podanymi w Części 2. Niektóre materiały nie są zaliczane do grup pakowania.
Kolumna (5) Ciecze wzorcowe
Kolumna zawiera określone informacje dotyczące, albo cieczy wzorcowej lub kombinacji cieczy wzorcowych, z którymi materiały mogą być porównywane, lub odniesienie do zasad dotyczących pozycji grupowych opisanych w 4.1.1.19.5.
Tabela 4.1.1.19.6: Lista porównawcza
| UN | Prawidłowa nazwa przewozowa lub nazwa techniczna 3.1.2 | Opis 3.1.2 | Klasa 2.2 | Kod klasyfikacyjny 2.2 | Grupa pakowania 2.1.1.3 | Ciecz wzorcowa |
| (1) | (2a) | (2b) | (3a) | (3b) | (4) | (5) |
| 1090 | Aceton | | 3 | F1 | II | Mieszaniny węglowodorów Uwaga: stosuje się tylko wówczas, jeżeli wykazano, że przenikanie materiału na zewnątrz sztuki przesyłki przeznaczonej do przewozu jest na dopuszczalnym poziomie |
| 1093 | Akrylonitryl, stabilizowany | | 3 | FT1 | I | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1104 | Octany amylu | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1105 | Pentanole | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II/III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1106 | Amyloamina | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | FC | II/III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1109 | Mrówczany amylu | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1120 | Butanole | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II/III | Kwas octowy |
| 1123 | Octany butylu | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II/III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1125 | n-Butyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1128 | Mrówczan n-butylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1129 | Aldehyd masłowy | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1133 | Kleje | zawierające materiały ciekłe zapalne | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1139 | Powłoka ochronna w roztworze | obejmuje zaprawy powierzchniowe lub powłoki do celów przemysłowych lub innych np. powłoki do pojazdów, bębnów lub ich wykładzin | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1145 | Cykloheksan | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1146 | Cyklopentan | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1153 | Eter dwuetylowy glikolu etylenowego | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 1154 | Dwuetyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1158 | Dwuizopropyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1160 | Dwumetyloamina, roztwór wodny | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1165 | Dioksan | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1169 | Ekstrakty, aromatyczne, ciekłe | | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1170 | Etanol lub Etanol w roztworze | roztwór wodny | 3 | F1 | II/III | Kwas octowy |
| 1171 | Eter monoetylowy glikolu etylenowego | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 1172 | Eter monoetylowy octanu glikolu etylenowego | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 1173 | Octan etylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1177 | Octan 2-etylobutylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1178 | Aldehyd 2-etylomasłowy | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1180 | Maślan etylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1188 | Eter monometylowy glikolu etylenowego | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 1189 | Eter monometylowy octanu glikolu etylenowego | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżając i ymieszanina węglowodorów |
| 1190 | Mrówczan etylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1191 | Aldehydy oktylowe | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1192 | Mleczan etylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1195 | Propionian etylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1197 | Ekstrakty, smakowe, ciekłe | | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1198 | Formaldehyd w roztworze, palny | roztwór wodny, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 3 | FC | III | Kwas octowy |
| 1202 | Paliwo do silników Diesla | zgodne z normą EN 590:1993 lub o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 100°C | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1202 | Olej gazowy | o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 100°C | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1202 | Olej opałowy lekki | szczególnie lekki | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1202 | Olej opałowy lekki | zgodne z normą EN 590:1993 lubmo temperaturze zapłonu nie wyższa niż 100°C | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1203 | Paliwo silnikowe (benzyny) | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1206 | Heptany | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1207 | Aldehyd heksylowy | n-Heksaldehyd | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1208 | Heksany | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1210 | Farba drukarska, lub Materiał pokrewny do farby drukarskiej | palne (obejmuje rozcieńczalniki lub rozpuszczalniki farby drukarskiej) | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1212 | Izobutanol | | 3 | F1 | III | Kwas octowy |
| 1213 | Octan izobutylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1214 | Izobutyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1216 | Izookten | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1219 | Izopropanol | | 3 | F1 | II | Kwas octowy |
| 1220 | Octan izopropylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1221 | Izopropyloamina | | 3 | FC | I | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1223 | Nafta lotnicza | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1224 | 3,3-Dwumetylo-2-butanon | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1224 | Ketony, ciekłe, i.n.o. | | 3 | F1 | II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1230 | Metanol | | 3 | FT1 | II | Kwas octowy |
| 1231 | Octan metylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1233 | Octan metylowoamylowy | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1235 | Metyloamina, roztwór wodny | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1237 | Maślan metylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1247 | Metakrylan metylu, monomer, stabilizowany | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1248 | Propionian metylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1262 | Oktany | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1263 | Farba lub Materiał pokrewny do farby | obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1265 | Pentany | n-Pentan | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1266 | Wyroby perfumeryjne | zawierające palne rozpuszczalniki | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1268 | Nafta ze smoły węglowej | o prężności par w 50°C nie wyzszej niż 110 kPa | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1268 | Destylaty z ropy naftowej, i.n.o. lub Produkty naftowe, i.n.o | | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1274 | n-Propanol | | 3 | F1 | II/III | Kwas octowy |
| 1275 | Aldehyd propionowy | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1276 | Octan n-propylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1277 | Propyloamina | n-Propyloamina | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1281 | Mrówczany propylu | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1282 | Pirydyna | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 1286 | Olej żywiczny | | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1287 | Guma w roztworze | | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1296 | Trójetyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1297 | Trójmetyloamina, roztwór wodny | zawierający nie więcej niż 50% masowych trójmetyloaminy | 3 | FC | I/II/III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1301 | Octan winylu, stabilizowany | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1306 | Impregnaty do drewna, ciekłe | | 3 | F1 | II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1547 | Anilina | | 6.1 | T1 | II | Kwas octowy |
| 1590 | Dwuchloroaniliny, ciekłe | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 6.1 | T1 | II | Kwas octowy |
| 1602 | Barwnik, ciekły, trujący, i.n.o. lub Półprodukt do barwnika, ciekły, trujący, i.n.o. | | 6.1 | T1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1604 | Etylenodwuamina | | 8 | CF1 | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1715 | Bezwodnik octowy | | 8 | CF1 | II | Kwas octowy |
| 1717 | Chlorek acetylu | | 3 | FC | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1718 | Fosforan butylu, kwaśny | | 8 | C3 | III | Roztwór zwilżający |
| 1719 | Siarkowodór | roztwór wodny | 8 | C5 | III | Kwas octowy |
| 1719 | Materiał zasadowy ciekły, żrący, i.n.o. | nieorganiczny | 8 | C5 | II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1730 | Pięciochlorek antymonu, ciekły | czysty | 8 | C1 | II | Woda |
| 1736 | Chlorek benzoilu | | 8 | C3 | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1750 | Kwas chlorooctowy w roztworze | roztwór wodny | 6.1 | TC1 | II | Kwas octowy |
| 1750 | Kwas chlorooctowy w roztworze | mieszaniny kwasu mono-i dwuchlorooctowego | 6.1 | TC1 | II | Kwas octowy |
| 1752 | Chlorek chloroacetylu | | 6.1 | TC1 | I | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1755 | Kwas chromowy w roztworze | roztwór wodny zawierający nie więcej niż 30% kwasu chromowego | 8 | C1 | II/III | Kwas azotowy |
| 1760 | Cyjanamid | roztwór wodny zawierający nie więcej niż 50% cyjanamidu | 8 | C9 | II | Woda |
| 1760 | Kwas O,O-dwuetylodwutiofosforowy | | 8 | C9 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1760 | Kwas O,O-dwuizopropylodwutiofosforowy | | 8 | C9 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1760 | Kwas O,O-dwu-n-propylodwutiofosforowy | | 8 | C9 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1760 | Materiał żrący ciekły, i.n.o. | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 8 | C9 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1761 | Etylenodwuaminomiedź w roztworze | roztwór wodny | 8 | CT1 | II/III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1764 | Kwas dwuchlorooctowy | | 8 | C3 | II | Kwas octowy |
| 1775 | Kwas fluoroborowy | roztwór wodny zawierający nie więcej niż 50% kwasu fluoroborowego | 8 | C1 | II | Woda |
| 1778 | Kwas fluorokrzemowy | | 8 | C1 | II | Woda |
| 1779 | Kwas mrówkowy | | 8 | C3 | II | Kwas octowy |
| 1783 | Sześciometylenodwuami na w roztworze | roztwór wodny | 8 | C7 | II/III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 1787 | Kwas jodowodorowy | roztwór wodny | 8 | C1 | II/III | Woda |
| 1788 | Kwas bromowodorowy | roztwór wodny | 8 | C1 | II/III | Woda |
| 1789 | Kwas solny | nie więcej niż 38%-owy roztwór wodny | 8 | C1 | II/III | Woda |
| 1790 | Kwas fluorowodorowy | zawierający nie więcej niż 60% kwasu fluorowodorowego | 8 | CT1 | II | Woda dopuszczalny okres użytkowania: nie dłuższy niż 2 lata |
| 1791 | Podchloryn w roztworze | roztwór wodny zawierający środek zwilżający zwyczajowo stosowany w obrocie handlowym | 8 | C9 | II/III | Kwas azotowy i roztwór zwilżający * |
| 1791 | Podchloryn w roztworze | roztwór | 8 | C9 | II/III | Kwas azotowy * |
| Dla UN 1791: badania przeprowadza się tylko z odpowietrzeniami. Jeżeli badanie przeprowadzane jest z kwasem azotowym, jako cieczą wzorcową, to odpowietrzenie i uszczelnienie powinny być kwasoodporne. Dla podchlorynu w roztworze mogą być stosowane odpowietrzenia i uszczelnienia tego samego typu konstrukcji, odporne na podchloryn (np. guma silikonowa), ale nieodporne na kwas azotowy. |
| 1793 | Fosforan izopropylu, kwaśny | | 8 | C3 | III | Roztwór zwilżający |
| 1802 | Kwas nadchlorowy | zawierający nie więcej niż 50% masowych kwasu | 8 | CO1 | II | Woda |
| 1803 | Kwas fenolosulfonowy, ciekły | mieszanina izomerów | 8 | C3 | II | Woda |
| 1805 | Kwas fosforowy, stały | | 8 | C1 | III | Woda |
| 1814 | Wodorotlenek potasowy, w roztworze | roztwór | 8 | C5 | II/III | Woda |
| 1824 | Wodorotlenek sodowy w roztworze | roztwór | 8 | C5 | II/III | Woda |
| 1830 | Kwas siarkowy | zawierający ponad 51% kwasu | 8 | C1 | II | Woda |
| 1832 | Kwas siarkowy, wyczerpany | chemicznie stabilny | 8 | C1 | II | Woda |
| 1833 | Kwas siarkawy | | 8 | C1 | II | Woda |
| 1835 | Wodorotlenek czterometyloamoniowy | roztwór wodny, temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 8 | C7 | II | Woda |
| 1840 | Chlorek cynkowy w roztworze | roztwór wodny | 8 | C1 | III | Woda |
| 1848 | Kwas propionowy | | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1862 | Krotonian etylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1863 | Paliwo, lotnicze, do silników turbinowych | | 3 | F1 | I/II/III | Mieszanina węglowodorów |
| 1866 | Żywica w roztworze | zapalna | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1902 | Fosforan dwuizooktylu, kwaśny | | 8 | C3 | III | Roztwór zwilżający |
| 1906 | Kwas siarkowy, odpadowy | | 8 | C1 | II | Kwas azotowy |
| 1908 | Chloryn w roztworze | roztwór wodny | 8 | C9 | II/III | Kwas octowy |
| 1914 | Propioniany butylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1915 | Cykloheksanon | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1917 | Akrylan etylu, stabilizowany | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1919 | Akrylan metylu, stabilizowany | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1920 | Nonany | czyste izomery i mieszaniny izomerów, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1935 | Cyjanki w roztworze, i.n.o. | nieorganiczne | 6.1 | T4 | I/II/III | Woda |
| 1940 | Kwas tioglikolowy | | 8 | C3 | II | Kwas octowy |
| 1986 | Alkohole, zapalne, trujące, i.n.o. | | 3 | FT1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1987 | Cykloheksanol | technicznie czysty | 3 | F1 | III | Kwas octowy |
| 1987 | Alkohole, i.n.o. | | 3 | F1 | II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1988 | Aldehydy, zapalne, trujące, i.n.o. | | 3 | FT1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1989 | Aldehydy, i.n.o. | | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1992 | 2,6-cis-Dwumetylomorfolina | | 3 | FT1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 1992 | Materiał zapalny ciekły, trujący, i.n.o. | | 3 | FT1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 1993 | Ester winylowy kwasu propionowego | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1993 | Octan 1-metoksy-2-propylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 1993 | Materiał zapalny ciekły, i.n.o. | | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 2014 | Nadtlenek wodoru, roztwór | zawierający co najmniej 20%, ale nie więcej niż 60% nadtlenku wodoru (stabilizowany, jeśli to konieczne) | 5.1 | OC1 | II | Kwas azotowy |
| 2022 | Kwas krezolowy | mieszanina ciekła zawierająca krezole i ksylenole | 6.1 | TC1 | II | Kwas octowy |
| 2030 | Hydrazyna w roztworze wodnym | zawierająca ponad 37%, lecz nie więcej niż 64% masowych hydrazyny | 8 | CT1 | II | Woda |
| 2030 | Wodzian hydrazyny | roztwór wodny z 64% hydrazyny | 8 | CT1 | II | Woda |
| 2031 | Kwas azotowy | inny niż czerwony dymiący, zawierający nie więcej niż 55% kwasu | 8 | CO1 | II | Kwas azotowy |
| 2045 | Aldehyd izomasłowy | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2050 | Dwuizobutylen, związki izomeryczne | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2053 | Metyloizobutylokarbinol | | 3 | F1 | III | Kwas octowy |
| 2054 | Morfolina | | 3 | CF1 | I | Mieszanina węglowodorów |
| 2057 | Trójpropylen | | 3 | F1 | II/III | Mieszanina węglowodorów |
| 2058 | Aldehyd walerianowy | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2059 | Nitroceluloza w roztworze, zapalna | | 3 | D | I/II/III | Zasady pozycji grupowych: odchylenie od tej zasady może być stosowane w odniesieniu do roztworów objętych kodem F1 |
| 2075 | Chloral bezwodny, stabilizowany | | 6.1 | T1 | II | Roztwór zwilżający |
| 2076 | Krezole, ciekłe | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 6.1 | TC1 | II | Kwas octowy |
| 2078 | Dwuizocyjanian toluilenu | ciekły | 6.1 | T1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2079 | Dwuetylenotrójamina | | 8 | C7 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2209 | Formaldehyd w roztworze | roztwór wodny zawierający 37% formaldehydu i 8-10% metanolu | 8 | C9 | III | Kwas octowy |
| 2209 | Formaldehyd w roztworze | roztwór wodny zawierający nie mniej niż 25% formaldehydu | 8 | C9 | III | Woda |
| 2218 | Kwas akrylowy, stabilizowany | | 8 | CF1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2227 | Metakrylan n-butylu, stabilizowany | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2235 | Chlorki chlorobenzylu | Chlorek p-chlorobenzylu | 6.1 | T2 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2241 | Cykloheptan | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2242 | Cyklohepten | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2243 | Octan cykloheksylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2244 | Cyklopentanol | | 3 | F1 | III | Kwas octowy |
| 2245 | Cyklopentanon | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2247 | n-Dekan | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2248 | Dwu-n-butyloamina | | 8 | CF1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2258 | 1,2-Propylenodwuamina | | 8 | CF1 | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2259 | Trójetylenoczteroamina | | 8 | C7 | II | Woda |
| 2260 | Trójpropyloamina | | 3 | FC | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2263 | Dwumetylocykloheksany | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2264 | N, N-Dwumetylocykloheksyloamina | | 8 | CF1 | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2265 | N, N-Dwumetyloformamid | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2266 | N, N-Dwumetylopropyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2269 | 3,3'-Iminodwupropyloamina | | 8 | C7 | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2270 | Etyloamina w roztworze wodnym | zawierającym co najmniej 50%, ale nie więcej niż 70% etyloaminy, temperatura zapłonu poniżej 23°C, żrący lub słabo żrący | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2275 | 2-Etylobutanol | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2276 | 2-Etyloheksyloamina | | 3 | FC | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2277 | Metakrylan etylu stabilizowany | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2278 | n-Hepten | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2282 | Heksanole | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2283 | Metakrylan izobutylu, stabilizowany | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2286 | Pięciometyloheptan | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2287 | Izohepteny | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2288 | Izohekseny | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2289 | Izoforonodwuamina | | 8 | C7 | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2293 | 4-Metoksy-4-metylopentanon-2 | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2296 | Metylocykloheksan | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2297 | Metylocykloheksanon | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2298 | Metylocyklopentan | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2302 | 5-Metyloheksanon-2 | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2308 | Kwas nitrozylosiarkowy, ciekły | | 8 | C1 | II | Woda |
| 2309 | Oktadieny | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2313 | Pikoliny | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2317 | Cyjanek sodowomiedziawy w roztworze | roztwór wodny | 6.1 | T4 | I | Woda |
| 2320 | Czteroetylenopięcioamina | | 8 | C7 | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2324 | Trójizobutylen | mieszanina monoolefin C12, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2326 | Trójmetylocykloheksyloa mina | | 8 | C7 | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2327 | Trójmetylosześciometyle nodwuamina | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 8 | C7 | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2330 | Undekan | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2336 | Mrówczan allilu | | 3 | FT1 | I | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2348 | Akrylany butylu, stabilizowane | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2357 | Cykloheksyloamina | temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 8 | CF1 | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2361 | Dwuizobutyloamina | | 3 | FC | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2366 | Węglan dwuetylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2367 | Aldehyd alfa-metylowalerianowy | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2370 | Heksen-1 | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2372 | 1,2-Dwu-(dwumetyloamino)etan | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2379 | 1,3-Dwumetylobutyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2383 | Dwupropyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2385 | Izomaślan etylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2393 | Mrówczan izobutylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2394 | Propionian izobutylu | temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2396 | Aldehyd metakrylowy, stabilizowany | | 3 | FT1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2400 | Izowalerianian metylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2401 | Piperydyna | | 8 | CF1 | I | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2403 | Octan izopropenylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2405 | Maślan izopropylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2406 | Izomaślan izopropylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2409 | Propionian izopropylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2410 | 1,2,3,6-Czterowodoro-pirydyna | | 3 | F1 | II | Mieszanki węglowodorów |
| 2427 | Chloran potasowy w roztworze wodnym | | 5.1 | O1 | II/III | Woda |
| 2428 | Chloran sodowy w roztworze wodnym | | 5.1 | O1 | II/III | Woda |
| 2429 | Chloran wapniowy w roztworze wodnym | | 5.1 | O1 | II/III | Woda |
| 2436 | Kwas tiooctowy | | 3 | F1 | II | Kwas octowy |
| 2457 | 2,3-Dwumetylobutan | | 3 | F1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2491 | Etanoloamina | | 8 | C7 | III | Roztwór zwilżający |
| 2491 | Etanoloamina w roztworze | roztwór wodny | 8 | C7 | III | Roztwór zwilżający |
| 2496 | Bezwodnik propionowy | | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2524 | orto-Mrówczan etylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2526 | Furfuryloamina | | 3 | FC | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2527 | Akrylan izobutylu, stabilizowany | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2528 | Izomaślan izobutylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2529 | Kwas izomasłowy | | 3 | FC | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2531 | Kwas metakrylowy, stabilizowany | | 8 | C3 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2542 | Trójbutyloamina | | 6.1 | T1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2560 | 2-Metylopentanol-2 | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2564 | Kwas trójchlorooctowy w roztworze | roztwór wodny | 8 | C3 | II/III | Kwas octowy |
| 2565 | Dwucykloheksyloamina | | 8 | C7 | III | Mieszanki węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2571 | Kwas etylosiarkowy | | 8 | C3 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2571 | Kwasy alkilosiarkowe | | 8 | C3 | II | Zasady pozycji grupowych |
| 2580 | Bromek glinowy w roztworze | roztwór wodny | 8 | C1 | III | Woda |
| 2581 | Chlorek glinowy w roztworze | roztwór wodny | 8 | C1 | III | Woda |
| 2582 | Chlorek żelazowy w roztworze | roztwór wodny | 8 | C1 | III | Woda |
| 2584 | Kwas metanosulfonowy | zawierający ponad 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C1 | II | Woda |
| 2584 | Kwasy alkilosulfonowe, ciekłe | zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2584 | Kwas benzenosulfonowy | zawierający ponad 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C1 | II | Woda |
| 2584 | Kwasy toluenosulfonowe | zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C1 | II | Woda |
| 2584 | Kwasy arylosulfonowe, ciekłe | zawierające ponad 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2586 | Kwas metanosulfonowy | zawierający nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C3 | III | Woda |
| 2586 | Kwasy alkilosulfonowe, ciekłe | zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2586 | Kwas benzenosulfonowy | zawierający nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C3 | III | Woda |
| 2586 | Kwasy toluenosulfonowe | zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C3 | III | Woda |
| 2586 | Kwasy arylosulfonowe, ciekłe | zawierające nie więcej niż 5% wolnego kwasu siarkowego | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2610 | Trójalliloamina | | 3 | FC | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2614 | Alkohol metyloallilowy | | 3 | F1 | III | Kwas octowy |
| 2617 | Metylocykloheksanole | czyste izomery i mieszaniny izomerów, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 3 | F1 | III | Kwas octowy |
| 2619 | Benzylodwumetyloamina | | 8 | CF1 | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2620 | Maślany amylu | czyste izomery i mieszaniny izomerów, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2622 | Aldehyd glicydowy | temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | FT1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2626 | Kwas chlorowy, roztwór wodny | zawierający nie więcej niż 10% kwasu chlorowego | 5.1 | O1 | II | Kwas azotowy |
| 2656 | Chinolina | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 6.1 | T1 | III | Woda |
| 2672 | Amoniak w roztworze wodnym | zawierającym ponad 10%, ale nie więcej niż 35% amoniaku, gęstość w 15°C pomiędzy 0,880 i 0,957g/ml, | 8 | C5 | III | Woda |
| 2683 | Siarczek amonowy w roztworze | roztwór wodny, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 8 | CFT | II | Kwas octowy |
| 2684 | 3-Dwuetyloaminopropyloamina | | 3 | FC | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2685 | N, N-Dwuetyloetylenodwuamina | | 8 | CF1 | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2693 | Wodorosiarczyny, w roztworze wodnym, i.n.o. | nieorganiczne | 8 | C1 | III | Woda |
| 2707 | Dwumetylodioksany | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 3 | F1 | II/III | Mieszanina węglowodorów |
| 2733 | Aminy, zapalne, żrące, i.n.o. lub Poliaminy, zapalne, żrące, i.n.o. | | 3 | FC | I/II/III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2734 | Dwu-sec-butyloamina | | 8 | CF1 | II | Mieszanina węglowodorów |
| 2734 | Aminy, ciekłe, żrące, zapalne, i.n.o. lub Poliaminy, ciekłe żrące, zapalne, i.n.o. | | 8 | CF1 | I/II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2735 | Aminy, ciekłe, żrące, i.n.o. lub Poliaminy, ciekłe żrące, i.n.o. | | 8 | C7 | I/II/III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2739 | Bezwodnik masłowy | | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2789 | Kwas octowy, lodowaty lub Kwas octowy w roztworze | roztwór wodny, zawierający ponad 80% masowych kwasu | 8 | CF1 | II | Kwas octowy |
| 2790 | Kwas octowy w roztworze | roztwór wodny zawierający co najmniej 50%, ale nie więcej niż 80% masowych kwasu | 8 | C3 | II/III | Kwas octowy |
| 2796 | Kwas siarkowy | zawierający nie więcej niż 51% kwasu | 8 | C1 | II | Woda |
| 2797 | Ciecz akumulatorowa, zasadowa | roztwór wodny wodorotlenku potasu i sodu | 8 | C5 | II | Woda |
| 2810 | Chlorek 2-chloro-6-fluorobenzylu | stabilizowany | 6.1 | T1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2810 | 2-Fenyloetanol | | 6.1 | T1 | III | Kwas octowy |
| 2810 | Eter monoheksylowy glikolu etylenowego | | 6.1 | T1 | III | Kwas octowy |
| 2810 | Materiał trujący ciekły, organiczny, i.n.o. | | 6.1 | T1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 2815 | n-Aminoetylopiperazyna | | 8 | C7 | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2818 | Polisiarczek amonu w roztworze | roztwór | 8 | CT1 | II/III | Kwas octowy |
| 2819 | Fosforan amylu, kwaśny | | 8 | C3 | III | Roztwór zwilżający |
| 2820 | Kwas masłowy | kwas n-masłowy | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2821 | Fenol w roztworze | roztwór wodny, trujący, niezasadowy | 6.1 | T1 | II/III | Kwas octowy |
| 2829 | Kwas kapronowy | kwas n-kapronowy | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2837 | Wodorosiarczany, roztwór wodny | | 8 | C1 | II/III | Woda |
| 2838 | Maślan winylu, stabilizowany | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2841 | Dwu-n-amyloamina | | 3 | FT1 | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2850 | Tetramer propylenu | mieszanina monoolefin C12, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2873 | Dwubutyloaminoetanol | N,N-dwu-n-butylaminoetanol | 6.1 | T1 | III | Kwas octowy |
| 2874 | Alkohol furfurylowy | | 6.1 | T1 | III | Kwas octowy |
| 2920 | Kwas O,O-dwuetylodwutiofosforowy | temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 8 | CF1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2920 | Kwas O,O-dwumetylodwutiofosforowy | temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 8 | CF1 | II | Roztwór zwilżający |
| 2920 | Bromowodór | 33% roztwór w kwasie octowym lodowatym | 8 | CF1 | II | Roztwór zwilżający |
| 2920 | Wodorotlenek czterometyloamoniowy | roztwór wodny, temperatura zapłonu pomiędzy 23°C i 61°C | 8 | CF1 | II | Woda |
| 2920 | Materiał żrący ciekły, zapalny, i.n.o. | | 8 | CF1 | I/II | Zasady pozycji grupowych |
| 2922 | Siarczek amonowy | roztwór wodny, temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 8 | CT1 | II | Woda |
| 2922 | Krezole | zasadowy roztwór wodny , mieszanina krezolanów sodu i potasu | 8 | CT1 | II | Kwas octowy |
| 2922 | Fenol | zasadowy roztwór wodny, mieszanina fenolanów sodu i potasu | 8 | CT1 | II | Kwas octowy |
| 2922 | Fluorek sodowy, kwaśny | roztwór wodny | 8 | CT1 | III | Woda |
| 2922 | Materiał żrący ciekły, trujący, i.n.o. | | 8 | CT1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 2924 | Materiał zapalny ciekły, żrący, i.n.o. | słabo żrący | 3 | FC | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 2927 | Materiał trujący ciekły, żrący, organiczny, i.n.o. | | 6.1 | TC1 | I/II | Zasady pozycji grupowych |
| 2933 | 2-Chloropropionian metylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2934 | 2-Chloropropionian izopropylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2935 | 2-Chloropropionian etylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2936 | Kwas tiomlekowy | | 6.1 | T1 | II | Kwas octowy |
| 2941 | Fluoroaniliny | czyste izomery i mieszaniny izomerów | 6.1 | T1 | III | Kwas octowy |
| 2943 | Czterowodorofurfuryloamina | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 2945 | N-Metylobutyloamina | | 3 | FC | II | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2946 | 2-Amino-5-dwuetyloaminopentan | | 6.1 | T1 | III | Mieszanina węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 2947 | Chlorooctan izopropylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 2984 | Nadtlenek wodoru, w roztworze wodnym | zawierającym ponad 8%, ale nie więcej niż 20% nadtlenku wodoru (stabilizowany, w razie potrzeby) | 5.1 | O1 | III | Kwas azotowy |
| 3056 | n-Heptaldehyd | | 3 | F1 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 3065 | Napoje alkoholowe | zawierające ponad 70% obj. alkoholu | 3 | F1 | II/III | Kwas octowy |
| 3066 | Farba lub Materiał pokrewny do farby | obejmuje farby, lakiery, emalie, bejce, szelaki, pokosty, wybłyszczacze, ciekłe napełniacze i ciekłe lakiery podkładowe lub obejmuje rozcieńczalniki do farb i rozpuszczalnik farb | 8 | C9 | II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 3079 | Metakrylonitryl, stabilizowany | | 3 | FT1 | I | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3082 | sec-Alkohol C6-C17 poli (3-6) etoksylowany | | 9 | M6 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Alkohol C12-C15 poli (1-3) etoksylowany | | 9 | M6 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Alkohol C13-C15 poli (1-6) etoksylowany | | 9 | M6 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Paliwo do turbinowych silników lotniczych JP-5 | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 9 | M6 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Paliwo do turbinowych silników lotniczych JP-7 | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 9 | M6 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Smoła węglowa | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 9 | M6 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Nafta ze smoły węglowej | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 9 | M6 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Kreozot wytwarzany ze smoły węglowej | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 9 | M6 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Kreozot wytwarzany ze smoły drzewnej | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 9 | M6 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Fosforan dwufenylokrezylu | | 9 | M6 | III | Roztwór zwilżający |
| 3082 | Akrylan decylu | | 9 | M6 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Ftalan dwuizobutylu | | 9 | M6 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Ftalan dwu-n-butylu | | 9 | M6 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Węglowodory | ciekłe, temperatura zapłonu wyższa niż 61°C, zagrażające środowisku | 9 | M6 | III | Zasady pozycji grupowych |
| 3082 | Fosoforan dwufenyloizodecylu | | 9 | M6 | III | Roztwór zwilżający |
| 3082 | Metylonaftaleny | mieszanina izomerów, ciekła | 9 | M6 | III | Mieszanina węglowodorów |
| 3082 | Fosforany trójarylowe | i.n.o. | 9 | M6 | III | Roztwór zwilżający |
| 3082 | Fosoforan trójkrezylu | z zawartością nie więcej niż 3%-izomerów orto | 9 | M6 | III | Roztwór zwilżający |
| 3082 | Fosoforan trójksylenylu | | 9 | M6 | III | Roztwór zwilżający |
| 3082 | Dwutiofosforan alkilocynkowy | C3-C14 | 9 | M6 | III | Roztwór zwilżający |
| 3082 | Dwutiofosforan arylocynkowy | C7-C16 | 9 | M6 | III | Roztwór zwilżający |
| 3082 | Materiał zagrażający środowisku, ciekły, i.n.o. | | 9 | M6 | III | Zasady pozycji grupowych |
| 3099 | Materiał utleniający, ciekły, trujący, i.n.o. | | 5.1 | OT1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
3101 3103 3105 3107 3109 3111 3113 3115 3117 3119 | Nadtlenek organiczny typu B, C, D, E lub F, ciekły lub Nadtlenek organiczny typu B, C, D, E lub F, ciekły, temperatura kontrolowana | | 5.2 | P1 | | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający i mieszanina węglowodorów i kwas azotowy** |
| **) Odnośnie do UN 3101, 3103, 3105, 3107, 3109, 3111, 3113, 3115, 3117, 3119 (wodoronadtlenki tert-butylu zawierające więcej niż 40 % nadtlenku i kwas nadoctowy są wykluczone): wszystkie nadtlenki organiczne w postaci technicznie czystej lub w roztworze w rozpuszczalnikach, które, na ile zgodność ich dotyczy, objęte są cieczą wzorcową "mieszanina węglowodorów" w niniejszej liście. Zgodność odpowietrzeń i uszczelek z nadtlenkami organicznymi może być sprawdzona, niezależnie od badania prototypu, w badaniach laboratoryjnych z kwasem azotowym. |
| 3145 | Butylofenole | ciekłe, i.n.o. | 8 | C3 | I/II/III | Kwas octowy |
| 3145 | Alkilofenole, ciekłe, i.n.o. | obejmują homologi C2-C12 | 8 | C3 | I/II/III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3149 | Nadtlenek wodoru i kwas nadoctowy w mieszaninie stabilizowanej | zawierającej kwas(y), wodę i nie więcej niż 5% kwasu nadoctowego | 5.1 | OC1 | II | Roztwór zwilżający i kwas azotowy |
| 3210 | Chlorany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. | | 5.1 | O1 | II/III | Woda |
| 3211 | Nadchlorany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. | | 5.1 | O1 | II/III | Woda |
| 3213 | Bromiany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. | | 5.1 | O1 | II/III | Woda |
| 3214 | Nadmanganiany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. | | 5.1 | O1 | II | Woda |
| 3216 | Nadsiarczany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. | | 5.1 | O1 | III | Roztwór zwilżający |
| 3218 | Azotany, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. | | 5.1 | O1 | II/III | Woda |
| 3219 | Azotyny, nieorganiczne, w roztworze wodnym, i.n.o. | | 5.1 | O1 | II/III | Woda |
| 3264 | Chlorek miedziowy | roztwór, słabo żrący | 8 | C1 | III | Woda |
| 3264 | Siarczan hydroksyloaminy | 25% roztwór | 8 | C1 | III | Woda |
| 3264 | Kwas fosforawy | roztwór | 8 | C1 | III | Woda |
| 3264 | Materiał żrący ciekły, kwaśny, nieorganiczny, i.n.o. | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 8 | C1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych nie stosuje się w przypadku mieszanin zawierających jako składniki UN: 1830, 1832, 1906 i 2308 |
| 3265 | Kwas metoksyoctowy | | 8 | C3 | I | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3265 | Bezwodnik kwasu allilobursztynowego | | 8 | C3 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3265 | Kwas dwutioglikolowy | | 8 | C3 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3265 | Fosforan butylu | mieszanina fosoforanów mono- i dwubutylu | 8 | C3 | III | Roztwór zwilżający |
| 3265 | Kwas kaprylowy | | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3265 | Kwas izowalerianowy | | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3265 | Kwas pelargonowy | | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3265 | Kwas piorogronowy | | 8 | C3 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3265 | Kwas walerianowy | | 8 | C3 | III | Kwas octowy |
| 3265 | Materiał żrący ciekły, kwaśny, organiczny, i.n.o. | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 8 | C3 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 3266 | Siarczek sodowy, kwaśny | Roztwór wodny | 8 | C5 | II | Kwas octowy |
| 3266 | Siarczek sodowy | roztwór, słabo żrący | 8 | C5 | III | Kwas octowy |
| 3266 | Materiał żrący ciekły, zasadowy, nieorganiczny, i.n.o. | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 8 | C5 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 3267 | 2,2'-(Butyloimino)-bisetanol | | 8 | C7 | II | Mieszanki węglowodorów i roztwór zwilżający |
| 3267 | Materiał żrący ciekły, zasadowy, organiczny, i.n.o. | temperatura zapłonu wyższa niż 61°C | 8 | C7 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 3271 | Eter monobutylowy glikolu etylenowego | temperatura zapłonu 61°C | 3 | F1 | III | Kwas octowy |
| 3271 | Etery, i.n.o. | | 3 | F1 | II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 3272 | Ester tert-butylowy kwasu akrylowego | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | Propionian izobutylu | temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | Walerianian metylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | orto-Mrówczan trójmetylu | | 3 | F1 | II | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | Walerianian etylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | Izowalerianian izobutylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | Propionian n-amylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | Maślan n-butylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | Mleczan metylu | | 3 | F1 | III | Octan n-butylu - octan n-butylu -nasycony roztwór zwilżający |
| 3272 | Estry, i.n.o. | | 3 | F1 | II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 3287 | Azotyn sodu | 40% roztwór | 6.1 | T4 | III | Woda |
| 3287 | Materiał trujący ciekły, nieorganiczny, i.n.o. | | 6.1 | T4 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 3291 | Odpady kliniczne, nieokreślone, i.n.o. | ciekłe | 6.2 | I3 | II | Woda |
| 3293 | Hydrazyna w roztworze wodnym | zawierającym nie więcej niż 37% masowych hydrazyny | 6.1 | T4 | III | Woda |
| 3295 | Hepteny | i.n.o. | 3 | F1 | II | Mieszanki węglowodorów |
| 3295 | Nonany | temperatura zapłonu poniżej 23°C | 3 | F1 | II | Mieszanki węglowodorów |
| 3295 | Dekany | i.n.o. | 3 | F1 | III | Mieszanki węglowodorów |
| 3295 | 1,2,3-Trójmetylobenzeny | | 3 | F1 | III | Mieszanki węglowodorów |
| 3295 | Węglowodory, ciekłe, i.n.o. | | 3 | F1 | I/II/III | Zasady pozycji grupowych |
| 3405 | Chloran barowy, roztwór | Roztwór wodny | 5.1 | OT1 | II/III | Woda |
| 3406 | Nadchloran barowy, roztwór | Roztwór wodny | 5.1 | OT1 | II/III | Woda |
| 3408 | Nadchloran ołowiu, roztwór | Roztwór wodny | 5.1 | OT1 | II/III | Woda |
| 3413 | Cyjanek potasowy, roztwór | Roztwór wodny | 6.1 | T4 | I/II/III | Woda |
| 3414 | Cyjanek sodowy, roztwór | Roztwór wodny | 6.1 | T4 | I/II/III | Woda |
| 3415 | Fluorek sodowy, roztwór | Roztwór wodny | 6.1 | T4 | III | Woda |
| 3422 | Fluorek potasowy, roztwór | Roztwór wodny | 6.1 | T4 | III | Woda |
4.1.2 Dodatkowe przepisy ogólne dotyczące stosowania DPPL
4.1.2.1 Jeżeli DPPL stosowane są do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu 61°C (tygiel zamknięty) lub niższej, albo do materiałów sproszkowanych podatnych do wybuchu, należy podjąć środki w celu przeciwdziałania niebezpiecznym wyładowaniom elektrostatycznym.
4.1.2.2 Wymagania w zakresie okresowych badań i kontroli DPPL podane są w dziale 6.5. DPPL nie powinien być napełniany i nadawany do przewozu po upływie terminu ważności ostatniego badania okresowego wymaganego na podstawie przepisu 6.5.4.14.3, albo po upływie terminu ważności ostatniej kontroli okresowej wymaganej na podstawie przepisu 6.5.1.6.4. Jednakże DPPL napełniony przed upływem terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej, może być przewożony w okresie nie dłuższym niż trzy miesiące po upływie terminu ważności takiego badania lub kontroli. Ponadto, DPPL może być przewożony po upływie terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej:
(a) po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu przeprowadzenia wymaganego badania lub kontroli przed ponownym napełnieniem; oraz
(b) o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, w okresie nie dłuższym niż 6 miesięcy licząc od daty upływu terminu ważności ostatniego badania okresowego lub ostatniej kontroli okresowej, dla umożliwienia zwrotu materiałów niebezpiecznych lub ich pozostałości, w celu ich zlikwidowania lub wtórnego wykorzystania.
UWAGA: Odnośnie do zapisów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.1.11.
4.1.2.3 DPPL typu 31HZ2 powinny być napełniane co najmniej do 80% pojemności osłony zewnętrznej.
4.1.2.4 Z wyjątkiem rutynowej obsługi DPPL metalowych, ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz DPPL złożonych i elastycznych, wykonywanej przez właściciela, którego kraj pochodzenia i nazwa, albo znak dopuszczenia, są trwale naniesione na DPPL, podmiot przeprowadzający rutynową obsługę DPPL powinien nanieść w sposób trwały, w pobliżu oznakowania producenta określającego typ konstrukcji, następujące dane:
(a) nazwę państwa, w którym wykonano normalną obsługę DPPL; oraz
(b) nazwę albo znak dopuszczenia podmiotu wykonującego normalną obsługę.
4.1.3 Przepisy ogólne dotyczące instrukcji pakowania
4.1.3.1 W rozdziale 4.1.4 podano instrukcje pakowania, które mają zastosowanie do towarów niebezpiecznych klas od 1 do 9. Są one podzielone na trzy grupy i zamieszczone w odpowiednich podrozdziałach według rodzajów opakowań, których dotyczą, tj.:
podrozdział 4.1.4.1 dla opakowań innych niż DPPL i duże opakowania; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od litery "P" lub "R" w przypadku opakowań przewidzianych wyłącznie w RID i ADR;
podrozdział 4.1.4.2 dla DPPL; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od liter "IBC";
podrozdział 4.1.4.3 dla dużych opakowań; instrukcje pakowania są oznaczone kodem literowo-cyfrowym rozpoczynającym się od liter "LP".
Instrukcje pakowania stanowią, że stosuje się odpowiednio przepisy ogólne podane pod 4.1.1, 4.1.2 lub 4.1.3. Mogą one również wymagać odpowiedniego stosowania przepisów szczególnych podanych pod 4.1.5, 4.1.6, 4.1.7, 4.1.8 lub 4.1.9. Przepisy szczególne dotyczące pakowania mogą być także podane w instrukcjach pakowania przewidzianych dla pojedynczych materiałów lub przedmiotów. Przepisy te oznaczone są kodem literowo-cyfrowym zawierającym litery:
"PP" dla opakowań innych niż DPPL i duże opakowania lub "RR" w przypadku przepisów właściwych dla RID i ADR;
"B" dla DPPL;
"L" dla dużych opakowań.
O ile nie podano inaczej, każde opakowanie powinno spełniać odpowiednie wymagania części 6. Instrukcje pakowania nie zawierają wytycznych dotyczących zgodności materiału konstrukcyjnego opakowania z jego zawartością. Z tego względu użytkownik nie powinien dokonywać wyboru opakowania bez sprawdzenia, czy materiał przeznaczony do przewozu jest zgodny z wybranym materiałem konstrukcyjnym opakowania (np. naczynia szklane są nieodpowiednie dla większości fluorków). W przypadkach, gdy w instrukcjach pakowania dopuszczone są naczynia szklane, oznacza to również, że dopuszczone są opakowania porcelanowe, ceramiczne i kamionkowe.
4.1.3.2 Instrukcje pakowania, które powinny być zastosowane dla danego materiału lub przedmiotu podane są dla każdego z nich w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2. W kolumnach (9a) i (9b) podane są szczególne przepisy pakowania oraz przepisy dotyczące pakowania razem (patrz 4.1.10), mające zastosowanie do konkretnych materiałów i przedmiotów.
4.1.3.3 Każda instrukcja pakowania wskazuje dopuszczone opakowania pojedyncze lub kombinowane. W przypadku opakowań kombinowanych, wskazane są dopuszczone opakowania zewnętrzne, wewnętrzne oraz, jeżeli ma to zastosowanie, maksymalna dopuszczalna ilość materiału na każde opakowanie wewnętrzne lub zewnętrzne. Definicje "maksymalnej masy netto" i "maksymalnej pojemności" podane są pod 1.2.1.
4.1.3.4 W przypadku, gdy przewożone materiały mogą podczas przewozu przejść w stan ciekły, nie dopuszcza się stosowania następujących opakowań:
Opakowania
bębny: 1D i 1G;
skrzynie: 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1 i 4H2;
worki: 5L1, 5L2, 5L3, 5H1, 5H2, 5H3, 5H4, 5M1 i 5M2;
opakowania złożone: 6HC, 6HD2, 6HG1, 6HG2, 6HD1, 6PC, 6PD1, 6PD2, 6PG1, 6PG i 6PH1;
Duże opakowania
elastyczne z tworzywa sztucznego: 51H (opakowania zewnętrzne)
DPPL
do materiałów I grupy pakowania: wszystkie typy DPPL;
do materiałów II i III grupy pakowania:
drewniane: 11C, HD i 11F;
tekturowe: 11G;
elastyczne: 13H1, 13H2, 13H3, 13H4, 13H5, 13L1, 13L2, 13L3, 13L4, 13M1 i 13M2;
złożone: 11HZ2 i 21HZ2.
W rozumieniu niniejszego podrozdziału, materiały i mieszaniny materiałów o temperaturze topnienia równej 45°C lub niższej uważa się za materiały stałe, które podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły.
4.1.3.5 Jeżeli instrukcje pakowania podane w niniejszym dziale zezwalają na stosowanie określonego typu opakowania (np. 4G; 1A2), to mogą być również stosowane do tego celu opakowania oznakowane takim samym kodem, uzupełnionym literami "V", "U" lub "W", naniesionymi zgodnie z wymaganiami części 6 (np. 4GV, 4GU lub 4GW; 1A2V, 1A2U lub 1A2W). Obowiązują przy tym te same warunki i ograniczenia, jakie mają zastosowanie do danego typu opakowania zewnętrznego, zgodnie z odpowiednią instrukcją pakowania. Na przykład, opakowanie kombinowane oznaczone kodem opakowania "4GV" może być stosowane w każdym przypadku, gdy dopuszczone jest opakowanie kombinowane oznaczone kodem "4G", pod warunkiem, że przestrzegane są wymagania w zakresie opakowań wewnętrznych oraz ograniczenia ilościowe, zawarte w odpowiedniej instrukcji pakowania.
4.1.3.6 Wszystkie butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli spełniające wymagania instrukcji pakowania P200 oraz wymagania konstrukcyjne podane w dziale 6.2 dopuszczone są do przewozu każdego materiału ciekłego lub stałego, do których mają zastosowanie instrukcje pakowania P001 lub P002, o ile nie postanowiono inaczej w tych instrukcjach lub w przepisie szczególnym wskazanym w kolumnie (9a) tabeli A w dziale 3.2. Pojemność zbiorników rurowych i wiązek butli nie powinna przekraczać 1.000 litrów.
4.1.3.7 Opakowania lub DPPL, które nie są wyraźnie dopuszczone w mających zastosowanie instrukcjach pakowania, nie mogą być stosowane do przewozu danego materiału lub przedmiotu, jeżeli nie są one wyraźnie dopuszczone na podstawie czasowego odstępstwa uzgodnionego między Umawiającymi się Stronami zgodnie z przepisami podanymi pod 1.5.1.
4.1.3.8 Nieopakowane przedmioty, inne niż przedmioty klasy 1
4.1.3.8.1 W przypadku, gdy duże przedmioty o mocnej konstrukcji nie mogą być pakowane zgodnie z wymaganiami działów 6.1 lub 6.6 oraz gdy muszą być przewożone w stanie próżnym, nieopakowane i nieoczyszczone, właściwa władza kraju pochodzenia2 może zezwolić na ich przewóz. Wydając zezwolenie, właściwa władza powinna uwzględnić co następuje:
(a) duże przedmioty o mocnej konstrukcji, powinny wytrzymywać wstrząsy występujące normalnie podczas czynności ładunkowych i przewozu, z uwzględnieniem przeładunku pomiędzy środkami transportu, pomiędzy środkami transportu a magazynami, jak również zdejmowania z palety w celu dalszego manipulowania ręcznego lub mechanicznego;
(b) wszystkie zamknięcia i otwory powinny być uszczelnione, aby zapobiec wydostaniu się zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek wibracji, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia (na przykład w wyniku zmiany wysokości). Na zewnętrznej powierzchni przedmiotów nie powinny znajdować się żadne niebezpieczne pozostałości;
(c) części dużych przedmiotów o mocnej konstrukcji pozostające w bezpośrednim kontakcie z materiałami niebezpiecznymi:
(i) nie powinny być podatne na oddziaływanie tych materiałów lub ulegać znacznemu osłabieniu na skutek kontaktu z nimi; oraz
(ii) nie powinny powodować niebezpiecznych zjawisk, np. działać katalizująco lub reagować z zawartymi w nich materiałami niebezpiecznymi;
(d) duże przedmioty o mocnej konstrukcji, zawierające materiały ciekłe, powinny być tak załadowane i umocowane, aby nie doszło do wycieku lub trwałego uszkodzenia podczas ich przewozu;
(e) wymienione przedmioty powinny być unieruchomione w klatkach, koszach lub innych urządzeniach do przenoszenia, albo umocowane w jednostce transportowej lub w kontenerze, w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie nastąpiło ich obluzowanie.
_________
2 Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, oznacza to właściwą władzę pierwszego kraju będącego Umawiającą się Stroną Umowy ADR, do którego dotrze przesyłka.
4.1.3.8.2 Nieopakowane przedmioty dopuszczone przez właściwą władzę zgodnie z przepisami podanymi pod 4.1.3.8.1 podlegają wymaganiom dotyczącym procedur nadawczych zawartym w części 5. Ponadto, nadawca takiego przedmiotu powinien zapewnić, aby kopia odpowiedniego zezwolenia była dołączona do dokumentu przewozowego.
UWAGA: Duży przedmiot o mocnej konstrukcji może zawierać układy paliwowe w osłonie elastycznej, wyposażenie wojskowe oraz urządzenia lub wyposażenie zawierające towary niebezpieczne w ilościach większych od ilości ograniczonych określonych pod 3.4.6.
4.1.4 Wykaz instrukcji pakowania
UWAGA: W poniższych instrukcjach pakowania użyto takiego samego systemu ich numeracji jak w "Przepisach Modelowych ONZ" i w Kodeksie IMDG. Jednak informacje szczegółowe zawarte w instrukcjach ADR mogą być odmienne.
4.1.4.1 Instrukcje pakowania dotyczące stosowania opakowań (z wyjątkiem DPPL i dużych opakowań)
| P001 INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY CIEKŁE) P001 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania kombinowane: | Maksymalna pojemność / masa netto (patrz 4.1.3.3.) |
| Opakowania wewnętrzne | Opakowania zewnętrzne | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| Szkło 10 l | Bębny | | | |
| Tworzywo | stal(1A2) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| sztuczne 30 l | aluminium (1B2) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| | metal inny niż stal lub aluminium (1N2) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| Metal 40 l | tworzywo sztuczne (1H2) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| | sklejka (1D) | 150 kg | 400 kg | 400 kg |
| | tektura (1G) | 75 kg | 400 kg | 400 kg |
| | Skrzynie | | | |
| | stal (4A) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| | aluminium (4B) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| | drewno (4C1, 4C2) | 150 kg | 400 kg | 400 kg |
| | sklejka (4D) | 150 kg | 400 kg | 400 kg |
| | materiał drewnopochodny (4F) | 75 kg | 400 kg | 400 kg |
| | tektura (4G) | 75 kg | 400 kg | 400 kg |
| | tworzywo sztuczne, spienione (4H1) | 60 kg | 60 kg | 60 kg |
| | tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) | 150 kg | 400 kg | 400 kg |
| | Kanistry | | | |
| | stal (3A2) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| | aluminium (3B2) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| | tworzywo sztuczne (3H2) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| Opakowania pojedyncze: |
| Bębny | | | |
| stal, wieko niezdejmowane (1A1) | 250 l | 450 l | 450 l |
| stal, wieko zdejmowane (1A2) | 250 l* | 450 l | 450 l |
| aluminium, wieko niezdejmowane (1B1) | 250 l | 450 l | 450 l |
| aluminium, wieko zdejmowane (1B2) | 250 l* | 450 l | 450 l |
metal inny niż stal lub aluminium, wieko niezdejmowane (1N1) | 250 l | 450 l | 450 l |
metal inny niż stal lub aluminium, wieko zdejmowane (1N2) | 250 l* | 450 l | 450 l |
| tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (1H1) | 250 l | 450 l | 450 l |
| tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) | 250 l* | 450 l | 450 l |
| Kanistry | | | |
| stal, wieko niezdejmowane(3A1) | 60 l | 60 l | 60 l |
| stal, wieko zdejmowane (3A2) | 60 l* | 60 l | 60 l |
| aluminium, wieko niezdejmowane (3B1) | 60 l | 60 l | 60 l |
| aluminium, wieko zdejmowane (3B2) | 60 l* | 60 l | 60 l |
| tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (3H1) | 60 l | 60 l | 60 l |
| tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2) | 60 l* | 60 l | 60 l |
_________
* Dopuszczone są tylko materiały o lepkości większej niż 2.680 mm2/s.
| P001 INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE) P001 |
| Opakowania pojedyncze (cd.) | Maksymalna pojemność / masa netto (patrz 4.1.3.3.) |
| Opakowania złożone | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1) | 250 l | 250 l | 250 l |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1) | 120 l | 250 l | 250 l |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym, aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, ze sklejki, tekturową lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) | 60 l | 60 l | 60 l |
| naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze spienionego tworzywa sztucznego, ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrznym koszem stalowym, aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową, aluminiową, drewnianą, tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2) | 60 l | 60 l | 60 l |
Wymagania dodatkowe: Opakowania z materiałami klasy 3, III grupy pakowania, w których wydzielają się niewielkie ilości dwutlenku węgla lub azotu, powinny być odpowietrzane. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP1 Odnośnie do UN 1133, 1210, 1263 i 1866, materiały II i III grupy pakowania mogą być przewożone w ilość 5 litrów lub mniejszej na jedno opakowanie przy zastosowaniu opakowań metalowych lub z tworzyw sztucznych, które nie wymagają badania eksploatacyjnego określonego w dziale 6.1, pod warunkiem, że takie opakowania są przewożone: |
(a) jako ładunki spaletyzowane, umieszczone są w paletach skrzyniowych lub uformowane w paletowe jednostki ładunkowe, np. gdy opakowania pojedyncze ułożone są lub spiętrzone na palecie zamocowane na niej poprzez opasanie taśmą, folią kurczliwą lub rozciągliwą, albo w inny odpowiedni sposób; lub |
(b) jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych o maksymalnej masie netto 40 kg. |
| PP2 Odnośnie do UN 3065 i 1170, mogą być stosowane beczki drewniane (2C1 i 2C2). |
PP4 Odnośnie do UN 1774, opakowania powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie II grupy pakowania. |
PP5 Odnośnie do UN 1204, opakowania powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć możliwość wybuchu na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego. Do tych materiałów nie należy stosować butli, zbiorników rurowych i beczek ciśnieniowych. |
PP6 Odnośnie do UN 1851 i 3248, maksymalna ilość netto na sztukę przesyłki powinna wynosić 5 l. |
| PP10 Odnośnie do UN 1791, II grupy pakowania, opakowania powinny być odpowietrzane. |
| PP31 Odnośnie do UN 1131, opakowania powinny być uszczelnione hermetycznie. |
PP33 Odnośnie do UN 1308, I i II grupy pakowania, dopuszcza się tylko opakowania kombinowane o maksymalnej masie brutto 75 kg. |
PP81 Odnośnie do UN 1790, zawierającego więcej niż 60%, lecz nie więcej niż 85% kwasu fluorowodorowego oraz UN 2031, zawierającego więcej niż 55% kwasu azotowego, dozwolony czas użytkowania bębnów kanistrów z tworzywa sztucznego wynosi dwa lata od daty ich produkcji.. |
| Przepisy szczególne dotyczące pakowania, właściwe dla RID i ADR |
| RR2 Odnośnie do UN 1261, nie dopuszcza się opakowań z wiekiem zdejmowanym. |
| P002 INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE) P002 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania kombinowane: | Maksymalna masa netto (patrz 4.1.3.3) |
| Opakowania wewnętrzne | Opakowania zewnętrzne | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| Szkło 10 kg | Bębny | | | |
| Tworzywo | stal (1A2) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| sztucznea 50 kg | aluminium (1B2) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| Metal 50 kg | metal, inny niż stal lub aluminium (1N2) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| Papiera,b,c 50 kg | tworzywo sztuczne (1H2) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| Tektura a,b,c | sklejka(1D) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| 50 kg | tektura (1G) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| a Opakowania te | Skrzynie | | | |
| powinny być | stal (4A) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| pyłoszczelne. | aluminium (4B) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| b Opakowania te nie | drewno (4C1) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
powinny byc stosowane do | drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| materiałów, które | sklejka (4D) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| podczas przewozu | materiał drewnopochodny (4F) | 125 kg | 400 kg | 400 kg |
mogą przejść w stan ciekły | tektura (4G) | 125 kg | 400 kg | 400 kg |
| (patrz 4.1.3.4). | tworzywo sztuczne, spienione (4H1) | 60 kg | 60 kg | 60 kg |
| c Opakowania te nie | tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) | 250 kg | 400 kg | 400 kg |
| powinny być | Kanistry | | | |
| stosowane do | stal (3A2) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| materiałów I | aluminium (3B2) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| grupy pakowania. | tworzywo sztuczne (3H2) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| Opakowania pojedyncze: |
| Bębny | | | |
| stal (1A1 lub 1A2d) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| aluminium (1B1 lub 1B2d) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| metal, inny niż stal lub aluminium (1N1 lub 1N2d) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| tworzywo sztuczne (1H1 lub lH2d) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| tektura (1G)e | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| sklejka (1D)e | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| Kanistry | | | |
| stal(3A1 lub 3A2d) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| aluminium (3B1 or 3B2d) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| tworzywo sztuczne (3H1 lub 3H2d) | 120 kg | 120 kg | 120 kg |
| Skrzynie | | | |
| stal (4A)e | Niedozwolone | 400 kg | 400 kg |
| aluminium (4B)e | Niedozwolone | 400 kg | 400 kg |
| drewno (4C1)e | Niedozwolone | 400 kg | 400 kg |
| sklejka(4D)e | Niedozwolone | 400 kg | 400 kg |
| materiał drewnopochodny (4F)e | Niedozwolone | 400 kg | 400 kg |
| drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2)e | Niedozwolone | 400 kg | 400 kg |
| tektura(4G)e | Niedozwolone | 400 kg | 400 kg |
| tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)e | Niedozwolone | 400 kg | 400 kg |
| Worki | | | |
| worki (5H3, 5H4, 5L3, 5M2)e | Niedozwolone | 50 kg | 50 kg |
_________
d Opakowania te nie powinny być stosowane do materiałów I grupy pakowania, które podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły (patrz 4.1.3.4).
e Opakowania te nie powinny być stosowane do materiałów, które podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły (patrz 4.1.3.4).
| P002 INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE) (cd.) P002 |
| Opakowania pojedyncze (cd.): | Maksymalna masa netto(patrz 4.1.3.3.) |
| Opakowania złożone | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, ze sklejki lub tekturowym (6HA1, 6HB1, 6HG1e, 6HD1e,6HH1) | 400 kg | 400 kg | 400 kg |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, ze sklejki, tekturową lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2e, 6HG2e lub 6HH2) | 75 kg | 75 kg | 75 kg |
| naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tektu-rowym lub ze sklejki (6PA1, 6PB1, 6PD1e lub 6PG1e) lub z zewnętrznym koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową, albo z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub tekturową, albo z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PD2e lub 6PG2e) lub z zewnętrznym opakowaniem ze spienionego tworzywa sztucznego lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PH2 lub 6PH1c). | 75 kg | 75 kg | 75 kg |
e Opakowania te nie powinny być stosowane do materiałów, które podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły (patrz 4.1.3.4). |
| Przepisy szczególne dotyczące pakowania: |
| PP6 Odnośnie do UN 3249, maksymalna masa netto sztuki przesyłki powinna wynosić 5 kg. |
PP7 UN 2000 celuloid może być przewożony bez opakowania na palecie, owinięty folią z tworzywa sztucznego i odpowiednio zabezpieczony, np. za pomocą opasek stalowych, jako ładunek całkowity w zamkniętych pojazdach lub kontenerach. Masa każdej z palet nie powinna przekraczać 1.000 kg. |
PP8 Odnośnie do UN 2002, opakowania powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć możliwość wybuchu na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego. Do tych materiałów nie należy stosować butli, zbiorników rurowych i beczek ciśnieniowych. |
PP9 Odnośnie do UN 3175, 3243 i 3244, opakowania powinny być zgodne z zatwierdzonym typem konstrukcji, który przeszedł badanie szczelności według wymagań dla II grupy pakowania. Dla UN 3175 próba szczelności nie jest wymagana, jeżeli ciecz jest całkowicie zaabsorbowana przez materiał stały zawarty w szczelnych workach. |
PP11 Odnośnie do UN 1309, III grupy pakowania oraz UN 1362, dopuszcza się worki typów 5H1, 5L1 i 5M1, jeżeli materiały zapakowane są dodatkowo w worki z tworzywa sztucznego i są owinięte na paletach folią kurczliwą lub rozciągliwą. |
PP12 Odnośnie do UN 1361, 2213 i UN 3077, dopuszcza się worki typów 5H1, 5L1 i 5M1, jeżeli są one przewożone w pojazdach zamkniętych lub kontenerach. |
PP13 Odnośnie do przedmiotów zaklasyfikowanych do UN 2870, dozwolone są tylko opakowania kombinowane spełniające wymagania na poziomie I grupy pakowania. |
PP14 Odnośnie do UN 2211, 2698 i 3314, opakowania nie muszą odpowiadać wymaganiom określonym w opisach badań podanych w dziale 6.1. |
PP15 Odnośnie do UN 1324 i 2623, opakowania powinny spełniać wymagania na poziomie III grupy pakowania. |
PP20 Odnośnie do UN 2217, można stosować każde opakowanie, które jest pyłoszczelne i odporne na rozdarcie. |
| PP30 Odnośnie do UN 2471, nie dopuszcza się opakowań wewnętrznych z papieru lub tektury. |
| PP34 Odnośnie do UN 2969 (całe ziarna), dopuszcza się worki typów 5H1, 5L1 i 5M1. |
PP37 Odnośnie do UN 2590 i 2212, dopuszcza się worki typu 5M1. Sztuki przesyłki powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub kontenerach albo jako jednostki ładunkowe owinięte folią kurczliwą lub rozciągliwą. |
PP38 Odnośnie do UN 1309, II grupy pakowania, stosowanie worków dozwolone jest jedynie w przypadku przewozu w pojazdach zamkniętych lub kontenerach. |
PP84 Odnośnie do UN 1057, stosowane sztywne opakowania zewnętrzne powinny spełniać wymagania na poziomie II grupy pakowania. Opakowania powinny być projektowane, wytwarzane i układane tak, by zapobiec przemieszczaniu się, przypadkowemu iskrzeniu urządzeń lub przypadkowemu uwolnieniu się gazu lub cieczy palnych. |
| Przepisy szczególne dotyczące pakowania właściwe dla RID i ADR |
RR5 Jeżeli masa całkowita opakowania nie przekracza 10 kg, to pomimo szczególnych przepisów pakowania PP84 powinny być spełnione tylko przepisy ogólne podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2 i 4.1.1.5 do 4.1.1.7. |
| P003 INSTRUKCJA PAKOWANIA P003 |
| Materiały niebezpieczne powiny znajdować się w odpowiednich opakowaniach zewnętrznych. Opakowania te powinny odpowiadać przepisom 4.1.1.1, 4.1.1.2, 4.1.1.4, 4.1.1.8 i 4.1.3 oraz powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania konstrukcyjne podane pod 6.1.4. Należy stosować opakowania zewnętrzne wykonane z odpowiedniego materiału, o wystarczającej wytrzymałości, zaprojektowane z uwzględnieniem pojemności opakowania i jego przeznaczenia. Jeżeli niniejsza instrukcja pakowania jest stosowana do transportu przedmiotów lub opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych, to opakowanie powinno być tak zaprojektowane i zbudowane, aby przeciwdziałać przypadkowemu uwolnieniu zawartości przedmiotów w normalnych warunkach przewozu. |
| Przepisy szczególne dotyczące pakowania: |
PP16 Odnośnie do UN 2800, akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem i bezpiecznie zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne. UWAGA 1: Akumulatory bezobsługowe, które są integralną i niezbędną częścią urządzeń mechanicznych lub elektronicznych, powinny być bezpiecznie umocowane w przeznaczonym dla nich uchwycie i zabezpieczone w taki sposób, aby zapobiec ich uszkodzeniu lub zwarciu. UWAGA 2: W odniesieniu do akumulatorów zużytych (UN 2800), patrz instrukcja P801a. |
| PP19 Odnośnie do UN 1364 i 1365, dopuszcza sie przewóz w belach. |
PP20 Odnośnie do UN 1363, 1386, 1408 i 2793, można stosować każde opakowanie, które jest pyłoszczelne i odporne na rozdarcie. |
PP32 Odnośnie do UN 2857 i 3358, to mogą być one przewożone nieopakowane, w klatkach lub w odpowiednich opakowaniach zbiorczych. |
| P099 INSTRUKCJA PAKOWANIA P099 |
| Mogą być stosowane wyłącznie opakowania dopuszczone przez właściwą władzę. |
| P101 INSTRUKCJA PAKOWANIA P101 |
Mogą być stosowane wyłącznie opakowania dopuszczone przez właściwą władzę państwa pochodzenia. Jeżeli państwo pochodzenia nie jest Umawiającą się stroną ADR, to opakowanie powinno być dopuszczone przez właściwą władzę pierwszego państwa-strony ADR, do którego dotrze przesyłka. W dokumencie przewozowym powinien być wpisany znak wyróżniający państwa, w imieniu którego działa ta właściwa władza, zgodny ze znakiem stosowanym dla pojazdów w ruchu międzynarodowym, w sposób następujący: "Opakowanie dopuszczone przez właściwą władzę ..." (patrz 5.4.1.2.1(e)) |
| P110(a) INSTRUKCJA PAKOWANIA P110(a) |
ZAREZERWOWANA UWAGA: W "Przepisach Modelowych ONZ" niniejsza instrukcja pakowania nie ma zastosowania w przewozach na warunkach ADR. |
| P110(b) INSTRUKCJA PAKOWANIA P110(b) |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Naczynia metal drewno guma, przewodząca tworzywo sztuczne, przewodzące | Ścianki dzielące metal drewno tworzywo sztuczne tektura | Skrzynie drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) |
Worki guma, przewodząca tworzywo sztuczne, przewodzące | | |
Szczególne przepisy pakowania: PP42 Odnośnie do UN 0074, 0113, 0114, 0129, 0130, 0135 i 0224, powinny być spełnione poniższe warunki: |
(a) opakowania wewnętrzne nie powinny zawierać więcej niż 50g materiału wybuchowego (ilość dotyczy materiału w stanie suchym); |
(b) gniazda między ściankami dzielącymi nie powinny zawierać więcej niż jednego opakowania wewnętrzneego, które powinno być pewnie umocowane; oraz |
| (c) opakowanie zewnętrzne może być podzielone najwyżej na 25 gniazd. |
| P111 INSTRUKCJA PAKOWANIA P111 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier, wodoszczelne tworzywo sztuczne tkanina, gumowana Arkusze tworzywo sztuczne tkanina, gumowana | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) tworzywo sztuczne, spienione (4H1) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP43 Odnośnie do UN 0159, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny metalowe (1A2 lub 1B2) lub z tworzywa sztucznego (1H2). |
P112(a) INSTRUKCJA PAKOWANIA P112(a) (materiał stały zwilżony, 1.1D) |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier, wielowarstwowy, wodoodporny tworzywo sztuczne tkanina tkanina, gumowana tkanina z tworzywa sztucznego | Worki tworzywo sztuczne tkanina, powlekana lub z wykładziną z tworzywa sztucznego Naczynia metal tworzywo sztuczne | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) |
Naczynia metal tworzywo sztuczne | | tektura(4G) tworzywo sztuczne, spienione (4H1) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Wymagania dodatkowe: |
| Opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są szczelne bębny z wiekiem zdejmowanym. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
| PP26 Odnośnie do UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0219 i 0394, opakowania nie powinny zawierać ołowiu. |
| PP45 Odnośnie do UN 0072 i 0226, opakowania pośrednie nie są wymagane. |
P112(b) INSTRUKCJA PAKOWANIA P112(b) (materiał stały suchy, inny niż sproszkowany 1.1D) |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia przepisów ogólnych podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier, siarczanowy papier, wielowarstwowy, wodoodporny tworzywo sztuczne tkaniana tkanina, gumowana tkanina z tworzywa sztucznego | Worki (tylko dla UN 0150) tworzywo sztuczne tkanina, powlekana lub z wykładziną z tworzywa sztucznego | Worki tkanina z tworzywa sztucznego, pyłoszczelna (5H2) tkanina z tworzywa sztucznego, wodoodporna (5H3) tworzywo sztuczne, folia (5H4) tkanina, pyłoszczelna (5L2) tkanina, wodoodporna (5L3) papier, wielowarstwowy, wodoodporny (5M2) |
| | | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelna (4C2) sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) tworzywo sztuczne, spienione (4H1) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP26 Odnośnie do UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0216, 0219 i 0386, opakowania nie powinny zawierać ołowiu. |
PP46 Odnośnie do UN 0209 i do płatkowanego lub kruszonego TNT w stanie suchym, zalecane są worki pyłoszczelne (5H2), przy ograniczeniu maksymalnej masy netto do 30 kg. |
PP47 Odnośnie do UN 0222, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli opakowaniem zewnętrznym jest worek. |
P112(c) INSTRUKCJA PAKOWANIA P112(c) (materiały stałe sproszkowane 1.1D) |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier, wielowarstwowy, wodoodporny tworzywo sztuczne tkanina z tworzywa sztucznego | Worki papier, wielowarstwowy, wodoodporny z wykładziną wewnętrzną tworzywo sztuczne | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | Naczynia metal tworzywo sztuczne | sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Wymagania dodatkowe: |
1. Opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne zostały zastosowane bębny. |
| 2. Opakowania powinny być pyłoszczelne. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP26 Odnośnie do UN 0004, 0076, 0078, 0154, 0216, 0219 i 0386, opakowania nie powinny zawierać ołowiu. |
PP46 Odnośnie do UN 0209 i do płatkowanego lub kruszonego TNT w stanie suchym, zalecane są worki pyłoszczelne (5H2), przy ograniczeniu maksymalnej masy netto do 30 kg. |
| PP48 Odnośnie do UN 0504, nie powinny być stosowane opakowania metalowe. |
| P113 INSTRUKCJA PAKOWANIA P113 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier tworzywo sztuczne tkanina, gumowana Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Wymagania dodatkowe: | | |
| Opakowania powinny być pyłoszczelne. |
Szczególne przepisy pakowania: PP49 Odnośnie do UN 0094 i 0305, opakowanie wewnętrzne nie powinno zawierać więcej niż 50 g materiału. |
PP50 Odnośnie do UN 0027, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne zastosowano bębny. |
PP51 Odnośnie do UN 0028, jako opakowania wewnętrzne mogą być stosowane arkusze z papieru siarczanowego lub woskowanego. |
P114(a) INSTRUKCJA PAKOWANIA P114(a) (materiał stały zwilżony) |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki tworzywo sztuczne tkaniana tkanina z tworzywa sztucznego | Worki tworzywo sztuczne tkanina, powlekana lub z wykładziną z tworzywa sztucznego | Skrzynie stal (4A) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) |
Naczynia metal tworzywo sztuczne | Naczynia metal tworzywo sztuczne | materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka(lD) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Wymagania dodatkowe: |
| Opakowania pośrednie nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny z wiekiem zdejmowanym. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP26 Odnośnie do UN 0077, 0132, 0234, 0235 i 0236, opakowania nie powinny zawierać ołowiu. |
PP43 Odnośnie do UN 0342, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny metalowe (1A2 lub 1B2) lub z tworzywa sztucznego (1H2). |
P114(b) INSTRUKCJA PAKOWANIA P114(b) (materiał stały suchy) |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier siarczanowy tworzywo sztuczne tkanina pyłoszczelna tkanina z tworzywa sztucznego, pyłoszczelna | Niewymagane | Skrzynie drewno (4C1) drewno, ścianki pyłoszczelne (4C2) sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) |
Naczynia tektura metal papier tworzywo sztuczne tkanina z tworzywa sztucznego, pyłoszczelna | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka(1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP26 Odnośnie do UN 0077, 0132, 0234, 0235 i 0236, opakowania nie powinny zawierać ołowiu. |
PP50 Odnośnie do UN 0160 i 0161, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny. |
PP52 Odnośnie do UN 0160 i 0161, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny metalowe (1A2 lub 1B2), to opakowania metalowe powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć zagrożenie wybuchem na skutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego z przyczyn wewnętrznych lub zewnętrznych. |
| P115 INSTRUKCJA PAKOWANIA P115 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Naczynia tworzywo sztuczne | Worki tworzywo sztuczne, w naczyniach metalowych | Skrzynie drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) |
| | Bębny metal | sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
| PP45 Odnośnie do UN 0144, opakowania pośrednie nie są wymagane. |
PP53 Odnośnie do UN 0075, 0143, 0495 i 0497, opakowania wewnętrzne powinny mieć zamknięcia na gwint stożkowy, a ich pojemność nie powinna być większa niż 5 litrów. Opakowania wewnętrzne powinny być otoczone niepalnym, absorbującym materiałem wyściełającym. Ilość tego materiału powinna być wystarczająca dla pochłonięcia ciekłej zawartości. Naczynia metalowe powinny być oddzielone od siebie materiałem wyściełającym. Jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są skrzynie, to masa netto materiału miotającego jest ograniczona do 30 kg na każdą sztukę przesyłki. |
PP54 Odnośnie do UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny, a jako opakowania pośrednie również bębny, to te ostatnie powinny być otoczone niepalnym materiałem wyściełającym. Ilość tego materiału powinna być wystarczająca dla pochłonięcia ciekłej zawartości. Opakowanie złożone, składające się z naczynia z tworzywa sztucznego umieszczonego w bębnie metalowym może być stosowane zamiast opakowania pośredniego i zewnętrznego. Objętość całkowita materiału miotającego w każdej sztuce przesyłki nie powinna być większa niż 120 litrów. |
| PP55 Odnośnie do UN 0144, należy stosować absorbujący materiał wyściełający. |
PP56 Odnośnie do UN 0144, jako opakowania wewnętrzne mogą być stosowane naczynia metalowe. |
PP57 Odnośnie do UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są skrzynie, to jako opakowania pośrednie powinny być stosowane worki. |
PP58 Odnośnie do UN 0075, 0143, 0495 i 0497, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są bębny, to jako opakowania pośrednie powinny być również stosowane bębny. |
PP59 Odnośnie do UN 0144, jako opakowania zewnętrzne mogą być stosowane skrzynie tekturowe (4G). |
PP60 Odnośnie do UN 0144, nie powinny być stosowane bębny aluminiowe z wiekiem zdejmowanym (1B2). |
| P116 INSTRUKCJA PAKOWANIA P116 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier, wodo- i olejoodporny tworzywo sztuczne tkanina, z powłoką lub wykładziną z tworzywa sztucznego tkanina z tworzywa sztucznego, pyłoszczelna | Niewymagane | Worki tkanina z tworzywa sztucznego (5H1) papier, wielowarstwowy, wodoodporny (5M2) folia z tworzywa sztucznego (5H4) tkanina, pyłoszczelna (5L2) tkanina, wodoodporna (5L3) |
Naczynia tektura, wodooodporna metal tworzywo sztuczne drewno, pyłoszczelne | | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) |
Arkusze papier, wodoodporny papier, woskowany tworzywo sztuczne | | sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| | | Kanistry stal, wieko zdejmowane (3A2) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP61 Odnośnie do UN 0082, 0241, 0331 i 0332, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są szczelne bębny z wiekiem zdejmowanym. |
PP62 Odnośnie do UN 0082, 0241, 0331 i 0332, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli materiał wybuchowy zawarty jest w materiale nieprzepuszczalnym dla cieczy. |
PP63 Odnośnie do UN 0081, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli materiał ten zawarty jest w sztywnym tworzywie sztucznym, nieprzepuszczalnym dla estrów azotanowych. |
PP64 Odnośnie do UN 0331, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są worki (5H2), (5H3) lub (5H4). |
PP65 Odnośnie do UN 0082, 0241, 0331 i 0332, jako opakowania zewnętrzne mogą być stosowane worki (5H2) lub (5H3). |
| PP66 Odnośnie do UN 0081, jako opakowania zewnętrzne nie powinny być stosowane worki. |
| P130 INSTRUKCJA PAKOWANIA P130 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
| Niewymagane | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) tworzywo sztuczne, spienione (4H1) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP67 Niniejszy przepis dotyczy: UN 0006, 0009, 0010, 0015, 0016, 0018, 0019, 0034, 0035, 0038, 0039, 0048, 0056, 0137, 0138, 0168, 0169, 0171, 0181, 0182, 0183, 0186, 0221, 0243, 0244, 0245, 0246, 0254, 0280, 0281, 0286, 0287, 0297, 0299, 0300, 0301, 0303, 0321, 0328, 0329, 0344, 0345, 0346, 0347, 0362, 0363, 0370, 0412, 0424, 0425, 0434, 0435, 0436, 0437, 0438, 0451, 0488 i 0502. Duże i masywne przedmioty wybuchowe, przeznaczone zwykle do celów wojskowych, bez ich środków inicjujących lub z ich środkami inicjującymi wyposażonymi w co najmniej dwa skuteczne urządzenia ochronne, mogą być przewożone nieopakowane. Jeżeli takie przedmioty mają ładunki miotające lub są samonapędzające, to ich układy zapalające powinny być zabezpieczone przed bodźcami występującymi w normalnych warunkach przewozu. Negatywne wyniki badań Serii 4 przedmiotów nieopakowanych wskazują, że mogą być one kierowane do przewozu w postaci nieopakowanej. Takie nieopakowane przedmioty mogą być mocowane w podstawach lub umieszczane w klatkach albo w innych urządzeniach ułatwiających manipulowanie. |
| P131 INSTRUKCJA PAKOWANIA P131 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier tworzywo sztuczne | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | | drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) |
| Szpule | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP68 Odnośnie do UN 0029, 0267 i 0455, jako opakowania wewnętrzne nie powinny być stosowane worki i szpule. |
| P132(a) INSTRUKCJA PAKOWANIA P132(a) |
(przedmioty w zamkniętej obudowie metalowej, z tworzywa sztucznego lub tektury, które zawierają materiał wybuchowy detonujący lub materiały wybuchowe detonujące połączone spoiwem z tworzywa sztucznego) |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie Niewymagane | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie Niewymagane | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
P132(b) INSTRUKCJA PAKOWANIA P132(b) (Przedmioty bez obudowy zamkniętej) |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) |
Arkusze papier tworzywo sztuczne | | drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| P133 INSTRUKCJA PAKOWANIA P133 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) |
Tace z przegrodami tektura tworzywo sztuczne drewno | | sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| Wymagania dodatkowe: |
| Naczynia wymagane są jako opakowania pośrednie tylko wówczas, gdy jako opakowania wewnętrzne stosowane są tace. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP69 Odnośnie do UN 0043, 0212, 0225, 0268 i 0306, tace nie powinny być stosowane jako opakowania wewnętrzne. |
| P134 INSTRUKCJA PAKOWANIA P134 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki wodoodporne | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | | aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) |
Arkusze tektura falista | | tektura (4G) tworzywo sztuczne, spienione (4H1) |
Tuby tektura | | tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| P135 INSTRUKCJA PAKOWANIA P135 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier tworzywo sztuczne | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | | drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, spienione (4H1) |
Arkusze papier | | tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| tworzywo sztuczne | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| P136 INSTRUKCJA PAKOWANIA P136 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki tworzywo sztuczne tkanina | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) |
Skrzynie tektura tworzywo sztuczne drewno | | drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) |
| Przegrody w opakowaniach zewnętrznych | | tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| P137 INSTRUKCJA PAKOWANIA P137 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
| Worki | Niewymagane | Skrzynie |
| tworzywo sztuczne | | stal (4A) |
Skrzynie tektura | | aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) |
Tuby tektura metal tworzywo sztuczne | | sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) |
| Przegrody w opakowaniach zewnętrznych | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP70 Odnośnie do UN 0059, 0439, 0440 i 0441, jeżeli ładunki kumulacyjne pakowane są pojedynczo, to wgłębienie stożkowe powinno być skierowane czołowo w dół, a sztuka przesyłki powinna mieć oznakowanie "GÓRA" (ang. "THIS SIDE UP"). Jeżeli ładunki kumulacyjne pakowane są parami, wówczas wgłębienia stożkowe powinny być skierowane czołem do wnętrza w celu zminimalizowania efektu strumieniowego w razie przypadkowej inicjacji. |
| P138 INSTRUKCJA PAKOWANIA P138 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
| Worki | Niewymagane | Skrzynie |
| tworzywo sztuczne | | stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Wymagania dodatkowe: |
| Jeżeli końce przedmiotów są uszczelnione, to opakowania wewnętrzne nie są wymagane. |
| P139 INSTRUKCJA PAKOWANIA P139 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
| Worki | Niewymagane | Skrzynie |
| tworzywo sztuczne | | stal (4A) aluminium (4B) |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | | drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) |
| Szpule | | tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
Arkusze papier tworzywo sztuczne | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka(1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP71 Odnośnie do UN 0065, 0102, 0104, 0289 i 0290, końce lontu detonującego powinny być uszczelnione, np. zatyczką trwale zamocowaną, uniemożliwiającą wydostanie się materiału wybuchowego. Końce lontu detonującego, elastycznego powinny być mocno zawiązane. |
| PP72 Odnośnie do UN 0065 i 0289 w postaci zwojów, opakowania wewnętrzne nie są wymagane. |
| P140 INSTRUKCJA PAKOWANIA P140 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki tworzywo sztuczne | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) |
| Szpule | | aluminium (4B) drewno (4C1) |
Arkusze papier, siarczanowy tworzywo sztuczne | | drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) |
| | | tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP73 Odnośnie do UN 0105, opakowania wewnętrzne nie są wymagane, jeżeli końce (lontu) są uszczelnione. |
PP74 Odnośnie do UN 0101, opakowania powinny być pyłoszczelne, z wyjątkiem przypadku, gdy lont chroniony jest papierową tubą, której końce zabezpieczone są zdejmowanymi pokrywkami. |
| PP75 Odnośnie do UN 0101, nie powinny być stosowane skrzynie lub bębny aluminiowe. |
| P141 INSTRUKCJA PAKOWANIA P141 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) |
Tace z przegrodami tworzywo sztuczne drewno | | sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| Przegrody w opakowaniach zewnętrznych | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| P142 INSTRUKCJA PAKOWANIA P142 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
| Worki | Niewymagane | Skrzynie |
papier tworzywo sztuczne | | stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno | | drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
Arkusze papier | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) |
Tace z przegrodami tworzywo sztuczne | | sklejka (1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| P143 INSTRUKCJA PAKOWANIA P143 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Worki papier siarczanowy tworzywo sztuczne tkanina tkanina gumowana | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno, z wykładziną pyłoszczelną (4C2) |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne | | sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
Tace z przegrodami tworzywo sztuczne drewno | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) sklejka(1D) tektura (1G) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Wymagania dodatkowe: |
| Zamiast powyższych opakowań wewnętrznych i zewnętrznych można stosować opakowania złożone (6HH2) (naczynie z tworzywa sztucznego ze skrzynią zewnętrzną z tworzywa sztucznego). |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP76 Odnośnie do UN 0271, 0272, 0415 i 0491, opakowania metalowe powinny być tak zbudowane, aby wykluczone było zagrożenie wybuchem wskutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego z przyczyn wewnętrznych lub zewnętrznych. |
| P144 INSTRUKCJA PAKOWANIA P144 |
| Dopuszczone są następujące opakowania, pod warunkiem spełnienia ogólnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.1 i 4.1.3 oraz szczególnych przepisów pakowania podanych pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne i rozmieszczenie | Opakowania pośrednie i rozmieszczenie | Opakowania zewnętrzne i rozmieszczenie |
Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne | Niewymagane | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1), z wykładziną |
| Przegrody w opakowaniach zewnętrznych | | metalową sklejka (4D), z wykładziną metalową materiał drewnopochodny (4F), z wykładziną metalową tworzywo sztuczne, spienione (4H1) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) |
| | | Bębny stal, wieko zdejmowane (1A2) aluminium, wieko zdejmowane (1B2) tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (1H2) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP77 Odnośnie do UN 0248 i 0249, opakowania powinny być zabezpieczone przed wniknięciem wody. Jeżeli urządzenia aktywowane wodą przewożone są bez opakowania, to powinny być one wyposażone w co najmniej dwa niezależne urządzenia ochronne zapobiegające wniknięciu wody. |
| P200 INSTRUKCJA PAKOWANIA P200 |
Typy opakowań: butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli. Dopuszcza się butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli, pod warunkiem, że spełnione są szczególne przepisy pakowania podane pod 4.1.6 oraz przepisy podane poniżej w punktach od (1) do (9): |
| Przepisy ogólne |
| (1) Naczynia powinny być tak zamknięte i szczelne, aby zapobiec wydostaniu się gazów; |
(2) Naczynia ciśnieniowe zawierające materiały trujące charakteryzujące się, zgodnie z wartościami podanymi w tabeli, LC50 niższym lub równym 200 ml/m3 (ppm), nie powinny być wyposażone w jakiejkolwiek urządzenia obniżające ciśnienie; |
(3) Trzy tabele zamieszczone poniżej obejmują gazy sprężone (Tabela 1), gazy skroplone i rozpuszczone (Tabela 2) oraz materiały nienależące do klasy 2 (Tabela 3). Tabele te zawierają następujące dane: |
| (a) numer UN materiału, jego nazwę, opis i kod klasyfikacyjny; |
| (b) wartość LC50 dla materiałów trujących; |
| (c) typy naczyń dopuszczonych do określonego gazu; są one wskazane literą "X"; |
(d) maksymalny przedział pomiędzy kolejnymi badaniami okresowymi naczyń ciśnieniowych; UWAGA: Częstotliwość badań okresowych naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych powinna być określona przez właściwą władzę, która zatwierdziła te naczynia. |
| (e) minimalne ciśnienie próbne naczyń ciśnieniowych; |
(f) maksymalne ciśnienie robocze naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do gazów sprężonych lub maksymalny stopień(pnie) napełnienia dla naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do gazów skroplonych i rozpuszczonych; |
| (g) szczególne przepisy pakowania właściwe dla danego materiału. |
| Próba ciśnieniowa, stopnie napełnienia i wymagania dotyczące napełniania |
| (4) Wymagane minimalne ciśnienie próbne wynosi 1 MPa (10 barów); |
(5) W żadnym przypadku naczynia ciśnieniowe nie mogą być napełniane w stopniu przewyższającym granicę dopuszczoną na podstawie wymagań podanych poniżej: |
(a) W przypadku gazów sprężonych, ciśnienie robocze nie powinno być większe od dwóch trzecich ciśnienia próbnego wymaganego dla danych naczyń ciśnieniowych. Ograniczenia dotyczące wymienionej wartości maksymalnej ciśnienia roboczego wprowadzone są szczególnym przepisem pakowania oznaczonym literą "o". W żadnym przypadku ciśnienie wewnętrzne w temperaturze 65°C nie może przewyższać ciśnienia próbnego. |
(b) W przypadku gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem, stopień napełnienia powinien być taki, aby ustalone ciśnienie w temperaturze 65°C nie przewyższało ciśnienia próbnego wymaganego dla danych naczyń ciśnieniowych. Pod warunkiem, że spełnione jest powyższe kryterium, dopuszcza się stosowanie ciśnień próbnych i stopni napełnienia innych niż podane w tabeli, z wyjątkiem przypadków, gdy ma zastosowanie szczególny przepis pakowania "o". W przypadku gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem, dla których dane nie są dostępne w tabeli, maksymalny stopień napełnienia (FR) powinien być określony w następujący sposób: FR = 8,5 x 10-4 x dg x Ph gdzie: FR = maksymalny stopień napełnienia dg = gęstość gazu (w temperaturze 15°C, pod ciśnieniem 1 bara) (w kg/m3) Ph = wartość najniższego ciśnienia próbnego (w barach). |
Jeżeli gęstość gazu jest nieznana, to maksymalny stopień napełnienia powinien być określony w sposób następujący: |
 |
gdzie: FR = maksymalny stopień napełnienia Ph = wartość najniższego ciśnienia próbnego (w barach) MM = masa cząsteczkowa (w g/mol) R (stała gazowa) = 8,31451 x 10-2 bar x litr / mol x K. Do obliczeń dla mieszanin gazów przyjmuje się średnią masę molową, otrzymaną na podstawie stężeń objętościowych poszczególnych składników. |
(c) Dla gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem, maksymalna masa zawartości na litr pojemności wodnej równa się 0,95 wartości gęstości fazy ciekłej w temperaturze 50°C; ponadto, faza ciekła nie powinna wypełniać naczynia ciśnieniowego w temperaturze niższej lub równej 60°C. Ciśnienie próbne powinno być co najmniej równe prężności par (bezwzględnej) fazy ciekłej w temperaturze 65°C pomniejszonej o 100 kPa (1 bar). W przypadku gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem, dla których dane nie są dostępne w tabeli, maksymalny stopień napełnienia (FR) powinien być określony w sposób następujący: FR = (0,0032 x BP - 0,24) x d1 gdzie: FR = maksymalny stopień napełnienia BP = temperatura wrzenia (w kelwinach) d1 = gęstość skroplonego gazu w temperaturze wrzenia (w kg/litr). |
(d) W odniesieniu do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, patrz punkt (9), szczególny przepis pakowania "p". (6) Dopuszcza się stosowanie innego ciśnienia próbnego i stopnia napełnienia, pod warunkiem spełnienia wymagań ogólnych podanych w punktach (4) i (5) powyżej; |
(7) Napełnianie naczyń ciśnieniowych może być dokonywane jedynie w odpowiednio wyposażonych ośrodkach, przez wykwalifikowany personel stosujący odpowiednie procedury. Procedury powinny określać sprawdzanie: - zgodności z przepisami dotyczącymi naczyń i ich wyposażenia; - ich zgodność z produktem , który ma być przewożony; - braku uszkodzeń, które mogłyby mieć wpływ na bezpieczeństwo; - właściwego stopnia lub ciśnienia napełnienia; - właściwego oznakowania i cech identyfikacyjnych. |
| Badania okresowe |
(8) Naczynia ciśnieniowe przewidziane do wielokrotnego napełniania powinny podlegać badaniom okresowym zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.6. |
(9) W przypadku, gdy dla danych materiałów nie zamieszczono w poniższych tabelach przepisów szczególnych, badania okresowe powinny być przeprowadzane w następujących odstępach czasu: |
(a) co 5 lat w odniesieniu do naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu gazów o kodach klasyfikacyjnych: 1T, 1TF, 1TO, 1TC, 1TFC, 1TOC, 2T, 2TO, 2TF, 2TC, 2TFC, 2TOC, 4A, 4F i 4C; |
(b) co 5 lat w odniesieniu do naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu materiałów innych klas; |
(c) co 10 lat w odniesieniu do naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu gazów o kodach klasyfikacyjnych: 1A, 1O, 1F, 2A, 2O i 2F. W odstępstwie od niniejszych wymagań, badania okresowe naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych (naczynia kompozytowe), powinny być przeprowadzane w przedziałach ustalonych przez właściwą władzę Umawiającej się Strony Umowy ADR, która zatwierdziła przepisy techniczne dla projektowania i budowy. |
| Szczególne przepisy pakowania |
(10) Objaśnienia do kolumny "Szczególne przepisy pakowania": Zgodność materiałowa (w odniesieniu do gazów, patrz normy ISO 11114-1:1997 i ISO 11114-2:2000) |
| a: naczynia ciśnieniowe wykonane ze stopów aluminium nie są dopuszczone; |
| b: zawory wykonane z miedzi nie są dopuszczone; |
c: części metalowe kontaktujące się z zawartością nie powinny zawierać więcej niż 65% miedzi; |
d: w przypadku naczyń ciśnieniowych wykonanych z metalu, dopuszcza się do stosowania jedynie te, które są odporne na korozję (kruchość) wodorową. |
Wymagania dotyczące materiałów trujących, charakteryzujących się LC50 mniejszym lub równym 200 ml/m3 (ppm) |
k: otwory wylotowe zaworów powinny być wyposażone w gazoszczelne zaślepki lub kołpaki, które powinny być wykonane z materiału niepodatnego na działanie zawartości naczynia ciśnieniowego; każda butla w wiązce powinna być wyposażona w indywidualny zawór, który podczas przewozu powinien być zamknięty. Po napełnieniu, kolektor powinien zostać opróżniony, przedmuchany i zaślepiony; naczynia ciśnieniowe nie powinny być wyposażane w urządzenia obniżające ciśnienie; maksymalna pojemność wodna pojedynczych butli i każdej butli w wiązce nie powinna być większa niż 85 litrów; każdy zawór powinien być połączony bezpośrednio z naczyniem ciśnieniowym za pomocą gwintowanego złącza stożkowego i powinien wytrzymywać ciśnienie próbne wymagane dla tego naczynia; każdy zawór powinien być albo typu bez uszczelnień z membraną nieperforowaną, albo typu, który uniemożliwia wyciek przez lub poza uszczelnieniem; przewóz w kapsułkach jest niedozwolony; każde naczynie ciśnieniowe po napełnieniu powinno przejść badanie szczelności. |
| Przepisy szczególne dotyczące gazów |
l: UN 1040 tlenek etylenu może być również pakowany do uszczelnionych hermetycznie szklanych lub metalowych opakowań wewnętrznych, odpowiednio zabezpieczonych materiałem wyściełającym, włożonych do skrzyń tekturowych, drewnianych lub metalowych, spełniających wymagania wytrzymałościowe na poziomie I grupy pakowania. Maksymalna dopuszczalna ilość materiału w każdym szklanym opakowaniu wewnętrznym wynosi 30g, a w każdym opakowaniu wewnętrznym metalowym 200g. Po napełnieniu, należy sprawdzić szczelność każdego opakowania wewnętrznego poprzez umieszczenie go w gorącej łaźni wodnej o takiej temperaturze i na taki czas, aby zapewnić osiągnięcie ciśnienia wewnętrznego równego prężności par tlenku etylenu w temperaturze 55°C. Całkowita ilość materiału w każdym opakowaniu zewnętrznym nie powinna być większa niż 2,5 kg; |
m: naczynia ciśnieniowe powinny być napełnione najwyżej do 5 barów ciśnienia roboczego; |
| n: naczynie ciśnieniowe nie powinno zawierać więcej niż 5 kg gazu; |
o: w żadnym przypadku nie dopuszcza się przekroczenia wartości ciśnienia roboczego lub stopnia napełnienia podanych w niniejszych tabelach; |
p: w odniesieniu do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego i UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika: butle powinny być wypełnione jednorodną monolityczną masą porowatą; ciśnienie robocze i ilość acetylenu nie mogą przewyższać wartości określonych w zatwierdzeniu lub odpowiednio w normach ISO 3807-1:2000 lub ISO 3807-2:2000; w odniesieniu do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego: butle powinny zawierać aceton lub inny odpowiedni rozpuszczalnik w ilości określonej w zatwierdzeniu (patrz odpowiednio normy ISO 3807-1:2000 lub ISO 3807-2:2000); butle wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie lub połączone ze sobą kolektorem powinny być przewożone w pozycji pionowej; |
alternatywnie, w odniesieniu do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego: butle, które nie są naczyniami ciśnieniowymi, mogą być wypełnione monolityczną masą porowatą; ciśnienie robocze, ilość acetylenu i ilość rozpuszczalnika nie mogą przewyższać wartości określonych w zatwierdzeniu. Maksymalny przedział pomiędzy badaniami okresowymi nie może przekraczać pięciu lat; ciśnienie próbne o wartości 52 barów ma zastosowanie jedynie w odniesieniu do butli zgodnych z normą ISO 3807-2:2000; |
q: zawory naczyń ciśnieniowych do gazów piroforycznych lub mieszanin gazów palnych, zawierających więcej niż 1% związków piroforycznych, powinny być wyposażone w gazoszczelne zaślepki lub kołpaki, które powinny być wykonane z materiału niepodatnego na działanie zawartości naczynia ciśnieniowego. Jeżeli naczynia ciśnieniowe połączone są kolektorem w wiązce, to każde z nich powinno być wyposażone w zawór indywidualny, który podczas przewozu powinien być zamknięty, a wylot zaworu kolektora powinien być wyposażony gazoszczelną zaślepkę lub kołpak. Przewóz w kapsułkach jest niedozwolony; |
| r: dopuszcza się przewóz w kapsułkach, pod następującymi warunkami: |
| (a) masa gazu w kapsułce nie powinna być większa niż 150g; |
| (b) kapsułki powinny być wolne od wad mogących obniżać ich wytrzymałość; |
(c) szczelność zamknięcia powinna być zapewniona za pomocą dodatkowych urządzeń (kołpaka, zaślepki, uszczelki, kapturka, itp.), uniemożliwiających jakikolwiek wyciek przez to zamknięcie podczas przewozu; |
(d) kapsułki powinny być umieszczane w opakowaniu zewnętrznym o dostatecznej wytrzymałości; masa sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 75 kg; |
| s: naczynia ciśnieniowe wykonane ze stopów aluminium powinny być: |
- wyposażone wyłącznie w zawory z brązu lub ze stali nierdzewnej; oraz - wolne od węglowodorów i zanieczyszczeń olejem. Naczynia ciśnieniowe powinny być oczyszczone zgodnie z normą ISO 11621:1997; |
ta: mogą być stosowane inne kryteria dotyczące napełniania spawanych butli stalowych przeznaczonych do przewozu materiałów o numerze UN 1965: |
(a) za zgodą właściwych władz krajów, na terytoriach których odbywa się przewóz; oraz |
(b) zgodnie z przepisami krajowymi, normami uznanymi przez właściwe władze lub z normą EN 1439:1996 "Transportowe butle stalowe wielokrotnego użytku przeznaczone do gazów naftowych skroplonych (LPG) - Procedury kontrolne przed, podczas i po ponownym napełnieniu". Jeżeli kryteria dotyczące napełniania są inne niż podane pod P200(5), to dokument przewozowy powinien zawierać zapis "Przewóz zgodny ze szczególnym przepisem pakowania "ta" zawartym w instrukcji pakowania P200" oraz wartość temperatury użytą do obliczenia stopnia napełnienia. |
| Badanie okresowe |
u: przedział pomiędzy badaniami okresowymi naczyń ciśnieniowych wykonanych ze stopów aluminium może być wydłużony do 10 lat. Odstępstwo to ma zastosowanie jedynie do naczyń ciśnieniowych, pod warunkiem, że stop, z którego wykonano naczynie był poddany badaniu odporności na korozję naprężeniową zgodnie z normą ISO 7866:1999. |
v: przedział pomiędzy badaniami okresowymi butli stalowych może być wydłużony do 15 lat: |
(a) za zgodą właściwej władzy (władz) kraju (krajów), gdzie odbywa się badanie okresowe i przewóz; oraz |
(b) zgodnie z przepisami technicznymi, normami uznanymi przez właściwą władzę lub z normą EN 1440:1996 "Transportowe butle spawane wielokrotnego użytku przeznaczone do gazów naftowych skroplonych (LPG) - Okresowe badanie zgodności". Wymagania dotyczące pozycji i.n.o. i mieszanin |
z: materiały konstrukcyjne naczyń ciśnieniowych i ich wyposażenia powinny być zgodne z zawartością naczyń i nie powinny reagować z nią tworząc szkodliwe lub niebezpieczne związki; ciśnienie próbne i stopień napełnienia powinny być obliczone zgodnie z odpowiednimi wymaganiami podanymi w punkcie (5); |
o ile nie podano inaczej w tabelach w niniejszej instrukcji pakowania, materiały trujące charakteryzujące się LC50 niższym lub równym 200 ml/m3 nie powinny być przewożone w zbiornikach rurowych, beczkach ciśnieniowych lub MEGC i powinny spełniać wymagania szczególnego przepisu pakowania "k"; |
naczynia ciśnieniowe, zawierające gazy piroforyczne lub mieszaniny gazów palnych, o zawartości związków piroforycznych większej niż 1%, powinny spełniać wymagania szczególnego przepisu pakowania "q"; |
należy podjąć niezbędne działania w celu zapobieżenia wystąpieniu niebezpiecznych reakcji podczas przewozu (tj. polimeryzacji lub rozkładowi). Jeżeli jest to konieczne, to należy dodać w tym celu stabilizator lub ponadto, inhibitor. |
Mieszaniny zawierające UN 1911 dwuboran powinny być wprowadzane do naczynia pod takim ciśnieniem, aby w przypadku wystąpienia całkowitego rozkładu dwuboranu, wartość tego ciśnienia nie przekraczała dwóch trzecich ciśnienia próbnego ustalonego dla tego naczynia. |
| Wymagania dotyczące materiałów nienależących do klasy 2 |
| ab: Naczynia ciśnieniowe powinny odpowiadać następującym warunkom: |
| (i) badanie ciśnieniowe powinno obejmować kontrolę wnętrza naczyń i osprzętu; |
(ii) dodatkowo, raz na dwa lata, przy użyciu odpowiednich urządzeń (np. metodą ultradźwiękową) powinna być sprawdzona odporność naczyń na korozję oraz stan ich wyposażenia; |
| (iii) grubość ścianek naczyń nie powinna być mniejsza niż 3 mm. |
ac: Badania i próby powinny być przeprowadzane pod nadzorem eksperta upoważnionego przez właściwą władzę. |
| ad: Naczynia ciśnieniowe powinny odpowiadać następującym warunkom: |
(i) naczynia ciśnieniowe powinny być projektowane na ciśnienie obliczeniowe nie niższe niż 2,1 MPa (21 barów) (ciśnienie manometryczne); |
(ii) dodatkowo, poza oznakowaniem wymaganym dla naczyń do wielokrotnego napełniania, na naczyniach ciśnieniowych powinny być naniesione w sposób czytelny i trwały następujące dane: |
| - numer UN oraz prawidłowa nazwa przewozowa materiału zgodnie z 3.1.2; |
- maksymalna dozwolona masa w stanie napełnionym oraz tara naczynia ciśnieniowego łącznie z osprzętem występującym podczas napełniania, albo masa brutto. |
(11) Wskazane poniżej wymagania niniejszej instrukcji pakowania uważa się za spełnione, jeżeli zastosowano odpowiednio następujące normy: |
| Wymagania | Numer normy | Tytuł normy |
| (7) | EN 1919:2000 | Transportowe butle do gazów. Butle do gazów (z wyłączeniem acetylenu i LPG). Sprawdzanie podczas napełniania |
| (7) | EN 1920:2000 | Transportowe butle do gazów. Butle do gazów sprężonych (z wyłączeniem acetylenu). Sprawdzanie podczas napełniania |
| (7) | EN 12754:2001 | Transportowe butle do gazów. Butle do acetylenu rozpuszczonego. Sprawdzanie podczas napełniania |
| (7) | EN 13365:2002 | Transportowe butle do gazów - Wiązki butli do gazów nieskraplających się i gazów skroplonych (z wyłączeniem acetylenu). Sprawdzanie podczas napełniania |
| (10)(p) | EN 1801: 1998 | Transportowe butle do gazów - Warunki napełniania dla pojedynczych butli do acetylenu (łącznie z wykazem dopuszczonych mas porowatych). |
| (10)(p) | EN 12755: 2000 | Transportowe butle do gazów - Warunki napełniania dla wiązek butli do acetylenu. |
| P200 | INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.) | P200 |
| | Tabela 1: GAZY SPRĘŻONE | | | | | | | | | | |
| UN | Nazwa i opis | Kod kwalifikacyjny | LC50 (ml/m3) | Butle | Zbiorniki rurowe | Beczki ciśnieniowe | Wiązki butli | Okres badań (lata)a | Ciśnienie próbne (bar)b | Ciśnienie robocze (bar)b | Szczególne przepisy pakowania |
| 1002 | POWIETRZE, SPRĘŻONE | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1006 | ARGON, SPRĘŻONY | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1014 | DWUTLENEK WĘGLA I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 1O | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1016 | TLENEK WĘGLA, SPRĘŻONY | 1TF | 3.760 | X | X | X | X | 5 | | | u |
| 1023 | GAZ WĘGLOWY, SPRĘŻONY | 1TF | | X | X | X | X | 5 | | | |
| 1045 | FLUOR, SPRĘŻONY | 1TOC | 185 | X | | | X | 5 | 200 | 30 | a, k, n, o |
| 1046 | HEL, SPRĘŻONY | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1049 | WODÓR, SPRĘŻONY | 1F | | X | X | X | X | 10 | | | d |
| 1056 | KRYPTON, SPRĘŻONY | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1065 | NEON, SPRĘŻONY | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1066 | AZOT, SPRĘŻONY | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1071 | GAZ OLEJOWY, SPRĘŻONY | 1TF | | X | X | X | X | 5 | | | |
| 1072 | TLEN, SPRĘŻONY | 1O | | X | X | X | X | 10 | | | s |
| 1612 | CZTEROFOSFORAN SZEŚCIOETYLU I GAZ SPRĘŻONY, MIESZANINA | 1T | | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 1660 | TLENEK AZOTU, SPRĘŻONY | 1TOC | 115 | X | | | X | 5 | 200 | 50 | k, o |
| 1953 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O. | 1TF | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 1954 | GAZ SPRĘŻONY, PALNY, I.N.O. | 1F | | X | X | X | X | 10 | | | z |
| 1955 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, I.N.O. | 1T | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 1956 | GAZ SPRĘŻONY, I.N.O. | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | z |
| 1957 | DEUTER, SPRĘŻONY | 1F | | X | X | X | X | 10 | | | d |
| 1964 | MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SPRĘŻONA, I.N.O. | 1F | | X | X | X | X | 10 | | | z |
| 1971 | METAN, SPRĘŻONY lub GAZ ZIEMNY, SPRĘŻONY, z dużą zawartością metanu | 1F | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1979 | GAZY SZLACHETNE, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1980 | GAZY SZLACHETNE I TLEN, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 1981 | GAZY SZLACHETNE I AZOT, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 1A | | X | X | X | X | 10 | | | |
| 2034 | WODÓR I METAN, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 1F | | X | X | X | X | 10 | | | d |
| 2190 | DWUFLUOREK TLENU, SPRĘŻONY | 1TOC | 2,6 | X | | | X | 5 | 200 | 30 | a, k, n, o |
| 2600 | TLENEK WĘGLA I WODÓR, MIESZANINA, SPRĘŻONA | 1TF | Pomiędzy 3.760 i 5.000 | X | X | X | X | 5 | | | d, u |
| 3156 | GAZ SPRĘŻONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 1O | | X | X | X | X | 10 | | | z |
| 3303 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 1TO | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 3304 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 1TC | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 3305 | GAZ, SPRĘŻONY, TRUJĄCY, PALNY, ŻRĄCY, I.N.O. | 1TFC | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 3306 | GAZ SPRĘŻONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 1TOC | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
a Nie stosuje się do naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.
b W przypadkach, gdy nie podano wartości ciśnienia, ciśnienie robocze nie powinno przekraczać dwóch trzecich ciśnienia próbnego.
| P200 INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.) P200 |
| Tabela 2: GAZY SKROPLONE I ROZPUSZCZONE |
| UN | Nazwa i opis | Kod kwalifikacyjny | LC50 (ml/m3) | Butle | Beczki ciśnieniowe | Wiązki butli | Zbiorniki rurowe | Okres badań (lata)a | Ciśnienie próbne (bar) | Stopień napełnienia | Szczególne przepisy pakowania |
| 1001 | ACETYLEN, ROZPUSZCZONY | 4F | | X | | X | | 10 | 60 | | c, p |
| 1005 | AMONIAK, BEZWODNY | 2TC | 4.000 | X | X | X | X | 5 | 33 | 0,53 | b, r |
| 1008 | TRÓJFLUOREK BORU | 2TC | 387 | X | X | X | X | 5 | 225 300 | 0,715 0,86 | |
| 1009 | BROMOTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R13B1) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 42 120 250 | 1,13 1,44 1,60 | r r r |
1010 1010 1010 | BUTADIEN-1,2, STABILIZOWANY lub BUTADIEN-1,3, STABILIZOWANY lub MIESZANINA BUTADIENU-1,3 I WĘGLOWODORÓW, STABILIZOWANA o prężności par w temperaturze 70°C nie większej niż 1,1 MPa (11 barów) i gęstości w temperaturze 50ºC nie mniejszej niż 0,525 kg/l | 2F 2F 2F | | X X X | X X X | X X X | X X X | 10 10 10 | 10 10 10 | 0,59 0,55 0,50 | r r r, v, z |
| 1011 | BUTAN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,51 | r, v |
1012 1012 1012 1012 | BUTYLENY, MIESZANINA lub BUTYLEN-1 lub cis-BUTYLEN-2 lub trans-BUTYLEN-2 | 2F 2F 2F 2F | | X X X X | X X X X | X X X X | X X X X | 10 10 10 10 | 10 10 10 10 | 0,50 0,53 0,55 0,54 | r, z |
| 1013 | DWUTLENEK WĘGLA | 2A | | X | X | X | X | 10 | 190 250 | 0,66 0,75 | r r |
| 1015 | DWUTLENEK WĘGLA i PODTLENEK AZOTU, MIESZANINA | 2A | | X | X | X | X | 10 | 250 | 0,75 | r |
| 1017 | CHLOR | 2TC | 293 | X | X | X | X | 5 | 22 | 1,25 | a, r |
| 1018 | CHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R22) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 29 | 1,03 | r |
| 1020 | CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R115) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 25 | 1,08 | r |
| 1021 | 1-CHLORO-1,2,2,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R124) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 12 | 1,20 | r |
| 1022 | CHLOROTRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY Rl3) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 100 120 190 250 | 0,83 0,90 1,04 1,10 | r r r r |
| 1026 | DWUCYJAN | 2TF | 350 | X | X | X | X | 5 | 100 | 0,70 | r, u |
| 1027 | CYKLOPROPAN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 20 | 0,53 | r |
| 1028 | DWUCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 18 | 1,15 | |
| 1029 | DWUCHLOROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R21) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 10 | 1,23 | r |
| 1030 | 1,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R152a) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 18 | 0,79 | r |
| 1032 | DWUMETYLOAMINA, BEZWODNA | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,59 | b, r |
| 1033 | ETER DWUMETYLOWY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 18 | 0,58 | r |
| 1035 | ETAN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 95 120 300 | 0,25 0,29 0,39 | r r r |
| 1036 | ETYLOAMINA | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,61 | b, r |
| 1037 | CHLOREK ETYLU | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,80 | a, r |
| 1039 | ETER METYLOWOETYLOWY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,64 | r |
| 1040 | TLENEK ETYLENU lub TLENEK ETYLENU Z AZOTEM o dopuszczalnym ciśnieniu całkowitym 1 MPa (10 barów) w temperaturze 50°C | 2TF | 2.900 | X | X | X | X | 5 | 15 | 0,78 | l, r |
| 1041 | TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA zawierająca więcej niż 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu | 2F | | X | X | X | X | 10 | 190 250 | 0,66 0,75 | r r |
| 1043 | NAWÓZ AMONIAKALNY W ROZTWORZE zawierający wolny amoniak | 2A | | X | X | X | | 5 | | | b, z |
| 1048 | BROMOWODÓR | 2TC | 2.860 | X | X | X | X | 5 | 60 | 1,54 | a, d, r |
| 1050 | CHLOROWODÓR | 2TC | 2.810 | X | X | X | X | 5 | 100 120 150 200 | 0,30 0,56 0,67 0,74 | a, d, r a, d, r a, d, r a, d, r |
| 1053 | SIARKOWODÓR | 2TF | 712 | X | X | X | X | 5 | 55 | 0,67 | d, r, u |
| 1055 | IZOBUTYLEN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,52 | r |
| 1058 | GAZY SKROPLONE, NIEPALNE ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrzem | 2A | | X | X | X | X | 10 | Ciśnienie próbne = 1,5 x ciśnienie robocze | r |
| 1060 | METYLOACETYLEN I PROPADIEN, MIESZANINA, STABILIZOWANA Mieszanina propadienu z 1% do 4% metyloacetylenu Mieszanina P1 Mieszanina P2 | 2F | | X X X X | X X X X | X X X X | X X X X | 10 10 10 10 | 22 30 24 | 0,2 0,49 0,47 | c, r, z c, r c, r c, r |
| 1061 | METYLOAMINA, BEZWODNA | 2F | | X | X | X | X | 10 | 13 | 0,58 | b, r |
| 1062 | BROMEK METYLU | 2T | 850 | X | X | X | X | 5 | 10 | 1,51 | a |
| 1063 | CHLOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R40) | 2F | | X | X | X | X | 10 | 17 | 0,81 | a, r |
| 1064 | MERKAPTAN METYLOWY | 2TF | 1.350 | X | X | X | X | 5 | 10 | 0,78 | d, r, u |
| 1067 | CZTEROTLENEK DWUAZOTU, (DWUTLENEK AZOTU) | 2TOC | 115 | X | X | X | | 5 | 10 | 1,30 | k |
| 1069 | CHLOREK NITROZYLU | 2TC | 35 | X | | X | | 5 | 13 | 1,10 | k, r |
| 1070 | PODTLENEK AZOTU | 2O | | X | X | X | X | 10 | 180 225 250 | 0,68 0,74 0,75 | |
| 1075 | GAZY NAFTOWE, SKROPLONE | 2F | | X | X | X | X | 10 | | | v, z |
| 1076 | FOSGEN | 2TC | 5 | X | X | X | | 5 | 20 | 1,23 | k, r |
| 1077 | PROPYLEN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 30 | 0,43 | r |
| 1078 | GAZY CHŁODNICZE, I.N.O. Mieszanina F1 Mieszanina F2 Mieszanina F3 | 2A | | X X X X | X X X X | X X X X | X X X X | 10 10 10 10 | 12 18 29 | 1,23 1,15 1,03 | r, z |
| 1079 | DWUTLENEK SIARKI | 2TC | 2.520 | X | X | X | X | 5 | 14 | 1,23 | r |
| 1080 | SZEŚCIOFLUOREK SIARKI | 2A | | X | X | X | X | 10 | 70 140 160 | 1,04 1,33 1,37 | r r r |
| 1081 | CZTEROFLUOROETYLEN, STABILIZOWANY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 200 | | m, o, r |
| 1082 | TRÓJFLUOROCHLOROETYLEN, STABILIZOWANY | 2TF | 2000 | X | X | X | X | 5 | 19 | 1,13 | r, u |
| 1083 | TRÓJMETYLOAMINA, BEZWODNA | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,56 | b, r |
| 1085 | BROMEK WINYLU, STABILIZOWANY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 1,37 | a, r |
| 1086 | CHLOREK WINYLU, STABILIZOWANY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 12 | 0,81 | a, r |
| 1087 | ETER WINYLOWOMETYLOWY, STABILIZOWANY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,67 | r |
| 1581 | CHLOROPIKRYNA I BROMEK METYLU, MIESZANINA | 2T | 850 | X | X | X | X | 5 | 10 | 1,51 | a |
| 1582 | CHLOROPIKRYNA I CHLOREK METYLU, MIESZANINA | 2T | d | X | X | X | X | 5 | 17 | 0,81 | a |
| 1589 | CHLOROCYJAN, STABILIZOWANY | 2TC | 80 | X | | X | | 5 | 20 | 1,03 | k |
| 1741 | TRÓJCHLOREK BORU | 2TC | 2.541 | X | X | X | X | 5 | 10 | 1,19 | r |
| 1749 | TRÓJFLUOREK CHLORU | 2TOC | 299 | X | X | X | X | 5 | 30 | 1,40 | a |
| 1858 | SZEŚCIOFLUOROPROPYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1216) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 22 | 1,11 | r |
| 1859 | CZTEROFLUOREK KRZEMU, SPRĘŻONY | 2TC | 450 | X | X | X | X | 5 | 200 300 | 0,74 1,10 | |
| 1860 | FLUOREK WINYLU, STABILIZOWANY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 250 | 0,64 | a, r |
| 1911 | DWUBORAN | 2TF | 80 | X | | X | | 5 | 250 | 0,07 | d, k, o |
| 1912 | CHLOREK METYLU I CHLOREK METYLENU, MIESZANINA | 2F | | X | X | X | X | 10 | 17 | 0,81 | a, r |
| 1952 | DWUTLENEK WĘGLA I TLENEK ETYLENU, MIESZANINA, zawierająca nie więcej niż 9% tlenku etylenu | 2A | | X | X | X | X | 10 | 190 250 | 0,66 0,75 | r r |
| 1958 | DWUCHLOROCZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R114) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 10 | 1,30 | r |
| 1959 | 1,1-DWUFLUOROETYLEN (GAZ CHŁODNICZY R1132A) | 2F | | X | X | X | X | 10 | 250 | 0,77 | r |
| 1962 | ETYLEN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 225 300 | 0,34 0,37 | |
| 1965 | MIESZANINA WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, SKROPLONA, I.N.O. Mieszanina A Mieszanina A01 Mieszanina A02 Mieszanina A0 Mieszanina A1 Mieszanina B1 Mieszanina B2 Mieszanina B Mieszanina C | 2F 2F 2F 2F 2F 2F 2F 2F 2F 2F | | X | X | X | X | 10 10 10 10 10 10 10 10 10 10 | 10 15 15 15 20 25 25 25 30 | b 0,50 0,49 0,48 0,47 0,46 0,45 0,44 0,43 0,42 | r, ta, v, z |
| 1967 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, I.N.O. | 2T | | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 1968 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, I.N.O. | 2A | | X | X | X | X | 10 | | | r, z |
| 1969 | IZOBUTAN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,49 | r, v |
| 1973 | CHLORODWUFLUOROMETAN I CHLOROPIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca około 49% chlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R502) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 31 | 1,05 | r |
| 1974 | BROMOCHLORODWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R12B1) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 10 | 1,61 | r |
| 1975 | TLENEK AZOTU I CZTEROTLENEK DWUAZOTU, MIESZANINA (TLENEK AZOTU I DWUTLENEK AZOTU, MIESZANINA) | 2TOC | 115 | X | X | X | | 5 | | | k, z |
| 1976 | OŚMIOFLUOROCYKLOBUTAN (GAZ CHŁODNICZY RC318) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 11 | 1,34 | r |
| 1978 | PROPAN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 25 | 0,42 | r, v |
| 1982 | CZTEROFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R14) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 200 300 | 0,62 0,94 | |
| 1983 | 1-CHLORO-2,2,2-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R133A) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 10 | 1,18 | r |
| 1984 | TRÓJFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R23) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 190 250 | 0,87 0,95 | r r |
| 2035 | 1,1,1-TRÓJFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R143A) | 2F | | X | X | X | X | 10 | 35 | 0,75 | r |
| 2036 | KSENON | 2A | | X | X | X | X | 10 | 130 | 1,24 | |
| 2044 | 2,2-DWUMETYLOPROPAN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,53 | r |
| 2073 | AMONIAK, ROZTWÓR WODNY o gęstości mniejszej niż 0,880 kg/l w temperaturze 15°C zawierający ponad 35%, ale najwyżej 40% amoniaku lub zawierający ponad 40%, ale najwyżej 50% amoniaku | 4A | | X X | X X | X X | X X | 5 5 | 10 12 | 0,80 0,77 | b b |
| 2188 | ARSENOWODÓR (ARSYNA) | 2TF | 20 | X | | X | | 5 | 42 | 1,10 | d, k |
| 2189 | DWUCHLOROSILAN | 2TFC | 314 | X | X | X | X | 5 | 10 | 0,90 | |
| 2191 | CHLOREK SULFURYLU | 2T | 3.020 | X | X | X | X | 5 | 50 | 1,10 | u |
| 2192 | GERMANOWODÓR (GERMAN) | 2TF | 620 | X | X | X | X | 5 | 250 | 1,02 | d, r |
| 2193 | SZEŚCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R116) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 200 | 1,10 | |
| 2194 | SZEŚCIOFLUOREK SELENU | 2TC | 50 | X | | X | | 5 | 36 | 1,46 | k, r |
| 2195 | SZEŚCIOFLUOREK TELLURU | 2TC | 25 | X | | X | | 5 | 20 | 1,00 | k, r |
| 2196 | SZEŚCIOFLUOREK WOLFRAMU | 2TC | 160 | X | | X | | 5 | 10 | 2,70 | a, k, r |
| 2197 | JODOWODÓR | 2TC | 2.860 | X | X | X | X | 5 | 23 | 2,25 | a, d, r |
| 2198 | PIĘCIOFLUOREK FOSFORU | 2TC | 190 | X | | X | | 5 | 200 300 | 0,90 1,34 | k k |
| 2199 | FOSFOROWODÓR (FOSFINA)c | 2TF | 20 | X | | X | | 5 | 225 250 | 0,30 0,45 | d, k, r d, k, r |
| 2200 | PROPADIEN, STABILIZOWANY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 22 | 0,50 | r |
| 2202 | SELENOWODÓR | 2TF | 2 | X | | X | | 5 | 31 | 1,60 | k |
| 2203 | SILANc | 2F | | X | X | X | X | 10 | 225 250 | 0,32 0,36 | d, q d, q |
| 2204 | TLENOSIARCZEK WĘGLA | 2TF | 1.700 | X | X | X | X | 5 | 26 | 0,84 | r, u |
| 2417 | TLENOFLUOREK WĘGLA | 2TC | 360 | X | X | X | X | 5 | 200 300 | 0,47 0,70 | |
| 2418 | CZTEROFLUOREK SIARKI | 2TC | 40 | X | | X | | 5 | 30 | 0,91 | k, r |
| 2419 | BROMOTRÓJFLUOROETYLEN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 1,19 | r |
| 2420 | SZEŚCIOFLUOROACETON | 2TC | 470 | X | X | X | X | 5 | 22 | 1,08 | r |
| 2421 | TRÓJTLENEK AZOTU | 2TOC | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 2422 | OŚMIOFLUOROBUTEN-2 (GAZ CHŁODNICZY R1318) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 12 | 1,34 | r |
| 2424 | OŚMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R218) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 25 | 1,09 | r |
| 2451 | TRÓJFLUOREK AZOTU | 2O | | X | X | X | X | 10 | 200 300 | 0,50 0,75 | |
| 2452 | ETYLOACETYLEN, STABILIZOWANY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,57 | c, r |
| 2453 | FLUOREK ETYLU (GAZ CHŁODNICZY R161) | 2F | | X | X | X | X | 10 | 30 | 0,57 | r |
| 2454 | FLUOREK METYLU (GAZ CHŁODNICZY R41) | 2F | | X | X | X | X | 10 | 300 | 0,36 | r |
| 2455 | AZOTYN METYLU | 2A | PRZEWÓZ ZABRONIONY |
| 2517 | 1-CHLORO-1,1-DWUFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R142B) | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,99 | r |
| 2534 | METYLOCHLOROSILAN | 2TFC | 600 | X | X | X | X | 5 | | | r, z |
| 2548 | PIĘCIOFLUOREK CHLORU | 2TOC | 122 | X | | X | | 5 | 13 | 1,49 | a, k |
| 2599 | CHLOROTRÓJFLUOROMETAN I TRÓJFLUOROMETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca około 60% chlorotrójfluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R503) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 31 42 100 | 0,11 0,20 0,66 | r r r |
| 2601 | CYKLOBUTAN | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,63 | r |
| 2602 | DWUCHLORODWUFLUOROMETAN I 1,1-DWUFLUOROETAN, MIESZANINA AZEOTROPOWA zawierająca około 74% dwuchlorodwufluorometanu (GAZ CHŁODNICZY R500) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 22 | 1,01 | r |
| 2676 | ANTYMONOWODÓR | 2TF | 20 | X | | X | | 5 | 20 | 1,20 | k, r |
| 2901 | CHLOREK BROMU | 2TOC | 290 | X | X | X | X | 5 | 10 | 1,50 | a |
| 3057 | CHLOREK TRÓJFLUOROACETYLU | 2TC | 10 | X | X | X | | 5 | 17 | 1,17 | k, r |
| 3070 | TLENEK ETYLENU I DWUCHLORODWUFLUOROMETAN, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu | 2A | | X | X | X | X | 10 | 18 | 1,09 | r |
| 3083 | FLUOREK PERCHLORYLU | 2TO | 770 | X | X | X | X | 5 | 33 | 1,21 | u |
| 3153 | ETER PERFLUOROMETYLOWOWINYLOWY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 20 | 0,75 | r |
| 3154 | ETER PERFLUOROETYLOWOWINYLOWY | 2F | | X | X | X | X | 10 | 10 | 0,98 | r |
| 3157 | GAZ SKROPLONY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 2O | | X | X | X | X | 10 | | | z |
| 3159 | 1,1,1,2-CZTEROFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R134A) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 22 | 1,04 | r |
| 3160 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ZAPALNY, I.N.O. | 2TF | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | r, z |
| 3161 | GAZ SKROPLONY, ZAPALNY, I.N.O. | 2F | | X | X | X | X | 10 | | | r, z |
| 3162 | GAZ CIEKŁY, TRUJĄCY, I.N.O. | 2T | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 3163 | GAZ SKROPLONY, I.N.O. | 2A | | X | X | X | X | 10 | | | r, z |
| 3220 | PIĘCIOFLUOROETAN (GAZ CHŁODNICZY R125) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 49 36 | 0,95 0,72 | r r |
| 3252 | DWUFLUOROMETAN (GAZ CHŁODNICZY R32) | 2F | | X | X | X | X | 10 | 48 | 0,78 | r |
| 3296 | SIEDMIOFLUOROPROPAN (GAZ CHŁODNICZY R227) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 15 | 1,20 | r |
| 3297 | TLENEK ETYLENU I CHLOROCZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 8,8% tlenku etylenu | 2A | | X | X | X | X | 10 | 10 | 1,16 | r |
| 3298 | TLENEK ETYLENU I PIĘCIOFLUOROETAN, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 7,9% tlenku etylenu | 2A | | X | X | X | X | 10 | 26 | 1,02 | r |
| 3299 | TLENEK ETYLENU I CZTEROFLUOROETAN, MIESZANINA zawierająca nie więcej niż 5,6% tlenku etylenu | 2A | | X | X | X | X | 10 | 17 | 1,03 | r |
| 3300 | TLENEK ETYLENU I DWUTLENEK WĘGLA, MIESZANINA zawierająca ponad 87% etylenu | 2TF | >2.900 | X | X | X | X | 5 | 28 | 0,73 | r |
| 3307 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, I.N.O. | 2TO | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 3308 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 2TC | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | r, z |
| 3309 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, ZAPALNY, ŻRĄCY, I.N.O. | 2TFC | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | r, z |
| 3310 | GAZ SKROPLONY, TRUJĄCY, UTLENIAJĄCY, ŻRĄCY, I.N.O. | 2TOC | Ł5.000 | X | X | X | X | 5 | | | z |
| 3318 | AMONIAK, ROZTWÓR WODNY o gęstości poniżej 0,880 kg/l w temperaturze 15°C, zawierający ponad 50% amoniaku | 4TC | | X | X | X | X | 5 | | | b |
| 3337 | GAZ CHŁODNICZY R404A (pięciofluoroetan, 1,1,1-trójfluoroetan oraz 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca około 44% pięciofluoroetanu i 52% 1,1,1-trójfluoroetanu) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 36 | 0,82 | r |
| 3338 | GAZ CHŁODNICZY R407A (dwufluorometan, pięciofluoroetan, oraz 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca około 20% dwufluorometanu i 40% pięciofluoroetanu) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 36 | 0,94 | r |
| 3339 | GAZ CHŁODNICZY R407B (dwufluorometan, pięciofluoroetan, oraz 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca około 10% dwufluorometanu i 70% pięciofluoroetanu) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 38 | 0,93 | r |
| 3340 | GAZ CHŁODNICZY R 407C (dwufluorometan, pięciofluoroetan, oraz 1,1,1,2-czterofluoroetan, mieszanina zeotropowa zawierająca około 23% dwufluorometanu i 25% pięciofluoroetanu) | 2A | | X | X | X | X | 10 | 35 | 0,95 | r |
| 3354 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, PALNY, I.N.O. | 2F | | X | X | X | X | 10 | | | r, z |
| 3355 | GAZ INSEKTOBÓJCZY, TRUJĄCY, PALNY, I.N.O. | 2TF | | X | X | X | X | 5 | | | r, z |
| 3374 | ACETYLEN, BEZ ROZPUSZCZALNIKA | 2F | | X | | X | | 5 | 60 | | c, p |
a Nie stosuje się do naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.
b W przypadku mieszanin gazów o numerze rozpoznawczym UN 1965, największa dopuszczalna masa napełnienia na litr pojemności jest następująca:
c Uważany jest za piroforyczny.
d Uważany jest za trujący. Wartość LC50 nie została dotychczas ustalona.
| P200 INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.) P200 |
| Tabela 3: MATERIAŁY NIENALEŻĄCE DO KLASY 2 |
| UN | Nazwa i opis | Klasa | Kod klasyfikacyjny | LC50 (ml/m3) | Butle | Beczki ciśnieniowe | Wiązki butli | Zbiorniki rurowe | Okres badań (lata)a | Ciśnienie próbne (bar) | Stopień napełnienia | Szczególne przepisy pakowania |
| 1051 | CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY, zawierający mniej niż 3% wody | 6.1 | TF1 | 40 | X | | X | | 5 | 100 | 0,55 | k |
| 1052 | FLUOROWODÓR | 8 | CT1 | 966 | X | X | X | | 5 | 10 | 0,84 | ab, ac |
| 1745 | PIĘCIOFLUOREK BROMU | 5.1 | OTC | 25 | X | X | X | | 5 | 10 | b | k, ab, ad |
| 1746 | TRÓJFLUOREK BROMU | 5.1 | OTC | 50 | X | X | X | | 5 | 10 | b | k, ab, ad |
| 2495 | PIĘCIOFLUOREK JODU | 5.1 | OTC | 120 | X | X | X | | 5 | 10 | b | k, ab, ad |
a Nie dotyczy naczyń ciśnieniowych wykonanych z materiałów kompozytowych.
b Wymagane jest pozostawienie co najmniej 8% wolnej objętości naczynia.
| P201 INSTRUKCJA PAKOWANIA P201 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3167, 3168 i 3169. |
| Dopuszcza się następujące opakowania: |
(1) Butle, zbiorniki rurowe i beczki ciśnieniowe odpowiadające wymaganiom w zakresie konstrukcji, badania i napełniania ustalonym przez właściwą władzę; |
(2) Ponadto dopuszcza się stosowanie następujących opakowań, pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 |
(a) Do gazów nietrujących, opakowania kombinowane z hermetycznie zamkniętymi opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o maksymalnej pojemności 5 litrów na sztukę przesyłki, które powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie III grupy pakowania; |
(b) Do gazów nietrujących, opakowania kombinowane z hermetycznie zamkniętymi opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o maksymalnej pojemności 1 litr na sztukę przesyłki, które powinny odpowiadać wymaganiom na poziomie III grupy pakowania. |
| P202 INSTRUKCJA PAKOWANIA P202 |
| (Zarezerwowane) |
| P203 INSTRUKCJA PAKOWANIA P203 |
| Typ opakowań: naczynia kriogeniczne |
| Instrukcje ogólne: |
| (1) Powinny być spełnione szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6. |
(2) Naczynia powinny być izolowane w taki sposób, aby nie osadzały się na nich rosa lub szron. |
(3) W przypadku naczyń przeznaczonych do przewozu gazów o kodzie klasyfikacyjnym 3O, materiał użyty w celu zapewnienia szczelności połączeń lub trwałości zamknięć powinien być odporny na działanie zawartości. |
| Instrukcje szczególne dotyczące naczyń kriogenicznych: |
(4) Naczynia kriogeniczne zamknięte, zbudowane zgodnie z wymaganiami podanymi w dziale 6.2, dopuszczone są do przewozu gazów skroplonych schłodzonych. |
| (5) Próba ciśnieniowa |
Gazami skroplonymi schłodzonymi mogą być napełniane naczynia kriogeniczne zamknięte, dla których minimalne ciśnienie próbne wynosi: |
(a) dla naczyń kriogenicznych zamkniętych z izolacją próżniową ciśnienie próbne powinno być nie mniejsze niż 1,3 sumy maksymalnego ciśnienia wewnętrznego naczynia napełnionego, z uwzględnieniem ciśnienia występującego podczas napełniania i opróżniania, zwiększonego o 100 kPa (1bar); |
(b) dla innych naczyń kriogenicznych zamkniętych, ciśnienie próbne powinno być nie mniejsze niż 1,3 maksymalnego ciśnienia wewnętrznego naczynia napełnionego z uwzględnieniem ciśnienia podczas napełniania i opróżniania. |
| (6) Stopnień napełnienia |
Dla gazów skroplonych schłodzonych, niepalnych, nietrujących (kody klasyfikacyjne 3A i 3O), objętość fazy ciekłej w temperaturze napełniania pod ciśnieniem 100 kPa (1 bar) nie powinna przekraczać 98% pojemności wodnej naczynia ciśnieniowego. Dla gazów skroplonych schłodzonych, palnych (kod klasyfikacyjny 3F), stopień napełnienia powinien utrzymywać się poniżej poziomu, przy którym, jeżeli zawartość osiągnie temperaturę, w której prężność par równa jest ciśnieniu otwarcia zaworu bezpieczeństwa, pojemność fazy ciekłej mogłaby osiągnąć 98% pojemności wodnej naczynia ciśnieniowego dla tej temperatury. |
(7) Urządzenie obniżające ciśnienie Naczynia kriogeniczne zamknięte powinny być wyposażone w conajmniej jedno urządzenie obniżające ciśnienie. |
(8) Zgodność Materiały użyte dla zapewnienia szczelności złączy lub do konserwacji zamknięć, powinny być zgodne z zawartością. Dla gazów utleniających (kod klasyfikacyjny 3O) patrz również punkkt (3) powyżej. |
(9) Badania okresowe Naczynia powinny podlegać badaniom okresowym zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.6.Badania okresowe powinny być przeprowadzane raz na 10 lat. W odstępstwie od tego wymagania, badania okresowe naczyń wykonanych z materiałów kompozytowych (naczynia złożone) mogą być przeprowadzane w okresach ustalonych przez właściwą władzę państwa członkowskiego ADR, które zatwierdziło warunki techniczne dla projektu i konstrukcji. |
| Instrukcje szczególne dla otwartych naczyń kriogenicznych: |
(10) Otwarte naczynia kriogeniczne nie są dopuszczone do gazów skroplonych schłodzonych, palnych o kodzie klasyfikacyjnym 3F, oraz do UN 2187 dwutlenku węgla, skroplonego schłodzonego i jego mieszanin. |
(11) Naczynia powinny być wyposażone w urządzenia zapobiegające wypryskiwaniu cieczy na zewnątrz. |
(12) Naczynia szklane powinny być izolowane za pomocą podwójnych ścian, z pomiędzy których usunięto powietrze, i zabezpieczone wokół absorbującym materiałem wypełniającym; powinny być one zabezpieczone koszem drucianym i umieszczone w osłonie metalowej. Osłony metalowe naczyń szklanych oraz inne naczynia powinny być wyposażone w elementy służące do manipulacji. |
(13) Otwory naczyń powinny być zaopatrzone w urządzenia zapobiegające ucieczce gazów, wypryskiwaniu cieczy na zewnątrz; urządzenia te powinny być tak zamocowane, aby nie mogły wypaść na zewnątrz. |
(14) Dla UN 1073 tlenu skroplonego schłodzonego i jego mieszanin, urządzenia wymienione powyżej oraz absorbujący materiał wypełniający otaczający naczynia szklane, powinny być wykonane z materiałów niepalnych. |
Odniesienia do norm (zarezerwowane) |
| P204 INSTRUKCJA PAKOWANIA P204 |
| Niniejsza instrukcja pakowania ma zastosowanie do UN 1950 pojemników aerozolowych i UN 2037 naczyń małych z gazem (naboi gazowych). |
| (1) Powinny być spełnione szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6. |
| (2) Naczynia powinny być tak zamknięte i szczelne, aby zapobiec uwolnieniu gazów. |
(3) Aerozole i naboje gazowe powinny być umieszczane w skrzyniach drewnianych, w skrzyniach z mocnej tektury lub skrzyniach metalowych; UN 1950 pojemniki aerozolowe wykonane ze szkła lub materiału syntetycznego, podatne na skruszenie (rozbicie), powinny być oddzielone jeden od drugiego za pomocą arkuszy tektury lub innego odpowiedniego materiału. |
| (4) Masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać: |
| - 50kg, jeżeli zastosowano skrzynie tekturowe, oraz |
| - 75 kg, jeżeli zastosowano inne opakowania. |
(5) Przedmioty metalowe, przewożone jako ładunek całkowity, mogą być również grupowane na tacach w jednostki ładunkowe i utrzymywane we właściwej pozycji za pomocą odpowiedniego tworzywa sztucznego; jeżeli takie jednostki ładunkowe są spiętrzane na paletach, to powinny być one odpowiednio zabezpieczone. |
| P206 INSTRUKCJA PAKOWANIA P206 |
| Niniejsza instrukcja pakowania ma zastosowanie do UN 3150 urządzeń, małych, zasilanych węglowodorami gazowymi lub wkładów do nich. |
| (1) Powinny być spełnione odpowiednie szczególne przepisy pakowania, podane pod 4.1.6. |
| (2) Przedmioty powinny spełniać przepisy krajów, w których zostały napełnione. |
(3) Urządzenia i wkłady powinny być pakowane w opakowania zewnętrzne zgodne z 6.1.4 zbadane i dopuszczone zgodnie z przepisami działu 6.1 dla II grupy pakowania. |
| P300 INSTRUKCJA PAKOWANIA P300 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3064. |
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: opakowania kombinowane składające się z opakowań wewnętrznych w postaci baniek metalowych o pojemności jednostkowej nie większej niż 1 litr i opakowań zewnętrznych w postaci skrzyń drewnianych (4C1, 4C2, 4D lub 4F), zawierające łącznie nie więcej niż 5 litrów roztworu. |
| Wymagania dodatkowe: |
| 1. Bańki metalowe powinny być w całości otoczone absorbującym materiałem wyściełającym. |
2. Skrzynie drewniane powinny być całkowicie wyłożone odpowiednim materiałem nieprzepuszczalnym dla wody i nitrogliceryny. |
| P301 INSTRUKCJA PAKOWANIA P301 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3165. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
(1) aluminiowy zbiornik ciśnieniowy wykonany z rury z przyspawanymi pokrywami. Pierwotny pojemnik na paliwo w tym zbiorniku powinien stanowić spawany zbiornik aluminiowy o maksymalnej pojemności 46 litrów. Zbiornik zewnętrzny powinien być zaprojektowany na minimalne nadciśnienie 1.275 kPa i minimalne nadciśnienie rozrywające 2.755 kPa. Każdy zbiornik powinien być szczelny; jego szczelność należy sprawdzić w czasie produkcji i przed załadunkiem. Cały zespół wewnętrzny powinien być chroniony niepalnym materiałem wyściełającym, takim jak wermikulit, i umieszczony w mocnym, szczelnie zamkniętym opakowaniu metalowym, zabezpieczającym odpowiednio całą armaturę. Maksymalna ilość paliwa na urządzenie i na sztukę przesyłki wynosi 42 litry; |
(2) aluminiowy zbiornik ciśnieniowy. Pierwotny pojemnik na paliwo wewnątrz tego zbiornika powinien stanowić spawaną, hermetycznie uszczelnioną komorę z pęcherzem elastomerowym, o maksymalnej pojemności 46 litrów. Zbiornik ciśnieniowy powinien być zaprojektowany na nadciśnienie 2.860 kPa i minimalne nadciśnienie rozrywające 5.170 kPa. Każdy zbiornik powinien być szczelny; jego szczelność należy sprawdzić w czasie produkcji i przed załadunkiem. Powinien on być chroniony niepalnym materiałem wyściełającym, takim jak wermikulit, i umieszczony w mocnym, szczelnie zamkniętym opakowaniu metalowym, zabezpieczającym odpowiednio całą armaturę. Maksymalna ilość paliwa na urządzenie i na sztukę przesyłki wynosi 42 litry. |
| P302 INSTRUKCJA PAKOWANIA P302 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3269. |
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: opakowania kombinowane spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II lub III grupy pakowania, zgodnie z kryteriami klasy 3 zastosowanymi do materiału podstawowego; materiał podstawowy i utwardzacz (nadtlenek organiczny) powinny być zapakowane w oddzielne opakowania wewnętrzne; składniki mogą być umieszczone w tym samym opakowaniu zewnętrznym pod warunkiem, że w razie wycieku nie będą reagowały ze sobą niebezpiecznie; utwardzacz ciekły powinien być pakowany w ilości nie większej niż 125ml na opakowanie wewnętrzne, a utwardzacz stały w ilości nie większej niż 500g na opakowanie wewnętrzne. |
| P400 INSTRUKCJA PAKOWANIA P400 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4): |
(1) Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych kołpaków lub kołnierzy, albo powinny być one zapakowane w mocne, sztywne opakowania zewnętrzne. Butle i naczynia do gazu powinny być tak zabezpieczone przed przemieszczaniem się w opakowaniu zewnętrznym oraz powinny być zapakowane i przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w normalnych warunkach manipulowania i przewozu; |
(2) Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F lub 4G), bębny (1A2, 1B2, 1N2, 1D lub 1G) lub kanistry (3A2 lub 3B2) zawierające bańki metalowe zamykane hermetycznie zamknięciami gwintowanymi z uszczelkami, z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła lub metalu, o pojemności jednostkowej nie większej niż 1 litr. Opakowania wewnętrzne powinny być obłożone ze wszystkich stron suchym, niepalnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości. Opakowania wewnętrzne powinny być napełniane najwyżej do 90% ich pojemności. Maksymalna masa netto zawartości opakowania zewnętrznego nie powinna przekraczać 125 kg; |
(3) Bębny stalowe, aluminiowe lub z innego metalu (1A2, 1B2 lub 1N2), kanistry (3A2 lub 3B2) lub skrzynie (4A lub 4B) o maksymalnej jednostkowej masie netto 150 kg, zawierające zamykane hermetycznie bańki metalowe o pojemności jednostkowej nie większej niż 4 litry, z zamknięciami gwintowanymi zaopatrzonymi w uszczelki. Opakowania wewnętrzne powinny być obłożone ze wszystkich stron suchym, niepalnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości. Ponadto, każda warstwa opakowań wewnętrznych, powinna być oddzielona za pomocą przegród. Opakowania wewnętrzne powinny być napełniane najwyżej do 90% ich pojemności. |
| Szczególne przepisy pakowania |
PP86 Odnośnie do UN 3392 i 3394, powietrze powinno być usunięte z przestrzeni gazowej za pomocą azotu lub w inny sposób. |
| P401 INSTRUKCJA PAKOWANIA P401 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4): |
(1) Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych kołpaków lub kołnierzy, albo powinny być one zapakowane w mocne skrzynie drewniane, tekturowe lub z tworzywa sztucznego. Butle i naczynia do gazu powinny być tak zabezpieczone przed przemieszczaniem się w skrzyni oraz powinny być zapakowane i przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w normalnych warunkach manipulowania i przewozu; |
(2) Opakowania kombinowane z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła, metalu lub tworzywa sztucznego, zamykanymi zamknięciami gwintowanymi i obłożonymi ze wszystkich stron obojętnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości. | Opakowanie wewnętrzne 1 l | Opakowanie zewnętrzne 30 kg maksymalna masa netto |
| P402 INSTRUKCJA PAKOWANIA P402 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4): |
(1) Stalowe butle i naczynia do gazu, które spełniają odpowiednie przepisy zawarte w tabeli podanej pod 4.1.4.4. Ich zawory powinny być chronione za pomocą stalowych kołpaków lub kołnierzy albo powinny być one zapakowane w mocne skrzynie drewniane, tekturowe lub z tworzywa sztucznego. Butle i naczynia do gazu powinny być tak zabezpieczone przed przemieszczaniem się w skrzyni oraz powinny być zapakowane i przewożone w taki sposób, aby zawór zawsze znajdował się w przestrzeni gazowej w normalnych warunkach manipulowania i przewozu; |
| | Maksymalna masa netto |
(2) Opakowania kombinowane z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła, metalu lub tworzywa sztucznego, zamykanymi zamknięciami gwintowanymi i obłożonymi ze wszystkich stron obojętnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości. | Opakowanie wewnętrzne 10 kg (szkło) 15 kg (metal lub tworzywo sztuczne) | Opakowanie zewnętrzne 125 kg 125 kg |
| Szczególne przepisy pakowania |
PP78 Odnośnie do UN 3130, otwory naczyń powinny być szczelnie zamknięte za pomocą dwóch kolejnych urządzeń, przy czym przynajmniej jedno powinno być gwintowane lub zabezpieczone w równoważny sposób. |
| P403 INSTRUKCJA PAKOWANIA P403 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania kombinowane |
| Opakowania wewnętrzne | Opakowania zewnętrzne | Maks. masa netto |
Szkło 2 kg Tworzywo sztuczne 15 kg Metal 20 kg | Bębny stal (1A2) aluminium (1B2) metal, inny niż stal lub aluminium (1N2) tworzywo sztuczne (1H2) sklejka (1D) tektura (1G) | 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg |
| Opakowania wewnętrzne powinny być zamknięte hermetycznie (np. przez nagwintowanie lub zamknięciem śrubowym) | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno ze ścianami pyłoszczelnymi (4C2) sklejka(4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura(4G) tworzywo sztuczne, spienione (4H1) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) | 400 kg 400 kg 250 kg 250 kg 250 kg 125 kg 125 kg 60 kg 250 kg |
| | Kanistry stal (3A2) aluminium (3B2) tworzywo sztuczne (3H2) | 120 kg 120 kg 120 kg |
| Opakowania pojedyncze: | Maks. masa netto |
Bębny stal (1A1, 1A2) aluminium (1Bl, 1B2) metal inny niż stal lub aluminium (1N1, 1N2) tworzywo sztuczne (1H1, 1H2) | 250 kg 250 kg 250 kg 250 kg |
Kanistry stal (3A1, 3A2) aluminium (3B1, 3B2) tworzywo sztuczne (3H1, 3H2) | 120 kg 120 kg 120 kg |
Opakowania złożone naczynia z tworzywa sztucznego z bębnami zewnętrznymi stalowymi lub z aluminium (6HA1 lub 6HB1) naczynia z tworzywa sztucznego z bębnami zewnętrznymi z tektury, tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1 lub 6HD1) naczynia z tworzywa sztucznego z koszami lub skrzyniami zewnętrznymi stalowymi lub z aluminium lub ze skrzyniami zewnętrznymi z drewna, sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) | 250 kg 75 kg 75 kg |
| Wymagania dodatkowe: | | |
| Opakowania powinny być hermetycznie zamknięte. |
| Szczególne przepisy pakowania |
PP83 Odnośnie do UN 2813, ze względu na możliwość wydzielania ciepła, może być pakowany do przewozu w worki wodoodporne zawierające nie więcej niż 20g materiału. Każdy worek wodoodporny powinien być szczelnie zamknięty w worku z tworzywa sztucznego i umieszczany wewnątrz opakowania pośredniego. Opakowanie zewnętrzne nie powinno zawierać więcej niż 400g materiału. Woda lub ciecz, które mogą wchodzić w reakcję z materiałem reagującym z wodą, nie powinny znajdować się w opakowaniu. |
| P404 INSTRUKCJA PAKOWANIA P404 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do materiałów piroforycznych stałych: UN 1383, 1854, 1855, 2005, 2008, 2441, 2545, 2546, 2846, 2881, 3200, 3391, 3393 i 3461. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Opakowania kombinowane: |
| opakowania zewnętrzne: (1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F lub 4H2) |
opakowania wewnętrzne: opakowania metalowe o jednostkowej masie netto zawartości nie większej niż 15 kg; opakowania wewnętrzne powinny być zamknięte hermetycznie za pomocą zamknięć gwintowanych; |
(2) Opakowania metalowe: (1A1, 1A2, 1B1, 1N1, 1N2, 3A1, 3A2, 3B1 i 3B2); maksymalna masa brutto: 150kg; |
(3) Opakowania złożone: naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1 lub 6HB1); maksymalna masa brutto: 150kg. |
| Szczególne przepisy pakowania |
PP86 Odnośnie do UN 3391 i 3393, powietrze powinno być usunięte z przestrzeni gazowej za pomocą azotu lub w inny sposób. |
| P405 INSTRUKCJA PAKOWANIA P405 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1381. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Dla UN 1381, fosforu, mokrego: |
| (a) opakowania kombinowane: |
opakowania zewnętrzne: skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D lub 4F); maksymalna masa netto: 75kg; |
| opakowania wewnętrzne: |
| (i) bańki metalowe zamknięte hermetycznie; maksymalna masa netto 15kg; lub |
(ii) opakowania szklane otoczone ze wszystkich stron suchym, niepalnym materiałem chłonnym, w ilości dostatecznej do zaabsorbowania całej zawartości; maksymalna masa netto 2 kg; lub |
| (b) bębny (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2); maksymalna masa netto: 400 kg; |
| kanistry (3A1 lub 3B1); maksymalna masa netto: 120kg. |
Opakowania te powinny przejść pozytywnie badanie na szczelność na poziomie II grupy pakowania, podane pod 6.1.5.4; |
| (2) Dla UN 1381, fosforu, suchego: |
(a) w postaci zestalonej w bębnach: (1A2, 1B2 lub 1N2); maksymalna masa netto 400 kg; lub |
(b) w pociskach lub przedmiotach w sztywnych osłonach, jeżeli są przewożone bez składników klasy 1: przewóz dozwolony na warunkach określonych przez właściwą władzę. |
| P406 INSTRUKCJA PAKOWANIA P406 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Opakowania kombinowane: |
| opakowania zewnętrzne: (4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1, 4H2, 1G, 1D, 1H2 lub 3H2) |
| opakowania wewnętrzne: wodoodporne; |
(2) Bębny z tworzywa sztucznego, sklejki lub tektury (1H2, 1D lub 1G) lub skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4D, 4F, 4C2, 4G lub 4H2) z wewnętrznym workiem wodoodpornym, z wykładziną z folii z tworzywa sztucznego lub z powłoką wodoodporną; |
(3) Bębny metalowe (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2), z tworzywa sztucznego (1H1 lub 1H2), kanistry metalowe (3A1, 3A2, 3B1 lub 3B2), z tworzywa sztucznego (3H1 lub 3H2), naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1 lub 6HB1), naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tektury, tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1 lub 6HD1), naczynia z tworzywa sztucznego z zewnętrznymi koszami lub skrzyniami stalowymi lub z aluminium lub z zewnętrznymi skrzyniami drewnianymi, ze sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2). |
| Wymagania dodatkowe: |
1. Opakowania powinny być tak zaprojektowane i zbudowane, aby podczas przewozu nie wystąpiła utrata wody, alkoholu lub flegmatyzatora. |
2. Opakowania powinny być tak zbudowane i zamknięte, aby uniknąć wybuchu wskutek nadciśnienia lub wytworzenia się ciśnienia wyższego niż 300 kPa (3 bary). |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP24 Odnośnie do UN 2852, przewożona ilość nie powinna przekraczać 500g na sztukę przesyłki. |
PP25 Odnośnie do UN 1347, przewożona ilość nie powinna przekraczać 15 kg na sztukę przesyłki. |
PP26 Odnośnie do UN 1310, 1320, 1321, 1322, 1344, 1347, 1348, 1349, 1517, 2907, 3317 i 3344 opakowania nie powinny zawierać ołowiu. |
PP78 Odnośnie do UN 3370, przewożona ilość nie powinna przekraczać 15 kg na sztukę przesyłki. |
PP80 Odnośnie do UN 2907, opakowania powinny spełniać wymagania na poziomie II grupy pakowania. Nie powinny być stosowane opakowania spełniające wymagania na poziomie I grupy pakowania. |
| P407 INSTRUKCJA PAKOWANIA P407 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1331, 1944, 1945 i 2254. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
opakowania kombinowane zawierające bezpiecznie zamknięte opakowania wewnętrzne, w celu zapobieżenia przypadkowemu zapłonowi zawartości w normalnych warunkach przewozu; maksymalna masa brutto sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 45 kg, a w przypadku skrzyń tekturowych - nie większa niż 30 kg. |
| Wymagania dodatkowe: |
| Zapałki powinny być szczelnie zapakowane. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP27 UN 1331 zapałki, zawsze zapalne, nie powinny być pakowane do tych samych opakowań zewnętrznych z materiałami niebezpiecznymi innymi niż zapałki bezpieczne lub zapałki woskowane Vesta, które powinny być zapakowane w oddzielne opakowania wewnętrzne. Opakowania wewnętrzne nie powinny zawierać więcej niż 700 zapałek zawsze zapalnych. |
| P408 INSTRUKCJA PAKOWANIA P408 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3292. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Dla ogniw: |
opakowania zewnętrzne zawierające dostateczną ilość materiału wyściełającego w celu zapobieżenia kontaktowi pomiędzy ogniwami oraz pomiędzy ogniwami a powierzchniami wewnętrznymi opakowań zewnętrznych oraz w celu zapobieżenia niebezpiecznemu przemieszczaniu się ogniw w opakowaniu zewnętrznym podczas przewozu; opakowania powinny spełniać wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania; |
| (2) Dla akumulatorów: |
akumulatory mogą być przewożone nieopakowane lub w urządzeniach ochronnych (np. całkowicie zamkniętych lub w koszach drewnianych olistwowanych); bieguny nie powinny być obciążone innymi akumulatorami lub materiałami pakowanymi razem z akumulatorami. |
| Wymagania dodatkowe: |
| Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem i odzielone od siebie w taki sposób, aby ono nie nastąpiło. |
| P409 INSTRUKCJA PAKOWANIA P409 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2956, 3242 i 3251. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
(1) Bęben tekturowy (1G), który może być wyposażony we wkładkę lub wykładzinę; maksymalna masa netto zawartości: 50kg; |
(2) Opakowania kombinowane: skrzynia tekturowa (4G) z pojedynczym workiem wewnętrznym z tworzywa sztucznego; maksymalna masa netto zawartości: 50kg; |
(3) Opakowania kombinowane: skrzynia tekturowa (4G) lub bęben tekturowy (1G), każde z opakowaniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego o maksymalnej zawartości jednostkowej 5 kg; maksymalna masa netto zawartości: 25kg. |
| P410 INSTRUKCJA PAKOWANIA P410 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania kombinowane |
| Opakowania wewnętrzne | Opakowania zewnętrzne | Maksymalna masa netto |
| | | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
Szkło 10 kg Tworzywo sztuczne 30 kg Metal 40 kg Papiera,b 10 kg Tekturaa,b 10 kg | Bębny stal (1A2) aluminium (1B2) metal inny niż stal lub aluminium (1N2) tworzywo sztuczne (1H2) sklejka(1D) tektura (1G)a | 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg | 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg |
a Opakowania te powinny być pyłoszczelne. b Te opakowania wewnętrzne nie powinny być stosowane, jeżeli przewożone materiały mogą podczas przewozu przejść w stan ciekły. | Skrzynie stal (4A) aluminium (4B) drewno (4C1) drewno z wykładziną pyłoszczelną (4C2) sklejka (4D) materiał drewnopochodny (4F) tektura (4G)a tworzywo sztuczne, spienione (4H1) tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) | 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 60 kg 400 kg | 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg 60 kg 400 kg |
| | Kanistry stal (3A2) aluminium (3B2) tworzywo sztuczne (3H2) | 120 kg 120 kg 120 kg | 120 kg 120 kg 120 kg |
| Opakowania pojedyncze: |
Bębny stal (1A1 lub 1A2) aluminium (1B1 lub 1B2) metal inny niż stal lub aluminium (1N1 lub 1N2) tworzywo sztuczne (1H1 lub 1H2) | 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg | 400 kg 400 kg 400 kg 400 kg |
Kanistry stal (3A1 lub 3A2) aluminium (3B1 lub 3B2) tworzywo sztuczne (3H1 lub 3H2) | 120 kg 120 kg 120 kg | 120 kg 120 kg 120 kg |
Skrzynie stal (4A)c | 400 kg | 400 kg |
| aluminium (4B)c | 400 kg | 400 kg |
| drewno (4C1)c | 400 kg | 400 kg |
| sklejka (4D)c | 400 kg | 400 kg |
| materiał drewnopochodny (4F)c | 400 kg | 400 kg |
| drewno z wykładziną pyłoszczelną (4C2)c | 400 kg | 400 kg |
| tektura (4G)c | 400 kg | 400 kg |
| tworzywo sztuczne, sztywne (4H2)c | 400 kg | 400 kg |
Worki worki (5H3, 5H4, 5L3, 5M2)c,d | 50 kg | 50 kg |
Opakowania złożone naczynie z tworzywa sztucznego z bębnem zewnętrznym stalowym, aluminiowym, ze sklejki, tektury lub z tworzywa sztucznego (6HA1, 6HB1, 6HG1,6HD1,lub 6HH1) | 400 kg | 400 kg |
| naczynie z tworzywa sztucznego ze skrzynią lub koszem zewnętrznym stalowym, aluminiowym, drewnianym, ze sklejki, tektury lub sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) | 75 kg | 75 kg |
| naczynie szklane z bębnem zewnętrznym stalowym, aluminiowym, ze sklejki lub tektury (6PA1, 6PB1, 6PD1 lub 6PG1) lub ze skrzynią lub koszem zewnętrznym stalowym, aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PD2, lub 6PG2) lub z opakowaniem zewnętrznym ze sztywnego lub spienionego tworzywa sztucznego (6PH1 lub 6PH2) | 75 kg | 75 kg |
c Opakowania te nie powinny być stosowane, jeżeli przewożone materiały mogą podczas przewozu przejść w stan ciekły. |
d Opakowania te mogą być stosowane do materiałów II grupy pakowania jedynie w przypadku, jeżeli są one przewożone w pojazdach zamkniętych lub kontenerach. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
| PP39 Odnośnie do UN 1378, dla opakowań metalowych wymagane jest odpowietrzenie. |
PP40 Odnośnie do UN 1326, 1352, 1358, 1395, 1396, 1436, 1437, 1871, 2805 i 3182 II grupy pakowania, worki nie są dozwolone. |
PP83 Odnośnie do UN 2813, ze względu na możliwość wydzielania ciepła, może być pakowany do przewozu w worki wodoodporne zawierające nie więcej niż 20g materiału. Każdy worek wodoodporny powinien być szczelnie zamknięty w worku z tworzywa sztucznego i umieszczany wewnątrz opakowania pośredniego. Opakowanie zewnętrzne nie powinno zawierać więcej niż 400g materiału. Woda lub ciecz, które mogą wchodzić w reakcję z materiałem reagującym z wodą, nie powinny znajdować się w opakowaniu. |
| P411 INSTRUKCJA PAKOWANIA P411 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3270. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Skrzynia tekturowa o maksymalnej masie brutto 30kg; |
(2) Inne opakowania pod warunkiem, że nie jest możliwy wybuch wskutek wzrostu ciśnienia wewnętrznego; maksymalna masa netto zawartości nie powinna przekraczać 30kg. |
| P500 INSTRUKCJA PAKOWANIA P500 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3356. |
| Powinny być spełnione przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania powinny spełniać wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. |
| Generatory powinny być przewożone w sztuce przesyłki, która w przypadku samorzutnego uruchomienia się jednego z zawartych w niej generatorów, powinna spełniać następujące wymagania: |
| (a) pozostałe generatory znajdujące się w tej sztuce przesyłki nie uruchomią się; |
| (b) materiał opakowaniowy nie ulegnie zapaleniu; oraz |
| (c) temperatura na powierzchni zewnętrznej całej sztuki przesyłki nie przekroczy 100°C. |
| P501 INSTRUKCJA PAKOWANIA P501 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2015. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
Opakowania kombinowane: | Maksymalna pojemność opakowania wewnętrznego | Maksymalna masa netto opakowania zewnętrznego |
(1) Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4H2) lub bębny (1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D) lub kanistry (3A2, 3B2, 3H2), z opakowaniami wewnętrznymi ze szkła, tworzywa sztucznego lub metalu; | 5 l | 125 kg |
(2) Skrzynia tekturowa (4G) lub bęben tekturowy (1G), z opakowaniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego lub metalu, każde umieszczone w worku z tworzywa sztucznego; | 2 l | 50 kg |
| Opakowania pojedyncze: | Pojemność maksymalna |
| Bębny | |
| stal (1A1) | |
| aluminium (1B1) | 250 l |
| metal inny niż stal lub aluminium (1N1) | |
| tworzywo sztuczne (1H1) | |
| Kanistry | |
| stal (3A1) | |
| aluminium (3B1) | 60 l |
| tworzywo sztuczne (3H1) | |
| Opakowania złożone | |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1) | 250 l |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1) | 250 l |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) | 60 l |
| naczynie szklane z bębnem zewnętrznym stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa sztucznego lub z bębnem ze spienionego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2) | 60 l |
| Wymagania dodatkowe: |
| 1. Opakowania powinny mieć maksymalny stopień napełnienia 90%. |
| 2. Opakowania powinny być odpowietrzane. |
| P502 INSTRUKCJA PAKOWANIA P502 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania kombinowane |
| Opakowania wewnętrzne | Opakowania zewnętrzne | Maksymalna masa netto |
| Szkło 5 l | Bębny | |
| Metal 5 l | stal (1A2) | 125 kg |
| Tworzywo 5 l | aluminium (1B2) | 125 kg |
| sztuczne | metal inny niż stal lub aluminium (1N2) | 125 kg |
| | tworzywo sztuczne (1H2) | 125 kg |
| | sklejka(1D) | 125 kg |
| | tektura (1G) | 125 kg |
| | Skrzynie | |
| | stal (4A) | 125 kg |
| | aluminium (4B) | 125 kg |
| | drewno (4C1) | 125 kg |
| | drewno, ze ścianami pyłoszczelnymi (4C2) | 125 kg |
| | sklejka(4D) | 125 kg |
| | materiał drewnopochodny (4F) | 125 kg |
| | tektura(4G) | 125 kg |
| | tworzywo sztuczne, spienione (4H1) | 60 kg |
| | tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) | 125 kg |
| Opakowania pojedyncze: | Pojemność maksymalna |
| Bębny | |
| stal (1A1) | 250 l |
| aluminium (1B1) | |
| tworzywo sztuczne (1H1) | |
| Kanistry | |
| stal (3A1) | |
| aluminium (3B1) | 60 l |
| tworzywo sztuczne (3H1) | |
| Opakowania złożone: | |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1) | 250 l |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1) | 250 l |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) | 60 l |
| naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa sztucznego lub z bębnem ze spienionego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2) | 60 l |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP28 Odnośnie do UN 1873, jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych oraz naczynia wewnętrzne opakowań złożonych dopuszcza się wyłącznie opakowania i naczynia szklane. |
| P503 INSTRUKCJA PAKOWANIA P503 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania kombinowane: |
| Opakowania wewnętrzne | Opakowania zewnętrzne | Maksymalna masa netto |
| Szkło 5 kg | Bębny | |
| Metal 5 kg | stal (1A2) | 125kg |
| Tworzywo 5 kg | aluminium (1B2) | 125kg |
| sztuczne | metal inny niż stal lub aluminium (1N2) | 125kg |
| | tworzywo sztuczne (1H2) | 125kg |
| | sklejka (1D) | 125kg |
| | tektura (1G) | 125kg |
| | Skrzynie | |
| | stal (4A) | 125 kg |
| | aluminium (4B) | 125 kg |
| | drewno (4C1) | 125 kg |
| | drewno z wykładziną pyłoszczelną (4C2) | 125 kg |
| | sklejka (4D) | 125 kg |
| | materiał drewnopochodny (4F) | 125 kg |
| | tektura (4G) | 40 kg |
| | tworzywo sztuczne, spienione (4H1) | 60 kg |
| | tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) | 125 kg |
| Opakowania pojedyncze: |
| Bębny metalowe: (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1N1 lub 1N2); maksymalna masa netto 250 kg. |
| Bębny tekturowe: (1G) lub ze sklejki (1D) z wykładziną wewnętrzną; maksymalna masa netto 200 kg. |
| P504 INSTRUKCJA PAKOWANIA P504 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania kombinowane: | Maksymalna masa netto |
(1) Naczynia szklane o pojemności maksymalnej 5 litrów w opakowaniach zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2 | 75 kg |
(2) Naczynia z tworzywa sztucznego o pojemności maksymalnej 30 litrów w opakowaniach zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2 | 75 kg |
(3) Naczynia metalowe o pojemności maksymalnej 40 litrów w opakowaniach zewnętrznych 1G, 4F lub 4G | 125 kg |
(4) Naczynia metalowe o pojemności maksymalnej 40 litrów w opakowaniach zewnętrznych 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4H2 | 225 kg |
| Opakowania pojedyncze: | Maks. pojemność |
| Bębny | |
| stal, wieko niezdejmowane (1A1) | 250 l |
| stal, wieko zdejmowane (1A2) | 250 l |
| aluminium, wieko niezdejmowane (1B1) | 250 l |
| aluminium, wieko zdejmowane (1B2) | 250 l |
| metal inny niż stal lub aluminium, wieko niezdejmowane (1N1) | 250 l |
| metal inny niż stal lub aluminium, wieko zdejmowane (1N2) | 250 l |
| tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (1H1) | 250 l |
| tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2) | 250 l |
| Kanistry | |
| stal, wieko niezdejmowane (3A1) | 60 l |
| stal, wieko zdejmowane (3A2) | 60 l |
| aluminium, wieko niezdejmowane (3B1) | 60 l |
| aluminium, wieko zdejmowane (3B2) | 60 l |
| tworzywo sztuczne, wieko niezdejmowane (3H1) | 60 l |
| tworzywo sztuczne, wieko zdejmowane (3H2) | 60 l |
| Opakowania złożone: | |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym (6HA1, 6HB1) | 250 l |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym, z tworzywa sztucznego lub ze sklejki (6HG1, 6HH1, 6HD1) | 120 l |
| naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem lub skrzynią stalową lub aluminiową lub naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą, tekturową, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2 lub 6HH2) | 60 l |
| naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, tekturowym, ze sklejki, ze sztywnego tworzywa sztucznego lub z bębnem ze spienionego tworzywa (6PA1, 6PB1, 6PG1, 6PD1, 6PH1 lub 6PH2) lub z zewnętrzną skrzynią lub koszem stalowym lub aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią drewnianą lub ze skrzynią tekturową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC, 6PG2 lub 6PD2) | 60 l |
Szczególne przepisy pakowania: PP10 Odnośnie do UN 2014, 2984 i 3149, opakowania powinny być odpowietrzane. |
| P520 INSTRUKCJA PAKOWANIA P520 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1. |
Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.7.1. Metody pakowania oznaczone są symbolami od OP1 do OP8. Metody pakowania właściwe dla indywidulanie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych zestawione są pod 4.1.7.1.3, 2.2.41.4 i 2.2.52.4. Ilości podane dla każdej metody pakowania oznaczają maksymalną ilość na sztukę przesyłki. Dopuszcza się następujące opakowania: |
(1) Opakowania kombinowane, w których opakowaniami zewnętrznymi są: skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1 i 4H2), bębny (1A2, 1B2, 1G, 1H2 i 1D) lub kanistry (3A2, 3B2 i 3H2); |
(2) Opakowania pojedyncze: bębny (1A1, 1A2, 1B1, 1B2, 1G, 1H1, 1H2 i 1D) i kanistry (3A1, 3A2, 3B1, 3B2, 3H1 i 3H2); |
(3) Opakowania złożone z naczyniami wewnętrznymi z tworzywa sztucznego (6HA1, 6HA2, 6HB1, 6HB2, 6HC, 6HD1, 6HD2, 6HG1, 6HG2, 6HH1 i 6HH2). |
| Ilość maksymalna na opakowanie/sztukę przesyłkia dla metod pakowania OP1 do OP8 |
| Metoda pakowania | OP1 | OP2a | OP3 | OP4a | OP5 | OP6 | OP7 | OP8 |
| Ilość maksymalna | | | | | | | | |
| Masa maksymalna (kg) dla nadtlenków stałych i dla opakowań kombinowanych (nadtlenki ciekłe i stałe) | 0,5 | 0,5/10 | 5 | 5/25 | 25 | 50 | 50 | 400b |
| Zawartość maksymalna w litrach dla nadtlenków ciekłych c | 0,5 | - | 5 | - | 30 | 60 | 60 | 225d |
a Jeżeli podane są dwie wartości, to pierwsza dotyczy maksymalnej masy netto przypadającej na opakowanie wewnętrzne, a druga maksymalnej masy netto całej sztuki przesyłki. |
b 60 kg dla kanistrów/200 kg dla skrzyń oraz, dla ciał stałych, 400 kg w opakowaniach kombinowanych z opakowaniami zewnętrznymi składającymi się ze skrzyń (4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H1 i 4H2) i z opakowaniami wewnętrznymi z tworzywa sztucznego lub tektury o maksymalnej masie netto 25 kg. |
c Materiały o dużej lepkości powinny być uważane za stałe, jeżeli nie spełniają kryteriów zawartych w definicji "materiału ciekłego" podanej pod 1.2.1. |
| d 60 litrów dla kanistrów. |
| Wymagania dodatkowe: |
1. Opakowania metalowe, w tym opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych i opakowania zewnętrzne opakowań kombinowanych lub złożonych, mogą być stosowane tylko do metod pakowania OP7 i OP8. |
2. Jako opakowania wewnętrzne opakowań kombinowanych mogą być stosowane opakowania szklane o maksymalnej zawartości do 0,5 kg dla materiałów stałych lub 0,5 litra dla materiałów ciekłych. |
| 3. Materiały wyściełające w opakowaniach kombinowanych powinny być niepalne. |
4. Opakowania nadtlenków organicznych lub materiałów samoreaktywnych, które powinny być zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 1, wskazującą na dodatkowe zagrożenie wybuchem, powinny spełniać również przepisy podane pod 4.1.5.10 i 4.1.5.11. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP21 Dla niektórych materiałów samoreaktywnych typów B lub C zaklasyfikowanych do UN 3221, 3222, 3223, 3224, 3231, 3232, 3233 lub 3234, powinny być stosowane opakowania mniejsze niż dozwolone odpowiednio w metodach pakowania OP5 lub OP6 (patrz 4.1.6 i 2.2.41.4). |
PP22 UN 3241 2-bromo-2-nitropropandiol-1,3 powinien być pakowany zgodnie z metodą pakowania OP6. |
| P600 INSTRUKCJA PAKOWANIA P600 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 1700, 2016 i 2017. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
opakowania zewnętrzne (1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2), spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania; przedmioty powinny być pakowane indywidualnie i oddzielane jeden od drugiego za pomocą przegród, dzielników, opakowań wewnętrznych lub materiału wyściełającego, w celu zapobieżenia przypadkowemu zadziałaniu w normalnych warunkach przewozu. Maksymalna masa netto: 75 kg. |
| P601 INSTRUKCJA PAKOWANIA P601 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3 (patrz również tabela pod 4.1.4.4): |
(1) Opakowania kombinowane zawierające szklane opakowania wewnętrzne o pojemności nieprzekraczającej 1 litra, obłożone materiałem chłonnym w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości oraz obojętnym materiałem wyściełającym i umieszczone w naczyniach metalowych, które są indywidualnie pakowane w opakowania zewnętrzne 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, ID, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2 o maksymalnej masie brutto 15 kg. Opakowania wewnętrzne nie powinny być napełniane ponad 90% ich pojemności. Zamknięcie każdego opakowania wewnętrznego powinno być zablokowane w sposób zapobiegający jego otwarciu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących podczas przewozu; |
(2) Opakowania kombinowane zawierające metalowe opakowania wewnętrzne, a w przypadku UN 1744 dodatkowo opakowanie wewnętrzne z polifluorowinylidenu (PVDF), o pojemności nieprzekraczającej 5 litrów, obłożone materiałem chłonnym w ilości dostatecznej do wchłonięcia całej zawartości oraz obojętnym materiałem wyściełającym i umieszczone w naczyniach metalowych, które są indywidualnie pakowane w opakowania zewnętrzne 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2 o maksymalnej masie brutto 75 kg. Opakowania wewnętrzne nie powinny być napełniane ponad 90% ich pojemności. Zamknięcie każdego opakowania wewnętrznego powinno być zablokowane w sposób zapobiegający jego otwarciu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących podczas przewozu; |
| (3) Opakowania zawierające: |
Opakowania zewnętrzne: bębny stalowe lub z tworzywa sztucznego, z wiekiem zdejmowanym (1A2 lub 1H2), badane zgodnie z przepisami podanymi pod 6.1.5 z masą odpowiednią do masy łącznej opakowania, jako opakowanie przystosowane do umieszczania w nim opakowań wewnętrznych lub jako opakowanie pojedyncze przeznaczone do materiałów stałych lub ciekłych i odpowiednio oznaczane; opakowania wewnętrzne: |
bębny i opakowania złożone (1A1, 1B1, 1N1, 1H1 lub 6HA1) spełniające wymagania działu 6.1 dla opakowań pojedynczych pod warunkiem, że spełniają następujące wymagania: |
(a) hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona przy zastosowaniu ciśnienia o wartości co najmniej 0,3 MPa (ciśnienie manometryczne); |
(b) badania szczelności prototypu i w czasie produkcji powinny być przeprowadzane przy zastosowaniu ciśnienia o wartości 30 kPa; |
(c) powinny być one oddzielone ze wszystkich stron od bębna zewnętrznego za pomocą obojętnego materiału wyściełającego amortyzującego uderzenia; |
| (d) ich pojemność nie powinna być większa niż 125 litrów; oraz |
| (e) zamknięcia powinny być gwintowane, przy czym: |
(i) powinny być one zablokowane w sposób zapobiegający ich odkręceniu lub poluzowaniu na skutek uderzeń lub wibracji występujących podczas przewozu; oraz |
| (ii) powinny być zaopatrzone w uszczelkę; |
(f) opakowania wewnętrzne powinny być badane okresowo, co najmniej raz na 5 lat, zgodnie z (a) i (b) powyżej; |
(g) kompletne opakowanie powinno być poddawane oględzinom wymaganym przez właściwą władzę, co najmniej raz na 3 lata; |
(h) opakowania zewnętrzne i wewnętrzne powinny być zaopatrzone w dobrze widoczne i trwałe oznakowanie zawierające następujące dane: |
(i) datę (miesiąc, rok) badania początkowego oraz ostatniego badania okresowego i oględziny; |
| (ii) znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie i oględziny; |
| (4) Butle i naczynia do gazów spełniające odpowiednie przepisy podane w tabeli 4.1.4.4. |
| Szczególne przepisy pakowania |
PP82 Odnośnie do UN 1744, mogą być stosowane szklane opakowania wewnętrzne o pojemności nie większej niż 1,3 litra w dopuszczonych opakowaniach zewnętrznych, o maksymalnej masie brutto 25 kg. |
| Szczególne przepisy pakowania właściwe dla RID i ADR |
RR3 Powinny być stosowane tylko te naczynia, które są zgodne z jednym z przepisów szczególnych (PR) wymienionych pod 4.1.4.4. |
| P620 INSTRUKCJA PAKOWANIA P620 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2814 i 2900. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy szczególne podane pod 4.1.8: |
| Opakowania spełniające wymagania działu 6.3 i na tej podstawie dopuszczone, które składają się z: |
| (a) Opakowania wewnętrznego zawierającego: |
| (i) szczelne naczynie (naczynia) pierwotne; |
| (ii) szczelne opakowania pośrednie; |
(iii) dostateczną ilość materiału absorbującego uwolnioną zawartość, umieszczonego pomiędzy naczyniem (naczyniami) pierwotnym i opakowaniem pośrednim, przy czym wymaganie to nie dotyczy opakowań dla materiałów stałych zakaźnych; jeżeli kilka naczyń pierwotnych jest umieszczonych w jednym opakowaniu pośrednim, to powinny być one pakowane albo pojedynczo, albo oddzielone w taki sposób, aby uniknąć ich wzajemnego kontaktu; |
(b) Opakowania zewnętrznego sztywnego o wytrzymałości odpowiedniej do jego pojemności, masy i przeznaczenia; jego najmniejsze wymiary zewnętrzne powinny wynosić nie mniej niż 100 mm. |
| Wymagania dodatkowe: |
1. Opakowania wewnętrzne zawierające materiały zakaźne nie powinny być pakowane razem z opakowaniami wewnętrznymi zawierającymi inne materiały. Całkowite sztuki przesyłki mogą być umieszczone w opakowaniu zbiorczym zgodnie z przepisami podanymi pod 1.2.1 i 5.1.2; takie opakowanie zbiorcze może zawierać suchy lód. |
2. Z wyjątkiem przesyłek szczególnych, np. całych organów, powinny być spełnione następujące wymagania dodatkowe: |
(a) Materiały przewożone w temperaturach otoczenia lub temperaturze podwyższonej: naczynia bezpośrednie powinny być wykonane ze szkła, metalu lub tworzywa sztucznego. Powinny być stosowane właściwe sposoby ich zamykania zapewniające szczelność, np. zamykanie na gorąco, korek z wywinięciem lub karbowane uszczelnienie metalowe. Jeżeli stosowane są zamknięcia gwintowane, to powinny być one wyraźnie zabezpieczone za pomocą odpowiednich środków, np. taśmy, parafiny uszczelniającej taśmę lub zamknięć wykonanych fabrycznie; |
(b) Materiały przewożone w stanie schłodzonym lub zamrożonym: lód, suchy lód lub inny środek chłodzący, powinny być umieszczone wokół opakowania (opakowań) pośredniego lub alternatywnie w opakowaniu zewnętrznym z jedną lub więcej całkowitych sztuk przesyłki oznakowanych zgodnie z 6.3.1.1. Dla zabezpieczenia opakowań pośrednich lub sztuk przesyłki powinny być zastosowane wzmocnienia wewnętrzne w ustalonym położeniu, po obłożeniu ich lodem lub suchym lodem. Jeżeli stosowany jest lód, to opakowanie zewnętrzne lub opakowanie zbiorcze powinny być szczelne. Jeżeli stosowany jest suchy lód, to opakowanie zewnętrzne lub opakowanie zbiorcze powinny umożliwiać uwalnianie gazowego dwutlenku węgla. Naczynie pierwotne i opakowanie pośrednie powinny zachować integralność w temperaturze, do której zostały schłodzone; |
(c) Materiały przewożone w ciekłym azocie: powinny być stosowane naczynia pierwotne z tworzywa sztucznego, odporne na bardzo niską temperaturę. Opakowanie pośrednie powinno być również odporne na bardzo niską temperaturę i w większości przypadków powinno być ono dopasowywane indywidualnie do naczynia pierwotnego. Wymagania dla ciekłego azotu powinny być także spełnione. Naczynie bezpośrednie i opakowanie pośrednie powinny zachować integralność w temperaturze ciekłego azotu; |
(d) Materiały liofilizowane mogą być także przewożone w naczyniach pierwotnych jak ampułki szklane zamykane w płomieniu lub fiolki szklane zamykane korkiem gumowym z uszczelnieniem metalowym. |
3. Niezależnie od przewidywanej temperatury przesyłki, naczynie pierwotne lub opakowanie pośrednie powinny wytrzymać bez wycieku ciśnienie wewnętrzne odpowiadające różnicy ciśnienia nie mniejszej niż 95 kPa, przy temperaturach w przedziale od -40°C do +55°C. |
| P621 INSTRUKCJA PAKOWANIA P621 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
(1) Sztywne, szczelne opakowania spełniające wymagania działu 6.1 dla materiałów stałych, o wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania, pod warunkiem, że zawierają dostateczną ilość materiału absorbującego do wchłonięcia całej zawartości ciekłej oraz gwarantują utrzymanie cieczy; |
(2) W przypadku sztuk przesyłki zawierających większe ilości cieczy, sztywne opakowania spełniające wymagania działu 6.1 dla materiałów ciekłych, o wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania. |
| Wymagania dodatkowe: |
| Opakowania przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone szkło i igły, powinny być odporne na przekłucie i zatrzymywać ciecz w warunkach badań wytrzymałościowych podanych w dziale 6.1. |
| P650 INSTRUKCJA PAKOWANIA P650 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3373. |
(1) Opakowania powinny być dobrej jakości, wystarczająco mocne, aby wytrzymać wstrząsy oraz czynności ładunkowe, występujące normalnie podczas przewozu, łącznie z przeładunkiem pomiędzy jednostkami transportowymi lub kontenerami oraz pomiędzy jednostkami transportowymi lub kontenerami i magazynami, jak również każde zdjęcie z palety lub wyjęcie z opakowania zbiorczego w celu dalszego przenoszenia ręcznego lub mechanicznego. Opakowania powinny być wykonane i zamykane w taki sposób, aby w stanie gotowym do przewozu uniemożliwiały jakikolwiek ubytek ich zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek drgań, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia. |
| (2) Opakowanie powinno składać się z trzech elementów: |
| (a) naczynia pierwotnego; |
| (b) opakowania pośredniego; oraz |
| (c) opakowania zewnętrznego. |
(3) Naczynia pierwotne powinny być umieszczone w opakowaniach pośrednich, w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie mogły być rozbite, przedziurawione lub ich zawartość nie uwolniła się do opakowania pośredniego. Opakowania pośrednie powinny być zabezpieczone wewnątrz opakowań zewnętrznych przy użyciu odpowiedniego materiału wyściełającego. Jakikolwiek wyciek zawartości nie powinien w istotny sposób osłabić właściwości ochronnych materiału wyściełającego lub opakowania zewnętrznego. |
(4) Odnośnie do przewozu, oznakowanie umieszczone poniżej powinno być umieszczone na zewnętrznej powierzchni opakowania zewnętrznego w kolorze kontrastowym i powinno być dobrze widoczne i trwałe. Szerokość linii powinna mieć co najmniej 2 mm; litery i numery powinny mieć przynajmniej 6 mm wysokości. |
|
(5) Gotowa sztuka przesyłki powinna być na tyle mocna, aby przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek określone pod 6.3.2.5, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.3.2.3 i 6.3.2.4, przy czym wysokość spadku nie powinna być mniejsza niż 1,2 m. |
| (6) Dla materiałów ciekłych: |
| (a) naczynie(nia) pierwotne powinno(y) być szczelne; |
| (b) opakowania pośrednie powinny być szczelne; |
(c) kilka kruchych naczyń pierwotnych umieszcza się w pojedynczych opakowaniach pośrednich i owija się lub oddziela tak, aby kontakt między tymi naczyniami był niemożliwy; |
(d) materiał absorbujący powinien być umieszczany pomiędzy naczyniem pierwotnym a opakowaniem pośrednim. Materiał absorbujący powinien użyty w ilości wystarczającej do wchłonięcia całej zawartości naczynia pierwotnego, aby żadne uwolnienie materiału ciekłego nie naruszyło integralności materiału wyściełającego lub opakowania zewnętrznego; |
(e) naczynie pierwotne lub opakowanie pośrednie powinny wytrzymywać bez wycieku ciśnienie wewnętrzne 95 kPa (0,95 bara). |
| (7) Dla materiałów stałych: |
| (a) naczynie(a) pierwotne powinno(y) być pyłoszczelne; |
| (b) opakowania pośrednie powinny być pyłoszczelne; |
(c) kilka kruchych naczyń pierwotnych umieszcza się w pojedynczych opakowaniach pośrednich i owija się lub oddziela tak, aby kontakt między tymi naczyniami był niemożliwy; |
| (8) Próbki schłodzone lub zamrożone: lód, suchy lód, ciekły azot |
(a) Jeżeli do przechowywania próbek w niskiej temperaturze używany jest suchy lód lub ciekły azot, to powinny być spełnione wszystkie niezbędne wymagania ADR. Lód i suchy lód powinien być umieszczany poza opakowaniem pośrednim, w opakowaniu zewnętrznym lub opakowaniu zbiorczym. Wzmocnienia wewnętrzne powinny zabezpieczać opakowania pośrednie przed przemieszczeniem po ewentualnym rozproszeniu lodu lub suchego lodu. Przy stosowaniu lodu, opakowanie zewnętrzne lub zbiorcze powinno być szczelne. Jeżeli stosowany jest suchy lód, to opakowania powinny być tak zaprojektowane i skonstruowane, aby pozwalały na uwalnianie się dwutlenku węgla, zabezpieczając je przed rozerwaniem. Sztuki przesyłki (opakowania zewnętrzne lub zbiorcze) powinny być oznakowane napisem "Dwutlenek węgla, stały" lub "Suchy lód". |
(b) Naczynie wewnętrzne i opakowanie pośrednie powinny zachować integralność w temperaturze obniżonej przez czynnik chłodzący, jak również w temperaturze i pod ciśnieniem, które mogą wystąpić w przypadku utraty czynnika chłodzącego. |
(9) Materiały zakaźne UN 3373 opakowane i oznakowane zgodnie z niniejszą instrukcją pakowania nie podlegają żadnym inny przepisom ADR. |
(10) Wytwórcy i dystrybutorzy opakowań powinni przekazywać - nadawcom lub osobom (np. pacjentom) przygotowującym sztuki przesyłki do przewozu - czytelne instrukcje napełniania i zamykania sztuk przesyłki, tak aby były one prawidłowo przygotowane. |
(11) W przypadku jakiegokolwiek wycieku lub rozlania materiału w pojeździe czy pojemniku, nie można używać go bez uprzedniego usunięcia rozlanego materiału, oczyszczenia i, jeżeli jest to konieczne, dezynfekcji lub odkażenia. Pozostałe towary i przedmioty, przewożone w tym pojeździe lub kontenerze, powinny być sprawdzone ze względu na możliwość ich skażenia. |
| P800 INSTRUKCJA PAKOWANIA P800 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2809 i 2803. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Butle zgodnie z instrukcją pakowania P200; lub |
(2) Butelki stalowe z zamknięciami gwintowanymi o pojemności nie większej niż 2,5 litra; lub |
| (3) Opakowania kombinowane spełniające następujące wymagania: |
(a) opakowania wewnętrzne powinny być wykonane ze szkła, metalu lub sztywnego tworzywa sztucznego, z przeznaczeniem do materiałów ciekłych, do maksymalnej masy netto 15 kg; |
(b) opakowania wewnętrzne powinny być pakowane z dostateczną ilością materiału wypełniającego w celu zapobieżenia ich pęknięciu; |
(c) opakowania wewnętrzne lub opakowania zewnętrzne powinny być zaopatrzone w wykładziny wewnętrzne lub worki, wykonane z materiału szczelnego, odpornego na przebicie i nieprzepuszczalnego dla zawartości; wykładziny lub worki powinny całkowicie otaczać zawartość w celu uniemożliwienia uwolnienia się jej ze sztuki przesyłki bez względu na jej pozycję; |
| (d) dopuszczone są następujące opakowania zewnętrzne i maksymalne masy netto: |
| Opakowanie zewnętrzne | Maksymalna masa netto |
| Bębny | |
| stal (1A2) | 400 kg |
metal inny niż stal lub aluminium (1N2) | 400 kg |
| tworzywo sztuczne (1H2) | 400 kg |
| sklejka(1D) | 400 kg |
| tektura (1G) | 400 kg |
| Skrzynie | |
| stal (4A) | 400 kg |
| drewno (4C1) | 250 kg |
drewno z wykładziną pyłoszczelną (4C2) | 250 kg |
| sklejka (4D) | 250 kg |
| materiał drewnopochodny (4F) | 125 kg |
| tektura (4G) | 125 kg |
| tworzywo sztuczne, spienione (4H1) | 60 kg |
| tworzywo sztuczne, sztywne (4H2) | 125 kg |
| Szczególne przepisy pakowania: |
PP41 Odnośnie do UN 2803, w przypadku przewozu w niskiej temperaturze w celu utrzymania galu całkowicie w stanie stałym, powyższe opakowania mogą być umieszczone w mocnym, wodoodpornym opakowaniu zbiorczym, zawierającym suchy lód lub inne środki chłodnicze. Jeżeli stosowany jest środek chłodniczy, to wszystkie materiały wymienione powyżej stosowane w opakowaniach z galem powinny być fizycznie i chemicznie odporne na oddziaływanie tego środka oraz na uderzenia w niskiej temperaturze. Jeżeli stosowany jest suchy lód, to opakowanie zbiorcze powinno umożliwiać uwalnianie gazowego dwutlenku węgla. |
| P801 INSTRUKCJA PAKOWANIA P801 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nowych akumulatorów zaklasyfikowanych do UN 2794, 2795 i 3028. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Sztywne opakowania zewnętrzne; |
| (2) Klatki z listew drewnianych; |
| (3) Palety. |
| Wymagania dodatkowe: |
| 1. Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem. |
2. Akumulatory spiętrzone powinny być odpowiednio zamocowane w warstwach oddzielonych od siebie materiałem nieprzewodzącym. |
| 3. Bieguny akumulatorów nie powinny być obciążane mechanicznie. |
4. Akumulatory powinny być zapakowane lub umocowane w taki sposób, aby zapobiec ich przypadkowemu przemieszczeniu. Jeżeli stosowany jest materiał wypełniający, to powinien być on obojętny. |
| P801a INSTRUKCJA PAKOWANIA P801a |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do zużytych akumulatorów UN 2794, 2795, 2800 i 3028. |
| Do przewozu akumulatorów dopuszczone są skrzynie ze stali nierdzewnej lub sztywnego tworzywa sztucznego o pojemności do 1m3 pod warunkiem, że spełniają następujące wymagania: |
(a) Skrzynie powinny być odporne na korozję powodowaną przez materiały zawarte w akumulatorach; |
(b) W normalnych warunkach przewozu nie powinien wystąpić jakikolwiek wyciek ze skrzyń do akumulatorów. Nie powinna również przenikać do wewnątrz skrzyni żaden materiał (np. woda). Na powierzchni zewnętrznej skrzyń nie powinny znajdować się jakikolwiek niebezpieczne pozostałości materiałów żrących znajdujących się w akumulatorach; |
| (c) Akumulatory nie powinny być ładowane powyżej ścian skrzyń; |
(d) W skrzyniach nie powinny być umieszczane razem akumulatory zawierające materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie; |
| (e) Skrzynie powinny być: |
| (i) przykryte; lub |
| (ii) przewożone w pojeździe lub kontenerze zamkniętym lub krytym opończą. |
| P802 INSTRUKCJA PAKOWANIA P802 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Opakowania kombinowane: |
| opakowania zewnętrzne: 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, lub 4H2; |
| maksymalna masa netto: 75 kg. |
| opakowania wewnętrzne: szkło lub tworzywo sztuczne; maksymalna pojemność: 10 litrów; |
| (2) Opakowania kombinowane: |
opakowania zewnętrzne: 1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G, 4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G lub 4H2; |
| maksymalna masa netto: 125 kg. |
| opakowania wewnętrzne: metalowe; maksymalna pojemność: 40 litrów; |
(3) Opakowania złożone: naczynie szklane z zewnętrznym bębnem stalowym, aluminiowym, ze sklejki lub ze sztywnego tworzywa sztucznego (6PA1, 6PB1, 6PD1, lub 6PH2) lub z zewnętrznym koszem lub skrzynią stalową lub aluminiową lub z zewnętrznym koszem wiklinowym (6PA2, 6PB2, 6PC lub 6PD2); maksymalna pojemność: 60 litrów; |
| (4) Bębny ze stali austenitycznej (1A1); maksymalna pojemność: 250 litrów; |
(5) Butle do gazów spełniające wymagania w zakresie budowy, badania i napełniania, zatwierdzone przez właściwą władzę. |
| P803 INSTRUKCJA PAKOWANIA P803 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2028. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| (1) Bębny(1A2, 1B2, 1N2, 1H2, 1D, 1G); |
| (2) Skrzynie (4A, 4B, 4C1, 4C2, 4D, 4F, 4G, 4H2). |
| Maksymalna masa netto: 75kg. |
| Przedmioty powinny być zapakowane indywidualnie i oddzielone od siebie przegrodami, opakowaniami wewnętrznymi lub materiałem wypełniającym w celu zapobieżenia ich przypadkowemu zadziałaniu w normalnych warunkach przewozu. |
| P900 INSTRUKCJA PAKOWANIA P900 |
| (Zarezerwowane) |
| P901 INSTRUKCJA PAKOWANIA P901 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3316. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania zgodne z poziomem wytrzymałości wynikającym z zaklasyfikowania zestawów do odpowiedniej grupy pakowania (patrz 3.3.1, przepis szczególny 251). |
| Maksymalna ilość materiałów niebezpiecznych na opakowanie zewnętrzne: 10 kg. |
| Wymagania dodatkowe: |
| Materiały niebezpieczne w zestawach powinny być pakowane w opakowania wewnętrzne o pojemności nie większej niż 250ml lub zawartości nie większej niż 250g i powinny być zabezpieczone przed oddziaływaniem innych materiałów zawartych w zestawie. |
| P902 INSTRUKCJA PAKOWANIA P902 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3268. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie III grupy pakowania, przy czym każde opakowanie powinno spełniać przepis szczególny 235 (patrz pod 3.3.1). Opakowanie powinno być zaprojektowane i zbudowane w sposób zapobiegający przypadkowemu zadziałaniu zawartości w normalnych warunkach przewozu. |
| W przypadku, gdy przewóz rozpoczyna się w miejscu wytworzenia lub montażu, przedmioty takie mogą być przewożone również bez opakowania, w przeznaczonych do tego celu pojemnikach transportowych, pojazdach lub kontenerach, |
| P903 INSTRUKCJA PAKOWANIA P903 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3090 i 3091. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowanie spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. |
| Ogniwa i akumulatory litowe pakowane razem z urządzeniami powinny być zapakowane w tekturowe opakowania wewnętrzne, spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. Jeżeli ogniwa litowe lub akumulatory należące do klasy 9 znajdują się w urządzeniach, to urządzenia te powinny być zapakowane w mocne opakowania zewnętrzne w sposób uniemożliwiający ich przypadkowe zadziałanie podczas przewozu. |
| Ponadto, akumulatory w mocnej, odpornej na uderzenia obudowie zewnętrznej, o masie brutto 12 kg lub większej i zestawy takich akumulatorów, mogą być pakowane w mocne opakowania zewnętrzne, w obudowach ochronnych (np. w klatkach całkowicie zamkniętych lub wykonanych z listew drewnianych), bez opakowania lub na paletach. Akumulatory powinny być zabezpieczone przed niezamierzonym przemieszczaniem, a bieguny akumulatorów nie powinny być obciążane przez znajdujące się na nich przedmioty. |
Wymagania dodatkowe: Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem. |
| P903a INSTRUKCJA PAKOWANIA P903a |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do zużytych ogniw i akumulatorów UN 3090 i 3091. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. |
| Inne opakowania niepodlegąjące badaniom według ADR, pod warunkiem, że: |
| - spełniają przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3; |
- ogniwa i akumulatory litowe są pakowane i rozmieszczone w taki sposób, aby uniemożliwić zwarcie; |
| - masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 30 kg. |
| Wymagania dodatkowe: |
| Akumulatory powinny być zabezpieczone przed zwarciem. |
| P903b INSTRUKCJA PAKOWANIA P903b |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do zużytych ogniw i akumulatorów UN 3090 i 3091. |
| Zużyte ogniwa i akumulatory litowe, o masie brutto nie większej niż 250g, zbierane w celu ich usunięcia, również z innymi zużytymi bateriami nie litowymi, mogą być przewożone bez stosowania zabezpieczeń indywidualnych, pod warunkiem, że umieszczone są: |
(1) w bębnach 1H2 lub skrzyniach 4H2, spełniających wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania dla materiałów stałych; |
(2) na tacach zbiorczych o masie brutto mniejszej niż 30kg, wykonanych z materiału nieprzewodzącego, spełniających wymagania ogólne podane pod 4.1.1.1, 4.1.1.2 i 4.1.1.5 do 4.1.1.8. |
| Wymagania dodatkowe: |
| Wolna przestrzeń wewnątrz opakowań powinna być wypełniona odpowiednim materiałem amortyzującym w taki sposób, aby podczas przewozu uniemożliwić przemieszczanie się akumulatorów względem siebie. |
| Opakowania zamknięte hermetycznie powinny być wyposażone w urządzenie odpowietrzające zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.1.1.8. Urządzenie odpowietrzające powinno być tak zaprojektowane, aby nadciśnienie powodowane przez gazy nie przekraczało 10 kPa. |
| P904 INSTRUKCJA PAKOWANIA P904 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3245. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
(1) opakowania zgodne z instrukcją pakowania P001 lub P002, odpowiadające wymaganiom na poziomie III grupy pakowania; |
(2) opakowania, które nie są zgodne z wymaganiami w zakresie badań opakowań podanych w części 6, lecz odpowiadają poniższym wymaganiom: |
| (a) opakowanie wewnętrzne składające się z: |
| (i) wodoszczelnego naczynia(yń) pierwotnego(ych); |
| (ii) wodoszczelnego opakowania pośredniego; |
(iii) materiału absorbującego, umieszczonego pomiędzy naczyniem(ami) pierwotnym(i) a opakowaniem pośrednim. Materiał absorbujący powinien być użyty w ilości dostatecznej do zaabsorbowania uwalniającej się zawartości z naczynia(yń) pierwotnego(ych) tak, aby żadne uwolnienie materiału ciekłego nie naruszyło integralności materiału wyściełającego lub opakowania zewnętrznego; |
(iv) wiele kruchych naczyń pierwotnych umieszcza się w pojedynczych opakowaniach wtórnych i owija się lub oddziela tak, aby uniemożliwić kontakt między tymi naczyniami; |
(b) opakowanie zewnętrzne powinno charakteryzować się odpowiednią wytrzymałością w stosunku do jego pojemności, masy i przeznaczenia, a jego minimalny wymiar zewnętrzny powinien wynosić, co najmiej 100 mm; |
| Wymagania dodatkowe |
| Suchy lód i ciekły azot |
| Jeżeli suchy lód używany jest jako czynnik chłodniczy, to opakowanie powinno być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby niemożliwe było jego uszkodzenie wskutek ciśnienia powstałego przy uwalnianiu się gazowego dwutlenku węgla. |
| Materiały nadawane w ciekłym azocie lub suchym lodzie, powinny być pakowane w naczynia pierwotne odporne na bardzo niską temperaturę. Opakowanie pośrednie powinno być również odporne na bardzo niską temperaturę i w większości przypadków powinno być indywidualnie dopasowywane do naczynia bezpośredniego. |
| P905 INSTRUKCJA PAKOWANIA P905 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3072 i 2990. |
Dopuszczone są wszystkie odpowiednie opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3, przy czym opakowania te mogą nie spełniać wymagań części 6. Jeżeli przedmioty ratownicze przeznaczone są do zabudowy w zewnętrznych, sztywnych obudowach wodoszczelnych (stosowanych np. do tratw ratowniczych) lub są w nich umieszczone, to mogą być przewożone nieopakowane. |
| Wymagania dodatkowe: |
1. Wszystkie materiały i przedmioty niebezpieczne stanowiące części składowe przedmiotów ratowniczych powinny być zabezpieczone przed przypadkowym przemieszczaniem, a ponadto: |
(a) urządzenia sygnałowe klasy 1 powinny być zapakowane w opakowania wewnętrzne z tworzywa sztucznego lub tektury; |
(b) gazy powinny znajdować się w butlach dopuszczonych przez właściwą władzę, przy czym butle te mogą być połączone z przedmiotami ratowniczymi; |
(c) akumulatory (klasa 8) i akumulatory litowe (klasa 9) powinny być rozłączone lub elektrycznie odizolowane i zabezpieczone przed wyciekiem cieczy; |
(d) małe ilości innych materiałów niebezpiecznych (np. należące do klas 3, 4.1 i 5.2) powinny być zapakowane w mocne opakowania wewnętrzne. |
2. Procedury dotyczące pakowania i przygotowania do przewozu powinny zawierać wskazania mające na celu zapobieżenie przypadkowemu nadmuchaniu przedmiotu ratowniczego. |
| P906 INSTRUKCJA PAKOWANIA P906 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 2315, 3151 i 3152. |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
(1) W przypadku materiałów ciekłych i stałych zawierających lub skażonych PCB lub polichlorowcowanymi dwufenylami lub trójfenylami, opakowania powinny spełniać odpowiednio wymagania instrukcji P001 lub P002; |
(2) W przypadku transformatorów, kondensatorów oraz innych urządzeń, powinny być stosowane szczelne opakowania mogące pomieścić, oprócz samych urządzeń, co najmniej 1,25 objętości zawartego w nich ciekłego PCB lub polichlorowcowanych dwufenyli lub trójfenyli. Opakowania powinny zawierać dostateczną ilość materiału pochłaniającego, pozwalającą zaabsorbować co najmniej 1,1 objętości cieczy znajdującej się w urządzeniach. Wskazane jest, aby transformatory i kondensatory przewożone były w szczelnych opakowaniach metalowych, mogących pomieścić, oprócz samych urządzeń, co najmniej 1,25 objętości zawartej w nich cieczy. |
| W odstępstwie od powyższych wymagań, materiały ciekłe i stałe zapakowane w sposób inny niż wskazany w instrukcjach P001 i P002, a także nieopakowane transformatory i kondensatory, mogą być przewożone w postaci ładunku umocowanego w szczelnej wannie metalowej o wysokości ścian co najmniej 800 mm, zawierającej obojętny materiał pochłaniający w ilość dostatecznej do zaabsorbowania co najmniej 1,1 objętości wolnej cieczy. |
| Wymagania dodatkowe: |
| W celu zapobieżenia wyciekowi cieczy w normalnych warunkach przewozu, transformatory i kondensatory powinny być odpowiednio uszczelnione. |
| R001 INSTRUKCJA PAKOWANIA R001 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania metalowe lekkie | Maksymalna pojemność / maksymalna masa netto |
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| stal, wieko niezdejmowane (0A1) | nie dopuszczone | 40 l / 50kg | 40 l / 50kg |
| stal, wieko zdejmowane (0A2)a | nie dopuszczone | 40 l / 50kg | 40 l / 50kg |
| a Opakowanie to nie jest dopuszczone dla UN 1261 nitrometanu. |
| UWAGA 1: Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do materiałów stałych i ciekłych (pod warunkiem, że prototyp został zbadany i odpowiednio oznakowany). |
| UWAGA 2: W przypadku materiałów klasy 3 zaliczonych do II grupy pakowania, opakowania te mogą być stosowane wyłącznie do materiałów niestwarzających zagrożenia dodatkowego, o prężności par nie większej niż 110 kPa w temperaturze 50°C oraz do pestycydów słabo trujących. |
4.1.4.2 Instrukcje pakowania dotyczące DPPL
| IBC01 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC01 |
Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3: Metalowe (31A, 31B i 31N). |
| Wymagania dodatkowe: |
| Dopuszczone są wyłącznie materiały ciekłe o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa lub 130 kPa w temperaturze 55ºC. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
BB1 Odnośnie do UN 3130, otwory naczyń powinny być szczelnie zamykane za pomocą dwóch następujących po sobie urządzeń zamykających, z których jedno powinno być gwintowane lub zabezpieczone w równoważny sposób. |
| IBC02 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC02 |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3: |
| (1) Metalowe (31A, 31B i 31N); |
| (2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (31H1 i 31H2); |
| (3) Złożone (31HZ1). |
| Wymagania dodatkowe: |
| Dopuszczone są wyłącznie materiały ciekłe o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa lub 130 kPa w temperaturze 55°C. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
B5 Odnośnie do UN 1791, 2014, 2984 i 3149 powinny być stosowane DPPL z urządzeniami umożliwiającymi odpowietrzanie podczas przewozu. Przy maksymalnym stopniu napełnienia DPPL, wlot urządzenia odpowietrzającego powinien znajdować się w fazie gazowej. |
B7 Odnośnie do UN 1222 i 1865, nie są dopuszczone DPPL o pojemności ponad 450 litrów z powodu potencjalnego zagrożenia wybuchem przy przewozie w dużych objętościach. |
B8 Materiał ten w czystej postaci nie powinien być przewożony w DPPL, ponieważ charakteryzuje się prężnością par w temperaturze 50°C większą niż 110 kPa lub większą niż 130 kPa w temperaturze 55°C. |
| IBC03 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC03 |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3: |
| (1) Metalowe (31A, 31B i 31N); |
| (2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (31H1 i 31H2); |
| (3) Złożone (31HZ1, 31HA2, 31HB2, 31HN2, 31HD2 i 31HH2). |
| Wymagania dodatkowe: |
| Dopuszczone są wyłącznie materiały ciekłe o prężności par w temperaturze 50°C nie większej niż 110 kPa lub 130 kPa w temperaturze 55°C. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
B8 Materiał ten w czystej postaci nie powinien być przewożony w DPPL, ponieważ charakteryzuje się prężnością par w temperaturze 50°C większą niż 110 kPa lub większą niż 130 kPa w temperaturze 55°C. |
| IBC04 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC04 |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3: |
| Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N). |
| IBC05 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC05 |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3: |
| (1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N); |
| (2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2); |
| (3) Złożone(11HZ1, 21HZ1 i 31HZ1). |
| IBC06 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC06 |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1,4.1.2 i 4.1.3: |
| (1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N); |
| (2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2); |
| (3) Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2). |
| Wymagania dodatkowe: |
| Jeżeli materiał podczas przewozu może przejść w stan ciekły, to nie powinny być stosowane DPPL złożone 11HZ2 i 21HZ2. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
B12 Odnośnie do UN 2907, DPPL powinny spełniać wymagania na poziomie II grupy pakowania. DPPL spełniające kryteria badań na poziomie I grupy pakowania, nie powinny być stosowane. |
| IBC07 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC07 |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3: |
| (1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N); |
| (2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2); |
| (3) Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2); |
| (4) Drewniane (11C, 11D i 11F). |
| Wymagania dodatkowe: |
| Wykładziny DPPL drewnianych powinny być pyłoszczelne. |
| IBC08 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC08 |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3: |
| (1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N); |
| (2) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2); |
| (3) Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2); |
| (4) Tekturowe (11G); |
| (5) Drewniane (11C, 11D i 11F); |
| (6) Elastyczne (13H1, 13H2, 13H3, 13H4, 13H5, 13L1, 13L2, 13L3, 13L4, 13M1 i 13M2). |
| Szczególne przepisy pakowania: |
B3 DPPL elastyczne powinny być pyłoszczelne i wodoodporne lub powinny być wyposażone w wykładziny pyłoszczelne i wodoodporne. |
B4 DPPL elastyczne, tekturowe lub drewniane powinny być pyłoszczelne i wodoodporne lub powinny być wyposażone w wykładziny pyłoszczelne i wodoodporne. |
B6 Dla UN 1363, 1364, 1365, 1386, 1408, 1841, 2211, 2217, 2793 i 3314, DPPL mogą nie spełniać wymagań dotyczących badań podanych w dziale 6.5. |
B13 UWAGA: Odnośnie do UN 1748, 2208 i 2880, przewóz morski w DPPL jest zabroniony zgodnie z przepisami IMDG. |
| IBC99 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC99 |
| Mogą być stosowane wyłącznie DPPL dopuszczone przez właściwą władzę. |
| IBC100 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC100 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 0082, 0241, 0331 i 0332. |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5: |
| (1) Metalowe (11A, 11B, 11N, 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N); |
| (2) Elastyczne (13H2, 13H3, 13H4, 13L2, 13L3, 13L4 i 13M2); |
| (3) Ze sztywnego tworzywa sztucznego (11H1, 11H2, 21H1, 21H2, 31H1 i 31H2); |
| (4) Złożone (11HZ1, 11HZ2, 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1 i 31HZ2). |
| Wymagania dodatkowe: |
| 1. DPPL powinny być stosowane wyłącznie do materiałów podatnych na swobodne płynięcie. |
| 2. DPPL elastyczne powinny być stosowane wyłącznie do materiałów stałych. |
| Szczególne przepisy pakowania: |
B9 Odnośnie do UN 0082, niniejsza instrukcja pakowania może być stosowana wyłącznie w przypadku, gdy materiały są mieszaninami azotanu amonowego lub innych azotanów nieorganicznych z innymi materiałami palnymi, które nie są składnikami wybuchowymi. Materiały wybuchowe nie powinny zawierać nitrogliceryny i podobnych ciekłych azotanów organicznych lub chloranów. Nie dopuszcza się stosowania DPPL metalowych. |
B10 Odnośnie do UN 0241, niniejsza instrukcja pakowania może być stosowana tylko do materiałów, których podstawowym składnikiem jest woda oraz, w wysokich stężeniach, azotan amonowy lub inne materiały utleniające, przy czym niektóre z nich lub wszystkie występują w postaci roztworów. Inne składniki mogą zawierać węglowodory lub proszek aluminiowy, ale nie powinny zawierać nitropochodnych, np. trójnitrotoluenu. Nie dopuszcza się stosowania DPPL metalowych. |
| IBC 520 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC520 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typu F. |
| DPPL wymienione poniżej dopuszczone są do wymienionych formulacji pod warunkiem, że spełniają przepisy ogólne podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 1.7.2. |
| Do formulacji niewymienionych poniżej, mogą być stosowane tylko te DPPL, które zostały dopuszczone przez właściwą władze (patrz 4.1.7.2.2). |
| UN | Nadtlenek organiczny | Typ DPPL | Ilość maks. (litry/kg) | Temp. kontrolowana | Temp. awaryjna |
| 3109 | NADTLENEK ORGANICZNY, TYP F, CIEKŁY | 31A | 1.250 | | |
| | Wodoronadtlenek tert-butylu, najwyżej72% z wodą | | | | |
| | Nadoctan tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A | 31A 31HA1 | 1.250 1.000 | | |
| | 3,5,5-Trójmetylonadheksanian, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A | 31A 31HA1 | 1.250 1.000 | | |
| | Wodoronadtlenek kumenu, najwyżej 90% w rozcieńczalniku typu A | 31HA1 | 1.250 | | |
| | Nadtlenek dwubenzoilu, najwyżej 42% jako stabilna dyspersja w wodzie | 31H1 | 1.000 | | |
| | Nadtlenek dwu-tert-butylu, najwyżej 52% w rozcieńczalniku typu A | 31A 31HA1 | 1.250 1.000 | | |
| | 1,1-Dwu-(tert-nadtlenobutylo) cycloheksan, najwyżej 42% w rozcieńczalniku typu A | 31H1 | 1.000 | | |
| | Nadtlenek dwulauroilu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31HA1 | 1.000 | | |
| | Wodoronadtlenek izopropylokumylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A | 31HA1 | 1.250 | | |
| | Wodoronadtlenek p-mentylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A | 31HA1 | 1.250 | | |
| | Kwas nadoctowy, stabilizowany, najwyżej 17% | 31H1 31HA1 | 1.500 1.500 | | |
| | | 31A | 1.500 | | |
| 3110 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY | 31A | | | |
| | Nadtlenek dwukumylu | 31H1 | 2.000 | | |
| | | 31HA1 | | | |
| IBC 520 INSTRUKCJA PAKOWANIA (cd.) IBC520 |
| 3119 | NADTLENEK ORGANICZNY, TYP F, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | | | | |
| | 2-Etylonadheksanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B | 31HA1 31A | 1.000 1.250 | +30°C +30°C | +35°C +35°C |
| | Nadneodekanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A | 31A | 1.250 | 0°C | +10°C |
| | Nadneodekanian tert-butylu, najwyżej 42% stabilna dyspersja, w wodzie | 31A | 1.250 | - 5°C | +5°C |
| | Nadpiwalan tert-butylu, najwyżej 27% w | 31HA1 | 1.000 | +10°C | +15°C |
| | rozcieńczalniku typu B | 31A | 1.250 | +10°C | +15°C |
| | Nadneodekanian kumylu, najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31A | 1.250 | - 15°C | - 5°C |
| | Nadwęglan dwu-(4-tert-butylocykloheksylu) najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31HA1 | 1.000 | +30°C | +35°C |
| | Nadwęglan dwucetylu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31HA1 | 1.000 | +30°C | +35°C |
| | Nadwęglan dwu-(2-ethyloheksylu), najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31A | 1.250 | - 20°C | - 10°C |
| | Nadwęglan dwumirystylu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31HA1 | 1.000 | +15°C | +20°C |
| | Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej | 31HA1 | 1.000 | +10°C | +15°C |
| | 38% w rozcieńczalniku typu A | 31A | 1.250 | +10°C | +15°C |
| | Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31A | 1.250 | +10°C | +15°C |
| | Nadneodekanian 1,1,3,3-czterometylobutylu, najwyżej 52%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31A | 1.250 | - 5°C | + 5°C |
| | Nadwęglan dwucykloheksylu, najwyżej 42%, stabilna dyspersja, w wodzie | 31A | 1.250 | + 10°C | + 15°C |
| 3120 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | | | | |
| | Brak wykazu formulacji | | | | |
| Wymagania dodatkowe: |
1. Powinny być stosowane DPPL z urządzeniami umożliwiającymi odpowietrzanie podczas przewozu. Przy maksymalnym stopniu napełnienia DPPL, wlot urządzenia odpowietrzającego powinien znajdować się w fazie gazowej. |
2. W celu przeciwdziałania wybuchowemu rozerwaniu DPPL metalowych lub DPPL złożonych z pełną powłoką metalową, urządzenia odciążające powinny być zaprojektowane tak, aby umożliwić uwolnienie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas samoprzyspieszającego się rozkładu lub przez okres co najmniej jednej godziny w warunkach oddziaływania ognia, przy zastosowaniu do obliczeń wzoru podanego pod 4.2.1.13.8. Temperatury kontrolowana i awaryjna wymienione w niniejszej instrukcji dotyczą DPPL nieizolowanych. Jeżeli nadtlenek organiczny przewożony jest w DPPL zgodnie z niniejszą instrukcją, to nadawca powinien zapewnić, aby: |
(a) urządzenia odciążające ciśnienie i awaryjne zainstalowane w DPPL były zaprojektowane z odpowiednim uwzględnieniem zjawiska samoprzyspieszającego się rozkładu nadtlenku organicznego i oddziaływania ognia; oraz |
(b) w przypadkach, gdy ma to zastosowanie, podana była odpowiednia temperatura kontrolowana i temperatura awaryjna, z uwzględnieniem konstrukcji przewidzianego do stosowania DPPL (np. jego izolacji). |
| IBC620 INSTRUKCJA PAKOWANIA IBC620 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291. |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3: |
| Sztywne, szczelne DPPL, spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie II grupy pakowania. |
| Wymagania dodatkowe: |
1. Należy stosować materiał absorbujący, w ilości wystarczającej do wchłonięcia całej ciekłej zawartości DPPL. |
| 2. DPPL powinny gwarantować utrzymanie cieczy. |
3. DPPL przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone szkło i igły, powinny być odporne na przekłucie. |
4.1.4.3 Instrukcje pakowania dotyczące używania dużych opakowań
| LP01 INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY CIEKŁE) LP01 |
| Dopuszczone są następujące duże opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, i 4.1.3: |
| Opakowania wewnętrzne | Duże opakownia zewnętrzne | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| szkło 10 litrów | stal (50A) | | | |
| tworzywo | aluminium (50B) | | | |
sztuczne 30 litrów metal 40 litrów | metal inny niż stal lub aluminium (50N) tworzywo sztuczne, sztywne (50H) drewno (50C) sklejka(50D) | Niedopuszczone | Niedopuszczone | Maksymalna pojemność 3 m3 |
| | materiał drewnopochodny (50F) tektura (50G) | | | |
| LP02 INSTRUKCJA PAKOWANIA (MATERIAŁY STAŁE) LP02 |
| Dopuszczone są następujące DPPL pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
| Opakowania wewnętrzne | Duże opakowania zewnętrzne | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| szkło 10kg | stal (50A) | | | |
| tworzywo | aluminium (50B) | | | |
| sztuczneb 50kg | metal inny niż stal lub aluminium (50N) | | | |
metal 50 kg papiera, b 50 kg | tworzywo sztuczne, sztywne (50H) | Niedopuszczone | Niedopuszczone | Maksymalna pojemność |
| tekturaa, b 50 kg | drewno (50C) sklejka(50D) | | | 3 m3 |
| | materiał drewnopochodny (50F) tektura(50G) | | | |
| | elastyczne tworzywo sztuczne (51H)c | | | |
a Jeżeli materiały podczas przewozu mogą przechodzić w stan ciekły, to opakowania wewnętrzne nie powinny być stosowane. |
| b Opakowania wewnętrzne powinny być pyłoszczelne. |
| c Używać tylko z opakowaniami wewnętrznymi elastycznymi |
| LP99 INSTRUKCJA PAKOWANIA LP99 |
| Mogą być stosowane wyłącznie duże opakowania dopuszczone przez właściwą władzę (patrz 4.1.3.7). |
| LP101 INSTRUKCJA PAKOWANIA LP101 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne | Opakowania pośrednie | Duże opakowania |
| Nie są wymagane | Nie są wymagane | stal (50A) |
| | | aluminium (50B) |
| | | metal inny niż stal lub aluminium (50N) |
| | | tworzywo sztuczne, sztywne (50H) |
| | | drewno (50C) |
| | | sklejka(50D) |
| | | materiał drewnochodny (50F) |
| | | tektura(50G) |
| Szczególne przepisy pakowania: |
L1 Dla UN 0006, 0009, 0010, 0015, 0016, 0018, 0019, 0034, 0035, 0038, 0039, 0048, 0056, 0137, 0138, 0168, 0169, 0171, 0181, 0182, 0183, 0186, 0221, 0243, 0244, 0245, 0246, 0254, 0280, 0281, 0286, 0287, 0297, 0299, 0300, 0301, 0303, 0321, 0328, 0329, 0344, 0345, 0346, 0347, 0362, 0363, 0370, 0412, 0424, 0425, 0434, 0435, 0436, 0437, 0438, 0451, 0488 i 0502: |
Duże przedmioty wybuchowe o mocnej konstrukcji, przeznaczone do celów wojskowych, bez środków inicjujących lub ze środkami inicjującycmi zawierającymi co najmniej dwa efektywne zabezpieczenia, mogą być przewożone bez opakowania. Jeżeli takie przedmioty mają ładunki napędzające lub są one samonapędzające, to ich systemy zapłonu powinny być zabezpieczone przed zadziałaniem w normalnych warunkach przewozu. Wynik negatywny badań Serii 4 wykonanych na nieopakowanych przedmiotach wskazuje, że przedmioty te mogą być dopuszczone do przewozu bez opakowań. Nieopakowane przedmioty mogą być zamocowane w klatkach, albo umieszczone w koszach lub w innych urządzeniach służących do ich przenoszenia. |
| LP102 INSTRUKCJA PAKOWANIA LP102 |
| Dopuszczone są następujące opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2 i 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.5: |
| Opakowania wewnętrzne | Opakowania pośrednie | Opakowania zewnętrzne |
Worki wodoodporne Naczynia tektura metal tworzywo sztuczne drewno Arkusze tektura, falista Tuby tektura | Nie są wymagane | stal (50A) aluminium (50B) metal inny niż stal lub aluminium (50N) tworzywo sztuczne, sztywne (50H) drewno (50C) sklejka(50D) materiał drewnopochodny (50F) tektura(50G) |
| LP621 INSTRUKCJA PAKOWANIA LP621 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3291. |
| Dopuszczone są następujące duże opakowania pod warunkiem, że spełnione są przepisy podane pod 4.1.1, 4.1.2, 4.1.3 i przepisy szczególne podane pod 4.1.8: |
(1) Do odpadów medycznych umieszczonych w opakowaniach wewnętrznych: sztywne, szczelne duże opakowania spełniające wymagania działu 6.6 dla materiałów stałych, o wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania, pod warunkiem, że zawierają dostateczną ilość materiału absorbującego do wchłonięcia całej zawartości ciekłej oraz gwarantują utrzymanie cieczy; |
(2) W przypadku sztuk przesyłki zawierających większe ilości cieczy, sztywne opakowania spełniające wymagania działu 6.6 dla materiałów ciekłych, o wytrzymałości odpowiadającej II grupie pakowania. |
| Wymagania dodatkowe: |
| Duże opakowania przeznaczone do przedmiotów o ostrych krawędziach, takich jak potłuczone szkło i igły, powinny być odporne na przekłucie i zatrzymywać ciecz w warunkach badań wytrzymałościowych podanych w dziale 6.6. |
| LP902 INSTRUKCJA PAKOWANIA LP902 |
| Niniejsza instrukcja ma zastosowanie do UN 3268. |
| Dopuszcza się stosowanie następujących opakowań, pod warunkiem, że spełnione są wymagania ogólne podane pod 4.1.1 i 4.1.3: |
Opakowania spełniające wymagania wytrzymałościowe na poziomie III grupy pakowania. Opakowania te powinny być zaprojektowane i zbudowane tak, aby uniemożliwić przesuwanie się przedmiotów lub ich przypadkowe zadziałanie w normalnych warunkach przewozu. Przedmioty te mogą być również przewożone bez opakowania, w specjalnych urządzeniach do przenoszenia, pojazdach lub kontenerach, w przypadku, gdy dostarczane są z miejsca produkcji do miejsca montażu. |
| Wymagania dodatkowe: |
| Każde naczynie ciśnieniowe powinno spełniać wymagania właściwej władzy, odpowiednio do materiału(ów) zawartego(ych) w tym naczyniu(ach). |
4.1.4.4 Wymagania szczególne dotyczące stosowania naczyń ciśnieniowych do materiałów innych niż materiały klasy 2
Jeżeli butle do gazu lub inne naczynia do gazu stosowane są jako opakowania do materiałów objętych instrukcjami pakowania P400, P401, P402 lub P601, to powinny być one wytwarzane, badane, napełniane i znakowane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami (PR1 do PR6) podanymi dla każdego numeru UN w tabeli poniżej.
TABELA
WYKAZ WYMAGAŃ SZCZEGÓLNYCH (PR)
DOTYCZĄCYCH BUTLI I INNYCH NACZYŃ DO GAZU
| Kod wymagań | UN | Przepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania |
| PR1 | 1366 1370 1380 1389 1391 1411 1421 1928 2445 2845 2870 3051 3052 3053 3076 3129 3130 3148 3194 3254 3394 | Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być zapakowane w metalowe naczynia zamykane hermetycznie, nie reagujące z zawartością i mające pojemność najwyżej 450 litrów. Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 1MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne). Naczynia nie powinny być napełniane powyżej 90% ich pojemności; jednakże, ze względów bezpieczeństwa, co najmniej 5% pojemności naczynia powinno pozostawać wolne w przypadku, gdy materiał ciekły ma średnią temperaturę 50°C. Podczas przewozu materiał ciekły powinien znajdować się pod warstwą gazu obojętnego, którego ciśnienie manometryczne powinno wynosić co najmniej 50 kPa (0,5 bara). Naczynia powinny być zaopatrzone w tabliczkę zawierającą następujące, trwale naniesione dane: - materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu; - tarab naczynia wraz z osprzętem; - ciśnienie próbneb (ciśnienie manometryczne); - data (miesiąc, rok) ostatniego badania; - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie; - pojemnośćb naczynia; - maksymalna, dopuszczalna masa napełnieniab. |
a Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
| Kod wymagań | UN | Przepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania |
| PR2 | 1183 1242 | Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być pakowane w naczynia stalowe, odporne na korozję, o maksymalnej pojemności do 450 litrów. Urządzenie zamykające naczynia powinno być chronione pokrywą. |
| | 1295 2988 | Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 0,4MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne). |
| | | W przypadku napełniania według masy, maksymalna dopuszczalna masa napełnienia na litr pojemności dla trójchlorosilanu, etylodwuchlorosilanu i metylodwuchlorosilanu nie powinna przekraczać odpowiednio 1,14 kg, 0,93 kg i 0,95 kg; w przypadku napełniania według objętości, stopień napełnienia nie powinien przekraczać 85%. |
| | | Naczynia powinny być zaopatrzone w tabliczkę zawierającą następujące, trwale naniesione dane: |
| | | - materiał lub materiały dopuszczone do przewozu, a w przypadku chlorosilanów napis: "chlorosilany, klasa 4.3"; |
| | | - tarab naczynia wraz z osprzętem; |
| | | - ciśnienie próbneb (ciśnienie manometryczne); |
| | | - data (miesiąc, rok) ostatniego badania; |
| | | - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie; |
| | | - pojemnośćb naczynia; |
| | | - maksymalna, dopuszczalna masa napełnieniab, dla każdego materiału dopuszczonego do przewozu. |
b Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
| Kod wymagań | UN | Przepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania |
| PR3 | 1092 1251 1259 1605 | Materiały zaliczone do tych numerów UN powinny być pakowane w naczynia metalowe zaopatrzone w szczelne zamknięcia, które powinny być, o ile jest to konieczne, zabezpieczone przed uszkodzeniem mechanicznym za pomocą pokrywy. Minimalna grubość ścianek naczyń stalowych o pojemności do 150 litrów powinna wynosić 3 mm; grubość ścianek większych naczyń stalowych lub wykonanych z innych materiałów powinna gwarantować równoważną wytrzymałość mechaniczną. |
| | 1613 | Maksymalna dopuszczalna pojemność naczynia wynosi 250 litrów. |
| | 1994 | Masa zawartości powinna wynosić najwyżej 1 kg materiału ciekłego na litr pojemności naczynia. |
| | 3294 | Przed pierwszym użyciem, naczynia powinny przejść hydrauliczną próbę ciśnieniową przy ciśnieniu co najmniej 1 MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne). |
| | | Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być powtarzana co pięć lat; powinna ona obejmować dokładną kontrolę wnętrza naczynia oraz sprawdzenie tary. |
| | | Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane: |
| | | - materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu; |
| | | - nazwa właściciela naczynia; |
| | | - tarab naczynia wraz z osprzętem i wyposażeniem takim jak zawory, pokrywy ochronne, itp.; |
| | | - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania oraz znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie; |
| | | - maksymalna dopuszczalna masa zawartości naczynia w kg; |
| | | - wartość ciśnienia wewnętrznego (ciśnienia próbnego) stosowanego podczas próby hydraulicznej. |
a Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
| Kod wymagań | UN | Przepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania |
| PR4 | 1185 | Materiał ten powinien być pakowany w naczynia stalowe o dostatecznej grubości, które powinny być zamykane gwintowanym korkiem i gwintowanym kołpakiem ochronnym lub równoważnym zamknięciem szczelnym dla cieczy i par. |
| | | Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 1MPa (10 barów) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5 i 6.2.1.6. Masa zawartości nie powinna przekraczać 0,67 kg na litr pojemności naczynia. Masa sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 75 kg. Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane: |
| | | - nazwa lub znak producenta i numer naczynia; |
| | | - napis "etylenoimina"; |
| | | - tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w stanie napełnionym; |
| | | - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania; |
| | | - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie. |
b Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
| Kod wymagań | Numer UN | Przepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania |
| PR5 | 2480 2481 | Materiały zaklasyfikowane do tych numerów UN powinny być pakowane w naczynia wykonane z czystego aluminium, o grubości ścianek co najmniej 5 mm lub w naczynia ze stali nierdzewnej. Naczynia powinny być całkowicie spawane. |
| | | Naczynia powinny podlegać badaniu początkowemu i badaniom okresowym co pięć lat pod ciśnieniem co najmniej 0,5 MPa (5 barów) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5 i 6.2.1.6. |
| | | Naczynia powinny być szczelnie zamykane za pomocą dwóch zamknięć umieszczonych jedno nad drugim, przy czym jedno z nich powinno być gwintowane lub zabezpieczone w sposób równie skuteczny. |
| | | Stopień napełnienia powinien wynosić najwyżej 90%. |
| | | Bębny o masie powyżej 100 kg powinny być wyposażone w obręcze do przetaczania lub ożebrowanie usztywniające. Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane: |
| | | - nazwa lub znak producenta i numer naczynia; |
| | | - materiał lub materiałya dopuszczone do przewozu; |
| | | - tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w stanie napełnionym; |
| | | - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania; |
| | | - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie. |
a Nazwa może być zastąpiona przez określenie ogólne obejmujące materiały o podobnych właściwościach, zgodne z charakterystyką naczynia.
b Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
| Kod wymagań | UN | Przepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania |
| PR6 | 1744 | Brom zawierający mniej niż 0,005% wody, lub zawierający od 0,005% do 0,2% wody pod warunkiem, że w tym przypadku podjęto środki zapobiegające korozji wykładziny naczynia, może być przewożony w naczyniach, spełniających następujące wymagania: |
| | | (a) naczynia powinny być wykonane ze stali i zaopatrzone w szczelną wykładzinę z ołowiu lub z innego materiału zapewniającego równoważną ochronę oraz powinny posiadać zamknięcie hermetyczne; dozwolone jest również stosowanie naczyń wykonanych z monelu lub niklu i naczyń z wykładziną niklową; |
| | | (b) pojemność naczynia nie powinna przekraczać 450 litrów; |
| | | (c) naczynia nie powinny być napełniane powyżej 92% pojemności i ponad 2,86 kg na litr pojemności; |
| | | (d) naczynia powinny być spawane i projektowane na ciśnienie obliczeniowe co najmniej 2,1 MPa (21 barów) ciśnienia manometrycznego; ponadto materiały i jakość wykonania powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.2; badanie początkowe naczynia stalowego bez wykładziny powinno być przeprowadzone zgodnie z przepisami podanymi pod 6.2.1.5; |
| | | (e) zamknięcia powinny możliwie najmniej wystawać poza naczynie i powinny być zaopatrzone w osłony ochronne; zamknięcia i osłony powinny być zaopatrzone w uszczelki wykonane z materiału odpornego na działanie bromu; zamknięcia powinny być umieszczone w górnej części naczynia w taki sposób, aby w żadnym wypadku nie mogły pozostawać w stałym kontakcie z fazą ciekłą; |
| | | (f) naczynia powinny być zaopatrzone w osprzęt zapewniający im utrzymywanie stabilnej pozycji pionowej oraz w elementy umożliwiające podnoszenie naczynia (pierścienie, flansze, itp.), umieszczone w jego górnej części, których wytrzymałość powinna być sprawdzona przy podwójnym obciążeniu roboczym. |
| | | Przed rozpoczęciem użytkowania, naczynia powinny być poddane badaniu na szczelność pod ciśnieniem co najmniej 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne). Badanie szczelności powinno być powtarzane co dwa lata; powinno ono obejmować kontrolę wnętrza naczynia oraz sprawdzenie jego tary. |
| | | Badanie i kontrola powinny być przeprowadzane pod nadzorem rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę. Naczynia powinny być zaopatrzone w następujące, trwale i czytelnie naniesione dane: |
| | | - nazwa lub znak producenta i numer naczynia; |
| | | - napis "Brom"; |
| | | - tarab naczynia i jego maksymalna dopuszczalna masab w stanie napełnionym; |
| | | - data (miesiąc, rok) pierwszego i ostatniego badania; |
| | | - znak rzeczoznawcy, który przeprowadził badanie. |
b Po wartości liczbowej należy każdorazowo podać jednostkę miary.
| Kod wymagań | UN | Przepisy dotyczące budowy, badania, napełniania i znakowania |
| PR7 | 1614 | Ciekły cyjanowodór stabilizowany, całkowicie zaabsorbowany w obojętnym materiale porowatym, powinien być pakowany do naczyń metalowych o pojemności nie większej niż 7,5 litra, umieszczonych w skrzyniach drewnianych w taki sposób, aby nie mogły się stykać ze sobą. Takie opakowania kombinowane powinno spełniać następujące wymagania: |
| | | (1) naczynia powinny być zbadane przy ciśnieniu nie mniejszym niż 0,6 MPa (6 barów) (ciśnienie manometryczne); |
| | | (2) naczynia powinny być całkowicie wypełnione materiałem porowatym, który nie powinien opadać lub umożliwiać powstawania niebezpiecznych wolnych przestrzeni wewnątrz naczynia, nawet w przypadku długiego użytkowania lub uderzeń w temperaturze do 50°C; |
| | | (3) na pokrywie każdego naczynia powinna być naniesiona w sposób trwały data napełnienia; |
| | | (4) opakowania kombinowane powinny być zbadane i dopuszczone zgodnie z wymaganiami dla I grupy pakowania podanymi pod 6.1.4.21; |
| | | (5) masa sztuki przesyłki nie powinna być większa niż 120 kg. |
4.1.5 Szczególne przepisy pakowania dla towarów klasy 1
4.1.5.1 Powinny być spełnione przepisy ogólne rozdziału 4.1.1.
4.1.5.2 Wszystkie opakowania dla towarów klasy 1 powinny być zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby:
(a) chroniły materiały wybuchowe, zapobiegały ich uwolnieniu i nie zwiększały ryzyka ich przypadkowego zapłonu lub zainicjowania w normalnych warunkach przewozu, z uwzględnieniem przewidywanych zmian temperatury, wilgotności i ciśnienia;
(b) całkowita sztuka przesyłki mogła być bezpiecznie przemieszczana w normalnych warunkach przewozu; oraz aby
(c) sztuki przesyłki wytrzymywały obciążenia, którym będą podlegać podczas przewozu na skutek spiętrzania na nich ładunku, i aby obciążenia te: nie zwiększały zagrożenia stwarzanego przez materiały wybuchowe, nie zmniejszały funkcji ochronnej opakowań i nie powodowały odkształceń zmniejszających ich wytrzymałość lub naruszających stabilność spiętrzonego ładunku.
4.1.5.3 Wszystkie materiały i przedmioty wybuchowe, przygotowane jak do przewozu, powinny być sklasyfikowane zgodnie z procedurami podanymi pod 2.2.1.
4.1.5.4 Materiały klasy 1 powinny być pakowane zgodnie z odpowiednią instrukcją pakowania wskazaną w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2 i podaną pod 4.1.4.
4.1.5.5 Opakowania, łącznie z DPPL i dużymi opakowaniami, powinny spełniać odpowiednie wymagania działów 6.1, 6.5 lub 6.6 oraz wymagania dotyczące badań dla II grupy pakowania, podane odpowiednio pod 6.1.5, 6.5.4 lub 6.6.5, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 4.1.1.13, 6.1.2.4 i 6.5.1.4.4. Dopuszcza się stosowanie opakowań innych niż metalowe spełniających wymagania dla I grupy pakowania. Opakowania metalowe spełniające wymagania dla I grupy pakowania nie powinny być stosowane ze względu na ich nadmierną wytrzymałość.
4.1.5.6 Urządzenia zamykające opakowań zawierających ciekłe materiały wybuchowe powinny zapewniać podwójną ochronę przed wyciekiem.
4.1.5.7 Urządzenie zamykające w bębnach metalowych powinno być zaopatrzone w odpowiednią uszczelkę. Jeżeli urządzenia zamykające są gwintowane, to należy uniemożliwić zanieczyszczenie gwintu materiałem wybuchowym.
4.1.5.8 Opakowania do materiałów rozpuszczalnych w wodzie powinny być wodoodporne. Opakowania do materiałów odczulonych lub flegmatyzowanych powinny być zamykane w sposób zapobiegający zmianom stężenia tych materiałów podczas przewozu.
4.1.5.9 Jeżeli opakowanie zawiera podwójną powłokę napełnioną wodą mogącą zamarzać podczas przewozu, to należy dodać do niej dostatetczną ilość czynnika zapobiegającego zamarzaniu. Dodanie tego czynnika nie powinno stwarzać zagrożenia pożarowego wynikającego z jego właściwości parnych.
4.1.5.10 Jeżeli opakowanie wewnętrzne nie zabezpiecza odpowiednio materiału wybuchowego przed kontaktem z metalem, to do wnętrza opakowania zewnętrznego nie powinny wnikać gwoździe, skoble i inne elementy zamykające wykonane z metalu bez pokrycia ochronnego.
4.1.5.11 Opakowania wewnętrzne, osprzęt i materiały wypełniające oraz sposób rozmieszczenia materiałów lub przedmiotów wybuchowych w sztukach przesyłki powinny być takie, aby, w normalnych warunkach przewozu, materiały lub przedmioty wybuchowe nie mogły przeniknąć do opakowania zewnętrznego. Elementy metalowe przedmiotów wybuchowych powinny być zabezpieczone przed kontaktem z opakowaniami metalowymi. Przedmioty zawierające materiały wybuchowe bez osłony zewnętrznej, powinny być oddzielone od siebie w sposób uniemożliwiający ich wzajemne tarcie lub uderzanie. W tym celu w opakowaniach wewnętrznych mogą być stosowane wyściółki, korytka, przegrody lub w zewnętrznych - wypraski lub pojemniki.
4.1.5.12 Opakowania powinny być wykonane z materiałów zgodnych z materiałami wybuchowymi znajdującymi się w sztuce przesyłki i powinny być dla nich nieprzepuszczalne, aby wzajemne oddziaływanie materiałów wybuchowych i materiałów konstrukcyjnych opakowań lub uwolnienie nie stwarzało zagrożenia podczas przewozu i nie powodowało zmiany podklasy lub grupy zgodności materiału wybuchowego.
4.1.5.13 W przypadku opakowań metalowych należy zapobiegać przedostaniu się materiałów wybuchowych do szczelin złączy wykonanych na zakładkę.
4.1.5.14 Opakowania z tworzywa sztucznego nie powinny być podatne na wytwarzanie lub utrzymywanie ładunków elektryczności statycznej, gdyż ich wyładowanie mogłoby powodować zainicjowanie, zapalenie lub zadziałanie zapakowanego materiału lub przedmiotu wybuchowego.
4.1.5.15 Duże przedmioty wybuchowe o mocnej konstrukcji przeznaczone do celów wojskowych, bez środków inicjujących lub ze środkami inicjującycmi zawierającymi co najmniej dwa efektywne zabezpieczenia, mogą być przewożone bez opakowania. Jeżeli takie przedmioty mają ładunki napędzające lub są one samonapędzające, to ich systemy zapłonu powinny być zabezpieczone przed zadziałaniem w normalnych warunkach przewozu. Wynik negatywny badań Serii 4 wykonanych na nieopakowanych przedmiotach wskazuje, że przedmioty te mogą być dopuszczone do przewozu bez opakowań. Nieopakowane przedmioty mogą być zamocowane w klatkach, albo umieszczone w koszach lub w innych urządzeniach służących do ich przenoszenia, magazynowania lub w wyrzutniach w taki sposób, aby nie mogły uwolnić się w normalnych warunkach przewozu.
Jeżeli takie duże przedmioty wybuchowe przeszły z wynikiem pozytywnym badania w zakresie ich bezpieczeństwa eksploatacji i zgodności, przeprowadzone według wymagań zbliżonych do ADR, to właściwa władza może dopuścić takie przedmioty do przewozu na warunkach ADR.
4.1.5.16 Materiały wybuchowe nie powinny być pakowane w opakowania wewnętrzne lub zewnętrzne, w których różnica ciśnienia wewnętrznego i zewnętrznego spowodowana oddziaływaniem cieplnym lub innym może stać się przyczyną wybuchu lub rozerwania sztuki przesyłki.
4.1.5.17 Jeżeli istnieje możliwość kontaktu powierzchni wewnętrznej opakowania metalowego (1A2, 1B2, 4A, 4B) z uwolnionym materiałem wybuchowym lub materiałem wybuchowym zawartym w przedmiocie bez osłony lub z osłoną częściową, to takie opakowanie metalowe powinno być zaopatrzone w wykładzinę wewnętrzną lub powłokę (patrz 4.1.1.2).
4.1.5.18 Instrukcja pakowania P101 może być stosowana do każdego materiału wybuchowego pod warunkiem, że opakowanie zostało dopuszczone przez właściwą władzę, bez względu na to czy opakowanie to jest zgodne z instrukcją pakowania wskazaną w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2.
4.1.6 Szczególne przepisy pakowania dla materiałów klasy 2 i towarów innych klas określonych w instrukcji pakowania P200
UWAGA: Odnośnie do materiałów innych klas przewożonych w naczyniach ciśnieniowych i określonych w instrukcjach pakowania PR1 do PR7, patrz 4.1.4.4.
4.1.6.1 Niniejszy podrozdział opisuje wymagania ogólne stosowane do naczyń ciśnieniowych i otwartych naczyń kriogenicznych do przewozu materiałów klasy 2 i towarów innych klas określonych w instrukcji pakowania P200 (np. UN 1051 CYJANOWODÓR, STABILIZOWANY). Naczynia ciśnieniowe powinny być wykonane i zamykane w taki sposób, aby w stanie gotowym do przewozu uniemożliwiały jakikolwiek ubytek ich zawartości w normalnych warunkach przewozu, na skutek drgań, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia (np. wskutek zmiany wysokości).
4.1.6.2 Części naczyń ciśnieniowych i otwartych naczyń kriogenicznych mające bezpośredni kontakt z materiałami niebezpiecznymi, nie powinny ulegać osłabieniu pod wpływem tych materiałów lub wchodzić z nimi w reakcje (np. katalizowanie reakcji lub reagowanie z substancjami niebezpiecznymi) (patrz również tabela norm pod koniec tego podrozdziału).Naczynia ciśnieniowe dla UN 1001 acetylenu rozpuszczonego i UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, powinny być wypełniane masą porowatą, równomiernie rozprowadzoną, której rodzaj zgodny jest z wymaganiami i badaniami właściwej władzy, i która:
(a) jest zgodna z naczyniem ciśnieniowym i nie tworzy szkodliwych lub niebezpiecznych związków z acetylenem lub roztworami w przypadku UN 1001;
(b) jest zdolna do zapobiegania rozprzestrzenianiu się rozkładu acetylenu w masie.
W przypadku UN 1001, rozpuszczalnik powinien być zgodny z naczyniem ciśnieniowym.
4.1.6.3 Naczynia ciśnieniowe, włącznie z ich zamknięciami oraz otwarte naczynia kriogeniczne, powinny być dobierane do gazu lub mieszaniny gazów, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.2 oraz z wymaganiami odpowiednich instrukcji pakowania, zawartych pod 4.1.4.1. Niniejszy podrozdział dotyczy również naczyń ciśnieniowych będących elementami MEGC oraz pojazdów-baterii.
4.1.6.4 Zmiana przeznaczenia naczynia ciśnieniowego wielokrotnego napełniania powinna obejmować operacje opróżniania, oczyszczania w stopniu zapewniającym bezpieczne użytkowanie (patrz również tabela norm na końcu tego podrozdziału). Dodatkowo, naczynia ciśnieniowe, które uprzednio zawierały materiały żrące klasy 8 lub materiały innej klasy o właściwościach żrących, nie powinny być dopuszczane do przewozu materiałów klasy 2, chyba że zostało przeprowadzone niezbędne sprawdzenie i badanie zgodnie z 6.2.1.6.
4.1.6.5 Przed napełnianiem, napełniający powinien dokonać sprawdzenia naczynia ciśnieniowego lub otwartego naczynia kriogenicznego i upewnić się, że naczynie ciśnieniowe lub otwarte naczynie kriogeniczne jest dopuszczone do przewozu danego materiału oraz, że wymagania te zostały spełnione. Zawory zamykające po napełnieniu powinny zostać zamknięte i być zamknięte podczas przewozu. Nadawca powinien sprawdzić, czy zamknięcia i wyposażenie są szczelne.
UWAGA: Zawory zamykające zamontowane w poszczególnych butlach i w wiązkach butli mogą być otwarte podczas przewozu pod warunkiem, że przewożone materiały spełniają szczególne przepisy pakowania "k" lub "q" w instrukcji pakowania P200.
4.1.6.6 Naczynia ciśnieniowe i otwarte naczynia kriogeniczne powinny być napełniane zgodnie z ciśnieniami roboczymi, stopniami napełnienia i przepisami zawartymi w odpowiednich instrukcjach pakowania, dotyczącymi materiałów szczególnych. Naczynia powinny być napełniane gazami reaktywnymi i mieszaninami gazów do takiego ciśnienia, aby w przypadku wystąpienia całkowitego rozkładu gazu ciśnienie robocze w naczyniu ciśnieniowym nie zostało przekroczone. Wiązki butli nie powinny być napełniane pod ciśnieniem przekraczającym najniższe ciśnienie robocze dowolnej butli wchodzącej w skład wiązki.
4.1.6.7 Naczynia ciśnieniowe, włącznie z ich zamknięciami, powinny spełniać wymagania dotyczące projektowania, wytwarzania, kontrolowania i badania, określone w dziale 6.2. Jeżeli wymagane są opakowania zewnętrzne, to naczynia ciśnieniowe i otwarte naczynia kriogeniczne znajdujące się wewnątrz powinny być skutecznie zabezpieczone. Jeżeli nie określono inaczej w szczegółowych instrukcjach pakowania, to w jednym opakowaniu zewnętrznym może być umieszczone jedno lub więcej opakowań wewnętrznych.
4.1.6.8 Zawory powinny być projektowane i wytwarzane w taki sposób, aby całość była wytrzymała na uszkodzenia bez uwalniania zawartości lub powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami, które mogłyby doprowadzić do niezamierzonego uwalniania się zawartości naczynia ciśnieniowego, przez zastosowanie jednej z następujących metod (patrz również tabela norm na końcu niniejszego podrozdziału):
(a) zawory umieszczane są wewnątrz szyjki naczynia ciśnieniowego i zabezpieczone za pomocą gwintowanego korka lub kołpaka;
(b) zawory zabezpieczone są kołpakami. Kołpaki powinny posiadać otwory wentylacyjne o wystarczającym przekroju poprzecznym dla umożliwienia swobodnego wypływu gazu w przypadku wystąpienia nieszczelności zaworu;
(c) zawory zabezpieczone są nakładką ochronną lub osłoną;
(d) zawory umieszczone są w obudowie zabezpieczającej;
(e) naczynia ciśnieniowe przewożone są w ramach (np. wiązki butli); lub
(f) naczynia ciśnieniowe przewożone są w skrzyniach zabezpieczających.
4.1.6.9 Naczynia ciśnieniowe jednorazowego użytku powinny:
(a) być przewożone w opakowaniach zewnętrznych, takich jak skrzynie lub klatki, lub na paletach owinięte folią termokurczliwej lub folią rozciągliwą;
(b) mieć pojemność wodną mniejszą lub równą 1,25 litra, kiedy napełniane są gazem palnym lub trującym;
(c) nie mogą być stosowane do gazów trujących o wartości LC50 mniejszej lub równej 200 ml/mł; oraz
(d) nie powinny być naprawiane po rozpoczęciu ich użytkowania.
4.1.6.10 Naczynia ciśnieniowe wielokrotnego napełniania powinny być sprawdzane okresowo, zgodnie z wymaganiami pod. 6.2.1.6 i odpowiednią instrukcją pakowania P200 lub P203. Naczynia ciśnieniowe nie powinny być napełniane po upływie terminu badania okresowego, ale mogą być przewożone po tym terminie w celu przeprowadzenia badania lub likwidacji, włącznie z pośrednimi operacjami przewozowymi.
4.1.6.11 Naprawy powinny być przeprowadzane zgodnie z wymaganiami dotyczącymi wytwarzania i projektowania, przy zastosowaniu norm dotyczących projektowania i budowy i dopuszczone są tylko wymienione w odpowiednich normach odnoszących się do badań okresowych podanych w dziale 6.2. Naczynia ciśnieniowe, inne niż zamknięte naczynia kriogeniczne wyposażone w płaszcz, nie powinny być naprawiane w następujących przypadkach:
(a) pęknięć spoin lub innych uszkodzeń spoin;
(b) pęknięć ścianek;
(c) przecieków lub uszkodzeń w materiale ścianki, pokrywy lub dna.
4.1.6.12 Naczynia ciśnieniowe nie powinny być kierowane do napełniania:
(a) jeżeli zostały uszkodzone w takim stopniu, że mogło dojść do naruszenia całości naczynia lub wyposażenia obsługowego;
(b) dopóki podczas badania nie stwierdzi się dobrego stanu technicznego naczynia i jego wyposażenia obsługowego;
(c) jeśli nieczytelne są oznakowania dotyczące certyfikacji, badań i napełniania.
4.1.6.13 Napełnione naczynia ciśnieniowe nie powinny być kierowane do przewozu:
(a) jeżeli są nieszczelne;
(b) jeżeli zostały uszkodzone w takim stopniu, że mogło dojść do naruszenia całości naczynia lub wyposażenia obsługowego;
(c) dopóki podczas badania nie stwierdzi się dobrego stanu technicznego naczynia i jego wyposażenia obsługowego;
(d) jeżeli nieczytelne są oznakowania dotyczące certyfikacji, badań i napełniania.
4.1.6.14 Dla naczyń ciśnieniowych UN powinny być stosowane podane poniżej normy ISO. Dla innych naczyń ciśnieniowych, wymagania rozdziału 4.1.6 uważa się za spełnione, jeżeli zastosuje się odpowiednie następujące normy:
| Przepis | Norma | Tytuł normy |
| 4.1.6.2 | ISO 11114-1:1997 | Transportowe butle do gazów - Zgodność butli i materiału zaworów z zawartym gazem - Część 1: Materiały metaliczne. |
| | ISO 11114-2:2000 | Transportowe butle do gazów - Zgodność butli i materiału zaworów z zawartym gazem - Część2: Materiały niemetaliczne. |
| 4.1.6.4 | ISO 11621:1997 | Butle do gazu - Sposób postępowania przy zmianie rodzaju gazu |
| | EN 1795:1997 | Butle do gazu (z wyjątkiem LPG) - Sposób postępowania przy zmianie rodzaju gazu |
| 4.1.6.8 Zawory z ochroną samoczynną | Załącznik B do ISO 10297:1999 | Butle do gazów - Zawory butli wielokrotnego napełniania - Specyfikacja i rodzaj badań |
| | Załącznik A do EN 849:1996/A2:2001 | Transportowe butle do gazów - Zawory butli: specyfikacja i rodzaj badań - Poprawka 2 |
| | EN 13152:2001 | Badania i specyfikacja zaworów butli LPG - zamykanie samoczynne |
| | EN 13153:2001 | Badania i specyfikacja zaworów butli LPG - obsługa ręczna |
| 4.1.6.8 (b) i (c) | ISO 11117:1998 | Butle do gazu - Kołpaki ochronne i osłony zaworów butli do gazu do celów medycznych i przemysłowych - Projektowanie, budowa i badania |
| | EN 962:1996/A2:2000 | Butle do gazów - Kołpaki ochronne zaworu i osłony zaworu do butli do gazu do celów medycznych i technicznych - Projektowanie, konstrukcja i badania |
4.1.7 Szczególne przepisy pakowania dla nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1
4.1.7.0.1 W przypadku nadtlenków organicznych, wszystkie naczynia powinny być "skutecznie zamknięte". Jeżeli na skutek wydzielania gazu może dojść do znacznego wzrostu ciśnienia wewnątrz sztuki przesyłki, to dopuszcza się zastosowanie urządzenia odpowietrzającego pod warunkiem, że wydzielający się gaz nie stwarza zagrożenia; w przeciwnym razie powinien być ograniczony stopień napełnienia. Urządzenie odpowietrzające powinno być tak zbudowane, aby w przypadku, gdy sztuka przesyłki znajduje się w pozycji pionowej, nie był możliwy wypływ materiału ciekłego ani wnikanie zanieczyszczeń do wnętrza sztuki przesyłki. Jeżeli zastosowano opakowanie zewnętrzne, to powinno być ono tak zbudowane, aby nie zakłócało działania urządzenia odpowietrzającego.
4.1.7.1 Stosowanie opakowań
4.1.7.1.1 Opakowania do nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych powinny spełniać wymagania działu 6.1 lub działu 6.6 na poziomie II grupy pakowania. Opakowania metalowe spełniające wymagania dla I grupy pakowania nie powinny być stosowane ze względu na ich nadmierną wytrzymałość.
4.1.7.1.2 Metody pakowania dla nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych podane są w instrukcji pakowania 520 i oznaczone są symbolami OP1 do OP8. Ilości podane dla każdej metody pakowania oznaczają maksymalne dozwolone ilości na sztukę przesyłki.
4.1.7.1.3 Metody pakowania odpowiednie dla indywidualnie sklasyfikowanych nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych podane są pod 2.2.41.4 i 2.2.52.4.
4.1.7.1.4 Dla nowych nadtlenków organicznych, nowych materiałów samoreaktywnych lub nowych formulacji sklasyfikowanych nadtlenków organicznych lub materiałów samoreaktywnych, powinny być stosowane następujące procedury określania odpowiednich metod pakowania:
(a) NADTLENEK ORGANICZNY, TYPU B lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU B:
Powinna być przypisana metoda pakowania OP5, pod warunkiem, że nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) spełnia kryteria podane pod 20.4.3 (b) (odpowiednio 20.4.2 (b)) w "Podręczniku badań i kryteriów", w odniesieniu do opakowań dopuszczonych w tej metodzie pakowania. Jeżeli nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) może spełnić te kryteria tylko w przypadku zastosowania opakowania mniejszego od dozwolonego w metodzie pakowania OP5 (to jest jednego z opakowań wymienionych w OP1 do OP4), to należy przypisać mu metodę pakowania odpowiadającą niższemu numerowi OP;
(b) NADTLENEK ORGANICZNY, TYPU C lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU C:
Powinna być przypisana metoda pakowania OP6, pod warunkiem, że nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) spełnia kryteria podane, pod 20.4.3 (b) (odpowiednio 20.4.2) (b)) w "Podręczniku badań i kryteriów" w odniesieniu do opakowań dopuszczonych w tej metodzie pakowania. Jeżeli nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) może spełnić te kryteria tylko w przypadku zastosowania opakowania mniejszego od dozwolonego w metodzie pakowania OP6, to należy przypisać mu metodę pakowania odpowiadającą niższemu numerowi OP;
(c) NADTLENEK ORGANICZNY, TYPUD lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU D:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP7;
(d) NADTLENEK ORGANICZNY, TYPUE lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU E:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP8;
(e) NADTLENEK ORGANICZNY, TYPUF lub MATERIAŁ SAMOREAKTYWNY, TYPU F:
Do tego typu nadtlenku organicznego lub materiału samoreaktywnego powinna być przypisana metoda pakowania OP8;
4.1.7.2 Stosowanie dużych pojemników do przewozu luzem
4.1.7.2.1 Bieżąco sklasyfikowane nadtlenki organiczne wymienione w instrukcji pakowania IBC520, mogą być przewożone w DPPL zgodnie z tą instrukcją pakowania.
4.1.7.2.2 Inne nadtlenki organiczne i materiały samoreaktywne typu F, mogą być przewożone w DPPL na warunkach ustalonych przez właściwą władzę kraju pochodzenia, jeżeli na podstawie odpowiednich badań stwierdzi ona, że taki przewóz może być dokonany bezpiecznie. Badania powinny obejmować:
(a) sprawdzenie, czy nadtlenek organiczny (lub materiał samoreaktywny) odpowiada kryteriom klasyfikacyjnym podanym w "Podręczniku badań i kryteriów"pod 20.4.3 (f) (lub odpowiednio 20.4.2 (f)), zgodnie z algorytmem decyzyjnym F na rysunku 20.1 (b);
(b) sprawdzenie zgodności wszystkich materiałów mających kontakt z zawartością podczas przewozu;
(c) określenie, jeżeli jest to konieczne, temperatur kontrolowanej i awaryjnej dotyczących przewozu danego produktu w DPPL, w oparciu o TSR;
(d) zaprojektowanie, jeżeli jest to konieczne, urządzeń odciążających ciśnienie i awaryjnych; oraz
(e) określenie, jeżeli jest to konieczne, warunków szczególnych, niezbędnych do bezpiecznego przewozu materiału.
Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Stroną ADR, to klasyfikacja i warunki przewozu powinny być potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego Państwa - Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek.
4.1.7.2.3 Zagrożenia, które powinny być uwzględnione, to samoprzyspieszający się rozkład oraz objęcie pożarem. W celu zapobieżenia wybuchowemu rozerwaniu DPPL metalowych lub złożonych o pełnych obudowach metalowych, należy zastosować urządzenia obniżające ciśnienie, które są w stanie uwolnić wszystkie produkty rozpadu i pary wytworzone podczas samoprzyspieszającego się rozkładu lub podczas co najmniej 1 godziny całkowitego objęcia pożarem, obliczone zgodnie ze wzorami podanymi pod 4.2.1.13.8.
4.1.8 Szczególne przepisy pakowania dla materiałów zakaźnych (klasa 6.2)
4.1.8.1 Nadawcy materiałów zakaźnych powinni zapewnić, żeby sztuki przesyłki były przygotowane w taki sposób, aby dotarły do miejsca przeznaczenia w dobrym stanie i nie stwarzały podczas przewozu zagrożenia dla ludzi lub zwierząt.
4.1.8.2 Do sztuk przesyłki z materiałami zakaźnymi mają zastosowanie definicje podane pod 1.2.1 i ogólne przepisy pakowania podane pod 4.1.1.1 do 4.1.1.16, z wyjątkiem 4.1.1.3, 4.1.1.9 do 4.1.1.12 i 4.1.1.15. Jednakże, do materiałów ciekłych powinny być stosowane opakowania, łącznie z DPPL, o odpowiedniej odporności na ciśnienie wewnętrzne, które może wystąpić w normalnych warunkach przewozu.
4.1.8.3 W przypadku UN 2814 i UN 2900, pomiędzy opakowaniem pośrednim i opakowaniem zewnętrznym powinien być umieszczony wykaz zawartości sztuki przesyłki.
Jeżeli przewożone materiały zakaźne są nieznane, ale są podejrzane, że spełniają kryteria dla zaliczenia ich do kategorii A i do numeru UN 2814 lub UN 2900, to w dokumencie umieszczonym wewnątrz opakowania zewnętrznego powinno być umieszczone, ujęte w nawias za prawidłową nazwą przewozową, określenie: "prawdopodobnie materiały zakaźne kategorii A".
4.1.8.4 Przed zwrotem próżnego opakowania do nadawcy lub odesłaniem go w inne miejsce, należy to opakowanie starannie zdezynfekować lub wysterylizować oraz usunąć z niego nalepki i napisy wskazujące, że zawierało ono materiał zakaźny.
4.1.8.5 Przepisy niniejszego rozdziału nie mają zastosowania do UN 3373 próbek diagnostycznych lub próbek klinicznych (patrz instrukcja pakowania P650).
4.1.9 Szczególne przepisy pakowania dla klasy 7
4.1.9.1 Przepisy ogólne
4.1.9.1.1 Materiały promieniotwórcze, opakowania i sztuki przesyłki powinny spełniać wymagania działu 6.4. Ilość materiału promieniotwórczego w sztuce przesyłki nie powinna przekraczać wartości granicznych podanych pod 2.2.7.7.1.
4.1.9.1.2 Skażenie niezwiązane na powierzchniach sztuki przesyłki powinno być tak niskie, jak to jest praktycznie możliwe i w normalnych warunkach przewozu nie powinno przekraczać następujących wartości granicznych:
(a) 4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności; oraz
(b) 0,4 Bq/cm2 dla wszystkich innych emiterów promieniowania alfa.
Podane wartości graniczne stosuje się dla skażenia uśrednienionego na fragment o powierzchni 300 cm2, znajdujący się w dowolnej części sztuki przesyłki.
4.1.9.1.3 W sztuce przesyłki nie powinny znajdować się żadne inne rzeczy, z wyjątkiem przedmiotów i dokumentów koniecznych przy stosowaniu materiału promieniotwórczego. Wymaganie to nie wyklucza przewozu materiałów promieniotwórczych o niskiej aktywności właściwej lub przedmiotów skażonych powierzchniowo razem z innymi rzeczami. Przewóz w sztuce przesyłki takich przedmiotów i dokumentów koniecznych przy stosowaniu materiału promieniotwórczego lub przewóz materiałów o niskiej aktywności właściwej, albo przedmiotów skażonych powierzchniowo razem z innymi rzeczami jest dopuszczony pod warunkiem, że pomiędzy nimi a opakowaniem lub zawartością promieniotwórczą nie będzie żadnego oddziaływania, które mogłoby obniżyć bezpieczeństwo sztuki przesyłki.
4.1.9.1.4 Z wyjątkiem podanym pod 7.5.11, CV33, poziom skażenia niezwiązanego na zewnętrznych i wewnętrznych powierzchniach opakowań zbiorczych, kontenerów, cystern, dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) i pojazdów, nie powinien przekraczać wartości granicznych określonych pod 4.1.9.1.2.
4.1.9.1.5 Materiały promieniotwórcze o dodatkowych właściwościach niebezpiecznych, powinny być przewożone w opakowaniach, dużych pojemnikach do przewozu luzem (DPPL) lub cysternach, które spełniają wszystkie odpowiednie wymagania podane w działach części 6, a także spełniają wymagania wynikające z zagrożeń dodatkowych podane w działach 4.1, 4.2 lub 4.3.
4.1.9.2 Wymagania i kontrola dotyczące przewozu materiałów LSA i SCO
4.1.9.2.1 Ilość materiału LSA lub SCO w pojedynczej przemysłowej sztuce przesyłki typu IP-1, sztuce przesyłki typu IP-2, sztuce przesyłki typu IP-3 lub w przedmiocie albo w grupie przedmiotów, powinna być tak ograniczona, aby poziom promieniowania w odległości 3 m od nieosłoniętego materiału lub przedmiotu, albo grupy przedmiotów, nie przekraczał 10 mSv/h.
4.1.9.2.2 Materiały LSA i przedmioty SCO, jeżeli są materiałami rozszczepialnymi lub zawierają takie materiały, to powinny spełniać odpowiednie wymagania podane pod 7.5.11 CV33 i 6.4.11.1.
4.1.9.2.3 Materiały LSA i przedmioty SCO z grup LSA-I i SCO-I mogą być przewożone nieopakowane pod następującymi warunkami:
(a) wszystkie nieopakowane materiały, inne niż rudy zawierające tylko naturalnie występujące nuklidy promieniotwórcze, powinny być przewożone w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu nie było utraty zawartości promieniotwórczej ze środka transportowego, ani utraty osłony;
(b) każdy środek transportowy powinien być wykorzystywany na warunkach używania wyłącznego; nie dotyczy to przewozu samych przedmiotów SCO-I, których skażenie na dostępnych i niedostępnych powierzchniach nie jest większe niż dziesięciokrotny poziom określony pod 2.2.7.5; oraz
(c) w przypadku przedmiotów SCO-I, jeżeli przypuszcza się, że na ich niedostępnych powierzchniach występuje skażenie niezwiązane przekraczające wartości podane pod 2.2.7.5(a)(i), to powinny być podjęte takie środki zaradcze, aby materiał promieniotwórczy nie wydostawał się do pojazdu.
4.1.9.2.4 Materiały LSA i przedmioty SCO, o ile nie postanowiono inaczej pod 4.1.9.2.3, powinny być pakowane zgodnie z poniższą tabelą:
Wymagania dla przemysłowych sztuk przesyłki zawierających materiały LSA
lub przedmioty SCO
| Zawartość | Rodzaj sztuki przesyłki przemysłowej |
| promieniotwórcza | Używanie wyłączne | Używanie inne niż wyłączne |
LSA-I ciało stałe a ciecz | Typ IP-1 Typ IP-1 | Typ IP-1 Typ IP-2 |
LSA-II ciało stałe ciecz i gaz | Typ IP-2 Typ IP-2 | Typ IP-2 Typ IP-3 |
| LSA-III | Typ IP-2 | Typ IP-3 |
| SCO-I a | Typ IP-1 | Typ IP-1 |
| SCO-II | Typ IP-2 | Typ IP-2 |
a nieopakowane materiały LSA-I i przedmioty SCO-I mogą być przewożone na warunkach określonych pod 4.1.9.2.3.
4.1.10 Przepisy szczególne dotyczące pakowania razem
4.1.1.10.1 Jeżeli zgodnie z przepisami niniejszego podrozdziału pakowanie razem jest dozwolone, to różne towary niebezpieczne lub towary niebezpieczne z innymi towarami mogą być pakowane razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.2.1 pod warunkiem, że nie reagują one ze sobą niebezpiecznie i spełnione są wszystkie odpowiednie przepisy niniejszego działu.
UWAGA 1: Patrz również pod 4.1.1.5 i 4.1.1.6.
UWAGA 2: Odnośnie do materiałów klasy 7, patrz pod 4.1.9.
4.1.10.2 Jeżeli jako opakowania zewnętrzne stosowane są skrzynie drewniane lub tekturowe, to sztuka przesyłki zawierająca różne materiały zapakowane razem, z wyjątkiem sztuk przesyłki zawierających wyłącznie materiały klasy 1 lub wyłącznie materiały klasy 7, nie powinna ważyć więcej niż 100 kg.
4.1.10.3 Jeżeli przepisy szczególne podane pod 4.1.10.4 nie stanowią inaczej, to dozwolone jest pakowanie razem towarów niebezpiecznych tej samej klasy o tym samym kodzie klasyfikacyjnym.
4.1.10.4 Następujące przepisy szczególne, dotyczące pakowania razem do tej samej sztuki przesyłki, mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (9b) tabeli A w dziale 3.2:
MP 1 Dopuszcza się pakowanie razem tylko z towarami tego samego typu o tej samej grupie zgodności.
MP 2 Nie powinny być pakowane razem z innymi towarami.
MP 3 Dozwolone jest pakowanie razem UN 1873 z UN 1802.
MP 4 Nie powinny być pakowane razem z towarami innych klas lub z towarami, które nie podlegają przepisom ADR. Jednakże, jeżeli nadtlenek organiczny jest utwardzaczem dla materiałów klasy 3 lub elementem zestawu z materiałami klasy 3, to dozwolone jest jego pakowanie razem z tymi materiałami.
MP 5 UN 2814 i UN 2900 mogą być pakowane razem w opakowania kombinowane zgodne z instrukcją P620. Nie powinny być one pakowane razem z innymi towarami; zakaz ten nie dotyczy UN 3373 próbek diagnostycznych lub próbek klinicznych zapakowanych zgodnie z instrukcją P650 i materiałów dodawanych jako czynniki chłodnicze, np. lodu, suchego lodu lub azotu skroplonego schłodzonego.
MP 6 Nie powinny być pakowane razem z innymi towarami. Nie ma to zastosowania do materiałów dodawanych jako czynniki chłodnicze, np. lód, suchy lód lub azot skroplony schłodzony.
MP 7 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 litrów na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 8 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR;
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 9 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania zewnętrzne przewidziane dla opakowań kombinowanych zgodnych z 6.1.4.21:
- z innymi towarami klasy 2;
- z towarami innych klas pod warunkiem, że również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR;
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 10 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 11 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas (z wyjątkiem materiałów klasy 5.1 zaliczonych do I lub II grupy pakowania), jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie
MP 12 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 kg na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas (z wyjątkiem materiałów klasy 5.1 zaliczonych do I lub II grupy pakowania), jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
Sztuka przesyłki nie powinna ważyć więcej niż 45 kg. Jednakże, jeżeli jako opakowanie zewnętrzne stosowane są skrzynie tekturowe, to sztuka przesyłki nie powinna ważyć więcej niż 27 kg.
MP 13 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 kg na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 14 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 6 kg na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 15 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 16 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 3 litrów na opakowanie wewnętrzne i do 3 litrów na sztukę przesyłki:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 17 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 0,5 litra na opakowanie wewnętrzne i do 1 litra na sztukę przesyłki:
- z towarami innych klas, z wyjątkiem klasy 7, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 18 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 0,5 kg na opakowanie wewnętrzne i do 1 kg na sztukę przesyłki:
- z towarami innych klas, z wyjątkiem klasy 7, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 19 Dopuszcza się pakowanie razem w opakowania kombinowane zgodne z 6.1.4.21, w ilości do 5 litrów na opakowanie wewnętrzne:
- z towarami tej samej klasy o innych kodach klasyfikacyjnych lub z towarami innych klas, jeżeli również dla tych towarów dozwolone jest pakowanie razem; lub
- z towarami niepodlegającymi przepisom ADR,
pod warunkiem, że nie reagują ze sobą niebezpiecznie.
MP 20 Dopuszcza się pakowanie razem z towarami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami niepodlegającymi przepisom ADR.
MP 21 Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem:
(a) ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że
(i) wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu; lub
(ii) środki inicjujące wyposażone są w co najmniej dwa skuteczne urządzenia ochronne, zapobiegające wybuchowi przedmiotu w razie przypadkowego zadziałania tych środków; lub
(iii) właściwa władza kraju pochodzenia2 stwierdzi, że przypadkowe zadziałanie środków inicjujących nie wyposażonych w dwa skuteczne urządzenia ochronne (tzn. środków zaliczonych do grupy zgodności B), nie spowoduje wybuchu przedmiotu w normalnych warunkach przewozu;
(b) przedmiotów grup zgodności C, D i E.
______
2 Jeżeli kraj pochodzenia nie jest Stroną UmowyADR, to dopuszczenie takie wymaga potwierdzenia przez właściwą władzę pierwszego Państwa - Strony Umowy ADR, do którego dotrze ładunek
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami niepodlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
MP 22 Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem:
(a) ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu; lub
(b) przedmiotów grup zgodności C, D i E.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami niepodlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
MP 23 Dopuszcza się pakowanie razem z przedmiotami o tym samym numerze UN.
Nie dopuszcza się pakowania razem z materiałami i przedmiotami klasy 1 o różnych numerach UN, z wyjątkiem ich własnych środków inicjujących pod warunkiem, że wykluczona jest możliwość ich zadziałania w normalnych warunkach przewozu.
Nie dopuszcza się pakowania razem z towarami innych klas lub z towarami niepodlegającymi przepisom ADR.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
MP 24 Dopuszcza się pakowanie razem z towarami o numerach UN zamieszczonych w poniższej tabeli, z uwzględnieniem następujących warunków:
- jeżeli w komórce odnoszącej się do danych numerów UN podana jest litera A, to towary o takich numerach mogą być pakowane do tej samej sztuki przesyłki bez szczególnych ograniczeń masy;
- jeżeli w komórce odnoszącej się do danych numerów UN podana jest litera B, to towary o takich numerach mogą być pakowane do tej samej sztuki przesyłki, przy czym sumaryczna masa zawartych w niej materiałów wybuchowych nie powinna przekraczać 50 kg.
W przypadku pakowania razem towarów zgodnie z niniejszym przepisem szczególnym, to należy uwzględnić możliwość zmiany klasyfikacji sztuki przesyłki zgodnie z 2.2.1.1. Odnośnie do opisu towarów w dokumencie przewozowym, patrz 5.4.1.2.1 (b).
Dział 4.2
STOSOWANIE CYSTERN PRZENOŚNYCH ORAZ WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC) CERTYFIKOWANYCH SYMBOLEM UN
UWAGA 1: Odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu oraz pojazdów-baterii i MEGC innych niż MEGC certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.3; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 4.4. odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 4.5.
UWAGA 2: Cysterny przenośne i MEGC certyfikowanych symbolem UN, oznakowane zgodnie z odpowiednimi przepisami działu 6.7, które zostały dopuszczone w państwie niebędącym Umawiającą się Stroną ADR, mogą być używane w przewozach na warunkach ADR.
4.2.1 Wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu materiałów klasy 1 oraz klas 3 do 9
4.2.1.1 Rozdział ten zawiera wymagania ogólne mające zastosowanie do cystern przenośnych do przewozu materiałów klas 1, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 7, 8 i 9. Ponadto, te wymagania ogólne powinno stosować się dla cystern przenośnych przy projektowaniu, budowie, badaniach i próbach wymienionych pod 6.7.2. Materiały powinny być przewożone w cysternach przenośnych przy zastosowaniu odpowiednich instrukcji dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie 10 tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6 (T1 do T23) oraz przepisów szczególnych przypisanych dla każdego materiału w kolumnie 11 w tabeli A w dziale 3.2, podanych pod 4.2.5.3.
4.2.1.2 Podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego wskutek bocznego i podłużnego uderzenia oraz przewrócenia. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli zbiornik i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że mogą wytrzymywać uderzenia i przewrócenia. Przykłady takich zabezpieczeń podane są pod 6.7.2.17.5.
4.2.1.3 Niektóre materiały są chemicznie niestabilne. Są one dopuszczane do przewozu tylko wówczas, jeżeli zostaną podjęte niezbędne kroki przeciwdziałające ich niebezpiecznemu rozkładowi, przemianie lub polimeryzacji podczas przewozu. W tym celu powinny być podjęte szczególne starania w celu zapewnienia, że zbiorniki nie zawierają żadnych materiałów mogących inicjować te reakcje.
4.2.1.4 Temperatura zewnętrznej powierzchni zbiornika, wyłączając otwory i ich zamknięcia lub izolację cieplną, nie powinna podczas przewozu przekraczać 70°C. Jeżeli zachodzi konieczność, to zbiornik powinien być izolowany cieplnie.
4.2.1.5 Próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny przenośne powinny spełniać takie same wymagania, jak cysterny przenośne napełnione.
4.2.1.6 Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, nie powinny być przewożone w sąsiadujących ze sobą komorach zbiornika (patrz definicja "reakcja niebezpieczna" pod 1.2.1):
4.2.1.7 Świadectwo zatwierdzenia typu, sprawozdanie z badań i poświadczenie zawierające wyniki odbioru technicznego i badań każdej cysterny przenośnej wydane przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, powinny być przechowywane przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony i właściciela. Właściciele powinni przedstawić tę dokumentację na żądanie właściwej władzy.
4.2.1.8 Jeżeli nazwa przewożonego(ych) materiału(ów) nie występuje na tabliczce metalowej określonej pod 6.7.2.20.2, wówczas, jeżeli jest to niezbędne, kopia poświadczenia wymienionego pod 6.7.2.18.1 powinna być dostępna na żądanie właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.1.9 Stopień napełnienia
4.2.1.9.1 Przed napełnieniem nadawca powinien zapewnić, że zastosowana cysterna przenośna jest odpowiednia i nie jest napełniona materiałami, które w kontakcie z materiałem zbiornika, uszczelkami, wyposażeniem obsługowym i wykładziną ochronną, mogłyby z nimi reagować niebezpiecznie, powodując wydzielanie produktów niebezpiecznych lub wyraźnie osłabiając te materiały. Nadawca może zasięgnąć opinii producenta materiału niebezpiecznego i w porozumieniu z właściwą władzą przedstawić informację dotyczącą jego zgodności z materiałami cysterny przenośnej.
4.2.1.9.1.1 Cysterny przenośne nie powinny być napełnione powyżej poziomu określonego pod 4.2.1.9.2 do 4.2.1.9.6. Zastosowanie wzorów podanych pod 4.2.1.9.2, 4.2.1.9.3 lub 4.2.1.9.5.1 dla poszczególnych materiałów jest wskazane w odpowiednich instrukcjach lub przepisach szczególnych dla cystern przenośnych podanych pod 4.2.5.2.6 lub 4.2.5.3 i w kolumnie (10) lub (11) tabeli A w dziale 3.2.
4.2.1.9.2 Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla zastosowania ogólnego oblicza się według wzoru:
stopień napełnienia
4.2.1.9.3 Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla materiałów ciekłych klasy 6.1 i klasy 8, I i II grupy pakowania i materiałów ciekłych o prężności par w temperaturze 65°C wyższej niż 175 kPa (1,75 bara), oblicza się według wzoru:
stopień napełnienia
4.2.1.9.4 We wzorze tym, α jest średnim współczynnikiem rozszerzalności objętościowej materiału ciekłego pomiędzy średnią temperaturą materiału ciekłego podczas napełniania (tf) i najwyższą średnią temperaturą ładunku podczas przewozu (tr) (obie w °C). Dla materiałów ciekłych przewożonych w warunkach otoczenia współczynnik α oblicza się według wzoru:
gdzie: d15 i d50 oznaczają gęstość materiału ciekłego odpowiednio w temperaturze 15°C i 50°C.
4.2.1.9.4.1 Najwyższa średnia temperatura ładunku (tr) powinna być zakładana jako 50°C, chyba że dla przewozów realizowanych w skrajnych temperaturach lub warunkach klimatycznych, właściwa władza zgodzi się odpowiednio na niższą lub zaleci wyższą temperaturę.
4.2.1.9.5 Wymagania zawarte pod 4.2.1.9.2 do 4.2.1.9.4.1 nie mają zastosowania do cystern przenośnych, które zawierają materiały zachowujące w czasie przewozu temperaturę wyższą od 50°C (np. przy pomocy urządzeń grzewczych). W cysternach przenośnych wyposażonych w urządzenia grzewcze, powinien być zastosowany regulator temperatury w celu zapewnienia, aby maksymalny stopień napełnienia w dowolnym czasie podczas przewozu nie był większy niż 95% pojemności.
4.2.1.9.5.1 Maksymalny stopień napełnienia (w %) dla materiałów stałych przewożonych powyżej ich temperatury topnienia i dla materiałów ciekłych przewożonych w podwyższonej temperaturze, oblicza się według poniższego wzoru:
stopień napełnienia
w którym df i dr oznaczają gęstość cieczy odpowiednio w średniej temperaturze cieczy podczas napełniania i najwyższej średniej temperaturze ładunku podczas przewozu.
4.2.1.9.6 Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a) jeżeli ich stopień napełnienia jest większy niż 20%, ale mniejszy niż 80%, w przypadku materiałów ciekłych o lepkości mniejszej niż 2.680 mm2/s w temperaturze 20°C lub w maksymalnej temperaturze podczas przewozu w przypadku materiałów podgrzanych, chyba że zbiorniki cystern przenośnych są podzielone przegrodami lub falochronami na komory o pojemności mniejszej niż 7.500 litrów;
(b) z pozostałością poprzednio przewożonego materiału znajdującego się na zewnątrz zbiornika lub wyposażenia obsługowego;
(c) jeżeli są nieszczelne lub uszkodzone w takim stopniu, że integralność cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d) jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne.
4.2.1.9.7 Jeżeli cysterna jest napełniona, to kieszenie do przemieszczania cystern przenośnych podnośnikiem widłowym powinny być zamknięte. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.3.13.4, nie mają urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.1.10 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 3 w cysternach przenośnych
4.2.1.10.1 Wszystkie cysterny przenośne przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych zapalnych powinny być zamknięte i wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie zgodnie z 6.7.2.8 do 6.7.2.15.
4.2.1.10.1.1 Dla cystern przenośnych przeznaczonych do eksploatacji tylko na lądzie, może być zastosowany otwarty system wentylacyjny, jeżeli jest dozwolony zgodnie z przepisami działu 4.3.
4.2.1.11 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 4.1, 4.2 lub 4.3 (inne niż materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1) w cysternach przenośnych
(Zarezerwowane)
UWAGA: Odnośnie do materiałów klasy 4.1 ulegających samorzutnemu rozkładowi, patrz 4.2.1.13.1.
4.2.1.12 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 5.1 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowane)
4.2.1.13 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 5.2 i materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 w cysternach przenośnych
4.2.1.13.1 Każdy materiał powinien być zbadany a sprawozdanie z badań przedstawione właściwej władzy kraju pochodzenia w celu zatwierdzenia. Zawiadomienie o tym powinno być wysłane do właściwej władzy kraju przeznaczenia. Zawiadomienie powinno zawierać odpowiednie informacje dotyczące transportu i sprawozdanie z wynikami badań. Podjęte badania powinny obejmować zakres niezbędny dla:
(a) wykazania zgodności wszystkich materiałów cysterny przenośnej, które wchodzą normalnie w kontakt z przewożonymi materiałami,
(b) zebrania danych dotyczących konstrukcji urządzeń obniżających ciśnienie i zaworów bezpieczeństwa, z uwzględnieniem charakterystyk konstrukcyjnych cystern przenośnych.
Wszystkie wymagania dodatkowe niezbędne dla bezpiecznego przewozu materiału powinny być wyraźnie opisane w sprawozdaniu.
4.2.1.13.2 Następujące przepisy odnoszą się do cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu nadtlenków organicznych typu F lub materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi typu F o temperaturze samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) wynoszącej 55°C lub wyższej. W przypadku niezgodności przepisy te mają pierwszeństwo przed wymienionymi w rozdziale 6.7.2. Zagrożeniami branymi pod uwagę są samoprzyspieszający się rozkład materiału i oddziaływanie ognia opisane pod 4.2.1.13.8.
4.2.1.13.3 Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu w cysternach przenośnych nadtlenków organicznych lub materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi o temperaturze samoprzyspieszającego się rozkładu niższej niż 55°C, powinny być określone przez właściwą władzę kraju pochodzenia. Zawiadomienie o tym powinno być wysłane do właściwej władzy kraju przeznaczenia.
4.2.1.13.4 Cysterny przenośne powinny być projektowane na ciśnienie próbne co najmniej 0,4 MPa (4 bary).
4.2.1.13.5 Cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenia do pomiaru temperatury.
4.2.1.13.6 Cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie i w urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie. Mogą być także stosowane zawory podciśnieniowe. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny działać przy ustalonym ciśnieniu zależnym zarówno od właściwości materiału, jak i charakterystyki konstrukcyjnej cysterny przenośnej. W zbiorniku nie mogą występować elementy topliwe.
4.2.1.13.7 Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zaworami typu sprężynowego, zapobiegającymi nadmiernemu wzrostowi ciśnienia produktów rozkładu i par uwolnionych w temperaturze 50°C wewnątrz cysterny przenośnej. Przepustowość i ciśnienie początku otwarcia zaworów bezpieczeństwa powinny być potwierdzone wynikami badań określonych pod 4.2.1.13.1. Jednakże ciśnienie początku otwarcia powinno być takie, aby w przypadku przewrócenia się cysterny przenośnej nie doszło do wycieku zawartości.
4.2.1.13.8 Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie mogą być typu sprężynowego lub w postaci płytki bezpieczeństwa, albo jako połączenie tych dwóch konstrukcji i powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby zapewnić usunięcie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas samoprzyspieszającego się rozkładu w warunkach pełnego oddziaływania ognia w czasie nie krótszym niż jedna godzina, obliczane według następującego wzoru:
q = 70961 F A 0,82
gdzie:
q = absorbcja cieplna [W]
A = powierzchnia zwilżona [m2]
F = współczynnik izolacji
F = 1 - dla zbiorników bez izolacji, lub
gdzie:
K = przewodność cieplna warstwy izolacyjnej [W.m-1 .K-1]
L = grubość warstwy izolacyjnej [m]
U = K/L = współczynnik przenikania ciepła dla izolacji [W·m-2 ·K-1]
T = temperatura materiału w warunkach uwolnienia [K]
Ciśnienie początku otwarcia urządzenia awaryjnego obniżającego ciśnienie powinno być wyższe od ciśnienia podanego pod 4.2.1.13.7 i powinno być ustalone na podstawie wyników badań podanych pod 4.2.1.13.1. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny być tak wyregulowane, aby maksymalne ciśnienie w cysternie nie przekroczyło nigdy ciśnienia próbnego cysterny przenośnej.
UWAGA: Przykład metody określania wielkości urządzeń obniżających ciśnienie podany jest w Dodatku 5 do "Podręcznika Badań i Kryteriów".
4.2.1.13.9 Dla cystern przenośnych izolowanych, przepustowość i nastawienie urządzeń obniżających ciśnienie powinna być określona przy założeniu utraty 1% powierzchni izolacyjnej.
4.2.1.13.10 Zawory podciśnieniowe i zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego, powinny być wyposażone w przerywacz płomienia. Należy liczyć się ze zmniejszeniem przepustowości zaworów powodowanym przez przerywacz płomienia.
4.2.1.13.11 Wyposażenie obsługowe takie jak zawory i przewody rurowe, znajdujące się na zewnątrz zbiorników, powinny być tak rozmieszczone, aby nie pozostawały w nich materiały po napełnieniu cysterny przenośnej.
4.2.1.13.12 Cysterny przenośne mogą być, albo izolowane cieplnie, albo chronione osłoną przeciwsłoneczną. Jeżeli TSR materiału w cysternie przenośnej wynosi 55°C lub mniej, albo cysterna przenośna jest wykonana z aluminium, to cysterna przenośna powinna być całkowicie izolowana. Powierzchnia zewnętrzna powinna być pomalowana na biało lub pokryta jasną osłoną metalową.
4.2.1.13.13 Stopień napełnienia w 15°C nie może przekraczać 90%.
4.2.1.13.14 Oznakowanie wymagane pod 6.7.2.20.2 powinno zawierać numer UN i nazwę techniczną z dopuszczalnym stężeniem materiałów niebezpiecznych.
4.2.1.13.15 Nadtlenki organiczne i materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi wyraźnie wymienione w instrukcji T23 cysterny przenośnej pod 4.2.5.2.6 mogą być przewożone w cysternach przenośnych.
4.2.1.14 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 6.1 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowane)
4.2.1.15 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 7 w cysternach przenośnych
4.2.1.15.1 Cysterny przenośne, które przewoziły materiały promieniotwórcze, nie powinny być stosowane do przewozu innych materiałów.
4.2.1.15.2 Stopień napełnienia cystern przenośnych nie powinien przekraczać 90% lub alternatywnie innej wartości zatwierdzonej przez właściwą władzę.
4.2.1.16 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 8 w cysternach przenośnych
4.2.1.16.1 Urządzenia obniżające ciśnienie w cysternach przenośnych stosowanych do przewozu materiałów klasy 8 powinny być sprawdzane w okresach nieprzekraczających 1 roku.
4.2.1.17 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów klasy 9 w cysternach przenośnych
(Zarezerwowane)
4.2.1.18 Wymagania dodatkowe mające zastosowanie przy przewozie materiałów stałych przewożonych powyżej ich temperatury topnienia
4.2.1.18.1 Materiały stałe przewożone lub zgłoszone do przewozu w temperaturze wyższej od ich temperatury topnienia, którym nie przypisano instrukcji cysterny przenośnej w kolumnie (10) Tabeli A działu 3.2 lub w przypadku, gdy wskazanej instrukcji cysterny przenośnej nie można zastosować do przewozu w temperaturach wyższych od ich temperatury topnienia, mogą być przewożone w cysternach przenośnych pod warunkiem, że materiały stałe należą do klasy 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 6.1, 8 lub 9 i nie występuje zagrożenie inne, niż opisane w klasie 6.1 lub klasie 8 oraz należą do II lub III grupy pakowania.
4.2.1.18.2 Jeżeli nie wskazano inaczej w tabeli A działu 3.2, to cysterny przenośne do przewozu materiałów stałych w temperaturze powyżej ich temperatury topnienia, powinny spełniać przepisy instrukcji T4 dla cystern przenośnych dla materiałów stałych III grupy pakowania lub instrukcji T7 dla materiałów stałych II grupy pakowania. Cysterna przenośna, która prezentuje poziom bezpieczeństwa równy lub wyższy może być wybrana zgodnie z 4.2.5.2.5. Maksymalny stopień napełniania (w %) powinien być określony zgodnie z 4.2.1.9.5 (TP3).
4.2.2 Wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych
4.2.2.1 Rozdział ten zawiera odpowiednie wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych.
4.2.2.2 Cysterny przenośne powinny spełniać wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób określonych pod 6.7.3. Gazy skroplone nieschłodzone powinny być przewożone w cysternach przenośnych zgodnie z instrukcją T50 dla cysterny przenośnej podaną pod 4.2.5.2.6 i przepisami szczególnymi dla cystern przenośnych przeznaczonych dla określonych gazów skroplonych nieschłodzonych wskazanymi w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanymi pod 4.2.5.3.
4.2.2.3 Podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego wskutek uderzenia bocznego i podłużnego oraz przewrócenia. Jeżeli zbiorniki i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że wytrzymują uderzenie lub wywrócenie, to nie wymagają takiego zabezpieczenia. Przykłady takiego zabezpieczenia są podane pod 6.7.3.13.5.
4.2.2.4 Niektóre gazy skroplone nieschłodzone są chemicznie niestabilne. Są one dopuszczone do przewozu tylko wówczas, jeżeli zostały zastosowane niezbędne środki w celu zapobieżenia ich niebezpiecznemu rozkładowi, przemianie lub polimeryzacji podczas przewozu. Ponadto powinny być podjęte w szczególności starania w celu zapewnienia, aby cysterny przenośne nie zawierały żadnych gazów skroplonych nieschłodzonych inicjujących takie reakcje.
4.2.2.5 Jeżeli nazwa przewożonego(ych) gazu(ów) nie występuje na tabliczce metalowej opisanej pod 6.7.3.16.2, to kopia świadectwa wymienionego pod 6.7.3.14.1 powinna być dostępna na życzenie właściwej władzy i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.2.6 Próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny przenośne powinny odpowiadać takim samym wymaganiom, jak cysterny przenośne napełnione ostatnio przewożonym gazem skroplonym nieschłodzonym.
4.2.2.7 Napełnianie
4.2.2.7.1 Przed napełnieniem, cysterna przenośna powinna zostać sprawdzona w celu upewnienia się, że jest ona dopuszczona do przewozu danego gazu skroplonego nieschłodzonego i nie jest napełniona gazami, które w kontakcie z materiałami zbiornika, uszczelek i wyposażenia obsługowego mogłyby reagować niebezpiecznie tworząc produkty niebezpieczne lub wyraźnie osłabiać te materiały. Podczas napełniania, temperatura gazu skroplonego nieschłodzonego powinna być utrzymywana w granicach temperatury obliczeniowej.
4.2.2.7.2 Maksymalna masa gazu skroplonego nieschłodzonego na litr pojemności zbiornika (kg/litr), nie powinna przekraczać gęstości gazu skroplonego nieschłodzonego w temperaturze 50°C pomnożonej przez 0,95. Jednakże faza gazowa nie powinna zanikać w temperaturze 60°C.
4.2.2.7.3 Cysterny przenośne nie powinny być napełniane powyżej ich najwyższej dopuszczalnej masy brutto i najwyższej dopuszczalnej masy ładunku wymienionych dla każdego przewożonego gazu.
4.2.2.8 Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a) w warunkach niecałkowitego napełnienia mogącego wywołać niebezpieczne uderzenia cieczy spowodowane falą wewnątrz zbiornika;
(b) jeżeli są nieszczelne;
(c) jeżeli są uszkodzone w takim stopniu, że integralność cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d) jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne.
4.2.2.9 Jeżeli cysterna jest napełniona, to kieszenie do przemieszczania cystern przenośnych podnośnikiem widłowym powinny być zamknięte. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.4.12.4 nie mają urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.3 Wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych
4.2.3.1 Rozdział ten zawiera odpowiednie wymagania ogólne dotyczące stosowania cystern przenośnych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych.
4.2.3.2 Cysterny przenośne powinny odpowiadać wymaganiom dotyczącym projektowania, budowy, badań i prób określonych pod 6.7.4. Gazy skroplone schłodzone powinny być przewożone w cysternach przenośnych zgodnie z instrukcją T75 dla cysterny przenośnej podanej pod 4.2.5.2.6 i przepisami szczególnymi dotyczącymi cystern przenośnych przeznaczonych dla każdego materiału wskazanymi w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanymi pod 4.2.5.3.
4.2.3.3 Podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego wskutek uderzenia bocznego i podłużnego oraz przewrócenia. Jeżeli zbiorniki i wyposażenie obsługowe są tak skonstruowane, że wytrzymują uderzenie lub wywrócenie, to nie wymagają takiego zabezpieczenia. Przykłady takiego zabezpieczenia podane są pod 6.7.4.12.5.
4.2.3.4 Jeżeli nazwa przewożonego(ych) gazu(ów) nie występuje na tabliczce metalowej opisanej pod 6.7.4.15.2, to kopia świadectwa wymienionego pod 6.7.4.13.1 powinna być dostępna na życzenie właściwej władzy i dostarczana przez nadawcę, odbiorcę lub agenta.
4.2.3.5 Próżne nieoczyszczone i nieodgazowane cysterny przenośne powinny odpowiadać takim samym wymaganiom, jak cysterny przenośne napełnione ostatnio przewożonym materiałem
4.2.3.6 Napełnianie
4.2.3.6.1 Przed napełnieniem, cysterna przenośna powinna zostać sprawdzona w celu upewnienia się, że jest ona dopuszczona do przewozu danego gazu skroplonego schłodzonego i, że nie jest napełniona gazami, które w kontakcie z materiałem zbiornika, uszczelkami i wyposażeniem obsługowym mogłyby z nimi reagować niebezpiecznie tworząc produkty niebezpieczne lub wyraźnie osłabiając te materiały. Podczas napełniania, temperatura gazu skroplonego schłodzonego powinna być utrzymywana w granicach temperatury obliczeniowej.
4.2.3.6.2 Dla oszacowania początkowego stopnia napełnienia powinien być brany pod uwagę niezbędny czas utrzymywania podczas przewidywanego przewozu wliczając w to wszystkie opóźnienia, które mogą wystąpić. Początkowy stopień napełnienia zbiornika za wyjątkiem postanowień podanych pod 4.2.3.6.3 i 4.2.3.6.4, powinien być taki, że jeżeli zawartość cysterny, z wyjątkiem helu, osiągnie temperaturę, w której prężność par jest równa maksymalnemu dopuszczalnemu ciśnieniu roboczemu (MAWP), wówczas objętość cieczy nie powinna przekroczyć 98%.
4.2.3.6.3 Zbiorniki przeznaczone do przewozu helu mogą być napełnione do otworów wlotowych urządzeń obniżających ciśnienie, ale nie powyżej.
4.2.3.6.4 Jeżeli przewidywany czas trwania przewozu jest znacznie krótszy niż czas utrzymywania, to może być dopuszczony wyższy stopień napełnienia, ale wymaga on zatwierdzenia przez właściwą władzę.
4.2.3.7 Rzeczywisty czas utrzymywania
4.2.3.7.1 Rzeczywisty czas utrzymywania powinien być obliczany dla każdego przewozu zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę, na następującej podstawie:
(a) odnośnego czasu utrzymywania dla przewożonego gazu skroplonego schłodzonego (patrz 6.7.4.2.8.1) (jak wskazany na tabliczce opisanej pod 6.7.4.15.1);
(b) rzeczywistej gęstości napełniania;
(c) rzeczywistego ciśnienia napełniania;
(d) najniższej wartości nastawionego ciśnienia w urządzeniu (ach) ograniczającym ciśnienie.
4.2.3.7.2 Rzeczywisty czas utrzymywania powinien być zaznaczony, albo na samej cysternie przenośnej, albo na tabliczce metalowej trwale przymocowanej do cysterny przenośnej zgodnie z 6.7.4.15.2.
4.2.3.8 Cysterny przenośne nie powinny być kierowane do przewozu:
(a) w warunkach niecałkowitego napełnienia mogącego wywołać niebezpieczne uderzenia cieczy spowodowane falą wewnątrz zbiornika;
(b) jeżeli są nieszczelne;
(c) jeżeli są uszkodzone w takim stopniu, że integralność cysterny przenośnej, jej urządzeń do podnoszenia lub urządzeń zabezpieczających może być naruszona;
(d) jeżeli skontrolowane wyposażenie obsługowe nie jest sprawne;
(e) jeżeli rzeczywisty czas utrzymywania dla przewożonego gazu skroplonego schłodzonego nie został określony zgodnie z 4.2.3.7 i cysterna przenośna nie jest oznaczona zgodnie z 6.7.4.15.2; oraz
(f) jeżeli czas trwania przewozu, po uwzględnieniu wszystkich opóźnień, które mogą wystąpić, przekroczy rzeczywisty czasu utrzymywania.
4.2.3.9 Jeżeli cysterna jest napełniona, to kieszenie do przemieszczania cystern przenośnych podnośnikiem widłowym powinny być zamknięte. Wymagania te nie dotyczą cystern przenośnych, które zgodnie z 6.7.4.12.4 nie mają urządzeń zamykających kieszenie dla wózków widłowych.
4.2.4 Wymagania ogólne dotyczące stosowania wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN
4.2.4.1 Niniejszy rozdział zawiera wymagania ogólne mające zastosowanie do wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych, o których mowa pod 6.7.5.
4.2.4.2 MEGC powinny spełniać wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób, podane szczegółowo pod 6.7.5. Elementy MEGC powinny być badane okresowo zgodnie z przepisami instrukcji pakowania P200 podanej pod 4.1.4.1 oraz podanymi pod 6.2.1.5.
4.2.4.3 Podczas przewozu, elementy MEGC i jego wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem wskutek uderzenia bocznego, wzdłużnego lub przewrócenia. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli części konstrukcyjne i wyposażenie obsługowe, o których mowa, są tak zbudowane, że wytrzymują uderzenia i przewrócenie. Przykłady zabezpieczeń podano pod 6.7.5.10.4.
4.2.4.4 Badania i próby okresowe dla MEGC podane są pod 6.7.5.12. MEGC i jego elementy nie powinny być napełniane po upływie terminu badania okresowego; jednakże mogą być przewożone po upływie tego terminu.
4.2.4.5 Napełnianie
4.2.4.5.1 Przed napełnieniem, MEGC powinien zostać sprawdzony w celu upewnienia się, że jest on dopuszczony do przewozu danego gazu oraz, że spełnione zostały odpowiednie wymagania ADR.
4.2.4.5.2 Elementy MEGC powinny być napełniane z zachowaniem ciśnień roboczych, stopni napełnienia i przepisów napełniania podanych w instrukcji pakowania P200 pod 4.1.4.1 dla gazu, którym napełniany jest każdy element. MEGC lub grupa jego elementów nie powinny być w żadnym przypadku napełniane powyżej najniższego ciśnienia roboczego któregokolwiek z ich elementów.
4.2.4.5.3 MEGC nie powinny być napełniane powyżej ich maksymalnej dopuszczalnej masy brutto.
4.2.4.5.4 Po napełnieniu, zawory oddzielające powinny zostać zamknięte i pozostać w stanie zamkniętym podczas przewozu. Gazy trujące (gazy grup T, TF, TC, TO, TFC i TOC) powinny być przewożone wyłącznie w takich MEGC, w których każdy element jest wyposażony w zawór oddzielający.
4.2.4.5.5 Otwory (jeden lub więcej) do napełniania powinny być zamykane przy pomocy kołpaków lub zaślepek. Po napełnieniu, napełniający powinien sprawdzić szczelność zamknięć i osprzętu.
4.2.4.5.6 MEGC nie powinien być kierowany do napełniania, jeżeli:
(a) został uszkodzony w takim stopniu, że mogła zostać naruszona integralność naczyń ciśnieniowych lub wyposażenia obsługowego;
(b) nie sprawdzono, że naczynia ciśnieniowe i ich wyposażenie konstrukcyjne i obsługowe znajdują się w dobrym stanie technicznym; oraz
(c) wymagane oznakowanie dotyczące certyfikacji, badań i napełniania nie jest czytelne.
4.2.4.6 Napełniony MEGC nie powinien być kierowany do przewozu, jeżeli:
(a) jest nieszczelny;
(b) został uszkodzony w takim stopniu, że mogła zostać naruszona integralność naczyń ciśnieniowych lub ich wyposażenia konstrukcyjnego lub obsługowego;
(c) nie sprawdzono, że naczynia i wyposażenie konstrukcyjne i obsługowe znajdują się w dobrym stanie technicznym; oraz
(d) wymagane oznakowanie dotyczące certyfikacji, badań i napełniania nie jest czytelne.
4.2.4.7 Próżny, nieczyszczony MEGC, powinien odpowiadać tym samym wymaganiom co MEGC napełniony ostatnio przewożonym materiałem.
4.2.5 Instrukcje i przepisy szczególne dla cystern przenośnych
4.2.5.1 Wymagania ogólne
4.2.5.1.1 Rozdział ten zawiera odpowiednie instrukcje i przepisy szczególne dla materiałów niebezpiecznych dopuszczonych do przewozu w cysternach przenośnych. Każda instrukcja cysterny przenośnej jest oznaczana za pomocą kodu alfa-numerycznego (np. T1). Kolumna 10 tabeli A w dziale 3.2 wskazuje instrukcję cysterny przenośnej, która powinna być stosowana dla każdego materiału dopuszczonego do przewozu w cysternie przenośnej. Jeżeli w kolumnie 10 brak jest symbolu instrukcji dla cysterny przenośnej dla pozycji szczególnej materiałów niebezpiecznych, wówczas przewóz materiału niebezpiecznego w cysternie przenośnej nie jest dozwolony, chyba że właściwa władza wyda zezwolenie jak podano pod 6.7.1.3. Przepisy szczególne dla cystern przenośnych są wskazane dla określonych materiałów niebezpiecznych w kolumnie 11 tabeli A w dziale 3.2. Wszystkie przepisy szczególne są oznaczane za pomocą kodu alfa-numerycznego (np. TP1). Wykaz przepisów szczególnych cystern przenośnych znajduje się pod 4.2.5.3.
4.2.5.2 Instrukcje dla cystern przenośnych
4.2.5.2.1 Instrukcje dla cystern przenośnych mają zastosowanie do materiałów niebezpiecznych klas 1 do 9. Instrukcje te zawierają określone informacje istotne dla cystern przenośnych, odpowiednie do określonych materiałów. Niniejsze przepisy powinny ponadto uwzględniać przepisy ogólne niniejszego działu i wymagania ogólne podane w dziale 6.7.
4.2.5.2.2 Dla materiałów klasy 1 i klas 3 do 9, instrukcje dla cystern przenośnych wskazują odpowiednie minimalne ciśnienie próbne, minimalną grubość ścianki zbiornika (dla stali odniesienia), wymagania dla otworów dolnych i wymagania dla urządzeń obniżających ciśnienie. W instrukcji dla cysterny przenośnej T23, materiały ulegające samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenki organiczne klasy 5.2 dopuszczone do przewozu w cysternach przenośnych wymienione są wraz z odpowiednimi temperaturami kontrolowanymi i awaryjnymi.
4.2.5.2.3 Gazy skroplone nieschłodzone przypisane są do instrukcji T50 dla cysterny przenośnej. Instrukcja ta określa najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze, wymagania dla otworów poniżej poziomu cieczy, wymagania dla urządzeń obniżających ciśnienie i wymagany stopień napełnienia dla gazów skroplonych nieschłodzonych, dopuszczonych do przewozu w cysternach przenośnych.
4.2.5.2.4 Gazy skroplone schłodzone przypisane są do instrukcji T75 dla cysterny przenośnej.
4.2.5.2.5 Ustalenie odpowiednich instrukcji dla cysterny przenośnej.
Jeżeli określona instrukcja dla cysterny przenośnej jest wskazana w kolumnie 10 tabeli A w dziale 3.2 dla szczególnych pozycji materiałów niebezpiecznych, to możliwe jest użycie dodatkowych cystern przenośnych, które charakteryzują się wyższym ciśnieniem próbnym, większą grubością ścianki, bardziej wzmocnionymi otworami dolnymi i zainstalowanymi urządzeniami obniżającymi ciśnienie. Dla określenia odpowiednich cystern przenośnych, które mogą być użyte do przewozu poszczególnych materiałów mają zastosowanie następujące wytyczne:
| Wykaz instrukcji dla cystern przenośnych | Instrukcje dla cystern przenośnych dopuszczone dodatkowo |
| T1 | T2, T3, T4, T5, T6, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22 |
| T2 | T4, T5, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22 |
| T3 | T4, T5, T6, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22 |
| T4 | T5, T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22 |
| T5 | T10, T14, T19, T20, T22 |
| T6 | T7, T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22 |
| T7 | T8, T9, T10, T11, T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22 |
| T8 | T9, T10, T13, T14, T19, T20, T21, T22 |
| T9 | T10, T13, T14, T19, T20, T21, T22 |
| T10 | T14, T19, T20, T22 |
| T11 | T12, T13, T14, T15, T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22 |
| T12 | T14, T16, T18, T19, T20, T22 |
| T13 | T14, T19, T20, T21, T22 |
| T14 | T19, T20, T22 |
| T15 | T16, T17, T18, T19, T20, T21, T22 |
| T16 | T18, T19, T20, T22 |
| T17 | T18, T19, T20, T21, T22 |
| T18 | T19, T20, T22 |
| T19 | T20, T22 |
| T20 | T22 |
| T21 | T22 |
| T22 | Brak |
| T23 | Brak |
4.2.5.2.6 Instrukcje dla cystern przenośnych
Instrukcje dla cystern przenośnych określają wymagania dla cystern przenośnych używanych do przewozu poszczególnych materiałów. Instrukcje dla cystern przenośnych od T1 do T22 określają wymagania dotyczące minimalnego ciśnienia próbnego, minimalnej grubości ścianek (w mm dla stali odniesienia) oraz urządzeń obniżających ciśnienie i otworów dolnych
T1 - T22 INSTRUKCJE DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH T1 - T22 Niniejsze instrukcje dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ciekłych i stałych klas 3 do 9. Powinny być spełnione przepisy ogólne rozdziału 4.2.1 i wymagania rozdziału 6.7.2. |
| Instrukcje dla cystern przenośnych | Minimalne ciśnienie próbne (w barach) | Minimalna grubość ścianki zbiornika (w mm-stali odniesienia) (patrz 6.7.2.4) | Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnieniea (patrz 6.7.2.8) | Wymagania dotyczące otworów dolnych (patrz 6.7.2.6) |
| T1 | 1,5 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Patrz 6.7.2.6.2 |
| T2 | 1,5 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T3 | 2,65 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Patrz 6.7.2.6.2 |
| T4 | 2,65 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T5 | 2,65 | Patrz 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.8.3 | Niedozwolone |
| T6 | 4 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Patrz 6.7.2.6.2 |
| T7 | 4 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T8 | 4 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Niedozwolone |
| T9 | 4 | 6mm | Normalne | Niedozwolone |
| T10 | 4 | 6mm | Patrz 6.7.2.8.3 | Niedozwolone |
| T11 | 6 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T12 | 6 | Patrz 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.8.3 | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T13 | 6 | 6mm | Normalne | Niedozwolone |
| T14 | 6 | 6mm | Patrz 6.7.2.8.3 | Niedozwolone |
| T15 | 10 | Patrz 6.7.2.4.2 | Normalne | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T16 | 10 | Patrz 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.8.3 | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T17 | 10 | 6mm | Normalne | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T18 | 10 | 6mm | Patrz 6.7.2.8.3 | Patrz 6.7.2.6.3 |
| T19 | 10 | 6mm | Patrz 6.7.2.8.3 | Niedozwolone |
| T20 | 10 | 8mm | Patrz 6.7.2.8.3 | Niedozwolone |
| T21 | 10 | 10mm | Normalne | Niedozwolone |
| T22 | 10 | 10mm | Patrz 6.7.2.8.3 | Niedozwolone |
a Jeżeli występuje wyraz " Normalny " stosuje się wymagania podrozdziału 6.7.2.8, z wyjątkiem punktu 6.7.2.8.3.
T23 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH T23 Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.1 i wymagania podane w rozdziale 6.7.2. Powinny być również spełnione przepisy szczególne dla materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 podane 4.2.1.13. |
| UN | Materiał | Minimalne ciśnienie próbne (w barach) | Minimalna grubość ścianki zbiornika (mm-stal odniesienia) | Wymagania dotyczące otworów dolnych | Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie | Stopień napełnienia | Temp. kontrolowana | Temp. awaryjna |
| 3109 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY | 4 | Patrz 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.6.3 | Patrz 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 | Patrz 4.2.1.13.13 | | |
| | Wodoronadtlenek tert-butylua, najwyżej 72% z wodą | | | | 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8 | | | |
| | Wodoronadtlenek kumylu, najwyżej 90% w rozcieńczalniku typu A | | | | | | | |
| | Wodoronadtlenek dwu-tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu A | | | | | | | |
| | Wodoronadtlenek izopropylokumylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A | | | | | | | |
| | Wodoronadtlenek p-mentylu, najwyżej 72% w rozcieńczalniku typu A | | | | | | | |
| | Wodoronadtlenek pinanylu, najwyżej 56% w rozcieńczalniku typu A | | | | | | | |
| 3110 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY | 4 | Patrz 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.6.3 | Patrz 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 | Patrz 4.2.1.13.13 | | |
| | Nadtlenek dwukumylub | | | | 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8 | | | |
| 3119 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, CIEKŁY, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4 | Patrz 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.6.3 | Patrz 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8 | Patrz 4.2.1.13.13 | c | c |
| | Nadoctan tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B | | | | | | +30°C | +35°C |
| | 2-Etylonadheksanian tert-butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B | | | | | | +15°C | +20°C |
| | Nadpiwalan tert-butylu, najwyżej 27% w rozcieńczalniku typu B | | | | | | +5°C | +10°C |
______
a Pod warunkiem, że podjęto działania dla osiągnięcia poziomu bezpieczeństwa równoważnego 65% wodoronadtlenku tert-butylu i 35% wody.
b Maksymalna ilość na cysternę przenośną wynosi: 2.000 kg.
c Zgodnie z zatwierdzeniem właściwej władzy.
T23 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.) T23 Niniejsza instrukcja dla cystern przenośnych stosuje się do materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.1 i wymagania podane w rozdziale 6.7.2. Powinny być również spełnione przepisy szczególne dla materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 podane 4.2.1.13. |
| UN | Materiał | Minimalne ciśnienie próbne (w barach) | Minimalna grubość ścianki zbiornika (mm-stal odniesienia) | Wymagania dotyczące otworów dolnych | Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie | Stopień napełnienia | Temp. kontrolowana | Temp. awaryjna |
| 3119 | 3,5,5- | | | | | | | |
| cd. | Trójmetylonadheksanian tert- butylu, najwyżej 32% w rozcieńczalniku typu B Nadtlenek dwu-(3,5,5-trójmetyloheksanoilu), najwyżej niż 38% w rozcieńczalniku typu A Kwas nadoctowy, destylowany, typu F, stabilizowanyd | | | | | | +35°C 0°C + 30°C | +40°C +5°C + 35°C |
| 3120 | NADTLENEK ORGANICZNY TYPU F, STAŁY, TEMPERATURURA KONTROLOWANA | 4 | Patrz pod 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.6.3 | Patrz 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8 | Patrz 4.2.1.13.13 | c | c |
| 3229 | MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, CIEKŁY TYPU F | 4 | Patrz pod 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.6.3 | Patrz pod 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8 | Patrz pod 4.2.1.13.13 | | |
| 3230 | MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, STAŁY TYPU F | 4 | Patrz pod 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.6.3 | Patrz pod 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8 | Patrz pod 4.2.1.13.13 | | |
| 3239 | MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, CIEKŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4 | Patrz 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.6.3 | Patrz pod 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8 | Patrz pod 4.2.1.13.13 | c | c |
| 3240 | MATERIAŁ ULEGAJĄCY SAMORZUTNEMU ROZKŁADOWI, STAŁY TYPU F, TEMPERATURA KONTROLOWANA | 4 | Patrz 6.7.2.4.2 | Patrz 6.7.2.6.3 | Patrz pod 6.7.2.8.2 4.2.1.13.6 4.2.1.13.7 4.2.1.13.8 | Patrz pod 4.2.1.13.13 | c | c |
______
d Formulacja otrzymana z destylacji kwasu nadoctowego zawierającego początkowo w roztworze wodnym nie więcej niż 41% kwasu nadoctowego, mająca stężenie całkowite tlenu aktywnego (kwasu nadoctowego + H2O2) Ł 9.5%, która spełnia kryteria Podręcznika badań i kryteriów, rozdział 20.4.3 (f).
T50 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH T50 Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3. |
| UN | Gazy skroplone nieschłodzone | Maks. dop. ciśnienie robocze (bar) Mała; Bez izolacji; Osłona przeciwsłoneczna; Izolowana odpowiednioa | Otwory umieszczone poniżej poziomu cieczy | Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie b (patrz 6.7.3.7) | Maksymalna gęstość napełniania (kg/l) |
| 1005 | Amoniak, bezwodny | 29,0 25,7 22,0 19,7 | Dozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 0,53 |
| 1009 | Bromotrójfluorometan (Gaz chłodniczy R 13B1) | 38,0 34,0 30,0 27,5 | Dozwolone | Normalne | 1,13 |
| 1010 | Butadieny, stabilizowane | 7,5 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,55 |
| 1011 | Butan | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,51 |
| 1012 | Butylen | 8,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,53 |
| 1017 | Chlor | 19,0 17,0 15,0 13,5 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 1,25 |
| 1018 | Chlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R 22) | 26,0 24,0 21,0 19,0 | Dozwolone | Normalne | 1,03 |
| 1020 | Chloropięciofluoroetan (Gaz chłodniczy R 115) | 23,0 20,0 18,0 16,0 | Dozwolone | Normalne | 1,06 |
| 1021 | 1-Chloro-1,2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 124) | 10,3 9,8 7,9 7,0 | Dozwolone | Normalne | 1,20 |
| 1027 | Cyklopropan | 18,0 16,0 14,5 13,0 | Dozwolone | Normalne | 0,53 |
| 1028 | Dwuchlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R 12) | 16,0 15,0 13,0 11,5 | Dozwolone | Normalne | 1,15 |
______
a "Mała" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy 1,5 m lub mniejszej; "Bez izolacji" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m bez izolacji lub osłony przeciwsłonecznej (patrz 6.7.3.2.12); "Osłona przeciwsłoneczna" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m z osłoną przeciwsłoneczną (patrz 6.7.3.2.12);"Izolowana" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m z izolacją (patrz 6.7.3.2.12); (patrz definicja "zalecana temperatura obliczeniowa" w 6.7.3.1)
b Jeżeli w kolumnie "Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie" występuje wyraz "Normalny", oznacza to, że płytka bezpieczeństwa określona pod 6.7.3.7.3 nie jest wymagana.
T50 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH T50 Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3. |
| UN | Gazy skroplone nieschłodzone | Maks. dop. ciśnienie robocze (bar) Mała; Bez izolacji; Osłona przeciwsłoneczna; Izolowana odpowiednioa | Otwory umieszczone poniżej poziomu cieczy | Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie b (patrz 6.7.3.7) | Maksymalna gęstość napełniania (kg/l) |
| 1029 | Dwuchlorofluorometan (Gaz chłodniczy R 21) | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 1,23 |
| 1030 | 1,1-Dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R 152a) | 16,0 14,0 12,4 11,0 | Dozwolone | Normalne | 0,79 |
| 1032 | Dwumetyloamina, bezwodna | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,59 |
| 1033 | Eter dwumetylowy | 15,5 13,8 12,0 10,6 | Dozwolone | Normalne | 0,58 |
| 1036 | Etyloamina | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,61 |
| 1037 | Chlorek etylu | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,80 |
| 1040 | Tlenek etylenu z azotem, o ciśnieniu całkowitym do 1MPa (10 barów) w temperaturze 50°C | - - - 10,0 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 0,78 |
| 1041 | Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina, zawierająca więcej niż 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu | Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego 6.7.3.1 | Dozwolone | Normalne | Patrz 4.2.2.7 |
| 1055 | Izobutylen | 8,1 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,52 |
| 1060 | Metyloacetylen i propadien mieszanina, stabilizowana | 28,0 24,5 22,0 20,0 | Dozwolone | Normalne | 0,43 |
______
a "Mała" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy 1,5 m lub mniejszej; "Bez izolacji" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m bez izolacji lub osłony przeciwsłonecznej (patrz 6.7.3.2.12); "Osłona przeciwsłoneczna" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m z osłoną przeciwsłoneczną (patrz 6.7.3.2.12);"Izolowana" oznacza cysterny ze zbiornikiem o średnicy większej niż 1,5 m z izolacją (patrz 6.7.3.2.12); (patrz definicja "zalecana temperatura obliczeniowa" w 6.7.3.1)
b Jeżeli w kolumnie "Wymagania dotyczące urządzeń obniżających ciśnienie" występuje wyraz "Normalny", oznacza to, że płytka bezpieczeństwa określona pod 6.7.3.7.3 nie jest wymagana.
T50 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.) T50 Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3. |
| 1061 | Metyloamina, bezwodna | 10,8 9,6 7,8 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,58 |
| 1062 | Bromek metylu zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 1,51 |
| 1063 | Chlorek metylu (Gaz chłodniczy R 40) | 14,5 12,7 11,3 10,0 | Dozwolone | Normalne | 0,81 |
| 1064 | Merkaptan metylowy | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 0,78 |
| 1067 | Czterotlenek dwuazotu | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 1,30 |
| 1075 | Gazy płynne | Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1 | Dozwolone | Normalne | Patrz 4.2.2.7 |
| 1077 | Propylen | 28,0 24,5 22,0 20,0 | Dozwolone | Normalne | 0,43 |
| 1078 | Gaz chłodniczy, i.n.o. | Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1 | Dozwolone | Normalne | Patrz 4.2.2.7 |
| 1079 | Dwutlenek siarki | 11,6 10,3 8,5 7,6 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 1,23 |
| 1082 | Trójfluorochloroetylen, stabilizowany (Gaz chłodniczy R 1113) | 17,0 15,0 13,1 11,6 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 1,13 |
| 1083 | Trójmetyloamina, bezwodna | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,56 |
| 1085 | Bromek winylu, stabilizowany | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 1,37 |
T50 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.) T50 Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3. |
| 1086 | Chlorek winylu, stabilizowany | 10,6 9,3 8,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,81 |
| 1087 | Eter metylowowinylowy, stabilizowany | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,67 |
| 1581 | Chloropikryna i bromek metylu, mieszanina zawierająca więcej niż 2% chloropikryny | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 1,51 |
| 1582 | Chloropikryna i chlorek metylu, mieszanina | 19,2 16,9 15,1 13,1 | Niedozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | 0,81 |
| 1858 | Sześciofluoropropylen (Gaz chłodniczy R 1216) | 19,2 16,9 15,1 13,1 | Dozwolone | Normalne | 1,11 |
| 1912 | Chlorek metylu i dwuchlorometan, mieszanina | 15,2 13,0 11,6 10,1 | Dozwolone | Normalne | 0,81 |
| 1958 | 1,2-Dwuchloro-1,1,2,2-czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R 114) | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 1,30 |
| 1965 | Mieszanina skroplonych węglowodorów gazowych, i.n.o. | Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1 | Dozwolone | Normalne | Patrz 4.2.2.7 |
| 1969 | Izobutan | 8,5 7,5 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,49 |
| 1973 | Chlorodwufluorometan i chloropięciofluoroetan, mieszanina, o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca w przybliżeniu 49% chlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R 502) | 28,3 25,3 22,8 20,3 | Dozwolone | Normalne | 1,05 |
| 1974 | Bromochlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R 12B1) | 7,4 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 1,61 |
| 1976 | Ośmiofluorocyklobutan (Gaz chłodniczy RC 318) | 8,8 7,8 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 1,34 |
T50 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.) T50 Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3. |
| 1978 | Propan | 22,5 20,4 18,0 16,5 | Dozwolone | Normalne | 0,42 |
| 1983 | 1-Chloro-2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 133a) | 7,0 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 1,18 |
| 2035 | 1,1,1-Trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R 143a) | 31,0 27,5 24,2 21,8 | Dozwolone | Normalne | 0,76 |
| 2424 | Ośmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R 218) | 23,1 20,8 18,6 16,6 | Dozwolone | Normalne | 1,07 |
| 2517 | 1-Chloro-1,1-dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R 142b) | 8,9 7,8 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 0,99 |
| 2602 | Dwuchlorodwufluorometan i 1,1-dwufluoroetan, mieszanina azeotropowa, zawierająca w przybliżeniu 74% dwuchlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R 500) | 20,0 18,0 16,0 14,5 | Dozwolone | Normalne | 1,01 |
| 3057 | Chlorek trójfluoroacetylenu | 14,6 12,9 11,3 9,9 | Niedozwolone | 6.7.3.7.3 | 1,17 |
| 3070 | Tlenek etylenu i dwuchlorodwufluorometan, mieszanina , z zawartością nie większą niż 12,5% tlenku etylenu | 14,0 12,0 11,0 9,0 | Dozwolone | 6.7.3.7.3 | 1,09 |
| 3153 | Eter perfluorometylowowinylowy | 14,3 13,4 11,2 10,2 | Dozwolone | Normalne | 1,14 |
| 3159 | 1,1,1,2-Czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R 134a) | 17,7 15,7 13,8 12,1 | Dozwolone | Normalne | 1,04 |
| 3161 | Gaz skroplony, palny, i.n.o. | Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1 | Dozwolone | Normalne | Patrz 4.2.2.7 |
| 3163 | Gaz skroplony, i.n.o. | Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1 | Dozwolone | Normalne | Patrz 4.2.2.7 |
T50 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH (c.d.) T50 Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych nieschłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.2 i wymagania podane w rozdziale 6.7.3. |
| 3220 | Pięciofluoroetan (Gaz chłodniczy R 125) | 34,4 30,8 27,5 24,5 | Dozwolone | Normalne | 0,95 |
| 3252 | Dwufluorometan (Gaz chłodniczy R 32) | 43,0 39,0 34,4 30,5 | Dozwolone | Normalne | 0,78 |
| 3296 | Siedmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R 227) | 16,0 14,0 12,5 11,0 | Dozwolone | Normalne | 1,20 |
| 3297 | Tlenek etylenu i chloroczterofluoroetan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 8,8% tlenku etylenu | 8,1 7,0 7,0 7,0 | Dozwolone | Normalne | 1,16 |
| 3298 | Tlenek etylenu i pięciofluoroetan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 7,9% tlenku etylenu | 25,9 23,4 20,9 18,6 | Dozwolone | Normalne | 1,02 |
| 3299 | Tlenek etylenu i czterofluoroetan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 5,6% tlenku etylenu | 16,7 14,7 12,9 11,2 | Dozwolone | Normalne | 1,03 |
| 3318 | Amoniak, roztwór w wodzie, o gęstości w temp. 15°C mniejszej niż 0,880kg/l, zawierający więcej niż 50% amoniaku | Patrz określenie maks. dop. ciśnienia roboczego pod 6.7.3.1 | Dozwolone | Patrz 6.7.3.7.3 | Patrz 4.2.2.7 |
| 3337 | Gaz chłodniczy R 404A | 31,6 28,3 25,3 22,5 | Dozwolone | Normalne | 0,84 |
| 3338 | Gaz chłodniczy R 407A | 31,3 28,1 25,1 22,4 | Dozwolone | Normalne | 0,95 |
| 3339 | Gaz chłodniczy R 407B | 33,0 29,6 26,5 23,6 | Dozwolone | Normalne | 0,95 |
| 3340 | Gaz chłodniczy R 407C | 29,9 26,8 23,9 21,3 | Dozwolone | Normalne | 0,95 |
| T75 INSTRUKCJA DLA CYSTERN PRZENOŚNYCH T75 |
| Niniejszą instrukcję dla cystern przenośnych stosuje się do gazów skroplonych schłodzonych. Powinny być spełnione przepisy ogólne podane w rozdziale 4.2.3 i wymagania podane w rozdziale 6.7.4. |
4.2.5.3 Wymagania szczególne dla cystern przenośnych
Wymagania szczególne dla cystern przenośnych są przypisane do niektórych materiałów w celu wskazania przepisów, które powinny być uwzględnione dodatkowo lub powinny zastąpić przepisy zawarte w instrukcjach dla cystern przenośnych lub podane w dziale 6.7. Wymagania szczególne dla cystern przenośnych są oznaczone za pomocą kodu alfabetyczno-numerycznego rozpoczynającego się literami "TP" (ang. tank provision - przepisy dla cystern) i są przypisane do określonych materiałów w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2. Poniżej podano wykaz przepisów szczególnych dla cystern przenośnych:
TP1 Stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.2 nie powinien być przekroczony
(stopień napełnienia
TP2 Stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.3 nie powinien być przekroczony
(stopień napełnienia
TP3 Dla materiałów ciekłych przewożonych w podwyższonej temperaturze stopień napełnienia podany pod 4.2.1.9.5. nie powinien być przekroczony
(stopień napełnienia
TP4 Stopień napełnienia cystern przenośnych nie powinien przekraczać 90% lub innej wartość zatwierdzonej przez właściwą władzę, (patrz 4.2.1.15.2).
TP5 Należy stosować stopień napełnienia określony pod 4.2.3.6.
TP6 Aby zapobiec rozerwaniu cysterny w każdym przypadku, włącznie z objęciem pożarem, powinna być ona wyposażona w urządzenia obniżające ciśnienie, które są odpowiednie do objętości cysterny i do rodzaju przewożonego materiału. Urządzenia te powinny być zgodne z przewożonym materiałem.
TP7 Powietrze w przestrzeni gazowej powinno być usunięte za pomocą azotu lub w inny sposób.
TP8 Ciśnienie próbne cysterny przenośnej może być zmniejszone do 1,5 bara, jeżeli temperatura zapłonu przewożonego materiału jest wyższa niż 0°C.
TP9 Pod tym określeniem materiał może być przewożony w cysternach przenośnych tylko po zatwierdzeniu wydanym przez właściwą władzę.
TP10 Wymagana jest wykładzina ołowiana o grubości nie mniejszej niż 5 mm, która powinna być badana co 1 rok lub inny odpowiedni materiał wykładzinowy zatwierdzony przez właściwą władzę.
TP12 Materiał ten działa silnie korodująco na stal.
TP13 (Zarezerwowane)
TP16 Cysterna powinna być wyposażona w specjalne urządzenie zapobiegające wytworzeniu się podciśnienia lub nadmiernego ciśnienia w normalnych warunkach przewozu. Urządzenia te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę. Wymagania podane pod 6.7.2.8.3 mają na celu zapobieganie krystalizacji produktu w zaworach urządzeń obniżających ciśnienie.
TP17 W izolacji cystern mogą być zastosowane tylko niepalne materiały nieorganiczne.
TP18 Temperatura powinna być utrzymywana pomiędzy 18°C i 40°C. Cysterny przenośne zawierające zestalony kwas metakrylowy nie powinny być podczas przewozu ponownie podgrzewane.
TP19 Obliczona grubość ścianki powinna być powiększona o 3 mm. Grubość ścianki powinna być sprawdzana ultradźwiękowo w połowie okresu pomiędzy hydraulicznymi próbami ciśnieniowymi.
TP20 Materiał ten może być przewożony tylko w izolowanych cysternach w osłonie azotu.
TP21 Grubość ścianki nie może być mniejsza niż 8 mm. Cysterny powinny być poddawane próbom hydraulicznym i rewizji wewnętrznej w okresach nie przekraczających 2,5 roku.
TP22 Smary do połączeń lub innych urządzeń powinny być zgodne z tlenem.
TP23 Przewóz dozwolony jest na warunkach szczególnych ustalonych przez właściwą władzę.
TP24 Cysterny przenośne mogą być wyposażone w urządzenia umieszczone w przestrzeni gazowej zbiornika powyżej maksymalnego poziomu napełnienia, mające na celu przeciwdziałanie nadmiernemu wzrostowi ciśnienia spowodowanemu powolnym rozkładem przewożonego materiału. Urządzenie to powinno również zapobiegać niedopuszczalnym wyciekom cieczy w przypadku przewrócenia się cysterny lub przedostawaniu się obcych materiałów do cysterny. Urządzenie to powinno być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
TP25 Trójtlenek siarki o stopniu czystości 99,95% lub wyższym może być przewożony w cysternach bez inhibitora pod warunkiem, że temperatura jest utrzymywana na poziomie równym 32,5°C lub wyższym.
TP26 Jeżeli przewóz materiału odbywa się w stanie podgrzanym, wówczas urządzenia ogrzewające powinny być zamocowane na zewnątrz zbiornika. Wymagania te dla UN 3176 mają zastosowanie tylko wtedy, gdy materiał reaguje niebezpiecznie z wodą.
TP27 Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 4 bary, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 4 bary lub niższe jest dopuszczalne zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.
TP28 Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 2,65 bara, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 2,65 bara lub niższe jest dopuszczalne zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.
TP29 Mogą być stosowane cysterny przenośne o minimalnym ciśnieniu próbnym 1,5 bara, jeżeli zostało wykazane, że ciśnienie próbne 1,5 bara lub niższe jest dopuszczanie zgodnie z określeniem ciśnienia próbnego podanym pod 6.7.2.1.
TP30 Materiał ten powinien być przewożony w cysternach izolowanych termicznie.
TP31 Materiał ten może być przewożony w cysternach jedynie w stanie stałym.
TP32 Dla UN 0331, 0332 i 3375 mogą być stosowane cysterny przenośne pod następującymi warunkami:
(a) aby uniknąć niepotrzebnych ograniczeń, każda cysterna przenośna zbudowana z metalu powinna być wyposażona w urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego, płytki bezpieczeństwa lub elementy topliwe. Nastawienie ciśnienia otwarcia zaworu lub rozerwania płytki nie powinno być wyższe niż 2,65 bara dla cystern przenośnych o minimalnym ciśnieniu próbnym wyższym niż 4 bary.
(b) powinna być wykazana ich zdolność do przewozu w cysternach. Jednym ze sposobów wykazania tej zdolności jest badanie 8(d) w Badaniach Serii 8 (patrz Podręcznik badań i kryteriów, Część 1, podrozdział 18.7)
(c) nie zezwala się na pozostawienie w cysternach przenośnych materiałów na okres, w którym mogłoby dojść do ich zbrylenia. Powinno się podjąć stosowne środki w celu uniknięcia zbrylenia lub zlepienia materiału w cysternie (np. czyszczenie, itp.).
TP33 Instrukcje dla cystern przenośnych przeznaczonych do materiałów stałych granulowanych i sproszkowanych oraz dla materiałów stałych, które są napełniane i opróżniane w temperaturach powyżej ich temperatury topnienia oraz są schłodzone i przewożone w stanie stałym. Dla materiałów stałych, które są przewożone powyżej ich temperatury topnienia, patrz 4.2.1.18.
TP34 Cysterny przenośne nie muszą być poddawane próbie zderzeniowej według 6.7.4.14.1, jeżeli cysterna przenośna oznakowana jest napisem na tabliczce "NIE DO TRANSPORTU KOLEJOWEGO", określonej pod 6.7.4.15.1, a także po obu stronach płaszcza zewnętrznego literami o wysokości przynajmniej 10 cm.
Dział 4.3
STOSOWANIE CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE ZE ZBIORNIKAMI METALOWYMI ORAZ POJAZDÓW-BATERII I UN WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC)
UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.2; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 4.4; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 4.5.
4.3.1 Zakres
4.3.1.1 Przepisy, które zapisane są na całej szerokości strony, mają zastosowanie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii oraz do kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC. Przepisy zawarte w pojedynczej kolumnie mają zastosowanie tylko do:
- cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii (lewa strona kolumny)
- kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC (prawa strona kolumny).
4.3.1.2 Niniejsze przepisy mają zastosowanie do:
| | cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii | kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne i MEGC |
używanych do przewozu gazów, materiałów ciekłych oraz materiałów stałych sypkich lub granulowanych.
4.3.1.3 Rozdział 4.3.2 zawiera przepisy dotyczące cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, przeznaczonych do przewozu materiałów wszystkich klas oraz pojazdów-baterii i MEGC przeznaczonych do przewozu gazów klasy 2. Rozdziały 4.3.3 i 4.3.4 zawierają przepisy szczególne uzupełniające lub zmieniające przepisy rozdziału 4.3.2.
4.3.1.4 Wymagania dotyczące konstrukcji, wyposażenia, zatwierdzenie typu, badania i znakowanie, znajdują się w dziale 6.8.
4.3.1.5 Odnośnie do przepisów przejściowych dotyczących stosowania niniejszego działu, patrz:
4.3.2 Przepisy mające zastosowanie do wszystkich klas
4.3.2.1 Stosowanie
4.3.2.1.1 Materiał podlegający ADR może być przewożony w cysternach stałych (pojazdach-cysternach), cysternach odejmowalnych, pojazdach-bateriach, kontenerach-cysternach, cysternach typu nadwozie wymienne i MEGC tylko wtedy, gdy w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 podany jest kod cysterny, zgodny z przepisami podanymi pod 4.3.3.1.1 i 4.3.4.1.1.
4.3.2.1.2 Wymagany typ cysterny, pojazdu-baterii i MEGC wskazany jest w postaci kodu w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2. Wskazane tam kody identyfikacyjne składają się z liter i cyfr w ustalonej kolejności. Objaśnienia czterech części kodu podane są pod 4.3.3.1.1, jeżeli przewożony materiał należy do klasy 2 oraz pod 4.3.4.1.1, jeżeli przewożony materiał należy do klas 3 do 91.
______
1 Wyjątkiem są cysterny przeznaczone do przewozu materiałów klas 5.2 lub 7 (patrz 4.3.4.1.3).
4.3.2.1.3 Typ cysterny wymagany zgodnie z 4.3.2.1.2 odpowiada wymaganiom konstrukcyjnym na najniższym poziomie, które są przewidziane dla omawianych materiałów niebezpiecznych, o ile nie postanowiono inaczej w niniejszym dziale lub dziale 6.8. Możliwe jest stosowanie cystern odpowiadających kodom, którym przypisano wyższe minimalne ciśnienie obliczeniowe lub ostrzejsze wymagana dla otworów do napełniania, opróżniania lub dla zaworów/urządzeń bezpieczeństwa, patrz 4.3.3.1.1 dla klasy 2 i 4.3.4.1.1 dla klas 3 do 9.
4.3.2.1.4 W przypadku niektórych materiałów cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC podlegają przepisom dodatkowym, które podane są jako przepisy szczególne w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.
4.3.2.1.5 Do cystern, pojazdów-baterii i MEGC powinny być ładowane wyłącznie te materiały niebezpieczne, do przewozu których zostały one zatwierdzone zgodnie z 6.8.2.3.1 i które stykając się z materiałami zbiornika, uszczelkami, wyposażeniem i wykładziną ochronną nie reagują z nimi niebezpiecznie (patrz "reakcja niebezpieczna" pod 1.2.1), nie tworzą produktów niebezpiecznych oraz nie osłabiają znacząco wytrzymałości tych materiałów2.
4.3.2.1.6 Produkty żywnościowe mogą być przewożone w cysternach używanych do przewozu materiałów niebezpiecznych tylko wówczas, gdy zastosowano środki niezbędne w celu zapobieżenia zagrożeniom dla zdrowia.
4.3.2.2 Stopień napełnienia
4.3.2.2.1 W cysternach przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych w temperaturze otoczenia nie powinny być przekroczone podane niżej stopnie napełnienia:
(a) dla materiałów ciekłych zapalnych niestwarzających zagrożeń dodatkowych (np. działaniem trującym, żrącym), przewożonych w cysternach wyposażonych w urządzenia wentylacyjne lub zawory bezpieczeństwa również, gdy są one poprzedzone płytką bezpieczeństwa:
stopień napełnienia
pojemności;
(b) dla materiałów trujących lub żrących, (palnych lub niepalnych), przewożonych w cysternach wyposażonych w urządzenia wentylacyjne lub zawory bezpieczeństwa również, gdy są one poprzedzone płytką bezpieczeństwa:
| | stopień napełnienia = | | % pojemności; |
(c) dla materiałów zapalnych i materiałów słabo trujących lub słabo żrących (palnych lub niepalnych) przewożonych w cysternach zamkniętych hermetycznie, bez urządzenia zabezpieczającego:
| | stopień napełnienia = | | % pojemności; |
(d) dla materiałów silnie trujących, trujących lub silnie żrących, żrących (palnych lub niepalnych) przewożonych w zbiornikach zamkniętych hermetycznie, bez urządzenia zabezpieczającego:
stopień napełnienia
pojemności.
4.3.2.2.2 W podanych wzorach, α oznacza współczynnik objętościowego rozszerzenia cieczy w przedziale temperatury pomiędzy 15°C i 50°C, to znaczy przy maksymalnej różnicy temperatury 35°C.
oblicza się według wzoru:
______
2 W celu uzyskania informacji o zgodności przewożonego materiału z materiałami cysterny, pojazdu-baterii lub MEGC, może okazać się konieczna konsultacja z producentem materiału i z właściwą władzą.
gdzie: d15 i d50 oznaczają odpowiednio gęstość względną cieczy w temperaturze 15°C i 50°C,
tF oznacza średnią temperaturę cieczy podczas napełniania.
4.3.2.2.3 Przepisy podane pod 4.3.2.2.1 (a) do (d) powyżej nie mają zastosowania do cystern, których zawartość podczas przewozu utrzymywana jest za pomocą urządzenia grzewczego w temperaturze wyższej niż 50°C. W takim przypadku temperatura i początkowy stopień napełnienia powinny być tak dobrane, aby w dowolnym momencie przewozu cysterna była napełniona najwyżej do 95% swojej objętości, a temperatura nie przekroczyła temperatury napełniania.
4.3.2.2.4 Jeżeli zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych3 nie są podzielone za pomocą przegród lub falochronów na komory o maksymalnej pojemności do 7.500 litrów, to powinny być one napełniane nie mniej niż do 80%, albo nie więcej niż do 20% swojej pojemności.
4.3.2.3 Eksploatacja
4.3.2.3.1 Grubość ścianek zbiornika, w czasie całego okresu jego eksploatacji, nie powinna być mniejsza od wartości minimalnej podanej pod:
| | 6.8.2.1.17 do 6.8.2.1.21 | 6.8.2.1.17 do 6.8.1.20 |
| 4.3.2.3.2 | | Podczas przewozu kontenery-cysterny/ MEGC powinny być posadowione na pojeździe w taki sposób, aby były zabezpieczone w stopniu dostatecznym urządzeniami znajdującymi się na tym pojeździe lub na samym kontenerze-cysternie/MEGC, przed uderzeniami bocznymi i podłużnymi, a także przed wywróceniem4. Zabezpieczenie takie nie jest wymagane, jeżeli konstrukcja kontenerów-cystern/MEGC łącznie z wyposażeniem obsługowym jest taka, że mogą one wytrzymywać uderzenia lub wywrócenia. |
4.3.2.3.3 Podczas napełniania i opróżniania cystern, pojazdów-baterii i MEGC, powinny być podejmowane odpowiednie środki zapobiegające wydostawaniu się niebezpiecznych ilości gazów i par. Cysterny, pojazdy-baterie i MEGC powinny być zamykane w taki sposób, aby ich zawartość nie mogła wydostawać się na zewnątrz w sposób niekontrolowany. Otwory cystern opróżnianych z dołu powinny być zamykane za pomocą korków gwintowanych, pełnych zaślepek kołnierzowych lub innych urządzeń o porównywalnej skuteczności. Szczelność urządzeń zamykających cysterny i pojazdy-baterie oraz MEGC, powinna być sprawdzana przez nadawcę po napełnieniu zbiornika. Dotyczy to szczególnie górnej części rury wyporowej.
4.3.2.3.4 Jeżeli kilka systemów zamykających jest rozmieszczonych kolejno jeden za drugim, to system znajdujący się bliżej przewożonego materiału powinien być zamykany w pierwszej kolejności.
4.3.2.3.5 Podczas przewozu na zewnętrznej powierzchni cysterny nie powinny się znajdować niebezpieczne pozostałości przewożonych materiałów.
______
3 W rozumieniu niniejszego przepisu za ciecze powinny być uważane materiały, których lepkość kinematyczna w temperaturze 20ńC jest mniejsza od 2.680 mm2/s.
4 Przykłady zabezpieczenia zbiorników:
- zabezpieczenie przed uderzeniami bocznymi, może składać się z pasów podłużnych chroniących zbiornik z obu stron, rozmieszczonych na połowie wysokości;
- zabezpieczenie przed przewróceniem, może składać się z pierścieni wzmacniających lub pasów zamocowanych poprzecznie do ramy;
- zabezpieczenia przed uderzeniem z tyłu mogą mieć postać zderzaka lub ramy.
4.3.2.3.6 Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, nie mogą być przewożone w sąsiadujących ze sobą komorach.
Materiały, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, mogą być przewożone w sąsiednich komorach tylko wtedy, gdy komory te oddzielone są przegrodami o grubości ścianek równej lub większej od grubości ścianek zbiornika. Materiały te mogą być także przewożone, jeżeli napełnione komory przedzielone są pustą przestrzenią lub opróżnioną komorą.
4.3.2.4 Próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC
UWAGA: Do próżnych, nieoczyszczonych cystern, pojazdów-baterii i MEGC mogą być stosowane przepisy szczególne TU1, TU2, TU4, TU16 i TU35, podane pod 4.3.5.
4.3.2.4.1 Podczas przewozu na zewnętrznej powierzchni cysterny nie powinny się znajdować niebezpieczne pozostałości przewożonych materiałów.
4.3.2.4.2 Próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC dopuszcza się do przewozu pod warunkiem, że są one zamknięte w taki sam sposób i szczelne w takim samym stopniu, jak w stanie napełnionym.
4.3.2.4.3 Jeżeli próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie i MEGC nie są zamknięte w taki sam sposób i szczelne w takim samym stopniu, jak w stanie napełnionym oraz jeżeli nie mogą być spełnione przepisy ADR, to powinny być one przewiezione z zachowaniem odpowiednich środków bezpieczeństwa do najbliższego miejsca, gdzie można je oczyścić lub naprawić. Przewóz uznaje się za wystarczająco bezpieczny, jeżeli podjęte środki gwarantują poziom bezpieczeństwa równoważny poziomowi wymaganemu przepisami ADR oraz zapobiegają niekontrolowanemu uwolnieniu materiałów niebezpiecznych.
4.3.2.4.4 W celu przeprowadzenia badań, próżne nieoczyszczone cysterny stałe (pojazdy-cysterny), cysterny odejmowalne, pojazdy-baterie, kontenery-cysterny, cysterny typu nadwozie wymienne i MEGC mogą być przewożone również po wygaśnięciu terminów określonych pod 6.8.2.4.2 i 6.8.2.4.3.
4.3.3 Przepisy szczególne mające zastosowanie dla klasy 2
4.3.3.1 Kodowanie i hierarchia cystern
4.3.3.1.1 Kodowanie cystern, pojazdów-baterii i MEGC
Poszczególne cztery części składowe kodów (kodów cystern) podane w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 mają następujące znaczenie:
| Część | Opis | Kod cysterny |
| 1 | Typy cystern, pojazdów-baterii lub MEGC | C = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC dla gazów sprężonych P = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC dla gazów skroplonych lub gazów rozpuszczonych R = cysterna dla gazów skroplonych schłodzonych |
| 2 | Ciśnienie obliczeniowe | X = wartość odpowiedniego minimalnego ciśnienia próbnego zgodnie z tabelą pod 4.3.3.2.5 lub 22 = minimalne ciśnienie obliczeniowe w barach |
| 3 | Otwory (patrz 6.8.2.2 i 6.8.3.2) | B = cysterna z otworami dolnymi do napełniania i rozładunku z 3 zamknięciami albo pojazd-bateria lub MEGC z otworami poniżej powierzchni materiału ciekłego lub do gazów sprężonych; C = cysterna z górnymi otworami do napełniania i rozładunku z 3 zamknięciami, tylko z otworami wyczystkowymi poniżej powierzchni cieczy; D = cysterna z górnymi otworami do napełniania i rozładunku z 3 zamknięciami; albo pojazd-bateria lub MEGC bez otworów poniżej powierzchni cieczy. |
| 4 | Zawory/urządzenia bezpieczeństwa | N = Cysterna, pojazd-bateria lub MEGC z zaworami bezpieczeństwa zgodnie z 6.8.3.2.9 lub 6.8.3.2.10, która nie jest zamknięta hermetycznie H = cysterna, pojazd-bateria lub MEGC zamknięta hermetycznie (patrz 1.2.1) |
UWAGA 1: Przepisy szczególne TU17 dla niektórych gazów wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2 oznaczają, że gaz może być przewożony tylko w pojeździe-baterii lub MEGC wraz z częściami, z których składają się naczynia.
UWAGA 2: Ciśnienia wskazane na samej cysternie lub na tabliczce nie powinny być niższe niż wartość "X" lub minimalne ciśnienie obliczeniowe.
4.3.3.1.2 Hierarchia cystern
| | Kod cysterny | Pozostałe kody cystern dopuszczonych do przewozu materiałów stosownie do tych kodów |
| | C*BN | C#BN, C#CN, C#DN, C#BH, C#CH, C#DH |
| | C*BH | C#BH, C#CH, C#DH |
| | C*CN | C#CN, C#DN, C#CH, C#DH |
| | C*CH | C#CH, C#DH |
| | C*DN | C#DN, C#DH |
| | C*DH | C#DH |
| | P*BN | P#BN, P#CN, P#DN, P#BH, P#CH, P#DH |
| | P*BH | P#BH, P#CH, P#DH |
| | P*CN | P#CN, P#DN, P#CH, P#DH |
| | P*CH | P#CH, P#DH |
| | P*DN | P#DN, P#DH |
| | P*DH | P#DH |
| | R*BN | R#BN, R#CN, R#DN |
| | R*CH | R#CN, R#DN |
| | R*DN | R#DN |
Znak przedstawiony jako # powinien być równy z lub większy niż znak przedstawiony jako *.
UWAGA: Niniejsza hierarchia nie bierze pod uwagę żadnych przepisów szczególnych dla każdej pozycji (patrz 4.3.5 i 6.8.4).
4.3.3.2 Warunki napełniania i ciśnienia próbne
4.3.3.2.1 Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych powinno wynosić co najmniej 1,5 ciśnienia roboczego zdefiniowanego dla naczyń ciśnieniowych pod 1.2.1.
4.3.3.2.2 Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu:
- gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem; oraz
- gazów rozpuszczonych
powinno być takie, aby w przypadku, gdy zbiornik napełniony jest w maksymalnie dozwolonym stopniu, ciśnienie w tym zbiorniku przy temperaturze materiału 55°C dla cystern z izolacją cieplną i 65°C dla cystern bez izolacji cieplnej nie przekroczyło ciśnienia próbnego.
4.3.3.2.3 Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem powinno być równe:
(a) co najmniej prężności par cieczy w temperaturze 60°C pomniejszonej o 0,1 MPa (1 bar), ale nie niższe niż 1 MPa (10 barów) w przypadku, gdy cysterna jest wyposażona w izolację cieplną;
(b) co najmniej prężności par cieczy w temperaturze 65°C pomniejszonej o 0,1 MPa (1 bar), ale nie niższe niż 1 MPa (10 barów) w przypadku, gdy cysterna nie jest wyposażona w izolację cieplną.
Maksymalna dopuszczalna masa zawartości przypadająca na litr pojemności powinna być obliczona w sposób następujący:
Maksymalna dopuszczalna masa zawartości na litr pojemności = 0,95 x gęstość fazy ciekłej w temperaturze 50°C (w kg/l)
Ponadto, faza gazowa nie powinna zanikać poniżej 60°C.
Jeżeli średnica zbiornika jest nie większa niż 1,5 m, to wartości ciśnienia próbnego i maksymalnego stopnia napełnienia powinny być zgodne z odpowiednimi wartościami podanymi pod 4.1.4.1 w instrukcji pakowania P200.
4.3.3.2.4 Ciśnienie próbne cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinno być równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego podanego na cysternie, lecz nie niższe niż 300 kPa (3 bary) (ciśnienie manometryczne); w przypadku cystern z izolacją próżniową ciśnienie próbne powinno być równe co najmniej 1,3-krotności najwyższego dopuszczalnego ciśnienia roboczego powiększonej o 100 kPa (1 bar).
4.3.3.2.5 Tabela gazów i mieszanin gazów, które mogą być przewożone w cysternach stałych (pojazdach-cysternach), pojazdach-bateriach, cysternach odejmowalnych, kontenerach-cysternach lub MEGC, w której podano minimalne wartości ciśnienia próbnego oraz w przypadkach, gdy ma to zastosowanie, stopnie napełnienia
W przypadku gazów i mieszanin gazów zaklasyfikowanych do pozycji i.n.o., wartości ciśnienia próbnego i stopnia napełnienia powinny być ustalone przez eksperta upoważnionego przez właściwą władzę.
W przypadku cystern wyposażonych w izolację cieplną przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych lub gazów skroplonych pod wysokim ciśnieniem, które były badane na ciśnienie próbne niższe od podanego w tabeli, ekspert upoważniony przez właściwą władzę może ustalić niższą ładowność maksymalną pod warunkiem, że ciśnienie stwarzane przez materiał w cysternie w temperaturze 55°C nie przekracza ciśnienia próbnego podanego na cysternie.
UN | Nazwa | Kod klasyfikacyjny | Minimalne ciśnienie próbne dla cystern | Maksymalna dopuszczalna masa zawartości |
| | | | Z izolacją cieplną | Bez izolacji cieplnej | na litr pojemności |
| | | | MPa | bar | MPa | bar | kg |
| 1001 | Acetylen, rozpuszczony | 4F | tylko w pojazdach-bateriach i MEGC złożonych z naczyń |
| 1002 | Powietrze, sprężone | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1003 | Powietrze, skroplone schłodzone | 3O | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1005 | Amoniak, bezwodny | 2TC | 2,6 | 26 | 2,9 | 29 | 0,53 |
| 1006 | Argon, sprężony | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1008 | Trójfluorek boru | 2TC | 22,5 30 | 225 300 | 22,5 30 | 225 300 | 0,715 0,86 |
| 1009 | Bromotrójfluorometan (Gaz chłodniczy R13B1) | 2A | 12 | 120 | 4,2 12 25 | 42 120 250 | 1,50 1,13 1,44 1,60 |
| 1010 | BUTADIENY, STABILIZOWANE (butadien-1,2) lub | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,59 |
| 1010 | BUTADIENY, STABILIZOWANE (butadien-1,3), lub | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,55 |
| 1010 | BUTADIENY I WĘGLOWODÓR, W MIESZANINIE STABILIZOWANEJ | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,50 |
| 1011 | Butan | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,51 |
| 1012 | Butylen-1, lub | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,53 |
| 1012 | trans-Butylen-2, lub | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,54 |
| 1012 | cis-Butylen-2, lub | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,55 |
| 1012 | Butyleny w mieszaninie | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,50 |
1013 | Dwutlenek węgla | 2A | 19 22,5 | 190 225 | 19 25 | 190 250 | 0,73 0,78 0,66 0,75 |
| 1014 | Dwutlenek węgla i tlen, mieszanina sprężona | 1O | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1015 | Dwutlenek węgla i podtlenek azotu w mieszaninie | 2A | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 1016 | Tlenek węgla, sprężony | 1TF | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1017 | Chlor | 2TC | 1,7 | 17 | 1,9 | 19 | 1,25 |
| 1018 | Chlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R22) | 2A | 2,4 | 24 | 2,6 | 26 | 1,03 |
| 1020 | Chloropięciofluoroetan (Gaz chłodniczy Rl 15) | 2A | 2 | 20 | 2,3 | 23 | 1,08 |
| 1021 | 1-Chloro-1,2,2,2-czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R124) | 2A | 1 | 10 | 1,1 | 11 | 1,2 |
| 1022 | Chlorotrójfluorometan (Gaz chłodniczy R13) | 2A | 12 22,5 | 120 225 | 10 12 19 25 | 100 120 190 250 | 0,96 1,12 0,83 0,90 1,04 1,10 |
| 1023 | Gaz węglowy, sprężony | 1TF | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1026 | Dwucyjan | 2TF | 10 | 100 | 10 | 100 | 0,70 |
| 1027 | Cyklopropan | 2F | 1,6 | 16 | 1,8 | 18 | 0,53 |
| 1028 | Dwuchlorodwufluorometan (Gaz chłodniczy R12) | 2A | 1,5 | 15 | 1,6 | 16 | 1,15 |
| 1029 | Dwuchlorofluorometan (Gaz chłodniczy R21) | 2A | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,23 |
| 1030 | 1,1-Dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R152a) | 2F | 1,4 | 14 | 1,6 | 16 | 0,79 |
| 1032 | Dwumetyloamina, bezwodna | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,59 |
| 1033 | Eter dwumetylowy | 2F | 1,4 | 14 | 1,6 | 16 | 0,58 |
| 1035 | Etan | 2F | 12 | 120 | 9,5 12 30 | 95 120 300 | 0.32 0,25 0,29 0,39 |
| 1036 | Etyloamina | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,61 |
| 1037 | Chlorek etylu | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,8 |
| 1038 | Etylen, skroplony schłodzony | 3F | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1039 | Eter metylowoetylowy | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,64 |
| 1040 | Tlenek etylenu lub tlenek etylenu z azotem o ciśnieniu całkowitym do 1MPa (10 barów) w temp. 50°C | 2TF | 1,5 | 15 | 1,5 | 15 | 0,78 |
| 1041 | Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina, zawierająca więcej niż 9%, ale nie więcej niż 87% tlenku etylenu | 2F | 2,4 | 24 | 2,6 | 26 | 0,73 |
| 1046 | Hel, sprężony | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1048 | Bromowodór, bezwodny | 2TC | 5 | 50 | 5,5 | 55 | 1,54 |
| 1049 | Wodór, sprężony | 1F | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1050 | Chlorowodór, bezwodny | 2TC | 12 | 120 | 10 12 15 20 | 100 120 150 200 | 0,69 0,30 0,56 0,67 0,74 |
| 1053 | Siarkowodór | 2TF | 4,5 | 45 | 5 | 50 | 0,67 |
| 1055 | Izobutylen | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,52 |
| 1056 | Krypton, sprężony | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1058 | Gazy skroplone, niepalne, ładowane z azotem, dwutlenkiem węgla lub powietrza | 2A | 1.5 x ciśnienie patrz 4.3.3.2.3 lub 4.3.3.2.3 |
| 1060 | Metylacetylen i propadien, mieszanina, stabilizowana: | 2F | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| | mieszanina P1 | 2F | 2,5 | 25 | 2,8 | 28 | 0,49 |
| | mieszanina P2 | 2F | 2,2 | 22 | 2,3 | 23 | 0,47 |
| | propadien z 1% do 4% metyloacetylenu | 2F | 2,2 | 22 | 2,2 | 22 | 0,50 |
| 1061 | Metyloamina, bezwodna | 2F | 1 | 10 | 1,1 | 11 | 0,58 |
| 1062 | Bromek metylu zawierający nie więcej niż 2% chloropikryny | 2T | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,51 |
| 1063 | Chlorek metylu (Gaz chłodniczy R40) | 2F | 1,3 | 13 | 1,5 | 15 | 0,81 |
| 1064 | Merkaptan metylowy | 2TF | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,78 |
| 1065 | Neon, sprężony | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1066 | Azot, sprężony | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1067 | Czterotlenek dwuazotu (dwutlenek azotu) | 2TOC | tylko w pojazdach-bateriach i MEGC złożonych z naczyń |
| 1070 | Podtlenek azotu | 2O | 22,5 | 225 | 18 22,5 25 | 180 225 250 | 0,78 0,68 0,74 0,75 |
| 1071 | Gaz olejowy, sprężony | 1TF | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1072 | Tlen, sprężony | 1O | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1073 | Tlen, skroplony schłodzony | 3O | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1076 | Fosgen | 2TC | tylko w pojazdach-bateriach i MEGC złożonych z naczyń |
| 1077 | Propylen | 2F | 2,5 | 25 | 2,7 | 27 | 0,43 |
| 1078 | Gazy chłodnicze, i.n.o. takie jak: | 2A | |
| | mieszanina F1 | 2A | 1 | 10 | 1,1 | 11 | 1,23 |
| | mieszanina F2 | 2A | 1,5 | 15 | 1,6 | 16 | 1,15 |
| | mieszanina F3 | 2A | 2,4 | 24 | 2,7 | 27 | 1,03 |
| | inne mieszaniny | 2A | | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 1079 | Dwutlenek siarki | 2TC | 1 | 10 | 1,2 | 12 | 1,23 |
| 1080 | Sześciofluorek siarki | 2A | 12 | 120 | 7 14 16 | 70 140 160 | 1,34 1,04 1,33 1,37 |
| 1082 | Trójfluorochloroetylen, stabilizowany | 2TF | 1,5 | 15 | 1,7 | 17 | 1,13 |
| 1083 | Trójmetyloamina, bezwodna | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,56 |
| 1085 | Bromek winylu, stabilizowany | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,37 |
| 1086 | Chlorek winylu, stabilizowany | 2F | 1 | 10 | 1,1 | 11 | 0,81 |
| 1087 | Eter metylowowinylowy, stabilizowany | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,67 |
| 1581 | Chloropikryna i bromek metylu, w mieszaninie zawierającej więcej niż 2% chloropikryny | 2T | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,51 |
| 1582 | Chloropikryna i chlorek metylu, w mieszaninie | 2T | 1,3 | 13 | 1,5 | 15 | 0,81 |
| 1612 | Czterofosforan sześcioetylu i gaz sprężony, w mieszaninie | 1T | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1749 | Trójfluorek chloru | 2TOC | 3 | 30 | 3 | 30 | 1,40 |
| 1858 | Sześciofluoropropylen (Gaz chłodniczy R 1216) | 2A | 1,7 | 17 | 1,9 | 19 | 1,11 |
| 1859 | Czterofluorek krzemu | 2TC | 20 30 | 200 300 | 20 30 | 200 300 | 0,74 1,10 |
| 1860 | Fluorek winylu, stabilizowany | 2F | 12 22,5 | 120 225 | 25 | 250 | 0,58 0,65 0,64 |
| 1912 | Chlorek metylu i chlorek metylenu, w mieszaninie | 2F | 1,3 | 13 | 1,5 | 15 | 0,81 |
| 1913 | Neon, skroplony schłodzony | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1951 | Argon, skroplony schłodzony | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1952 | Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina, zawierająca do 9% tlenku etylu | 2A | 19 25 | 190 250 | 19 25 | 190 250 | 0,66 0,75 |
| 1953 | Gaz sprężony, trujący, palny, i.n.o.a | 1TF | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 1954 | Gaz sprężony, palny i.n.o. | 1F | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 1955 | Gaz sprężony, trujący, i.n.o.a | 1T | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 1956 | Gaz sprężony, i.n.o. | 1A | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 1957 | Deuter, sprężony | 1F | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1958 | 1,2-Dwuchloro-1,1,2,2-czterofluoroetan (Gaz chłodniczy Rl14) | 2A | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,3 |
| 1959 | 1,1-Dwufluoroetylen (Gaz chłodniczy Rl132a) | 2F | 12 22,5 | 120 225 | 25 | 250 | 0,66 0,78 0,77 |
| 1961 | Etan, skroplony schłodzony | 3F | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1962 | Etylen | 2F | 12 22,5 | 120 225 | 22,5 30 | 225 300 | 0,25 0,36 0,34 0,37 |
| 1963 | Hel, skroplony schłodzony | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1964 | Mieszanina węglowodorów gazowych, sprężona, i.n.o. | 1F | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 1965 | Gazy chłodnicze, i.n.o. takie jak: | 2F | |
| | Mieszanina A | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,50 |
| | Mieszanina A01 | 2F | 1,2 | 12 | 1,4 | 14 | 0,49 |
| | Mieszanina A02 | 2F | 1,2 | 12 | 1,4 | 14 | 0,48 |
| | Mieszanina A0 | 2F | 1,2 | 12 | 1,4 | 14 | 0,47 |
| | Mieszanina Al | 2F | 1,6 | 16 | 1,8 | 18 | 0,46 |
| | Mieszanina B1 | 2F | 2 | 20 | 2,3 | 23 | 0,45 |
| | Mieszanina B2 | 2F | 2 | 20 | 2,3 | 23 | 0,44 |
| | Mieszanina B | 2F | 2 | 20 | 2,3 | 23 | 0,43 |
| | Mieszanina C | 2F | 2,5 | 25 | 2,7 | 27 | 0,42 |
| | inne mieszaniny | 2F | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 1966 | Wodór, skroplony schłodzony | 3F | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1967 | Gaz insektobójczy, trujący, i.n.o. a | 2T | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 1968 | Gaz insektobójczy, i.n.o. | 2A | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 1969 | Izobutan | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,49 |
| 1970 | Krypton, skroplony schłodzony | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1971 | Metan, sprężony lub gaz ziemny, sprężony, z wysoką zawartością metanu | 1F | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1972 | Metan, skroplony schłodzony lub gaz ziemny, skroplony schłodzony, z wysoką zawartością metanu | 3F | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1973 | Chlorodwufluorometan i chloropięciofluoroetan, mieszanina o stałej temperaturze wrzenia, zawierająca ok. 49% chlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R502) | 2A | 2,5 | 25 | 2,8 | 28 | 1,05 |
| 1974 | Chlorodwufluorobromometan (Gaz chłodniczy R12B1) | 2A | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,61 |
| 1976 | Ośmiofluorocyklobutan (Gaz chłodniczy RC318) | 2A | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,34 |
| 1977 | Azot, skroplony, schłodzony | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 1978 | Propan | 2F | 2,1 | 21 | 2,3 | 23 | 0,42 |
| 1979 | Gazy szlachetne, mieszanina, sprężona | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1980 | Gazy szlachetne i tlen, mieszanina, sprężona | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1981 | Gazy szlachetne i azot, mieszanina, sprężona | 1A | patrz 4.3.3.2.1 |
| 1982 | Czterofluorometan (Gaz chłodniczy R14) | 2A | 20 30 | 200 300 | 20 30 | 200 300 | 0,62 0,94 |
| 1983 | 1-Chloro-2,2,2-trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R133a) | 2A | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,18 |
| 1984 | Trójfluorometan (Gaz chłodniczy R23) | 2A | 19 25 | 190 250 | 19 25 | 190 250 | 0,92 0,99 0,87 0,95 |
| 2034 | Wodór i metan, mieszanina, sprężona | 1F | patrz 4.3.3.2.1 |
| 2035 | 1,1,1-Trójfluoroetan (Gaz chłodniczy R143a) | 2F | 2,8 | 28 | 3,2 | 32 | 0,79 |
| 2036 | Ksenon | 2A | 12 | 120 | 13 | 130 | 1,30 1,24 |
| 2044 | 2,2-Dwumetylpropan | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,53 |
| 2073 | Amoniak ,roztwory wodne, o gęstości w temperaturze 15 °C mniejszej niż 0,88, zawierający więcej niż 35% ale nie więcej niż40% zawierający więcej niż 40% ale nie więcej niż50% | 4A | 1 1,2 | 10 12 | 1 1,2 | 10 12 | 0,80 0,77 |
| 2187 | Dwutlenek węgla, skroplony schłodzony | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 2189 | Dwuchlorosilan | 2TFC | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,90 |
| 2191 | Fluorek sulfurylu | 2T | 5 | 50 | 5 | 50 | 1,1 |
| 2193 | Sześciofluoroetan (gaz chłodniczy R116) | 2A | 16 20 | 160 200 | 20 | 200 | 1,28 1,34 1,10 |
| 2197 | Jodowodór, bezwodny | 2TC | 1,9 | 19 | 2,1 | 21 | 2,25 |
| 2200 | Propadien, stabilizowany | 2F | 1,8 | 18 | 2,0 | 20 | 0,50 |
| 2201 | Podtlenek azotu, skroplony schłodzony | 3O | patrz 4.3.3.2.4 |
| 2203 | Silanb | 2F | 22,5 25 | 225 250 | 22,5 25 | 225 250 | 0,32 0,36 |
| 2204 | Tlenosiarczek węgla | 2TF | 2,7 | 27 | 3,0 | 30 | 0,84 |
| 2417 | Tlenofluorek węgla | 2TC | 20 30 | 200 300 | 20 30 | 200 300 | 0,47 0,70 |
| 2419 | Bromotrójfluoroetylen | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,19 |
| 2420 | Sześciofluoroaceton | 2TC | 1,6 | 16 | 1,8 | 18 | 1,08 |
| 2422 | Ośmiofluorobuten-2 (Gaz chłodniczy Rl318) | 2A | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,34 |
| 2424 | Ośmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R218) | 2A | 2,1 | 21 | 2,3 | 23 | 1,07 |
| 2451 | Trójfluorek azotu | 2O | 20 30 | 200 300 | 20 30 | 200 300 | 0,50 0,75 |
| 2452 | Etyloacetylen, stabilizowany | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,57 |
| 2453 | Fluorek etylu (Gaz chłodniczy R161) | 2F | 2,1 | 21 | 2,5 | 25 | 0,57 |
| 2454 | Fluorek metylu (Gaz chłodniczy R41) | 2F | 30 | 300 | 30 | 300 | 0,36 |
| 2517 | 1-Chloro-1,1-dwufluoroetan (Gaz chłodniczy R142b) | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,99 |
| 2591 | Ksenon, skroplony schłodzony | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 2599 | Chlorotrójfluorometan i trójfluorometan, mieszanina azeotropowa zawierająca ok. 60% chlorotrójfluorometanu (Gaz chłodniczy R503) | 2A | 3,1 4,2 10 | 31 42 100 | 3,1 4,2 10 | 31 42 100 | 0,11 0,21 0,76 0,20 0,66 |
| 2600 | Tlenek węgla i wodór, mieszanina, sprężona | 1TF | patrz 4.3.3.2.1 |
| 2601 | Cyklobutan | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,63 |
| 2602 | Dwuchlorodwufluorometan i 1,1-dwufluoroetan, mieszanina azeotropowa, zawierająca ok. 74% dwuchlorodwufluorometanu (Gaz chłodniczy R500) | 2A | 1,8 | 18 | 2 | 20 | 1,01 |
| 2901 | Chlorek bromu | 2TOC | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,50 |
| 3057 | Chlorek trójfluoroacetylu | 2TC | 1,3 | 13 | 1,5 | 15 | 1,17 |
| 3070 | Tlenek etylenu i dwuchlorodwufluorometan, mieszanina, zawierająca nie więcej niż 12,5% tlenku etylenu | 2A | 1,5 | 15 | 1,6 | 16 | 1,09 |
| 3083 | Fluorek perchlorylu | 2TO | 2,7 | 27 | 3,0 | 30 | 1,21 |
| 3136 | Trójfluorometan, skroplony schłodzony | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 3138 | Etylen, acetylen i propylen, mieszanina, skroplona schłodzona, zawierająca co najmniej 71,5% etylenu, do 22,5% acetylenu i nie więcej niż 6%propylenu | 3F | patrz 4.3.3.2.4 |
| 3153 | Eter perfluoro (metylowowinylowy) | 2F | 1,4 | 14 | 1,5 | 15 | 1,14 |
| 3154 | Eter perfluoro (etylowowinylowy) | 2F | 1 | 10 | 1 | 10 | 0,98 |
| 3156 | Gaz sprężony, utleniający, i.n.o.. | 1O | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 3157 | Gaz skroplony, utleniający, i.n.o. | 2O | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3158 | Gaz, skroplony, schłodzony, i.n.o. | 3A | patrz 4.3.3.2.4 |
| 3159 | 1,1,1,2-Czterofluoroetan (Gaz chłodniczy R134a) | 2A | 1,6 | 16 | 1,8 | 18 | 1,04 |
| 3160 | Gaz skroplony, trujący, palny, i.n.o. a | 2TF | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3161 | Gaz skroplony, palny, i.n.o. | 2F | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3162 | Gaz skroplony, trujący, i.n.o.a | 2T | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3163 | Gaz skroplony, i.n.o. | 2A | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3220 | Pięciofluoroetan (Gaz chłodniczy R125) | 2A | 4,1 | 41 | 4,9 | 49 | 0,95 |
| 3252 | Dwufluorometan (Gaz chłodniczy R32) | 2F | 3,9 | 39 | 4,3 | 43 | 0,78 |
| 3296 | Siedmiofluoropropan (Gaz chłodniczy R227) | 2A | 1,4 | 14 | 1,6 | 16 | 1,20 |
| 3297 | Tlenek etylu i chloroczterofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 8,8% tlenku etylu | 2A | 1 | 10 | 1 | 10 | 1,16 |
| 3298 | Tlenek etylu i pięciofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 7,9% tlenku etylenu | 2A | 2,4 | 24 | 2,6 | 26 | 1,02 |
| 3299 | Tlenek etylenu i czterofluoroetan, mieszanina, zawierająca do 5,6% tlenku etylenu | 2A | 1,5 | 15 | 1,7 | 17 | 1,03 |
| 3300 | Tlenek etylenu i dwutlenek węgla, mieszanina zawierająca więcej niż 87% tlenku etylenu | 2 TF | 2,8 | 28 | 2,8 | 28 | 0,73 |
| 3303 | Gaz sprężony, trujący, utleniający, i.n.o.a | 1TO | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 3304 | Gaz sprężony, trujący, żrący, i.n.o.a | 1TC | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 3305 | Gaz sprężony, trujący, palny, żrący, i.n.o.a | 1TFC | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 3306 | Gaz sprężony, trujący, utleniający, żrący, i.n.o.a | 1TOC | patrz 4.3.3.2.1 lub 4.3.3.2.2 |
| 3307 | Gaz skroplony, trujący, utleniający, i.n.o.a | 2TO | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3308 | Gaz skroplony, trujący, żrący, i.n.o.a | 2TC | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3309 | Gaz skroplony, trujący, palny, żrący, i.n.o.a | 2TFC | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3310 | Gaz skroplony, trujący, utleniający, żrący i.n.o.a | 2TOC | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3311 | Gaz, skroplony, schłodzony, utleniający, i.n.o. | 3O | patrz 4.3.3.2.4 |
| 3312 | Gaz, skroplony, schłodzony, palny, i.n.o. | 3F | patrz 4.3.3.2.4 |
| 3318 | Amoniak, roztwory wodne, o gęstości w temperaturze 15 °C mniejszej niż 0,880 kg/l, zawierające więcej niż 50% amoniaku | 4TC | patrz 4.3.3.2.2 |
| 3337 | Gaz chłodniczy R404A | 2A | 2,9 | 29 | 3,2 | 32 | 0,84 |
| 3338 | Gaz chłodniczy R407A | 2A | 2,8 | 28 | 3,2 | 32 | 0,95 |
| 3339 | Gaz chłodniczy R407B | 2A | 3,0 | 30 | 3,3 | 33 | 0,95 |
| 3340 | Gaz chłodniczy R407C | 2A | 2,7 | 27 | 3,0 | 30 | 0,95 |
| 3354 | Gaz insektobójczy, palny, i.n.o. | 2F | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
| 3355 | Gaz insektobójczy, trujący, palny, i.n.o.a | 2TF | patrz 4.3.3.2.2 lub 4.3.3.2.3 |
a Dopuszczone do przewozu, jeżeli LC50 jest równe lub większe niż 200 ppm.
b Uznawany jest za piroforyczny.
4.3.3.3 Eksploatacja
4.3.3.3.1 Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC są dopuszczone do przewozu różnych gazów, to zmiana przewożonych gazów powinna być poprzedzona czynnościami opróżnienia, oczyszczenia i usunięcia pozostałości, w zakresie niezbędnym dla bezpiecznego stosowania.
4.3.3.3.2 Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC są nadawane do przewozu, to powinny być widoczne tylko oznaczenia określone pod 6.8.3.5.6 odnoszące się do załadowanego lub dopiero co wyładowanego gazu; wszystkie oznaczenia dotyczące innych gazów powinny być zakryte.
4.3.3.3.3 Wszystkie elementy pojazdu-baterii lub MEGC powinny zawierać tylko jeden i ten sam gaz.
4.3.3.4 (Zarezerwowane)
4.3.4 Przepisy szczególne mające zastosowanie dla klas 3 do 9
4.3.4.1 Kodowanie, zastosowanie racjonalne i hierarchia cystern
4.3.4.1.1 Kodowanie cystern
Poszczególne cztery części składowe kodów (kodów cystern) podane w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 mają następujące znaczenie:
| Część | Opis | Kod cysterny |
| 1 | | L = cysterny dla materiałów w postaci ciekłej (ciekłe lub stałe dostarczone do przewozu w stanie stopionym); |
| | Typy cystern | S = cysterny dla materiałów w postaci stałej (sypkie lub granulowane). |
| 2 | Ciśnienie obliczeniowe | G = minimalne ciśnienie obliczeniowe zgodnie z wymaganiami ogólnymi pod 6.8.2.1.14; lub 1,5; 2,65; 4; 10; 15 lub 21= minimalne ciśnienie obliczeniowe w barach (patrz 6.8.2.1.14). |
| 3 | | A = cysterna z dolnymi otworami do napełniania i rozładunku z 2 zamknięciami; |
| | | B = cysterna z dolnymi otworami do napełniania i rozładunku z 3 zamknięciami; |
| | Otwory (patrz 6.8.2.2.2) | C = cysterna z górnymi otworami do napełniania i rozładunku, tylko z otworami wyczystkowymi poniżej powierzchni materiału ciekłego; |
| | | D = cysterna z górnymi otworami do napełniania i rozładunku bez otworów poniżej powierzchni materiału ciekłego. |
| 4 | | V = cysterna z systemem wentylacyjnym zgodnie z 6.8.2.2.6, ale bez przerywacza płomienia lub cysterna nie została sprawdzona na ciśnienie wybuchu; |
| | Zawory bezpieczeństwa / urządzenia | F = cysterna z systemem wentylacyjnym zgodnie z 6.8.2.2.6, wyposażonym w przerywacz płomienia lub cysterna odporna na ciśnienie wybuchu; |
| | | N = cysterna bez układu odpowietrzającego zgodnego z 6.8.2.2.6 i niezamykana hermetycznie; |
| | | H = cysterny zamykane hermetycznie (patrz 1.2.1). |
4.3.4.1.2 Zastosowanie racjonalne przypisanych przez ADR kodów cystern do grup materiałów oraz hierarchia cystern.
UWAGA: Niektóre materiały oraz grupy materiałów nie są objęte podejściem racjonalnym, patrz 4.3.4.1.3
| Zastosowanie racjonalne |
| | Grupa materiałów dopuszczonych | |
| Kod cysterny | Klasa | Kod klasyfikacyjny | Grupa pakowania | Pozostałe kody cystern dopuszczonych do przewozu materiałów zgodnie z tymi kodami |
| MATERIAŁY CIEKŁE | | |
| LGAV | 3 9 | F2 M9 | III III | LGBV; LGBF; L1,5BN; L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH; L21DH |
| LGBV | 4.1 5.1 9 9 | F2 O1 M6 M11 | żadna III III III | LGBF; L1,5BN; L4BV; L4BN; L4BH; L4BV; L4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH; L21DH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV | |
| LGBF | 3 3 | F1 F1 | II ciśnienie par w 50°C Ł 1,1 bar III | L1,5BN; L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH; L21DH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV i LGBV | |
| L1,5BN | 3 | F1 | I, II 1,1 bar < ciśnienie par w 50°C Ł 1,75 bar | L4BN; L4BH; L4DH; L10BH; L10CH;L10DH; L15CH; L21DH. |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV i LGBF | |
| L4BN | 3 3 5.1 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 8 | F1 FC O1 C1 C3 C4 C5 C7 C8 C9 C10 CF1 CF2 CS1 CS2 CW1 CW2 CO1 CO2 CT1 CT2 CFT M11 | I Ciśnienie par w 50 °C>1,75 bar III I, II II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II II II II II II II II II, III II, III II III | L4BH; L4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH; L21DH. |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN | |
| L4BH | 3 6.1 6.2 9 | FT1 FT2 FC FTC T1 T2 T3 T4 T6 T7 TF1 TF2 TF3 TS TW1 TO1 TC1 TC2 TC3 TFC I3 M2 | II, III II II II II, III II, III II, III II, III II, III II, III II II, III II II II II II II II II II II | L4DH; L10BH; L10CH; L10DH; L15CH; L21DH. |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN i L4BN | |
| L4DH | 4.2 4.3 8 | S1 S3 ST1 ST3 SC1 SC3 W1 WF1 WT1 WC1 CT1 | II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III | L10DH; L21DH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN i L4BH | |
| L10BH | 8 | C1 C3 C4 C5 C7 C8 C9 C10 CF1 F2 CS1 W1 CO1 CO2 CT1 CT2 COT | I I I I I I I I I I I I I I I I I | L10CH; L10DH; L15CH i L21DH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, i L4BH | |
| L10CH | 3 6.1 | FT1 FT2 FC FTC T1 T2 T3 T4 T6 T7 TF1 TF2 TF3 TS TW1 TO1 TC1 TC2 TC3 TC4 TFC | I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I I | L10DH; L15CH; L21DH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1, 5BN, L4BN, L4BH, i L10BH | |
| L10DH | 4.3 5.1 8 | W1 WF1 WT1 WC1 WFC OTC CT1 | I I I I I I I | L21DH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, L4DH, L10BH i L10CH | |
| L15CH | 3 6.1 | FT1 TF1 | I I | L21DH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, L10BH i L10CH | |
| L21DH | 4.2 | S1 S3 SW ST3 | I I I I | |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern LGAV, LGBV, LGBF, L1,5BN, L4BN, L4BH, L4DH, L10BH, L10CH, L10DH i L15CH | |
| MATERIAŁY STAŁE |
| SGAV | 4.1 4.2 5.1 8 9 | F1 F3 S2 O2 C2 C4 C6 C8 C10 T2 M7 M11 | III III III II, III II, III III III III II, III III III II, III | SGAN; SGAH; S4AH; S10AN; S10AH. |
| SGAN | 4.1 4.2 4.3 5.1 8 9 | F1 F3 FT1 FT2 FC1 FC2 S2 S4 ST2 ST4 SC2 SC4 W2 WS WT2 WC2 O2 OT2 OC2 C2 4 6 8 10 CF2 CS2 CW2 CO2 CT2 M3 | II II II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II, III II II II II II II II II II II III | SGAH; S4AH; S10AN; S10AH. |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodu cysterny SGAV | |
| SGAH | 6.1 9 | T2 T3 T5 T7 T9 TF3 TS TW2 TO2 TC2 TC4 M1 | II, III II, III II, III II, III II, III II II II II II II II, III | S4AH; S10AH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cysterny SGAV i SGAN | |
| S4AH | 9 | M2 | II | S10AH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV, SGAN i SGAH | |
| S10AN | 8 | C2 C4 C6 C8 C10 CF2 CS2 CW2 CO2 CT2 | I I I I I I I I I I | S10AH |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV i SGAN | |
| S10AH | 6.1 | T2 T3 T5 T7 TS TW2 TO2 TC2 TC4 | I I I I I I I I I | |
| | i grupy materiałów dopuszczonych dla kodów cystern SGAV, SGAN, SGAH i S10AN | |
Hierarchia cystern
Cysterny o kodach odmiennych od wskazanych w niniejszej tabeli lub tabeli A w dziale 3.2, mogą być również stosowane, pod warunkiem, że pierwsza część kodu (L lub S) pozostaje niezmieniona, a każda z części od drugiej do czwartej (cyfra lub litera) tego kodu cysterny odpowiada poziomowi bezpieczeństwa co najmniej równoważnemu poziomowi wskazanemu odpowiednią częścią kodu cysterny podanego w tabeli A w dziale 3.2, według następującej rosnącej hierarchii:
Część 2: Ciśnienie obliczeniowe
G ® 1,5 ® 2,65 ® 4 ® 10 ® 15 ® 21 barów
Część 3: Otwory
A ® B ® C ® D
Część 4: Zawory/urządzenia bezpieczeństwa
V ® F ® N ® H
Na przykład, cysterna o kodzie L10CN jest dopuszczona do przewozu materiału, dla którego wskazano kod cysterny L4BN.
UWAGA: Niniejsza hierarchia nie uwzględnia żadnych przepisów szczególnych przewidzianych dla poszczególnych pozycji (patrz 4.3.5 i 6.8.4).
4.3.4.1.3 Materiały i grupy materiałów wymienione poniżej, dla których w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 po kodzie cysterny podano znak "(+)", podlegają przepisom szczególnym. W tych przypadkach użycie cystern przeznaczonych do innych materiałów lub grup materiałów dozwolone jest jedynie wówczas, gdy wpisano to do świadectwa dopuszczenia. Dopuszcza się użycie cysterny o wyższej wartości kodu, zgodnie z przepisami podanymi pod tabelą 4.3.4.1.2, z uwzględnieniem przepisów szczególnych wskazanych w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.
(a) Klasa 4.1:
UN 2448 siarka, stopiona: kod LGBV;
(b) Klasa 4.2:
UN 1381 fosfor biały lub żółty, suchy, pod wodą lub w roztworze; UN 2447 fosfor biały lub żółty, stopiony: kod L10DH;
(c) Klasa 4.3:
UN 1389 amalgamat metali alkalicznych, ciekły, UN 1391 dyspersja metali alkalicznych lub dyspersja metali ziem alkalicznych, UN 1392 amalgamat metali ziem alkalicznych, ciekły, UN 1415 lit, UN 1420 stopy potasu metalicznego, ciekłe, UN 1421 stop metali alkalicznych, ciekły, i.n.o., UN 1422 stopy potasu i sodu, ciekłe, UN 1428 sód, i UN 2257 potas: kod L10BN;
UN 1407 cez i UN 1423 rubid: kod L10CH;
UN 3401 amalgamat metali alkalicznych, stały, UN 3402 amalgamat metali ziem alkalicznych, stały, UN 3403 stop potasu metalicznego, stały i UN 3404 stop potasu i sodu, stały, kod: L10BN;
(d) Klasa 5.1:
UN 1873 kwas nadchlorowy 50-72%: kod L4DN;
UN 2015 nadtlenek wodoru, roztwór wodny, stabilizowany, zawierający więcej niż 70% nadtlenku wodoru: kod L4DV;
UN 2015 nadtlenek wodoru, roztwór wodny, stabilizowany, zawierający 60-70% nadtlenku wodoru: kod L4BV;
UN 2014 nadtlenek wodoru, roztwór wodnym zawierający 20-60% nadtlenku wodoru i UN 3149 nadtlenek wodoru i kwas nadoctowy w mieszaninie, stabilizowanej: kod L4BV;
UN 2426 azotan amonowy, ciekły, gorący, stężony roztwór o zawartości powyżej 80%, ale nie więcej niż 93%, kod: L4BV;
UN 3375 azotan amonowy, emulsja, zawiesina lub żel, ciekłe, kod: LGAV;
UN 3375 azotan amonowy, emulsja, zawiesina lub żel, stałe, kod: SGAV;
(e) Klasa 5.2:
UN 3109 nadtlenek organiczny typu F, ciekły i UN 3119 nadtlenek organiczny typu F, ciekły, temperatura kontrolowana: kod L4BN;
UN 3110 nadtlenek organiczny typu F, stały i UN 3120 nadtlenek organiczny typu F, stały, temperatura kontrolowana: kod S4AN;
(f) Klasa 6.1:
UN 1613 cyjanowodór w roztworze wodnym i UN 3294 cyjanowodór w roztworze alkoholowym: kod L15DH;
(g) Klasa 7:
Wszystkie materiały: cysterny specjalne;
Wymagania minimalne dla materiałów ciekłych: kod L2,65CN; dla materiałów stałych: kod S2,65AN.
Pomimo wymagań ogólnych niniejszego ustępu, cysterny użyte do przewozu materiałów promieniotwórczych mogą być także zastosowane do przewozu innych materiałów pod warunkiem, że wymagania podane pod 5.1.3.2 mają do nich zastosowanie.
(h) Klasa 8:
UN 1052 fluorowodór, bezwodny i UN 1790 kwas fluorowodorowy, w roztworze, zawierającym więcej niż 85% fluorowodoru: kod L21DH;
UN 1744 brom lub UN 1744 brom w roztworze: kod L21DH;
UN 1791 podchloryn w roztworze i UN 1908 chloryn w roztworze: kod L4BV.
4.3.4.1.4 Cysterny przeznaczone do przewozu odpadów ciekłych, zgodne z wymaganiami działu 6.10, wyposażone w dwa zamknięcia zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.10.3.2, powinny być zaliczone do kodu L4AH. Jeżeli cysterny, o których mowa, wyposażone są w sposób umożliwiający przemienny przewóz materiałów ciekłych i stałych, to powinny być one zaliczone do połączonych kodów L4AH+S4AH.
4.3.4.2 Przepisy ogólne
4.3.4.2.1 Jeżeli załadowane zostały materiały gorące, to podczas przewozu temperatura zewnętrznej powierzchni cysterny lub izolacji cieplnej, nie powinna być wyższa niż 70°C.
4.3.4.2.2
| | Połączenia rurowe pomiędzy niezależnymi, ale połączonymi wzajemnie cysternami jednostki transportowej, powinny być podczas przewozu próżne. Przewody rurowe elastyczne do napełniania i rozładunku, które nie są na stałe przymocowane do zbiornika powinny być podczas przewozu opróżnione. | |
4.3.4.2.3 (Zarezerwowane)
4.3.5 Przepisy szczególne
Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie, jeżeli wykazane są pod nagłówkiem w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2:
TU1 Cysterny nie powinny być kierowane do przewozu, dopóki materiał się nie zestali całkowicie i nie zostanie pokryty gazem obojętnym. Próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały takie materiały powinny być napełnione gazem obojętnym.
TU2 Materiał powinien być pokryty gazem obojętnym. Próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały takie materiały powinny być napełnione gazem obojętnym.
TU3 Wnętrze zbiornika i wszystkie części stykające się z materiałem powinny być utrzymywane w czystości. Smary mogące reagować niebezpiecznie z materiałem nie powinny być używane do pomp, zaworów lub innych urządzeń.
TU4 Podczas przewozu, materiały te powinny być pod warstwą gazu obojętnego, którego ciśnienie manometryczne nie powinno być niższe niż 50 kPa (0,5 bara).
Jeżeli do przewozu kierowane są próżne nieoczyszczone cysterny, które zawierały te materiały, to powinny być napełnione gazem obojętnym pod ciśnieniem manometrycznym co najmniej 50 kPa (0,5 bara).
TU5 (Zarezerwowane)
TU6 Materiały te nie są dopuszczone do przewozu w cysternach, pojazdach-bateriach i MEGC, jeżeli ich LC50 < 200 ppm.
TU7 Materiały zastosowane do zapewnienia szczelności połączeń lub do konserwacji zamknięć powinny być zgodne z zawartością.
TU8 Do przewozu nie powinna być stosowana cysterna ze stopu aluminium, chyba że taka cysterna zastrzeżona jest wyłącznie dla takich przewozów, a acetaldehyd nie zawiera kwasu.
TU9 UN 1203 paliwo silnikowe (benzyna) o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 110 kPa (1,1 bara), ale nie wyższej niż 150 kPa (1,5 bara), może być również przewożone w cysternach zaprojektowanych zgodnie z 6.8.2.1.14 (a) i wyposażonych zgodnie z 6.8.2.2.6.
TU10 (Zarezerwowane)
TU11 Podczas napełniania temperatura tego materiału nie powinna być wyższa niż 60°C. Maksymalna temperatura napełniania wynosząca 80°C jest dopuszczona pod warunkiem, że zastosowano środki zapobiegające miejscowemu przegrzaniu oraz spełniono warunki podane dalej. Po napełnieniu, w zbiornikach cystern należy wytworzyć ciśnienie (np. za pomocą sprężonego powietrza) w celu sprawdzenia ich szczelności. Należy zapewnić, aby podczas przewozu nie wystąpiło podciśnienie. Przed rozładunkiem należy sprawdzić, czy ciśnienie w cysternie nadal jest wyższe od atmosferycznego. W przypadku, gdy tak nie jest, to przed rozładunkiem należy wprowadzić do cysterny gaz obojętny.
TU12 W przypadku zmiany zastosowania, zbiornik i jego wyposażenie powinny być przed i po przewozie całkowicie oczyszczane z resztek tego materiału.
TU13 Cysterny podczas napełniania nie powinny zawierać zanieczyszczeń. Wyposażenie obsługowe takie jak zawory i przewody rurowe zewnętrzne po napełnianiu i rozładunku powinny być opróżnione.
TU14 Podczas przewozu pokrywy ochronne zamknięć powinny być założone.
TU15 Cysterny nie powinny być stosowane do przewozu żywności, artykułów konsumpcyjnych lub karmy dla zwierząt.
TU16 Próżne nieoczyszczone cysterny kierowane do przewozu, powinny być:
- napełnione azotem; lub
- napełnione wodą w nie mniej niż 96% i nie więcej niż w 98% ich pojemności; w okresie od 1 października do 31 marca woda powinna zawierać wystarczającą ilość środka zapobiegającego jej zamarzaniu podczas przewozu; środek ten nie powinien działać korodująco i reagować z fosforem.
TU17 Mogą być przewożone tylko w pojazdach-bateriach lub MEGC, których części zestawione są z naczyń,
TU18 Stopień napełnienia powinien zawsze pozostawać poniżej wartości, dla której - w przypadku podgrzania zawartości do temperatury powodującej wzrost prężności par do wartości równej ciśnieniu otwarcia zaworu bezpieczeństwa - objętość cieczy osiągnęłaby 95% pojemności cysterny w tej temperaturze. Przepisy podane pod 4.3.2.3.4 nie mają zastosowania.
TU19 Cysterny mogą być napełnione do 98% przy zachowaniu temperatury i ciśnienia napełniania. Przepisy podane pod 4.3.2.3.4 nie mają zastosowania.
TU20 (Zarezerwowane)
TU21 W przypadku zastosowania wody jako czynnika zabezpieczającego, materiał podczas napełniania powinien być pokryty warstwą wody o grubości nie mniejszej niż 12 cm, a stopień napełnienia w temperaturze 60°C nie powinien przekraczać 98%. W przypadku zastosowania azotu jako czynnika zabezpieczającego, stopień napełnienia w temperaturze 60°C nie powinien przekraczać 96%. Pozostała przestrzeń powinna być wypełniona azotem w taki sposób, aby nawet po schłodzeniu, ciśnienie w dowolnym czasie nie obniżyło się poniżej ciśnienia atmosferycznego. Cysterna powinna być zamknięta w taki sposób, aby gaz się nie ulatniał.
TU22 Cysterny powinny być napełnione nie więcej niż do 90% ich pojemności; jeżeli materiał ciekły ma średnią temperaturę 50°C, to powinno pozostawać 5% wolnej przestrzeni.
TU23 Jeżeli napełnienie ustalane jest przez pomiar masy, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 0,93 kg na litr pojemności. Jeżeli napełnianie ustalane jest na podstawie objętości, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU24 Jeżeli napełnianie ustalane jest przez pomiar masy, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 0,95 kg na litr pojemności. Jeżeli napełnianie ustalane jest na podstawie objętości, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU25 Jeżeli napełnianie ustalane jest przez pomiar masy to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 1,14 kg na litr pojemności. Jeżeli napełnianie jest ustalane przez pomiar objętości, to stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU26 Stopień napełnienia nie powinien być większy niż 85%.
TU27 Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 98% ich pojemności.
TU28 Cysterny powinny być napełnione nie więcej niż do 95% ich pojemności w temperaturze odniesienia 15°C.
TU29 Cysterny powinny być napełnione nie więcej niż do 97% ich pojemności, a maksymalna temperatura po napełnieniu nie powinna być wyższa niż 140°C.
TU30 Cysterny powinny być napełnione w takim stopniu, jak podano w sprawozdaniu z badania dla zatwierdzenia typu, ale nie więcej niż do 90% ich pojemności.
TU31 Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż 1 kg na litr pojemności.
TU32 Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 88% ich pojemności.
TU33 Cysterny powinny być napełnione w co najmniej 88%, ale nie więcej niż do 92% ich pojemności lub do 2,86 kg na litr pojemności.
TU34 Cysterny nie powinny być napełnione więcej niż do 0,84 kg na litr pojemności.
TU35 Próżne nieoczyszczone pojazdy-cysterny, cysterny odejmowalne i kontenery-cysterny, które zawierały te materiały nie są objęte przepisami ADR, jeżeli zastosowano odpowiednie środki w celu wyeliminowania zagrożenia.
TU36 Stopień napełnienia, zgodnie z 4.3.2.2, w temperaturze odniesienia 15°C, nie powinien przekraczać 93% pojemności.
TU37 Przewóz w cysternach ogranicza się do materiałów zawierających patogeny, które nie stwarzają poważnego zagrożenia, ale które mogą jednakże wywoływać poważne zakażenia, a w przypadku ich uwolnienia; dostępne jest leczenie i środki zapobiegawcze, a ryzyko rozszerzenia zakażenia jest ograniczone (tzn. ryzyko indywidualne średnie, a ryzyko ogólne niskie).
TU38 (Zarezerwowane)
TU39 Powinna być wykazana podatność materiału do przewozu w cysternach. Metody oceny tej podatności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę Jedną z metod jest badanie 8 (d) w Serii Badań 8 (patrz Podręcznik badań i kryteriów, Część 1, podrozdział 18.7).
Nie zezwala się na pozostawianie materiałów w cysternach na okres, w którym mogłoby dojść do ich zbrylenia. Powinno się podjąć stosowne środki w celu uniknięcia zbrylenia lub zlepienia materiału w cysternie (np. czyszczenie).
Dział 4.4
STOSOWANIE CYSTERN WYKONANYCH Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM, CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE
UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.2; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu oraz pojazdów-baterii i MEGC innych niż MEGC certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.3; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 4.5.
4.4.1 Wymagania ogólne
Przewóz materiałów niebezpiecznych w cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem jest dopuszczony tylko wtedy, gdy spełnione są następujące warunki:
(a) materiał jest zaklasyfikowany do klasy 3, 5.1, 6.1, 6.2, 8 lub 9;
(b) maksymalna prężność par (ciśnienie absolutne) materiału w temperaturze 50°C nie przekracza 110 kPa (1,1 bara);
(c) przewóz tych materiałów w cysternach metalowych jest dopuszczony zgodnie z 4.3.2.1.1;
(d) ciśnienie obliczeniowe wymienione dla danego materiału w części 2 kodu cysterny podanego w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 nie przekracza 4 barów (patrz również 4.3.4.1.1); oraz
(e) cysterny spełniają wymagania działu 6.9, odpowiednio do przewożonych materiałów.
4.4.2 Eksploatacja
4.4.2.1 Powinny być stosowane wymagania określone pod 4.3.2.1.5 do 4.3.2.2.4, 4.3.2.3.3 do 4.3.2.3.6, 4.3.2.4.1, 4.3.2.4.2, 4.3.4.1 i 4.3.4.2.
4.4.2.2 Temperatura przewożonego materiału w czasie napełniania nie powinna przekraczać maksymalnej temperatury roboczej określonej pod 6.9.6, wskazanej na tabliczce umieszczonej na cysternie.
4.4.2.3 Do przewozu w cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem mają również zastosowanie te przepisy szczególne (TU) podane pod 4.3.5 i wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2, które dotyczą przewozu w cysternach metalowych.
Dział 4.5
STOSOWANIE CYSTERN DO PRZEWOZU ODPADÓW NAPEŁNIANYCH PODCIŚNIENIOWO
UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.2; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu oraz pojazdów-baterii i MEGC innych niż MEGC certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 4.3; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 4.4.
4.5.1 Stosowanie
4.5.1.1 Odpady zawierające materiały klas 3, 4.1, 5.1, 6.1, 6.2, 8 i 9 mogą być przewożone w cysternach napełnianych podciśnieniowo, przeznaczonych do przewozu odpadów, spełniających wymagania podane w dziale 6.10, jeżeli przewóz tych materiałów w cysternach stałych, cysternach odejmowalnych, kontenerach-cysternach lub cysternach typu nadwozie wymienne dopuszczony jest zgodnie z przepisami podanymi w dziale 4.3. Materiały przyporządkowane do kodu cysterny L4BH podanego w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 lub do innego kodu dopuszczonego na podstawie hierarchii podanej pod 4.3.4.1.2, mogą być przewożone w cysternach do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo, oznaczonych literami "A" lub "B" na trzeciej pozycji kodu umieszczonego pod numerem 9.5 w świadectwie dopuszczenia pojazdu zgodnym z wzorem podanym pod 9.1.3.5.
4.5.2 Eksploatacja
4.5.2.1 Przepisy działu 4.3, z wyjątkiem podanych pod 4.3.2.2.4 i 4.3.2.3.3, mają zastosowanie do przewozu odpadów w cysternach napełnianych podciśnieniowo łącznie z przepisami podanymi poniżej pod 4.5.2.2 do 4.5.2.4.
4.5.2.2 Do przewozu materiałów ciekłych zaklasyfikowanych jako zapalne, cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, powinny być napełniane przy użyciu urządzeń umożliwiających wypływ cieczy do zbiornika z małej wysokości. Powinny być podjęte środki przeciwdziałające rozpylaniu cieczy.
4.5.2.3 W przypadku rozładunku materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu poniżej 23°C przy użyciu sprężonego powietrza, maksymalne dopuszczalne ciśnienie powietrza wynosi 100 kPa (1 bar).
4.5.2.4 Stosowanie cystern wyposażonych w tłok wewnętrzny wykorzystywany jako przegroda jest dozwolone jedynie wtedy, gdy materiały znajdujące się po obu stronach przegrody (tłoka) nie reagują ze sobą niebezpiecznie (patrz 4.3.2.3.6).
CZĘŚĆ 5
PROCEDURY NADAWCZE
Dział 5.1
PRZEPISY OGÓLNE
5.1.1 Stosowanie i przepisy ogólne
Niniejsza część zawiera przepisy dotyczące przesyłek z towarami niebezpiecznymi w zakresie ich oznakowania, stosowania nalepek ostrzegawczych, dokumentacji oraz w przypadku, gdy ma to zastosowanie, zatwierdzania przewozu i wcześniejszego powiadamiania.
5.1.2 Używanie opakowań zbiorczych
5.1.2.1 (a) Jeżeli nie są widoczne numery UN i nalepki odnoszące się do wszystkich towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym, to opakowanie to powinno być zaopatrzone w napis "OPAKOWANIE ZBIORCZE" i w numer UN poprzedzony literami "UN" oraz w nalepki wymagane dla sztuk przesyłki pod 5.2.2, w odniesieniu do każdego z towarów niebezpiecznych znajdujących się w opakowaniu zbiorczym. W przypadku, gdy dla różnych sztuk przesyłki wymagany jest ten sam numer UN lub ta sama nalepka, jednokrotne ich umieszczenie na opakowaniu zbiorczym uważa się za wystarczające.
(b) Nalepka zgodna ze wzorem nr 11 podanym pod 5.2.2.2.2, powinna być umieszczona na dwóch przeciwległych bokach opakowania zbiorczego:
- zawierającego sztuki przesyłki, które powinny być zaopatrzone w nalepki zgodnie z 5.2.2.1.12, z wyjątkiem przypadków, gdy nalepki te pozostają widoczne; oraz
- zawierającego materiały ciekłe w sztukach przesyłki, które nie wymagają zaopatrzenia w nalepki zgodnie z 5.2.2.1.12, z wyjątkiem przypadków, gdy nalepki te pozostają widoczne.
5.1.2.2 Każda sztuka przesyłki z towarami niebezpiecznymi znajdująca się w opakowaniu zbiorczym, powinna odpowiadać wszystkim, mającym zastosowanie, przepisom ADR. Potwierdzeniem spełnienia niniejszego wymagania jest naniesienie na opakowanie zbiorcze napisu "opakowanie zbiorcze". Opakowanie zbiorcze nie powinno wpływać negatywnie na parametry użytkowe zawartych w nim sztuk przesyłki.
5.1.2.3 Do opakowań zbiorczych mają zastosowanie zakazy ładowania razem.
5.1.3 Próżne nieoczyszczone opakowania (w tym DPPL i duże opakowania), cysterny, pojazdy i kontenery do przewozu luzem
5.1.3.1 Próżne nieoczyszczone opakowania (w tym DPPL i duże opakowania), cysterny (w tym pojazdy-cysterny, pojazdy-baterie, cysterny odejmowalne, cysterny przenośne, kontenery-cysterny i MGEC) pojazdy i kontenery do przewozu luzem, które zawierały towary niebezpieczne różnych klas, z wyjątkiem klasy 7, powinny być oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze tak, jak w stanie ładownym.
UWAGA: W odniesieniu do dokumentacji, patrz dział 5.4.
5.1.3.2 Cysterny i DPPL, stosowane do przewozu materiałów promieniotwórczych, nie powinny być używane do składowania lub przewozu innych towarów, o ile nie zostaną odkażone do poziomu niższego niż 0,4 Bq/cm2 dla emiterów promieniowania beta i gamma oraz emiterów promieniowania alfa o niskiej toksyczności i do poziomu 0,04 Bq/cm2 dla pozostałych emiterów promieniowania alfa.
5.1.4 Pakowanie razem
Jeżeli dwa lub więcej towary niebezpieczne zapakowane są do tego samego opakowania zewnętrznego, to taka sztuka przesyłki powinna być oznakowana i zaopatrzona w nalepki ostrzegawcze wymagane dla każdego materiału lub przedmiotu. W przypadku, gdy dla różnych towarów wymagana jest taka sama nalepka, wystarczające jest umieszczenie na opakowaniu zewnętrznym jednego jej egzemplarza.
5.1.5 Przepisy ogólne dla klasy 7
5.1.5.1 Wymagania przed wysyłką
5.1.5.1.1 Wymagania przed pierwszą wysyłką sztuki przesyłki
Przed pierwszą wysyłką każdej sztuki przesyłki powinny być spełnione następujące wymagania:
(a) jeżeli ciśnienie projektowe zestawu przekracza 35 kPa (ciśnienie manometryczne), to należy zapewnić, aby zestaw ten dla każdej sztuki przesyłki odpowiadał wymaganiom zatwierdzonego wzoru sztuki przesyłki w zakresie utrzymania jego integralności pod takim ciśnieniem;
(b) dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C i dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny, należy zapewnić, aby skuteczność osłony i zestawu zapewniającego szczelność, a jeżeli jest to konieczne, to również charakterystyki przepływu ciepła i skuteczność zestawu krytycznościowo-bezpiecznego, mieściły się w granicach odpowiednich dla danej sztuki przesyłki lub określonych dla zatwierdzonego wzoru;
(c) jeżeli w celu spełnienia wymagań podanych pod 6.4.11.1, do sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny dołączone są pochłaniacze neutronów jako ich część składowa, to należy dokonać sprawdzenia obecności i rozmieszczenia tych pochłaniaczy.
5.1.5.1.2 Wymagania przed każdą wysyłką sztuki przesyłki
Przed wysyłką każdej sztuki przesyłki powinny być spełnione następujące wymagania:
(a) należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania dla każdej sztuki przesyłki podane w odpowiednich przepisach ADR;
(b) należy zapewnić, aby uchwyty do podnoszenia, które nie spełniają wymagań podanych pod 6.4.2.2 zostały zdjęte lub aby, zgodnie z 6.4.2.3, zastosowano środki uniemożliwiające użycie tych uchwytów do podnoszenia sztuki przesyłki;
(c) dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C i dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwach zatwierdzenia;
(d) każda sztuka przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C powinna być przetrzymywana do czasu, kiedy będą osiągnięte warunki równowagi, dostatecznie bliskie warunkom temperatury i ciśnienia określonym dla danej sztuki przesyłki, o ile w jednostronnym zatwierdzeniu nie ustalono odstępstwa od tych warunków;
(e) dla każdej sztuki przesyłki Typu B(U), Typu B(M) i Typu C należy zapewnić, poprzez kontrolę lub odpowiednie badania, aby wszystkie zamknięcia, zawory i inne otwory zestawu zapewniającego szczelność, przez które może wydostać się zawartość promieniotwórcza, były dokładnie zamknięte oraz, jeżeli jest to wymagane, uszczelnione tak, jak podczas badań przeprowadzanych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.8.7;
(f) dla każdego materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwie zatwierdzenia materiału oraz odpowiednie wymagania ADR;
(g) dla każdej sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny należy wykonać odpowiednie pomiary określone pod 6.4.11.4 (b) i sprawdzić, czy każda sztuka przesyłki jest zamknięta tak, jak określono pod 6.4.11.7;
(h) dla każdego materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego należy zapewnić, aby zostały spełnione wszystkie wymagania określone w świadectwie zatwierdzenia oraz odpowiednie wymagania ADR.
5.1.5.2 Zatwierdzanie przewozu i powiadamianie
5.1.5.2.1 Wymagania ogólne
Niezależnie od zatwierdzenia wzorów sztuk przesyłki, o których mowa w dziale 6.4, w niektórych przypadkach wymagane jest zatwierdzenie wielostronne (5.1.5.2.2. i 5.1.5.2.3) oraz powiadomienie o przewozie właściwej władzy (5.1.5.2.4).
5.1.5.2.2 Zatwierdzanie przewozu
Zatwierdzenie wielostronne wymagane jest dla:
(a) przewozu sztuk przesyłki Typu B(M) nieodpowiadających wymaganiom podanym pod 6.4.7.5 lub zaprojektowanym dla zapewnienia kontrolowanego okresowego zmniejszania ciśnienia;
(b) przewozu sztuk przesyłki Typu B(M) zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3.000 A1 lub 3.000 A2, albo większej niż 1.000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(c) przewozu sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, jeżeli suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego dla sztuk przesyłki przekracza 50;
z wyjątkiem przypadków, gdy właściwa władza zezwoli na przewóz takich sztuk przesyłki przez swoje terytorium bez wymaganego zatwierdzenia, w drodze postanowienia specjalnego, zawartego w wydanym przez nią świadectwie zatwierdzenia wzoru (patrz 5.1.5.3.1).
5.1.5.2.3 Zatwierdzanie przewozu w warunkach specjalnych
Właściwa władza może zatwierdzić warunki, na których przesyłka niespełniająca wszystkich wymagań odpowiednich przepisów ADR może być przewożona w warunkach specjalnych (patrz 1.7.4).
5.1.5.2.4 Powiadamianie
Ustala się następujące wymagania dotyczące powiadamiania właściwych władz:
(a) przed pierwszą wysyłką każdej sztuki przesyłki, która wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, nadawca powinien zapewnić, aby egzemplarz każdego świadectwa zatwierdzenia wydanego przez właściwą władzę dla danego wzoru sztuki przesyłki został dostarczony właściwej władzy każdego państwa, na którego terytorium będzie wykonywany przewóz. Nadawca nie jest zobowiązany do oczekiwania na potwierdzenie otrzymania przez właściwą władzę kopii świadectw, a właściwa władza nie jest zobowiązana do przekazania takiego potwierdzenia;
(b) o każdym z następujących rodzajów przewozów:
(i) sztuk przesyłki typu C zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3.000 A1 lub 3.000 A2, albo większej niż 1.000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(ii) sztuk przesyłki Typu B(U) zawierających materiał promieniotwórczy o aktywności większej niż 3.000 A1 lub 3.000 A2, albo większej niż 1.000 TBq, w zależności od tego, która z tych wartości jest najniższa;
(iii) sztuk przesyłki Typu B(M);
(iv) przewóz w warunkach specjalnych;
nadawca powinien powiadomić właściwą władzę każdego państwa, na którego terytorium lub przez którego terytorium będzie wykonywany przewóz. Powiadomienie to powinno być dostarczone właściwej władzy, co najmniej 7 dni przed rozpoczęciem przewozu;
(c) nadawca nie jest zobowiązany do przesyłania oddzielnego powiadomienia, jeżeli wymagane informacje o przewozie podane są we wniosku o jego zatwierdzenie;
(d) powiadomienie o przesyłce powinno zawierać:
(i) informacje niezbędne do identyfikacji sztuki przesyłki lub sztuk przesyłki, obejmujące numery ich świadectw i znaki rozpoznawcze;
(ii) informacje o terminie przewozu, planowanym dniu dostawy oraz proponowanej trasie przewozu;
(iii) nazwa(y) materiału(ów) promieniotwórczych lub izotopu(ów);
(iv) opis stanu fizycznego i postaci chemicznej materiału promieniotwórczego, albo stwierdzenie, że jest to materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(v) maksymalną aktywność zawartości promieniotwórczej w czasie przewozu, określona w bekerelach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiałów rozszczepialnych, zamiast aktywności, może być podana ich masa w gramach (g) lub w wielokrotnościach gramów.
5.1.5.3 Świadectwa wydawane przez właściwą władzę
5.1.5.3.1 Świadectwa wydawane przez właściwą władzę wymagane są dla:
(a) wzorów:
(i) materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci;
(ii) materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(iii) sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu;
(iv) wszystkich sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, jeżeli nie są one wyłączone zgodnie z 6.4.11.2;
(v) sztuk przesyłki Typu B(U) i Typu B(M);
(vi) sztuk przesyłki Typu C;
(b) przewozu w warunkach specjalnych;
(c) niektórych przewozów (patrz 5.1.5.2.2).
Świadectwa powinny potwierdzać spełnienie odpowiednich wymagań, a w przypadku zatwierdzonych wzorów, powinny nadawać tym wzorom znaki rozpoznawcze.
Świadectwa zatwierdzenia wzoru i przewozu mogą stanowić jeden dokument.
Świadectwa i wnioski o ich wydanie powinny być zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.4.23.
5.1.5.3.2 Nadawca powinien posiadać egzemplarz każdego stosowanego świadectwa. Przed przystąpieniem do przewozu zgodnie z warunkami określonymi w świadectwach, nadawca powinien również posiadać instrukcje dotyczące właściwego zamykania sztuki przesyłki oraz innych czynności przygotowawczych poprzedzających wysyłkę.
5.1.5.3.3 W przypadku wzorów sztuk przesyłki, dla których nie jest wymagane świadectwo wydane przez właściwą władzę, nadawca powinien umożliwić właściwej władzy, na jej wniosek, przeprowadzenie kontroli dokumentów potwierdzających zgodność wzoru sztuki przesyłki ze wszystkimi, mającymi zastosowanie, wymaganiami.
5.1.5.4 Streszczenie wymagań dotyczących zatwierdzania i uprzedniego powiadamiania
UWAGA 1: Przed pierwszym przewozem każdej sztuki przesyłki, której wzór wymaga zatwierdzenia przez właściwą władzę, nadawca powinien zapewnić, aby kopia egzemplarza świadectwa tego wzoru została dostarczona właściwej władzy państwa, na którego terytorium będzie wykonywany przewóz (patrz 5.1.5.2.4 (a)).
UWAGA 2: Powiadomienie jest wymagane, jeżeli zawartość przekracza 3x103 A1 lub 3x103 A2, albo 1.000 TBq (patrz 5.1.5.2.4 (b)).
UWAGA 3: Wielostronne zatwierdzenie przewozu jest wymagane, jeżeli zawartość przekracza 3x103 A1 lub 3x103 A2, albo 1.000 TBq oraz w przypadku, gdy dopuszczone jest okresowe, kontrolowane zmniejszenie ciśnienia (patrz 5.1.5.2).
UWAGA 4: W odniesieniu do stosowanej sztuki przesyłki, patrz przepisy dotyczące zatwierdzania i uprzedniego powiadamiania o przewozie.
Przedmiot | Numer | Wymagane jest zatwierdzenie przez właściwą władzę | Przed każdym przewozem wymagane jest powiadomienie przez nadawcę | Przepis |
| | UN | Państwa nadania | Państw na trasie przewozua | właściwych władz państwa nadania i państw na trasie przewozua | |
| Określenie nie wymienionych wartości A1 i A2 | - | Tak | Tak | Nie | - |
Wyłączone sztuki przesyłki: - wzór sztuki przesyłki - przewóz | 2908 2909 2910 2911 | Nie Nie | Nie Nie | Nie Nie | - |
Materiały LSAb i przedmioty SCOb, przemysłowe sztuki przesyłki typu 1, 2 lub 3 z materiałem nierozszczepialnym i rozszczepialnym wyłączonym: - wzór sztuki przesyłki - przewóz | 2912 2913 3321 3322 | Nie Nie | Nie Nie | Nie Nie | - |
Sztuki przesyłki Typu Ab z materiałem nierozszczepialnym i rozszczepialnym wyłączonym: - wzór sztuki przesyłki - przewóz | 2915 3332 | Nie Nie | Nie Nie | Nie Nie | - |
Sztuki przesyłki Typu B(U)b z materiałem nierozszczepialnym i rozszczepialnym wyłączonym: - wzór sztuki przesyłki - przewóz | 2916 | Tak Nie | Nie Nie | Patrz UWAGA 1 Patrz UWAGA 2 | 5.1.5.2.4 (b) 5.1.5.3.1 (a) 6.4.22.2 |
Sztuki przesyłki Typu B(M)b z materiałem nierozszczepialnym i rozszczepialnym wyłączonym: - wzór sztuki przesyłki - przewóz | 2917 | Tak Patrz UWAGA 3 | Tak Patrz UWAGA 3 | Nie Tak | 5.1.5.2.4 (b) 5.1.5.3.1 (a) 5.1.5.2.2 6.4.22.3 |
Sztuki przesyłki Typu Cb z materiałem nierozszczepialny i rozszczepialnym wyłączonym: - wzór sztuki przesyłki - przewóz | 3323 | Tak Nie | Nie Nie | Patrz UWAGA 1 Patrz UWAGA 2 | 5.1.5.2.4 (b) 5.1.5.3.1 (a) 6.4.22.2 |
Sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych: - wzór sztuki przesyłki - przewóz: | 2977 3324 3325 3326 3327 3328 3329 3330 3331 3333 | Takc | Takc | Nie | 5.1.5.3.1 (a) 5.1.5.2.2 6.4.22.4 6.4.22.5 |
- suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego nie większa niż 50, | | Nied | Nied | Patrz UWAGA 2 | |
- suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego większa niż 50 | | Tak | Tak | Patrz UWAGA 2 | |
Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci: - wzór - przewóz | - Patrz UWAGA 4 | Tak Patrz UWAGA 4 | Nie Patrz UWAGA 4 | Nie Patrz UWAGA 4 | 1.6.6.3 5.1.5.3.1 (a) 6.4.22.5 |
Materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny: - wzór | - | Tak | Nie | Nie | 5.1.5.3.1 (a) 6.4.22.3 |
| - przewóz | Patrz UWAGA 4 | Patrz UWAGA 4 | Patrz UWAGA 4 | Patrz UWAGA 4 | |
Sztuki przesyłki zawierające 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu: - wzór | - | Tak | Nie | Nie | 5.1.5.3.1 (a) 6.4.22.1 |
| - przewóz | Patrz UWAGA 4 | Patrz UWAGA 4 | Patrz UWAGA 4 | Patrz UWAGA 4 | |
Warunki specjalne: - przewóz | 2919 3331 | Tak | Tak | Tak | 1.7.4.2 5.1.5.3.1 (b) 5.1.5.2.4 (b) |
| Wzory sztuk przesyłki zatwierdzone zgodnie z warunkami przejściowymi | - | Patrz 1.6.6 | Patrz 1.6.6 | Patrz UWAGA 1 | 1.6.6.1 1.6.6.2 5.1.5.2.4 (b) 5.1.5.3.1 (a) 5.1.5.2.2 |
a Państwa, na terytoriach których wykonywany jest przewóz.
b Jeżeli zawartość promieniotwórcza jest materiałem rozszczepialnym, który nie jest zwolniony z wymagań dotyczących sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, to stosuje się przepisy dotyczące sztuk przesyłki z materiałem rozszczepialnym (patrz 6.4.11).
c Wzory sztuk przesyłki dla materiałów rozszczepialnych mogą również wymagać zatwierdzenia na podstawie innych pozycji tabeli.
d Przewozy mogą również wymagać zatwierdzenia na podstawie innych pozycji tabeli.
Dział 5.2
OZNAKOWANIE I UMIESZCZANIE NALEPEK OSTRZEGAWCZYCH
5.2.1 Oznakowanie sztuk przesyłki
UWAGA: W odniesieniu do oznakowania dotyczącego konstrukcji, badania i dopuszczania opakowań, dużych opakowań, naczyń do gazu oraz DPPL, patrz część 6.
5.2.1.1 O ile inne przepisy ADR nie stanowią inaczej, każda sztuka przesyłki powinna być oznakowana w sposób czytelny i trwały numerami rozpoznawczymi zawartych w niej towarów niebezpiecznych, poprzedzonymi literami "UN". W przypadku przedmiotów nieopakowanych, oznakowanie to powinno być naniesione na samym przedmiocie, na zawierającej go klatce, na wyposażeniu służącym do jego przenoszenia lub składowania albo na jego wyrzutni.
5.2.1.2 Oznakowanie wszystkich sztuk przesyłki wymagane przepisami niniejszego działu:
(a) powinno być dobrze widoczne i czytelne;
(b) powinno być odporne na zewnętrzne warunki atmosferyczne, nie wykazując przy tym znaczącej utraty swoich funkcji.
5.2.1.3 Opakowania awaryjne powinny być dodatkowo oznakowane napisem "AWARYJNE".
5.2.1.4 Duże pojemniki do przewozu luzem, o pojemności większej niż 450 litrów, powinny być oznakowane na dwóch przeciwległych stronach.
5.2.1.5 Przepisy dodatkowe dotyczące towarów klasy 1
W przypadku towarów klasy 1, sztuki przesyłki powinny być dodatkowo oznakowane poprzez naniesienie prawidłowej nazwy przewozowej, ustalonej zgodnie z 3.1.2. Nazwa ta powinna być czytelna i nieścieralna. Powinna być podana w języku urzędowym państwa nadania, a jeżeli nie jest to język angielski, francuski lub niemiecki, to również w jednym z tych języków, o ile umowa zawarta miedzy państwami, których dotyczy przewóz, nie stanowi inaczej.
5.2.1.6 Przepisy dodatkowe dotyczące towarów klasy 2
Naczynia do wielokrotnego napełniania, powinny być zaopatrzone w następujące dane, naniesione w sposób czytelny i trwały:
(a) numer rozpoznawczy UN i prawidłowa nazwa przewozowa gazu lub mieszaniny gazów, ustalona zgodnie z 3.1.2.
W przypadku gazów zaklasyfikowanych do określenia i.n.o., oprócz numeru rozpoznawczego powinna być podana tylko nazwa techniczna gazu1.
W przypadku mieszanin, należy podać najwyżej dwa składniki, które mają największy wpływ na zagrożenia;
(b) w przypadku gazów sprężonych napełnianych według masy oraz gazów skroplonych, maksymalna masa napełnienia i tara naczynia wraz z zamontowanym osprzętem i akcesoriami stosowanymi podczas napełniania lub masa brutto;
(c) data (rok) następnego badania okresowego.
______
1 Zamiast prawidłowej nazwy przewozowej lub, odpowiednio, zamiast prawidłowej nazwy przewozowej i.n.o. uzupełnionej nazwą techniczną, dopuszcza się stosowanie następujących nazw:
- w przypadku UN 1078 GAZU CHŁODNICZEGO, I.N.O.: mieszanina F1, mieszanina F2, mieszanina F3;
- w przypadku UN 1060 METYLOACETYLENU I PROPADIENU, MIESZANINY STABILIZOWANEJ: mieszanina P1, mieszanina P2;
- w przypadku UN 1965 MIESZANINY SKROPLONYCH WĘGLOWODORÓW GAZOWYCH, I.N.O.: mieszanina A lub butan, mieszanina A01 lub butan, mieszanina A02 lub butan, mieszanina A0 lub butan, mieszanina A1, mieszanina B1, mieszanina B2, mieszanina B, mieszanina C lub propan. Nazwy handlowe oraz nazwy podane pod 2.2.2.3 w Uwadze 1 dla UN 1965 o kodzie klasyfikacyjnym 2F, mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.
- w przypadku UN 1010 Butadieny, stabilizowane: Butadien-1,2, stabilizowany, Butadien-1,3, stabilizowany.
Dane te mogą być wygrawerowane na naczyniu lub umieszczone na przymocowanej do niego trwałej tabliczce informacyjnej lub naklejce naniesionej na naczynie, albo przedstawione za pomocą dobrze widocznego napisu trwale naniesionego przez malowanie lub w inny równoważny sposób.
UWAGA 1: Patrz również 6.2.1.7.
UWAGA 2: W odniesieniu do naczyń jednorazowego użytku, patrz 6.2.1.8.
5.2.1.7 Przepisy szczególne dotyczące oznakowania materiałów klasy 7
5.2.1.7.1 Każda sztuka przesyłki powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis identyfikujący nadawcę i odbiorcę lub jednego z nich.
5.2.1.7.2 Każda sztuka przesyłki, inna niż wyłączona sztuka przesyłki, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały numer rozpoznawczy materiału poprzedzony literami "UN" oraz w prawidłową nazwę przewozową. W przypadku wyłączonych sztuk przesyłki, wymagany jest tylko numer rozpoznawczy materiału poprzedzony literami "UN".
5.2.1.7.3 Każda sztuka przesyłki o masie brutto większej niż 50 kg powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis podający jej dopuszczalną masę brutto.
5.2.1.7.4 Każda sztuka przesyłki, która odpowiada:
(a) wzorowi sztuki przesyłki typu IP-1, sztuki przesyłki typu IP-2 lub sztuki przesyłki typu IP-3, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis "TYP IP-1", "TYP IP-2" lub "TYP IP-3", odpowiednio do typu;
(b) wzorowi sztuki przesyłki typu A powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały napis "TYP A";
(c) wzorowi sztuki przesyłki typu IP-2, typu IP-3 lub wzorowi sztuki przesyłki typu A, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni opakowania w czytelny i trwały znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym (Kod VRI)2 właściwy dla państwa pochodzenia wzoru oraz nazwę producenta lub w inne oznakowanie identyfikujące opakowanie, określone przez właściwą władzę.
5.2.1.7.5 Na każdej sztuce przesyłki odpowiadającej wzorowi zatwierdzonemu przez właściwą władzę, powinien znajdować się na zewnętrznej powierzchni opakowania czytelny i trwały:
(a) znak rozpoznawczy nadany temu wzorowi przez właściwą władzę;
(b) numer seryjny opakowania odpowiadającego zatwierdzonemu wzorowi;
(c) napis "TYP B(U)" lub "TYP B(M)", odpowiednio dla wzoru sztuk przesyłki Typu B(U) lub Typu B(M); oraz
(d) napis "TYP C", dla wzoru sztuki przesyłki Typu C.
5.2.1.7.6 Każda sztuka przesyłki odpowiadająca wzorowi Typu B(U), Typu B(M) lub Typu C, powinna być zaopatrzona na zewnętrznej powierzchni naczynia, odpornej na działanie ognia i wody, w wygrawerowany, wytłoczony lub naniesiony w inny sposób zapewniający odporność na działanie tych czynników, symbol promieniowania (trójlistek), pokazany na rysunku poniżej.
Podstawowy symbol promieniowania (trójlistek) ma wymiary
oparte na promieniu "x" koła umieszczonego w jego środku.
Minimalna dopuszczalna wartość "x" wynosi 4 mm.
______
2 Kod VRI - znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r.).
5.2.1.7.7 Jeżeli materiały LSA-I lub przedmioty SCO-I znajdują się w pojemnikach lub są owinięte i przewożone są na warunkach używania wyłącznego, dopuszczonego zgodnie z 4.1.9.2.3, to powierzchnia zewnętrzna tych pojemników lub materiału, którym je owinięto, może być oznakowana odpowiednio napisem: "PROMIENIOTWÓRCZE LSA-I" lub "PROMIENIOTWÓRCZE SCO-I".
5.2.2 Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki
5.2.2.1 Przepisy dotyczące stosowania nalepek
5.2.2.1.1 O ile przepisy szczególne podane w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2 nie stanowią inaczej, na sztuce przesyłki zawierającej materiał lub przedmiot wymieniony w tej tabeli powinny być umieszczone nalepki podane w kolumnie (5).
5.2.2.1.2 Zamiast nalepek może być stosowane nieścieralne oznakowanie ostrzegawcze, odpowiadające dokładnie wymaganym wzorom nalepek.
5.2.2.1.3 - 5.2.2.1.5 (Zarezerwowane)
5.2.2.1.6 Z zastrzeżeniem przepisu 5.2.2.2.1.2, każda nalepka powinna być:
(a) umieszczona na tej samej stronie sztuki przesyłki, o ile pozwala na to wielkość tej sztuki przesyłki, a w przypadku klas 1 i 7 blisko napisu zawierającego prawidłową nazwę przewozową;
(b) tak umieszczona na sztuce przesyłki, aby nie była zakryta lub zasłonięta przez jakąkolwiek część wyposażenia tej sztuki przesyłki, inną nalepką lub oznakowaniem; oraz
(c) umieszczona w pobliżu innych nalepek, jeżeli wymaga się więcej niż jednej nalepki.
Jeżeli nieregularny kształt lub małe wymiary sztuki przesyłki uniemożliwiają odpowiednie umieszczenie na niej nalepki, to może być ona umieszczona na dobrze zamocowanej przywieszce lub w inny odpowiedni sposób.
5.2.2.1.7 Nalepki na dużych pojemnikach do przewozu luzem, o pojemności większej niż 450 litrów, powinny być umieszczone na dwóch przeciwległych bokach.
5.2.2.1.8 (Zarezerwowane)
5.2.2.1.9 Przepisy szczególne dotyczące, stosowania nalepek ostrzegawczych w przypadku materiałów samoreaktywnych i nadtlenków organicznych
(a) Ponieważ nalepka zgodna ze wzorem nr 4.1 oznacza, że dany produkt może być palny, nie wymaga się stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3. Dla materiałów samoreaktywnych typu B powinna być dodatkowo stosowana nalepka zgodna ze wzorem nr 1, o ile właściwa władza nie zezwoli na pominięcie tej nalepki w przypadku specjalnych opakowań, dla których wykazano na podstawie badań, że po umieszczeniu w nich materiałów samoreaktywnych nie wykazują one właściwości wybuchowych.
(b) Ponieważ nalepka zgodna ze wzorem nr 5.2 oznacza, że dany produkt może być palny, nie wymaga się stosowania nalepki zgodnej ze wzorem nr 3. Dodatkowo powinny być stosowane następujące nalepki:
(i) nalepka zgodna ze wzorem nr 1, dla nadtlenków organicznych typu B, o ile właściwa władza nie zezwoli na pominięcie tej nalepki w przypadku specjalnych opakowań, dla których wykazano na podstawie badań, że po umieszczeniu w nich nadtlenków organicznych nie wykazują one właściwości wybuchowych;
(ii) nalepka zgodna ze wzorem nr 8, w przypadku, gdy spełnione są kryteria dla klasy 8 na poziomie I lub II grupy pakowania.
W przypadku materiałów samoreaktywnych i nadtlenków organicznych, które wymienione są z nazwy, wymagane nalepki podane są odpowiednio w wykazach pod 2.2.41.4 i 2.2.52.4.
5.2.2.1.10 Przepisy szczególne dotyczące stosowania nalepek ostrzegawczych na sztukach przesyłki z materiałami zakaźnymi
Oprócz nalepki zgodnej ze wzorem nr 6.2, sztuki przesyłki z materiałami zakaźnymi powinny być zaopatrzone w inne nalepki wymagane ze względu na właściwości tych materiałów.
5.2.2.1.11 Przepisy szczególne dotyczące umieszczania nalepek na materiałach promieniotwórczych
5.2.2.1.11.1 Z wyjątkiem podanym pod 5.3.1.1.3, dotyczącym dużych kontenerów i cystern, każda sztuka przesyłki, opakowanie zbiorcze i kontener zawierające materiał promieniotwórczy, powinny być zaopatrzone w co najmniej dwie nalepki zgodne ze wzorem nr 7A, 7B lub 7C, odpowiednio do ich kategorii (patrz 2.2.7.8.4). Nalepki powinny być umieszczone na dwóch przeciwległych zewnętrznych powierzchniach sztuki przesyłki lub na zewnętrznych powierzchniach wszystkich czterech ścian bocznych kontenera. Każde opakowanie zbiorcze zawierające materiał promieniotwórczy powinno być zaopatrzone w co najmniej dwie nalepki na przeciwległych zewnętrznych powierzchniach opakowania. Dodatkowo, każda sztuka przesyłki, opakowanie zbiorcze i kontener zawierający materiał rozszczepialny, inny niż materiał rozszczepialny wyłączony na podstawie 6.4.11.2, powinny być zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorem nr 7E. Jeżeli nalepki te są wymagane, to powinny być one umieszczone obok innych nalepek stosowanych dla materiału promieniotwórczego. Nalepki nie powinny zakrywać oznakowania określonego pod 5.2.1. Każda nalepka nieodpowiadająca zawartości powinna być usunięta lub zakryta.
5.2.2.1.11.2 Każda nalepka odpowiadająca wzorom nr 7A, 7B i 7C powinna zawierać następujące informacje:
(a) zawartość:
(i) z wyjątkiem materiału LSA-I, nazwę (nazwy) izotopu promieniotwórczego (izotopów promieniotwórczych) wskazaną w tabeli 2.2.7.7.2.1, w postaci podanych tam symboli. W przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, powinny być wymienione izotopy, dla których ograniczenia są najostrzejsze, w takiej ilości, która zmieści się w przeznaczonym do tego celu miejscu na nalepce. Po nazwie izotopu promieniotwórczego powinna być podana odpowiednio grupa LSA lub SCO. W tym celu powinno stosować się określenia "LSA-II", "LSA-III", "SCO-I" i "SCO-II";
(ii) dla materiału LSA-I, wymagane jest tylko określenie "LSA-I"; nie jest konieczne podawanie nazwy izotopu promieniotwórczego;
(b) aktywność: największa aktywność zawartości promieniotwórczej podczas przewozu wyrażona w bekeralach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiału rozszczepialnego, zamiast aktywności może być podana jego masa w gramach (g) lub w ich wielokrotnościach;
(c) w przypadku opakowań zbiorczych i kontenerów, w pozycjach "zawartość" i "aktywność" umieszczonych na nalepce należy podać odpowiednio informacje wymagane pod (a) i (b) powyżej, jako wartości sumaryczne dla całego opakowania zbiorczego lub kontenera, z wyjątkiem opakowań zbiorczych i kontenerów zawierających sztuki przesyłki z różnymi izotopami promieniotwórczymi, dla których wymienione pozycje mogą zawierać napis "Patrz dokumenty przewozowe";
(d) wskaźnik transportowy: patrz 2.2.7.6.1.1 i 2.2.7.6.1.2 (pozycja wskaźnik transportowy nie jest wymagana dla kategorii I-BIAŁEJ).
5.2.2.1.11.3 Na każdej nalepce zgodnej ze wzorem nr 7E powinien być podany wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI), zawarty w świadectwie zatwierdzenia warunków specjalnych lub w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydanych przez właściwą władzę.
5.2.2.1.11.4 W przypadku opakowań zbiorczych i kontenerów, wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego (CSI) wymagany pod 5.2.2.1.11.3 powinien być podany na nalepce w postaci sumarycznej dla całej zawartości materiału rozszczepialnego.
5.2.2.1.12 Umieszczanie nalepek dodatkowych
Z wyjątkiem klas 1 i 7, na dwóch przeciwległych stronach następujących sztuk przesyłki powinna być umieszczona nalepka zgodna ze wzorem nr 11, podanym pod 5.2.2.2.2:
- na sztukach przesyłki zawierających naczynia z materiałami ciekłymi, jeżeli zamknięcia tych naczyń nie są widoczne z zewnątrz;
- na sztukach przesyłki zawierających naczynia z urządzeniami odpowietrzającymi lub na naczyniach z urządzeniami odpowietrzającymi bez opakowań zewnętrznych; oraz
- na sztukach przesyłki zawierających gazy skroplone, schłodzone.
5.2.2.2 Przepisy dotyczące nalepek
5.2.2.2.1 Nalepki powinny spełniać przepisy podane poniżej oraz odpowiadać wzorom w zakresie koloru, symboli i formatu, podanym pod 5.2.2.2.2.
5.2.2.2.1.1 Nalepki, z wyjątkiem nalepki zgodnej ze wzorem nr 11, powinny mieć kształt kwadratu obróconego o kąt 45° (ustawionego na wierzchołku), o długości boku co najmniej 100 mm. Wewnątrz każdej nalepki, w odległości 5 mm od jej krawędzi, powinna przebiegać linia równoległa do tych krawędzi, w takim samym kolorze jak kolor symbolu. Nalepka zgodna ze wzorem nr 11 powinna mieć kształt prostokąta o standardowym formacie A5 (148 x 210 mm). W przypadku naczyń przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, dopuszcza się odpowiednio stosowanie standardowego formatu A7 (74 x 105 mm). Jeżeli jest to konieczne ze względu na wielkość sztuki przesyłki, to podane wymiary nalepek mogą być zmniejszone pod warunkiem, że nalepki pozostaną dobrze widoczne.
5.2.2.2.1.2 Butle dla klasy 2, ze względu na swój kształt, ustawienie i urządzenia mocujące je podczas przewozu, mogą być zaopatrzone w nalepki o zmniejszonych wymiarach zgodnie z normą ISO 7225:1994 "Butle do gazu - nalepki ostrzegawcze", odpowiadające wzorom opisanym w niniejszym rozdziale i przeznaczone do umieszczenia na niecylindrycznej części butli (na szyjce). W odstępstwie od przepisów podanych pod 5.2.2.1.6, nalepki mogą zachodzić na siebie w stopniu dopuszczonym w normie ISO 7225. Jednakże, w każdym przypadku, nalepka odpowiadająca zagrożeniu dominującemu oraz cyfry umieszczone na wszystkich nalepkach powinny pozostać widoczne, a symbole umieszczone na nalepkach powinny być rozpoznawalne.
5.2.2.2.1.3 Nalepki, z wyjątkiem nalepki zgodnej ze wzorem nr 11, podzielone są na połowy. Z wyjątkiem nalepek zgodnych ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, górna połowa nalepki przeznaczona jest na symbol graficzny, a dolna połowa odpowiednio na tekst, numer klasy i literę grupy zgodności.
UWAGA: W odniesieniu do nalepek dla klas 1, 2, 3, 5.1, 5.2, 7, 8 i 9, odpowiedni numer klasy powinien być umieszczony w dolnym narożu nalepki. W odniesieniu do nalepek dla klas 4.1, 4.2 i 4.3 oraz 6.1 i 6.2, w dolnym narożu nalepki powinna być umieszczona odpowiednio tylko cyfra 4 lub 6 (patrz 5.2.2.2.2).
5.2.2.2.1.4 Z wyjątkiem nalepek zgodnych ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, nalepki dla klasy 1 zawierają w dolnej połowie numer podklasy oraz literę grupy zgodności właściwe dla danego materiału lub przedmiotu. Nalepki zgodne ze wzorami nr 1.4, 1.5 i 1.6, zawierają w górnej połowie numer podklasy, a w dolnej literę grupy zgodności.
5.2.2.2.1.5 Na nalepkach, innych niż nalepki dla materiałów klasy 7, możliwe jest umieszczenie pod symbolem dodatkowego tekstu (oprócz numeru klasy), przy czym tekst ten powinien być ograniczony do informacji opisujących rodzaj zagrożenia oraz środki ostrożności wymagane podczas manipulowania sztuką przesyłki.
5.2.2.2.1.6 Symbole, tekst i numery powinny być dobrze widoczne i nieścieralne oraz powinny być naniesione na wszystkich nalepkach kolorem czarnym, z wyjątkiem:
(a) nalepki zgodnej ze wzorem nr 8, na której tekst (jeżeli występuje) oraz numer klasy powinny być naniesione kolorem białym;
(b) nalepek mających tło całkowicie zielone, czerwone lub niebieskie, na których symbole, tekst i numery mogą być naniesione kolorem białym; oraz
(c) nalepek zgodnych ze wzorem nr 2.1 umieszczonych na butlach i nabojach gazowych stosowanych do gazów o numerach UN 1011, 1075, 1965 i 1978, na których symbole, tekst i numery mogą mieć kolor naczynia, o ile zapewniony jest odpowiedni kontrast.
5.2.2.2.1.7 Wszystkie nalepki powinny być odporne na działanie warunków atmosferycznych, nie wykazując przy tym znaczącej utraty swojej funkcji.
5.2.2.2.2 Wzory nalepek ostrzegawczych
KLASA 1 (zagrożenie)
Materiały i przedmioty wybuchowe
(Nr 1)
Podklasy 1.1, 1.2 i 1.3
Symbol (eksplodująca bomba): czarny; tło pomarańczowe; cyfra "1" w dolnym narożu
(Nr 1.4)
Podklasa 1.4
(Nr 1.5)
Podklasa 1.5
(Nr 1.6)
Podklasa 1.6
Tło pomarańczowe; cyfry czarne; numery podklas powinny mieć wysokość około 30 mm i grubość około 5 mm (dla nalepki o boku 100 mm); cyfra "1" w dolnym narożu
** Miejsce na wpisanie podklasy; nie należy wypełniać w przypadku, gdy skłonność do wybuchu jest zagrożeniem dodatkowym.
* Miejsce na wpisanie grupy zgodności; nie należy wypełniać w przypadku, gdy skłonność do wybuchu jest zagrożeniem dodatkowym.
KLASA 2 (zagrożenie)
Gazy
(Nr 2.1)
Gazy palne
Symbol (płomień): czarny lub biały (z wyjątkiem podanym pod 5.2.2.2.1.6(c));
tło czerwone; cyfra "2" w dolnym narożu
(Nr 2.2)
Gazy niepalne i nietrujące
Symbol (butla do gazu): czarny lub biały; tło zielone; cyfra "2" w dolnym narożu
(Nr 2.3)
Gazy trujące
Symbol (czaszka i piszczele): czarny; tło białe; cyfra "2" w dolnym narożu
KLASA 3 (zagrożenie)
Materiały ciekłe zapalne
(Nr 3)
Materiały ciekłe zapalne
Symbol (płomień): czarny lub biały; tło czerwone; cyfra "3" w dolnym narożu
KLASA 4.1 (zagrożenie)
Materiały stałe zapalne, samoreaktywne i materiały wybuchowe odczulone
(Nr 4.1)
Symbol (płomień): czarny; tło białe z siedmioma czerwonymi, pionowymi pasami; cyfra "4" w dolnym narożu
KLASA 4.2 (zagrożenie)
Materiały samozapalne
(Nr 4.2)
Symbol (płomień): czarny; tło: górna połowa biała, dolna połowa czerwona; cyfra "4" w dolnym narożu
KLASA 4.3 (zagrożenie)
Materiały wytwarzające w kontakcie z wodą gazy zapalne
(Nr 4.3)
Symbol (płomień): czarny lub biały; tło niebieskie; cyfra "4" w dolnym narożu
KLASA 5.1 (zagrożenie)
Materiały utleniające
(Nr 5.1)
Symbol (płomień nad kołem): czarny; tło żółte; cyfry "5.1" w dolnym narożu
KLASA 5.2 (zagrożenie)
Nadtlenki organiczne
(Nr 5.2)
Symbol (płomień nad kołem): czarny; tło żółte; cyfry "5.2" w dolnym narożu
KLASA 6.1 (zagrożenie)
Materiały trujące
(Nr 6.1)
Symbol (czaszka i piszczele): czarne; tło białe; cyfra "6" w dolnym narożu
KLASA 6.2 (zagrożenie)
Materiały zakaźne
(Nr 6.2)
Dolna połowa może zawierać napis: "MATERIAŁ ZAKAŹNY" oraz "W RAZIE USZKODZENIA LUB WYCIEKU NATYCHMIAST POWIADOMIĆ SŁUŻBY MEDYCZNE"; symbol (trzy półksiężyce nałożone na koło) i napisy: w dolnym narożu czarny; tło białe; cyfra "6" w dolnym narożu
KLASA 7 (zagrożenie)
Materiały promieniotwórcze
(Nr 7A)
Kategoria I-Biała
Symbol (trójlistek): czarny; tło białe; czarny napis w dolnej połowie nalepki (obowiązkowy):
"RADIOACTIVE"
(PROMIENIOWANIE)
"CONTENTS ......."
(ZAWARTOŚĆ)
"ACTWITY ......."
(AKTYWNOŚĆ);
jeden pionowy, czerwony pasek po wyrazie "RADIOACTIVE";
cyfra "7" w dolnym narożu
(Nr 7B)
Kategoria II-Żółta
Symbol (trójlistek): czarny; tło: górna połowa żółta z białym obrzeżem, dolna połowa biała; czarny napis w dolnej połowie nalepki (obowiązkowy):
"RADIOACTIVE"
"CONTENTS ......."
"ACTIVITY .......";
napis w czarnej ramce: "TRANSPORT INDEX";
(WSKAŹNIK TRANSPORTOWY)
dwa pionowe, czerwone paski po wyrazie "RADIOACTIVE"; cyfra "7" w dolnym narożu
(Nr 7C)
Kategoria III-Żółta
Symbol (trójlistek): czarny; tło: górna połowa żółta z białym obrzeżem, dolna połowa biała; czarny napis w dolnej połowie nalepki (obowiązkowy):
"RADIOACTIVE"
"CONTENTS ......."
"ACTIVITY .......";
napis w czarnej ramce:
"TRANSPORT INDEX";
trzy pionowe, czerwone paski po wyrazie "RADIOACTIVE";
cyfra "7" w dolnym narożu
(Nr 7E)
Materiał rozszczepialny klasy 7
tło białe; czarny napis w górnej połowie nalepki (obowiązkowy): "FISSILE" (ROZSZCZEPIALNY); napis w czarnej ramce: "CRITICALITY SAFETY INDEX" (WSKAŹNIK BEZPIECZEŃSTWA KRYTYCZNOŚCIOWEGO); cyfra "7" w dolnym narożu
KLASA 8 (zagrożenie)
Materiały żrące
(Nr 8)
Symbol (ciecz wyciekająca z dwóch probówek, atakująca rękę i metal): czarny; tło: górna połowa biała, dolna połowa czarna z białym obrzeżem; cyfra "8" w dolnym narożu
KLASA 9 (zagrożenie)
Różne materiały i przedmioty niebezpieczne
(Nr 9)
Symbol (siedem pionowych pasów w górnej połowie): czarny; tło białe; podkreślona cyfra "9" w dolnym narożu
(Nr 11)
Dwie strzałki czarne lub czerwone na tle białym lub innym, odpowiednio kontrastującym
Dział 5.3
OZNAKOWANIE I UMIESZCZANIE NALEPEK OSTRZEGAWCZYCH NA KONTENERACH, MEGC, KONTENERACH-CYSTERNACH, CYSTERNACH PRZENOŚNYCH I POJAZDACH
UWAGA: W odniesieniu do oznakowania i umieszczania nalepek ostrzegawczych na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach i cysternach przenośnych używanych w łańcuchu transportowym obejmującym przewóz morski, patrz także 1.1.4.2.1. W przypadku zastosowania przepisów podanych pod 1.1.4.2. 1(c), obowiązują jedynie przepisy 5.3.1.3 i 5.3.2.1.1 niniejszego działu.
5.3.1 Umieszczanie nalepek ostrzegawczych
5.3.1.1 Przepisy ogólne
5.3.1.1.1 Jeżeli wymagają tego przepisy niniejszego rozdziału, nalepki powinny być umieszczone na zewnętrznej powierzchni kontenerów, MEGC, kontenerów-cystern, cystern przenośnych i pojazdów. Nalepki te powinny odpowiadać wzorom, których numery wskazano odpowiednio w kolumnie (5) i (6) tabeli A w dziale 3.2 dla towarów niebezpiecznych znajdujących się w kontenerze, MEGC, kontenerze-cysternie, cysternie przenośnej lub pojeździe i powinny odpowiadać wymaganiom podanym pod 5.3.1.7.
5.3.1.1.2 Jeżeli w pojeździe lub w kontenerze przewożone są materiały lub przedmioty klasy 1 należące do dwóch lub więcej grup zgodności, to na nalepkach nie podaje się grup zgodności. Pojazdy i kontenery, w których przewożone są materiały lub przedmioty należące do różnych podklas powinny być zaopatrzone jedynie w nalepki zgodne ze wzorem odpowiadającym podklasie o największym zagrożeniu, według następującej kolejności:
1.1 (największe zagrożenie), 1.5, 1.2, 1.3, 1.6, 1.4 (najmniejsze zagrożenie).
Jeżeli przewożone są materiały podklasy 1.5 grupy zgodności D razem z materiałami lub przedmiotami podklasy 1.2, to pojazd lub kontener powinien być zaopatrzony w nalepki wymagane dla podklasy 1.1.
5.3.1.1.3 W przypadku klasy 7, nalepka dotycząca zagrożenia dominującego powinna odpowiadać wzorowi nr 7D, zgodnie z 5.3.1.7.2. Nalepka ta nie jest wymagana dla pojazdów lub kontenerów przewożących wyłączone sztuki przesyłki i dla małych kontenerów.
W przypadku pojazdów, kontenerów, MEGC, kontenerów-cystern lub cystern przenośnych zamiast nalepki nr 7D można stosować powiększone nalepki dotyczące klasy 7, wymagane dla sztuk przesyłki.
5.3.1.1.4 Kontenery, MEGC, kontenery-cysterny, cysterny przenośne lub pojazdy zawierające towary należące do więcej niż jednej klasy nie muszą być zaopatrzone w nalepki odnoszące się do zagrożeń dodatkowych, jeżeli zagrożenia te wskazane są już przez nalepki dotyczące zagrożeń dominujących lub dodatkowych.
5.3.1.1.5 Nalepki, które nie dotyczą przewożonych towarów lub ich pozostałości, powinny być zdjęte lub zakryte.
5.3.1.2 Umieszczanie nalepek na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach i cysternach przenośnych
UWAGA: Niniejszy podrozdział nie ma zastosowania do nadwozi wymiennych, z wyjątkiem cystern tego typu i nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym.
Nalepki powinny być umieszczone na obu bokach oraz z przodu i z tyłu kontenera, MEGC, kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej.
W przypadku przewozu dwóch lub więcej towarów niebezpiecznych w wielokomorowym MEGC, kontenerze-cysternie lub w wielokomorowej cysternie przenośnej, odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na obu bokach na wysokości każdej komory, a ponadto jedna nalepka odpowiadająca każdemu z wzorów nalepek występujących na bokach powinna być umieszczona na obu ścianach czołowych.
5.3.1.3 Umieszczanie nalepek na pojazdach przewożących kontenery, MEGC, kontenery-cysterny lub cysterny przenośne
UWAGA: Niniejszy podrozdział nie ma zastosowania do umieszczania nalepek na pojazdach przewożących nadwozia wymienne, z wyjątkiem cystern tego typu i nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym; w odniesieniu do takich pojazdów, patrz 5.3.1.5.
Jeżeli nalepki umieszczone na kontenerach, MEGC, kontenerach-cysternach lub cysternach przenośnych nie są widoczne z zewnątrz przewożącego je pojazdu, to takie same nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu tego pojazdu. Poza tym przypadkiem nie wymaga się umieszczania nalepek na pojeździe przewożącym.
5.3.1.4 Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na pojazdach do przewozu luzem, pojazdach-cysternach, pojazdach-bateriach i pojazdach z cysternami odejmowalnymi
Nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
W przypadku przewozu dwóch lub więcej towarów niebezpiecznych w wielokomorowym pojeździe-cysternie lub w wielokomorowej cysternie odejmowalnej, odpowiednie nalepki powinny być umieszczone na obu bokach pojazdu na wysokości każdej komory, a ponadto jedna nalepka odpowiadająca każdemu z wzorów nalepek występujących na bokach powinna być umieszczona z tyłu pojazdu. Jednakże w przypadku, gdy na wszystkich komorach wymagane jest umieszczenie takich samych nalepek, mogą być one umieszczone tylko raz na każdym boku i z tyłu pojazdu.
Jeżeli wymaga się umieszczenia na tej samej komorze dwóch lub więcej nalepek, to nalepki te powinny być umieszczone blisko siebie.
UWAGA: W przypadku, gdy w czasie przewozu na warunkach ADR, albo po zakończeniu takiego przewozu, naczepa-cysterna zostanie odłączona od ciągnika w celu jej załadunku na statek lub jednostkę pływającą żeglugi śródlądowej, nalepki powinny być umieszczone również z przodu tej naczepy-cysterny.
5.3.1.5 Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na pojazdach przewożących jedynie sztuki przesyłki
UWAGA: Niniejszy podrozdział ma zastosowanie również do pojazdów przewożących nadwozia wymienne załadowane sztukami przesyłki, z wyjątkiem nadwozi wymiennych przewożonych w transporcie kombinowanym drogowo-kolejowym; w odniesieniu do transportu kombinowanego drogowo-kolejowego, patrz 5.3.1.2 i 5.3.1.3.
5.3.1.5.1 W przypadku pojazdów przewożących sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty wybuchowe klasy 1, nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
5.3.1.5.2 W przypadku pojazdów przewożących materiały promieniotwórcze klasy 7 w opakowaniach lub DPPL (inne niż sztuki przesyłki wyłączone), nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu.
UWAGA: Jeżeli podczas przewozu na warunkach ADR pojazd przewożący sztuki przesyłki zawierające towary niebezpieczne klas innych niż klasy 1 i 7 załadowany jest na statek w celu przewiezienia go drogą morską, albo jeżeli przewóz na warunkach ADR poprzedza przewóz morski, to nalepki powinny być umieszczone na obu bokach i z tyłu pojazdu. Nalepki te mogą pozostać po zakończeniu przewozu drogą morską.
5.3.1.6 Umieszczanie nalepek ostrzegawczych na próżnych pojazdach-cysternach, pojazdach-bateriach, kontenerach-cysternach, MEGC, cysternach przenośnych oraz na próżnych pojazdach i kontenerach do przewozu luzem
5.3.1.6.1 Próżne, nieoczyszczone i nieodgazowane pojazdy-cysterny, pojazdy z cysternami odejmowalnymi, pojazdy-baterie, kontenery-cysterny, MEGC i cysterny przenośne, a także próżne, nieoczyszczone pojazdy i kontenery do przewozu luzem, powinny być nadal zaopatrzone w nalepki wymagane dla ostatniego ładunku.
5.3.1.7 Wymagania dotyczące nalepek
5.3.1.7.1 Z wyjątkiem podanym pod 5.3.1.7.2 w odniesieniu do nalepki dla klasy 7, nalepka powinna:
(a) mieć wymiary co najmniej 250 mm na 250 mm; wewnątrz nalepki, w odległości 12,5 mm od jej krawędzi, powinna przebiegać równoległa linia w tym samym kolorze co kolor symbolu;
(b) odpowiadać wzorowi nalepki wymaganemu dla danych towarów niebezpiecznych w zakresie koloru i symbolu (patrz 5.2.2.2); oraz
(c) zawierać numery (oraz literę grupy zgodności dla towarów klasy 1) wymagane pod 5.2.2.2 dla danych towarów niebezpiecznych i odpowiednich wzorów nalepek, zapisane cyframi o wysokości nie mniejszej niż 25 mm.
5.3.1.7.2 Nalepka dla klasy 7 powinna mieć wymiary co najmniej 250 mm na 250 mm; wewnątrz nalepki, w odległości 5 mm od jej krawędzi, powinna przebiegać czarna, równoległa linia a jej wygląd powinien odpowiadać wzorowi podanemu poniżej (wzór nr 7D). Wysokość cyfry "7" nie powinna być mniejsza niż 25 mm. Tło górnej połowy powinno być żółte, a dolnej połowy białe; trójlistek i napisy powinny być czarne. Wyraz "PROMIENIOWANIE" w dolnej połowie nalepki może być zastąpiony numerem UN odpowiednim dla przesyłki.
Nalepka dla materiałów promieniotwórczych klasy 7
(Nr 7D)
Symbol (trójlistek): czarny; tło: górna połowa żółta z białym obramowaniem, dolna połowa biała;
Dolna połowa powinna zawierać napis "RADIOACTIVE" (PROMIENIOWANIE) lub zamiennie, jeżeli jest to wymagane, numer UN (patrz 5.3.2.1.2) oraz cyfrę "7" w dolnym narożniku.
5.3.1.7.3 W przypadku cystern o pojemności nie większej niż 3 m3 oraz w przypadku małych kontenerów, mogą być użyte nalepki zgodne z 5.2.2.2.
5.3.1.7.4 Jeżeli, w przypadku klas 1 i 7, ze względu na wielkość i konstrukcję pojazdu, nie jest dostępna wystarczająca powierzchnia dla umieszczenia wymaganych nalepek, to wymiary każdego boku nalepki mogą być zmniejszone do 100 mm.
5.3.2 Oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej
5.3.2.1 Przepisy ogólne dotyczące oznakowania tablicami barwy pomarańczowej
5.3.2.1.1 Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne, powinny być zaopatrzone w dwie prostokątne tablice odblaskowe barwy pomarańczowej odpowiadające wymaganiom podanym pod 5.3.2.2.1, umieszczone w płaszczyźnie pionowej. Jedna tablica powinna być przymocowana z przodu, a druga z tyłu jednostki transportowej, obie prostopadle do osi podłużnej tej jednostki. Tablice te powinny być dobrze widoczne.
5.3.2.1.2 Jeżeli w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 wskazany jest numer rozpoznawczy zagrożenia, to pojazdy-cysterny, pojazdy-baterie lub jednostki transportowe zawierające jedną lub więcej cystern przewożących towary niebezpieczne powinny być zaopatrzone dodatkowo na bokach każdej cysterny, każdej komory cysterny lub każdego elementu pojazdu-baterii w dobrze widoczne tablice barwy pomarańczowej, zgodne z wymaganiami podanymi pod 5.3.2.1.1, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu. Tablice te powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN, podane w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2, odpowiednio dla każdego materiału przewożonego w cysternie, w komorze cysterny lub w elemencie pojazdu-baterii.
5.3.2.1.3 W przypadku pojazdów-cystern lub jednostek transportowych zawierających jedną lub więcej cystern przewożących materiały o numerach UN 1202, 1203 lub 1223, albo paliwo lotnicze zaklasyfikowane do UN 1268 lub 1863, ale nie przewożących żadnych innych materiałów niebezpiecznych, tablice barwy pomarańczowej określone pod 5.3.2.1.2 nie są wymagane, jeżeli tablice umieszczone z przodu i z tyłu jednostki transportowej zgodnie z 5.3.2.1.1 zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN najniebezpieczniejszego z przewożonych materiałów, tzn. materiału charakteryzującego się najniższą temperaturą zapłonu.
5.3.2.1.4 Jeżeli w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 wskazany jest numer rozpoznawczy zagrożenia, to jednostki transportowe lub kontenery przewożące luzem materiały w postaci stałej lub przewożące opakowane materiały promieniotwórcze o tym samym numerze UN na warunkach używania wyłącznego i nieprzewożące innych towarów niebezpiecznych powinny być dodatkowo zaopatrzone na bokach każdej jednostki transportowej lub kontenera w dobrze widoczne tablice barwy pomarańczowej, zgodne z wymaganiami podanymi pod 5.3.2.1.1, umieszczone równolegle do osi podłużnej pojazdu. Tablice te powinny być zaopatrzone w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN, podane w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2, odpowiednio dla każdego materiału przewożonego luzem w jednostce transportowej lub kontenerze lub dla opakowanego materiału promieniotwórczego przewożonego w jednostce transportowej lub w kontenerze na warunkach używania wyłącznego.
5.3.2.1.5 W przypadku kontenerów przewożących luzem materiały niebezpieczne w postaci stałej oraz w przypadku kontenerów-cystern, MEGC i cystern przenośnych, tablice określone pod 5.3.2.1.2 i 5.3.2.1.4 mogą być zastąpione folią samoprzylepną, mogą być namalowane lub naniesione w inny równoważny sposób, pod warunkiem, że materiał użyty w tym celu jest odporny na wpływy atmosferyczne i zapewnia trwałość oznakowania. W tym przypadku nie mają zastosowania wymagania zawarte w ostatnim zdaniu pod 5.3.2.2.2 dotyczące odporności na ogień.
5.3.2.1.6 W przypadku jednostek transportowych przewożących tylko jeden materiał, tablice określone pod 5.3.2.1.2 i 5.3.2.1.4 nie są wymagane, pod warunkiem, że tablice umieszczone zgodnie z 5.3.2.1.1 z przodu i z tyłu jednostki transportowej zaopatrzone są w numer rozpoznawczy zagrożenia oraz numer UN podane odpowiednio w kolumnach (20) i (1) tabeli A w dziale 3.2.
5.3.2.1.7 Powyższe wymagania mają również zastosowanie do próżnych, nieoczyszczonych i nieodgazowanych cystern stałych, odejmowalnych, kontenerów-cystern, MEGC, cystern przenośnych i pojazdów-baterii oraz do próżnych, nieoczyszczonych pojazdów i kontenerów do przewozu luzem.
5.3.2.1.8 Tablice barwy pomarańczowej, które nie dotyczą przewożonych towarów niebezpiecznych lub ich pozostałości, powinny być zdjęte lub zakryte. Jeżeli tablice są zakryte, to ich zakrycie powinno pozostać skuteczne po 15 minutach przebywania w ogniu.
5.3.2.2 Wymagania dotyczące tablic barwy pomarańczowej
5.3.2.2.1 Tablice odblaskowe barwy pomarańczowej powinny mieć szerokość 40 cm i wysokość 30 cm; powinny być otoczone czarnym obrzeżem o szerokości 15 mm. Przez środek tablicy może przebiegać czarna pozioma linia o grubości 15 mm. Tablice powinny być dobrze widoczne. Jeżeli, ze względu na wielkość lub konstrukcję pojazdu, powierzchnia dostępna do umieszczenia takich tablic jest zbyt mała, to ich wymiary mogą być zmniejszone do 300 mm szerokości, 120 mm wysokości i do 10 mm szerokości czarnego obrzeża.
UWAGA: Barwa pomarańczowa tablic w normalnych warunkach użytkowania powinna zawierać współrzędne trójchromatyczne leżące wewnątrz pola wykresu kolorymetrycznego, utworzonego przez połączenie następujących współrzędnych:
| Współrzędne trójchromatyczne punktów narożnych pola wykresu kolorymetrycznego |
x y | 0,52 0,38 | 0,52 0,40 | 0,578 0,422 | 0,618 0,38 |
Współczynnik luminancji barwy odbitej: β > 0,12.
Środek odniesienia E, światło wzorcowe C, normalny kąt padania 45° i kąt obserwacji 0°.
Współczynniki natężenia światła odbitego przy kącie oświetlenia 5°, obserwowany pod kątem 0,2°: nie mniejszy niż 20 kandeli na luks na m2.
5.3.2.2.2 Numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN powinny być naniesione czarnymi cyframi o wysokości 100 mm i grubości linii 15 mm. Numer rozpoznawczy zagrożenia powinien znajdować się w górnej części tablicy, a numer UN w części dolnej; numery te powinny być oddzielone czarną, poziomą linią o grubości 15 mm, przechodzącą w połowie wysokości tablicy (patrz 5.3.2.2.3). Numer rozpoznawczy zagrożenia i numer UN powinny być nieścieralne i powinny pozostać czytelne po piętnastominutowym przebywaniu w ogniu.
5.3.2.2.3 Przykład tablicy barwy pomarańczowej z numerem rozpoznawczym zagrożenia i numerem UN
Tło: pomarańczowe
Obramowanie, linia pozioma i cyfry: czarne, o grubości 15 mm
5.3.2.2.4 Dopuszczalna tolerancja wymiarów podanych w niniejszym podrozdziale wynosi ± 10%.
5.3.2.3 Znaczenie numerów rozpoznawczych zagrożenia
5.3.2.3.1 Numer rozpoznawczy zagrożenia składa się z dwóch lub trzech cyfr. Cyfry te wskazują następujące zagrożenia:
2 emisja gazu spowodowana ciśnieniem lub reakcją chemiczną
3 zapalność materiałów ciekłych (par) i gazów lub materiał ciekły samonagrzewający się
4 zapalność materiałów stałych lub materiał stały samonagrzewający się
5 działanie utleniające (wzmagające palenie)
6 działanie trujące lub zakaźne
7 działanie promieniotwórcze
8 działanie żrące
9 zagrożenie samorzutną i gwałtowną reakcją
UWAGA: Zagrożenie samorzutną i gwałtowną reakcją określone cyfrą 9, oznacza możliwość wystąpienia wybuchu, rozkładu lub polimeryzacji, z wydzieleniem znacznej ilości ciepła, gazu palnego lub trującego, wynikających z właściwości materiału.
Powtórzenie cyfry wskazuje na nasilenie opisanego przez nią zagrożenia.
Jeżeli zagrożenie właściwe dla danego materiału może być wystarczająco określone jedną cyfrą, to po takiej cyfrze podaje się zero.
Następujące zestawienia cyfr mają specjalne znaczenie: 22, 323, 333, 362, 382, 423, 44, 446, 462, 482, 539, 606, 623, 642, 823, 842, 90 i 99 (patrz 5.3.2.3.2 poniżej).
Numer rozpoznawczy zagrożenia poprzedzony literą "X" oznacza, że materiał reaguje niebezpiecznie z wodą. W odniesieniu do takich materiałów woda może być stosowana jedynie za zgodą specjalistów.
W przypadku materiałów klasy 1, jako numer rozpoznawczy zagrożenia powinien być użyty kod klasyfikacyjny podany w kolumnie (3b) tabeli A w dziale 3.2. Kod klasyfikacyjny składa się z:
- numeru podklasy określonego zgodnie z 2.2.1.1.5; oraz
- litery grupy zgodności określonej zgodnie z 2.2.1.1.6.
5.3.2.3.2 Numery rozpoznawcze zagrożenia podane w kolumnie (20) tabeli A w dziale 3.2 oznaczają:
20 gaz duszący lub gaz niestwarzający zagrożenia dodatkowego
22 gaz skroplony schłodzony, duszący
223 gaz skroplony schłodzony, palny
225 gaz skroplony schłodzony, utleniający (wzmagający palenie)
23 gaz palny
239 gaz palny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
25 gaz utleniający (wzmagający palenie)
26 gaz trujący
263 gaz trujący, palny
265 gaz trujący, utleniający (wzmagający palenie)
268 gaz trujący, żrący
30 materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie),
materiał ciekły zapalny lub stały stopiony, o temperaturze zapłonu wyższej niż 61°C, ogrzany do temperatury równej lub wyższej od jego temperatury zapłonu lub materiał ciekły samonagrzewający się
323 materiał ciekły zapalny, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X323 materiał ciekły zapalny, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
33 materiał ciekły łatwo zapalny (temperatura zapłonu niższa niż 23°C)
333 materiał ciekły piroforyczny
X333 materiał ciekły piroforyczny, reagujący niebezpiecznie z wodą1
336 materiał ciekły łatwo zapalny, trujący
338 materiał ciekły łatwo zapalny, żrący
X338 materiał ciekły łatwo zapalny, żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
339 materiał ciekły łatwo zapalny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
36 materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), słabo trujący lub materiał ciekły samonagrzewający się, trujący
362 materiał ciekły zapalny, trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X362 materiał ciekły zapalny, trujący, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
368 materiał ciekły zapalny, trujący, żrący
38 materiał ciekły zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), słabo żrący lub materiał ciekły samonagrzewający się, żrący
382 materiał ciekły zapalny, żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X382 materiał ciekły zapalny, żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
39 materiał ciekły zapalny mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
40 materiał stały zapalny, materiał samoreaktywny lub materiał samonagrzewający się
423 materiał stały reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X423 materiał stały zapalny, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy palne1
43 materiał stały samozapalny (piroforyczny)
44 materiał stały zapalny, stopiony, w podwyższonej temperaturze
446 materiał stały zapalny, trujący, stopiony, w podwyższonej temperaturze
46 materiał stały zapalny lub samonagrzewający się, trujący
462 materiał stały trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X462 materiał stały, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy trujące1
48 materiał stały zapalny lub samonagrzewający się, żrący
482 materiał stały żrący reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
X482 materiał stały, reagujący niebezpiecznie z wodą, wydzielający gazy żrące1
50 materiał utleniający (wzmagający palenie)
539 nadtlenek organiczny, palny
55 materiał silnie utleniający (wzmagający palenie)
556 materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), trujący
558 materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), żrący
559 materiał silnie utleniający (wzmagający palenie), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
56 materiał utleniający (wzmagający palenie), trujący
568 materiał utleniający (wzmagający palenie), trujący, żrący
58 materiał utleniający (wzmagający palenie), żrący
59 materiał utleniający (wzmagający palenie), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
60 materiał trujący lub słabo trujący
606 materiał zakaźny
623 materiał ciekły trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
63 materiał trujący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
638 materiał trujący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), żrący
639 materiał trujący, zapalny (temperatura zapłonu nie wyższa niż 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
64 materiał stały trujący, zapalny lub samonagrzewający się
642 materiał stały trujący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
65 materiał trujący, utleniający (wzmagający palenie)
66 materiał silnie trujący
663 materiał silnie trujący, zapalny (temperatura zapłonu nie wyższa niż 61°C)
664 materiał stały silnie trujący, zapalny lub samonagrzewający się
665 materiał silnie trujący, utleniający (wzmagający palenie)
668 materiał silnie trujący, żrący
669 materiał silnie trujący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
68 materiał trujący, żrący
69 materiał trujący lub słabo trujący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
70 materiał promieniotwórczy
78 materiał promieniotwórczy, żrący
80 materiał żrący lub słabo żrący
X80 materiał żrący lub słabo żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
823 materiał ciekły żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
83 materiał żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
X83 materiał żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie), reagujący niebezpiecznie z wodą1
839 materiał żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
X839 materiał żrący lub słabo żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C), mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji, reagujący niebezpiecznie z wodą1
84 materiał stały żrący, zapalny lub samonagrzewający się
842 materiał stały żrący, reagujący z wodą, wydzielający gazy palne
85 materiał żrący lub słabo żrący, utleniający (wzmagający palenie)
856 materiał żrący lub słabo żrący, utleniający (wzmagający palenie), trujący
86 materiał żrący lub słabo żrący, trujący
88 materiał silnie żrący
X88 materiał silnie żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
883 materiał silnie żrący, zapalny (temperatura zapłonu od 23°C do 61°C włącznie)
884 materiał stały silnie żrący, zapalny lub samonagrzewający się
885 materiał silnie żrący, utleniający (wzmagający palenie)
886 materiał silnie żrący, trujący
X886 materiał silnie żrący, trujący, reagujący niebezpiecznie z wodą1
89 materiał żrący lub słabo żrący, mogący samorzutnie ulegać gwałtownej reakcji
90 materiał zagrażający środowisku, różne materiały niebezpieczne
99 różne materiały niebezpieczne przewożone w podwyższonej temperaturze.
______
1 Woda może być stosowana jedynie za zgodą specjalistów.
5.3.3 Znak dla materiałów o podwyższonej temperaturze
Pojazdy-cysterny, kontenery-cysterny, cysterny przenośne, specjalne pojazdy lub kontenery albo specjalnie wyposażone pojazdy lub kontenery, dla których wymagany jest znak dla materiałów o podwyższonej temperaturze zgodnie z przepisem szczególnym 580, podanym w kolumnie (6) tabeli A w dziale 3.2, powinny być zaopatrzone na obu bokach i z tyłu pojazdu, a w przypadku kontenerów, kontenerów-cystern i cystern przenośnych - na obu bokach oraz z przodu i z tyłu - w znak w kształcie trójkąta o długości boku co najmniej 250 mm, w kolorze czerwonym, zgodny z poniższym wzorem.
Dział 5.4
DOKUMENTACJA
5.4.0 Każdemu przewozowi towarów podlegającemu przepisom ADR powinny towarzyszyć dokumenty zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu, o ile przewóz taki nie jest zwolniony z tych wymagań na podstawie przepisów podanych pod 1.1.3.1 do 1.1.3.5.
UWAGA 1: W odniesieniu do wykazu dokumentów, które powinny być przewożone w jednostce transportowej, patrz 8.1.2.
UWAGA 2: Zezwala się na używanie technik elektronicznego przetwarzania danych (EDP) lub elektronicznej wymiany danych (EDI) jako uzupełnienia dokumentacji papierowej lub zamiast tej dokumentacji, pod warunkiem, że procedury użyte do zbierania, przechowywania i przetwarzania danych elektronicznych spełniają wymagania prawne w zakresie wartości dowodowej oraz wymagania w zakresie dostępności danych podczas transportu w stopniu co najmniej równoważnym dokumentacji papierowej.
5.4.1 Dokument przewozowy dotyczący towarów niebezpiecznych oraz zawarte w nim informacje
5.4.1.1 Ogólne informacje wymagane w dokumencie przewozowym
5.4.1.1.1 Dokument (dokumenty) przewozowy powinien zawierać następujące informacje dotyczące każdej substancji, materiału lub przedmiotu niebezpiecznego przeznaczonego do przewozu:
(a) numer UN poprzedzony literami "UN";
(b) prawidłową nazwę przewozową, uzupełnioną, o ile jest to wymagane (patrz 3.1.2.8.1), nazwą techniczną (patrz 3.1.2.8.1.1) ustaloną zgodnie z przepisami rozdziału 3.1.2;
(c) - dla materiałów i przedmiotów klasy 1: kod klasyfikacyjny podany w kolumnie (3b) tabeli A w dziale 3.2.
W przypadku, gdy w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2, podano numery wzorów nalepek inne niż 1, 1.4, 1.5 i 1.6, numery tych wzorów - umieszczone w nawiasie - powinny być podane po kodzie klasyfikacyjnym;
- w odniesieniu do materiałów promieniotwórczych klasy 7: numer klasy - "7";
- dla materiałów i przedmiotów pozostałych klas: numery wzorów nalepek podane w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2. W przypadku, gdy podano więcej niż jeden numer wzoru nalepki, numery następujące po pierwszym numerze powinny być umieszczone w nawiasie. W przypadku materiałów i przedmiotów, dla których w kolumnie (5) tabeli A w dziale 3.2 nie podano żadnego numeru wzoru nalepki, należy podać w jego miejsce numer klasy z kolumny (3a);
(d) grupę pakowania, o ile została przypisana do danego materiału, która może być poprzedzona literami "PG" (np. "PG II") lub literami odpowiadającymi wyrazom "Grupa Pakowania" w językach używanych zgodnie z 5.4.1.4.1;
UWAGA: W przypadku materiałów promieniotwórczych klasy 7 charakteryzujących się dodatkowymi zagrożeniami, patrz przepis szczególny 172 (b) w dziale 3.3.
(e) liczbę i określenie sztuk przesyłki;
(f) całkowitą ilość każdego z towarów niebezpiecznych mającego odrębny numer UN, odrębną prawidłową nazwę przewozową lub, o ile została przypisana, odrębną grupę pakowania (odpowiednio jako objętość, masę brutto lub masę netto); niniejsze wymaganie nie dotyczy próżnych nieoczyszczonych jednostek ładunkowych;
UWAGA: W przypadku stosowania przepisu 1.1.3.6, w dokumencie przewozowym należy podać całkowitą ilość towarów niebezpiecznych każdej kategorii transportowej zgodnie z 1.1.3.6.3.
(g) nazwę i adres nadawcy;
(h) nazwę i adres odbiorcy (odbiorców);
(i) zapis wymagany na podstawie umowy specjalnej.
Umiejscowienie i kolejność wymaganych informacji w dokumencie przewozowym są dowolne, z wyjątkiem informacji wymaganych pod (a), (b), (c) i (d), które powinny być podane w kolejności: (a), (b), (c), (d) albo (b), (c), (a), (d), bez dodatkowych wpisów pomiędzy nimi, o ile wpisy takie nie są dopuszczone w ADR. Poniżej podano przykłady dozwolonych opisów towarów niebezpiecznych:
"UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I" lub
"ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), UN 1098, I"
5.4.1.1.2 Informacje wymagane w dokumencie przewozowym powinny być czytelne.
Niezależnie od tego, że w dziale 3.1 i w tabeli A w dziale 3.2 do przedstawienia elementów prawidłowej nazwy przewozowej użyto liter dużych, a w niniejszym dziale do przedstawienia informacji wymaganych w dokumencie przewozowym użyto liter dużych i małych, użycie dużych lub małych liter w celu zapisania informacji w dokumencie przewozowym pozostawia się do wyboru.
5.4.1.1.3 Przepisy szczególne dotyczące odpadów
Jeżeli przewożone są odpady zawierające towary niebezpieczne (inne niż odpady promieniotwórcze), numer UN oraz prawidłowa nazwa przewozowa powinny być poprzedzone wyrazem "ODPAD", o ile nie jest on częścią prawidłowej nazwy przewozowej, np.:
"ODPAD, UN 1230 METANOL, 3 (6.1), II" lub
"ODPAD, METANOL, 3, (6.1), UN 1230, II" lub
"ODPAD, UN 1993 MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY I.N.O. (toluen i alkohol etylowy), 3, II" lub
"ODPAD, MATERIAŁ ZAPALNY CIEKŁY, I.N.O. (toluen i alkohol etylowy), 3, UN 1993, II.".
5.4.1.1.4 Przepisy szczególne dotyczące towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych
W dokumencie przewozowym, o ile jest on stosowany, nie wymaga się zamieszczania informacji dotyczących przewozu towarów niebezpiecznych pakowanych w ilościach ograniczonych zgodnie z przepisami działu 3.4.
5.4.1.1.5 Przepisy szczególne dotyczące opakowań awaryjnych
W przypadku przewozu towarów niebezpiecznych w opakowaniu awaryjnym, po ich opisie w dokumencie przewozowym należy dodać wyrazy "OPAKOWANIE AWARYJNE".
5.4.1.1.6 Przepisy szczególne dotyczące próżnych jednostek ładunkowych
5.4.1.1.6.1 W przypadku próżnych nieoczyszczonych opakowań zawierających pozostałości towarów niebezpiecznych klas innych niż klasa 7 oraz próżnych nieoczyszczonych naczyń do gazów o pojemności nie większej niż 1.000 litrów, określenie wpisane do dokumentu przewozowego powinno brzmieć odpowiednio: "PRÓŻNE OPAKOWANIE", "PRÓŻNE NACZYNIE", "PRÓŻNY DPPL" lub "PRÓŻNE DUŻE OPAKOWANIE" i powinno być uzupełnione następującą po nim informacją o ostatnio załadowanych towarach, zgodnie z 5.4.1.1.1 (c), np.: "PRÓŻNE OPAKOWANIE, 6.1 (3)".
5.4.1.1.6.2 W przypadku próżnych nieoczyszczonych jednostek ładunkowych, innych niż opakowania, zawierających pozostałości towarów niebezpiecznych klas innych niż klasa 7 oraz próżnych nieoczyszczonych naczyń do gazów o pojemności większej niż 1.000 litrów, określenie wpisane do dokumentu przewozowego powinno brzmieć odpowiednio: "PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA", "PRÓŻNA CYSTERNA ODEJMOWALNA", "PRÓŻNY KONTENER-CYSTERNA", "PRÓŻNA CYSTERNA PRZENOŚNA", "PRÓŻNY POJAZD-BATERIA", "PRÓŻNY MEGC", "PRÓŻNY POJAZD", "PRÓŻNY KONTENER" lub "PRÓŻNE NACZYNIE" i powinno być uzupełnione następującymi po nim wyrazami "ostatni ładunek" wraz z informacjami o ostatnio załadowanych towarach, zgodnie z 5.4.1.1.1 (a) - (d), podanymi w wymaganym porządku, np.:
"PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: UN 1098 ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), I" lub "PRÓŻNY POJAZD-CYSTERNA, OSTATNI ŁADUNEK: ALKOHOL ALLILOWY, 6.1 (3), UN 1098, I".
5.4.1.1.6.3 Jeżeli próżne nieoczyszczone cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC przewożone są zgodnie z przepisami 4.3.2.4.3 lub 7.5.8.1 do najbliższego dostępnego miejsca ich oczyszczenia lub naprawy, to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony dodatkowo odpowiedni zapis o treści: "Przewóz zgodny z 4.3.2.4.3" lub "Przewóz zgodny z 7.5.8.1".
5.4.1.1.7 Przepisy szczególne dotyczące przewozu w łańcuchu transportowym zawierającym przewóz morski lub lotniczy
W przypadku przewozu zgodnie z 1.1.4.2.1, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony dodatkowo zapis o treści: "Przewóz zgodny z 1.1.4.2.1".
5.4.1.1.8 (Zarezerwowane)
5.4.1.1.9 (Zarezerwowane)
5.4.1.1.10 Przepisy szczególne dotyczące wyłączeń dla określonych ilości towarów przewożonych w jednostce transportowej
5.4.1.1.10.1 W przypadku zastosowania wyłączeń na podstawie przepisów podanych pod 1.1.3.6, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Ładunek nie przekracza ograniczeń podanych pod 1.1.3.6".
5.4.1.1.10.2 W przypadku, gdy w tej samej jednostce transportowej przewożone są przesyłki pochodzące od więcej niż jednego nadawcy, dokumenty przewozowe towarzyszące tym przesyłkom mogą nie zawierać zapisu, o którym mowa pod 5.4.1.1.10.1.
5.4.1.1.11 Przepisy szczególne dotyczące przewozu DPPL po upływie daty ważności ostatniego badania okresowego
W przypadku przewozu zgodnie z 4.1.2.2, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Przewóz zgodny z 4.1.2.2".
5.4.1.1.12 (Zarezerwowane)
5.4.1.1.13 Przepisy szczególne dotyczące przewozu w wielokomorowych pojazdach-cysternach lub w jednostkach transportowych zawierających więcej niż jedną cysternę
Jeżeli, w odstępstwie od przepisu podanego pod 5.3.2.1.2, wielokomorowy pojazd-cysterna lub jednostka transportowa zawierająca więcej niż jedną cysternę oznakowane są zgodnie z 5.3.2.1.3, to w dokumencie przewozowym należy wymienić materiały znajdujące się w poszczególnych cysternach lub odpowiednio w komorach każdej cysterny.
5.4.1.1.14 Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów w podwyższonej temperaturze
Jeżeli prawidłowa nazwa przewozowa materiału w postaci ciekłej przewożonego lub nadawanego do przewozu w temperaturze co najmniej 100°C lub materiału w postaci stałej przewożonego lub nadawanego do przewozu w temperaturze co najmniej 240°C nie zawiera jako swojej części informacji o przewozie w podwyższonej temperaturze (np. poprzez użycie określenia "STOPIONY(-a)" lub "PODWYŻSZONA TEMPERATURA", to bezpośrednio przed tą prawidłową nazwą przewozową powinien być wpisany wyraz "GORĄCY".
5.4.1.1.15 Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów stabilizowanych poprzez kontrolowanie temperatury
Jeżeli wyraz "STABILIZOWANY" jest częścią prawidłowej nazwy przewozowej (patrz również 3.1.2.6), a stabilizacja jest realizowana poprzez kontrolowanie temperatury, to w dokumencie przewozowym powinny być podane wartości temperatury kontrolowanej i awaryjnej (patrz 2.2.41.1.17) w następujący sposób:
"Temperatura kontrolowana: ....°C, temperatura awaryjna: .... °C"
5.4.1.1.16 Informacje wymagane na podstawie przepisu szczególnego 640 działu 3.3
W przypadku, gdy jest to wymagane na podstawie przepisu szczególnego 640 działu 3.3, dokument przewozowy powinien zawierać zapis "Przepis szczególny 640X", gdzie "X" oznacza dużą literę występującą za odpowiednim odesłaniem do przepisu szczególnego 640, podaną w kolumnie(6) tabeli A w dziale 3.2.
5.4.1.1.17 Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów stałych luzem w kontenerach spełniających wymagania podane pod 6.11.4
W przypadku przewozu materiałów stałych luzem w kontenerach spełniających wymagania podane pod 6.11.4, dokument przewozowy powinien zawierać następujący zapis (patrz uwaga pod 6.11.4):
"Kontener do przewozu luzem BK(x) dopuszczony przez właściwą władzę ..."
5.4.1.2 Informacje dodatkowe lub specjalne wymagane w przypadku niektórych klas
5.4.1.2.1 Przepisy szczególne dotyczące klasy 1
(a) Poza wymaganiami podanymi pod 5.4.1.1.1(f), dokument przewozowy powinien zawierać:
- całkowitą masę netto zawartości materiału wybuchowego1, podaną w kilogramach, dla każdego materiału i przedmiotu mającego odrębny numer UN; oraz
- całkowitą masę netto zawartości materiału wybuchowego1, podaną w kilogramach, dla wszystkich materiałów i przedmiotów objętych dokumentem przewozowym.
(b) W przypadku pakowania razem dwóch różnych towarów, określenie tych towarów w dokumencie przewozowym powinno zawierać numery UN z kolumny (1) oraz nazwy zapisane dużymi literami w kolumnie (2) tabeli A w dziale 3.2 dla obu materiałów lub przedmiotów. Jeżeli, zgodnie z przepisami szczególnymi o pakowaniu razem MP1, MP2 i MP20 do MP24 podanymi pod 4.1.10, w tej samej sztuce przesyłki znajdują są więcej niż dwa różne towary, to określenie towarów w dokumencie przewozowym powinno zawierać numery UN wszystkich materiałów i przedmiotów zawartych w tej sztuce przesyłki, podane w następującej formie: "Towary o numerach UN ...";
(c) W przypadku przewozu materiałów i przedmiotów zaliczonych do pozycji i.n.o. lub do pozycji "0190 PRÓBKI WYBUCHOWE", albo zapakowane zgodnie z instrukcją pakowania P101 podaną pod 4.1.4.1, do dokumentu przewozowego powinna być załączona kopia dopuszczenia właściwej władzy zawierająca warunki przewozu. Powinno być ono sporządzone w języku urzędowym państwa nadania, a także, jeżeli nie jest to język angielski, francuski lub niemiecki, w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte miedzy zainteresowanymi państwami nie stanowią inaczej;
(d) Jeżeli zgodnie z wymaganiami podanymi pod 7.5.2.2 materiały i przedmioty grup zgodności B i D załadowane są razem do tego samego pojazdu, to do dokumentu przewozowego powinno być dołączone świadectwo dopuszczenia przedziału ładunkowego lub osłony zgodnie z przypisem "a" do tabeli podanej pod 7.5.2.2;
(e) Jeżeli materiały lub przedmioty wybuchowe przewożone są w opakowaniach zgodnych z instrukcją pakowania P101, dokument przewozowy powinien zawierać zapis: "Opakowanie dopuszczone przez właściwą władzę ..." (patrz 4.1.4.1, instrukcja pakowania P101);
(f) (Zarezerwowane)
(g) W przypadku przewozu ogni sztucznych o numerach UN: 0333, 0334, 0335, 0336 i 0337, dokument przewozowy powinien zawierać zapis: "Klasyfikacja uznana przez właściwą władzę ... " (należy podać nazwę państwa, o którym mowa w przepisie szczególnym 645 w rozdziale 3.3.1).
UWAGA: Poza prawidłową nazwą przewozową towaru, w dokumencie przewozowym może być podana dodatkowo jego nazwa handlowa lub techniczna.
5.4.1.2.2 Przepisy dodatkowe dla klasy 2
(a) W przypadku przewozu mieszanin (patrz 2.2.2.1.1) w cysternach (odejmowalnych, stałych, przenośnych, w kontenerach-cysternach lub w elementach pojazdów-baterii lub MEGC), w dokumencie przewozowym należy podać skład mieszaniny wyrażony jako procentowy udział składników w objętości lub w masie mieszaniny. Składniki o udziale poniżej 1% mogą być pominięte (patrz również 3.1.2.8.1.2);
______
1 W przypadku przedmiotu, "zawartość materiału wybuchowego" oznacza to materiał wybuchowy zawarty w tym przedmiocie.
(b) W przypadku przewozu butli, zbiorników rurowych, beczek ciśnieniowych, naczyń kriogenicznych i wiązek butli na warunkach podanych pod 4.1.6.10, w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Przewóz zgodny z 4.1.6.10".
5.4.1.2.3 Przepisy dodatkowe dotyczące materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2
5.4.1.2.3.1 W przypadku materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2, które podczas przewozu wymagają utrzymania temperatury kontrolowanej (w odniesieniu do materiałów samoreaktywnych patrz 2.2.41.1.17; w odniesieniu do nadtlenków organicznych patrz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.17), w dokumencie przewozowym należy podać wartości temperatur kontrolowanej i awaryjnej w następującej kolejności: "Temperatura kontrolowana ...ńC, temperatura awaryjna ...ńC".
5.4.1.2.3.2 Jeżeli w przypadku niektórych materiałów samoreaktywnych klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 właściwa władza zezwoliła na pominięcie nalepki nr 1 w przypadku określonych opakowań (patrz 5.2.2.1.9), to dokument przewozowy powinien zawierać następujący zapis: "Nalepka wg wzoru nr 1 nie jest wymagana".
5.4.1.2.3.3 Jeżeli nadtlenki organiczne lub materiały samoreaktywne przewożone są pod warunkiem dopuszczenia przez właściwą władzę (dla nadtlenków organicznych patrz 2.2.52.1.8, 4.1.7.2.2. oraz przepisy szczególne TA2 podane pod 6.8.4; dla materiałów samoreaktywnych patrz 2.2.41.1.13 i 4.1.7.2.2), to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony odpowiedni zapis, np.: "Przewóz zgodny z 2.2.52.1.8".
Do dokumentu przewozowego należy dołączyć kopię dopuszczenia zawierającą warunki przewozu, wydane przez właściwą władzę.
5.4.1.2.3.4 Jeżeli przewożone są próbki nadtlenków organicznych (patrz 2.2.52.1.9) lub materiałów samoreaktywnych (patrz 2.2.41.1.15) to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony odpowiedni zapis, np.: "Przewóz zgodny z 2.2.52.1.9".
5.4.1.2.3.5 Jeżeli przewożone są materiały samoreaktywne typu G (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, podrozdział 20.4.2 (g)), to w dokumencie przewozowym powinien być zamieszczony następujący zapis: "Nie jest materiałem samoreaktywnym klasy 4.1".
Jeżeli przewożone są nadtlenki organiczne typu G (patrz "Podręcznik badań i kryteriów", część II, podrozdział 20.4.3 (g)), to w dokumencie przewozowym powinien być zawarty następujący zapis: "Nie jest materiałem klasy 5.2".
5.4.1.2.4 Przepisy dodatkowe dotyczące klasy 6.2
Poza informacją dotyczącą odbiorcy (patrz 5.4.1.1.1(h)), należy dodatkowo podać imię, nazwisko i numer telefonu osoby odpowiedzialnej.
5.4.1.2.5 Przepisy dodatkowe dotyczące klasy 7
5.4.1.2.5.1 W dokumencie przewozowym towarzyszącym każdej przesyłce zawierającej materiał klasy 7, po informacjach wymaganych pod 5.4.1.1.1(a), (b) i (c), powinny być zamieszczone następujące informacje, podane w poniższej kolejności:
(a) nazwa i symbol każdego izotopu promieniotwórczego lub, w przypadku mieszaniny izotopów promieniotwórczych, odpowiednie określenie ogólne albo wyszczególnienie izotopów, dla których ograniczenia są najostrzejsze;
(b) opis postaci fizycznej i chemicznej materiału, lub stwierdzenie, że jest to materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny. Jako opis postaci chemicznej wystarczające jest określenie ogólne. W przypadku materiałów promieniotwórczych charakteryzujących się zagrożeniami dodatkowymi, patrz ostatnie zdanie przepisu szczególnego 172 w dziale 3.3;
(c) największa aktywność zawartości promieniotwórczej podczas przewozu wyrażona w bekerelach (Bq) z odpowiednim przedrostkiem według układu jednostek SI (patrz 1.2.2.1). Dla materiałów rozszczepialnych zamiast aktywności może być podana masa materiału rozszczepialnego wyrażona w gramach (g) lub ich wielokrotność;
(d) kategoria sztuki przesyłki, tzn. I-BIAŁA, II-ŻÓŁTA, III-ŻÓŁTA;
(e) wskaźnik transportowy (tylko dla kategorii II-ŻÓŁTEJ i III-ŻÓŁTEJ);
(f) wskaźnik bezpieczeństwa krytycznościowego dla przesyłek zawierających materiał rozszczepialny innych niż przesyłki wyłączone zgodnie z 6.4.11.2;
(g) znak rozpoznawczy każdego świadectwa zatwierdzenia wydanego przez właściwą władzę (dla materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, przewozu w warunkach specjalnych, wzoru sztuki przesyłki lub przewozu), odpowiednio do przesyłki;
(h) w przypadku przesyłek zawierających więcej niż jedną sztukę przesyłki, informacje wymagane zgodnie z 5.4.1.1.1 i zgodnie z przepisami podanymi powyżej pod literami (a) do (g) powinny odnosić się do każdej sztuki przesyłki. W przypadku sztuk przesyłki znajdujących się w opakowaniu zbiorczym, w kontenerze lub w pojeździe, informacje, o których mowa, powinny obejmować szczegółowy opis zawartości każdej sztuki przesyłki oraz odpowiednio szczegółowy opis zawartości każdego opakowania zbiorczego, kontenera lub pojazdu. Jeżeli sztuki przesyłki przewidziane są do wyjęcia z opakowania zbiorczego, z kontenera lub z pojazdu w miejscu ich czasowego składowania, to należy przygotować dla nich odpowiednie dokumenty przewozowe;
(i) oświadczenie w brzmieniu: "PRZEWÓZ NA WARUNKACH UŻYWANIA WYŁĄCZNEGO", w przypadku przewozu przesyłki na warunkach używania wyłącznego; oraz
(j) całkowita aktywność materiałów LSA-II, LSA-III i przedmiotów SCO-I i SCO-II objętych przesyłką, wyrażona jako wielokrotność A2.
5.4.1.2.5.2 Jeżeli jest to konieczne, nadawca powinien umieścić w dokumentach przewozowych informacje dotyczące działań, które powinny być podjęte przez przewoźnika. Powinny być one podane w językach uznanych przez przewoźnika lub zainteresowane właściwe władze za niezbędne. Informacje te powinny zawierać co najmniej:
(a) dodatkowe wymagania dotyczące załadunku, rozmieszczenia, przewozu, manipulowania i rozładunku sztuki przesyłki, opakowania zbiorczego lub kontenera, z uwzględnieniem wymagań szczególnych dotyczących rozmieszczenia związanych z koniecznością bezpiecznego odprowadzenia ciepła (patrz przepis szczególny CV33 (3.2) podany pod 7.5.11), albo oświadczenie, że takie wymagania nie są konieczne;
(b) ograniczenia dotyczące sposobu przewozu lub pojazdu oraz niezbędne instrukcje związane z trasą przewozu;
(c) postępowanie awaryjne odpowiednie do rodzaju przesyłki.
5.4.1.2.5.3 Nie wymaga się dołączania do przesyłki odpowiednich świadectw wydanych przez właściwą władzę. Świadectwa te powinny być udostępnione przez nadawcę przewoźnikowi (przewoźnikom) przed załadunkiem i rozładunkiem.
5.4.1.3 (Zarezerwowane)
5.4.1.4 Format i język
5.4.1.4.1 Dopuszcza się stosowanie jako dokumentu przewozowego dokumentu zawierającego informacje, o których mowa pod 5.4.1.1 i 5.4.1.2, wymaganego na podstawie innych przepisów obowiązujących dla innego rodzaju transportu. W przypadku wielu odbiorców, ich nazwy i adresy oraz informacje dotyczące dostarczonych ilości materiałów, podane w sposób umożliwiający określenie ich rodzaju i ilości w każdej chwili przewozu, mogą być zawarte w innych dokumentach stosowanych w praktyce lub wymaganych na podstawie innych przepisów. Dokumenty te powinny znajdować się w pojeździe.
Informacje zamieszczone w dokumencie powinny być zapisane w języku urzędowym państwa nadania, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy międzynarodowe dotyczące transportu drogowego lub porozumienia zawarte pomiędzy państwami, których dotyczy przewóz, nie stanowią inaczej.
5.4.1.4.2 Jeżeli ze względu na wielkość ładunku przesyłka nie może być załadowana w całości do jednej jednostki transportowej, to należy sporządzić dla tej przesyłki odrębne dokumenty lub kopie jednego dokumentu, odpowiednio do ilości załadowanych jednostek transportowych. Ponadto, odrębne dokumenty przewozowe powinny być sporządzone we wszystkich przypadkach, gdy przesyłki lub ich części nie mogą być załadowane razem do tego samego pojazdu ze względu na zakazy podane pod 7.5.2.
Informacje dotyczące zagrożeń stwarzanych przez towary przeznaczone do przewozu (jak wskazano pod 5.4.1.1) mogą być zawarte lub dołączone do istniejącego dokumentu stosowanego w związku z transportem lub manipulowaniem ładunkiem. Sposób przedstawienia informacji w tym dokumencie (lub kolejność przesyłania odpowiednich danych przy użyciu technik elektronicznego przetwarzania danych (EDP) lub elektronicznej wymiany danych (EDI)) powinien być zgodny z podanym pod 5.4.1.1.1.
Jeżeli istniejący dokument, stosowany w związku z transportem lub manipulowaniem ładunkiem nie może być użyty w celu udokumentowania przewozu towarów niebezpiecznych w transporcie kombinowanym, zaleca się użycie dokumentu zgodnego ze wzorem podanym pod 5.4.42.
5.4.1.5 Towary, które nie są niebezpieczne
W przypadku, gdy towar wymieniony z nazwy w tabeli A w dziale 3.2 nie podlega przepisom ADR, ponieważ na podstawie przepisów części 2 nie jest on uważany za niebezpieczny, nadawca może zamieścić w dokumencie przewozowym odpowiednią informację, np. "Nie jest towarem klasy ...".
UWAGA: Przepis ten może być stosowany w szczególności w przypadku, gdy nadawca uważa, że przesyłka może być przedmiotem kontroli podczas przewozu ze względu na właściwości chemiczne przewożonego towaru (np. roztworu lub mieszaniny), albo ze względu na fakt, że taki towar uważany jest za niebezpieczny na podstawie innych przepisów.
______
2 W przypadku zastosowania tego wzoru można skorzystać z zaleceń Grupy Roboczej EKG ONZ ds. Ułatwiania Międzynarodowych Procedur Handlowych, a w szczególności z Zalecenia nr 1 (United Nations Lay-out Key for Trade Documents) (ECE/TRADE/137, edition 96.1), Zalecenia nr 11 (Documentary Aspects ofthe International Transport of Dangerous Goods) (ECE/TRADE/204, edition 96.1) oraz Zalecenia nr 22 (Lay-out Key for standard Consignment Instructions) (ECE/TRADE/168, edition 96.1). Patrz również dokument Trade Data Elements Directory, Volume III, Trade Facilitation Recommendations (ECE/TRADE/200) (United Nations publication Sales No.E.96.II.E.13).
5.4.2 Certyfikat pakowania kontenera
Jeżeli przewóz drogowy towarów niebezpiecznych znajdujących się w dużym kontenerze dokonywany jest bezpośrednio przed przewozem morskim, to do dokumentu przewozowego4 powinien być dołączony certyfikat pakowania kontenera zgodny z przepisami rozdziału 5.4.2 Kodeksu IMDG3.
Funkcje dokumentu przewozowego wymaganego pod 5.4.1 oraz certyfikatu pakowania kontenera, o którym mowa powyżej, może pełnić jeden dokument; w przeciwnym razie dokumenty te powinny być przechowywane razem. Jeżeli wymienione funkcje pełni jeden dokument, to uważa się za wystarczające zamieszczenie w nim stwierdzenia, że załadunek kontenera odbył się zgodnie z odpowiednimi przepisami, właściwymi dla danego rodzaju transportu, oraz danych umożliwiających identyfikację osoby odpowiedzialnej za sporządzenie certyfikatu pakowania kontenera.
UWAGA: Certyfikatu pakowania kontenera nie wymaga się w odniesieniu do cystern przenośnych, kontenerów-cystern i MEGC.
______
3 Wytyczne dotyczące załadunku towarów do jednostek transportowych, przeznaczone do stosowania w praktyce oraz do celów szkoleniowych, zostały również opracowane przez Międzynarodową Organizację Morską (IMO), Międzynarodową Organizację Pracy (ILO) oraz Europejską Komisję Gospodarczą ONZ (UN/ECE) opublikowane przez IMO ("IMO/ILO/UN-ECE Guidelines for Packing of Cargo Transport Units (CTUs)").
4 Wymagania rozdziału 5.4.2 Kodeksu IMDG są następujące:
5.4.2 Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu
5.4.2.1 Jeżeli towary niebezpieczne są zapakowane lub załadowane do kontenera lub pojazdu, to odpowiedzialny za pakowanie kontenera lub pojazdu powinien sporządzić "Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu" podając numer(y) identyfikujący(e) kontener/pojazd i potwierdzając, że pakowanie zostało wykonane zgodnie z następującymi warunkami:
.1 Kontener/pojazd był czysty, suchy i przygotowany do przyjęcia towarów;
.2 Sztuki przesyłki, które powinny być oddzielone od siebie zgodnie z obowiązującymi wymaganiami w zakresie segregacji nie zostały zapakowane razem do jednego kontenera/pojazdu (o ile nie zezwoliła na to właściwa władza zgodnie z podrozdziałem 7.2.2.3 Kodeksu IMDG);
.3 Wszystkie sztuki przesyłki skontrolowano pod kątem zewnętrznych uszkodzeń i tylko sztuki przesyłki nieuszkodzone zostały załadowane;
.4 Bębny zostały ustawione w pozycji pionowej, o ile właściwa władza nie zezwoliła na inne ich ustawienie, wszystkie towary zostały właściwie załadowane, a w przypadkach, gdy było to konieczne, odpowiednio umocowane przy użyciu materiału zabezpieczającego odpowiedniego do przewidzianego rodzaju transportu;
.5 Towary załadowane luzem zostały rozmieszczone równomiernie w kontenerze/pojeździe;
.6 Odnośnie do przesyłek zawierających materiały klasy 1, inne niż zaliczone do podklasy 1.4, kontener/pojazd jest zdatny do użytku zgodnie z rozdziałem 7.4.6 (Kodeksu IMDG);
.7 Kontenery/pojazdy oraz sztuki przesyłki są właściwie oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze;
.8 Jeżeli do celów chłodzenia używany jest zestalony dwutlenek węgla (CO2 -suchy lód), to kontener/pojazd jest zaopatrzony na zewnątrz, np. na drzwiach, w wyraźny napis: "WEWNĄTRZ ZNAJDUJE SIĘ NIEBEZPIECZNY GAZ CO2 (SUCHY LÓD). PRZED WEJŚCIEM DOKŁADNIE PRZEWIETRZYĆ"; oraz
.9 Na każdą przesyłkę z towarami niebezpiecznymi załadowanymi do kontenera/pojazdu otrzymano dokument przewozowy towarów niebezpiecznych, zgodnie z rozdziałem 5.4.1 (Kodeksu IMDG).
UWAGA: Certyfikat pakowania kontenera/pojazdu nie jest wymagany dla cystern.
5.4.2.2 Informacje wymagane w dokumencie przewozowym towarów niebezpiecznych i w certyfikacie pakowania kontenera/pojazdu mogą być zawarte w jednym dokumencie; jeżeli tak nie jest, to dokumenty te powinny być przechowywane razem. Jeżeli informacje umieszczone są w pojedynczym dokumencie, to dokument ten powinien zawierać następujące pisemne oświadczenie: "Oświadcza się, że pakowanie towarów do kontenera/pojazdu zostało wykonane zgodnie z obowiązującym przepisami". Oświadczenie to powinno być zaopatrzone w datę i dane osoby podpisującej umożliwiające jej identyfikację.
5.4.3 Instrukcje pisemne
5.4.3.1 W celu zapobieżenia wypadkom lub zagrożeniom, które mogą powstać podczas przewozu, kierowcę należy zaopatrzyć w instrukcje pisemne dotyczące każdego przewożonego materiału lub przedmiotu niebezpiecznego lub każdej grupy towarów charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami, podające zwięźle następujące informacje:
(a) - nazwę materiału, przedmiotu lub grupy towarów;
- klasę; oraz
- numer UN lub - w przypadku grupy towarów - numery UN;
(b) rodzaj zagrożenia właściwego dla tych towarów, środki zaradcze, które powinien podjąć kierowca oraz przeznaczony dla niego sprzęt ochrony indywidualnej;
(c) czynności podstawowe, które należy wykonać, np. ostrzeżenie użytkowników drogi i osób postronnych oraz powiadomienie Policji / Straży Pożarnej;
(d) czynności dodatkowe, które należy wykonać w przypadku wycieku lub uwolnienia niewielkich ilości materiału, mające na celu przeciwdziałanie jego rozprzestrzenianiu się, o ile mogą być one wykonane bez osobistego ryzyka;
(e) czynności specjalne, które, o ile są wymagane, powinny być wykonane w odniesieniu do niektórych towarów;
(f) wyposażenie niezbędne do wykonania czynności dodatkowych lub specjalnych, o ile jest wymagane.
5.4.3.2 Instrukcje powinny być dostarczone przez nadawcę i wręczone kierowcy najpóźniej w chwili załadunku towarów niebezpiecznych do pojazdu. Informacje o treści instrukcji powinny być dostarczone przewoźnikowi najpóźniej w chwili zlecania przewozu, aby mógł on zapoznać z tymi instrukcjami zainteresowanych pracowników oraz upewnić się, że są oni w stanie prawidłowo je wykonać, a także zapewnić wyposażenie pojazdu w potrzebny sprzęt.
5.4.3.3 Za treść instrukcji odpowiedzialny jest nadawca. Instrukcje powinny być sporządzone w języku zrozumiałym, w mowie i w piśmie, dla kierowcy (kierowców) wykonującego przewóz towarów niebezpiecznych oraz we wszystkich językach urzędowych państw nadania, tranzytowych i docelowego. W przypadku państw o więcej niż jednym języku urzędowym, właściwa władza powinna określić, który język lub języki urzędowe powinny być stosowane na całym obszarze danego państwa, a które w poszczególnych jego regionach lub częściach.
5.4.3.4 Instrukcje powinny być przechowywane w kabinie kierowcy, w miejscu łatwo rozpoznawalnym.
5.4.3.5 Instrukcje wymagane przepisami niniejszego rozdziału, niemające zastosowania do towarów znajdujących się w pojeździe, powinny być przechowywane oddzielnie od dokumentów związanych z przewozem w taki sposób, aby zapobiec ich pomieszaniu.
5.4.3.6 Przewoźnik powinien zapewnić, aby kierowca zrozumiał instrukcje i był w stanie je wykonać.
5.4.3.7 W przypadku przewozu sztuk przesyłki z towarami niebezpiecznymi należącymi do różnych grup charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami, ilość instrukcji pisemnych może być ograniczona do jednej dla każdej klasy towarów przewożonych w pojeździe. W takim przypadku nie wymaga się wpisywania do instrukcji nazw towarów ani numerów UN.
5.4.3.8 Instrukcje powinny być sporządzone zgodnie z następującym wzorem:
ŁADUNEK
- Należy podać następujące informacje dotyczące towarów niebezpiecznych, dla których instrukcje te są przeznaczone lub mogą mieć do nich zastosowanie:
- nazwę materiału lub przedmiotu lub nazwę grupy towarów charakteryzujących się takimi samymi zagrożeniami;
- klasę; oraz
- numer UN lub - w przypadku grupy towarów - numery UN.
- Opis ładunku powinien być zwięzły, ograniczony np. do stanu fizycznego, barwy oraz zapachu, podanych w celu ułatwienia rozpoznania przypadków wycieku lub uwolnienia materiału.
RODZAJ ZAGROŻENIA
Krótkie wyliczenie zagrożeń:
- zagrożenie dominujące;
- zagrożenia dodatkowe, łącznie z działaniami opóźnionymi i zagrożeniami dla środowiska;
- zachowanie się ładunku pod wpływem ognia lub ogrzewania (rozkład, wybuch, wytwarzanie trujących par, itp.);
- o ile ma to zastosowanie, należy podać, że przewożone towary reagują niebezpiecznie z wodą.
OCHRONY OSOBISTE
Należy wymienić środki ochrony indywidualnej przeznaczone dla kierowcy zgodnie z wymaganiami podanymi pod 8.1.5(b) i (c).
PODSTAWOWE CZYNNOŚCI KIEROWCY
Należy podać następujące polecenia:
- wyłączyć silnik;
- nie używać nieosłoniętego płomienia, nie palić;
- oznakować miejsce wypadku oraz ostrzec innych użytkowników drogi i osoby postronne;
- poinformować o zagrożeniu osoby znajdujące się w pobliżu i skierować je na stronę nawietrzną;
- niezwłocznie powiadomić Policję i Straż Pożarną.
DODATKOWE I SPECJALNE CZYNNOŚCI KIEROWCY
Należy podać odpowiednie polecenia oraz wykaz wyposażenia potrzebnego kierowcy do wykonania czynności dodatkowych i specjalnych stosownie do klasy (klas) przewożonych towarów (np. szufla, pojemnik, itp.).
Przyjmuje się, że kierowcy powinni być poinformowani i przeszkoleni w zakresie czynności dodatkowych podejmowanych w celu zapobieżenia rozprzestrzenieniu się materiału w przypadku jego wycieku lub uwolnienia w niewielkich ilościach, pod warunkiem, że czynności te mogą być wykonane bez osobistego ryzyka;
Przyjmuje się, że jakiekolwiek czynności specjalne zalecane przez nadawcę wymagają specjalnego przeszkolenia kierowcy. O ile ma to zastosowanie, należy podać odpowiednie polecenia oraz wykaz wyposażenia potrzebnego kierowcy do wykonania takich czynności.
POŻAR
Informacje dla kierowcy na wypadek pożaru.
Kierowcy powinni być nauczeni w czasie szkolenia, jak postępować w przypadku niewielkiego pożaru pojazdu. Nie powinni jednak gasić jakiegokolwiek pożaru obejmującego ładunek.
PIERWSZA POMOC
Informacje dla kierowcy niezbędne w przypadku kontaktu z przewożonym towarem (towarami).
INFORMACJE DODATKOWE
*****
5.4.4 Przykład multimodalnego dokumentu przewozowego dla towarów niebezpiecznych
Dla potrzeb transportu multimodalnego, podany przykładowo wzór może być użyty jako deklaracja towaru niebezpiecznego i certyfikat pakowania kontenera.
Dział 5.5
PRZEPISY SZCZEGÓLNE
5.5.1 Przepisy szczególne dotyczące przesyłek zawierających materiały zakaźne
5.5.1.1 Żywe zwierzęta, kręgowe lub bezkręgowe, mogą być użyte jako środek służący przenoszeniu materiału zakaźnego jedynie w przypadku, gdy nie może to być zrealizowane w inny sposób. Zwierzęta takie powinny być pakowane, oznakowane i przewożone zgodnie z odpowiednimi przepisami dotyczącymi przewozu zwierząt1.
5.5.1.2 (Zarezerwowane)
5.5.1.3 Martwe zwierzęta, o których wiadomo, lub co do których istnieje uzasadnione podejrzenie, że zawierają materiały zakaźne, powinny być pakowane, oznakowane i przewożone na warunkach2 ustalonych przez właściwą władzę państwa nadania3.
5.5.2 Przepisy szczególne dotyczące zagazowanych pojazdów, kontenerów i cystern
5.5.2.1 W przypadku przewozu UN 3359 jednostki zagazowanej (poddanej fumigacji) (pojazdu, kontenera lub cysterny) dokument przewozowy powinien zawierać informacje wymagane pod 5.4.1.1.1, datę gazowania oraz rodzaj i ilość użytego środka (gazu). Dane te powinny być zapisane w języku urzędowym państwa nadania, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte między państwami, których dotyczy przewóz, nie stanowią inaczej. Ponadto, powinny być przygotowane instrukcje dotyczące usuwania pozostałości gazu oraz urządzeń użytych do gazowania.
5.5.2.2 Na każdym pojeździe, kontenerze lub cysternie, który został poddany gazowaniu, w miejscu dobrze widocznym dla osób próbujących wejść do tego pojazdu, kontenera lub cysterny, powinien być umieszczony znak ostrzegawczy zgodny z opisem podanym pod 5.5.2.3. Informacje na znaku ostrzegawczym powinny być zapisane w języku wybranym przez nadawcę.
______
1 Przepisy dotyczące przewozu żywych zwierząt zawarte są np. w Dyrektywie 91/628/EWG z dnia 19 listopada 1991 w sprawie ochrony zwierząt w czasie transportu (Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich Nr L 340 z dnia 11.12.1991r., str. 17) oraz w Zaleceniach Rady Europy (Komitetu Ministrów) w sprawie przewozu niektórych okazów zwierząt.
2 Przepisy takie zawarte są np. w Regulaminie (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 03.10.2002r., ustalającym warunki zdrowotne dla produktów pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do konsumpcji (Dziennik Urzędowy Komisji Europejskiej Nr L 273 z dnia 10.10.2002r., str. 1).
3 Jeżeli państwo nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, rozumie się przez to właściwą władzę pierwszego państwa na trasie przewozu przesyłki, które jest Umawiającą się Stroną ADR.
5.5.2.3 Znak ostrzegający o fumigacji powinien mieć kształt prostokąta o szerokości co najmniej 300 mm i wysokości co najmniej 250 mm. Powinien być on wydrukowany czarnym kolorem na białym tle, a wysokość liter nie powinna być mniejsza niż 25 mm. Wzór znaku podano poniżej na rysunku.
Znak ostrzegający o gazowaniu
CZĘŚĆ 6
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ, DUŻYCH POJEMNIKÓW DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL), DUŻYCH OPAKOWAŃ, CYSTERN I KONTENERÓW DO PRZEWOZU LUZEM
Dział 6.1
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ
6.1.1 Wymagania ogólne
6.1.1.1 Wymagań niniejszego działu nie stosuje się do:
(a) sztuk przesyłek zawierających materiały promieniotwórcze klasy 7, o ile nie postanowiono inaczej (patrz 4.1.9);
(b) sztuk przesyłek zawierających materiały zakaźne klasy 6.2, o ile nie postanowiono inaczej (patrz dział 6.3 oraz uwaga i instrukcja pakowania P621 podane w 4.1.4.1);
(c) naczyń zawierających gazy klasy 2;
(d) sztuk przesyłek, których ładowność przekracza 400 kg;
(e) opakowań o pojemności przekraczającej 450 litrów.
6.1.1.2 Wymagania dla opakowań, podane w 6.1.4, oparte są na charakterystykach opakowań stosowanych obecnie. Uwzględniając postęp naukowo-techniczny, dopuszcza się stosowanie opakowań o charakterystykach różniących się od podanych w 6.1.4 pod warunkiem, że są one równie skuteczne, dopuszczone przez właściwą władzę i zdolne przejść z wynikiem pozytywnym badania opisane w 6.1.1.3 i 6.1.5. Dopuszczone są metody badań inne niż opisane w niniejszym dziale, pod warunkiem, że są one równoważne i uznane przez właściwą władzę.
6.1.1.3 Każde opakowanie przeznaczone dla materiałów ciekłych, powinno przejść z wynikiem pozytywnym odpowiednie badanie szczelności na poziomie określonym w 6.1.5.4.3:
(a) przed pierwszym zastosowaniem do przewozu;
(b) po modernizacji lub naprawie, przed powtórnym zastosowaniem do przewozu;
Dla potrzeb takich badań opakowania nie muszą być wyposażone we własne zamknięcia.
Naczynie wewnętrzne opakowania złożonego może być badane bez opakowania zewnętrznego, pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki badania.
Badanie to nie jest wymagane dla:
- opakowań wewnętrznych opakowań kombinowanych;
- naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1 (a) (ii);
- opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1 (a) (ii).
6.1.1.4 W celu zapewnienia zgodności każdego opakowania z wymaganiami niniejszego działu, opakowania powinny być wytwarzane, naprawiane i badane zgodnie z programem zapewnienia jakości uznanym przez właściwą władzę.
6.1.1.5 Wytwórcy i kolejni dystrybutorzy opakowań powinni udzielać informacji dot. wymaganych odpowiednich procedur, opisów, typów i wymiarów zamknięć (włącznie z uszczelnieniami) oraz innych elementów niezbędnych dla zapewnienia, że sztuki przesyłek przeznaczonych jak do przewozu, spełniają wymagania badań, przeprowadzonych zgodnie z tym działem.
6.1.2 Kod określający typ opakowania
6.1.2.1 Kod składa się z:
(a) cyfry arabskiej wskazującej rodzaj opakowania, np. bęben, kanister, itp., po której następuje;
(b) duża litera (litery) łacińska, wskazująca rodzaj materiału konstrukcyjnego, np. stal, drewno, itp., po której, w razie potrzeby następuje;
(c) cyfra arabska wskazująca kategorię opakowania łącznie z rodzajem, do którego należy dane opakowanie.
6.1.2.2 W przypadku opakowań złożonych stosuje się dwie duże litery łacińskie, umieszczone w kodzie na drugiej pozycji. Pierwsza litera oznacza materiał konstrukcyjny naczynia wewnętrznego, a druga - opakowania zewnętrznego.
6.1.2.3 W przypadku opakowań kombinowanych stosuje się tylko kod numeru dla opakowania zewnętrznego.
6.1.2.4 Po kodzie opakowania mogą występować litery "T", "V" lub "W". Literą "T" oznacza się opakowanie awaryjne, zgodne z wymaganiami podanymi w 6.1.5.1.11. Literą "V" oznacza się opakowanie specjalne, zgodne z wymaganiami podanymi w 6.1.5.1.7. Litera "W" oznacza, że mimo iż opakowanie należy do typu wskazywanego przez kod, to zostało ono wyprodukowane z pewnymi odstępstwami od wymagań podanych w 6.1.4 i jest uważane za równoważne z wymaganiami podanymi w 6.1.1.2.
6.1.2.5 Następujące cyfry stosuje się do określenia rodzaju opakowania:
1. Bęben
2. Beczka drewniana
3. Kanister
4. Skrzynia
5. Worek
6. Opakowanie złożone
7. (zarezerwowane)
0. Opakowanie metalowe lekkie
6.1.2.6 Następujące duże litery stosuje się dla określenia materiału konstrukcyjnego opakowania:
A. Stal (obejmuje wszystkie rodzaje stali i sposoby obróbki powierzchniowej)
B. Aluminium
C. Drewno
D. Sklejka
F. Materiał drewnopochodny
G. Tektura
H. Tworzywo sztuczne
L. Tkanina
M. Papier wielowarstwowy
N. Metal (inny niż stal lub aluminium)
P. Szkło, porcelana lub kamionka
6.1.2.7 Poniższa tabela wskazuje kody, które należy stosować do określania typów opakowań w zależności od ich rodzaju, materiału konstrukcyjnego oraz ich kategorii; w tabeli podano numery podrozdziałów zawierających odpowiednie wymagania.
| Rodzaj | Materiał | Kategoria | Kod | Podrozdział |
| 1. Bębny | A. Stal | z wiekiem niezdejmowanym | 1A1 | 6.1.4.1 |
| | | z wiekiem zdejmowanym | 1A2 | |
| | B. Aluminium | z wiekiem niezdejmowanym | 1B1 | 6.1.4.2 |
| | | z wiekiem zdejmowanym | 1B2 | |
| | D. Sklejka | | 1D | 6.1.4.5 |
| | G. Tektura | | 1G | 6.1.4.7 |
| | H. Tworzywo sztuczne | z wiekiem niezdejmowanym | 1H1 | 6.1.4.8 |
| | | z wiekiem zdejmowanym | 1H2 | |
| | N. Metal, inny niż stal lub aluminium | z wiekiem niezdejmowanym | 1N1 | 6.1.4.3 |
| | | z wiekiem zdejmowanym | 1N2 | |
| 2. Beczki | C. Drewno | z czopem | 2C1 | 6.1.4.6 |
| | | z wiekiem zdejmowanym | 2C2 | |
| 3. Kanistry | A. Stal | z wiekiem niezdejmowanym | 3A1 | 6.1.4.4 |
| | | z wiekiem zdejmowanym | 3A2 | |
| | B. Aluminium | z wiekiem niezdejmowanym | 3B1 | 6.1.4.4 |
| | | z wiekiem zdejmowanym | 3B2 | |
| | H. Tworzywo sztuczne | z wiekiem niezdejmowanym | 3H1 | 6.1.4.8 |
| | | z wiekiem zdejmowanym | 3H2 | |
| 4. Skrzynie | A. Stal | | 4A | 6.1.4.14 |
| | B. Aluminium | | 4B | 6.1.4.14 |
| | C. Drewno | zwykłe | 4C1 | |
| | | ze ścianami pyłoszczelnymi | 4C2 | 6.1.4.9 |
| | D. Sklejka | | 4D | 6.1.4.10 |
| | F. Materiał drewnopochodny | | 4F | 6.1.4.11 |
| | G. Tektura | | 4G | 6.1.4.12 |
| | H. Tworzywo | spienione | 4H1 | 6.1.4.13 |
| | sztuczne | sztywne | 4H2 | |
| 5. Worki | H. Tkanina z tworzywa | bez wkładki i wykładziny wewnętrznej | 5H1 | |
| | sztucznego | pyłoszczelne | 5H2 | 6.1.4.16 |
| | | wodoodporne | 5H3 | |
| | H. Folia z tworzywa sztucznego | | 5H4 | 6.1.4.17 |
| | L. Tkanina | bez wkładki i wykładziny wewnętrznej | 5L1 | |
| | | pyłoszczelne | 5L2 | 6.1.4.15 |
| | | wodoodporne | 5L3 | |
| | M. Papier | wielowarstwowy | 5M1 | |
| | | wielowarstwowy, wodoodporny | 5M2 | 6.1.4.18 |
6. Opakowania złożone | H. Naczynia z tworzywa | z zewnętrznym bębnem stalowym | 6HA1 | 6.1.4.19 |
| | sztucznego | z zewnętrzną klatką stalową lub skrzynią stalową | 6HA2 | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrznym bębnem aluminiowym | 6HB1 | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrzną klatką aluminiową lub skrzynią aluminiową | 6HB2 | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrzną skrzynią drewnianą | 6HC | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrznym bębnem ze sklejki | 6HD1 | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrzną skrzynią ze sklejki | 6HD2 | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrznym bębnem tekturowym | 6HG1 | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrzną skrzynią tekturową | 6HG2 | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego | 6HH1 | 6.1.4.19 |
| | | z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego | 6HH2 | 6.1.4.19 |
| | P. Naczynia szklane, porcelanowe lub | z zewnętrznym bębnem stalowym | 6PA1 | 6.1.4.20 |
| | z kamionki | z zewnętrzną klatką stalową lub skrzynią stalową | 6PA2 | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrznym bębnem aluminiowym | 6PB1 | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrzną klatką aluminiową lub skrzynią aluminiową | 6PB2 | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrzną skrzynią drewnianą | 6PC | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrznym bębnem ze sklejki | 6PD1 | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrznym koszem wiklinowym | 6PD2 | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrznym bębnem tekturowym | 6PG1 | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrzną skrzynią tekturową | 6PG2 | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrznym opakowaniem ze spienionego tworzywa sztucznego | 6PH1 | 6.1.4.20 |
| | | z zewnętrznym opakowaniem ze sztywnego tworzywa sztucznego | 6PH2 | 6.1.4.20 |
0. Opakowania metalowe | A. Stal | z wiekiem niezdejmowanym | 0A1 | |
| lekkie | | z wiekiem zdejmowanym | 0A2 | 6.1.4.22 |
6.1.3 Oznakowanie
UWAGA 1: Oznakowanie wskazuje, że opakowanie, na którym jest ono umieszczone, odpowiada typowi konstrukcji, który przeszedł badania z wynikiem pozytywnym i odpowiada ono wymaganiom niniejszego działu dotyczącym wytwarzania tego opakowania, ale niedotyczącym jego stosowania. Tym samym, oznakowanie nie jest wystarczające do stwierdzenia, że opakowanie może być stosowane do każdego materiału. Rodzaj opakowania (np. bęben stalowy), jego maksymalna pojemność i/ lub masa, a także wymagania szczególne podane są dla każdego materiału w tabeli A w dziale 3.2.
UWAGA 2: Oznakowanie ma być pomocne dla producentów opakowań, firm zajmujących się ich naprawą, użytkowników, przewoźników oraz właściwych władz. Dla stosowania nowego opakowania, oznakowanie umożliwia producentowi (-om) wskazanie typu opakowania oraz spełnionych przez nie wymagań w zakresie przeprowadzonych badań.
UWAGA 3: Oznakowanie nie zawsze dostarcza pełnych danych dotyczących poziomu badań, itp.; jeżeli pojawi się potrzeba uwzględnienia dodatkowych danych, można odwołać się do certyfikatu badań, sprawozdań z badań lub wykazu opakowań, które przeszły badania z wynikiem pozytywnym. Na przykład, opakowanie oznaczone literą X lub Y może być stosowane do materiałów, dla których ustalono grupę pakowania odpowiadającą niższemu stopniowi zagrożenia z dopuszczalną maksymalną wartością gęstości względnej1 określoną przy przyjęciu współczynnika 1,5, albo 2,25, wskazanego odpowiednio w wymaganiach dotyczących badań podanych w 6.1.5. Oznacza to, że opakowania badane dla materiałów I grupy pakowania o gęstości względnej 1,2 mogą być stosowane do materiałów II grupy pakowania o gęstości względnej 1,8 lub do materiałów III grupy pakowania o gęstości względnej 2,7, pod warunkiem, że wszystkie kryteria są nadal spełnione dla materiału o wyższej gęstości względnej.
6.1.3.1 Każde opakowanie przeznaczone do stosowania zgodnie z ADR, powinno być zaopatrzone w trwałe i czytelne oznakowanie, o wymiarach odpowiednich do wielkości opakowania i umieszczone w takim miejscu, aby było ono dobrze widoczne. Dla sztuk przesyłek o masie brutto większej niż 30 kg, oznakowanie powinno być umieszczone lub powtórzone na wierzchu lub na boku opakowania. Wysokość liter, cyfr i symboli powinna wynosić co najmniej 12 mm, z wyjątkiem opakowań o pojemności 30 litrów lub 30 kg, lub mniejszej, dla których wysokość ta powinna wynosić co najmniej 6 mm, przy czym dla opakowań o pojemności 5 litrów lub 5 kg, lub mniejszej może być ona odpowiednio zmniejszona.
Oznakowanie składa się z:
(a) (i) symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań
Symbol ten powinien być używany wyłącznie w celu potwierdzenia, że opakowanie spełnia odpowiednie wymagania niniejszego działu. W przypadku opakowań metalowych, w miejsce tego symbolu, dopuszcza się wytłaczanie dużych liter "UN"; lub
(ii) symbolu "RID/ADR" w przypadku opakowań dopuszczonych do transportu kolejowego i drogowego.
Dotyczy to opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka) oraz opakowań metalowych lekkich, odpowiadających warunkom uproszczonym (patrz 6.1.1.3, 6.1.5.3.1 (e), 6.1.5.3.5(c), 6.1.5.4, 6.1.5.5.1 i 6.1.5.6);
(b) kodu określającego typ opakowania zgodnie z 6.1.2;
(c) kodu składającego się z dwóch części:
(i) litery określającej grupę (grupy) pakowania, dla której typ konstrukcji został zbadany z wynikiem pozytywnym:
X dla I, II i III grupy pakowania;
Y dla II i III grupy pakowania;
Z tylko dla III grupy pakowania;
(ii) dla opakowań bez opakowań wewnętrznych, przeznaczonych dla materiałów ciekłych, o wartości gęstości względnej, zaokrąglonej do jednej dziesiątej, dla której badany był typ konstrukcji, informacja ta może być pominięta, jeżeli gęstość względna jest mniejsza niż1,2; dla opakowań przeznaczonych do materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych, należy podać ich maksymalną masę brutto w kg.
______
1 Określenie "gęstość względna" (d) jest uważane za synonim "ciężaru właściwego" i będzie stosowane w innych miejscach niniejszego działu.
W przypadku opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do materiałów ciekłych o lepkości w temperaturze 23°C przekraczającej 200 mm2/s, należy podać ich maksymalną masę brutto w kg;
(d) albo litery "S" wskazującej, że opakowanie przeznaczone jest do przewozu materiałów stałych lub oznacza opakowanie wewnętrzne, lub oznacza opakowanie dla materiałów ciekłych (innych niż opakowanie kombinowane), które przeszły z wynikiem pozytywnym hydrauliczną próbę ciśnieniową - wartość ciśnienia próbnego w kPa podaje się zaokrągloną w dół do 10 kPa.
W przypadku opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a) (ii), litera "S" określa ich przeznaczenie dla materiałów ciekłych o lepkości w temperaturze 23°C przekraczającej 200 mm2/s;
UWAGA: Wymagania podane w (d) nie dotyczą opakowań przeznaczonych do przewozu materiałów klasy 6.2 o numerach UN 2814 lub UN 2900;
(e) dwóch ostatnich cyfr roku produkcji opakowania. Opakowania typów 1H i 3H, powinny być ponadto oznakowane miesiącem produkcji, który może być umieszczony w innym miejscu niż pozostałe oznakowanie. W tym celu może być stosowany następujący znak:
(f) znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania, stosowanego w oznakowaniu pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym2;
(g) nazwy producenta lub innego znaku rozpoznawczego opakowania, określonego przez właściwą władzę.
6.1.3.2 Dodatkowo oprócz trwałego oznakowania określonego w 6.1.3.1, każdy nowy bęben metalowy o pojemności większej niż 100 litrów, powinien mieć naniesione na dnie oznakowanie określone w 6.1.3.1 (a) do (e), z podaniem co najmniej nominalnej grubości metalu użytego do wykonania korpusu (w mm, z dokładnością do 0,1 mm), naniesione w sposób trwały, (np. przez wytłoczenie). Jeżeli grubość nominalna wieka bębna metalowego jest mniejsza niż korpusu, to grubość nominalna wieka, korpusu i dna powinna być oznakowana na dnie w sposób trwały (np. przez wytłoczenie), np. "1,0-1,2-1,0" lub "0,9-1,0-1,0". Grubość nominalna metalu powinna być określona zgodnie z odpowiednią normą ISO, np. ISO 3574:1999 dla stali. Oznakowanie podane w 6.1.3.1 (f) i (g) nie powinno być nanoszone w sposób trwały, za wyjątkiem podanym w 6.1.3.5.
6.1.3.3 Każde opakowanie z wyjątkiem wymienionych w 6.1.3.2 nadające się do naprawy, powinno być zaopatrzone w stałe oznakowanie określone w 6.1.3.1 (a) do (e). Oznakowanie uznaje się za stałe, jeżeli wytrzymuje ono zabieg naprawy (np. poprzez wytłoczenie). W przypadku opakowań innych niż bębny metalowe o pojemności większej niż 100 litrów, to stałe oznakowanie możne zastąpić inne trwałe oznakowanie określone w 6.1.3.1.
6.1.3.4 W przypadku zmodernizowanych bębnów metalowych, o ile nie dokonano zmiany typu opakowania i nie wymieniono ani nie usunięto integralnych części konstrukcji, wymagane oznakowanie może nie być umieszczone na stałe. Każdy inny zmodernizowany bęben metalowy powinien być trwale oznaczony (np. przez wytłoczenie) na pokrywie lub na boku w sposób określony w 6.1.3.1 (a) do (e).
6.1.3.5 Bębny metalowe (np. ze stali nierdzewnej) przeznaczone do wielokrotnego użytku, powinny być oznaczone w trwale (np. przez wytłoczenie) w sposób określony w 6.1.3.1 (f) i (g).
6.1.3.6 Oznakowanie zgodne z 6.1.3.1 jest ważne tylko dla jednego typu konstrukcji lub serii typów konstrukcji. Ten sam typ konstrukcji może obejmować różne rodzaje wykończenia powierzchni.
"Seria typów konstrukcji" oznacza opakowania o takiej samej konstrukcji, grubości ścianek, wykonane z takiego samego materiału oraz o takim samym przekroju, które różnią się od zatwierdzonego typu konstrukcji jedynie zmniejszonymi wysokościami.
Zamknięcia naczyń powinny odpowiadać zamknięciom opisanym w sprawozdaniu z badania.
6.1.3.7 Oznakowanie powinno być nanoszone w kolejności podanej w 6.1.3.1; każdy element oznakowania wymagany w niniejszym podrozdziale oraz, jeżeli jest to związane, także pod literami (h) do (j) podrozdziału 6.1.3.8, powinien być wyraźnie oddzielony, np. za pomocą kreski lub odstępu, tak aby był łatwy do identyfikacji. Przykłady patrz 6.1.3.11.
Każde dodatkowe oznakowanie zatwierdzone przez właściwą władzę, nie powinno utrudniać identyfikacji oznakowania określonego w 6.1.3.1.
6.1.3.8 Przeprowadzający naprawę powinien po jej zakończeniu powinien umieścić na opakowaniu trwałe oznakowanie, w poniższej kolejności następujące dane:
(h) znak państwa, w którym przeprowadzono naprawę, stosowany w oznaczaniu pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym2;
(i) nazwę naprawiającego lub inną identyfikację opakowania ustaloną przez właściwą władzę;
(j) rok, w którym przeprowadzono naprawę; literę "R"; oraz dodatkowo literę "L" w przypadku każdego opakowania, które z wynikiem pozytywnym przeszło badanie szczelności zgodnie z 6.1.1.3.
6.1.3.9 Jeżeli, po naprawie bębna metalowego, nie są widoczne na jego wieku lub boku oznakowania wymagane w 6.1.3.1 (a) do (d), to przeprowadzający naprawę powinien je umieścić w sposób trwały, uzupełniając je znakami wymaganymi w 6.1.3.8 (h), (i) i (j). Naniesione oznakowania nie mogą wskazywać wyższych własności eksploatacyjnych od określonych dla zbadanego i oznakowanego oryginalnego typu konstrukcji.
6.1.3.10 Opakowania wyprodukowane z odzyskanego tworzywa sztucznego, określone w rozdziale 1.2.1, powinny być oznakowane literami "REC". Oznakowanie to powinno być umieszczone obok oznakowania określonego w 6.1.3.1.
______
2 Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r.).
6.1.3.11 Przykłady oznakowania NOWYCH opakowań
| grafika | 4G/Y145/S/02 NL/VL823 | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g) | dla nowej skrzyni tekturowej |
| grafika | 1A1/Y1.4/150/98 NL/VL824 | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g) | dla nowego bębna stalowego do materiałów ciekłych |
| grafika | 1A2/Y150/S/01 NL/VL825 | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g) | dla nowego bębna stalowego do materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych |
| grafika | 4HW/Y136/S/98 NL/VL826 | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g) | dla nowej skrzyni z tworzyw sztucznych o równoważnej charakterystyce |
| grafika | 1A2/Y/100/01 USA/MM5 | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g) | dla bębna stalowego modernizowanego do materiałów ciekłych |
RID/ADR/0A1/Y100/89 NL/VL/123 | | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(ii), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g) | dla nowego opakowania lekkiego metalowego z wiekiem niezdejmowanym |
RID/ADR/0A2/Y20/S/04 NL/VL/124 | | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(ii), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g) | dla nowego opakowania lekkiego metalowego z wiekiem zdejmowanym do materiałów stałych lub ciekłych o lepkości w 23°C wyższej niż 200 mm2/s |
6.1.3.12 Przykłady oznakowania opakowań NAPRAWIANYCH
| grafika | 1A1/Y1.4/150/97 NL/RB/85/RL | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.8 (h), (i) i (j) |
| grafika | 1A2/Y150/S/99 USA/RB/00 R | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.8 (h), (i) i (j) |
6.1.3.13 Przykłady oznakowania opakowań AWARYJNYCH
| grafika | 1A2T/Y300/S/01 USA/abc | zgodnie z 6.1.3.1 (a)(i), (b), (c), (d) i (e) zgodnie z 6.1.3.1 (f) i (g) |
UWAGA: Oznakowanie, którego przykłady podano w 6.1.3.11, 6.1.3.12 i 6.1.3.13, może być umieszczone w jednym lub w kilku wierszach, pod warunkiem zachowania prawidłowej kolejności.
6.1.3.14 Potwierdzenie
Przez naniesienie znaku zgodnie z 6.1.3.1 potwierdza się, że opakowania produkowane seryjnie odpowiadają zatwierdzonemu typowi konstrukcji, a wymagania podane w zatwierdzeniu zostały spełnione.
6.1.4 Wymagania dotyczące opakowań
6.1.4.1 Bębny stalowe
1A1 z wiekiem niezdejmowanym
1A2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.1.1 Korpus i dna powinny być wykonane z odpowiedniej blachy stalowej; o grubości dostosowanej do pojemności i przeznaczenia bębna.
UWAGA: W przypadku bębnów ze stali węglowych, stale "odpowiednie" określone są w normie ISO 3573:1999 "Blacha. Stal walcowana na zimno o jakości handlowej i konstrukcyjnej" oraz w normie ISO 3574:1999 "Blacha. Stal walcowana na zimno o jakości handlowej i konstrukcyjnej". Dla bębnów ze stali węglowych o pojemności mniejszej niż 100 litrów, poza powyższymi normami, stale "odpowiednie" określone są dodatkowo w normach ISO 11949:1995 "Blacha walcowana na zimno ocynowana elektrolitycznie", ISO 11950:1995 "Stal walcowana na zimno chromowana elektrolitycznie/pokryta zielenią chromową " i ISO 11951:1995 "Blacha czarna walcowana na zimno w kręgach do produkcji blachy ocynowanej albo chromowanej elektrolitycznie/pokrytej zielenią chromową".
6.1.4.1.2 Złącza boczne korpusu bębnów, o zawartości powyżej 40 litrów materiałów ciekłych, powinny być spawane. Złącza boczne korpusu bębnów do przewozu materiałów stałych lub ciekłych o pojemności 40 litrów lub mniejszej, powinny być łączone mechanicznie lub spawane.
6.1.4.1.3 Obrzeża powinny być łączone mechanicznie lub spawane. Mogą być zastosowane oddzielne pierścienie wzmacniające.
6.1.4.1.4 Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny mieć co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze do przetaczania. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do korpusu i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze do przetaczania nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.1.5 Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1A1) nie powinna być większa niż 7 cm. Bębny z większymi otworami są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1A2). Zamknięcia otworów w korpusach i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające mogą być łączone mechanicznie lub spawane na stałe. Jeżeli zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.1.6 Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1A2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.1.7 Jeżeli materiały konstrukcyjne korpusów, den, zamknięć i armatury nie są zgodne z przewożoną zawartością, to powinny być zastosowane odpowiednie powłoki ochronne lub wykładziny. Powinny one zachowywać swoje właściwości ochronne w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.1.8 Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.1.9 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.2 Bębny aluminiowe
1B1 z wiekiem niezdejmowanym
1B2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.2.1 Korpus i dna powinny być wykonane z aluminium o czystości co najmniej 99% lub ze stopu aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.2.2 Wszystkie połączenia powinny być spawane. Jeżeli występują połączenia obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowymi pierścieniami.
6.1.4.2.3 Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny mieć co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze do przetaczania. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do korpusu i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze do przetaczania nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.2.4 Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1B1) nie powinna być większa niż 7 cm. Bębny z większymi otworami są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1B2). Zamknięcia otworów w korpusie i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające mogą być łączone mechanicznie lub spawane na stałe. Jeżeli zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.2.5 Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1B2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.2.6 Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.2.7 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.3 Bębny metalowe inne niż stalowe lub aluminiowe
1N1 z wiekiem niezdejmowanym
1N2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.3.1 Korpus i dna powinny być wykonane z metalu lub stopu metalu innego niż stal lub aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.3.2 Jeżeli występują połączenia obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowymi pierścieniami. Wszystkie występujące połączenia powinny być wykonane w technologii odpowiedniej dla danego metalu lub stopu (spawane, lutowane, itp.).
6.1.4.3.3 Korpusy bębnów o pojemności większej niż 60 litrów powinny mieć co najmniej dwie wytłoczone lub nałożone obręcze do przetaczania. Jeżeli obręcze są nałożone, to powinny być ściśle dopasowane do korpusu i zamocowane w taki sposób, aby nie mogły się przemieszczać. Obręcze do przetaczania nie powinny być spawane punktowo.
6.1.4.3.4 Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusach i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1N1) nie powinna być większa niż 7 cm. Bębny z większymi otworami są uważane za bębny z wiekiem zdejmowanym (1N2). Zamknięcia otworów w korpusie i dnach bębnów z wiekiem zdejmowanym powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Kołnierze zamykające powinny być łączone na stałe (spawane, lutowane itp.), wykonane w technologii odpowiedniej dla danego metalu lub stopu. Jeżeli zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.3.5 Zamknięcia bębnów z wiekiem zdejmowanym (1N2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Do wszystkich zdejmowanych wiek powinny być stosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.3.6 Maksymalna pojemność bębnów: 450 litrów.
6.1.4.3.7 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.4 Kanistry stalowe lub aluminiowe
3A1 stalowe z wiekiem niezdejmowanym
3A2 stalowe z wiekiem zdejmowanym
3B1 aluminiowe z wiekiem niezdejmowanym
3B2 aluminiowe z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.4.1 Korpus i dna powinny być wykonane z blachy stalowej, aluminium o czystości co najmniej 99% lub ze stopu aluminium. Rodzaj materiału i jego grubość powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia kanistra.
6.1.4.4.2 Obrzeża powinny być łączone mechanicznie lub spawane. Połączenia korpusu kanistrów stalowych, zawierających ponad 40 litrów materiałów ciekłych, powinny być spawane. Połączenia korpusu kanistrów stalowych, o pojemności 40 litrów lub mniej, powinny być łączone mechanicznie lub spawane. Wszystkie połączenia w kanistrach aluminiowych powinny być spawane. Jeżeli występują połączenia obrzeży, to powinny być one wzmocnione dodatkowym pierścieniem.
6.1.4.4.3 Średnica otworów w kanistrach z wiekiem niezdejmowanym (3A1 i 3B1) nie powinna być większa niż 7 cm. Kanistry z większymi otworami są uważane za kanistry z wiekiem zdejmowanym (3A2 i 3B2). Zamknięcia powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli same zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.4.4 Jeśli materiały konstrukcyjne korpusów, den, zamknięć i armatury nie są zgodne z przewożoną zawartością, to powinny być zastosowane odpowiednie powłoki ochronne lub wykładziny. Powinny one zachowywać swoje właściwości ochronne w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.4.5 Maksymalna pojemność kanistra: 60 litrów.
6.1.4.4.6 Maksymalna masa netto: 120 kg.
6.1.4.5 Bębny ze sklejki
1 D
6.1.4.5.1 Użyte drewno powinno być dobrze wysezonowane, suche handlowo i wolne od wad mogących ograniczyć przydatność bębna do przewidywanego zastosowania. Jeżeli do produkcji den używany jest inny materiał niż sklejka, to powinien on mieć właściwości równoważne sklejce.
6.1.4.5.2 Sklejka stosowana na korpus powinna mieć co najmniej dwie warstwy, a stosowana na dna - co najmniej trzy warstwy; warstwy powinny być dokładnie sklejone klejem wodoodpornym tak, aby ich włókna były skrzyżowane.
6.1.4.5.3 Korpus i dna oraz ich połączenia powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia bębna.
6.1.4.5.4 Dla uniknięcia ubytku zawartości przez szczeliny, wieka powinny być pokryte papierem pakowym (natronowym) lub innym równoważnym materiałem, który powinien dokładnie przylegać do wieka i wystawać na zewnątrz na całym jego obwodzie.
6.1.4.5.5 Maksymalna pojemność bębnów: 250 litrów.
6.1.4.5.6 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.6 Beczki drewniane
2C1 z czopem
2C2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.6.1 Użyte drewno powinno być dobrej jakości o prostych włóknach oraz dobrze wysezonowane, wolne od sęków, kory, zbutwiałego drewna i bieli lub innych wad mogących ograniczyć przydatność beczki do użycia.
6.1.4.6.2 Korpus i dna powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia beczki.
6.1.4.6.3 Klepki i dna powinny być spiłowane lub przecięte wzdłuż włókna w taki sposób, aby żaden roczny przyrost (pierścień) nie zachodził na więcej niż połowę grubości klepki lub dna.
6.1.4.6.4 Obręcze beczki powinny być wykonane ze stali lub żelaza o dobrej jakości. Dla beczek z wiekiem zdejmowanym (2C2) dopuszcza się obręcze z odpowiednio twardego drewna.
6.1.4.6.5 Średnica czopu beczki drewnianej 2C1 nie powinna przekraczać połowy szerokości klepki, w której umieszczony jest czop.
6.1.4.6.6 Dna w beczkach drewnianych 2C2 powinny być dobrze dopasowane w wątorach.
6.1.4.6.7 Maksymalna pojemność beczek: 250 litrów.
6.1.4.6.8 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.7 Bębny tekturowe
1G
6.1.4.7.1 Korpus powinien być wykonany z kilku warstw grubego papieru lub tektury (niefalistej), mocno sklejonych lub laminowanych. Korpus może zawierać jedną lub kilka warstw ochronnych z bitumu, parafinowanego papieru natronowego, folii metalowej, tworzyw sztucznych itp.
6.1.4.7.2 Dna powinny być wykonane z drewna, tektury, metalu, sklejki, tworzywa sztucznego lub innego odpowiedniego materiału. Mogą być one pokryte jedną lub kilkoma warstwami ochronnymi z bitumu, parafinowanego papieru natronowego, folii metalowej, tworzyw sztucznych itp.
6.1.4.7.3 Korpus, dna i połączenia bębna powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.7.4 Gotowe opakowanie powinno być wystarczająco wodoodporne, aby nie wystąpiło jego rozwarstwienie w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.7.5 Maksymalna pojemność bębna: 450 litrów.
6.1.4.7.6 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.8 Bębny i kanistry z tworzywa sztucznego
1H1 bębny z wiekiem niezdejmowanym
1H2 bębny z wiekiem zdejmowanym
3H1 kanistry z wiekiem niezdejmowanym
3H2 kanistry z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.8.1 Opakowanie powinno być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego i charakteryzować się dostateczną wytrzymałością odpowiednio do jego pojemności i przeznaczenia. Z wyjątkiem odzyskanego tworzywa sztucznego, określonego w 1.2.1, do produkcji opakowań nie mogą być używane inne materiały odpadowe niż pozostałości produkcyjne lub zmielone odpady pochodzące z tego samego procesu wytwarzania. Opakowanie powinno być odpowiednio wytrzymałe na starzenie i degradację powodowaną zarówno przewożonymi materiałami, jak również promieniowaniem ultrafioletowym. Przenikanie materiału zawartego w sztuce przesyłki lub odzyskane tworzywo sztuczne użyte do produkcji nowego opakowania nie powinny stwarzać zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.8.2 Jeżeli wymagana jest ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinna być ona dokonana poprzez dodanie sadzy, innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości opakowania i zachowywać skuteczność w czasie całego okresu jego użytkowania. W przypadku użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż użyte do produkcji badanego typu konstrukcji opakowania, można zrezygnować z ponownych badań, jeżeli ich zawartość masowa nie przekracza 2% dla sadzy lub 3% dla pigmentów; zawartość inhibitorów stosowanych w celu ochrony przed promieniowaniem ultrafioletowym nie jest ograniczona.
6.1.4.8.3 Dodatki, stosowane do celów innych niż ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, mogą wchodzić w skład tworzywa sztucznego pod warunkiem, że nie osłabiają one właściwości chemicznych i fizycznych materiału opakowania. W tym przypadku przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane.
6.1.4.8.4 Grubość ścianek powinna być w każdym miejscu opakowania dostosowana do jego zawartości i przeznaczenia, przy czym należy uwzględnić również obciążenia, na jakie mogą być narażone poszczególne miejsca.
6.1.4.8.5 Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusie i dnach bębnów z wiekiem niezdejmowanym (1H1) oraz kanistrów z wiekiem niezdejmowanym (3H1) nie powinna przekraczać 7 cm. Bębny i kanistry o większych średnicach otworów uważane są odpowiednio za bębny i kanistry z wiekiem zdejmowanym (1H2 i 3H2). Zamknięcia otworów w korpusach lub dnach bębnów i kanistrów powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli same zamknięcia nie zapewniają szczelności, to powinny być zastosowane uszczelki lub inne elementy uszczelniające.
6.1.4.8.6 Zamknięcia bębnów i kanistrów z wiekiem zdejmowanym (1H2 i 3H2) powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby pozostawały zabezpieczone i szczelne w normalnych warunkach przewozu. Jeżeli bębny lub kanistry są zaprojektowane w taki sposób, że po prawidłowym zamknięciu wieka nie zapewniają szczelności, to we wszystkich wiekach zdejmowanych powinny być stosowane uszczelki.
6.1.4.8.7 Maksymalna dopuszczalna przepuszczalność dla materiałów ciekłych zapalnych wynosi 0,008 g/l h przy 23°C (patrz 6.1.5.7).
6.1.4.8.8 Jeżeli do produkcji nowych opakowań stosowane są odzyskane tworzywa sztuczne, to właściwości tych tworzyw powinny być regularnie potwierdzane i dokumentowane jako część programu zapewnienia jakości uznanego przez właściwą władzę. Program ten powinien zawierać zapis dotyczący właściwego sortowania wstępnego oraz sprawdzania każdej partii odzyskanego tworzywa sztucznego pod kątem właściwej szybkości płynięcia jego stopu, gęstości i wytrzymałości na rozerwanie, wymaganych dla typu konstrukcji opakowania produkowanego z takiego tworzywa. Z tego względu niezbędna jest wiedza o materiale opakowań, z których uzyskano odzyskane tworzywo sztuczne oraz o ich ostatniej zawartości mogącej zmniejszyć wytrzymałość nowych opakowań wyprodukowanych z takiego materiału. Ponadto, program zapewnienia jakości stosowany przez producenta opakowań zgodnie z 6.1.1.4, powinien obejmować przeprowadzenie przewidzianego w 6.1.5 badania wytrzymałości typu konstrukcji dla opakowań wyprodukowanych z każdej partii odzyskanego tworzywa sztucznego. W takich badaniach wytrzymałość opakowania na piętrzenie może być sprawdzona za pomocą równoważnej metody ściskania dynamicznego, zastosowanej zamiast obciążania statycznego.
6.1.4.8.9 Maksymalna pojemność bębnów i kanistrów: 1H1 i 1H2: 450 litrów,
3H1 i 3H2: 60 litrów.
6.1.4.8.10 Maksymalna masa netto: 1H1 i 1H2: 400 kg,
3H1 i 3H2: 120 kg.
6.1.4.9 Skrzynie drewniane
4C1 zwykłe
4C2 z wykładziną pyłoszczelną
6.1.4.9.1 Użyte drewno powinno być dobrze wysezonowane handlowo, suche i wolne od wad mogących znacznie ograniczyć wytrzymałość każdego elementu skrzyni. Wytrzymałość stosowanego materiału i rodzaj konstrukcji powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia skrzyni. Wieko i dno mogą być wykonane z materiału drewnopochodnego odpornego na wodę jak: sklejka, płyta pilśniowa lub inny odpowiedni materiał.
6.1.4.9.2 Połączenia powinny być odporne na drgania występujące w normalnych warunkach przewozu. W miarę możliwości należy unikać wbijania gwoździ w zewnętrzne włókna desek. Połączenia narażone na silne naprężenia powinny być wykonane przy użyciu zagiętych lub spiralnych gwoździ lub innych równoważnych połączeń.
6.1.4.9.3 Skrzynie 4C2: każdy element skrzyni powinien być wykonany z jednego kawałka drewna lub być jemu równoważne. Elementy uważane są za równoważne wykonanym z jednego kawałka drewna, jeżeli są łączone za pomocą klejenia jednym z następujących sposobów: Lindermanna (na jaskółczy ogon), na wpust i pióro, na zakładkę lub na styk z zastosowaniem na każdym połączeniu co najmniej dwóch wzmocnień metalowych.
6.1.4.9.4 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.10 Skrzynie ze sklejki
4D
6.1.4.10.1 Stosowana sklejka powinna składać się co najmniej z 3 warstw. Powinna być ona wykonana z arkuszy dobrze wysezonowanych, otrzymanych przez łuszczenie, skrawanie lub piłowanie, suche handlowo i wolne od wad mogących znacznie ograniczyć trwałość skrzyni. Wszystkie warstwy powinny być sklejone klejem wodoodpornym. Do produkcji skrzyń łącznie ze sklejką, mogą być stosowane również inne odpowiednie materiały. Skrzynie powinny być mocno złączone za pomocą gwoździ lub mocowane na narożach kątowych lub na krawędziach, albo łączone za pomocą innych odpowiednich środków.
6.1.4.10.2 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.11 Skrzynie z materiału drewnopochodnego
4F
6.1.4.11.1 Ścianki skrzyń powinny być wykonane z materiału drewnopochodnego odpornego na wodę takiego jak: płyta pilśniowa, wiórowa lub innego podobnego typu. Wytrzymałość stosowanego materiału i rodzaj konstrukcji powinny być odpowiednie do pojemności i przeznaczenia skrzyni.
6.1.4.11.2 Pozostałe części skrzyń mogą być wykonane z innych odpowiednich materiałów.
6.1.4.11.3 Części skrzyń powinny być łączone za pomocą odpowiednich środków.
6.1.4.11.4 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.12 Skrzynie (pudla) tekturowe
4G
6.1.4.12.1 Skrzynie (pudła) powinny być wykonane z dobrej jakości tektury litej lub tektury falistej (pojedynczej lub wielowarstwowej), dostosowanej do ich pojemności i przeznaczenia. Wodoodporność powierzchni zewnętrznej powinna być taka, aby powiększenie masy mierzone podczas badania metodą Cobb'a, polegającej na oznaczaniu absorpcji wody w ciągu 30 minut, nie było większe niż 155 g/m2, zgodnie z normą ISO 535-1991. Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Tektura powinna być w taki sposób przycięta, uformowana i nacięta, aby mogła być składana bez nadmiernego zginania powodującego pęknięcia lub rozerwania na powierzchni. Warstwy pofalowane powinny być trwale sklejone z warstwami zewnętrznymi.
6.1.4.12.2 Czoła skrzyń (pudeł) mogą być zaopatrzone w drewnianą ramę lub w inny odpowiedni materiał, albo wykonane w całości z drewna. Dopuszcza się również stosowanie wzmocnień z listew drewnianych lub innych odpowiednich materiałów.
6.1.4.12.3 Połączenia korpusów skrzyń (pudeł) powinny być wykonane za pomocą taśmy klejącej, sklejone na zakładkę lub zszyte na zakładkę spinkami metalowymi. Złącza na zakładkę powinny być wykonane z odpowiednim zapasem.
6.1.4.12.4 Jeżeli zamknięcie jest wykonane przez sklejenie lub oklejenie taśmą, to użyty klej powinien być wodoodporny.
6.1.4.12.5 Wymiary skrzyń (pudeł) powinny być dostosowane do ich zawartości.
6.1.4.12.6 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.13 Skrzynie z tworzywa sztucznego
4H1 skrzynie z tworzywa sztucznego spienionego
4H2 skrzynie ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.1.4.13.1 Skrzynia powinna być wykonana z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość skrzyni powinna być dostosowana do jej pojemności i przeznaczenia. Powinna być ona wystarczająco odporna na starzenie się i degradację spowodowaną działaniem przewożonego materiału oraz promieniowaniem ultrafioletowym.
6.1.4.13.2 Skrzynia ze spienionego tworzywa sztucznego powinna składać się z dwóch uformowanych części: części dolnej z gniazdami dla opakowań wewnętrznych i części górnej przykrywającej część dolną. Obie części powinny być wykonane w taki sposób, aby opakowania wewnętrzne były ściśle dopasowane. Zamknięcia opakowań wewnętrznych nie powinny stykać się z powierzchnią wewnętrzną górnej części skrzyni.
6.1.4.13.3 Przy nadawaniu do przewozu, skrzynie z tworzywa spienionego powinny być zamknięte taśmą samoprzylepną odporną na rozciąganie, dostatecznie zapobiegającą otwarciu się skrzyni. Taśma samoprzylepna powinna być odporna na warunki atmosferyczne, a zawarte w niej środki wiążące powinny być odpowiednie do spienionego tworzywa skrzyni. Mogą być również stosowane inne sposoby zamykania pod warunkiem, że zapewniają co najmniej taką samą skuteczność.
6.1.4.13.4 Jeżeli dla skrzyń ze sztywnego tworzywa sztucznego wymagana jest ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinna być ona zrealizowana poprzez dodanie sadzy, innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości opakowania i zachowywać skuteczność w czasie całego okresu jego użytkowania. W przypadku użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż użyte do produkcji badanego typu konstrukcji, można zrezygnować z ponownych badań, jeżeli ich zawartość masowa nie przekracza 2% dla sadzy lub 3% dla pigmentów; zawartość inhibitorów stosowanych w celu ochrony przed promieniowaniem ultrafioletowym nie jest ograniczona.
6.1.4.13.5 Dodatki, stosowane do celów innych niż ochrona przed promieniowaniem ultrafioletowym, mogą wchodzić w skład tworzywa sztucznego pod warunkiem, że nie osłabiają one właściwości chemicznych i fizycznych materiału konstrukcyjnego skrzyni. W tym przypadku przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane.
6.1.4.13.6 Skrzynie ze sztywnego tworzywa sztucznego powinny być zaopatrzone w zamknięcia z odpowiedniego, mocnego materiału, wykonane w sposób wykluczający przypadkowe otwarcie.
6.1.4.13.7 Jeżeli do produkcji nowych opakowań stosowane są odzyskane tworzywa sztuczne, to właściwości tych tworzyw powinny być regularnie potwierdzane i dokumentowane jako część programu zapewnienia jakości uznanego przez właściwą władzę. Program ten powinien zawierać zapis dotyczący właściwego sortowania wstępnego oraz sprawdzania każdej partii odzyskanego tworzywa sztucznego pod kątem właściwej szybkości płynięcia jego stopu, gęstości i wytrzymałości na rozerwanie, wymaganych dla typu konstrukcji opakowania produkowanego z takiego tworzywa. Z tego względu niezbędna jest wiedza o materiale opakowań, z których uzyskano odzyskane tworzywo sztuczne, oraz o ich ostatniej zawartości mogącej zmniejszyć wytrzymałość nowych opakowań wyprodukowanych z takiego materiału. Ponadto, program zapewnienia jakości stosowany przez producenta opakowań zgodnie z 6.1.1.4, powinien obejmować przeprowadzenie przewidzianego w 6.1.5 wytrzymałościowe badania typu konstrukcji dla opakowań wyprodukowanych z każdej partii odzyskanego tworzywa sztucznego. W takich badaniach, wytrzymałość opakowania na piętrzenie może być sprawdzona za pomocą równoważnej metody ściskania dynamicznego, zastosowanej zamiast obciążania statycznego.
6.1.4.13.8 Maksymalna masa netto: 4H1 60 kg,
4H2 400 kg.
6.1.4.14 Skrzynie stalowe lub aluminiowe
4A stalowe
4B aluminiowe
6.1.4.14.1 Wytrzymałość metalu i konstrukcja skrzyni powinny być dostosowane do jej pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.14.2 Jeżeli jest to wymagane, skrzynie powinny być wyłożone wewnątrz tekturą lub filcem wyściełającym, albo zaopatrzone w wykładzinę wewnętrzną lub powłokę wykonane z odpowiedniego materiału. Jeżeli zastosowano wykładzinę metalową łączoną na podwójną zakładkę, to powinny być podjęte środki uniemożliwiające wnikanie materiałów, szczególnie wybuchowych, w szczeliny złączy.
6.1.4.14.3 Zamknięcia mogą być każdego odpowiedniego typu; w normalnych warunkach przewozu powinny one pozostawać zamknięte.
6.1.4.14.4 Maksymalna masa netto: 400 kg.
6.1.4.15 Worki z tkaniny
5L1 bez wykładziny wewnętrznej lub powłoki
5L2 pyłoszczelne
5L3 wodoodporne
6.1.4.15.1 Użyte tekstylia powinny być dobrej jakości. Wytrzymałość tkaniny i wykonanie worka powinny być dostosowane do jego zawartości i przeznaczenia.
6.1.4.15.2 Worki pyłoszczelne 5L2: worek powinien być wykonany jako pyłoszczelny, np. przez zastosowanie:
(a) papieru przyklejonego do wewnętrznej powierzchni worka za pomocą wodoodpornego środka wiążącego, np. bitumu; lub
(b) folii z tworzywa sztucznego przyklejonej do wewnętrznej powierzchni worka; lub
(c) jednej lub kilku wewnętrznych wykładzin papierowych lub z tworzywa sztucznego.
6.1.4.15.3 Worki wodoodporne 5L3: worek powinien być wykonany jako nieprzepuszczalny dla wilgoci, np. przez zastosowanie:
(a) oddzielnych wewnętrznych wykładzin z wodoodpornego papieru (np. parafinowanego papieru natronowego, papieru bitumowanego lub papieru natronowego powleczonego tworzywem); lub
(b) folii z tworzywa sztucznego przyklejonej do wewnętrznej powierzchni worka; lub
(c) jednej lub kilku wewnętrznych wykładzin z tworzywa sztucznego.
6.1.4.15.4 Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.4.16 Worki z tkaniny z tworzywa sztucznego
5H1 bez wykładziny wewnętrznej lub powłoki
5H2 pyłoszczelne
5H3 wodoodporne
6.1.4.16.1 Worki powinny być wykonane z rozciągliwych taśm lub z rozciągliwych pojedynczych nitek z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość użytego materiału i wykonanie worka powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.1.4.16.2 Przy stosowaniu płaskich brytów tkaniny worki powinny być wykonane za pomocą zszywania lub innego sposobu zapewniającego zamknięcie dna i jednego boku. Jeżeli tkanina jest w kształcie rękawa, to dno worka powinno być zamknięte przez zszycie szwem zygzakowym lub innym sposobem zapewniającym taką samą wytrzymałość.
6.1.4.16.3 Worki pyłoszczelne 5H2: worek powinien być wykonany jako pyłoszczelny, np. przez zastosowanie:
(a) papieru lub folii z tworzywa sztucznego przytwierdzonego do wewnętrznej powierzchni worka lub
(b) jednej lub kilku wewnętrznych wykładzin papierowych lub z tworzywa sztucznego.
6.1.4.16.4 Worki wodoodporne 5H3: worek powinien być wykonany jako nieprzepuszczalny dla wilgoci, np. przez zastosowanie:
(a) oddzielnych wewnętrznych wykładzin z papieru wodoodpornego, (np. parafinowanego papieru natronowego, obustronnie bitumowanego lub powleczonego tworzywem sztucznym) lub
(b) folii z tworzywa sztucznego przytwierdzonej do wewnętrznej lub zewnętrznej powierzchni worka lub
(c) jednej lub kilku wewnętrznych wykładzin z tworzywa sztucznego.
6.1.4.16.5 Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.4.17 Worki z folii z tworzywa sztucznego
5H4
6.1.4.17.1 Worki powinny być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego. Wytrzymałość użytego materiału i wykonanie worka powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia. Szwy i zamknięcia worka powinny być odporne na obciążenia i wstrząsy, mogące występować w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.17.2 Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.4.18 Worki papierowe
5M1 wielowarstwowe
5M2 wielowarstwowe, wodoodporne
6.1.4.18.1 Worki powinny być wykonane z co najmniej trzech warstw odpowiedniego papieru natronowego lub innego równie mocnego przy czym warstwa środkowa może być wykonana z tkaniny siatkowej sklejonej z warstwami zewnętrznymi. Wytrzymałość papieru i wykonanie worków powinny być dostosowane do ich pojemności i przeznaczenia. Szwy i zamknięcia worków powinny być pyłoszczelne.
6.1.4.18.2 Worki 5M2: dla uniemożliwienia przedostawania się wilgoci, worek składający się z czterech lub więcej warstw, powinien być wykonany jako wodoodporny przez zastopowanie warstwy wodoodpornej, jako jednej z dwóch zewnętrznych warstw, albo zastosowanie warstwy wodoodpornej wykonanej z odpowiedniego materiału umieszczonego pomiędzy dwiema zewnętrznymi warstwami. Worek trzywarstwowy wykonuje się jako wodoodporny przez zastosowanie wodoodpornej warstwy zewnętrznej. Jeżeli występuje zagrożenie niebezpieczną reakcją zawartości worka z wilgocią lub ładunek pakowany jest w stanie wilgotnym, to worek powinien mieć od strony wewnętrznej warstwę lub powłokę wodoszczelną, np. podwójnie smołowany lub pokryty tworzywem sztucznym papier natronowy, powłokę z tworzywa sztucznego naniesioną na wewnętrzną powierzchnię worka, albo jedną lub więcej wykładzin wewnętrznych z tworzywa sztucznego. Szwy i zamknięcia powinny być wodoszczelne.
6.1.4.18.3 Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.4.19 Opakowania złożone (tworzywo sztuczne)
6HA1 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym
6HA2 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem stalowym lub z zewnętrzną skrzynią stalową
6HB1 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem aluminiowym
6HB2 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym koszem aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową
6HC naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą
6HD1 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem ze sklejki
6HD2 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sklejki
6HG1 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym
6HG2 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią tekturową
6HH1 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego
6HH2 naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.1.4.19.1 Naczynie wewnętrzne
6.1.4.19.1.1 Naczynie wewnętrzne z tworzywa sztucznego powinno spełniać warunki określone w 6.14.8.1 i 6.1.4.8.4 do 6.1.4.8.7.
6.1.4.19.1.2 Naczynie wewnętrzne z tworzywa sztucznego powinno być ściśle dopasowane do opakowania zewnętrznego, które nie powinno zawierać nierówności mogących powodować ścieranie tworzywa.
6.1.4.19.1.3 Maksymalna pojemność naczynia wewnętrznego:
6HA1, 6HB1, 6HD1, 6HG1, 6HH1: 250 litrów
6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2, 6HH2: 60 litrów
6.1.4.19.1.4 Maksymalna masa netto:
6HA1, 6HB1, 6HD1, 6HG1, 6HH1: 400 kg
6HA2, 6HB2, 6HC, 6HD2, 6HG2, 6HH2: 75 kg
6.1.4.19.2 Opakowanie zewnętrzne
6.1.4.19.2.1 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem stalowym lub aluminiowym 6HA1 lub 6HB1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.1 lub 6.1.4.2.
6.1.4.19.2.2 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną klatką stalową lub aluminiową, albo z zewnętrzną skrzynią stalową lub aluminiową 6HA2 lub 6HB2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.14.
6.1.4.19.2.3 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią drewnianą 6HC; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.9.
6.1.4.19.2.4 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem ze sklejki 6HD1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.5.
6.1.4.19.2.5 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sklejki 6HD2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.10.
6.1.4.19.2.6 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem tekturowym 6HG1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane w 6.1.4.7.1 do 6.1.4.7.4.
6.1.4.19.2.7 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią tekturową 6HG2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.12.
6.1.4.19.2.8 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrznym bębnem z tworzywa sztucznego 6HH1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane w 6.1.4.8.1 do 6.1.4.8.6.
6.1.4.19.2.9 Naczynie z tworzywa sztucznego z zewnętrzną skrzynią ze sztywnego tworzywa sztucznego (włącznie z falistym tworzywem sztucznym) 6HH2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać wymagania podane w 6.1.4.13.1 i 6.1.4.13.4 do 6.1.4.13.6.
6.1.4.20 Opakowania złożone (szkło, porcelana, kamionka)
6PA1 naczynie z zewnętrznym bębnem stalowym
6PA2 naczynie z zewnętrzną klatką stalową lub z zewnętrzną skrzynią stalową
6PB1 naczynie z zewnętrznym bębnem aluminiowym
6PB2 naczynie z zewnętrzną klatką aluminiową lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową
6PC naczynie z zewnętrzną skrzynią drewnianą
6PD1 naczynie z zewnętrznym bębnem ze sklejki
6PD2 naczynie z zewnętrznym koszem wiklinowym
6PG1 naczynie z zewnętrznym bębnem tekturowym
6PG2 naczynie z zewnętrzną skrzynią tekturową
6PH1 naczynie z zewnętrznym opakowaniem z tworzywa spienionego
6PH2 naczynie z zewnętrznym opakowaniem ze sztywnego tworzywa sztucznego.
6.1.4.20.1 Naczynie wewnętrzne
6.1.4.20.1.1 Naczynia powinny mieć odpowiedni kształt (cylindryczny lub gruszkowaty) i powinny być wykonane z materiału o dobrej jakości, pozbawionego wad mogących zmniejszyć ich wytrzymałość. Ściany w każdym miejscu powinny być wystarczająco grube i wolne od naprężeń wewnętrznych.
6.1.4.20.1.2 Jako zamknięcia naczyń mogą być stosowane zamknięcia gwintowane z tworzywa sztucznego, szlifowane korki szklane lub inne zamknięcia, co najmniej tak samo skuteczne. Wszystkie części zamknięć mogące stykać się z zawartością naczynia powinny być odporne na jej działanie. Zamknięcia powinny zapewniać szczelność i uniemożliwiać utratę zawartości w czasie przewozu. Jeżeli wymagane są zamknięcia z odpowietrzeniem, to powinny być one zgodne z 4.1.1.8.
6.1.4.20.1.3 Naczynie powinno być dobrze unieruchomione w opakowaniu zewnętrznym za pomocą materiałów amortyzujących lub chłonnych.
6.1.4.20.1.4 Maksymalna pojemność naczynia: 60 litrów.
6.1.4.20.1.5 Maksymalna masa netto: 75 kg.
6.1.4.20.2 Opakowanie zewnętrzne
6.1.4.20.2.1 Naczynie z zewnętrznym bębnem stalowym 6PA1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.1. Pokrywa zdejmowana niezbędna dla tego rodzaju opakowania może mieć postać kołpaka.
6.1.4.20.2.2 Naczynie z zewnętrzną klatką stalową lub z zewnętrzną skrzynią stalową 6PA2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.14. Jeżeli naczynia wewnętrzne mają kształt cylindryczny i są ustawione w pozycji pionowej, to opakowanie zewnętrzne powinno być od nich wyższe, z uwzględnieniem ich zamknięć. Jeżeli klatka ochronna otacza naczynie gruszkowate, a kształt klatki jest do niego dostosowany, to takie opakowanie zewnętrzne powinno być wyposażone w pokrywę ochronną (kołpak).
6.1.4.20.2.3 Naczynie z zewnętrznym bębnem aluminiowym 6PB1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.2.
6.1.4.20.2.4 Naczynie z zewnętrznym koszem aluminiowym lub z zewnętrzną skrzynią aluminiową 6PB2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.14.
6.1.4.20.2.5 Naczynie z zewnętrzną skrzynią drewnianą 6PC; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.9.
6.1.4.20.2.6 Naczynie z zewnętrznym bębnem ze sklejki 6PD1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.5.
6.1.4.20.2.7 Naczynie z zewnętrznym koszem wiklinowym 6PD2; kosz wiklinowy powinien być odpowiednio wykonany z materiału o dobrej jakości. W celu uniknięcia uszkodzeń naczyń powinny być one wyposażone w pokrywę ochronną (kołpak).
6.1.4.20.2.8 Naczynie z zewnętrznym bębnem tekturowym 6PG1; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.7.1 do 6.1.4.7.4.
6.1.4.20.2.9 Naczynie z zewnętrzną skrzynią tekturową 6PG2; konstrukcja opakowania zewnętrznego powinna spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.12.
6.1.4.20.2.10 Naczynia z opakowaniem zewnętrznym z tworzywa sztucznego spienionego lub z tworzywa sztucznego sztywnego (6PH1 lub 6PH2); materiały obu tych opakowań zewnętrznych powinny spełniać odpowiednie wymagania podane w 6.1.4.13. Opakowanie zewnętrzne ze sztywnego tworzywa sztucznego powinno być wykonane z polietylenu o dużej gęstości lub z innego równoważnego tworzywa sztucznego. Zdejmowana pokrywa stosowana dla tego typu opakowania może mieć postać kołpaka.
6.1.4.21 Opakowania kombinowane
Dla opakowań zewnętrznych przeznaczonych do użycia, mają zastosowanie odpowiednie wymagania rozdziału 6.1.4.
UWAGA: Dla opakowań wewnętrznych i zewnętrznych przeznaczonych do użycia, patrz odpowiednie instrukcje pakowania w dziale 4.1.
6.1.4.22 Opakowania metalowe lekkie
0A1 z wiekiem niezdejmowanym
0A2 z wiekiem zdejmowanym
6.1.4.22.1 Korpusy i dna powinny być wykonane z blach z odpowiedniej stali; jej grubość powinna być dostosowana do pojemności i przeznaczenia opakowania.
6.1.4.22.2 Połączenia powinny być spawane lub łączone co najmniej na podwójną zakładkę albo wykonane innym sposobem zapewniającym podobną wytrzymałość i szczelność.
6.1.4.22.3 Powłoki wewnętrzne takie jak pokrycia: galwaniczne cynkowane, cynowane, lakierowane itp., powinny być trwałe i przylegać w każdym miejscu do stali; dotyczy to również zamknięć.
6.1.4.22.4 Średnica otworów do napełniania, opróżniania i odpowietrzania w korpusie lub w dnach opakowań z wiekiem niezdejmowanym (0A1) nie powinna przekraczać 7 cm. Opakowania z otworami o większych średnicach uważane są za opakowania z wiekiem zdejmowanym (0A2).
6.1.4.22.5 Zamknięcia opakowań z wiekiem niezdejmowanym (0A1) powinny być gwintowane, albo zabezpieczone gwintowanym urządzeniem lub innym urządzeniem co najmniej tak samo skutecznym. Zamknięcia opakowań z wiekiem zdejmowanym (0A2) powinny być tak wykonane i dopasowane, aby były szczelnie zamknięte i pozostawały szczelne w normalnych warunkach przewozu.
6.1.4.22.6 Maksymalna pojemność opakowań: 40 litrów.
6.1.4.22.7 Maksymalna masa netto: 50 kg.
6.1.5 Wymagania dotyczące badań opakowań
6.1.5.1 Sposób przeprowadzania i częstotliwość badań
6.1.5.1.1 Typ konstrukcji każdego opakowania powinien być zbadany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.1.5, zgodnie z procedurami ustalonymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę.
6.1.5.1.2 Każdy typ konstrukcji opakowania powinien przejść z wynikiem pozytywnym wymagane badania przed wprowadzeniem go do użytkowania. Typ konstrukcji opakowania określony jest przez konstrukcję, wymiary, materiał i grubości, sposób wykonania i pakowania, przy czym może on obejmować różne rodzaje obróbki powierzchni. Dotyczy także opakowań różniących się od typu konstrukcji jedynie mniejszą wysokością.
6.1.5.1.3 Badania powinny być powtarzane na egzemplarzach pobranych z produkcji, w odstępach ustalonych przez właściwą władzę. Dla takich badań opakowań papierowych lub tekturowych, przygotowanie w warunkach otoczenia uważa się za równoważne do wymagań podanych pod 6.1.5.2.3.
6.1.5.1.4 Badania powinny być także powtarzane po każdej zmianie modyfikacji, która zmienia konstrukcję, materiał lub sposób wykonania opakowania.
6.1.5.1.5 Właściwa władza może zezwolić na wyrywkowe badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego typu, np. mają mniejsze wymiary opakowań wewnętrznych lub opakowania wewnętrzne o mniejszej masie netto; a w przypadku opakowań takich jak bębny, worki i skrzynie, jeżeli mają one w niewielkim stopniu zmniejszone wymiary zewnętrzne.
6.1.5.1.6 Jeżeli opakowanie zewnętrzne opakowania kombinowanego przeszło z wynikiem pozytywnym badania z zastosowaniem opakowań wewnętrznych różnych typów, to opakowania tych typów mogą być także umieszczone razem w takim opakowaniu zewnętrznym. Ponadto, pod warunkiem zachowania odpowiedniej wytrzymałości, dopuszczone są następujące zmiany w opakowaniach wewnętrznych bez potrzeby dalszego badania sztuki przesyłki:
(a) mogą być stosowane opakowania wewnętrzne o takich samych lub mniejszych wymiarach pod warunkiem, że:
(i) opakowania wewnętrzne mają konstrukcję podobną do zbadanych opakowań wewnętrznych (np. taki sam kształt: okrągły, prostokątny itp.);
(ii) materiał konstrukcyjny opakowań wewnętrznych (szkło, tworzywo sztuczne, metal itp.) charakteryzuje się wytrzymałością na uderzenie i piętrzenie równą lub większą od materiału zbadanego opakowania wewnętrznego;
(iii) opakowania wewnętrzne mają takie same lub mniejsze otwory, a ich zamknięcia mają podobną konstrukcję (np. gwintowane korki, pokrywki itp.);
(iv) zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych oraz
(v) opakowania wewnętrzne ustawione są w opakowaniu zewnętrznym w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki.
(b) może być użyta mniejsza ilość zbadanych opakowań wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych podobnych typów określonych pod (a) powyżej, pod warunkiem, że zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych.
6.1.5.1.7 Przedmioty lub opakowania wewnętrzne różnych typów, przeznaczone do materiałów stałych lub ciekłych, mogą być łączone i przewożone bez badania w opakowaniu zewnętrznym na następujących warunkach:
(a) opakowanie zewnętrzne z kruchymi opakowaniami wewnętrznymi (np. ze szkła), zawierającymi materiały ciekłe powinno przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek dla I grupy pakowania zgodnie z 6.1.5.3;
(b) całkowita łączna masa brutto opakowań wewnętrznych nie powinna być większa od połowy masy brutto opakowań wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej;
(c) grubość warstwy materiału amortyzującego pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi oraz pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi a zewnętrzną ścianą opakowania nie powinna być zmniejszona poniżej odpowiedniej grubości warstwy tego materiału w opakowaniu zbadanym. Jeżeli w badaniu użyto pojedynczego opakowania wewnętrznego, to grubość warstwy materiału amortyzującego pomiędzy opakowaniami wewnętrznymi nie powinna być mniejsza od grubości warstwy tego materiału zawartej pomiędzy zewnętrzną ścianą opakowania a opakowaniem wewnętrznym użytym w badaniu. Jeżeli stosowane są opakowania wewnętrzne w mniejszej ilości lub o mniejszych rozmiarach (w porównaniu do opakowań wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek), to do wypełnienia wolnych przestrzeni powinna być użyta dostateczna ilość materiału amortyzującego;
(d) próżne opakowanie zewnętrzne powinno przejść z wynikiem pozytywnym badanie na nacisk przy piętrzeniu zgodnie z 6.1.5.6. Masa całkowita identycznych sztuk przesyłki powinna być ustalona na podstawie łącznej masy opakowań wewnętrznych użytych w badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej;
(e) opakowania wewnętrzne zawierające materiały ciekłe powinny być całkowicie otoczone materiałem pochłaniającym, w ilości dostatecznej do zaabsorbowania całej zawartości ciekłej tych opakowań wewnętrznych;
(f) jeżeli opakowanie zewnętrzne przewidziane jest dla opakowań wewnętrznych zawierających materiały ciekłe, a nie jest ono szczelne, albo przewidziane jest dla opakowań wewnętrznych zawierających materiały stałe, a nie jest ono pyłoszczelne, to dla zapewnienia utrzymania uwolnionej zawartości ciekłej lub stałej należy zastosować szczelną wykładzinę, worek z tworzywa sztucznego lub inny skuteczny środek. W przypadku opakowań zawierających materiały ciekłe, materiał absorbujący wymagany pod (e) powyżej powinien być umieszczony wewnątrz takiego zabezpieczenia;
(g) opakowania zewnętrzne powinny być oznakowane zgodnie z 6.1.3 dla potwierdzenia, że były one badane jako opakowania kombinowane na zgodność z wymaganiami przewidzianymi dla I grupy pakowania. Masa brutto w kilogramach podana w oznakowaniu powinna być sumą masy opakowania zewnętrznego i połowy masy opakowań wewnętrznych, których użyto przy badaniu na swobodny spadek określonym pod (a) powyżej. Oznakowanie powinno zawierać również literę "V" zgodnie z 6.1.2.4.
6.1.5.1.8 Właściwa władza może w dowolnym czasie zażądać potwierdzenia za pomocą badań zgodnych z wymaganiami niniejszego rozdziału, że opakowania produkowane seryjnie spełniają wymagania badań właściwych dla danego typu konstrukcji. Wyniki takich badań powinny być przechowywane dla celów kontrolnych.
6.1.5.1.9 Jeśli ze względów bezpieczeństwa wymagane jest zastosowanie wykładziny lub powłoki, to powinny one zachowywać swoje właściwości ochronne także po badaniach.
6.1.5.1.10 Właściwa władza może zezwolić na przeprowadzenie kilku badań na jednej próbce pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki tych badań.
6.1.5.1.11 Opakowania awaryjne
Opakowania awaryjne (patrz 1.2.1) powinny być badane i oznakowane zgodnie z wymaganiami przewidzianymi dla II grupy pakowania, stosowanymi do opakowań przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub opakowań wewnętrznych, przy czym:
(a) materiałem wypełniającym opakowanie w badaniach wytrzymałościowych powinna być woda i powinny być one napełniane co najmniej do 98% ich maksymalnej pojemności. Dla uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań. Podczas badania na swobodny spadek, wysokość spadku może być zróżnicowana zgodnie z 6.1.5.3.5 (b);
(b) dodatkowo, opakowania powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie szczelności przy ciśnieniu równym 30 kPa, a rezultaty badań powinny być zawarte w sprawozdaniu wymaganym zgodnie z 6.1.5.8; oraz
(c) opakowania powinny być oznakowane literą "T" zgodnie z 6.1.2.4.
6.1.5.2 Przygotowanie opakowań do badań
6.1.5.2.1 Badania powinny być przeprowadzone na opakowaniach przygotowanych jak do przewozu, a w przypadku opakowań kombinowanych łącznie z opakowaniami wewnętrznymi. Wewnętrzne lub pojedyncze naczynia lub opakowania" inne niż worki, powinny być napełnione co najmniej do 98% ich pojemności maksymalnej dla materiałów ciekłych i odpowiednio do 95% dla materiałów stałych. Worki powinny być napełnione do maksymalnej dopuszczalnej masy. Dla opakowań kombinowanych, w których opakowanie wewnętrzne przeznaczone jest zarówno do przewozu materiałów ciekłych i stałych, wymagane są oddzielne badania z zawartością ciekłą i stałą. Materiały lub przedmioty przewidziane do przewozu, mogą być zastąpione w badaniach przez inne materiały lub przedmioty, z wyjątkiem przypadków, gdy mogłoby to wpływać na wyniki badań. Jeżeli materiał stały został zastąpiony innym materiałem, to materiał ten powinien mieć takie same właściwości fizyczne (masa, granulacja, itp.), jak materiał przewidziany do przewozu. W celu uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań.
6.1.5.2.2 Jeżeli w badaniach na swobodny spadek materiał ciekły został zastąpiony przez inny materiał, to materiał ten powinien mieć podobną gęstość względną i lepkość, jak materiał przewidziany do przewozu. Do badań na swobodny spadek może być również użyta woda, jeżeli będą spełnione warunki określone w 6.1.5.3.5.
6.1.5.2.3 Opakowania papierowe lub tekturowe powinny być klimatyzowane w ciągu co najmniej 24 godzin, w atmosferze o kontrolowanej wilgotności względnej i temperaturze. Należy zastosować jeden z trzech następujących wariantów: temperatura 23°C±2°C i wilgotność względna 50%±2%, temperatura 20°C±2°C i wilgotność względna 65%±2% lub odpowiednio 27°C±2°C i 65%±2%.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w podanych przedziałach. Krótkotrwale wahania wartości i ograniczona dokładność pomiarów mogą powodować zmiany indywidualnych pomiarów wilgotności względnej w granicach ±5%, bez znaczącego wpływu na powtarzalność badań.
6.1.5.2.4 Przed rozpoczęciem badań beczek drewnianych z czopem, powinny one pozostawać napełnione wodą przez co najmniej 24 godziny.
6.1.5.2.5 W celu sprawdzenia zgodności chemicznej materiałów ciekłych z tworzywem sztucznym bębnów i kanistrów zgodnych z 6.1.4.8 oraz w razie potrzeby, opakowań złożonych zgodnych z 6.1.4.19, opakowania te powinny być sezonowane w temperaturze otoczenia przez okres sześciu miesięcy, w ciągu którego powinny pozostawać napełnione materiałami ciekłymi przeznaczonymi do przewozu.
W ciągu pierwszych i ostatnich 24 godzin sezonowania, badane próbki powinny być ustawione zamknięciem do dołu. Jednakże, opakowania wyposażone w odpowietrzenia powinny być każdorazowo utrzymywane w tej pozycji jedynie przez 5 minut. Po sezonowaniu, badane próbki powinny być poddane badaniom określonym w 6.1.5.3 do 6.1.5.6.
W odniesieniu do naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (tworzywo sztuczne) nie jest wymagane sprawdzenie dostatecznej odporności chemicznej, jeżeli znane są właściwości tworzywa sztucznego i nie ulegają one wyraźnej zmianie pod wpływem przewożonego materiału.
Przez wyraźną zmianę odporności rozumie się:
(a) wyraźną łamliwość; lub
(b) znaczne zmniejszenie elastyczności chyba, że jest ono związane z co najmniej proporcjonalnym wydłużeniem sprężystym pod obciążeniem.
Powyższe badanie zgodności może być pominięte, jeżeli odporność tworzywa sztucznego została ustalona inną metodą. Powinna być ona co najmniej równoważna powyższemu badaniu zgodności i uznana przez właściwą władzę.
UWAGA: W odniesieniu do bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego oraz opakowań złożonych (tworzywo sztuczne), wykonanych z polietylenu o dużej lub średniej gęstości, patrz również 6.1.5.2.6 poniżej.
6.1.5.2.6 Bębny i kanistry z polietylenu o wysokiej masie cząsteczkowej, zgodne z 6.1.4.8 oraz, jeżeli jest to konieczne, opakowania złożone z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, zgodne z 6.1.4.19, powinny spełniać następujące warunki techniczne:
- gęstość względna w 23°C, po sezonowaniu termicznym w czasie 1 godziny w 100°C, równa lub większa niż 0,940, według normy ISO 1183,
- wskaźnik płynięcia stopu w 190°C i pod obciążeniem 21,6 kg równa lub mniejsza niż 12 g/10 min., według normy ISO 1133;
kanistry zgodne z 6.1.4.8 oraz - jeżeli jest to konieczne - opakowania złożone, zgodne z 6.1.4.19, wykonane z polietylenu o średniej masie cząsteczkowej, powinny spełniać następujące warunki techniczne:
- gęstość względna w 23°C, po sezonowaniu termicznym w czasie 1 godziny w 100°C, równa lub większa niż 0,940, zgodnie z ISO 1183;
- wskaźnik płynięcia stopu w 190°C i pod obciążeniem 2,16 kg równa lub mniejsza niż 0,5 g/10 min. i równa lub większa niż 0,1 g/10 min., zgodnie z ISO 1133;
- wskaźnik płynięcia stopu w 190°C i pod obciążeniem 5 kg równa lub mniejsza niż 3 g/10 min. i równa lub większa niż 0,5 g /10 min., zgodnie z ISO 1133;
zgodność chemiczna z ciekłymi materiałami napełniającymi może być sprawdzona w sposób określony poniżej, za pomocą cieczy wzorcowych (patrz 6.1.6) dobranych zgodnie z 4.1.1.19.
Ciecze wzorcowe są reprezentatywne dla procesów degradacji polietylenu o dużej lub średniej masie cząsteczkowej, kiedy jest on zmiękczany wskutek pęcznienia, pękania pod obciążeniem, prowadzącego do rozpadu cząsteczek i ich łączenia. Wystarczająca zgodność chemiczna opakowań może być sprawdzona przez sezonowanie wybranych próbek, napełnionych odpowiednią cieczą wzorcową, przez 3 tygodnie w temperaturze 40°C; jeżeli cieczą wzorcową jest woda, to sezonowanie zgodne z niniejszą procedurą nie jest wymagane.
W ciągu pierwszych i ostatnich 24 godzin sezonowania, badane próbki powinny być ustawione zamknięciem do dołu. Jednakże opakowania wyposażone w odpowietrzenie powinny być w każdym z tych okresów utrzymywane w takiej pozycji tylko przez 5 minut. Po sezonowaniu, badane próbki powinny być poddane badaniom określonym w 6.1.5.3 do 6.1.5.6.
Badanie zgodności wodoronadtlenku tert-butylu zawierającego ponad 40% nadtlenku i kwasów nadoctowych należących do klasy 5.2, nie powinna być przeprowadzana przy użyciu cieczy wzorcowych. Dla tych materiałów, wystarczająca zgodność chemiczna powinna być wykazana na badanych próbkach, sezonowanych w temperaturze otoczenia przez okres 6 miesięcy, z materiałami przewidzianymi do przewozu.
Procedura zgodna z niniejszym punktem może być również zastosowana do opakowań z polietylenu o wysokiej gęstości, o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, dla podobnego typu konstrukcji, których powierzchnia wewnętrzna została sfluorowana.
6.1.5.2.7 Opakowania zgodne z 6.1.5.2.6 wykonane z polietylenu o wysokiej lub średniej masie cząsteczkowej, które przeszły badania podane w 6.1.5.2.6, mogą być dopuszczone do przewozu materiałów innych niż przyjęte zgodnie z 4.1.1.19. Dopuszczenie takie powinno być dokonane na podstawie badań laboratoryjnych potwierdzających, że oddziaływanie tych materiałów na badane próbki jest mniej szkodliwe od oddziaływania na nie odpowiednich cieczy wzorcowej(ych), z uwzględnieniem procesów degradacji. Te same warunki, jak określone w 4.1.1.19.2, powinny być stosowane z uwzględnieniem właściwej gęstości i prężności par.
6.1.5.2.8 Jeżeli własności wytrzymałościowe opakowania wewnętrznego z tworzywa sztucznego wchodzącego w skład opakowania kombinowanego nie ulegają wyraźnej zmianie pod wpływem przewożonego materiału, to nie jest wymagane sprawdzenie zgodności chemicznej. Wyraźna zmiana własności wytrzymałościowych oznacza:
(a) wyraźną łamliwość;
(b) znaczne zmniejszenie elastyczności chyba, że jest ono związane z co najmniej proporcjonalnym wydłużeniem sprężystym.
6.1.5.3 Badanie na swobodny spadek3
6.1.5.3.1 Liczba próbek (dla jednego typu konstrukcji i producenta) oraz ustawienie próbki przy badaniu na swobodny spadek.
Przy próbach na swobodny spadek innych niż próby spadku na płask, środek ciężkości powinien pokrywać się w pionie z punktem uderzenia.
Jeżeli w danym badaniu na swobodny spadek, możliwe jest więcej niż jedno ustawienie, to należy wybrać ustawienie, przy którym uszkodzenie opakowania jest najbardziej prawdopodobne.
| Opakowanie | Liczba badanych próbek | Ustawienie próbek przy badaniu na swobodny spadek |
(a) Bębny stalowe Bębny aluminiowe Bębny z metalu innego niż stal lub aluminium Kanistry stalowe Kanistry aluminiowe Bębny ze sklejki Beczki drewniane Bębny tekturowe Bębny i kanistry z tworzywa sztucznego Opakowania złożone w kształcie bębnów Opakowania metalowe lekkie | Sześć (po trzy na każdą próbę na swobodny spadek) | Pierwsze badanie (z trzema próbkami): opakowanie powinno spaść na podłoże po przekątnej na obrzeże dna lub jeżeli nie ma obrzeża, to na złącze obwodowe lub na krawędź. Drugie badanie (z trzema pozostałymi próbkami): opakowanie powinno spaść na podłoże częścią najsłabszą, która nie była badana w pierwszej próbie na swobodny spadek, np. na zamknięcie lub, dla do niektórych bębnów cylindrycznych, na spawane złącze podłużne korpusu. |
(b) Skrzynie drewniane Skrzynie ze sklejki Skrzynie z materiału drewnopochodnego Skrzynie tekturowe Skrzynie z tworzywa sztucznego Skrzynie stalowe lub aluminiowe Opakowania złożone w kształcie skrzyń | Pięć (po jednej na każdą próbę na swobodny spadek) | Pierwsza próba: płasko na dno. Druga próba: płasko na wieko. Trzecia próba: płasko na dłuższy bok. Czwarta próba: płasko na krótszy bok. Piąta próba: na naroże. |
(c) Worki jednowarstwowe z bocznym szwem | Trzy (trzy próby na swobodny spadek dla każdego worka) | Pierwsza próba: płasko na szeroką stronę worka. Druga próba: płasko na wąską stronę worka. Trzecia próba: płasko na dno worka. |
(d) Worki jednowarstwowe bez bocznego szwu, lub wielowarstwowe | Dwa (dwie próby na swobodny spadek dla każdego worka) | Pierwsza próba: płasko na szeroką stronę worka. Druga próba: płasko na dno worka. |
(e) Opakowania złożone (szkło, kamionka lub porcelana) oznakowane symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii) i w kształcie bębnów lub skrzyń | Trzy (jedna na każdą próbę na swobodny spadek) | Po przekątnej na obrzeże dna, lub jeżeli nie ma obrzeża, to na złącze obwodowe lub na dolną krawędź. |
6.1.5.3.2 Specjalne przygotowanie próbnych opakowań do badania na swobodny spadek:
Dla następujących opakowań temperatura badanego opakowania oraz jego zawartości powinna być obniżona do -18°C lub niżej:
(a) bębny z tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.8),
(b) kanistry z tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.8),
(c) skrzynie z tworzywa sztucznego inne niż skrzynie ze spienionego tworzywa sztucznego (patrz 6.1.4.13),
(d) opakowania złożone (tworzywo sztuczne) (patrz 6.1.4.19) oraz,
(e) opakowania kombinowane z opakowaniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego innym niż worki z tworzywa sztucznego, przeznaczone do materiałów stałych lub do przedmiotów.
Jeżeli badane próbki opakowań przygotowywane są w podany sposób, to klimatyzowanie według 6.1.5.2.3 może być zaniechane. Użyte do badań ciecze powinny być utrzymywane w stanie ciekłym przez dodanie, jeżeli jest to konieczne, środka przeciw zamarzaniu.
6.1.5.3.3 Opakowania do materiałów ciekłych z wiekiem zdejmowanym nie powinny być poddawane próbom na swobodny spadek przez co najmniej 24 godziny po napełnieniu i zamknięciu, aby umożliwić dopasowanie się uszczelki.
6.1.5.3.4 Płyta uderzeniowa - podłoże
Płyta powinna być sztywną, nieelastyczna, o płaskiej i poziomej powierzchni.
6.1.5.3.5 Wysokość spadku
Dla materiałów stałych i ciekłych, jeżeli badanie jest przeprowadzane z materiałem stałym lub ciekłym, który ma być przewożony lub z innym materiałem o takich samych właściwościach fizycznych:
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | 1,8 m | 1,2 m | 0,8 m |
Dla do cieczy w opakowaniach pojedynczych i w opakowaniach wewnętrznych opakowań kombinowanych, jeżeli badanie przeprowadzane jest z użyciem wody:
UWAGA: Dla badań w temperaturze -18°C określenie woda odnosi się do układu woda/roztwór niezamarzający o minimalnym ciężarze właściwym 0,95.
(a) jeżeli materiały przeznaczone do przewozu mają gęstość względną nie większą niż 1,2:
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | 1,8 m | 1,2 m | 0,8 m |
(b) jeżeli gęstość względna materiałów przeznaczonych do przewozu jest większa niż 1,2, to wysokość swobodnego spadku powinna być obliczona z uwzględnieniem gęstości względnej (d) tego materiału, zaokrąglona do jednej dziesiątej:
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | d x 1,5 m | d x 1,0 m | d x 0,67 m |
(c) dla do opakowań metalowych lekkich oznaczonych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s w temperaturze 23°C (odpowiada to czasowi wypływu 30 sekund z kubka wypływowego ISO z dyszą o średnicy 6 mm, zgodnie z normą ISO 2431:1993):
(i) jeżeli gęstość względna nie jest większa niż 1,2:
| | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | 0,6 m | 0,4 m |
(ii) jeżeli gęstość względna materiału przeznaczonego do przewozu jest większa niż 1,2, to wysokość swobodnego spadku powinna być obliczona z uwzględnieniem gęstości względnej (d) tego materiału, zaokrąglona do jednej dziesiątej:
| | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | d x 0,5 m | d x 0,33 m |
6.1.5.3.6 Kryteria pozytywnego zaliczenia badania
6.1.5.3.1.1 Każde opakowanie zawierające materiał ciekły powinno być szczelne od chwili ustalenia równowagi między ciśnieniem wewnętrznym a zewnętrznym; jednakże dla opakowań wewnętrznych wchodzących w skład opakowań kombinowanych z wyłączeniem naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), wyrównanie wymienionych ciśnień nie jest wymagane.
6.1.5.3.6.2 Jeżeli opakowanie przeznaczone do materiałów stałych zostało poddane badaniu na swobodny spadek, i jeżeli uderzyło ono w (płytę uderzeniową) podłoże częścią górną, to badana próbka przeszła przez to badanie z wynikiem pozytywnym, o ile zawartość nie wydostała się z opakowania lub naczynia wewnętrznego (np. z worka z tworzywa sztucznego) nawet, jeżeli zamknięcie, zachowując swoją funkcję, nie jest już pyłoszczerne.
6.1.5.3.6.3 Opakowanie lub opakowanie zewnętrzne opakowania złożonego lub opakowania kombinowanego nie powinno wykazywać uszkodzeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo podczas przewozu. Nie powinien wystąpić wyciek materiału wypełniającego z naczynia wewnętrznego lub opakowania(ń) wewnętrznych.
6.1.5.3.6.4 Zarówno zewnętrzna warstwa worka jak i opakowanie zewnętrzne nie powinny wykazywać żadnych uszkodzeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo podczas przewozu.
6.1.5.3.6.5 Niewielkie ubytki zawartości przez zamknięcie, występujące na skutek uderzenia, nie są uważane za wadę opakowania, prowadzącą do następnych wycieków.
6.1.5.3.6.6 W przypadku opakowań dla towarów klasy 1, nie dopuszcza się wystąpienia pęknięć, przez które materiały lub przedmioty wybuchowe mogłyby wydostać się z opakowania zewnętrznego.
6.1.5.4 Badanie szczelności
Badanie szczelności powinno być dokonywane dla wszystkich typów konstrukcji opakowań, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych; badanie takie nie jest wymagane dla:
- opakowań wewnętrznych wchodzących w skład opakowań kombinowanych;
- naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii);
- opakowań z wiekiem zdejmowanym, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s w temperaturze 23°C.
6.1.5.4.1 Liczba próbek do badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.4.2 Specjalne przygotowanie próbek do badania: zamknięcia opakowań z urządzeniami odpowietrzającymi powinny być zastąpione zamknięciami bez takiego urządzenia lub otwór powinien być uszczelniony.
6.1.5.4.3 Metoda badania i stosowane ciśnienie: opakowania wraz z ich zamknięciami, powinny być zanurzone pod wodą przez 5 minut, przy zastosowaniu odpowiedniego ciśnienia wewnętrznego powietrza; sposób zanurzania nie powinien wpływać na wyniki badania. Zastosowane ciśnienie powietrza (ciśnienie manometryczne) powinno wynosić:
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | co najmniej 30 kPa (0,3 bara) | co najmniej 20 kPa (0,2 bara) | co najmniej 20 kPa (0,2 bara) |
Dopuszcza się stosowanie innych metod co najmniej tak samo efektywnych.
6.1.5.4.4 Kryterium pozytywnego zaliczenia badania: nie powinno być nieszczelności.
6.1.5.5 Badanie na ciśnienie wewnętrzne (hydrauliczne)
6.1.5.5.1 Opakowania do badania
Badanie na ciśnienie wewnętrzne (hydrauliczne) powinno być przeprowadzane dla wszystkich typów konstrukcji opakowań metalowych, z tworzyw sztucznego oraz opakowań złożonych, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych. Badanie takie nie jest wymagane dla:
- opakowań wewnętrznych wchodzących w skład opakowań kombinowanych;
- naczyń wewnętrznych opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii);
- opakowań metalowych lekkich, oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3.1(a)(ii), przeznaczonych do przewozu materiałów o lepkości większej niż 200 mm2/s, w temperaturze 23°C.
6.1.5.5.2 Liczba próbek do badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.5.3 Specjalne przygotowanie próbek do badania: zamknięcia opakowań z urządzeniami odpowietrzającymi powinny być zastąpione zamknięciami bez takiego urządzenia lub otwór powinien być uszczelniony.
6.1.5.5.4 Metoda badania i stosowane ciśnienie: opakowania metalowe i opakowania złożone (szkło, porcelana lub kamionka), włącznie z ich zamknięciami, powinny być poddane działaniu ciśnienia próbnego przez 5 minut. Opakowania z tworzywa sztucznego i opakowania złożone (tworzywo sztuczne), włącznie z ich zamknięciami, powinny być poddane ciśnieniu próbnemu przez 30 minut. Wielkość ciśnienia próbnego powinna być podana w oznakowaniu wymaganym w 6.1.3.1(d). Sposób podparcia opakowań nie powinien wpływać na wyniki badań. Ciśnienie powinno być podwyższane w sposób ciągły i równomierny. Ciśnienie próbne powinno być utrzymywane na stałym poziomie przez cały czas trwania badania. Stosowane ciśnienie hydrauliczne (ciśnienie manometryczne), określone według jednej z następujących metod, powinno wynosić:
(a) nie mniej niż całkowite ciśnienie manometryczne mierzone w opakowaniu (tj. suma prężności par przewożonego materiału i ciśnienie cząstkowego powietrza lub innych gazów obojętnych, pomniejszona o 100 kPa) w temperaturze 55°C, pomnożone przez współczynnik bezpieczeństwa 1,5; takie całkowite ciśnienie manometryczne powinno być określone na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia zgodnie z 4.1.1.4 i temperatury napełnienia 15°C; lub
(b) nie mniej niż 1,75 prężności par przewożonego materiału w temperaturze 50°C, pomniejszone o 100 kPa, jednakże nie mniej niż 100 kPa; lub
(c) nie mniej niż 1,5 prężności par przewożonego materiału w temperaturze 55°C, pomniejszone o 100 kPa, jednakże nie mniej niż 100 kPa.
6.1.5.5.5 Ponadto, opakowania przeznaczone do materiałów ciekłych I grupy pakowania powinny być badane przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 250 kPa (ciśnienie manometryczne) przez 5 lub 30 minut, zależnie od materiału konstrukcyjnego opakowania.
6.1.5.5.6 Kryterium pozytywnego zaliczenia badania: opakowanie nie może wykazywać nieszczelności.
6.1.5.6 Badanie wytrzymałości na spiętrzanie
Badaniu wytrzymałości na spiętrzanie powinny podlegać wszystkie typy konstrukcji opakowań z wyjątkiem worków i nie podlegających spiętrzaniu opakowań złożonych (szkło, porcelana lub kamionka), oznakowanych symbolem "RID/ADR" zgodnie z 6.1.3. l(a)(ii).
6.1.5.6.1 Liczba próbek badania: trzy próbki każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.6.2 Metoda badania: górna powierzchnia badanej próbki powinna być obciążona siłą równoważną całkowitej masie takich samych sztuk przesyłki, które mogą być spiętrzone podczas przewozu; jeżeli badane opakowanie zawiera materiał ciekły o gęstości względnej różnej od materiału ciekłego, który ma być przewożony, to siła ta powinna być obliczona w zależności od materiału przeznaczonego do przewozu. Minimalna wysokość spiętrzenia, włącznie z opakowaniem badanym, powinna wynosić 3 metry. Czas trwania badania powinien wynosić 24 godziny, z wyjątkiem bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego oraz opakowań złożonych 6HH1 i 6HH2 przeznaczonych do materiałów ciekłych, dla których czas badania powinien wynosić 28 dni, w temperaturze nie niższej niż 40°C.
W badaniu przeprowadzanym zgodnie z 6.1.5.2.5 do napełniania opakowań powinny być stosowane materiały przewidziane do przewozu. W badaniu przeprowadzanym zgodnie z 6.1.5.2.6, badanie wytrzymałości na nacisk przy spiętrzaniu powinno być przeprowadzone przy zastosowaniu cieczy wzorcowej.
6.1.5.6.3 Kryterium pozytywnego zaliczenia badania: badania próbka nie może wykazywać nieszczelności.
W przypadku opakowań złożonych lub kombinowanych nie powinien wystąpić wyciek materiału wypełniającego z naczynia wewnętrznego lub opakowania wewnętrznego. Żadne z badanych opakowań nie powinno wykazywać jakiegokolwiek pogorszenia jakości mogącego wpływać na bezpieczeństwo przewozu ani jakiegokolwiek odkształcenia mogącego zmniejszyć jego wytrzymałość lub spowodować utratę stateczności stosów sztuk przesyłek. Opakowania z tworzywa sztucznego, przed dokonaniem oceny, powinny być schłodzone do temperatury otoczenia.
6.1.5.7 Badanie dodatkowe przenikalności bębnów i kanistrów z tworzywa sztucznego, wymienionych w 6.1.4.8 oraz opakowań złożonych (tworzywo sztuczne) wymienionych w 6.1.4.19, przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu Ł 61°C, z wyjątkiem opakowań 6HA1
Opakowania z polietylenu powinny być badane tylko wtedy, gdy mają być dopuszczone do przewozu benzenu, toluenu, ksylenu lub mieszanin i preparatów zawierających te materiały.
6.1.5.7.1 Liczba próbek do badania: trzy opakowania każdego typu konstrukcji i producenta.
6.1.5.7.2 Specjalne przygotowanie próbek do badania: badane próbki powinny być uprzednio sezonowane po napełnieniu materiałem przeznaczonym do przewozu zgodnie z 6.1.5.2.5, a opakowania z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej cieczą wzorcową w postaci mieszaniny węglowodorów (benzyna lakowa), zgodnie z 6.1.5.2.6.
6.1.5.7.3 Metoda badania: badane próbki wypełnione materiałem, dla którego opakowanie będzie dopuszczone, powinny być zważone przed i po sezonowaniu przez 28 dni w temperaturze 23°C i przy wilgotności względnej 50%. Dla opakowań z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej badanie może być przeprowadzone przy użyciu cieczy wzorcowej w postaci mieszaniny węglowodorów (benzyna lakowa) zamiast benzenu, toluenu lub ksylenu.
6.1.5.7.4 Kryterium pozytywnego zaliczenia badania: przenikalność nie powinna przekraczać 0,008 g/l.h.
6.1.5.8 Sprawozdanie z badania
6.1.5.8.1 Należy sporządzić sprawozdanie z badania, które powinno być dostępne dla użytkowników opakowania. Sprawozdanie to powinno zawierać co najmniej następujące dane:
1. Nazwa i adres jednostki przeprowadzającego badanie.
2. Nazwa i adres wnioskodawcy (w koniecznych przypadkach).
3. Niepowtarzalny wyróżnik sprawozdania z badania.
4. Data sporządzenia sprawozdania.
5. Producent opakowania.
6. Opis typu konstrukcji opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubości ścianek, itp.), włącznie z metodą jego produkcji (np. wytłaczanie z rozdmuchem); do opisu mogą być załączone rysunek(i) i/lub fotografia(e).
7. Maksymalna pojemność.
8. Charakterystyka materiałów użytych do napełnienia opakowań podczas badań, np. lepkość i gęstość względna dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych.
9. Opisy i wyniki badania.
10. Sprawozdanie z badania powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.1.5.8.2 Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że opakowanie przygotowane tak jak do przewozu zostało zbadane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego rozdziału oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod lub składników opakowania. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.
6.1.6 Ciecze wzorcowe do sprawdzania zgodności chemicznej opakowań z polietylenu o dużej lub średniej masie cząsteczkowej, włącznie z DPPL, zgodnie z 6.1.5.2.6 i 6.5.4.3.5, odpowiednio
6.1.6.1 Dla tego tworzywa sztucznego powinny być stosowane następujące ciecze wzorcowe:
(a) Roztwór zwilżający do materiałów powodujących silne pękanie polietylenu pod wpływem obciążenia, w szczególności do wszystkich roztworów i preparatów zawierających środki zwilżające.
Stosowany roztwór wodny powinien zawierać od 1 do 10% środka zwilżającego. Napięcie powierzchniowe tego roztworu w temperaturze 23°C powinno wynosić 31 do 35 mN/m.
Badanie odporności na spiętrzania powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,20.
Po sprawdzeniu zgodności chemicznej z roztworem zwilżającym nie jest wymagane badanie zgodności z kwasem octowym.
Dla materiałów wypełniających powodujących pękanie polietylenu poddanego obciążeniu, jeżeli jest on odporny na roztwór zwilżający, odpowiednia zgodność chemiczna może być sprawdzona po uprzednim sezonowaniu przez trzy tygodnie w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(b) Kwas octowy do materiałów i preparatów powodujących pękanie polietylenu poddanego obciążeniu, w szczególności dla kwasów jednokarboksylowych i alkoholi jednowodorotlenowych.
Stosowany kwas octowy powinien mieć stężenie od 98 do 100% oraz gęstość względną 1,05.
Badanie odporności na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,1.
W przypadku materiałów wypełniających, które powodują pęcznienie polietylenu bardziej niż kwas octowy i do tego stopnia, że wzrost masy polietylenu wynosi do 4%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(c) Octan n-butylu / octan n-butylu - nasycony roztwór zwilżający do materiałów i preparatów, które powodują pęcznienie polietylenu do tego stopnia, że wzrost jego masy wynosi około 4%, i które powodują pękanie polietylenu pod wpływem obciążenia, w szczególności dla produktów fitosanitarnych, ciekłych farb i estrów. Octan n-butylu, stosowany do sezonowania zgodnie z 6.1.5.2.6 powinien mieć stężenie od 98 do 100%.
Ciecz stosowana w badaniu odporności na spiętrzanie zgodnie z 6.1.5.6 powinna zawierać od 1 do 10% wodnego roztworu zwilżającego zmieszanego z 2% octanu n-butylu, zgodnie z (a) powyżej.
Badanie wytrzymałości na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,0.
W przypadku materiałów wypełniających, które powodują pęcznienie polietylenu bardziej niż octan n-butylu do tego stopnia, że wzrost masy polietylenu wynosi do 7,5%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(d) Mieszanina węglowodorów (benzyna lakowa) do materiałów i preparatów powodujących pęcznienie polietylenu, w szczególności do węglowodorów, estrów i ketonów.
Stosowana mieszanina węglowodorów powinna mieć temperaturę wrzenia w przedziale od 160°C do 220°C, gęstość względną 0,78 do 0,80, temperaturę zapłonu wyższą niż 50°C i zawartość związków aromatycznych od 16% do 21%.
Badanie odporności na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,0.
W przypadku materiałów wypełniających, które powodują pęcznienie polietylenu do tego stopnia, że wzrost masy polietylenu wynosi ponad 7,5%, dostateczna zgodność chemiczna może być sprawdzona po trzytygodniowym sezonowaniu w temperaturze 40°C, zgodnie z 6.1.5.2.6, przy zastosowaniu materiału przeznaczonego do przewozu.
(e) Kwas azotowy do wszystkich materiałów i preparatów powodujących utlenianie polietylenu i degradacje cząsteczkowe takie same lub słabsze niż powoduje to kwas azotowy o stężeniu 55%.
Stosowany kwas azotowy powinien mieć stężenie co najmniej 55%.
Badanie odporności na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,4.
W przypadku materiałów, które utleniają silniej niż kwas azotowy o stężeniu 55% lub powodują degradację masy cząsteczkowej, należy postępować zgodnie z 6.1.5.2.5.
W takich przypadkach okres użytkowania opakowania powinien być określony na podstawie oceny stopnia uszkodzenia (np. dwa lata dla kwasu azotowego o stężeniu nie niższym niż 55%).
(f) Woda do materiałów nieatakujących polietylenu, jak w przypadkach podanych pod (a) do (e), w szczególności dla kwasów nieorganicznych i zasad, wodnych roztworów soli, alkoholi wielowodorotlenowych i materiałów organicznych w roztworze wodnym.
Badanie wytrzymałości na spiętrzanie powinno być przeprowadzane przy założonej gęstości względnej co najmniej 1,2.
Dział 6.2
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA NACZYŃ CIŚNIENIOWYCH, POJEMNIKÓW AEROZOLOWYCH I MAŁYCH NACZYŃ ZAWIERAJĄCYCH GAZ (NABOI GAZOWYCH)
6.2.1 Wymagania ogólne
UWAGA: Dla pojemników aerozolowych i małych naczyń zawierających gaz (naboi gazowych), patrz 6.2.4.
6.2.1.1 Projektowanie i budowa
6.2.1.1.1 Naczynia ciśnieniowe i ich zamknięcia powinny być zaprojektowane, obliczone, wyprodukowane, zbadane i wyposażone w taki sposób, aby wytrzymywały wszystkie warunki, włącznie ze zmęczeniem materiału, którym będą poddawane podczas normalnego użytkowania i w normalnych warunkach przewozu.
Przy projektowaniu naczyń ciśnieniowych należy brać pod uwagę wszystkie istotne czynniki, takie jak:
- ciśnienie wewnętrzne,
- temperaturę otoczenia i temperaturę roboczą, również podczas przewozu,
- obciążenia dynamiczne.
Zwykle grubość ścianki powinna być określona za pomocą obliczeń, popartych, jeżeli to konieczne, doświadczalną analizą naprężeń. Grubość ścianki może być także określana doświadczalnie.
Przy projektowaniu ścianek zewnętrznych i elementów nośnych powinny być stosowane odpowiednie obliczenia dla zapewnienia bezpieczeństwa naczyń ciśnieniowych.
Minimalna grubość ścianki poddanej ciśnieniu, powinna być obliczana z uwzględnieniem, w szczególności:
- ciśnienia obliczeniowego, które nie powinno być mniejsze niż ciśnienie próbne;
- temperatur obliczeniowych z odpowiednim marginesem bezpieczeństwa;
- maksymalnego naprężenia oraz szczytowego spiętrzenia naprężeń, jeżeli to konieczne;
- współczynników zależnych od właściwości materiału.
Dla spawanych naczyń ciśnieniowych, można stosować metale tylko o dobrej jakościowo spawalności , gwarantujące odpowiednią udarność w temperaturze otoczenia -20°C.
Ciśnienie próbne naczyń podane jest w instrukcji pakowania P200 w 4.1.4.1 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli. Ciśnienie próbne naczyń kriogenicznych zamkniętych powinno być nie mniejsze niż 1,3 krotność najwyższego ciśnienia roboczego, dodatkowo powiększone o 1 bar dla naczyń z izolacją próżniową.
Należ wziąć pod uwagę własności materiałów, jeśli występują:
- granica plastyczności,
- wytrzymałość na rozciąganie,
- wytrzymałość czasowa,
- wytrzymałość zmęczeniowa,
- moduł Younga (moduł sprężystości),
- odpowiednia wartość naprężeń plastycznych,
- udarność,
- odporność na pękanie.
6.2.1.1.2 Naczynia przeznaczone dla UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, powinny być całkowicie wypełnione, dopuszczoną przez właściwą władzę, równomiernie rozłożoną masą porowatą, która:
(a) nie uszkadza naczynia i nie wytwarza szkodliwych lub niebezpiecznych mieszanin z acetylenem lub z rozpuszczalnikiem;
(b) zapobiega rozprzestrzenieniu się rozkładowi acetylenu zawartego w masie porowatej.
Rozpuszczalnik nie powinien uszkadzać naczyń.
Powyższe wymagania, wyłączając wymagania dla rozpuszczalnika, mają takie samo zastosowanie do naczyń ciśnieniowych dla UN 3374 acetylen, bez rozpuszczalnika.
6.2.1.1.3 Naczynia ciśnieniowe zespolone w wiązki powinny być konstrukcyjnie wzmocnione i zestawione jako jeden zestawu. Naczynia ciśnieniowe powinny być zamocowane w taki sposób, aby uniemożliwić ich przemieszczanie się w stosunku do konstrukcji zestawu, w wyniku którego mogłaby wystąpić koncentracja naprężeń lokalnych. Kolektory powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby były zabezpieczone przed uderzeniem. Dla gazów skroplonych trujących o kodach klasyfikacyjnych 2T, 2TF, 2TC, 2TO, 2TFC lub 2TOC, zastosowane środki powinny zapewniać możliwość napełniania każdego naczynia ciśnieniowego oddzielnie oraz powinny uniemożliwiać wymianę zawartości pomiędzy nimi podczas przewozu.
6.2.1.1.4 Należy unikać kontaktu odmiennych metali w wyniku, którego mogłyby powstawać uszkodzenia spowodowane korozją elektrochemiczną.
6.2.1.1.5 Powinny być spełnione następujące wymagania dotyczące zamkniętych naczyń kriogenicznych dla gazów skroplonych schłodzonych:
6.2.1.1.5.1 Własności mechaniczne użytego metalu powinny być ustalane dla każdego naczynia ciśnieniowego, łącznie z udarnością i wytrzymałością na zginanie, udarność patrz 6.8.5.3.
6.2.1.1.5.2 Naczynia ciśnieniowe powinny być izolowane termicznie. Izolacja termiczna powinna być zabezpieczona przed uderzeniami za pomocą płaszcza. Jeżeli przestrzeń pomiędzy izolacją a płaszczem jest pozbawiona powietrza (izolacja próżniowa), to płaszcz powinien być tak zaprojektowany, aby wytrzymywał, bez trwałej deformacji, ciśnienie zewnętrzne co najmniej 100 kPa (1 bar), obliczone zgodnie z uznanym przepisem technicznym lub obliczone na ciśnienie krytyczne zgniatające nie mniejsze niż 200 kPa (2 bar) nadciśnienia. Jeżeli płaszcz jest zamknięty tak, że jest gazoszczelny (np. w przypadku izolacji próżniowej), to powinien być zaopatrzony w urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej w przypadku niedostatecznej szczelności naczynia ciśnieniowego lub jego wyposażenia. Urządzenie to powinno zapobiegać wnikaniu wilgoci do izolacji.
6.2.1.1.5.3 Zamknięte naczynia kriogeniczne, przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych o temperaturze wrzenia pod ciśnieniem atmosferycznym poniżej -182°C, nie powinny zawierać materiałów, które mogą reagować niebezpiecznie z tlenem lub z atmosferą wzbogaconą w tlen, jeżeli umieszczone są w częściowej lub pełnej izolacji termicznej, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z tlenem lub z cieczą wzbogaconą w tlen.
6.2.1.1.5.4 Zamknięte naczynia kriogeniczne powinny być zaprojektowane i wyprodukowane z odpowiednim wyposażeniem do podnoszenia i wyposażeniem ochronnym.
6.2.1.2 Materiały naczyń ciśnieniowych
Materiały, z których wykonane są naczynia ciśnieniowe i ich zamknięcia oraz wszystkie materiały mające kontakt z zawartością, nie powinny być podatne na jej działanie lub tworzyć z nią związków szkodliwych lub niebezpiecznych.
Mogą być stosowane następujące materiały:
(a) stal węglowa dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych, jak również dla materiałów nienależących do klasy 2, wymienionych w tabeli 3 instrukcji pakowania P200 w 4.1.4.1;
(b) stal stopowa (stale specjalne), nikiel, stopy niklu (np. monel) dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych, jak również dla materiałów nienależących do klasy 2, wymienionych w tabeli 3 instrukcji pakowania P200 w 4.1.4.1;
(c) miedź dla:
(i) gazów o kodzie klasyfikacyjnym 1A, 1O, 1F i 1TF, dla których ciśnienie napełniania w temperaturze 15°C nie powinno być wyższe niż 2 MPa (20 barów);
(ii) gazów o kodzie klasyfikacyjnym 2A, a także UN 1033 eteru dwumetylowego, UN 1037 chlorku etylu; UN 1063 chlorku metylu, UN 1079 dwutlenku siarki; UN 1085 bromku winylu; UN 1086 chlorku winylu oraz UN 3300 mieszaniny tlenku etylenu i dwutlenku węgla, zawierającej więcej niż 87% tlenku etylenu;
(iii) gazów o kodzie klasyfikacyjnym 3A, 3O i 3F;
(d) stopy aluminium: patrz wymagania szczególne "a" w instrukcji pakowania P200 (10) w 4.1.4.1;
(e) materiał kompozytowy dla gazów sprężonych, skroplonych, skroplonych schłodzonych i rozpuszczonych;
(f) materiały syntetyczne do gazów skroplonych schłodzonych; oraz
(g) szkło dla gazów skroplonych schłodzonych o kodzie klasyfikacyjnym 3A, innych niż UN 2187 dwutlenek węgla skroplony schłodzony lub jego mieszanin, oraz do gazów o kodzie klasyfikacyjnym 3O.
6.2.1.3 Wyposażenie obsługowe
6.2.1.3.1 Otwory
Beczki ciśnieniowe mogą być wyposażone w otwory do napełniania i opróżniania oraz inne otwory przeznaczone dla mierników poziomu, manometrów lub urządzeń obniżających ciśnienie. Liczba otworów powinna być wystarczająca dla zapewnienia minimalnego poziomu bezpieczeństwa obsługi. Beczki ciśnieniowe mogą mieć także otwór inspekcyjny, który powinien być zamknięty skutecznym zamknięciem.
6.2.1.3.2 Osprzęt
(a) Jeżeli butle wyposażone są w urządzenia zapobiegające toczeniu, to urządzenia te nie powinny stanowić całości z kołpakiem.
(b) Beczki ciśnieniowe, które mogą być przetaczane, powinny być wyposażone w obręcze lub w inny sposób chronione przed uszkodzeniem podczas przetaczania (np. natryśnięcie metalu odpornego na korozję na powierzchnię naczynia ciśnieniowego).
(c) Beczki ciśnieniowe i naczynia kriogeniczne, które nie mogą być przetaczane, powinny być wyposażone w urządzenia (płozy, pierścienie, uchwyty) zapewniające bezpiecznie przemieszczane mechanicznie i tak rozmieszczone, aby nie powodowały obniżenia wytrzymałości i nadmiernych naprężeń w ściance naczynia.
(d) Wiązki butli powinny być wyposażone w odpowiednie urządzenia zapewniające ich bezpiecznie przemieszczane i przewóz. Kolektor powinien wytrzymywać ciśnienie próbne, co najmniej takie samo jak butle. Kolektor oraz zawór główny powinny być usytuowane tak, aby były zabezpieczone przed jakimkolwiek uszkodzeniem.
(e) Jeżeli zainstalowane są wskaźniki poziomu, manometry lub urządzenia obniżające ciśnienie, to powinny być one zabezpieczone w taki sam sposób, jaki wymagany jest dla zaworów pod 4.1.6.8.
(f) Naczynia ciśnieniowe, które napełniane są objętościowo, powinny być zaopatrzone we wskaźnik poziomu.
6.2.1.3.3 Wymagania dodatkowe dla zamkniętych naczyń kriogenicznych
6.2.1.3.3.1 Każdy otwór do napełniania i opróżniania w zamkniętych naczyniach kriogenicznych, stosowanych do przewozu gazów palnych skroplonych schłodzonych, powinien być wyposażony w co najmniej dwa niezależne urządzenia zamykające umieszczone jedno za drugim, pierwsze to zawór odcinający, drugie zaślepka lub urządzenie o równoważnej skuteczności.
6.2.1.3.3.2 W przewodach rurowych, które mogą być zamknięte na obu końcach, i w których może znajdować się skroplony produkt, powinien być zastosowany element powodujący automatyczne obniżenie ciśnienia w celu uniknięcia nadmiernego wzrostu ciśnienia wewnątrz przewodów rurowych.
6.2.1.3.3.3 Każde przyłącze w zamkniętym naczyniu kriogenicznym powinno być wyraźnie oznaczone w celu wskazania jego funkcji (np. faza gazowa lub ciekła).
6.2.1.3.3.4 Urządzenia obniżające ciśnienie
6.2.1.3.3.4.1 Naczynia kriogeniczne zamknięte, powinny być wyposażone w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie w celu ochrony zbiornika przed nadmiernym ciśnieniem. Nadmierne ciśnienie oznacza ciśnienie powyżej 110% najwyższego ciśnienia roboczego, spowodowanego naturalnym dopływem ciepła lub powyżej ciśnienia próbnego spowodowanego utratą próżni w naczyniach izolowanych próżniowo lub spowodowanego uszkodzeniem izolacji.
6.2.1.3.3.4.2 Zamknięte naczynia kriogeniczne, równolegle ze sprężynowym urządzeniem(ami) obniżającym(i) ciśnienie, mogą być wyposażone dodatkowo w płytkę bezpieczeństwa dla spełnienia wymagań 6.2.1.3.3.5.
6.2.1.3.3.4.3 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby nie ograniczały wymaganego przepływu do urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.2.1.3.3.4.4 Wszystkie wloty urządzenia obniżającego ciśnienie, przy maksymalnym napełnieniu, powinny być umieszczone w przestrzeni gazowej zamkniętego naczynia kriogenicznego oraz urządzenia te powinny być tak umieszczone, aby zapewniały swobodny wypływ gazu.
6.2.1.3.3.5 Przepustowość i nastawianie urządzeń obniżających ciśnienie.
UWAGA: Dla urządzeń obniżających ciśnienie w zamkniętych naczyniach kriogenicznych, maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (MAWP) oznacza maksymalne dopuszczalne efektywne ciśnienie manometryczne w górnej części napełnionego zamkniętego naczynia kriogenicznego podczas jego eksploatacji, z uwzględnieniem najwyższego ciśnienia efektywnego podczas napełniania i opróżniania.
6.2.1.3.3.5.1 Urządzenie obniżające ciśnienie powinno otwierać się automatycznie przy ciśnieniu nie niższym niż MAWP i powinno pozostawać całkowicie otwarte przy ciśnieniu równym 110% MAWP. Po obniżeniu ciśnienia, urządzenie powinno się zamykać przy ciśnieniu nie niższym niż 10% poniżej ciśnienia, przy którym rozpoczyna się wypływ i powinno pozostawać zamknięte przy niższych ciśnieniach.
6.2.1.3.3.5.2 Płytka bezpieczeństwa powinna być dobrana tak, aby rozrywała się przy ciśnieniu nominalnym, które powinno być zarówno niższe od ciśnienia próbnego lub 150% MAWP.
6.2.1.3.3.5.3 W przypadku utraty próżni w zamkniętych naczyniach kriogenicznych z izolacją próżniową, łączna przepustowość wszystkich zainstalowanych urządzeń obniżających ciśnienie powinna być wystarczająca, aby ciśnienie (włącznie z jego wzrostem) wewnątrz zamkniętego naczynia kriogenicznego nie przekraczało 120% MAWP.
6.2.1.3.3.5.4 Wymagana przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie powinna być obliczona zgodnie z przepisami technicznymi uznanymi przez właściwą władzę1.
6.2.1.4 Zatwierdzanie naczyń ciśnieniowych
6.2.1.4.1 Zgodność naczyń ciśnieniowych z wymaganiami dla klasy 2, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest większy niż 150 MPa x litr (1.500 barów x litr), powinna być oceniona za pomocą jednej z następujących metod:
(a) pojedyncze naczynia ciśnieniowe powinny być skontrolowane, zbadane i zatwierdzone przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzającego2 na podstawie dokumentacji technicznej i deklaracji producenta o zgodności z odpowiednimi wymaganiami dla klasy 2.
Dokumentacja techniczna powinna obejmować pełną specyfikację projektowania i budowy oraz pełną dokumentację wytwarzania i badania; lub
(b) konstrukcja naczynia ciśnieniowego powinna być zbadana i zatwierdzona przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2 na podstawie dokumentacji technicznej z punktu widzenia zgodności z odpowiednimi wymaganiami dla klasy 2.
Naczynia ciśnieniowe powinny być ponadto zaprojektowane, wyprodukowane i zbadane zgodnie z ogólnym programem zapewnienia jakości dla projektowania, wytwarzania, końcowej inspekcji oraz badania. Program zapewnienia jakości powinien gwarantować zgodność naczyń ciśnieniowych z odpowiednimi wymaganiami dla klasy 2 oraz powinien być zatwierdzony i nadzorowane przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(c) typ konstrukcji naczyń ciśnieniowych powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Każde naczynie ciśnieniowe tego typu powinno być wyprodukowane i zbadane zgodnie z programem zapewnienia jakości dla produkcji, inspekcji końcowej i badań, który powinien być zatwierdzony i nadzorowane przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(d) typ konstrukcji naczyń ciśnieniowych powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Każde naczynie ciśnieniowe tego typu powinno być zbadane pod nadzorem instytucji prowadzącej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2 na podstawie oświadczenia producenta o zgodności z zatwierdzonym projektem i odpowiednimi wymaganiami dla klasy 2.
6.2.1.4.2 Zgodność naczyń ciśnieniowych, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest większy niż 30 MPa x litr (300 barów x litr) i nie większy niż 150 MPa x litr (1.500 barów x litr), z wymaganiami dla klasy 2, powinna być oceniona za pomocą jednej z metod opisanych pod 6.2.1.4.1 lub jednej z następujących metod:
(a) naczynia ciśnieniowe powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z ogólnym programem zapewnienia jakości przy ich projektowaniu, wytwarzaniu, końcowej inspekcji i badaniach, zatwierdzonym i nadzorowanym przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(b) typ konstrukcji naczynia ciśnieniowego powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Zgodność każdego naczynia ciśnieniowego z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta na podstawie jego programu zapewnienia jakości dla inspekcji końcowej i badań dla naczyń ciśnieniowych, zatwierdzonego i kontrolowanego przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(c) typ konstrukcji naczynia ciśnieniowego powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Zgodność każdego naczynia ciśnieniowego z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, i wszystkie naczynia ciśnieniowe tego typu powinny być zbadane pod nadzorem instytucji prowadzącej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2.
6.2.1.4.3 Zgodność naczyń ciśnieniowych, których iloczyn ciśnienia próbnego i pojemności jest nie większy niż 30 MPa x litr (300 barów x litr), z wymaganiami dla klasy 2, powinna być oceniona za pomocą jednej z metod opisanych pod 6.2.1.4.1, 6.2.1.4.2 lub jednej z następujących metod:
(a) zgodność każdego naczynia ciśnieniowego z projektem, całkowicie opisanym w dokumentacji technicznej, powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, i naczynia ciśnieniowe tej konstrukcji powinny być zbadane pod nadzorem instytucji prowadzącej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2; lub
(b) typ konstrukcji naczyń ciśnieniowych powinien być zatwierdzony przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. Zgodność wszystkich naczyń ciśnieniowe z zatwierdzoną konstrukcją powinna być potwierdzona pisemnie przez producenta, a wszystkie naczynia ciśnieniowe tego typu powinny być zbadane indywidualnie.
6.2.1.4.4 Przepisy pod 6.2.1.4.1 do 6.2.1.4.3 uważa się za spełnione:
(a) jeżeli odnośne systemy zapewnienia jakości wymienione pod 6.2.1.4.1 i 6.2.1.4.2, są zgodne z odpowiednimi normami europejskimi serii EN ISO 9000,
(b) jeżeli zastosowane są w całości odpowiednie procedury oceny według Dyrektywy Rady 99/36/WE3 łącznie z następującymi modułami:
(i) dla naczyń ciśnieniowych wymienionych pod 6.2.1.4.1 moduły G lub H1 albo B w połączeniu z D, albo B w połączeniu z F;
(ii) dla naczyń ciśnieniowych wymienionych pod 6.2.1.4.2 moduły H albo B w połączeniu z E, lub B w połączeniu z C1, albo B1 w połączeniu z F, lub w połączeniu z D;
(iii) dla naczyń ciśnieniowych wymienionych pod 6.2.1.4.3, moduły A1 lub D1 lub E1
6.2.1.4.5 Wymagania dla producentów
Producent powinien być przygotowany do działań technicznych oraz powinien dysponować wszystkimi odpowiednimi środkami wymaganymi dla prawidłowego wytwarzania naczyń ciśnieniowych; dotyczy to w szczególności wykwalifikowanego personelu:
(a) nadzorującego całości procesu wytwarzania,
(b) wykonującego połączenia materiałów,
(c) wykonującego odpowiednie badania.
Ocena prawidłowości badań prowadzonych u producentów powinna być we wszystkich przypadkach przeprowadzana przez instytucję prowadzącą badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2. W szczególności proces certyfikacji, który producent zamierza wprowadzić powinien być wzięty pod uwagę.
6.2.1.4.6 Wymagania dotyczące jednostek badających i certyfikujących
Jednostki badające i certyfikujące powinny być niezależne od przedsiębiorstw produkujących i mieć niezbędne, właściwe przygotowanie techniczne. Wymagania te uważa się za spełnione, jeżeli te jednostki zostały zatwierdzone na podstawie procedury akredytacyjnej zgodnie z normami europejskimi z serii EN 45000.
6.2.1.5 Badanie i próba odbiorcza
6.2.1.5.1 Nowe naczynia ciśnieniowe, inne niż zamknięte naczynia kriogeniczne, powinny podlegać próbom i badaniom podczas i po zakończeniu produkcji zgodnie z następującą procedurą:
Na odpowiedniej próbce naczyń ciśnieniowych:
(a) bada się charakterystyki mechaniczne materiału konstrukcyjnego;
(b) sprawdza się minimalną grubość ścianki;
(c) sprawdza się jednorodność materiału dla każdej wytworzonej partii;
(d) sprawdza się stan zewnętrzny i wewnętrzny naczyń ciśnieniowych;
(e) sprawdza się gwinty szyjki;
(f) sprawdza się zgodność z normą dotyczącą projektowania;
Dla wszystkich naczyń ciśnieniowych:
(g) przeprowadza się hydrauliczną próbę ciśnieniową. Naczynia ciśnieniowe powinny wytrzymać próbę bez trwałego odkształcenia lub widocznych pęknięć;
UWAGA: Jeżeli nie stwarza to zagrożenia, to, za zgodą właściwej władzy, próbę hydrauliczną można przeprowadzić z zastosowaniem gazu.
(h) sprawdza się i ocenia wady produkcyjne i kieruje się naczynie ciśnieniowe do naprawy lub uznaje za nienaprawialne; w przypadku spawanych naczyń ciśnieniowych, powinna być zwrócona szczególna uwaga na jakość połączeń spawanych.
(i) sprawdza się oznakowanie naczyń ciśnieniowych;
(j) ponadto, naczynia ciśnieniowe przeznaczone do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, powinny być sprawdzane dla potwierdzenia jakości i właściwego rozmieszczenia masy porowatej oraz, jeśli to dotyczy, ilości rozpuszczalnika.
6.2.1.5.2 Na odpowiednich próbkach zamkniętych naczyń kriogenicznych powinny być przeprowadzone badania i próby, określone pod 6.2.1.5.1 (a), (b), (d) i (f). Ponadto, na próbce zamkniętego naczynia kriogenicznego, połączenia spawane powinny być poddane badaniom radiograficznym, ultradźwiękowym lub innymi metodami nieniszczącymi, zgodnie z zastosowanym projektem i normą konstrukcyjną. Nie bada się połączeń spawanych płaszcza zewnętrznego zbiornika.
Ponadto, wszystkie zamknięte naczynia kriogeniczne powinny przejść badania próby odbiorcze określone pod 6.2.1.5.1 (g), (h) i (i), jak również próbę szczelności i badanie poprawnego działania wyposażenia obsługowego po montażu.
6.2.1.5.3 Przepisy szczególne dotyczące naczyń ciśnieniowych ze stopów aluminium
(a) Jeżeli naczynia ciśnieniowe wykonane są ze stopu aluminium zawierającego miedź lub ze stopu aluminium zawierającego magnez i mangan, o zawartości magnezu większej niż 3,5% lub zawartości manganu mniejszej niż 0,5%, to poza badaniami określonymi pod 6.2.1.5.1, należy dodatkowo przeprowadzić badanie podatności wewnętrznej ścianki naczynia ciśnieniowego na korozję międzykrystaliczną;
(b) W przypadku stopu aluminiowo-miedziowego badanie powinno być przeprowadzone przez wytwórcę w ramach dopuszczenia nowego stopu przez właściwą władzę; powinno być ono powtarzane w trakcie produkcji dla każdego wytopu tego stopu;
(c) W przypadku stopu aluminiowo-magnezowego badanie powinno być przeprowadzone przez wytwórcę w ramach dopuszczenia nowego stopu i procesu produkcyjnego zatwierdzonego przez właściwą władzę. Jeżeli w składzie stopu lub w procesie produkcji wprowadzane są zmiany, to badanie należy powtórzyć.
6.2.1.6 Badanie i próba okresowa
6.2.1.6.1 Naczynia ciśnieniowe wielokrotnego napełniania powinny podlegać badaniom okresowym przez instytucję z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2, w okresach podanych odpowiednio w instrukcjach pakowania P200 lub P203 pod 4.1.4.1, obejmującym:
(a) rewizję zewnętrzną naczynia ciśnieniowego, osprzętu i oznakowań;
(b) rewizję wewnętrzną naczynia ciśnieniowego (np. kontrola wewnętrznego stanu, sprawdzenie minimalnej grubości ścianek);
(c) sprawdzenie gwintów, jeżeli wyposażenie zostało zdemontowane;
(d) wykonanie ciśnieniowej próby hydraulicznej i w razie potrzeby, sprawdzenie własności materiału za pomocą odpowiednich badań;
UWAGA 1: Za zgodą instytucji prowadzającej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2, ciśnieniową próbę hydrauliczną można przeprowadzić z zastosowaniem gazu, jeżeli nie stwarza to zagrożenia, lub równoważną metodą z zastosowaniem ultradźwięków.
UWAGA 2: Za zgodą instytucji prowadzającej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2, ciśnieniową próbę hydrauliczną butli lub zbiorników rurowych można zastąpić równoważną metodą z zastosowaniem emisji akustycznej.
UWAGA 3: Za zgodą instytucji prowadzającej badania i certyfikację z upoważnienia właściwej władzy kraju zatwierdzenia2, ciśnieniową próbę hydrauliczną każdej spawanej butli stalowej, przeznaczonej do przewozu gazów UN 1965 mieszanin skroplonych węglowodorów gazowych i.n.o., o pojemności poniżej 6,5 l, można zastąpić inną metodą zapewniającą równoważny poziom bezpieczeństwa.
6.2.1.6.2 W przypadku naczyń ciśnieniowych przeznaczonych do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego oraz UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, wymagane jest tylko sprawdzenie stanu zewnętrznego (korozja, deformacja) oraz stanu masy porowatej (rozluźnienie, ubicie).
6.2.1.6.3 W odstępstwie od wymagań 6.2.1.6.1 (d), zamknięte naczynia kriogeniczne powinny być poddane sprawdzeniu stanu zewnętrznego, stanu i sprawności urządzeń obniżających ciśnienie oraz powinny być poddane próbie szczelności. Próba szczelności powinna być przeprowadzona za pomocą gazu znajdującego się w naczyniu lub gazu obojętnego. Sprawdzenie powinno być wykonane z zastosowaniem manometru lub przez pomiar próżni. Izolacja termiczna nie musi być usuwana.
6.2.1.7 Oznakowanie naczyń ciśnieniowych wielokrotnego użytku
Naczynia ciśnieniowe wielokrotnego użytku powinny być oznakowane wyraźnie i czytelnie znakami certyfikacyjnym, eksploatacyjnymi i producenta. Znaki te powinny być naniesione w sposób trwały na naczynie ciśnieniowe (np. za pomocą wytłaczania, grawerowania lub wytrawiania). Znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na trwale zamocowanym elemencie naczynia ciśnieniowego (np. na przyspawanej obręczy lub na tabliczce odpornej na korozję, przyspawanej do zewnętrznego płaszcza zamkniętego naczynia kriogenicznego).
Minimalna wielkość znaków powinna wynosić 5 mm dla naczyń ciśnieniowych o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczyń ciśnieniowych o średnicy mniejszej niż 140 mm.
6.2.1.7.1 Powinny być stosowane następujące znaki certyfikacyjne:
(a) numer normy technicznej stosowanej dla projektowania, budowy i badań, podanej w tabeli pod 6.2.2 lub numer zatwierdzenia;
(b) znak identyfikacji kraju zatwierdzającego wyróżniający pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym;
(c) znak identyfikacyjny lub stempel jednostki kontrolnej potwierdzający, że jest ona zarejestrowana przez właściwą władzę kraju autoryzującego oznakowanie;
(d) datę badania odbiorczego, tj. rok (cztery cyfry) i następujący po nim miesiąc (dwie cyfry), oddzielone ukośnikiem ("/").
6.2.1.7.2 Powinny być stosowane następujące znaki eksploatacyjne:
(e) ciśnienie próbne w barach, poprzedzone literami "PH" z następującymi po nim literami "BAR";
(f) masa próżnego naczynia ciśnieniowego wraz ze wszystkimi zamocowanymi na stałe integralnymi częściami (np. kołnierzem, stopą, itp.) wyrażona w kilogramach, z następującymi po niej literami "KG". Z wyjątkiem naczyń ciśnieniowych przeznaczonych dla UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych skroplonej i.n.o., masa ta nie powinna obejmować masy zaworu, kołpaka zaworu lub ochrony zaworu, powłoki lub masy porowatej dla acetylenu. Masa naczynia powinna być wyrażona trzema cyframi i zaokrąglona w górę. Dla butli o masie mniejszej niż 1 kg, masa ta powinna być wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w górę;
(g) minimalna gwarantowana grubość ścianki naczynia ciśnieniowego w milimetrach z następującymi po niej literami "MM". Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych używanych dla UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych skroplonych i.n.o. oraz dla naczyń ciśnieniowych o pojemności wodnej mniejszej lub równej 1 litr oraz dla butli wykonanych z materiałów kompozytowych lub dla zamkniętych naczyń kriogenicznych;
(h) w przypadku naczyń ciśnieniowych dla gazów sprężonych UN 1001 acetylenu, rozpuszczonego i UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, ciśnienie robocze w barach poprzedzone literami "PW". W przypadku zamkniętych naczyń kriogenicznych, maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze powinno być poprzedzone literami "MAWP".
(i) w przypadku naczyń ciśnieniowych dla gazów skroplonych i gazów skroplonych schłodzonych, pojemność wodna w litrach wyrażona trzema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującą po niej literą "L". Jeżeli wartość pojemności wodnej minimalnej lub nominalnej jest liczbą całkowitą, to cyfry po przecinku mogą być pominięte;
(j) w przypadku naczyń ciśnieniowych dla UN 1001 acetylenu, rozpuszczonego, masa całkowita próżnego naczynia wraz z wyposażeniem, akcesoriami nieusuwalnymi podczas napełniania, masą porowatą, rozpuszczalnikiem i gazem nasycającym, wyrażona dwoma cyframi i zaokrąglona w dół, z następującymi po niej literami "KG";
(k) w przypadku naczyń ciśnieniowych do UN 3374 acetylenu, bez rozpuszczalnika, masa całkowita próżnego naczynia wraz z wyposażeniem, akcesoriami nieusuwalnymi podczas napełniania i masą porowatą, wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującymi po niej literami "KG".
6.2.1.7.3 Powinny być stosowane następujące znaki produkcyjne:
(l) identyfikacja gwintu butli (np. 25E). Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych używanych dla UN 1965 mieszaniny węglowodorów gazowych, skroplonych, i.n.o. oraz dla zamkniętych naczyń kriogenicznych;
(m) znak producenta zarejestrowany przez właściwą władzę. Jeżeli kraj producenta nie jest tożsamy z krajem zatwierdzenia, to znak producenta powinien być poprzedzony znakiem identyfikacyjnym kraju producenta, stosowanym w oznaczaniu pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym. Znak identyfikacyjny kraju i znak producenta powinny być oddzielone odstępem lub ukośnikiem;
(n) numer seryjny ustalony przez producenta;
(o) w przypadku naczyń ciśnieniowych stalowych i naczyń ciśnieniowych kompozytowych z wykładziną stalową przeznaczonych do przewozu gazów stwarzających zagrożenie korozją wodorową, litera "H" wskazująca zgodność stali (patrz ISO 11114-1:1997).
6.2.1.7.4 Powyższe znaki powinny być umieszczane w trzech grupach:
- górna grupa znaków powinna obejmować znaki producenta naniesione w kolejności podanej pod 6.2.1.7.3;
- znaki eksploatacyjne podane pod 6.2.1.7.2, powinny być w grupie środkowej, a ciśnienie próbne (e) powinno być poprzedzone bezpośrednio ciśnieniem roboczym (h), jeżeli to ostatnie jest wymagane.
- dolna grupa znaków powinna obejmować znaki certyfikacyjne naniesione w kolejności podanej pod 6.2.1.7.1.
6.2.1.7.5 Dopuszcza się nanoszenie innych znaków na częściach innych niż ścianki boczne pod warunkiem, że umiejscowione są one w strefach o niskim naprężeniu a ich rozmiary i głębokość nie spowodują szkodliwej koncentracji naprężeń. W przypadku zamkniętych naczyń kriogenicznych takie oznakowanie może znajdować się na oddzielnej tabliczce przymocowanej do płaszcza zewnętrznego Znaki te nie powinny kolidować z wymaganym oznakowaniem.
6.2.1.7.6 W uzupełnieniu oznakowania poprzedzającego, każde naczynie ciśnieniowe wielokrotnego użytku, które przeszło badania i próby okresowe wymagane pod 6.2.1.6, powinno być oznakowane dodatkowo:
(a) znakiem kraju zezwalającego jednostce upoważnionej na wykonywanie okresowych badań i kontroli. Oznakowanie to nie jest wymagane, jeżeli jednostka ta jest upoważniona przez właściwą władzę kraju zatwierdzającego produkcję.
(b) zarejestrowanym znakiem jednostki nadanym przez właściwą władzę do wykonywania badań okresowych i prób;
(c) datą badania okresowego i prób, rokiem (dwie cyfry) następującym po nim miesiącem (dwie cyfry) oddzielone ukośnikiem (tj. "/"). Cztery cyfry mogą być używane do oznaczania roku.
Powyższe oznaczenia powinny występować w podanej kolejności.
6.2.1.7.7 Dla butli do acetylenu, za zgodą właściwej władzy, data ostatniego badania okresowego oraz znak rzeczoznawcy mogą być wygrawerowane na pierścieniu umieszczonym na butli pod zaworem, w taki sposób, że może być on usunięty tylko po wykręceniu zaworu z butli.
6.2.1.8 Oznakowanie naczyń ciśnieniowych jednorazowego użytku
Naczynia ciśnieniowe jednorazowego użytku powinny być oznakowane w sposób czytelny i trwały znakami certyfikacyjnymi i znakami charakterystycznymi dla gazu lub naczynia ciśnieniowego. Znaki powinny być trwale naniesione na naczynia ciśnieniowe (np. za pomocą szablonu, wytłaczania, grawerowania lub trawienia). Z wyjątkiem znaków naniesionych szablonem, inne znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na zamocowanym trwale elemencie naczynia ciśnieniowego (np. na przyspawanej obręczy). Z wyjątkiem napisu "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE", minimalna wysokość znaków powinna wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm. Minimalna wysokość napisu "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE" powinna wynosić 5 mm.
6.2.1.8.1 Powinny być stosowane znaki wymienione pod 6.2.1.7.1 do 6.2.1.7.3, z wyjątkiem liter (f), (g) i (l). Numer seryjny może być zastąpiony numerem partii. Ponadto wymaga się, aby napis "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE" składał się z liter o wysokości co najmniej 5 mm.
6.2.1.8.2 Powinny być spełnione przepisy podane pod 6.2.1.7.4.
UWAGA: Ze względu na wymiary naczyń ciśnieniowych jednorazowego użytku, wymagane znaki mogą być zastąpione nalepką.
6.2.1.8.3 Dopuszcza się nanoszenie innych znaków na częściach naczyń innych niż ścianka boczna pod warunkiem, że są one naniesione w strefach o niskim naprężeniu, a ich rozmiar i głębokość nie będą wywoływać szkodliwej koncentracji naprężeń. Takie znaki nie powinny być sprzeczne ze znakami wymaganymi.
6.2.2 Naczynia ciśnieniowe projektowane, budowane i badane zgodnie z normami
Wymagania podane pod 6.2.1 uważa się za spełnione, jeżeli zostały zastosowane odpowiednio poniższe normy:
UWAGA: Osoby i jednostki wymieniane w normach jako odpowiedzialne w rozumieniu ADR, powinny odpowiadać wymaganiom ADR.
______
1 Patrz np. CGA Publikacje S-1.2-1995 i S-1.1-2001
2 Jeżeli kraj zatwierdzający nie jest Umawiającą się Stroną Umowy ADR, to władzą tą jest właściwa władza kraju, który jest Umawiającą się Stroną tej umowy.
3 Dyrektywa Rady 99/36/EC dotycząca ciśnieniowych urządzeń transportowych(Dziennik Urzędowy Komisji Europejskiej Nr L 138 z 1 czerwca 1999r.)
| Odniesienie | Tytuł dokumentu | Odpowiedni podrozdział i punkt |
| Dla materiałów |
| EN 1797:2001 | Zbiorniki kriogeniczne - Gaz/zgodność z materiałem | 6.2.1.2 |
| EN ISO 11114-1:1997 | Butle do transportu gazu - Zgodność materiałów butli i zaworów z zawartym gazem-Część 1:Materiały metalowe | 6.2.1.2 |
| EN ISO 11114-2:2000 | Butle do transportu gazu - Zgodność materiałów butli i zaworów z zawartym gazem-Część 2:Materiały niemetalowe | 6.2.1.2 |
| Dla projektowania i konstrukcji |
| Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/525/WE | Dyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do bezszwowych stalowych butli do gazu | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/526/WE | Dyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do bezszwowych butli do gazu, z czystego aluminium i ze stopów aluminium | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| Załącznik I, Części 1 do 3 do 84/527/WE | Dyrektywa Rady dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do butli do gazu, spawanych ze stali niestopowych | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 1442:1998 | Stalowe spawane butle transportowe wielokrotnego napełniania do skroplonych gazów naftowych (LPG) - Projektowanie i konstrukcja. | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 1800:1998/AC:1999 | Butle do transportu gazu - Butle do acetylenu - Wymagania podstawowe i definicje | 6.2.1.1.2 |
| EN 1964-1:1999 | Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych stalowych butli transportowych do gazu wielokrotnego napełniania, o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów - Część 1: Butle bezszwowe wykonane ze stali o wartości Rm mniejszej niż 1.100 MPa. | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 1975:1999 + Al:2003 | Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych butli transportowych do gazu z aluminium i ze stopów aluminium, wielokrotnego napełniania o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów. | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN ISO 11120:1999 | Butle do gazu - Bezszwowe stalowe zbiorniki rurowe do wielokrotnego napełniania, do transportu gazów sprężonych, o pojemności wodnej od 150 litrów do 3.000 litrów - Projektowanie, konstrukcja i próby. | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 1964-3: 2000 | Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji bezszwowych stalowych butli transportowych do gazu, wielokrotnego napełniania o pojemności od 0,5 litra do 150 litrów - Część 3: Butle wykonane ze stali nierdzewnej. | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 12862: 2000 | Butle do transportu gazu - Określenia dla projektowania i konstrukcji butli transportowych do gazu, wielokrotnego napełniania spawanych ze stopów aluminium. | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 1251-2: 2000 | Naczynia kriogeniczne - Transportowe, izolowane próżniowo, o pojemności nie większej niż 1.000 litrów - Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, badania i próby. | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 12257:2002 | Transportowe butle do gazów- Butle kompozytowe bez szwu wzmocnione obwodowe | 6.2.1.1. i 6.2.1.5 |
| EN 12807:2001 (z wyjątkiem Załącznika A) | Transportowe butle stalowe, lutowane do wielokrotnego napełniania skroplonym gazem naftowym (LPG)- Projektowanie i konstrukcja | 6.2.1.1. i 6.2.1.5 |
| EN 1964-2:2001 | Transportowe butle do gazów - Wytyczne projektowania i konstrukcji bezszwowych stalowych butli do gazów wielokrotnego napełniania o pojemności wodnej od 0,5 l do 150 l włącznie - Część 2: Butle stalowe bezszwowe o wartości Rm ł1.100 MPa | 6.2.1.1. i 6.2.1.5 |
| EN 13293:2002 | Transportowe butle do gazów - Warunki projektowania i konstrukcji przenośnych, znormalizowanych bezszwowych butli do gazów wielokrotnego napełniania, wykonanych ze stali manganowej - węglowej o pojemności wodnej do 0,5 l, dla gazów sprężonych, skroplonych i rozpuszczonych oraz o pojemności wodnej do 1 litra dla dwutlenku węgla | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 13322-1:2003 | Transportowe butle do gazów. Butle do gazów stalowe spawane wielokrotnego napełniania. Projektowanie i konstrukcja - Część 1: Stale spawalne | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 13322-2:2003 | Transportowe butle do gazów. Butle do gazów spawane ze stali nierdzewnej wielokrotnego napełniania. Projektowanie i konstrukcja - Część 2: Stale nierdzewne spawane | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 12245:2002 | Transportowe butle do gazów. Butle kompozytowe całkowicie wzmocnione | 6.2.1.1 i 6.2.1.5 |
| EN 12205:2001 | Transportowe butle do gazów. Butle metalowe do gazów jednorazowego napełniania | 6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7 |
| EN 13110:2002 | Transportowe butle do gazów aluminiowe, spawane, do wielokrotnego napełniania skroplonym gazem naftowym (LPG). Projektowanie i konstrukcja | 6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7 |
| EN 14427:2004 | Transportowe butle kompozytowe całkowicie wzmocnione wielokrotnego napełniania dla gazów ciekłych ropopochodnych - Projektowanie i konstrukcja UWAGA: Norma ta dotyczy wyłącznie butli wyposażonych w zawory obniżające ciśnienie | 6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7 |
| EN 14208:2004 | Transportowe butle do gazów - Wytyczne dla beczek ciśnieniowych o pojemności do 1.000 litrów do transportu gazów - Projektowanie i konstrukcja | 6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7 |
| EN 14140:2003 | Transportowe butle stalowe spawane wielokrotnego napełniania skroplonym gazem naftowym (LPG) - Alternatywne projektowanie i konstrukcja | 6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7 |
| EN 13769:2003 | Transportowe butle do gazów. Wiązki butli do gazów. Projektowanie, wytwarzanie, znakowanie i badanie | 6.2.1.1, 6.2.1.5 i 6.2.1.7 |
| Dla zamknięć |
| EN 849:1996/A2:2001 | Butle do transportu gazu - Zawory butli - Specyfikacje i badania typu. | 6.2.1.1 |
| EN 13152:2001 | Specyfikacja i badanie LPG - zawory butli - Zawory samozamykające się | 6.2.1.1 |
| EN 13153:2001 | Specyfikacja i badanie LPG- zawory butli - Zawory uruchamiane ręcznie | 6.2.1.1 |
| Dla badań okresowych i prób |
| EN 1251-3: 2000 | Zbiorniki kriogeniczne - Transportowe, izolowane próżniowo, o pojemności nie większej niż 1.000 litrów - Część 3: Wymagania do obsługi. | 6.2.1.6 |
| EN 1968:2002 (z wyjątkiem Załącznika B) | Transportowe butle do gazów - Badania i próby okresowe bezszwowych stalowych butli do gazu | 6.2.1.6 |
| EN 1802:2002 (z wyjątkiem Załącznika B) | Transportowe butle do gazów- Badania i próby okresowe butli do gazów bez szwu ze stopu aluminium | 6.2.1.6 |
| EN 12863:2002 | Transportowe butle do gazów - Badania okresowe i konserwacja butli dla rozpuszczonego acetylenu | 6.2.1.6 |
| | UWAGA: W tej normie "badanie wstępne" oznacza "pierwsze badanie okresowe" po końcowym zatwierdzeniu nowej butli acetylenowej | |
| EN 1803:2002 (z wyjątkiem Załącznika B) | Transportowe butle do gazów - Badania i próby okresowe stalowych spawanych butli do gazów | 6.2.1.6 |
| EN ISO 11623:2002 (z wyjątkiem klauzuli 4) | Transportowe butle do gazów - Badania i próby okresowe kompozytowych butli do gazów | 6.2.1.6 |
| EN 14189:2003 | Transportowe butle do gazów - Badanie i konserwacja zaworów butli w czasie badań okresowych butli do gazu | 6.2.1.6 |
6.2.3 Wymagania dla naczyń ciśnieniowych projektowanych, konstruowanych i badanych niezgodnie z normami
Naczynia ciśnieniowe zaprojektowane i wykonane niezgodnie z normami wymienionymi w tabeli pod 6.2.2 powinny być zaprojektowane, wykonane i badane zgodnie z przepisami technicznymi przewidującymi ten sam poziom bezpieczeństwa i uznanymi przez właściwą władzę. Jednakże powinny być spełnione wymagania 6.2.1 i poniższe:
6.2.3.1 Metalowe butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli
Naprężenie w metalu podczas badania ciśnieniem próbnym nie powinno przekroczyć w najbardziej narażonym punkcie naczynia ciśnieniowego wartości 77% gwarantowanej minimalnej granicy plastyczności (Re).
"Granica plastyczności" oznacza naprężenie, przy którym wydłużenie całkowite wynosi dwa promile (tzn. 0,2%) lub dla stali austenitycznych 1% długości badanej próbki.
UWAGA: W przypadku blachy oś rozciągania próbki badanej powinna być pod kątem prostym do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite po rozerwaniu powinno być zmierzone na przekroju kołowym próbki badanej, dla której długość "l" jest równa pięciokrotnej średnicy "d" (l = 5d); jeżeli do badań użyto próbek o przekroju prostokątnym, to długość l powinna być obliczona ze wzoru:
gdzie F0 oznacza początkowe pole przekroju próbki badanej.
Naczynia ciśnieniowe i ich zamknięcia powinny być wykonane z odpowiednich materiałów, które powinny być odporne na kruchy przełom i korozję naprężeniową w przedziale od - 20°C do 50°C.
Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo.
6.2.3.2 Przepisy dodatkowe dotyczące naczyń ciśnieniowych ze stopów aluminium dla gazów sprężonych, gazów skroplonych, gazów rozpuszczonych i gazów bez ciśnienia, podlegających wymaganiom szczególnym (próbki gazu), jak również przedmioty zawierające gaz pod ciśnieniem, inne niż pojemniki aerozolowe i małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe)
6.2.3.2.1 Materiały naczyń ciśnieniowych ze stopów aluminium, które będą uznane, powinny spełniać następujące wymagania:
| | A | B | C | D |
| Wytrzymałość na rozciąganie, Rm, w MPa (=N/mm2) | 49 do 186 | 196 do 372 | 196 do 372 | 343 do 490 |
Granica plastyczności, Re, w MPa (=N/mm2) (przy wydłużeniu względnym λ=0,2%) | 10 do 167 | 59 do 314 | 137 do 334 | 206 do 412 |
| Wydłużenie po zerwaniu (l=5d) w % | 12 do 40 | 12 do 30 | 12 do 30 | 11 do 16 |
Próba zginania (średnica trzpienia d = n x e, gdzie e - grubość próbki) | n=5(RmŁ98) n=6(Rm>98) | n=6(RmŁ325) n=7(Rm>325) | n=6(RmŁ325) n=7(Rm>325) | n=7(RmŁ392) n=8(Rm>392) |
| Numer serii wg Aluminium Associationa | 1000 | 5000 | 6000 | 2000 |
______
a Patrz "Aluminium Standards and Data", wydanie piąte, styczeń 1976r., Aluminium Association, 750 Third Avenue, Nowy Jork.
Rzeczywiste wartości zależą od składu danego stopu, a także od ostatecznej obróbki naczynia ciśnieniowe, jednakże, niezależnie od zastosowanego stopu, grubość naczynia ciśnieniowego powinna być obliczona według jednego z następujących wzorów:
lub
gdzie:
e = minimalna grubość ścianki naczynia ciśnieniowego w mm;
PMPa = ciśnienie próbne w MPa
Pbar = ciśnienie próbne w barach;
D = nominalna średnica zewnętrzna naczynia ciśnieniowego w mm;
Re = gwarantowana minimalna granica plastyczności w MPa (=N/mm2), przy wydłużeniu względnym 0,2%.
Ponadto, przyjmowana do obliczeń wartość minimalnej gwarantowanej granicy plastyczności (Re) w żadnym przypadku nie powinna być większa niż 0,85 minimalnej gwarantowanej wytrzymałości na rozciąganie (Rm), niezależnie od rodzaju zastosowanego stopu.
UWAGA 1: Wartości podane powyżej oparte są na doświadczeniach z zastosowaniem do budowy naczyń ciśnieniowych następujących rodzajów materiałów:
kolumna A: aluminium o czystości 99,5%;
kolumna B: stopy aluminium z magnezem;
kolumna C: stopy aluminium z krzemem i magnezem, jak np. ISO/R209-Al-Si-Mg (Aluminium Association 6351);
kolumna D: stopy aluminium z miedzią i magnezem.
UWAGA 2: Wydłużenie po rozerwaniu należy mierzyć na próbkach o przekroju kołowym, w których odległość pomiarowa "I" pomiędzy nacięciami jest równa pięciokrotnej średnicy "l" (l = 5d); w przypadku użycia próbek o przekroju prostokątnym, odległość pomiarową l oblicza się ze wzoru:
gdzie Fo oznacza początkową powierzchnię poprzeczną przekroju badanej próbki.
UWAGA 3: (a) Próbę na zginanie (patrz schemat) przeprowadza się na próbkach wykonanych przez wycięcie z cylindra pierścieni o szerokości 3e, jednakże nie mniejszej niż 25 mm i rozcięciu ich na dwie równe części. Próbki powinny być obrabiane mechanicznie tylko na krawędziach.
(b) Próbę na zginanie przeprowadza się przy zastosowaniu trzpienia o średnicy (d) i dwóch cylindrycznych podpór ustawionych w odległości (d + 3e). Podczas próby płaszczyzny wewnętrzne powinny znajdować się w odległości nie większej niż średnica trzpienia.
(c) Próbka nie powinna wykazywać pęknięć przy zginaniu wokół trzpienia zanim odległość między płaszczyznami wewnętrznymi nie osiągnie średnicy trzpienia.
(d) Stosunek (n) średnicy trzpienia do grubości próbki powinien odpowiadać wartościom podanym w tabeli.
Schemat próby zginania
6.2.3.2.2 Dopuszcza się mniejszą wartość wydłużenia pod warunkiem, że badania dodatkowe, zatwierdzone przez właściwą władzę kraju wytwórcy wykażą, że naczynia ciśnieniowe zapewniają bezpieczeństwo przewozu w takim samym stopniu, jak naczynia ciśnieniowe wykonane zgodnie z wartościami podanymi w tabeli pod 6.2.3.2.1 (patrz także EN 1975:1999+A1:2003).
6.2.3.2.3 Grubość ścianek naczyń ciśnieniowych w najcieńszym miejscu powinna wynosić odpowiednio:
- średnica naczynia ciśnieniowego nie przekracza 50 mm: co najmniej 1,5 mm,
- średnica naczynia ciśnieniowego wynosi 50 do 150 mm: co najmniej 2 mm, oraz
- średnica naczynia ciśnieniowego wynosi więcej niż 150 mm: co najmniej 3 mm.
6.2.3.2.4 Dna naczyń ciśnieniowych powinny mieć kształt półkolisty, eliptyczny lub "koszykowy"; powinny one zapewniać takie samo bezpieczeństwo, jak korpus naczynia ciśnieniowego.
6.2.3.3 Naczynia ciśnieniowe z materiałów kompozytowych
Butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i wiązki butli do budowy, których użyto kompozytów, tzn. pokryto je częściowo lub całkowicie kompozytowym materiałem wzmacniającym, powinny być tak zbudowane, aby minimalny wskaźnik rozerwania (ciśnienie rozerwania podzielone przez ciśnienie próbne) wynosił:
- 1,67 dla naczyń pokrytych częściowo;
- 2,00 dla naczyń pokrytych całkowicie.
6.2.3.4 Naczynia kriogeniczne zamknięte
Do budowy naczyń kriogenicznych zamkniętych przeznaczonych dla gazów skroplonych schłodzonych, mają zastosowanie następujące wymagania:
6.2.3.4.1 Jeżeli zostały użyte materiały niemetaliczne, to powinny być one odporne na kruche pękanie przy najniższej temperaturze roboczej naczynia ciśnieniowego i jego wyposażenia.
6.2.3.4.2 Naczynia ciśnieniowe powinny być zaopatrzone w zawór bezpieczeństwa, który powinien otwierać się przy ciśnieniu roboczym podanym na naczyniu. Zawory powinny być wykonane w taki sposób, aby działały skutecznie przy najniższej temperaturze ich pracy. Niezawodność ich funkcjonowania w tej temperaturze powinna być ustalana i kontrolowana za pomocą badania każdego zaworu lub wzorcowego egzemplarza zaworu tego samego typu konstrukcji.
6.2.3.4.3 Przewody wylotowe i zawory bezpieczeństwa naczyń ciśnieniowych powinny być tak zaprojektowane, aby zapobiegały rozpryskiwaniu się cieczy;
6.2.4 Wymagania ogólne dla pojemników aerozolowych i małych naczyń zawierających gaz (naboi gazowych)
6.2.4.1 Projektowanie i budowa
6.2.4.1.1 Pojemniki aerozolowe (UN 1950 aerozole) zawierające tylko gaz lub mieszaninę gazów oraz UN Nr 2037 małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe), powinny być wykonane z metalu. Wymagania te nie mają zastosowania do pojemników aerozolowych i małych naczyń zawierających gaz (naboje gazowe) o pojemności maksymalnej 100 ml, przeznaczonych do UN 1011 butanu. Inne pojemniki aerozolowe (UN 1950 aerozole) powinny być wykonane z metalu, materiału syntetycznego lub ze szkła. Naczynia metalowe o średnicy zewnętrznej nie mniejszej niż 40 mm, powinny mieć wklęsłe dno.
6.2.4.1.2 Pojemność naczyń metalowych nie powinna przekraczać 1.000 ml, a naczyń z materiału syntetycznego lub szkła - 500 ml.
6.2.4.1.3 Każdy typ naczynia (pojemniki aerozolowe lub naboje gazowe) przed przekazaniem do użytku powinien być poddany badaniu na ciśnienie hydrauliczne zgodnie z 6.2.4.2.
6.2.4.1.4 Zawory uwalniające pojemników aerozolowych (UN 1950 aerozole) i ich urządzenia rozpylające oraz zawory UN 2037 małych naczyń zawierających gaz (nabojów gazowych), powinny zapewniać ich szczelne zamknięcie i być zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem. Nie są dopuszczone zawory i urządzenia rozpylające zamykające się tylko pod wpływem działania ciśnienia wewnętrznego.
6.2.4.1.5 Ciśnienie wewnętrzne w 50°C nie powinno przekraczać 2/3 ciśnienia próbnego lub 1,32 MPa (13,2 bara). Pojemniki aerozolowe i małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe) powinny być napełnione tak, aby w 50°C faza ciekła nie przekraczała 95% ich pojemności.
6.2.4.2 Hydrauliczna próba ciśnieniowa
6.2.4.2.1 Zastosowane ciśnienie wewnętrzne (ciśnienie próbne) powinno być 1,5-raza większe od ciśnienia wewnętrznego w temperaturze 50°C, ale nie mniejsze niż 1 MPa (10 barów);
6.2.4.2.2 Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona, na co najmniej pięciu próżnych naczyniach każdego typu:
(a) do osiągnięcia wymaganego ciśnienia próbnego; przez cały czas trwania tej próby nie powinien wystąpić jakikolwiek wyciek lub widoczne, trwałe odkształcenie; oraz
(b) do pojawienia się wycieku lub pęknięcia; naczynie nie powinno przeciekać lub pękać do osiągnięcia ciśnienia o wartości 1,2 ciśnienia próbnego, a dna wklęsłe, jeżeli występują, powinny odkształcać się pierwsze.
6.2.4.3 Próba szczelności
6.2.4.3.1 Każdy pojemnik aerozolowy i małe naczynie zawierające gaz (naboje gazowe) powinien przejść w sposób satysfakcjonujący próbę szczelności w gorącej łaźni wodnej.
6.2.4.3.2 Temperatura łaźni i czas trwania badania powinno być takie, aby ciśnienie wewnętrzne w każdym naczyniu osiągnęło przynajmniej 90% ciśnienia, jakie mogłoby być osiągnięte w 55°C. Jednakże, jeżeli zawartość wrażliwa jest na ciepło lub jeżeli naczynie wykonane jest z tworzywa sztucznego, które mięknie w tej temperaturze, to temperatura łaźni powinna wynosić od 20°C do 30°C. Ponadto, jedno naczynie na 2.000 powinno być badane w temperaturze 55°C.
6.2.4.3.3 Nie powinien wystąpić żaden wyciek lub deformacja naczynia, z wyjątkiem naczynia z tworzywa sztucznego, które może być odkształcone w wyniku zmiękczenia, ale pod warunkiem, że nie spowoduje to do wycieku zawartości."
6.2.4.4 Odniesienie do norm
Wymagania tego podrozdziału uważa się za spełnione, jeżeli zastosowane są następujące normy:
- dla pojemników aerozolowych (UN 1950 aerozole): załącznik do Dyrektywy Rady 75/324/EEC4 zmieniony Dyrektywą Komisji 94/1/EC5;
- dla UN 2037, małe naczynia zawierające gaz (naboje gazowe) zawierające UN 1965 mieszaninę węglowodorów gazowych, skroploną, i.n.o.: EN 417:2003. Metalowe naboje jednorazowego użytku do gazów skroplonych palnych (LPG) z lub bez zaworów do użytku z przyrządami przenośnymi - Konstrukcja, badania, próby i oznakowanie.
6.2.5 Wymagania dla naczyń ciśnieniowych certyfikowanych symbolem UN
Poza wymaganiami ogólnymi podanymi pod 6.2.1.1, 6.2.1.2, 6.2.1.3, 6.2.1.5 i 6.2.1.6, naczynia ciśnieniowe certyfikowane symbolem UN powinny spełniać dodatkowo wymagania niniejszego rozdziału, włącznie z normami, o ile mają one zastosowanie.
UWAGA: Za zgodą właściwej władzy można stosować nowsze wersje norm, o ile są one dostępne.
______
4 Dyrektywa Rady 75/324/EKG z 20 maja 1975 r. dotycząca zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do pojemników aerozolowych, opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej Nr L 147 z 9.06.1975r.
5 Dyrektywa Komisji 94/1/WE ze stycznia 1994, adaptująca niektóre szczegóły techniczne Dyrektywy Rady 75/324/EKG dotyczącej zbliżenia prawa krajów członkowskich odnoszącego się do pojemników aerozolowych, opublikowana w Dzienniku Urzędowym Wspólnoty Europejskiej Nr L 23 z 28.01.1994r.
6.2.5.1 Wymagania ogólne
6.2.5.1.1 Wyposażenie obsługowe
Z wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie, zawory, rurociągi, wyposażenie i inne elementy pracujące pod ciśnieniem powinny być zaprojektowane i zbudowane w taki sposób, aby wytrzymywały co najmniej 1,5 ciśnienia próbnego podczas próby ciśnieniowej naczynia ciśnieniowego.
Wyposażenie obsługowe powinno być zestawione lub zaprojektowane w taki sposób, aby zapobiec uszkodzeniu mogącemu spowodować uwolnienie zawartości naczynia ciśnieniowego w normalnych warunkach obsługi i przewozu. Przewody rurowe kolektora, prowadzące do zaworów odcinających, powinny być wystarczająco elastyczne, aby chronić zawory i przewody rurowe przed uszkodzeniem lub uwolnieniem zawartości naczynia ciśnieniowego. Zawory napełniające i opróżniające i ich kołpaki ochronne powinny być zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem. Zawory powinny być zabezpieczone jak podano pod 4.1.6.8 (a) do (d), a naczynia ciśnieniowe powinny być przewożone w opakowaniach zewnętrznych, które po przygotowaniu jak do przewozu powinny przejść z wynikiem pozytywnym badanie na swobodny spadek opisane pod 6.1.5.3, na poziomie I grupy pakowania.
6.2.5.1.2 Urządzenia obniżające ciśnienie
Każde naczynie ciśnieniowe używane do przewozu UN 1013 dwutlenku węgla i UN 1070 podtlenku azotu powinno być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie lub - w przypadku innych gazów - w urządzenia zgodne z wymaganiami właściwej władzy kraju użytkowania, o ile nie jest to zakazane w instrukcji pakowania P200 podanej pod 4.1.4.1. Typ urządzenia obniżającego ciśnienie, ciśnienie rozładunku i wydajność tego urządzenia, jeżeli jest to wymagane, powinny być określone przez właściwą władzę kraju użytkowania. Zamknięte naczynia kriogeniczne powinny być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie zgodne z 6.2.1.3.3.4 i 6.2.1.3.3.5. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwiać wnikanie obcego materiału, wyciek gazu i niebezpieczny wzrost ciśnienia.
Urządzenia obniżające ciśnienie, jeżeli są zamontowane na poziomych kolektorach naczyń ciśnieniowych napełnionych gazem palnym, powinny być tak zainstalowane, aby w normalnych warunkach eksploatacji wypływ zawartości dokonywał się do atmosfery, w taki sposób, aby nie oddziaływało to na sam zbiornik ciśnieniowy.
6.2.5.2 Projektowanie, budowa oraz badanie odbiorcze i próby
6.2.5.2.1 Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób butli certyfikowanych symbolem UN, z wyjątkiem, gdy badania wymagane systemem oceny zgodności oraz zatwierdzanie będą zgodne z 6.2.5.6:
| | ISO 9809-1:1999 | Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 1: Butle hartowane i wyżarzane ze stali o wytrzymałości na rozciąganie mniejszej niż 1.100 MPa . UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.3 niniejszej normy nie ma zastosowania do butli UN. |
| | ISO 9809-2:2000 | Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 2: Butle hartowane i wyżarzane ze stali o wytrzymałości na rozciąganie większej lub równej 1.100 MPa. |
| | ISO 9809-3:2000 | Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 3: Znormalizowane butle stalowe. |
| | ISO 7866:1999 | Butle do gazu - Butle bezszwowe ze stopów aluminium, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie. UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.2 niniejszej normy nie ma zastosowania do butli UN. Stop aluminium 6351A - T6 lub równoważny nie powinien być dopuszczony. |
| | ISO 11118:1999 | Butle do gazu - Butle do gazu metalowe jednorazowego użytku - Specyfikacja i metody prób. |
| | ISO 11119-1:2002 | Butle gazowe o budowie kompozytowej - Specyfikacja i metody prób - Część 1: Butle gazowe kompozytowe wzmocnione obwodowo. |
| | ISO 11119-2:2002 | Butle gazowe o budowie kompozytowej - Specyfikacja i metody prób - Część 2: Butle gazowe kompozytowe całkowicie owinięte wzmocnionym włóknem z metalowymi obręczami do załadunku.. |
UWAGA 1: W powyższych normach butle kompozytowe powinny być zaprojektowane dla nieograniczonego czasu użytkowania.
UWAGA 2: Po pierwszych 15 latach użytkowania, butle kompozytowe wyprodukowane zgodnie z tymi normami, mogą być dopuszczone do dalszej eksploatacji przez właściwą władzę, która była odpowiedzialna za pierwsze zatwierdzenie tych butli i która swoją decyzję oprze na informacjach z badań dostarczonych przez producenta lub właściciela lub użytkownika.
6.2.5.2.2 Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób zbiorników rurowych certyfikowanych symbolem UN, z wyjątkiem, gdy badania wymagane systemem oceny zgodności oraz zatwierdzanie będą zgodne z 6.2.5.6:
| | ISO 11120:1999 | Butle do gazu - Zbiorniki rurowe bezszwowe, wielokrotnego napełniania do transportu gazu sprężonego, o pojemności wodnej pomiędzy 150 l i 3.000 l - Projektowanie, budowa i badanie. UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.1 niniejszej normy nie ma zastosowania do zbiorników rurowych UN. |
6.2.5.2.3 Następujące normy mają zastosowanie do projektowania, budowy oraz badania odbiorczego i prób butli acetylenowych certyfikowanych symbolem UN, z wyjątkiem, gdy badania wymagane systemem oceny zgodności i zatwierdzanie będą zgodne z 6.2.5.6:
Dla płaszcza butli:
| | ISO 9809-1:1999 | Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 1: Butle hartowane i wyżarzane ze stali o wytrzymałości na rozciąganie mniejszej niż 1.100 MPa . UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.3 niniejszej normy nie ma zastosowania do butli UN. |
| | ISO 9809-3:2000 | Butle do gazu - Butle stalowe do gazu bezszwowe, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie - Część 3: Znormalizowane butle stalowe. |
| | ISO 7866:1999 | Butle do gazu - Butle bezszwowe ze stopów aluminium, wielokrotnego napełniania - Projektowanie, budowa i badanie. UWAGA: Uwaga dotycząca współczynnika F podana w rozdziale 7.2 niniejszej normy nie ma zastosowania do butli UN. Stop aluminium 6351A - T6 lub równoważny nie powinien być dopuszczony. |
| | ISO 11118:1999 | Butle do gazu - Butle do gazu metalowe jednorazowego użytku - Specyfikacja i metody prób. |
Dla masy porowatej w butli:
| | ISO 3807-1:2000 | Butle do acetylenu - Wymagania podstawowe - Część 1: Butle bez zaślepek topliwych. |
| | ISO 3807-2:2000 | Butle do acetylenu - Wymagania podstawowe - Część 2: Butle z zaślepkami topliwymi. |
6.2.5.3 Materiały
Ponadto, w odniesieniu do wymagań dla materiałów wymienionych w normach dotyczących projektowania i budowy naczyń ciśnieniowych, a także ograniczeń wymienionych w mających zastosowanie instrukcji pakowania dla gazu(ów) przewidzianych do przewozu (np. instrukcja pakowania P200), powinny być stosowane następujące normy dotyczące zgodności materiału:
| | ISO 11114-1:1997 | Transportowe butle do gazu - Zgodność materiału butli i zaworu z zawartym gazem - Część 1: Materiały metalowe. |
| | ISO 11114-2:2000 | Transportowe butle do gazu - Zgodność materiału butli i zaworu z zawartym gazem - Część 2: Materiały niemetalowe. |
6.2.5.4 Wyposażenie obsługowe
Następujące normy mają zastosowanie dla zamknięć i ich osłon:
| | ISO 11117:1998 | Butle do gazu - Kołpaki ochronne zaworów i ochrony zaworów butli do gazów przemysłowych i medycznych - Projektowanie, budowa i próby. |
| | ISO 10297:1999 | Butle do gazu - Zawory butli do gazu wielokrotnego napełniania - Specyfikacja i rodzaje badań. |
6.2.5.5 Badania i próby okresowe
Następujące normy mają zastosowanie do badań okresowych i prób butli UN:
| | ISO 6406:1992 | Badania i próby okresowe bezszwowych butli stalowych do gazu |
| | ISO 10461:1993 | Butle do gazu ze stopów aluminium bezszwowe - Badania i próby okresowe. |
| | ISO 10462:1994 | Butle do acetylenu rozpuszczonego - Badania okresowe i obsługa. |
| | ISO 11623:2002 | Transportowe butle do gazu - Badania i próby okresowe kompozytowych butli do gazu |
6.2.5.6 System oceny zgodności i zatwierdzanie naczyń ciśnieniowych do produkcji
6.2.5.6.1 Definicje
Dla celów niniejszego podrozdziału:
System oceny zgodności oznacza system zatwierdzania działalności producenta przez właściwą władzę poprzez zatwierdzenie typu konstrukcji naczynia ciśnieniowego, systemu zapewnienia jakości producenta oraz zatwierdzenie jednostek inspekcyjnych;
Typ konstrukcji oznacza wzór naczynia ciśnieniowego określony w przedmiotowej normie dotyczącej naczynia ciśnieniowego;
Weryfikacja oznacza potwierdzenie poprzez egzamin lub obiektywne potwierdzenie, że określone wymagania zostały spełnione.
6.2.5.6.2 Wymagania ogólne
Właściwa władza
6.2.5.6.2.1 W celu zapewnienia zgodności naczyń ciśnieniowych z wymaganiami ADR właściwa władza zatwierdzająca naczynie ciśnieniowe, powinna zatwierdzić system oceny zgodności. W przypadku, gdy właściwa władza zatwierdzająca naczynie ciśnieniowe nie jest właściwą władzą w kraju producenta, wówczas na naczyniu ciśnieniowym powinny być naniesione znaki kraju dopuszczającego i kraju producenta (patrz 6.2.5.8 i 6.2.5.9).
Na wniosek właściwej władzy kraju użytkowania, właściwa władza kraju zatwierdzającego powinna dostarczyć dowody potwierdzające spełnienie wymagań systemu oceny zgodności.
6.2.5.6.2.2 Właściwa władza może przekazać swoje funkcje w zakresie systemu oceny zgodności, w całości lub w części.
6.2.5.6.2.3 Właściwa władza powinna dysponować aktualnym wykazem zatwierdzonych jednostek inspekcyjnych i ich znaków identyfikacyjnych oraz zatwierdzonych producentów i ich znaków identyfikacyjnych.
Jednostka inspekcyjna
6.2.5.6.2.4 Do badania naczyń ciśnieniowych jednostka inspekcyjna powinna być zatwierdzona przez właściwą władzę, i powinna:
(a) mieć personel o zorganizowanej strukturze, tak przygotowany, wyszkolony, kompetentny i wykwalifikowany, aby właściwie wykonywał swoje funkcje techniczne;
(b) mieć dostęp do odpowiednich urządzeń i wyposażenia;
(c) działać w sposób bezstronny i wolny od jakichkolwiek wpływów, które mogłyby tę bezstronność naruszyć;
(d) zapewnić poufność informacji dotyczących działalności handlowej i majątkowej producenta i innych organów;
(e) utrzymywać wyraźne rozgraniczenie pomiędzy aktualnymi funkcjami jednostki inspekcyjnej a inną niezwiązaną z nimi działalnością;
(f) posługiwać się udokumentowanym systemem jakości;
(g) zapewnić, że przeprowadza się badania i kontrole wymienione w odpowiednich normach dotyczących naczyń ciśnieniowych i w ADR; oraz
(h) prowadzić efektywny i odpowiedni system sprawozdawczości i jej przechowywania zgodnie z 6.2.5.6.6.
6.2.5.6.2.5 Jednostka inspekcyjna powinna wykonywać zatwierdzanie typu konstrukcji, badania i kontrole wytwarzania naczynia ciśnieniowego oraz certyfikację w celu weryfikacji zgodności z odpowiednią normą dotyczącą naczyń ciśnieniowych (patrz 6.2.5.6.4 i 6.2.5.6.5).
Producent
6.2.5.6.2.6 Producent powinien:
(a) stosować udokumentowany system jakości zgodnie z 6.2.5.6.3;
(b) występować o zatwierdzenie typu konstrukcji zgodnie z 6.2.5.6.4;
(c) wybrać jednostkę inspekcyjną z wykazu zatwierdzonych jednostek inspekcyjnych prowadzonego przez właściwą władzę kraju zatwierdzającego; oraz
(d) prowadzić dokumentację zgodnie z 6.2.5.6.6.
Laboratorium badawcze
6.2.5.6.2.7 Laboratorium badawcze powinno dysponować:
(a) personelem o zorganizowanej strukturze, w dostatecznej liczbie, kompetentnym i wykwalifikowanym; oraz
(b) odpowiednimi urządzeniami i wyposażeniem dla przeprowadzania badań wymaganych przez normy dotyczące wytwarzania, w celu spełnienia wymagań jednostki inspekcyjnej.
6.2.5.6.3 System jakości producenta
6.2.5.6.3.1 System jakości powinien zawierać wszystkie elementy, wymagania i przepisy, przyjęte przez producenta. Powinien być udokumentowany w sposób systematyczny i zorganizowany w postaci pisemnych zasad, procedur i instrukcji. Powinny zawierać w szczególności odpowiednie zapisy dotyczące:
(a) struktury organizacyjnej, odpowiedzialności, a także wpływu zarządzania na projektowanie i jakość produktu;
(b) kontroli procesu projektowania oraz weryfikacji techniki, procesów, a także systematycznych działań, które będą stosowane w procesie projektowania naczyń ciśnieniowych;
(c) wytwarzania odpowiednich naczyń ciśnieniowych, kontroli jakości, zapewnienia jakości, a także instrukcji procesów operacyjnych, które będą stosowane;
(d) dokumentacji jakości, takich jak raporty kontrolne, dane z badań oraz dane dotyczące wzorcowania;
(e) przeglądów zarządzania systemem jakości potwierdzających jego efektywność poprzez audity zgodnie z 6.2.5.6.3.2 ;
(f) sposobu opisującego jak należy spełniać wymagania klienta;
(g) procesu kontroli dokumentów i wprowadzania do nich zmian;
(h) sposobów kontroli niezgodnych naczyń ciśnieniowych, zakupionych komponentów, półproduktów i produktów gotowych; oraz
(i) programów szkolenia i procedur kwalifikacyjnych dla odpowiedniego personelu.
6.2.5.6.3.2 Audit systemu jakości
System jakości powinien być wdrożony w celu określenia, jak są spełniane, akceptowane przez właściwą władzę, wymagania podane pod 6.2.5.6.3.1.
Producent powinien być poinformowany o wyników auditu. Informacja ta powinna zawierać wnioski z auditu oraz wymagane działania naprawcze.
Audity okresowe powinny być przeprowadzane w celu upewnienia właściwej władzy, że producent wdrożył i stosuje system jakości. Raporty z przeprowadzanych auditów okresowych powinny być przekazywane producentowi.
6.2.5.6.3.3 Utrzymanie sytemu jakości
Producent powinien stosować zatwierdzony system jakości w sposób odpowiedni i efektywny.
O zamierzonych zmianach producent powinien informować właściwą władzę, która zatwierdziła system jakości. Proponowane zmiany powinny być ocenione w celu określenia, czy zmieniony system jakości będzie nadal spełniał wymagania podane pod 6.2.5.6.3.1.
6.2.5.6.4 Proces zatwierdzania
Wstępne zatwierdzanie typu konstrukcji
6.2.5.6.4.1 Wstępne zatwierdzanie typu konstrukcji powinno zawierać zatwierdzenie systemu jakości producenta oraz zatwierdzenie projektu naczynia ciśnieniowego, które będzie produkowane. Wniosek o wstępne zatwierdzenie typu konstrukcji powinien spełniać wymagania podane pod 6.2.5.6.3, 6.2.5.6.4.2 do 6.2.5.6.4.6 i 6.2.5.6.4.9.
6.2.5.6.4.2 Producent mający zamiar produkować naczynia ciśnieniowe zgodnie z odpowiednimi normami i ADR powinien wystąpić o wydanie, a następnie otrzymać i przechowywać Certyfikat Zatwierdzenia Typu Konstrukcji, wystawiony przez właściwą władzę kraju zatwierdzenia, przynajmniej na jeden typ naczynia ciśnieniowego, zgodnie z procedurą podaną pod 6.2.5.6.4.9. Certyfikat taki powinien być przedstawiony właściwej władzy kraju użytkowania, na jej żądanie.
6.2.5.6.4.3 Zgłoszenie powinno dotyczyć każdego zakładu produkcyjnego i powinno zawierać:
(a) nazwę i adres producenta, a ponadto, jeżeli zgłoszenie jest składane przez upoważnionego przedstawiciela, to również jego nazwę i adres;
(b) adres zakładu wytwarzającego, (jeżeli jest inny niż podany powyżej);
(c) nazwisko i tytuł osoby (osób) odpowiedzialnej za system jakości;
(d) przeznaczenie naczynia ciśnieniowego i odpowiednią normę dotyczącą naczynia ciśnieniowego;
(e) szczegóły każdej odmowy wydania podobnego certyfikatu przez inną właściwą władzę;
(f) dane identyfikacyjne jednostki inspekcyjnej upoważnionej do zatwierdzania typu konstrukcji;
(g) dokumentację dotyczącą zakładu produkcyjnego, jak podano pod 6.2.5.6.3.1; oraz
(h) dokumentację techniczną wymaganą do zatwierdzenia typu konstrukcji, która pozwoli sprawdzić zgodność naczynia ciśnieniowego z wymaganiami odpowiedniej normy dotyczącej projektowania naczynia ciśnieniowego. Dokumentacja techniczna powinna zawierać projekt, metodę wytwarzania oraz powinna zawierać, o ile jest to niezbędne do oceny, co najmniej:
(i) normę dotyczącą projektowania naczynia ciśnieniowego, projekt i rysunki wykonawcze, pokazujące elementy i podzespoły, jeśli występują
(ii) opisy i objaśnienia niezbędne do zrozumienia rysunków oraz przeznaczenia naczynia ciśnieniowego;
(iii) wykaz norm niezbędnych do pełnego określenia procesu produkcyjnego;
(iv) obliczenia projektowe i specyfikacje materiałowe; oraz
(v) sprawozdanie z badań zatwierdzenia typu konstrukcji, opisujące wyniki prób i badań przeprowadzonych zgodnie z 6.2.5.6.4.9.
6.2.5.6.4.4 Audit wstępny, zgodny z 6.2.5.6.3.2, powinien być przeprowadzony zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.
6.2.5.6.4.5 Jeżeli producentowi odmówiono zatwierdzenia, to właściwa władza powinna podać na piśmie dokładne przyczyny takiej odmowy.
6.2.5.6.4.6 Po zatwierdzeniu, zmiany w zakresie informacji przedstawionych zgodnie z 6.2.5.6.4.3, odnoszących się do wstępnego zatwierdzenia, powinny być przekazane właściwej władzy.
Kolejne zatwierdzenia typu konstrukcji
6.2.5.6.4.7 Zgłoszenie dotyczące kolejnego zatwierdzenia typu konstrukcji powinno spełniać wymagania podane pod 6.2.5.6.4.8 i 6.2.5.6.4.9, potwierdzać, że producent jest w posiadaniu wstępnego zatwierdzenia typu konstrukcji. W takim przypadku system jakości producenta zgodny z 6.2.5.6.3 powinien być zatwierdzony podczas wstępnego zatwierdzania typu konstrukcji i powinien być zastosowany do nowego projektu.
6.2.5.6.4.8 Zgłoszenie powinno obejmować:
(a) nazwę i adres producenta, a ponadto, jeżeli zgłoszenie jest przedłożone przez upoważnionego przedstawiciela, to również jego nazwę i adres;
(b) szczegóły każdej odmowy wydania podobnego certyfikatu przez inną właściwą władzę;
(c) dowód przyznania wstępnego zatwierdzenia typu konstrukcji; i
(d) dokumentację techniczną opisaną pod 6.2.5.6.4.3 (h).
Procedura zatwierdzania typu konstrukcji
6.2.5.6.4.9 Jednostka inspekcyjna powinna:
(a) sprawdzić dokumentację techniczną w celu stwierdzenia, że:
(i) projekt jest zgodny z wymaganiami odpowiedniej normy; oraz
(ii) partia prototypowa została wyprodukowana zgodnie z dokumentacją techniczną i odpowiada projektowi;
(b) potwierdzić, że nadzór produkcyjny był przeprowadzany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.5.6.5;
(c) wybrać naczynia ciśnieniowe z partii prototypowej i nadzorować badania tych naczyń ciśnieniowych zgodnie z wymaganiami dotyczącymi zatwierdzania typu konstrukcji;
(d) przeprowadzić badania i próby wymienione w normie dotyczącej naczyń ciśnieniowych w celu określenia, że:
(i) norma została zastosowana, a jej wymagania spełnione;
(ii) procedury przyjęte przez producenta spełniają wymagania normy; oraz
(e) upewnić się, że inne próby i badania dotyczące zatwierdzenia typu konstrukcji są prawidłowo i kompetentnie przeprowadzone.
Po przeprowadzeniu z wynikami pozytywnymi badania prototypu i spełnieniu zadowalająco wszystkich wymagań podanych pod 6.2.5.6.4 powinien być wystawiony Certyfikat Zatwierdzenia Typu Konstrukcji, który powinien zawierać nazwę i adres producenta, wyniki i wnioski ze badania oraz dane niezbędne do identyfikacji typu konstrukcji.
Jeżeli producent otrzymał odmowę zatwierdzenia typu konstrukcji, to właściwa władza powinna podać na piśmie dokładne przyczyny takiej odmowy.
6.2.5.6.4.10 Modyfikacje do zatwierdzonego typu konstrukcji
Producent powinien informować właściwą władzę o zamierzonej modyfikacji zatwierdzonego typu konstrukcji, jak podaje norma dotyczącą naczyń ciśnieniowych. Kolejne zatwierdzenie typu konstrukcji powinno być wymagane w przypadku takich modyfikacji, które stwarzają nowy projekt, zgodny z odpowiednią normą dotyczącą naczyń ciśnieniowych. To dodatkowe zatwierdzenie powinno być udzielone w formie zmiany do oryginalnego Certyfikatu Zatwierdzenia Typu Konstrukcji.
6.2.5.6.4.11 Na żądanie, właściwa władza powinna przekazać innej właściwej władzy informację, o zatwierdzeniu typu konstrukcji, modyfikacji zatwierdzenia lub jego cofnięciu.
6.2.5.6.5 Nadzór produkcji i certyfikacja
Jednostka inspekcyjna lub jej przedstawiciel powinni przeprowadzać kontrolę i certyfikację każdego naczynia ciśnieniowego. Jednostka inspekcyjna wybrana przez producenta do inspekcji i badań w czasie produkcji może być inna niż jednostka inspekcyjna biorąca udział w badaniach dotyczących zatwierdzenia typu konstrukcji.
W przypadku, gdy producent wykaże jednostce inspekcyjnej, że wyszkolił i przygotował pracowników, niezależnych od pionu produkcyjnego, to kontrola może być przeprowadzona przez tych pracowników. W takim przypadku producent powinien przechowywać dokumentację dotyczącą ich szkolenia.
Jednostka inspekcyjna powinna sprawdzić, czy inspekcje i badania naczyń ciśnieniowych przeprowadzane przez pracowników producenta są w pełni zgodne z normami i wymaganiami ADR. W przypadku stwierdzenia niezgodności w zakresie tych inspekcji i badań, zezwolenie na ich przeprowadzanie przez pracowników producenta może być cofnięte.
Producent, po otrzymaniu zgody od jednostki inspekcyjnej, sporządza deklarację zgodności naczynia ciśnieniowego z zatwierdzonym typem konstrukcji. Zastosowanie oznakowania dla certyfikowanego naczynia ciśnieniowego będzie uważane za deklarację zgodności wykonania z odpowiednimi normami, wymaganiami systemu zgodności i ADR. Jednostka inspekcyjna powinna nanosić lub upoważnić producenta do nanoszenia oznakowania certyfikacyjnego i numeru identyfikacyjnego jednostki inspekcyjnej na każdym zatwierdzonym naczyniu ciśnieniowym.
Przed pierwszym napełnieniem naczynia ciśnieniowego powinien być wystawiony certyfikat zgodności podpisany przez jednostkę inspekcyjną i producenta.
6.2.5.6.6 Przechowywanie dokumentów
Zatwierdzenie typu konstrukcji i certyfikaty zgodności powinny być przechowywane przez producenta i jednostkę inspekcyjną przez co najmniej 20 lat.
6.2.5.7 Zatwierdzanie systemu badań i prób okresowych naczyń ciśnieniowych
6.2.5.7.1 Definicja
Dla potrzeb niniejszego działu:
"Zatwierdzanie systemu" oznacza system zatwierdzania przez właściwą władzę jednostki wykonującej badania i próby okresowe naczyń ciśnieniowych (zwanej dalej "jednostką wykonującą okresowe badania i próby"), włącznie z zatwierdzeniem systemu jakości tej jednostki.
6.2.5.7.2 Wymagania ogólne
Właściwa władza
6.2.5.7.2.1 Dla zapewnienia, że badania i próby okresowe naczyń ciśnieniowych są zgodne z wymaganiami ADR, właściwa władza powinna ustanowić system zatwierdzania. W przypadkach, gdy właściwa władza, która zatwierdza jednostkę wykonującą badania i próby okresowe nie jest właściwą władzą kraju zatwierdzającego produkcję naczyń ciśnieniowych, znaki kraju jednostki wykonującej badania i próby okresowe powinny być naniesione w znakowaniu naczynia ciśnieniowego (patrz 6.2.5.8).
Na wniosek właściwej władzy kraju użytkowania, właściwa władza kraju zatwierdzającego jednostkę wykonującą badania i próby okresowe powinna dostarczyć dokumenty potwierdzające spełnienie wymagań zatwierdzonego systemu, włącznie z dokumentacją badań okresowych i prób.
Właściwa władza kraju zatwierdzającego jednostkę wykonującą badania i próby okresowe może cofnąć świadectwo zatwierdzenia wymienione pod 6.2.5.7.4.1 na podstawie dowodów świadczących o niezgodności z systemem zatwierdzenia.
6.2.5.7.2.2 Właściwa władza może przekazać swoje funkcje w zakresie systemu zatwierdzenia, w całości lub częściowo.
6.2.5.7.2.3 Właściwa władza powinna udostępniać: aktualny wykaz jednostek zatwierdzonych do wykonywania badań okresowych i prób oraz ich znaki identyfikacyjne,.
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe
6.2.5.7.2.4 Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna być zatwierdzona przez właściwą władzę i powinna:
(a) mieć personel o zorganizowanej strukturze, odpowiednio przygotowany, wyszkolony, kompetentny i wykwalifikowany tak, aby właściwie wykonywał swoje funkcje techniczne;
(b) mieć dostęp do odpowiednich urządzeń i wyposażenia;
(c) działać w sposób bezstronny i powinna być wolna od jakichkolwiek wpływów, które mogłyby tę bezstronność naruszyć;
(d) zapewnić poufność handlową;
(e) utrzymywać wyraźne rozgraniczenie pomiędzy aktualnymi funkcjami jednostki wykonującej badanie okresowe i próby a inną, niezwiązaną z nimi, działalnością;
(f) posługiwać się udokumentowanym systemem jakości według 6.2.5.7.3;
(g) ubiegać się o zatwierdzenie zgodnie z 6.2.5.7.4;
(h) zapewniać, że badania i próby okresowe przeprowadzane są zgodnie z 6.2.5.7.5; oraz
(i) utrzymać skuteczny i odpowiedni system dokumentowania protokółów z badań i ich rejestracji zgodnie z 6.2.5.7.6.
6.2.5.7.3 System jakości i audit jednostki wykonującej badania i próby okresowe.
6.2.5.7.3.1 System jakości
System jakości powinien obejmować wszystkie elementy, wymagania i przepisy przyjęte przez jednostkę wykonującą badania i próby okresowe. Powinien być on udokumentowany w sposób systematyczny i zorganizowany w postaci pisemnych zasad, procedur i instrukcji.
System jakości powinien zawierać:
(a) opis struktury organizacyjnej i odpowiedzialności;
(b) odpowiednie badania i próby, kontrolę jakości, zapewnienie jakości, oraz instrukcje procesów operacyjnych, które będą stosowane;
(c) zapisy dotyczące jakości, takie jak protokóły z badań, dane z badań, dane z wzorcowania i certyfikaty;
(d) przegląd zarządzania systemem jakości potwierdzający jego efektywność poprzez audity przeprowadzane zgodnie z 6.2.5.7.3.2
(e) proces kontroli dokumentów i wprowadzania do nich zmian;
(f) sposoby kontroli niezgodnych naczyń ciśnieniowych; oraz
(g) programy szkoleń i procedur kwalifikacyjnych dla odpowiedniego personelu.
6.2.5.7.3.2 Audit
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe i jej system jakości powinny podlegać auditom, w celu określenia, czy wymagania ADR spełnione są w sposób satysfakcjonujący właściwą władzę.
Audit powinien być przeprowadzony jako element wstępnego procesu zatwierdzenia (patrz 6.2.5.7.4.3). Audit może być wymagany jako część procesu mającego na celu modyfikację zatwierdzenia (patrz 6.2.5.7.4.6).
Audity okresowe powinny być przeprowadzane w celu upewnienia się właściwej władzy, że jednostka wykonująca badania i próby okresowe spełnia nadal wymagania ADR.
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna być powiadamiana o rezultatach każdego auditu. Powiadomienie powinno zawierać wnioski z auditu i wymagane działania korygujące.
6.2.5.7.3.3 Utrzymanie systemu jakości
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe, powinna stosować zatwierdzony system jakości w sposób odpowiedni i efektywny.
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna powiadamiać właściwą władzę, która zatwierdziła system jakości o wszystkich przewidywanych zmianach, zgodnie z procesem dotyczącym modyfikacji zatwierdzenia, podanym w 6.2.5.7.4.6.
6.2.5.7.4 Proces zatwierdzania jednostek wykonujących badania i próby okresowe.
Zatwierdzenie wstępne
6.2.5.7.4.1 Jednostka, która ma zamiar wykonywać badania i próby okresowe zgodnie z normami dotyczącymi naczyń ciśnieniowych oraz z ADR, powinna wystąpić o wydanie i przechowywać Certyfikat Zatwierdzenia, wydany przez właściwą władzę.
Takie pisemne zatwierdzenie powinno być przedłożone właściwej władzy kraju użytkownika, na jej żądanie.
6.2.5.7.4.2 Wniosek każdej jednostki wykonującej badania i próby okresowe, powinien zawierać:
(a) nazwę i adres jednostki przeprowadzającej badania i próby okresowe, a w przypadku, gdy wniosek składany jest przez upoważnionego przedstawiciela, to również jego nazwę i adres;
(b) adres każdego oddziału wykonującego badania i próby okresowe;
(c) nazwisko i tytuł osoby (osób) odpowiedzialnych za system jakości;
(d) przeznaczenie naczynia ciśnieniowego, sposoby przeprowadzania badań i prób okresowych oraz odpowiednie normy dotyczące naczyń ciśnieniowych, wymagane przez system jakości;
(e) dokumentację każdego oddziału, wyposażenie i system jakości wyszczególniony pod 6.2.5.7.3.1;
(f) dokumenty dotyczące kwalifikacji i szkoleń personelu wykonującego badania i próby okresowe; oraz
(g) szczegóły dotyczące odmowy zatwierdzenia podobnego wniosku przez inne właściwe władze.
6.2.5.7.4.3 Właściwa władza powinna:
(a) sprawdzić dokumentację w celu weryfikacji czy procedury zgodne z wymaganiami odpowiednich norm dotyczących naczyń ciśnieniowych i z ADR; oraz
(b) przeprowadzić audit zgodnie z 6.2.5.7.3.2 w celu zweryfikowania, czy przeprowadzane badania i próby są zgodne z wymaganiami odpowiednich norm dotyczących naczyń ciśnieniowych i ADR, w sposób satysfakcjonujący właściwą władzę.
6.2.5.7.4.4 Certyfikat zatwierdzenia powinien być wydany po audicie, który zakończył się wynikiem pozytywnym i był przeprowadzony zgodnie z wymaganiami 6.2.5.7.4. Powinien on zawierać nazwę jednostki przeprowadzającej badania i próby okresowe, jej znak identyfikacyjny, adres każdego oddziału i dane niezbędne do identyfikacji zatwierdzonej działalności (np. określenie naczyń ciśnieniowych, sposobów przeprowadzania badań i prób okresowych oraz norm dotyczących naczyń ciśnieniowych).
6.2.5.7.4.5 Jeżeli jednostce wykonującej badania i próby okresowe odmówiono wydania zatwierdzenia, to właściwa władza powinna podać na piśmie dokładne przyczyny takiej odmowy.
Modyfikacje zatwierdzeń wydanych jednostce wykonującej badania i próby okresowe
6.2.5.7.4.6 Po zatwierdzeniu, wszelkie zmiany danych podanych pod 6.2.5.7.4.2, dotyczące zatwierdzenia wstępnego powinny być zgłaszane przez jednostkę wykonującą badania i próby okresowe do właściwej władzy, która wydała Certyfikat. Zmiany powinny być ocenione w celu określenia, czy wymagania odpowiednich norm dotyczących naczyń ciśnieniowych oraz ADR będą spełnione. Może być wymagany audit, zgodnie z 6.2.5.7.3.2. Właściwa władza powinna przyjąć lub odrzucić te zmiany na piśmie i jeżeli zajdzie taka potrzeba, to powinna wydać poprawiony Certyfikat Zatwierdzenia.
6.2.5.7.4.7 Właściwa władza, na żądanie, powinna powiadomić inne właściwe władze o zatwierdzeniu wstępnym, modyfikacjach zatwierdzenia, oraz cofnięciu zatwierdzeń.
6.2.5.7.5 Badanie i próby okresowe oraz certyfikacja
Naniesienie oznakowania na naczyniu ciśnieniowym będzie uważane, że naczynie ciśnieniowe jest zgodne z odpowiednimi normami dotyczącymi naczyń ciśnieniowych i z wymaganiami ADR. Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna nanieść na każdym zbadanym naczyniu ciśnieniowym oznaczenia o przeprowadzonym badaniu okresowym i próbach, łącznie ze znakiem identyfikacyjnym dla każdego zatwierdzonego naczynia ciśnieniowego (patrz 6.2.5.8.6).
Protokół potwierdzający, że naczynie ciśnieniowe przeszło badanie okresowe i próby powinien być wystawiony przez jednostkę wykonującą badania i próby okresowe przed napełnieniem naczynia ciśnieniowego.
6.2.5.7.6 Dokumentacja
Jednostka wykonująca badania i próby okresowe powinna zachować dokumenty dotyczące badań okresowych i prób naczyń ciśnieniowych co najmniej przez 15 lat (zarówno tych, które zakończyły się pozytywnie, jak i tych negatywnych), z podaną lokalizacją miejsca badań.
Właściciel naczynia ciśnieniowego powinien zachować dokumenty do następnego badania okresowego i prób chyba, że naczynie ciśnieniowe jest całkowicie wycofane z eksploatacji.
6.2.5.8 Oznakowanie naczyń ciśnieniowych UN wielokrotnego napełniania
Naczynia ciśnieniowe UN wielokrotnego napełniania powinny być oznakowane w sposób trwały i czytelny znakami certyfikacji, użytkowania i produkcji. Znaki te powinny być trwale naniesione na naczynie ciśnieniowe (np. za pomocą wytłaczania, grawerowania lub wytrawiania). Znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na trwale zamocowanym elemencie naczynia ciśnieniowego (np. na przyspawanej obręczy lub tabliczce odpornej na korozję przyspawanej na płaszczu zewnętrznym zamkniętego naczynia kriogenicznego). Z wyjątkiem symbolu "UN" opakowania minimalna wysokość znaków powinna wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm. Minimalna wysokość symbolu "UN" dla opakowania powinna wynosić 10 mm, dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm, lub 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.
6.2.5.8.1 Powinny być stosowane następujące znaki certyfikacyjne:
(a) symbol UN opakowań:
symbol ten powinien być nanoszony tylko na naczynia ciśnieniowe zgodne z przepisami ADR dotyczącymi naczyń ciśnieniowych UN;
(b) numer normy technicznej (np. ISO 9809-1) stosowanej do projektowania, budowy i badania;
(c) znak identyfikacji kraju zatwierdzenia, stosowany dla oznaczania pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym;
(d) znak identyfikacyjny lub stempel jednostki inspekcyjnej, która jest ona zarejestrowana przez właściwą władzę kraju autoryzującego oznakowanie;
(e) data badania odbiorczego, tj. rok (cztery cyfry) i następujący po nim miesiąc (dwie cyfry), oddzielone ukośnikiem ("/").
6.2.5.8.2 Powinny być stosowane następujące znaki eksploatacyjne:
(f) ciśnienie próbne w barach, poprzedzone literami "PH" z następującymi po nim literami "BAR";
(g) masa pustego naczynia ciśnieniowego wraz ze wszystkimi zamocowanymi na stałe integralnymi częściami (np. kołnierzem, stopą, itp.) wyrażona w kilogramach, z następującymi po niej literami "KG". Masa ta nie powinna obejmować masy zaworu, kołpaka zaworu lub osłony zaworu, powłoki lub masy porowatej dla acetylenu. Masa naczynia powinna być wyrażona trzema cyframi i zaokrąglona w górę. Dla butli o masie mniejszej niż 1 kg, masa ta powinna być wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w górę;
(h) minimalna gwarantowana grubość ścianki naczynia ciśnieniowego w milimetrach z następującymi po niej literami "MM". Znak ten nie jest wymagany dla naczyń ciśnieniowych o pojemności wodnej niniejszej lub równej 1 litr oraz dla butli wykonanych z materiałów kompozytowych lub dla zamkniętych naczyń kriogenicznych;
(i) w przypadku naczyń ciśnieniowych do gazów sprężonych, UN 1001 acetylenu rozpuszczonego i UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, ciśnienie robocze w barach poprzedzone literami "PW". W przypadku zamkniętych naczyń kriogenicznych, maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze poprzedzone literami "MAWP";
(j) w przypadku naczyń ciśnieniowych do gazów skroplonych i gazów skroplonych schłodzonych, pojemność wodna w litrach wyrażona trzema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującą po niej literą "L". Jeżeli wartość pojemności wodnej minimalnej lub nominalnej jest liczbą całkowitą, to cyfry po przecinku mogą być pominięte;
(k) w przypadku naczyń ciśnieniowych do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, masa całkowita próżnego naczynia wraz z wyposażeniem, akcesoriami nieusuwalnymi podczas napełniania, masą porowatą, rozpuszczalnikiem i gazem nasycającym, wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującymi po niej literami "KG";
(l) w przypadku naczyń ciśnieniowych do UN 3374 acetylenu bez rozpuszczalnika, masa całkowita próżnego naczynia ciśnieniowego wraz z wyposażeniem i akcesoriami nieusuwalnymi podczas napełniania i masą porowatą, wyrażona dwiema cyframi i zaokrąglona w dół, z następującymi po niej literami "KG".
6.2.5.8.3 Powinny być stosowane następujące znaki produkcyjne:
(m) identyfikacja gwintu butli (np. 25E). Oznaczenie to nie jest wymagane dla zamkniętych naczyń kriogenicznych;
(n) znak producenta zarejestrowany przez właściwą władzę. Jeżeli kraj producenta nie jest tożsamy z krajem zatwierdzenia, to znak producenta powinien być poprzedzony znakiem identyfikacyjnym kraju producenta, stosowanym do oznaczania pojazdów w międzynarodowym ruchu drogowym. Znak identyfikacyjny kraju i znak producenta powinny być oddzielone odstępem lub ukośnikiem;
(o) numer seryjny ustalony przez producenta;
(p) w przypadku naczyń ciśnieniowych stalowych i naczyń ciśnieniowych kompozytowych z wykładziną stalową przeznaczonych do przewozu gazów stwarzających zagrożenie korozją wodorową, litera "H" wskazująca zgodność stali (patrz ISO 11114-1:1997).
6.2.5.8.4 Powyższe znaki powinny być umieszczane w trzech grupach:
- znaki producenta naniesione w kolejności podanej pod 6.2.5.8.3, powinny tworzyć górną grupę znaków;
- znaki eksploatacyjne podane pod 6.2.5.8.2, powinny tworzyć środkową grupę znaków, gdzie ciśnienie próbne (f) poprzedza bezpośrednio ciśnienie robocze (i), jeżeli jest ono wymagane;
- znaki certyfikacyjne naniesione w kolejności podanej pod 6.2.5.8.1, powinny tworzyć dolną grupę znaków.
Poniżej podano przykład znakowania butli:
6.2.5.8.5 Dopuszcza się nanoszenie innych znaków na częściach innych niż ścianki boczne pod warunkiem, że umiejscowione są one w strefach o niskim naprężeniu, a ich rozmiary i głębokość nie spowodują szkodliwej koncentracji naprężeń. W przypadku zamkniętych naczyń kriogenicznych, takie oznakowanie może być naniesione na oddzielnej tabliczce przytwierdzonej na płaszczu zewnętrznym. Znaki te nie powinny kolidować z wymaganym oznakowaniem.
6.2.5.8.6 Ponadto, każde naczynie ciśnieniowe wielokrotnego użytku, które podlega okresowym badaniom i próbom wymaganym pod 6.2.5.5, powinno być oznakowane następująco:
(a) znak(i) identyfikujący(e) kraj zatwierdzający jednostkę wykonującą badania i próby okresowe. Oznaczenie to nie jest wymagane, jeżeli jednostka ta jest zatwierdzona przez właściwą władzę kraju zatwierdzającego produkcję;
(b) znak identyfikacyjny jednostki zatwierdzonej przez właściwą władze dla wykonywania badań i prób okresowych;
(c) data badania próby okresowej, rok (dwie cyfry) i następujący po nim miesiąc (dwie cyfry) oddzielone ukośnikiem (" / "). Dla określenia roku mogą być zastosowane cztery cyfry.
Powyższe znaki powinny występować w kolejności podanej wyżej.
6.2.5.9 Oznakowanie jednorazowych naczyń ciśnieniowych UN
Naczynia ciśnieniowe UN jednorazowego użytku powinny być oznakowane wyraźnie i czytelnie znakiem certyfikacyjnym oraz znakami specyficznymi dla gazu lub naczynia ciśnieniowego. Znaki te powinny być trwale naniesione na naczynie ciśnieniowe (np. za pomocą szablonu, wytłaczania, grawerowania lub wytrawiania). Znaki powinny być umieszczone na kołnierzu, stopie lub szyjce naczynia ciśnieniowego lub na trwale zamocowanym elemencie naczynia ciśnieniowego (np. na przyspawanej obręczy), z wyjątkiem znakowania przy pomocy szablonu. Z wyjątkiem symbolu "UN" opakowania i napisu "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE", minimalna wysokość znaków powinna wynosić 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm i 2,5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.
Minimalna wysokość symbolu "UN" opakowania powinna wynosić 10 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy większej lub równej 140 mm lub 5 mm dla naczynia ciśnieniowego o średnicy mniejszej niż 140 mm.
Minimalna wysokość napisu "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE" powinna wynosić 5 mm.
6.2.5.9.1 Powinny być stosowane znaki wymienione pod 6.2.5.8.1 do 6.2.5.8.3, z wyjątkiem liter (g), (h) i (m). Numer seryjny (o) może być zastąpiony numerem partii. Ponadto, wymaga się, aby napis "NIE NAPEŁNIAĆ POWTÓRNIE" składał się z liter o wysokości co najmniej 5 mm.
6.2.5.9.2 Powinny być spełnione przepisy podane pod 6.2.5.8.4.
UWAGA: Ze względu na wymiary naczyń ciśnieniowych jednorazowego użytku wymagane znaki mogą być zastąpione nalepką.
6.2.5.9.3 Dopuszcza się inne znaki na częściach naczyń niebędących ścianką boczną pod warunkiem, że są one naniesione w strefach o niskim naprężeniu i nie są one takiego rozmiaru i głębokości, że będą powodować szkodliwe koncentracje naprężeń. Takie znaki nie powinny być sprzeczne ze znakami wymaganymi.
Dział 6.3
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADANIA OPAKOWAŃ DLA MATERIAŁÓW KLASY 6.2
UWAGA: Wymagania niniejszego działu nie mają zastosowania do opakowań używanych do przewozu materiałów klasy 6.2, zgodnie z instrukcją pakowania P621 podaną pod 4.1.4.1.
6.3.1 Wymagania ogólne
6.3.1.1 Opakowanie spełniające wymagania niniejszego rozdziału oraz wymagania podane pod 6.3.2 powinno być oznakowane za pomocą:
(a) symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań;
(b) kodu określającego typ opakowania zgodnie z wymaganiami 6.1.2;
(c) napisu "KLASA 6.2";
(d) dwóch ostatnich cyfr roku produkcji opakowania;
(e) znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania, stosowanego na pojazdach w międzynarodowym ruchu drogowym1;
(f) nazwy producenta lub innego znaku rozpoznawczego opakowania, określonego przez właściwą władzę;
(g) litery "U" w przypadku opakowania spełniającego wymagania podane pod 6.3.2.9, umieszczonej bezpośrednio po oznakowaniu wymaganym pod (b) powyżej.
Każdy element oznakowania naniesiony zgodnie z (a) do (g) powinien być wyraźnie oddzielone, np. ukośnikiem lub spacją, tak, aby był łatwo identyfikowalny.
6.3.1.2 Przykład oznakowania
| | grafika | 4G/KLASA 6.2/01 | zgodnie z 6.3.1.1 (a), (b), (c) i (d) |
| | | S/SP-9989-ERIKSSON | zgodnie z 6.3.1.1 (e), (f) |
6.3.1.3 Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni dostarczyć informacje dotyczące odpowiednich procedur, opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych dla zapewnienia, że sztuki przesyłki przygotowane do przewozu są zdolne do spełnienia wymaganych badań, określonych w niniejszym dziale.
6.3.2 Wymagania dotyczące badania opakowań
6.3.2.1 Próbki każdego opakowania, inne niż stosowane do pakowania żywych zwierząt i organizmów, powinny być przygotowane do badania zgodnie z wymaganiami określonymi pod 6.3.2.2, a następnie poddane badaniom określonym pod 6.3.2.4 do 6.3.2.6. Jeżeli rodzaj opakowania uniemożliwia wykonanie tych badań, wówczas dopuszcza się równoważne przygotowanie i badania, pod warunkiem, że zostało wykazane, iż są nie mniej skuteczne.
6.3.2.2 Próbki każdego opakowania powinny być przygotowane tak, jak do przewozu z tym, że materiał zakaźny ciekły lub stały, powinien być zastąpiony wodą lub mieszaniną wody z dodatkiem środka przeciw zamarzaniu, gdy wymagane jest sezonowanie w temperaturze -18°C. Każde naczynie pierwotne powinno być napełnione do 98% pojemności.
______
1 Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (Wiedeń 1968 r).
6.3.2.3 Wymagane badania
| Materiał | Wymagane badania |
| opakowania zewnętrznego | opakowania wewnętrznego | zgodnie z 6.3.2.5 | zgodnie z 6.3.2.6 |
| Tektura | Tworzywo sztuczne | Inne | Tworzywo sztuczne | Inne | (a) | (b) | (c) | (d) | |
x x | x x | x x | x x x | x x x | x | x x | x x x x | gdy używany jest suchy lód | x x x x x x |
6.3.2.4 Opakowania przygotowane tak jak do przewozu, powinny być poddane badaniom zgodnie z tabelą 6.3.2.3, w której dla potrzeb badań opakowania podzielono zgodnie z ich charakterystykami materiałowymi. Dla opakowań zewnętrznych, tytuły w tabeli dotyczą tektury lub podobnych materiałów, które mogą się szybko odkształcać wskutek działania wilgoci; tworzywa sztuczne, które mogą kruszeć w niskiej temperaturze; oraz inne materiały, takie jak metal, których odkształcenie nie jest wynikiem działania wilgoci lub temperatury. Jeżeli naczynie pierwotne i opakowanie wtórne wykonane są z różnych materiałów, to o rodzaju badania decyduje rodzaj materiału, z którego wykonano naczynie pierwotne. W przypadku, gdy naczynie pierwotne wykonane jest z dwóch materiałów, to o rodzaju badania decyduje materiał najbardziej podatny na uszkodzenie.
6.3.2.5 (a) Próbki powinny być poddawane swobodnemu spadkowi na sztywną, jednolitą, poziomą płaszczyznę z wysokości 9 m. Jeżeli próbki są w kształcie skrzyń, to 5 próbek powinno być zrzuconych , w następującej kolejności:
(i) raz na dno;
(ii) raz na pokrywę;
(iii) raz na dłuższy bok;
(iv) raz na krótszy bok;
(v) raz na naroże.
Jeżeli próbki mają kształt bębna, to 3 próbki powinny być zrzucane w następującej kolejności:
(vi) raz ukośnie na krawędź pokrywy, ze środkiem ciężkości bezpośrednio powyżej punktu uderzenia;
(vii) raz ukośnie na krawędź dna;
(viii) raz na bok.
Po serii zrzutów nie powinien nastąpić wyciek z naczynia (naczyń) pierwotnych, które powinno być chronione materiałem chłonnych umieszczonym w opakowaniu wtórnym.
UWAGA: Próbka powinna być upuszczana w wymaganej pozycji, ale dopuszcza się ze względów aerodynamicznych, że uderzenie nie nastąpi w tej pozycji
(b) Próbki powinny być poddawane - przez co najmniej jedną godzinę - natryskowi wody, który symuluje narażenie na opad deszczu o natężeniu około 5 cm na godzinę. Potem próbki powinny być poddawane badaniu opisanemu pod (a).
(c) Próbki powinny być sezonowane w temperaturze -18°C lub niższej przez co najmniej 24 godziny, a w ciągu 15 minut od ich wyjęcia z komory powinny być poddane badaniu opisanemu pod (a). Jeżeli próbki zawierają suchy lód, to okres sezonowania może być skrócony do czterech godzin.
(d) Jeżeli opakowanie ma zawierać suchy lód, to powinno być przeprowadzone badanie dodatkowe określone pod (a) lub (b) lub (c). Jedna próbka powinna być przechowywana w taki sposób, aby cały suchy lód uległ odparowaniu, a następnie powinna być badana zgodnie z (a).
6.3.2.6 Opakowania o masie brutto 7 kg lub mniejszej, powinny być poddawane badaniom określonym poniżej pod (a), i opakowania o masie brutto przekraczającej 7 kg - badaniom określonym pod (b) poniżej:
(a) Próbki powinny być umieszczane na twardej, poziomej powierzchni. Pręt stalowy w kształcie walca, co najmniej 7 kg i średnicy nie większej niż 38 mm, którego ma uderzeniowe zakończenie o promieniu nie większym niż 6 mm, powinien być swobodnie zrzucany pionowo z wysokości 1 m, mierzonej od końca uderzającego do powierzchni uderzanej próbki. Jedna próbka powinna być postawiona na dnie. Druga próbka powinna być umocowana prostopadle w stosunku do pierwszej. W każdym przypadku pręt stalowy powinien być tak nakierowany, aby uderzał w naczynie pierwotne. W wyniku każdego uderzenia dopuszcza się przebicie opakowania wtórnego pod warunkiem, że nie ma wycieku z naczynia (naczyń) pierwotnych.
(b) Próbki powinny być zrzucane na koniec walcowego pręta metalowego. Pręt powinien być zamocowany pionowo na poziomej, twardej powierzchni. Pręt powinien mieć średnicę 38 mm i ostrze na górnym końcu o promieniu nie większym niż 6 mm. Pręt powinien być wysunięty z powierzchni na odległość przynajmniej równą odległości między naczyniem (naczyniami) pierwotnym(i), a powierzchnią zewnętrzną opakowania zewnętrznego, ale nie mniej niż 200 mm. Jedna próbka powinna być zrzucana swobodnie pionowo z wysokości 1 m, mierzonej od górnego końca stalowego pręta. Druga próbka powinna być zrzucana z tej samej wysokości w położeniu prostopadłym do pozycji przyjętej dla pierwszej próbki. W każdym przypadku pozycja opakowania powinna być tak dobrana, aby pręt stalowy mógł przebić naczynie(a) pierwotne W wyniku uderzenia nie powinien wystąpić wyciek z naczynia (naczyń) pierwotnego.
6.3.2.7 Właściwa władza może zezwolić na wybiórcze badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego typu, np. mają mniejsze rozmiary opakowań wewnętrznych lub opakowania wewnętrzne o mniejszej masie netto; a w przypadku opakowań takich jak bębny, worki i skrzynie, jeżeli mają one w niewielkim stopniu zmniejszone wymiar(y) zewnętrzny.
6.3.2.8 Pod warunkiem zapewnienia równoważnego poziomu charakterystyk eksploatacyjnych, dopuszcza się stosowanie, bez obowiązku dalszego badania kompletnego opakowania napełnionego, następujących zmian w naczyniach pierwotnych umieszczanych w opakowaniu wtórnym:
(a) naczynia pierwotne o podobnym lub mniejszym rozmiarze w porównaniu do pierwotnych naczyń badanych mogą być stosowane pod warunkiem, że:
(i) naczynia pierwotne mają budowę podobną, jak badane naczynia pierwotne (np. o kształcie kołowym, prostokątnym);
(ii) materiał konstrukcyjny naczyń pierwotnych (np. szkło, tworzywo sztuczne, metal) ma odporność na uderzenie i obciążenia przy spiętrzaniu równoważną lub większą niż wcześniej badane naczynia pierwotne;
(iii) naczynia pierwotne mają otwory tej samej wielkości lub mniejsze, i zamykają się w podobny sposób (np. przy użyciu nakrętki gwintowanej, korka);
(iv) do wypełniania pustych przestrzeni zastosowany jest dodatkowy materiał wyściełający zapobiegający ruchom naczyń pierwotnych;
(v) naczynia pierwotne są ustawiane w opakowaniach wtórnych w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki;
(b) może być użyta mniejsza liczba badanych naczyń pierwotnych, lub podobnych typów naczyń pierwotnych określonych pod (a), pod warunkiem, że dodano dostateczną ilość materiału wyściełającego w celu wypełnienia pustych przestrzeni i zapobieżenia znaczącym ruchom naczyń pierwotnych.
6.3.2.9 Naczynia wewnętrzne każdego typu mogą być łączone razem w opakowaniu pośrednim (wtórnym) i przewożone bez badania w opakowaniu zewnętrznym pod następującymi warunkami:
(a) opakowanie kombinowane składające się z opakowania pośredniego/zewnętrznego powinno przejść z wynikiem pozytywnym badania określone pod 6.3.2.3, razem z kruchym naczyniem wewnętrznym (np. ze szkła);
(b) całkowita masa brutto kombinowanych naczyń wewnętrznych nie powinna przekraczać połowy masy brutto naczyń wewnętrznych użytych w badaniu na swobodny spadek według (a) powyżej;
(c) grubość materiału wyściełającego pomiędzy naczyniami wewnętrznymi i pomiędzy naczyniami wewnętrznymi a zewnętrzną stroną opakowania pośredniego nie powinna być mniejsza od odpowiednich grubości w opakowaniu badanym pierwotnie; jeśli w badaniu pierwotnym stosowane było pojedyncze naczynie wewnętrzne, to grubość materiału wyściełającego pomiędzy naczyniami wewnętrznymi nie powinna być mniejsza niż grubość materiału wyściełającego pomiędzy stroną zewnętrzną opakowania pośredniego a naczyniem wewnętrznym zastosowanym w badaniu pierwotnym. Jeśli stosowane są naczynia wewnętrzne o mniejszych rozmiarach lub w mniejszej ilości (w porównaniu do naczyń wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek), to wówczas powinien być zastosowany dodatkowy materiał wyściełający w celu wypełnienia pustych miejsc;
(d) próżne opakowanie zewnętrzne powinno przejść pozytywnie badanie na spiętrzanie zgodnie z 6.1.5.6. Dla określenia masy brutto użytych do badania jednakowych sztuk przesyłki powinna być uwzględniona łączna masa naczyń wewnętrznych stosowanych w badaniu na swobodny spadek według (a) powyżej;
(e) w przypadku naczyń wewnętrznych zawierających materiały ciekłe, należy stosować ilość absorbentu wystarczającą do całkowitego wchłonięcia tych materiałów;
(f) jeżeli opakowanie zewnętrzne przewidziane jest dla naczyń wewnętrznych z materiałami ciekłymi i nie jest ono szczelne, albo jest przewidziane dla naczyń wewnętrznych z materiałami stałymi i nie jest ono pyłoszczelne, to powinny być zastosowane środki w postaci szczelnej wykładziny, worka z tworzywa sztucznego lub innego równie skutecznego środka, zatrzymujące ciekłą lub stałą zawartość w przypadku wycieku;
(g) poza oznakowaniem wymaganym na podstawie 6.3.1.1(a) do (f), opakowania powinny być dodatkowo oznakowane zgodnie z 6.3.1.1(g).
6.3.3 Sprawozdanie z badań
6.3.3.1 Z badania powinno być sporządzone sprawozdanie, dostępne dla użytkowników opakowania i zawierające co najmniej następujące dane:
1. Nazwa i adres jednostki przeprowadzającego badanie.
2. Nazwa i adres wnioskodawcy (w koniecznych przypadkach).
3. Niepowtarzalny wyróżnik sprawozdania z badania.
4. Data sporządzenia sprawozdania.
5. Producent opakowania.
6. Opis typu konstrukcji opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubości ścianek, itp.), włącznie z metodą jego produkcji (np. przez wytłaczanie z rozdmuchiwaniem); do opisu mogą być załączone rysunek(i) i/lub fotografia(e).
7. Maksymalna pojemność.
8. Charakterystyka materiałów użytych do napełnienia opakowań podczas badań, np. lepkość i gęstość względna dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych.
9. Opisy i wyniki badania.
10. Sprawozdanie z badania powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.3.3.2 Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że opakowanie przygotowane tak jak do przewozu zostało zbadane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod lub składników opakowania. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.
Dział 6.4
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI, BADAŃ I ZATWIERDZANIA SZTUK PRZESYŁKI I MATERIAŁÓW KLASY 7
6.4.1 (Zarezerwowane)
6.4.2 Wymagania ogólne
6.4.2.1 Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby biorąc pod uwagę jej masę, objętość i kształt była ona łatwa i bezpieczna w przewozie. Dodatkowo sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby podczas przewozu mogła być właściwie umocowana na pojeździe.
6.4.2.2 Konstrukcja sztuki przesyłki powinna być taka, aby uchwyty do mocowania znajdujące się na sztuce przesyłki nie uległy rozerwaniu przy prawidłowym obchodzeniu się z nimi, a w przypadku ich uszkodzenia sztuka przesyłki odpowiadała innym wymaganiom niniejszego załącznika. Konstrukcja powinna uwzględniać odpowiednie współczynniki bezpieczeństwa dla przypadku gwałtownego szarpnięcia.
6.4.2.3 Uchwyty lub inne elementy znajdujące się na zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki, które mogą być wykorzystywane do jej podnoszenia, powinny być tak zaprojektowane, aby podtrzymywały masę sztuki przesyłki zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.2.2, albo powinny być usuwalne lub w inny sposób zabezpieczone przed możliwością ich użycia podczas przewozu.
6.4.2.4 Na ile jest to praktycznie możliwe, opakowanie powinno być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby zewnętrzne powierzchnie nie miały wystających elementów i były łatwe do odkażenia.
6.4.2.5 Na ile jest to praktycznie możliwe, zewnętrzna powłoka sztuki przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby zabezpieczała przed zbieraniem się i pozostawaniem na niej wody.
6.4.2.6 Elementy dodane do sztuki przesyłki podczas jej przewozu, które nie są częścią składową sztuki przesyłki, nie powinny zmniejszać jej bezpieczeństwa.
6.4.2.7 Sztuka przesyłki powinna wytrzymywać działanie przyspieszenia, wibracji lub drgań rezonansowych, które mogą wystąpić w normalnych warunkach przewozu, bez jakiegokolwiek pogorszenia skuteczności zamknięć naczyń lub naruszenia integralności sztuki przesyłki jako całości. W szczególności nakrętki, śruby i inne elementy zabezpieczające powinny być tak zaprojektowane, aby były zapobiec ich samoistnemu poluzowaniu lub niezamierzonemu otwarciu zamknięć, nawet po wielokrotnym użyciu.
6.4.2.8 Materiały, z których wykonano opakowanie, jego części składowe i elementy konstrukcyjne nie powinny oddziaływać fizycznie i chemicznie między sobą i z zawartością promieniotwórczą. Powinno być wzięte pod uwagę ich zachowanie po napromieniowaniu.
6.4.2.9 Wszystkie zawory, przez które może wydostać się zawartość promieniotwórcza, powinny być zabezpieczone przed nieuprawnionym użyciem.
6.4.2.10 Konstrukcja sztuki przesyłki powinna uwzględniać zakres temperatur otoczenia i ciśnienia, które prawdopodobnie mogą występować w normalnych warunkach przewozu.
6.4.2.11 W przypadku materiałów promieniotwórczych posiadających inne właściwości niebezpieczne, konstrukcja sztuki przesyłki powinna uwzględniać te właściwości; patrz 2.1.3.5.3 i 4.1.9.1.5.
6.4.2.12 Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni dostarczać informację dotyczącą odpowiednich procedur oraz opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że sztuki przesyłki przygotowane jak do przewozu są w stanie przejść z wynikiem pozytywnym badania wytrzymałościowe opisane w niniejszym dziale.
6.4.3 (Zarezerwowane)
6.4.4 Wymagania dla wyłączonych sztuk przesyłki
Wyłączona sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby spełniała wymagania podane pod 6.4.2.
6.4.5 Wymagania dla przemysłowych sztuk przesyłki
6.4.5.1 Sztuki przesyłki Typów IP-1, IP-2 i IP-3, powinny spełniać wymagania podane pod 6.4.2 i 6.4.7.2.
6.4.5.2 Sztuka przesyłki Typu IP-2, po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15.4 i 6.4.15.5, powinna zabezpieczać przed:
(a) utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(b) utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.5.3 Sztuka przesyłki Typu IP-3, powinna spełniać wszystkie wymagania podane pod 6.4.7.2 do 6.4.7.15.
6.4.5.4 Alternatywne wymagania dla sztuk przesyłki Typów IP-2 i IP-3
6.4.5.4.1 Sztuki przesyłki mogą być stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2, pod warunkiem, że:
(a) spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1;
(b) są tak zaprojektowane, aby odpowiadały normom opisanym w dziale 6.1 lub innym wymaganiom równoważnym co najmniej tym normom; oraz
(c) po poddaniu ich badaniom wymaganym dla I lub II grupy pakowania, o których mowa w dziale 6.1, zabezpieczają przed:
(i) utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(ii) utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.5.4.2 Kontenery-cysterny i cysterny przenośne mogą być również stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2 lub IP-3, pod warunkiem, że:
(a) spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1;
(b) zaprojektowane są tak, aby odpowiadały normom opisanym w dziale 6.7 lub 6.8, albo innym wymaganiom co najmniej równoważnym tym normom i wytrzymywały ciśnienie próbne 265 kPa; oraz
(c) są tak zaprojektowane, że każda zastosowana dodatkowo osłona wytrzymuje naprężenia statyczne i dynamiczne występujące podczas manipulacji i w normalnych warunkach przewozu, oraz że zabezpieczają przed utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej więcej niż o 20%.
6.4.5.4.3 Cysterny inne niż cysterny przenośne i kontenery-cysterny mogą być również stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2 lub IP-3 do przewozu cieczy i gazów LSA-I i LSA-II, jak podano w tabeli 4.1.9.2.4, pod warunkiem, że odpowiadają one co najmniej normom równoważnym do podanych pod 6.4.5.4.2.
6.4.5.4.4 Kontenery mogą być również stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2 lub IP-3, pod warunkiem, że:
(a) zawartość promieniotwórcza jest ograniczona do materiałów stałych;
(b) spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1; oraz
(c) zaprojektowane są tak, aby odpowiadały normie ISO 1496-1:1990: "Seria 1 Kontenery - Specyfikacja i badania - część 1: Kontenery ogólnego stosowania" z wyłączeniem wymiarów i klasyfikacji. Powinny być one tak zaprojektowane, aby po poddaniu badaniom opisanym w tej normie i przyśpieszeniom występującym w normalnych warunkach przewozu, zabezpieczały przed:
(i) utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej;
(ii) utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej kontenera więcej niż 20%.
6.4.5.4.5 Metalowe duże pojemniki do przewozu luzem mogą być również stosowane jako sztuki przesyłki Typu IP-2 lub IP-3, pod warunkiem, że:
(a) spełniają wymagania podane pod 6.4.5.1; oraz
(b) są tak zaprojektowane, że spełniają wymagania norm i badań opisanych w dziale 6.5 dla I lub II grupy pakowania, a po badaniu na swobodny spadek wykonanym w położeniu powodującym największe uszkodzenie, zabezpieczają przed:
(i) utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(ii) utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej dużego pojemnika do przewozu luzem więcej niż o 20%.
6.4.6 Wymagania dla sztuk przesyłki zawierających sześciofluorek uranu
6.4.6.1 Sztuki przesyłki zawierające sześciofluorek uranu powinny spełniać wymagania podane w innych przepisach ADR, które dotyczą właściwości promieniotwórczych i rozszczepialnych tego materiału. Z wyjątkiem wyłączeń podanych pod 6.4.6.4, sześciofluorek uranu w ilości 0,1 kg lub więcej powinien być także pakowany i przewożony zgodnie z normą ISO 7195:1993 "Opakowania dla transportu sześciofluorku uranu (UF6)" oraz zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.4.6.2 i 6.4.6.3.
6.4.6.2 Każda sztuka przesyłki przeznaczona do sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, powinna być tak zaprojektowana, aby spełniała następujące wymagania:
(a) wytrzymywała badanie określone pod 6.4.21.5, bez uwolnienia zawartości i wystąpienia niedopuszczalnego naprężenia, określonego w normie ISO 7195:1993;
(b) wytrzymywała badanie na swobodny spadek, określone pod 6.4.15.4, bez utraty lub rozproszenia sześciofluorku uranu; oraz
(c) wytrzymywała badanie żaroodporności, określone pod 6.4.17.3, bez pęknięcia zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.6.3 Sztuki przesyłki zaprojektowane dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, nie powinny posiadać urządzeń do obniżania ciśnienia.
6.4.6.4 Sztuki przesyłki zaprojektowane dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, mogą być przewożone pod warunkiem zatwierdzenia przez właściwą władzę, jeżeli:
(a) są zaprojektowane zgodnie z normami międzynarodowymi lub krajowymi innymi niż ISO 7195:1993 pod warunkiem, że zachowany jest równoważny poziom bezpieczeństwa;
(b) są zaprojektowane tak, aby wytrzymywały ciśnienie próbne mniejsze niż 2,76 MPa bez uwolnienia zawartości i wystąpienia niedopuszczalnego naprężenia, określone pod 6.4.21.5; lub
(c) w przypadku sztuk przesyłki zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu o masie 9.000 kg lub większej, nie spełniają one wymagania podanego pod 6.4.6.2(c).
We wszystkich innych przypadkach powinny być spełnione w sposób zadawalający wymagania określone pod 6.4.6.1 do 6.4.6.3.
6.4.7 Wymagania dla sztuk przesyłki Typu A
6.4.7.1 Sztuki przesyłki Typu A powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania ogólne podane pod 6.4.2 i pod 6.4.7.2 do 6.4.7.17.
6.4.7.2 Najmniejszy zewnętrzny wymiar sztuki przesyłki nie powinien być mniejszy niż 10 cm.
6.4.7.3 Na zewnętrznej powierzchni sztuki przesyłki powinien znajdować się taki element jak plomba, którą nie jest łatwo złamać, i która gdy jest nienaruszona świadczy, że sztuka przesyłki nie była otwierana.
6.4.7.4 Jakiekolwiek elementy do mocowania znajdujące się na sztuce przesyłki powinny być tak zaprojektowane, aby w normalnych jak i awaryjnych warunkach przewozu pojawiające się w tych elementach naprężenia nie zmniejszały zdolności sztuki przesyłki do spełnienia wymagań przepisów ADR.
6.4.7.5 Konstrukcja sztuki przesyłki powinna uwzględniać zakres temperatur od -40°C do +70°C, dla części składowych opakowania. Należy zwrócić uwagę na temperaturę zamarzania cieczy i na możliwość potencjalnego pogorszenia właściwości materiału opakowania w tym zakresie temperatur.
6.4.7.6 Konstrukcja sztuki przesyłki i wykonanie powinny odpowiadać normom krajowym lub międzynarodowym lub innym wymaganiom akceptowanym przez właściwą władzę.
6.4.7.7 Konstrukcja sztuki przesyłki powinna zawierać zestaw zapewniający szczelność, zamykany za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które nie może być otworzone przypadkowo lub pod wpływem ciśnienia mogącego wystąpić wewnątrz sztuki przesyłki.
6.4.7.8 Materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci może być brany pod uwagę jako element zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.7.9 Jeżeli zestaw zapewniający szczelność stanowi oddzielną część sztuki przesyłki, to powinien być on zamykany za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które jest niezależne od jakiejkolwiek innej części opakowania.
6.4.7.10 Konstrukcja każdej części zestawu zapewniającego szczelność powinna uwzględniać, w razie potrzeby, radiacyjny rozkład cieczy i innych materiałów podatnych na taki rozkład oraz wytwarzanie gazu w wyniku reakcji chemicznych i radiolizy.
6.4.7.11 Zestaw zapewniający szczelność powinien utrzymać zawartość promieniotwórczą przy spadku ciśnienia otoczenia do 60 kPa.
6.4.7.12 Wszystkie zawory, oprócz zaworów do obniżania ciśnienia, powinny być wyposażone w pojemniki do utrzymywania wypływu z zaworu.
6.4.7.13 Osłona przed promieniowaniem, wewnątrz której znajduje się element sztuki przesyłki, stanowiący część systemu zapewniającego szczelność, powinna być tak zaprojektowana, aby zabezpieczała przed przypadkowym wydostaniem się tego elementu na zewnątrz osłony. Jeżeli osłona przed promieniowaniem i taki element wewnętrzny stanowią oddzielny zespół, to osłona powinna być zamykana za pomocą trwałego i pewnego urządzenia, które jest niezależne od jakiejkolwiek innej części opakowania.
6.4.7.14 Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15, zabezpieczała przed:
(a) utratą i rozproszeniem zawartości promieniotwórczej; oraz
(b) utratą integralności osłony, która spowodowałaby wzrost poziomu promieniowania na dowolnej powierzchni zewnętrznej sztuki przesyłki więcej niż o 20%.
6.4.7.15 Konstrukcja sztuki przesyłki przeznaczonej dla materiału promieniotwórczego w postaci ciekłej powinna zapewniać pozostawienie wolnej przestrzeni uwzględniającej wzrost objętości cieczy pod wpływem temperatury, oddziaływania dynamiczne i warunki napełniania.
Sztuki przesyłki Typu A dla cieczy
6.4.7.16 Sztuka przesyłki Typu A, zaprojektowana dla cieczy powinna dodatkowo:
(a) spełniać wymagania podane powyżej pod 6.4.7.14(a), jeżeli sztuka przesyłki jest poddana badaniom określonym pod 6.4.16; oraz
(b) spełniać jeden z następujących warunków:
(i) zawierać materiał pochłaniający w ilości dostatecznej dla wchłonięcia podwójnej objętości zawartości ciekłej. Materiał pochłaniający powinien być tak rozłożony, aby w przypadku wypływu miał on bezpośredni kontakt z cieczą; lub
(ii) posiadać zestaw zapewniający szczelność, złożony z elementów pierwotnych wewnętrznych i wtórnych zewnętrznych, zaprojektowanych w taki sposób, aby w przypadku wycieku z elementów pierwotnych wewnętrznych zapewnione było zatrzymanie zawartości ciekłej w elementach wtórnych zewnętrznych.
Sztuki przesyłki Typu A dla gazów
6.4.7.17 Jeżeli sztuka przesyłki poddana jest badaniom określonym pod 6.4.16, to sztuka przesyłki zaprojektowana dla gazów powinna zabezpieczać przed utratą lub rozproszeniem zawartości promieniotwórczej. Wymagania tego nie stosuje się do sztuki przesyłki Typu A zaprojektowanej dla trytu w postaci gazu lub dla gazów szlachetnych.
6.4.8 Wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U)
6.4.8.1 Sztuki przesyłki Typu B(U) powinny być tak zaprojektowane, aby spełniały wymagania określone pod 6.4.2, i pod 6.4.7.2 do 6.4.7.15, z wyjątkiem określonym pod 6.4.7.14(a), i dodatkowo spełniały wymagania określone pod 6.4.8.2 do 6.4.8.15.
6.4.8.2 Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4 i 6.4.8.5, ciepło wydzielane przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki w normalnych warunkach przewozu, zgodnie z badaniami określonymi pod 6.4.15, nie wpływało na sztukę przesyłki w takim stopniu, że przestanie ona spełniać odpowiednie wymagania w zakresie szczelności i osłonności pozostając bez kontroli przez okres jednego tygodnia. Szczególna uwaga powinna być zwrócona na skutki oddziaływania ciepła, które może:
(a) zmienić rozmieszczenie, geometrię lub stan fizyczny zawartości promieniotwórczej, lub jeżeli materiał promieniotwórczy jest zamknięty w puszce lub naczyniu (na przykład elementy paliwowe w koszulkach), spowodować odkształcenie lub stopienie puszki, naczynia lub materiału promieniotwórczego; lub
(b) obniżyć skuteczność opakowania w wyniku zróżnicowanej rozszerzalności cieplnej, pęknięcia lub topnienia materiału osłony; lub
(c) przyśpieszyć korozję w połączeniu z wilgocią.
6.4.8.3 Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4, temperatura na dostępnych powierzchniach sztuki przesyłki nie przekraczała 50°C, jeżeli sztuka przesyłki nie jest przewożona na warunkach używania wyłącznego.
6.4.8.4 Temperatura otoczenia powinna być przyjmowana jako 38°C.
6.4.8.5 Warunki nasłonecznienia powinny być przyjmowane tak, jak określono w tabeli 6.4.8.5.
Tabela 6.4.8.5
DANE DOTYCZĄCE NASŁONECZNIENIA
| Przypadek | Kształt i ustawienie powierzchni | Nasłonecznienie w ciągu 12 godzin dziennie (W/m2) |
| 1 | Powierzchnie płaskie przewożone poziomo, opadające | 0 |
| 2 | Powierzchnie płaskie przewożone poziomo, wznoszące | 800 |
| 3 | Powierzchnie ustawione pionowo | 200a |
| 4 | Inne powierzchnie opadające (nie poziome) | 200a |
| 5 | Wszystkie inne powierzchnie | 400a |
a Zamiennie może być zastosowana funkcja sinusoidalna z uwzględnieniem współczynnika absorpcji i z pominięciem skutków możliwych odbić od otaczających przedmiotów.
6.4.8.6 Sztuka przesyłki, w skład której wchodzi osłona termiczna, stosowana w celu spełnienia wymagań na żaroodporność, określonych pod 6.4.17.3, powinna być tak zaprojektowana, aby osłona ta zachowała swoją skuteczność, jeżeli sztuka przesyłki jest poddana odpowiednio, badaniom określonym pod 6.4.15 i 6.4.17.2 (a) i (b) lub 6.4.17.2 (b) i (c). Osłona termiczna znajdująca się na zewnętrznej stronie sztuki przesyłki nie powinna stracić skuteczności przy rozdarciu, rozcięciu, poślizgu, tarciu lub nieostrożnym manipulowaniu.
6.4.8.7 Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej:
(a) badaniom określonym 6.4.15, utrata zawartości promieniotwórczej była ograniczona do wielkości nie większej niż 10-6 A2 na godzinę; oraz
(b) badaniom określonym pod 6.4.17.1, 6.4.17.2(b), 6.4.17.3, i 6.4.17.4 i badaniom określonym pod:
(i) 6.4.17.2 (c), jeżeli sztuka przesyłki ma masę nie większą niż 500 kg, ogólną gęstość, określoną na podstawie rozmiarów zewnętrznych, nie większą niż 1.000 kg/m3, a zawartość promieniotwórcza nie będąca materiałem w specjalnej postaci jest nie większa niż 1.000 A2, lub
(ii) 6.4.17.2 (a), dla wszystkich innych sztuk przesyłki, spełniała następujące wymagania:
- zachowała dostateczną osłonę dającą pewność, że poziom promieniowania w odległości 1m od powierzchni sztuki przesyłki nie przekroczy 10 mSv/h przy maksymalnej zawartości promieniotwórczej, dla której sztuka przesyłki była zaprojektowana; oraz
- ograniczyła aktywność sumaryczną utraconej zawartości promieniotwórczej w okresie jednego tygodnia do wielkości nie większej niż 10A2 dla kryptonu-85 i A2 dla wszystkich innych izotopów promieniotwórczych.
W przypadku mieszaniny różnych izotopów promieniotwórczych stosuje się przepisy podane pod 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem kryptonu-85, dla którego może być stosowana skuteczna wartość A2(i) równa 10A2. Dla przypadku podanego wyżej pod (a), przy ocenie bierze się pod uwagę granice skażenia zewnętrznego, podane pod 4.1.9.1.2.
6.4.8.8 Sztuka przesyłki dla zawartości promieniotwórczej o aktywności większej niż 105 A2 powinna być tak zaprojektowana, aby po poddaniu jej badaniu na głębokie zanurzenie w wodzie, określonemu pod 6.4.18, nie nastąpiło pęknięcie zestawu zapewniającego szczelność.
6.4.8.9 Zgodność z dopuszczalnymi granicami uwalnianej aktywności nie powinna zależeć ani od filtrów, ani od mechanicznego systemu chłodzenia.
6.4.8.10 Sztuka przesyłki nie powinna zawierać układu do obniżania ciśnienia w zestawie zapewniającym szczelność, który w warunkach badań określonych pod 6.4.15 i 6.4.17 mógłby powodować uwolnienie materiału promieniotwórczego do otoczenia.
6.4.8.11 Sztuka przesyłki powinna być tak zaprojektowana, aby przy maksymalnym normalnym ciśnieniu roboczym, po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15 i 6.4.17 poziom naprężeń w zestawie zapewniającym szczelność nie osiągał wartości, które niekorzystnie wpływałyby, na sztukę przesyłki, w ten sposób, że nie spełniałaby ona stosownych wymagań.
6.4.8.12 Maksymalne normalne ciśnienie robocze w sztuce przesyłki nie powinno przekraczać ciśnienia manometrycznego 700 kPa.
6.4.8.13 Maksymalna temperatura na każdej łatwo dostępnej podczas przewozu powierzchni sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 85°C w cieniu, w warunkach otoczenia określonych pod 6.4.8.4. Sztuka przesyłki powinna być przewożona na warunkach używania wyłącznego zgodnie z 6.4.8.3, jeżeli maksymalna temperatura przekracza 50°C. W celu ochrony osób mogą być stosowane bariery i ekrany, które nie muszą być poddawane jakimkolwiek badaniom.
6.4.8.14 (Zarezerwowane)
6.4.8.15 Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana dla zakresu temperatur od -40 °C do +38 °C.
6.4.9 Wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(M)
6.4.9.1 Sztuka przesyłki Typu B(M) powinna spełniać wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U) określone pod 6.4.8.1, z wyjątkiem sztuk przesyłki przewożonych tylko na obszarze określonego kraju lub miedzy określonymi krajami, gdzie zamiast warunków podanych wyżej pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5, i 6.4.8.8 do 6.4.8.15, mogą być przyjęte inne warunki zatwierdzone przez właściwe władze tych krajów. Jednak wymagania dla sztuk przesyłki Typu B(U) określone pod 6.4.8.8 do 6.4.8.15 powinny być spełnione na tyle, na ile jest to praktycznie możliwe.
6.4.9.2 Okresowy zrzut nadmiernego ciśnienia ze sztuk przesyłki Typu B(M) podczas przewozu, może być dozwolony pod warunkiem, że eksploatacyjne kontrole zmniejszania ciśnienia zostały zaakceptowane przez właściwe władze.
6.4.10 Przepisy dotyczące sztuk przesyłki Typu C
6.4.10.1 Sztuki przesyłki Typu C powinny być zaprojektowane tak, aby spełniały przepisy podane pod 6.4.2 i 6.4.7.2 do 6.4.7.15 - z wyjątkiem przepisu 6.4.7.14 (a) - oraz przepisy podane pod 6.4.8.2 do 6.4.8.5, 6.4.8.9 do 6.4.8.15 i pod 6.4.10.2 do 6.4.10.4.
6.4.10.2 Sztuka przesyłki powinna spełniać kryteria oceny podane dla badań opisanych pod 6.4.8.7 (b) i 6.4.8.11 po umieszczeniu jej w środowisku o przewodnictwie cieplnym 0,33 Wm-1 K-1 i temperaturze 38°C w stanie równowagi. Początkowe warunki oceny powinny zakładać, że izolacja termiczna sztuki przesyłki pozostaje nienaruszona, sztuka przesyłki znajduje się pod normalnym maksymalnym ciśnieniem roboczym, a temperatura otoczenia wynosi 38°C.
6.4.10.3 Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana tak, że znajdując się pod normalnym maksymalnym ciśnieniem roboczym i będąc poddaną:
(a) badaniom wymienionym pod 6.4.15, wykazuje utratę zawartości promieniotwórczej ograniczoną do wartości nie większej niż 10-6 A2 na godzinę; oraz
(b) badaniom określonym pod 6.4.20.1, spełnia następujące przepisy:
(i) utrzymuje osłonę dostateczną do zapewnienia, że poziom promieniowania w odległości 1 m od powierzchni sztuki przesyłki nie powinien przekraczać 10 mSv/h przy maksymalnej zawartości promieniotwórczej, dla której sztuka przesyłki jest zaprojektowana, oraz
(ii) zapewnia ograniczenie sumarycznej utraty zawartości promieniotwórczej w okresie jednego tygodnia do poziomu wynoszącego nie więcej niż 10 A2 dla kryptonu-85 i nie więcej niż A2 dla wszystkich innych izotopów promieniotwórczych.
Jeżeli występują mieszaniny różnych izotopów promieniotwórczych, to powinny być stosowane przepisy podane pod 2.2.7.7.2.4 do 2.2.7.7.2.6, z wyjątkiem kryptonu-85, dla którego może być stosowana efektywna wartość A2(i) równa 10 A2. Odnośnie do przypadku podanego pod literą (a) powyżej, ocena powinna uwzględniać wartość limitów skażeń podanych pod 4.1.9.1.2.
6.4.10.4 Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana w taki sposób, aby po poddaniu jej badaniu na głębokie zanurzenie w wodzie określonemu pod 6.4.18 nie uległ uszkodzeniu zestaw zapewniający szczelność.
6.4.11 Wymagania dla sztuk przesyłki zwierających materiały rozszczepialne
6.4.11.1 Materiały rozszczepialne powinny być przewożone w taki sposób, aby:
(a) podkrytyczność była zachowana w normalnych i awaryjnych warunkach przewozu; szczególnie powinny być wzięte pod uwagę następujące nieprzewidziane przypadki:
(i) przeciek wody do sztuk przesyłki lub wypływ z nich wody;
(ii) utrata skuteczności wbudowanych pochłaniaczy lub spowalniczy neutronów;
(iii) zmiana rozmieszczenia zawartości promieniotwórczej wewnątrz sztuki przesyłki lub w wyniku wydostania się zawartości poza sztukę przesyłki;
(iv) zmniejszenie odległości wewnątrz sztuki przesyłki lub pomiędzy sztukami przesyłki;
(v) zanurzenie sztuki przesyłki w wodzie lub zakopanie w śniegu; oraz
(vi) zmiany temperatury; oraz
(b) spełniały wymagania:
(i) podane pod 6.4.7.2 dla materiału rozszczepialnego znajdującego się w sztukach przesyłki;
(ii) opisane w innych przepisach ADR odnoszące się do właściwości promieniotwórczych materiału; oraz
(iii) określone pod 6.4.11.3 do 6.4.11.12, o ile nie są wyłączone zgodnie z 6.4.11.2.
6.4.11.2 Materiał rozszczepialny spełniający jeden z warunków podanych pod (a) do (d) poniżej, jest zwolniony z wymagań dotyczących przewozu w sztukach przesyłki podanych pod 6.4.11.3 do 6.4.11.12 oraz innych wymagań ADR, które stosuje się do materiałów rozszczepialnych. W odniesieniu do jednej przesyłki dopuszcza się tylko jeden rodzaj zwolnienia.
(a) Ograniczenie masy na przesyłkę:
gdzie X i Y są ograniczeniami mas, określonymi w tabeli 6.4.11.2, pod warunkiem, że:
(i) każda pojedyncza sztuka przesyłki zawiera nie więcej niż 15 g materiału rozszczepialnego; dla materiałów nieopakowanych ograniczenie to dotyczy przesyłki przewożonej jednym pojazdem; lub
(ii) materiał rozszczepialny jest roztworem jednorodnym w rozpuszczalnikach zawierających wodór lub mieszaniną, dla których stosunek nuklidów rozszczepialnych do wodoru jest mniejszy niż 5% masowych; lub
(iii) w dowolnych 10 litrach objętości nie znajduje się więcej niż 5 g materiału rozszczepialnego.
W materiałach zawierających wodór wzbogacony deuterem, beryl i deuter nie powinny występować w ilościach przekraczających 1% odpowiedniego ograniczenia masy przesyłki, o którym mowa w tabeli 6.4.11.2;
(b) Uran jest wzbogacony w uran-235 nie więcej niż do 1% masowego, z ogólną zawartością plutonu i uranu-233 nieprzekraczającą 1% masy uranu-235, pod warunkiem, że materiały rozszczepialne są możliwie równomiernie rozmieszczone w całej masie materiału. Ponadto, jeżeli uran-235 występuje w postaci metalicznej, w postaci tlenku lub węglika, to nie powinien on tworzyć regularnej siatki.
(c) Ciekłe roztwory azotanu uranylu są wzbogacone w uran-235 nie więcej niż do 2% masowych, z ogólną zawartością plutonu i uranu-233 nieprzekraczającą 0,002% masy uranu i ze stosunkiem atomów azotu do uranu (N/U) nie mniejszym niż 2.
(d) Każda sztuka przesyłki zawiera całkowitą masę plutonu nie większą niż 1 kg, w którym jest nie więcej niż 20% masowych plutonu-239, plutonu-241 lub dowolnej mieszaniny tych nuklidów promieniotwórczych.
Tabela 6.4.11.2
GRANICZNE MASY W PRZESYŁCE ZWOLNIONEJ Z WYMAGAŃ DLA SZTUK PRZESYŁKI ZAWIERAJĄCYCH MATERIAŁY ROZSZCZEPIALNE
| Materiał rozszczepialny | Masa materiału rozszczepialnego (g) zmieszanego z substancjami mającymi średnią gęstość wodoru mniejszą lub równą gęstości wody | Masa materiału rozszczepialnego (g) zmieszanego z substancjami mającymi średnią gęstość wodoru większą niż gęstość wody |
| Uran-235(X) | 400 | 290 |
| Inny materiał rozszczepialny (Y) | 250 | 180 |
6.4.11.3 Jeżeli nie jest znana postać chemiczna lub fizyczna, skład izotopowy, masa lub stężenie, współczynnik spowalniania, gęstość lub geometria rozmieszczenia, to powinny być wykonane oceny podane pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12 przy założeniu, że każdy parametr, który nie jest znany, ma wartość dającą maksymalne mnożenie neutronów, zgodną ze znanymi warunkami i parametrami stosowanymi przy tych ocenach.
6.4.11.4 Dla napromieniowanego paliwa jądrowego, oceny podane pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12 powinny być oparte na składzie izotopowym otrzymanym w wyniku:
(a) założenia maksymalnego mnożenia neutronów w historii napromieniowania; lub
(b) konserwatywnych ocen mnożenia neutronów dla sztuki przesyłki. Po napromieniowaniu, lecz przed przewozem, powinny być wykonane pomiary dla potwierdzenia stopnia konserwatyzmu w ocenie składu izotopowego.
6.4.11.5 Sztuka przesyłki, po poddaniu jej badaniom określonym pod 6.4.15, powinna uniemożliwiać wprowadzenie do jej wnętrza sześcianu o boku 10 cm.
6.4.11.6 Sztuka przesyłki powinna być zaprojektowana dla zakresu temperatur otoczenia od -40°C do +38°C, o ile właściwa władza nie określi inaczej w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki.
6.4.11.7 Przyjmuje się, że w przypadku pojedynczej sztuki przesyłki, woda może dostać się do wszystkich pustych przestrzeni sztuki przesyłki, lub wypłynąć z nich, włączając w to przestrzeń wewnątrz zestawu zapewniającego szczelność. Jednak, jeżeli konstrukcja sztuki przesyłki zawiera specjalne środki zapobiegające przeniknięciu wody lub jej wypływowi z określonych wolnych przestrzeni, również w wyniku błędu, to dla takich pustych przestrzeni można założyć, że przeciek nie nastąpi. Środki specjalne powinny obejmować:
(a) zwielokrotnione, wysokiej jakości bariery chroniące przed wodą, z których każda pozostaje wodoszczelna po poddaniu sztuki przesyłki badaniom określonym pod 6.4.11.12(b), wysoki poziom kontroli jakości podczas produkcji, konserwacji i napraw opakowań oraz badania potwierdzające szczelność każdej sztuki przesyłki przed każdym przewozem; lub
(b) dla sztuk przesyłki zawierających tylko sześciofluorek uranu:
(i) sztuki przesyłki, w których po badaniach określonych pod 6.4.11.12(b), nie ma fizycznego kontaktu pomiędzy zaworem a jakimkolwiek elementem opakowania innym niż pierwotny punkt zamocowania i jeżeli, dodatkowo, po badaniu opisanym pod 6.4.17.3 zawory pozostają szczelne; oraz
(ii) wysoki poziom kontroli jakości podczas produkcji, konserwacji i napraw opakowań, powiązany z badaniami szczelności każdej sztuki przesyłki przed każdym przewozem.
6.4.11.8 Przyjmuje się, że zestaw krytycznościowo bezpieczny powinien być otoczony bezpośrednio reflektorem odpowiadającym co najmniej 20 cm wody lub większym reflektorem, którym może być dodatkowo materiał otaczający opakowanie. Jednak, jeżeli można wykazać, że zestaw krytycznościowo bezpieczny pozostaje wewnątrz opakowania po badaniach określonych pod 6.4.11.12(b), to w 6.4.11.9(c) może być przyjęty bezpośredni reflektor sztuki przesyłki odpowiadający co najmniej 20 cm wody.
6.4.11.9 Sztuka przesyłki powinna zachować podkrytyczność w warunkach podanych pod 6.4.11.7 i 6.4.11.8, przy uwzględnieniu takich warunków dla sztuki przesyłki, które dają maksymalne mnożenie neutronów, podczas:
(a) normalnych warunków przewozu (bez awarii);
(b) badań określonych pod 6.4.11.11(b);
(c) badań określonych pod 6.4.11.12(b).
6.4.11.10 (Zarezerwowane)
6.4.11.11 Dla normalnych warunków przewozu należy tak wyznaczyć liczbę "N", aby 5 x "N" dawało stan podkrytyczny dla dowolnego ustawienia partii sztuk przesyłki i dla takich warunków sztuki przesyłki, które prowadzą do maksymalnego mnożenia neutronów przy spełnieniu następujących wymagań:
(a) odstępy pomiędzy sztukami przesyłki nie powinny być wypełnione, a reflektor otaczający ze wszystkich stron konfigurację partii sztuk przesyłki powinien odpowiadać co najmniej 20 cm wody; oraz
(b) jako stan sztuk przesyłki należy przyjąć ich stan oceniony lub faktyczny po podaniu ich badaniom określonym pod 6.4.15.
6.4.11.12 Dla awaryjnych warunków przewozu należy wyznaczyć liczbę "N" tak aby 2 x "N" dawało stan podkrytyczny dla dowolnego ustawienia partii sztuk przesyłki i dla takich warunków sztuki przesyłki, które prowadzą do maksymalnego mnożenia neutronów przy spełnieniu następujących wymagań:
(a) odstępy pomiędzy sztukami przesyłki powinny być wypełnione spowalniaczem zawierającym wodór, a reflektor otaczający konfigurację partii sztuk przesyłki powinien odpowiadać co najmniej 20 cm wody; oraz
(b) po badaniach określonych pod 6.4.15 przeprowadza się te z niżej podanych badań, które dają surowsze ograniczenia:
(i) badania określone pod 6.4.17.2(b) oraz: badania określone pod 6.4.17.2(c) - dla sztuk przesyłki mających masę nie większą niż 500 kg i gęstość ogólną określoną na podstawie wymiarów zewnętrznych nie większą niż 1.000 kg/m3, albo badania określone pod 6.4.17.2(a) - dla wszystkich innych sztuk przesyłki, a następnie badanie określone pod 6.4.17.3, uzupełnione badaniami określonymi pod 6.4.19.1 do 6.4.19.3; lub
(ii) badanie określone pod 6.4.17.4; oraz
(c) jeżeli w wyniku badań określonych pod 6.4.11.12(b), jakakolwiek część materiału rozszczepialnego wydostała się poza system zapewniający szczelność, to należy przyjąć, że materiał rozszczepialny wydostał się z każdej sztuki przesyłki z partii i cały materiał rozszczepialny należy tak rozmieścić i zapewnić takie spowalnianie, aby otrzymać maksymalne mnożenie neutronów z bezpośrednim reflektorem odpowiadającym co najmniej 20 cm wody.
6.4.12 Procedury badań i wykazywania zgodności
6.4.12.1 Wykazanie zgodności z wymaganymi normami wytrzymałościowymi podanymi pod 2.2.7.3.3, 2.2.7.3.4, 2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2 i 6.4.2 do 6.4.11 może być dokonane jedną z metod podanych poniżej lub przy zastosowaniu kombinacji tych metod:
(a) wykonanie badań na próbkach będących odpowiednikami materiału LSA-III lub materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, albo na prototypach lub modelach opakowań, przy czym zawartość promieniotwórcza próbki lub opakowania przeznaczonego do badań powinna możliwie najdokładniej odwzorowywać oczekiwany zakres charakterystyk zawartości promieniotwórczej, a badana próbka lub opakowanie powinny być przygotowane tak, jak do przewozu;
(b) powołanie się na wcześniejsze pozytywne wykazanie zgodności, o dostatecznie porównywalnym charakterze;
(c) wykonanie badań na modelach, w odpowiedniej skali, posiadających wszystkie ważne cechy badanej konstrukcji, jeżeli z doświadczeń technicznych wynika, że takie badania są odpowiednie dla tej konstrukcji. Jeżeli stosowany jest model w skali, to należy uwzględnić potrzebę korekty niektórych parametrów, takich jak średnica przebijaka lub obciążenie;
(d) obliczenia lub uzasadniona argumentacja w przypadku, gdy metody obliczeń i parametry są ogólnie uznane za pewne lub typowe.
6.4.12.2 Po badaniach próbki, prototypu lub modelu powinny być stosowane odpowiednie metody oceny dla upewnienia się, że wymagania dla procedur badawczych zostały spełnione zgodnie z normami wytrzymałościowymi i sposobami oceny opisanymi pod 2.2.7.3.3, 2.2.7.3.4, 2.2.7.4.1, 2.2.7.4.2 i 6.4.2 do 6.4.11.
6.4.12.3 Przed rozpoczęciem badań, wszystkie próbki powinny być sprawdzone w celu wykrycia i zarejestrowania błędów lub uszkodzeń, w tym:
(a) odchyleń od wzoru;
(b) błędów produkcyjnych;
(c) korozji lub innych uszkodzeń obniżających jakość; oraz
(d) odkształceń elementów.
Zestaw zapewniający szczelność sztuki przesyłki powinien być wyraźnie oznakowany. Zewnętrzne elementy próbki powinny być wyraźnie oznakowane, aby można było jednoznacznie powołać się na dowolny taki element.
6.4.13 Badanie integralności systemu zapewniającego szczelność, osłony i ocena bezpieczeństwa krytycznościowego
Po każdym z wykonanych badań określonych pod 6.4.15 do 6.4.21:
(a) powinny być wykazane i zarejestrowane usterki i uszkodzenia;
(b) powinno być ustalone, czy została zachowana integralność zestawu zapewniającego szczelność i osłony w stopniu wymaganym zgodnie z 6.4.2 do 6.4.11 dla badanej sztuki przesyłki; oraz
(c) dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny powinno być ustalone, czy są spełnione założenia i warunki stosowane przy ocenach wymaganych zgodnie z 6.4.11.1 do 6.4.11.12 dla jednej sztuki przesyłki lub dla większej ich ilości.
6.4.14 Płyta zderzeniowa do badań na spadek
Płyta zderzeniowa do badań na spadek, określonych pod 2.2.7.4.5(a), 6.4.15.4, 6.4.16(a), 6.4.17.2 i 6.4.20.2, powinna mieć płaską, poziomą powierzchnią o takich właściwościach, że jej przemieszczenie lub odkształcenie na skutek uderzenia w nią badanej próbki nie spowoduje dodatkowych, istotnych uszkodzeń tej próbki.
6.4.15 Badania dla wykazania wytrzymałości na normalne warunki przewozu
6.4.15.1 Badania te obejmują: badanie odporności na opryskiwanie wodą, badanie na swobodny spadek, badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu oraz badanie odporności na przebicie. Badanie na swobodny spadek, badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu oraz badanie odporności na przebicie powinny być w każdym przypadku poprzedzone badaniem odporności na opryskiwanie wodą. Do wszystkich badań może być użyta ta sama próbka, pod warunkiem, że będą spełnione wymagania podane pod 6.4.15.2.
6.4.15.2 Czas między zakończeniem badania odporności na opryskiwanie wodą a następnym badaniem powinien być taki, aby woda maksymalnie wsiąkła, ale powierzchnie zewnętrzne próbki nie zdążyły wyraźnie wyschnąć. Jeżeli opryskiwanie wodą stosuje się jednocześnie z czterech stron i nie ma innych przeciwwskazań, to czas ten powinien wynosić 2 godziny. Jeżeli opryskiwanie wodą stosuje się kolejno z każdej strony, to badania należy wykonywać bezpośrednio jedno po drugim.
6.4.15.3 Badanie odporności na opryskiwanie wodą: próbka powinna być opryskiwana wodą w sposób odpowiadający opadowi deszczu o natężeniu około 5 cm na godzinę, przez okres co najmniej jednej godziny.
6.4.15.4 Badanie na swobodny spadek: próbka powinna być zrzucona na płytę zderzeniową w taki sposób, aby spowodować największe uszkodzenie elementów mających wpływ na bezpieczeństwo.
(a) Wysokość zrzutu mierzona między najniższym punktem próbki a górną powierzchnią płyty zderzeniowej powinna być nie mniejsza niż określona dla odpowiedniej masy w tabeli 6.4.15.4. Płyta zderzeniowa powinna spełniać warunki podane pod 6.4.14.
(b) W przypadku prostopadłościennych sztuk przesyłki, o masie nieprzekraczającej 50 kg, wykonanych z tektury lub drewna, badaniu na swobodny spadek poddaje się odrębną próbkę, którą zrzuca się na każde naroże z wysokości 0,3m.
(c) w przypadku cylindrycznych sztuk przesyłki o masie nieprzekraczającej 100 kg, wykonanych z tektury, badaniu na swobodny spadek poddaje się odrębną próbkę, którą zrzuca się na każdą ćwiartkę pobocznicy z wysokości 0,3m.
Tabela 6.4.15.4
Wysokość swobodnego spadku przy badaniach sztuk przesyłki na normalne warunki przewozu
| Masa sztuki przesyłki (kg) | Wysokość swobodnego spadku (m) |
| Masa sztuki przesyłki < 5.000 | 1,2 |
| 5.000 Ł masa sztuki przesyłki < 10.000 | 0,9 |
| 10.000 Ł masa sztuki przesyłki < 15.000 | 0,6 |
| 15.000 Ł masa sztuki przesyłki | 0,3 |
6.4.15.5 Badanie odporności na nacisk przy piętrzeniu: jeżeli kształt opakowania nie zabezpiecza go w sposób skuteczny przed piętrzeniem, to próbka powinna być poddana przez 24 godziny naciskowi odpowiadającemu wartości większej z podanych poniżej:
(a) pięciokrotna masa sztuki przesyłki; lub
(b) 13 kPa pomnożone przez powierzchnię przekroju pionowego sztuki przesyłki.
Siła nacisku powinna być rozłożona równomiernie na obu przeciwległych powierzchniach próbki, z których jedna stanowi podstawę, na której zwykle stoi sztuka przesyłki.
6.4.15.6 Badanie odporności na przebicie: próbka powinna być ustawiona na sztywnej, płaskiej, poziomej powierzchni, która nie powinna znacząco przesunąć się w czasie wykonywania badania.
(a) Pręt o średnicy 3,2 cm, o zaokrąglonym dolnym końcu i masie 6 kg, powinien być zrzucony tak, aby spadał wzdłuż swojej osi pionowej na środek najsłabszego miejsca próbki, w taki sposób, aby w przypadku dostatecznie głębokiego przebicia trafił w zestaw zapewniający szczelność. W wyniku badania pręt nie powinien ulec znaczącemu odkształceniu.
(b) Wysokość zrzutu pręta, mierzona od jego dolnego końca do zaplanowanego punktu upadku na górnej powierzchni próbki, powinna wynosić 1 m.
6.4.16 Dodatkowe badania dla sztuk przesyłki Typu A zaprojektowanych dla cieczy i gazów
Pojedyncza próbka lub osobne próbki sztuki przesyłki powinny być poddane każdemu z poniższych badań, z wyjątkiem przypadku, gdy można wykazać, że jedno z badań jest dla danej próbki ostrzejsze od drugiego i wówczas próbka ta powinna być poddana badaniu ostrzejszemu.
(a) Badanie na swobodny spadek: próbka powinna być zrzucona na płytę zderzeniową w taki sposób, aby spowodować największe uszkodzenie elementów chroniących zawartość. Wysokość zrzutu mierzona od najniższej części próbki do górnej powierzchni płyty zderzeniowej powinna wynosić 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
(b) Badanie odporności na przebicie: próbka powinna być poddana badaniu określonemu pod 6.4.15.6, przy czym wysokość zrzutu wynosząca zgodnie z 6.4.15.6(b) 1 m, powinna być zwiększona do 1,7 m.
6.4.17 Badania w celu wykazania odporności na awaryjne warunki przewozu
6.4.17.1 Próbka powinna być poddana badaniom określonym pod 6.4.17.2 i 6.4.17.3, przy zachowaniu podanej kolejności badań, w taki sposób, aby ich skutki kumulowały się. Następnie, ta sama lub inna próbka powinna być poddana badaniu odporności na zanurzenie w wodzie, określonemu pod 6.4.17.4, a w przypadku gdy jest to wymagane, również badaniu określonemu pod 6.4.18.
6.4.17.2 Badanie odporności na uszkodzenia mechaniczne: badanie to powinno składać się z trzech różnych badań odporności na swobodny spadek. Każda próbka powinna być poddana zrzutom, określonym odpowiednio pod 6.4.8.7 lub 6.4.11.12. Kolejność zrzutów próbki powinna być taka, aby w następującym po nich badaniu żaroodporności, uszkodzenia próbki były jak największe.
(a) Zrzut I: próbka powinna upaść na płytę zderzeniową w sposób, który spowoduje możliwie największe uszkodzenie, a wysokość zrzutu mierzona od najniższego punktu próbki do górnej powierzchni płyty zderzeniowej powinna wynosić 9 m. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14;
(b) Zrzut II: próbka powinna upaść na pręt zamocowany pionowo w płycie zderzeniowej w sposób, który spowoduje możliwie największe uszkodzenie. Wysokość zrzutu, mierzona od przewidywanego miejsca uderzenia w próbkę do górnej powierzchni pręta, powinna wynosić 1 m. Pręt powinien mieć przekrój kołowy o średnicy 15 cm (±0,5 cm), mieć długość 20 cm i powinien być wykonany z jednorodnej, miękkiej stali. W przypadku, gdy dłuższy pręt spowoduje większe uszkodzenie próbki, należy użyć odpowiednio dłuższego pręta, aby uszkodzenie to było jak największe. Górny koniec pręta powinien być płaski i poziomy oraz mieć zaokrągloną krawędź, przy czym promień zaokrąglenia nie powinien być większy niż 6 mm. Płyta zderzeniowa powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
(c) Zrzut III: próbkę należy poddać badaniu na zgniatanie dynamiczne, ustawiając ją tak na płycie zderzeniowej, aby wystąpiło największe uszkodzenie próbki w wyniku upadku na nią przedmiotu masie 500 kg z wysokości 9 m. Przedmiot ten powinien mieć kształt płyty o wymiarach 1 m x 1 m, wykonanej z jednorodnej miękkiej stali i powinien upaść poziomo na próbkę. Wysokość zrzutu mierzy się od dolnej powierzchni zrzucanej płyty do najwyższego punktu próbki. Płyta zderzeniowa, na której ustawia się próbkę, powinna odpowiadać wymaganiom podanym pod 6.4.14.
6.4.17.3 Badanie żaroodporności: próbka powinna znajdować się w warunkach równowagi termicznej w temperaturze otoczenia 38°C, z uwzględnieniem nasłonecznienia określonego w tabeli 6.4.8.5, przy maksymalnym założonym wydzielaniu ciepła przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki. Alternatywnie, każdy z tych parametrów może mieć inną wartość przed i w czasie badania, pod warunkiem, że zostanie to uwzględnione w ocenie następującej po badaniu odporności sztuki przesyłki.
Badanie żaroodporności powinno obejmować:
(a) poddanie próbki ogrzewaniu przez 30 minut równoważnemu co najmniej oddziaływaniu strumienia ciepła pochodzącego od płomienia z paliwa węglowodorowego spalanego w powietrzu w spokojnych warunkach otoczenia, aby uzyskać średnią wartość współczynnika emisji ciepła płomienia równą co najmniej 0,9 i średnią temperaturę co najmniej 800°C. Płomień powinien całkowicie obejmować próbkę, przy wartości współczynnika absorpcji powierzchniowej ciepła 0,8, albo przy takiej wartości tego współczynnika, którą charakteryzuje się sztuka przesyłki poddana działaniu opisanego płomienia. Następnie:
(b) pozostawienie próbki w temperaturze otoczenia 38°C, z uwzględnieniem nasłonecznienia określonego w tabeli 6.4.8.5, przy maksymalnym założonym wydzielaniu ciepła przez zawartość promieniotwórczą wewnątrz sztuki przesyłki, dostatecznie długo, aby temperatury we wszystkich miejscach próbki osiągnęły wartości początkowe lub spadły poniżej tych wartości. Alternatywnie, każdy z tych parametrów może mieć inną wartość po zaprzestaniu ogrzewania, pod warunkiem, że zostanie to uwzględnione w ocenie następującej po badaniu odporności sztuki przesyłki.
Podczas badania i po badaniu próbka nie powinna być sztucznie chłodzona, a jakiekolwiek palenie się materiału próbki powinno przebiegać w sposób naturalny.
6.4.17.4 Badanie odporności na zanurzenie w wodzie: próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość co najmniej 15 m, na czas nie krótszy niż 8 godzin, w położeniu powodującym największe uszkodzenie. Dla potrzeb niniejszego badania przyjmuje się, że zastosowanie ciśnienia zewnętrznego o wartości co najmniej 150 kPa (ciśnienie manometryczne) odpowiada podanym warunkom.
6.4.18 Badanie odporności na głębokie zanurzenie w wodzie dla sztuk przesyłki Typu B(U), Typu B(M), zawierających więcej niż 105 A2 oraz sztuk przesyłki Typu C
Rozszerzone badanie na zanurzenie w wodzie: próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość co najmniej 200 m, na czas nie krótszy niż 1 godzina. Dla potrzeb niniejszego badania przyjmuje się, że zastosowanie ciśnienia zewnętrznego o wartości co najmniej 2 MPa (ciśnienie manometryczne) odpowiada podanym warunkom.
6.4.19 Badanie wodoszczelności sztuki przesyłki zawierającej materiał rozszczepialny
6.4.19.1 Badaniom tym nie podlegają sztuki przesyłki, dla których przy ocenie określonej pod 6.4.11.7 do 6.4.11.12, przyjęto, że woda przenika do wnętrza sztuki przesyłki lub wypływa z niej w ilości, która powoduje największą reaktywność.
6.4.19.2 Przed poddaniem próbki niżej opisanemu badaniu wodoszczelności, powinna być ona poddana badaniom określonym pod 6.4.17.2 (b), badaniu określonemu pod 6.4.17.2 (a) albo (c), stosownie do wymagań 6.4.11.12, a także badaniu określonemu pod 6.4.17.3.
6.4.19.3 Próbka powinna być zanurzona w wodzie na głębokość nie mniejszą niż 0,9 m, na czas nie krótszy niż 8 godzin, w położeniu, przy którym przewiduje się największy przeciek.
6.4.20 Badania sztuk przesyłki Typu C
6.4.20.1 Próbki powinny być poddane każdemu z następujących badań wymienionych w podanej kolejności:
(a) badania określone pod 6.4.17.2 (a), 6.4.17.2 (c), 6.4.20.2 i 6.4.20.3; oraz
(b) badanie określone pod 6.4.20.4.
Do każdego z badań wymienionych pod (a) i (b) dozwolone jest stosowanie odrębnych próbek.
6.4.20.2 Badanie na przebicie/łzawienie: próbki powinny wykazywać objawy uszkodzenia próbnikiem wykonanym z miękkiej stali. Ustawienie próbnika w stosunku do powierzchni próbki powinno być takie, aby spowodować maksymalne jej uszkodzenie w wyniku badania określonego pod 6.4.20.1 (a).
(a) próbki, reprezentujące sztuki przesyłki o masie poniżej 250 kg, powinny być umieszczane na płycie zderzeniowej i poddane badaniu na swobodny spadek próbnika o masie 250 kg z wysokości 3 m na ustalony punkt. Na potrzeby tego badania powinien być użyty pręt cylindryczny o średnicy 20 cm zakończony ściętym stożkiem, o następujących wymiarach: 30 cm wysokości i 2,5 cm średnicy na wierzchołku z zaokrągloną krawędzią, przy czym promień zaokrąglenia nie powinien być większy niż 6 mm. Płyta zderzeniowa, na której umieszczana jest próbka, powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14;
(b) odnośnie do sztuk przesyłki o masie 250 kg lub większej, podstawa próbnika powinna być umieszczona na płycie zderzeniowej, a próbka powinna być zrzucona na próbnik. Wysokość zrzutu, mierzona od punktu uderzenia do górnej powierzchni próbnika, powinna wynosić 3 m. W badaniu tym próbnik powinien mieć takie same właściwości i wymiary, jak wymienione pod literą (a) powyżej, z wyjątkiem jego długości i masy, które powinny być tak dobrane, aby próbnik powodował maksymalne uszkodzenie próbki. Płyta zderzeniowa, na której umieszczany jest próbnik, powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14.
6.4.20.3 Badanie na żaroodporność: warunki tego badania powinny być zgodne z podanymi pod 6.4.17.3, przy czym narażenie na oddziaływanie środowiska o podwyższonej temperaturze powinno wynosić co najmniej 60 minut.
6.4.20.4 Badanie na uderzenie: próbki powinny być zrzucane na płytę zderzeniową z prędkością nie mniejszą niż 90 m/s i powinny być tak ustawione, aby wystąpiły ich największe uszkodzenia. Płyta zderzeniowa powinna spełniać wymagania podane pod 6.4.14, z wyjątkiem, gdy płyta zderzeniowa może być ustawiona w dowolnej pozycji, jeżeli powierzchnia jest prostopadła do toru.
6.4.21 Kontrola opakowań zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej
6.4.21.1 Każde wyprodukowane opakowanie oraz jego wyposażenie eksploatacyjne i konstrukcyjne, powinno być, w całości lub w częściach, poddane kontroli przed pierwszym użyciem, a następnie poddawane kontrolom okresowym. Kontrole te powinny być wykonywane i dokumentowane w sposób uzgodniony z właściwą władzą.
6.4.21.2 Kontrola opakowania przed pierwszym jego użyciem powinna obejmować sprawdzenie charakterystyk projektowych, badanie konstrukcji, szczelności, pojemności oraz sprawdzenie właściwego funkcjonowania wyposażenia eksploatacyjnego.
6.4.21.3 Kontrole okresowe opakowania powinny obejmować sprawdzenie wizualne, badanie konstrukcji, szczelności oraz sprawdzenie właściwego funkcjonowania wyposażenia eksploatacyjnego. Odstęp między kontrolami okresowymi nie może być dłuższy niż pięć lat. Opakowania, które nie były kontrolowane przez ostatnie pięć lat, powinny być poddane sprawdzeniu przed przewozem, zgodnie z programem zatwierdzonym przez właściwą władzę. Nie mogą być one napełnione przed zrealizowaniem pełnego programu kontroli okresowych.
6.4.21.4 Sprawdzenie charakterystyk projektowych powinno wykazać zgodność ze specyfikacją typu wzoru i programem wytwarzania.
6.4.21.5 Kontrola konstrukcji opakowania przed pierwszym jego użyciem w przypadku opakowań zaprojektowanych dla sześciofluorku uranu w ilości 0,1 kg lub większej, powinna być wykonana jako hydrauliczna próba ciśnieniowa przy ciśnieniu wewnętrznym przynajmniej 1,38 MPa, przy czym jeżeli zastosowane ciśnienie jest mniejsze niż 2,76 MPa, to próbka opakowania wymaga zatwierdzenia wielostronnego. W przypadku kontroli okresowych opakowań wymagających wielostronnego zatwierdzenia może być stosowane inne równoważne badanie nieniszczące.
6.4.21.6 Badanie szczelności powinno być wykonane zgodnie z metodą, która pozwala określić wypływ z zestawu zapewniającego szczelność z dokładnością 0,1 Pa x l/s (10-6 bara x l/s).
6.4.21.7 Pojemność opakowania powinna być określona z dokładnością 0,25%, w temperaturze odniesienia 15ńC. Pojemność powinna być podana na tabliczce opisanej pod 6.4.21.8.
6.4.21.8 Każde opakowanie powinno być zaopatrzone w odporną na korozję tabliczkę, trwale przymocowaną w miejscu łatwo dostępnym. Sposób zamocowania tabliczki nie może zmniejszać wytrzymałości opakowania. Na tabliczce powinny być naniesione, przez wytłoczenie lub w inny równoważny sposób, co najmniej następujące dane:
- numer zatwierdzenia;
- fabryczny numer seryjny;
- maksymalne ciśnienie robocze (ciśnienie manometryczne);
- ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
- zawartość: sześciofluorek uranu;
- pojemność w litrach;
- maksymalną dopuszczalną masę napełnienia sześciofluorkiem uranu;
- tarę;
- datę (miesiąc, rok) pierwszego badania i ostatniego badania okresowego;
- pieczęć eksperta, który przeprowadził badanie.
6.4.22 Zatwierdzanie wzorów sztuk przesyłki i wzorów materiałów
6.4.22.1 Dla zatwierdzenia wzorów sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu wymagane jest, aby:
(a) każdy wzór spełniający wymagania podane pod 6.4.6.4 był zatwierdzony wielostronnie;
(b) po dniu 31 grudnia 2003r., każdy wzór spełniający wymagania podane pod 6.4.6.1 do 6.4.6.3 był zatwierdzony jednostronnie przez właściwą władzę kraju pochodzenia wzoru;
6.4.22.2 Każdy wzór sztuki przesyłki Typu B(U) i Typu C wymaga zatwierdzenia jednostronnego, z wyjątkiem:
(a) wzoru sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, do którego stosuje się również wymagania podane pod 6.4.22.4, 6.4.23.7 i 5.1.5.3.1, i który wymaga zatwierdzenia wielostronnego; oraz
(b) wzoru sztuki przesyłki Typu B(U) dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, który wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.3 Każdy wzór sztuki przesyłki Typu B(M), w tym wzór sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, do którego stosuje się również wymagania podane pod 6.4.22.4, 6.4.23.7 i 5.1.5.3.1, oraz wzór sztuki przesyłki dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.4 Każdy wzór sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, który nie jest zwolniony na podstawie 6.4.11.2 z wymagań określonych dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny, wymaga zatwierdzenia wielostronnego.
6.4.22.5 Wzór materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci wymaga zatwierdzenia jednostronnego. Wzór materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego wymaga zatwierdzenia wielostronnego (patrz również 6.4.23.8).
6.4.22.6 Każdy wzór pochodzący z państwa będącego Umawiającą się Stroną ADR, który wymaga zatwierdzenia jednostronnego, powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę tego państwa. Jeżeli państwo, w którym została wykonana sztuka przesyłki nie jest Umawiającą się Stroną ADR, to przewóz jest dopuszczony pod warunkiem, że:
(a) państwo to przedstawiło świadectwo stwierdzające, że sztuka przesyłki odpowiada wymaganiom technicznym ADR oraz, że świadectwo to zostało potwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa będącego Umawiającą się Stroną ADR, do którego dotrze przesyłka;
(b) w przypadku nieprzedstawienia świadectwa i braku zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki dokonanego przez państwo będące Umawiającą się Stroną ADR, wzór sztuki przesyłki został zatwierdzony przez właściwą władzę pierwszego państwa będącego Umawiającą się Stroną ADR, do którego dotrze przesyłka.
6.4.22.7 Odnośnie do próbek zatwierdzonych zgodnie z przepisami przejściowymi, patrz 1.6.6.
6.4.23 Wnioski i zatwierdzenia dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych
6.4.23.1 (Zarezerwowane)
6.4.23.2 Wniosek o zatwierdzenie przewozu powinien zawierać:
(a) okres, na jaki zatwierdzenie jest potrzebne;
(b) rzeczywistą zawartość promieniotwórczą, przewidywane sposoby przewozu, rodzaj pojazdu i przewidywaną lub proponowaną trasę; oraz
(c) szczegółowy opis środków ostrożności i sposobu realizowania kontroli administracyjnych lub eksploatacyjnych, o których mowa w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydanym zgodnie z 5.1.5.3.1.
6.4.23.3 Wniosek o zatwierdzenie przewozów w specjalnych warunkach powinien zawierać wszystkie informacje uważane za niezbędne przez właściwą władzę dla upewnienia się, że ogólny poziom bezpieczeństwa przewozu jest co najmniej równoważny temu, jaki byłby zapewniony przy spełnieniu wszystkich odpowiednich wymagań ADR.
Wniosek, o którym mowa, powinien zawierać ponadto:
(a) określenie, w jakim zakresie i z jakich powodów przesyłka nie może być w pełni zgodna z odpowiednimi wymaganiami ADR; oraz
(b) określenie specjalnych środków ostrożności, specjalnych kontroli administracyjnych lub eksploatacyjnych, które będą zastosowane w czasie przewozu w celu zrekompensowania niezgodności z odpowiednimi wymaganiami ADR.
6.4.23.4 Wniosek o zatwierdzenie sztuki przesyłki Typu B(U) lub Typu C powinien zawierać:
(a) szczegółowy opis przewidywanej zawartości promieniotwórczej, z podaniem jej postaci fizycznej i chemicznej oraz rodzaju wysyłanego promieniowania;
(b) szczegółowy opis wzoru wraz z kompletem rysunków technicznych, wykazem materiałów konstrukcyjnych oraz stosowanych metod wytwarzania;
(c) opis przeprowadzonych badań wraz z ich wynikami, dane oparte na obliczeniach lub inne dane potwierdzające, że wzór spełnia obowiązujące wymagania;
(d) proponowane instrukcje użytkowania i konserwacji opakowania;
(e) jeżeli sztuka przesyłki jest wykonana na maksymalne normalne ciśnienie robocze wyższe niż 100 kPa (ciśnienie manometryczne) - wyszczególnienie materiałów konstrukcyjnych zestawu zapewniającego szczelność oraz opis próbek przeznaczonych do pobrania i określenie planowanych badań;
(f) jeżeli przewidywaną zawartością promieniotwórczą jest napromieniowane paliwo jądrowe - opis i uzasadnienie wszystkich założeń przyjętych do analizy bezpieczeństwa, dotyczących właściwości tego paliwa oraz opis wszystkich pomiarów wykonanych przed przewozem, wymaganych zgodnie z 6.4.11.4(b);
(g) wszystkie specjalne warunki załadunku materiału, niezbędne dla zapewnienia bezpiecznego odprowadzenia ciepła ze sztuki przesyłki, z uwzględnieniem przewidywanych sposobów przewozu i rodzaju pojazdu lub kontenera;
(h) rysunek nadający się do reprodukcji o wymiarach nie większych niż 21 cm x 30 cm, ilustrujący budowę sztuki przesyłki; oraz
(i) szczegółowy opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.5 Wniosek o zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki Typu B(M), oprócz ogólnych informacji wymaganych dla zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki Typu (U), podanych pod 6.4.23.4, powinien zawierać:
(a) wykaz wymagań określonych pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.8 do 6.4.8.15, których nie spełnia sztuka przesyłki;
(b) proponowane dodatkowe kontrole eksploatacyjne, inne niż wymagane w przepisach niniejszego załącznika, które mają być stosowane w czasie przewozu i są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa sztuki przesyłki lub dla rekompensacji braków wymienionych powyżej pod (a);
(c) zestawienie ewentualnych ograniczeń w zakresie sposobu przewozu lub specjalnych procedur załadunku, przewozu, rozładunku lub manipulowania; oraz
(d) minimalne i maksymalne warunki otoczenia (temperatura, nasłonecznienie), które mogą wystąpić w czasie przewozu, i które zostały uwzględnione w projekcie wzoru.
6.4.23.6 Wniosek o zatwierdzenie wzorów sztuk przesyłki zawierających 0,1 kg lub więcej sześciofluorku uranu powinien zawierać wszystkie informacje wystarczające według właściwej władzy dla upewnienia się, że wzór spełnia wymagania podane pod 6.4.6.1, a także szczegółowy opis programu zapewnienia jakości wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.7 Wniosek o zatwierdzenie wzoru sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych powinien zawierać wszystkie informacje wystarczające według właściwej władzy dla upewnienia się, że wzór spełnia wymagania podane pod 6.4.11.1, a także szczegółowy opis programu zapewnienia jakości wymaganego zgodnie z 1.7.3.
6.4.23.8 Wniosek o zatwierdzenie wzoru materiału w specjalnej postaci i wzoru materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego powinien zawierać:
(a) szczegółowy opis materiału promieniotwórczego lub - w przypadku kapsuły - jej zawartości, przy czym szczególną uwagę należy zwrócić na stan fizyczny i chemiczny materiałów;
(b) szczegółowy opis wzoru kapsuły, która będzie używana;
(c) opis przeprowadzonych badań wraz z ich wynikami lub dowody oparte na obliczeniach, potwierdzające, że materiał promieniotwórczy spełnia normy wytrzymałościowe, albo inne dowody potwierdzające, że materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny spełniają wymagania ADR;
(d) opis programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3; oraz
(e) opis proponowanych działań przed przewozem przesyłki z materiałem promieniotwórczym w specjalnej postaci lub materiałem promieniotwórczym słabo rozpraszalnym.
6.4.23.9 Każde świadectwo zatwierdzenia wydane przez właściwą władzę powinno posiadać znak rozpoznawczy. Znak ten powinien odpowiadać następującemu wzorowi:
Znak państwa (VRI) / numer / kod typu
(a) znak państwa (VRI), z zastrzeżeniem przepisu podanego pod 6.4.23.10 (b), oznacza znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym właściwy dla kraju, który wydał świadectwo1;
(b) numer powinien być nadany przez właściwą władzę i używany wyłącznie dla określonego wzoru lub przewozu. Znak rozpoznawczy zatwierdzenia przewozu powinien wyraźnie nawiązywać do znaku zatwierdzenia wzoru;
(c) dla wydanych świadectw zatwierdzenia powinny być stosowane następujące kody, w kolejności podanej poniżej:
AF wzór sztuki przesyłki typu A dla materiałów rozszczepialnych
B(U) wzór sztuki przesyłki typu B(U); (B(U)F w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
B(M) wzór sztuki przesyłki typu B(M); (B(M)F w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
C wzór sztuki przesyłki Typu C; (CF w przypadku sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych)
IF wzór przemysłowej sztuki przesyłki dla materiałów rozszczepialnych
S materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci
LD materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny
T przewóz przesyłki
X przewóz w specjalnych warunkach
W przypadku wzorów sztuk przesyłki dla nierozszczepialnego sześciofluorku uranu lub wyłączonego sześciofluorku uranu, jeżeli nie stosuje się żadnego z powyższych kodów, powinny być stosowane następujące kody:
H(U) zatwierdzenie jednostronne
H(M) zatwierdzenie wielostronne;
(d) w świadectwach zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki i wzoru materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci, innych niż świadectwa wydane na podstawie przepisów przejściowych dla opakowań podanych pod 1.6.5.2 do 1.6.5.4 oraz w świadectwach zatwierdzenia dla materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, do kodu typu powinien być dodany symbol "-96".
6.4.23.10 Kody typu powinny być używane w następujący sposób:
(a) każde świadectwo i każda sztuka przesyłki powinny być zaopatrzone w znak rozpoznawczy składający się z oznaczeń określonych wyżej pod 6.4.23.9 (a), (b), (c) i (d), z wyjątkiem sztuk przesyłki, gdzie po drugiej kresce ukośnej powinien występować tylko odpowiedni kod typu zawierający, jeżeli jest to wymagane, symbol "-96", co oznacza, że w oznakowaniu tej sztuki przesyłki nie powinny występować litery "T" lub "X". Jeżeli świadectwa zatwierdzenia wzoru i zatwierdzenia przewozu są połączone, nie należy powtarzać kodów typu, np.:
A/132/B(M)F-96: wzór sztuki przesyłki typu B(M), zatwierdzony dla materiału rozszczepialnego, wymagający wielostronnego zatwierdzenia, któremu właściwa władza Austrii nadała numer wzoru 132 (powinien być on naniesiony zarówno na sztukę przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);
A/132/B(M)F-96T: zatwierdzenie przewozu wydane na sztukę przesyłki zaopatrzoną w znak rozpoznawczy określony powyżej (powinien być on podany jedynie w świadectwie);
A/137/X: zatwierdzenie przewozu w specjalnych warunkach, wydane przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 137 (powinien być on podany jedynie w świadectwie);
A/139/IF-96: wzór przemysłowej sztuki przesyłki dla materiału rozszczepialnego, zatwierdzony przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 139 (powinien być on naniesiony zarówno na sztuce przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);
A/145/H(U)-96: wzór sztuki przesyłki dla rozszczepialnego, wyłączonego sześciofluorku uranu, zatwierdzony przez właściwą władzę Austrii, któremu nadano numer 145 (powinien on być naniesiony zarówno na sztuce przesyłki, jak również podany w świadectwie zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki);
______
1 Patrz Konwencja Wiedeńska o ruchu drogowym (1968).
(b) jeżeli wielostronne zatwierdzenia dokonuje się przez uznanie świadectwa zgodnie z 6.4.23.16, to należy stosować jedynie znak rozpoznawczy nadany przez państwo pochodzenia wzoru lub państwo przewozu przesyłki. Jeżeli przy zatwierdzeniu wielostronnym kolejne państwa wydają świadectwa, to każde świadectwo powinno być zaopatrzone we własny znak rozpoznawczy, a sztuka przesyłki, której wzór został w taki sposób zatwierdzony, powinna być zaopatrzona we wszystkie odpowiednie znaki rozpoznawcze. Np.:
A/132/B(M)F-96
CH/28/B(M)F-96
jest to znak rozpoznawczy sztuki przesyłki, która była najpierw zatwierdzona przez Austrię, a następnie zatwierdzona odrębnym świadectwem przez Szwajcarię. Inne znaki rozpoznawcze na sztuce przesyłki powinny być umieszczone w podobny sposób;
(c) weryfikacja świadectwa powinna być podana w nawiasie po numerze rozpoznawczym świadectwa, np. A/132/B(M)F-96 (Rev.2) oznacza weryfikację numer 2 świadectwa zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki wydanego przez Austrię, a A/132/B(M)F-96 (Rev.0) oznacza pierwsze wydanie takiego świadectwa. Przy pierwszym wydaniu świadectwa, oznaczenie podane w nawiasach jest fakultatywne i zamiast "Rev.0" mogą być również użyte inne określenia, np. "pierwsze wydanie". Numery weryfikacji świadectwa mogą być nadawane tylko przez to państwo, które wydało świadectwo oryginalne;
(d) inne symbole (wymagane na podstawie przepisów krajowych) mogą być umieszczone w nawiasie po znaku rozpoznawczym, np. A/132/B(M)F-96 (SP503);
(e) nie wymaga się dokonywania zmiany znaku rozpoznawczego na opakowaniu po każdej weryfikacji świadectwa wzoru. Zmiany powinny być naniesione jedynie w takich przypadkach, gdy w wyniku weryfikacji świadectwa wzoru sztuki przesyłki następuje zmiana kodów literowych typu wzoru sztuki przesyłki występujących po drugiej kresce poprzecznej.
6.4.23.11 Każde świadectwo zatwierdzenia materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, wydane przez właściwą władzę, powinno zawierać następujące dane:
(a) rodzaj świadectwa;
(b) znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c) datę wydania i datę ważności;
(d) wykaz stosowanych przepisów krajowych i międzynarodowych, uwzględniający wydane przez MAEA Przepisy bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się materiał promieniotwórczy w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(e) określenie materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(f) opis materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego;
(g) opis wzoru materiału promieniotwórczego w specjalnej postaci lub materiału promieniotwórczego słabo rozpraszalnego, który może zawierać odesłanie do rysunków;
(h) opis zawartości promieniotwórczych, z uwzględnieniem danych o aktywności, który może również podawać opis postaci fizycznej i chemicznej zawartości;
(i) opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(j) powołanie się na informacje dostarczone przez wnioskodawcę dotyczące działań specjalnych, które mają być podjęte przed przewozem;
(k) podanie nazwy wnioskodawcy, jeżeli właściwa władza uzna to za stosowne;
(l) podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.12 Każde świadectwo na przewóz w warunkach specjalnych wydane przez właściwą władzę, powinno zawierać następujące informacje:
(a) typ świadectwa;
(b) znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c) datę wydania i okres ważności;
(d) sposób (sposoby) przewozu;
(e) ograniczenia w zakresie sposobu przewozu, rodzaju pojazdu lub kontenera oraz niezbędne instrukcje dotyczące trasy przewozu;
(f) wykaz stosowanych przepisów krajowych i międzynarodowych, uwzględniający Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się przewóz w warunkach specjalnych;
(g) następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego państwa, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(h) powołanie się na świadectwa dla alternatywnych zawartości promieniotwórczych, inne uznania wydane przez właściwą władzę, dodatkowe dane techniczne lub informacje, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(i) opis opakowania z powołaniem się na rysunki lub opis wzoru. Jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne, to powinien być dostarczony rysunek nadający się do reprodukcji, o wymiarach nie większych niż 21cm x 30cm, przedstawiający budowę sztuki przesyłki wraz z krótkim opisem opakowania, zawierającym wykaz materiałów użytych do jego budowy, masę brutto, ogólne wymiary zewnętrzne oraz opis wyglądu zewnętrznego;
(j) opis uznanej zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając, jeżeli występują, różne rodzaje izotopów), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(k) dodatkowo, dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny:
(i) szczegółowy opis uznanej zawartości promieniotwórczej;
(ii) maksymalną wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego;
(iii) powołanie się na dokumenty, które potwierdzają bezpieczeństwo krytycznościowe zawartości;
(iv) inne specjalne właściwości, na podstawie których przy ocenie krytyczności przyjęto, że w określonych pustych przestrzeniach nie będzie znajdowała się woda;
(v) dopuszczoną, na podstawie 6.4.11.4(b), zmianę mnożenia neutronów, przyjętą przy ocenie krytyczności, jako wynik rzeczywistej historii napromieniowania;
(vi) zakres temperatury otoczenia, dla której zatwierdzono przewóz w warunkach specjalnych;
(l) szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy przygotowaniu, załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(m) uzasadnienie na przewóz w warunkach specjalnych, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(n) opis środków rekompensujących, które powinny być zastosowane, w związku z przewozem w warunkach specjalnych;
(o) powołanie się na dostarczone przez wnioskodawcę informacje dotyczące stosowanego opakowania lub specjalne działania, które należy przedsięwziąć przed rozpoczęciem przewozu;
(p) określenie warunków otoczenia, przyjętych dla wzoru, jeżeli nie są one zgodne z warunkami określonymi pod 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.15, o ile ma to zastosowanie;
(q) działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(r) opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(s) dane identyfikacyjne wnioskodawcy i przewoźnika, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(t) podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.13 Każde świadectwo zatwierdzenia przewozu wydane przez właściwą władzę, powinno zawierać następujące informacje:
(a) typ świadectwa;
(b) znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c) data wydania i okres ważności;
(d) wykaz stosowanych przepisów krajowych i międzynarodowych, uwzględniając Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się przewóz;
(e) ograniczenia w zakresie sposobu przewozu, rodzaju pojazdu lub kontenera oraz niezbędne instrukcje dotyczące trasy przewozu;
(f) następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego państwa, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(g) szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(h) powołanie się na dostarczoną przez wnioskodawcę informację dotyczącą działań specjalnych, które należy przedsięwziąć przed przewozem;
(i) powołanie się na odpowiednie świadectwo (świadectwa) zatwierdzenia wzoru;
(j) opis uznanej zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając różne rodzaje izotopów, jeżeli występują), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(k) działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(l) opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(m) dane identyfikacyjne wnioskodawcy, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(n) podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.14 Każde świadectwo zatwierdzenia wzoru sztuki przesyłki, wydane przez właściwą władzę powinno zawierać następujące informacje:
(a) typ świadectwa;
(b) znak rozpoznawczy właściwej władzy;
(c) datę wydania i okres ważności;
(d) ograniczenia dotyczące sposobu przewozu, jeżeli jest to wymagane;
(e) wykaz krajowych i międzynarodowych przepisów, uwzględniając Przepisy MAEA dotyczące bezpiecznego przewozu materiałów promieniotwórczych, na podstawie których zatwierdza się wzór;
(f) następujące stwierdzenie:
"Niniejsze świadectwo nie zwalnia nadawcy od spełnienia wymagań władz każdego państwa, po terytorium którego będzie przewożona sztuka przesyłki";
(g) powołanie się na świadectwa dla alternatywnych zawartości promieniotwórczych, inne zatwierdzenia wydane przez właściwą władzę lub dodatkowe dane techniczne lub informacje, jeżeli właściwa władza uzna to za stosowne;
(h) stwierdzenie o dopuszczeniu przewozu, jeżeli zgodnie z 5.1.5.2.2 wymagane jest zatwierdzenie przewozu i gdy uznano to za konieczne;
(i) znak rozpoznawczy sztuki przesyłki;
(j) opis opakowania z powołaniem na rysunki lub specyfikację konstrukcji wzoru. Jeżeli właściwa władza uzna za stosowne, powinien być dostarczony rysunek nadający się do reprodukcji o wymiarach nie większych niż 21 cm x 30 cm, przedstawiający budowę sztuki przesyłki z załączonym krótkim opisem opakowania, zawierającym opis materiałów użytych do budowy, masę brutto, ogólne wymiary zewnętrzne i wygląd zewnętrzny;
(k) specyfikację wzoru z powołaniem na rysunki;
(l) opis zawartości promieniotwórczej z uwzględnieniem dotyczących jej ograniczeń, które w sposób oczywisty nie wynikają z charakteru opakowania. Opis powinien określać postać fizyczną i chemiczną zawartości, aktywność (uwzględniając różne rodzaje izotopów, jeżeli występują), ilość w gramach (dla materiałów rozszczepialnych) oraz odpowiednio stwierdzenie, że jest to materiał w specjalnej postaci lub materiał promieniotwórczy słabo rozpraszalny;
(m) dodatkowo, dla sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny:
(i) szczegółowy opis uznanej zawartości promieniotwórczej;
(ii) maksymalną wartość wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego;
(iii) powołanie się na dokumenty, które potwierdzają bezpieczeństwo krytycznościowe zawartości;
(iv) inne specjalne właściwości, na podstawie których przy ocenie krytyczności przyjęto, że w określonych pustych przestrzeniach nie będzie znajdowała się woda;
(v) dopuszczoną, na podstawie 6.4.11.4(b), zmianę mnożenia neutronów, przyjętą przy ocenie krytyczności, jako wynik rzeczywistej historii napromieniowania;
(vi) zakres temperatury otoczenia, dla której zatwierdzono wzór sztuki przesyłki;
(n) dla sztuk przesyłki typu B(M), wykaz przepisów podanych pod 6.4.7.5, 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.8. do 6.4.8.15, których sztuka przesyłki nie spełnia i podanie informacji dodatkowych, które mogą być użyteczne dla innych właściwych władz;
(o) szczegółowy wykaz dodatkowych kontroli eksploatacyjnych wymaganych przy załadunku, przewozie, rozładunku i manipulacji przesyłką, uwzględniając specjalne warunki rozmieszczenia ładunku związane z bezpiecznym odprowadzaniem ciepła;
(p) powołanie się na dostarczone przez wnioskodawcę informacje dotyczące stosowania opakowania lub specjalnych działań, które należy przedsięwziąć przed rozpoczęciem przewozu;
(q) określenie warunków otoczenia przyjętych dla wzoru, jeżeli nie są one zgodne z warunkami określonymi pod 6.4.8.4, 6.4.8.5 i 6.4.8.15, o ile ma to zastosowanie;
(r) opis stosowanego programu zapewnienia jakości, wymaganego zgodnie z 1.7.3;
(s) działania awaryjne uznane za konieczne przez właściwą władzę;
(t) dane identyfikacyjne wnioskodawcy i przewoźnika, jeżeli właściwa władza uzna to za konieczne;
(u) podpis i stanowisko osoby wydającej świadectwo.
6.4.23.15 Właściwa władza powinna być poinformowana o numerze seryjnym każdego opakowania wykonanego zgodnie z zatwierdzonym przez nią wzorem. Właściwa władza powinna prowadzić rejestr numerów seryjnych opakowań.
6.4.23.16 Wielostronne zatwierdzenie może być zrealizowane poprzez uznanie oryginalnego świadectwa, wydanego przez właściwą władzę kraju pochodzenia wzoru lub kraju nadania. Uznanie to może mieć formę aprobaty zamieszczonej na oryginalnym świadectwie lub w odrębnym dokumencie, załączniku, itp., przy czym aprobata taka powinna być wyrażona przez właściwą władzę kraju tranzytowego lub docelowego.
Dział 6.5
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I BADAŃ DUŻYCH POJEMNIKÓW DO PRZEWOZU LUZEM (DPPL)
6.5.1 Wymagania ogólne stosowane do wszystkich typów DPPL
6.5.1.1 Zakres
6.5.1.1.1 Wymagania niniejszego działu dotyczą dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL), których zastosowanie do określonych materiałów niebezpiecznych jest dopuszczone zgodnie z instrukcjami pakowania wskazanymi w kolumnie (8) tabeli A w dziale 3.2. Cysterny przenośne i kontenery-cysterny odpowiadające wymaganiom działu 6.7 lub działu 6.8 nie są uważane za DPPL. DPPL odpowiadające wymaganiom niniejszego działu, nie są uważane za kontenery w rozumieniu przepisów ADR. Dla określenia dużych pojemników do przewozu luzem (DPPL) w tekście stosuje się wyłącznie oznaczenie skrótowe DPPL.
6.5.1.1.2 Wyjątkowo, DPPL i ich wyposażenie obsługowe nieodpowiadające niniejszym wymaganiom, lecz mające uznane rozwiązania alternatywne, mogą być dopuszczone przez właściwą władzę. Ponadto, uwzględniając postęp naukowy i technologiczny, może być dopuszczone przez właściwą władzę zastosowanie rozwiązań alternatywnych, które w praktyce zapewniają bezpieczeństwo co najmniej równoważne pod względem zgodności z właściwościami przewożonych materiałów oraz równorzędną lub wyższą odporność na uderzenia, obciążenia i ogień.
6.5.1.1.3 Konstrukcja, wyposażenie, badanie, oznakowanie i obsługa DPPL powinny być przedmiotem zatwierdzenia przez właściwą władzę państwa, w którym DPPL został dopuszczony.
6.5.1.1.4 Producenci i dystrybutorzy DPPL powinni udostępniać informacje dotyczące wymaganych procedur zamykania, opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że DPPL przygotowane do przewozu spełniają wymagania badań, podane w niniejszym dziale.
6.5.1.2 (Zarezerwowane)
6.5.1.3 (Zarezerwowane)
6.5.1.4 System kodowania DPPL
6.5.1.4.1 Kod powinien składać się z dwóch cyfr arabskich, podanych pod (a); następującą po nich dużą literą (literami), podaną pod (b) oraz - w określonych przypadkach - następującej po nich jednej cyfrze arabskiej wskazującej kategorię DPPL.
(a)
| | Rodzaj | Do materiałów stałych, napełniane lub rozładowywane | Do materiałów ciekłych |
| | | grawitacyjnie | Pod ciśnieniem wyższym niż 10 kPa (0,1 bara) | |
| | Sztywne | 11 | 21 | 31 |
| | Elastyczne | 13 | - | - |
(b) Materiały
A. Stal (obejmuje wszystkie rodzaje stali i sposoby obróbki powierzchniowej)
B. Aluminium
C. Drewno
D. Sklejka
F. Materiał drewnopochodny
G. Tektura
H. Tworzywo sztuczne
L. Włókno
M. Papier wielowarstwowy
N. Metal (inny niż stal lub aluminium)
6.5.1.4.2 Dla DPPL złożonych stosuje się na drugim miejscu kodu dwie duże litery łacińskie. Pierwsza litera oznacza materiał naczynia wewnętrznego DPPL, a druga - materiał opakowania zewnętrznego DPPL.
6.5.1.4.3 Ustalone są następujące typy i kody DPPL:
| Materiał | Kategoria | Kod | Podrozdział |
| Metal | |
| A. Stal | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem do materiałów ciekłych | 11A 21A 31A | |
| B. Aluminium | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem do materiałów ciekłych | 11B 21B 31B | 6.5.3.1 |
N. Inne niż stal lub aluminium | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem do materiałów ciekłych | 11N 21N 31N | |
| Elastyczne | |
H. Tworzywo sztuczne | tkanina z tworzywa sztucznego bez powłoki lub wykładziny tkanina z tworzywa sztucznego z powłoką tkanina z tworzywa sztucznego z wykładziną tkanina z tworzywa sztucznego powlekana i z wykładziną folia z tworzywa sztucznego | 13H1 13H2 13H3 13H4 13H5 | 6.5.3.2 |
| L. Włókno | bez powłoki lub wykładziny powlekana z wykładziną powlekana i z wykładziną | 13L1 13L2 13L3 13L4 | |
| M. Papier | wielowarstwowy wielowarstwowy, wodoodporny | 13M1 13M2 | |
H. Ze sztywnego tworzywa sztucznego | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie z wyposażeniem konstrukcyjnym do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, wolnostojące do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem z wyposażeniem konstrukcyjnym do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem, wolnostojące | 11H1 11H2 21H1 21H2 | 6.5.3.3 |
| | do materiałów ciekłych, z wyposażeniem konstrukcyjnym do materiałów ciekłych, wolnostojące | 31H1 31H2 | |
HZ. Złożony z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznegoa | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego do materiałów ciekłych, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego do materiałów ciekłych, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego | 11HZ1 11HZ2 21HZ1 21HZ2 31HZ1 31HZ2 | 6.5.3.4 |
| G. Tektura | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie | 11G | 6.5.3.5 |
| Drewniane | |
C. Drewno naturalne | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładziną wewnętrzną | 11C | |
| D. Sklejka | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładzina wewnętrzna | 11D | 6.5.3.6 |
F. Materiał drewnopochodny | do materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie, z wykładziną wewnętrzną | 11F | |
a Kod ten powinien być uzupełniony przez zastąpienie litery Z inną dużą literą zgodnie z 6.5.1.4.1 (b), w celu podania rodzaju materiału, użytego do wykonania osłony zewnętrznej.
6.5.1.4.4 Po kodzie DPPL może występować litera "W". Oznacza ona, że DPPL został wyprodukowany w odstępstwie od wymagań podanych pod 6.5.3 i - zgodnie z 6.5.1.1.2 - jest on uważany za równoważny DPPL o tym samym kodzie.
6.5.1.5 Wymagania konstrukcyjne
6.5.1.5.1 DPPL powinny być odporne lub odpowiednio zabezpieczone przed pogorszeniem ich stanu spowodowanym wpływem środowiska.
6.5.1.5.2 DPPL powinny być wykonane i zamknięte tak, aby w normalnych warunkach przewozu nie następowało jakiekolwiek uwalnianie zawartości wskutek drgań, zmian temperatury, wilgotności lub ciśnienia.
6.5.1.5.3 DPPL i ich zamknięcia powinny być wykonane z materiałów, które są zgodne z ich zawartością lub zabezpieczone od wewnątrz tak, aby materiały te:
(a) nie ulegały niszczącemu działaniu zawartości do takiego stopnia, że użycie DPPL stałoby się niebezpieczne;
(b) nie reagowały z zawartością lub nie powodowały jej rozkładu, albo nie tworzyły z nią szkodliwych lub niebezpiecznych związków.
6.5.1.5.4 Jeżeli stosowane są uszczelnienia, to powinny być one wykonane z materiału, który nie ulega niszczącemu działaniu zawartości DPPL.
6.5.1.5.5 Całe wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone i zabezpieczone tak, aby ryzyko uwalniania przewożonych materiałów w wyniku uszkodzeń przy czynnościach przeładunkowych i w czasie przewozu, było ograniczone do minimum.
6.5.1.5.6 DPPL, ich urządzenia dodatkowe, jak również wyposażenie obsługowe i wyposażenie konstrukcyjne powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby wytrzymywały bez ubytku zawartości, ciśnienie wewnętrzne stwarzane przez zawartość oraz były odporne na naprężenia, oddziałujące przy normalnych czynnościach przeładunkowych i czasie przewozu. DPPL przeznaczone do spiętrzania, powinny być do tego dostosowane. Urządzenia do podnoszenia lub zabezpieczające DPPL powinny być dostatecznie wytrzymałe tak, aby normalnych warunkach przeładunku i przewozu nie występowały nadmierne odkształcenia lub uszkodzenia; ponadto powinny być tak umieszczone, aby nie powstały żadne nadmierne obciążenia w jakiejkolwiek części DPPL.
6.5.1.5.7 Jeżeli DPPL składa się z korpusu, znajdującego się wewnątrz ramy, to powinien on być wykonany tak, aby:
(a) korpus nie tarł się lub nie ocierał o ramę, powodując uszkodzenie materiału korpusu;
(b) korpus pozostawał zawsze w ramie;
(c) części wyposażenia były zamocowane, w taki sposób, aby nie ulegały uszkodzeniu w przypadkach, gdy połączenia pomiędzy korpusem a ramą dopuszczają pewne przemieszczenia względne lub ruch.
6.5.1.5.8 Jeżeli DPPL zaopatrzony jest w zawór denny spustowy, to powinno być możliwe unieruchomienie zaworu w pozycji zamkniętej, a cały układ opróżniania powinien być skutecznie zabezpieczony przed uszkodzeniem. Zawory z zamknięciami dźwigniowymi powinny być zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem, przy czym pozycje otwarta lub zamknięta powinny być łatwe do rozpoznania. W DPPL przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych, powinno być przewidziane dodatkowe urządzenie do uszczelnienia otworu spustowego, np. zaślepka kołnierzowa lub inne równoważne urządzenie.
6.5.1.5.9 Każdy DPPL powinien przejść pozytywnie wymagane badania.
6.5.1.6 Próby, certyfikacja i badania
6.5.1.6.1 Zapewnienie jakości: DPPL powinny być produkowane i badane według programu zapewnienia jakości, uznanego przez właściwą władzę i gwarantującego zgodność wyprodukowanego DPPL z wymaganiami niniejszego działu.
6.5.1.6.2 Wymagane próby: DPPL powinny być poddane badaniom konstrukcji i jeżeli jest to wymagane, badaniom odbiorczym i okresowym zgodnie z 6.5.4.14.
6.5.1.6.3 Certyfikacja: Dla każdego typu konstrukcji DPPL powinno być wystawione świadectwo i przyporządkowany znak (jak podano pod 6.5.2) potwierdzające, że typ konstrukcji, włącznie z jego wyposażeniem, przeszedł z wynikiem pozytywnym wymagane próby.
6.5.1.6.4 Badania: każdy DPPL metalowy, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożony powinien być badany w sposób uznany przez właściwą władzę:
(a) przed oddaniem go do eksploatacji, a następnie nie rzadziej niż raz na 5 lat, pod względem:
(i) zgodności z typem konstrukcji i prawidłowości oznakowania;
(ii) oceny stanu wewnętrznego i zewnętrznego;
(iii) prawidłowego działania wyposażenia obsługowego.
Izolacja cieplna, jeżeli występuje, powinna być usunięta tylko na tyle, na ile jest to niezbędne dla prawidłowego sprawdzenia korpusu DPPL.
(b) w czasie najpóźniej do dwóch i pół roku, pod względem:
(i) oceny stanu zewnętrznego;
(ii) prawidłowego działania wyposażenia obsługowego.
Izolacja cieplna, jeżeli występuje, powinna być usunięta tylko na tyle, na ile jest to niezbędne dla prawidłowego sprawdzenia korpusu DPPL.
Sprawozdanie z każdego badania powinno być przechowywane przez właściciela DPPL co najmniej do następnego badania. Sprawozdanie powinno zawierać wyniki badań oraz powinno identyfikować części poddane badaniom (patrz także wymagania dotyczące oznakowania podane pod 6.5.2.2.1).
6.5.1.6.5 Jeżeli DPPL jest uszkodzony w wyniku uderzenia (np. wypadku) lub z innego powodu, to powinien być naprawiony lub poddany obsłudze (patrz definicja "Zwykła obsługa DPPL" pod 1.2.1) w takim zakresie, aby odpowiadał typowi konstrukcji. Korpusy DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz naczynia wewnętrzne DPPL złożonych, które są uszkodzone, powinny być wymienione.
6.5.1.6.6 DPPL naprawione
6.5.1.6.6.1 Po każdej naprawie, poza badaniami i próbami wymaganymi na podstawie innych przepisów ADR, DPPL powinien być poddany pełnym badaniom i próbom określonym pod 6.5.4.14.3 i 6.5.1.6.4 (a), z których powinny być sporządzone wymagane sprawozdania.
6.5.1.6.6.2 Po naprawie, jednostka przeprowadzająca badania i próby DPPL powinna nanieść, w sposób trwały, w pobliżu oznakowania wskazującego typ konstrukcji, następujące dane:
(a) znak państwa, w którym przeprowadzono badania i kontrole;
(b) nazwę lub zatwierdzony symbol jednostki przeprowadzającej badania i próby; oraz
(c) datę (miesiąc, rok) przeprowadzenia badań i prób.
6.5.1.6.6.3 Badania i próby przeprowadzone zgodnie z 6.5.1.6.6.1 mogą być uważane za równoważne badaniom i próbom okresowym wymaganym w okresach dwuipółletnich i pięcioletnich.
6.5.1.6.7 Właściwa władza może w każdej chwili zażądać dowodu, przez przeprowadzenie badań zgodnie z wymaganiami niniejszego działu, w celu wykazania, że DPPL spełnia wymagania dla danego typu konstrukcji.
6.5.2 Oznakowanie
6.5.2.1 Oznakowanie podstawowe
6.5.2.1.1 Każdy DPPL wyprodukowany i przeznaczony do użytku zgodnie z przepisami ADR, powinien być zaopatrzony w trwałe oznakowanie, czytelne i umieszczone w dobrze widocznym miejscu. Litery, numery i symbole powinny mieć przynajmniej 12 mm wysokości i powinny składać się z:
(a) symbolu Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań:
Dla DPPL metalowych, na których oznakowanie naniesione jest przez stemplowanie lub wytłoczenie, zamiast symbolu mogą być stosowane duże litery "UN";
(b) kodu wskazującego rodzaj DPPL, zgodnie z 6.5.1.4;
(c) duże litery określające grupę (grupy) pakowania, dla której typ konstrukcji został zatwierdzony:
(i) X - dla I, II i III grupy pakowania (tylko dla DPPL do materiałów stałych);
(ii) Y - dla II i III grupy pakowania;
(iii) Z - tylko dla III grupy pakowania.
(d) miesiąca i roku (dwie ostatnie cyfry) produkcji;
(e) znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania; znak wyróżniający pojazdy samochodowe w ruchu międzynarodowym1;
______
1 Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (1968r.).
(f) nazwy lub znaku producenta albo innego znaku rozpoznawczego DPPL określonego przez właściwą władzę;
(g) obciążenia użytego przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg. Dla DPPL nie przystosowanych do spiętrzania powinien być umieszczony znak "0";
(h) największej dopuszczalnej masy brutto w kg.
Znakowanie podstawowe wymagane powyżej powinno być naniesione w przedstawionej kolejności. Oznakowanie określone pod 6.5.2.2 i każdy inny znak zatwierdzony przez właściwą władzę, powinny być tak umieszczone, aby poszczególne części oznakowania można było prawidłowo rozpoznać.
Każdy element oznakowania naniesionego zgodnie z (a) do (h) oraz z 6.5.2.2 powinien być wyraźnie oddzielony, np. przez ukośnik lub odstęp, aby mógł być łatwo zidentyfikowany.
6.5.2.1.2 Przykłady oznakowania dla różnych typów DPPL zgodnie z 6.5.2.1.1 (a) do (h) powyżej:
| | grafika | 11A/Y/02 99 NL/Mulder 007 5500/1500 | DPPL metalowy wykonany ze stali, do przewozu materiałów stałych rozładowywanych grawitacyjnie/ dla materiałów II i III grupy pakowania/ wyprodukowany w lutym 1999 r./ zatwierdzony w Holandii/ wyprodukowany przez firmę Mulder zgodnie z typem konstrukcji, któremu właściwa władza nadała numer seryjny 007/ obciążenie zastosowane przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg/ największa dopuszczalna masa brutto w kg. |
| | grafika | 13H3/Z/03 01 F/Meunier 1713 0/1500 | DPPL elastyczny do przewozu materiałów stałych rozładowywanych, np. grawitacyjnie/ wykonany z tkaniny z tworzywa sztucznego z wykładziną/ nie przystosowany do spiętrzania. |
| | grafika | 31H1/Y/04 99 GB/9099 10800/1200 | DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego do przewozu materiałów ciekłych, wykonany z tworzywa sztucznego z wyposażeniem konstrukcyjnym, które wytrzymuje obciążenie przy spiętrzaniu. |
| | grafika | 31HA1/Y/05 01 D/Muller 1683 10800/1200 | DPPL złożony do przewozu materiałów ciekłych z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego i stalową osłoną zewnętrzną. |
| | grafika | 11C/X/01 02 S/Aurigny 9876 3000/910 | DPPL drewniany dla materiałów stałych, z wykładziną wewnętrzną, do materiałów stałych I, II i III grupy pakowania. |
6.5.2.2 Oznakowanie dodatkowe
6.5.2.2.1 Każdy DPPL powinien być oznakowany zgodne z 6.5.2.1 i dodatkowo w następujące informacje, które mogą być umieszczone na tabliczce odpornej na korozję, przytwierdzonej w sposób trwały w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli:
| Oznakowania dodatkowe | Kategoria DPPL |
| | Metal | Tworzywo sztuczne | Złożone | Tektura | Drewno |
| Pojemność w litracha przy 20°C | X | X | X | | |
| Masa własna w kga | X | X | X | X | X |
| Ciśnienie próbne (manometryczne) w kPa lub baracha, jeżeli jest wymagane | | X | X | | |
| Maksymalne ciśnienie napełniania / rozładunku w kPa lub baracha, jeżeli jest wymagane | X | X | X | | |
| Materiał; z którego wykonano korpus i jego grubość minimalna w mm | X | | | | |
| Data ostatniego badania szczelności, jeżeli jest wymagane (miesiąc i rok) | X | X | X | | |
| Data ostatniej kontroli (miesiąc i rok) | X | X | X | | |
| Numer seryjny producenta | X | | | | |
a Należy podać jednostki miary.
6.5.2.2.2 Dodatkowo do oznakowania wymaganego pod 6.5.2.1, DPPL elastyczne mogą być zaopatrzone w piktogramy wskazujące zalecane sposoby podnoszenia.
6.5.2.2.3 Naczynia wewnętrzne złożonych DPPL powinny być oznakowane przez naniesienie co najmniej następujących danych:
(a) nazwy lub symbolu producenta i innych wyróżników DPPL ustalonych przez właściwą władzę zgodnie z 6.5.2.1.1 (f);
(b) daty produkcji zgodnie z 6.5.2.1.1 (d);
(c) znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania zgodnie z 6.5.2.1.1 (e).
6.5.2.2.4 Jeżeli DPPL złożony jest zaprojektowany w taki sposób, że jego obudowa zewnętrzna jest przeznaczona do demontażu na okres przewozu w stanie opróżnionym (np. powrót DPPL do pierwotnego nadawcy do ponownego używania), każda z części przeznaczona do zdemontowania, powinna być oznaczona miesiącem i rokiem produkcji oraz nazwą lub symbolem producenta, a także innymi wyróżnikami dla DPPL, ustalonymi przez właściwą władzę (patrz 6.5.2.1.1(f)).
6.5.2.3 Zgodność z typem konstrukcji
Oznakowanie wskazuje, że DPPL przeszedł z wynikiem pozytywnym badania typu konstrukcji i że zostały spełnione wymagania podane w świadectwie.
6.5.3 Wymagania szczególne dotyczące DPPL
6.5.3.1 Wymagania szczególne dotyczące DPPL metalowych
6.5.3.1.1 Niniejsze wymagania dotyczą DPLL metalowych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych. Takie DPPL dzielą się na trzy kategorie:
(a) przeznaczone do przewozu materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie (11A, 11B, 11N)
(b) przeznaczone do przewozu materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem manometrycznym wyższym od 10 kPa (0,1 bara) (21A, 21B, 21N); i
(c) przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych (31A, 31B, 31N).
6.5.3.1.2 Korpusy powinny być wykonane z odpowiednich, ciągliwych metali, o udowodnionej spawalności. Spoiny powinny być wykonane w sposób fachowy i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał.
6.5.3.1.3 Należy unikać uszkodzeń spowodowanych oddziaływaniem elektrochemicznym dwóch różnych stykających się ze sobą metali.
6.5.3.1.4 DPPL aluminiowe przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych zapalnych, nie powinny mieć żadnych ruchomych części jak np. pokrywy, zamknięcia itp. wykonanych z niezabezpieczonej stali, ulegającej korozji, które mogłyby reagować niebezpiecznie przy zetknięciu z aluminium wskutek tarcia lub uderzenia.
6.5.3.1.5 DPPL metalowe powinny być wykonane z metali, które spełniają poniższe wymagania:
(a) dla stali wydłużenie procentowe po rozerwaniu nie może być mniejsze niż 10.000/Rm z bezwzględnym minimum 20%,
gdzie Rm = gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie użytej stali w N/mm2,
(b) dla aluminium i jego stopów wydłużenie procentowe po rozerwaniu nie może być mniejsze niż 10.000/6Rm, przy bezwzględnym minimum 8%.
Próbki do badań wydłużenia po rozerwaniu, powinny być pobrane prostopadle do kierunku walcowania z zapewnieniem, aby:
L0 = 5d lub
gdzie: L0 = długość pomiarowa próbki przed badaniem,
d = średnica,
A = powierzchnia przekroju poprzecznego próbki.
6.5.3.1.6 Minimalna grubość ścianki:
(a) dla stali wzorcowej z iloczynem Rm x A0 = 10.000, grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż:
| | Grubość ścianki (T) w mm |
| Pojemność (C) w litrach | Typy 11A, 11B, 11N | Typy 21A, 21B, 21N, 31A, 31B, 31N |
| | Niezabezpieczone | Zabezpieczone | Niezabezpieczone | Zabezpieczone |
| C Ł1.000 | 2,0 | 1,5 | 2,5 | 2,0 |
| 1.000<CŁ2.000 | T = C/2.000 + 1,5 | T = C/2.000 + 1,0 | T = C/2.000 + 2,0 | T = C/2.000 + 1,5 |
| 2.000<CŁ3.000 | T = C/2.000 + 1,5 | T = C/2.000 + 1,0 | T = C/1.000 + 1,0 | T = C/2.000 + 1,5 |
gdzie: A0 = wydłużenie minimalne (w %) zastosowanej stali wzorcowej po rozerwaniu pod działaniem naprężenia rozciągającego (patrz pod 6.5.3.1.5).
(b) dla metali innych, niż stal wzorcowa wymieniona pod (a), minimalną grubość ścianki oblicza się za pomocą następującego wzoru:
gdzie:
e1 = wymagana równoważna grubość ścianki dla zastosowanego metalu (w mm);
e0 = wymagana minimalna grubość ścianki dla stali wzorcowej (w mm);
Rm1 = gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie zastosowanego metalu (w N/mm2)(patrz (c));
A1 = wydłużenie minimalne (w %) zastosowanego metalu po rozerwaniu pod działaniem naprężenia rozciągającego (patrz 6.5.3.1.5).
W żadnym wypadku grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż 1,5 mm.
(c) Do obliczeń podanych pod (b), gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie zastosowanego metalu (Rm1) powinna być minimalną wartością określoną w krajowych lub międzynarodowych normach materiałowych. Jednakże, dla stali austenitycznych określona wartość Rm, zgodna z normami materiałowymi, może być podwyższona do 15%, jeżeli wyższa wartość potwierdzona jest w ateście materiałowym. Jeżeli brak jest norm materiałowych dla zastosowanego materiału, to wartość Rm powinna być minimalną wartością określoną w ateście materiałowym.
6.5.3.1.7 Wymagania dotyczące obniżenia ciśnienia: DPPL przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych powinny zapewniać uwolnienie dostatecznej ilości par, aby nie dopuścić do rozerwania korpusu wskutek oddziaływania ognia. W tym celu mogą być zastosowane zwykłe urządzenia do obniżania ciśnienia lub inne rozwiązania konstrukcyjne. Ciśnienie powodujące zadziałanie tych urządzeń nie powinno być wyższe niż 65 kPa (0,65 bara) i nie niższe niż całkowite ciśnienie manometryczne występujące wewnątrz DPPL (tj. suma prężności par zawartego materiału i ciśnienia powietrza lub innych gazów obojętnych w przestrzeni gazowej, pomniejszona o 100 kPa (1 bar)), w temperaturze 55°C, ustalone przy maksymalnym stopniu napełnienia, jak podano pod 4.1.1.4. Wymagane urządzenia do obniżania ciśnienia powinny być umieszczone w przestrzeni parowej.
6.5.3.2 Wymagania szczególne dla DPPL elastycznych
6.5.3.2.1 Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL elastycznych następujących typów:
13H1 tkanina z tworzywa sztucznego bez powłoki lub wykładziny,
13H2 tkanina z tworzywa sztucznego, powlekana,
13H3 tkanina z tworzywa sztucznego, z wykładziną wewnętrzną,
13H4 tkanina z tworzywa sztucznego, powlekana i z wykładziną wewnętrzną,
13H5 folia z tworzywa sztucznego,
13L1 włókno, bez powłoki i wykładziny wewnętrznej,
13L2 włókno, powlekane,
13L3 włókno z wykładziną wewnętrzną,
13L4 włókno, powlekane z wykładziną wewnętrzną,
13M1 papier wielowarstwowy,
13M2 papier wielowarstwowy, wodoodporny.
DPPL elastyczne przeznaczone są wyłącznie do przewozu materiałów stałych.
6.5.3.2.2 Korpusy powinny być wykonane z odpowiednich materiałów. Wytrzymałość materiału i konstrukcja DPPL elastycznego powinny być dostosowane do jego pojemności i przeznaczenia.
6.5.3.2.3 Wszystkie materiały zastosowane do produkcji DPPL elastycznych, typów 13M1 i 13M2 powinny - po całkowitym zanurzeniu w wodzie przez co najmniej 24 godziny - zachować jeszcze co najmniej 85% wytrzymałości na rozerwanie, która została zmierzona pierwotnie po równoważnej klimatyzacji materiału przy wilgotności względnej nie większej niż 67%.
6.5.3.2.4 Złącza powinny być wykonane przez szycie, zgrzewanie, sklejenie lub inną równoważną metodą. Wszystkie końcówki złącz szytych powinny być odpowiednio zabezpieczone.
6.5.3.2.5 DPPL elastyczne powinny być wystarczająco odporne na starzenie i zmniejszenie wytrzymałości pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, warunków klimatycznych lub przewożonego materiału tak, aby były zgodne z ich przeznaczeniem.
6.5.3.2.6 Jeżeli dla DPPL elastycznych z tworzywa sztucznego jest wymagane zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości i zachowywać swoje działanie przez cały czas użytkowania korpusu DPPL. W razie użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż zastosowane przez producenta w badanych typach konstrukcji, przeprowadzenie ponownych badań nie jest konieczne, jeżeli zmiany zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływają na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.2.7 Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonany jest korpus, w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie wpływają niekorzystnie na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.2.8 Do wytwarzania korpusów DPPL nie powinny być stosowane materiały z naczyń już używanych. Mogą być jednak użyte pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego. Mogą być użyte części składowe takie jak wzmocnienia i podstawy paletowe pod warunkiem, że elementy te nie zostały uszkodzone podczas użytkowania.
6.5.3.2.9 Jeżeli naczynie jest napełnione, to stosunek wysokości do szerokości nie powinien wynosić więcej niż 2 do 1.
6.5.3.2.10 Wykładzina powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość zastosowanego materiału i konstrukcja wykładziny powinny być odpowiednie do pojemności DPPL i jego przeznaczenia. Połączenia i zamknięcia powinny być pyłoszczelne oraz odporne na naciski i uderzenia występujące w normalnych warunkach obsługi i przewozu.
6.5.3.3 Wymagania szczególne dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego
6.5.3.3.1 Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych. Takie DPPL dzielą się na następujące typy:
11H1 do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych grawitacyjnie, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
11H2 do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych grawitacyjnie, wolnostojące,
21H1 do materiałów, stałych, napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
21H2 do materiałów stałych, napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem, wolnostojące,
31H1 do materiałów ciekłych, z wyposażeniem konstrukcyjnym wykonanym tak, aby wytrzymywało całkowite obciążenie DPPL przy spiętrzaniu,
31H2 do materiałów ciekłych, wolnostojące.
6.5.3.3.2 Korpus powinien być wykonany z odpowiedniego tworzywa sztucznego o znanych właściwościach, a jego wytrzymałość powinna być odpowiednio dostosowana do jego pojemności i przeznaczenia. Tworzywo to powinno być odpowiednio odporne na starzenie i degradację spowodowane przewożonym materiałem lub promieniowaniem ultrafioletowym. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał. Jakiekolwiek przenikanie zawartości nie powinno stwarzać żadnego zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.5.3.3.3 Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości DPPL i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania korpusu DPPL. W razie zastosowania sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż zastosowane przez producenta w badaniach typów konstrukcji, przeprowadzenie ponownych badań nie jest konieczne, jeżeli zmiany zawartości sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływają na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.3.4 Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonany jest korpus w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.3.5 Do produkcji DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego nie powinny być stosowane materiały inne niż pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego.
6.5.3.4 Wymagania szczególne dla DPPL złożonych z naczyniem wewnętrznym z tworzywa sztucznego
6.5.3.4.1 Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL złożonych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych lub ciekłych, następujących typów:
11HZ1 DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych napełnianych i rozładowywanych grawitacyjnie,
11HZ2 DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych napełnianych i rozładowywanych grawitacyjnie,
21HZ1 DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem,
21HZ2 DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów stałych napełnianych i rozładowywanych pod ciśnieniem,
31HZ1 DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym ze sztywnego tworzywa sztucznego, do materiałów ciekłych,
31HZ2 DPPL złożony, z naczyniem wewnętrznym z elastycznego tworzywa sztucznego, do materiałów ciekłych.
Kod ten powinien być uściślony przez zastąpienie litery Z inną dużą literą zgodnie z 6.5.1.4.1 (b), w celu podania rodzaju materiału, użytego do wykonania osłony zewnętrznej.
6.5.3.4.2 Naczynie wewnętrzne nie jest przewidziane do spełniania swojej funkcji bez osłony zewnętrznej. "Sztywne" naczynie wewnętrzne jest naczyniem, które zachowuje zasadniczy kształt w stanie próżnym bez zamknięć i bez wspomagających osłon zewnętrznych. Każde naczynie wewnętrzne, które nie jest "sztywne", jest uznawane za "elastyczne".
6.5.3.4.3 Osłona zewnętrzna wykonana jest zwykle ze sztywnego materiału uformowanego w taki sposób, że ochrania naczynie wewnętrzne przed uszkodzeniami spowodowanymi przeładunkami i przewozem, ale nie jest wykonana dla spełnienia funkcji zbiornika. Obejmuje ona również podstawę paletową, jeżeli jest stosowana.
6.5.3.4.4 DPPL złożony z całkowitą osłoną zewnętrzną powinien być wykonany tak, aby łatwo można było ocenić stan wnętrza naczynia podczas badań szczelności i ciśnieniowej próby hydraulicznej.
6.5.3.4.5 Maksymalna pojemność DPPL typu 31HZ2 powinna być ograniczona do 1.250 litrów.
6.5.3.4.6 Naczynie wewnętrzne powinno być wyprodukowane z odpowiedniego tworzywa sztucznego o określonych właściwościach i odpowiedniej wytrzymałości w stosunku do pojemności i jego przeznaczenia. Tworzywo to powinno być odporne na starzenie i uszkodzenie przez przewożony materiał lub promieniowaniem ultrafioletowym. Powinny być brane pod uwagę odpowiednio niskie temperatury osiągane przez materiał. Jakiekolwiek przenikanie zawartości nie powinno stwarzać żadnego zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.5.3.4.7 Jeżeli jest wymagane zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono wykonane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości DPPL i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania naczynia wewnętrznego. W razie zastosowania przez producenta sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż zastosowane w badaniach typu konstrukcji, przeprowadzenie ponownych badań nie jest konieczne, jeżeli zmiany zawartości sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływają niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.5.3.4.8 Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest naczynie wewnętrzne w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.5.3.4.9 Do produkcji naczynia wewnętrznego nie powinny być stosowane materiały inne niż pozostałości lub odpady z tego samego procesu produkcyjnego.
6.5.3.4.10 Ścianki naczyń wewnętrznych DPPL typu 31HZ2 powinny składać się przynajmniej z trzech warstw.
6.5.3.4.11 Wytrzymałość materiału i konstrukcja osłony zewnętrznej powinny być dostosowane do pojemności DPPL złożonego i jego przeznaczenia.
6.5.3.4.12 Osłona zewnętrzna nie powinna mieć żadnych wystających części, które mogłyby uszkodzić naczynie wewnętrzne.
6.5.3.4.13 Osłony zewnętrzne o metalowych ściankach powinny być wykonane z odpowiedniego metalu o wymaganej grubości.
6.5.3.4.14 Osłony zewnętrzne drewniane powinny być wykonane z drewna wysezonowanego, suchego handlowo i wolnego od wad mogących pogorszyć wytrzymałość osłony.
Wieka i dna mogą być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych takich jak płyta pilśniowa, płyta wiórowa lub inne odpowiednie materiały.
6.5.3.4.15 Osłony zewnętrzne ze sklejki powinny być wykonane ze sklejki wyprodukowanej z dobrze wysezonowanego forniru łuszczonego, skrawanego lub tartego, suchej handlowo i bez wad mogących pogorszyć wytrzymałość osłony. Poszczególne warstwy w sklejce powinny być ze sobą sklejone za pomocą kleju wodoodpornego. Do wykonania osłony mogą być użyte, łącznie ze sklejką, również inne odpowiednie materiały. Osłony na listwach narożnikowych lub na czołach powinny być mocno połączone gwoździami lub zamocowane albo połączone za pomocą innych równoważnych środków.
6.5.3.4.16 Ścianki osłon zewnętrznych z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych takich jak: płyta wiórowa, płyta pilśniowa lub z innych odpowiednich materiałów tego rodzaju. Inne części osłony mogą być produkowane z innych odpowiednich materiałów.
6.5.3.4.17 Osłony zewnętrzne z tektury powinny być wykonane z tektury litej lub z tektury dwustronnie falistej (pojedynczej lub wielowarstwowej) o dobrej jakości i powinny być dostosowane do pojemności DPPL i jego przeznaczenia. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost masy podczas trwającego 30 minut badania na chłonność wody metodą Cobb'a nie wynosił więcej niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535:1991). Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Tektura powinna być tak wykrojona bez nacinania (rycowania), rowkowania i przeginania, aby przy składaniu konstrukcji (montażu) nie wypaczała się, a jej powierzchnia zewnętrzna nie ulegała zrywaniu i zbyt silnemu wybrzuszeniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.5.3.4.18 Czoła osłon tektury mogą mieć ramy drewniane lub być wykonane w całości z drewna. Do wzmocnienia mogą być stosowane listwy drewniane.
6.5.3.4.19 Krawędzie łączące w osłonach z tektury powinny być sklejone taśmą przylepną podgumowaną, połączone na zakładkę i sklejone lub być połączone na zakładkę i zszyte zszywkami metalowymi. Przy połączeniach zakładkowych zakładka powinna być odpowiednio duża. Jeżeli zamknięcie następuje przez połączenie klejowe lub za pomocą taśmy przylepnej, klej powinien być wodoodporny.
6.5.3.4.20 Jeżeli osłona zewnętrzna wykonana jest z tworzywa sztucznego, to obowiązują odpowiednie wymagania podane pod 6.5.3.4.6 do 6.5.3.4.9, przy czym przepisy, które mają zastosowanie do naczynia wewnętrznego obowiązują dla osłony zewnętrznej DPPL złożonego.
6.5.3.4.21 Obudowa zewnętrzna DPPL typu 31HZ2 powinna całkowicie obejmować naczynie wewnętrzne ze wszystkich stron.
6.5.3.4.22 Integralna podstawa paletowa należąca do DPPL lub dająca się odłączać paleta, powinny być przystosowane do mechanicznego przemieszczania DPPL, napełnionego do największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.4.23 Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak zaprojektowana, aby nie doszło do jakiegokolwiek wysunięcia się podstawy DPPL, które może prowadzić do uszkodzeń przy przeładunku.
6.5.3.4.24 Osłona zewnętrzna powinna być tak połączona z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie przeładunku i przewozu. Jeżeli zastosowano odłączalną paletą, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.4.25 Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być zastosowane dla zwiększenia możliwości spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz naczynia wewnętrznego.
6.5.3.4.26 Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby jej obciążenie mogło być w sposób bezpieczny rozłożone. Takie DPPL powinny być wykonane w taki sposób, aby naczynie wewnętrzne nie znajdowało się pod obciążeniem.
6.5.3.5 Wymagania szczególne dla DPPL tekturowych
6.5.3.5.1 Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL tekturowych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie. Stosuje się następujące typy DPPL tekturowych: 11G.
6.5.3.5.2 DPPL tekturowe nie powinny być wyposażone w górnej części urządzenia do podnoszenia.
6.5.3.5.3 Korpus powinien być wykonany z tektury litej lub dwustronnie falistej (z jedną lub kilkoma warstwami) o dobrej jakości, dostosowanej do pojemności i przeznaczenia DPPL. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost jej masy podczas 30 minutowego badania na chłonność wody metodą Cobb'a, nie był większy niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535:1991). Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Powinna być ona tak wykrojona bez nacinania (rycowania), rowkowana i przeginana, aby przy składaniu konstrukcji nie wypaczała się, a jej powierzchnia zewnętrzna nie ulegała zrywaniu i zbyt silnemu wybrzuszaniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.5.3.5.4 Ścianki, w tym również wieko i dno, powinny mieć minimalną wytrzymałość na przebicie wynoszącą 15 J, mierzoną zgodnie z normą ISO 3036:1975.
6.5.3.5.5 Na krawędziach połączeniowych w korpusie DPPL powinno być zapewnione odpowiednie zachodzenie materiału na siebie, a połączenie powinno być wykonane przez użycie taśmy klejącej, sklejania lub zszywania metalowymi zszywkami albo innymi środkami o co najmniej równej skuteczności. Jeżeli połączenie wykonane jest za pomocą sklejania lub taśmy klejącej, to klej powinien być wodoodporny. Zszywki metalowe powinny przechodzić przez wszystkie łączone części i być tak użyte lub zabezpieczone, aby nie nastąpiło przetarcie lub przebicie wykładziny wewnętrznej.
6.5.3.5.6 Wykładzina wewnętrzna powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość zastosowanego materiału i budowa wykładziny powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL. Złącza i zamknięcia powinny być pyłoszczelne oraz dostatecznie wytrzymałe na naciski i uderzenia, które mogą wystąpić w normalnych warunkach przeładunku i przewozu.
6.5.3.5.7 Integralna podstawa paletowa DPPL lub dająca się odłączyć paleta powinny być przystosowane do mechanicznego przemieszczania DPPL napełnionego do jego największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.5.8 Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak zaprojektowana, aby nie doszło do jakiegokolwiek wysunięcia się podstawy DPPL, powodującego uszkodzenie przy przeładunku.
6.5.3.5.9 Korpus powinien być połączony z dającą się odłączać paletą dla zapewnienia stabilności przy przeładunku i przewozu. Jeżeli zastosowano odłączalną paletę, to jej górna powierzchnia nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.5.10 Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być zastosowane dla zwiększenia możliwości spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny.
6.5.3.5.11 Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie zostało rozłożone w sposób bezpieczny.
6.5.3.6 Wymagania szczególne dla DPPL drewnianych
6.5.3.6.1 Niniejsze wymagania stosuje się do DPPL drewnianych, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych, napełnianych lub rozładowywanych grawitacyjnie. Stosowane są następujące typy DPPL drewnianych:
11C drewno z wykładziną wewnętrzną,
11D sklejka z wykładziną wewnętrzną,
11F materiał drewnopochodny z wykładziną wewnętrzną.
6.5.3.6.2 DPPL drewniane nie powinny mieć w górnej części w urządzenia do podnoszenia.
6.5.3.6.3 Wytrzymałość zastosowanych materiałów i sposób budowy korpusu powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL.
6.5.3.6.4 Drewno powinno być wysezonowane, suche handlowo i bez wad mogących pogorszyć wytrzymałość poszczególnych części DPPL. Każda część DPPL powinna być wykonana z jednolitego kawałka drewna lub równoważnego do niego. Elementy uważane są za równoważne elementom jednolitym, jeżeli są łączone za pomocą odpowiedniej metody klejenia (jak np. połączenie Lindermanna (na jaskółczy ogon), na pióro i wpust, na zakładkę) lub na styk z zastosowaniem na każdym złączu co najmniej dwóch falistych klamer metalowych lub innej równie skutecznej metody.
6.5.3.6.5 Korpus powinien być wykonany ze sklejki co najmniej 3-warstwowej wyprodukowanej z dobrze wysezonowanego forniru łuszczonego, skrawanego płasko lub tartego, suchego handlowo i bez wad mogących pogorszyć wytrzymałość korpusu. Poszczególne warstwy w sklejce powinny być ze sobą sklejone za pomocą kleju wodoodpornego. Do budowy korpusu można zastosować łącznie ze sklejką inne odpowiednie materiały.
6.5.3.6.6 Korpusy z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych, jak płyty wiórowe, płyty pilśniowe lub innych odpowiednich rodzajów materiału.
6.5.3.6.7 Krawędzie i czoła DPPL powinny być ściśle przybite gwoździami, połączone za pomocą narożników lub w inny równoważny sposób.
6.5.3.6.8 Wykładzina powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Wytrzymałość zastosowanego materiału i konstrukcja wykładziny powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia DPPL. Złącza i zamknięcia powinny być pyłoszczelne i dostatecznie wytrzymałe na naciski i uderzenia, które mogą wystąpić w normalnych warunkach przeładunku i podczas przewozu.
6.5.3.6.9 Integralna podstawa paletowa DPPL lub dająca się odłączać paleta powinny nadawać się do mechanicznego przemieszczania DPPL, napełnionych do największej dopuszczalnej masy.
6.5.3.6.10 Paleta lub integralna podstawa powinny być tak zaprojektowane, aby nie doszło do jakiegokolwiek wysunięcia się podstawy DPPL, powodującego uszkodzenie przy przeładunku.
6.5.3.6.11 Korpus powinien być połączony z dającą się odłączać paletą dla zapewnienia stabilności DPPL w czasie przeładunku i przewozu. Jeżeli zastosowano odłączalną paletę, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić DPPL.
6.5.3.6.12 Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane, mogą być zastosowane dla zwiększenia możliwości spiętrzania DPPL, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny.
6.5.3.6.13 Jeżeli DPPL są przeznaczone do spiętrzania, to powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie zostało rozłożone w sposób bezpieczny.
6.5.4 Wymagania dotyczące badań DPPL
6.5.4.1 Wykonanie i częstotliwość badań
6.5.4.1.1 Typ konstrukcji każdego DPPL powinien być zbadany, zgodnie z ustaleniami przyjętymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę dla każdego typu konstrukcji DPPL, zanim będzie on oddany do użytku. Typ konstrukcji DPPL określony jest przez jego budowę, wielkość, zastosowany materiał i jego grubość, metodę wykonania oraz sposób napełniania i opróżniania, ale może on również obejmować różne rodzaje obróbki powierzchniowej. Objęte są nim również DPPL, które od danego typu konstrukcji różnią się jedynie mniejszymi wymiarami zewnętrznymi.
6.5.4.1.2 Badania powinny być wykonane na DPPL przygotowanych jak do przewozu. DPPL powinny być napełnione zgodnie ze wskazówkami podanymi w odpowiednich rozdziałach. Materiały przeznaczone do przewozu w DPPL mogą być zastąpione przez inne materiały, jeżeli wyniki badań nie zostaną przez to zniekształcone. Jeżeli materiały stałe zostaną zastąpione innymi materiałami, to powinny mieć one takie same właściwości fizyczne (masa, ziarnistość itp.), jak materiały przeznaczone do przewozu. Dozwolone jest stosowanie materiałów dodatkowych jak worki ze śrutem ołowianym, dla uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki pod warunkiem, że materiały te będą umieszczone w taki sposób, aby nie dawały fałszywych wyników badania.
6.5.4.1.3 Jeżeli do badań na swobodny spadek dla materiałów ciekłych zostanie użyty materiał zastępczy, to powinien mieć on analogiczną gęstość względną i lepkość, jak materiał przeznaczony do przewozu. Do takich badań może być zastosowana również woda, jeżeli:
(a) materiały przeznaczone do przewozu mają gęstość względną nieprzekraczającą 1,2 powinna być przyjęta wysokości spadku podana w tabeli pod 6.5.4.9.4;
(b) materiały przeznaczone do przewozu mają gęstość względną większą niż 1,2 wysokości spadku powinny być obliczane na podstawie gęstości względnej (d) materiału przeznaczonego do przewozu zaokrąglonej do jednej dziesiątej w następujący sposób:
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | d x 1,5 m | d x 1,0 m | d x 0,67 m |
6.5.4.2 Badania typu konstrukcji
6.5.4.2.1 Jeden DPPL reprezentujący każdy typ konstrukcji, wielkość, grubość ścianki i metodę wytwarzania powinien być poddany badaniom w kolejności określonej pod 6.5.4.3.7 oraz w sposób podany pod 6.5.4.5 do 6.5.4.12. Takie badania - badania typów konstrukcji - powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.
6.5.4.2.2 Jeżeli DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego typu 31H2 oraz DPPL złożone typu 31HH1 i 31HH2 zaprojektowane są do spiętrzania, to dla wykazania ich odpowiedniej zgodności chemicznej z materiałem stanowiącym zawartość DPPL lub z cieczami wzorcowymi, zgodnie z 6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.5, powinien być użyty drugi DPPL. W takim przypadku obydwa DPPL powinny być poddane wstępnemu sezonowaniu.
6.5.4.2.3 Właściwa władza może zezwolić na selektywne badania DPPL różniących się tylko nieznacznie od już zbadanego typu, np. przy niewielkich zmniejszeniach wymiarów zewnętrznych.
6.5.4.2.4 Jeżeli w badaniach zastosowane są odłączane palety, to sprawozdanie z badania, zgodnie z 6.5.4.13, powinno zawierać opis techniczny tych palet.
6.5.4.3 Przygotowanie DPPL do badań
6.5.4.3.1 DPPL papierowe, DPPL tekturowe, DPPL złożone z tekturową osłoną zewnętrzną, powinny być klimatyzowane przez okres co najmniej 24 godzin w atmosferze o kontrolowanej temperaturze i wilgotności względnej. Możliwe są trzy warianty, z których powinien być wybrany jeden.
Zalecane warunki atmosferyczne to 23°C ± 2°C i 50% ± 2% wilgotności względnej. Dwa pozostałe warianty to: 20°C ± 2°C i 65% ± 2% wilgotności względnej lub 27°C ± 2°C i 65% ± 2% wilgotności względnej.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w tych granicach. Wartości wilgotności względnej mogą ulegać zmianom do ± 5%, w krótkim okresie czasu nie wpływając na wynik badania.
6.5.4.3.2 Należy podjąć dodatkowe kroki w celu sprawdzenia, czy tworzywa sztuczne zastosowane do produkcji DPPL sztywnych (typu 31H1 i 31H2) oraz DPPL złożonych (typu 31HZ1 i 31HZ2) spełniają wymagania określone pod 6.5.3.3.2 do 6.5.3.3.4 i 6.5.3.4.6 do 6.5.3.4.9.
6.5.4.3.3 Dla udowodnienia wystarczającej zgodności chemicznej z materiałem stanowiącym zawartość DPPL, badany DPPL powinien być wstępnie sezonowany przez okres 6 miesięcy. Przez ten czas badany DPPL pozostaje napełniony materiałami przewidzianymi do przewozu lub materiałami, które charakteryzują się co najmniej takim samym oddziaływaniem w zakresie wywoływania pęknięć naprężeniowych, pęcznienia lub degradacji polimeru. Następnie DPPL powinien być poddany badaniom określonym w tabeli pod 6.5.4.3.7.
6.5.4.3.4 Jeżeli zostanie udowodnione zadawalające zachowanie się tworzywa sztucznego za pomocą innej metody, to powyższe badanie zgodności chemicznej nie jest wymagane. Metoda ta powinna być co najmniej równoważna badaniu zgodności chemicznej i dopuszczona przez właściwą władzę.
6.5.4.3.5 DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego (typu 31H1 i 31H2) wykonane z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, zgodne z 6.5.3.3 oraz DPPL złożone (typu 31HZ1 i 31HZ2), zgodne z 6.5.3.4, powinny spełniać następujące warunki:
- gęstość względna w 23°C, po sezonowaniu w czasie 1 godziny w 100°C jest większa lub równa 0,940, zgodnie z normą ISO 1183,
- wskaźnik płynięcia w 190°C i pod obciążeniem 21,6 kg jest mniejszy lub równy 12 g/10 min., zgodnie z normą ISO 1133,
zgodność chemiczna z napełniającymi materiałami ciekłymi wymienionymi pod 4.1.1.19, może być sprawdzana za pomocą cieczy wzorcowych (patrz 6.1.6).
Ciecze wzorcowe są reprezentatywne dla procesów degradacji polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, jeżeli jest on zmiękczany przez pęcznienie, pękanie pod obciążeniem, prowadzące do rozpadu cząsteczek i ich kombinacji.
Wystarczająca zgodność chemiczna DPPL może być sprawdzona przez sezonowanie wybranych próbek, napełnionych cieczą(ami) wzorcową, przez 3 tygodnie w 40°C; jeżeli cieczą wzorcową jest woda, to sezonowanie zgodnie z tą procedurą nie jest wymagane. Po sezonowaniu, próbki powinny być poddane badaniom określonym pod 6.5.4.4 do 6.5.4.9.
Próba na zgodność chemiczną dla wodoronadtlenku tert-butylu zawierającego ponad 40% nadtlenku i kwasów nadoctowych, należących do klasy 5.2, nie powinna być przeprowadzana przy użyciu cieczy wzorcowych. Dla tych materiałów, wystarczająca zgodność chemiczna powinna być wykazana na próbkach z materiałami przewidzianymi do przewozu, sezonowanych w temperaturze otoczenia przez okres 6 miesięcy.
Niniejsza procedura ma również zastosowanie do DPPL z polietylenu o wysokiej gęstości i o dużej masie cząsteczkowej, których powierzchnia wewnętrzna została sfluorowana.
6.5.4.3.6 Dla typu konstrukcji DPPL, wykonanego z polietylenu o dużej masie cząsteczkowej, zgodnego z 6.5.4.3.5, zgodność chemiczna z przewożonymi materiałami może być także zweryfikowana na podstawie badań laboratoryjnych potwierdzających, że oddziaływanie tych materiałów na badany DPPL jest mniejsze od oddziaływania na niego cieczy wzorcowych, uwzględniając procesy degradacji. Te same warunki, jak określone pod 4.1.1.19.2, powinny być stosowane z uwzględnieniem względnej gęstości i prężności par.
6.5.4.3.7 Wymagane badania typu konstrukcji i kolejność badań
| Typy DPPL | Podnoszenie od dołu | Podnoszenie od górya | Nacisk przy spiętrzaniub | Próba szczelność | Ciśnienie hydrauliczne | Swobodny spadek | Rozdzieranie | Spadek z przewróceniem | Podnoszenie leżącego DPPLc |
| Metalowy: 11A, 11B, 11N, | 1a | 2 | 3 | - | - | 4e | - | - | - |
| 21A, 21B, 21N, 31A, 31B, 31N | 1a | 2 | 3 | 4 | 5 | 6e | - | - | - |
| Elastycznyd | - | xc | x | - | - | x | x | x | x |
| Ze sztywnego tworzywa sztucznego: 11H1, 11H2, | 1a | 2 | 3 | - | - | 4 | - | - | - |
| 21H1, 21H2, 31H1, 31H2 | 1a | 2 | 3f | 4 | 5 | 6 | - | - | - |
| Złożony: 11HZ1, 11HZ2, | 1a | 2 | 3 | - | - | 4e | - | - | - |
| 21HZ1, 21HZ2, 31HZ1, 31HZ2 | 1a | 2 | 3f | 4 | 5 | 6e | - | - | - |
| Tekturowy | 1 | - | 2 | - | - | 3 | - | - | - |
| Drewniany | 1 | - | 2 | - | - | 3 | - | - | - |
a Jeżeli DPPL jest zaprojektowany do tego rodzaj przemieszczania.
b Jeżeli DPPL jest zaprojektowany do spiętrzania.
c Jeżeli DPPL jest zaprojektowany do podnoszenia od góry lub za boki.
d Wymagane badania określone literą "x" ; DPPL, który przeszedł badanie może być użyty do innych badań w dowolnej kolejności.
e Do badania na swobodny spadek może być użyty inny DPPL o tej samej konstrukcji
f Drugi DPPL, zgodnie z 6.5.4.2.2, może być użyty poza kolejnością, bezpośrednio po sezonowaniu wstępnym.
6.5.4.4 Badanie wytrzymałości na podnoszenie od dołu
6.5.4.4.1 Zakres stosowania
Dotyczy wszystkich DPPL tekturowych i DPPL drewnianych oraz wszystkich typów DPPL wyposażonych w urządzenia do podnoszenia od dołu, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.4.2 Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony. Ładunek powinien być wprowadzony i rozmieszczony równomiernie. Masa napełnionego DPPL wraz z obciążeniem powinna wynosić 1,25 wartości maksymalnej dopuszczalnej masy brutto.
6.5.4.4.3 Sposób przeprowadzania badania
DPPL powinien być dwukrotnie podniesiony do góry i opuszczony w dół przy użyciu podnośnika widłowego. Widły wózka powinny być ustawione centralnie w stosunku do DPPL, zaś odstęp pomiędzy ramionami wideł powinien odpowiadać 3/4 wymiaru liniowego tego boku DPPL, od strony którego wprowadzane są widły wózka (chyba, że punkty wprowadzenia wideł ustalone są z góry). Widły wózka powinny być wprowadzone do 3/4 długości w kierunku wprowadzania wideł. Badanie powinno być powtórzone w każdym możliwym kierunku wprowadzania wideł.
6.5.4.4.4 Kryteria pozytywnego wyniku badania
Brak jakiegokolwiek trwałego odkształcenia DPPL, wraz z podstawą paletową, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz nie wystąpienie ubytku materiału, stanowiącego zawartość DPPL.
6.5.4.5 Badanie wytrzymałości na podnoszenie od góry
6.5.4.5.1 Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, które są przeznaczone do podnoszenia od góry oraz DPPL elastyczne zaprojektowane do podnoszenia od góry lub od strony bocznej, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.5.2 Przygotowanie DPPL do badania
DPPL metalowe, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożone powinny być napełnione. Ładunek powinien być wprowadzony i rozmieszczony równomiernie. Masa napełnionego DPPL wraz z obciążeniem powinna wynosić dwukrotną wartość maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. DPPL elastyczne powinny być napełnione do sześciokrotnej wartości ich maksymalnej dopuszczalnej ładowności, ładunek powinien być rozmieszczony równomiernie.
6.5.4.5.3 Metoda badania
DPPL metalowe i DPPL elastyczne powinny być podnoszone w sposób, dla którego są zaprojektowane, ponad podłoże tak, aby nie stykały się z nim w żadnym punkcie i pozostawały w tym położeniu przez 5 minut.
DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożone powinny być podnoszone:
(a) przez 5 minut, za pomocą każdej z pary uchwytów położonych po przekątnej podnoszenia działają pionowo oraz
(b) przez 5 minut, za pomocą każdej z pary uchwytów położonych po przekątnej, w taki sposób, że siły podnoszenia działają ku środkowi pod kątem 45° do pionu.
6.5.4.5.4 Dla DPPL elastycznych mogą być zastosowane inne sposoby przeprowadzania badania wytrzymałości na podnoszenie od góry i przygotowania DPPL do badania, pod warunkiem, że są tak samo skuteczne.
6.5.4.5.5 Kryteria pozytywnego wyniku badania
(a) DPPL metalowe, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone: DPPL wraz z podstawą paletową, jeżeli występuje, nie wykazują trwałego odkształcenia, które obniżałoby bezpieczeństwo podczas przewozu i ubytek materiału.
(b) DPPL elastyczne: brak jakiegokolwiek uszkodzenia DPPL lub jego uchwytów, które powodowałoby, że DPPL przestałby być bezpieczny podczas przewozu lub przy przeładunku.
6.5.4.6 Badanie na spiętrzanie
6.5.4.6.1 Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, które są zaprojektowane do spiętrzania, jeden na drugim, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.6.2 Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. Jeżeli nie jest to możliwe ze względu na masę właściwą materiału zastosowanego badań, to DPPL powinien być dodatkowo obciążony w taki sposób, aby był badany z maksymalną dopuszczalną masą brutto przy równomiernie rozmieszczonym ładunku.
6.5.4.6.3 Metoda badania
(a) DPPL powinien być ustawiony swoją podstawą, na twardym płaskim podłożu i poddany działaniu równomiernie rozłożonego, dodatkowo nałożonego nań obciążenia pomiarowego (patrz pod 6.5.4.6.4). Dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego typu 31H2 oraz DPPL złożonych typów 31HH1 i 31HH2, badanie na spiętrzanie powinno być przeprowadzone z oryginalnym materiałem napełniającym lub z cieczą wzorcową (patrz 6.1.6) zgodnie z 6.5.4.3.3 lub 6.5.4.3.5, a stosując drugi DPPL zgodnie z 6.5.4.2.2, po wstępnym sezonowaniu. DPPL powinny być poddane takiemu obciążeniu przez okres, co najmniej:
(i) 5 minut dla DPPL metalowych;
(ii) 28 dni w temperaturze 40°C, dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego typów 11H2, 21H2 i 31H2 oraz dla DPPL złożonych z osłonami zewnętrznymi z tworzywa sztucznego, które przenoszą obciążenia spiętrzające (tj. typy 11HH1, 11HH2, 21HH1, 21HH2, 31HH1 i 31HH2);
(iii) 24 godziny dla wszystkich innych typów DPPL;
(b) obciążenie na DPPL powinno być nałożone w jeden z następujących sposobów:
(i) jeden lub więcej DPPL tego samego typu napełnionych do maksymalnej dopuszczalnej masy brutto układa się w stos na badanym DPPL;
(ii) na badanym DPPL umieszcza się odpowiednie obciążniki ustawione na płaskiej płycie lub na odwzorowanym dnie DPPL.
6.5.4.6.4 Obliczenie nakładanego obciążenia pomiarowego
Obciążenie badanego DPPL powinno stanowić co najmniej 1,8-krotność zsumowanej, największej dopuszczalnej masy brutto wszystkich podobnych DPPL, jakie mogą zostać na nim spiętrzone podczas przewozu.
6.5.4.6.5 Kryteria pozytywnego wyniku badania:
(a) wszystkie typy DPPL, inne niż DPPL elastyczne: brak trwałego odkształcenia, które spowoduje DPPL wraz z podstawą paletową, jeżeli występuje, niebezpiecznym podczas przewozu i niewystąpienie ubytku zawartości;
(b) DPPL elastyczne: niewystąpienie uszkodzenia korpusu, które spowoduje DPPL niebezpiecznym podczas przewozu oraz nie wystąpienie ubytku zawartości.
6.5.4.7 Badanie szczelności
6.5.4.7.1 Zakres stosowania
Dla tych typów DPPL używanych do materiałów ciekłych lub materiałów stałych napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, jak badania typu konstrukcji i badania okresowe.
6.5.4.7.2 Przygotowanie DPPL do badania
Badanie powinno być przeprowadzone przed założeniem izolacji cieplnej. Zamknięcia z odpowietrzeniem powinny być zastąpione przez takie same zamknięcia bez odpowietrzania lub otwór odpowietrzający powinien być zaślepiony.
6.5.4.7.3 Metoda badania i ciśnienie pomiarowe
Badanie powinno być przeprowadzone przez co najmniej 10 minut, przy użyciu powietrza o ciśnieniu manometrycznym co najmniej 20 kPa (0,2 bara). Szczelność DPPL powinna być określona jedną z metod, dostosowanych do warunków badania, jak np. przez pomiar różnicy ciśnienia lub przez zanurzenie DPPL w wodzie, lub dla DPPL metalowych przez pokrycie spoin i połączeń roztworem mydła. W przypadku zanurzenia powinien być zastosowany współczynnik korygujący dla ciśnienia hydrostatycznego. Mogą być zastosowane inne metody, co najmniej równie skuteczne.
6.5.4.7.4 Kryteria pozytywnego wyniku badania
Powietrze nie wydostaje się na zewnątrz.
6.5.4.8 Hydrauliczna próba ciśnieniowa na ciśnienie wewnętrzne
6.5.4.8.1 Zakres stosowania
Dla typów DPPL używanych do materiałów ciekłych lub stałych, napełnianych lub rozładowywanych pod ciśnieniem, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.8.2 Przygotowanie DPPL do badania
Badanie powinno być przeprowadzone przed założeniem izolacji cieplnej. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być usunięte, zaś powstałe w ten sposób otwory powinny być zamknięte albo urządzenia te powinny być unieruchomione.
6.5.4.8.3 Metoda badania
Badanie powinno być przeprowadzone przez co najmniej 10 minut, przy zastosowaniu ciśnienia hydraulicznego, które nie może być mniejsze od ciśnienia podanego pod 6.5.4.8.4. Podczas badania DPPL nie powinien być podpierany mechanicznie.
6.5.4.8.4 Ciśnienia pomiarowe
6.5.4.8.4.1 DPPL metalowe:
(a) dla DPPL typów 21A, 21B i 21N, przeznaczonych do przewozu materiałów stałych I grupy pakowania - ciśnienie manometryczne 250 kPa (2,5 bara);
(b) dla DPPL typów 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N, przeznaczonych do przewozu materiałów II lub III grupy pakowania - ciśnienie manometryczne 200 kPa (2 bary);
(c) dodatkowo, dla DPPL typów 31A, 31B i 31N, ciśnienie manometryczne wynosi 65 kPa (0,65 bara). Badanie to powinno być przeprowadzone przed badaniem na ciśnienie 200 kPa (2 bary).
6.5.4.8.4.2 DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożonych:
(a) dla DPPL typów 21H1, 21H2, 21HZ1 i 21HZ2 - ciśnienie manometryczne 75 kPa (0,75 bara).
(b) dla DPPL typów 31H1, 31H2, 31HZ1 i 31HZ2 - każda wyższa z dwóch wartości, pierwsza ustalona za pomocą jednej z następujących metod:
(i) całkowite ciśnienie manometryczne zmierzone w DPPL (tj. prężność par napełnionego materiału oraz ciśnienie cząstkowe powietrza lub innych gazów obojętnych, minus 100 kPa) w temperaturze 55°C, pomnożone przez współczynnik bezpieczeństwa 1,5; to całkowite ciśnienie manometryczne ustala się na podstawie maksymalnego stopnia napełnienia, zgodnie z 4.1.1.4 i temperatury napełnienia 15°C;
(ii) 1,75-krotnej wartości prężności par materiału, który ma być przewożony, w temperaturze 50°C minus 100 kPa, jednak przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 100 kPa;
(iii) 1,5-krotnej wartości prężności par materiału, który ma być przewożony, w temperaturze 55°C minus 100 kPa, jednak przy ciśnieniu próbnym wynoszącym co najmniej 100 kPa;
i druga określona za pomocą następującej metody:
(iv) podwójne ciśnienie statyczne materiału, który ma być przewożony, co najmniej jednak podwójna wartość ciśnienia statycznego wody .
6.5.4.8.5 Kryteria pozytywnego wyniku badania(ń)
(a) dla wszystkich DPPL typów 21A, 21B, 21N, 31A, 31B i 31N, poddanych próbie ciśnieniowej określonej pod 6.5.4.8.4.1 (a) lub (b): brak wycieku;
(b) dla DPPL typów 31A, 31B i 31N poddanych próbie ciśnieniowej określonej pod 6.5.4.8.4.1(c): nie wystąpienie trwałego odkształcenia obniżającego bezpieczeństwo podczas przewozu oraz nie wystąpienie wycieku;
(c) dla DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożonych: nie wystąpienie trwałego odkształcenia obniżającego bezpieczeństwo podczas przewozu oraz nie wystąpienie wycieku.
6.5.4.9 Badanie na swobodny spadek
6.5.4.9.1 Zakres stosowania
Wszystkie rodzaje DPPL, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.9.2 Przygotowanie DPPL do badania
(a) DPPL metalowe: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności dla materiałów stałych lub 98% dla materiałów ciekłych, zgodnie z danym typem konstrukcji. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zablokowane albo usunięte i wówczas otwory po nich powinny być zaślepione;
(b) DPPL elastyczne: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% ich pojemności i do ich maksymalnej dopuszczalnej masy brutto; zawartość powinna być rozmieszczona równomiernie.
(c) DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego i DPPL złożone: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności dla materiałów stałych lub do 98% dla materiałów ciekłych, zgodnie z danym typem konstrukcji. Urządzenia do obniżenia ciśnienia mogą być zablokowane lub usunięte i wówczas otwory po nich powinny być zaślepione. Badanie DPPL powinno być wykonane dopiero wtedy, gdy temperatura badanego DPPL wraz z zawartością zostanie obniżona do -18°C lub poniżej. W przypadku, gdy DPPL przygotowane są w taki sposób, to przy badaniu DPPL złożonych, można zaniechać klimatyzacji określonej pod 6.5.4.3.1. Materiały ciekłe stosowane do badania powinny być utrzymywane w stanie ciekłym, w razie potrzeby - przez dodanie środków przeciwzamarzających. Klimatyzacji można zaniechać, jeżeli odkształcalność i wytrzymałość na rozciąganie zastosowanych w danym przypadku materiałów nie ulegają istotnemu zmniejszeniu w niskich temperaturach;
(d) DPPL tekturowe i DPPL drewniane: DPPL powinny być napełnione do co najmniej 95% swojej pojemności, zgodnie z danym typem konstrukcji.
6.5.4.9.3 Metoda badania
DPPL powinien być zrzucony swobodnie na sztywną, niesprężynującą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię w takim sposób, aby uderzył o nią dnem w najsłabszym jego miejscu. DPPL o pojemności 0,45 m3 lub mniejszej powinien być również poddany badaniu na swobodny spadek:
(a) DPPL metalowy: na najsłabsze miejsca dna, inne niż podczas pierwszego badania;
(b) DPPL elastyczny: na najsłabszą boczną stronę;
(c) DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone, DPPL tekturowe i DPPL drewniane: płasko na bok, płasko na górną część i na róg.
Do każdego badania na swobodny spadek mogą być stosowane te same lub różne DPPL.
6.5.4.9.4 Wysokość spadku
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | 1,8 m | 1,2 m | 0,8 m |
6.5.4.9.5 Kryteria pozytywnego wyniku badania
(a) DPPL metalowe: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości DPPL.
(b) DPPL elastyczne: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości. Nieznaczny ubytek zawartości, np. przez zamknięcia lub złącza, przy uderzeniu, nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości po podniesieniu DPPL z powierzchni.
(c) DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego, DPPL złożone, DPPL tekturowe i DPPL drewniane: brak jakiegokolwiek ubytku zawartości. Nieznaczny ubytek zawartości przez zamknięcia przy uderzeniu, nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości.
6.5.4.10 Badania na rozdzieranie
6.5.4.10.1 Zakres stosowania
Wszystkie typy DPPL elastycznych, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.10.2 Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do co najmniej 95% jego pojemności i do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto, zawartość powinna być rozmieszczona równomiernie.
6.5.4.10.3 Metoda badania
Jeżeli DPPL znajduje się na stałym podłożu, to należy wykonać za pomocą noża nacięcie o długości 100 mm, przez które zostaje przebita na wylot jedna ze ścianek bocznych DPPL. Nacięcie powinno być wykonane pod kątem 45° do głównej osi DPPL i na połowie wysokości między dolnym i górnym poziomem załadowanego materiału. Następnie DPPL powinien być poddany działaniu równomiernie rozłożonego obciążenia o masie 2-krotnie większej od jego dopuszczalnej masy brutto. Obciążenie powinno trwać co najmniej 5 minut. DPPL, które są zaprojektowane do podnoszenia od góry lub od bocznej strony, powinny po usunięciu nałożonego na nie ładunku, zostać podniesione do góry aż do momentu, gdy przestaną dotykać podłogi lub gruntu, na którym były ustawione i pozostać w tym położeniu przez okres 5 minut.
6.5.4.10.4 Kryteria pozytywnego wyniku badania
Nacięcie nie powinno zwiększyć się więcej niż o 25% swojej pierwotnej długości.
6.5.4.11 Badanie na spadek z przewróceniem
6.5.4.11.1 Zakres badania
Wszystkie typy DPPL elastycznych, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.11.2 Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do co najmniej 95% jego pojemności i do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto; zawartość powinna być rozmieszczona równomiernie.
6.5.4.11.3 Metoda badania
DPPL powinien być poddany spadkowi z przewróceniem w taki sposób, aby dowolnym miejscem części górnej spadł na sztywną, niesprężynującą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię.
6.5.4.11.4 Wysokość spadku z przewróceniem
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | 1,8 m | 1,2 m | 0,8 m |
6.5.4.11.5 Kryteria pozytywnego wyniku badania
Brak jakiegokolwiek ubytku zawartości. Nieznaczny ubytek zawartości przez zamknięcia lub złącza przy uderzeniu nie oznacza wadliwości DPPL, pod warunkiem, że nie dochodzi do dalszego ubytku zawartości.
6.5.4.12 Badanie na podnoszenie leżącego DPPL
6.5.4.12.1 Zakres stosowania
Wszystkie DPPL elastyczne, które są przewidziane do podnoszenia od góry lub do podnoszenia od strony bocznej, jak w badaniach typu konstrukcji.
6.5.4.12.2 Przygotowanie DPPL do badania
DPPL powinien być napełniony do co najmniej 95% jego pojemności i do jego maksymalnej dopuszczalnej masy brutto; zawartość powinna być rozmieszczona równomiernie.
6.5.4.12.3 Metoda badania
DPPL leżący na boku powinien być podniesiony do pozycji pionowej do utraty kontaktu z podłożem, z szybkością co najmniej 0,1 m/s, za jeden uchwyt lub dwa uchwyty, gdy występują cztery takie uchwyty.
6.5.4.12.4 Kryteria pozytywnego wyniku badania
Nie wystąpienie uszkodzenia DPPL lub jego uchwytów, obniżającego bezpieczeństwo przewozu lub przeładunku.
6.5.4.13 Sprawozdanie z badania
6.5.4.13.1 Należy sporządzić sprawozdanie z badania zawierające przynajmniej następujące dane, które powinny być dostępne dla użytkowników DPPL:
1. Nazwa i adres jednostki przeprowadzającej badanie;
2. Nazwa i adres wnioskodawcy (jeżeli występuje);
3. Numer identyfikacyjny sprawozdania z badania;
4. Data sprawozdania z badania;
5. Producent DPPL;
6. Opis typu konstrukcji DPPL (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubość itp.), włącznie z metodą jego wytwarzania (np. wytłaczanie z rozdmuchem), do opisu mogą być załączone rysunek(i) i/lub fotografia(e).
7. Maksymalna pojemność;
8. Charakterystyka materiałów zastosowanych do napełnienia DPPL podczas badań, np. lepkość i gęstość względna dla materiałów ciekłych i rozmiar cząstek dla materiałów stałych;
9. Opis i wyniki badań;
10. Sprawozdanie z badań powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.5.4.13.2 Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że DPPL przygotowany tak jak do przewozu, został zbadany zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod pakowania lub składników. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.
6.5.4.14 Badanie pojedynczych DPPL metalowych, ze sztywnego tworzywa sztucznego i złożonych
6.5.4.14.1 Badania te powinny być przeprowadzane zgodnie z wymaganiami właściwej władzy.
6.5.4.14.2 Każdy DPPL powinien pod każdym względem odpowiadać swojemu typowi konstrukcji.
6.5.4.14.3 Każdy DPPL metalowy, DPPL ze sztywnego tworzywa sztucznego oraz DPPL złożony dla materiałów ciekłych lub dla materiałów stałych, które są napełniane lub rozładowywane pod ciśnieniem, powinien być poddany próbie na szczelności, w ramach badania początkowego (tzn. przed pierwszym użyciem DPPL do przewozu), po naprawie i w okresach nie dłuższych niż dwa i pół roku.
6.5.4.14.4 Wyniki badań i identyfikacja części poddanych badaniom powinny być zawarte w sprawozdaniu z badań, które powinno być przechowywane przez właściciela DPPL co najmniej do następnego badania.
Dział 6.6
WYMAGANIA DOTYCZĄCE BUDOWY I BADANIA DUŻYCH OPAKOWAŃ
6.6.1 Wymagania ogólne
6.6.1.1 Wymagania tego działu nie mają zastosowania do:
- opakowań dla klasy 2, z wyjątkiem dużych opakowań do przedmiotów, w tym aerozoli;
- opakowań dla klasy 6.2, z wyjątkiem dużych opakowań do UN 3291 odpadów klinicznych;
- sztuk przesyłki klasy 7 zawierających materiały promieniotwórcze.
6.6.1.2 W celu zapewnienia, aby każde wytworzone duże opakowanie spełniało wymagania niniejszego działu, powinno być ono wytwarzane i badane zgodnie z programem zapewnienia jakości zatwierdzonym przez właściwą władzę.
6.6.1.3 Wymagania szczególne dla dużych opakowań podane pod 6.6.4 dotyczą dużych opakowań używanych obecnie. Uwzględniając postęp w nauce i technologii, dopuszcza się używanie dużych opakowań o właściwościach innych niż określone pod 6.6.4 pod warunkiem, że opakowania te są równie skuteczne, uznane przez właściwą władzę i są w stanie przejść z wynikiem pozytywnym badania opisane pod 6.6.5. Dopuszcza się stosowanie innych niż wskazane w ADR metod badań pod warunkiem, że są one równoważne i uznane przez właściwą władzę.
6.6.1.4 Producenci i dystrybutorzy opakowań powinni udostępnić informacje dotyczące spełnienia procedur, opisów typów i wymiarów zamknięć (włącznie z wymaganymi uszczelkami) oraz innych elementów niezbędnych do zapewnienia, że sztuki przesyłki przygotowane do przewozu spełniają wymagania badan podanych w niniejszym dziale.
6.6.2 Kod do oznaczania typów dużych opakowań
6.6.2.1 Kod zastosowany do dużych opakowań składa się z:
(a) dwóch cyfr arabskich:
- 50 dla dużych opakowań sztywnych; lub
- 51 dla dużych opakowań elastycznych; oraz
(b) dużej litery arabskiej wskazującej rodzaj materiału, np. drewno, stal itp. Powinny być zastosowane duże litery podane pod 6.1.2.6.
6.6.2.2 Litera "W" może poprzedzać kod dużego opakowania. Litera "W" oznacza, że duże opakowanie, chociaż tego samego typu wskazywanego przez kod, jest produkowane z pewnymi szczególnymi odstępstwami od wymagań podanych pod 6.6.4 i jest uważane za równoważne zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.6.1.3.
6.6.3 Oznakowanie
6.6.3.1 Oznakowanie podstawowe
Każde duże opakowanie wyprodukowane i przeznaczone do użycia zgodnie z przepisami ADR powinno mieć trwałe i czytelne oznakowania zawierające:
(a) symbol Organizacji Narodów Zjednoczonych dla opakowań
Dla dużych opakowań metalowych, na których znakowanie jest naniesione przez stemplowanie lub wytłoczenie, zamiast symbolu mogą być stosowane duże litery "UN";
(b) numer "50" oznaczający duże opakowanie sztywne lub "51"- duże opakowanie elastyczne oraz umieszczony za nim kod materiału zgodnie z 6.5.1.4.1(b);
(c) dużą literę oznaczającą grupę (grupy) pakowania, dla których zatwierdzony został typ konstrukcji:
X - dla I, II i III grupy pakowania;
Y - dla II i III grupy pakowania;
Z - tylko dla III grupy pakowania;
(d) miesiąc i rok (ostatnie dwie cyfry) produkcji;
(e) znaku państwa zezwalającego na naniesienie oznakowania; znak wyróżniający pojazdy samochodowe w ruchu międzynarodowym1;
(f) nazwę lub znak producenta lub inny znak rozpoznawczy dużych opakowań określony przez właściwą władzę;
(g) obciążenie użyte przy badaniu wytrzymałości na spiętrzanie w kg. Dla dużych opakowań nieprzewidzianych do spiętrzania powinna być umieszczona cyfra "0";
(h) największa dopuszczalna masa brutto w kilogramach.
Znakowanie podstawowe powinno być naniesione w powyższej kolejności.
Wszystkie elementy oznakowania stosowane zgodnie z literami od (a) do (h) powinny być wyraźnie od siebie oddzielone, np. odstępem lub ukośną kreską (ukośnikiem), aby były łatwe do identyfikacji.
6.6.3.2 Przykłady oznakowania:
| grafika | 50A/X/05 01/N/PQRS 2.500/1.000 | Dla dużych stalowych opakowań przewidzianych do spiętrzania, wytrzymałość na spiętrzanie: 2.500 kg; największa masa brutto: 1.000 kg. |
| grafika | 50H/Y/04 02/D/ABCD 987 0/800 | Dla dużych opakowań ze sztywnego tworzywa sztucznego nieprzewidzianych do spiętrzania; największa masa brutto: 800 kg. |
| grafika | 51H/Z/06 01/S/1999 0/500 | Dla dużych opakowań elastycznych nieprzewidzianych do spiętrzania; największa masa brutto: 500 kg. |
6.6.4 Wymagania szczególne dla dużych opakowań
6.6.4.1 Wymagania szczególne dla dużych opakowań metalowych
- 50A stal
- 50B aluminium
- 50N metal (inny niż stal lub aluminium)
6.6.4.1.1 Duże opakowania powinny być wykonane z odpowiednio ciągliwych metali, dla których spawalność została całkowicie dowiedziona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Powinna być brana pod uwagę możliwość występowania niskich temperatur.
6.6.4.1.2 Należy unikać uszkodzeń powodowanych oddziaływaniem elektrochemicznym dwóch różnych stykających się ze sobą metali.
6.6.4.2 Wymagania szczególne dla dużych opakowań z materiałów elastycznych
- 51H elastyczne, z tworzywa sztucznego
- 51M elastyczne, z papieru
6.6.4.2.1 Duże opakowania powinny być wytwarzane z odpowiednich materiałów. Wytrzymałość materiału i konstrukcji dużych opakowań elastycznych powinna być odpowiednia do ich pojemności i przeznaczenia.
6.6.4.2.2 Wszystkie materiały zastosowane w konstrukcji dużych opakowań elastycznych typu 51M, po całkowitym zanurzeniu w wodzie w czasie nie krótszym niż 24 godziny, powinny wykazywać, co najmniej 85% wytrzymałości pierwotnej na rozerwanie, oznaczonej w warunkach odniesienia 67% wilgotności względnej lub niższej.
6.6.4.2.3 Złącza powinny być wykonane przez szycie, zgrzewanie, sklejenie lub inną równoważną metodą. Wszystkie końcówki złącz szytych powinny być odpowiednio zabezpieczone.
______
1 Znak wyróżniający pojazdy w ruchu międzynarodowym, określony w Konwencji Wiedeńskiej o ruchu drogowym (1968).
6.6.4.2.4 Duże opakowania elastyczne powinny być wystarczająco odporne na starzenie i zmniejszenie wytrzymałości pod wpływem promieniowania ultrafioletowego, warunków klimatycznych lub przewożonego materiału tak, aby były zgodne z ich przeznaczeniem..
6.6.4.2.5 Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie dużych opakowań elastycznych z tworzywa sztucznego przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do zawartości naczynia i wykazywać skuteczność przez cały okres użytkowania dużego opakowania. W razie zastosowania sadzy, pigmentów lub inhibitorów innych niż używane do badanego typu konstrukcji, to przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.6.4.2.6 Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest duże opakowanie, w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie wpływają niekorzystnie na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.6.4.2.7 Stosunek wysokości do szerokości dużego opakowania w stanie napełnionym nie powinien być większy niż 2 do 1.
6.6.4.3 Wymagania szczególne dla dużych opakowań z tworzyw sztucznych
50H sztywne tworzywa sztuczne
6.6.4.3.1 Duże opakowanie powinno być wykonane z odpowiedniego tworzywa sztucznego o znanej charakterystyce, a jego wytrzymałość powinna być dostosowana do pojemności i przeznaczenia. Tworzywo powinno być w odpowiedni sposób zabezpieczone przed starzeniem i uszkodzeniem przez przewożony materiał, a w razie potrzeby powinno być odporne na promieniowanie ultrafioletowe. Powinny być brane pod uwagę występujące niskie temperatury, jeżeli opakowanie jest do nich przewidziane. Występujące przenikanie zawartości nie powinno stwarzać zagrożenia w normalnych warunkach przewozu.
6.6.4.3.2 Jeżeli wymagane jest zabezpieczenie przed promieniowaniem ultrafioletowym, to powinno być ono zrealizowane przez dodanie sadzy albo innych odpowiednich pigmentów lub inhibitorów. Dodatki te powinny być dostosowane do przewożonej zawartości i zachowywać swoje działanie przez cały okres użytkowania opakowania zewnętrznego. W razie użycia sadzy, pigmentów lub inhibitorów, innych niż używane w badanym typie konstrukcyjnym; to przeprowadzenie nowych badań nie jest wymagane, jeżeli zawartość sadzy, pigmentów lub inhibitorów nie wpływa niekorzystnie na właściwości fizyczne materiału konstrukcyjnego.
6.6.4.3.3 Dodatki mogą stanowić domieszkę do materiałów, z których wykonane jest duże opakowanie w celu polepszenia jego odporności na starzenie lub w innym celu, o ile dodatki te nie mają niekorzystnego wpływu na właściwości fizyczne lub chemiczne tych materiałów.
6.6.4.4 Wymagania szczególne dla dużych opakowań tekturowych
50G sztywna tektura
6.6.4.4.1 Tektura powinna być lita lub dwustronnie falista (z jedną lub kilkoma warstwami) mocna i o dobrej jakości, dostosowana do pojemności i przeznaczenia dużego opakowania. Odporność warstwy zewnętrznej na działanie wody powinna być taka, aby wzrost jej masy podczas 30 minutowego badania na chłonność wody metodą Cobb'a, nie był większy niż 155 g/m2 (patrz norma ISO 535-1991). Tektura powinna być odpowiednio wytrzymała na zginanie. Powinna być krojona, formowana bez nacięć lub wyżłobień tak, aby przy składaniu konstrukcji nie pękała, a jej powierzchnia zewnętrzna nie łamała się lub ulegała zbyt silnemu wybrzuszaniu. Warstwa rowkowana lub pofalowana tektury falistej powinna być mocno sklejona z okładziną.
6.6.4.4.2 Ścianki, w tym również wieko i dno, powinny mieć minimalną wytrzymałość na przebicie, wynoszącą 15 J, mierzoną zgodnie z normą ISO 3036:1975.
6.6.4.4.3 Na krawędziach połączeniowych opakowań zewnętrznych dużych opakowań powinno być zapewnione odpowiednie zachodzenie materiału na siebie, a połączenie powinno być wykonane przez użycie taśmy klejącej, sklejania lub zszywania metalowymi zszywkami albo innymi środkami, o co najmniej równej skuteczności. Jeżeli połączenie wykonane jest za pomocą sklejania lub taśmy klejącej, to klej powinien być wodoodporny. Zszywki metalowe powinny przechodzić przez wszystkie łączone części i być tak użyte lub zabezpieczone, aby nie nastąpiło przetarcie lub przebicie wykładziny wewnętrznej.
6.6.4.4.4 Integralna podstawa paletowa należąca do dużego opakowania lub dająca się odłączać paleta, powinna nadawać się do mechanicznego przemieszczania dużego opakowania napełnionego do największej dopuszczalnej masy brutto.
6.6.4.4.5 Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak skonstruowana, aby zapobiec wysuwaniu się podstawy dużego opakowania mogącemu spowodować jego uszkodzenie przy manipulacjach transportowych.
6.6.4.4.6 Korpus powinien być tak połączony z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli użyta jest dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić duże opakowanie.
6.6.4.4.7 Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane mogą być używane dla zwiększenia możliwości dużego opakowania do spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny.
6.6.4.4.8 Jeżeli duże opakowania są przeznaczone do spiętrzania, to ich powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie mogło być rozłożone w sposób bezpieczny.
6.6.4.5 Wymagania szczególne dla dużych opakowań drewnianych
50C drewno
50D sklejka
50F materiał drewnopochodny
6.6.4.5.1 Wytrzymałość użytych materiałów i sposób konstrukcji powinny być dostosowane do pojemności i przeznaczenia dużego opakowania.
6.6.4.5.2 Drewno powinno być wysezonowane, suche handlowo i bez wad, które mogłyby pogorszyć wytrzymałość poszczególnych części dużego opakowania. Każda część dużego opakowania powinna być wykonana z jednej sztuki drewna lub jej równoważnika. Części takie uważane są za równoważne częściom jednolitym, jeżeli są zastosowane odpowiednie sposoby klejenia, takie jak połączenie Lindermanna (na jaskółczy ogon), na wpust i pióro, na zakładkę lub na styk z zastosowaniem na każdym złączu, co najmniej dwóch klamer metalowych lub innej metody równie skutecznej.
6.6.4.5.3 Sklejka stosowana do budowy dużych opakowań powinna składać się co najmniej z 3 warstw. Powinna być wykonana z arkuszy dobrze wysezonowanych, otrzymanych przez łuszczenie, skrawanie lub piłowanie, suchych handlowo i bez wad mogących znacznie ograniczyć wytrzymałość dużego opakowania. Wszystkie warstwy powinny być sklejone klejem wodoodpornym. Do produkcji dużych opakowań, wraz ze sklejką, mogą być stosowane również inne odpowiednie materiały.
6.6.4.5.4 Duże opakowania z materiałów drewnopochodnych powinny być wykonane z wodoodpornych materiałów drewnopochodnych, jak płyty wiórowe, płyty pilśniowe lub z innego odpowiedniego rodzaju materiału.
6.6.4.5.5 Duże opakowania na narożach lub krawędziach powinny być mocno połączone za pomocą gwoździ lub innych odpowiednich środków.
6.6.4.5.6 Integralna podstawa paletowa dużego opakowania lub dająca się odłączać paleta powinny nadawać się do mechanicznych manipulacji dużym opakowaniem, napełnionym do największej dopuszczalnej masy brutto.
6.6.4.5.7 Paleta lub integralna podstawa paletowa powinna być tak skonstruowana, aby zapobiec wysuwaniu się podstawy dużego opakowania, mogącemu spowodować jego uszkodzenie przy manipulacjach transportowych.
6.6.4.5.8 Korpus powinna być tak połączony z dającą się odłączać paletą, aby zapewnić stabilność w czasie manipulacji i przewozu. Jeżeli jest użyta dająca się odłączać paleta, to na jej górnej powierzchni nie może być żadnych ostrych, wystających części, które mogłyby uszkodzić duże opakowanie.
6.6.4.5.9 Urządzenia wzmacniające, takie jak wsporniki drewniane mogą być używane dla zwiększenia możliwości dużego opakowania na spiętrzania, ale powinny być umieszczone na zewnątrz wykładziny.
6.6.4.5.10 Jeżeli duże opakowania przewidziane są do spiętrzania, to powierzchnia nośna powinna być tego rodzaju, aby obciążenie mogło być rozłożone w sposób bezpieczny.
6.6.5 Wymagania dotyczące badań dużych opakowań
6.6.5.1 Wykonywanie oraz częstotliwość badań
6.6.5.1.1 Typ konstrukcji każdego dużego opakowania powinien być zbadany zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.6.5.3 i z procedurami ustalonymi i zatwierdzonymi przez właściwą władzę.
6.6.5.1.2 Przed dopuszczeniem dużego opakowania do użytku, każdy typ konstrukcji powinien przejść z wynikiem pozytywnym wymagane badania. Typ konstrukcji opakowania określony jest przez jego budowę, wielkość, materiał i jego grubość, metodę wykonania i pakowania, przy czym może on obejmować różne rodzaje obróbki powierzchniowej Objęte są nimi także opakowania, które od danego typu konstrukcji różnią się jedynie mniejszą wysokością.
6.6.5.1.3 Badania powinny być powtarzane na egzemplarzach pobranych z produkcji, w odstępach ustalonych przez właściwą władzę. Dla potrzeb takich badań, przygotowanie dużych opakowań tekturowych w warunkach otoczenia uważa się równoważne przygotowaniu podanemu pod 6.6.5.2.3.
6.6.5.1.4 Badania powinny być powtarzane dodatkowo po każdej zmianie konstrukcji, materiału lub sposobu wykonania opakowania.
6.6.5.1.5 Właściwa władza może zezwolić na wybiórcze badania opakowań, jeżeli różnią się one tylko nieznacznie od zbadanego typu konstrukcji, np. opakowania wewnętrzne mają mniejsze rozmiary lub opakowania wewnętrzne mają mniejszą masę netto; lub, gdy produkowane duże opakowania mają w niewielkim stopniu zmniejszone wymiary zewnętrzne.
6.6.5.1.6 Jeżeli duże opakowanie przeszło z wynikiem pozytywnym badania z zastosowaniem opakowań wewnętrznych różnych typów, to opakowania tych typów mogą być umieszczone razem w takim dużym opakowaniu. Ponadto, pod warunkiem utrzymania odpowiedniej wytrzymałości, dopuszczone są następujące zmiany w opakowaniach wewnętrznych bez potrzeby dalszego badania sztuki przesyłki:
(a) mogą być stosowane opakowania wewnętrzne o takich samych lub mniejszych wymiarach pod warunkiem, że:
(i) opakowania wewnętrzne mają konstrukcję podobną do zbadanych opakowań wewnętrznych (np. taki sam kształt: okrągły, prostokątny, itp.);
(ii) materiał konstrukcyjny opakowań wewnętrznych (szkło, tworzywo sztuczne, metal, itp.) charakteryzuje się wytrzymałością na uderzenie i piętrzenie równą lub większą od materiału zbadanego opakowania wewnętrznego;
(iii) opakowania wewnętrzne mają takie same lub mniejsze otwory, a ich zamknięcia mają podobną konstrukcję (np. gwintowana pokrywa, nakładka, itp.);
(iv) zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych; oraz
(v) opakowania wewnętrzne ustawione są w dużym opakowaniu w taki sam sposób, jak w badanej sztuce przesyłki.
(b) może być użyta mniejsza ilość badanych opakowań wewnętrznych lub opakowań wewnętrznych podobnych typów określonych pod (a) powyżej, pod warunkiem, że zastosowano wystarczającą ilość materiału amortyzującego w celu wypełnienia wolnych przestrzeni i zapobieżenia nadmiernym ruchom opakowań wewnętrznych.
6.6.5.1.7 Właściwa władza może w dowolnym czasie zażądać potwierdzenia za pomocą badań zgodnych z wymaganiami niniejszego rozdziału, że duże opakowania produkowane seryjnie spełniają wymagania badań właściwych dla danego typu konstrukcji.
6.6.5.1.8 Właściwa władza może zezwolić na przeprowadzenie kilku badań na jednej próbce pod warunkiem, że nie wpływa to na wyniki tych badań.
6.6.5.2 Przygotowania do badań
6.6.5.2.1 Badania powinny być przeprowadzone na dużych opakowaniach przygotowanych jak do przewozu, łącznie ze stosowanymi opakowaniami wewnętrznymi lub przedmiotami. Opakowania, wewnętrzne powinny być napełnione, co najmniej do 98% ich pojemności maksymalnej dla materiałów ciekłych i odpowiednio do 95% dla materiałów stałych. Dla dużych opakowań, w których opakowania wewnętrzne przeznaczone są zarówno do przewozu materiałów ciekłych i stałych, wymagane są oddzielne badania z zawartością ciekłą i stałą. Materiały w opakowaniach wewnętrznych lub przedmioty przewidziane do przewozu w dużych opakowaniach, mogą być zastąpione w badaniach przez inne materiały lub przedmioty, z wyjątkiem przypadków, gdy mogłoby to zafałszować wyniki badań. Jeżeli użyto innych opakowań wewnętrznych lub przedmiotów, to powinny one mieć takie same właściwości fizyczne (masę, itp.), jak opakowania wewnętrzne i przedmioty przewidziane do przewozu. W celu uzyskania wymaganej całkowitej masy sztuki przesyłki, dopuszcza się stosowanie dodatkowych wypełnień, np. worków ze śrutem ołowianym, pod warunkiem, że ich rozmieszczenie nie wpływa na wyniki badań.
6.6.5.2.2 Duże opakowania wykonane z tworzyw sztucznych i duże opakowania zawierające opakowania wewnętrzne z tworzyw sztucznych, inne niż worki przeznaczone do materiałów stałych lub przedmiotów, powinny być poddane badaniom na swobodny spadek, gdy temperatura badanej próbki i jej zawartości została obniżona, co najmniej do -18°C. Warunek ten może być pominięty, jeżeli materiały konstrukcyjne, o których mowa, mają dostateczną ciągliwość i wytrzymałość na rozerwanie w niskich temperaturach. Jeżeli badane próbki przygotowane są w opisany sposób, to można odstąpić od wymagań podanych pod 6.6.5.2.3. Użyte do badań materiały ciekłe powinny być utrzymywane w stanie ciekłym przez dodanie, jeżeli jest to konieczne, środka przeciw zamarzaniu.
6.6.5.2.3 Duże opakowania tekturowe powinny być klimatyzowane, przez co najmniej 24 godziny, w atmosferze o kontrolowanej temperaturze i wilgotności względnej. Należy zastosować jeden z trzech następujących wariantów: temperatura 23°C±2°C i wilgotność względna 50%±2%, temperatura 20°C±2°C i wilgotność względna 65%±2% lub odpowiednio 27°C±2°C i 65%±2%.
UWAGA: Wartości średnie powinny być zawarte w podanych przedziałach. Krótkotrwałe wahania wartości i ograniczona dokładność pomiarów mogą powodować zmiany indywidualnych pomiarów wilgotności względnej w granicach ±5%, bez znaczącego wpływu na powtarzalność badań.
6.6.5.3 Wymagania dotyczące badań
6.6.5.3.1 Badanie na podnoszenie od dołu
6.6.5.3.1.1 Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań zaopatrzonych w urządzenia do podnoszenia od dołu i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.1.2 Przygotowanie dużego opakowania do badania
Duże opakowanie powinno być napełnione równomiernie rozłożonym ładunkiem o masie równej 1,25 jego maksymalnej masy brutto.
6.6.5.3.1.3 Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowanie powinno być dwukrotnie podniesione do góry i opuszczone w dół przy użyciu wózka widłowego. Widły wózka powinny być ustawione centralnie w stosunku do dużego opakowania, zaś odstęp pomiędzy ramionami wideł powinien odpowiadać 3/4 wymiaru liniowego tego boku dużego opakowania od strony, którego wprowadzane są widły wózka (chyba, że punkty wprowadzenia wideł są z góry ustalone). Widły wózka powinny być wprowadzone do 3/4 długości w kierunku wprowadzania wideł. Badanie powinno być powtórzone w każdym możliwym kierunku wprowadzania wideł.
6.6.5.3.1.4 Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz brak ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.2 Badanie na podnoszenie od góry
6.6.5.3.2.1 Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań przeznaczonych do podnoszenia od góry, zaopatrzonych w elementy do takiego podnoszenia i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.2.2 Przygotowanie dużego opakowania do badania
Duże opakowanie powinno być załadowane do jego dwukrotnej maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. Duże opakowanie elastyczne powinno być załadowane do jego sześciokrotnej maksymalnej dopuszczalnej masy brutto, a ładunek powinien być rozmieszczony równomiernie.
6.6.5.3.2.3 Sposób badania
Duże opakowanie powinno być podniesione ponad podłoże w sposób, dla którego jest zaprojektowane i powinno pozostawać w tym położeniu przez 5 minut.
6.6.5.3.2.4 Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz brak ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.3 Badanie na spiętrzanie
6.6.5.3.3.1 Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań zaprojektowanych do spiętrzania jeden na drugim i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.3.2 Przygotowanie dużego opakowania do badania
Duże opakowanie powinno być wypełnione do swojej największej dopuszczalnej masy brutto.
6.6.5.3.3.3 Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowanie powinno być ustawione swoją podstawą na twardym płaskim podłożu i poddane działaniu równomiernie nałożonego obciążenia pomiarowego (patrz pod 6.6.5.3.3.4) przez co najmniej 5 minut, a duże opakowania drewniane, tekturowe i z tworzyw sztucznych - przez co najmniej 24 godziny.
6.6.5.3.3.4 Obliczenie nakładanego obciążenia pomiarowego
Obciążenie badanego dużego opakowania powinno stanowić, co najmniej 1,8-krotność sumy, największej dopuszczalnej masy brutto wszystkich podobnych dużych opakowań, jakie mogą zostać na nim spiętrzone podczas przewozu.
6.6.5.3.3.5 Kryteria pozytywnego wyniku badania
Niewystąpienie jakiegokolwiek trwałego odkształcenia dużego opakowania, które pogarszałoby bezpieczeństwo przewozu oraz brak ubytku zawartości opakowania.
6.6.5.3.4 Badanie na swobodny spadek
6.6.5.3.4.1 Zakres stosowania
Badanie dotyczy wszystkich typów dużych opakowań i jest przeprowadzane jako badanie typu konstrukcji.
6.6.5.3.4.2 Przygotowanie dużych opakowań do badania
Duże opakowanie powinno być napełnione zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.6.5.2.1.
6.6.5.3.4.3 Sposób przeprowadzania badania
Duże opakowanie powinno być zrzucane swobodnie na sztywną, niesprężynującą, gładką, płaską i poziomą powierzchnię, w taki sposób, aby uderzyło o nią podstawą, która jest uważana za miejsce najsłabsze.
6.6.5.3.4.4 Wysokość spadku
| | I grupa pakowania | II grupa pakowania | III grupa pakowania |
| | 1,8 m | 1,2 m | 0,8 m |
UWAGA: Duże opakowania do materiałów i przedmiotów klasy 1, materiałów ulegających samorzutnemu rozkładowi klasy 4.1 i nadtlenków organicznych klasy 5.2 powinny być badane na poziomie odpowiednim dla II grupy pakowania.
6.6.5.3.4.5 Kryteria pozytywnego wyniku badania
6.6.5.3.4.5.1 Duże opakowanie nie powinno wykazywać żadnych uszkodzeń mogących wpływać na bezpieczeństwo podczas przewozu. Nie powinno być wycieku materiału z opakowania(ń) wewnętrznego lub przedmiotu(ów).
6.6.5.3.4.5.2 W dużych opakowaniach dla klasy 1 niedopuszczalne są pęknięcia, które spowodowałyby wysypanie się materiałów lub przedmiotów wybuchowych.
6.6.5.3.4.5.3 Jeżeli duże opakowanie przechodzi badania na swobodny spadek, to próba jest uznana za pozytywną, jeżeli cała zawartość pozostaje zachowana nawet wówczas, gdy zamknięcia nie są dłużej pyłoszczelne.
6.6.5.4 Świadectwo i sprawozdanie z badań
6.6.5.4.1 Dla każdego typu konstrukcji dużego opakowania powinno być wystawione świadectwo oraz określone oznakowanie (zgodne z 6.6.3) potwierdzające, że ten typ konstrukcji, łącznie z wyposażeniem, spełnia wymagane badania.
6.6.5.4.2 Należy sporządzić sprawozdanie z badania, które powinno być dostępne dla użytkowników dużego opakowania. Sprawozdanie to powinno zawierać przynajmniej następujące dane:
1. Nazwa i adres jednostki przeprowadzającej badanie.
2. Nazwa i adres wnioskodawcy, (jeżeli występuje).
3. Numer identyfikacyjny sprawozdania z badania.
4. Data sprawozdania z badania.
5. Producent dużego opakowania.
6. Opis typu konstrukcji dużego opakowania (np. wymiary, materiały, zamknięcia, grubości ścianek, itp.); i/lub fotografia(e).
7. Maksymalna pojemność / maksymalna dopuszczalna masa całkowita.
8. Charakterystyka materiałów użytych do wypełnienia opakowań podczas badań, np. rodzaje i opis użytych opakowań wewnętrznych lub przedmiotów.
9. Opisy i wyniki badań.
10. Sprawozdanie z badania powinno być podpisane z podaniem nazwiska i stanowiska sporządzającego.
6.6.5.4.3 Sprawozdanie z badania powinno zawierać stwierdzenie, że duże opakowanie przygotowane tak jak do przewozu zostało zbadane zgodnie z odpowiednimi wymaganiami niniejszego działu oraz, że sprawozdanie może nie być ważne w przypadku stosowania innych metod pakowania lub składników. Kopia sprawozdania powinna być dostępna dla właściwej władzy.
Dział 6.7
WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA, BUDOWY, BADANIA I PRÓB CYSTERN PRZENOŚNYCH I WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC) CERTYFIKOWANYCH SYMBOLEM UN
UWAGA: Odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, ze zbiornikami wykonanymi z metali, pojazdów-baterii oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC), innych niż MEGC certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 6.8; odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 6.9; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 6.10.
6.7.1 Wymagania ogólne i stosowanie
6.7.1.1 Wymagania niniejszego działu dotyczą cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów niebezpiecznych klas 2, 3, 4.1, 4.2, 4.3, 5.1, 5.2, 6.1, 6.2, 7, 8 i 9 oraz do MEGC przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych klasy 2, wszystkimi rodzajami transportu. Poza przepisami niniejszego działu, o ile nieprzewidziano inaczej, multimodalne cysterny przenośne lub MEGC powinny spełniać odpowiednie wymagania Międzynarodowej Konwencji dotyczącej Bezpiecznych Kontenerów (CSC) 1972, jeżeli odpowiadają one definicji "kontener" zawartej w warunkach tej Konwencji. Wymagania dodatkowe można zastosować do przybrzeżnych cystern przenośnych lub MEGC, które używane są na pełnym morzu.
6.7.1.2 Uwzględniając postęp naukowy i technologiczny, wymagania techniczne niniejszego działu mogą być rozszerzone o różnorodne rozwiązania alternatywne. Powinny one przedstawiać poziom bezpieczeństwa nie niższy niż ten, który wynika z wymagań niniejszego działu, z uwzględnieniem zgodności z przewożonymi materiałami i zdolności cystern przenośnych lub MEGC do wytrzymywania uderzeń, obciążeń i zagrożeń pożarowych. Odnośnie do przewozu międzynarodowego, wymagania zamienne dla cystern przenośnych lub MEGC, powinny być zatwierdzone przez odpowiednią właściwą władzę.
6.7.1.3 Jeżeli materiał nie jest wskazany w instrukcji cysterny przenośnej (T1 do T23, T50 lub T75) w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2, to do jego przewozu właściwa władza państwa Strony Umowy ADR może wystawić dopuszczenie tymczasowe. Dopuszczenie powinno zawierać, co najmniej informacje podawane normalnie w instrukcjach cystern przenośnych oraz warunki, na jakich materiał powinien być przewożony i powinno być włączone do dokumentacji wysyłkowej.
6.7.2 Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów klasy 1 oraz klas 3 do 9
6.7.2.1 Definicje
W rozumieniu niniejszego rozdziału:
Rozwiązanie alternatywne oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;
Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną stosowaną do przewozu materiałów klasy 1 i materiałów klas 3 do 9. Cysterna przenośna składa się ze zbiornika z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym niezbędnym do przewozu materiałów niebezpiecznych. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez demontowania wyposażenia konstrukcyjnego. Powinna ona mieć człony stabilizujące na zewnątrz zbiornika oraz powinno być możliwe jej podnoszenie w stanie napełnionym. Przede wszystkim cysterna przenośna powinna być projektowana w celu umieszczania jej na pojeździe lub statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy-cysterny drogowe, kolejowe wagony-cysterny, cysterny niemetalowe i duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL) nie są uznawane za cysterny przenośne;
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, która wypełniona jest materiałem przeznaczonym do przewozu (cysterna właściwa), wliczając w to otwory i ich zamknięcia, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, wentylacji, zabezpieczania, ogrzewania, chłodzenia oraz izolację cieplną;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące, umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (ang. MAWP) oznacza ciśnienie, które nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień zmierzonych w górnej części zbiornika w warunkach roboczych:
(a) najwyższe dopuszczone rzeczywiste ciśnienie manometryczne w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania; lub
(b) najwyższe rzeczywiste ciśnienie manometryczne, na które zbiornik został zaprojektowany, i które nie może być mniejsze od sumy:
(i) prężności bezwzględnej par (w barach) materiału w temperaturze 65°C, minus 1 bar; oraz
(ii) ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w przestrzeni gazowej spowodowanego przez maksymalną temperaturę 65°C i przez rozszerzającą się fazę ciekłą w wyniku wzrostu średniej temperatury ładunku tr-tf (tf = temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = 50°C maksymalna średnia temperatura ładunku);
Ciśnienie obliczeniowe oznacza ciśnienie stosowane w obliczeniach wymaganych przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych. Ciśnienie obliczeniowe nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(a) najwyższego dopuszczonego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania; lub
(b) sumy:
(i) prężności bezwzględnej par (w barach) materiału w temperaturze 65°C, minus 1 bar, oraz
(ii) ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w przestrzeni gazowej spowodowanego przez maksymalną temperaturę 65°C i przez rozszerzającą się fazę ciekłą w wyniku wzrostu średniej temperatury ładunku tr-tf (tf = temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = maksymalna średnia temperatura ładunku, 50°C);
(iii) ciśnienia fazy ciekłej wywołanego przez siły statyczne wymienione pod 6.7.2.2.12, lecz nie niższego niż 0,35 bara; lub
(c) dwóch trzecich minimalnego ciśnienia próbnego określonego w odpowiedniej instrukcji cysterny przenośnej podanej pod 4.2.5.2.6;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas ciśnieniowej próby hydraulicznej wynoszącej nie mniej niż 1,5 ciśnienia obliczeniowego. Minimalna wielkość ciśnienia próbnego cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu określonych materiałów podana jest w odpowiedniej instrukcji dla cystern przenośnych pod 4.2.5.2.6;
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem nie niższym niż 25% MAWP;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (ang. MPGM) oznacza sumaryczną masę cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zerwaniu 27%;
Stal miękka oznacza stal o gwarantowanej minimalnej wytrzymałości na rozciąganie od 360 N/mm2 do 440 N/mm2 i o gwarantowanym minimalnym wydłużeniu przy zerwaniu, zgodnym z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.3.3.3;
Zakres temperatury obliczeniowej dla zbiornika powinien wynosić od -40°C do 50°C dla materiałów przewożonych w temperaturze otoczenia. Dla materiałów przewożonych w podwyższonej temperaturze, temperatura obliczeniowa nie powinna być niższa od najwyższej temperatury materiału podczas napełniania, opróżniania lub przewozu. Szerszy zakres temperatur obliczeniowych powinien być brany pod uwagę dla cystern przenośnych przeznaczonych do pracy w surowszych warunkach klimatycznych.
Stal drobnoziarnista oznacza stal, która ma ziarno ferrytu o rozmiarze 6 lub mniejszym, określoną w normie ASTM E 112-96 lub w EN 10028-3, Część 3;
Element topliwy oznacza urządzenie obniżające ciśnienie, uruchamiane termicznie i niezamykające się po jego zadziałaniu;
Morska cysterna przenośna oznacza cysternę przenośną o specjalnej konstrukcji umożliwiającej jej wielokrotne użycie w przewozach z, do lub pomiędzy obiektamni morskimi. Morska cysterna przenośna powinna być zaprojektowana i zbudowana zgodnie z zaleceniami Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) w sprawie dopuszczania kontenerów morskich do używania na pełnym morzu, zawartymi w dokumencie MSC/Circ.860.
6.7.2.2 Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.2.2.1 Zbiorniki powinny być projektowane i budowane zgodnie z wymaganiami przepisów budowy naczyń ciśnieniowych uznanych przez właściwą władzę. Zbiorniki powinny być wykonane z metali nadających się do obróbki. Zasadniczo, materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do budowy zbiorników spawanych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać całkowite bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane odpowiedniej obróbce cieplnej w celu zapewnienia wymaganej wytrzymałości w spoinie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić zakres temperatury obliczeniowej ze względu na ryzyko przełomu kruchego, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową i odporność na uderzenia. Jeżeli stosuje się stal drobnoziarnistą, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normą materiałową, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Aluminium może być zastosowane jako materiał konstrukcyjny tylko wtedy, gdy jest to wskazane w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych przewidzianych dla określonych materiałów w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 lub gdy zostało zatwierdzone przez właściwą władzę. Jeżeli zastosowanie aluminium zostało zatwierdzone, to powinno być ono zaizolowane w celu zabezpieczenia przed znaczącą utratą właściwości fizycznych wskutek narażenia na oddziaływanie strumienia ciepła o wartości 110 kW/m2 przez okres nie krótszy niż 30 minut. Izolacja powinna być skuteczna we wszystkich temperaturach niższych niż od 649°C i powinna być osłonięta materiałem o temperaturze topnienia nie niższej niż 700°C. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odpowiednie do warunków zewnętrznych środowiska, w którym mogą być one eksploatowane.
6.7.2.2.2 Zbiorniki, osprzęt i orurowanie cystern przenośnych powinny być wykonane z materiałów, które są:
(a) odporne w dużym stopniu na działanie materiałów przeznaczonych do przewozu; lub
(b) całkowicie spasywowane lub zabezpieczone przed oddziaływaniem chemicznym; lub
(c) pokryte wykładziną odporną na korozję bezpośrednio związaną ze zbiornikiem lub połączoną w inny równorzędny sposób.
6.7.2.2.3 Uszczelki powinny być wykonane z materiałów odpornych na oddziaływanie materiału(ów) przeznaczonych do przewozu.
6.7.2.2.4 Jeżeli zbiorniki pokryte są wykładziną, to wykładzina zbiornika powinna być odporna na oddziaływanie materiału(ów) przeznaczonych do przewozu, jednorodna, nieporowata, pozbawiona perforacji, wystarczająco elastyczna, o rozszerzalności termicznej zgodnej z materiałem zbiornika. Wykładzina każdego zbiornika, jego osprzętu i orurowania powinna być ciągła i pokrywać powierzchnię każdego kołnierza. Tam gdzie zewnętrzny osprzęt jest przyspawany do cysterny, wykładzina zbiornika powinna być ciągła wewnątrz instalacji i wokół powierzchni kołnierzy zewnętrznych.
6.7.2.2.5 Połączenia i szwy w wykładzinie powinny być wykonane przez spajanie materiału lub za pomocą innych, równie skutecznych sposobów.
6.7.2.2.6 Powinno się unikać styczności pomiędzy różnymi metalami mogącymi doprowadzić do uszkodzeń w wyniku działania korozji elektrochemicznej.
6.7.2.2.7 Materiały cysterny przenośnej, włączając w to urządzenia, uszczelki, wykładziny i wyposażenie, nie powinny oddziaływać niekorzystnie na materiał(y) przeznaczony(e) do przewozu w cysternach przenośnych.
6.7.2.2.8 Cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane, łącznie z podporami, tak, aby zapewnić ich bezpieczne podparcie podczas przewozu oraz z odpowiednimi uchwytami do podnoszenia i opuszczania.
6.7.2.2.9 Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały, bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków obsługiwania i przewozu. Projekt powinien wykazać, że zostały uwzględnione skutki zmęczenia materiału, spowodowane przez cykliczne występowanie tych obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej.
6.7.2.2.10 Zbiornik wyposażony w zawór podciśnieniowy powinien być zaprojektowany tak, aby wytrzymywał bez trwałych odkształceń ciśnienie zewnętrzne wyższe od ciśnienia wewnętrznego o co najmniej 0,21 bara. Zawór podciśnieniowy powinien być tak nastawiony, aby wewnątrz zbiornika nie utrzymywało się podciśnienie większe niż minus (-) 0,21 bara, chyba, że zbiornik zbudowany jest na wyższe nadciśnienie zewnętrzne, w takim przypadku ciśnienie, na które nastawiony jest zawór podciśnieniowy nie powinno być większe od podciśnienia, na które zbiornik został zbudowany. Zbiornik używany tylko do przewozu materiałów stałych (sproszkowanych lub granulowanych) II lub III grupy pakowania, które podczas przewozu nie są w stanie ciekłym, może być zaprojektowany na niższe ciśnienie zewnętrzne, po zatwierdzeniu przez właściwą władzę. W takim przypadku zawory podciśnieniowe powinny być tak ustawione, aby działały przy tym niższym ciśnieniu. Zbiornik, który nie jest wyposażony w zawór podciśnieniowy, powinien być zbudowany tak, aby wytrzymywał, bez trwałych odkształceń, ciśnienie zewnętrzne większe co najmniej o 0,4 bara od ciśnienia wewnętrznego.
6.7.2.2.11 Zawory podciśnieniowe zastosowane w cysternach przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów o temperaturze zapłonu odpowiadającej kryteriom klasy 3 oraz do materiałów przewożonych w temperaturze równej lub wyższej od ich temperatury zapłonu, powinny bezzwłocznie uniemożliwiać przedostanie się ognia do zbiornika, lub cysterny przenośne powinny mieć zbiorniki mogące wytrzymywać, bez utraty szczelności, wybuch wewnętrzny spowodowany przedostaniem się ognia do zbiornika.
6.7.2.2.12 Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a) w kierunku jazdy: dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b) w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM) (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM)) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(c) w kierunku pionowym z dołu do góry: maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1; oraz
(d) w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotnej maksymalnie dopuszczalnej masy brutto (MPGM) (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1.
______
1 Do obliczeń g = 9,81 m/s2
6.7.2.2.13 Dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.2.2.12 powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a) dla metali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b) dla metali niemających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.2.2.14 Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub gwarantowanej granicy plastyczności powinny być zgodne z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Jeżeli stosowane są stale austenityczne, to wartości minimalne wyraźnej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, o ile te wyższe wartości potwierdzone są atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
6.7.2.2.15 Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych odpowiadających kryteriom klasy 3 oraz do materiałów przewożonych w temperaturze równej lub wyższej od ich temperatury zapłonu, powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego. Ponadto powinny być zastosowane środki zapobiegające niebezpiecznemu wyładowaniu ładunków elektrostatycznych.
6.7.2.2.16 Jeżeli jest to wymagane dla niektórych materiałów przeznaczonych do przewozu, w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3, powinny być przewidziane ochrony dodatkowe cystern przenośnych, która może mieć postać zwiększonej grubości ścianki zbiornika lub zwiększonego ciśnienia próbnego. Zwiększona grubość ścianki zbiornika lub wyższe ciśnienie próbne powinny być ustalone na podstawie właściwej oceny ryzyka związanego z przewozem określonych materiałów.
6.7.2.3 Kryteria projektowania
6.7.2.3.1 Zbiorniki powinny być projektowane za pomocą matematycznej analizy naprężeń lub doświadczalnie przez pomiar naprężenia lub za pomocą innych metod zatwierdzonych przez właściwą władzę.
6.7.2.3.2 Zbiorniki powinny być projektowane i budowane tak, aby wytrzymywały próbę hydrauliczną przy ciśnieniu nie niższym niż 1,5 ciśnienia obliczeniowego. Wymagania szczególne, odnoszące się do niektórych materiałów, podane są w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podane pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3. Celem jest określenie minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern pod 6.7.2.4.1 do 6.7.2.4.10.
6.7.2.3.3 Dla metali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie σ (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm podczas ciśnienia próbnego, gdzie:
Re = wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm = najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.
6.7.2.3.3.1 Przyjęte wartości Re i Rm powinny być wartościami minimalnymi, zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Jeżeli stosowane są stale austenityczne, to wartości minimalne Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, o ile te wyższe wartości potwierdzone są atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.2.3.3.2 Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm określone w ateście materiałowym.
6.7.2.3.3.3 Dla stali zastosowanych do konstrukcji zbiorników, wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 1.0000/Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali. Dla aluminium i stopów aluminium zastosowanych do budowy zbiorników, wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/6Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 12%.
6.7.2.3.3.4 W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach, próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite po zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998, przy 50 mm długości pomiarowej.
6.7.2.4 Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.7.2.4.1 Minimalna grubość ścianki zbiornika powinna mieć grubość największą z określonych poniżej:
(a) grubość minimalna określona zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.4.2 do 6.7.2.4.10;
(b) grubość minimalna określona zgodnie z uznanymi przepisami o budowie zbiorników ciśnieniowych, z uwzględnieniem wymagań podanych pod 6.7.2.3; oraz
(c) grubość minimalna wymieniona w odpowiedniej instrukcji cysterny przenośnej wskazanej w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanej pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3.
6.7.2.4.2 Części cylindryczne, dennice i pokrywy zbiorników, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innego metalu, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów sypkich lub granulowanych II lub III grupy pakowania, dla których wymagana grubość minimalna może być zmniejszona do nie mniej niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub do grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.2.4.3 Jeżeli zbiornik zaopatrzony jest w dodatkowe zabezpieczenia przed uszkodzeniami, to cysterny przenośne o ciśnieniu próbnym mniejszym niż 2,65 bara mogą mieć zmniejszoną grubość ścianki zbiornika, odpowiednio do zastosowanych zabezpieczeń zatwierdzonych przez właściwą władzę. Jednakże zbiorniki o średnicy nie większej niż 1,80 m nie powinny mieć grubości ścianki mniejszej niż 3 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m nie powinny mieć grubości ścianki mniejszej niż 4 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.2.4.4 Części cylindryczne, dennice i pokrywy zbiorników, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 3 mm, niezależnie od materiału konstrukcyjnego.
6.7.2.4.5 Zabezpieczenia dodatkowe wymienione pod 6.7.2.4.3 mogą być wykonane jako ogólne zewnętrzne zabezpieczenia konstrukcyjne, takie jak odpowiednie konstrukcje typu "sandwich" z pokryciem (płaszcz) zewnętrznym przymocowanym do zbiornika, podwójna ścianka konstrukcyjna lub osłonięcie zbiornika pełną konstrukcją z podłużnych i poprzecznych elementów wzmacniających.
6.7.2.4.6 Grubość równoważna metalu, inna niż grubość podana pod 6.7.2.4.2 dla stali odniesienia, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:
gdzie:
e1 = wymagana grubość równoważna (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 = grubość minimalna (w mm) stali odniesienia wymienionej w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10), tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych, dotyczących cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3;
Rm1 = gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz pod 6.7.2.3.3);
A1 = gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.
6.7.2.4.7 Jeżeli w odpowiednich instrukcjach cystern przenośnych podanych pod 4.2.5.2.6 wymienione grubości wynoszą 8 mm, 10 mm, to należy uznać, że grubości te oparte są na właściwościach stali odniesienia i dotyczą zbiorników o średnicy 1,80 m. Jeżeli zastosowany jest metal inny niż stal miękka (patrz pod 6.7.2.1) lub średnica zbiornika jest większa niż 1,80 m, to grubość powinna być określona za pomocą następującego wzoru:
gdzie:
e1 = wymagana grubość równoważna (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 = grubość minimalna (w mm) stali odniesienia wymienionej w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10), tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6 lub w przepisach szczególnych dotyczących cystern przenośnych, wskazanych w kolumnie (11) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.3;
d1 = średnica zbiornika (w m), ale nie mniejsza niż 1,80 m;
Rm1 = gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz pod 6.7.2.3.3);
A1 = gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu, zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.
6.7.2.4.8 W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż zapisana pod 6.7.2.4.2, 6.7.2.4.3 i 6.7.2.4.4. Wszystkie części zbiornika powinny mieć grubość minimalną określoną pod 6.7.2.4.2 do 6.7.2.4.4. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.2.4.9 Jeżeli zastosowana jest stal miękka (patrz 6.7.2.1), to wówczas nie są wymagane obliczenia za pomocą wzoru pod 6.7.2.4.6.
6.7.2.4.10 Przy połączeniu dennic z cylindryczną częścią zbiornika nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach.
6.7.2.5 Wyposażenie obsługowe
6.7.2.5.1 Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia podczas czynności manipulacyjnych i podczas przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy obudową i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (złącza rur, urządzenia zamykające), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem sił zewnętrznych (np. przez zastosowanie przekrojów ścinanych). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włącznie z kołnierzami lub korkami gwintowanymi) oraz wszelkie pokrywy ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
6.7.2.5.2 Wszystkie otwory zbiornika, przeznaczone do napełniania lub opróżniania cystern przenośnych, powinny być wyposażone w ręcznie sterowany zawór odcinający, umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne. Pozostałe otwory, z wyjątkiem otworów dla zaworów wentylacyjnych lub urządzeń obniżających ciśnienie powinny być wyposażone w zawory odcinające lub w inne odpowiednie urządzenia zamykające umiejscowione tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.2.5.3 Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone we właz lub inne otwory rewizyjne odpowiedniej wielkości, pozwalające na przeprowadzenie rewizji wewnętrznej i odpowiedni dostęp dla konserwacji i napraw wnętrza. W cysternach przenośnych podzielonych na komory, każda z komór powinna być wyposażona we właz lub inne otwory rewizyjne.
6.7.2.5.4 Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu, jak to jest racjonalnie wykonalne. W cysternach przenośnych izolowanych, osprzęt górny powinien być otoczony obudową gromadzącą rozlany materiał, mającą odpowiednie kanały odprowadzające.
6.7.2.5.5 Każde połączenie na cysternie przenośnej powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.2.5.6 Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające, powinno być projektowane i wykonywane przy uwzględnieniu ciśnienia nie niższego niż najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika, biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas przewozu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie oznaczone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak, aby ich przypadkowe otwarcie było niemożliwe.
6.7.2.5.7 Elementy nieruchome, takie jak pokrywy, elementy urządzeń zamykających, itp., powinny być wykonane ze stali niezabezpieczonej przed korozją, jeżeli narażone są na tarcie lub uderzenia wskutek kontaktu z przenośnymi cysternami aluminiowymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu odpowiadającej kryteriom klasy 3 oraz do materiałów przewożonych w temperaturze równej lub wyższej od ich temperatury zapłonu.
6.7.2.5.8 Przewody rurowe powinny być projektowane, budowane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniami mechanicznymi i drganiami. Wszystkie przewody rurowe powinny być wykonane z odpowiedniego metalu. Połączenia przewodów rurowych, o ile jest to możliwe, powinny być spawane.
6.7.2.5.9 Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub równoważną wytrzymałościowo złączką metalową. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być niższa niż 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rury, jakie może następować przy gwintowaniu.
6.7.2.5.10 Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego MAWP zbiornika albo czterokrotnego ciśnienia, któremu mogą podlegać w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.2.5.11 Do budowy zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny być stosowane metale ciągliwe.
6.7.2.6 Otwory dolne
6.7.2.6.1 Niektóre materiały nie mogą być przewożone w cysternach przenośnych z otworami dolnymi. Jeżeli odpowiednie instrukcje cystern przenośnych podane w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i pod 4.2.5.2.6 wskazują, że otwory dolne są zabronione, to oznacza, że w zbiorniku nie powinno być żadnych otworów poniżej poziomu cieczy przy maksymalnym dopuszczalnym stopniu napełnienia. Jeżeli istniejący otwór jest zamknięty, wówczas powinno być to wykonane poprzez wewnętrzne i zewnętrzne przyspawanie jednej płytki do zbiornika.
6.7.2.6.2 Układy wylotowe cystern przenośnych rozładowywanych od dołu, przewożących niektóre materiały stałe krystalizujące lub o bardzo dużej lepkości, powinny być wyposażone w nie mniej niż dwa urządzenia zamykające, umieszczone jedno za drugim, niezależnie od siebie.
Projekt wyposażenia powinien być zgodny z wymaganiami właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i powinien obejmować:
(a) zewnętrzny zawór odcinający umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne; oraz
(b) szczelne zaniknięcie na końcu rury spustowej, którym może być ryglowana zaślepka kołnierzowa lub gwintowana pokrywka.
6.7.2.6.3 Każdy układ dolnego opróżniania, powinien być wyposażony w trzy umieszczone szeregowo i niezależne od siebie urządzenia odcinające, z wyjątkiem postanowień podanych pod 6.7.2.6.2. Projekt wyposażenia powinien zgodny z wymaganiami właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego i powinien zawierać:
(a) samozamykający się wewnętrzny zawór odcinający, którym jest zawór odcinający wewnątrz zbiornika lub wewnątrz przyspawanego kołnierza, albo jego kołnierza dodatkowego, charakteryzujący się tym, że:
(i) urządzenia sterujące zaworami zaprojektowane są tak, aby nie było możliwe przypadkowe ich otwarcia wskutek uderzenia lub innego działania;
(ii) zawór może być obsługiwany z góry lub z dołu;
(iii) jeżeli to możliwe, to położenie zaworu (otwarte lub zamknięte) powinno być możliwe do sprawdzenia z ziemi;
(iv) zamknięcie zaworu powinno być możliwe z dostępnego miejsca cysterny przenośnej, które jest oddalone od samego zaworu; nie dotyczy to cystern przenośnych o pojemności nie większej niż 1.000 litrów; oraz
(v) zawór powinien zachowywać skuteczność, nawet w przypadku uszkodzenia urządzeń zewnętrznych sterujących działaniem zaworu;
(b) zewnętrzny zawór odcinający umiejscowiony tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne; oraz
(c) szczelne zamknięcie na końcu rury spustowej, którym może być ryglowana zaślepka kołnierzowa lub gwintowana pokrywka.
6.7.2.6.4 Dla zbiorników z wykładziną, wewnętrzny zawór odcinający, wymagany pod 6.7.2.6.3 (a), może być zastąpiony przez dodatkowy zewnętrzny zawór odcinający. Producent powinien spełniać wymagania właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.7 Urządzenia bezpieczeństwa
6.7.2.7.1 Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone przynajmniej w jedno urządzenie obniżające ciśnienie. Wszystkie urządzenia obniżające ciśnienie, powinny być projektowane, budowane i znakowane zgodnie z wymaganiami właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.8 Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.2.8.1 Każda cysterna przenośna o pojemności nie mniejszej niż 1.900 litrów i każda niezależna komora cysterny przenośnej o podobnej pojemności, powinna być wyposażona w jedno lub więcej urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego i dodatkowo może mieć płytkę bezpieczeństwa lub element topliwy, równolegle do urządzeń typu sprężynowego z wyjątkiem, gdy jest to zabronione na podstawie przepisu podanego pod 6.7.2.8.3 w odpowiednich instrukcjach cystern przenośnych podanych pod 4.2.5.2.6. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny mieć wystarczającą przepustowość, aby zapobiec pęknięciu zbiornika spowodowanym wzrostem ciśnienia lub podciśnienia występującego podczas napełniania, rozładunku lub oddziaływania ogrzanej zawartości.
6.7.2.8.2 Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwiały przedostawanie się jakichkolwiek materiałów z zewnątrz, wyciekanie cieczy lub niebezpieczny wzrost ciśnienia.
6.7.2.8.3 Jeżeli jest to wymagane dla niektórych materiałów przeznaczonych do przewozu, w odpowiednich instrukcjach dla cystern przenośnych wskazanych w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 i podanych pod 4.2.5.2.6, cysterny przenośne powinny być wyposażone w urządzenie obniżające ciśnienie zatwierdzone przez właściwą władzę. Jeżeli cysterna przenośna przeznaczona do przewozu nie jest wyposażona w zatwierdzone urządzenie obniżające ciśnienie wykonane z materiału zgodnego z przewożonym ładunkiem, wówczas to urządzenie powinno być uzupełnione płytką bezpieczeństwa poprzedzającą urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego. Jeżeli płytka bezpieczeństwa umieszczona jest w szeregu z wymaganym urządzeniem obniżającym ciśnienie, to w przestrzeni pomiędzy płytką bezpieczeństwa i urządzeniem obniżającym ciśnienie powinien być umieszczony manometr lub odpowiedni wskaźnik informujący o wykryciu pęknięcia płytki bezpieczeństwa, perforacji lub wycieku, co mogłoby spowodować nieprawidłową pracę układu obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna rozerwać się przy ciśnieniu nominalnym wyższym o 10% od początkowego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.2.8.4 Każda cysterna przenośna o pojemności mniejszej niż 1.900 litrów powinna być wyposażona w urządzenie obniżające ciśnienie, którym może być płytka bezpieczeństwa, jeżeli płytka ta spełnia wymagania podane pod 6.7.2.11.1. Jeżeli nie zostało zastosowane urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego, to płytka bezpieczeństwa powinna być nastawiona na rozerwanie przy ciśnieniu nominalnym równym wartości ciśnienia próbnego.
6.7.2.8.5 Jeżeli zbiornik dostosowany jest do obniżania ciśnienia, to układ wlotowy powinien być wyposażony w odpowiednie urządzenie obniżające ciśnienie nastawione na działanie przy ciśnieniu nie wyższym niż MAWP zbiornika a zawór odcinający powinien być zamocowany tak blisko zbiornika, jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.2.9 Nastawianie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.9.1 Urządzenia obniżające ciśnienie powinny działać tylko w warunkach nadmiernego wzrostu temperatury, ponieważ zbiornik nie powinien podlegać niepożądanym wahaniom ciśnienia podczas normalnych warunków przewozu (patrz 6.7.2.12.2).
6.7.2.9.2 Wymagane urządzenie do obniżania ciśnienia powinno być nastawione na ciśnienie otwarcia przy ciśnieniu nominalnym wynoszącym pięć szóstych ciśnienia próbnego dla zbiorników o ciśnieniu próbnym nie wyższym niż 4,5 bara i 110% dwóch trzecich ciśnienia próbnego dla zbiorników o ciśnieniu próbnym wyższym niż 4,5 bara. Po obniżeniu ciśnienia, urządzenie powinno zamykać się najpóźniej przy ciśnieniu niższym o 10% poniżej ciśnienia otwarcia. Urządzenie powinno pozostawać zamknięte przy wszystkich niższych wartościach ciśnieniach. Wymagania te nie przeszkadzają zastosowaniu urządzenia zabezpieczającego przed podciśnieniem lub połączenia układów obniżających ciśnienie i układów zabezpieczających przed podciśnieniem.
6.7.2.10 Elementy topliwe
6.7.2.10.1 Elementy topliwe powinny działać w temperaturze pomiędzy 110°C i 149°C pod warunkiem, że ciśnienie w zbiorniku w temperaturze topnienia nie będzie wyższe niż ciśnienie próbne. Elementy topliwe powinny być umieszczone w górnej części zbiornika z wlotem w przestrzeni gazowej i w żadnym przypadku nie powinny być osłonięte przed zewnętrznym dopływem ciepła. Elementy topliwe nie mogą być stosowane w cysternach przenośnych o ciśnieniu próbnym przekraczającym 2,65 bara. Elementy topliwe zastosowane w cysternach przenośnych przeznaczonych do przewozu materiałów w podwyższonej temperaturze powinny być projektowane na działanie w temperaturze wyższej od maksymalnej temperatury, jaka będzie występowała podczas przewozu i powinny odpowiadać wymaganiom właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego.
6.7.2.11 Płytki bezpieczeństwa
6.7.2.11.1 Płytki bezpieczeństwa powinny być dobrane na rozerwanie przy ciśnieniu nominalnym równym ciśnieniu próbnemu w całym zakresie temperatur obliczeniowych, z wyjątkiem wymienionych pod 6.7.2.8.3. Jeżeli zostały zastosowane płytki bezpieczeństwa, to szczególną uwagę należy zwrócić na wymagania podane pod 6.7.2.5.1 i 6.7.2.8.3.
6.7.2.11.2 Przy podciśnieniach, które mogą występować w cysternach przenośnych, powinny być stosowane odpowiednie płytki bezpieczeństwa.
6.7.2.12 Przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.12.1 Urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego wymagane pod 6.7.2.8.1 powinno mieć minimalny przekrój w strefie przepływu równoważny dyszy o średnicy 31,75 mm. Urządzenia neutralizujące podciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny mieć przekrój w strefie przepływu nie mniejszy niż 284 mm2.
6.7.2.12.2 Łączna przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie (biorąc pod uwagę zmniejszenie przepływu, gdy cysterna przenośna wyposażona jest w płytkę bezpieczeństwa poprzedzającą urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego lub, gdy urządzenie obniżające ciśnienie typu sprężynowego wyposażone jest w przerywacz płomienia), w warunkach pełnego objęcia ogniem cysterny przenośnej, powinna być wystarczająca dla ograniczenia ciśnienia w zbiorniku do 20% powyżej ciśnienia otwarcia urządzeń ograniczających ciśnienie. Dla uzyskania zamierzonej przepustowości urządzeń obniżających ciśnienie mogą być zastosowane urządzenia awaryjne. Urządzeniami tymi mogą być elementy topliwe, urządzenia typu sprężynowego lub płytki bezpieczeństwa, albo układ urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego i płytek bezpieczeństwa. Pełna przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie może być określona przy użyciu wzoru podanego pod 6.7.2.12.2.1 lub w tabeli podanej pod 6.7.2.12.2.3.
6.7.2.12.2.1 Dla określenia pełnej wymaganej przepustowości urządzeń obniżających ciśnienie, która powinna być traktowana jako suma pojedynczych przepustowości wszystkich urządzeń współpracujących, powinien być zastosowany następujący wzór:
gdzie:
Q = minimalna wymagana przepustowość w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s) w warunkach normalnych: 1 bar i 0°C (273 K);
F = współczynnik o następujących wartościach:
dla zbiorników nie izolowanych F = 1;
dla zbiorników izolowanych F = U(649-t)/13,6, jednak w żadnym przypadku nie może być mniejszy niż 0,25,
gdzie:
U = przewodność cieplna izolacji, w kW·m-2·K-1, w 38°C;
t = temperatura rzeczywista materiału podczas napełniania (w °C); jeżeli temperatura ta nie jest znana, przyjmuje się t = 15°C;
Wartość F podana powyżej dla zbiorników izolowanych może być uznana pod warunkiem, że izolacja jest zgodna z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.12.2.4;
A = całkowita powierzchnia zewnętrzna zbiornika w m2;
Z = współczynnik ściśliwości w warunkach zredukowanych (jeżeli współczynnik ten nie jest znany, przyjmuje się Z = 1,0);
T = temperatura absolutna w stopniach Kelvina (°C + 273) powyżej urządzenia obniżającego ciśnienie, w warunkach zredukowanych;
L = utajone ciepło parowania cieczy w kJ/kg, w warunkach zredukowanych;
M = masa cząsteczkowa uwalniającego się gazu;
C = stała, która wyprowadzana jest z następujących wzorów jako funkcja współczynnika k ciepła właściwego:
gdzie:
cp ciepło właściwe pod stałym ciśnieniem; oraz
cv ciepło właściwe w stałej objętości.
jeżeli k > 1:
jeżeli k = 1 lub k jest nieznane:
gdzie e jest stałą matematyczną 2,7183.
C może być także wzięte z następującej tabeli:
| | k C | k C | k C |
| | 1,00 0,607 | 1,26 0,660 | 1,52 0,704 |
| | 1,02 0,611 | 1,28 0,664 | 1,54 0,707 |
| | 1,04 0,615 | 1,30 0,667 | 1,56 0,710 |
| | 1,06 0,620 | 1,32 0,671 | 1,58 0,713 |
| | 1,08 0,624 | 1,34 0,674 | 1,60 0,716 |
| | 1,10 0,628 | 1,36 0,678 | 1,62 0,719 |
| | 1,12 0,633 | 1,38 0,681 | 1,64 0,722 |
| | 1,14 0,637 | 1,40 0,685 | 1,66 0,725 |
| | 1,16 0,641 | 1,42 0,688 | 1,68 0,728 |
| | 1,18 0,645 | 1,44 0,691 | 1,70 0,731 |
| | 1,20 0,649 | 1,46 0,695 | 2,00 0,770 |
| | 1,22 0,652 | 1,48 0,698 | 2,20 0,793 |
| | 1,24 0,656 | 1,50 0,701 | |
6.7.2.12.2.2 Alternatywnie do powyższego wzoru, zbiorniki cystern przewidziane do przewozu materiałów ciekłych mogą być wyposażone w urządzenia obniżające ciśnienie o przepustowościach zgodnych z tabelą podaną pod 6.7.2.12.2.3. Tabela ta zakłada wartość współczynnika izolacji F=1, ale powinna być odpowiednio dostosowana, jeżeli zbiornik jest izolowany. Pozostałe wartości zastosowane do opisania tabeli:
M = 86,7
T = 394 K
L = 334,94 kJ/kg
C = 0,607
Z = 1
6.7.2.12.2.3 Minimalna wymagana szybkość wypływu Q w metrach sześciennych powietrza na sekundę przy ciśnieniu 1 bara i temperaturze 0°C (273K)
| | A Powierzchnia zewnętrzna zbiornika (metry kwadratowe) | Q (Metry sześcienne powietrza na sekundę) | A Powierzchnia zewnętrzna zbiornika (metry kwadratowe) | Q (Metry sześcienne powietrza na sekundę) |
| | 2 | 0,230 | 37,5 | 2,539 |
| | 3 | 0,320 | 40 | 2,677 |
| | 4 | 0,405 | 42,5 | 2,814 |
| | 5 | 0,487 | 45 | 2,949 |
| | 6 | 0,565 | 47,5 | 3,082 |
| | 7 | 0,641 | 50 | 3,215 |
| | 8 | 0,715 | 52,5 | 3,346 |
| | 9 | 0,788 | 55 | 3,476 |
| | 10 | 0,859 | 57,5 | 3,605 |
| | 12 | 0,998 | 60 | 3,733 |
| | 14 | 1,132 | 62,5 | 3,860 |
| | 16 | 1,263 | 65 | 3,987 |
| | 18 | 1,391 | 67,5 | 4,112 |
| | 20 | 1,517 | 70 | 4,236 |
| | 22,5 | 1,670 | 75 | 4,483 |
| | 25 | 1,821 | 80 | 4,726 |
| | 27,5 | 1,969 | 85 | 4,967 |
| | 30 | 2,115 | 90 | 5,206 |
| | 32,5 | 2,258 | 95 | 5,442 |
| | 35 | 2,400 | 100 | 5,676 |
6.7.2.12.2.4 Układy izolacyjne zastosowane w celu zmniejszenia przepustowości urządzeń wentylacyjnych powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. We wszystkich przypadkach, zatwierdzone do tych celów układy izolacyjne powinny:
(a) pozostawać skuteczne w temperaturach do 649°C; oraz
(b) być pokryte materiałem o temperaturze topnienia 700°C lub wyższej.
6.7.2.13 Oznakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.13.1 Na każdym urządzeniu obniżającym ciśnienie powinny być naniesione w sposób wyraźny i trwały następujące dane:
(a) ciśnienie (w barach lub kPa) lub temperatura (w °C), na które zostało nastawione jego działanie;
(b) dopuszczalna tolerancja ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c) wartość temperatury odnosząca się do ciśnienia nominalnego płytki bezpieczeństwa;
(d) dopuszczalna tolerancja temperatury dla elementów topliwych; oraz
(e) przepustowość nominalna urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego, płytek bezpieczeństwa lub elementu topliwego w normalnych metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s);
Jeżeli jest to możliwe, to powinny być również naniesione następujące dane:
(f) nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.2.13.2 Przepustowość nominalna zaznaczona na urządzeniu obniżającym ciśnienie typu sprężynowego powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.2.14 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.2.14.1 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby bez ograniczeń umożliwić wymagany przepływ do urządzenia zabezpieczającego. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie za wyjątkiem, gdy zastosowane są dwa urządzenia w celu konserwacji lub z innych przyczyn i zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej, albo zawory odcinające są zablokowane tak, że przynajmniej jedno z dwóch urządzeń jest w ciągłym użyciu. W otworach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie nie powinny znajdować się żadne przeszkody, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ gazów lub par ze zbiornika do tego urządzenia. Otwory lub przewody z wylotów urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny kierować uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.2.15 Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.2.15.1 Jeżeli jest to praktycznie wykonalne, to każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej części zbiornika, w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii. Wszystkie otwory wlotowe, z uwzględnieniem maksymalnego stopnia napełnienia, powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika, a urządzenia powinny być tak usytuowane, aby zapewniały bez ograniczeń wypływ ulatniającego się gazu. W przypadku materiałów palnych uwalniane pary powinny być kierowane na zewnątrz zbiornika w taki sposób, aby nie mogły uderzać w zbiornik. Dopuszcza się stosowanie urządzeń ochronnych odchylających strumień par pod warunkiem, że nie zmniejszają przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.2.15.2 Rozmieszczenie urządzeń obniżających ciśnienie powinno być tak zrealizowane, aby uniemożliwiało osobom nieupoważnionym dostęp do tych urządzeń oraz zabezpieczało je przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.2.16 Urządzenia pomiarowe
6.7.2.16.1 Do pomiaru poziomu cieczy nie powinny być stosowane urządzenia wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, jeżeli połączone są bezpośrednio z zawartością zbiornika.
6.7.2.17 Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.2.17.1 W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu, cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane wraz ze strukturami podtrzymującymi. Z tego względu, przy projektowaniu, powinny być uwzględniane siły wymienione pod 6.7.2.2.12 oraz współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.2.2.13. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne struktury.
6.7.2.17.2 Łączne naprężenia spowodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny powodować nadmiernych naprężeń w dowolnej części zbiornika. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej, lecz mogą być również umocowane do płyt wzmacniających umiejscowionych na zbiorniku w punktach podparcia.
6.7.2.17.3 Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji powodowanej przez środowisko.
6.7.2.17.4 Kieszenie dla podnośników widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla podnośników widłowych powinny być nieodłączną częścią ram lub być przymocowane do nich w sposób stały. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą mieć zamknięć kieszeni dla podnośników widłowych pod warunkiem, że:
(a) zbiornik razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczony przed uderzeniem wideł podnośnika widłowego; oraz
(b) odległość pomiędzy środkami kieszeni dla podnośników widłowych jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.2.17.5 Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas przewozu zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.2.1.2, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem w wyniku uderzenia bocznego lub wzdłużnego albo wywrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub wywróceniu się cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a) ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b) ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmocnionych pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c) ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d) ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub wywróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995.
6.7.2.18 Zatwierdzenie typu
6.7.2.18.1 Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią upoważniony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę i jest zgodna z przeznaczeniem oraz spełnia wymagania niniejszego działu i odpowiednie wymagania dla materiałów podanych w dziale 4.2 i w tabeli A w dziale 3.2. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo powinno zawierać protokół z badania prototypu, materiały lub grupy materiałów dopuszczonych do przewozu, materiały zastosowane do budowy zbiornika i wykładziny (jeżeli występuje) oraz numer zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968r.) i numeru rejestru. W świadectwie powinno być wymienione każde ustalenie zamienne, zgodnie z zapisem pod 6.7.1.2. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii wytwarzania i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.2.18.2 Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać przynajmniej:
(a) wyniki odpowiednich badań ram określonych w normie ISO 1496-3:1995;
(b) wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.2.19.3; oraz
(c) wyniki prób zderzeń określonych pod 6.7.2.19.1, jeżeli jest to wymagane.
6.7.2.19 Badania i próby
6.7.2.19.1 Dla cystern przenośnych odpowiadających definicji kontenera w CSC, prototyp każdego typu powinien być poddany próbie zderzenia. Badania prototypu cysterny przenośnej powinny wykazać, że jest ona zdolna do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie słabszego niż 4 krotna (4g) MPGM w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie typowych udarów mechanicznych występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób udarowych:
Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992
National Standard of Canada, CAN/CGSB-43.147-2002, Construction, Modification, Qualification, Maintenance and Selection and Use of Means of Containment for the Handling, Offering for Transport or Transporting of Dangerous Goods by Rail" March 2002, published by Canadian General Standards Board (CGSB).
Deutsche Bahn AG
DB Systemtechnik, Minden
Verification und Versuche TZF 96.2
Portable tanks, longitudinal impact test
Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.2.19.2 Zbiornik i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próba) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne, zgodnie z przepisami podanymi pod 6.7.2.19.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.2.19.3 Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej, powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej osprzętu, z uwzględnieniem materiałów, które będą przewożone oraz ciśnienia próbnego. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.2.19.4 Badania okresowe i próby wykonywane co 5 lat powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną i jako ogólna reguła, hydrauliczną próbę ciśnieniową. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Jeżeli zbiornik i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.2.19.5 Badania okresowe i próby pośrednie 2,5 roczne, powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia, z uwzględnieniem materiałów, które będą przewożone, próbę szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Dla cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału, można odstąpić od przeprowadzania rewizji wewnętrznej podczas 2,5 rocznego badania pośredniego albo zastąpić ją innymi próbami lub procedurami badawczymi ustalonymi przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony.
6.7.2.19.6 Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po wygaśnięciu daty ważności ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego terminu badań i prób wymaganych pod 6.7.2.19.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą wygaśnięcia ważności ostatniego badania okresowego i prób mogą być dalej eksploatowane przez okres nieprzekraczający trzech miesięcy po dacie wygaśnięcia ważności ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być przewożona po upływie daty ważności ostatniej próby lub badania:
(a) po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania poprzedzającego ponowne napełnienie; oraz
(b) o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy od daty ważności ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia przekazania materiału niebezpiecznego do utylizacji lub przetworzenia. Informacja o tym odstępstwie powinna być zamieszczona w dokumencie przewozowym.
6.7.2.19.7 Badania i próby nadzwyczajne są konieczne wówczas, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową eksploatację cysterny przenośnej. Zakres badań i prób nadzwyczajnych, jeżeli zostały uznane za konieczne, oraz demontaż poszczególnych części, zależy od wielkości uszkodzeń albo stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie co najmniej 2,5 rocznych badań i prób, zgodnym z wymaganiami podanymi pod 6.7.2.19.5.
6.7.2.19.8 Rewizja wewnętrzna i zewnętrzna powinny zapewnić, że:
(a) zbiornik został zbadany w celu wykrycia wżerów, korozji, otarć, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu;
(b) instalacje rurowe, zawory, układy podgrzewające/chłodzące i uszczelki zostały sprawdzone z uwzględnieniem skorodowanych powierzchni, wad oraz wszelkich innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogą uczynić cysternę przenośną niesprawną podczas napełniania, rozładunku oraz podczas przewozu;
(c) urządzenia uszczelniające pokrywy włazów są skuteczne i nie występują nieszczelności pokryw włazów lub uszczelek;
(d) brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym, lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(e) wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej eksploatacji. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(f) wykładziny, jeżeli występują, zostały sprawdzone zgodnie z warunkami określonymi przez producenta wykładzin;
(g) wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi przepisami; oraz
(h) ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w stanie zadawalającym.
6.7.2.19.9 Badania i próby podane pod 6.7.2.19.1, 6.7.2.19.3, 6.7.2.19.4, 6.7.2.19.5 i 6.7.2.19.7, powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę (lub w jego obecności), upoważnionego przez właściwą władzę, lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.2.19.10 W każdym przypadku, kiedy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, z uwzględnieniem przepisów dotyczących budowy zbiorników ciśnieniowych zastosowanych do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa, pod pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.2.19.11 Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to cysterna przenośna nie powinna być przekazana do eksploatacji do czasu, gdy nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone wymagane próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.2.20 Oznakowanie
6.7.2.20.1 Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany co najmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione przez stemplowanie lub w inny podobny sposób przynajmniej poniższe dane.
Kraj wytwórcy
U Kraj Numer Dla rozwiązań alternatywnych (patrz 6.7.1.2)
N zatwierdzający zatwierdzenia "AA"
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych, według których zbiornik był projektowany
Ciśnienie próbne__________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
MAWP__________ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zewnętrzne ciśnienie obliczeniowe3__________ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zakres temperatur obliczeniowych__________ °C do__________°C
Pojemność wodna w 20°C __________litry
Pojemność wodna każdej komory w 20°C __________ litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak osoby uprawnionej
MAWP układu grzewczego/chłodzącego __________bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Równoważna grubość stali odniesienia __________mm
Wykładzina ochronna (jeżeli występuje)
Data i rodzaj ostatniego badania(ń) okresowego
miesiąc_____ rok_____ ciśnienie próbne__________ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Stempel rzeczoznawcy, przeprowadził lub uczestniczył w ostatnim badaniu.
6.7.2.20.2 Na samej cysternie przenośnej lub na tabliczce metalowej przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być naniesione następujące dane:
Nazwa użytkownika
Nazwa materiału(ów) dopuszczonych do przewozu i maksymalna średnia temperatura ładunku, jeżeli jest wyższa niż 50°C
Maksymalna dopuszczalna masa brutto(MPGM) __________ kg
Masa własna (tara) __________ kg
UWAGA: W celu identyfikacji przewożonego materiału, patrz także część 5.
6.7.2.20.3 Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i manipulowania na otwartym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".
______
2 Należy zaznaczyć jednostkę miary.
3 Patrz 6.7.2.2.10.
6.7.3 Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych
6.7.3.1 Definicje
W rozumieniu niniejszego rozdziału:
Rozwiązanie alternatywne oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;
Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną o pojemności większej niż 450 litrów, stosowaną do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych klasy 2. Cysterna przenośna składa się ze zbiornika z przymocowanym wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym, niezbędnym do przewozu gazów. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez demontowania wyposażenia konstrukcyjnego. Cysterna przenośna powinna mieć na zewnątrz zbiornika człony stabilizujące oraz powinno być możliwe jej podnoszenie, w stanie napełnionym. Przede wszystkim powinna być ona zaprojektowana w celu umieszczania jej na pojeździe lub na statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy-cysterny, wagony-cysterny, cysterny niemetalowe, duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL), butle do gazu i duże naczynia nie są uznawane za odpowiadające definicji cystern przenośnych;
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, która wypełniona jest gazem skroplonym nieschłodzonym przeznaczonym do przewozu (cysterna właściwa), wliczając w to otwory i ich zamknięcia, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, odpowietrzania, zabezpieczające i izolację cieplną;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące, umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (MAWP) oznacza ciśnienie zmierzone w górnej części zbiornika podczas jego eksloatacji, które w żadnym przypadku nie może być niższe od 7 barów i nie niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(a) najwyższego dopuszczalnego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego w zbiorniku podczas załadunku i rozładunku, lub
(b) najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego, na które zbiornik został zaprojektowany, i które powinno być równe:
(i) dla gazu skroplonego nieschłodzonego wymienionego w instrukcji T50 cystern przenośnych podanej pod 4.2.5.2.6, MAWP (w barach) podanemu w instrukcji T50 cystern przenośnych dla tego gazu;
(ii) dla innych gazów skroplonych nieschłodzonych, nie mniej niż sumie:
- bezwzględnej prężności par (w barach) gazów skroplonych nieschłodzonych w obliczeniowej temperaturze odniesienia, minus 1 bar; i
- ciśnienia cząstkowego (w barach) powietrza lub innych gazów w niewypełnionej przestrzeni gazowej spowodowanego przez obliczeniową temperaturę odniesienia i przez rozszerzającą się fazę ciekłą spowodowaną wzrostem średniej temperatury ładunku tr - tf (tf=temperatura napełniania, zwykle 15°C, tr = 50°C jest to maksymalna średnia temperatura ładunku);
Ciśnienie obliczeniowe oznacza ciśnienie stosowane w obliczeniach wymaganych przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych. Ciśnienie obliczeniowe nie może być niższe od najwyższego z następujących ciśnień:
(a) najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego dopuszczonego w zbiorniku podczas napełniania i opróżniania, lub
(b) sumy:
(i) najwyższego rzeczywistego ciśnienia manometrycznego, na które zbiornik jest zaprojektowany, jak określono pod (b) w definicji MAWP (patrz powyżej); i
(ii) ciśnienia słupa cieczy określonego na podstawie sił statycznych wymienionych pod 6.7.3.2.9, lecz nie niższego niż 0,35 bara;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas ciśnieniowej próby hydraulicznej.
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem wewnętrznym nie niższym niż 25% MAWP;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) oznacza sumaryczną masę cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zerwaniu 27%;
Stal miękka oznacza stal o gwarantowanej minimalnej wytrzymałości na rozciąganie od 360 N/mm2 do 440 N/mm2 i o gwarantowanym minimalnym wydłużeniu przy zerwaniu zgodnym z wymaganiami podanymi pod 6.7.3.3.3.3;
Zakres temperatur obliczeniowych dla zbiornika powinien wynosić od -40°C do 50°C dla gazów skroplonych nieschłodzonych przewożonych w temperaturze otoczenia. Szerszy zakres temperatur obliczeniowych powinien być brany pod uwagę dla cystern przenośnych przeznaczonych do pracy w surowszych warunkach klimatycznych.
Obliczeniowa temperatura odniesienia oznacza temperaturę, w której prężność par ładunku jest przyjmowana w celu obliczenia MAWP. Obliczeniowa temperatura odniesienia powinna być niższa od temperatury krytycznej gazu skroplonego nieschłodzonego przeznaczonego do przewozu, co ma zapewnić, że gaz przez cały czas pozostanie w stanie ciekłym. Wartość ta dla każdej cysterny przenośnej wynosi:
(a) zbiornik o średnicy 1,5 m lub mniejszej: 65°C;
(b) zbiornik o średnicy większej niż 1,5 m:
(i) bez izolacji lub osłony przeciwsłonecznej: 60°C;
(ii) z osłoną przeciwsłoneczną (patrz 6.7.3.2.12): 55°C; oraz
(iii) z izolacją (patrz 6.7.3.2.12): 50°C;
Gęstość napełniania oznacza średnią masę gazu skroplonego nieschłodzonego na litr pojemności zbiornika (kg/l). Gęstość napełniania podana jest w instrukcji T50 cysterny przenośnej pod 4.2.5.2.6.
6.7.3.2 Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.3.2.1 Zbiorniki powinny być projektowane i budowane zgodnie z wymaganiami przepisów dotyczących naczyń ciśnieniowych uznanymi przez właściwą władzę. Zbiorniki powinny być wykonane z stali nadających się do obróbki. Zasadniczo, materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do budowy zbiorników spawanych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane stosownej obróbce cieplnej w celu zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości w spoinie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić zakres temperatury obliczeniowej ze względu na ryzyko przełomu kruchego, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową i odporność na uderzenia. Jeżeli stosuje się stal drobnoziarnistą, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normą materiałową, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odpowiednie do warunków zewnętrznych środowiska, w którym mogą być one eksploatowane.
6.7.3.2.2 Zbiorniki, osprzęt i orurowanie cystern przenośnych powinny być wykonane z materiałów, które są:
(a) w dużym stopniu odporne na działanie gazów skroplonych nieschłodzonych przeznaczonych do przewozu; lub
(b) całkowicie spasywowane lub zabezpieczone przed oddziaływaniem chemicznym.
6.7.3.2.3 Uszczelki powinny być wykonane z materiałów odpornych na działanie gazu(ów) skroplonego nieschłodzonego przeznaczonego do przewozu.
6.7.3.2.4 Powinno się unikać styczności pomiędzy różnymi metalami mogącymi doprowadzić do uszkodzeń w wyniku działania korozji elektrochemicznej.
6.7.3.2.5 Materiały cysterny przenośnej włączając w to urządzenia, uszczelki, osłony i wyposażenie nie powinny oddziaływać niekorzystnie na gaz skroplony nieschłodzony przeznaczony do przewozu w cysternach przenośnych.
6.7.3.2.6 Cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane razem z podporami tak, aby zapewnić ich bezpieczne podparcie podczas przewozu oraz z odpowiednimi uchwytami do podnoszenia i opuszczania.
6.7.3.2.7 Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków używania i przewozu. Projekt powinien wykazywać, że zostały uwzględnione skutki zmęczenia materiału, spowodowane przez cykliczne występowanie tych obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej.
6.7.3.2.8 Zbiorniki powinny być zaprojektowane tak, aby wytrzymywały bez trwałych odkształceń ciśnienie zewnętrzne większe od ciśnienia wewnętrznego o co najmniej 0,4 bara (ciśnienie manometryczne). Jeżeli zbiornik będzie narażony na niebezpieczne podciśnienie przed napełnianiem lub podczas rozładunku, to powinien być zaprojektowany tak, aby wytrzymywał ciśnienie zewnętrzne większe o co najmniej 0,9 bara (ciśnienia manometrycznego) od ciśnienia wewnętrznego, co powinno być potwierdzone doświadczalnie.
6.7.3.2.9 Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a) w kierunku jazdy: dwukrotnej MPGM pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b) w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: MPGM (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej MPGM pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(c) w kierunku pionowym z dołu do góry: MPGM pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1; oraz
(d) w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotnej MPGM (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1.
6.7.3.2.10 Dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.3.2.9 powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a) dla stali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b) dla stali niemających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.3.2.11 Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zgodne z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne wyraźnej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości potwierdzone są atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla stali, wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
6.7.3.2.12 Jeżeli zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych wyposażone są w izolację cieplną, to układ izolacji cieplnej powinien spełniać następujące wymagania:
(a) powinien składać się z osłony przykrywającej nie mniej niż jedną trzecią, ale nie więcej niż połowę, górnej powierzchni zbiornika, oddzielonej od zbiornika co najmniej 40 mm warstwą powietrza; lub
______
1 Do obliczeń g = 9,81 m/s2.
(b) powinien składać się z pełnej powłoki wykonanej z materiału izolacyjnego o odpowiedniej grubości, zabezpieczonej tak, aby zapobiec przenikaniu wilgoci i uszkodzeniu w normalnych warunkach przewozu oraz aby zapewnić przewodność cieplną nie większą niż 0,67 W·m-2·K-1;
(c) jeżeli powłoka zabezpieczająca jest gazoszczelna, to powinno być zastosowane urządzenie, które w przypadku rozszczelnienia się zbiornika lub jego wyposażenia powinno zapobiec powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej; oraz
(d) izolacja cieplna nie powinna utrudniać dostępu do urządzeń służących do napełniania i rozładunku.
6.7.3.2.13 Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych palnych powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego.
6.7.3.3 Kryteria projektowania
6.7.3.3.1 Zbiorniki powinny być o przekroju kołowym.
6.7.3.3.2 Zbiorniki powinny być projektowane i konstruowane tak, aby wytrzymywały ciśnienie próbne nie mniejsze niż 1,3 ciśnienia obliczeniowego. Projekt zbiornika powinien uwzględniać wartości MAWP przewidzianego w instrukcji T50 dla cystern przenośnych podanej pod 4.2.5.2.6 dla każdego gazu skroplonego nieschłodzonego przeznaczonego do przewozu. Celem jest uzyskanie minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern pod 6.7.3.4.
6.7.3.3.3 Dla stali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie σ (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm podczas ciśnienia próbnego, gdzie:
Re = wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm = najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.
6.7.3.3.3.1 Przyjęte wartości Re i Rm powinny być wartościami minimalnymi zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne dla Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości potwierdzone są atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla stali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.3.3.3.2 Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm wymienione w ateście materiałowym.
6.7.3.3.3.3 Dla stali zastosowanych do budowy zbiorników, wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/Rm, ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali.
6.7.3.3.3.4 W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach, próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite po zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998 przy 50 mm długości pomiarowej.
6.7.3.4 Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.7.3.4.1 Minimalna grubość ścianki zbiornika powinna być największą z grubości określonych poniżej:
(a) grubość minimalna określona zgodnie z wymaganiami pod 6.7.3.4; oraz
(b) grubość minimalna określona zgodnie z uznanymi przepisami dotyczącymi budowy zbiorników ciśnieniowych uwzględniającymi wymagania podane pod 6.7.3.3.
6.7.3.4.2 Części cylindryczne, dna i pokrywy zbiorników, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innej stali. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub grubość równoważną, jeżeli wykonane są z innej stali.
6.7.3.4.3 Części cylindryczne, dna i pokrywy zbiorników, powinny mieć grubość nie mniejszą niż 4 mm, niezależnie od materiału konstrukcyjnego.
6.7.3.4.4 Równoważna grubość stali, inna niż grubość zapisana pod 6.7.3.4.2 dla stali odniesienia, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:
gdzie:
e1 = wymagana grubość równoważna (w mm) dla zastosowanej stali;
e0 = grubość minimalna (w mm) stali odniesienia podana pod 6.7.3.4.2;
Rm1 = gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanej stali (patrz pod 6.7.3.3.3);
A1 = gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanej stali zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.
6.7.3.4.5 W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż określona pod 6.7.3.4.1 do 6.7.3.4.3. Wszystkie części zbiornika powinny mieć grubość minimalną określoną pod 6.7.3.4.1 do 6.7.3.4.3. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.3.4.6 Jeżeli zastosowana jest stal miękka (patrz 6.7.3.1), to wówczas nie są wymagane obliczenia przy pomocy wzoru podanego pod 6.7.3.4.4.
6.7.3.4.7 Na połączeniach dennic z cylindryczną częścią zbiornika nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach.
6.7.3.5 Wyposażenie obsługowe
6.7.3.5.1 Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia w czasie czynności manipulacyjnych i przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy obudową i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (złącza, urządzenia zamykające), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił (na przykład zastosowanie przekrojów ścinanych). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włącznie z kołnierzami lub korkami gwintowanymi) oraz jakiekolwiek pokrywy ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem.
6.7.3.5.2 Wszystkie otwory zbiorników cystern przenośnych o średnicy większej niż 1,5 mm, za wyjątkiem otworów dla urządzeń obniżających ciśnienie, otworów inspekcyjnych i zamkniętych otworów upustowych, powinny być wyposażone w trzy niezależne od siebie urządzenia odcinające umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi wewnętrzny zawór odcinający, zawór nadmiarowy wypływu lub równoważne urządzenie, drugie stanowi zewnętrzny zawór odcinający, a trzecim jest zaślepka kołnierzowa lub urządzenie równoważne.
6.7.3.5.2.1 Jeżeli cysterna przenośna wyposażona jest w zawór nadmiarowy wypływu, to zawór ten powinien być tak umocowany, aby jego gniazdo znajdowało się wewnątrz zbiornika lub wewnątrz przyspawanego kołnierza, albo - jeżeli jest przymocowany od zewnątrz - to jego zamocowanie powinno być tak zaprojektowane, aby nawet w przypadku uderzenia jego skuteczność była zachowana. Zawór nadmiarowy wypływu powinien być dobrany i zamocowany tak, aby zamykał się automatycznie w przypadku osiągnięcia wypływu określonego przez producenta. Połączenia i wyposażenie dodatkowe prowadzące do lub od tych zaworów powinny mieć przepustowość większą od przewidywanego wypływu z zaworu nadmiarowego.
6.7.3.5.3 Dla otworów do napełniania i rozładunku pierwszym urządzeniem odcinającym powinien być wewnętrzny zawór odcinający, a drugim zawór odcinający umiejscowiony w dostępnym miejscu na każdym przewodzie rurowym do napełniania i opróżniania.
6.7.3.5.4 W cysternach przenośnych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych nieschłodzonych palnych i/lub trujących napełnianych i opróżnianych oddolnie, wewnętrzny zawór odcinający powinien być szybkozamykającym się urządzeniem bezpieczeństwa, które zamyka się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia cysterny przenośnej podczas napełniania lub rozładunku, albo w przypadku ogarnięcia jej pożarem. Z wyjątkiem cystern przenośnych o pojemności nie większej niż 1.000 litrów, powinno być możliwe zdalne uruchamianie tego urządzenia.
6.7.3.5.5 Oprócz otworów do napełniania, rozładunku i wyrównywania ciśnienia gazu, zbiorniki mogą być wyposażone w otwory do instalowania przyrządów pomiarowych, termometrów i manometrów. Połączenia dla tych przyrządów powinny być wykonane za pomocą odpowiednio przyspawanych końcówek wylotowych lub kieszeni i nie powinny być łączone ze zbiornikiem za pomocą gwintu.
6.7.3.5.6 Wszystkie cysterny przenośne powinny być wyposażone we właz lub inne otwory rewizyjne odpowiedniej wielkości, pozwalający na przeprowadzenie rewizji wewnętrznej i odpowiedni dostęp dla konserwacji, i napraw wnętrza.
6.7.3.5.7 Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.3.5.8 Każde połączenie na cysternie przenośnej powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.3.5.9 Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające powinny być zaprojektowane i konstruowane przy uwzględnieniu ciśnienia nie mniejszego niż najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze zbiornika (MAWP), biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas przewozu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie oznaczone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak, aby było niemożliwe ich przypadkowe otwarcie.
6.7.3.5.10 Połączenia rurowe powinny być projektowane, konstruowane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniem mechanicznym i drganiem. Wszystkie połączenia rurowe powinny być wykonane z odpowiedniego metalu. Połączenia przewodów rurowych, o ile jest to możliwe, powinny być spawane.
6.7.3.5.11 Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub równorzędną wytrzymałościowo złączką metalową. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być mniejsza niż 525°C. Nacięcie gwintu w połączeniach gwintowanych nie powinno zmniejszać wytrzymałości przewodu rurowego.
6.7.3.5.12 Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego MAWP albo czterokrotnego ciśnienia, któremu może być poddany zbiornik w czasie obsługi w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.3.5.13 W konstrukcji zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny być stosowane metale ciągliwe.
6.7.3.6 Otwory dolne
6.7.3.6.1 Niektóre gazy skroplone nieschłodzone nie mogą być przewożone w cysternach przenośnych z otworami dolnymi, jeżeli instrukcja T50 dla cystern przenośnych podana pod 4.2.5.2.6 wskazuje, że otwory dolne są zabronione. Otwory poniżej poziomu fazy ciekłej w zbiorniku nie są dozwolone, jeżeli jest on wypełniony do maksymalnego dopuszczalnego stopnia. napełnienia.
6.7.3.7 Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.3.7.1 Cysterny przenośne powinny być wyposażona w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego. Urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego powinny otwierać się automatycznie przy ciśnieniu nie niższym niż MAWP i powinno być całkowicie otwarte przy ciśnieniu równym 110% MAWP. Urządzenia te po rozładunku powinny zamykać się przy ciśnieniu nie niższym niż 10% poniżej ciśnienia otwarcia i pozostawać zamknięte przy ciśnieniach niższych. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być odporne na siły dynamiczne, w tym falowania cieczy. Płytki bezpieczeństwa nie są dopuszczone, jeżeli nie są umieszczone szeregowo z urządzeniem obniżającym ciśnienie typu sprężynowego.
6.7.3.7.2 Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak projektowane, aby nie dopuszczały do przedostawania się innych substancji z zewnątrz, ulatniania się gazu i niebezpiecznego wzrostu ciśnienia.
6.7.3.7.3 Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu niektórych gazów skroplonych nieschłodzonych wymienionych w instrukcji cysterny przenośnej T50 podanej pod 4.2.5.2.6, powinny być wyposażone w urządzenie obniżające ciśnienie zatwierdzone przez właściwą władzę. Jeżeli cysterna przenośna o określonym przeznaczeniu nie jest wyposażona w zatwierdzone urządzenie obniżające ciśnienie, wykonane z materiału zgodnego z przewożonym ładunkiem, to zastosowane urządzenie powinno zawierać płytkę bezpieczeństwa poprzedzającą zawór typu sprężynowego obniżający ciśnienie. Przestrzeń pomiędzy płytką bezpieczeństwa a urządzeniem obniżającym ciśnienie powinna być wyposażona w manometr lub odpowiedni wskaźnik. Takie rozwiązanie pozwala na wykrycie pęknięcia płytki bezpieczeństwa, perforacji lub wycieku, co mogłoby spowodować nieprawidłową pracę układu obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna rozrywać się przy ciśnieniu nominalnym wyższym o 10% od początkowego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.3.7.4 W przypadku cystern przenośnych do wielu mediów urządzenia obniżające ciśnienie powinny otwierać się przy ciśnieniu określonym pod 6.7.3.7.1, dla gazu mającego najwyższe maksymalne dopuszczalne ciśnienie spośród gazów dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej.
6.7.3.8 Przepustowość urządzeń zabezpieczających
6.7.3.8.1 Łączna przepustowość urządzeń zabezpieczających powinna być na tyle wystarczająca, że w przypadku pełnego ogarnięcia pożarem cysterny przenośnej, ciśnienie (uwzględniając wzrost ciśnienia) w zbiorniku nie przekroczy 120% MAWP. Dla uzyskania zamierzonej przepustowości mogą być zastosowane urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego. W przypadku cystern przenośnych do wielu mediów łączna przepustowość urządzeń zabezpieczających powinna być przyjmowana dla gazu wymagającego największej maksymalnej przepustowości spośród gazów dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej.
6.7.3.8.1.1 W celu określenia łącznej wymaganej przepustowości urządzeń zabezpieczających, która powinna być traktowana jako suma pojedynczych przepustowości kilku urządzeń, powinien być zastosowany następujący wzór4:
gdzie:
Q = minimalna wymagana przepustowość w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s) w warunkach normalnych: 1 bar i 0°C (273 K);
F = współczynnik o następujących wartościach:
dla zbiorników nie izolowanych: F = 1;
dla zbiorników izolowanych: F = U (649-t)/13,6, jednak w żadnym przypadku nie może być mniejszy niż 0,25
gdzie:
U = przewodność cieplna izolacji, w kW·m-2·K-1, w 38°C;
t = temperatura rzeczywista materiału podczas napełniania (w °C); jeżeli temperatura ta nie jest znana, przyjmuje się t = 15°C;
Wartość F podana powyżej dla zbiorników izolowanych może być uznana pod 4warunkiem, że izolacja jest zgodna z 6.7.3.8.1.2;
gdzie:
A = całkowita powierzchnia zewnętrzna zbiornika w metrach kwadratowych;
Z = współczynnik ściśliwości w warunkach zredukowanych (jeżeli współczynnik ten nie jest znany, przyjmujemy Z równe 1,0);
T = temperatura absolutna w stopniach Kelwina (°C + 273) powyżej urządzenia obniżającego ciśnienie w warunkach zredukowanych;
L = utajone ciepło parowania cieczy w kJ/kg w warunkach zredukowanych;
M = masa cząsteczkowa uwalniającego się gazu;
C = stała, która wyprowadzana jest z następujących wzorów jako funkcja współczynnika k ciepła właściwego:
gdzie:
cp ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu; oraz
cv ciepło właściwe przy stałej objętości.
gdy k > 1:
gdy k = 1 lub k nie jest znane:
gdzie e jest stałą matematyczną równą 2,7183
______
4 Wzór ten stosuje się tylko do gazów skroplonych nieschłodzonych, które mają temperatury krytyczne powyżej temperatury w warunkach zredukowanych. Dla gazów, które mają temperatury krytyczne poniżej temperatury w warunkach zredukowanych, obliczenie przepustowości urządzenia odciążającego ciśnienie, powinno uwzględnić się dalsze właściwości fizykochemiczne gazu (patrz np. CGA S-1.2-1995).
C może być także wzięte z następującej tabeli:
| | k C | k C | k C |
| | 1,00 0,607 | 1,26 0,660 | 1,52 0,704 |
| | 1,02 0,611 | 1,28 0,664 | 1,54 0,707 |
| | 1,04 0,615 | 1,30 0,667 | 1,56 0,710 |
| | 1,06 0,620 | 1,32 0,671 | 1,58 0,713 |
| | 1,08 0,624 | 1,34 0,674 | 1,60 0,716 |
| | 1,10 0,628 | 1,36 0,678 | 1,62 0,719 |
| | 1,12 0,633 | 1,38 0,681 | 1,64 0,722 |
| | 1,14 0,637 | 1,40 0,685 | 1,66 0,725 |
| | 1,16 0,641 | 1,42 0,688 | 1,68 0,728 |
| | 1,18 0,645 | 1,44 0,691 | 1,70 0,731 |
| | 1,20 0,649 | 1,46 0,695 | 2,00 0,770 |
| | 1,22 0,652 | 1,48 0,698 | 2,20 0,793 |
| | 1,24 0,656 | 1,50 0,701 | |
6.7.3.8.1.2 Układy izolacyjne zastosowane w celu zmniejszenia przepustowości urządzeń wentylacyjnych powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. We wszystkich przypadkach, zatwierdzone do tych celów układy izolacyjne powinny:
(a) pozostawać skuteczne w temperaturach do 649°C; oraz
(b) być pokryte materiałem o temperaturze topnienia 700°C lub wyższej.
6.7.3.9 Oznakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.3.9.1 Każde urządzenie obniżające ciśnienie powinno być czytelnie i trwale oznakowane poprzez naniesienie następujących danych:
(a) ciśnienia (w barach lub kPa), na które zostało wyregulowane jego otwarcie;
(b) dopuszczalnej tolerancji ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c) temperatury odnoszącej się do ciśnienia nominalnego płytki bezpieczeństwa; oraz
(d) nominalnej przepustowości urządzenia w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s).
Jeżeli jest to możliwe, to powinna być również podana:
(e) nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.3.9.2 Przepustowość nominalna naniesiona na urządzeniu obniżającym ciśnienie powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.3.10 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.3.10.1 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby umożliwić wymagany, niezakłócony przepływ do urządzenia zabezpieczającego. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie z wyjątkiem przypadku, gdy zastosowane są dwa urządzenia dla potrzeb konserwacji lub z innych przyczyn, a zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej lub zawory odcinające połączone są tak, że przynajmniej jedno z dwóch urządzeń jest ciągle gotowe do użycia i spełnia wymagania podane pod 6.7.3.8. W otworach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie nie powinny znajdować się żadne przeszkody, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ gazu ze zbiornika do tego urządzenia. Otwory z urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinny kierować uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.3.11 Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.3.11.1 Każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej części zbiornika, w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii, jeżeli jest to praktycznie wykonalne. Wszystkie otwory wlotowe powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika przy maksymalnym stopniu napełnienia oraz urządzenia powinny być tak usytuowane, aby zapewniały bez ograniczeń wypływ ulatniających się gazów. W przypadku gazów skroplonych nieschłodzonych palnych, uchodzący gaz powinien być kierowany na zewnątrz zbiornika w taki sposób, aby nie mógł uderzać w zbiornik. Mogą być stosowane urządzenia ochronne odchylające strumień par, jeżeli nie zmniejszają przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.3.11.2 Rozmieszczenie urządzeń obniżających ciśnienie powinno być tak wykonane, aby uniemożliwiało osobom nieupoważnionym dostęp do tych urządzeń oraz zabezpieczało je przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.3.12 Urządzenia pomiarowe
6.7.3.12.1 Jeżeli nie zamierza się napełniać cystern przenośnych przez ich ważenie, to powinny być one wyposażone w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie powinny być stosowane urządzenia do pomiaru poziomu wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, jeżeli połączone są bezpośrednio z zawartością zbiornika.
6.7.3.13 Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.3.13.1 W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane z uwzględnieniem konstrukcji podtrzymujących. Z tego względu powinny być uwzględniane przy projektowaniu siły wymienione pod 6.7.3.2.9 i współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.3.2.10. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne konstrukcje.
6.7.3.13.2 Łączne naprężenia powodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny wywoływać nadmiernych naprężeń w dowolnej części zbiornika. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej, lecz mogą być również umocowane do wzmocnionych płyt umiejscowionych na zbiorniku w punktach podparcia.
6.7.3.13.3 Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji spowodowanej przez środowisko.
6.7.3.13.4 Kieszenie dla wideł wózków widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla wideł powinny być nieodłączną częścią struktury lub na stałe przymocowane do ramy. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą mieć zamknięć kieszeni wózków widłowych pod warunkiem, że:
(a) zbiornik razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczony przed uderzeniem wideł wózka widłowego; oraz
(b) odległość pomiędzy środkami kieszeni dla wideł jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.3.13.5 Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas przewozu zgodnie z ustaleniami pod 4.2.2.3, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku uderzenia bocznego wzdłużnego lub wywrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub wywróceniu cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a) ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b) ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmocnionych pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c) ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może być zderzakiem lub ramą;
(d) ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub wywróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995.
6.7.3.14 Zatwierdzenie typu
6.7.3.14.1 Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią upoważniony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę, jest zgodna z jej przeznaczeniem, spełnia wymagania niniejszego działu oraz stosowne postanowienia dla gazów przewidzianych w instrukcji cysterny przenośnej T50 pod 4.2.5.2.6. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo to powinno być wystawione na podstawie protokółu z badania prototypu i powinno wymieniać gazy dopuszczone do przewozu, materiały zastosowane do budowy zbiornika i numer zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968r.) i numeru wpisu do rejestru. W świadectwie powinno być wskazane każde ustalenie zamienne, zgodnie z zapisem pod 6.7.1.2. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii wytwarzania i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.3.14.2 Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać przynajmniej:
(a) wyniki odpowiednich badań ram określonych w ISO 1496-3:1995;
(b) wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.3.15.3;
(c) wyniki prób udarowych określonych pod 6.7.3.15.1, jeżeli jest to wymagane.
6.7.3.15 Badania i próby
6.7.3.15.1 Dla cystern przenośnych odpowiadających definicji kontenera w CSC, prototyp każdego typu powinien być poddany próbie udarowej. Badania prototypu cysterny przenośnej powinny wykazać, że jest ona zdolna do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie słabszego niż 4 krotna (4g) MPGM w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie typowych udarów mechanicznych występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób udarowych:
Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992
National Standard of Canada, CAN/CGSB-43.147-2002, "Construction, Modification, Qualification, Maintenance and Selection and Use of Means of Containment for the Handling, Offering for Transport or Transporting of Dangerous Goods by Rail" March 2002, published by Canadian General Standards Board (CGSB).
Deutsche Bahn AG
DB Systemtechnik, Minden
Verifikation und Versuche ,TZF 96.2
Portable tanks, longitudinal impact test
Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.3.15.2 Zbiornik i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próby) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż co pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne zgodnie z ustaleniami pod 6.7.3.15.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.3.15.3 Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizje wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej osprzętu z uwzględnieniem gazów skroplonych nieschłodzonych, które będą przewożone i próbę ciśnieniową zgodnie z przepisami dotyczącymi ciśnień próbnych podanymi pod 6.7.3.3.2. Za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego próba ciśnieniowa może być przeprowadzona jako próba wodna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności. Wszystkie spawy zbiornika poddawanego pełnym naprężeniom powinny być podczas badania odbiorczego poddawane badaniom nieniszczącym radiograficznym, ultradźwiękowym lub inną odpowiednią metodą nieniszczącą. Nie odnosi się to do osłony ochronnej.
6.7.3.15.4 Badania okresowe i próby wykonywane co 5 lat powinny obejmować rewizję wewnętrzną i zewnętrzną i jako ogólna reguła, hydrauliczną próbę ciśnieniową. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Jeżeli zbiornik i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.3.15.5 Okresowe badania i próby pośrednie 2,5 roczne powinny obejmować co najmniej rewizję wewnętrzną i zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia z uwzględnieniem gazów skroplonych nie schłodzonych, które będą przewożone, próbę szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Osłona, izolacja cieplna lub inna powinny być odejmowane tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu cysterny przenośnej. Dla cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu jednego gazu skroplonego nie schłodzonego, 2,5 letnia rewizja wewnętrzna może być odroczona lub zastąpiona innymi próbami albo procedurami badawczymi ustalonymi przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.3.15.6 Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po wygaśnięciu daty ważności ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego terminu okresowych badań i prób wymaganych pod 6.7.3.15.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą wygaśnięcia ważności ostatniego badania okresowego i prób mogą być dalej eksploatowane przez okres nie przekraczający trzech miesięcy po dacie wygaśnięcia ważności ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być przewożona po upływie daty ważności ostatniej próby lub badania:
(a) po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania poprzedzającego ponowne napełnienie; oraz
(b) o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy od daty ważności ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia zwrotu materiału niebezpiecznego do utylizacji lub przetworzenia. Informacja o tym odstępstwie powinna być zamieszczona w dokumencie przewozowym.
6.7.3.15.7 Badania nadzwyczajnę i próby są konieczne, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową eksploatację cysterny przenośnej. Zakres badań nadzwyczajnych i prób, jeżeli zostały uznane za konieczne, demontaż poszczególnych części, zależy od wielkości uszkodzeń albo stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie co najmniej 2,5 rocznych badań i prób zgodnych z wymaganiami pod 6.7.3.15.5.
6.7.3.15.8 Rewizja wewnętrzna i zewnętrzna powinny zapewnić, że:
(a) zbiornik został zbadany w celu wykrycia wżerów, korozji, otarć, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, włączając w to nieszczelności, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu;
(b) instalacje rurowe, zawory i uszczelki zostały sprawdzone z uwzględnieniem skorodowanych powierzchni, wad oraz innych objawów włączając w to nieszczelności, które mogą uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas napełniania, rozładunku oraz przewozu;
(c) uszczelnienia pokryw włazów są skuteczne i nie występują nieszczelności pokryw włazów lub uszczelek;
(d) brakujące lub poluzowane śruby, lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym, albo zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(e) wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej eksploatacji. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(f) wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi wymaganiami; oraz
(g) ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w stanie zadawalającym.
6.7.3.15.9 Badania i próby określone pod 6.7.3.15.1, 6.7.3.15.3, 6.7.3.15.4, 6.7.3.15.5 i 6.7.3.15.7 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę (lub w jego obecności), upoważnionego przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.3.15.10 W każdym przypadku, gdy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony, z uwzględnieniem przepisów budowy zbiorników ciśnieniowych zastosowanych do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa pod pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.3.15.11 Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to cysterna przenośna nie powinna być przekazana do eksploatacji do czasu, gdy nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone wymagane próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.3.16 Oznakowanie
6.7.3.16.1 Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany co najmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione przez stemplowanie lub w inny podobny sposób przy najmniej poniższe dane.
Kraj wytwórcy
U Kraj Numer Dla rozwiązań alternatywnych (patrz 6.7.1.2)
N zatwierdzający zatwierdzenia "AA"
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych, według których zbiornik był projektowany
Ciśnienie próbne _______bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
MAWP _______ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zewnętrzne ciśnienie obliczeniowe5_______ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Zakres temperatur obliczeniowych_______ °C do _______°C
Obliczeniowa temperatura odniesienia _______ °C
Pojemność wodna w 20°C _______litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak osoby uprawnionej
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Równoważna grubość stali odniesienia _______mm
Data i rodzaj ostatniego badania(ń) okresowego
Miesiąc _____ rok_____ ciśnienie próbne_____ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził lub uczestniczył w ostatnim badaniu.
______
2 Należy zaznaczyć jednostkę miary.
5 Patrz 6.7.3.2.8
6.7.3.16.2 Na samej cysternie przenośnej lub na metalowej tabliczce przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być naniesione następujące dane:
Nazwa użytkownika
Nazwa gazu(ów) skroplonego nieschłodzonego dopuszczonego do przewozu
Największa dozwolona masa ładunku każdego dopuszczonego gazu skroplonego nieschłodzonego ________ kg
Maksymalna dopuszczalna masa brutto(MPGM)________ kg
Masa własna (tara) ________ kg
UWAGA: W celu identyfikacji przewożonego gazu skroplonego nieschłodzonego, patrz także część 5.
6.7.3.16.3 Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i używania na otwartym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".
6.7.4 Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób cystern przenośnych przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych
6.7.4.1 Definicje
W rozumieniu niniejszego rozdziału:
Rozwiązanie alternatywne oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;
Cysterna oznacza konstrukcję, która normalnie składa się z:
(a) powłoki ochronnej oraz jednego lub więcej zbiorników wewnętrznych, gdzie przestrzeń pomiędzy zbiornikiem(ami) i powłoką ochronną pozbawiona jest powietrza (izolacja próżniowa) i może zawierać w sobie układ izolacji cieplnej; lub
(b) powłoki ochronnej oraz zbiornika wewnętrznego z warstwą pośrednią stałego cieplnego materiału izolacyjnego (np. zestalona pianka);
Cysterna przenośna oznacza cysternę multimodalną izolowaną cieplnie, o pojemności większej niż 450 litrów, z przymocowanym wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym niezbędnym do przewozu gazów skroplonych schłodzonych. Napełnianie i opróżnianie cysterny przenośnej powinno być możliwe bez odejmowania wyposażenia konstrukcyjnego. Powinna mieć człony stabilizujące na zewnątrz cysterny oraz powinno być możliwe jej podnoszenie, gdy jest napełniona. Przede wszystkim powinna być projektowana w celu umieszczania na pojeździe lub statku i powinna być wyposażona w urządzenia ślizgowe, zamocowania lub dodatkowe wyposażenie ułatwiające obsługę. Pojazdy - cysterny drogowe, wagony - cysterny kolejowe, cysterny niemetalowe, duże pojemniki do przewozu luzem (DPPL), butle do gazu i duże naczynia nie są uznawane za cysterny przenośne;
Cysterna oznacza konstrukcję, która normalnie składa się z:
(a) powłoki ochronnej oraz jednego lub więcej zbiorników wewnętrznych, gdzie przestrzeń pomiędzy zbiornikiem(ami) i powłoką ochronną pozbawiona jest powietrza (izolacja próżniowa) i może zawierać w sobie układ izolacji cieplnej; lub
(b) powłoki ochronnej oraz zbiornika wewnętrznego z warstwą pośrednią ze stałego materiału izolacyjnego (np. zestalona pianka);
Zbiornik oznacza część cysterny przenośnej, która wypełniona jest gazem skroplonym schłodzonym przeznaczonym do przewozu, łącznie z otworami i ich zamknięciami, ale bez wyposażenia obsługowego i zewnętrznego wyposażenia konstrukcyjnego;
Płaszcz ochronny oznacza pokrycie zewnętrzne izolacji lub okrycie, które może być częścią układu izolacyjnego;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia do napełniania, opróżniania, wentylacji, zabezpieczenia, podwyższania ciśnienia, chłodzenia i izolacji cieplnej;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, zabezpieczające i stabilizujące umieszczone na zewnątrz zbiornika;
Maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze (MAWP) oznacza najwyższe dozwolone rzeczywiste ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika napełnionej cysterny przenośnej w jej pozycji roboczej, z uwzględnieniem najwyższego ciśnienia rzeczywistego podczas napełniania i rozładunku;
Ciśnienie próbne oznacza maksymalne ciśnienie manometryczne w górnej części zbiornika podczas próby ciśnieniowej;
Próba szczelności oznacza badanie zbiornika i jego wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego przy użyciu gazu pod ciśnieniem wewnętrznym nie mniejszym niż 90% MAWP;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) oznacza masę sumaryczną samej cysterny przenośnej (tara) i najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
Czas utrzymywania oznacza czas, który upłynie od ustalenia początkowych warunków napełniania do chwili, gdy ciśnienie rosnące wskutek dopływu ciepła, nie osiągnie wartości najniższej, na którą jest wyregulowane urządzenie(a) ograniczające ciśnienie;
Stal odniesienia oznacza stal o wytrzymałości na rozciąganie 370 N/mm2 i o wydłużeniu przy zerwaniu 27%;
Minimalna temperatura obliczeniowa oznacza temperaturę, która jest przyjęta do obliczeń i budowy zbiornika, nie wyższa niż najniższa ("najzimniejsza") temperatura zawartości (temperatura podczas eksploatacji) podczas normalnych warunków napełniania, rozładunku i przewozu.
6.7.4.2 Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.4.2.1 Zbiorniki powinny być projektowane i budowane zgodnie z wymaganiami przepisów dotyczących naczyń ciśnieniowych, uznanymi przez właściwą władzę. Zbiorniki i płaszcze ochronne powinny być wykonane z materiałów metalowych nadających się do obróbki. Płaszcze ochronne powinny być wykonane ze stali. Materiały niemetaliczne mogą być stosowane do połączeń i podpór pomiędzy zbiornikiem a płaszczem ochronnym, pod warunkiem, że ich właściwości w najniższej temperaturze obliczeniowej uznane są za dostateczne. Materiały powinny być zgodne z normami krajowymi lub międzynarodowymi. Do zbiorników spawanych i płaszczy ochronnych mogą być użyte tylko te materiały, których spawalność została całkowicie udowodniona. Spoiny powinny być wykonane fachowo i zapewniać pełne bezpieczeństwo. Jeżeli proces technologiczny lub materiały tego wymagają, zbiorniki powinny być poddawane stosownej obróbce cieplnej w celu zapewnienia odpowiedniej wytrzymałości w spoinie i w strefie wpływu ciepła. Przy wyborze materiału należy uwzględnić najniższą temperaturę obliczeniową ze względu na ryzyko kruchego pękania, kruchości wodorowej, pęknięcia spowodowanego korozją naprężeniową oraz odporności na uderzenia. Jeżeli stosuje się stali drobnoziarnistej, to gwarantowana wartość granicy plastyczności nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie, zgodnie z normami materiałowymi, nie powinna być większa niż 725 N/mm2. Materiały konstrukcyjne cystern przenośnych powinny być odporne na warunki zewnętrzne, w których mogą być przewożone.
6.7.4.2.2 Każda część cysterny przenośnej, włącznie z osprzętem, uszczelkami i układem połączeń rurowych, które w warunkach normalnych mogą stykać się z przewożonym gazem skroplonym schłodzonym powinna być zgodna z tym gazem.
6.7.4.2.3 Należy unikać kontaktu pomiędzy metalami mogącego spowodować uszkodzenia w wyniku korozji elektrochemicznej.
6.7.4.2.4 Układ izolacji cieplnej powinien zapewniać całkowite i skuteczne pokrycie zbiornika(ów) materiałem izolacyjnym. Izolacja zewnętrzna powinna być zabezpieczona płaszczem ochronnym tak, aby zapobiec wnikaniu wilgoci lub innym uszkodzeniom w normalnych warunkach przewozu.
6.7.4.2.5 Jeżeli płaszcz ochronny jest gazoszczelny, to powinno być zastosowane urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej.
6.7.4.2.6 Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, mających temperaturę wrzenia pod ciśnieniem atmosferycznym poniżej -182°C, nie powinny zawierać materiałów, które mogą reagować w sposób niebezpieczny z tlenem lub atmosferą wzbogaconą w tlen, jeżeli umieszczone są w izolacji cieplnej, gdzie istnieje ryzyko kontaktu z tlenem albo cieczą wzbogaconą w tlen.
6.7.4.2.7 Podczas użytkowania materiały izolacyjne nie powinny pogarszać nadmiernie swoich właściwości.
6.7.4.2.8 Dla każdego gazu schłodzonego skroplonego przeznaczonego do przewozu w cysternie przenośnej powinien być określony czas utrzymywania wymaganej temperatury.
6.7.4.2.8.1 Czas utrzymywania wymaganej temperatury powinien być określony w sposób uznany przez właściwą władzę z uwzględnieniem:
(a) skuteczności układu izolacyjnego, określonego zgodnie z 6.7.4.2.8.2;
(b) najniższego wyregulowanego ciśnienia urządzenia ograniczającego ciśnienie;
(c) początkowych warunków napełniania;
(d) założonej temperatury otoczenia 30°C;
(e) właściwości fizycznych poszczególnych gazów skroplonych schłodzonych przeznaczonych do przewozu.
6.7.4.2.8.2 Skuteczność układu izolacyjnego (dopływ ciepła w watach) powinna być określona poprzez badanie typu cysterny przenośnej zgodnie z procedurami uzgodnionymi przez właściwą władzę. Badanie to powinno polegać na:
(a) pomiarze ubytku gazu w określonym czasie przy stałym ciśnieniu (np. pod ciśnieniem atmosferycznym); albo
(b) pomiarze przyrostu ciśnienia w zbiorniku w układzie zamkniętym w określonym czasie.
Jeżeli badania wykonywane są pod stałym ciśnieniem, wówczas należy uwzględnić zmiany ciśnienia atmosferycznego. Jeżeli przeprowadzane są obie próby, to powinny być wykonane korekty dla każdego odchylenia temperatury otoczenia od przyjętej temperatury odniesienia 30°C.
UWAGA: Odnośnie do określenia aktualnego czasu utrzymywania przed każdą podróżą patrz 4.2.3.7.
6.7.4.2.9 Płaszcz ochronny izolacji próżniowej cysterny o podwójnych ściankach powinien albo być obliczony na ciśnienie zewnętrzne nie mniejsze niż 100 kPa (1 bar) (ciśnienie manometryczne) zgodnie z uznanymi przepisami technicznymi, albo na krytyczne ciśnienie deformujące nie mniejsze niż 200 kPa (2 bary) (ciśnienie manometryczne). Przy ocenie wytrzymałości płaszcza ochronnego na działanie ciśnienia zewnętrznego mogą być uwzględnione wewnętrzne i zewnętrzne urządzenia wzmacniające.
6.7.4.2.10 Cysterny przenośne powinny być projektowane i konstruowane razem z podporami tak, aby zapewnić bezpieczne podparcie podczas przewozu i odpowiednie uchwyty do podnoszenia i opuszczania.
6.7.4.2.11 Cysterny przenośne powinny być projektowane tak, aby wytrzymywały bez utraty zawartości, przynajmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne podczas normalnych warunków obsługiwania. Projekt powinien wykazać, że zostały uwzględnione skutki zmęczenia materiału spowodowane cyklicznym występowaniem tych obciążeń podczas przewidywanego okresu użytkowania cysterny przenośnej.
6.7.4.2.12 Cysterny przenośne i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a) w kierunku jazdy: dwukrotnej MPGM pomnożonej przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b) w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: MPGM (jeżeli kierunek jazdy nie jest dokładnie określony, siły powinny być równe dwukrotnej MPGM pomnożonej przez przyśpieszenie ziemskie (g)1;
(c) w kierunku pionowym z dołu do góry: MPGM pomnożonej przez przyśpieszenie ziemskie (g)1; oraz
(d) w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotnej MPGM (całkowite obciążenie uwzględniające wpływ grawitacji) pomnożonej przez przyśpieszenie ziemskie (g)1.
6.7.4.2.13 Dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.4.2.12, powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a) dla metali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b) dla metali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznych przy 1% wydłużeniu.
6.7.4.2.14 Wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być wartościami zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali lub jeśli zastosowano materiały niemetaliczne, to wartości wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umownej granicy plastyczności powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę.
6.7.4.2.15 Cysterny przenośne przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych palnych powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego.
6.7.4.3 Kryteria projektowania
6.7.4.3.1 Zbiorniki powinny być o przekroju kołowym.
6.7.4.3.2 Zbiorniki powinny być projektowane i konstruowane tak, aby wytrzymywały ciśnienie próbne nie mniejsze niż 1,3 MAWP. Dla zbiorników z izolacją próżniową ciśnienie próbne nie powinno być mniejsze niż 1,3 sumy MAWP i 100 kPa (1 bar). W żadnym przypadku ciśnienie próbne nie może być mniejsze niż 300 kPa (3 bary) (ciśnienie manometryczne). Celem jest uzyskanie minimalnej grubości zbiornika wymaganej dla tych cystern określonych pod 6.7.4.4.2 do 6.7.4.4.7.
6.7.4.3.3 Dla metali wykazujących wyraźnie określoną granicę plastyczności lub scharakteryzowanych przez umowną granicę plastyczności (ogólnie przy 0,2% wydłużeniu lub przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznych) naprężenie błonowe σ (sigma) w zbiorniku nie powinno przekraczać mniejszej z wartości 0,75 Re lub 0,50 Rm przy ciśnieniu próbnym, gdzie:
Re = wyraźnie określona granica plastyczności w N/mm2 lub umowna granica plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, albo przy 1% wydłużeniu dla stali austenitycznej;
Rm = najmniejsza wartość wytrzymałości na rozciąganie w N/mm2.
______
1 Do obliczeń g = 9,81 m/s2
6.7.4.3.3.1 Przyjęte wartości Re i Rm powinny być minimalnymi wartościami zgodnymi z normami materiałowymi krajowymi lub międzynarodowymi. Dla stali austenitycznych wartości minimalne dla Re i Rm określone normami materiałowymi mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości są potwierdzone atestami materiałowymi. W razie braku norm materiałowych dla metali, przyjęte wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.4.3.3.2 Stale o stosunku Re/Rm większym niż 0,85 nie są dopuszczone do budowy zbiorników o konstrukcji spawanej. Do określenia tego stosunku powinny być przyjęte wartości Re i Rm, określone w ateście materiałowym.
6.7.4.3.3.3 Dla stali zastosowanych do budowy zbiorników wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/Rm przy zachowaniu minimum 16% dla stali drobnoziarnistych i 20% dla innych stali. Dla aluminium i stopów aluminium zastosowanych do budowy zbiorników wydłużenie po rozerwaniu w procentach powinno wynosić nie mniej niż 10.000/6Rm, przy zachowaniu minimum 12%.
6.7.4.3.3.4 W celu określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych materiałów powinno być zaznaczone, że przy badaniu blach, próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania. Wydłużenie całkowite po zerwaniu powinno być mierzone na próbce o przekroju prostokątnym zgodnie z ISO 6892:1998 przy 50 mm długości pomiarowej.
6.1.4.4 Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.7.4.4.1 Minimalna grubość zbiornika powinna być największą z grubości określonych poniżej:
(a) grubość minimalna określona zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.7.4.4.2 do 6.7.4.4.7; lub
(b) grubość minimalna określona zgodnie z uznanymi przepisami budowy zbiorników ciśnieniowych, uwzględniającymi wymagania podane pod 6.7.4.3.
6.7.4.4.2 Zbiorniki, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. Zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 6 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.4.4.3 Zbiorniki cystern z izolacją próżniową, których średnica nie przekracza 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 3 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu. Podobne zbiorniki o średnicy większej niż 1,80 m, powinny mieć grubość ścianki nie mniejszą niż 4 mm, jeżeli wykonane są ze stali odniesienia lub o równoważnej grubości, jeżeli wykonane są z innego metalu.
6.7.4.4.4 Dla cystern z izolacją próżniową łączna grubość płaszcza ochronnego i zbiornika powinna odpowiadać grubości minimalnej podanej pod 6.7.4.4.2, grubość ścianki samego zbiornika nie powinna być mniejsza od minimalnej grubości podanej pod 6.7.4.4.3.
6.7.4.4.5 Zbiorniki, niezależnie od materiału konstrukcyjnego, nie powinny mieć ścianek o grubości mniejszej niż 3 mm.
6.7.4.4.6 Grubość równoważna metalu, inna niż grubość dla stali odniesienia podana pod 6.7.4.4.2 i 6.7.4.4.3, powinna być określona za pomocą następującego wzoru:
gdzie:
e1 = wymagana równoważna grubość (w mm) dla zastosowanego metalu;
e0 = minimalna grubość (w mm) stali odniesienia podana pod 6.7.4.4.2 i 6.7.4.4.3;
Rm1 = gwarantowana minimalna wytrzymałość na rozciąganie (w N/mm2) zastosowanego metalu (patrz 6.7.4.3.3);
A1 = gwarantowane minimalne wydłużenie po rozerwaniu (w %) dla zastosowanego metalu zgodnie z normami krajowymi lub międzynarodowymi.
6.7.4.4.7 W żadnym przypadku grubość ścianki nie może być mniejsza niż określona pod 6.7.4.4.1 do 6.7.4.4.5. Wszystkie części zbiornika powinny mieć minimalną grubość określoną pod 6.7.4.4.1 do 6.7.4.4.6. Grubość ta nie powinna uwzględniać naddatku na korozję.
6.7.4.4.8 Na połączeniach dennic z cylindryczną częścią zbiornika nie powinna występować skokowa zmiana grubości blach.
6.7.4.5 Wyposażenie obsługowe
6.7.4.5.1 Wyposażenie obsługowe powinno być umieszczone w taki sposób, aby było chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia podczas czynności manipulacyjnych i przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy ramą i cysterną lub płaszczem i zbiornikiem dopuszcza do względnego przesunięcia, to wyposażenie powinno być tak przymocowane, aby pozwalało na to przemieszczenie bez możliwości uszkodzenia pracujących części. Urządzenia zewnętrzne służące do opróżniania (złącza rur, urządzenia zamykające), zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił (na przykład zastosowanie ścinanych przekrojów). Urządzenia do napełniania i opróżniania (włączając kołnierze lub gwintowane korki) oraz jakiekolwiek pokrywy ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
6.7.4.5.2 Każdy otwór do napełniania i opróżniania cystern przenośnych stosowanych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych palnych powinien być wyposażony w przynajmniej trzy niezależne od siebie urządzenia odcinające, umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi zawór odcinający umiejscowiony tak blisko płaszcza ochronnego jak jest to racjonalnie wykonalne, drugie stanowi zawór odcinający, a trzecim jest zaślepka kołnierzowa lub równoważne urządzenie. Urządzenie odcinające najbliższe płaszcza ochronnego powinno być szybko działającym urządzeniem zamykającym, które zamyka się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia cysterny przenośnej podczas napełniania lub rozładunku albo ogarnięcia pożarem. Powinno być możliwe obsługiwanie tego urządzenia z odległości.
6.7.4.5.3 Każdy otwór do napełniania i rozładunku cystern przenośnych stosowanych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych niepalnych powinien być wyposażone w przynajmniej dwa niezależne od siebie urządzenia odcinające umieszczone jedno za drugim, z których pierwsze stanowi zawór odcinający umiejscowiony tak blisko płaszcza ochronnego jak jest to racjonalnie wykonalne, drugie stanowi zaślepka kołnierzowa lub równoważne urządzenie.
6.7.4.5.4 W odcinkach przewodów rurowych, które mogą być zamknięte z dwóch stron i w których może znajdować się ciekły produkt, powinny być przewidziane sposoby automatycznego obniżenia ciśnienia w celu nie dopuszczenia do wzrostu ciśnienia wewnątrz przewodów rurowych.
6.7.4.5.5 Cysterny z izolacją próżniową nie muszą być wyposażone w otwory inspekcyjne.
6.7.4.5.6 Osprzęt zewnętrzny powinien być grupowany razem w takim stopniu, jak to jest racjonalnie wykonalne.
6.7.4.5.7 Każde połączenie na cysternie przenośnej powinno być wyraźnie oznaczone dla wskazania jego funkcji.
6.7.4.5.8 Każdy zawór odcinający lub inne urządzenie zamykające powinny być projektowane i wykonywane z uwzględnienieniem ciśnienia nie mniejszego niż najwyższe MAWP zbiornika biorąc pod uwagę przewidywaną temperaturę podczas przewozu. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniami śrubowymi powinny być zamykane ręcznym pokrętłem kołowym w kierunku ruchu wskazówek zegara. W przypadku innych zaworów odcinających położenie (otwarcia i zamknięcia) i kierunek zamknięcia powinny być wyraźnie określone. Wszystkie zawory odcinające powinny być projektowane tak, aby było niemożliwe ich przypadkowe otwarcie.
6.7.4.5.9 Jeżeli zastosowane są układy ciśnieniowe, to połączenie cieczy i par z tym układem powinno następować poprzez zawór tak blisko płaszcza ochronnego, jak jest to racjonalnie wykonalne, aby zapobiec ubytkowi zawartości w przypadku uszkodzenia układów ciśnieniowych.
6.7.4.5.10 Przewody rurowe powinny być projektowane, wytwarzane i instalowane tak, aby uniknąć możliwości uszkodzenia spowodowanego rozszerzalnością cieplną i kurczeniem się, uderzeniem mechanicznym i drganiem. Wszystkie przewody rurowe powinny być z odpowiedniego materiału. W celu niedopuszczenia do wycieku spowodowanego pożarem, pomiędzy płaszczem ochronnym i połączeniem z pierwszym zamknięciem dowolnego wylotu powinny być zastosowane tylko przewody rurowe stalowe i złącza spawane. Sposób przymocowania zamknięcia do tego łącznika powinien być zatwierdzony przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. W innych miejscach połączenia przewodów rurowych powinny być spawane, jeżeli jest to konieczne.
6.7.4.5.11 Połączenia rur miedzianych powinny być wykonane lutem twardym lub złączką metalową równoważną wytrzymałościowo. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie powinna być niższa niż 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rury, jakie może następować przy gwintowaniu.
6.7.4.5.12 Materiały konstrukcyjne zaworów i wyposażenia dodatkowego powinny mieć zadawalające właściwości w najniższych temperaturach roboczych cysterny przenośnej.
6.7.4.5.13 Ciśnienie rozrywające wszystkich przewodów rurowych i połączeń rurowych osprzętu nie powinno być mniejsze od czterokrotnego MAWP zbiornika albo czterokrotnego ciśnienia, któremu może być poddany zbiornik w czasie obsługi w wyniku działania pompy lub innego urządzenia (za wyjątkiem urządzeń obniżających ciśnienie).
6.7.4.6 Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.4.6.1 Każdy zbiornik powinien być wyposażony w nie mniej niż dwa niezależne urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego. Urządzenia obniżające ciśnienie typu sprężynowego powinny otwierać się automatycznie przy ciśnieniu nie niższym niż MAWP i powinny być całkowicie otwarte przy ciśnieniu równym 110% MAWP. Urządzenia te, po obniżeniu ciśnienia, powinny zamykać się pod ciśnieniem nie niższym niż 10% poniżej ciśnienia otwarcia i pozostawać zamknięte pod niższymi ciśnieniami. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być odporne na działanie sił dynamicznych, w tym falowania cieczy.
6.7.4.6.2 Zbiorniki do gazów skroplonych schłodzonych niepalnych oraz wodoru mogą mieć dodatkowo płytkę bezpieczeństwa równolegle z urządzeniami typu sprężynowego określonymi pod 6.7.4.7.2 i 6.7.4.7.3.
6.7.4.6.3 Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak projektowane, aby nie dopuszczały do przedostawania się substancji z zewnątrz, ulatniania się gazu i wzrostu niebezpiecznego nadciśnienia.
6.7.4.6.4 Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.7.4.7 Przepustowość i ustawienie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.7.1 W przypadku utraty próżni w cysternach z izolacją próżniową lub ubytku 20% izolacji w cysternie izolowanej materiałem stałym, łączna przepustowość wszystkich zainstalowanych urządzeń obniżających ciśnienie powinna być na tyle duża, aby ciśnienie (uwzględniając wzrost ciśnienia) w zbiorniku nie przekroczyło 120% MAWP.
6.7.4.7.2 Dla gazów skroplonych schłodzonych niepalnych (z wyjątkiem tlenu) oraz wodoru, przepustowość ta może być osiągnięta poprzez zastosowanie płytek bezpieczeństwa równolegle z wymaganymi zaworami bezpieczeństwa. Płytki bezpieczeństwa powinny rozrywać się przy ciśnieniu nominalnym równym ciśnieniu próbnemu zbiornika.
6.7.4.7.3 Zgodnie z warunkami podanymi pod 6.7.4.7.1 i 6.7.4.7.2, przy równoczesnym całkowitym objęciu pożarem, łączna przepustowość wszystkich zainstalowanych urządzeń obniżających ciśnienie powinna być wystarczająca dla ograniczenia ciśnienia w zbiorniku do ciśnienia próbnego.
6.7.4.7.4 Wymagana przepustowość urządzeń zabezpieczających, powinna być obliczana zgodnie z ustalonymi przepisami technicznymi, uznanymi przez właściwą władzę6.
______
6 Patrz np. CGA Broszura S-1.2-1995.
6.7.4.8 Oznakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.8.1 Każde urządzenie obniżające ciśnienie powinno być czytelnie i trwale oznakowane poprzez naniesienie następujących danych:
(a) ciśnienia (w barach lub kPa), na które zostało wyregulowane jego otwarcie;
(b) dopuszczalnej tolerancji ciśnienia otwarcia dla urządzeń obniżających ciśnienie typu sprężynowego;
(c) temperatury odnoszącej się do ciśnienia nominalnego płytki bezpieczeństwa;
(d) przepustowości nominalnej urządzenia w metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s);
Jeżeli jest to możliwe to powinna być również podana:
(e) nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy urządzenia.
6.7.4.8.2 Przepustowość nominalna naniesiona na urządzeniu obniżającym ciśnienie powinna być określona zgodnie z ISO 4126-1:1991.
6.7.4.9 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.4.9.1 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć wystarczający przekrój, aby umożliwić wymagany, niezakłócony przepływ gazu do urządzenia zabezpieczającego. Żaden zawór odcinający nie powinien być umieszczany pomiędzy zbiornikiem a urządzeniem obniżającym ciśnienie z wyjątkiem, gdy są zastosowane dwa urządzenia w celu konserwacji lub z innych przyczyn, a zawory odcinające obsługujące urządzenia aktualnie pracujące znajdują się w pozycji otwartej albo zawory odcinające są połączone tak, że wymagania pod 6.7.4.7 są zawsze spełnione. W otworach prowadzących do wylotów lub urządzeń obniżających ciśnienie nie powinny znajdować się żadne przeszkody, które mogłyby ograniczać lub odcinać wypływ gazu ze zbiornika do tego urządzenia. Układ przewodów rurowych dla wylotu par lub cieczy z otworów urządzeń obniżających ciśnienie, jeżeli są zastosowane, powinien kierować uwolnione pary lub ciecz do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego w urządzeniach uwalniających.
6.7.4.10 Usytuowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.4.10.1 Każdy otwór wlotowy urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być umieszczony w górnej części zbiornika w pobliżu przecięcia się podłużnej i poprzecznej osi symetrii, jeżeli jest to praktycznie wykonalne. Wszystkie otwory wlotowe powinny być usytuowane w przestrzeni gazowej zbiornika przy maksymalnym stopniu napełnienia oraz urządzenia powinny być tak usytuowane, aby zapewniały bez ograniczeń wypływ wydostających się par. Dla gazów skroplonych schłodzonych uwalniane pary powinny być kierowane na zewnątrz cysterny w taki sposób, żeby nie mogły zderzać się z cysterną. Mogą być stosowane urządzenia ochronne, które odchylają strumień par, jeżeli nie zmniejszają przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.4.10.2 Rozmieszczenie tych urządzeń powinny być tak wykonane, aby uniemożliwić osobom nieupoważnionym dostęp do nich oraz zabezpieczyć je przed uszkodzeniem spowodowanym wywróceniem się cysterny przenośnej.
6.7.4.11 Urządzenia pomiarowe
6.7.4.11.1 Jeżeli nie zamierza się napełniać cystern przenośnych przez ich ważenie, to powinny być wyposażone w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie powinny być stosowane urządzenia do pomiaru poziomu wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału, jeżeli połączone są bezpośrednio z zawartością zbiornika.
6.7.4.11.2 W płaszczu ochronnym cysterny przenośnej izolowanej próżniowo powinien być przewidziany króciec do pomiaru próżni.
6.7.4.12 Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania cystern przenośnych
6.7.4.12.1 W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas przewozu cysterny przenośne powinny być projektowane i budowane z uwzględnieniem konstrukcji podtrzymujących. Z tego względu, przy projektowaniu, powinny być uwzględniane siły wymienione pod 6.7.4.2.12 oraz współczynnik bezpieczeństwa podany pod 6.7.4.2.13. Dopuszczalne są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne konstrukcje.
6.7.4.12.2 Łączne obciążenia spowodowane przez urządzenia montażowe cysterny przenośnej (np. łoża, ramy itp.) oraz uchwyty do podnoszenia i opuszczania nie powinny wywoływać nadmiernych naprężeń w dowolnej części cysterny. Do cysterny przenośnej powinny być przymocowane stałe uchwyty do podnoszenia i opuszczania. W zasadzie powinny być one przymocowane do podpór cysterny przenośnej, lecz mogą być również umocowane do płyt wzmacniających umiejscowionych na cysternie w punktach podparcia.
6.7.4.12.3 Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji spowodowanej przez środowisko.
6.7.4.12.4 Kieszenie dla wideł wózków widłowych powinny mieć możliwość zamknięcia. Urządzenia zamykające kieszenie dla wideł powinny być nieodłączną częścią struktury konstrukcyjnej lub w sposób stały przymocowane do ramy. Cysterny przenośne jednokomorowe o długości mniejszej niż 3,65 m nie muszą mieć zamknięć kieszeni dla wideł pod warunkiem, że:
(a) cysterna razem z osprzętem jest dobrze zabezpieczona przed uderzeniem wideł wózka widłowego; oraz
(b) odległość pomiędzy środkami kieszeni dla wideł jest równa co najmniej połowie maksymalnej długości cysterny przenośnej.
6.7.4.12.5 Jeżeli cysterny przenośne nie są zabezpieczone podczas przewozu zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.2.3.3, to zbiorniki i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniem zbiornika i wyposażenia obsługowego w wyniku uderzenia bocznego wzdłużnego lub przewrócenia. Osprzęt zewnętrzny powinien być zabezpieczony tak, aby wykluczyć wydostanie się zawartości ze zbiornika po uderzeniu lub przewróceniu cysterny przenośnej na jej osprzęt. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a) ochronę przed uderzeniem bocznym, która może składać się z podłużnych przegród zabezpieczających zbiornik po obu stronach na poziomie linii środkowej;
(b) ochronę cysterny przenośnej przed przewróceniem, która może składać się ze wzmacniających pierścieni lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c) ochronę przed uderzeniem od tyłu, która może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d) ochronę zbiornika przed uszkodzeniem spowodowanym uderzeniem lub przewróceniem przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995;
(e) zabezpieczenie cysterny przenośnej od uderzeń lub przewrócenia przez zastosowanie płaszcza ochronnego izolacji próżniowej.
6.7.4.13 Zatwierdzenie typu
6.7.4.13.1 Dla każdego nowego typu cysterny przenośnej właściwa władza lub organ przez nią upoważniony powinien wystawić świadectwo zatwierdzające typ. Świadectwo to powinno poświadczać, że cysterna przenośna została zbadana przez tę władzę, jest zgodna z jej przeznaczeniem, spełnia wymagania niniejszego działu oraz stosowne postanowienia dla gazów przewidzianych w instrukcji cysterny przenośnej T50 pod 4.2.5.2.6. Jeżeli seria cystern przenośnych wykonywana jest bez zmian w konstrukcji, to świadectwo będzie ważne dla całej serii. Świadectwo to powinno być wystawione na podstawie protokółu z badania prototypu i powinno wymieniać gazy skroplone schłodzone dopuszczone do przewozu, materiały zastosowane do budowy zbiornika i numer zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub napisu wyróżniającego państwo, na terenie którego zatwierdzenie było przyznane, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w ruchu międzynarodowym podanego w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968r.) i numeru wpisu do rejestru. W świadectwie powinno być wskazane każde ustalenie zamienne, zgodnie z zapisem pod 6.7.1.2. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych cystern przenośnych wykonanych z materiału tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii wytwarzania i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.4.13.2 Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę do zatwierdzenia typu powinien zawierać przynajmniej:
(a) wyniki odpowiednich badań ram określonych w ISO 1496-3:1995;
(b) wyniki badań odbiorczych i prób określonych pod 6.7.4.14.3; oraz
(c) wyniki prób zderzeń określonych pod 6.7.4.14.1, jeżeli są wymagane.
6.7.4.14 Badania i próby
6.7.4.14.1 Dla cystern przenośnych odpowiadających definicji kontenera w CSC, prototyp każdego typu powinien być poddany próbie udarowej. Badania prototypu cysterny przenośnej powinny wykazać, że jest ona zdolna do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie słabszego niż 4 krotna (4g) MPGM w pełni załadowanej cysterny przenośnej w czasie typowych udarów mechanicznych występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób udarowych:
Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992
National Standard of Canada, CAN/CGSB-43.147-2002, "Construction, Modification, Qualification, Maintenance and Selection and Use of Means of Containment for the Handling, Offering for Transport or Transporting of Dangerous Goods by Rail" March 2002, published by Canadian General Standards Board (CGSB).
Deutsche Bahn AG
DB Systemtechnik, Minden
Verifikation und Versuche, TZF 96.2
Portable tanks, longitudinal impact test
Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.4.14.2 Cysterna i wyposażenie każdej cysterny przenośnej powinny być po raz pierwszy (badanie odbiorcze i próby) badane i poddawane próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji, a następnie w okresach nie dłuższych niż pięć lat (5 letni okres badań i prób) z pośrednimi badaniami okresowymi i próbami (2,5 letni okres badań i prób) w połowie pomiędzy 5 letnimi okresami badań i prób. 2,5 letnie badania i próby mogą być wykonane z tolerancją nie większą niż 3 miesiące od określonej daty. Badanie nadzwyczajne i próby powinny być wykonywane, kiedy jest to konieczne, zgodnie z ustaleniami pod 6.7.4.14.7, niezależnie od daty ostatniego badania okresowego.
6.7.4.14.3 Badania odbiorcze i próby cysterny przenośnej powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizje wewnętrzną i zewnętrzną zbiornika cysterny przenośnej i jego osprzętu z uwzględnieniem gazów skroplonych schłodzonych, które będą przewożone i próbę ciśnieniową zgodnie z przepisami dotyczącymi ciśnień próbnych podanymi pod 6.7.4.3.2. Za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego, próba ciśnieniowa może być przeprowadzona jako próba wodna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu. Przed oddaniem cysterny przenośnej do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności. Wszystkie spawy poddawane pełnym naprężeniom powinny być podczas badania odbiorczego poddawane badaniom nieniszczącym radiograficznym, ultradźwiękowym lub inną odpowiednio nieniszczącą metodą. Nie dotyczy to płaszcza ochronnego.
6.7.4.14.4 Badania okresowe i próby 5 letnie i 2,5 letnie powinny obejmować rewizję zewnętrzną cysterny przenośnej i jej wyposażenia z odpowiednim uwzględnieniem przewożonych gazów skroplonych schłodzonych, próbę szczelności, sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego i sprawdzenie próżni, jeżeli jest zastosowana. W przypadku cystern z izolacją nie próżniową, płaszcz ochronny i izolacja powinny być odejmowane podczas 2,5 letniej i 5 letniej rewizji okresowej, ale tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny.
6.7.4.14.5 Ponadto, podczas 5 letniego badania okresowego i prób cystern z izolacją niepróżniową, płaszcz ochronny i izolacja powinny być odejmowane, ale tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny.
6.7.4.14.6 Cysterny przenośne nie mogą być napełniane i przekazywane do przewozu po wygaśnięciu daty ważności ostatniego 5 letniego lub 2,5 letniego terminu badań i prób wymaganych pod 6.7.4.14.2. Jednak cysterny przenośne napełnione przed datą wygaśnięcia ważności ostatniego badania okresowego i prób, mogą być dalej eksploatowane przez okres nieprzekraczający trzech miesięcy po dacie wygaśnięcia ważności ostatniej próby lub badania. Ponadto cysterna przenośna może być przewożona po upływie daty ważności ostatniej próby lub badania:
(a) po opróżnieniu, lecz przed oczyszczeniem, w celu wykonania następnej wymaganej próby lub badania poprzedzającego ponowne napełnienie; oraz
(b) o ile właściwa władza nie postanowiła inaczej, przez okres nie dłuższy niż sześć miesięcy od daty ważności ostatniej okresowej próby lub badań, w celu umożliwienia zwrotu materiału niebezpiecznego do utylizacji lub przetworzenia. Informacja o tym odstępstwie powinna być zamieszczona w dokumencie przewozowym.
6.7.4.14.7 Badania i próby nadzwyczajne są konieczne, jeżeli cysterna przenośna wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać na prawidłową eksploatację cysterny przenośnej. Zakres badań i prób nadzwyczajnych, jeżeli zostały uznane za konieczne, demontaż poszczególnych części, zależy od wielkości uszkodzeń, albo od stopnia zużycia cysterny przenośnej. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie przynajmniej 2,5 rocznych badań i prób zgodnych z wymaganiami pod 6.7.4.14.4.
6.7.4.14.8 Rewizja wewnętrzna podczas badania odbiorczego i próby powinny zapewnić, że zbiornik został skontrolowany pod względem wżerów, korozji, otarcia, wgnieceń, zniekształceń, niezgodności spawalniczych oraz innych objawów, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas przewozu.
6.7.4.14.9 Rewizja zewnętrzna powinna zapewnić, że:
(a) zewnętrzne przewody rurowe, zawory, układy ciśnienia/chłodzące, jeżeli występują i uszczelki zostały skontrolowane pod względem korozji, wad oraz innych objawów włącznie z nieszczelnościami, które mogłyby uczynić cysternę przenośną niebezpieczną podczas napełniania, rozładunku i przewozu;
(b) nie występują nieszczelności pokryw włazów lub uszczelek;
(c) brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek kołnierzu łączącym lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(d) wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej eksploatacji. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny zostać poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(e) wymagane oznakowania cystern przenośnych są czytelne i zgodne z odpowiednimi wymaganiami; oraz
(f) ramy, podpory i urządzenia do podnoszenia cysterny przenośnej są w zadawalającym stanie.
6.7.4.14.10 Badania i próby podane pod 6.7.4.14.1, 6.7.4.14.3, 6.7.4.14.4, 6.7.4.14.5 i 6.7.4.14.7 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawcę (lub w jego obecności), upoważnionego przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to powinna być zaznaczona na tabliczce cysterny przenośnej. Szczelność zbiornika, przewodów rurowych oraz wyposażenia powinna być badana pod ciśnieniem.
6.7.4.14.11 W każdym przypadku, kiedy na zbiorniku zostały wykonane operacje cięcia, podgrzewania lub spawania, prace te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony z uwzględnieniem przepisów budowy zbiorników ciśnieniowych zastosowanych do konstrukcji zbiornika. Próba ciśnieniowa, pod pełnym ciśnieniem próbnym, powinna być przeprowadzona po całkowitym zakończeniu prac.
6.7.4.14.12 Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to cysterna przenośna nie powinna być przekazana do eksploatacji do czasu, gdy nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone wymagane próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.4.15 Oznakowanie
6.7.4.15.1 Każda cysterna przenośna powinna być zaopatrzona w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny przenośnej w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Jeżeli tabliczki nie można przymocować do zbiornika w sposób trwały, to zbiornik powinien być oznakowany przynajmniej danymi wymaganymi przez przepisy dotyczące budowy zbiorników ciśnieniowych. Na tabliczce powinny być naniesione co najmniej poniższe dane przez stemplowanie lub w inny podobny sposób.
Kraj wytwórcy
U Kraj Numer Dla rozwiązań alternatywnych (patrz 6.7.1.2)
N zatwierdzający zatwierdzenia "AA"
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Numer rejestracyjny właściciela
Rok produkcji
Przepisy dotyczące budowy zbiornika ciśnieniowego, według których był projektowany
Ciśnienie próbne ______bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
MAWP______ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)
Minimalna temperatura obliczeniowa______ °C
Pojemność wodna w 20°C ______litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak uprawnionej osoby
Materiał(y) zbiornika i odnośne normy materiałowe
Grubość równoważna stali odniesienia ______mm
Data i rodzaj ostatniego badania(ń) okresowego
Miesiąc______ rok______ ciśnienie próbne______ bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2
Stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził lub uczestniczył w ostatnim badaniu ____
Pełne nazwy gazu(ów) dopuszczonych do przewozu w cysternie przenośnej
Napis "izolacja cieplna" albo "izolacja próżniowa" ______
Skuteczność układu izolacyjnego (dopływ ciepła) ______Wat (W)
Odnośny czas utrzymywania ______dni (lub godziny) i ciśnienie początkowe ______bar/kPa (ciśnienie manometryczne)2 i stopień napełnienia ______w kg dla każdego schłodzonego gazu skroplonego dopuszczonego do przewozu.
6.7.4.15.2 Na samej cysternie przenośnej lub na metalowej tabliczce przymocowanej na stałe do cysterny przenośnej powinny być trwale naniesione następujące dane:
______
2 Należy zaznaczyć jednostkę miary.
Nazwa właściciela i użytkownika
Nazwa gazu skroplonego schłodzonego dopuszczonego do przewozu (i minimalna średnia temperatura ładunku)
Maksymalna dopuszczalna masa brutto(MPGM)________ kg
Masa własna (tara) ________ kg
Aktualny czas utrzymywania dla gazu przewożonego ________dni (lub godziny)
UWAGA: W celu określenia przewożonego gazu(ów) skroplonego(ych) schłodzonego(ych), patrz także część 5.
6.7.4.15.3 Jeżeli cysterna przenośna jest zaprojektowana i dopuszczona do przewozu i używania na pełnym morzu, to na tabliczce identyfikacyjnej powinien być umieszczony napis "OFFSHORE PORTABLE TANK".
6.7.5 Wymagania dotyczące projektowania, budowy, kontroli i badania wieloelementowych kontenerów do gazów (MEGC) certyfikowanych symbolem UN, przeznaczonych do przewozu gazów nieschłodzonych
6.7.5.1 Definicje
Na potrzeby niniejszego działu:
Rozwiązanie alternatywne oznacza zgodę wyrażoną przez właściwą władzę dla cysterny przenośnej lub MEGC, które zostały zaprojektowane, wyprodukowane lub zbadane według metod innych niż wymienione w niniejszym dziale;
Elementy oznaczają butle, zbiorniki rurowe lub wiązki butli;
Próba szczelności oznacza badanie z użyciem gazu oddziałującego na elementy i wyposażenie obsługowe MEGC pod rzeczywistym ciśnieniem wewnętrznym, nie niższym jednak niż 20% ciśnienia próbnego;
Kolektor oznacza rurociąg zbiorczy oraz zawory łączące otwory elementów służące do napełniania i/lub rozładunku;
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) oznacza sumę masy próżnego MEGC oraz najcięższego ładunku dopuszczonego do przewozu;
UN wieloelementowe kontenery do gazu (MEGC) są wieloelementowymi zestawami butli, zbiorników rurowych oraz wiązek butli, połączonych wzajemnie kolektorem, które zamontowane są w ramie. MEGC zawiera wyposażenie obsługowe oraz wyposażenie konstrukcyjne niezbędne do przewozu gazu;
Wyposażenie obsługowe oznacza przyrządy pomiarowe oraz urządzenia służące do napełniania, rozładunku, odpowietrzania i zabezpieczania;
Wyposażenie konstrukcyjne oznacza elementy wzmacniające, mocujące, ochronne i stabilizujące części zewnętrzne.
6.7.5.2 Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy
6.7.5.2.1 Powinno być możliwe napełnianie i rozładowywanie MEGC bez usuwania jego wyposażenia konstrukcyjnego. MEGC powinny mieć stabilizujące części zewnętrzne zapewniające strukturalną integralność elementów podczas manipulowania i przewozu. MEGC powinny być projektowane i wytwarzane ze wzmocnieniami zabezpieczającymi podwozie podczas przewozu oraz zamknięciami służącymi do podnoszenia i mocowania, które są wystarczające do podnoszenia MEGC nawet, jeżeli są napełnione do maksymalnej dopuszczalnej masy brutto. MEGC powinny być zaprojektowane do ładowania na jednostkę transportową lub statek oraz powinny być wyposażone w płozy, ślizgi lub akcesoria ułatwiające przemieszczanie mechaniczne.
6.7.5.2.2 MEGC powinny być zaprojektowane, wyprodukowane i wyposażone w taki sposób, aby wytrzymywały wszystkie obciążenia, na które będą narażone w normalnych warunkach manipulowania i przewozu. Projekt powinien uwzględniać także efekty załadunku dynamicznego oraz zmęczenia materiału.
6.7.5.2.3 MEGC powinny być wykonane ze stali bezszwowej oraz powinny być zbudowane i zbadane zgodnie z 6.2.5. Wszystkie elementy MEGC powinny być zgodne z tym samym typem konstrukcji.
6.7.5.2.4 Elementy MEGC, wyposażenie oraz przewody rurowe powinny być:
(a) zgodne z materiałami przeznaczonymi do przewozu (patrz ISO 11114-1:1997 i ISO 11114-2:2000); lub
(b) całkowicie spasywowane lub odporne na oddziaływanie chemiczne.
6.7.5.2.5 Należy unikać konaktu pomiędzy różnymi metalami, mogącymi powodować uszkodzenia w wyniku korozji elektrochemicznej.
6.7.5.2.6 Materiały MEGC, włącznie z wszelkimi urządzeniami, uszczelkami oraz akcesoriami, nie powinny oddziaływać niekorzystnie na gaz(y) dopuszczone do przewozu w MEGC.
6.7.5.2.7 MEGC powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby wytrzymywały, bez utraty zawartości, co najmniej ciśnienie wewnętrzne spowodowane przez zawartość i obciążenia statyczne, dynamiczne i termiczne w normalnych warunkach manipulowania i przewozu. Projekt powinien wykazywać, że zostały uwzględnione skutki zmęczenia, spowodowane przez cykliczne występowanie tych obciążeń podczas przewidywanego czasu użytkowania MEGC.
6.7.5.2.8 MEGC i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, następujących, oddzielnie przyłożonych sił statycznych:
(a) w kierunku jazdy: dwukrotna MPGM pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1;
(b) poziomo pod kątem prostym do kierunku jazdy: MPGM (jeżeli kierunek jazdy nie jest wyraźnie określony, to dwukrotna MPGM) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1
(c) pionowo w górę: MPGM pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g); oraz
(d) pionowo w dół: dwukrotna MPGM (całkowite obciążenie uwzględniające efekt grawitacji) pomnożona przez przyspieszenie ziemskie (g)1.
6.7.5.2.9 Pod obciążeniami określonymi pod 6.7.5.2.8, naprężenia w najbardziej obciążonym punkcie elementu nie powinny być większe od wartości podanej w odpowiednich normach wymienionych pod 6.2.5.2 lub - jeżeli elementy nie były zaprojektowane, zbudowane i zbadane zgodnie z tymi normami - w przepisach technicznych lub normie uznanej lub zatwierdzonej przez właściwą władzę kraju użytkowania (patrz pod 6.2.3).
6.7.5.2.10 W odniesieniu do ram i zamocowań, dla każdej z tych sił określonych pod 6.7.5.2.8, powinien być przyjmowany następujący współczynnik bezpieczeństwa:
(a) dla stali mającej wyraźnie określona granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do gwarantowanej granicy plastyczności; lub
(b) dla stali niemającej wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa wynosi 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużeniu, a dla stali austenitycznej przy 1% wydłużeniu.
6.7.5.2.11 MEGC przeznaczone do przewozu gazów palnych powinny mieć możliwość uziemiania elektrycznego.
6.7.5.2.12 Elementy MEGC powinny być zabezpieczone przed niepożądanym ruchemm w stosunku do konstrukcji i koncentracji szkodliwie zlokalizowanych naprężeń.
6.7.5.3 Wyposażenie obsługowe
6.7.5.3.1 Wyposażenie obsługowe powinno być tak rozmieszczone lub zaprojektowane, aby było zabezpieczone przed uszkodzeniem, w wyniku którego mogłoby dojść do uwolnienia zawartości z naczynia ciśnieniowego w normalnych warunkach manipulowania i przewozu. Jeżeli połączenia pomiędzy ramą i elementami dopuszczają względne przesunięcia pomiędzy podzespołami, to wyposażenie powinno być tak zamocowane, aby pozwalało na to przemieszczanie bez uszkodzenia pracujących części. Kolektory, wyposażenie służące do rozładunku (złącza rur, urządzenia zamykające) oraz zawory odcinające powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem zewnętrznych sił. Przewody rurowe kolektora prowadzące do zaworów zamykających powinny być dostatecznie elastyczny w celu chronienia zaworów i przewodów przed przecięciem lub uwolnieniem zawartości z naczynia ciśnieniowego. Urządzenia napełniające i rozładowujące (włącznie z kołnierzami lub gwintowanymi korkami) oraz kołpaki ochronne powinny być odpowiednio zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem.
______
1 Do obliczeń g = 9,81 m/s2.
6.7.5.3.2 Każdy element przeznaczony do przewozu gazów trujących (gazy należące do grup T, TF, TC, TO, TFC i TOC) powinien być zaopatrzony w zawór. Kolektory do gazów skroplonych trujących (gazy z kodami klasyfikacyjnymi 2T, 2TF, 2TC, 2TO, 2TFC i 2TOC) powinny być tak zaprojektowane, aby elementy mogły być napełniane oddzielnie i pozostawać odcięte za pomocą odpowiednio uszczelnionego zaworu. Dla przewozu gazów palnych (gazy należące do grupy F), w zestawach nie większych niż 3.000 litrów, elementy powinny być odcinane za pomocą zaworu.
6.7.5.3.3 Każdy otwór do napełniania i rozładunku MEGC powinien być wyposażony w zlokalizowane w dostępnym miejscu, dwa zawory umieszczone kolejno jeden za drugim na każdym przewodzie rurowym do napełniania i rozładunku. Jeden z zaworów może być zaworem zwrotnym. Urządzenia do napełniania i rozładunku mogą być umieszczone w kolektorze. Sekcje przewodów rurowych, które mogą być zamykane z obu końców i gdzie może być zatrzymany ciekły produkt, powinny mieć zawór obniżający ciśnienie, zapobiegający jego nadmiernemu wzrostowi. Główny zawór odcinający w MEGC powinien być wyraźnie zaznaczony ze wskazaniem kierunków jego zamykania. Wszystkie zawory odcinające lub inne sposoby zamykania powinny być tak zaprojektowane i wykonane, aby wytrzymywały ciśnienie równe lub większe niż 1,5-krotna wartość ciśnienia próbnego MEGC. Wszystkie zawory odcinające z trzpieniem gwintowanym powinny zamykać się za pomocą pokrętła obracającego się zgodnie z kierunkiem ruchu wskazówek zegara. Dla innych zaworów odcinających, pozycje (otwarty i zamknięty) oraz kierunek zamykania powinny być wyraźnie zaznaczone. Wszystkie zawory odcinające powinny być zaprojektowane i umieszczone w taki sposób, aby uniemożliwiały przypadkowe otwarcie. Do produkcji i zaworów lub akcesoriów powinny być użyte metale ciągliwe.
6.7.5.3.4 Przewody rurowe powinny być zaprojektowane, zbudowane i zainstalowane w sposób pozwalający uniknąć uszkodzenia wskutek rozszerzania i kurczenia, uderzeń mechanicznych i wibracji. Połączenia rur powinny być wykonane lutami mosiężnymi lub powinny mieć równie mocne połączenia metalowe. Temperatura topnienia lutów mosiężnych nie powinna być niższa niż 525°C. Ciśnienie znamionowe wyposażenia obsługowego i kolektora nie powinno być mniejsze niż dwie trzecie ciśnienia próbnego elementów.
6.7.5.4 Urządzenia obniżające ciśnienie
6.7.5.4.1 MEGC stosowane do przewozu UN 1013 dwutlenku węgla i UN 1070 podtlenku azotu powinny być zaopatrzone w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie. MEGC dla innych gazów powinny być zaopatrzone w urządzenia obniżające ciśnienie dopuszczone przez właściwą władzę kraju użytkowania.
6.7.5.4.2 Jeżeli zastosowane są urządzenia obniżające ciśnienie, to każdy element lub grupa elementów w MEGC, które mogą być odcinane, powinny być zaopatrzone w jedno lub więcej urządzeń obniżających ciśnienie. Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być takiego typu, aby były odporne na obciążenia dynamiczne włącznie z falowaniem cieczy oraz powinny być zaprojektowane w sposób zapobiegający wnikaniu niepożądanych materiałów, uwalnianiu gazu oraz wzrostowi nadmiernego niebezpiecznego ciśnienia.
6.7.5.4.3 MEGC używane do przewozu niektórych gazów nieschłodzonych, określone w instrukcji T50 dla cystern przenośnych podanej pod 4.2.5.2.6, mogą mieć urządzenia obniżające ciśnienie zgodne z wymaganiami właściwej władzy kraju użytkowania. Jeżeli MEGC nie jest wyposażony w zatwierdzone urządzenie obniżające ciśnienie wykonane z materiałów zgodnych z przewożonym gazem, to takie urządzenie powinno składać się z płytki bezpieczeństwa poprzedzającej urządzenie sprężynowe. Przestrzeń pomiędzy płytką bezpieczeństwa i urządzeniem sprężynowym może być zaopatrzona w manometr lub w odpowiedni wskaźnik ostrzegawczy. Układ ten pozwala na wykrywanie rozerwania płytki, jej perforacji lub wycieku, które mogą powodować złe funkcjonowanie urządzenia obniżającego ciśnienie. Płytka bezpieczeństwa powinna ulegać zniszczeniu przy ciśnieniu nominalnym o 10% wyższym niż ciśnienie początku otwarcia sprężynowego urządzenia obniżającego ciśnienie.
6.7.5.4.4 W przypadku MEGC o wielu zastosowaniach, stosowanych do przewozu gazów skroplonych pod niskim ciśnieniem, urządzenia obniżające ciśnienie powinny otwierać się przy ciśnieniu podanym pod 6.7.3.7.1 dla gazu mającego najwyższe dopuszczalne ciśnienie robocze gazu przewidzianego do przewozu w MEGC.
6.7.5.5 Przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.5.5.1 Całkowita przepustowość urządzenia obniżającego ciśnienie, jeżeli jest zamontowane, powinna być wystarczająca, aby w przypadku całkowitego objęcia MEGC pożarem, ciśnienie (uwzględniając jego wzrost) wewnątrz elementów nie przekraczało 120% nastawionego ciśnienia otwarcia urządzenia obniżającego ciśnienie. W celu określenia całkowitej minimalnej przepustowości urządzenia obniżającego ciśnienie powinien być zastosowany wzór podany w CGA S-1.2-1995. Wzór podany w CGA S-1.1-1994 może być zastosowany do określenia przepustowości urządzeń obniżających ciśnienie w pojedynczych elementach. Urządzenia sprężynowe obniżające ciśnienie mogą być stosowane dla osiągnięcia pełnej przepustowości zalecanej w przypadku gazów skroplonych niskociśnieniowych. W przypadku MEGC o wielu zastosowaniach, łączna przepustowość urządzeń obniżających ciśnienie powinna być określona dla tego z gazów dopuszczonych do przewozu, dla którego wymaga się największej przepustowości.
6.7.5.5.2 W celu określenia całkowitej wymaganej pojemności urządzeń obniżających ciśnienie, zainstalowanych w elementach przewidzianych do przewozu gazów skroplonych, powinny być wzięte pod uwagę właściwości termodynamiczne gazu (patrz, na przykład, CGA S-1.2-1995 dla gazów skroplonych niskociśnieniowych i CGA S-1.1-1994 dla gazów skroplonych wysokociśnieniowych).
6.7.5.6 Oznakowanie urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.5.6.1 Na urządzeniach sprężynowych obniżających ciśnienie powinny być naniesione w sposób wyraźny i trwały następujące dane:
(a) ciśnienie (w barach lub kPa), przy którym następuje jego otwarcie;
(b) dopuszczalna tolerancja ciśnienia otwarcia;
(c) przepustowość nominalna urządzenia w normalnych metrach sześciennych powietrza na sekundę (m3/s);
Jeżeli jest to możliwe, powinny być naniesione również:
(d) nazwa producenta i odpowiedni numer katalogowy.
6.7.5.6.2 Przepustowość nominalna podana na płytce bezpieczeństwa powinna być zgodna z CGA S-1.1-1994.
6.7.5.6.3 Przepustowość nominalna podana na sprężynowym urządzeniu obniżającym ciśnienie dla gazów skroplonych niskociśnieniowych powinna być zgodna z ISO 4126-1:1991.
6.7.5.7 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie
6.7.5.7.1 Połączenia z urządzeniami obniżającymi ciśnienie powinny mieć odpowiedni przekrój, umożliwiający niezakłócone obniżenie ciśnienia do wymaganego poziomu. Pomiędzy elementami i urządzeniami obniżającymi ciśnienie nie mogą być umieszczane zawory odcinające, z wyjątkiem przypadku, gdy taki sam zestaw urządzeń przeznaczony jest do czynności obsługowych lub innego wykorzystania, a aktualnie używane zawory odcinające są unieruchomione w pozycji otwartej lub są przełączane tak, że co najmniej jedno z urządzeń w zestawie zawsze działa i spełnia wymagania podane pod 6.7.5.5. W otworach prowadzących do urządzeń obniżających ciśnienie, odchodzących od nich lub w zaworach obniżających ciśnienie nie powinny występować żadne przeszkody, które mogłyby utrudniać lub odcinać przepływ z elementu do urządzenia obniżającego ciśnienie. Otwory wszystkich przewodów rurowych i wyposażenia powinny mieć co najmniej taką samą powierzchnię przepływu jak wlot urządzenia obniżającego ciśnienie, do którego są przyłączone. Przekrój nominalny przewodu rurowego rozładowującego powinien być co najmniej tak duży, jak wylot urządzenia obniżającego ciśnienie. Jeżeli w urządzeniu obniżającym ciśnienie stosowane jest odpowietrzenie, to powinno ono umożliwiać swobodny wyrzut par lub cieczy do atmosfery w warunkach minimalnego ciśnienia zwrotnego na urządzeniu wyrzutowym.
6.7.5.8 Lokalizacja urządzeń obniżających ciśnienie
6.7.5.8.1 Każde urządzenie obniżające ciśnienie, w warunkach maksymalnego napełnienia, powinno być połączone z przestrzenią gazową elementów służących do przewozu gazów skroplonych. Urządzenia, jeżeli są w wyposażeniu, powinny być tak umieszczone, aby dawały pewność, że uwalnianie par następuje bez przeszkód do góry i nie nastąpi uderzenie uwolnionego gazu lub cieczy w MEGC, jego elementy lub w obsługujących. W odniesieniu do gazów palnych lub utleniających, uwolniony gaz powinien być usuwany bezpośrednio z elementu w taki sposób, że nie może on uderzać w inne elementy. Dozwolone są urządzenia ochronne odporne na ciepło, które odchylają strumień gazu pod warunkiem, że wymagana przepustowość urządzenia obniżającego ciśnienie nie jest zmniejszona.
6.7.5.8.2 Urządzenia obniżające ciśnienie powinny być tak umieszczone, aby nie był możliwy dostęp do nich osób niepowołanych, oraz aby były one chronione przed uszkodzeniem spowodowanym przewróceniem się MEGC.
6.7.5.9 Urządzenia pomiarowe
6.7.5.9.1 Jeżeli MEGC napełniane jest przez ważenie, to powinien być wyposażony w jedno lub więcej urządzeń pomiarowych. Nie są dozwolone poziomowskazy wykonane ze szkła lub innego kruchego materiału.
6.7.5.10 Podpory, ramy i uchwyty do podnoszenia i opuszczania MEGC
6.7.5.10.1 MEGC powinny być zaprojektowane i wykonane z konstrukcją nośną umożliwiającą bezpieczne ich zamocowanie podczas przewozu. Podczas projektowania powinny być uwzględnione odpowiednio obciążenia wymienione pod 6.7.5.2.8 oraz współczynnik bezpieczeństwa wymieniony pod 6.7.5.2.10. Dozwolone są urządzenia ślizgowe, ramy, łoża lub inne podobne konstrukcje.
6.7.5.10.2 Łączne obciążenia powodowane przez elementy obudowy (np. łoża, ramy itp.) oraz urządzenia do podnoszenia i opuszczania MEGC nie powinny wywoływać nadmiernych naprężeń w żadnym z elementów. Do wszystkich MEGC powinny być przymocowane stałe urządzenia do podnoszenia i opuszczania. W żadnym przypadku obudowy i urządzenia nie powinny być przyspawane do elementów MEGC.
6.7.5.10.3 Przy projektowaniu podpór i ram należy uwzględnić skutki korozji spowodowanej przez środowisko.
6.7.5.10.4 Jeżeli MEGC nie są zabezpieczone podczas przewozu, zgodnie z 4.2.5.3, to elementy i wyposażenie obsługowe powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami spowodowanymi uderzeniem bocznym lub wzdłużnym lub przewróceniem. Osprzęt zewnętrzny powinien być tak zabezpieczony, aby wykluczyć wydostanie się zawartości elementów po uderzeniu lub przewróceniu MEGC na jego osprzęt. Szczególną uwagę należy zwrócić na ochronę kolektorów. Przykłady zabezpieczeń obejmują:
(a) ochronę przed uderzeniem bocznym, która może się składać z podłużne przegród;
(b) ochronę przed wywróceniem, która może się składać z pierścieni wzmacniających lub przegród przymocowanych w poprzek ramy;
(c) ochronę przed uderzeniem od tyłu, które może składać się ze zderzaka lub ramy;
(d) ochronę elementów i wyposażenia obsługowego przed uszkodzeniami spowodowanymi przez uderzenie lub przewrócenie przez zastosowanie ramy ISO zgodnie z ISO 1496-3:1995.
6.7.5.11 Zatwierdzenie typu
6.7.5.11.1 Właściwa władza lub jednostka przez nią upoważniona powinna wydawać świadectwo zatwierdzające każdy nowy typ MEGC. Świadectwo to powinno stwierdzać, że MEGC został zbadany przez tę władzę, jest zgodny z przeznaczeniem i spełnia wymagania niniejszego działu, stosowne przepisy dla gazów zawarte w dziale 4.1 oraz w instrukcji pakowania P200. Jeżeli seria MEGC wykonywana jest bez zmian konstrukcji, to świadectwo jest ważne dla całej serii. Świadectwo powinno być wystawione na podstawie sprawozdania z badań prototypu, materiałów konstrukcyjnych kolektora, norm, na podstawie których są wykonane elementy oraz numeru zatwierdzenia. Numer zatwierdzenia powinien składać się ze znaku lub symbolu kraju wydającego zatwierdzenie, tj. znaku wyróżniającego pojazdy w międzynarodowym ruchu drogowym, określone w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968) oraz numeru wpisu do rejestru. W świadectwie powinny być także wymienione wszystkie rozwiązania alternatywne, zgodnie z 6.7.1.2. Zatwierdzenie typu może obejmować zatwierdzenia mniejszych MEGC, wykonanych z materiałów tego samego rodzaju i grubości, przy zastosowaniu tej samej technologii wytwarzania i z identycznymi podporami, równoważnymi zamknięciami i innymi akcesoriami.
6.7.5.11.2 Protokół z badania prototypu stanowiący podstawę zatwierdzenia typu powinien zawierać przynajmniej następujące dane:
(a) wyniki odpowiednich badań ram określonych w ISO 1496-3:1995;
(b) wyniki badań odbiorczych i prób wymienionych pod 6.7.5.12.3;
(c) wyniki prób zderzeniowych wymienionego pod 6.7.5.12.1; oraz
(d) wyniki weryfikacji dokumentów poświadczających, że butle i zbiorniki rurowe spełniają odpowiednie normy.
6.7.5.12 Badania i próby
6.7.5.12.1 Dla MEGC odpowiadających definicji kontenera w CSC, prototyp każdego typu powinien być poddany próbie udarowej. Badania prototypu MEGC powinny wykazać, że jest on zdolny do absorbowania sił pochodzących od uderzenia nie słabszego niż 4 krotna (4g) MPGM w pełni załadowanego MEGC w czasie typowych udarów mechanicznych występujących w transporcie kolejowym. Poniższe normy opisują dopuszczalne metody wykonywania prób udarowych:
Association of American Railroads,
Manual of Standards and Recommended Practices,
Specifications for Acceptability of Tank Containers (AAR.600), 1992
National Standard of Canada, CAN/CGSB-43.147-2002, "Construction, Modification, Qualification, Maintenance and Selection and Use of Means of Containment for the Handling, Offering for Transport or Transporting of Dangerous Goods by Rail" March 2002, published by Canadian General Standards Board (CGSB).
Deutsche Bahn AG
DB Systemtechnik, Minden
Verifikation und Versuche, TZF 96.2
Portable tanks, longitudinal impact test
Société Nationale des Chemins de Fer Français
C.N.E.S.T. 002-1966.
Tank containers, longitudinal external stresses and dynamic impact tests
Spoornet, South Africa
Engineering Development Centre (EDC)
Testing of ISO Tank Containers
Method EDC/TES/023/000/1991-06
6.7.5.12.2 Elementy oraz wyposażenia każdego MEGC powinny być badanie i poddane próbom po raz pierwszy (badania odbiorcze i próby), przed przekazaniem ich do eksploatacji. Następnie MEGC powinny być badane w odstępach nie dłuższych niż pięć lat (5-letnie badanie okresowe). Jeżeli to konieczne, to niezależnie od daty ostatniego badania okresowego i prób, powinno być przeprowadzone nadzwyczajne badanie i próby zgodnie z 6.7.5.12.5.
6.7.5.12.3 Badanie odbiorcze i próby MEGC powinny obejmować sprawdzenie dokumentacji, rewizję zewnętrzną MEGC oraz jego osprzętu z uwzględnieniem przewożonych gazów oraz przeprowadzenie próby ciśnieniowej przy ciśnieniu próbnym zgodnym z instrukcją pakowania P200 podaną pod 4.1.4.1. Próba ciśnieniowa kolektora może być przeprowadzona jako próba wodna lub przy użyciu innej cieczy lub gazu za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego. Przed oddaniem MEGC do eksploatacji powinna być wykonana próba szczelności oraz sprawdzenie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia obsługowego. Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane próbom ciśnieniowym oddzielnie, to po ich zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.5.12.4 Badania okresowe i próby wykonywane co 5 lat powinny obejmować rewizję zewnętrzną elementów i wyposażenia obsługowego zgodnie z 6.7.5.12.6. Elementy i przewody rurowe powinny być badane w okresach wymienionych w instrukcji pakowania P200 oraz zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.5. Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po ich zmontowaniu powinno być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.7.5.12.5 Badanie i próby nadzwyczajne są konieczne, jeżeli MEGC wykazuje oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelność lub innych usterek mogących wpływać na prawidłową eksploatację MEGC. Zakres badań i prób nadzwyczajnych zależy od wielkości uszkodzeń lub stopnia zużycia MEGC. Powinny obejmować przynajmniej rewizje wymagane pod 6.7.5.12.6.
6.7.5.12.6 Rewizje powinny zapewniać, że:
(a) elementy zostały skontrolowane zewnętrznie pod kątem wżerów, korozji, ścierania, wgnieceń, odkształceń, defektów w spawach lub innych usterek, włącznie z nieszczelnością, które mogłoby uczynić MEGC niebezpiecznym podczas przewozu;
(b) przewody rurowe, zawory i uszczelki zostały skontrolowane pod względem korozji, wad oraz innych objawów, włącznie z nieszczelnością, które mogłyby uczynić MEGC niebezpiecznym podczas napełniania, rozładunku lub przewozu;
(c) brakujące lub poluzowane śruby lub nakrętki na połączeniach kołnierzowych lub zaślepkach zostały uzupełnione lub dokręcone;
(d) wszystkie urządzenia zabezpieczające i zawory nie wykazują korozji, odkształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby przeszkadzać w ich prawidłowej eksploatacji. Zdalne sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające powinny być poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(e) wymagane oznakowania na MEGC są czytelne i zgodne z odpowiednimi wymaganiami; oraz
(f) ramy, podpory i uchwyty do podnoszenia MEGC są w stanie zadowalającym.
6.7.5.12.7 Badania i próby podane pod 6.7.5.12.1, 6.7.5.12.3, 6.7.5.12.4 i 6.7.5.12.5 powinny być przeprowadzane lub poświadczone przez organ upoważniony przez właściwą władzę. Jeżeli próba ciśnieniowa jest częścią badań i prób, to wartość ciśnienia próbnego powinna być umieszczona na tabliczce MEGC. Jeżeli MEGC znajduje się pod ciśnieniem, to należy sprawdzić, czy nie występują wycieki z elementów, przewodów rurowych lub wyposażenia.
6.7.5.12.8 Jeżeli zostaną stwierdzone jakiekolwiek nieprawidłowości zagrażające bezpieczeństwu, to MEGC nie powinien być przekazany do eksploatacji do czasu, póki nie zostaną one usunięte oraz nie zostaną powtórzone wymagane próby z wynikiem zadawalającym.
6.7.5.13 Oznakowanie
6.7.5.13.1 Każdy MEGC powinien być zaopatrzony w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do MEGC w miejscu widocznym, łatwo dostępnym dla kontroli. Elementy powinny być oznakowane zgodnie z działem 6.2. Na tabliczce powinny być naniesione za pomocą wytłaczania lub inną podobną metodą przynajmniej następujące dane:
Kraj wytwórcy
U Kraj Numer Dla rozwiązań alternatywnych(patrz 6.7.1.2)
N zatwierdzenia zatwierdzenia :litery "AA"
Nazwa lub znak wytwórcy
Numer fabryczny
Organ upoważniony do zatwierdzania prototypu
Rok produkcji
Ciśnienie próbne: ______ barów (manometryczne)
Projektowany zakres temperatur ______ °C do ______ °C
Liczba elementów ______
Całkowita pojemność wodna ______litry
Data pierwszej próby ciśnieniowej i znak identyfikacyjny upoważnionego organu
Data i rodzaj ostatniego badania okresowego
Miesiąc ______ Rok ______
Stempel upoważnionego organu, który przeprowadził lub poświadczył ostatnie badanie
UWAGA: Na elementach nie mogą być mocowane tabliczki metalowe.
6.7.5.13.2 Na tabliczce metalowej przymocowanej na stałe do MEGC powinny być trwale naniesione następujące dane:
Nazwa użytkownika
Maksymalna dopuszczalna masa ładunku ______ kg
Ciśnienie robocze w 15°C: ______ barów (manometryczne)
Maksymalna dopuszczalna masa brutto (MPGM) ______ kg
Masa własna (tara) ______ kg.
Dział 6.8
WYMAGANIA DOTYCZĄCE BUDOWY, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADAŃ I PRÓB ORAZ ZNAKOWANIA CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE, ZE ZBIORNIKAMI METALOWYMI ORAZ POJAZDÓW-BATERII I WIELOELEMENTOWYCH KONTENERÓW DO GAZU (MEGC)
UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 6.7, odnośnie do cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 6.9, odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 6.10.
6.8.1 Zakres
6.8.1.1 Wymagania zapisane na całej szerokości strony mają zastosowanie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii, kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC. Wymagania zawarte w pojedynczych kolumnach mają zastosowanie wyłącznie do:
- cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii (kolumna lewa);
- kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC (kolumna prawa).
6.8.1.2 Niniejsze wymagania mają zastosowanie do:
| | cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych i pojazdów-baterii | kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne oraz MEGC |
przeznaczonych do przewozu gazów, materiałów ciekłych, materiałów stałych sypkich lub granulowanych.
6.8.1.3 Rozdział 6.8.2 zawiera wymagania mające zastosowanie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne, przeznaczonych do przewozu materiałów wszystkich klas oraz do pojazdów-baterii i MEGC przeznaczonych do przewozu gazów klasy 2. Rozdziały 6.8.3 do 6.8.5 zawierają wymagania szczególne, uzupełniające lub zmieniające wymagania rozdziału 6.8.2.
6.8.1.4 Wymagania dotyczące użytkowania wymienionych cystern zawarte są w dziale 4.3.
6.8.2 Wymagania mające zastosowanie do wszystkich klas
6.8.2.1 Budowa
Zasady podstawowe
6.8.2.1.1 Zbiorniki, ich zamocowanie oraz wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne powinny być wykonane w taki sposób, aby wytrzymywały bez utraty zawartości (z wyjątkiem ilości gazu uchodzącego przez otwory odpowietrzające):
- obciążenia statyczne i dynamiczne występujące w normalnych warunkach przewozu, określone pod 6.8.2.1.2 i 6.8.2.1.13;
- ustalone najmniejsze naprężenia, określone pod 6.8.2.1.15.
| 6.8.2.1.2 | Cysterny i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia, przy największym dopuszczalnym obciążeniu, oddziaływanie sił wywieranych przez: - w kierunku jazdy: dwukrotną masę całkowitą; - w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: całkowitą masę, - w kierunku pionowym z dołu do góry: całkowitą masę, | Kontenery-cysterny i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia przy największym dopuszczalnym obciążeniu, oddziaływanie sił wywieranych przez: - w kierunku jazdy: dwukrotną masę całkowitą; - w kierunku prostopadłym do kierunku jazdy: całkowitą masę; (gdy kierunek jazdy nie jest dokładnie określony: dwukrotną masę całkowitą w każdym kierunku); |
| | - w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotną masę całkowitą. | - w kierunku pionowym z dołu do góry: całkowitą masę, - w kierunku pionowym z góry do dołu: dwukrotną masę całkowitą. |
6.8.2.1.3 Ścianki zbiorników powinny mieć co najmniej taką grubość, jak podano pod:
| | 6.8.2.1.17 do 6.8.2.1.21 | 6.8.2.1.17 do 6.8.2.1.20 |
6.8.2.1.4 Zbiorniki powinny być projektowane i wykonywane zgodnie z wymaganiami przepisów technicznych uznanych przez właściwą władzę, według których dobierany jest materiał i określana jest grubość ścianek, z uwzględnieniem maksymalnego i minimalnego stopnia napełnienia oraz temperatur roboczych, przy czym powinny być spełnione wymagania minimalne podane pod 6.8.2.1.6 do 6.8.2.1.26.
6.8.2.1.5 Cysterny przeznaczone do przewozu niektórych materiałów niebezpiecznych powinny być zaopatrzone w dodatkową ochronę. Ochronę tę może stanowić pogrubienie zbiornika (zwiększone ciśnienie obliczeniowe) ustalone w zależności od zagrożenia stwarzanego przez materiał lub urządzenie zabezpieczające (patrz wymagania szczególne podane pod 6.8.4).
6.8.2.1.6 Złącza spawane powinny być wykonane fachowo i zapewniać całkowite bezpieczeństwo. Wykonanie i kontrola spoin powinny być zgodne z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1.23.
6.8.2.1.7 Należy stosować wszystkie niezbędne środki służące do ochrony zbiorników przed zagrożeniem deformacją wskutek podciśnienia. Zbiornik,i inne niż zbiorniki zgodne z 6.8.2.2.6, zaprojektowane z zaworami podciśnieniowymi, powinny wytrzymywać bez trwałej deformacji ciśnienie zewnętrzne wyższe o co najmniej 21 kPa (0,21 bara) od ciśnienia wewnętrznego. Zbiorniki używane tylko do przewozu materiałów stałych (sproszkowanych lub granulowanych) II lub III grupy pakowania, które podczas przewozu nie są w stanie ciekłym, mogą być zaprojektowane na niższe ciśnienie zewnętrzne, ale nie niższe niż 5 kPa (0,05 bara). W celu obniżenia ciśnienia do poziomu nieprzekraczającego wartości podciśnienia określonego w projekcie cysterny, powinny być zastosowane zawory podciśnieniowe. Zbiorniki, które nie są projektowane z zaworami podciśnieniowymi, powinny wytrzymywać bez trwałej deformacji ciśnienie zewnętrzne wyższe o co najmniej 40 kPa (0,4 bara) od ciśnienia wewnętrznego.
Materiały zbiorników
6.8.2.1.8 Zbiorniki powinny być wykonane z odpowiednich metali, które - o ile w różnych klasach nie są przewidziane inne zakresy temperatury - powinny być odporne na kruchy przełom i korozję naprężeniową w zakresie temperatur -20°C i +50°C.
6.8.2.1.9 Materiały zbiorników i ich wykładziny ochronne, które stykają się z zawartością, nie powinny zawierać składników wchodzących z zawartością w reakcje niebezpieczne (patrz definicja "reakcji niebezpiecznych" pod 1.2.1), tworząc z nią niebezpieczne związki lub znacznie osłabiając wytrzymałość materiału.
Jeżeli kontakt pomiędzy materiałem przewożonym a materiałem użytym do budowy zbiornika powoduje stopniowe zmniejszenie grubości ścianek, to grubość ścianek wytwarzanego zbiornika powinna być odpowiednio zwiększona. Przy obliczaniu grubości ścianek nie uwzględnia się naddatku na korozję.
6.8.2.1.10 Do wykonania zbiorników spawanych powinny być użyte jedynie materiały o dobrej spawalności i odpowiedniej udarności gwarantowanej w temperaturze otoczenia -20°C, w szczególności w spoinie i w strefie wpływu ciepła.
Jeżeli stosuje się stal drobnoziarnistą, to gwarantowana wartość granicy plastyczności Re nie powinna być większa niż 460 N/mm2, a gwarantowana wartość górnej granicy wytrzymałości na rozciąganie Rm nie powinna być większa niż 725 N/mm2, zgodnie ze specyfikacją materiałową.
6.8.2.1.11 Do budowy cystern o konstrukcji spawanej nie należy stosować stali, dla której stosunek Re/Rm jest większym niż 0,85.
Re = wyraźna granica plastyczności dla stali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności lub umowna granica plastyczności przy wydłużeniu 0,2% dla stali niemających wyraźnie określonej granicy plastyczności (w przypadku stali austenitycznych przy wydłużeniu 1 %);
Rm = wytrzymałość na rozciąganie.
Jako podstawa do określenia stosunku Er/Rm powinny być w każdym przypadku stosowane odpowiednie wartości podane w świadectwie materiałowym.
6.8.2.1.12 W przypadku stali wydłużenie po rozerwaniu wyrażone w procentach powinno wynosić nie mniej niż:
ale w żadnym przypadku nie powinno być mniejsze niż 16% dla stali drobnoziarnistej i 20% - dla innych stali.
Dla stopów aluminium wydłużenie po rozerwaniu nie powinno być mniejsze niż 12%.1
Obliczanie grubości ścianek zbiornika
6.8.2.1.13 Do określenia grubości ścianek zbiornika należy przyjmować za podstawę ciśnienie równe co najmniej ciśnieniu obliczeniowemu, jednakże należy również uwzględniać obciążenia wymienione pod 6.8.2.1.1 oraz, jeżeli zachodzi potrzeba, następujące obciążenia:
| | W przypadku pojazdów, w których cysterna stanowi część samonośną pojazdu, zbiornik powinien być tak zaprojektowany, aby wytrzymywał obciążenia własne oraz występujące obciążenia innego pochodzenia. Pod działaniem tych obciążeń, naprężenie w najbardziej obciążonym punkcie zbiornika i jego zamocowania nie może przekraczać wartości σ określonej pod 6.8.2.1.16. | Dla każdego z tych obciążeń powinny być przyjmowane następujące współczynniki bezpieczeństwa: - dla metali mających wyraźnie określoną granicę plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa 1,5 w odniesieniu do wyraźnie określonej granicy plastyczności; lub - dla metali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności: współczynnik bezpieczeństwa 1,5 w odniesieniu do umownej granicy plastyczności przy 0,2% wydłużenia (dla stali austenitycznych przy 1% maksymalnego wydłużenia). |
______
1 W przypadku blach, oś próbek na rozciąganie powinna być prostopadła do kierunku walcowania. Wydłużenie po rozerwaniu powinno być mierzone na próbkach o przekroju kołowym, których długość pomiarowa l równa jest pięciokrotnej średnicy d (l=5d); jeżeli stosuje się próbki o przekroju prostokątnym, to długość pomiarową określa się według wzoru: l= 5,65 ÖFo , gdzie F0 stanowi przekrój początkowy próbki.
6.8.2.1.14 Ciśnienie obliczeniowe podane jest w drugiej części kodu (patrz pod 4.3.4.1) zgodnie z kolumną (12) tabeli A w dziale 3.2.
Kiedy występuje "G", to powinny być spełnione następujące wymagania:
(a) zbiorniki opróżniane grawitacyjnie, przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C nie przekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być tak zaprojektowane, aby ciśnienie obliczeniowe było równe podwójnemu ciśnieniu statycznemu przewożonego materiału, jednak nie mniejsze niż podwójne ciśnienie statyczne wody.
(b) zbiorniki napełniane lub opróżniane pod ciśnieniem, przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C nieprzekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być tak zaprojektowane, aby ciśnienie obliczeniowe było równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania.
Jeżeli podana jest wartość liczbowa minimalnego ciśnienia obliczeniowego (ciśnienie manometryczne), to zbiornik powinien być obliczony na to ciśnienie, które nie powinno być niższe niż 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania. W tych przypadkach powinny być spełnione następujące wymagania minimalne:
(c) zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C większej niż 110 kPa (1,1 bara), nie przekraczającej jednak 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne), niezależnie od sposobu napełniania lub opróżniania powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe nie mniejsze niż 150 kPa (1,5 bara) (ciśnienie manometryczne) lub 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, jeżeli wartość ta jest wyższa.
(d) zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne), niezależnie od sposobu napełniania lub opróżniania, powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, ale nie niższe niż 0,4 MPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne).
6.8.2.1.15 Przy ciśnieniu próbnym naprężenie σ (sigma) w najbardziej obciążonym punkcie zbiornika powinno być niższe lub równe wartościom granicznym podanym niżej. Należy uwzględniać osłabienie na połączeniach spawanych.
6.8.2.1.16 Dla metali i stopów naprężenie σ przy ciśnieniu próbnym powinno być niższe od najmniejszej wartości określonej według poniższego wzoru:
σ Ł 0,75 Re lub σ Ł 0,5 Rm,
gdzie:
Re = wyraźna granica plastyczności dla stali o wyraźnie określonej granicy plastyczności lub umowna przy wydłużeniu 0,2% w przypadku stali nie mających wyraźnie określonej granicy plastyczności (1% dla stali austenitycznych).
Rm = wytrzymałość na rozciąganie.
Do obliczeń powinny być przyjęte minimalne wartości Re i Rm zgodnie z normami materiałowymi. W razie ich braku dla metali i ich stopów, wartości Re i Rm powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
Dla stali austenitycznych wartości minimalne określone normami mogą być przekroczone do 15%, jeżeli te wyższe wartości zostaną potwierdzone świadectwem materiałowym. Wartości minimalne nie powinny jednak być niższe od uzyskanych przy zastosowaniu wzoru podanego pod 6.8.2.1.18.
Minimalna grubość ścianki zbiornika
6.8.2.1.17 Grubość ścianki zbiornika powinna być nie mniejsza od wartości większej, wyznaczonej za pomocą poniższych wzorów:
gdzie:
e = minimalna grubość ścianki w mm,
PT = ciśnienie próbne w MPa,
PC = ciśnienie obliczeniowe w MPa, określone pod 6.8.2.1.14,
D = średnica wewnętrzna zbiornika w mm,
σ = dopuszczalne naprężenie w N/mm2, określone pod 6.8.2.1.16,
λ = współczynnik mniejszy lub równy 1, uwzględniający osłabienie na złączach spawanych i sposoby badania określone pod 6.8.2.1.23.
W żadnym przypadku grubość ścianek nie może być mniejsza od określonej pod:
| | 6.8.2.1.18 do 6.8.2.1.21 | 6.8.2.1.18 do 6.8.2.1.20 |
| 6.8.2.1.18 | Ścianki zbiorników o przekroju kołowym2, których średnica nie przekracza 1,80 m, innych niż wymienione pod 6.8.2.1.21, powinny mieć grubość co najmniej 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali miękkiej3 lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. W przypadku, gdy średnica przekracza 1,80 m, grubość ta powinna być powiększona do 6 mm, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów stałych sypkich lub granulowanych, jeżeli zbiorniki wykonane są ze stali miękkiej, lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. | Ścianki zbiorników powinny mieć grubość co najmniej 5 mm, jeżeli wykonane są ze stali miękkiej3 (zgodnie z wymaganiami pod 6.8.2.1.11 i 6.8.2.1.12) lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. W przypadku, gdy średnica przekracza 1,80 m, grubość ta powinna być powiększona do 6 mm, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów stałych sypkich lub granulowanych, jeżeli zbiorniki wykonane są ze stali miękkiej3 lub o grubości równoważnej, jeżeli wykonane są z innego metalu. W przypadku użycia jakiegokolwiek metalu, grubość ścianki zbiornika w żadnym przypadku nie może być mniejsza od 3 mm. |
Przez "grubość równoważną" rozumie się grubość określoną za pomocą następującego wzoru4:
______
2 Dla zbiorników o przekroju innym niż kołowy, np. dla zbiorników o kształcie kufrowym lub eliptycznym, wspomniane średnice powinny odpowiadać średnicom obliczonym na podstawie przekroju kołowego o takiej samej powierzchni. Dla zbiorników o takim kształcie przekroju, promień krzywizny ściany bocznej zbiornika nie powinien być większy niż 2.000 mm ,a ściany górnej i dolnej nie większy niż 3.000 mm.
3 Definicje "stali miękkiej" i "stali odniesienia" podane są pod 1.2.1.
4 Wzór ten wynika z wzoru ogólnego:
gdzie:
e1 = grubość minimalna zbiornika dla wybranego metalu w mm;
e0 = grubość minimalna zbiornika ze stali miękkiej w mm, zgodnie z 6.8.2.1.18 i 6.8.2.1.19;
Rm0 = 370 (wytrzymałość na rozciąganie dla stali odniesienia w N/mm2, patrz definicje podane pod 1.2.1)
A0 = 27 (wydłużenie w % dla stali odniesienia);
Rm1 = minimalna wytrzymałość na rozciąganie w N/mm2 wybranego metalu; oraz
A1 = minimalne wydłużenie po rozerwaniu w % dla wybranego metalu.
| 6.8.2.1.19 | Jeżeli cysterna, której zbiorniki mają średnicę nie większą niż 1,80 m, zaopatrzona jest w zabezpieczenie przeciwko uderzeniom bocznym lub przewróceniu zgodnie z 6.8.2.1.20, to właściwa władza może zezwolić na zmniejszenie tych najmniejszych grubości odpowiednio do zastosowanego zabezpieczenia; jednakże grubości te powinny być nie mniejsze niż 3 mm dla stali miękkiej3 lub nie mniejsze od grubości równoważnej dla innych materiałów. W przypadku zbiorników o średnicy większej niż 1,80 m, ta grubość minimalna powinna być powiększona do 4 mm dla stali miękkiej3 lub do grubości równoważnej dla innych metali. Przez grubość równoważną rozumie się grubość określoną za pomocą wzoru podanego pod 6.8.2.1.18. Z wyjątkiem przypadków określonych pod 6.8.2.1.21, grubość ścianek zbiorników zabezpieczonych przed uszkodzeniem, zgodnie z 6.8.2.1.20 (a) lub (b), nie powinna być mniejsza od wartości podanych w poniższej tabeli. | Jeżeli cysterna, której zbiorniki mają średnicę nie większą niż 1,80 m, zaopatrzona jest w zabezpieczenie zapobiegające jej uszkodzeniu zgodnie z 6.8.2.1.20, to właściwa władza może zezwolić na zmniejszenie tych najmniejszych grubości odpowiednio do zastosowanego zabezpieczenia; jednakże grubości te powinny być nie mniejsze niż 3 mm dla stali miękkiej3 lub nie mniejsze od grubości równoważnej dla innych materiałów. W przypadku zbiorników o średnicy większej niż 1,80 m, ta grubość minimalna powinna być powiększona do 4 mm dla stali miękkiej3 lub o grubości równoważnej dla innych metali. Przez grubość równoważną rozumie się grubość określoną za pomocą wzoru podanego pod 6.8.2.1.18. Grubość ścianki zbiornika z zabezpieczeniem przed uszkodzeniem zgodnie z 6.8.2.1.20 nie powinna być mniejsza od wartości podanych w poniższej tabeli. |
| | | Średnica zbiornika | Ł 1,80 m | > 1,80 m |
| | Grubość minimalna | Stale austenityczne | 2,5 mm | 3 mm |
| | zbiornika | Pozostałe stale | 3 mm | 4 mm |
| | | Stopy aluminium | 4 mm | 5 mm |
| | | Aluminium 99,80 % | 6 mm | 8 mm |
| 6.8.2.1.20 | Cysterny wykonane po dniu 1 stycznia 1990r. uważa się za zabezpieczone przed uszkodzeniami, o których mowa w 6.8.2.1.19, jeżeli zastosowane są poniższe środki lub rozwiązania równoważne: (a) dla zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów stałych sypkich i granulowanych, zabezpieczenie przed uszkodzeniem powinno spełniać wymagania właściwej władzy; | Zabezpieczenie, o którym mowa pod 6.8.2.1.19 może składać się z: - osłony zewnętrznej zbiornika, jako w konstrukcji przekładkowej, której powłoka jest przytwierdzona do zbiornika; lub - obudowy, w której zbiornik podtrzymywany jest w przez szkielet zawierający podłużne i poprzeczne elementy konstrukcyjne; lub |
| | (b) dla zbiorników, przeznaczonych do przewozu innych materiałów, zabezpieczenie przed uszkodzeniem uznaje się, gdy: 1. Zbiorniki o przekroju kołowym lub eliptycznym, których promień krzywizny nie przekracza 2 m, są wyposażone w przegrody, falochrony, pierścienie zewnętrzne lub wewnętrzne tak rozmieszczone, aby był spełniony przynajmniej jeden z następujących warunków: - odległość między dwoma sąsiednimi elementami wzmacniającymi wynosi Ł 1,75 m; - pojemność pomiędzy dwiema przegrodami lub falochronami wynosi Ł 7.500 litrów. Wskaźnik wytrzymałości przekroju poprzecznego pierścienia wzmacniającego łącznie z przylegającą częścią płaszcza, powinien wynosić nie mniej niż 10 cm3. Zewnętrzne pierścienie wzmacniające powinny mieć krawędzie o promieniach nie mniejszych niż 2,5 mm. Przegrody i falochrony powinny spełniać wymagania określone pod 6.8.2.1.22. Grubość przegród i falochronów nie powinna w żadnym przypadku być mniejsza od grubości zbiornika. 2.Dla cystern o podwójnych ściankach z izolacją próżniową, suma grubości zewnętrznej ścianki metalowej i ścianki zbiornika odpowiada grubości określonej pod 6.8.2.1.18, przy czym grubość ścianki zbiornika nie powinna być mniejsza od najmniejszej grubości określonej pod 6.8.2.1.19. 3.Dla cystern o podwójnych ściankach, z warstwą pośrednią z materiału stałego o grubości co najmniej 50 mm, ścianka zewnętrzna ma grubość co najmniej 0,5 mm, jeżeli jest wykonana ze stali miękkiej3 lub co najmniej 2 mm, gdy wykonana jest z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym. Jako warstwy pośredniej z materiału stałego można użyć twardego tworzywa spienionego (o takiej samej wytrzymałości na uderzenia, jak np. pianka poliuretanowa). | - konstrukcji o podwójnych ściankach. Jeżeli cysterny mają konstrukcję o podwójnej ściance z izolacją próżniową między ściankami, to łączna grubość zewnętrznej ścianki metalowej i ścianki zbiornika powinna odpowiadać grubości ścianki określonej pod 6.8.2.1.18, natomiast grubość ścianki samego zbiornika nie powinna być mniejsza od grubości minimalnej, określonej pod 6.8.2.1.19. Jeżeli cysterny mają konstrukcję o ściance podwójnej z warstwą pośrednią materiału stałego o grubości co najmniej 50 mm, to grubość ścianki zewnętrznej powinna być nie mniejsza niż 0,5 mm, jeżeli jest wykonana ze stali miękkiej3 lub nie mniejsza niż 2 mm, jeżeli wykonana jest z tworzywa sztucznego wzmocnionego włóknem szklanym. Jako warstwy pośredniej można używać twardego tworzywa spienionego o takiej samej odporności na uderzenia, jak pianka poliuretanowa. |
| | 4. Zbiorniki o kształcie innym niż określony pod 1., a w szczególności o kształcie kufrowym, zaopatrzone są w osłonę dodatkową o wysokości nie mniejszej niż 30% wysokości zbiornika, umieszczoną wokół zbiornika w połowie jego wysokości, wykonaną w taki sposób, aby zapewniała udarność równą co najmniej zbiornikowi wykonanemu ze stali miękkiej3 o grubości 5 mm (dla zbiornika o średnicy nie przekraczającej 1,80 m) lub 6 mm (dla zbiornika o średnicy przekraczającej 1,80 m). Osłona powinna być nałożona w sposób trwały na zewnątrz zbiornika. Wymaganie to należy uznać za spełnione bez dodatkowych badań udarności, jeżeli osłona dodatkowa wykonana z blachy tego samego gatunku co materiał zbiornika jest przyspawana w strefie wzmocnionej i nałożona tak, że uzyskana minimalna grubość ścianki spełnia wymagania pod 6.8.2.1.18. Zabezpieczenie to jest zależne od możliwych obciążeń występujących podczas wypadku w zbiornikach ze stali miękkiej3, których grubość dennic i ścian jest nie mniejsza niż 5 mm dla średnicy zbiornika nie przekraczającej 1,80 m lub nie mniejsza niż 6 mm dla zbiorników o średnicy przekraczającej 1,80 m. W przypadku zastosowania innego materiału grubość równoważna powinna być określona zgodnie ze wzorem podanym pod 6.8.2.1.18. Zabezpieczenie to nie jest wymagane dla cystern odejmowalnych, jeżeli są one zabezpieczone podczas przewozu ze wszystkich stron przez burty skrzyni ładunkowej pojazdu. | |
| 6.8.2.1.21 | Grubość ścianek zbiorników cystern wykonanych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1.14 (a), których pojemność nie przekracza 5.000 litrów, lub które podzielone są na szczelne komory o pojemności nie większej niż 5.000 litrów każda, nie powinna być mniejsza od wartości podanej w poniższej tabeli, jeżeli nie ma innych wymagań podanych pod 6.8.3 lub 6.8.4: | |
| | Największy promień krzywizny zbiornika (m) | Pojemność zbiornika lub komory zbiornika (m3) | Grubość minimalna (mm) Stal miękka |
| | Ł 2 2 - 3 | Ł 5,0 Ł 3,5 > 3,5 ale Ł 5,0 | 3 3 4 |
| | Jeżeli stosowany jest metal inny niż stal miękka3, to grubość równoważna powinna być określona zgodnie z wzorem podanym pod 6.8.2.1.18 i nie mniejsza od wartości podanych w poniższej tabeli: |
| | Największy promień krzywizny zbiornika (m) | Ł 2 | 2-3 | 2-3 |
| | Pojemność zbiornika lub komory zbiornika (m3) | Ł 5,0 | Ł 3,5 | 3,5 ale Ł 5,0 |
| Grubość minimalna zbiornika | Stale kwasoodporne austenityczne | 2,5 | 2,5 | 3 |
| (mm) | Inne stale | 3 | 3 | 4 |
| | Stopy aluminium | 4 | 4 | 5 |
| | Aluminium o zawartości 99,80% | 6 | 6 | 8 |
| | Grubość przegród i falochronów w żadnym przypadku nie powinna być mniejsza od grubości ścianek zbiornika. | |
| 6.8.2.1.22 | Falochrony i przegrody powinny być wypukłe o wielkości wgłębienia nie mniejszej niż 10 cm lub powinny być karbowane, walcowane albo wzmacniane w inny sposób w celu zapewnienia równoważnej wytrzymałości. Powierzchnia falochronów powinna stanowić co najmniej 70% powierzchni poprzecznego przekroju cysterny, w której umieszczony jest falochron. | |
Spawanie i kontrola spoin
6.8.2.1.23 Kwalifikacje wytwórcy do wykonywania prac spawalniczych powinny być uznawane przez właściwą władzę. Prace spawalnicze powinny być wykonywane przez wykwalifikowanych spawaczy stosujących procesy spawalnicze, których skuteczność, łącznie z niezbędną obróbką cieplną, powinna być potwierdzona badaniami. Badania nieniszczące - radiograficzne lub ultradźwiękowe - muszą potwierdzać, że jakość połączeń spawanych jest właściwa.
W zależności od wartości współczynnika λ, przyjętego do obliczania grubości ścianki zbiornika zgodnie z 6.8.2.1.17, należy przeprowadzić następujące badania:
λ = 0,8: złącza spawane powinny być poddawane, w miarę możliwości, kontroli wizualnej z obu stron i wyrywkowym badaniom nieniszczącym, z uwzględnieniem przede wszystkim złącz krzyżujących się;
λ = 0,9: wszystkie spawane złącza podłużne na całej długości, wszystkie złącza krzyżujące się, 25% spawanych złączy obwodowych i złącza elementów wyposażenia o dużej średnicy powinny być poddane badaniom nieniszczącym. Złącza spawane powinny być w miarę możliwości poddane kontroli wizualnej z obu stron;
λ = 1,0: wszystkie złącza spawane powinny być poddane badaniom nieniszczącym i w miarę możliwości kontroli wizualnej z obu stron. Do badań złącza należy pobrać próbkę.
Jeżeli właściwa władza ma wątpliwości co do jakości złączy spawanych, to może zarządzić przeprowadzenie badań dodatkowych.
Inne wymagania konstrukcyjne
6.8.2.1.24 Wykładzina ochronna powinna być wykonana w taki sposób, aby pozostała szczelna pomimo wszelkich odkształceń, mogących powstać w normalnych warunkach przewozu (patrz 6.8.2.1.2).
6.8.2.1.25 Izolacja cieplna powinna być tak zaprojektowana, aby nie utrudniała funkcjonowania i dostępu do urządzeń napełniania i opróżniania oraz do zaworów bezpieczeństwa.
6.8.2.1.26 Jeżeli zbiorniki do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C wyłożone są niemetaliczną wykładziną ochronną (warstwa wewnętrzna), to zbiorniki oraz wykładziny ochronne powinny być tak wykonane, aby nie wystąpiło niebezpieczeństwo zapłonu wskutek wyładowania elektrostatycznego.
| 6.8.2.1.27 | Zbiorniki przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, a także do przewozu gazów palnych lub UN 1361 węgla albo UN 1361 sadzy, zaliczonych do II grupy pakowania, powinny być połączone z podwoziem przy użyciu przynajmniej jednego skutecznego połączenia elektrycznego. Należy unikać jakichkolwiek kontaktów pomiędzy metalami mogącymi wywołać korozję elektrochemiczną. Zbiornik powinien mieć co najmniej jeden punkt uziemiający umożliwiający połączenie elektryczne i oznaczony wyraźnie symbolem | Wszystkie części kontenera-cysterny przeznaczonego do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, a także do przewozu palnych gazów lub UN 1361 węgla albo UN 1361 sadzy, zaliczonych do II grupy pakowania, powinny mieć możliwość uziemienia elektrycznego. Należy unikać jakichkolwiek kontaktów pomiędzy metalami mogącymi wywołać korozję elektrochemiczną. |
| 6.8.2.1.28 | Osłona urządzeń umieszczonych w górnej części zbiornika Urządzenia i armatura umieszczona w górnej części zbiornika powinny być zabezpieczone przed uszkodzeniami spowodowanymi przewróceniem się cysterny. Takie zabezpieczenie może mieć kształt pierścieni wzmacniających, pokryw ochronnych lub elementów poprzecznych albo podłużnych, ukształtowanych w taki sposób, aby zapewniały skuteczność zabezpieczenia. | |
6.8.2.2.1 Do budowy wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego mogą być zastosowane odpowiednie materiały niemetalowe.
Elementy wyposażenia, powinny być umieszczone w taki sposób, aby podczas przewozu i czynności manipulacyjnych były chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia. Powinny one wykazywać odpowiedni poziom bezpieczeństwa, porównywalny do tego, jaki mają zbiorniki, a w szczególności powinny:
- być dostosowane do przewożonych materiałów; oraz
- spełniać wymagania podane pod 6.8.2.1.1.
| | Możliwie jak najwięcej urządzeń powinno być zgrupowana na minimalnej liczbie otworów w zbiorniku. Powinna być zapewniona szczelność wyposażenia, łącznie z zamknięciami otworów inspekcyjnych, także w przypadku przewrócenia się cysterny, z uwzględnieniem sił występujących przy uderzeniu (związanych np. z przyspieszeniem i ciśnieniem dynamicznym). Dopuszcza się wystąpienie ograniczonego wycieku zawartości cysterny spowodowanego skokiem ciśnienia w momencie uderzenia. | Szczelność wyposażenia powinna być zapewniona także w razie przewrócenia się kontenera-cysterny. |
Uszczelki powinny być wykonane z materiału dostosowanego do przewożonego materiału i powinny być wymienione, jeżeli powstanie wątpliwość co do ich skuteczności, np. wskutek starzenia się.
Uszczelnienia połączeń w cysternach, zapewniające szczelność wyposażenia stosowanego w normalnych warunkach eksploatacyjnych, powinny być zaprojektowane i rozmieszczone w taki sposób, aby w trakcie użytkowania nie ulegały uszkodzeniom.
6.8.2.2.2 Każde urządzenie do napełniania lub opróżniania od dołu w cysternach, które są wskazane w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 i zawierają w trzeciej części kodu cysterny literę "A" (patrz pod 4.3.4.1.1), powinno być wyposażone w przynajmniej dwa niezależne od siebie zamknięcia, umieszczone jedno za drugim, składające się z:
- zewnętrznego zaworu odcinającego z króćcem wykonanym z ciągliwego metalu; oraz
- urządzenia zamykającego na końcu każdego przewodu rurowego, którym może być gwintowany korek, zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie o podobnej skuteczności.
Każde urządzenie do napełniania lub opróżniana od dołu w cysternach, które są wymienione w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, zawierających w trzeciej części kodu cysterny literę "B" (patrz pod 4.3.3.1.1 lub 4.3.4.1.1), powinno być wyposażone w co najmniej trzy niezależne od siebie zamknięcia, umieszczone jedno za drugim, zawierające:
- wewnętrzny zawór odcinający, to jest zawór odcinający zamontowany wewnątrz zbiornika albo do przyspawanego kołnierza lub do kołnierza pośredniego;
- zewnętrzny zawór odcinający lub urządzenie o równoważnej skuteczności5
| | na końcu każdego przewodu rurowego | w miarę możliwości jak najbliżej zbiornika |
oraz
- urządzenie zamykające, na końcu każdego przewodu rurowego, którym może być gwintowany korek, zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie o podobnej skuteczności.
Jednakże dla zbiorników przeznaczonych do przewozu niektórych materiałów krystalizujących lub o bardzo dużej lepkości oraz dla zbiorników zaopatrzonych w wykładzinę ebonitową lub termoplastyczną, wewnętrzny zawór odcinający może być zastąpiony przez zewnętrzny zawór odcinający zabezpieczony dodatkową osłoną.
______
5 W przypadku kontenerów-cystern o pojemności mniejszej niż 1m3 zewnętrzny zawór odcinający lub urządzenie o równoważnej skuteczności można zastąpić zaślepka kołnierzową.
Wewnętrzny zawór odcinający może być uruchamiany z góry lub z dołu. W obu tych przypadkach, w miarę możliwości, powinno być możliwe sprawdzenie z poziomu ziemi położenie otwarcia i zamknięcia wewnętrznego zaworu odcinającego. Urządzenie sterujące wewnętrznym zaworem odcinającym powinno być tak zaprojektowane, aby było zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem zaworu spowodowanym uderzeniem lub nieuważnym ruchem.
W przypadku uszkodzenia zewnętrznego układu sterowania, wewnętrzne urządzenie zamykające musi zachować skuteczność.
W celu uniknięcia utraty zawartości wskutek uszkodzenia urządzeń zewnętrznych (rury, urządzenia zamykające boczne), wewnętrzny zawór odcinający i jego gniazdo powinny być chronione przed możliwością ich wyrwania pod działaniem obciążeń zewnętrznych lub powinny być tak skonstruowane, aby nie powstała taka możliwość. Urządzenia do napełniania i opróżniania (włącznie z kołnierzami i korkami gwintowanymi) oraz kołpaki ochronne (jeżeli są) powinny być odpowiednio zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
Pozycja i kierunek zamknięcia urządzeń odcinających powinny być wyraźnie widoczne.
Wszystkie otwory zbiorników cystern, które są wymienione w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 i zawierają w trzeciej części kodu cysterny literę "C" lub "D" (patrz pod 4.3.3.1.1 i 4.3.4.1.1), powinny być umieszczone nad poziomem cieczy. Żaden przewód lub odprowadzenie nie powinny przechodzić przez ścianki zbiornika poniżej poziomu cieczy. Zbiorniki cystern zawierających w trzeciej części kodu cysterny literę "C", mogą być zaopatrzone w dolnej części zbiornika w otwór do czyszczenia (otwór wyczystkowy). Otwór ten powinien być szczelnie zamykany pokrywą kołnierzową, której konstrukcja powinna być zatwierdzona przez właściwą władzę lub organ przez nią upoważniony.
6.8.2.2.3 Cysterny, które nie są zamykane hermetycznie, mogą być wyposażone w zawory podciśnieniowe w celu uniknięcia wystąpienia niedopuszczalnego podciśnienia; zawory podciśnieniowe powinny być tak nastawione, aby utrzymywały podciśnienie nie większe od podciśnienia, na które cysterna została zaprojektowana (patrz 6.8.2.1.7). Cysterny zamykane hermetycznie nie mogą mieć zaworów podciśnieniowych, o ile nie wymagają tego przepisy szczególne podane pod 6.8.4.
6.8.2.2.4 Zbiornik lub każda z jego komór powinny być wyposażone w wystarczająco duży otwór umożliwiający przeprowadzenie rewizji wewnętrznej.
6.8.2.2.5 (Zarezerwowane)
6.8.2.2.6 Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par w temperaturze 50°C nieprzekraczającej 110 kPa (1,1 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być wyposażone w urządzenie odpowietrzające i w urządzenie zabezpieczające przed uwalnianiem się zawartości z cysterny w razie jej przewrócenia się; w przeciwnym razie muszą one spełniać wymagania podane pod 6.8.2.2.7 lub 6.8.2.2.8.
6.8.2.2.7 Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 110 kPa (1,1 bara), ale nie przekraczającej 175 kPa (1,75 bara) (ciśnienie absolutne), powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie manometryczne co najmniej 150 kPa (1,5 bara), który powinien otwierać się całkowicie przy ciśnieniu nieprzekraczającym ciśnienia próbnego; w przeciwnym razie muszą one spełniać wymagania podane pod 6.8.2.2.8.
6.8.2.2.8 Cysterny przeznaczone do przewozu materiałów ciekłych o prężności par w temperaturze 50°C wyższej niż 175 kPa (1,75 bara), ale nie przekraczającej 300 kPa (3 bary) (ciśnienie absolutne), powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa nastawiony na ciśnienie manometryczne co najmniej 300 kPa (3 bary), który powinien otwierać się całkowicie przy ciśnieniu nieprzekraczającym ciśnienia próbnego; w przeciwnym razie powinny być one zamykane hermetycznie6.
6.8.2.2.9 Elementy ruchome, takie jak pokrywy, zamknięcia itp., które narażone są na tarcie lub uderzenia w kontakcie ze zbiornikami aluminiowymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów ciekłych zapalnych o temperaturze zapłonu nie przekraczającej 61°C lub gazów palnych, powinny być wykonane ze stali zabezpieczonej przed korozją.
______
6 Definicja "zbiornika zamykanego hermetycznie " podana jest pod 1.2.1.
6.8.2.2.10 Jeżeli cysterny wymagające zamknięcia hermetycznego wyposażone są w zawory bezpieczeństwa, to zawory te powinny być poprzedzone płytką bezpieczeństwa i powinny spełniać następujące warunki:
Usytuowanie płytki bezpieczeństwa i zaworu bezpieczeństwa powinno być zaakceptowane przez właściwą władzę. Pomiędzy płytką bezpieczeństwa a zaworem bezpieczeństwa powinien być umieszczony manometr lub inny odpowiedni wskaźnik umożliwiający wykrycie pęknięcia, przedziurawienia lub nieszczelności płytki, które mogą zakłócić działanie zaworu bezpieczeństwa.
6.8.2.3 Zatwierdzenie typu
6.8.2.3.1 Dla każdego nowego typu cysterny właściwa władza lub organ przez nią upoważniony powinien wystawić świadectwo stwierdzające, że typ pojazdu-cysterny, cysterny odejmowalnej, kontenera-cysterny, cysterny typu nadwozie wymienne, pojazdu-baterii lub MEGC, łącznie z elementami mocującymi, został zbadany i jest zgodny z przeznaczeniem, dla którego jest przewidziany oraz spełnia wymagania dotyczące konstrukcji podane pod 6.8.2.1, wymagania dotyczące wyposażenia podane pod 6.8.2.2 oraz przepisy szczególne dla klas przewożonych materiałów.
Świadectwo powinno zawierać:
- wyniki badań;
- numer zatwierdzenia typu;
| | Numer zatwierdzenia powinien się składać ze znaku wyróżniającego7 państwa, w którym zatwierdzenie zostało wydane oraz numeru rejestru. |
- kod cysterny zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.3.3.1.1 lub 4.3.4.1.1;
- odpowiednio do typu, wymagania szczególne dotyczące budowy (TC), wyposażenia (TE), zatwierdzenia typu (TA), podane pod 6.8.4;
- jeżeli to konieczne, nazwy materiałów lub grup materiałów, do których przewozu cysterna została zatwierdzona. Materiały te powinny być wymienione z podaniem ich nazw chemicznych lub odpowiadających im nazw zbiorczych (patrz pod 2.1.1.2) równocześnie z podaniem ich klasyfikacji (klasa, kod klasyfikacyjny i grupa pakowania). Wykaz dopuszczonych materiałów nie jest konieczny, z wyjątkiem materiałów klasy 2 i podanych pod 4.3.4.1.3. W tych przypadkach, grupy materiałów powinny być dopuszczone do przewozu na podstawie kodów cystern i ich racjonalnego zastosowania, podanych pod 4.3.4.1.2, z uwzględnieniem odnośnych przepisów szczególnych.
Materiały wymienione w świadectwie lub grupy materiałów zatwierdzonych do przewozu zgodnie z ustaleniami dotyczącymi racjonalnego zastosowania, powinny być zgodne z charakterystyką zbiornika. Jeżeli nie było możliwe przeprowadzenie wyczerpujących badań potwierdzających tę zgodność podczas zatwierdzania typu, to świadectwo powinno zawierać odpowiednie zastrzeżenie.
6.8.2.3.2 Jeżeli cysterny, pojazdy-baterie lub MEGC produkowane są w seriach bez modyfikacji, to zatwierdzenie typu powinno być ważne dla cystern, pojazdów-baterii lub MEGC wyprodukowanych w seriach lub zgodnie z prototypem.
Zatwierdzenie typu może być wystawione dla cystern z ograniczoną ilością rozwiązań konstrukcyjnych, które wpływają na ograniczenie ładunku i obciążeń w cysternach (np. zmniejszenie ciśnienia, zmniejszenie masy, zmniejszenie pojemności) lub zwiększają bezpieczeństwo konstrukcji (np. zwiększenie grubości ścianek zbiornika, zwiększenie liczby falochronów, zmniejszenie średnicy otworów). Ilość rozwiązań powinna być ściśle określona w świadectwie zatwierdzenia typu.
______
7 Znak wyróżniający stosowany w ruchu międzynarodowym określony w Konwencji o Ruchu Drogowym (Wiedeń 1968)
6.8.2.4 Badania i próby
6.8.2.4.1 Zbiorniki i ich wyposażenie, przed przekazaniem ich do eksploatacji, powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniu odbiorczemu. Badanie to powinno obejmować:
- sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym typem;
- sprawdzenie charakterystyk8 projektowych
- sprawdzenie stanu wewnętrznego i zewnętrznego;
- hydrauliczną próbę ciśnieniową9 przy ciśnieniu próbnym podanym na tabliczce opisanej pod 6.8.2.5.1; oraz
- próbę szczelności i sprawdzenie prawidłowości funkcjonowania wyposażenia.
Z wyjątkiem klasy 2, ciśnienie próbne hydraulicznej próby ciśnieniowej zależy od ciśnienia obliczeniowego i powinno być ono przynajmniej równe ciśnieniu podanemu poniżej:
| | Ciśnienie obliczeniowe (bar) | Ciśnienie próbne (bar) |
| | G10 | G10 |
| | 1,5 | 1,5 |
| | 2,65 | 2,65 |
| | 4 | 4 |
| | 10 | 4 |
| | 15 | 4 |
| | 21 | 10 (4)11 |
Minimalne ciśnienia próbne dla klasy 2 podane są w tabeli gazów i mieszanin gazowych pod 4.3.3.2.5.
Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być przeprowadzona na zbiorniku jako całości i oddzielnie na każdej komorze zbiornika podzielonego na komory.
| | Każda komora powinno być poddana badaniu pod ciśnieniem co najmniej równym 1,3-krotnej wartości maksymalnego ciśnienia roboczego. | |
Hydrauliczna próba ciśnieniowa, jeżeli jest to konieczne, powinna być przeprowadzona przed założeniem izolacji termicznej.
Jeżeli zbiornik i jego wyposażenie były badane oddzielnie, to łącznie powinny być poddane próbie szczelności, zgodnie z 6.8.2.4.3.
W przypadku zbiornika podzielonego na komory próba szczelności powinna być przeprowadzona oddzielnie dla każdej komory.
6.8.2.4.2 Zbiorniki i ich wyposażenie powinny być poddawane badaniom okresowym w ustalonych odstępach czasu. Badania okresowe powinny obejmować: sprawdzenie stanu zewnętrznego i wewnętrznego oraz hydrauliczną próbę ciśnieniową9 (ciśnienie próbne dla zbiorników i komór, jeżeli występują, patrz 6.8.2.4.1).
Osłona izolacji termicznej lub innej powinna być usunięta tylko w zakresie koniecznym dla wiarygodnej oceny stanu technicznego zbiornika.
______
8 Dla zbiorników o wymaganym ciśnieniu próbnym 1 MPa (10 bar) lub wyższym, sprawdzenie charakterystyk projektowych powinno obejmować także pobranie do zbadania próbek spawów (próbki robocze), zgodnie z 6.8.2.1.23 oraz badania opisane pod 6.8.5.
9 W przypadkach szczególnych i za zgodą rzeczoznawcy uznanego przez właściwą władzę, hydrauliczna próba ciśnieniowa może być zastąpiona próbą ciśnieniową z użyciem innej cieczy lub gazu pod warunkiem, że zamiana ta nie spowoduje wystąpienia niebezpieczeństwa.
10 G = ciśnienie minimalne obliczone zgodnie wymaganiami ogólnymi podanymi pod 6.8.2.1.14 (patrz 4.3.4.1).
11 Minimalne ciśnienie próbne dla UN 1744 bromu lub UN 1744 bromu w roztworze.
W przypadku zbiorników przeznaczonych do przewozu materiałów sproszkowanych lub granulowanych, okresowa hydrauliczna próba ciśnieniowa, za zgodą rzeczoznawcy uznanego przez właściwą władzę, może być pominięta i zastąpiona próbami szczelności pod rzeczywistym ciśnieniem wewnętrznym, równym przynajmniej maksymalnemu ciśnieniu roboczemu, zgodnie z 6.8.2.4.3.
| | Maksymalne odstępy pomiędzy badaniami mogą wynosić sześć lat. | Maksymalne odstępy pomiędzy badaniami mogą wynosić pięć lat. |
6.8.2.4.3 Ponadto powinny być przeprowadzone próby szczelności zbiornika z wyposażeniem oraz sprawdzanie prawidłowości funkcjonowania całego wyposażenia
| | nie później niż co trzy lata | nie później niż co dwa i pół roku. |
W tym celu cysterna powinna być poddana rzeczywistemu ciśnieniu wewnętrznemu równemu przynajmniej maksymalnemu ciśnieniu roboczemu. Jeżeli do badania szczelności cystern przeznaczonych do przewozu materiałów ciekłych lub stałych w stanie sypkim lub granulowanym stosowany jest gaz, to badanie to powinno być przeprowadzone pod ciśnieniem co najmniej równym 25% maksymalnego ciśnienia roboczego. We wszystkich przypadkach nie powinno być ono niższe niż 20 kPa (0,2 bara) (ciśnienie manometryczne).
Dla cystern wyposażonych w urządzenia wentylacyjne i urządzenia przeciwdziałające wyciekowi zawartości na zewnątrz w razie przewrócenia się cysterny, próba szczelności powinna być przeprowadzana pod ciśnieniem statycznym materiału napełniającego.
Próba szczelności powinna być wykonana oddzielnie dla każdej komory podzielonego zbiornika.
6.8.2.4.4 Zbiornik lub jego wyposażenie, których stan bezpieczeństwa mógł ulec zmianie w wyniku naprawy, modernizacji lub wypadku, powinien być poddany rewizji nadzwyczajnej.
6.8.2.4.5 Próby, badania i rewizje wymagane pod 6.8.2.4.1 do 6.8.2.4.4, powinny być wykonane przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę. Wyniki tych czynności powinny być ujęte w protokole z badania. Protokół powinien zawierać również wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w cysternie lub kod cysterny, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.3.
6.8.2.5 Oznakowanie
6.8.2.5.1 Każda cysterna powinna być zaopatrzona w metalową tabliczkę, odporną na korozję, trwale przymocowaną do cysterny w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli. Powinna ona zawierać przynajmniej poniższe dane naniesione przez stemplowanie lub w inny podobny sposób. Dane te mogą być umieszczone bezpośrednio na ściankach samego zbiornika, jeżeli ścianki są tak wzmocnione, że wytrzymałość zbiornika nie będzie zmniejszona12:
- numer zatwierdzenia typu;
- nazwa lub znak wytwórcy;
- numer fabryczny;
- rok produkcji;
- ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
- pojemność, a w przypadku zbiorników wieloelementowych - pojemność każdego elementu;
- temperatura obliczeniowa (tylko wtedy, gdy jest ona wyższa niż +50°C lub niższa niż -20°C);
- data (miesiąc, rok) badania odbiorczego i ostatniego badania okresowego przeprowadzonego zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.4.1, 6.8.2.4.2 lub 6.8.2.4.3;
- stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził badania;
- materiał zbiornika wraz z normą materiałową, jeżeli to możliwe i wykładziny ochronnej, o ile występuje;
______
12 Po wartości liczbowej należy podać jednostkę miary.
| | - ciśnienie próbne zbiornika w całości i w komorach, w MPa lub w barach (ciśnienie manometryczne), jeżeli ciśnienie w komorach jest niższe od ciśnienia w zbiorniku. | |
Ponadto, na cysternach napełnianych lub opróżnianych pod ciśnieniem, powinno być podane maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze.
| 6.8.2.5.2 | Na samym pojeździe-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane12: - nazwa właściciela lub użytkownika; - masa własna; - dopuszczalna masa całkowita. Wymagania te nie dotyczą pojazdów do przewozu cystern odejmowalnych. Kod cysterny zgodnie z 4.3.4.1.1 powinien być wygrawerowany bezpośrednio na cysternie odejmowalnej lub na tabliczce. | Na kontenerze-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane12: - nazwa właściciela lub użytkownika; - pojemność zbiornika; - masa własna (tara); - największa dopuszczalna masa ładunku; - dla materiałów podanych pod 4.3.4.1.3, prawidłowa nazwa przewozowa materiału dopuszczonego do przewozu; - kod cysterny zgodnie z 4.3.4.1.1. - dla materiałów innych niż podane pod 4.3.4.1.3, kody alfanumeryczne wszystkich stosowanych przepisów szczególnych TC, TE i TA, zgodnie z 6.8.4. |
6.8.2.6 Wymagania dotyczące cystern, które są projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z normami
UWAGA: Osoby i jednostki określane w normach jako odpowiedzialne za zgodność z ADR, powinny spełniać wymagania ADR.
Wymagania działu 6.8 uważa się za spełnione, jeżeli stosowane są następujące normy:
| Odpowiednie podrozdziały i punkty | Odniesienie | Tytuł dokumentu |
| Dla wszystkich cystern |
| 6.8.2.1 | EN 14025:2003 | Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Cysterny ciśnieniowe metalowe - Projektowanie i wytwarzanie |
| Dla prób i badań | | |
6.8.2.4 6.8.3.4 | EN 12972:2001 (z wyjątkiem załączników D i E) | Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych. Badania, próby i znakowanie cystern ze zbiornikami metalowymi |
| Dla cystern do gazów klasy 2 |
6.8.2.1 (z wyjątkiem 6.8.2.1.17); 6.8.2.4.1 (z wyłączeniem próby szczelności); 6.8.2.5.1, 6.8.3.1 i 6.8.3.5.1 | EN 12493:2001 (z wyjątkiem załącznika C) | Cysterny stalowe spawane do gazu skroplonego (LPG) -Cysterny drogowe -Projektowanie i wytwarzanie UWAGA: Cysterny drogowe są traktowane jako "cysterny stałe" i "cysterny odejmowalne" według ADR |
| 6.8.3.2 (z wyjątkiem 6.8.3.2.3) | EN 12252:2000 | Wyposażenie cystern drogowych do LPG UWAGA: Cysterny drogowe są traktowane jako "cysterny stałe" i "cysterny odejmowalne" według ADR |
| 6.8.2.1 (z wyjątkiem 6.8.2.1.17), 6.8.2.4, 6.8.3.1 i 6.8.3.4 | EN 13530-2:2002 | Zbiorniki kriogeniczne. Duże zbiorniki przenośne z izolacją próżniową. Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, próby i badania |
| 6.8.2.1 (z wyjątkiem 6.8.2.1.17, 6.8.2.1.19 i 6.8.2.1.20), 6.8.2.4, 6.8.3.1 i 6.8.3.4 | EN 14398-2:2003 (z wyjątkiem Tabeli 1) | Zbiorniki kriogeniczne. Duże, zbiorniki transportowe z izolacją niepróżniową. Część 2: Projektowanie, wytwarzanie, badania i próby |
| Cysterny przeznaczone do przewozu ciekłych węglowodorów i innych materiałów niebezpiecznych klasy 3, o prężności par w temperaturze 50°C nieprzekraczającej 110 kPa oraz benzyny, które nie są trujące lub żrące |
| 6.8.2.1 | EN 13094:2004 | Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Cysterny metalowe o ciśnieniu roboczym nieprzekraczającym 0,5 bara - Projektowanie i wytwarzanie |
| 6.8.2.2 i 6.8.2.4.1 | EN 13082:2001 | Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Zawór przepływu par |
| | EN 13308:2002 | Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Zawór denny zrównoważony bezciśnieniowy |
| | EN 13314:2002 | Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Pokrywa króćca napełniania |
| | EN 13316:2002 | Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Zawór denny zrównoważony ciśnieniowy |
| | EN 13317:2002 | Cysterny do przewozu towarów niebezpiecznych - Wyposażenie eksploatacyjne cystern - Zespół pokrywy włazu |
6.8.2.7 Wymagania dla cystern, które nie są projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z normami
Cysterny, które są projektowane, wytwarzane i badane niezgodnie z normami określonymi pod 6.8.2.6, powinny być zaprojektowane, zbudowane i badane zgodnie z przepisami technicznymi zapewniającymi taki sam poziom bezpieczeństwa i uznanymi przez właściwą władzę. Cysterny powinny spełniać wymagania minimalne podane pod 6.8.2. Do prób, badań i znakowania mogą być także stosowane odpowiednie normy, o których mowa pod 6.8.2.6.
6.8.3 Wymagania szczególne dla klasy 2
6.8.3.1 Konstrukcja zbiorników
6.8.3.1.1 Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów sprężonych lub skroplonych lub rozpuszczonych powinny być wykonane ze stali. W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.1.12, dla zbiorników bezszwowych może być przyjęte minimalne wydłużenie po rozerwaniu 14%, a także naprężenie σ (sigma) w zależności od zastosowanego materiału, mniejsze lub równe:
(a) gdy stosunek Re/Rm (minimalnych gwarantowanych właściwości po obróbce cieplnej) jest większy od 0,66 ale nie przekracza 0,85:
σ Ł 0,75 Re;
(b) gdy stosunek Re/Rm (minimalnych gwarantowanych właściwości po obróbce cieplnej) jest większy od 0,85:
σ Ł 0,5 Rm.
6.8.3.1.2 Wymagania podane pod 6.8.5 mają zastosowanie do materiałów i konstrukcji zbiorników spawanych.
6.8.3.1.3 (Zarezerwowane)
Konstrukcja pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.1.4 Butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowe i wiązki butli, będące elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny być wytwarzane zgodnie z wymaganiami działu 6.2.
UWAGA 1: Wiązki butli, które nie są elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny spełniać wymagania działu 6.2.
UWAGA 2: Cysterny będące elementami pojazdu-baterii i MEGC, powinny być wytwarzane zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.1 i 6.8.3.1.
UWAGA 3: Cysterny odejmowalne13 nie są uważane za elementy pojazdów-baterii lub MEGC.
6.8.3.1.5 Elementy i ich zamocowania, powinny być zdolne do przeniesienia oddziaływanie sił określonych pod 6.8.2.1.2 przy największym dopuszczalnym obciążeniu,. Pod działaniem każdej z tych sił, naprężenie w najbardziej obciążonym punkcie elementu i jego mocowania nie może przekraczać wartości σ podanej pod 6.2.3.1 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli oraz wartości σ podanej pod 6.8.2.1.16 dla cystern.
6.8.3.2 Wyposażenie
6.8.3.2.1 Przewody rurowe przeznaczone do opróżniania cystern powinny mieć możliwość zamknięcia za pomocą zaślepek kołnierzowych lub innego urządzenia o takiej samej skuteczności. Dla cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, zaślepki kołnierzowe lub inne urządzenia o takiej samej skuteczności mogą mieć otwory do obniżania ciśnienia, o średnicy maksymalnej 1,5 mm.
6.8.3.2.2 Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych, oprócz otworów podanych pod 6.8.2.2.2 i 6.8.2.2.4, mogą być zaopatrzone w otwory do umieszczenia przyrządów pomiarowych, termometrów, manometrów oraz otwory wyczystkowe, których wymaga obsługa i bezpieczeństwo.
6.8.3.2.3 Otwory do napełniania i opróżniania cystern
| | o pojemności większej niż 1m3 |
przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych palnych i/lub trujących, powinny być wyposażone w wewnętrzne, szybko działające urządzenia zamykające, które powinny zamykać się samoczynnie w przypadku nieprzewidzianego przemieszczenia się zbiornika lub jego pożaru. Powinno być również możliwe uruchomienie tego urządzenia z odległości.
6.8.3.2.4 W cysternach przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych palnych i/lub trujących, wszystkie otwory, z wyjątkiem otworów, w których są umieszczone zawory bezpieczeństwa oraz zamkniętych otworów wyczystkowych, których średnica jest większa od 1,5mm, powinny być wyposażone w wewnętrzne zawory zamykające.
6.8.3.2.5 W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.2.2, 6.8.3.2.3 i 6.8.3.2.4, cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, mogą być wyposażone w zewnętrzne urządzenia zamykające zamiast urządzeń wewnętrznych pod warunkiem, że urządzenia zewnętrzne zabezpieczone są przed uszkodzeniami zewnętrznymi w stopniu co najmniej równoważnym temu, jakie daje ścianka zbiornika.
6.8.3.2.6 Jeżeli cysterny wyposażone są w przyrządy pomiarowe, to te ostatnie nie powinny być wykonane z materiału przezroczystego, pozostającego w bezpośredniej styczności z przewożonym materiałem. Jeżeli stosowane są termometry, to nie powinny być one wprowadzane przez ściankę zbiornika bezpośrednio do fazy gazowej lub ciekłej.
6.8.3.2.7 Otwory do napełniania i opróżniania umieszczone w górnej części cysterny powinny spełniać wymagania określone pod 6.8.3.2.3 oraz powinny być zaopatrzone w drugie zewnętrzne urządzenie zamykające. Urządzenie to powinno być zamykane za pomocą zaślepki kołnierzowej lub innego urządzenia o równoważnej niezawodności.
6.8.3.2.8 Zawory bezpieczeństwa powinny spełniać wymagania podane poniżej pod 6.8.3.2.9 do 6.8.3.2.12:
6.8.3.2.9 Cysterny przeznaczone do przewozu gazów sprężonych, skroplonych lub rozpuszczonych mogą być zaopatrzone w sprężynowe zawory bezpieczeństwa. Zawory te powinny otwierać się automatycznie pod ciśnieniem pomiędzy 0,9 i 1,0 ciśnienia próbnego cysterny, w której są one zamontowane. Powinny być one takiego typu, aby były odporne na naprężenia dynamiczne, łącznie z falowaniem cieczy. Zabrania się stosowania zaworów ciężarkowych. Wymagana przepustowość zaworów bezpieczeństwa powinna być obliczana zgodnie z wzorem podanym pod 6.7.3.8.1.1.
6.8.3.2.10 Jeżeli cysterny są przeznaczone do przewozu morskiego, to wymagania podane pod 6.8.3.2.9 nie oznaczają zakazu instalowania zaworów bezpieczeństwa zgodnych z przepisami Kodeksu IMDG.
6.8.3.2.11 Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być wyposażone w dwa niezależne zawory bezpieczeństwa. Konstrukcja każdego zaworu powinna umożliwiać wypływ gazów powstających w wyniku odparowania skroplonego gazu podczas normalnej eksploatacji w taki sposób, aby ciśnienie w zbiorniku nigdy nie przekraczało więcej niż o 10% ciśnienia roboczego podanego na zbiorniku.
Jeden z dwóch zaworów może być zastąpiony płytką bezpieczeństwa, która powinna się rozrywać przy ciśnieniu próbnym.
W przypadku utraty izolacji próżniowej w cysternie o podwójnych ściankach zbiornika lub zniszczenia 20% izolacji w zbiorniku z pojedynczą ścianką, zawór bezpieczeństwa i płytka bezpieczeństwa powinny zapewnić wypływ gazu w taki sposób, aby ciśnienie w zbiorniku nie przekroczyło ciśnienia próbnego.
6.8.3.2.12 Zawory bezpieczeństwa cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych, powinny otwierać się przy ciśnieniu roboczym podanym na zbiorniku. Konstrukcja tych zaworów powinna zapewniać ich bezawaryjne działanie, także w najniższej temperaturze roboczej. Niezawodność działania zaworów w tej temperaturze powinna być ustalona i sprawdzona przez badania każdego zaworu lub badania prototypu zaworu każdego typu konstrukcji.
6.8.3.2.13 Jeżeli cysterny odejmowalne mogą być przetaczane, to ich zawory powinny być osłonięte kołpakami.
Izolacja cieplna
6.8.3.2.14 Jeżeli cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych wyposażone są w izolację cieplną, to izolacją tą może być:
- osłona przeciwsłoneczna cysterny zasłaniająca nie mniej niż jedną trzecią, ale nie więcej niż połowę górnej powierzchni zbiornika i oddzielona od zbiornika co najmniej 4 cm warstwą powietrza, lub
- całkowita osłona z materiału izolacyjnego o odpowiedniej grubości.
6.8.3.2.15 Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych powinny być izolowane cieplnie. Izolacja cieplna powinna być pokryta pełną szczelną powłoką. Jeżeli między płaszczem zbiornika i powłoką występuje próżnia (izolacja próżniowa), to powłoka ta powinna być tak zaprojektowana, aby wytrzymywała bez uszkodzeń ciśnienie zewnętrzne nie mniejsze niż 100 kPa (1bar) (ciśnienie manometryczne). W odstępstwie od wymagań podanych pod 1.2.1 określających "ciśnienie obliczeniowe", w tych obliczeniach mogą być uwzględnione zewnętrzne i wewnętrzne elementy wzmacniające. Jeżeli powłoka jest gazoszczelna, to powinno być zastosowane urządzenie zapobiegające powstaniu niebezpiecznego ciśnienia w warstwie izolacyjnej w przypadku rozszczelnienia zbiornika lub jego wyposażenia. Urządzenie to powinno uniemożliwiać przenikanie wilgoci do izolacji cieplnej.
6.8.3.2.16 Cysterny przeznaczone do przewozu gazów skroplonych, mających pod ciśnieniem atmosferycznym temperaturę wrzenia poniżej -182°C, nie powinny zawierać jakichkolwiek materiałów palnych w izolacji cieplnej lub w elementach łączących.
W cysternach z izolacją próżniową, za zgodą właściwej władzy, w elementach łączących zbiornik cysterny z powłoką mogą być stosowane tworzywa sztuczne.
6.8.3.2.17 W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.2.4, zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych mogą nie mieć otworów rewizyjnych.
Elementy wyposażenia pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.2.18 Wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne powinno być tak dobrane lub zaprojektowane, aby zapobiec uszkodzeniu, które może spowodować uwolnienie zawartości z naczynia ciśnieniowego podczas normalnych warunków eksploatacji lub przewozu. Jeżeli połączenie pomiędzy ramą pojazdu-baterii lub MEGC i elementami pozwala na swobody ruch między podzespołami, to wyposażenie powinno być tak zamocowane, aby pozwalało na taki ruch bez uszkodzenia części roboczych. Przewód kolektora, który prowadzi do zaworów zamykających, powinien być wystarczająco elastyczny, aby chronić zawory i przewody rurowe przed uszkodzeniem lub uwolnieniem zawartości z naczynia ciśnieniowego. Zawory napełniające i opróżniające (włącznie z kołnierzami lub gwintowanymi zaślepkami) i jakiekolwiek kołpaki ochronne powinny być zabezpieczone przed przypadkowym otwarciem.
6.8.3.2.19 W celu uniknięcia uwolnienia zawartości w przypadku uszkodzenia, kolektory, urządzenia odprowadzające (połączenia rur, urządzenia zamykające) i zawory zamykające powinny być chronione lub tak umieszczone, aby nie nastąpiło ich uszkodzenie spowodowane działaniem sił zewnętrznych lub tak zaprojektowane, aby wytrzymywały ich oddziaływanie.
6.8.3.2.20 Układ kolektorowy powinien być zaprojektowany do pracy w zakresie temperatur od -20°C do + 50°C.
Układ kolektorowy powinien być projektowany, wykonywany i montowany tak, aby uniknąć niebezpieczeństwa jego uszkodzenia w wyniku rozszerzania i kurczenia wynikającego z wahań temperatury, wstrząsów mechanicznych i wibracji. Wszystkie przewody rurowe powinny być wykonywane z odpowiedniego metalu. Wszędzie tam, gdzie to jest możliwe, powinny być stosowane połączenia rurowe spawane.
Połączenia rur miedzianych powinny być lutowane mosiądzem lub mieć równorzędne wytrzymałościowo połączenie metalowe. Temperatura topnienia materiału do lutowania nie może być niższa od 525°C. Połączenia nie powinny zmniejszać wytrzymałości rur tak, jak ma to miejsce przy połączeniach gwintowanych.
6.8.3.2.21 Największe dopuszczalne naprężenie σ w układzie kolektora, przy ciśnieniu próbnym zbiorników, nie powinno przekraczać 75% gwarantowanej granicy plastyczności materiału kolektora, z wyjątkiem materiałów zastosowanych do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego.
Niezbędna grubość ścianki układu kolektora zastosowanego w cysternach do przewozu UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, powinna być obliczona na podstawie uznanej praktyki.
UWAGA: Odnośnie do granicy plastyczności, patrz pod 6.8.2.1.11.
Podstawowe wymagania tego podpunktu należy uważać za spełnione, jeżeli zostały zastosowane następujące normy: (Zarezerwowane).
6.8.3.2.22 W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.3.2.3, 6.8.3.2.4 i 6.8.3.2.7 dla butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli będących elementami pojazdu-baterii lub MEGC, wymagane urządzenia zamykające mogą być umieszczone w układzie kolektora
6.8.3.2.23 Jeżeli jeden z elementów wyposażony jest w zawór bezpieczeństwa, a między tymi elementami umieszczone są urządzenia zamykające, to każdy z tych elementów powinien być wyposażony w taki zawór.
6.8.3.2.24 Urządzenia do napełniania i opróżniania mogą być umieszczone na kolektorze.
6.8.3.2.25 Każdy element, wliczając w to każdą pojedynczą butlę wiązki, przeznaczony do przewozu gazów trujących, powinien mieć możliwość odcięcia zaworem zamykającym.
6.8.3.2.26 Pojazdy-baterie lub MEGC przeznaczone do przewozu materiałów trujących, nie powinny mieć zaworów bezpieczeństwa, chyba, że zawory bezpieczeństwa poprzedzone są płytką bezpieczeństwa. W tym drugim przypadku usytuowanie płytki bezpieczeństwa i zaworu bezpieczeństwa powinno spełniać wymagania właściwej władzy.
6.8.3.2.27 Jeżeli pojazdy-baterie lub MEGC przeznaczone są do przewozu morskiego, to wymagania podane pod 6.8.3.2.26 nie powinny zabraniać instalowania zaworów bezpieczeństwa zgodnych z wymaganiami przepisów Kodeksu IMDG.
6.8.3.2.28 Zbiorniki, będące elementami pojazdu-baterii lub MEGC przeznaczonego do przewozu gazów palnych, powinny być łączone w grupy o pojemności nie większej niż 5.000 litrów, dla których powinna być możliwość ich odcięcia za pomocą zaworu zamykającego.
Dla każdego elementu pojazdu-baterii lub MEGC przeznaczonego do przewozu gazów palnych, gdy jest on składnikiem cysterny spełniającej wymagania tego działu, powinna być możliwość jego odcięcia za pomocą zaworu zamykającego.
6.8.3.3 Zatwierdzenie typu
Brak wymagań szczególnych.
6.8.3.4 Badania i próby
6.8.3.4.1 Materiały konstrukcyjne każdego zbiornika spawanego, z wyjątkiem butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych i wiązek butli będących elementami pojazdu-baterii lub MEGC, powinny być badane według metod podanych pod 6.8.5.
6.8.3.4.2 Wymagania podstawowe dla próby ciśnieniowej podane są pod 4.3.3.2.1 do 4.3.3.2.4, a minimalne ciśnienia próbne podane są w tabelach gazów i mieszanin gazów pod 4.3.3.2.5.
6.8.3.4.3 Pierwsza hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być wykonana przed założeniem osłony cieplnej. Jeżeli zbiornik, jego wyposażenie, przewody rurowe i części wyposażenia były badane oddzielnie, to po zmontowaniu cysterna powinna być poddana próbie szczelności.
6.8.3.4.4 Pojemność każdego zbiornika przeznaczonego do przewozu gazów sprężonych napełnianych wagowo, gazów skroplonych lub gazów rozpuszczonych powinna być ustalana pod nadzorem rzeczoznawcy upoważnionego przez właściwą władzę, przez ważenie lub pomiar objętości wody wypełniającej zbiornik; błąd pomiaru pojemności powinien być mniejszy niż 1%.
Określanie pojemności na podstawie obliczeń wymiarów zbiornika jest niedopuszczalne. Maksymalna dopuszczalna masa napełnienia, zgodnie z instrukcją pakowania P200 lub P203 podaną pod 4.1.4.1, jak również pod 4.3.3.2.2 i 4.3.3.2.3, powinna być ustalana przez upoważnionego rzeczoznawcę.
6.8.3.4.5 Kontrola połączeń spawanych powinna być przeprowadzana zgodnie ze współczynnikiem λ = 1,0 według wymagań podanych pod 6.8.2.1.23.
6.8.3.4.6 W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.4, badania okresowe wraz z hydrauliczną próbą ciśnieniową powinny być przeprowadzane:
| | (a) co 3 lata | co 2 i 1/2 roku |
w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu UN 1008 trójfluorku boru, UN 1017 chloru, UN 1048 bromowodoru bezwodnego, UN 1050 chlorowodoru bezwodnego, UN 1053 siarkowodoru, UN 1067czterotlenku dwuazotu (dwutlenku azotu), UN 1076 fosgenu lub UN 1079 dwutlenku siarki;
| | (b) po 6 latach | po 8 latach |
eksploatacji i od tego czasu co 12 lat w przypadku cystern do przewozu gazów skroplonych schłodzonych:
| | Próba szczelności powinna być przeprowadzona przez upoważnionego rzeczoznawcę po 6 latach od każdego badania okresowego. | Próba szczelności może być przeprowadzona na polecenie właściwej władzy pomiędzy dwoma kolejnymi badaniami. |
Jeżeli zbiornik, jego wyposażenie, przewody rurowe i elementy wyposażenia były badane oddzielnie, to po zmontowaniu cysterna powinna być poddana próbie szczelności.
6.8.3.4.7 W przypadku zbiorników z izolacją próżniową, hydrauliczna próba ciśnieniowa i rewizja wewnętrzna mogą być zastąpione za zgodą upoważnionego rzeczoznawcy próbą szczelności i pomiarem próżni.
6.8.3.4.8 Jeżeli podczas badań okresowych zbiorników do przewozu gazów skroplonych schłodzonych zostały wycięte otwory, to przed przekazaniem zbiorników do eksploatacji, sposób ich szczelnego zamknięcia, zapewniający integralność zbiornika, powinien być zatwierdzony przez upoważnionego rzeczoznawcę.
6.8.3.4.9 Próby szczelności cystern przeznaczonych do przewozu gazów powinna być wykonywana pod ciśnieniem nie mniejszym niż:
- dla gazów sprężonych, gazów skroplonych i gazów rozpuszczonych: 20% ciśnienia próbnego;
- dla gazów skroplonych schłodzonych: 90% maksymalnego ciśnienia roboczego.
Badania i próby pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.4.10 Elementy i wyposażenie każdego pojazdu-baterii lub MEGC powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniom i próbom przed przekazaniem ich do eksploatacji (odbiorcze badania i próby). Pojazdy-baterie lub MEGC, których elementami składowymi są naczynia, powinny być poddawane badaniom okresowym nie rzadziej niż co pięć lat. Pojazdy-baterie lub MEGC, których elementami składowymi są cysterny, powinny być badane zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.3.4.6. W uzasadnionych przypadkach, niezależnie od terminu ostatniego badania okresowego, powinny być przeprowadzone badania i próby nadzwyczajne, zgodnie z warunkami podanymi pod 6.8.3.4.14.
6.8.3.4.11 Badania odbiorcze powinny obejmować:
- sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym typem;
- badanie budowy;
- rewizję wewnętrzną i zewnętrzną zbiornika;
- wykonanie ciśnieniowej próby hydraulicznej9 z zastosowaniem ciśnienia próbnego wskazanego na tabliczce opisanej pod 6.8.3.5.10;
- wykonanie próby szczelności pod maksymalnym ciśnieniem roboczym; oraz
- sprawdzenie prawidłowości działania wyposażenia.
Jeżeli elementy i ich wyposażenie były poddane ciśnieniowej próbie oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.8.3.4.12 Butle, zbiorniki rurowe, bębny ciśnieniowych i butle będące elementami wiązek butli, powinny być badane według metod podanych w instrukcji pakowania P200 lub P203 pod 4.1.4.1.
Ciśnienie próbne kolektora pojazdu-baterii lub MEGC powinno być takie same jak dla elementów pojazdu-baterii lub MEGC. Próba ciśnieniowa kolektora może być przeprowadzona jako próba hydrauliczna albo za zgodą właściwej władzy lub organu przez nią upoważnionego przy użyciu innej cieczy, lub gazu. W odstępstwie od tych wymagań ciśnienie próbne kolektora pojazdu-baterii lub MEGC do UN 1001 acetylenu rozpuszczonego, nie powinno być niższe od 300 barów.
6.8.3.4.13 Badania okresowe powinny obejmować próbę szczelności przy maksymalnym ciśnieniu roboczym oraz zewnętrzne sprawdzenie struktury, elementów i wyposażenia obsługowego bez demontażu. Elementy i przewody rurowe powinny być badane w okresach wymienionych w instrukcji pakowania P200 pod 4.1.4.1 i zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.6. Jeżeli elementy i wyposażenie były poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie, to po zmontowaniu powinny być wspólnie poddane próbie szczelności.
6.8.3.4.14 Badania i próby nadzwyczajne są konieczne, jeżeli pojazd-bateria lub MEGC wykazują oznaki uszkodzeń, korozji, nieszczelności lub inne objawy wskazujące na usterki mogące wpływać negatywnie na prawidłową eksploatację pojazdu-baterii lub MEGC. Zakres badań i prób nadzwyczajnych, jeżeli zostały uznane za konieczne, oraz konieczny jest demontaż poszczególnych części, będą zależały od wielkości uszkodzeń, albo od stopnia zużycia pojazdu-baterii lub MEGC. Badania powinny być przeprowadzone w zakresie nie mniejszym niż podany pod 6.8.3.4.15.
6.8.3.4.15 Kontrole powinny wykazać, że:
(a) części zostały sprawdzone zewnętrznie pod kątem występowania wżerów, korozji, otarć, wgnieceń, zniekształceń, wad spawalnicze oraz innych objawów, włącznie z nieszczelnościami, które mogłyby spowodować, że pojazdy-baterie lub MEGC stwarzałyby zagrożenie podczas przewozu;
(b) przewody rurowe, zawory i uszczelki zostały sprawdzone pod kątem występowania skorodowanych powierzchni, wad oraz innych objawów, włącznie z nieszczelnościami, które mogłyby spowodować, że pojazdy-baterie lub MEGC stwarzałyby zagrożenie podczas napełniania, rozładunku lub transportu;
(c) brakujące albo poluzowane śruby lub nakrętki na jakimkolwiek połączeniu kołnierzowym lub zaślepce kołnierzowej zostały uzupełnione i dokręcone;
(d) wszystkie urządzenia bezpieczeństwa i zawory nie wykazują korozji, zniekształceń i jakichkolwiek uszkodzeń lub wad, które mogłyby zakłócać ich prawidłowe działanie. Zdalnie sterowane urządzenia zamykające i samozamykające się zawory odcinające były poddane próbom ruchowym w celu wykazania ich prawidłowego działania;
(e) wymagane oznakowania pojazdów-baterii lub MEGC są czytelne i zgodne z odpowiednimi przepisami; i
(f) jakiekolwiek ramy, podpory i urządzenia nośne pojazdów-baterii lub MEGC są w stanie zadawalającym.
6.8.3.4.16 Próby, badania i kontrole na podstawie wymagań podanych pod 6.8.3.4.10 do 6.8.3.4.15 powinny być przeprowadzane przez rzeczoznawców upoważnionych przez właściwą władzę. Wyniki z przeprowadzonych badań powinny być zawarte w protokole.
Świadectwo powinno zawierać wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w pojeździe-baterii lub MEGC zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.2.3.1.
6.8.3.5. Oznakowanie
6.8.3.5.1 Na tabliczce opisanej pod 6.8.2.5.1 lub bezpośrednio na ściankach zbiornika, jeżeli są one tak wzmocnione, że wytrzymałość zbiornika nie będzie przez to zmniejszona, powinny być dodatkowo wybite stemplem lub naniesione w inny podobny sposób, następujące dane.
6.8.3.5.2 Na cysternach przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału:
- prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a ponadto dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o. - nazwa techniczna14.
Znakowanie to powinno być uzupełnione:
- w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych, napełnianych do określonego ciśnienia, o wartość maksymalnego ciśnienia napełniania w temperaturze 15°C dopuszczonego dla tego zbiornika; oraz
- w przypadku cystern przeznaczonych do przewozu gazów sprężonych napełnianych wagowo i gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych lub gazów rozpuszczonych, o wartość maksymalnej dopuszczalnej ładowności w kg i temperaturą napełniania, jeżeli jest niższa od -20°C.
6.8.3.5.3 Na cysternach do przewozu wielu gazów:
- prawidłowe nazwy przewozowe gazów i dodatkowo dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., nazwy techniczne14 gazów, do których przewozu cysterna jest zatwierdzona.
Znakowanie to powinno być uzupełnione wartością maksymalnie dopuszczalnej ładowności w kg, dla każdego gazu,
6.8.3.5.4 Na cysternach przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych:
- maksymalne dopuszczalne ciśnienie robocze,
6.8.3.5.5 Na zbiornikach z izolacją cieplną:
- napis "izolacja cieplna" lub "izolacja cieplna próżniowa".
6.8.3.5.6 W uzupełnieniu wymagań podanych pod 6.8.2.5.2, powinny być umieszczone następujące dane na
| | tabliczce lub na samej cysternie: | tabliczce lub na samym kontenerze-cysternie: |
(a) - kod cysterny zgodnie ze świadectwem (patrz 6.8.2.3.1) z aktualnym ciśnieniem próbnym cysterny;
- napis "minimalna dopuszczalna temperatura napełniania:..";
(b) dla cystern przeznaczonych do przewozu tylko jednego materiału:
- prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., dodatkowo ich nazwa techniczna14;
| | dla gazów sprężonych napełnianych wagowo oraz dla gazów skroplonych, gazów skroplonych schłodzonych lub gazów rozpuszczonych - maksymalna dopuszczalna ładowność w kg; |
(c) dla cystern przeznaczonych do przewozu wielu gazów:
- prawidłowa nazwa przewozowa gazu, a dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o., nazwa techniczna14 wszystkich gazów do przewozu których cysterna jest dopuszczona;
______
14 Zamiast prawidłowej nazwy przewozowej lub prawidłowej nazwy przewozowej i.n.o. uzupełnionej nazwą techniczną, dozwolone jest używanie jednej z następujących nazw,:
- dla UN 1078 gazu chłodzącego i.n.o.: mieszanina F1, mieszanina F2, mieszanina F3;
- dla UN 1060 mieszanina metyloacetylenu i propadienu, stabilizowana: mieszanina P1, mieszanina P2;
- dla UN 1965 mieszanina węglowodorów gazowych, skroplona, i.n.o: mieszanina A, mieszanina A01, mieszanina A02, mieszanina A0, mieszanina A1, mieszanina B1, mieszanina B2, mieszanina B, mieszanina C. Nazwy używane zwyczajowo w handlu, wymienione w uwadze 1 pod 2.2.2.3 dla UN 1965 o kodzie klasyfikacyjnym 2F, mogą być stosowane jedynie jako nazwy uzupełniające.
- dla UN 1010 Butadieny, stabilizowane: Butadien-1,2 stabilizowany, Butadien-1,3, stabilizowany.
| | z podaniem maksymalnej dopuszczalnej ładowności w kg, dla każdego z nich. |
(d) dla zbiorników wyposażonych w izolację cieplną:
- napis "izolacja cieplna" (lub "izolacja cieplna próżniowa"), w języku urzędowym kraju, w którym zbiornik jest zarejestrowany, a jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to także w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte miedzy państwami uczestniczącymi w przewozie nie stanowią inaczej.
6.8.3.5.7 (Zarezerwowane)
| 6.8.3.5.8 | Dane te nie są wymagane w przypadku pojazdów do przewozu cystern odejmowalnych. | |
6.8.3.5.9 (Zarezerwowane)
Znakowanie pojazdów-baterii i MEGC
6.8.3.5.10 Każdy pojazd-bateria i każdy MEGC powinien być zaopatrzony w tabliczkę metalową, odporną na korozję, trwale przymocowaną do zbiornika w miejscu łatwo dostępnym dla kontroli. Na tabliczce powinny być naniesione przez wybicie, stemplem lub w inny podobny sposób12, co najmniej poniższe dane:
- numer zatwierdzenia typu;
- nazwa lub znak wytwórcy;
- numer fabryczny;
- rok produkcji;
- ciśnienie próbne (ciśnienie manometryczne);
- temperatura obliczeniowa (tylko wtedy, gdy jest wyższa niż +50°C lub niższa niż -20°C);
- data (miesiąc, rok) badania odbiorczego i ostatniego badania okresowego przeprowadzonych zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.8.3.4.10 do 6.8.3.4.13;
- stempel rzeczoznawcy, który przeprowadził badania;
| 6.8.3.5.11 | Na samym pojeździe-cysternie lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane12: | Na samym MEGC lub na tabliczce powinny być naniesione następujące dane12: |
| | - nazwa właściciela lub użytkownika; | - nazwa właściciela lub użytkownika; |
| | - ilość elementów; | - ilość elementów; |
| | - całkowita pojemność elementów; | - całkowita pojemność elementów; |
| | oraz dla pojazdu-baterii napełnianej wagowo: | - maksymalna dopuszczalna masa ładunku; |
| | - masa własna; - dopuszczalna masa całkowita. | - kod cysterny zgodnie ze świadectwem zatwierdzenia typu (patrz 6.8.2.3.1) z aktualnym ciśnieniem próbnym MEGC; |
| | | - prawidłowa nazwa przewozowa, |
| | | prawidłowa nazwa przewozowa gazów i dodatkowo dla gazów sklasyfikowanych jako i.n.o, nazwa techniczna 14 , do przewozu których MEGC są używane |
| | | oraz dla MEGC napełnianych wagowo |
| | | - masa własna. |
6.8.3.5.12 Na ramie pojazdu-baterii lub MEGC w pobliżu miejsca napełniania, powinna być umieszczona tabliczka zawierająca dane:
- maksymalne ciśnienie napełniania12 w temperaturze 15°C, dopuszczone dla elementów przeznaczonych do gazów sprężonych;
- prawidłowa nazwa przewozowa gazu określona w dziale 3.2 oraz dodatkowo, dla gazów zaklasyfikowanych do pozycji i.n.o., nazwa techniczna14 gazu;
oraz dodatkowo dla gazów skroplonych:
- dopuszczalna ładowność12 każdego elementu.
______
12 Po wartości liczbowej należy podać jednostkę miary.
6.8.3.5.13 Butle, zbiorniki rurowe, beczki ciśnieniowe i butle, będące elementami wiązek butli, powinny być oznakowane zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.2.1.7. Na pojedynczych naczyniach nie muszą być umieszczane nalepki ostrzegawcze, wymagane w dziale 5.2.
Pojazdy-baterie i MEGC powinny być oznakowane tablicami i zaopatrzone w nalepki zgodnie z wymaganiami działu 5.3.
6.8.3.6 Wymagania dla pojazdów-baterii i MEGC, które są projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z normami
UWAGA: Osoby lub organizacje określane w normach jako odpowiedzialne za zgodność z ADR, powinny spełniać wymagania ADR.
Wymagania działu 6.8 uważa się za spełnione, jeżeli stosowane są następujące normy:
| Stosowane punkty i podpunkty | Odniesienie | Tytuł normy |
6.8.3.1.4 i 6.8.3.1.5 6.8.3.2.18 do 6.8.3.2.26 6.8.3.4.10 do 6.8.3.4.12 i 6.8.3.5.10 do 6.8.3.5.13 | EN 13807:2003 | Transportowe butle do gazu -Pojazdy baterie - Projektowanie, wytwarzanie, identyfikacja i badania |
6.8.3.7 Wymagania dotyczące pojazdów-baterii i MEGC, które nie są projektowane, wytwarzane i badane na podstawie norm
Pojazdy-baterie i MEGC, które nie są projektowane, wytwarzane i badane na podstawie norm wymienionych pod 6.8.3.6 powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z wymaganiami przepisów technicznych zatwierdzonymi przez właściwą władzę. Powinny jednak spełniać minimalne wymagania podane pod 6.8.3.
6.8.4 Wymagania szczególne
UWAGA 1: Materiały ciekłe o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C i gazy palne, patrz także pod 6.8.2.1.26, 6.8.2.1.27 i 6.8.2.2.9.
UWAGA 2: Wymagania dla cystern poddawanych ciśnieniu próbnemu nie niższemu od 1 MPa (10 barów) oraz cystern przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych podane są pod 6.8.5.
Powinny mieć zastosowanie poniższe wymagania szczególne, jeżeli wskazane są w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2:
(a) Konstrukcja (TC)
TC1 Wymagania podane pod 6.8.5 mają zastosowanie przy doborze materiałów i konstrukcji tych zbiorników.
TC2 Zbiorniki i ich wyposażenie, powinny być wykonane z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu lub z odpowiedniej stali nie powodującej rozkładu nadtlenku wodoru. Jeżeli zbiorniki wykonane są z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu, to nie ma potrzeby, aby grubość ścianki była większa niż 15 mm, nawet wtedy, gdy obliczenia wykonane zgodnie z 6.8.2.1.17 wskazują na większą wartość.
TC3 Zbiorniki powinny być wykonane ze stali austenitycznej.
TC4 Jeżeli materiał zbiornika narażony jest na działanie UN 3250 kwasu chlorooctowego, to zbiorniki powinny być pokryte emalią lub inną równoważną wykładziną ochronną,.
TC5 Zbiorniki powinny być pokryte warstwą ołowiu o grubości nie mniejszej niż 5 mm lub inną równoważną wykładziną.
TC6 W razie konieczności użycia do budowy cystern aluminium, to powinny być one wykonane z aluminium zawierającego co najmniej 99,5% czystego metalu; nie wymaga się, aby grubość ścianki zbiornika była większa niż 15 mm, nawet wtedy, gdy obliczenia wykonane zgodnie z 6.8.2.1.17 wskazują na wartość większą.
TC7 Rzeczywista minimalna grubość ścianki zbiornika nie może być mniejsza niż 3 mm.
(b) Elementy wyposażenie (TE)
TE1 (Zarezerwowane)
TE2 (Zarezerwowane)
TE3 Cysterny powinny spełniać dodatkowo następujące wymagania. Urządzenie grzewcze nie powinno być umieszczone wewnątrz zbiornika, lecz na zewnętrznej części jego płaszcza. Jednakże rury stosowane do rozładunku fosforu mogą być zaopatrzone w powłokę grzewczą. Urządzenie grzewcze płaszcza powinno być tak wyregulowane, aby nie powodowało wzrostu temperatury fosforu ponad dopuszczalną temperaturę napełniania zbiornika. Inne przewody rurowe powinny być wprowadzane do górnej części zbiornika; wyloty tych przewodów powinny być usytuowane powyżej maksymalnego dopuszczalnego poziomu napełnienia fosforem i powinny być całkowicie osłonięte za pomocą ryglowanych kołpaków. Cysterna powinna być zaopatrzona we wskaźnik określający poziom fosforu i w razie zastosowania wody jako środka ochronnego, powinna być zaopatrzona w stały znak pomiarowy wskazujący najwyższy dopuszczalny poziom wody.
TE4 Zbiorniki powinny być zaopatrzone w izolację cieplną wykonaną z materiałów trudno palnych.
TE5 Jeżeli zbiorniki są zaopatrzone w izolację cieplną, to powinna być ona wykonana z materiałów trudno palnych.
TE6 Cysterny mogą być wyposażone w urządzenie zaprojektowane tak, aby wykluczona była możliwość ich zatkania przewożonym towarem i które zapobiegają wyciekaniu cieczy oraz nadmiernemu wzrostowi ciśnienia lub podciśnienia wewnątrz zbiornika.
TE7 Urządzenia opróżniające zbiorniki powinny być wyposażone w dwa kolejne, niezależnie od siebie rozmieszczone urządzenia odcinające, z których pierwsze stanowi wewnętrzny szybko działający zawór odcinający zatwierdzonego typu, a drugie - zewnętrzny zawór odcinający umieszczony na końcu każdego wylotowego przewodu rurowego. Na wylocie każdego zaworu zewnętrznego powinna znajdować się zaślepka kołnierzowa lub inne nie mniej skuteczne urządzenie. Wewnętrzny zawór odcinający powinien pozostawać połączony ze zbiornikiem i w pozycji zamkniętej w przypadku rozerwania przewodu rurowego.
TE8 Połączenia przewodów rurowych cystern powinny być wykonane z materiałów niepowodujących rozkładu nadtlenku wodoru.
TE9 Cysterny powinny być wyposażone w górnej części w urządzenie zamykające, zapobiegające powstawaniu nadmiernego ciśnienia wewnątrz zbiornika wskutek rozkładu przewożonego materiału, a także wyciekaniu cieczy i przenikaniu do zbiornika materiałów obcych.
TE10 Urządzenia zamykające cystern, powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby podczas przewozu wykluczona była możliwość zatkania urządzeń zestalonym materiałem. Jeżeli cysterny mają izolację cieplną, to powinna być ona wykonana z materiału nieorganicznego i nie powinna zawierać jakichkolwiek składników palnych.
TE11 Zbiorniki wraz z wyposażeniem, powinny być tak zaprojektowane, aby niemożliwe było przenikanie do zbiornika materiałów obcych, wyciek materiału ciekłego lub powstawanie nadmiernego ciśnienia wewnątrz zbiornika wskutek rozkładu przewożonego materiału.
TE12 Cysterny powinny być wyposażone w izolację cieplną, zgodną z wymaganiami podanymi pod 6.8.3.2.14. Jeżeli TSR nadtlenku organicznego w zbiorniku wynosi 55°C lub mniej, albo zbiornik wykonany jest z aluminium, to zbiornik ten powinien być całkowicie izolowany. Osłona przeciwsłoneczna oraz wszystkie nieosłonięte części cysterny lub powłoka zewnętrzna pełnej izolacji, powinny być pomalowane białą farbą, albo pokryte polerowaną osłoną metalową. Farba powinna być oczyszczona przed każdym przewozem i odnowiona w razie zżółknięcia lub pogorszenia jej jakości. Izolacja cieplna nie może zawierać materiału palnego. Cysterny powinny być wyposażone w urządzenia do pomiaru temperatury.
Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa i w urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie. Mogą być także używane zawory podciśnieniowe. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny działać przy ustalonym ciśnieniu zależnym od właściwości nadtlenku organicznego i charakterystyki konstrukcyjnej cysterny. W korpusie zbiornika nie powinny znajdować się elementy topliwe.
Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego, uniemożliwiające gromadzenie się wewnątrz zbiornika produktów rozkładu i par uwolnionych w temperaturze 50°C. Przepustowość i ciśnienie otwarcia zaworu(ów) bezpieczeństwa powinny być potwierdzone wynikami badań określonych w wymaganiach szczególnych TA2. Jednakże ciśnienie otwarcia powinno być takie, aby w przypadku przewrócenia się cysterny nie doszło do wycieku cieczy przez zawór(y).
Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie, mogą być typu sprężynowego lub w postaci płytki bezpieczeństwa i powinny być wykonane w taki sposób, aby gwarantowały usunięcie wszystkich produktów rozkładu i par wydzielających się podczas przebywania w ogniu w czasie nie krótszym niż jedna godzina, obliczane według następującego wzoru:
q = 70961 F A 0,82
gdzie:
q = absorbcja cieplna [W]
A = powierzchnia stykająca się z cieczą [m2]
F = współczynnik izolacji
F = 1 dla zbiorników bez izolacji, lub
dla cystern z izolacją,
gdzie:
K = przewodność cieplna warstwy izolacyjnej [W m-1 K-1]
L = grubość warstwy izolacyjnej [m]
U = K/L = współczynnik przenikania ciepła przez izolację [W m-2 K-1]
TPO = temperatura nadtlenku podczas uwolnienia [K]
Ciśnienie otwarcia urządzenia(eń) awaryjnego(nych) obniżającego(ych) ciśnienie powinno być wyższe od ciśnienia określonego powyżej i powinno być ustalone na podstawie wyników badań podanych w wymaganiach szczególnych TA2. Urządzenia awaryjne obniżające ciśnienie powinny mieć taką przepustowość, aby ciśnienie maksymalne w zbiorniku nigdy nie przekroczyło ciśnienia próbnego cysterny.
UWAGA: Przykład metody określania rozmiarów urządzeń obniżających ciśnienie podany jest w Dodatku 5 do "Podręcznika badań i kryteriów".
Dla cystern izolowanych cieplnie, przepustowość urządzenia lub urządzeń obniżających ciśnienie i ich regulacja powinny być określone przy założeniu utraty 1 % powierzchni izolacyjnej.
Jeżeli przewożone materiały i produkty ich rozkładu są zapalne, to zawory podciśnieniowe i zawory bezpieczeństwa typu sprężynowego cystern, powinny być wyposażone w przerywacz płomienia,. Należy liczyć się ze zmniejszeniem przepustowości zaworów powodowanym przez przerywacz płomienia.
TE13 Cysterny powinny być izolowane cieplnie i wyposażone w zewnętrzne urządzenia grzewcze.
TE14 Cysterny powinny być wyposażone w izolację cieplną. Izolacja cieplna stykająca się bezpośrednio ze zbiornikiem powinna mieć temperaturę samozapłonu wyższą co najmniej o 50°C od najwyższej temperatury, na którą cysterna była zaprojektowana.
TE15 Cysterny wyposażone w zawory podciśnieniowe, które otwierają się pod ciśnieniem ujemnym nie niższym niż 21 kPa (0,21 bara), powinny być uważane za zamykane hermetycznie. Dla cystern używanych tylko do przewozu materiałów stałych (sproszkowanych lub granulowanych) II lub III grupy pakowania, które podczas przewozu nie są w stanie ciekłym, podciśnienie może być obniżone do wartości nie niższej niż 5kPa (0,05 bara).
TE 16 (Zarezerwowane)
TE 17 (Zarezerwowane)
TE 18 Zbiorniki napełniane materiałami przeznaczonymi do przewozu w temperaturze wyższej od 190°C, powinny być wyposażone w przegrodę umieszczoną pod kątem prostym do górnego otworu napełniającego w taki sposób, aby uniknąć nieoczekiwanego miejscowego wzrostu temperatury ścianki zbiornika podczas jego napełniania.
| | TE 19 Urządzenia i armatura umieszczone w górnej części zbiornika cysterny powinny być albo: |
| | - umieszczone w obudowanej wnęce; |
| | lub |
| | - wyposażone w wewnętrzny zawór bezpieczeństwa; lub |
| | - osłonięte przez pokrywę lub elementy poprzeczne lub podłużne, lub inne o równorzędnej skuteczności tak ukształtowane, że nawet w przypadku przewrócenia się, urządzenia i armatura nie ulegną uszkodzeniu. |
| | Urządzenia i armaturę umieszczone w dolnej części cysterny: |
| | Króćce spustowe, boczne urządzenia odcinające i wszystkie urządzenia opróżniające powinny być zagłębione co najmniej 200 mm od najbardziej wysuniętego zewnętrznego elementu cysterny lub powinny być zabezpieczone poręczą o wskaźniku wytrzymałości nie mniejszym niż 20 cm3 poprzecznie do kierunku jazdy; ich odległość od ziemi przy pełnym obciążeniu cysterny nie powinna być mniejsza od 300 mm. |
| | Urządzenia i armatura umieszczone w tylnej części zbiornika cysterny powinny być zabezpieczone przez zderzak określony pod 9.7.6. Ich usytuowanie ponad ziemią powinno być na takiej wysokości, aby były właściwie chronione przez zderzak. |
TE20 Cysterny powinny być wyposażone w zawory bezpieczeństwa, pomimo że inne kodowane cysterny są dopuszczone w hierarchii cystern racjonalnego zastosowania podanej pod 4.3.4.1.2.
TE21 Zamknięcia powinny być zabezpieczone za pomocą zamykanych kołpaków.
TE22 (Zarezerwowane)
TE23 Cysterny powinny być wyposażone w urządzenie zaprojektowane tak, aby wykluczona była możliwość ich zatkania przewożonym towarem, i które zapobiegają wyciekaniu cieczy oraz nadmiernemu wzrostowi ciśnienia i podciśnienia wewnątrz zbiornika.
TE24 Jeżeli cysterny przeznaczone do przewozu i rozprowadzania bitumu wyposażone są na końcu rury opróżniającej w rozpylacz do jego rozprowadzania, to urządzenie zamykające wymagane pod 6.8.2.2.2, może być zastąpione przez zawór odcinający, usytuowany na rurze opróżniającej przed rozpylaczem.
(c) Zatwierdzenie typu (TA)
TA1 Cysterny nie powinny być dopuszczane do przewozu materiałów organicznych.
TA2 Materiały te mogą być przewożone w cysternach stałych lub odejmowalnych lub kontenerach-cysternach na podstawie warunków ustalonych przez właściwą władzę kraju pochodzenia, jeżeli, na podstawie badań niżej wymienionych, właściwa władza uzna, że przewóz będzie dokonany bezpiecznie. Jeżeli kraj pochodzenia nie jest stroną umowy ADR, to warunki te powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę pierwszego państwa będącego stroną Umowy ADR, do którego dotarła przesyłka.
Przy zatwierdzaniu typu, powinny być przeprowadzone badania, w celu:
- wykazania zgodności wszystkich materiałów, które wchodzą w kontakt z materiałem podczas przewozu;
- dostarczenia danych ułatwiających projektowanie urządzeń awaryjnych obniżających ciśnienie i zaworów bezpieczeństwa z uwzględnieniem charakterystyk konstrukcyjnych cysterny; oraz
- ustalenia wymagań szczególnych, niezbędnych dla bezpiecznego przewozu materiału.
Wyniki badań powinny być podane w sprawozdaniu w celu zatwierdzenia typu.
TA3 Materiał ten może być przewożony tylko w cysternach z kodem LGAV lub SGAV; hierarchia podana pod 4.3.4.1.2 nie ma zastosowania.
(d) Badania (TT)
TT1 Podczas badania odbiorczego i badań okresowych cysterny z czystego aluminium powinny być poddawane hydraulicznym próbom ciśnieniowym pod ciśnieniem 250 kPa (2,5 bara) (ciśnienie manometryczne).
TT2 Stan wykładziny zbiornika powinien być kontrolowany każdego roku przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę, który powinien sprawdzać wnętrze zbiornika.
TT3 W odstępstwie od wymagań podanych pod 6.8.2.4.2, badania okresowe zbiorników powinny być przeprowadzane nie później niż co osiem lat i ponadto powinny obejmować sprawdzenie grubości ścianki za pomocą odpowiednich przyrządów. Zbiorniki te, nie później niż co cztery lata, powinny być poddawane próbie szczelności i innym próbom przewidzianym pod 6.8.2.4.3
TT4 (Zarezerwowane)
TT5 Hydrauliczna próba ciśnieniowa powinna być wykonywana nie rzadziej niż co
| | TT6 Badanie okresowe wraz z hydrauliczną próbą ciśnieniową powinno być przeprowadzane nie rzadziej niż co 3 lata |
TT7 Pomimo wymagań podanych pod 6.8.2.4.2, okresowa rewizja wewnętrzna może być zastąpiona badaniami według programu zatwierdzonego przez właściwą władzę.
TT8 Cysterny zatwierdzone do przewozu UN 1005 AMONIAK BEZWODNY i zbudowane ze stali drobnoziarnistej o granicy plastyczności większej niż 400 N/mm2, zgodnie z normami materiałowymi, powinny być poddawane podczas każdego badania okresowego badaniom magnetycznym proszkowym w celu wykrycia pęknięć powierzchni, zgodnie z 6.8.2.4.2
W dolnej części każdego zbiornika powinno być poddawane badaniom co najmniej 20% długości spoin obwodowych i wzdłużnych razem ze wszystkimi spawanymi króćcami i wszystkimi miejscami naprawianymi lub szlifowanymi.
(e) Znakowanie (TM)
UWAGA: Poniższe napisy powinny być sporządzone w języku urzędowym państwa zatwierdzenia, a jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim - ponadto w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, o ile umowy zawarte pomiędzy państwami uczestniczącymi w przewozie nie stanowią inaczej.
TM1 Cysterny, poza danymi podanymi pod 6.8.2.5.2, powinny być zaopatrzone w napis "Nie otwierać podczas przewozu. Materiał samozapalny." (patrz także uwaga zamieszczona powyżej).
TM2 Cysterny, poza danymi określonymi pod 6.8.2.5.2, powinny być zaopatrzone w napis "Nie otwierać w czasie przewozu. W zetknięciu z wodą wytwarza gazy palne." (patrz także uwaga zamieszczona powyżej).
TM3 Na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.2, cysterny powinny być dodatkowo znakowane prawidłową nazwą przewozową materiałów dopuszczonych do przewozu i maksymalną dopuszczalną ładownością cysterny w kg.
TM4 Cysterny powinny być znakowane dodatkowo nazwą chemiczną z dopuszczonym stężeniem danego materiału, przez wybicie stemplem lub w inny podobny sposób na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.2 lub bezpośrednio na ściance zbiornika, jeżeli jest ona tak wzmocniona, że wytrzymałość zbiornika nie będzie zmniejszona.
TM5 Na cysternach, poza danymi już przewidzianymi pod 6.8.2.5.1, powinna być podana dodatkowo: data (miesiąc, rok) ostatniej rewizji wewnętrznej zbiornika.
TM6 (Zarezerwowane)
TM7 Symbol koniczynki opisany pod 5.2.1.7.6 powinien być naniesiony przez wybicie stemplem lub w inny równorzędny sposób na tabliczce określonej pod 6.8.2.5.1. Koniczynka ta może być wygrawerowana bezpośrednio na ściance zbiornika, jeżeli ścianka jest tak wzmocniona, że wytrzymałość zbiornika nie ulegnie zmniejszeniu.
6.8.5 Wymagania dotyczące materiałów i konstrukcji cystern stałych spawanych, cystern odejmowalnych spawanych i zbiorników kontenerów-cystern spawanych o ciśnieniu próbnym co najmniej 1 MPa (10 barów) oraz cystern stałych spawanych, cystern odejmowalnych spawanych i zbiorników kontenerów-cystern spawanych, przeznaczonych do przewozu gazów skroplonych schłodzonych klasy 2
6.8.5.1 Materiały i zbiorniki
6.8.5.1.1 (a) Zbiorniki przeznaczone do przewozu następujących materiałów:
- gazów klasy 2 sprężonych, skroplonych lub rozpuszczonych;
- UN 1366, 1370, 1380, 2005, 2445, 2845, 2870, 3051, 3052, 3053, 3076, 3194, 3391 do 3394 i 3433 klasy 4.2;oraz
- UN 1052 fluorowodoru bezwodnego i UN 1790 kwasu fluorowodorowego zawierającego więcej niż 85% fluorowodoru, klasy 8;
powinny być wykonane ze stali.
(b) Zbiorniki wykonane ze stali drobnoziarnistej, przeznaczone do przewozu:
- gazów żrących klasy 2 i UN 2073 amoniaku w roztworze; oraz
- UN 1052 fluorowodoru bezwodnego i UN 1790 kwasu fluorowodorowego zawierającego więcej niż 85% fluorowodoru, klasy 8,
powinny być poddawane obróbce cieplnej w celu usunięcia naprężeń termicznych.
(c) Zbiorniki przeznaczone do przewozu gazów skroplonych schłodzonych klasy 2 powinny być wykonane ze stali, aluminium, stopów aluminium, miedzi lub stopów miedzi (np. mosiądzu). Zbiorniki z miedzi lub stopów miedzi mogą być używane tylko do gazów, które nie zawierają acetylenu; etylen może jednak zawierać do 0,005% acetylenu.
(d) Do wykonania zbiorników i ich wyposażenia mogą być stosowane tylko materiały dostosowane do minimalnej i maksymalnej temperatury roboczej.
6.8.5.1.2 Do wykonania zbiorników dopuszcza się następujące materiały:
(a) stale odporne na kruche pęknięcia w niskich temperaturach roboczych (patrz pod 6.8.5.2.1):
- stale miękkie, z wyjątkiem zbiorników przeznaczonych do gazów skroplonych schłodzonych klasy 2;
- stale stopowe drobnoziarniste, do temperatur -60°C;
- stale stopowe niklowe, o zawartości niklu od 0,5 do 9%, do temperatur -196°C w zależności od zawartości niklu;
- stale austenityczne chromowo-niklowe do temperatur -270°C;
(b) aluminium o zawartości co najmniej 99,5% czystego aluminium lub stopy aluminium (patrz pod 6.8.5.2.2);
(c) odtleniona miedź o zawartości co najmniej 99,9% czystej miedzi lub stopy miedzi zawierające więcej niż 56% miedzi (patrz pod 6.8.5.2.3).
6.8.5.1.3 (a) Zbiorniki ze stali, aluminium lub stopów aluminium powinny być bezszwowe lub spawane.
(b) Zbiorniki ze stali austenitycznych, miedzi lub stopów miedzi mogą być twardo lutowane.
6.8.5.1.4 Wyposażenie i armatura mogą być przykręcane do zbiorników lub mocowane w następujący sposób:
(a) do zbiorników ze stali, aluminium lub stopów aluminium - za pomocą spawania;
(b) do zbiorników ze stali austenitycznej, miedzi lub stopów miedzi - za pomocą spawania lub twardego lutowania.
6.8.5.1.5 Konstrukcja zbiorników oraz ich zamocowanie do pojazdu, podwozia lub do ramy kontenera powinny wykluczać oziębienie części nośnych mogące wywołać ich kruche pękanie. Elementy mocujące zbiorniki powinny być zaprojektowane w taki sposób, aby w najniższej temperaturze roboczej zbiornika nadal zachowały niezbędne właściwości mechaniczne.
6.8.5.2 Wymagania dotyczące badań
6.8.5.2.1 Zbiorniki stalowe
Udarność materiałów użytych do budowy zbiorników i połączeń spawanych, w ich najniższej temperaturze roboczej, ale co najmniej w -20°C, powinna spełniać przynajmniej następujące wymagania:
- Badania powinny być wykonywane na próbkach z karbem w kształcie litery V;
- Minimalna udarność (patrz pod 6.8.5.3.1 do 6.8.5.3.3) próbek pobranych wzdłuż kierunku walcowania oraz w poprzek - z karbem w kształcie litery V (zgodnie z normą ISO R 148)- powinna wynosić co najmniej 34 J/cm2 dla stali miękkiej (badania mogą być wykonane - zgodnie z obecnymi normami ISO- na próbkach, których oś podłużna jest zgodna z kierunkiem walcowania); stali drobnoziarnistej; stali ferrytycznej stopowej o zawartości Ni < 5%; stali ferrytycznej stopowej o zawartości 5% Ł Ni Ł 9%; lub stali austenitycznej Cr - Ni;
- W przypadku stali austenitycznej, badaniu na udarność poddawane są tylko połączenia spawane;
- Dla temperatur roboczych poniżej -196°C, badanie na udarność przeprowadza się w temperaturze -196°C, a nie w najniższej temperaturze roboczej.
6.8.5.2.2 Zbiorniki z aluminium i stopów aluminium
Złącza zbiorników powinny spełniać warunki określone przez właściwą władzę.
6.8.5.2.3 Zbiorniki z miedzi i stopów miedzi
Badania dla określenia dostatecznej udarności nie są wymagane
6.8.5.3 Badania na udarność
6.8.5.3.1 Dla blach o grubości mniejszej niż 10 mm, ale nie mniejszej niż 5 mm, stosuje się próbki o przekroju 10 mm x e mm, gdzie "e" jest grubością blachy. Jeżeli jest to konieczne, to dopuszcza się wymiar 7,5 mm lub 5 mm. W każdym przypadku wymagana jest minimalna wartość udarności 34 J/cm2.
UWAGA: Dla blach o grubości mniejszej niż 5 mm i ich połączeń spawanych próba na udarność nie jest wymagana.
6.8.5.3.2 (a) Przy badaniu blach, udarność określa się na trzech próbkach. Próbki powinny być pobierane poprzecznie do kierunku walcowania; próbka ze stali miękkiej może być pobrana zgodnie z kierunkiem walcowania.
(b) Do badania połączeń spawanych próbki pobiera się w następujący sposób:
jeżeli e Ł 10 mm:
trzy próbki z karbem w osi spoiny;
trzy próbki z karbem w strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V nacięty w środku próbki, powinien przechodzić przez strefę przetopu);
jeżeli 10 mm < e Ł 20 mm:
trzy próbki z karbem w osi spoiny;
trzy próbki w strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V powinien być nacięty w środku próbki);
jeżeli e > 20 mm:
dwa zestawy po trzy próbki, jeden komplet ze strony zewnętrznej, drugi ze strony wewnętrznej pobiera się w miejscach podanych na rysunku poniżej (dla próbek z karbem w kształcie litery V w środku próbki pobranej w strefie wpływy ciepła).
6.8.5.3.3 (a) Dla blach, średnia arytmetyczna wartości udarności z badań trzech próbek powinna wynosić minimum 34 J/cm2; jak podano pod 6.8.5.2.1; wartość udarności dla nie więcej niż jednej próbki może być mniejsza, lecz nie mniejsza niż 24 J/cm2;
(b) Dla spoin, średnia arytmetyczna wartość udarności z trzech próbek pobranych ze środka spoiny powinna wynosić co najmniej 34 J/cm2; wartość udarności dla nie więcej niż jednej próbki może być mniejsza, lecz nie mniejsza niż 24 J/cm2.
(c) W strefie wpływu ciepła (karb w kształcie litery V nacięty w środku próbki), najwyżej jedna z trzech wartości udarności może być mniejsza od wartości minimalnej 34 J/cm2, lecz nie mniejsza niż 24 J/cm2.
6.8.5.3.4 W przypadku, gdy nie są spełnione warunki podane pod 6.8.5.3.3, dopuszcza się jedno powtórzenie badania, jeżeli:
(a) uzyskana średnia wartość z trzech pierwszych badań okaże się niższa od wartości minimalnej 34 J/cm2; lub
(b) więcej niż jedna z uzyskanych wartości dla pojedynczych próbek będzie mniejsza od wartości minimalnej 34 J/cm2, lecz nie niższa niż 24 J/cm2.
6.8.5.3.5 W czasie powtórnego badania blach lub spoin na udarność, żadna z wartości uzyskanych dla pojedynczych próbek nie może być mniejsza niż 34 J/cm2. Wartość średnia wszystkich wyników - badania podstawowego i powtórnego - powinna być równa lub wyższa od wartości minimalnej 34 J/cm2.
W czasie powtórnego badania na udarność w strefie wpływu ciepła, żadna z wartości nie może być mniejsza niż 34 J/cm2.
6.8.5.4 Odniesienia do norm
Wymagania podane pod 6.8.5.2 i 6.8.5.3 uważa się za spełnione, jeżeli zostały zastosowane następujące odpowiednie normy:
EN 1252-1:1998 Zbiorniki kriogeniczne - Materiały - Część 1: Wymagania dotyczące ciągliwości w temperaturze poniżej -80°C.
EN 1252-2: 2001 Zbiorniki kriogeniczne - Materiały - Część 2: Wymagania dotyczące ciągliwości w temperaturze pomiędzy -80°C i -20°C.
Dział 6.9
WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA, KONSTRUKCJI, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADANIA I ZNAKOWANIA CYSTERN STAŁYCH (POJAZDÓW-CYSTERN), CYSTERN ODEJMOWALNYCH, KONTENERÓW-CYSTERN I CYSTERN TYPU NADWOZIE WYMIENNE, WYKONANYCH Z TWORZYW SZTUCZNYCH WZMOCNIONYCH WŁÓKNEM (FRP)
UWAGA: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 6.7; odnośnie do cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern, cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikiem wykonanym z metalu, pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) - patrz dział 6.8; odnośnie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo - patrz dział 6.10.
6.9.1 Przepisy ogólne
6.9.1.1 Cysterny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być projektowane, wytwarzane i badane zgodnie z programami zapewnienia jakości, uznanymi przez właściwą władzę; w szczególności prace przy laminatach i spawaniu wykładzin termoplastycznych powinny być wykonywane przez wykwalifikowany personel zgodnie z procedurami uznanymi przez właściwą władzę.
6.9.1.2 Przy projektowaniu i badaniu cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być stosowane także wymagania podane pod 6.8.2.1.1, 6.8.2.1.7, 6.8.2.1.13, 6.8.2.1.14 (a) i (b), 6.8.2.1.25, 6.8.2.1.27, 6.8.2.1.28 i 6.8.2.2.3.
6.9.1.3 W cysternach z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem nie powinny być stosowane urządzenia grzewcze.
6.9.1.4 Dla określenia stateczności pojazdów-cystern powinny mieć zastosowanie wymagania podane pod 9.7.5.1.
6.9.2 Konstrukcja
6.9.2.1 Zbiorniki powinny być wykonane z odpowiednich materiałów, które powinny być zgodne z przewożonymi materiałami w zakresie temperatur pomiędzy -40°C i +50°C, o ile zakres temperatur dla specyficznych warunków klimatycznych nie został określony przez właściwą władzę kraju, w którym dokonywany jest przewóz.
6.9.2.2 Zbiornik powinien składać się z trzech następujących części:
- wykładziny wewnętrznej,
- warstwy nośnej,
- warstwy zewnętrznej.
6.9.2.2.1 Wykładzina wewnętrzna stanowi wewnętrzną warstwę zbiornika, zaprojektowaną jako podstawowa bariera mająca na celu zapewnienie długotrwałej odporności chemicznej na oddziaływanie przewożonego materiału, zapobieganie jakimkolwiek niebezpiecznym reakcjom z zawartością lub powstawaniu niebezpiecznych związków i wynikającym z tego znacznym osłabieniom warstwy nośnej na skutek przenikania materiału przez wykładzinę wewnętrzną.
Wykładzina wewnętrzna może być wykonana albo z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem albo z tworzywa termoplastycznego.
6.9.2.2.2 Wykładziny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny składać się z:
(a) warstwy wierzchniej ("żel-powłoka"): warstwa wierzchnia odpowiednio wzbogacona żywicą, wzmocniona osłoną zgodną z żywicą i zawartością. Warstwa ta powinna zawierać włókna szklane o masie nie przekraczającej 30% oraz mieć grubość w zakresie od 0,25 do 0,60 mm;
(b) warstwy wzmacniającej: warstwa lub kilka warstw o grubości minimalnej 2 mm, zawierająca minimum 900g/m2 maty szklanej lub kawałki włókien o masie zawartego w nim szkła nie mniejszej niż 30%, chyba, że wykazane zostanie bezpieczeństwo równorzędne przy mniejszej zawartości szkła.
6.9.2.2.3 Wykładziny wewnętrzne z tworzywa termoplastycznego powinny składać się z arkuszy materiału termoplastycznego wymienionego pod 6.9.2.3.4, spawanych ze sobą na wymagany kształt, z którymi połączona jest warstwa nośna. Trwałe połączenie pomiędzy wykładziną i warstwą nośną powinno być uzyskane przez zastosowanie odpowiednich klejów.
UWAGA: W celu zapobieżenia gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych podczas przewozu materiałów ciekłych zapalnych wykładzina wewnętrzna powinna spełniać wymagania dodatkowe podane pod 6.9.2.14,
6.9.2.2.4 Warstwa nośna zbiornika powinna stanowić strefę specjalnie zaprojektowaną, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.9.2.4 do 6.9.2.6, w celu przenoszenia obciążeń mechanicznych. Część ta składa się z kilku warstw wzmocnionych włóknami o ustalonej orientacji.
6.9.2.2.5 Warstwa zewnętrzna jest częścią zbiornika, która narażona jest bezpośrednio na działanie czynników atmosferycznych. Warstwa ta powinna być wzbogacona w żywicę i powinna mieć grubość, co najmniej 0,2 mm. W przypadku grubości warstwy większej niż 0,5 mm powinny być stosowane maty szklane. Masa szkła w takiej warstwie nie powinna przekraczać 30% jej masy całkowitej i powinna być odporna na warunki zewnętrzne, a zwłaszcza na kontakt z materiałem, który ma być przewożony. Żywica powinna zawierać wypełniacze lub dodatki zapewniające ochronę przed pogorszeniem wytrzymałości warstwy nośnej zbiornika spowodowanym promieniowaniem ultrafioletowym.
6.9.2.3 Surowce
6.9.2.3.1 Wszystkie materiały zastosowane do budowy cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem powinny być wiadomego pochodzenia i o znanych właściwościach.
6.9.2.3.2 Żywice
Proces wytwarzania mieszaniny żywic z dodatkami powinien być wykonany ściśle według zaleceń dostawcy. Głównie dotyczy to utwardzaczy, środków inicjujących i przyspieszaczy. Żywice te mogą być:
- żywicami poliestrowymi nienasyconymi;
- żywicami winylowo-estrowymi;
- żywicami epoksydowymi;
- żywicami fenolowymi.
Temperatura odporności termicznej żywicy (HDT) określona zgodnie z ISO 75-1:1993 powinna być co najmniej o 20°C wyższa od najwyższej temperatury roboczej cysterny, lecz w żadnym przypadku nie może być ona niższa niż 70°C.
6.9.2.3.3 Włókna wzmacniające
Materiałami wzmacniającymi warstwy nośne powinny być włókna odpowiedniej klasy jak np. włókna szklane typu E lub ECR zgodne z ISO 2078:1993. Dla osłony wewnętrznej mogą być zastosowane włókna szklane typu C zgodne z ISO 2078:1993. Pokrycia termoplastyczne mogą być zastosowane w osłonie wewnętrznej tylko wtedy, gdy została dowiedziona ich zgodność z materiałami przewidywanymi do przewozu.
6.9.2.3.4 Materiał na wykładziny termoplastyczne.
Do wytwarzania wykładzin mogą być stosowane materiały termoplastyczne takie jak: polichlorek winylu nieplastyfikowany (PVC-U), polipropylen (PP), polifluorek winylidenu (PVDF), policzterofluoretylen (PTFE), itp.
6.9.2.3.5 Dodatki
Dodatki niezbędne do przetwarzania żywic, takie jak katalizatory, przyspieszacze, utwardzacze i substancje tiksotropowe, jak również materiały zastosowane do ulepszania cystern takie jak wypełniacze, farby, pigmenty itp., nie mogą powodować osłabienia materiału, uwzględniając jego przewidywaną podczas projektowania żywotność i temperaturę roboczą.
6.9.2.4 Zbiorniki, ich zamocowania oraz wyposażenie obsługowe i konstrukcyjne, powinny być projektowane tak, aby podczas całego okresu eksploatacji wytrzymywały, bez utraty zawartości (poza ilością gazu uwalnianego przez urządzenia do odgazowania):
- obciążenia statyczne i dynamiczne, występujące w normalnych warunkach przewozu;
obciążenia minimalne, określone pod 6.9.2.5 do 6.9.2.10.
6.9.2.5 Przy ciśnieniach podanych pod 6.8.2.1.14(a) i (b) oraz sile pochodzącej od masy materiału o największym ciężarze właściwym założonym w projekcie i wypełniającym zbiornik w maksymalnym dopuszczalnym stopniu napełnienia, projektowane naprężenie σ w kierunku wzdłużnym lub obwodowym dowolnej warstwy zbiornika nie powinno przekraczać następujących wartości:
gdzie:
Rm= wytrzymałość na rozerwanie, ustalona jako średnia wartość wyników badań pomniejszonych o dwie odchyłki standardowe od otrzymanych wyników. Badania powinny być wykonane zgodnie z wymaganiami normy EN 61:1977, nie mniej niż na sześciu próbkach reprezentatywnych dla projektowanego typu i rozwiązania konstrukcyjnego;
K = S x K0 x K1 x K2 x K3
gdzie:
K powinien mieć wartość minimalną 4, oraz
S = współczynnik bezpieczeństwa. Odnośnie do ogólnego przeznaczenia, jeżeli cysterny wskazane są w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 przez kod cysterny zawierający literę "G" w jego drugiej części (patrz pod 4.3.4.1.1), to wartość S powinna być równa lub większa od 1,5. Dla cystern przeznaczonych do przewozu materiałów wymagających zwiększonego poziomu bezpieczeństwa, to znaczy, jeżeli cysterny oznaczone są w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2 przez kod cysterny zawierający Nr "4" w jego drugiej części (patrz pod 4.3.4.1.1), to wartość S powinna być pomnożona przez dwa, chyba, że zbiornik jest wyposażony w zabezpieczenie przeciwko uszkodzeniom, składające się z pełnego szkieletu metalowego zawierającego podłużne i poprzeczne człony konstrukcyjne.
K0 = współczynnik uwzględniający pogorszenie właściwości materiału spowodowane pełzaniem i starzeniem, a także oddziaływaniem chemicznym przewożonych materiałów. Powinien być określony wzorem:
gdzie "α " jest współczynnikiem pełzania, a "β" jest współczynnikiem starzenia, które określa się zgodnie z EN 978:1997, po przeprowadzeniu prób zgodnie z EN 977:1997. Zamiennie może być zastosowana wartość zachowawcza współczynnika K0 = 2. W celu określenia α i β odchylenie początkowe powinno odpowiadać 2σ;
K1= współczynnik o minimalnej wartości 1, uwzględniający temperaturę pracy żywicy i jej właściwości termiczne, określa się za pomocą następującego równania:
K1 = 1,25 - 0,0125 (HDT-70)
gdzie HDT jest temperaturą odporności termicznej żywicy w °C;
K2 = współczynnik uwzględniający zmęczenie materiału; powinna być zastosowana wartość współczynnika K2 = 1,75, jeżeli inna wartość nie została uzgodniona z właściwą władzą; w przypadku naprężeń dynamicznych, jak podano pod 6.9.2.6, powinna być zastosowana wartość współczynnika K2 = 1,1;
K3 = współczynnik uwzględniający konserwację wynosi:
- 1,1, gdy konserwacja przeprowadzana jest zgodnie z zatwierdzoną i udokumentowaną procedurą;
- 1,5 w innych przypadkach.
6.9.2.6 Przy naprężeniach dynamicznych podanych pod 6.8.2.1.2, projektowane naprężenie nie powinno przekraczać wartości podanej pod 6.9.2.5, podzielonej przez współczynnik .
6.9.2.7 Przy jakimkolwiek naprężeniu podanym pod 6.9.2.5 i 6.9.2.6, wartość wydłużenia w dowolnym kierunku nie powinna przekroczyć 0,2%, albo jednej dziesiątej wydłużenia przy rozerwaniu żywicy, w zależności od tego, która z tych wartości jest niższa.
6.9.2.8 Przy określonym ciśnieniu próbnym, które nie powinno być niższe od odpowiedniego ciśnienia obliczeniowego wymienionego pod 6.8.2.1.14 (a) i (b), odkształcenie maksymalne w zbiorniku nie powinno być większe niż wydłużenie przy pęknięciu podczas badania żywicy na rozciąganie.
6.9.2.9 Zbiornik bez widocznych wewnętrznych lub zewnętrznych uszkodzeń powinien wytrzymać próbę z opadającą kulą wymienioną pod 6.9.4.3.3.
6.9.2.10 Pokrycia laminatowe zastosowane do połączeń, włącznie z połączeniami dennic, połączenia falochronów i przegród ze zbiornikiem, powinny wytrzymywać naprężenia statyczne i dynamiczne wymienione powyżej. W celu uniknięcia koncentracji naprężeń w pokryciu laminatowym, wymagane pochylenie nie powinno być większe niż 1:6.
Wytrzymałość na ścinanie między pokryciem laminatowym a materiałem zbiornika, do którego jest przyłączone powinna być nie mniejsza niż:
gdzie:
τR wytrzymałość na ścinanie przy zginaniu zgodnie z EN 63:1997 o wielkości minimalnej τR = 10 N/mm2, jeżeli brak jest wartości zmierzonych;
Q obciążenie na jednostkę szerokości, które złącze powinno przenieść przy obciążeniach statycznych i dynamicznych;
K współczynnik dla naprężeń statycznych i dynamicznych, obliczony zgodnie z 6.9.2.5;
l długość pokrycia laminatowego.
6.9.2.11 Otwory w zbiorniku powinny być wzmocnione w celu zapewnienia co najmniej tych samych współczynników bezpieczeństwa przy naprężeniach statycznych i dynamicznych podanych pod 6.9.2.5 i 6.9.2.6, jak dla samego zbiornika. Ilość otworów powinna być zminimalizowana. Dla otworów o kształcie owalnym stosunek osi symetrii nie powinien być większy niż 2.
6.9.2.12 Przy projektowaniu kołnierzy i rurociągów przyłączanych do zbiornika, należy uwzględnić siły występujące przy manipulowaniu i mocowaniu śrubami.
6.9.2.13 Cysterna powinna być projektowana tak, aby była zdolna wytrzymać 30 minutowe przebywanie w ogniu bez widocznych przecieków, jak zostało to określone w wymaganiach dotyczących badań podanych pod 6.9.4.3.4,. Za zgodą właściwej władzy, można zrezygnować z badań, jeżeli zostanie przedstawiony wystarczający dowód z przeprowadzonych badań z porównywalnymi konstrukcjami cystern.
6.9.2.14 Wymagania szczególne dotyczące przewozu materiałów o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C
Cysterny ze wzmocnionych tworzyw sztucznych, używane do przewozu materiałów o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, powinny być konstruowane tak, aby zapewnić usunięcie ładunków elektryczności statycznej z jej różnych elementów, a szczególnie aby uniknąć niebezpiecznego ich nagromadzenia.
6.9.2.14.1 Rezystancja elektryczna powierzchni wewnętrznej i zewnętrznej zbiornika określona poprzez pomiary nie powinna być większa niż 109 omów. Można to uzyskać przez wprowadzenie do żywicy dodatków lub międzywarstwowych wkładek przewodzących takich jak siatka metalowa lub węglowa.
6.9.2.14.2 Rezystancja układu odprowadzającego ładunki do ziemi nie powinna być większa niż 107 omów.
6.9.2.14.3 Wszystkie elementy zbiornika powinny być połączone ze sobą elektrycznie i z częściami metalowymi wyposażenia obsługowego i konstrukcyjnego cysterny oraz z pojazdem. Rezystancja elektryczna pomiędzy stykającymi się elementami i wyposażeniem nie powinna przekraczać 10 omów.
6.9.2.14.4 Rezystancja elektryczna powierzchni zbiornika i rezystancja układu odprowadzającego ładunki powinna być zmierzona wstępnie na każdej wyprodukowanej cysternie lub zbiorniku wzorcowym, zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę.
6.9.2.14.5 Rezystancja układu odprowadzającego ładunki do ziemi z każdej cysterny, powinna być mierzona podczas badań okresowych, zgodnie z procedurą uznaną przez właściwą władzę.
6.9.3 Wyposażenie
6.9.3.1 Powinny być stosowane wymagania podane pod 6.8.2.2.1, 6.8.2.2.2 i 6.8.2.2.4 do 6.8.2.2.8.
6.9.3.2 Ponadto, jeżeli jest to wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2, powinny być stosowane przepisy szczególne (TE), podane pod 6.8.4 (b).
6.9.4 Badanie i zatwierdzenie typu
6.9.4.1 Dla każdego projektowanego typu cysterny z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem, materiały konstrukcyjne i prototyp powinny być poddane badaniom typu konstrukcji podanym poniżej.
6.9.4.2 Badanie materiału
6.9.4.2.1 Dla zastosowanej żywicy powinny być ustalone wydłużenie przy zerwaniu, zgodnie z EN 61:1977 i odporność termiczna, zgodnie z ISO 75-1:1993.
6.9.4.2.2 Próbki pobrane ze zbiornika powinny odpowiadać niżej podanym charakterystykom. Próbki wykonane porównywalnie mogą być użyte tylko wtedy, gdy nie jest możliwe pobranie próbek ze zbiornika. Przed badaniem powinny być usunięte wszelkie wykładziny.
Badania powinny obejmować:
- grubość laminatów środkowej części ścianki zbiornika i dennic;
- masę i skład szkła, orientację i stopień jednorodności warstw wzmacniających;
- wytrzymałość na rozciąganie, wydłużenie przy rozerwaniu i moduł elastyczności w kierunku naprężeń, zgodnie z EN 61:1977; dodatkowo dla żywic wydłużenie przy rozerwaniu powinno być określone za pomocą ultradźwięków;
- wytrzymałość na zginanie i ugięcie ustalone za pomocy próby pełzania przy zginaniu w czasie 1.000 godzin przy użyciu próbki o minimalnej szerokości 50 mm i podpór oddalonych co najmniej o 20 grubości ścianki, zgodnie z EN 63:1977. Dodatkowo przy pomocy tego testu i zgodnie z EN 978:1997, powinien być ustalony współczynnik pełzania α i współczynnik starzenia β.
6.9.4.2.3 Międzywarstwowy rozkład naprężeń w połączeniach, powinien być zmierzony zgodnie z normą EN 61:1977 przez zbadanie reprezentatywnych próbek w czasie próby rozciągania.
6.9.4.2.4 Zgodność chemiczna zbiornika z materiałami, które będą przewożone, powinna być wykazana za zgodą właściwej władzy, przy pomocy jednego z podanych poniżej sposobów. Należy przy tym uwzględnić wszystkie aspekty zgodności materiału konstrukcyjnego zbiornika i jego wyposażenia z przewożonymi materiałami, w tym obniżenie odporności chemicznej materiału konstrukcyjnego zbiornika, zapoczątkowanie niepożądanych reakcji w samej zawartości przewożonego materiału oraz niebezpiecznych reakcji pomiędzy zbiornikiem a zawartością.
- Należy ustalić czy nie nastąpiło pogorszenie się właściwości materiału zbiornika poddając reprezentatywne próbki pobrane ze zbiornika, zawierające wykładzinę wewnętrzną wraz ze spoinami, badaniom zgodności chemicznej przez okres 1.000 godzin w temperaturze 50°C, zgodnie z normą EN 977:1997. Zmniejszenie wytrzymałości i modułu elastyczności próbki badanej w porównaniu z próbką pierwotną zmierzone za pomocą próby zginania, zgodnie z normą EN 978:1997, nie powinno przekraczać 25%. Wystąpienie pęknięć, pęcherzyków, wżerów, rozdzielenia warstw lub wykładzin i chropowatość uważa się za niedopuszczalne.
- Należy przedstawić świadectwo i udokumentowane pozytywne wyniki badań zgodności przewożonych materiałów z materiałami konstrukcyjnymi zbiornika, z uwzględnieniem temperatur, czasu i innych istotnych warunków eksploatacji.
- Należy przedstawić dane techniczne publikowane w literaturze fachowej, normy lub inne dane, akceptowane przez właściwą władzę.
6.9.4.3 Badanie typu
Reprezentatywny prototyp cysterny powinien być poddany badaniom wymienionym poniżej. W tym celu wyposażenie obsługowe, jeżeli to jest konieczne, może być zastąpione przez inne urządzenia.
6.9.4.3.1 Prototyp powinien być badany w celu sprawdzenia zgodności z charakterystyką projektowanego typu. Badania te powinny obejmować rewizję wewnętrzną i zewnętrzną oraz pomiary zasadniczych wymiarów.
6.9.4.3.2 Prototyp, wyposażony w przyrządy do pomiaru naprężeń usytuowane w miejscach, w których wymagane jest porównanie z wartościami obliczeniowymi w projekcie, powinien być poddany następującym obciążeniom i naprężeniom, które powinny być zarejestrowane:
- napełnienie zbiornika wodą do maksymalnego stopnia napełnienia. Wyniki pomiarów powinny być zastosowane do sprawdzenia obliczeń projektowych zgodnych z ustaleniami pod 6.9.2.5;
- przyspieszeniom we wszystkich trzech kierunkach poprzez próbną jazdę i hamowanie z prototypem zamocowanym na pojeździe i wypełnionym wodą do maksymalnego stopnia napełnienia. Dla porównania z obliczeniami projektowymi podanymi pod 6.9.2.6, zanotowane naprężenia powinny być poddane ekstrapolacji w stosunku do ilorazu przyspieszenia podanego pod 6.8.2.1.2 i zmierzonego;
- napełnienie zbiornika wodą pod określonym ciśnieniem próbnym. Przy tym obciążeniu zbiornik nie powinien wykazywać żadnych objawów uszkodzenia lub nieszczelności.
6.9.4.3.3 Prototyp powinien być poddany próbie opadającej kuli, zgodnie z EN 976-1:1997, nr 6.6. Wewnątrz i na zewnątrz cysterny nie powinny występować widoczne ślady uszkodzeń.
6.9.4.3.4 Prototyp wraz z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym, napełniony wodą do 80% jego maksymalnej pojemności, powinien być przez 30 minut narażony na działanie ognia spowodowanego przez olej opałowy płonący w otwartym pojemniku lub na inny rodzaj ognia o tej samej skuteczności. Rozmiary pojemnika powinny przekraczać rozmiary cysterny o co najmniej 50 cm z każdej strony, a odległość pomiędzy poziomem paliwa w pojemniku a cysterną powinna wynosić 50 cm - 80 cm. Elementy cysterny znajdujące się poniżej poziomu cieczy, włącznie z otworami i zamknięciami, powinny pozostawać szczelne, za wyjątkiem wycieków kropelkowych.
6.9.4.4 Zatwierdzenie typu
6.9.4.4.1 Dla każdego nowego typu cysterny właściwa władza lub organ przez nią wyznaczony powinien wystawić świadectwo stwierdzające, że prototyp cysterny łącznie z elementami mocującymi, jest zgodny z przeznaczeniem, dla którego został wykonany i spełnia wymagania tego działu dotyczące konstrukcji i wyposażenia, jak również warunki szczególne dotyczące przewożonych materiałów.
6.9.4.4.2 Świadectwo powinno być wystawione na podstawie obliczeń i sprawozdania z badań, łącznie z wykazem wszystkich materiałów konstrukcyjnych, wynikami badań prototypu oraz porównania ich z obliczeniami projektowymi oraz powinno przytaczać opis techniczny określonego typu konstrukcyjnego i program zapewnienia jakości.
6.9.4.4.3 Świadectwo powinno zawierać wykaz towarów lub grup towarów zgodnych z charakterystyką zbiornika. Powinny być podane ich nazwy chemiczne lub odpowiednie pozycje ogólne (patrz 2.1.1.2) oraz klasy i ich kody klasyfikacyjne.
6.9.4.4.4 Ponadto świadectwo powinno zawierać wykaz wartości projektowanych i granicznych (takich jak czas eksploatacji, zakres temperatur roboczych, ciśnienia robocze i próbne, dane materiałowe) oraz wszystkie środki zapobiegawcze, które powinny być podjęte podczas produkcji, prób, zatwierdzania typu, znakowania i użytkowania każdej cysterny wyprodukowanej zgodnie z zatwierdzonym projektem typu.
6.9.5 Badania
6.9.5.1 Dla każdej cysterny wykonanej zgodnie z zatwierdzonym projektem, powinny być przeprowadzone próby i badania materiału konstrukcyjnego podane poniżej.
6.9.5.1.1 Badania materiałowe, z wyjątkiem próby rozciągania i w celu skrócenia czasu próby pełzania przy zginaniu do 100 godzin, powinny być przeprowadzone na próbkach pobranych ze zbiornika, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.9.4.2.2. Próbki wykonywane jako odpowiedniki mogą być stosowane tylko wówczas, gdy nie ma możliwości pobrania wycinków ze zbiornika. Powinny być spełnione wymagania zatwierdzonego typu konstrukcji.
6.9.5.1.2 Zbiorniki i ich wyposażenie, przed przekazaniem ich do eksploatacji, powinny być razem lub oddzielnie poddane badaniu odbiorczemu. Badanie powinno obejmować:
- sprawdzenie zgodności z zatwierdzonym projektem;
- sprawdzenie charakterystyki konstrukcyjnej;
- rewizję wewnętrzną i zewnętrzną;
- ciśnieniową próbę hydrauliczną pod ciśnieniem próbnym podanym na cysternie, zgodnie z 6.8.2.5.1;
- sprawdzenie prawidłowości działania wyposażenia;
- próbę szczelności, jeżeli zbiornik i jego wyposażenie zostały poddane próbie ciśnieniowej oddzielnie.
6.9.5.2 Odnośnie do badań okresowych cystern powinny być zastosowane wymagania określone pod 6.8.2.4.2 do 6.8.2.4.4. Ponadto, badania zgodnie z 6.8.2.4.3 powinny obejmować rewizję wewnętrzną zbiornika.
6.9.5.3 Badania i próby podane pod 6.9.5.1 i 6.9.5.2, powinny być przeprowadzone przez rzeczoznawcę upoważnionego przez właściwą władzę. Wyniki tych czynności powinny być ujęte w protokole. W protokole tym powinien być podany wykaz materiałów dopuszczonych do przewozu w danej cysternie, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 6.9.4.4.
6.9.6 Znakowanie
6.9.6.1 Do znakowania cystern ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny być zastosowane wymagania podane pod 6.8.2.5, z uwzględnieniem następujących odstępstw:
- tabliczka cysterny może być zalaminowana na zbiorniku lub wykonana z odpowiedniego tworzywa sztucznego;
- powinien być podany zakres temperatury obliczeniowej.
6.9.6.2 Ponadto, powinny być spełnione wymagania przepisów szczególnych podanych pod 6.8.4 (e) (TM), jeżeli są one wskazane w kolumnie (13) tabeli A w dziale 3.2.
Dział 6.10
WYMAGANIA DOTYCZĄCE BUDOWY, WYPOSAŻENIA, ZATWIERDZANIA TYPU, BADANIA I ZNAKOWANIA CYSTERN DO PRZEWOZU ODPADÓW NAPEŁNIANYCH PODCIŚNIENIOWO
UWAGA 1: Odnośnie do cystern przenośnych oraz wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) certyfikowanych symbolem UN - patrz dział 6.7; cystern stałych (pojazdów-cystern), cystern odejmowałnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne ze zbiornikami wykonanymi z materiałów metalowych oraz pojazdów-baterii i wieloelementowych kontenerów do gazu (MEGC) - patrz dział 6.8; cystern z tworzyw sztucznych wzmocnionych włóknem - patrz dział 6.9.
UWAGA 2: Niniejszy dział ma zastosowanie do cystern stałych, cystern odejmowalnych, kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne.
6.10.1 Wymagania ogólne
6.10.1.1 Definicje
UWAGA: Cysterna spełniająca w całości wymagania Działu 6.8 nie jest uważana za "cysternę do przewozu odpadów napełnianą podciśnieniowo".
6.10.1.1.1 Określenie "strefa ochronna" oznacza strefy zlokalizowane następująco:
(a) dolną część cysterny, po obu stronach dolnej linii tworzącej, ograniczoną kątem 60°;
(b) górną część cysterny, po obu stronach górnej linii tworzącej, ograniczoną kątem 30°;
(c) przednią dennicę cysterny znajdującej się na pojeździe silnikowym;
(d) tylną dennicę cysterny wewnątrz przestrzeni ochronnej utworzonej przez zastosowanie urządzenia przewidzianego pod 9.7.6.
6.10.1.2 Zakres stosowania
6.10.1.2.1 Wymagania szczególne podane pod 6.10.2 do 6.10.4, uzupełniają lub zmieniają wymagania działu 6.8 i mają zastosowanie do cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo.
Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo mogą mieć otwierane dennice, jeżeli dla przewożonego materiału przepisy działu 4.3 dopuszczają opróżnianie dolne (wskazane przez literę "A" lub "B" w części 3 kodu cysterny podanego w kolumnie (12) tabeli A w dziale 3.2, zgodnie z wymaganiami podanymi pod 4.3.4.1.1).
Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, powinny odpowiadać wszystkim wymaganiom działu 6.8, z wyjątkiem wymagań zmienionych wymaganiami szczególnymi niniejszego działu. Jednakże wymagania podane pod 6.8.2.1.19, 6.8.2.1.20 i 6.8.2.1.21 nie mają zastosowania.
6.10.2 Budowa
6.10.2.1 Cysterny powinny być zaprojektowane na ciśnienie obliczeniowe równe 1,3 ciśnienia napełniania lub opróżniania, ale nie mniejsze niż 400 kPa (4 bary) (ciśnienie manometryczne). W przypadku przewozu materiałów, dla których w dziale 6.8 wymagane jest wyższe ciśnienie obliczeniowe - stosuje się ciśnienie wyższe.
6.10.2.2 Cysterny powinny być tak zaprojektowane, aby wytrzymywały podciśnienie 100 kPa (1 bar).
6.10.3 Wyposażenie
6.10.3.1 Elementy wyposażenia powinny być umieszczone w taki sposób, aby były chronione przed możliwością urwania lub uszkodzenia podczas przewozu i czynności manipulacyjnych. Wymaganie to może być spełnione poprzez umieszczenia wyposażenia w tzw. "strefie ochronnej" (patrz 6.10.1.1.1).
6.10.3.2 Opróżnianie z dołu może być zrealizowane za pomocą zewnętrznego przewodu rurowego wyposażonego w zawór odcinający umieszczony możliwie blisko zbiornika oraz w drugie urządzenie zamykające, którym może być zaślepka kołnierzowa lub inne urządzenie równoważne.
6.10.3.3 Położenie oraz kierunek zamykania zaworu (zaworów) odcinającego połączonego ze zbiornikiem lub - w przypadku zbiornika podzielonego na komory - z jego komorą, powinny być jednoznaczne i możliwe do sprawdzenia z poziomu terenu.
6.10.3.4 W celu zapobieżenia wydostaniu się zawartości w przypadku uszkodzenia urządzeń zewnętrznych do napełniania i opróżniania (przewody rurowe, boczne urządzenia odcinające), wewnętrzny zawór odcinający lub pierwszy zewnętrzny zawór odcinający (tam gdzie ma to zastosowanie) oraz ich gniazda, powinny być zabezpieczone przed wyrwaniem na skutek sił zewnętrznych, albo tak zaprojektowane, aby wytrzymywały te siły. Urządzenia do napełniania i opróżniania (łącznie z kołnierzami i zaślepkami gwintowanymi) oraz pokrywy ochronne, (jeżeli są) powinny umożliwiać ich zabezpieczenie przed przypadkowym otwarciem.
6.10.3.5 Cysterny mogą być wyposażone w otwierane dennice, które powinny odpowiadać następującym warunkom:
(a) dennice powinny być tak zaprojektowane, aby gwarantowały szczelność w pozycji zamkniętej;
(b) nie powinno być możliwe ich przypadkowe otwarcie;
(c) w przypadku stosowania do otwierania napędu mechanicznego, dennica powinna pozostać szczelnie zamknięta w razie wystąpienia przerwy w dopływie energii;
(d) w celu uniemożliwienia otwarcia cysterny w przypadku, gdy znajdują się w niej nadal pozostałości ładunku pod ciśnieniem, powinny być zastosowane urządzenia zabezpieczające lub redukujące ciśnienie. Wymaganie to nie ma zastosowania w przypadku dennic otwieranych przy użyciu napędu mechanicznego o ruchu kontrolowanym. W takim przypadku, układ sterowania powinien być wyposażony w urządzenie bezpieczeństwa zatrzymujące napęd w przypadku zasłabnięcia operatora oraz powinien być tak umieszczony, aby operator mógł kontrolować ruch dennicy przez cały czas jego trwania, nie będąc jednocześnie narażonym na niebezpieczeństwo podczas otwierania i zamykania dennicy; oraz
(e) powinny być zastosowane zabezpieczenia chroniące dennicę oraz przeciwdziałające jej otwarciu w razie przewrócenia się pojazdu, kontenera-cysterny lub cysterny typu nadwozie wymienne.
6.10.3.6 Cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, wyposażone w tłok wewnętrzny używany do jej czyszczenia lub rozładunku, powinny mieć urządzenia zatrzymujące tłok w każdej pozycji jego pracy uniemożliwiające jego wypchnięcie z cysterny w przypadku, gdy działa na niego siła odpowiadająca maksymalnemu dopuszczalnemu ciśnieniu roboczemu. Maksymalne ciśnienie robocze dla cystern lub komór cystern z tłokiem napędzanym pneumatycznie nie powinno przekraczać 100 kPa (1,0 bar). Materiał i konstrukcja tłoka wewnętrznego powinny wykluczać powstawanie źródeł zapłonu podczas jego ruchu.
Tłok wewnętrzny może być używany jako przegroda pod warunkiem, że jest unieruchomiony. Jeżeli części urządzeń służących do unieruchomienia tłoka znajdują się na zewnątrz cysterny, to powinny być one tak umieszczone, aby nie były narażone na przypadkowe uszkodzenie.
6.10.3.7 Cysterny mogą być wyposażone w wysięgniki ssące, jeżeli:
(a) wysięgnik wyposażony jest w zawór odcinający wewnętrzny lub zewnętrzny, przymocowany bezpośrednio do zbiornika lub do łącznika, który jest bezpośrednio do niego przyspawany;
(b) zawór odcinający, o którym mowa pod (a) jest tak zamontowany, że jeżeli znajduje się w pozycji otwartej, to przewóz nie jest możliwy; oraz
(c) wysięgnik jest tak zbudowany, że przypadkowe uderzenie w niego nie spowoduje wycieku z cysterny.
6.10.3.8 Cysterny powinny być wyposażone w następujące dodatkowe urządzenia obsługowe:
(a) wylot zespołu ssąco-tłoczącego powinien być tak umieszczony, aby pary palne lub trujące były odprowadzane w miejsce, gdzie nie powodują zagrożenia;
(b) w cysternach przeznaczonych do przewozu odpadów zapalnych, na wlocie i na wylocie zespołu ssąco-tłoczącego, który może wytwarzać iskry, powinny być zamontowane urządzenia zapobiegające bezpośredniemu przeniesieniu płomienia;
(c) pompy, które mogą wytwarzać nadciśnienie powinny być wyposażone w urządzenie zabezpieczające zamontowane na przewodzie rurowym, w którym to nadciśnienie występuje. Urządzenie to powinno być nastawione na otwarcie przy ciśnieniu nie wyższym niż maksymalne ciśnienie robocze cysterny;
(d) zawór odcinający powinien być zamontowany pomiędzy zbiornikiem lub wylotem zamontowanego w nim urządzenia zabezpieczającego przed przepełnieniem a przewodem rurowym łączącym zbiornik z zespołem ssąco tłoczącym;
(e) zbiornik cysterny powinien być wyposażony w manometr nadciśnieniowo-podciśnieniowy, który powinien być zamontowany w takim miejscu, aby osoba obsługująca zespół ssąco-tłoczący mogła łatwo odczytać jego wskazania. Na skali manometru powinna być naniesiona odznaczająca się linia, wskazująca maksymalne ciśnienie robocze cysterny;
(f) cysterna, lub w przypadku cysterny podzielonej na komory, każda komora, powinna być wyposażona we wskaźnik poziomu napełnienia. Jako wskaźniki poziomu mogą być użyte wzierniki szklane pod warunkiem, że:
(i) stanowią one część ściany cysterny i są odporne na ciśnienie w stopniu porównywalnym do cysterna; lub są przymocowane na zewnątrz cysterny;
(ii) ich górne i dolne połączenia z cysterną wyposażone są w zawory odcinające przymocowane bezpośrednio do zbiornika i tak zabudowane, aby przewóz był niemożliwy, gdy znajdują się one w pozycji otwartej;
(iii) są przystosowane do pracy przy maksymalnym ciśnieniu roboczym cysterny; oraz
(iv) są umieszczone w miejscu, gdzie nie są narażone na przypadkowe uszkodzenie.
6.10.3.9 Zbiorniki cystern do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo, powinny być wyposażone w zawór bezpieczeństwa poprzedzony płytką bezpieczeństwa.
Zawór powinien otwierać się automatyczne przy ciśnieniu pomiędzy 0,9 i 1,0 wartości ciśnienia próbnego cysterny, w której jest zamontowany. Stosowanie zaworów ciężarkowych jest zabronione.
Płytka bezpieczeństwa powinna rozrywać się najwcześniej, gdy osiągnięte jest ciśnienie początku otwarcia zaworu i najpóźniej, gdy ciśnienie osiągnie wartość ciśnienia próbnego cysterny, do którego została dobrana.
Zawory bezpieczeństwa powinny być typu odpornego na naprężenia dynamiczne, obejmujące falowanie cieczy.
W przestrzeni pomiędzy płytką bezpieczeństwa, a zaworem bezpieczeństwa powinien być zainstalowany manometr lub inny odpowiedni wskaźnik umożliwiający wykrycie pęknięcia, przedziurawienia lub nieszczelności płytki, które mogą zakłócić działanie zaworu bezpieczeństwa.
6.10.4 Badania
Poza badaniami przewidzianymi pod 6.8.2.4.3, cysterny do przewozu odpadów napełniane podciśnieniowo powinny być poddawane rewizji wewnętrznej co trzy lata w przypadku cystern stałych lub odejmowalnych oraz nie rzadziej niż co dwa i pół roku w przypadku kontenerów-cystern i cystern typu nadwozie wymienne.
Dział 6.11
WYMAGANIA DOTYCZĄCE PROJEKTOWANIA, BUDOWY, BADAŃ I PRÓB KONTENERÓW DO PRZEWOZU LUZEM
6.11.1 Definicje
W rozumieniu niniejszego rozdziału:
"Kontener do przewozu luzem zamknięty" oznacza całkowicie zamknięty kontener, mający sztywny dach, ściany boczne, ściany szczytowe i podłogę (włącznie z typem dolnozsypowym). Określenie to obejmuje kontenery z otwieranym dachem, ścianą boczną lub szczytową, które mogą być zamknięte podczas przewozu. Kontenery zamknięte mogą być wyposażone w otwory pozwalające na wymianę par i gazów z powietrzem, i które w normalnych warunkach przewozu zapobiegają wydostaniu się stałej zawartości, jak również przedostaniu się do wnętrza deszczu i spływającej wody;
"Kontener do przewozu luzem kryty opończą" oznacza kontener otwarty od góry, ze sztywną podłogą (włącznie z typem dolnozsypowym), ścianami bocznymi i szczytowymi i nie sztywną powłoką (opończą);
6.11.2 Zastosowanie i wymagania ogólne
6.11.2.1 Kontenery do przewozu luzem wraz z wyposażeniem obsługowym i konstrukcyjnym powinny być zaprojektowane i wykonane tak, aby bez utraty zawartości wytrzymywały ciśnienie wewnętrzne spowodowane zawartością i naprężenia podczas normalnych warunków obsługiwania i przewozu.
6.11.2.2 Jeżeli zastosowany jest zawór opróżniający, to w pozycji zamkniętej powinien być on chroniony, a cały system opróżniania powinien być zabezpieczony przed uszkodzeniem. Zawory zamykane za pomocą dźwigni powinny być zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem, a ich położenie w stanie otwartym i zamkniętym powinno być rozpoznawalne.
6.11.2.3 Kod określający typ kontenera do przewozu luzem
W tabeli poniżej podano kody stosowane do określenia typów kontenerów do przewozu luzem.
| | Typ kontenera do przewozu luzem | Kod |
| | Kontener do przewozu luzem kryty opończą | BK1 |
| | Kontener do przewozu luzem zamknięty | BK2 |
6.11.2.4 Uwzględniając postęp naukowy i techniczny, właściwa władza może zezwolić na zastosowanie rozwiązania alternatywnego, pod warunkiem, że zapewnia ono bezpieczeństwo na poziomie co najmniej takim jaki wynika z wymagań niniejszego działu.
6.11.3 Wymagania dotyczące projektowania, budowy, badań i prób kontenerów do przewozu luzem, zgodnych z wymaganiami CSC
6.11.3.1 Wymagania dotyczące projektowania i budowy
6.11.3.1.1 Wymagania ogólne dotyczące projektowania i budowy podane w niniejszym podrozdziale uważa się za spełnione, jeżeli kontener spełnia wymagania ISO 1496-4:1991 "Seria 1 Kontenery ładunkowe - Specyfikacja i badania - Część 4: Kontenery bezciśnieniowe do przewozu materiałów stałych" i jest pyłoszczelny.
6.11.3.1.2 Kontenery zaprojektowane i zbadane zgodnie z ISO 1496-1:1990 "Seria 1 Kontenery ładunkowe- Specyfikacje i badania- Część 1: Kontenery towarowe ogólnego przeznaczenia" powinny być wyposażone w urządzenia obsługowe, które, włączając w to ich połączenie z kontenerem, powinny być zaprojektowane w celu wzmocnienia ścian szczytowych i ograniczenia przemieszczeń wzdłużnych, niezbędnego dla spełnienia wymagań normy ISO 1496-4:1991, w zakresie badań.
6.11.3.1.3 Kontenery powinny być pyłoszczelne. Jeżeli w tym celu zastosowano wykładzinę, to powinna być wykonana z odpowiedniego materiału. Budowa wykładziny oraz wytrzymałość materiału zastosowanego do tego celu powinny odpowiadać pojemności kontenera i jego przeznaczeniu. Złącza i zamknięcia wykładziny powinny wytrzymywać ciśnienie i uderzenia, na jakie jest ona narażona w normalnych warunkach użytkowania i przewozu. W kontenerach wentylowanych, wykładziny nie powinny pogarszać warunków pracy urządzeń wentylacyjnych.
6.11.3.1.4 Wyposażenie obsługowe kontenerów przewidzianych do opróżniania przez przechylanie, powinno wytrzymywać w pozycji przechylonej masę całkowitą zawartego ładunku.
6.11.3.1.5 Każdy ruchomy dach, ściana boczna lub szczytowa i ruchoma część dachu powinny być wyposażone w urządzenia zamykające z urządzeniami zabezpieczającymi, zaprojektowanymi tak, aby stan zamknięcia był widoczny z poziomu terenu.
6.11.3.2 Wyposażenie obsługowe
6.11.3.2.1 Urządzenia do napełniania i opróżniania powinny być zbudowane i umieszczone w taki sposób, aby były chronione przed odkręceniem lub uszkodzeniem w czasie czynności przewozowych i obsługowych. Urządzenia do napełniania i opróżniania powinny być odpowiednio zabezpieczone przed niezamierzonym otwarciem. Pozycja otwarcia i zamknięcia oraz kierunek zamknięcia powinny być jednoznacznie określone.
6.11.3.2.2 Uszczelnienie otworów powinno być tak wykonane, aby uniknąć jakichkolwiek uszkodzeń podczas użytkowania, napełniania i opróżniania kontenerów.
6.11.3.2.3 Jeżeli wymagana jest wentylacja kontenerów, to powinny być one wyposażone w urządzenia do wymiany powietrza, albo w wyniku naturalnej konwekcji, np. przez otwory, albo przez zastosowanie urządzeń aktywnych, np. wentylatorów. Wentylacja powinna przez cały czas chronić kontener przed podciśnieniem. Elementy urządzeń wentylacyjnych kontenerów do materiałów zapalnych lub materiałów wydzielających palne gazy lub pary, powinny być tak zaprojektowane, aby nie stanowiły źródła zapłonu.
6.11.3.3 Badania i próby
6.11.3.3.1 Kontenery używane, utrzymywane i kwalifikowane jako kontenery do przewozu luzem zgodnie z wymaganiami niniejszego rozdziału, powinny być badane i zatwierdzane, zgodnie z wymaganiami CSC.
6.11.3.3.2 Kontenery używane i zakwalifikowane jako kontenery do przewozu luzem, powinny być badane okresowo zgodnie z wymaganiami CSC.
6.11.3.4 Znakowanie
6.11.3.4.1 Kontenery używane jako kontenery do przewozu luzem, powinny być znakowane "Safety Approval Plate", zgodnie z wymaganiami CSC.
6.11.4 Wymagania dotyczące projektowania, budowy i zatwierdzania kontenerów do przewozu luzem, innych niż kontenery zgodne z wymaganiami CSC
UWAGA: Jeżeli kontenery zgodne z wymaganiami niniejszego działu używane są do przewozu materiałów stałych luzem, to dokument przewozowy powinien zawierać następujący zapis: "Kontener do przewozu luzem BK(x) dopuszczony przez właściwą władzę ..." (patrz 5.4.1.1.17).
6.11.4.1 Wymagania niniejszego rozdziału obejmują kontenery do przewozu luzem, w tym kontenery morskie do przewozu luzem, wózki, pojemniki, nadwozia wymienne, kontenery korytowe, kontenery na rolkach i skrzynie ładunkowe pojazdów.
UWAGA: Kontenery do przewozu luzem obejmują także kontenery spełniające wymagania kart UIC 590, 591, 592-2 do 592-4, o których mowa pod 7.1.3, a które nie są zgodne z wymaganiami CSC.
6.11.4.2 Kontenery do przewozu luzem powinny być zaprojektowane i wykonane tak, aby były wystarczająco wytrzymałe na wstrząsy i obciążenia występujące w normalnych warunkach przewozu z odpowiednim uwzględnieniem przeładunku pomiędzy różnymi środkami transportu.
6.11.4.3 (Zarezerwowane)
6.11.4.4 Kontenery do przewozu luzem powinny być zatwierdzone przez właściwą władzę, a zatwierdzenie powinno zawierać kod typu kontenera, zgodnie z 6.11.2.3 oraz odpowiednie wymagania dotyczące badania i prób.
6.11.4.5 Jeżeli koniecznym jest użycie wykładziny w celu zatrzymania materiałów niebezpiecznych, to powinna ona spełniać wymagania podane pod 6.11.3.1.3.
CZĘŚĆ 7
PRZEPISY DOTYCZĄCE WARUNKÓW PRZEWOZU, ZAŁADUNKU, ROZŁADUNKU ORAZ MANIPULOWANIA ŁADUNKIEM
Dział 7.1
PRZEPISY OGÓLNE
7.1.1 W odniesieniu do transportu towarów niebezpiecznych wymagane jest obowiązkowe użycie określonego sposobu przewozu: w przypadku przewozu w sztukach przesyłki - zgodnie z przepisami niniejszego działu i działu 7.2, w przypadku przewozu luzem - zgodnie z przepisami działu 7.3, a w przypadku przewozu w cysternach - zgodnie z przepisami działu 7.4. Ponadto powinny być przestrzegane przepisy działu 7.5 dotyczące załadunku, rozładunku oraz manipulowania ładunkiem.
W kolumnach (16), (17) i (18) tabeli A w dziale 3.2 wskazano przepisy szczególne niniejszej części mające zastosowanie do konkretnych towarów niebezpiecznych.
7.1.2 Dodatkowo, poza przepisami niniejszej części, pojazdy użyte do przewozu towarów niebezpiecznych powinny spełniać odpowiednie wymagania części 9 w zakresie ich projektowania, konstrukcji oraz - jeżeli jest to wymagane - w zakresie ich dopuszczenia.
7.1.3 Duże kontenery, cysterny przenośne i kontenery-cysterny odpowiadające definicji "kontenera" podanej w Konwencji CSC (1972), wraz ze zmianami, albo w wydawnictwach UIC1 590 (stan na dzień 1.01.1979 r., wydanie 10, włącznie ze zmianami Nr 1 do 4), 591 (stan na 01.01.1998 r., wydanie 2), 592-2 (stan na dzień 1.07.1996 r., wydanie 5), 592-3 (stan na dzień 1.01.1998 r., wydanie 2) i 592-4 (stan na dzień 1.07.1995 r., nowe wydanie), nie mogą być użyte do przewozu towarów niebezpiecznych, jeżeli duży kontener, rama kontenera-cysterny lub cysterny przenośnej nie spełniają wymagań zawartych w ww. przepisach CSC lub informatorach UIC nr 590 oraz 592-1 do 592-4.
7.1.4 Duży kontener może być użyty do przewozu tylko wtedy, gdy jest zdatny do użytku.
Określenie "zdatny do użytku" oznacza, że kontener jest wolny od istotnych wad elementów konstrukcyjnych, np. górnych i podłogowych bocznych szyn ochronnych, progu i nadproży drzwi, poprzecznie podłogowych, słupków narożnych oraz łączników narożnych. "Istotne wady" są to: wgniecenia lub wygięcia elementów konstrukcyjnych o głębokości większej niż 19 mm, niezależnie od ich długości; pęknięcia lub złamania elementów konstrukcyjnych; więcej niż jedno łączenie lub niewłaściwe łączenie (np. łączenie przez zaklepanie) w górnych lub podłogowych czołowych szynach ochronnych lub nadprożu drzwi, lub więcej niż dwa połączenia w którejkolwiek z górnych bocznych szyn ochronnych lub podłogowych, jakiegokolwiek łączenie w progu drzwi lub w słupkach narożnych; zakleszczenie, skręcenie, złamanie, brak lub inne wadliwe działanie zawiasów lub okuć drzwi, wady uszczelek i izolacji, każde odkształcenie całej konstrukcji mogące uniemożliwić właściwe dopasowanie sprzętu przeładunkowego do kontenera lub jego zamontowanie i zabezpieczenie na podwoziu lub pojeździe.
Ponadto, bez względu na użyty materiał konstrukcyjny, niedopuszczalne jest pogorszenie się jakości elementów składowych kontenera, takie jak rdzewienie metalu w ścianach bocznych lub rozwarstwienie włókna szklanego. Dopuszcza się natomiast normalne zużycie, obejmujące utlenienie (rdzewienie), niewielkie wgniecenia i rysy oraz inne uszkodzenia niemające wpływu na zdatność kontenera do użytku i jego odporność na warunki atmosferyczne.
Przed załadunkiem należy także upewnić się, że kontener nie zawiera żadnych pozostałości po poprzednim ładunku oraz, że jego podłoga i ściany wewnętrzne nie mają wybrzuszeń.
7.1.5 Duże kontenery powinny spełniać wymagania przewidziane dla nadwozi pojazdów podane w niniejszej części oraz odpowiednio w części 9, stosownie do przewożonego ładunku; w takim przypadku nadwozie pojazdu może nie spełniać tych wymagań.
Jednakże duże kontenery przewożone pojazdami, których jakość izolacji i odporność cieplna platform spełniają wymagania, o których mowa, same nie muszą spełniać tych wymagań.
Przepis ten dotyczy również małych kontenerów przeznaczonych do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych klasy 1.
7.1.6 Z zastrzeżeniem przepisu podanego na końcu pierwszego zdania pod 7.1.5, umieszczenie towarów niebezpiecznych w jednym lub w kilku kontenerach nie ma wpływu na wymagania, które powinien spełnić pojazd ze względu na rodzaj i ilości przewożonych towarów niebezpiecznych.
______
1 Wydawnictwa UIC opublikowane są przez Międzynarodową Unię Transportu Kolejowego, Dział Wydawnictw, adres: 16, rue Jean Rey, 75015 Paryż, Francja".
Dział 7.2
PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU W SZTUKACH PRZESYŁKI
7.2.1 O ile nie postanowiono inaczej pod 7.2.2 do 7.2.4, sztuki przesyłki mogą być załadowane do:
(a) pojazdów zamkniętych lub kontenerów zamkniętych; lub
(b) pojazdów krytych opończą lub kontenerów krytych opończą; lub
(c) pojazdów odkrytych lub kontenerów odkrytych.
7.2.2 Sztuki przesyłki zawierające opakowania wykonane z materiałów wrażliwych na wilgoć, powinny być załadowane do pojazdów zamkniętych, pojazdów krytych opończą, kontenerów zamkniętych lub kontenerów krytych opończą.
7.2.3 (Zarezerwowane)
7.2.4 Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (16) tabeli A w dziale 3.2:
V1: Sztuki przesyłki powinny być załadowane do pojazdów zamkniętych, pojazdów krytych opończą, kontenerów zamkniętych lub kontenerów krytych opończą.
V2: (1) Sztuki przesyłki mogą być załadowane jedynie do pojazdów EX/II lub EX/III, które spełniają odpowiednie wymagania części 9. Wybór pojazdu zależy od ilości towarów przeznaczonych do przewozu, która jest ograniczona w odniesieniu do jednostki transportowej zgodnie z przepisami dotyczącymi załadunku (patrz 7.5.5.2).
(2) Przyczepy, z wyjątkiem naczep, spełniające wymagania dla pojazdów EX/II lub EX/III, mogą być ciągnięte przez pojazdy samochodowe niespełniające tych wymagań.
W odniesieniu do przewozu w kontenerach, patrz również 7.1.3 do 7.1.6.
W przypadkach, gdy materiały lub przedmioty klasy 1, w ilościach, które wymagają użycia jednostki transportowej zawierającej pojazd(y) EX/III, przewożone są w kontenerach z lub do portów morskich, terminali kolejowych lub portów lotniczych, a przewóz taki stanowi część transportu multimodalnego, to zastępczo może być użyta jednostka transportowa zawierającej pojazd(y) EX/II, pod warunkiem jednak, że przewożone kontenery spełniają odpowiednie wymagania Kodu IMDG, Regulaminu RID lub Instrukcji Technicznych ICAO.
V3: W przypadku materiałów sproszkowanych swobodnie płynących oraz ogni sztucznych, podłoga kontenera powinna mieć powierzchnię niemetaliczną lub powinna być pokryta wykładziną niemetaliczną.
V4: (Zarezerwowane)
V5: Sztuki przesyłki nie powinny być przewożone w małych kontenerach.
V6: DPPL elastyczne powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą albo w kontenerach zamkniętych lub krytych opończą. Opończa powinna być wykonana z materiału nieprzemakalnego i niepalnego.
V7: (Zarezerwowane)
V8: (1) Materiały stabilizowane poprzez kontrolowanie temperatury powinny być nadawane w taki sposób, aby nie zostały przekroczone temperatury kontrolowane wskazane odpowiednio pod 2.2.41.1.17 i 2.2.41.4 lub pod 2.2.52.1.16 i 2.2.52.4.
(2) Dobór środków użytych do kontroli temperatury podczas przewozu zależy od wielu czynników. Spośród nich należy wziąć pod uwagę w szczególności:
- temperaturę(y) kontrolowaną(e) materiału(ów) przeznaczonego(ych) do przewozu;
- różnicę między temperaturą kontrolowaną i przewidywaną temperaturą otoczenia;
- skuteczność izolacji termicznej;
- czas trwania przewozu; oraz
- margines bezpieczeństwa na wypadek opóźnienia podczas przewozu.
(3) Odpowiednimi metodami przeciwdziałania przekroczeniu temperatury kontrolowanej są metody podane poniżej, w kolejności od najmniej do najbardziej skutecznej:
R1 izolacja termiczna, pod warunkiem, że temperatura początkowa materiału(ów) jest wystarczająco niższa od temperatury kontrolowanej;
R2 izolacja termiczna i system chłodzenia niemechanicznego, pod warunkiem, że:
- przewożona jest wystarczająca ilość niepalnego czynnika chłodzącego (np. ciekłego azotu lub zestalonego dwutlenku węgla), uwzględniająca uzasadnione opóźnienia, albo zapewniona jest możliwość jego uzupełnienia;
- nie używa się ciekłego tlenu lub powietrza jako czynnika chłodzącego;
- zapewnione jest równomierne chłodzenie, nawet w przypadku, gdy większość czynnika chłodzącego została zużyta; oraz
- na drzwiach jednostki transportowej umieszczone jest wyraźne ostrzeżenie o konieczności przewietrzenia przed wejściem do niej;
R3 Izolacja termiczna i pojedynczy system chłodzenia mechanicznego, pod warunkiem, że w przypadku materiałów o temperaturze zapłonu niższej niż temperatura awaryjna powiększona o 5°C, w celu zapobieżenia zapłonowi par palnych wydzielanych przez te materiały, osprzęt elektryczny użyty w komorze chłodzenia jest w wykonaniu przeciwwybuchowym EEx, grupa wybuchowości IIB, klasa temperaturowa T3;
R4 Izolacja termiczna i złożony system chłodzenia, składający się z systemów mechanicznego i niemechanicznego, pod warunkiem, że:
- oba systemy są od siebie niezależne; oraz
- spełnione są wymagania określone dla metod R2 i R3;
R5 Izolacja termiczna i podwójny, mechaniczny system chłodzenia, pod warunkiem, że:
- poza wspólnym urządzeniem zasilającym, oba systemy są od siebie niezależne;
- każdy system z osobna jest w stanie utrzymać odpowiednią temperaturę kontrolowaną; oraz
- w przypadku materiałów o temperaturze zapłonu niższej niż temperatura awaryjna powiększona o 5°C, w celu zapobieżenia zapłonowi par palnych wydzielanych przez te materiały, osprzęt elektryczny użyty w komorze chłodzenia jest w wykonaniu przeciwwybuchowym EEx, grupa wybuchowości IIB, klasa temperaturowa T3.
(4) Metody R4 i R5 mogą być użyte w przypadku wszystkich nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych.
Metoda R3 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, a także w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typu B, jeżeli temperatura otoczenia przewidywana na czas przewozu nie przekracza temperatury kontrolowanej więcej niż o 10°C.
Metoda R2 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, jeżeli temperatura otoczenia przewidywana na czas przewozu nie przekracza temperatury kontrolowanej więcej niż o 30°C. Metoda R1 może być użyta w przypadku nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych typów C, D, E i F, jeżeli temperatura otoczenia przewidywana na czas przewozu jest niższa od temperatury kontrolowanej o co najmniej 10°C.
(5) Jeżeli materiały wymagają przewozu w pojazdach lub kontenerach, które są izolowane termicznie albo chłodzone mechanicznie lub niemechanicznie, to takie pojazdy lub kontenery powinny odpowiadać przepisom działu 9.6.
(6) Jeżeli materiały znajdują się w opakowaniach ochronnych wypełnionych czynnikiem chłodzącym, to powinny być one przewożone w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, albo w kontenerach zamkniętych lub krytych opończą. Jeżeli użyte są pojazdy zamknięte lub kontenery zamknięte, to powinny być one wyposażone w odpowiednią wentylację. Pojazdy lub kontenery kryte opończą powinny być wyposażone w burty boczne i tylną. Opończa tych pojazdów i kontenerów powinna być wykonana z materiału nieprzemakalnego i niepalnego.
(7) Wszystkie urządzenia kontrolno-pomiarowe systemu chłodzącego powinny być łatwo dostępne, a wszystkie połączenia elektryczne powinny być odporne na warunki atmosferyczne. Temperatura powietrza wewnątrz jednostki transportowej powinna być mierzona przez dwa niezależne czujniki, a wyniki pomiaru powinny być rejestrowane w taki sposób, aby każda zmiana temperatury była łatwo wykrywalna. Jeżeli przewożone są materiały, dla których temperatura kontrolowana jest niższa niż +25°C, to jednostka transportowa powinna być wyposażona w urządzenia alarmowe optyczne i dźwiękowe, zasilane niezależnie od systemu chłodzącego i tak nastawione, aby włączały się w temperaturze kontrolowanej lub niższej.
(8) Należy zapewnić zapasowy system chłodzący lub części zamienne.
UWAGA: Przepisu V8 nie stosuje się do materiałów, o których mowa pod 3.1.2.6, jeżeli materiały te są stabilizowane przez dodanie inhibitorów chemicznych, które powodują, że temperatura samoprzyspieszającego się rozkładu (TSR) tych materiałów jest wyższa niż 50°C. W takim przypadku kontrolowanie temperatury może być wymagane, jeżeli temperatura podczas przewozu może przekroczyć 55°C.
V9 (Zarezerwowane)
V10 DPPL powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych, w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w kontenerach krytych opończą.
V11 DPPL, inne niż metalowe lub ze sztywnego tworzywa sztucznego, powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych, w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w kontenerach krytych opończą.
V12 DPPL typu 31HZ2 powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych.
V13 Materiały zapakowane w worki typów 5H1, 5L1 lub 5 M1 powinny być przewożone w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych.
Dział 7.3
PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU LUZEM
7.3.1 Przepisy ogólne
7.3.1.1 Towary niebezpieczne mogą być przewożone luzem w pojazdach lub kontenerach jedynie w następujących przypadkach:
(a) jeżeli taki sposób przewozu jest wyraźnie dozwolony na podstawie przepisu szczególnego; oznaczonego kodem BK w kolumnie (10) Tabeli A w dziale 3.2 oraz spełnione są odpowiednie wymagania niniejszego rozdziału i rozdziału 7.3.2; lub
(b) jeżeli taki sposób przewozu jest wyraźnie dozwolony na podstawie przepisu szczególnego i oznaczonego kodem VV w kolumnie (17) Tabeli A w dziale 3.2 oraz spełnione są i wymagania tego przepisu szczególnego podane w rozdziale 7.3.3 i wymagania niniejszego i rozdziału.
Dopuszcza się przewóz luzem próżnych nieoczyszczonych opakowań, o ile taki sposób przewozu nie jest wyraźnie zabroniony na podstawie innych przepisów ADR.
UWAGA: W odniesieniu do przewozu w cysternach, patrz działy 4.2 i 4.3.
7.3.1.2 Zabrania się przewozu luzem materiałów, które w temperaturach występujących podczas przewozu mogą przejść w stan ciekły.
7.3.1.3 Kontenery i nadwozia pojazdów powinny być pyłoszczelne oraz zamknięte w taki sposób, aby w normalnych warunkach przewozu obejmujących oddziaływania wibracji, zmiany temperatury, wilgotności lub ciśnienia, ich zawartość nie wydostała się na zewnątrz.
7.3.1.4 Materiały stałe luzem powinny być ładowane i rozładowywane w taki sposób, aby zminimalizować ich przemieszczanie się mogące spowodować uszkodzenie kontenera, pojazdu lub wydostanie się tych materiałów na zewnątrz.
7.3.1.5 Jeżeli zastosowano urządzenia odpowietrzające, to powinny być one sprawne i utrzymywane w czystości.
7.3.1.6 Materiały stałe luzem nie powinny reagować niebezpiecznie z materiałami, z których wykonany jest kontener, pojazd, uszczelnienia i wyposażenie, w tym pokrywy, opończe i wykładziny ochronne pozostające w kontakcie z zawartością, a także nie powinny ich znacząco osłabiać. Kontenery lub pojazdy powinny być tak zbudowane lub przystosowane, aby przewożone towary nie dostawały się do szczelin w drewnianych pokryciach podłogowych i nie miały kontaktu z tymi częściami kontenera i pojazdu, na które mogą one lub ich pozostałości oddziaływać negatywnie.
7.3.1.7 Przed napełnieniem i nadaniem do przewozu każdy kontener i pojazd powinien być oczyszczony i sprawdzony w taki sposób, aby w jego wnętrzu lub na jego powierzchniach zewnętrznych nie występowały żadne pozostałości, które:
- mogą powodować reakcję niebezpieczną z materiałem przeznaczonym do przewozu;
- mogą wpływać negatywnie na integralność konstrukcyjną kontenera lub pojazdu; lub
- mogą zmniejszać zdolność kontenera lub pojazdu do utrzymania w nim towarów niebezpiecznych.
7.3.1.8 Podczas przewozu, na zewnętrznych powierzchniach kontenera lub nadwozia pojazdu nie powinny występować żadne niebezpieczne pozostałości.
7.3.1.9 Jeżeli zastosowano kilka następujących po sobie urządzeń zamykających, to - przed rozpoczęciem napełniania - urządzenie umieszczone najbliżej materiału przeznaczonego do przewozu powinno być zamykane w pierwszej kolejności.
7.3.1.10 Próżne kontenery lub pojazdy, w których przewożono luzem stałe materiały niebezpieczne, powinny spełniać wymagania określone w ADR dla kontenerów lub pojazdów w stanie ładownym, z wyjątkiem przypadków, w których zastosowano odpowiednie środki w celu wyeliminowania wszystkich zagrożeń.
7.3.1.11 Jeżeli kontenery lub pojazdy użyte są do przewozu luzem towarów, np. niektórych odpadów, zagrażających wybuchem pyłów lub wydzielaniem par zapalnych, to należy zastosować podczas przewozu, napełniania i opróżniania, odpowiednie środki w celu wyeliminowania źródeł zapłonu oraz zapobieżenia niebezpiecznym wyładowaniom elektrostatycznym.
7.3.1.12 Materiały, np. odpady, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, a także materiały różnych klas i towary niepodlegające ADR, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie, nie powinny być ładowane razem do tego samego kontenera lub pojazdu. Za niebezpieczne reakcje uważa się:
(a) spalanie lub wydzielanie znacznych ilości ciepła;
(b) wydzielanie gazów palnych lub trujących;
(c) tworzenie cieczy żrących; lub
(d) tworzenie materiałów niestabilnych.
7.3.1.13 Przed napełnieniem, kontener lub pojazd powinien być sprawdzony wizualnie w celu zapewnienia, że jest on zdatny do użytku, jego ściany wewnętrzne, sufit i podłoga nie mają wybrzuszeń i uszkodzeń, a wykładziny wewnętrzne i wyposażenie utrzymujące ładunek nie są oderwane, rozdarte lub uszkodzone w jakikolwiek sposób, który narusza jego zdolność do utrzymania ładunku. Określenie "zdatny do użytku" oznacza, że kontener lub pojazd nie ma istotnych wad elementów konstrukcyjnych, takich jak górne i podłogowe szyny ochronne boczne i czołowe, próg i nadproże drzwi, poprzecznice podłogowe, słupki narożne oraz łączniki narożne w kontenerze. Za wady istotne uważa się:
(a) wygięcie, pęknięcie lub złamanie elementów konstrukcyjnych, które narusza integralność kontenera lub nadwozia pojazdu;
(b) więcej niż jedno łączenie lub niewłaściwe łączenie, np. przez zaklepanie, w górnych lub podłogowych czołowych szynach ochronnych lub w nadprożu drzwi;
(c) więcej niż dwa jakiekolwiek połączenia w górnych lub podłogowych bocznych szynach ochronnych;
(d) jakiekolwiek połączenie w progu drzwi lub w słupkach narożnych;
(e) zakleszczenie, skręcenie, złamanie, brak lub wadliwe działanie zawiasów lub okuć drzwi;
(f) przepuszczające uszczelki i izolacje;
(g) jakiekolwiek odkształcenie konstrukcji kontenera uniemożliwiające właściwe dopasowanie do niego sprzętu przeładunkowego oraz jego zamontowanie i zabezpieczenie na podwoziu lub pojeździe;
(h) jakiekolwiek uszkodzenie elementów służących do podnoszenia lub przemieszczania; lub
(i) jakiekolwiek uszkodzenie wyposażenia obsługowego lub użytkowego.
7.3.2 Przepisy dodatkowe dotyczące przewozu luzem towarów klas 4.2, 4.3, 5.1, 6.2, 7 i 8, w przypadku, jeżeli mają zastosowanie przepisy 7.3.1.1 (a)
7.3.2.1 Kody BK1 i BK2 wskazane w kolumnie (10) tabeli A w dziale 3.2 mają następujące znaczenie:
- BK1 oznacza, że dozwolony jest przewóz luzem w kontenerach krytych opończą lub w pojazdach krytych opończą;
- BK2 oznacza, że dozwolony jest przewóz luzem w kontenerach zamkniętych lub w pojazdach zamkniętych.
7.3.2.2 Użyte kontenery i nadwozia pojazdów powinny spełniać wymagania działu 6.11.
7.3.2.3 Towary klasy 4.2
Masa całkowita towarów przewożonych w kontenerze lub w pojeździe powinna być taka, aby jej temperatura samozapalenia była wyższa niż 55°C.
7.3.2.4 Towary klasy 4.3
Towary te powinny być przewożone w kontenerach wodoszczelnych lub w pojazdach wodoszczelnych.
7.3.2.5 Towary klasy 5.1
Kontenery lub pojazdy powinny być tak zbudowane lub przystosowane, aby towary te nie miały kontaktu z drewnem lub innym niezgodnym materiałem.
7.3.2.6 Odpady klasy 6.2 (UN 2900)
(a) Do przewozu odpadów o numerze UN 2900 dopuszcza się kontenery lub pojazdy kryte opończą o kodzie BK1, pod warunkiem, że, w celu uniknięcia kontaktu przewożonych materiałów z opończą, nie są one załadowane do pojemności maksymalnej. Dopuszcza się również stosowanie kontenerów lub pojazdów zamkniętych o kodzie BK2;
(b) Kontenery i pojazdy zamknięte lub kryte opończą oraz ich otwory, powinny być zbudowane jako szczelne lub powinny być wyłożone odpowiednią wykładziną;
(c) Przed załadunkiem poprzedzającym przewóz, odpady o numerze UN 2900 powinny być dokładnie zdezynfekowane przy użyciu odpowiedniego środka;
(d) Odpady o numerze UN 2900 przewożone w kontenerach krytych opończą lub w pojazdach krytych opończą powinny być dodatkowo przykryte, a następnie obciążone materiałem absorbującym nasączonym odpowiednim środkiem dezynfekującym;
(e) Kontenery i pojazdy zamknięte lub kryte opończą, w których przewożono odpady o numerze UN 2900, mogą być ponownie użyte jedynie po dokładnym ich oczyszczeniu i zdezynfekowaniu.
7.3.2.7 Towary klasy 7
W odniesieniu do przewozu nieopakowanych materiałów promieniotwórczych, patrz 4.1.9.2.3.
7.3.2.8 Towary klasy 8
Towary te powinny być przewożone w kontenerach wodoszczelnych lub w pojazdach wodoszczelnych.
7.3.3 Przepisy szczególne dotyczące przewozu luzem w przypadku, jeżeli mają zastosowanie przepisy 7.3.1.1 (b)
Następujące przepisy szczególne mają zastosowanie w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji wykazu w kolumnie (17) tabeli A w dziale 3.2:
VV1: Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą.
VV2: Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych z nadwoziem metalowym, w metalowych, zamkniętych kontenerach, w pojazdach i dużych kontenerach krytych niepalną opończą, których nadwozie lub podłoga i ściany są metalowe lub są zabezpieczone przed przewożonym materiałem.
VV3: Przewóz luzem jest dozwolony w pojazdach krytych opończą oraz w dużych kontenerach krytych opończą, jeżeli zapewniona jest odpowiednia wentylacja.
VV4: Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach z nadwoziem metalowym, zamkniętych lub krytych opończą oraz w metalowych, zamkniętych kontenerach lub w dużych, metalowych kontenerach krytych opończą. W odniesieniu do UN 2008, 2009, 2210, 2545, 2546, 2881, 3189 i 3190, przewóz luzem dozwolony jest tylko w przypadku odpadów stałych.
VV5: Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach i kontenerach.
Otwory używane do załadunku i rozładunku powinny być wyposażone w zaniknięcia hermetyczne.
VV6: (Zarezerwowane)
VV7: Dozwolony jest przewóz luzem w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą, pod warunkiem, że materiał jest rozdrobniony.
VV8: Dozwolony jest przewóz luzem, jako ładunek całkowity, w pojazdach zamkniętych, w kontenerach zamkniętych albo w pojazdach lub kontenerach krytych nieprzemakalną, niepalną opończą.
Pojazdy i kontenery powinny być tak zbudowane, aby wykluczyć możliwość kontaktu przewożonych materiałów z drewnem lub innym materiałem palnym, a w przypadku, gdy podłoga lub ściany pojazdu wykonane są z drewna lub materiałów palnych, to powinny być one wyłożone nieprzemakalną i niepalną wykładziną albo zabezpieczone krzemianem sodowym lub podobnym środkiem.
VV9a: Dozwolony jest przewóz luzem ładunku całkowitego w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych albo w dużych kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany.
W przypadku materiałów klasy 8, nadwozie pojazdu lub kontener powinno być wyłożone odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną wewnętrzną.
VV9b: Dozwolony jest przewóz luzem ładunku całkowitego - w przypadku klasy 8 dotyczy to tylko odpadów - w kontenerach zamkniętych albo w dużych kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany. W przypadku odpadów klasy 8, wnętrze kontenera powinno być wyłożone odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną.
VV10: Dozwolony jest przewóz luzem, jako ładunek całkowity, w pojazdach krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą, mających pełne ściany.
Nadwozie pojazdu lub kontener powinno być szczelne lub uszczelnione, np. poprzez wyłożenie odpowiednią i wystarczająco mocną wykładziną wewnętrzną.
VV11: Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach i kontenerach w taki sposób, aby nie stwarzało to zagrożenia dla ludzi, zwierząt i środowiska, np. przez załadunek odpadów w worki lub przez zamknięcia hermetyczne.
VV12: Materiały, których przewóz w pojazdach-cysternach, w cysternach przenośnych lub w kontenerach-cysternach jest nieodpowiedni ze względu na wysoką temperaturę tych materiałów i ich gęstość, mogą być przewożone w specjalnych pojazdach lub kontenerach, zgodnie z warunkami ustalonymi przez właściwą władzę kraju nadania. Jeżeli kraj nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, to warunki te powinny być uznane przez właściwą władzę pierwszego kraju na trasie przewozu przesyłki, który jest Umawiającą się Stroną ADR.
VV13: Dozwolony jest przewóz luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach lub kontenerach, zgodnie z warunkami ustalonymi przez właściwą władzę kraju nadania. Jeżeli kraj nadania nie jest Umawiającą się Stroną ADR, warunki te powinny być uznane przez właściwą władzę pierwszego kraju na trasie przewozu przesyłki, który jest Umawiającą się Stroną ADR.
VV14: (1) Zużyte akumulatory mogą być przewożone luzem w specjalnie wyposażonych pojazdach lub kontenerach. Nie dopuszcza się stosowania do tego celu dużych kontenerów z tworzywa sztucznego. Małe kontenery z tworzywa sztucznego powinny wytrzymywać bez uszkodzeń próbę na swobodny spadek na dno, z wysokości 0,8 m, z pełnym obciążeniem, w temperaturze -18 °C.
(2) Przedziały ładunkowe pojazdów lub kontenerów powinny być wykonane ze stali odpornej na działanie materiałów żrących zawartych w akumulatorach. Stale o mniejszej odporności mogą być użyte w przypadku odpowiednio grubych ścianek lub, jeżeli zastosowano wykładzinę z tworzywa sztucznego odporną na działanie materiałów żrących.
Konstrukcja przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów powinna uwzględniać prądy szczątkowe oraz uderzenia mechaniczne pochodzące od akumulatorów.
UWAGA: Za stal odporną na działanie materiałów żrących uważa się stal wykazującą pod działaniem tych materiałów maksymalną szybkość korozji 0,1 mm na rok.
(3) Konstrukcja pojazdów lub kontenerów powinna wykluczać podczas przewozu możliwość wycieku z nich materiałów żrących. Odkryte przedziały ładunkowe powinny być przykryte. Przykrycie powinno być odporne na działanie materiałów żrących.
(4) Przedziały ładunkowe pojazdów lub kontenerów wraz z ich wyposażeniem powinny być sprawdzone przed załadunkiem pod kątem ewentualnych uszkodzeń. Pojazdy lub kontenery z uszkodzonymi przedziałami ładunkowymi nie powinny być załadowane.
Przedziały ładunkowe pojazdów lub kontenerów nie powinny być załadowane powyżej wysokości ich ścian.
(5) Do przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów nie powinny być ładowane akumulatory zawierające różne materiały razem z innymi towarami, które mogą reagować ze sobą niebezpiecznie (patrz "Reakcja niebezpieczna" pod 1.2.1).
Na zewnętrznej powierzchni przedziałów ładunkowych pojazdów lub kontenerów podczas przewozu, nie mogą występować żadne pozostałości materiałów żrących zawartych w akumulatorach.
VV15 Dopuszcza się przewóz luzem materiałów lub mieszanin (takich jak preparaty lub odpady) zawierających nie więcej niż 1.000 mg/kg materiału, który zaklasyfikowany jest do tego numeru UN, w pojazdach zamkniętych lub krytych opończą, w kontenerach zamkniętych lub w dużych kontenerach krytych opończą o pełnych ścianach.
Nadwozia pojazdów i lub kontenery powinny być szczelne lub uszczelnione np. przez zastosowanie odpowiedniej, mocnej wewnętrznej wykładziny.
VV16 Dopuszcza się przewóz luzem na warunkach podanych pod 4.1.9.2.3.
VV17 Dopuszcza się przewóz luzem przedmiotów SCO-I na warunkach podanych pod 4.1.9.2.3.
Dział 7.4
PRZEPISY DOTYCZĄCE PRZEWOZU W CYSTERNACH
7.4.1 Towary niebezpieczne mogą być przewożone w cysternach tylko wówczas, gdy w kolumnach (10) lub (12) tabeli A w Dziale 3.2 występuje kod cysterny lub gdy właściwa władza zezwoliła na taki przewóz zgodnie z przepisami podanymi pod 6.7.1.3. Przewóz powinien odbywać się zgodnie z przepisami działów 4.2 lub 4.3, a pojazdy, w tym pojazdy-cysterny (z cysternami stałymi lub odejmowalnymi), pojazdy-baterie i pojazdy przewożące kontenery-cysterny lub cysterny przenośne, powinny odpowiadać przepisom działów 9.1, 9.2 i rozdziału 9.7.2 dotyczącym wymaganego pojazdu, zgodnie ze wskazaniem zawartym w kolumnie (14) tabeli A w dziale 3.2.
7.4.2 Pojazdy opisane kodami FL, OX lub AT pod 9.1.1.2 powinny być użyte zgodnie z następującymi zasadami:
- jeżeli wymagany jest pojazd FL, to może być użyty jedynie pojazd FL;
- jeżeli wymagany jest pojazd OX, to może być użyty jedynie pojazd OX;
- jeżeli wymagany jest pojazd AT, to może być użyty pojazd AT, FL i OX.
Dział 7.5
PRZEPISY DOTYCZĄCE ZAŁADUNKU, ROZŁADUNKU I MANIPULOWANIA ŁADUNKIEM
7.5.1 Przepisy ogólne dotyczące załadunku, rozładunku i manipulowania ładunkiem
7.5.1.1 Pojazd i jego kierowca, po przybyciu do miejsc załadunku lub rozładunku, powinny odpowiadać wymaganiom odpowiednich przepisów (w szczególności dotyczących bezpieczeństwa, czystości oraz właściwego działania wyposażenia pojazdu, które jest używane podczas załadunku i rozładunku).
7.5.1.2 Załadunek nie powinien się odbyć, jeżeli sprawdzenie dokumentów oraz oględziny pojazdu i jego wyposażenia wskazują na to, że kierowca lub pojazd nie spełniają wymagań odpowiednich przepisów.
7.5.1.3 Rozładunek nie powinien się odbyć, jeżeli kontrola, o której mowa powyżej, ujawniła braki mogące mieć negatywny wpływ na jego bezpieczeństwo.
7.5.1.4 Zgodnie z przepisami podanymi pod 7.3.3 i 7.5.11, jak wskazano w kolumnach (17) i (18) tabeli A w dziale 3.2, niektóre towary niebezpieczne powinny być nadawane do przewozu jedynie jako "ładunek całkowity" (patrz definicja pod 1.2.1). W takim przypadku właściwe władze mogą wymagać, aby pojazd lub duży kontener użyty do takiego przewozu był załadowany tylko w jednym miejscu i rozładowany również w jednym miejscu.
7.5.2 Zakazy ładowania razem
7.5.2.1 Sztuki przesyłki zaopatrzone w różne nalepki ostrzegawcze mogą zostać załadowane do tego samego pojazdu lub kontenera tylko wtedy, gdy jest to dozwolone na podstawie poniższej tabeli, utworzonej w oparciu o zastosowane nalepki ostrzegawcze.
UWAGA: Na przesyłki, które nie mogą być załadowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera należy sporządzić oddzielne dokumenty przewozowe, zgodnie z 5.4.1.4.2.
| Numery nalepek | 1 | 1.4 | 1.5 | 1.6 | 2.1, 2.2, 2.3 | 3 | 4.1 | 4.1 +1 | 4.2 | 4.3 | 5.1 | 5.2 | 5.2 +1 | 6.1 | 6.2 | 7 A, B, C | 8 | 9 |
| 1 | | | | | | | | d | | | | | | | b |
| 1.4 | | a | a | a | | a | a | a | a | | a | a | a | a | a b c |
| 1.5 | Patrz 7.5.2.2 | | | | | | | | | | | | | | b |
| 1.6 | | | | | | | | | | | | | | | b |
| 2.1, 2.2, 2.3 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 3 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 4.1 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 4.1 + 1 | | | | | | | | X | | | | | | | | | | |
| 4.2 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 4.3 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 5.1 | d | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 5.2 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 5.2 + 1 | | | | | | | | | | | | | X | | | | | |
| 6.1 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 6.2 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 7A, B, C | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 8 | | a | | | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
| 9 | b | a b c | b | b | X | X | X | | X | X | X | X | | X | X | X | X | X |
X Ładowanie razem jest dozwolone
a Dozwolone jest ładowanie razem z materiałami i przedmiotami 1.4S.
b Dozwolone jest ładowanie razem towarów klasy 1 i przedmiotów ratunkowych klasy 9 (UN 2990, 3072 i 3268).
c Dopuszcza się ładowanie razem nadmuchiwaczy poduszek powietrznych, modułów poduszek powietrznych lub napinaczy wstępnych pasów bezpieczeństwa, zaliczonych do podklasy 1.4 i grupy zgodności G (UN 0503), z nadmuchiwaczami poduszek powietrznych, modułami poduszek powietrznych lub napinaczami wstępnymi pasów bezpieczeństwa, należącymi do klasy 9 (UN 3268).
d Dopuszcza się ładowanie razem materiałów wybuchowych kruszących (z wyjątkiem UN 0083 materiału wybuchowego kruszącego, typu C) z azotanem amonowym i azotanami nieorganicznymi należącymi do klasy 5.1 (UN 1942 i 2067) pod warunkiem, że w zakresie oznakowania pojazdu lub kontenera, segregacji, rozmieszczenia i ograniczeń ilościowych, ładunek taki traktowany jest łącznie jako materiał wybuchowy kruszący klasy 1.
7.5.2.2 Sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty klasy 1, zaopatrzone w nalepkę zgodną ze wzorem nr 1, 1.4, 1.5 lub 1.6, które zaliczone są do różnych grup zgodności, mogą być ładowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera tylko wtedy, gdy jest to dozwolone dla odpowiednich grup zgodności na podstawie niniejszej tabeli.
| Grupa zgodności | A | B | C | D | E | F | G | H | J | L | N | S |
| A | X | | | | | | | | | | | |
| B | | X | | a | | | | | | | | X |
| C | | | X | X | X | | X | | | | b c | X |
| D | | a | X | X | X | | X | | | | b c | X |
| E | | | X | X | X | | X | | | | b c | X |
| F | | | | | | X | | | | | | X |
| G | | | X | X | X | | X | | | | | X |
| H | | | | | | | | X | | | | X |
| J | | | | | | | | | X | | | X |
| L | | | | | | | | | | d | | |
| N | | | b c | b c | b c | | | | | | b | X |
| S | | X | X | X | X | X | X | X | X | | X | X |
X Ładowanie razem jest dozwolone
a Sztuki przesyłki zawierające przedmioty grupy zgodności B mogą być ładowane do tego samego pojazdu lub do tego samego kontenera razem ze sztukami przesyłki zawierającymi materiały lub przedmioty grupy zgodności D pod warunkiem, że są one skutecznie od siebie oddzielone tzn., że wykluczone jest niebezpieczeństwo przeniesienia wybuchu z przedmiotów grupy zgodności B na materiały lub przedmioty grupy zgodności D. Oddzielenie sztuk przesyłki powinno być zrealizowane poprzez użycie osobnych przedziałów ładunkowych lub poprzez umieszczenie jednego z dwóch wymienionych typów towarów wybuchowych w specjalnej osłonie (opakowaniu). Każda z metod oddzielenia sztuk przesyłki powinna być dopuszczona przez właściwą władzę.
b Różne rodzaje przedmiotów zaklasyfikowanych do 1.6 N mogą być przewożone razem jako przedmioty 1.6 N tylko wtedy, jeżeli wykazano na podstawie badań lub przez analogię, że nie istnieje dodatkowe zagrożenie wybuchem wtórnym pomiędzy tymi przedmiotami. W przeciwnym przypadku przedmioty te powinny być uważane za przedmioty podklasy 1.1.
c Jeżeli przedmioty grupy zgodności N są przewożone z materiałami lub przedmiotami grup zgodności C, D lub E, to przedmioty grupy zgodności N powinny być uważane za przedmioty posiadające właściwości grupy zgodności D.
d Sztuki przesyłki zawierające materiały lub przedmioty grupy zgodności L mogą być ładowane razem do tego samego pojazdu lub kontenera ze sztukami przesyłki zawierającymi materiały lub przedmioty tego samego rodzaju, należące do wymienionej grupy zgodności.
7.5.2.3 W zakresie stosowania zakazów ładowania razem do jednego pojazdu, nie bierze się pod uwagę materiałów znajdujących się w kontenerach zamkniętych, o pełnych ścianach. Jednakże zakazy ładowania razem podane pod 7.5.2.1 dotyczące ładowania sztuk przesyłki zaopatrzonych w nalepki zgodne ze wzorami nr 1, 1.4, 1.5 lub 1.6 z innymi sztukami przesyłki, a także zakazy podane pod 7.5.2.2 dotyczące ładowania razem materiałów i przedmiotów wybuchowych należących do różnych grup zgodności, mają również zastosowanie do towarów niebezpiecznych znajdujących się w kontenerze i innych towarów niebezpiecznych załadowanych do tego samego pojazdu niezależnie od tego czy te ostatnie towary znajdują się w osobnym kontenerze (kontenerach) czy też nie.
7.5.3 (Zarezerwowane)
7.5.4 Środki ostrożności wobec żywności, artykułów spożywczych i karmy dla zwierząt
Jeżeli w kolumnie (18) tabeli A w dziale 3.2, wskazany jest dla danego materiału lub przedmiotu przepis szczególny CV28, to należy przedsięwziąć podane poniżej środki ostrożności wobec żywności, artykułów spożywczych i karmy dla zwierząt.
Sztuki przesyłki oraz nieoczyszczone, próżne opakowania, łącznie z dużymi pojemnikami do przewozu luzem i dużymi opakowaniami, zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorami nr 6.1 lub 6.2 oraz te zaopatrzone w nalepki zgodne ze wzorem nr 9, zawierające towary o numerach UN: 2212, 2315, 2590, 3151, 3152 lub 3245, nie powinny być spiętrzane lub ładowane w bezpośredniej bliskości sztuk przesyłki, o których wiadomo, że zawierają żywność, artykuły spożywcze lub karmę dla zwierząt. Dotyczy to pojazdów, kontenerów oraz miejsc załadunku, rozładunku i przeładunku.
W przypadku, gdy wymienione sztuki przesyłki, zaopatrzone we wskazane wyżej nalepki, załadowane są w bezpośredniej bliskości sztuk przesyłki, o których wiadomo, że zawierają żywność, artykuły spożywcze lub karmę dla zwierząt, to powinny być one oddzielone od tych ostatnich:
(a) ciągłymi przegrodami o wysokości, co najmniej takiej samej jak sztuki przesyłki oznaczone wymienionymi nalepkami;
(b) sztukami przesyłki, które nie są zaopatrzone w nalepki zgodne z wzorami nr 6.1, 6.2 lub 9, albo sztukami przesyłki, które zaopatrzone są w nalepki zgodne ze wzorem nr 9, lecz nie zawierają towarów o numerach UN: 2212, 2315, 2590, 3151, 3152 lub 3245; lub
(c) wolną przestrzenią o szerokości, co najmniej 0,8 m;
o ile sztuki przesyłki zaopatrzone w wymienione nalepki nie posiadają dodatkowego opakowania lub nie są całkowicie przykryte (np. przy użyciu plandeki, pokrywy z tektury lub w inny sposób).
7.5.5 Ograniczenie ilości przewożonych towarów
7.5.5.1 Jeżeli przepisy podane poniżej lub przepisy dodatkowe podane pod 7.5.11 wskazane w kolumnie (18) tabeli A w dziale 3.2 wprowadzają ograniczenie ilości przewożonych towarów niebezpiecznych, to fakt że towary te znajdują się w jednym lub w kilku kontenerach nie ma wpływu na podane w tych przepisach ograniczenia masy przypadającej na jednostkę transportową.
7.5.5.2 Ograniczenia dotyczące materiałów i przedmiotów wybuchowych
7.5.5.2.1 Materiały przewożone i ich ilości
Całkowita masa netto (w kg) materiału wybuchowego (lub w przypadku przedmiotów wybuchowych - łączna masa netto materiału wybuchowego zawartego we wszystkich tych przedmiotach), która może być przewożona w jednostce transportowej, powinna być ograniczona zgodnie z poniższą tabelą (w odniesieniu do zakazu ładowania razem, patrz również 7.5.2.2):
Maksymalna, dopuszczalna masa netto (w kg) materiałów wybuchowych klasy 1 przypadająca na jednostkę transportową
Jednostka transportowa | Podklasa | 1.1 | 1.2 | 1.3 | 1.4 | 1.5 i 1.6 | Próżne nieoczyszczone opakowania |
| | Grupa zgodności | 1.1A | Inna niż 1.1A | | | Inna niż 1.4S | 1.4S | | |
| EX/IIa | 6,25 | 1.000 | 3.000 | 5.000 | 15.000 | Bez ograniczeń | 5.000 | Bez ograniczeń |
| EX/IIIa | 18,75 | 16.000 | 16.000 | 16.000 | 16.000 | Bez ograniczeń | 16.000 | Bez ograniczeń |
a W odniesieniu do opisu pojazdów EX/H i EX/III, patrz część 9.
7.5.5.2.2 Jeżeli materiały lub przedmioty należące do różnych podklas klasy 1 załadowane są do tej samej jednostki transportowej z zachowaniem zakazów ładowania razem podanych pod 7.5.2.2, to całość ładunku powinna być traktowana tak, jakby należał do najniebezpieczniejszej z tych podklas (według następującej kolejności: 1.1, 1.5, 1.2, 1.3, 1.6, 1.4). Jednakże, przy obliczaniu masy w związku z ograniczeniami przewożonych ilości, nie powinna być brana pod uwagę masa netto materiałów i przedmiotów grupy zgodności S.
Jeżeli materiały sklasyfikowane jako 1.5D przewożone są w tej samej jednostce transportowej z materiałami lub przedmiotami podklasy 1.2, to cały ładunek powinien być traktowany podczas przewozu tak, jakby należał do podklasy 1.1.
7.5.5.3 Ograniczenia dotyczące nadtlenków organicznych i materiałów samoreaktywnych
Ilość nadtlenków organicznych klasy 5.2 i materiałów samoreaktywnych klasy 4.1, która może być przewożona w jednostce transportowej jest ograniczona zgodnie z tym co podano poniżej:
| Nadtlenki organiczne lub materiały samoreaktywne | Materiały typu B bez temperatury kontrolowanej | Materiały typu C bez temperatury kontrolowanej | Materiały typu D, E lub F bez temperatury kontrolowanej | Materiały typu B z temperaturą kontrolowaną | Materiały typu C z temperaturą kontrolowaną | Materiały typu D, E lub F z temperaturą kontrolowaną |
| Maksymalna ilość na jednostkę transportową | 1.000 kga | 10.000 kg | 20.000 kg | 1.000 kgb | 5.000 kgc | 20.000 kg |
a 5.000 kg, jeżeli przestrzeń ładunkowa jest wentylowana od góry i jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz 9.3.4).
b 5.000 kg, jeżeli jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz 9.3.4)
c 10.000 kg, jeżeli jednostka transportowa jest izolowana materiałem odpornym na ogrzewanie (patrz 9.3.4)
Jeżeli materiały przewożone są razem w tej samej jednostce transportowej, to nie powinny być przekroczone limity podane powyżej, a łączna ilość tych materiałów nie powinna przekraczać 20.000 kg.
7.5.6 (Zarezerwowane)
7.5.7 Manipulowanie i układanie
7.5.7.1 Poszczególne części ładunku zawierającego towary niebezpieczne powinny być odpowiednio rozmieszczone w pojeździe lub kontenerze i zabezpieczone w taki sposób, aby nie zmieniały położenia w stosunku do siebie oraz do ścian pojazdu lub kontenera. Ładunek może być zabezpieczony, np. poprzez użycie pasów spinających boczne ściany, przesuwanych przegród, regulowanych podpór, poduszek powietrznych i urządzeń przeciwpoślizgowych. Zabezpieczenie ładunku, o którym mowa w pierwszym zdaniu, uważa się także za wystarczające, jeżeli w całej przestrzeni ładunkowej każda warstwa jest całkowicie zapełniona sztukami przesyłki.
7.5.7.2 Przepisy podane pod 7.5.7.1 mają również zastosowanie do załadunku, rozmieszczenia i rozładunku kontenerów na i z pojazdów.
7.5.7.3 Kierowca ani żaden inny członek załogi pojazdu nie powinien otwierać sztuk przesyłki zawierających towary niebezpieczne.
7.5.8 Czyszczenie po rozładunku
7.5.8.1 Jeżeli po rozładunku pojazdu lub kontenera załadowanego wcześniej towarami niebezpiecznymi w sztukach przesyłki stwierdzono, że wydostała się część ich zawartości, to taki pojazd lub kontener należy niezwłocznie oczyścić; w żadnym przypadku nie później niż przed ponownym załadunkiem.
Jeżeli czyszczenia nie można przeprowadzić w miejscu rozładunku, to pojazd lub kontener powinien być przewieziony, przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności, do najbliższego miejsca, gdzie takie czyszczenie może zostać przeprowadzone.
Środki ostrożności uważa się za odpowiednie, jeżeli gwarantują one, że nie nastąpi niekontrolowany wyciek uwolnionych wcześniej materiałów.
7.5.8.2 Pojazdy lub kontenery, w których przewożone były towary niebezpieczne luzem, powinny być odpowiednio oczyszczone przed ponownym załadunkiem, z wyjątkiem przypadku, gdy nowy ładunek zawiera te same towary niebezpieczne jak poprzednio.
7.5.9 Zakaz palenia
Podczas czynności ładunkowych zabronione jest palenie w pobliżu pojazdów i kontenerów a także w ich wnętrzu.
7.5.10 Środki zapobiegające gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych
W przypadku gazów palnych, cieczy o temperaturze zapłonu 61°C lub niższej oraz UN 1361 węgla lub UN 1361 sadzy, II grupy pakowania, przed rozpoczęciem napełniania lub opróżniania cysterny należy zapewnić dobre połączenie elektryczne pomiędzy podwoziem pojazdu, cysterną przenośną lub kontenerem-cysterną a ziemią. Ponadto, powinna być ograniczona prędkość napełniania.
7.5.11 Przepisy dodatkowe dotyczące niektórych klas lub materiałów
Dodatkowo, poza przepisami rozdziałów 7.5.1 do 7.5.10, mają zastosowanie następujące przepisy w przypadku, gdy są one wskazane dla danej pozycji w kolumnie (18) tabeli A w dziale 3.2:
CV1 (1) Zabronione są następujące operacje:
(a) załadunek lub rozładunek towarów w miejscu publicznym w obszarze zabudowanym, bez specjalnego zezwolenia właściwych władz;
(b) poza przypadkami, gdy jest pilne i konieczne z punktu widzenia bezpieczeństwa, załadunek lub rozładunek towarów w miejscu publicznym poza obszarem zabudowanym, bez wcześniejszego powiadomienia właściwych władz.
(2) Jeżeli z jakiegokolwiek powodu manipulowanie ładunkiem musi nastąpić w miejscu publicznym, to materiały i przedmioty różnych rodzajów należy oddzielić od siebie zgodnie z umieszczonymi na nich nalepkami ostrzegawczymi.
CV2 (1) Przed dokonaniem załadunku, powierzchnia ładunkowa pojazdu lub kontenera powinna zostać dokładnie oczyszczona.
(2) Zabrania się używania otwartego płomienia wewnątrz pojazdu lub kontenera oraz w ich pobliżu, a także podczas załadunku i rozładunku tych towarów.
CV3 Patrz 7.5.5.2.
CV4 Materiały i przedmioty grupy zgodności L powinny być przewożone wyłącznie jako ładunek całkowity.
CV5 do
CV8 (Zarezerwowane)
CV9 Sztuki przesyłki nie powinny być rzucane lub narażone na uderzenia.
Naczynia powinny być tak układane na pojeździe lub w kontenerze, aby nie mogły przewrócić się lub spaść.
CV10 Butle, zgodne z definicją podaną pod 1.2.1, powinny być układane równolegle lub prostopadle do osi podłużnej pojazdu lub kontenera; jednakże butle znajdujące się przy przedniej ścianie powinny być ułożone prostopadle do tej osi.
Butle krótkie o dużej średnicy (30 cm i więcej) mogą być układane wzdłuż pojazdu lub kontenera, przy czym ich kołpaki powinny być skierowane do środka pojazdu lub kontenera.
Butle, które są dostatecznie stabilne lub, które przewożone są w odpowiednich urządzeniach skutecznie chroniących je przed przewróceniem, mogą być ustawione w pozycji pionowej.
Butle znajdujące się w pozycji leżącej powinny być odpowiednio i pewnie zaklinowane, przymocowane lub zabezpieczone w taki sposób, aby nie mogły się przesuwać.
CV11 Naczynia powinny być zawsze ustawione w pozycji, do której były projektowane oraz powinny być zabezpieczone przed jakimkolwiek uszkodzeniem przez inne sztuki przesyłki.
CV12 W przypadku, gdy palety załadowane przedmiotami zostały spiętrzone, każda warstwa palet powinna być rozłożona równomiernie na poprzedzającej ją warstwie, a jeżeli jest to konieczne powinny być zastosowane przekładki z materiału odpowiednio wytrzymałego.
CV13 Jeżeli jakikolwiek materiał wydostał się z opakowania i rozlał się lub rozsypał wewnątrz pojazdu lub kontenera, to do czasu ich dokładnego oczyszczenia, a w razie potrzeby dezynfekcji lub odkażenia, pojazd lub kontener nie może być ponownie użyty. Wszystkie inne materiały i przedmioty przewożone w tym pojeździe lub kontenerze powinny być sprawdzone pod kątem ewentualnego skażenia.
CV14 Podczas przewozu towary powinny być chronione przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych i ciepłem.
Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, dobrze przewietrzanych i oddalonych od źródeł ciepła.
CV15 Patrz 7.5.5.3.
CV16 do
CV19 (Zarezerwowane)
CV20 Przepisy działu 5.3 oraz przepisy szczególne V1, V8 (5) i (6) działu 7.2 nie mają zastosowania, pod warunkiem, że materiał zapakowany jest zgodnie z wymaganą metodą pakowania OP1 lub OP2, podaną w instrukcji pakowania P520 pod 4.1.4.1 oraz, że całkowita ilość materiałów przypadająca na jednostkę transportową, do których ma zastosowanie niniejsze wyłączenie, nie przekracza 10 kg.
CV21 Przed załadunkiem należy dokładnie sprawdzić jednostkę transportową.
Przed przewozem przewoźnik powinien być zapoznany z:
- funkcjonowaniem systemu chłodzenia, z uwzględnieniem wykazu dostawców materiałów chłodzących dostępnych podczas przewozu;
- procedurami, które powinny być stosowane w przypadku utraty możliwości kontrolowania temperatury.
W przypadku kontrolowania temperatury zgodnie z metodą R2 lub R4, podaną w przepisie szczególnym V8 (3) w dziale 7.2, należy przewozić wystarczającą ilość niepalnego czynnika chłodzącego (np. ciekłego azotu lub zestalonego dwutlenku węgla), obejmującą niezbędną rezerwę na wypadek możliwych opóźnień, o ile nie zapewniono możliwości jego uzupełnienia.
Sztuki przesyłki powinny być tak rozmieszczone, aby były łatwo dostępne.
Podana temperatura kontrolowana powinna być utrzymywana podczas wszystkich operacji transportowych z uwzględnieniem załadunku, rozładunku a także podczas wszystkich przerw.
CV22 Sztuki przesyłki powinny być tak załadowane, aby swobodna cyrkulacja powietrza w przestrzeni ładunkowej zapewniała utrzymanie stałej temperatury ładunku. Jeżeli ładunek znajdujący się w pojeździe lub dużym kontenerze zawiera więcej niż 5.000 kg materiałów stałych zapalnych i/lub nadtlenków organicznych, to ładunek ten powinien być podzielony na części nie większe niż po 5.000 kg i oddzielone od siebie przestrzenią powietrzną o szerokości co najmniej 0,05 m.
CV23 Podczas manipulowania sztukami przesyłki należy podjąć szczególne środki ostrożności w celu uniemożliwienia ich kontaktu z wodą.
CV24 Przed załadunkiem pojazdy i kontenery powinny być dokładnie oczyszczone; w szczególności nie powinny zawierać żadnych odpadów palnych (słomy, siana, papieru, itp.).
Do układania sztuk przesyłki zabrania się używania materiałów łatwo palnych.
CV25 (1) Sztuki przesyłki powinny być tak rozmieszczone, aby były łatwo dostępne.
(2) W przypadku, gdy sztuki przesyłki mają być przewożone w temperaturze otoczenia nie wyższej niż 15°C lub w stanie schłodzonym, należy zapewnić możliwość utrzymania odpowiedniej temperatury w czasie rozładunku i składowania.
(3) Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, oddalonych od źródeł ciepła.
CV26 Drewniane części pojazdu lub kontenera, które miały kontakt z tymi materiałami powinny być usunięte i spalone.
CV27 (1) Sztuki przesyłki powinny być tak rozmieszczone, aby były łatwo dostępne.
(2) W przypadku, gdy sztuki przesyłki mają być przewożone w stanie schłodzonym, należy zapewnić możliwość utrzymania odpowiedniej temperatury w czasie rozładunku i składowania.
(3) Sztuki przesyłki powinny być składowane tylko w miejscach chłodnych, oddalonych od źródeł ciepła.
CV28 Patrz 7.5.4
CV29 do
CV32 (Zarezerwowane)
CV33 UWAGA 1: Określenie "Grupa krytyczna" oznacza grupę osób postronnych, dla których narażenie pochodzące od danego źródła promieniowania i docierające daną drogą narażenia jest w miarę jednorodne, a jednocześnie typowe dla osób otrzymujących od tego źródła i tą drogą narażenia największą dawkę skuteczną.
UWAGA 2: Określenie "Osoby postronne" w sensie ogólnym oznacza inne niż te, które są narażone w związku z wykonywaną pracą lub postępowaniem medycznym.
UWAGA 3: Określenie "Pracownicy" oznacza osoby zatrudnione w pełnym lub ograniczonym wymiarze godzin lub zatrudnione czasowo przez pracodawcę, które uznały prawa i obowiązki związane z zawodową ochroną przed promieniowaniem.
(1) Segregacja
(1.1) Sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze, kontenery i cysterny powinny być podczas przewozu oddzielane od:
(a) miejsc, do których osoby inne niż podane pod (c), mają stale dostęp:
(i) zgodnie z podaną poniżej tabelą A; lub
(ii) na odległość obliczoną tak, aby była pewność, że w tym miejscu osoby z grupy krytycznej nie otrzymają dawki większej niż 1mSv w ciągu roku, z uwzględnieniem przewidywanego narażenia, które może być spowodowane przez inne źródła i działalność podlegającą kontroli;
oraz
(b) niewywołanych błon fotograficznych i worków pocztowych, zgodnie z tabelą B podaną niżej;
UWAGA: Należy przyjąć, że worki pocztowe mogą zawierać niewywołane błony i klisze fotograficzne i dlatego powinny być one oddzielone od materiału promieniotwórczego w taki sam sposób, jak niewywołane błony i klisze fotograficzne.
oraz
(c) miejsc pracy stale zajmowanych przez pracowników, albo:
(i) zgodnie z niżej podaną tabelą A; lub
(ii) na odległość obliczoną tak, aby była pewność, że w tym miejscu pracownicy nie otrzymają dawki większej niż 5 mSv w ciągu roku;
UWAGA: Pracownicy, dla których w związku z wymaganiami ochrony przed promieniowaniem prowadzi się kontrolę dawek indywidualnych, nie powinni być brani pod uwagę przy stosowaniu zasad oddzielania.
oraz
(d) innych towarów niebezpiecznych, zgodnie z 7.5.2.1.
Tabela A: Odległości minimalne pomiędzy sztukami przesyłek kategorii II-ŻOŁTEJ lub kategorii III-ŻÓŁTEJ a osobami
| | Czas narażenia w roku (godziny) |
Suma wskaźników transportowych nie większa niż | Miejsca, gdzie osoby z ogółu ludności mają stale dostęp | Stale zajmowane miejsca pracy |
| | 50 | 250 | 50 | 250 |
| | Odległość oddalenia w metrach, bez udziału materiału osłonnego |
| 2 | 1 | 3 | 0,5 | 1 |
| 4 | 1,5 | 4 | 0,5 | 1,5 |
| 8 | 2,5 | 6 | 1,0 | 2,5 |
| 12 | 3 | 7,5 | 1,0 | 3 |
| 20 | 4 | 9,5 | 1,5 | 4 |
| 30 | 5 | 12 | 2 | 5 |
| 40 | 5,5 | 13,5 | 2,5 | 5,5 |
| 50 | 6,5 | 15,5 | 3 | 6,5 |
(1.2) Sztuki przesyłki lub opakowania zbiorcze zaliczone do kategorii II-ŻÓŁTEJ lub III-ŻÓŁTEJ nie powinny być przewożone w pomieszczeniach zajmowanych przez pasażerów, z wyjątkiem pomieszczeń zarezerwowanych wyłącznie dla kurierów, specjalnie uprawnionych do konwojowania takich sztuk przesyłki lub opakowań zbiorczych.
(1.3) W pojazdach przewożących sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze lub kontenery oznakowane nalepkami kategorii II-ŻÓŁTEJ lub III- ŻÓŁTEJ nie powinny znajdować się inne osoby poza kierowcą i pozostałymi członkami załogi.
(1.4) Materiał promieniotwórczy powinien być dostatecznie oddzielony od niewywołanych błon fotograficznych. Odległości oddalenia powinny być takie, aby dawka promieniowania otrzymywana przez niewywołaną błonę fotograficzną, w czasie przewozu materiału promieniotwórczego, nie przekraczała 0,1 mSv na przesyłkę takiej błony (patrz tabela B poniżej).
Tabela B: Odległości minimalne pomiędzy sztukami przesyłki kategorii II-ŻOŁTEJ lub kategorii III-ŻÓŁTEJ a sztukami przesyłki oznaczonymi napisem "FOTO" lub workami pocztowymi
| Ogólna liczba sztuk przesyłki nie większa niż: | Suma wskaźników transportowych | Czas przewozu lub przechowywania w godzinach |
| Kategoria ŻÓŁTA | nie większa niż: | 1 | 2 | 4 | 10 | 24 | 48 | 120 | 240 |
| III | II | | Minimalne odległości w metrach |
| | | 0,2 | 0,5 | 0,5 | 0,5 | 0,5 | 1 | 1 | 2 | 3 |
| | | 0,5 | 0,5 | 0,5 | 0,5 | 1 | 1 | 2 | 3 | 5 |
| | 1 | 1 | 0,5 | 0,5 | 1 | 1 | 2 | 3 | 5 | 7 |
| | 2 | 2 | 0,5 | 1 | 1 | 1,5 | 3 | 4 | 7 | 9 |
| | 4 | 4 | 1 | 1 | 1,5 | 3 | 4 | 6 | 9 | 13 |
| | 8 | 8 | 1 | 1,5 | 2 | 4 | 6 | 8 | 13 | 18 |
| 1 | 10 | 10 | 1 | 2 | 3 | 4 | 7 | 9 | 14 | 20 |
| 2 | 20 | 20 | 1,5 | 3 | 4 | 6 | 9 | 13 | 20 | 30 |
| 3 | 30 | 30 | 2 | 3 | 5 | 7 | 11 | 16 | 25 | 35 |
| 4 | 40 | 40 | 3 | 4 | 5 | 8 | 13 | 18 | 30 | 40 |
| 5 | 50 | 50 | 3 | 4 | 6 | 9 | 14 | 20 | 32 | 45 |
(2) Wartości graniczne aktywności
Aktywność ogólna materiałów LSA lub SCO w pojeździe w sztukach przesyłki Typ IP-1, Typ IP-2, Typ IP-3 lub materiałach nieopakowanych, nie powinna przekraczać wartości granicznych podanych w tabeli C poniżej.
Tabela C: Wartości graniczne aktywności dla pojazdu z materiałami LSA i SCO znajdującymi się w sztukach przesyłki lub z materiałami nieopakowanymi
| Rodzaj materiału | Aktywność graniczna dla pojazdu |
| LSA-I | nie ograniczona |
LSA-II i LSA-III stałe niepalne | nie ograniczona |
LSA-II i LSA-III Stałe palne i wszystkie ciecze i gazy | 100 A2 |
| SCO | 100 A2 |
(3) Układanie przesyłki podczas przewozu i przechowywanie podczas tranzytu
(3.1) Sztuki przesyłki powinny być układane w sposób bezpieczny.
(3.2) Jeżeli średni strumień cieplny na powierzchni sztuki przesyłki nie przekracza 15 W/m2, a ładunek znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie nie jest zapakowany do worków, to sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze mogą być przewożone lub przechowywane razem z innymi opakowanymi ładunkami bez szczególnych wymagań dotyczących ich rozmieszczenia, o ile wymagania takie nie są określone przez właściwą władzę w świadectwie zatwierdzenia.
(3.3) Załadunek kontenerów i gromadzenie sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów powinien być kontrolowany w sposób następujący:
(a) z wyjątkiem przewozów na warunkach używania wyłącznego, całkowita liczba sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów załadowanych na jeden pojazd powinna być ograniczona tak, aby suma wskaźników transportowych przesyłek załadowanych na pojazd nie przekraczała wartości podanej w tabeli D poniżej. Ograniczenie sumy wskaźników transportowych nie dotyczy przesyłek z materiałami LSA-I;
(b) jeżeli przesyłki przewożone są na warunkach używania wyłącznego, to suma wskaźników transportowych przesyłek załadowanych na jeden pojazd nie jest ograniczona;
(c) poziom promieniowania w normalnych warunkach przewozu nie powinien przekraczać 2 mSv/h w każdym punkcie powierzchni zewnętrznej pojazdu i 0,1 mSv/h w każdym punkcie w odległości 2 m od zewnętrznej powierzchni pojazdu, z wyjątkiem przesyłek przewożonych na warunkach używania wyłącznego, dla których poziomy promieniowania wokół pojazdu określone są pod (3.5) (b) i (c);
(d) ogólna suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego przesyłek znajdujących się w kontenerze i załadowanych na pojazd, nie powinna przekraczać wartości podanych w tabeli E poniżej.
Tabela D: Wartości graniczne wskaźnika transportowego dla kontenerów lub pojazdów w przypadku przewozów wykonywanych na warunkach innych niż używanie wyłączne
| Rodzaj kontenera lub pojazdu | Wartość graniczna ogólnej sumy wskaźników transportowych przesyłek w kontenerze lub w pojeździe |
| Mały kontener | 50 |
| Duży kontener | 50 |
| Pojazd | 50 |
Tabela E: Wartości graniczne wskaźnika bezpieczeństwa krytycznościowego dla kontenerów lub pojazdów z materiałami rozszczepialnymi
| Rodzaj kontenera lub pojazdu | Wartość graniczna ogólnej sumy wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego |
| | Używanie inne niż wyłączne | Używanie wyłączne |
| Mały kontener | 50 | Nie dotyczy |
| Duży kontener | 50 | 100 |
| Pojazd | 50 | 100 |
(3.4) Każda sztuka przesyłki lub opakowanie zbiorcze o wskaźniku transportowym większym niż 10 lub każda przesyłka o wskaźniku bezpieczeństwa krytycznościowego większym niż 50 powinna być przewożona tylko na warunkach używania wyłącznego.
(3.5) Poziom promieniowania dla przesyłek przewożonych na warunkach używania wyłącznego nie powinien przekraczać:
(a) 10 mSv/h w dowolnym punkcie powierzchni zewnętrznej każdej sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego, a może przekraczać 2 mSv/h pod warunkiem, że:
(i) pojazd jest wyposażony w obudowę, która w normalnych warunkach przewozu uniemożliwia dostęp osobom nieuprawnionym do wnętrza tej obudowy;
(ii) zastosowano środki zapobiegające przemieszczaniu się sztuki przesyłki lub opakowania zbiorczego wewnątrz pojazdu, podczas normalnych warunków przewozu; oraz
(iii) podczas przewozu nie dokonuje się dodatkowego załadunku i rozładunku;
(b) 2 mSv/h w każdym punkcie powierzchni zewnętrznej pojazdu, łącznie z powierzchniami górnymi i dolnymi, a w przypadku pojazdu odkrytego, w każdym punkcie płaszczyzn pionowych odpowiadających burtom pojazdu, na górnej powierzchni ładunku i dolnej zewnętrznej powierzchni pojazdu; oraz
(c) 0,1 mSv/h w każdym punkcie w odległości 2 m od płaszczyzn pionowych, będących zewnętrznymi bocznymi stronami pojazdu, a jeżeli ładunek jest przewożony pojazdem odkrytym, to w każdym punkcie w odległości 2 m od płaszczyzn pionowych odpowiadających burtom pojazdu.
(4) Oddzielanie sztuk przesyłki zawierających materiał rozszczepialny podczas przewozu i przechowywania w tranzycie
(4.1) Każda grupa sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów, zawierających materiały rozszczepialne, przechowywanych podczas tranzytu w jednym miejscu, powinna być ograniczona w taki sposób, aby ogólna suma wskaźników CSI w jednej grupie nie przekraczała 50. Minimalna odległość pomiędzy sąsiednimi grupami powinna wynosić co najmniej 6 m.
(4.2) Jeżeli ogólna suma wskaźników bezpieczeństwa krytycznościowego przesyłek załadowanych na pojazd lub znajdujących się w kontenerze przekracza 50, co dopuszczone jest zgodnie z tabelą E powyżej, to pojazdy takie i kontenery powinny być w czasie przechowywania oddalone co najmniej 6 m od innych grup sztuk przesyłki, opakowań zbiorczych i kontenerów zawierających materiał rozszczepialny lub od innych pojazdów przewożących materiał promieniotwórczy.
(5) Uszkodzone lub nieszczelne sztuki przesyłki, skażone opakowania
(5.1) Jeżeli zostanie stwierdzone uszkodzenie sztuki przesyłki lub jej nieszczelność, albo jest podejrzenie, że sztuka przesyłki może być nieszczelna lub uszkodzona, to dostęp do takiej sztuki przesyłki powinien być ograniczony, a uprawniona osoba powinna możliwie szybko określić poziom skażeń i poziom promieniowania od sztuki przesyłki. Pomiarami powinna być objęta sztuka przesyłki, pojazd, miejsca załadunku i rozładunku, a w razie konieczności wszystkie inne materiały przewożone w pojeździe.
W razie potrzeby, powinny być podjęte środki dodatkowe w zakresie ochrony osób i środowiska, zgodnie z wymaganiami ustalonymi przez właściwą władzę, w celu usunięcia i zmniejszenia skutków takiej nieszczelności lub uszkodzenia.
(5.2) Sztuki przesyłki, z których, w wyniku uszkodzenia lub nieszczelności, wydostaje się zawartość promieniotwórcza powyżej wartości granicznych dopuszczonych dla normalnych warunków przewozu, powinny być umieszczone w miejscu wyznaczonym do tymczasowego przechowywania, które jest pod kontrolą i nie powinny być one dalej przesyłane do czasu ich naprawienia lub przywrócenia do stanu używalności i odkażenia.
(5.3) Pojazdy i wyposażenie używane w sposób ciągły do przewozu materiałów promieniotwórczych powinno być okresowo kontrolowane w celu określenia poziomu skażeń. Częstotliwość takich kontroli powinna być zależna od prawdopodobieństwa skażenia i ilości przewożonych materiałów promieniotwórczych.
(5.4) Z wyjątkiem podanym pod (5.5), każdy pojazd, wyposażenie lub inne elementy wchodzące w ich skład, które podczas przewozu materiałów promieniotwórczych zostały skażone powyżej wartości granicznych określonych pod 4.1.9.1.2, lub które wykazują poziom promieniowania na powierzchni większy niż 5 μSv/h, powinny być odkażone w możliwie jak najkrótszym czasie przez uprawnioną osobę i mogą być użyte ponownie pod warunkiem, że skażenie niezwiązane nie przekracza wartości granicznych podanych pod 4.1.9.1.2, a poziom promieniowania na powierzchni, pochodzący od skażeń związanych znajdujących się na powierzchniach po ich odkażeniu, jest mniejszy niż 5 μSv/h.
(5.5) Kontener, cysterna, duży pojemnik do przewozu luzem i pojazd, przeznaczone do przewozu nieopakowanych materiałów promieniotwórczych na warunkach używania wyłącznego, nie podlegają wymaganiom podanym pod (5.4) i pod 4.1.9.1.4, ale tylko w odniesieniu do skażeń ich powierzchni wewnętrznych i tylko w tym czasie, gdy stosowane są na warunkach używania wyłącznego.
(6) Inne wymagania
Jeżeli przesyłka nie może być dostarczona do odbiorcy, to powinna być ona umieszczona w bezpiecznym miejscu. O takim zdarzeniu należy niezwłocznie poinformować właściwą władzę oraz zwrócić się do niej o instrukcje dotyczące dalszego postępowania.
CV34 Przed nadaniem do przewozu naczyń ciśnieniowych należy upewnić się, że nie wzrosło w nich ciśnienie, spowodowane potencjalną możliwością wydzielania wodoru.
CV35 Jeżeli jako opakowania pojedyncze użyte są worki, to powinny być one od siebie oddalone w stopniu umożliwiającym swobodne odprowadzanie ciepła.
CV36 Sztuki przesyłki powinny być - w miarę możliwości - załadowane do pojazdów odkrytych, pojazdów wentylowanych kontenerów odkrytych lub do kontenerów wentylowanych. W przypadku, gdy nie jest to praktycznie możliwe i sztuki przesyłki przewożone są w pojazdach zamkniętych lub w kontenerach zamkniętych, na drzwiach skrzyni ładunkowej pojazdu lub odpowiednio na drzwiach kontenera powinien być umieszczony następujący napis składający się z liter o wysokości, co najmniej 25 mm:
"UWAGA
BRAK WENTYLACJI
OTWIERAĆ OSTROŻNIE"
Powyższy napis powinien być sporządzony w języku wybranym przez nadawcę.
ZAŁĄCZNIK B
Przepisy dotyczące środków transportu i operacji transportowych
CZĘŚĆ 8
WYMAGANIA DOTYCZĄCE ZAŁOGI POJAZDU, WYPOSAŻENIA, POSTĘPOWANIA I DOKUMENTACJI
Dział 8.1
OGÓLNE WYMAGANIA DOTYCZĄCE JEDNOSTEK TRANSPORTOWYCH ORAZ PRZEWOŻONEGO WYPOSAŻENIA
8.1.1 Jednostki transportowe
Jednostka transportowa załadowana towarami niebezpiecznymi nie może w żadnym przypadku zawierać więcej niż jedną przyczepę (lub naczepę).
8.1.2 Dokumenty, które powinny być przewożone w jednostce transportowej
8.1.2.1 Poza dokumentami wymaganymi na podstawie innych przepisów, w jednostce transportowej powinny być przewożone następujące dokumenty:
(a) dokument przewozowy określony pod 5.4.1, obejmujący wszystkie przewożone towary niebezpieczne oraz, jeżeli jest to wymagane, certyfikat pakowania kontenera określony pod 5.4.2;
(b) instrukcje pisemne określone pod 5.4.3, dotyczące wszystkich przewożonych towarów niebezpiecznych;
(c) kopia głównego tekstu umowy(ów) specjalnej(ych) zawartej(ych) zgodnie z przepisami działu 1.5, jeżeli przewóz realizowany jest na podstawie takiej umowy(ów);
(d) dokumenty tożsamości wszystkich członków załogi pojazdu, zawierające ich fotografie, zgodnie z 1.10.1.4.
8.1.2.2 Ponadto, w przypadkach, gdy przepisy ADR wymagają sporządzenia następujących dokumentów, powinny być one również przewożone w jednostce transportowej:
(a) świadectwo dopuszczenia, o którym mowa pod 9.1.3, dla każdej jednostki transportowej lub wchodzącego w jej skład pojazdu;
(b) zaświadczenie o przeszkoleniu kierowcy określone pod 8.2.1;
(c) zezwolenie na wykonanie operacji transportowej, określone pod 5.4.1.2.1 (c), 5.4.1.2.3.3, 2.2.41.1.13 i 2.2.52.1.8.
8.1.2.3 Instrukcje pisemne określone pod 5.4.3 powinny być przechowywane w kabinie kierowcy w taki sposób, aby były łatwo dostępne. Przewoźnik powinien zapewnić, aby kierowca rozumiał te instrukcje i mógł je prawidłowo wykonać.
8.1.2.4 Instrukcje pisemne, które nie mają zastosowania do przewożonych towarów, powinny być przechowywane oddzielnie w taki sposób, aby zapobiec ich pomieszaniu z instrukcjami właściwymi.
8.1.3 Oznakowanie i umieszczanie nalepek ostrzegawczych
Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne powinny być oznakowane i zaopatrzone w nalepki ostrzegawcze zgodnie z wymaganiami podanymi w dziale 5.3.
8.1.4 Wyposażenie przeciwpożarowe
8.1.4.1 W odniesieniu do jednostek transportowych przewożących towary niebezpieczne, innych niż wymienione pod 8.1.4.2, mają zastosowanie następujące przepisy:
(a) każda jednostka transportowa powinna być wyposażona w co najmniej jedną gaśnicę przenośną o minimalnej pojemności całkowitej 2 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych) właściwego do gaszenia pożaru silnika lub kabiny jednostki transportowej;
(b) wymagane jest następujące wyposażenie dodatkowe:
(i) dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 7,5 ton, jedna lub więcej gaśnic przenośnych o minimalnej pojemności całkowitej 12 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych), z których co najmniej jedna powinna mieć minimalną pojemność 6 kg;
(ii) dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej większej niż 3,5 tony i do 7,5 ton włącznie, jedna lub więcej gaśnic przenośnych o minimalnej pojemności całkowitej 8 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych), z których co najmniej jedna powinna mieć minimalną pojemność 6 kg;
(iii) dla jednostek transportowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 ton włącznie, jedna lub więcej gaśnic przenośnych o minimalnej pojemności całkowitej 4 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych);
(c) Pojemność gaśnicy(c) wymagana pod (a) może być odjęta od minimalnej pojemności całkowitej gaśnic wymaganej pod (b).
8.1.4.2 Jednostki transportowe przewożące towary niebezpieczne zgodnie z 1.1.3.6, powinny być wyposażone w co najmniej jedną gaśnicę przenośną o minimalnej pojemności całkowitej 2 kg proszku gaśniczego dla grup pożarów1 A, B i C, (lub o pojemności równoważnej dla innych odpowiednich środków gaśniczych).
8.1.4.3 Środek gaśniczy powinien być odpowiedni do użycia w pojeździe i powinien spełniać odpowiednie wymagania normy EN 3 Gaśnice przenośne, Części 1 do 6 (EN 3-1:1996, EN 3-2:1996, EN 3-3:1994, EN 3-4:1996, E3-5:1996, EN 3-6:1995).
Jeżeli pojazd wyposażony jest w gaśnicę stałą, uruchamianą automatycznie w przypadku pożaru silnika lub w inny łatwy sposób, to gaśnica przenośna odpowiednia do zwalczania pożaru silnika nie jest wymagana. Środki gaśnicze nie powinny powodować uwalniania gazów toksycznych do wnętrza kabiny kierowcy lub pod wpływem ciepła wydzielanego podczas pożaru.
8.1.4.4 Gaśnice przenośne, zgodne z przepisami podanymi pod 8.1.4.1 lub 8.1.4.2, powinny być zaopatrzone w plombę potwierdzającą, że nie były one używane. Ponadto, powinny być one oznakowane znakiem zgodności z normą uznaną przez właściwą władzę i napis wskazujący co najmniej datę (miesiąc, rok) następnej kontroli lub, odpowiednio, maksymalny dopuszczalny okres użytkowania.
Gaśnice powinny podlegać okresowym kontrolom zgodnie z przyjętymi normami krajowymi w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa funkcjonalnego.
8.1.4.5 Gaśnice powinny być zamontowane na jednostkach transportowych w taki sposób, aby były łatwo dostępne dla załogi pojazdu. Sposób zamontowania gaśnic powinien zapewniać ich ochronę przed oddziaływaniem czynników atmosferycznych, gwarantującą bezpieczną eksploatację.
8.1.5 Inne wyposażenie
Każda jednostka transportowa przewożąca towary niebezpieczne powinna posiadać:
(a) następujące wyposażenie awaryjne ogólnego stosowania:
- klin do podkładania pod koła odpowiadający masie pojazdu i średnicy kół, co najmniej jeden na każdy pojazd;
- dwa stojące znaki ostrzegawcze (np. pachołki odblaskowe, trójkąty odblaskowe lub lampy błyskowe o świetle barwy pomarańczowej, zasilane niezależnie od instalacji elektrycznej pojazdu);
- odpowiednią kamizelkę ostrzegawczą lub ubranie ostrzegawcze dla każdego członka załogi pojazdu (np. określone w normie EN 471);
- latarkę (patrz również 8.3.4) dla każdego członka załogi pojazdu;
(b) sprzęt do ochrony dróg oddechowych, zgodnie z wymaganiem dodatkowym S7 (patrz dział 8.5), jeżeli to wymaganie dodatkowe ma zastosowanie na podstawie zapisu w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2;
(c) środki ochrony indywidualnej i wyposażenie niezbędne do wykonania czynności dodatkowych lub specjalnych określonych w instrukcjach pisemnych, o których mowa pod 5.4.3.
______
1 Odnośnie do definicji grup pożarów, patrz norma EN 2:1992 Klasyfikacja pożarów.
Dział 8.2
WYMAGANIA DOTYCZĄCE SZKOLENIA ZAŁOGI POJAZDU
8.2.1 Wymagania ogólne dotyczące szkolenia kierowców
8.2.1.1 Kierowcy pojazdów przewożących towary niebezpieczne powinni posiadać zaświadczenie wydane przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę, stwierdzające, że przeszli oni szkolenie kursowe i zdali egzamin w zakresie wymagań, które powinny być spełnione podczas przewozu towarów niebezpiecznych.
8.2.1.2 Kierowcy pojazdów przewożących towary niebezpieczne powinni przejść szkolenie podstawowe. Szkolenie to powinno mieć formę kursu zatwierdzonego przez właściwą władzę. Głównym celem szkolenia jest zapoznanie kierowców z zagrożeniami występującymi podczas przewozu towarów niebezpiecznych oraz przekazanie im podstawowych informacji niezbędnych dla zminimalizowania prawdopodobieństwa powstania wypadku, a w sytuacji gdy wypadek zaistnieje, umożliwiających kierowcom podjęcie działań zmierzających do ograniczenia skutków wypadku i koniecznych dla zachowania ich własnego bezpieczeństwa oraz bezpieczeństwa innych osób i środowiska. Szkolenie to powinno stanowić bazę dla szkoleń wszystkich grup kierowców i powinno obejmować co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.2 oraz indywidualne ćwiczenia praktyczne.
8.2.1.3 Kierowcy pojazdów przewożących materiały niebezpieczne w cysternach stałych lub odejmowalnych o pojemności powyżej 1 m3, kierowcy pojazdów-baterii o pojemności całkowitej powyżej 1 m3 oraz kierowcy pojazdów przewożących materiały niebezpieczne w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC, o pojemności jednostkowej powyżej 3 m3 na jednostkę transportową, powinni przejść specjalistyczne szkolenie kursowe w zakresie przewozu w cysternach, obejmujące co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.3.
8.2.1.4 Kierowcy pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 (patrz wymaganie dodatkowe S1 w dziale 8.5) lub niektóre materiały promieniotwórcze (patrz przepisy szczególne S11 i S12 w dziale 8.5), powinni przejść specjalistyczne szkolenie kursowe obejmujące co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.4 lub 8.2.2.3.5.
8.2.1.5 Raz na pięć lat kierowca powinien wykazać, że w ciągu roku poprzedzającego termin ważności zaświadczenia ukończył on szkolenie doskonalące i zdał wymagany egzamin, co powinno być potwierdzone odpowiednim wpisem do jego zaświadczenia, dokonanym przez właściwą władzę lub organizację upoważnioną przez tę władzę. Nowy okres ważności zaświadczenia rozpoczyna swój bieg od daty upływu aktualnego terminu ważności.
8.2.1.6 Szkolenie podstawowe, początkowe lub doskonalące, oraz szkolenie specjalistyczne, początkowe lub doskonalące, mogą być organizowane w formie kursów zintegrowanych, prowadzonych łącznie przez jedną organizację szkolącą.
8.2.1.7 Szkolenie początkowe, szkolenie doskonalące, ćwiczenia praktyczne, egzaminy oraz rola właściwej władzy powinny odpowiadać przepisom podanym pod 8.2.2.
8.2.1.8 Każde zaświadczenie zgodne z wymaganiami niniejszego rozdziału i wydane zgodnie ze wzorem podanym pod 8.2.2.8.3 przez właściwą władzę Umawiającej się Strony lub przez organizację upoważnioną przez tę władzę, powinno być uznawane w okresie jego ważności przez właściwe władze innych Umawiających się Stron.
8.2.1.9 Zaświadczenie powinno być sporządzone w języku urzędowym (lub w jednym z języków urzędowych) kraju, którego właściwa władza wydała to zaświadczenie, albo upoważniła organizację wydającą, a ponadto, jeżeli język ten nie jest językiem angielskim, francuskim lub niemieckim, to również w języku angielskim, francuskim lub niemieckim, z wyjątkiem przypadków, gdy umowy zawarte między państwami, których dotyczy przewóz, stanowią inaczej.
8.2.2 Wymagania szczególne dotyczące szkolenia kierowców
8.2.2.1 Niezbędna wiedza i umiejętności powinny być przekazane w formie szkolenia obejmującego część teoretyczną i ćwiczenia praktyczne. Wiedza ta powinna być sprawdzona podczas egzaminu.
8.2.2.2 Organizator szkolenia powinien zapewnić, aby osoby prowadzące zajęcia posiadały dobrą znajomość przepisów oraz wymagań szkoleniowych dotyczących transportu towarów niebezpiecznych, z uwzględnieniem wprowadzonych do nich zmian. Szkolenie powinno być ukierunkowane na zagadnienia praktyczne. Program szkolenia powinien być zgodny z warunkami zezwolenia i opierać się na tematach podanych pod 8.2.2.3.2 do 8.2.2.3.5. Szkolenie początkowe i doskonalące powinno zawierać również indywidualne ćwiczenia praktyczne (patrz 8.2.2.4.5).
8.2.2.3 Struktura szkolenia
8.2.2.3.1 Szkolenie początkowe i doskonalące powinno być organizowane w formie kursu podstawowego oraz w przypadkach, gdy jest to wymagane, w formie kursów specjalistycznych.
8.2.2.3.2 Kurs podstawowy powinien obejmować co najmniej następujące tematy:
(a) ogólne wymagania dotyczące przewozu towarów niebezpiecznych;
(b) główne rodzaje zagrożeń;
(c) informacje na temat ochrony środowiska i kontroli przewozu odpadów;
(d) działania zapobiegawcze i środki bezpieczeństwa właściwe dla różnych rodzajów zagrożeń;
(e) czynności, które należy podjąć po zaistnieniu wypadku (pierwsza pomoc, bezpieczeństwo ruchu drogowego, podstawowa wiedza na temat używania sprzętu ochronnego, itd.);
(f) oznakowanie oraz umieszczanie nalepek ostrzegawczych i tablic barwy pomarańczowej;
(g) co kierowca powinien, a czego nie powinien robić podczas przewozu towarów niebezpiecznych;
(h) przeznaczenie i sposób działania wyposażenia technicznego pojazdów;
(i) zakazy ładowania razem różnych towarów do tego samego pojazdu lub kontenera;
(j) środki ostrożności, które powinny być podjęte podczas załadunku i rozładunku towarów niebezpiecznych;
(k) ogólne informacje na temat odpowiedzialności cywilnej;
(l) informacje na temat realizacji transportu kombinowanego;
(m) manipulowanie i układanie sztuk przesyłki;
(n) instrukcje zachowania się w tunelach (prewencja i bezpieczeństwo, działanie w przypadku pożaru lub innych zagrożeń, itp.).
8.2.2.3.3 Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu w cysternach powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a) zachowanie się pojazdów na drodze, z uwzględnieniem przemieszczania się ładunku;
(b) wymagania szczególne dotyczące pojazdów;
(c) ogólne wiadomości teoretyczne na temat różnych systemów napełniania i opróżniania cystern;
(d) dodatkowe przepisy szczególne w zakresie używania pojazdów (świadectwa dopuszczenia, znaki dopuszczenia, oznakowanie tablicami barwy pomarańczowej, umieszczanie nalepek ostrzegawczych, itd.).
8.2.2.3.4 Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów i przedmiotów klasy 1 powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a) specyficzne zagrożenia dotyczące materiałów i przedmiotów wybuchowych oraz pirotechnicznych;
(b) szczególne wymagania dotyczące ładowania razem materiałów i przedmiotów klasy 1.
8.2.2.3.5 Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 powinien obejmować co najmniej następujące tematy szczegółowe:
(a) specyficzne zagrożenia związane z promieniowaniem jonizującym;
(b) szczególne wymagania dotyczące pakowania, manipulowania, ładowania razem i układania materiałów promieniotwórczych;
(c) szczególne środki bezpieczeństwa, które powinny być podjęte w razie wypadku z materiałem promieniotwórczym.
8.2.2.4 Plan szkolenia początkowego
8.2.2.4.1 Minimalny czas trwania zajęć teoretycznych składających się na każdy kurs początkowy lub odpowiednio na część kursu zintegrowanego wynosi:
| | Kurs podstawowy | 18 godzin lekcyjnych1 |
| | Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu w cysternach | 12 godzin lekcyjnych1 |
| | Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów i przedmiotów klasy 1 | 8 godzin lekcyjnych |
| | Kurs specjalistyczny w zakresie przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 | 8 godzin lekcyjnych |
8.2.2.4.2 Całkowity czas trwania kursu zintegrowanego może być określony przez właściwą władzę, która powinna utrzymać podany czas trwania kursu podstawowego i kursu specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, natomiast może uzupełnić je skróconymi kursami specjalistycznymi dla klas 1 i 7.
8.2.2.4.3 Godzina lekcyjna powinna trwać 45 minut.
8.2.2.4.4 W ciągu jednego dnia kursu dopuszcza się nie więcej niż 8 godzin lekcyjnych.
8.2.2.4.5 W powiązaniu ze szkoleniem teoretycznym powinny być organizowane indywidualne ćwiczenia praktyczne, obejmujące co najmniej sposoby udzielania pierwszej pomocy, gaszenie pożaru oraz postępowanie w razie wypadku lub awarii.
8.2.2.5 Plan szkolenia doskonalącego
8.2.2.5.1 Kurs doskonalący, organizowany w regularnych odstępach czasu, ma na celu uaktualnienie wiedzy kierowców. Powinien on obejmować nowe rozwiązania techniczne, prawne oraz dotyczące właściwości towarów.
8.2.2.5.2 Szkolenie doskonalące powinno być ukończone przed upływem okresu, o którym mowa pod 8.2.1.5.
8.2.2.5.3 Czas trwania szkolenia doskonalącego, z uwzględnieniem indywidualnych ćwiczeń praktycznych, powinien wynosić co najmniej dwa dni.
8.2.2.5.4 Czas trwania szkolenia doskonalącego nie powinien przekraczać 8 godzin lekcyjnych w ciągu jednego dnia.
8.2.2.6 Zezwolenia dotyczące szkoleń
8.2.2.6.1 Kursy powinny być przedmiotem zezwoleń wydawanych przez właściwą władzę.
8.2.2.6.2 Zezwolenie może być udzielone jedynie po złożeniu pisemnego wniosku.
8.2.2.6.3 Do wniosku w sprawie wydania zezwolenia powinny być załączone następujące dokumenty:
(a) szczegółowy program szkolenia zawierający tematy zajęć ze wskazaniem czasu ich trwania oraz metod nauczania;
(b) informacje na temat kwalifikacji oraz przedmiotu działalności zawodowej osób prowadzących zajęcia;
(c) informacje na temat lokalu, gdzie odbywać się będą kursy oraz materiałów szkoleniowych i pomocy nauczania służących do ćwiczeń praktycznych;
(d) informacje na temat warunków uczestnictwa w kursie, w tym liczby uczestników.
8.2.2.6.4 Właściwa władza powinna zorganizować nadzór nad szkoleniem i egzaminowaniem.
8.2.2.6.5 Zezwolenie powinno być udzielone na piśmie przez właściwą władzę, pod następującymi warunkami:
(a) szkolenie powinno być prowadzone zgodnie z dokumentacją załączoną do wniosku;
(b) właściwa władza powinna mieć zapewnione prawo do przysłania upoważnionej przez nią osoby, która byłaby obecna na szkoleniach i egzaminach;
(c) właściwa władza powinna być informowana we właściwym czasie o terminach i miejscach poszczególnych kursów;
(d) zezwolenie może być cofnięte, jeżeli naruszone zostały warunki, na jakich zostało ono udzielone.
8.2.2.6.6 Zezwolenie powinno określać czy dotyczy ono kursów podstawowych, specjalistycznych, początkowych czy doskonalących.
8.2.2.6.7 Jeżeli jednostka szkoląca, po otrzymaniu zezwolenia, chce wprowadzić jakiekolwiek zmiany dotyczące spraw wchodzących w zakres tego zezwolenia, powinna ona zwrócić się o stosowną zgodę do właściwej władzy. Ma to zastosowanie w szczególności do zmian dotyczących programu szkolenia.
8.2.2.7 Egzaminowanie
8.2.2.7.1 Egzamin dotyczący kursu początkowego podstawowego
8.2.2.7.1.1 Po ukończeniu szkolenia na kursie podstawowym zawierającym ćwiczenia praktyczne powinien być przeprowadzony egzamin.
8.2.2.7.1.2 Na egzaminie kandydat powinien wykazać, że posiada wiedzę, zdolność rozumienia zagadnień oraz umiejętności praktyczne wymagane w zakresie kursu podstawowego dla zawodowego kierowcy przewożącego towary niebezpieczne.
8.2.2.7.1.3 W tym celu właściwa władza lub jednostka przeprowadzająca egzamin, upoważniona przez tę władzę, powinna przygotować katalog pytań odnoszących się do zagadnień podanych pod 8.2.2.3.2. Pytania egzaminacyjne powinny być wybierane z katalogu. Do czasu rozpoczęcia egzaminu, kandydaci nie powinni być informowani o wybranych pytaniach.
8.2.2.7.1.4 W przypadku kursu zintegrowanego można przeprowadzić jeden egzamin łączny.
8.2.2.7.1.5 Każda właściwa władza powinna sprawować nadzór nad prawidłowym przebiegiem egzaminów.
8.2.2.7.1.6 Egzamin powinien mieć formę pisemną lub stanowić połączenie egzaminu pisemnego i ustnego. Każdy kandydat powinien otrzymać co najmniej 25 pytań na piśmie. Egzamin powinien trwać co najmniej 45 minut. Pytania mogą mieć zróżnicowaną skalę trudności i zróżnicowaną skalę ocen.
8.2.2.7.2 Egzamin dotyczący kursu początkowego specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych oraz materiałów promieniotwórczych.
8.2.2.7.2.1 Po zdaniu egzaminu dotyczącego kursu podstawowego oraz po ukończeniu szkolenia na kursie specjalistycznym w zakresie przewozu w cysternach lub przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych albo materiałów promieniotwórczych, kandydat powinien być dopuszczony do udziału w odpowiednim egzaminie.
8.2.2.7.2.2 Egzamin, o którym mowa, powinien być przeprowadzony i nadzorowany w sposób podany pod 8.2.2.7.1.
8.2.2.7.2.3 Z zakresu każdego kursu specjalistycznego powinno być zadanych co najmniej po 15 pytań.
8.2.2.7.3 Egzaminy dotyczące szkolenia doskonalącego
8.2.2.7.3.1 Po odbyciu szkolenia doskonalącego kandydat powinien być dopuszczony do udziału w odpowiednim egzaminie.
8.2.2.7.3.2 Egzamin, o którym mowa, powinien być przeprowadzony i nadzorowany w sposób podany pod 8.2.2.7.1.
8.2.2.7.3.3 Podczas egzaminu powinno być zadanych co najmniej 15 pytań z zakresu szkolenia doskonalącego.
8.2.2.8 Zaświadczenie o przeszkoleniu kierowcy
8.2.2.8.1 Zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.1.8, zaświadczenie powinno być wydane:
(a) po ukończeniu kursu podstawowego, pod warunkiem, że kandydat zdał z wynikiem pozytywnym egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.1;
(b) w przypadkach, gdy ma to zastosowanie, po ukończeniu kursu specjalistycznego w zakresie przewozu w cysternach, przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych lub materiałów promieniotwórczych, albo po przyswojeniu sobie wiedzy w sposób, o którym mowa w przepisach szczególnych S1 i S11 w dziale 8.5, pod warunkiem, że kandydat zdał z wynikiem pozytywnym egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.2.
8.2.2.8.2 Ważność zaświadczenia powinna być przedłużona, jeżeli kandydat wykazał, że ukończył szkolenie doskonalące zgodnie z 8.2.1.5 i jeżeli zdał egzamin zgodnie z przepisem podanym pod 8.2.2.7.3.
8.2.2.8.3 Zaświadczenie powinno być zgodne ze wzorem zamieszczonym poniżej. Zaleca się, aby jego format był taki jak format europejskiego prawa jazdy, to znaczy A7 (105 x 74 mm), lub podwójny, który można złożyć do tego formatu.
Wzór zaświadczenia
-1- ADR - ZAŚWIADCZENIE Z PRZESZKOLENIA KIEROWCÓW POJAZDÓW PRZEWOŻĄCYCH TOWARY NIEBEZPIECZNE | -2- |
| w cysternach1/ w innych pojazdach1/ | |
| Zaświadczenie Nr ....................... | |
| Wyróżniający znak Państwa wydającego zaświadczenie ........... | Nazwisko ............................ |
| Ważne na klasę lub klasy1/ 2/ | Imię (imiona) ....................... |
| w cysternach w innych pojazdach | Data urodzenia ...................... |
| 1 1 | Narodowość .......................... |
| 2 2 | Podpis posiadacza ................... |
3 3 4.1, 4.2, 4.3 4.1, 4.2, 4.3 | Wydane przez ........................ ........................ |
| 5.1, 5.2 5.1, 5.2 | Data ................................ |
| 6.1, 6.2 6.1, 6.2 | Podpis4/ ............................ |
| 7 7 | Przedłużono do dnia ................. |
| 8 8 | Przez ............................... |
| 9 9 | Data ................................ |
| do dnia (data) 3/ ................... | Podpis 4/ ........................... |
1/ Wykreślić co nie jest objęte zaświadczeniem. 2/ W odniesieniu do rozszerzenia na inne klasy, patrz strona 3. 3/ W odniesieniu do przedłużenia ważności, patrz strona 2. | 4/ i / lub pieczęć władzy wydającej zaświadczenie. |
| -3- | -4- |
| WAŻNOŚĆ ROZCIĄGA SIĘ NA KLASĘ LUB KLASY 5/ | TYLKO NA PRZEPISY KRAJOWE |
| w cysternach | |
1 2 3 Data ....................... 4.1, 4.2, 4.3 5.1, 5.2 Podpis i / lub pieczęć ..... 6.1, 6.2 ............................ 7 8 9 | |
| w innych pojazdach | |
1 2 3 Data ...... 4.1, 4.2, 4.3 5.1, 5.2 Podpis i / lub pieczęć ...... 6.1, 6.2 ............................ 7 8 9 | |
| 5/ Wykreślić co nie jest objęte zaświadczeniem. |
8.2.3 Szkolenie osób innych niż kierowcy posiadający zaświadczenie zgodnie z 8.2.1, zaangażowanych w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych
Osoby, których obowiązki dotyczą przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, powinny zostać przeszkolone w zakresie wymagań związanych z takim przewozem, stosownie do odpowiedzialności i obowiązków tych osób, zgodnie z przepisami działu 1.3. Niniejsze wymaganie dotyczy osób takich jak: pracownicy zatrudnieni przez przewoźnika lub nadawcę, pracownicy dokonujący załadunku lub rozładunku towarów niebezpiecznych, pracownicy firm spedycyjnych lub wysyłkowych oraz kierowcy inni niż posiadający zaświadczenie zgodnie z 8.2.1, zaangażowani w przewóz drogowy towarów niebezpiecznych.
______
1 W celu przeprowadzenia ćwiczeń praktycznych, o których mowa poniżej pod 8.2.2.4.5, wymagane są dodatkowe godziny lekcyjne; ilość tych godzin zależna jest od liczby kierowców na kursie.
Dział 8.3
INNE WYMAGANIA, KTÓRE POWINNY BYĆ SPEŁNIONE PRZEZ ZAŁOGĘ POJAZDU
8.3.1 Pasażerowie
W jednostkach transportowych przewożących towary niebezpieczne, poza załogą pojazdu, nie mogą być przewożeni żadni pasażerowie.
8.3.2 Używanie środków do gaszenia pożaru
Załoga pojazdu powinna wiedzieć, jak należy używać środków do gaszenia pożaru.
8.3.3 Zakaz otwierania sztuk przesyłki
Zabrania się kierowcy i jego pomocnikowi otwierania sztuk przesyłki zawierających towary niebezpieczne.
8.3.4 Przenośne urządzenia oświetleniowe
Zabrania się wchodzenia do pojazdów z urządzeniami oświetleniowymi z płomieniem. Ponadto, używane urządzenia oświetleniowe nie powinny zawierać powierzchni metalowych mogących spowodować iskrę krzesaną.
8.3.5 Zakaz palenia
W czasie manipulowania ładunkiem zabronione jest palenie zarówno w pobliżu, jak też wewnątrz pojazdów.
8.3.6 Praca silnika podczas załadunku lub rozładunku
Silnik pojazdu nie powinien pracować podczas załadunku i rozładunku, z wyjątkiem przypadków, gdy uruchomienie silnika jest niezbędne dla pracy pomp lub innych urządzeń zapewniających załadunek lub rozładunek pojazdu oraz gdy zezwalają na to przepisy kraju, w którym znajduje się pojazd.
8.3.7 Używanie hamulca postojowego
Jednostka transportowa z towarami niebezpiecznymi nie może być pozostawiona na postoju, jeżeli nie została zabezpieczona hamulcem postojowym.
Dział 8.4
WYMAGANIA DOTYCZĄCE NADZOROWANIA POJAZDÓW
Pojazdy przewożące towary niebezpieczne w ilościach podanych w przepisach specjalnych S1 (6) i S14 do S21 w dziale 8.5, zgodnie ze wskazaniem w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2, powinny być nadzorowane albo zaparkowane bez nadzoru w magazynach lub w podobnych miejscach na terenie przedsiębiorstwa, zapewniających im bezpieczeństwo. W razie braku takich warunków, po odpowiednim zabezpieczeniu pojazdu, może on być zaparkowany w wydzielonym miejscu, odpowiadającym warunkom określonym poniżej pod literą (a), (b) lub (c):
(a) na parkingu samochodowym nadzorowanym przez personel, który został poinformowany o właściwościach ładunku i miejscu znajdowania się kierowcy;
(b) na publicznym lub prywatnym parkingu samochodowym, gdzie pojazd nie jest narażony na uszkodzenie ze strony innych pojazdów; lub
(c) w odpowiednim miejscu położonym na otwartym terenie, oddzielonym od głównych dróg i domów mieszkalnych, gdzie w normalnych warunkach nie przechodzą i nie gromadzą się ludzie.
Z parkingów wymienionych pod literą (b) należy korzystać tylko wtedy, gdy nie są dostępne miejsca wymienione pod literą (a), a z miejsc wymienionych pod literą (c) tylko wtedy, gdy nie są dostępne miejsca wymienione pod literami (a) i (b).
Dział 8.5
WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE NIEKTÓRYCH KLAS LUB MATERIAŁÓW
Dodatkowo, poza przepisami działów 8.1 do 8.4, mają zastosowanie przepisy podane poniżej, o ile są one wskazane dla danego materiału lub przedmiotu w kolumnie (19) tabeli A w dziale 3.2. W razie wystąpienia sprzeczności, przepisy te mają pierwszeństwo przed przepisami działów 8.1 do 8.4.
S1: Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasa 1)
(1) Specjalistyczne szkolenie kierowców
(a) W odniesieniu do kierowców pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 mają zastosowanie wymagania podane pod 8.2.1;
(b) Kierowcy pojazdów przewożących materiały lub przedmioty klasy 1 powinni ukończyć kurs specjalistyczny, obejmujący co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.4;
(c) Jeżeli zgodnie z innymi przepisami obowiązującymi na terytorium Umawiającej się Strony Umowy ADR kierowca przeszedł w ramach innych wymagań lub dla innych celów równoważne szkolenie obejmujące tematy wskazane pod (b), to takie szkolenie może zastąpić, częściowo lub w całości, szkolenie specjalistyczne.
(2) Upoważniony przedstawiciel
Jeżeli tak stanowią przepisy krajowe, to właściwa władza kraju będącego Stroną Umowy ADR może wymagać, aby na koszt przewoźnika przewożony był w pojeździe przedstawiciel upoważniony przez tę władzę.
(3) Zakaz używania ognia i nieosłoniętego płomienia
Zabrania się używania ognia lub nieosłoniętego płomienia w pojazdach przewożących materiały lub przedmioty klasy 1, w ich pobliżu, a także podczas załadunku i rozładunku takich materiałów lub przedmiotów.
(4) Miejsca załadunku i rozładunku
(a) Zabrania się dokonywania załadunku lub rozładunku materiałów i przedmiotów klasy 1 w miejscu publicznym na obszarze zabudowanym bez specjalnego zezwolenia właściwych władz.
(b) Zabrania się dokonywania załadunku lub rozładunku materiałów i przedmiotów klasy 1 w miejscu publicznym poza obszarem zabudowanym, jeżeli nie powiadomiono o tym właściwych władz. Nie dotyczy to przypadków, gdy załadunek lub rozładunek jest niezbędny z punktu widzenia bezpieczeństwa.
(c) Jeżeli, z jakiegokolwiek powodu, manipulowanie ładunkiem musi być dokonane w miejscu publicznym, materiały i przedmioty różnych rodzajów należy oddzielić od siebie zgodnie z umieszczonymi na nich nalepkami ostrzegawczymi.
(d) Jeżeli w celu dokonania załadunku lub rozładunku wymagany jest postój pojazdów przewożących materiały i przedmioty klasy 1 w miejscu publicznym, to pomiędzy stojącymi pojazdami powinna być zachowana odległość co najmniej 50 m.
(5) Kolumny pojazdów
(a) Jeżeli pojazdy przewożące materiały i przedmioty klasy 1 poruszają się w kolumnie, to odległość między kolejnymi jednostkami transportowymi powinna wynosić co najmniej 50 m.
(b) Właściwa władza może ustalić wymagania dotyczące kolejności lub składu kolumny.
(6) Nadzorowanie pojazdów
Wymagania działu 8.4 mają zastosowanie w tylko w przypadku, gdy masa całkowita materiałów wybuchowych zawartych w materiałach i przedmiotach klasy 1 przewożonych w pojeździe jest większa niż 50 kg.
Ponadto, wymienione materiały i przedmioty, powinny być stale nadzorowane w celu zapobieżenia szkodliwym działaniom osób trzecich oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru.
Wymagań powyższych nie stosuje się w odniesieniu do próżnych nieoczyszczonych opakowań.
S2: Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu cieczy lub gazów palnych
(1) Lampy przenośne
Zabrania się wchodzenia do pojazdów zamkniętych przewożących materiały ciekłe o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C, albo materiały lub przedmioty palne klasy 2, z urządzeniami oświetleniowymi innymi niż lampy przenośne, zaprojektowane i wykonane w sposób uniemożliwiający zapalenie się par i gazów palnych, które mogą rozprzestrzeniać się wewnątrz pojazdu.
(2) Używanie ogrzewaczy spalinowych podczas załadunku lub rozładunku
Zabrania się używania ogrzewaczy spalinowych w pojazdach FL (patrz część 9) podczas załadunku i rozładunku oraz w miejscach załadunku.
(3) Środki zapobiegające gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych
W przypadku pojazdów FL (patrz część 9), przed rozpoczęciem napełniania lub opróżniania cysterny należy zapewnić dobre połączenie elektryczne między podwoziem pojazdu a ziemią. Dodatkowo, należy ograniczyć prędkość napełniania.
S3: Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów zakaźnych
W odniesieniu do jednostek transportowych przewożących materiały niebezpieczne klasy 6.2, nie mają zastosowania wymagania podane pod 8.1.4.1 (b) i 8.3.4.
S4: Wymagania dodatkowe dotyczące przewozu w temperaturze kontrolowanej
Utrzymanie określonej temperatury kontrolowanej ma decydujące znaczenie dla bezpieczeństwa przewozu. W tym celu należy:
- przeprowadzić szczegółową kontrolę jednostki transportowej przed jej załadunkiem;
- zapewnić instrukcje dla przewoźnika dotyczące funkcjonowania systemu chłodzenia, wraz z wykazem dostawców materiałów chłodzących dostępnych na trasie przewozu;
- określić procedury postępowania w przypadku utraty możliwości utrzymania określonej temperatury;
- zapewnić regularny pomiar temperatury przewozu; oraz
- zapewnić możliwość użycia rezerwowego systemu chłodzenia lub części zamiennych.
Temperatura powietrza wewnątrz jednostki transportowej powinna być mierzona za pomocą dwóch niezależnych czujników, a wyniki pomiarów powinny być rejestrowane w taki sposób, aby zmiany temperatury były łatwo zauważalne.
Temperatura powinna być mierzona i rejestrowana raz na cztery do sześciu godzin.
Jeżeli podczas przewozu nastąpi przekroczenie temperatury kontrolowanej, należy rozpocząć postępowanie alarmowe uwzględniające niezbędną naprawę aparatury chłodzącej lub zwiększenie wydajności chłodzenia (np. przez dodanie czynnika chłodzącego w postaci ciekłej lub stałej). Należy również zwiększyć częstotliwość pomiarów temperatury oraz rozpocząć przygotowania do podjęcia postępowania awaryjnego. Jeżeli zostanie osiągnięta temperatura awaryjna (patrz również 2.2.41.1.17 oraz 2.2.52.1.15 do 2.2.52.1.18), to należy rozpocząć postępowanie awaryjne.
UWAGA: Przepisu S4 nie stosuje się do materiałów, o których mowa pod 3.1.2.6, jeżeli materiały te są stabilizowane poprzez dodanie inhibitorów chemicznych, które powodują, że temperatura samoprzyspieszajacego się rozkładu (TSR, ang. SADT) tych materiałów jest wyższa niż 50°C. W takim przypadku kontrolowanie temperatury wymagane jest wówczas, gdy temperatura podczas przewozu może przekroczyć 55°C.
S5: Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 w wyłączonych sztukach przesyłki (UN 2908, 2909, 2910 i 2911)
Nie mają zastosowania wymagania dotyczące instrukcji pisemnych, podane pod 8.1.2.1 (b) oraz wymagania podane pod 8.2.1, 8.3.1 i 8.3.4.
S6: Przepisy szczególne dotyczące przewozu materiałów promieniotwórczych klasy 7 inaczej niż w wyłączonych sztukach przesyłki
Przepisy podane pod 8.3.1 nie mają zastosowania do pojazdów przewożących jedynie sztuki przesyłki, opakowania zbiorcze lub kontenery, zaopatrzone w nalepki dla kategorii BIAŁEJ-I. Przepisy podane pod 8.3.4 nie mają zastosowania pod warunkiem, że materiał nie charakteryzuje się żadnym zagrożeniem dodatkowym.
Inne wymagania dodatkowe lub przepisy szczególne
S7: Jeżeli przewożone są gazy lub zawierające je przedmioty, oznaczone literami T, TO, TF, TC, TFC, TOC, to każdy członek załogi pojazdu powinien być wyposażony w urządzenie do ochrony dróg oddechowych umożliwiające mu ucieczkę (np. półmaska ucieczkowa lub maska z pochłaniaczem zespolonym do gazu/pyłu typu A1B1E1K1-P1 lub A2B2E2K2-P2, zgodna z normą europejską EN 141).
S8: W przypadku, gdy w jednostce transportowej przewożone jest więcej niż 2.000 kg tych materiałów, postoje na potrzeby służbowe nie powinny, w miarę możliwości, odbywać się w pobliżu miejsc zamieszkałych lub uczęszczanych przez ludzi. Dłuższy postój w pobliżu takich miejsc dozwolony jest jedynie za zgodą właściwych władz.
S9: Podczas przewozu tych materiałów postoje na potrzeby służbowe nie powinny, w miarę możliwości, odbywać się w pobliżu miejsc zamieszkałych lub uczęszczanych przez ludzi. Dłuższy postój w pobliżu takich miejsc jest dozwolony jedynie za zgodą właściwych władz.
S10: Jeżeli wymagają tego przepisy krajowe, to w okresie od kwietnia do października włącznie, w czasie postoju pojazdu, sztuki przesyłki powinny być skutecznie chronione przed działaniem słońca, np. za pomocą opończy umieszczonej co najmniej 20 cm ponad ładunkiem.
S11: (1) Mają zastosowanie wymagania podane pod 8.2.1.
(2) Kierowcy powinni ukończyć kurs specjalistyczny, obejmujący co najmniej tematy podane pod 8.2.2.3.5.
(3) Jeżeli zgodnie z innymi przepisami obowiązującymi na terytorium Umawiającej się Strony kierowca przeszedł w ramach innych wymagań lub dla innych celów równoważne szkolenie obejmujące tematy wskazane pod (2), to takie szkolenie może zastąpić, częściowo lub w całości, szkolenie specjalistyczne.
S12: Przepis szczególny S11 może nie być stosowany w przypadku, gdy liczba całkowita przewożonych sztuk przesyłki zawierających materiały promieniotwórcze nie przekracza 10, a suma wskaźników transportowych nie przekracza 3. Jednakże kierowcy powinni przejść szkolenie w zakresie odpowiednim do ich obowiązków, uświadamiające im zagrożenia radiacyjne związane z przewożonymi materiałami promieniotwórczymi. Szkolenie to powinno być potwierdzone zaświadczeniem wydanym przez pracodawcę.
S13: Jeżeli przesyłka nie może być dostarczona odbiorcy, to powinna być ona umieszczona w bezpiecznym miejscu. O takim zdarzeniu należy niezwłocznie poinformować właściwą władzę oraz zwrócić się do niej o podanie instrukcji dotyczących dalszego postępowania.
S14: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 100 kg.
S15: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku wszystkich materiałów bez względu na ich masę. Jednakże przepisy działu 8.4 mogą nie być stosowane w przypadku, gdy przedział ładunkowy jest zamknięty, a przewożone sztuki przesyłki są dodatkowo zabezpieczone przed nieuprawnionym rozładunkiem.
S16: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 500 kg.
Ponadto, pojazdy przewożące więcej niż 500 kg tych materiałów powinny być stale nadzorowane w celu zapobieżenia wszelkim szkodliwym działaniom oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru.
S17: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 1.000 kg.
S18: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 2.000 kg.
S19: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 5.000 kg.
S20: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku, gdy całkowita masa tych materiałów w pojeździe przekracza 10.000 kg.
S21: Przepisy działu 8.4 dotyczące nadzorowania pojazdów mają zastosowanie w przypadku wszystkich materiałów promieniotwórczych, bez względu na ich masę. Ponadto, materiały takie powinny być stale nadzorowane w celu zapobieżenia wszelkim szkodliwym działaniom oraz w celu powiadomienia kierowcy i właściwej władzy w razie ich utraty lub pożaru. Jednakże przepisy działu 8.4 mogą nie być stosowane w przypadku, gdy:
(a) przedział ładunkowy jest zamknięty lub sztuki przesyłki są w inny sposób zabezpieczone przed nieuprawnionym rozładunkiem; oraz
(b) poziom promieniowania w żadnym dostępnym punkcie na zewnętrznej powierzchni pojazdu nie przekracza 5 mikrosiwertów na godzinę (0,5 μSv/h).
CZĘŚĆ 9
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI I DOPUSZCZENIA POJAZDÓW
Dział 9.1
ZAKRES, DEFINICJE I WYMAGANIA DOTYCZĄCE DOPUSZCZENIA POJAZDÓW
9.1.1 Zakres i definicje
9.1.1.1 Zakres
Wymagania zawarte w części 9 mają zastosowanie do pojazdów kategorii N i O, zdefiniowanych w Załączniku 7 do Jednolitej Rezolucji Dotyczącej Konstrukcji Pojazdów (R.E.3)1, przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych.
Wymagania te odnoszą się do pojazdów, ich konstrukcji, zatwierdzania typu, zatwierdzenia ADR i corocznych badań technicznych.
9.1.1.2 Definicje
W rozumieniu części 9:
"Pojazd" oznacza każdy pojazd kompletny, niekompletny lub skompletowany, przeznaczony do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych;
"Pojazd EX/II" lub "pojazd EX/III" oznacza pojazd przeznaczony do przewozu materiałów i przedmiotów wybuchowych (klasy 1);
"Pojazd FL" oznacza:
(a) pojazd przeznaczony do przewozu materiałów ciekłych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 61°C (z wyjątkiem UN 1202 paliwa do silników Diesla zgodnego z normą EN 590:1993, oleju gazowego i oleju opałowego (lekkiego), o temperaturze zapłonu określonej w normie EN 590:1993), w cysternach stałych lub odejmowalnych o pojemności przekraczającej 1 m3 lub w kontenerach-cysternach lub cysternach przenośnych o pojemności całkowitej przekraczającej 3 m3; lub
(b) pojazd przeznaczony do przewozu gazów palnych w cysternach stałych lub cysternach odejmowalnych o pojemności przekraczającej 1 m3 lub w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC o pojemności całkowitej przekraczającej 3 m3; lub
(c) pojazd-baterię przeznaczony do przewozu gazów palnych o pojemności całkowitej przekraczającej 1 m3;
"Pojazd OX" oznacza pojazd przeznaczony do przewozu nadtlenku wodoru, stabilizowanego lub nadtlenku wodoru stabilizowanego w roztworze wodnym, o zawartości nadtlenku wodoru przekraczającej 60% (klasa 5.1, UN 2015) w cysternach stałych lub cysternach odejmowalnych o pojemności przekraczającej 1 m3, albo w kontenerach-cysternach lub cysternach przenośnych o pojemności całkowitej przekraczającej 3 m3;
"Pojazd AT" oznacza:
(a) pojazd, inny niż pojazd FL lub OX, przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych w cysternach stałych, cysternach odejmowalnych o pojemności przekraczającej 1 m3 lub w kontenerach-cysternach, cysternach przenośnych lub MEGC o pojemności całkowitej przekraczającej 3 m3; lub
(b) pojazd-baterię, inny niż pojazd FL, o pojemności całkowitej przekraczającej 1 m3.
"Pojazd kompletny" oznacza pojazd, który nie wymaga dalszego uzupełnienia (np. powstałe w wyniku jednostopniowego procesu budowy: furgony, samochody ciężarowe, ciągniki, przyczepy);
"Pojazd niekompletny" oznacza pojazd, który nadal wymaga dalszego uzupełnienia, co najmniej w jednym etapie (np. podwozie z kabiną, podwozie przyczepy);
"Pojazd skompletowany" oznacza pojazd powstały w wyniku wielostopniowego procesu (np. podwozie lub podwozie z kabiną zabudowane nadwoziem);
"Zatwierdzony typ pojazdu" oznacza pojazd, zatwierdzony zgodnie z Regulaminem EKG Nr 1052 lub Dyrektywą 98/91/WE3;
"Zatwierdzenie ADR" oznacza świadectwo wydane przez właściwą władzę Umawiającej się Strony, oznaczające, że pojedynczy pojazd przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych spełnia odpowiednie wymagania techniczne niniejszej części dla pojazdu typu EX/II, EX/III, FL, OX lub AT.
9.1.2 Zatwierdzenie pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT.
UWAGA: W przypadku pojazdów innych niż EX/II, EX/III, FL, OX i AT, poza świadectwami wymaganymi na podstawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa stosowanych w kraju pochodzenia pojazdu, nie są wymagane żadne dodatkowe świadectwa.
9.1.2.1 Uwagi ogólne
Pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT powinny spełniać wymagania niniejszej części.
Każdy pojazd kompletny lub skompletowany powinien być poddany pierwszemu badaniu technicznemu przeprowadzonemu przez właściwą władzę, zgodnie z wymaganiami niniejszego działu, w celu potwierdzenia ich zgodności z wymaganiami technicznymi działów 9.2 do 9.7.
Zgodność pojazdu powinna być potwierdzona wydaniem świadectwa dopuszczenia, zgodnie z 9.1.3.
Jeśli wymaga się, aby pojazdy były wyposażone w zwalniacz, to producent pojazdu lub upoważniony przedstawiciel powinien wystawić deklarację zgodności ze stosownymi przepisami Załącznika 5 Regulaminu EKG Nr 134. Deklaracja ta powinna zostać przedłożona podczas pierwszego badania technicznego.
9.1.2.2 Wymagania dotyczące pojazdów homologowanych
Na wniosek producenta pojazdu lub jego upoważnionego przedstawiciela, pojazdy podlegające zatwierdzeniu ADR zgodnie z 9.1.2.1, mogą uzyskać homologację typu wydaną przez właściwą władzę. Odpowiednie wymagania techniczne działu 9.2 uważa się za spełnione, jeżeli świadectwo homologacji zostało wydane przez właściwą władzę zgodnie z Regulaminem EKG Nr 1052 lub Dyrektywą 98/91/WE3, pod warunkiem, że wymagania techniczne powołanego Regulaminu lub Dyrektywy odpowiadają wymaganiom działu 9.2 oraz że nie dokonano żadnych zmian w pojeździe mających wpływ na ważność homologacji.
Homologacja typu, wydana przez jedną z Umawiających się Stron, powinna być uznana przez pozostałe Umawiające się Strony jako potwierdzenie spełnienia przez pojazd stosownych wymagań w przypadku poddania go badaniom w celu uzyskania zatwierdzenia ADR..
Podczas badania pojazdu w celu uzyskania zatwierdzenia ADR, badaniu w zakresie zgodności z wymaganiami działu 9.2 powinny być poddane tylko te części, które zostały dodane lub zmodernizowane w procesie rozbudowy pojazdu niekompletnego posiadającego homologację typu.
9.1.2.3 Coroczne badanie techniczne pojazdu
Pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT powinny być poddawane corocznym badaniom technicznym w kraju ich rejestracji, w celu potwierdzenia zgodności z odpowiednimi wymaganiami niniejszej części oraz z ogólnymi przepisami bezpieczeństwa (dotyczącymi układów hamulcowych, oświetlenia, itp.) obowiązującymi w kraju ich rejestracji; jeżeli pojazdy te są przyczepami lub naczepami połączonymi z pojazdem ciągnącym, to pojazd ciągnący powinien być poddany analogicznym badaniom technicznym.
Przedłużenie ważności świadectwa dopuszczenia lub wydanie nowego świadectwa dopuszczenia zgodnie z 9.1.3, jest potwierdzeniem zgodności pojazdu.
9.1.3 Świadectwo dopuszczenia
9.1.3.1 Zgodność pojazdów EX/II, EX/III, FL, OX i AT z wymaganiami części 9 powinna być potwierdzona świadectwem dopuszczenia, wystawionym przez właściwą władzę kraju rejestracji dla każdego pojazdu, którego badanie zostało zakończone wynikiem pozytywnym.
9.1.3.2 Świadectwo dopuszczenia wystawione przez właściwą władzę jednej z Umawiających się Stron dla pojazdu zarejestrowanego na jej terytorium, powinno być uznawane przez właściwe władze pozostałych Umawiających się Stron przez cały okres jego ważności.
9.1.3.3 Świadectwo dopuszczenia powinno być zgodne z wzorem podanym pod 9.1.3.5. Wymiary świadectwa wynoszą 210 x 297 mm (format A4). Tekst może być umieszczony na obu stronach. Świadectwo powinno być koloru białego, z różowym paskiem biegnącym po przekątnej.
Świadectwo dopuszczenia powinno być wystawione w języku lub w jednym z języków urzędowych kraju wystawiającego. Jeśli językiem tym nie jest język angielski, francuski lub niemiecki, tytuł świadectwa i uwagi zawarte w pozycji Nr 11 powinny być także wpisane w języku angielskim, francuskim lub niemieckim.
Świadectwo dopuszczenia dla pojazdu cysterny napełnianej podciśnieniowo przeznaczonej do przewozu odpadów, powinno zawierać następującą uwagę: "pojazd cysterna napełniana podciśnieniowo do przewozu odpadów".
9.1.3.4 Ważność świadectwa dopuszczenia powinna wygasać nie później niż po upływie jednego roku od daty badania technicznego poprzedzającego jego wystawienie. Jednakże następny okres ważności świadectwa powinien być liczony od daty wygaśnięcia jego ważności, pod warunkiem, że badanie techniczne zostało przeprowadzone w ciągu jednego miesiąca przed lub po tej dacie
W przypadku cystern podlegających obowiązkowym badaniom okresowym, niniejsze wymaganie nie oznacza, że próby szczelności, hydrauliczne próby ciśnieniowe lub wewnętrzne sprawdzenia stanu zbiorników, powinny być przeprowadzane w odstępach czasu krótszych od podanych w działach 6.8 i 6.9.
9.1.3.5 Wzór świadectwa dopuszczenia pojazdów przewożących niektóre towary niebezpieczne
| ŚWIADECTWO DOPUSZCZENIA POJAZDÓW DO PRZEWOZU NIEKTÓRYCH TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH |
| Świadectwo stwierdza, że pojazd opisany poniżej odpowiada wymaganiom określonym w Umowie europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR). |
1. Świadectwo nr: | 2. Producent pojazdu: | 3. Nr identyfikacyjny pojazdu: | 4. Nr rejestracyjny (jeśli występuje): |
| 5. Nazwa i adres przewoźnika, użytkownika lub właściciela: |
| 6. Opis pojazdu:1 |
7. Oznaczenie(a) pojazdu, zgodnie z 9.1.1.2 ADR:2 EX/II EX/III FL OX AT |
| 8. Zwalniacz:3 |
| Nie dotyczy |
Skuteczność, zgodnie z 9.2.3.1.2 ADR, jest wystarczająca dla jednostki transportowej o masie całkowitej wynoszącej ............. t4 |
| 9. Opis cysterny (cystern) stałej / pojazdu-baterii (jeżeli występuje): |
| 9.1 Producent cysterny: |
| 9.2 Numer zatwierdzenia cysterny / pojazdu-baterii: |
| 9.3 Numer seryjny producenta cysterny / identyfikacja elementów pojazdu baterii: |
| 9.4 Roku produkcji: |
| 9.5 Kod cysterny, zgodnie z 4.3.3.1 lub 4.3.4.1 ADR: |
| 9.6 Przepisy szczególne, zgodnie z 6.8.4 ADR (jeżeli mają zastosowanie): |
10. Towary niebezpieczne dopuszczone do przewozu: Pojazd spełnia warunki wymagane do przewozu towarów niebezpiecznych przypisanych zgodnie z oznaczeniem (oznaczeniami) pojazdu podanym w pkt. 7. |
10.1 W przypadku pojazdu EX/II towary klasy 1 łącznie z grupą zgodności J lub EX/III: 3 towary klasy 1 z wyłączeniem grupy zgodności J |
10.2 W przypadku pojazdu cysterny / pojazdu-baterii: 3 mogą być przewożone jedynie materiały dopuszczone na podstawie kodu cysterny i przepisów szczególnych podanych w pkt. 9 5 lub mogą być przewożone jedynie następujące materiały (klasa, numer UN oraz - jeżeli to konieczne - grupa pakowania i prawidłowa nazwa przewozowa): |
| Mogą być przewożone jedynie materiały, które nie reagują niebezpiecznie z materiałem zbiornika, uszczelkami, osprzętem i wykładziną (jeśli występuje). |
| 11. Uwagi: |
| 12. Ważne do: Pieczęć organu wystawiającego |
| Miejsce, data, podpis |
1 Zgodnie z definicjami pojazdów samochodowych oraz przyczep kategorii N i O, podanymi w Załączniku 7 do Jednolitej Rezolucji Dotycząc Konstrukcji Pojazdów (R.E.3) lub w Dyrektywie 97/27/WE.
2 Niepotrzebne skreślić.
3 Zaznaczyć właściwe
4 Podać właściwą wartość. Wartość 44 t nie ogranicza "rejestracyjnej/eksploatacyjnej dopuszczalnej masy całkowitej" podanej w dowodz rejestracyjnym.
5 Są to materiały przypisane do kodu cysterny podanego w pkt. 9 lub do innego kodu cysterny dopuszczonego na podstawie hierarchii cyste podanej w 4.3.3.1.2 lub 4.3.4.1.2, z uwzględnieniem mających zastosowanie wymagań szczególnych.
| 13. Przedłużenie ważności |
Termin ważności przedłuża się do | Pieczęć organu wystawiającego, miejsce, data, podpis |
UWAGA: Świadectwo to powinno być zwrócone organowi wystawiającemu w przypadku, gdy pojazd jest wycofany z eksploatacji, przekazany innemu przewoźnikowi, użytkownikowi lub właścicielowi, o których mowa w pkt. 5, po upływie terminu ważności świadectwa oraz w przypadku zmiany (zmian) istotnych cech konstrukcyjnych pojazdu.
______
1 Dokument Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ nr TRANS/WP.29/78/rev. 1, z późniejszymi zmianami.
2 Regulamin Nr 105 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów przeznaczonych do przewozu towarów niebezpiecznych w zakresie ich szczególnych cech konstrukcyjnych).
3 Dyrektywa 98/91/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z 14.12.1998 dotycząca pojazdów silnikowych i ich przyczep przeznaczonych do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych i zmieniająca Dyrektywę 70/156/EWG dotyczącą zatwierdzania typu pojazdów silnikowych i ich przyczep (Dziennik Urzędowy WE Nr L011 z 16.01.1999 r., strony 0025 do 0036).
4 Regulamin EKG Nr 13 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów kategorii M, N i O w zakresie układów hamulcowych).
Dział 9.2
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI POJAZDÓW
9.2.1 Pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT powinny spełniać wymagania niniejszego działu, zgodnie z tabelą podaną poniżej.
W przypadku pojazdów innych niż pojazdy EX/II, EX/III, FL, OX i AT:
- wymagania podane pod 9.2.3.1.1 (wyposażenie układów hamulcowych zgodne z Regulaminem EKG Nr 13 lub Dyrektywą 71/320/EWG) mają zastosowanie do wszystkich pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy (lub które zostały oddane do eksploatacji, jeżeli rejestracja nie jest obowiązkowa) po dniu 30 czerwca 1997 r.;
- wymagania podane pod 9.2.5 (urządzenia ograniczające prędkość zgodne z Regulaminem EKG Nr 89 lub Dyrektywą 92/6/EWG) mają zastosowanie do wszystkich pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1987 r.
| | POJAZD | UWAGI |
| WYMAGANIA TECHNICZNE | EX/II | EX/III | AT | FL | OX | |
| 9.2.2 | WYPOSAŻENIE ELEKTRYCZNE | |
| 9.2.2.2 | Przewody | | X | X | X | X | |
| 9.2.2.3 | Główny wyłącznik akumulatorów | | | | | | |
| 9.2.2.3.1 | | | Xa | | Xa | | a Wymaganie zawarte w ostatnim zdaniu pod 9.2.2.3.1 dotyczy pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy (lub dopuszczonych do ruchu, jeżeli rejestracja nie jest wymagana) od dnia 1 lipca 2005 r. |
| 9.2.2.3.2 | | | X | | X | | |
| 9.2.2.3.3 | | | | | X | | |
| 9.2.2.3.4 | | | X | | X | | |
| 9.2.2.4 | Akumulatory | X | X | | X | | |
| 9.2.2.5 | Obwody stale zasilane | | | | | | |
| 9.2.2.5.1 | | | | | X | | |
| 9.2.2.5.2 | | | X | | | | |
| 9.2.2.6 | Instalacja elektryczna za tylną ścianą kabiny kierowcy | | X | | X | | |
| 9.2.3 | UKŁAD HAMULCOWY | |
| 9.2.3.1 | Warunki ogólne | X | X | X | X | X | |
| | Układ przeciwpoślizgowy | | X b, d | X b, d | X b, d | X b, d | b Dotyczy następujących pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy (lub dopuszczonych do ruchu, jeżeli rejestracja nie jest wymagana) po dniu 30 czerwca 1993 r.: pojazdów samochodowych (ciągników i samochodów ciężarowych) o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 16 ton oraz przyczep (tj. przyczep, naczep, przyczep z osią centralną) o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 10 ton (lub dopuszczonych do ruchu, jeżeli rejestracja nie jest wymagana) po dniu 30 czerwca 1995 r. Dotyczy to wszystkich pojazdów zatwierdzonych po raz pierwszy zgodnie z 9.1.2 po dniu 30 czerwca 2001 r., bez względu na datę ich pierwszej rejestracji. d Od dnia 1 stycznia 2010 r. dotyczy wszystkich pojazdów. |
| | Zwalniacz | | X c, g | X c g | X c, g | X c, g | c Dotyczy pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 16 ton lub przeznaczonych do ciągnięcia przyczep o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 10 ton, zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 30 czerwca 1993 r. g Od dnia 1 stycznia 2010 r. dotyczy wszystkich pojazdów samochodowych. |
| 9.2.3.2 | Zespół hamulca awaryjnego dla przyczep | | | | | | |
| 9.2.3.2.1 | | X | | | | | |
| 9.2.3.2.2 | | | X | | | | |
| 9.2.4 | ZABEZPIECZENIE PRZECIWPOŻAROWE | | |
| 9.2.4.2 | Kabina kierowcy | | | | | X | |
| 9.2.4.3 | Zbiorniki paliwa | X | X | | X | X | |
| 9.2.4.4 | Silnik | X | X | | X | X | |
| 9.2.4.5 | Układ wydechowy | X | X | | X | | |
| 9.2.4.6 | Zwalniacz | | X | X | X | X | |
| 9.2.4.7 | Ogrzewacze spalinowe | | | | | | |
9.2.4.7.1 9.2.4.7.2 9.2.4.7.5 | | X e | X e | X e | X e | X e | e Dotyczy pojazdów samochodowych wyposażonych w ogrzewacz spalinowy po dniu 30 czerwca 1999 r. Od dnia 1 stycznia 2010 r. dotyczy pojazdów wyposażonych w ogrzewacz spalinowy przed dniem 1 lipca 1999 r. |
9.2.4.7.3 9.2.4.7.4 | | | | | X e | | e Dotyczy pojazdów samochodowych wyposażonych w ogrzewacz spalinowy po dniu 30 czerwca 1999 r. Od dnia 1 stycznia 2010 r. dotyczy pojazdów wyposażonych w ogrzewacz spalinowy przed dniem 1 lipca 1999 r. |
| 9.2.4.7.6 | | X | X | | | | |
| 9.2.5 | OGRANICZNIK PRĘDKOŚCI | X f | X f | X f | X f | X f | f Dotyczy pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 1987 r. |
| 9.2.6 | URZĄDZENIA SPRZĘGAJĄCE PRZYCZEP | X | X | | | | |
9.2.2 Wyposażenie elektryczne
9.2.2.1 Przepisy ogólne
Cała instalacja elektryczna powinna spełniać wymagania przepisów od 9.2.2.2 do 9.2.2.6, zgodnie z tabelą podana pod 9.2.1.
9.2.2.2 Przewody
9.2.2.2.1 Przekroje przewodów powinny być na tyle duże, aby nie dochodziło do ich przegrzewania. Przewody powinny być odpowiednio izolowane. Wszystkie obwody powinny być zabezpieczone bezpiecznikami topikowymi lub wyłącznikami automatycznymi z wyjątkiem następujących obwodów:
- od akumulatora do układu zimnego startu i wyłącznika pracy silnika;
- od akumulatora do alternatora;
- od alternatora do skrzynki z bezpiecznikami topikowymi lub z wyłącznikami automatycznymi;
- od akumulatora do rozrusznika;
- od akumulatora do zespołu sterowania układem zwalniacza (patrz pod 9.2.3.1.2) w przypadku, gdy zwalniacz jest urządzeniem elektrycznym lub elektromagnetycznym; oraz
- od akumulatora do elektrycznego mechanizmu podnoszenia osi składowej.
Niezabezpieczone obwody wymienione powyżej, powinny być możliwie najkrótsze.
9.2.2.2.2 Wiązki przewodów powinny być pewnie zamocowane i poprowadzone w sposób zapewniający odpowiednie zabezpieczenie przed uszkodzeniami mechanicznymi i termicznymi.
9.2.2.3 Główny wyłącznik akumulatora
9.2.2.3.1 Wyłącznik przerywający obwody elektryczne powinien być umieszczony możliwie najbliżej akumulatora. Jeżeli używany jest wyłącznik pojedynczy powinien być umieszczony na przewodzie zasilającym, a nie na przewodzie uziemiającym (masa).
9.2.2.3.2 Urządzenie sterujące, umożliwiające rozłączenie/załączenie wyłącznika przerywającego pracę obwodów elektrycznych powinno być umieszczone w kabinie kierowcy. Powinno być ono łatwo dostępne dla kierowcy, wyraźnie oznaczone i zabezpieczone przed przypadkowym użyciem poprzez zastosowanie: pokrywy ochronnej, dwustopniowego sposobu przełączania lub innego odpowiedniego rozwiązania. Dopuszcza się zainstalowanie dodatkowych urządzeń sterujących, pod warunkiem, że są one wyraźnie oznaczone i zabezpieczone przed przypadkowym użyciem. Przewody urządzeń sterujących powinny spełniać wymagania 9.2.2.5, jeżeli urządzenia te są sterowane elektrycznie.
9.2.2.3.3 Główny wyłącznik akumulatora powinien być umieszczony w obudowie o stopniu ochrony IP 65, zgodnie z normą IEC 529.
9.2.2.3.4 Złącza przewodów przy głównym wyłączniku powinny mieć stopień ochrony IP 54. Nie dotyczy to złączy znajdujących się w obudowie, w tym także w obudowie, w której umieszczono akumulator. W takim przypadku, wystarczające jest zabezpieczenie złączy przed zwarciem, np. za pomocą osłony gumowej.
9.2.2.4 Akumulatory
Zaciski akumulatorów powinny być izolowane elektrycznie lub zabezpieczone izolującą pokrywą obudowy, w której są one umieszczone. Jeżeli akumulatory nie znajdują się pod pokrywą przedziału silnikowego, to powinny być umieszczone w wentylowanej obudowie.
9.2.2.5 Obwody stale zasilane
9.2.2.5.19 (a) Części instalacji elektrycznej zawierające przewody, które pozostają zasilane po odłączeniu akumulatora wyłącznikiem głównym, powinny być przystosowane do pracy w strefach niebezpiecznych. Wyposażenie takie powinno spełniać wymagania ogólne normy IEC 60079, części 0 i 145 oraz odpowiednie wymagania dodatkowe normy IEC 60079, części 1, 2, 5, 6, 7, 11, 15 lub 186.
(b) W przypadku zastosowania normy IEC 60079, część 141, należy zastosować następującą klasyfikację:
Stale zasilane wyposażenie elektryczne, łącznie z przewodami, które nie jest objęte wymaganiami przepisów 9.2.2.3 i 9.2.2.4, powinno spełniać wymagania dla Strefy 1 w zakresie ogólnego wyposażenia elektrycznego lub wymagania dla Strefy 2 w zakresie wyposażenia elektrycznego umieszczonego w kabinie kierowcy. Powinny być również spełnione wymagania dla grupy wybuchowości IIC i klasy temperaturowej T6.
Jednakże, dla stale zasilanego wyposażenia elektrycznego zainstalowanego w środowisku, w którym temperatura wywoływana przez wyposażenie nieelektryczne znajdujące się w tym środowisku przekracza wartość graniczną klasy temperaturowej T6, klasyfikacja temperaturowa stale zasilanego wyposażenia elektrycznego powinna odnosić się co najmniej do klasy temperaturowej T4.
(c) przewody przeznaczone do zasilania urządzeń instalacji stale zasilanych powinny spełniać wymagania normy IEC 60079, część 7 ("Zwiększone bezpieczeństwo") i być zabezpieczone bezpiecznikami topikowymi lub wyłącznikami automatycznymi, umieszczonymi możliwie najbliżej źródła zasilania lub - w przypadku urządzenia iskrobezpiecznego - powinny być zabezpieczone przez obudowy ochronne umieszczone możliwie blisko źródła zasilania.
9.2.2.5.2 Połączenia akumulatora z wyposażeniem elektrycznym, które po użyciu głównego wyłącznika akumulatora pozostaje nadal zasilane, powinny być zabezpieczone przed przegrzaniem za pomocą bezpieczników topikowych, wyłączników automatycznych lub ograniczników prądu.
9.2.2.6 Wymagania dotyczące części instalacji elektrycznej umieszczonej za tylną ścianą kabiny kierowcy
Cała instalacja powinna być zaprojektowana, wykonana i zabezpieczona w taki sposób, aby w normalnych warunkach użytkowania pojazdu nie była przyczyną iskrzenia lub zwarcia oraz, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia takich zdarzeń w przypadku uderzenia lub deformacji. W szczególności powinny być spełnione następujące wymagania:
9.2.2.6.1 Przewody
Przewody umieszczone za tylną ścianą kabiny kierowcy powinny być zabezpieczone przed zgnieceniem, zerwaniem lub przetarciem podczas normalnej eksploatacji pojazdu. Przykłady odpowiedniego zabezpieczenia przewodów podane są na rys. 1, 2, 3 i 4 poniżej. Jednakże przewody czujników urządzenia przeciwblokującego nie wymagają dodatkowego zabezpieczenia.
______
5 Wymagania normy IEC 60079, część 14, nie mają pierwszeństwa wobec wymagań niniejszej części.
6 Dopuszcza się zamienne zastosowanie wymagań ogólnych normy EN 50014 oraz wymagań dodatkowych norm EN 50015, 50016, 50017, 50018, 50019, 50020, 50021 lub 50028.
RYSUNKI
Karbowana poliamidowa rurka izolacyjna
9.2.2.6.2 Oświetlenie
Nie dopuszcza się stosowania żarówek z gwintem.
9.2.2.6.3 Połączenia elektryczne
Połączenia elektryczne pomiędzy pojazdami silnikowymi i przyczepami powinny mieć stopień ochrony IP 54, zgodnie z normą IEC 529 oraz powinny być zaprojektowane w sposób zabezpieczający je przed przypadkowym rozłączeniem. Przykłady właściwych połączeń podane są w normach ISO 12098:1994 i ISO 7638:1985.
9.2.3 Układ hamulcowy
9.2.3.1. Przepisy ogólne
9.2.3.1.1 Pojazdy samochodowe oraz przyczepy przeznaczone do użycia jako jednostki transportowe przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych, powinny spełniać odpowiednie wymagania techniczne Regulaminu EKG Nr 133 lub Dyrektywy 71/320/EKG4 wraz ze zmianami obowiązującymi od dat ich wejścia w życie podanych w wymienionym regulaminie lub dyrektywie.
9.2.3.1.2 Pojazdy EX/III, FL, OX i AT powinny spełniać przepisy zawarte w załączniku 5 do Regulaminu nr 133 EKG ONZ.
9.2.3.2 Układy hamulcowe przyczep
9.2.3.2.1 Przyczepa powinna być wyposażona w skuteczny układ hamulcowy, umożliwiający jej unieruchomienie w przypadku odłączenia od pojazdu ciągnącego.
9.2.3.2.2 Przyczepa powinna być wyposażona w skuteczny, oddziaływujący na wszystkie koła układ hamulcowy, uruchamiany przez urządzenie sterujące pracą hamulca roboczego pojazdu ciągnącego i zapewniający samoczynne zatrzymanie przyczepy w przypadku zerwania połączenia z pojazdem ciągnącym.
9.2.4 Zabezpieczenie przeciwpożarowe
9.2.4.1 Przepisy ogólne
Podane poniżej wymagania techniczne powinny być stosowane zgodnie z tabelą 9.2.1.
9.2.4.2 Kabina pojazdu
9.2.4.2.1 Jeżeli kabina nie jest wykonana z materiałów niepalnych, to tylna ściana kabiny powinna być wyposażona w osłonę o szerokości zbiornika cysterny, wykonaną z metalu lub innego odpowiedniego materiału. Jeżeli w tylnej ścianie kabiny lub w osłonie znajdują się okna, to powinny być one wykonane z bezodpryskowego, ognioodpornego szkła w oprawie ognioodpornej i hermetycznie zamknięte.
Ponadto, pomiędzy zbiornikiem cysterny, a kabiną lub osłoną należy zapewnić wolną przestrzeń o szerokości nie mniejszej niż 15 cm.
______
3 Regulamin EKG Nr 13 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów kategorii M, N i O w zakresie układów hamulcowych).
4 Dyrektywa 71/320/EWG (opublikowana w Official Journal of the European Communities No. L202 z dnia 6.09.1971 r.)
9.2.4.3 Zbiorniki paliwa
Zbiorniki paliwa przeznaczonego do zasilania silnika pojazdu powinny spełniać następujące wymagania:
(a) w przypadku wycieku, paliwo powinno spływać na podłoże bez możliwości kontaktu z gorącymi elementami pojazdu lub z ładunkiem;
(b) otwory wlewowe zbiorników paliwa zawierających benzynę powinny być wyposażone w skuteczny przerywacz płomienia lub w hermetyczne zamknięcie.
9.2.4.4 Silnik
Silnik napędzający pojazd powinien być tak wyposażony i umieszczony, aby nie narażać ładunku na nagrzewanie lub zapalenie. W pojazdach EX/II i EX/III powinny być stosowane wyłącznie silniki wysokoprężne.
9.2.4.5 Układ wydechowy
Układ wydechowy (łącznie z rurami wydechowymi), powinien być tak skierowany lub zabezpieczony, aby nie narażać ładunku na nagrzewanie lub zapalenie. Części układu wydechowego poprowadzone bezpośrednio pod zbiornikiem paliwa (olej napędowy) powinny być oddalone od niego, co najmniej o 100 mm lub zabezpieczone osłoną termiczną.
9.2.4.6 Zwalniacz
Pojazdy wyposażone w zwalniacz umieszczony za tylną ścianą kabiny kierowcy, wydzielający znaczne ilości ciepła, powinny mieć pewnie zamocowaną osłonę termiczną, umieszczoną pomiędzy zespołem zwalniacza a zbiornikiem lub ładunkiem w taki sposób, aby zabezpieczała ona ścianę cysterny lub ładunek przed jakimkolwiek, nawet miejscowym nagrzewaniem.
Ponadto, osłona termiczna powinna chronić zespół zwalniacza przed jakimkolwiek, nawet przypadkowym kontaktem z wypływającym lub wyciekającym ładunkiem. Za wystarczające zabezpieczenie uważa się np. zastosowanie osłony dwuwarstwowej.
9.2.4.7 Ogrzewacze spalinowe
9.2.4.7.1 Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać odpowiednie wymagania techniczne określone w Dyrektywie 2001/56/WE5 zgodnie z podanymi w niej terminami obowiązywania oraz przepisy od 9.2.4.7.2 do 9.2.4.7.6 zgodnie z tabelą 9.2.1.
9.2.4.7.2 Ogrzewacze spalinowe oraz należące do nich przewody odprowadzające gazy spalinowe powinny być zaprojektowane, rozmieszczone, zabezpieczone lub zakryte w taki sposób, aby zapobiec nagrzewaniu lub zapaleniu ładunku. Wymaganie to uważa się za spełnione, jeżeli zbiornik paliwa i układ wydechowy ogrzewacza odpowiadają warunkom przewidzianym dla zbiorników paliwa i układów wydechowych pojazdów podanym pod 9.2.4.3 i 9.2.4.5.
9.2.4.7.3 Ogrzewacze spalinowe powinny być wyłączane co najmniej następującymi sposobami:
(a) ręcznie, w sposób zamierzony, z kabiny kierowcy;
(b) automatycznie, po zatrzymaniu pracy silnika; w tym przypadku ogrzewacz może zostać ponownie włączony ręcznie przez kierowcę;
(c) automatycznie, po uruchomieniu pompy znajdującej się na pojeździe samochodowym przewożącym towary niebezpieczne.
______
5 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/56/WE z dnia 27 września 2001 r. dotycząca systemów ogrzewania pojazdów silnikowych i ich przyczep (opublikowana w Official Journal of European Communities No. L292 z dnia 9.11.2001 r.)
9.2.4.7.4 Dopuszcza się występowanie wybiegu po wyłączeniu ogrzewacza spalinowego. W przypadku sposobów wyłączania podanych w 9.2.4.7.3 (b) i (c), dostarczanie nagrzanego powietrza powinno zostać przerwane, przy pomocy odpowiednich środków, po cyklu wybiegu nie dłuższym niż 40 sekund. Dopuszcza się stosowanie tylko takich ogrzewaczy, dla których wykazano, że ich wymiennik ciepła, w normalnych warunkach pracy, jest odporny na cykl wybiegu ograniczony do 40 sekund.
9.2.4.7.5 Ogrzewacz spalinowy powinien być włączany ręcznie. Nie dopuszcza się stosowania programowanych urządzeń włączających.
9.2.4.7.6 Nie dopuszcza się stosowania ogrzewaczy spalinowych zasilanych gazem.
9.2.5 Ogranicznik prędkości
Pojazdy samochodowe (samochody ciężarowe i ciągniki siodłowe) o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 12 ton, powinny być wyposażone w ogranicznik prędkości zgodnie z wymaganiami technicznymi Regulaminu EKG Nr 896. Ogranicznik powinien być ustawiony w taki sposób, aby - po uwzględnieniu jego technicznej tolerancji - pojazd nie mógł przekroczyć prędkości 90 km/h.
9.2.6 Urządzenia sprzęgające dla przyczep
Urządzenia sprzęgające dla przyczep powinny spełniać wymagania techniczne Regulaminu EKG Nr 557 lub Dyrektywy 94/20/WE8, wraz z późniejszymi zmianami, zgodnie z podanymi tam datami obowiązywania tych wymagań.
______
6 Regulamin EKG Nr 89: Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla:
I. Pojazdów w zakresie ograniczenia ich prędkości maksymalnej;
II. Pojazdów w zakresie instalacji ograniczników prędkości (SLD) zatwierdzanego typu;
III. Ograniczników prędkości (SLD).
Dopuszcza się zamienne stosowanie odpowiednich przepisów Dyrektywy Rady nr 92/6/EWG z dnia 10.02.1992 r.(opublikowanej w Official Journal of European Communities No. L 057 z dnia 2.03.1992 r.) oraz Dyrektywy Rady nr 92/24/EWG, z dnia 31.03.1992r. (opublikowanej w Official Journal of European Communities No. L 129 z dnia 14.05.1992r.), wraz z późniejszymi zmianami, pod warunkiem, że dyrektywy te zostały znowelizowane zgodnie z najnowszą, poprawioną wersją Regulaminu EKG Nr 89 obowiązującą w dniu dopuszczenia pojazdu.
7 Regulamin EKG Nr 55 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu w zakresie mechanicznych połączeń zestawu pojazdów).
8 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady nr 94/20/WE z dnia 30.05.1994r. (opublikowana w Official Journal of European Communities No. L195 z dnia 29.07.1994r.)
Dział 9.3
WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH POJAZDÓW EX/II LUB EX/III
9.3.1 Materiały użyte do budowy nadwozia pojazdu
Do budowy nadwozia nie powinny być używane materiały, które w kontakcie z przewożonymi materiałami wybuchowymi mogą tworzyć niebezpieczne związki.
9.3.2 Ogrzewacze spalinowe
Ogrzewacze spalinowe mogą być tylko instalowane na pojazdach EX/II i EX/III dla ogrzewania kabiny kierowcy lub silnika.
9.3.2.1 Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane w 9.2.4.7.1, 9.2.4.7.2, 9.2.4.7.5, 9.2.4.7.6.
9.3.2.3 Wyłącznik ogrzewacza spalinowego może być zainstalowany poza kabiną kierowcy.
Nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
9.3.2.4 W przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy ogrzewacz spalinowy, zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin.
9.3.3 Pojazdy EX/II
Pojazdy te powinny być tak zaprojektowane, zbudowane i wyposażone, aby przewożone materiały wybuchowe były zabezpieczone przed zagrożeniami zewnętrznymi i wpływami atmosferycznymi. Pojazdy powinny być zamknięte lub kryte opończą. Opończa powinna być wykonana z materiału odpornego na rozdarcie, nieprzepuszczalnego i trudno zapalnego1. Opończa powinna być napięta tak, aby zakrywała skrzynię ładunkową ze wszystkich stron.
W przypadku pojazdów zamkniętych przedział ładunkowy nie powinien mieć okien, a wszystkie otwory w przedziale ładunkowym powinny być wyposażone w zamykane, szczelne drzwi lub pokrywy. Kabina kierowcy powinna być oddzielona pełną ścianą od komory ładunkowej.
9.3.4 Pojazdy EX/III
9.3.4.1 Pojazdy te powinny być tak zaprojektowane, zbudowane i wyposażone, aby przewożone materiały wybuchowe były zabezpieczone przed zagrożeniami zewnętrznymi i wpływami atmosferycznymi. Pojazdy powinny być zamknięte. Kabina kierowcy powinna być oddzielona pełną ścianą od przedziału ładunkowego. Powierzchnia ładunkowa powinna być jednolita. Dopuszcza się montowanie stałych punktów kotwiczenia. Wszystkie szczeliny powinny być wypełnione. Wszystkie otwory powinny być zamykane na zamki. Zamknięcia powinny być wykonane "na zakładkę".
9.3.4.2 Przedział ładunkowy powinien być wykonany z materiału o grubości co najmniej 10 mm, odpornego na ciepło i ogień. Wymaganie to uważa się za spełnione, jeżeli materiał zaliczony jest do klasy B-S3-d2 zgodnie z normą EN 13501-1:2002. Jeżeli przedział ładunkowy wykonany jest z metalu, to jego wnętrze powinno być pokryte materiałem spełniającym te same wymagania.
9.3.5 Przedział ładunkowy i silnik
Silnik pojazdu EX/II lub EX/III powinien być umieszczony przed przednią ścianą przedziału ładunkowego. Dopuszcza się umieszczenie silnika pod przedziałem ładunkowym pod warunkiem, że ciepło wydzielane przez ten silnik nie spowoduje wzrostu temperatury wewnętrznej powierzchni przedziału ładunkowego powyżej 80°C.
9.3.6 Zewnętrzne źródła ciepła i przedział ładunkowy
Układy wydechowe pojazdów EX/II i EX/III oraz ich inne elementy w pojazdach kompletnych lub skompletowanych, powinny być tak zbudowane i umiejscowione, aby wydzielane przez nie ciepło nie powodowało wzrostu temperatury wewnętrznej powierzchni przedziału ładunkowego powyżej 80°C.
9.3.7 Wyposażenie elektryczne
9.3.7.1 Nominalne napięcie instalacji elektrycznej nie powinno przekraczać 24 V.
9.3.7.2 Oświetlenie w przedziale ładunkowym pojazdów EX/II powinno być zainstalowane na suficie i być zakryte tj. bez wystających przewodów lub żarówek.
W przypadku grupy zgodności J, instalacja elektryczna powinna mieć stopień ochrony, co najmniej IP65 (tj. ognioodporność Eex d). Wszystkie instalacje elektryczne wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być wystarczająco chronione przed mechanicznymi uderzeniami z wewnątrz.
9.3.7.3 Instalacja elektryczna pojazdów EX/III powinna spełniać wymagania podane w 9.2.2.2; 9.2.2.3; 9.2.2.4; 9.2.2.5.2 oraz 9.2.2.6.
Instalacja elektryczna wewnątrz przedziału ładunkowego powinna być pyłoszczelna (stopień ochrony co najmniej IP54, lub równoważny), a w przypadku grupy zgodności J, co najmniej IP65 (np. ognioodporność Eex d).
______
1 Wymaganie to uważa się za spełnione, jeżeli badane próbki opończy charakteryzują się prędkością spalania nie większą niż 100 mm/min, zgodnie z normą ISO 3795:1989 "Pojazdy drogowe, ciągniki, maszyny rolnicze i leśne - Określenie stopnia palności materiałów."
Dział 9.4
WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI NADWOZI POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH W SZTUKACH PRZESYŁKI (INNYCH NIŻ POJAZDY EX/II I EX/III)
9.4.1 Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać następujące wymagania:
(a) wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b) ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c) nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
9.4.2 Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu towarów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 1, 1.4, 1.5, 1.6, 3, 4.1, 4.3, 5.1 lub 5.2, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być zasłaniany przez ładunek. Temperatura, do której mogą ogrzać się sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej wskutek ich działania.
9.4.3 Dział 7.2 części 7 może zawierać wymagania dodatkowe dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów przeznaczonych do przewozu określonych towarów niebezpiecznych lub opakowań specjalnych, zgodnie ze wskazaniami zawartymi w kolumnie (16) tabeli A w dziale 3.2, odnoszącymi się do danego towaru.
Dział 9.5
WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE KONSTRUKCJI NADWOZI POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU STAŁYCH MATERIAŁÓW NIEBEZPIECZNYCH LUZEM
9.5.1 Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać następujące wymagania:
(a) wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b) ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c) nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
9.5.2 Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu materiałów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 4.1, 4.3, lub 5.1, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być zasłaniany przez ładunek. Temperatura, do której mogą ogrzać się sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej wskutek ich działania.
9.5.3 Nadwozia pojazdów przeznaczonych do przewozu stałych materiałów niebezpiecznych luzem powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.11 i 7.3, w tym 7.3.2 lub 7.3.3, mające zastosowanie do określonego materiału zgodnie ze wskazaniami podanymi dla niego w kolumnach (10) lub (17) tabeli A działu 3.2.
Dział 9.6
WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH PRZEZNACZONYCH DO PRZEWOZU MATERIAŁÓW W TEMPERATURZE KONTROLOWANEJ
9.6.1 Pojazdy izolowane cieplnie, chłodzone mechanicznie lub niemechanicznie, przeznaczone do przewozu materiałów w temperaturze kontrolowanej, powinny odpowiadać następującym warunkom:
(a) pojazd powinien być zbudowany i wyposażony tak, aby jego właściwości izolacyjne oraz wydajność źródła chłodzenia zapewniały utrzymanie temperatury kontrolowanej określonej dla przewożonego materiału odpowiednio w 2.2.41.1.17 i 2.2.52.16 oraz w 2.2.41.4 i 2.2.52.4. Ogólny współczynnik przenikania ciepła dla przedziału ładunkowego nie powinien przekraczać 0,4 W/m2K;
(b) pojazd powinien być tak wyposażony, aby opary przewożonych materiałów i czynnika chłodzącego nie mogły przenikać do kabiny kierowcy;
(c) pojazd powinien być wyposażony w odpowiednie urządzenie kontrolno-pomiarowe, umożliwiające w dowolnej chwili dokonywanie pomiaru temperatury w przedziale ładunkowym z wnętrza kabiny kierowcy;
(d) w przypadku, gdy istnieje jakiekolwiek ryzyko niebezpiecznego wzrostu ciśnienia w przedziale ładunkowym, powinien być on wyposażony w otwory wentylacyjne lub zawory odpowietrzające. Jeżeli jest to konieczne, należy zastosować środki przeciwdziałające zmniejszeniu efektywności chłodzenia spowodowanemu tymi otworami lub zaworami;
(e) czynnik chłodzący nie może być palny;
(f) w przypadku pojazdu chłodzonego mechanicznie, należy zapewnić możliwość działania urządzenia chłodzącego niezależnie od pracy silnika napędzającego pojazd.
9.6.2 Odpowiednie metody przeciwdziałania przekroczeniu temperatury kontrolowanej (od R1 do R5) podano w dziale 7.2 (patrz V8 (3)). W zależności od zastosowanej metody, w dziale 7.2 mogą być podane dodatkowe wymagania dotyczące konstrukcji nadwozi pojazdów.
Dział 9.7
WYMAGANIA DODATKOWE DOTYCZĄCE POJAZDÓW-CYSTERN (CYSTERN STAŁYCH), POJAZDÓW-BATERII POJAZDÓW KOMPLETNYCH LUB SKOMPLETOWANYCH UŻYWANYCH DO PRZEWOZU TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH W CYSTERNACH ODEJMOWALNYCH O POJEMNOŚCI POWYŻEJ 1 m3 LUB W KONTENERACH-CYSTERNACH, CYSTERNACH PRZENOŚNYCH LUB MEGC O POJEMNOŚCI POWYŻEJ 3 m3 (POJAZDY FL, OX i AT)
9.7.1 Wymagania ogólne
9.7.1.1 Poza właściwym pojazdem lub podwoziem jezdnym stosowanym zamiast tego pojazdu, pojazd-cysterna składa się z jednego lub kilku zbiorników, ich wyposażenia wraz z elementami służącymi do ich połączenia z pojazdem lub podwoziem jezdnym.
9.7.1.2 Jeżeli cysterna odejmowalna połączona jest z pojazdem przewożącym, to taka jednostka powinna spełniać wymagania przewidziane dla pojazdów-cystern.
9.7.2 Wymagania dotyczące cystern
9.7.2.1 Cysterny stałe lub cysterny odejmowalne wykonane z metalu powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.8.
9.7.2.2 Elementy pojazdów-baterii oraz MEGC powinny spełniać odpowiednie wymagania działu 6.2 dotyczące butli, zbiorników rurowych, bębnów ciśnieniowych, wiązek butli, a w przypadku cystern wymagania działu 6.8.
9.7.2.3 Kontenery-cysterny wykonane z metalu powinny spełniać wymagania działu 6.8. Cysterny przenośne powinny spełniać wymagania działu 6.7 lub, jeżeli ma to zastosowanie, odpowiednie wymagania Kodeksu IMDG (patrz 1.1.4.2).
9.7.2.4 Cysterny wykonane ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny spełniać wymagania działu 6.9.
9.7.2.5 Pojazdy-cysterny napełniane podciśnieniowo do przewozu odpadów, powinny spełniać wymagania działu 6.10.
9.7.3 Mocowania
Mocowania powinny być tak zaprojektowane, aby wytrzymywały obciążenia statyczne i dynamiczne występujące w normalnych warunkach przewozu, a w przypadku pojazdów-cystern, pojazdów-baterii oraz pojazdów przewożących cysterny odejmowalne, naprężenia minimalne określone pod 6.8.2.1.2, 6.8.2.1.11 do 6.8.2.1.15 oraz pod 6.8.2.1.16.
9.7.4 Uziemienie pojazdów FL
Zbiorniki pojazdów FL wykonane z metalu lub ze wzmocnionych tworzyw sztucznych powinny być połączone z podwoziem za pomocą co najmniej jednego dobrego złącza elektrycznego. Nie należy stosować jakichkolwiek połączeń metali powodujących korozję elektrochemiczną.
UWAGA: Patrz także 6.9.1.2 i 6.9.2.14.3.
9.7.5 Stateczność pojazdów-cystern
9.7.5.1 Całkowita szerokość powierzchni oparcia o podłoże (odległość pomiędzy zewnętrznymi punktami styku podłoża z prawą i lewą oponą tej samej osi) powinna być równa co najmniej 90% wysokości środka ciężkości dla obciążonego pojazdu-cysterny. W przypadku ciągnika siodłowego z naczepą, masa przypadająca na osie załadowanej naczepy nie powinna przekraczać 60% dopuszczalnej masy całkowitej całego zestawu.
9.7.5.2 Ponadto, pojazdy-cysterny z cysternami stałymi o pojemności powyżej 3 m3 przeznaczone do przewozu towarów niebezpiecznych w stanie ciekłym lub stopionym, badane przy zastosowaniu ciśnienia próbnego poniżej 4 bar (400 kPa) powinny spełniać wymagania dotyczące stateczności bocznej określone w Regulaminie EKG Nr 1111, wraz z późniejszymi zmianami, zgodnie z podanymi tam datami obowiązywania tych wymagań.
Niniejszy przepis dotyczy pojazdów-cystern zarejestrowanych po raz pierwszy po dniu 1 lipca 2003 r.
9.7.6 Zabezpieczenie tyłu pojazdów
Pojazd powinien być zaopatrzony na całej szerokości cysterny w zderzak dostatecznie zabezpieczający ją przed uderzeniem z tyłu. Odległość między tylną ścianą cysterny a tylną częścią zderzaka powinna wynosić co najmniej 100 mm (odległość tę mierzy się od tylnego skrajnego punktu ściany cysterny lub od wystających elementów osprzętu mających kontakt z przewożonym materiałem). Obowiązek wyposażenia w zderzak nie dotyczy pojazdów ze zbiornikami wychylnymi, przeznaczonymi do przewozu materiałów sproszkowanych lub granulowanych oraz wychylnych cystern do przewozu odpadów napełnianych podciśnieniowo i opróżnianych od tyłu, jeżeli tylne wyposażenie zbiorników zawiera zabezpieczenie chroniące je w taki sam sposób jak zderzak.
UWAGA 1: Przepis ten nie dotyczy pojazdów używanych do przewozu materiałów niebezpiecznych w kontenerach-cysternach, MEGC lub w cysternach przenośnych.
UWAGA 2: Odnośnie do zabezpieczenia cystern przed uszkodzeniem na skutek uderzenia bocznego lub przewrócenia, patrz 6.8.2.1.20 i 6.8.2.1.21 lub, dla cystern przenośnych, 6.7.2.4.3 i 6.7.2.4.5.
9.7.7 Ogrzewacze spalinowe
9.7.7.1 Ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane w 9.2.4.7.1, 9.2.4.7.2, i 9.2.4.7.5. Ponadto:
(a) wyłącznik ogrzewacza może być umieszczony na zewnątrz kabiny kierowcy;
(b) ogrzewacz może być wyłączany z zewnątrz przedziału ładunkowego;
(c) nie wymaga się wykazania, że zastosowany wymiennik ciepła jest odporny na ograniczenie cyklu wybiegu.
Ponadto, w przypadku pojazdów FL, ogrzewacze spalinowe powinny spełniać wymagania podane w 9.2.4.7.3 i 9.2.4.7.4.
9.7.7.2 Jeżeli pojazd przeznaczony jest do przewozu towarów niebezpiecznych, dla których wymagane są nalepki zgodne ze wzorami nr: 3, 4.1, 4.3, 5.1, lub 5.2, to w przedziale ładunkowym nie powinny być instalowane następujące elementy niezbędne do pracy ogrzewacza: zbiorniki paliwa, źródła energii, wloty powietrza potrzebnego do spalania lub ogrzewania oraz wyloty spalin. Wylot ogrzanego powietrza nie powinien być blokowany przez ładunek Temperatura, do której mogą ogrzać się sztuki przesyłki nie powinna przekraczać 50°C. Urządzenia grzewcze zainstalowane wewnątrz przedziału ładunkowego powinny być tak zaprojektowane, aby uniemożliwić zapłon atmosfery wybuchowej wskutek ich działania.
9.7.8 Wyposażenie elektryczne
9.7.8.1 Instalacja elektryczna pojazdów FL, dla których wymagane jest dopuszczenie zgodne z 9.1.2, powinna spełniać wymagania podane pod 9.2.2.2, 9.2.2.3, 9.2.2.4, 9.2.2.5.1 i 9.2.2.6.
Elementy dodatkowe i modyfikacje instalacji elektrycznej pojazdu powinny spełniać wymagania dla urządzeń elektrycznych grupy i klasy temperaturowej właściwych dla przewożonych materiałów.
UWAGA: Odnośnie do wymagań przejściowych, patrz także rozdział 1.6.5.
9.7.8.2 Wyposażenie elektryczne pojazdów FL umieszczone w miejscach, w których występuje lub może wystąpić atmosfera wybuchowa w stopniu wymagającym specjalnych zabezpieczeń, powinno być przystosowane do użycia w obszarach niebezpiecznych. Takie wyposażenie powinno spełniać wymagania ogólne normy IEC 60079, część 0 i 14 oraz wymagania dodatkowe podane w częściach 1, 2, 5, 6, 7, 11 lub 182 normy IEC 60079. Powinny być spełnione wymagania dotyczące urządzeń elektrycznych danej grupy i klasy temperaturowej właściwych dla przewożonych materiałów.
W przypadku stosowania części 142 normy IEC 60079, należy przyjąć następującą klasyfikację:
STREFA 0
Wewnątrz komór zbiornika, armatury do napełniania i opróżniania oraz przewodów odzysku oparów ładunku.
STREFA 1
Wewnątrz schowków, w których przechowywany jest sprzęt do napełniania i opróżniania oraz w odległości do 0,5 m od urządzeń odpowietrzających i zaworów bezpieczeństwa.
9.7.8.3 Wyposażenie elektryczne zasilane stale, łącznie z przewodami, które znajduje się poza strefami 0 i 1, powinno spełniać ogólne wymagania dla wyposażenia elektrycznego określone dla strefy 1 lub wymagania dla wyposażenia elektrycznego wewnątrz kabiny kierowcy określone dla strefy 2 w części 142 normy IEC 60079. Powinny być spełnione wymagania dotyczące urządzeń elektrycznych danej grupy i klasy temperaturowej, właściwych dla przewożonych materiałów.
______
1 Regulamin EKG Nr 111 (Jednolite przepisy dotyczące zatwierdzenia typu dla pojazdów-cystern kategorii N oraz kategorii O w zakresie stateczności bocznej).
2 Dopuszcza się zamienne stosowanie wymagań ogólnych normy EN 50014 oraz wymagań dodatkowych norm EN: 50015, 50016, 50017, 50018, 50019, 50020 lub 50028.
