DZIENNIK USTAW

RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Warszawa, dnia 8 sierpnia 2018 r.

Poz. 1511

POROZUMIENIE

o zabezpieczeniu społecznym między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Quebecu,

podpisane w Quebecu dnia 3 czerwca 2015 r.

W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej

prezydent Rzeczypospolitej polskiej

podaje do powszechnej wiadomości:

Dnia 3 czerwca 2015 r. w Quebecu zostało podpisane Porozumienie o zabezpieczeniu społecznym między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Quebecu, w następującym brzmieniu:

POROZUMIENIE

O ZABEZPIECZENIU SPOŁECZNYM MIĘDZY

RZĄDEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

A

RZĄDEM QUEBECU

RZĄD RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

RZĄD QUEBECU zwane dalej „Stronami”;

KIEROWANE wolą zapewnienia koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego;

USTALIŁY, CO NASTĘPUJE:

TYTUŁI

POSTANOWIENIA OGÓLNE ARTYKUŁ 1 DEFINICJE

1. Dla celów niniejszego Porozumienia poniższe terminy i wyrażenia oznaczają:

a)    „ustawodawstwo” - ustawy, rozporządzenia i inne przepisy wykonawcze Rzeczypospolitej Polskiej lub Quebecu, dotyczące zakresu przedmiotowego, o którym mowa w artykule 2 niniejszego Porozumienia,

b)    „władza właściwa” - ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego Rzeczypospolitej Polskiej lub Ministra Quebecu właściwego do stosowania ustawodawstwa,

c)    „instytucja łącznikowa” - instytucję odpowiedzialną za koordynację i wymianę informacji między instytucjami każdej ze Stron w celu stosowania niniejszego Porozumienia;

d)    „instytucja właściwa” - instytucję odpowiedzialną za stosowanie ustawodawstwa,

e)    „okres ubezpieczenia”:

i)    w Rzeczypospolitej Polskiej: okres uwzględniany przy ustalaniu prawa do świadczeń zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej, który obejmuje okresy składkowe, okresy równorzędne oraz okresy nieskładkowe,

ii)    w Quebecu: każdy rok, za który zostały opłacone składki lub została wypłacona renta inwalidzka na mocy ustawy o systemie emerytalno-rentowym Quebecu lub każdy inny rok uznany za równorzędny,

f)    „świadczenie” - świadczenie pieniężne przewidziane przez ustawodawstwo każdej ze Stron, łącznie ze wszystkimi dodatkami i podwyżkami tego świadczenia pieniężnego,

g)    „terytorium” - terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub terytorium Quebecu,

h)    „obywatel”:

i)    w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej - osoba posiadająca obywatelstwo polskie,

ii)    w odniesieniu do Quebecu - osoba posiadająca obywatelstwo kanadyjskie, która podlega lub podlegała ustawodawstwu, o którym mowa w artykule 2 ustęp 1 litera b niniejszego Porozumienia.

2. Wszelkie określenia, które nie zostały zdefiniowane w niniejszym Porozumieniu mają znaczenie nadane im przez ustawodawstwo stosowane przez każdą ze Stron.

ARTYKUŁ 2

ZAKRES PRZEDMIOTOWY

1.    Niniejsze Porozumienie stosuje się:

a)    w odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej do ustawodawstwa dotyczącego następujących świadczeń z ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia społecznego rolników:

i)    emerytur, rent z tytułu niezdolności do pracy oraz rent rodzinnych,

ii)    jednorazowych odszkodowań oraz rent z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych,

iii)    zasiłków pogrzebowych;

b)    w odniesieniu do Quebecu do ustawodawstwa dotyczącego:

i)    Planu Emerytalno-Rentowego Quebecu,

ii)    wypadków przy pracy i chorób zawodowych.

2.    Niniejsze Porozumienie stosuje się także do ustaw, rozporządzeń i innych przepisów wykonawczych, które zmieniają, uzupełniają, kodyfikują lub zastępują ustawodawstwo.

3.    Niniejsze Porozumienie ma także zastosowanie do ustaw i przepisów wykonawczych, które rozszerzają ustawodawstwo o nowe kategorie świadczeniobiorców lub o nowe świadczenia, chyba że Strona ta zgłosi drugiej Stronie zastrzeżenie, nie później niż w ciągu trzech miesięcy od wejścia w życie tych ustaw lub przepisów wykonawczych.

4.    Niniejsze Porozumienie nie ma zastosowania do ustaw i przepisów wykonawczych dotyczących nowego działu zabezpieczenia społecznego, jeżeli do niniejszego Porozumienia nie zostaną wniesione odpowiednie zmiany.

ARTYKUŁ 3

ZAKRES PODMIOTOWY

Niniejsze Porozumienie stosuje się do każdej osoby, która podlega lub podlegała ustawodawstwu jednej lub każdej ze Stron oraz do innych osób, których prawa pochodzą od praw takiej osoby.

ARTYKUŁ 4

RÓWNE TRAKTOWANIE

Jeżeli niniejsze Porozumienie nie stanowi inaczej, osoby, o których mowa w artykule 3 niniejszego Porozumienia, podlegają zobowiązaniom ustawodawstwa drugiej Strony i są uprawnione do świadczeń przewidzianych przez to ustawodawstwo na tych samych warunkach, jak obywatele tej drugiej Strony.

ARTYKUŁ 5 EKSPORT ŚWIADCZEŃ

1.    Jeżeli niniejsze Porozumienie nie stanowi inaczej, świadczenia nabyte zgodnie z ustawodawstwem Strony lub świadczenia nabyte na mocy niniejszego Porozumienia, nie podlegają zmniejszeniu, zmianie, zawieszeniu lub wstrzymaniu wyłącznie z uwagi na fakt, że świadczeniobiorca ma miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Strony.

2.    W odniesieniu do Rzeczypospolitej Polskiej ustępu 1 nie stosuje się do świadczeń przyznawanych w szczególnym trybie lub w drodze wyjątku.

3.    Świadczenia przysługujące od jednej ze Stron nabyte na mocy niniejszego Porozumienia są wypłacane świadczeniobiorcy, który ma miejsce zamieszkania na terytorium państwa trzeciego, na tych samych warunkach, jak własnym obywatelom, zamieszkałym na terytorium państwa trzeciego.

TYTUŁ II

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE USTAWODAWSTWA

WŁAŚCIWEGO

ARTYKUŁ 6

ZASADY OGÓLNE

Z zastrzeżeniem artykułów od 7 do 9 niniejszego Porozumienia:

a)    pracownik wykonujący pracę na terytorium jednej ze Stron podlega, w odniesieniu do tej pracy, ustawodawstwu tej Strony,

b)    osoba pracująca na własny rachunek, która ma miejsce zamieszkania na terytorium jednej ze Stron i która pracuje na własny rachunek na terytorium drugiej Strony lub na terytoriach obydwu Stron podlega, w odniesieniu do tej pracy, wyłącznie ustawodawstwu pierwszej Strony.

ARTYKUŁ 7 DELEGOWANIE

Pracownik, który podlega ustawodawstwu jednej Strony, który jest oddelegowany przez swego pracodawcę na terytorium drugiej Strony w celu wykonywania pracy na rzecz tego pracodawcy podlega, w odniesieniu do tej pracy, wyłącznie ustawodawstwu pierwszej Strony, jak gdyby praca ta była wykonywana na jej terytorium. Bez zgody władz właściwych obu stron lub instytucji przez nie upoważnionych, okres delegowania nie może przekraczać 60 miesięcy.

ARTYKUŁ 8

ZATRUDNIENIE W ADMINISTRACJI PAŃSTWOWEJ

1. Niezależnie od postanowień niniejszego Porozumienia, nadal zastosowanie mają postanowienia dotyczące zabezpieczenia społecznego Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych z dnia 18 kwietnia 1961 roku oraz Konwencji Wiedeńskiej o stosunkach konsularnych z dnia 24 kwietnia 1963 roku.

2.    Osoba zatrudniona w administracji państwowej jednej Strony i delegowana do pracy na terytorium drugiej Strony podlega, w odniesieniu do tego zatrudnienia, wyłącznie ustawodawstwu pierwszej Strony.

3.    Z zastrzeżeniem postanowień przewidzianych w ustępach 1 i 2, osoba mająca miejsce zamieszkania na terytorium jednej Strony i tam zatrudniona w administracji państwowej na rzecz drugiej Strony, podlega, w odniesieniu do tego zatrudnienia, wyłącznie ustawodawstwu pierwszej Strony.

ARTYKUŁ 9 WYJĄTKI

Władze właściwe Stron lub instytucje przez nie upoważnione mogą, za obopólną zgodą, zmienić stosowanie postanowień przewidzianych w artykułach 6, 7 i 8 ustęp 2 i 3 niniejszego Porozumienia, w odniesieniu do jakiejkolwiek osoby czy kategorii osób.

TYTUŁm

POSTANOWIENIA DOTYCZĄCE ŚWIADCZEŃ

ROZDZIAŁ 1 SUMOWANIE ARTYKUŁ 10

OKRESY UBEZPIECZENIA ZGODNIE Z USTAWODAWSTWEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ IQUEBECU

Jeżeli ustawodawstwo jednej Strony uzależnia nabycie prawa do świadczeń od zgromadzenia przez osobę określonych okresów ubezpieczenia, instytucja właściwa tej Strony uwzględnia, jeżeli jest to konieczne, okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony, tak jakby zostały przebyte zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem, pod warunkiem że okresy te się nie pokrywają.

ARTYKUŁ 11

OKRESY UBEZPIECZENIA KRÓTSZE NIŻ JEDEN ROK

1.    Jeżeli łączne okresy ubezpieczenia, zgromadzone przez osobę zgodnie z ustawodawstwem jednej ze Stron, są krótsze niż jeden rok oraz jeżeli, biorąc pod uwagę wyłącznie te okresy, nie powstaje żadne prawo do świadczenia zgodnie z ustawodawstwem tej Strony, instytucja właściwa tej Strony nie jest zobowiązana, na mocy niniejszego Porozumienia, do wypłacenia tej osobie świadczenia w odniesieniu do tych okresów.

2.    Niezależnie od postanowień ustępu 1, takie okresy ubezpieczenia są uwzględniane przez instytucję właściwą drugiej Strony w celu ustalenia prawa do świadczenia zgodnie z ustawodawstwem tej Strony przez zastosowanie postanowień tego rozdziału.

ARTYKUŁ 12

OKRESY UBEZPIECZENIA ZGODNIE Z USTAWODAWSTWEM

PAŃSTWA TRZECIEGO

Jeżeli, po uwzględnieniu okresów ubezpieczenia, o których mowa w artykule 10 niniejszego Porozumienia, osoba nie nabywa prawa do świadczenia, instytucja właściwa uwzględnia również okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem państwa trzeciego, z którym obie Strony są związane instrumentami zabezpieczenia społecznego przewidującymi sumowanie okresów.

ROZDZIAŁ 2

ŚWIADCZENIA PRZYSŁUGUJĄCE ZGODNIE Z USTAWODAWSTWEM RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

ARTYKUŁ 13

EMERYTURY, RENTY Z TYTUŁU NIEZDOLNOŚCI DO PRACY

I RENTY RODZINNE

1.    Jeżeli zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej istnieje prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej, emerytura, renta z tytułu niezdolności do pracy lub renta rodzinna są ustalane wyłącznie zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej, chyba że wysokość emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej obliczonej zgodnie z zasadą określoną w ustępie 2, jest korzystniejsza.

2.    Jeżeli prawo do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej powstaje wyłącznie przez zastosowanie postanowień dotyczących sumowania określonych w artykułach od 10 do 12 niniejszego Porozumienia, instytucja właściwa Rzeczypospolitej Polskiej:

a)    oblicza teoretyczną kwotę świadczenia, które zostałoby wypłacone, gdyby przyjąć, że zsumowane okresy ubezpieczenia zostały zgromadzone zgodnie z ustawodawstwem, które stosuje,

b)    na podstawie kwoty teoretycznej, obliczonej zgodnie z punktem a), ustala rzeczywistą kwotę świadczenia przez zastosowanie proporcji długości okresów ubezpieczenia zgromadzonych zgodnie z ustawodawstwem, które stosuje, do sumy wszystkich okresów ubezpieczenia zgromadzonych zgodnie z ustawodawstwem każdej ze Stron i, jeżeli to konieczne, z ustawodawstwem państwa trzeciego.

3.    Dla celów ustalenia podstawy wymiaru świadczenia są uwzględniane wyłącznie zarobki uzyskane zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej oraz składki odprowadzone zgodnie z tym ustawodawstwem.

4.    W przypadku, gdy ustawodawstwo Rzeczypospolitej Polskiej uzależnia powstanie prawa do emerytury, renty z tytułu niezdolności do pracy lub renty rodzinnej od podlegania przez osobę ubezpieczeniu w chwili wystąpienia zdarzenia rodzącego skutki prawne, wymóg ten jest uznawany za spełniony dla celów ustalenia prawa, jeżeli osoba podlegała ubezpieczeniu zgodnie z ustawodawstwem Quebecu.

5.    Dla celów ustalenia prawa do emerytury zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej oraz stosując artykuł 10 niniejszego Porozumienia:

a)    rok kalendarzowy, który jest okresem ubezpieczenia zgodnie z Planem Emerytalno-Rentowym Quebecu, jest uważany za 12 miesięcy, które są uznawane zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej;

b)    miesiąc, który jest okresem uznawanym zgodnie z Ustawą Zabezpieczenia Emerytalnego Kanady, która ma zastosowanie na terytorium Quebecu oraz niebędący częścią okresu ubezpieczenia uznawanego zgodnie z Planem Emerytalno-Rentowym Quebecu, jest uważany za miesiąc, który jest uznawany zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej.

6.    Dla celów ustalenia prawa do świadczenia innego niż emerytura zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej oraz stosując artykuł 10 niniejszego Porozumienia, rok kalendarzowy, który jest okresem ubezpieczenia zgodnie z Planem Emerytalno-Rentowym Quebecu jest uważany za 12 miesięcy, które są uznawane zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej.

ROZDZIAŁ 3

ŚWIADCZENIA PRZYSŁUGUJĄCE ZGODNIE Z USTAWODAWSTWEM QUEBECU

ARTYKUŁ 14

ŚWIADCZENIA EMERYTALNE, INWALIDZKIE I RODZINNE

1. Jeżeli osoba, która podlegała ustawodawstwu jednej i drugiej Strony spełnia warunki wymagane do nabycia prawa do świadczenia lub do świadczeń dla osób na jej utrzymaniu, osób pozostałych przy życiu, albo osób uprawnionych, zgodnie z ustawodawstwem Quebecu bez stosowania sumowania wymienionego w artykułach od 10 do 12 niniejszego Porozumienia, instytucja właściwa Quebecu ustala wysokość świadczenia zgodnie z postanowieniami ustawodawstwa, które stosuje.

2.    Jeżeli osoba, o której mowa w ustępie 1, nie spełnia warunków wymaganych do nabycia prawa do świadczenia bez stosowania sumowania, instytucja właściwa Quebecu postępuje w następujący sposób:

a) uznaje jeden rok składkowy, jeżeli instytucja właściwa Rzeczypospolitej Polskiej potwierdzi co najmniej trzymiesięczny okres ubezpieczenia przebyty w roku kalendarzowym zgodnie z ustawodawstwem Rzeczypospolitej Polskiej, pod warunkiem że ten rok zalicza się do okresu składkowego określonego w ustawodawstwie Quebecu;

b) sumuje, zgodnie z artykułami od 10 do 12 niniejszego Porozumienia, uznane lata składkowe, o których mowa w punkcie a) i okresy ubezpieczenia przebyte zgodnie z ustawodawstwem Quebecu.

3.    Jeżeli prawo do świadczenia zostaje nabyte na podstawie sumowania zgodnie z ustępem 2, instytucja właściwa Quebecu ustala wysokość należnego świadczenia dodając kwoty obliczone zgodnie z poniższymi punktami a) i b):

a)    kwota części świadczenia zależna od dochodów jest obliczana według postanowień ustawodawstwa Quebecu;

b)    kwota składnika świadczenia o jednolitej stawce należnego według postanowień niniejszego Porozumienia jest ustalana przez pomnożenie:

kwoty składnika świadczenia o jednolitej stawce, określonego zgodnie z ustawodawstwem dotyczącym Planu Emerytalno-Rentowego Quebecu

przez

ułamek, który wyraża stosunek przebytych okresów składkowych w Planie Emerytalno-Rentowym Quebecu do okresu składkowego określonego w ustawodawstwie dotyczącym tego Systemu.

ROZDZIAŁ 4

ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU WYPADKÓW PRZY PRACY I CHORÓB

ZAWODOWYCH

ARTYKUŁ 15

PRAWO DO ŚWIADCZEŃ

1.    Prawo do świadczeń z tytułu wypadku przy pracy ustala się zgodnie z ustawodawstwem, które miało zastosowanie w chwili zaistnienia wypadku przy pracy.

2.    Prawo do świadczeń z tytułu choroby zawodowej ustala się zgodnie z ustawodawstwem, które miało zastosowanie w chwili gdy osoba była narażona na ryzyko powodujące daną chorobę. W przypadku narażenia na to samo ryzyko na podstawie ustawodawstwa jednej i drugiej Strony, ustawodawstwem, które stosuje się jest ustawodawstwo tej Strony, na której terytorium dana osoba ma miejsce zamieszkania w dniu złożenia wniosku o świadczenie.

ARTYKUŁ 16 CHOROBY ZAWODOWE

1. Jeżeli przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej, zgodnie z ustawodawstwem jednej ze Stron, jest uzależnione od stwierdzenia tej choroby po raz pierwszy na terytorium tej Strony, warunek ten uważa się za spełniony, jeżeli choroba ta została stwierdzona po raz pierwszy na terytorium drugiej Strony.

2. Jeżeli przyznanie świadczeń z tytułu choroby zawodowej, zgodnie z ustawodawstwem jednej ze Stron, jest uzależnione od wykonywania pracy, która tę chorobę spowodowała, przez określony czas, właściwa instytucja tej Strony uwzględni także okres wykonywania tego samego rodzaju pracy zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony.

ARTYKUŁ 17

POGŁĘBIENIE SIĘ CHOROBY ZAWODOWEJ

1.    Jeżeli prawo do świadczenia z tytułu choroby zawodowej powstało zgodnie z ustawodawstwem pierwszej Strony, instytucja właściwa tej Strony ponosi odpowiedzialność za wypłatę świadczenia z tytułu pogłębienia się choroby zawodowej nawet, jeżeli nastąpiło to w chwili, gdy osoba podlegała ustawodawstwu drugiej Strony, jeżeli nie wykonywała tam pracy narażającej na pogłębienie tej choroby.

2.    W przypadku pogłębienia się choroby zawodowej u osoby otrzymującej świadczenie z tytułu choroby zawodowej zgodnie z ustawodawstwem pierwszej Strony, podczas wykonywania pracy, która może pogłębić tę chorobę zawodową, na terytorium drugiej Strony:

a)    instytucja właściwa pierwszej Strony nadal wypłaca przyznane świadczenie, zgodnie ze swym ustawodawstwem, nie uwzględniając pogłębienia się choroby zawodowej,

b)    instytucja właściwa drugiej Strony, której ustawodawstwu podlegała osoba w czasie wykonywania pracy mogącej spowodować pogłębienie się choroby zawodowej, przyznaje świadczenie w wysokości różnicy między wysokością świadczenia, które przysługuje po pogłębieniu się choroby zawodowej, a wysokością świadczenia, które przysługiwałoby przed pogłębieniem się choroby zawodowej, zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem.

ROZDZIAŁ 5

ŚWIADCZENIA Z TYTUŁU ŚMIERCI

ARTYKUŁ 18

ZASIŁEK POGRZEBOWY I ŚWIADCZENIE Z TYTUŁU ŚMIERCI

1. Prawo do zasiłku pogrzebowego i świadczenia z tytułu śmierci jest ustalane przez instytucję właściwą, zgodnie z ustawodawstwem stosowanym przez każdą ze Stron.

2.    Jeżeli ustawodawstwo Strony uzależnia nabycie prawa do świadczeń, o których mowa w ustępie 1, od zgromadzenia określonych okresów ubezpieczenia, instytucja właściwa stosuje postanowienia artykułu 10 niniejszego Porozumienia.

3.    W odniesieniu do Quebecu, świadczenie z tytułu śmierci, jest obliczane przez zastosowanie artykułu 14 niniejszego Porozumienia.

TYTUŁ IV

POSTANOWIENIA ADMINISTRACYJNE I RÓŻNE

ARTYKUŁ 19

POROZUMIENIE ADMINISTRACYJNE

1.    Władze właściwe zawrą porozumienie administracyjne, które ustanowi środki konieczne do stosowania niniejszego Porozumienia.

2.    W porozumieniu administracyjnym zostaną wyznaczone instytucje łącznikowe i instytucje właściwe.

ARTYKUŁ 20

WYMIANA INFORMACJI I WZAJEMNA POMOC ADMINISTRACYJNA

1. Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe odpowiedzialne za stosowanie niniejszego Porozumienia:

a)    przekazują sobie, w zakresie dozwolonym przez ustawodawstwo, które stosują, wszelkie informacje konieczne do stosowania tego ustawodawstwa;

b)    udzielają sobie pomocy w celu ustalenia prawa lub wysokości świadczenia należnego na mocy niniejszego Porozumienia lub zgodnie z ustawodawstwem, do którego stosuje się niniejsze Porozumienie, tak jakby stosowały własne ustawodawstwo;

c) przekazują sobie, niezwłocznie, wszelkie informacje o podjętych przez nie środkach w związku ze stosowaniem niniejszego Porozumienia lub o zmianach w ich ustawodawstwie, jeżeli te zmiany mają wpływ na stosowanie niniejszego Porozumienia.

2. Pomoc, o której mowa w ustępie 1 punkt b), jest udzielana bezpłatnie, z zastrzeżeniem wszelkich postanowień odnośnie zwrotu pewnych rodzajów wydatków ujętych w porozumieniu administracyjnym zawartym zgodnie z artykułem 19 niniejszego Porozumienia.

ARTYKUŁU BADANIA LEKARSKIE

1.    Instytucja właściwa Strony, na wniosek instytucji właściwej drugiej Strony, przekazuje jej, w zakresie dozwolonym zgodnie ze stosowanym przez nią ustawodawstwem, dostępne badania lekarskie i dokumentację medyczną wnioskodawcy lub świadczeniobiorcy.

2.    Jeżeli instytucja właściwa Strony wymaga, aby wnioskodawca lub świadczeniobiorca, mający miejsce zamieszkania na terytorium drugiej Strony, został poddany badaniu lekarskiemu, instytucja właściwa tej drugiej Strony, na wniosek instytucji właściwej pierwszej Strony, podejmie niezbędne działania, w celu przeprowadzenia takiego badania, na koszt instytucji właściwej, która wnosi o badanie lekarskie.

3.    Badania lekarskie i dokumentacja medyczna, o których mowa w ustępie 1, nie mogą być odrzucone jedynie z tego powodu, że sporządzono je na terytorium drugiej Strony.

ARTYKUŁ 22

OCHRONA DANYCH OSOBOWYCH

1.    Dla celów stosowania niniejszego artykułu, wyrażenie „przepisy prawne" oznacza przepisy dotyczące ochrony danych osobowych w prawie wewnętrznym każdej ze Stron.

2.    Wszelkie informacje umożliwiające identyfikację osoby fizycznej stanowią dane osobowe. Dane osobowe podlegają ochronie przez przepisy prawne.

3.    Władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe każdej ze Stron mogą przekazać sobie wszelkie dane osobowe niezbędne do stosowania niniejszego Porozumienia.

4.    Dane osobowe przekazane władzy właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej jednej ze Stron, w ramach stosowania niniejszego Porozumienia, mogą być wykorzystywane tylko w celu stosowania niniejszego Porozumienia.

5.    Strona może jednak wykorzystać takie dane do innych celów za zgodą osoby zainteresowanej, albo bez jej zgody, wyłącznie w następujących przypadkach:

a)    w przypadku wykorzystania danych, mającego bezpośredni i istotny związek z celami, dla których dane zgromadzono, lub;

b)    w przypadku, gdy wykorzystanie danych w sposób oczywisty działa na korzyść osoby zainteresowanej, lub;

c)    w przypadku gdy wykorzystanie tych danych jest niezbędne dla stosowania ustawy w Rzeczypospolitej Polskiej lub w Quebecu.

6.    Dane osobowe przekazane, w związku ze stosowaniem niniejszego Porozumienia, władzy właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej jednej ze Stron mogą zostać przekazane innej instytucji tej Strony tylko dla stosowania niniejszego Porozumienia.

7.    Strona może jednak przekazać takie dane za zgodą osoby zainteresowanej, albo bez jej zgody, wyłącznie w następujących przypadkach:

a)    dane są niezbędne do wykonywania uprawnień instytucji jednej ze Stron, lub;

b)    przekazanie danych w sposób oczywisty działa na korzyść osoby zainteresowanej, lub;

c)    przekazanie danych jest niezbędne dla stosowania ustawy w Rzeczypospolitej Polskiej lub w Quebecu.

8.    Władze właściwe, instytucje łącznikowe, instytucje właściwe i inne instytucje każdej ze Stron gwarantują w trakcie przekazywania danych, o których mowa w ustępie 3, stosowanie środków zapewniających ochronę tych danych.

9.    Władza właściwa, instytucja łącznikowa, instytucja właściwa i inna instytucja Strony, której przekazano dane, o których mowa w ustępie 3, chroni je przed nieuprawnionym dostępem, zmianami i przekazywaniem.

10.    Władza właściwa, instytucja łącznikowa, instytucja właściwa i inna instytucja Strony, której przekazano dane osobowe, o których mowa w ustępie 3, podejmuje niezbędne środki, aby dane te były aktualne, pełne i dokładne dla realizacji celów, dla których je zgromadzono. W miarę potrzeby, dane te są korygowane, a dane zgromadzone lub przechowywane w sposób nieuprawniony w świetle stosowanych przepisów prawnych są niszczone. Na wniosek niszczone są również dane, których przekazanie jest zabronione na mocy przepisów prawnych Strony, która je przekazała.

11.    Z zastrzeżeniem przepisów prawnych Strony, dane uzyskane przez Stronę w związku ze stosowaniem niniejszego Porozumienia, zostają zniszczone po osiągnięciu celów, dla których je zgromadzono lub wykorzystano. Władze właściwe, instytucje łącznikowe, instytucje właściwe i inne instytucje każdej ze Stron stosują bezpieczne środki umożliwiające całkowite zniszczenie danych i zapewniają ochronę danych osobowych przeznaczonych do zniszczenia.

12. Na wniosek zgłoszony władzy właściwej, instytucji łącznikowej i instytucji właściwej Strony, osoba zainteresowana ma prawo zostać poinformowana o przekazaniu danych osobowych, o których mowa w ustępie 3, i ich wykorzystaniu do celów innych niż stosowanie niniejszego Porozumienia. Osoba zainteresowana może również uzyskać dostęp do danych osobowych jej dotyczących i dokonać ich korekty, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych przez przepisy prawne Strony, na której terytorium znajdują się te dane.

13.    Władze właściwe Stron lub instytucje przez nie upoważnione informują się wzajemnie o wszelkich zmianach w przepisach prawnych dotyczących ochrony danych osobowych, jeżeli zmiany te mają wpływ na stosowanie niniejszego Porozumienia.

ARTYKUŁ 23

ZWOLNIENIE Z OPŁAT LUB ICH ZMNIEJSZENIE

1.    Zwolnienie z opłat lub ich zmniejszenie, przewidziane w ustawodawstwie Strony w związku z wydaniem zaświadczenia lub dokumentu, którego złożenie jest wymagane dla stosowania tego ustawodawstwa, obejmuje także zaświadczenia lub dokumenty, których złożenie wymagane jest dla stosowania ustawodawstwa drugiej Strony.

2.    Każdy dokument, którego złożenie jest wymagane dla stosowania niniejszego Porozumienia, jest zwolniony z konieczności uwierzytelnienia przez władze dyplomatyczne lub konsularne.

ARTYKUŁ 24 JĘZYK KOMUNIKACJI

1.    Dla celów stosowania niniejszego Porozumienia władze właściwe, instytucje łącznikowe i instytucje właściwe Stron mogą kontaktować się bezpośrednio w języku urzędowym każdej ze Stron.

2.    Każdy wniosek złożony władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej Strony w związku ze stosowaniem niniejszego Porozumienia zostanie rozpatrzony, nawet jeżeli zostanie sporządzony w języku urzędowym drugiej Strony.

ARTYKUŁ 25

SKŁADANIE WNIOSKÓW, ZAWIADOMIEŃ I ODWOŁAŃ

1.    Wnioski, zawiadomienia i odwołania dotyczące prawa do świadczenia lub jego wysokości zgodnie z ustawodawstwem Strony, które powinny być złożone w określonym terminie władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej tej Strony i zostały złożone w tym samym terminie władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej drugiej Strony, są rozpatrywane, jak gdyby zostały złożone władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej pierwszej Strony. Data złożenia wniosków, zawiadomień i odwołań władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej drugiej Strony jest uznawana za datę ich złożenia władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej pierwszej Strony.

2.    Wniosek o świadczenie zgodnie z ustawodawstwem jednej ze Stron, złożony po dacie wejścia w życie niniejszego Porozumienia, jest uznawany za wniosek o odpowiednie świadczenie zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony, jeżeli w chwili składania wniosku wnioskodawca:

a)    wystąpi o uznanie wniosku za wniosek o świadczenie zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony lub

b)    przedstawi informacje wskazujące na fakt, że okresy ubezpieczenia zostały przebyte zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony.

3.    Postanowienia ustępu 2 nie mają zastosowania, gdy wnioskodawca występuje o odroczenie jego prawa do świadczenia zgodnie z ustawodawstwem drugiej Strony.

4.    W każdym przypadku, do którego ma zastosowanie ustęp 1 lub 2, władza właściwa, instytucja łącznikowa lub instytucja właściwa, której złożono wniosek, zawiadomienie lub odwołanie, niezwłocznie przekazuje taki dokument władzy właściwej, instytucji łącznikowej lub instytucji właściwej drugiej Strony.

ARTYKUŁ 26 WYPŁATA ŚWIADCZEŃ

1.    Instytucje właściwe Rzeczypospolitej Polskiej wypłacają świadczenia na mocy postanowień niniejszego Porozumienia osobom uprawnionym zamieszkałym w Quebecu w dolarach kanadyjskich lub innej walucie swobodnie wymienialnej, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 5 ustęp 3 niniejszego Porozumienia.

2.    Instytucja właściwa Quebecu wypłaca świadczenia na mocy niniejszego Porozumienia w dolarach kanadyjskich lub innej walucie swobodnie wymienialnej.

3.    Instytucje właściwe wypłacają świadczenia zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia bezpośrednio osobom uprawnionym bez odliczeń na swoje wydatki administracyjne.

ARTYKUŁ 27

ROZSTRZYGANIE SPORÓW

Władze właściwe rozstrzygają wszelkie spory powstałe w związku z interpretacją lub stosowaniem niniejszego Porozumienia.

TYTUŁV

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

ARTYKUŁ 28

POSTANOWIENIA PRZEJŚCIOWE

1.    Każdy okres ubezpieczenia przebyty przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia jest uwzględniany dla celów ustalenia prawa do świadczenia zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia oraz wysokości tego świadczenia.

2.    Żadne z postanowień niniejszego Porozumienia nie powoduje przyznania prawa do świadczenia za okres przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia.

3.    Z zastrzeżeniem ustępu 2, świadczenie, inne niż płatność jednorazowa, przysługuje na mocy niniejszego Porozumienia w odniesieniu do zdarzeń, które nastąpiły przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia.

4.    Świadczenie przyznane przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia może zostać, na wniosek osoby zainteresowanej, ponownie ustalone zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia, pod warunkiem że kwota ponownie ustalonego świadczenia nie będzie niższa od kwoty świadczenia przyznanego przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia.

5.    W odniesieniu do Quebecu, w celu zastosowania artykułów od 15 do 17 niniejszego Porozumienia, każdy okres aktywności z narażeniem na ryzyko, przebyty zgodnie z ustawodawstwem Strony przed dniem wejścia w życie niniejszego Porozumienia jest uwzględniany w celu ustalenia prawa do świadczeń.

6.    W celu zastosowania artykułu 7 niniejszego Porozumienia, osobę uznaje się za oddelegowaną od dnia wejścia w życie niniejszego Porozumienia.

ARTYKUŁ 29

OBOWIĄZYWANIE I WYPOWIEDZENIE

1.    Niniejsze Porozumienie zostaje zawarte na czas nieokreślony. Porozumienie może zostać wypowiedziane w każdym czasie przez każdą ze Stron, w drodze pisemnej notyfikacji skierowanej do drugiej Strony. Wypowiedzenie nabierze mocy po 12 miesiącach od daty notyfikacji.

2.    W przypadku wypowiedzenia niniejszego Porozumienia wszelkie prawa nabyte zgodnie z postanowieniami niniejszego Porozumienia zostają zachowane. Władze właściwe uzgodnią sposób uregulowania wszelkich praw będących w trakcie nabywania na mocy tych postanowień.

ARTYKUŁ 30 WEJŚCIE W ŻYCIE

Niniejsze Porozumienie wchodzi w życie pierwszego dnia trzeciego miesiąca następującego po dniu otrzymania ostatniej z not, którymi Strony poinformują się o spełnieniu wymogów prawnych dla wejścia w życie niniejszego Porozumienia.

NA DOWÓD CZEGO niżej podpisani, należycie do tego upoważnieni przez swoje Rządy, podpisali niniejsze Porozumienie.

SPORZĄDZONO w dwóch egzemplarzach, w Quebecu, dnia 3 czerwca 2015 roku, każdy w językach polskim i francuskim, przy czym oba teksty mają jednakową moc.

Z UPOWAŻNIENIA RZĄDU

RZECZYPOSPOLITEJ

POLSKIEJ

' I (Ą/V<.£f ['yif £.4 V/

ENTENTE

EN MATIERE DE SECURITE SOCIALE ENTRE

LE GOUVERNEMENT DE LA REPUBLIQUE DE POLOGNE

ET

LE GOUYERNEMENT DU QUEBEC

LE GOUYERNEMENT DE LA REPUBLIQUE DE POLOGNE

ET

LE GOUYERNEMENT DU QUEBEC

Ci-apres appeles «les Parties »;

DESIREUX d’assurer la coordination de leurs systemes de securite sociale;

SONT CONYENUS DE CE QUI SUIT :

TITRE I

DISPOSITION S GENERALES

Article premier Definitions

1. Aux fins de la presente entente, les termes et expressions suivants signifient:

a)    «legislation»: les lois, les reglements et les autres mesures d’application de la Republiąue de Pologne ou du Quebec relatifs au champ d'application materiel visć a l'article 2 de la presente entente;

b)    « autorite competente » : le ministre charge des affaires relatives a la securite sociale pour la Republiąue de Pologne ou le ministre du Quebec charge de 1'application de la legislation;

c)    « organisme de liaison » : institution chargee de la coordination et de 1’echange d’informations entre les institutions de chacune des Parties aux fins de 1’application de la presente entente;

d)    «institution competente » : institution chargee de 1'application de la legislation;

e)    « periode d'assurance » :

i)    pour la Republiąue de Pologne : une periode prise en compte pour determiner le droit aux prestations conformement a la legislation de la Republiąue de Pologne, laąuelle comprend des periodes de cotisation, des periodes equivalentes et des periodes de non-cotisation;

ii)    pour le Qućbec : toute annee pour laąuelle des cotisations ont ete versćes ou une rente d'invalidite a ete payće en vertu de la Loi sur le Regime de rentes du Quebec ou toute autre annće considćree comme equivalente;

f)    « prestation » : toute prestation en especes prevue par la legislation de chacune des Parties, y compris tout complement ou toute majoration d'une telle prestation en especes;

g)    «territoire » : le territoire de la Rćpubliąue de Pologne ou le territoire du Quebec;

h)    « ressortissant» :

i)    pour la Republiąue de Pologne : toute personne possedant la citoyennetó polonaise;

ii)    pour le Quebec : une personne de citoyennete canadienne qui est ou a ete soumise a la legislation visee au sous-paragraphe b) du paragraphe 1 de 1'article 2 de la presente entente.

2. Toute expression non definie dans la presente entente a le sens qui lui est donnę dans la legislation applicable de chacune des Parties.

Article 2

Champ d'application materiel

1. La presente entente s'applique:

a) en ce qui conceme la Republiąue de Pologne, a la legislation relative aux prestations suivantes de 1'assurance sociale et de Passurance sociale des agriculteurs :

i) pensions de vieillesse, d'inaptitude au travail et de survivant;

ii)    indemnites forfaitaires et pensions accordees au titre d'accidents de travail et de maladies professionnelles;

iii)    indemnitćs funeraires;

b) en ce qui conceme le Quebec, a la lćgislation relative :

i)    au Rćgime de rentes du Qućbec;

ii)    aux accidents du travail et aux maladies professionnelles.

2.    La presente entente s'applique aussi a tout acte legislatif, reglementaire et les autres mesures d’application qui modifient, completent, codifient ou remplacent la legislation.

3.    La prćsente entente s'applique egalement a tout acte legislatif ou rćglementaire qui etend la legislation a de nouvelles categories de beneficiaires ou a de nouvelles prestations, a moins que la Partie concemee ne notifie a 1’autre Partie une reserve au plus tard trois mois a compter de 1'entree en vigueur de ces actes lćgislatifs ou rćglementaires.

4.    La presente entente ne s'applique pas a un acte legislatif ou reglementaire couvrant une branche nouvelle de la sćcurite sociale a moins que la presente entente ne soit modifiće a cet effet.

Article 3

Champ d’application personnel

La presente entente s'applique a toute personne qui est ou a ćte soumise a la legislation de l'une ou des deux Parties, ainsi qu'a d'autres personnes dont les droits proviennent de ceux d'une telle personne.

Article 4

Egalite de traitement

Sauf dispositions contraires prevues par la presente entente, toute personne visee a l'article 3 de la presente entente est soumise aux obligations de la legislation de 1’autre Partie et est admise a beneficier des prestations prevues par cette lćgislation aux memes conditions que les ressortissants de cette autre Partie.

Article 5

Exportation des prestations

1.    Sauf dispositions contraires prevues par la presente entente, toute prestation acąuise en vertu de la lćgislation d'une Partie ou en vertu de 1'application de la presente entente, ne peut etre reduite, modifiee, suspendue ou supprimee du seul fait que le beneficiaire reside sur le territoire de 1'autre Partie.

2.    En ce qui conceme la Republique de Pologne, le paragraphe 1 ne s'applique pas aux prestations accordees en vertu d’une procedurę particuliere ou a titre exceptionnel.

3.    Toute prestation payable par une Partie et acquise en vertu de la presente entente est versee au bćneficiaire qui rćside sur le territoire d'un Etat tiers, selon les memes conditions que ses propres ressortissants residant sur le territoire d'un Etat tiers.

TITRE II

DISPOSITIONS RELATIVES A LA LEGISLATION APPLICABLE

Article 6 Regles generales

Sous reserve des articles 7 a 9 de la presente entente :

a)    tout travailleur qui exerce son travail sur le territoire de l'une des Parties est soumis, en ce qui conceme ce travail, a la legislation de cette Partie;

b)    tout travailleur autonome qui reside sur le territoire d'une Partie, et qui travaille a son propre compte sur le territoire de 1’autre Partie ou sur les territoires des deux Parties, est soumis, en ce qui conceme ce travail, uniquement a la legislation de la premiere Partie.

Article 7 Detachement

Tout travailleur, soumis a la legislation d’une Partie et qui est detache par son employeur sur le territoire de 1’autre Partie pour y exercer un travail pour le compte de cet employeur, est soumis, en ce qui conceme ce travail, imiquement a la legislation de la premiere Partie comme si ce travail s’effectuait sur son territoire. Cette periode de detachement ne peut depasser 60 mois sans le consentement des autorites competentes des deux Parties ou des institutions autorisees par celles-ci.

Article 8

Emploi au seryice du gouyernement

1.    Nonobstant les dispositions de la prćsente entente, les dispositions relatives a la securite sociale de la Convention de Vienne sur les relations diplomatiąues du 18 avril 1961 et de la Convention de Vienne sur les relations consulaires du 24 avril 1963 continuent a s'appliquer.

2.    Toute personne occupant un emploi au service du gouvemement d'une Partie et affectóe a un travail sur le territoire de 1'autre Partie est soumise, en ce qui conceme cet emploi, uniquement & la legislation de la premiere Partie.

3.    Sous reserve des dispositions prevues aux paragraphes 1 et 2, toute personne residant sur le territoire d'une Partie et y occupant un emploi au service du gouvemement de 1’autre Partie est soumise, en ce qui conceme cet emploi, uniquement a la legislation de la premiere Partie.

Article 9 Exceptions

Les autorites competentes des Parties ou les institutions autorisees par celles-ci peuvent, d'un commun accord, modifier 1’application des dispositions prevues aux articles 6, 7 et aux paragraphes 2 et 3 de 1’article 8 de la presente entente, en ce qui conceme toute personne ou categorie de personnes.

TTTRE m

DISPOSITIONS CONCERNANT LES PRESTATIONS CHAPITRE PREMIER

TOTALISATION ARTICLE 10

Periodes d’assurance en vertu de la legislation DE LA REPUBLIQUE DE POLOGNE ET DU QUEBEC

Si la łćgislation d'une Partie subordonne l'acquisition du droit aux prestations a l'accomplissement par la personne de periodes d'assuraiice specifiąues, l'institution competente de cette Partie totalise, dans la mesure necessaire, les periodes d'assurance accomplies sous la łćgislation de 1'autre Partie, comme s'il s'agissait de pćriodes accomplies sous la łćgislation qu'elle appliąue, les periodes qui se superposent etant comptćes une seule fois.

ARTICLE 11

Periodes d’assurance de moins d’un an

1.    Si la duree totale des periodes d'assurance accomplies par une personne sous la legislation de l'une des Parties n'atteint pas une annee, et si ces seules periodes sont insuffisantes pour ouvrir le droit a une prestation en vertu de la legislation de cette Partie, 1'institution compćtente de cette Partie n'est pas tenue, en vertu de la prćsente entente, d’accorder une prestation a cette personne au titre de ces periodes.

2.    Nonobstant les dispositions du paragraphe 1, les pćriodes visees sont prises en consideration par rinstitution competente de 1'autre Partie pour l'ouverture du droit a une prestation en vertu de la legislation de cette Partie en application des dispositions du present chapitre.

Article 12

Periodes d’assurance en vertu de la legislation d'un Etat tiers

Si une personne n'a pas droit a une prestation en fonction des periodes d’assurance admissibles visees a 1'article 10 de la presente entente, 1'institution compćtente prend egalement en consideration les periodes d'assurance accomplies en vertu de la legislation d'un Etat tiers avec leąuel les deux Parties sont liees par des instruments de securite sociale prevoyant la totalisation de periodes.

CHAPITRE 2

PRESTATIONS PAYABLES EN VERTU DE LA LEGISLATION DE LA REPUBLIQUE DE POLOGNE

Article 13

PENSIONS DE yiEILLESSE, D'lNAPTITUDE AU TRAVAIL ET DE SURVIVANT

1.    S'il y a ouverture du droit a une pension de vieillesse, d'inaptitude au travail ou de survivant en vertu de la legislation de la Republique de Pologne, cette pension de vieillesse, d'inaptitude au travail ou de survivant est calculee exclusivement selon la legislation de la Republiąue de Pologne, a moins que le montant de la pension de vieillesse, d'inaptitude au travail ou de survivant, calculć selon la methode decrite au paragraphe 2, soit plus favorable.

2.    Si le droit a une pension de vieillesse, d'inaptitude au travail ou de survivant est ćtabli exclusivement par 1'application des dispositions de totalisation decrites aux articłes 10 a 12 de la presente entente, 1’institution competente de la Republique de Pologne :

a)    calcule le montant thćorique de la prestation qui serait versće si la durće totale des pćriodes d'assurance avait ete accomplie en vertu de la legislation qu'elle appliąue;

b)    sur la base du montant theorique calcule conformement au sous-paragraphe a), dćtermine le montant rćel de la prestation en appliquant le rapport entre la duree des pćriodes d'assurance accomplies en vertu de la lćgislation qu'elle applique et la duree totale des pćriodes d'assurance accomplies en vertu de la legislation de chacune des Parties et, si necessaire, celles en vertu de la legislation d'un Etat tiers.

3.    Aux fins du calcul du montant de base de la prestation, seuls les gains realises en vertu de la legislation de la Rćpublique de Pologne et les cotisations versćes en vertu de cette legislation sont pris en compte.

4.    Dans le cas ou la legislation de la Rćpublique de Pologne pose comme condition a rouverture du droit a une pension de vieillesse, d'inaptitude au travail ou de survivant qu'une personne soit assuree a la survenance de Pevenement ayant des effets juridiąues, cette exigence est reputee satisfaite aux fins de Tetablissement du droit si la personne ćtait assuree en vertu de la legislation du Qućbec.

5.    Aux fins de dćterminer l’ouverture du droit a une pension de vieillesse en vertu de la legislation de la Rćpublique de Pologne et en application de Particie 10 de lapresente entente :

a)    une annee civile, qui est une periode d’assurance en vertu du Regime de rentes du Quebec, est consideree comme 12 mois admissibles en vertu de la legislation de la Republique de Pologne;

b)    un mois, qui est une periode admissible en vertu de la Loi sur la securite de la vieillesse du Canada qui s'applique sur le territoire du Quebec et qui ne fait pas partie d'une periode d’assurance en vertu du Regime de rentes du Quebec, est considćre comme un mois admissible en vertu de la lćgislation de la Republique de Pologne.

6.    Aux fins de dćterminer Pouverture du droit a une prestation autre que la pension de vieillesse en vertu de la legislation de la Rćpublique de Pologne et en application de Particie 10 de la presente entente, une annee civile, qui est une periode d’assurance en vertu du Regime de rentes du Quebec, est consideree comme 12 mois admissibles en vertu de la legislation de la Republique de Pologne.

CHAFITRE 3

PRESTATIONS PAYABLES EN VERTU DE LA LEGISLATION

DU QUEBEC

Article 14

PRESTATIONS DE RETRAITE, D'lNVALIDITE ET DE SURVIVANTS

1.    Si une personne qui a etć soumise a la legislation de l'une et 1'autre des Parties satisfait aux conditions reąuises pour ouvrir le droit, pour elle-meme ou pour les personnes a sa charge, ses survivants ou ses ayants droit, a une prestation en vertu de la legislation du Quebec sans avoir recours a la totalisation prevue aux articles 10 a 12 de la presente entente, 1'institution competente du Qućbec determine le montant de la prestation selon les dispositions de la lćgislation qu'elle applique.

2.    Si la personne visee au paragraphe 1 ne satisfait pas aux conditions requises pour ouvrir le droit a une prestation sans avoir recours a la totalisation, l'institution compćtente du Qućbec procede de la faęon suivante :

a)    elle reconnait une annće de cotisation lorsque l'institution competente de la Rćpublique de Pologne atteste qu'une periode d'assurance d'au moins trois mois dans une annee civile, a ete creditee en vertu de la legislation de la Republique de Pologne, pourvu que cette annee soit comprise dans la periode cotisable definie dans la legislation du Qućbec;

b)    elle totalise, conformement aux articles 10 a 12 de la presente entente, les annees de cotisation reconnues en vertu du sous-paragraphe a) et les periodes d’assurance accomplies selon la legislation du Quebec.

3.    Lorsąue le droit a une prestation est acąuis en vertu de la totalisation prevue au paragraphe 2, l'institution competente du Quebec determine le montant de la prestation payable en additionnant les montants calcules conformement aux sous-paragraphes a) et b) ci-dessous :

a)    le montant de la partie de la prestation reliee aux gains est calcule selon les dispositions de la lćgislation du Quebec;

b)    le montant de la composante a taux uniforme de la prestation payable selon les dispositions de la prćsente entente est determine en multipliant:

le montant de la composante a taux uniforme determine selon la legislation relative au Rćgime de rentes du Quebec

par

la fraction qui exprime le rapport entre les periodes de cotisation au Regime de rentes du Quebec et la periode cotisable definie dans la legislation concemant ce rćgime.

CHAPITRE 4

PRESTATIONS EN CAS D’ACCIDENTS DU TRAVABL OU DE MALADIES PROFESSIONNELLES

ARTICLE 15

OUVERTURE DU DROIT AUX PRESTATIONS

1.    L'ouverture du droit aux prestations pour accident du travail est determinee conformement a la legislation qui s'applique au moment ou est survenu 1'accident du travail.

2.    L’ouverture du droit aux prestations pour maladie professionnelle est determinee conformćment a la lćgislation qui s'appliquait au moment ou la personne a ćtć exposee au risque causant cette maladie. En cas d’exposition au meme risque sous la legislation de l’une et de 1’autre Partie, la lćgislation qui s’applique est celle de la Partie sur le territoire de laquelle la personne reside au moment de presenter sa demande.

ARTICLE 16

MALADIES PROFESSIONNELLES

1.    Lorsque la legislation de l'une des Parties pose comme condition a l'ouverture du droit a une prestation au titre d’une maladie professionnelle que cette maladie ait d'abord ćtć diagnostiquee sur le territoire de cette Partie, cette condition est considerće comme remplie si elle est d'abord diagnostiquće sur le territoire de 1'autre Partie.

2.    Lorsque la lćgislation de l'une des Parties pose comme condition a l'ouverture du droit a une prestation au titre d'une maladie professionnelle une duree specifique d’exercice du travail ayant entraine cette maladie, 1'institution competente de cette Partie reconnait aussi l'exercice du meme type de travail en vertu de la legislation de 1'autre Partie.

Article 17

AGGRAYATION D'UNE MALADIE PROFESSIONNELLE

1.    Lorsąue le droit a la prestation pour maladie professionnelle a ete ouvert conformement a la legislation d’une premiere Partie, 1’institution competente de cette Partie est responsable du versement de la prestation reliee a l’aggravation de cette maladie professionnelle, meme si l’aggravation a eu lieu au moment ou la personne etait soumise a la legislation de la seconde Partie, dans la mesure ou elle n’y a pas exerce un travail susceptible d’aggraver cette maladie.

2.    En cas d'aggravation d'une maladie professionnelle indemnisee en vertu de la legislation d’une premiere Partie alors que la personne exerce un travail susceptible d'aggraver cette maladie sur le territoire de la seconde Partie :

a)    1'institution compćtente de la premiere Partie conserve a sa charge la prestation due en vertu de sa propre legislation comme si la maladie ne s’etait pas aggravee;

b)    l'institution competente de la seconde Partie a la legislation de laąuelle la personne etait soumise pendant l'exercice du travail susceptible d'aggraver la maladie professionnelle prend a sa charge la prestation qui equivaut a la diffórence entre le montant de la prestation due apres l'aggravation de la maladie et le montant de la prestation qui aurait ete due avant l'aggravation, en vertu de la legislation qu'elle applique.

CHAPITRE 5

PRESTATION DE DECES Article 18

INDEMNITE FUNERAIRE ET PRESTATION DE DECES

1.    Le droit a 1’indemnite funeraire et a la prestation de deces est etabli par l'institution competente conformement a la lćgislation appliquee par chacune des Parties.

2.    Si la legislation d’une Partie subordonne l’ouverture du droit aux prestations visees au paragraphe 1 a 1’accomplissement de periodes

d’assurance spćcifiques, l’institution competente appliąue les dispositions de 1’article 10 de la presente entente.

3. En ce qui conceme le Qućbec, la prestation de deces est calculee en application de Farticle 14 de la presente entente.

TITREIV

DISPOSITIONS ADMINISTRATIVES ET DIVERSES

Article 19

ARRANGEMENT ADMINISTRATIF

1.    Un arrangement administratif, arrete par les autorites competentes, fixe les modalites d'application de la presente entente.

2.    Les organismes de liaison et les institutions competentes sont designes dans 1'arrangement administratif.

Article 20

Echange d'informations et entraide administratiye

1. Les autorites competentes, organismes de liaison et institutions competentes chargees de 1'application de la presente entente :

a)    se communiquent, dans la mesure permise par la legislation qu'ils appliąuent, tout renseignement requis aux fins de l'application de cette legislation;

b)    se pretent leurs bons offices aux fins de la determination du droit a toute prestation ou du montant de toute prestation payable en vertu de la presente entente ou de la legislation visee par celle-ci, comme s'il s'agissait de 1'application de leur propre legislation;

c)    se transmettent mutuellement sans tarder tout renseignement concemant les mesures adoptees par ceux-ci aux fins de 1'application de la presente entente ou les modifications apportees a leur legislation, dans la

mesure ou ces modifications influent sur 1'application de la presente entente.

2. L'assistance visee au sous-paragraphe b) du paragraphe 1 est foumie gratuitement, sous reserve de toute disposition relative au remboursement de certaines catógories de frais comprises dans l'arrangement administratif conclu selon 1'article 19 de la presente entente.

Article 21

Eyaluations medicales

1.    Dans la mesure ou la legislation qui s’applique le permet, 1’institution competente d’une Partie transmet, sur demande, a 1’institution competente de 1’autre Partie, les ćvaluations medicales et les documents disponibles relatifs au dossier medical d’un demandeur ou d’un beneficiaire.

2.    Si 1’institution competente d’une Partie requiert qu’un demandeur ou qu’un beneficiaire qui reside sur le territoire de 1’autre Partie subisse une evaluation mćdicale et si elle en fait la demande, 1’institution competente de 1’autre Partie prend les mesures nćcessaires pour que l’ćvaluation soit effectuee aux frais de 1’institution competente qui en fait la demande.

3.    Les evaluations medicales et les documents vises au paragraphe 1 ne peuvent etre refiises du seul fait qu’ils proviennent du territoire de 1'autre Partie.

Article 22

Protection des renseignements personnels

1.    Pour rapplication du present article, l’expression «dispositions juridiques» signifie les dispositions relatives a la protection des renseignements personnels dans le droit inteme de chaque Partie.

2.    Tout renseignement qui permet d’identifier une personne physique est un renseignement personnel. Un renseignement personnel est protege par les dispositions juridiques.

3.    Les autorites competentes, les organismes de liaison et les institutions competentes de chacune des Parties peuyent se communiquer tout renseignement personnel necessaire a l’application de la presente entente.

4.    Un renseignement personnel communiąue a une autorite competente, a 1’organisme de liaison ou a une institutłon competente d'une Partie, dans le cadre de 1'application de la presente entente, ne peut etre utilise que pour 1'application de la presente entente.

5.    Une Partie peut toutefois utiliser un tel renseignement a une autre fin avec le consentement de la personne concemee ou, sans son consentement, dans les seuls cas suivants :

a)    lorsqu'il s'agit d'une utilisation compatible ayant un lien direct et pertinent avec les fins pour lesquelles le renseignement a etó recueilli, ou;

b)    lorsque 1'utilisation est manifestement au benefice de la personne concemee, ou;

c)    lorsque l'utilisation de ce renseignement est necessaire a 1’application d’une loi en Republique de Pologne ou au Quebec.

6.    Un renseignement personnel communique a une autorite competente, a 1’organisme de liaison ou a une institution competente d'une Partie, dans le cadre de 1'application de la presente entente, ne peut etre communique a une autre institution de cette Partie que pour 1'application de la presente entente.

7.    Une Partie peut toutefois communiquer un tel renseignement avec le consentement de la personne concemee ou, sans son consentement, dans les seuls cas suivants:

a)    le renseignement est necessaire a l'exercice des attributions d'une institution d'une Partie, ou;

b)    la communication du renseignement est manifestement au bćnefice de la personne concemee, ou;

c)    la communication du renseignement est necessaire a 1’application d’une loi en Republique de Pologne ou au Quebec.

8.    Les autorites competentes, les organismes de liaison, les institutions competentes et toutes autres institutions de chacune des Parties garantissent, lors de la transmission des renseignements vises au paragraphe 3, d’utiliser des moyens assurant la protection de ces renseignements.

9.    L’autoritć competente, 1’organisme de liaison, 1’institution competente et toute autre institution d’une Partie, auquel est communique un renseignement vise au paragraphe 3, le protege contrę 1’acces, 1’alteration et la communication non autorises.

10.    L’autorite competente, 1’organisme de liaison, 1’institution competente et toute autre institution d’une Partie, auquel un renseignement personnel vise au paragraphe 3 est communique, prend les mesures necessaires afin que ce renseignement soit a jour, complet et exact pour servir aux fins pour lesquelles ii a ete recueilli. Au besoin, il conige ces renseignements et detruit ceux dont la collecte ou la conservation n’est pas autorisee par les dispositions juridiąues qui s’appliquent a lui. II dćtruit egalement, sur demande, les renseignements dont la transmission est interdite en vertu des dispositions juridiques de la Partie qui les a communiąues.

11.    Sous reserve des dispositions juridiques d’une Partie, les renseignements qu’obtient une Partie, en raison de l’application de la prćsente entente, sont dćtruits lorsque les fins pour lesquelles ils ont ete recueillis ou utilises sont accomplies. Les autorites competentes, les organismes de liaison, les institutions competentes et toutes autres institutions de chacune des Parties utilisent des moyens surs afin de dćtruire de faęon definitive les renseignements personnels et en assurent la protection lorsqu’ils sont en attente de destruction.

12.    Sur demande adressee k une autorite competente, a 1’organisme de liaison ou a une institution competente d’une Partie, la personne concemee a le droit d’ełre informee de la communication d’un renseignement personnel vise au paragraphe 3 et de son utilisation a des fins autres que pour 1’application de la presente entente. Elle peut egalement avoir acces aux renseignements personnels qui la concement et les faire rectifier, sous reserve des exceptions prćvues par les dispositions juridiques de la Partie sur le territoire de laquelle se trouvent ces renseignements.

13.    Les autorites competentes des Parties ou les institutions autorisees par celles-ci s’informent de toute modification aux dispositions juridiques concemant la protection accordee aux renseignements personnels dans la mesure ou ces modifications influent sur 1'application de la presente entente.

Article 23

Exemption ou reduction des frais

1.    Toute exemption ou reduction des frais prevue par la legislation d'une Partie relativement a la delivrance d'un certificat ou d'un document requis aux fins de 1'application de cette lćgislation est etendue aux certificats ou aux documents reąuis aux fins de 1'application de la legislation de l'autre Partie.

2.    Tout document requis aux fins de 1'application de la presente entente est exempte de toute legalisation par les autorites diplomatiques ou consulaires.

Article 24

Langue de communication

1.    Aux fins de 1'application de la presente entente, les autorites competentes, les organismes de liaison et les institutions competentes des Parties peuvent communiąuer directement entre eux dans leur langue officielle.

2.    Toute demande faite a une autorite competente, un organisme de liaison ou une institution competente d'une Partie aux fins de rapplication de la presente entente est reęue meme si cette demande est ecrite dans la langue officielle de 1'autre Partie.

Article 25

Presentation de demandes, de declarations et de recours

1.    Une demande, une declaration ou un recours relatif a l’ouverture du droit a une prestation ou de son montant en vertu de la lćgislation d’une Partie, qui doit etre presente dans un delai determine a 1'autorite competente, 1’organisme de liaison ou rinstitution competente de cette Partie est recevable comme s'il avait etć presente a 1'autorite competente, 1’organisme de liaison ou 1'institution compćtente de la premiere Partie, s'il est presente dans le meme delai a 1'autorite compćtente, 1’organisme de liaison ou 1'institution compćtente correspondante de 1'autre Partie. La datę a laąuelle cette demande, cette declaration ou ce recours est presente a 1'autorite competente, 1’organisme de liaison ou 1'institution competente de 1'autre Partie est considerće comme la datę de presentation a 1'autorite competente, 1’organisme de liaison ou 1'institution competente de la premićre Partie.

2.    Toute demande de prestation en vertu de la lćgislation de l'une des Parties presentee apres la datę d'entrće en vigueur de la presente entente est considerće comme une demande de prestation correspondante en vertu de la lćgislation de 1'autre Partie, a condition que le requćrant, au moment de la demande:

a)    demande qu'elle soit considerće comme une demande de prestation en vertu de la lćgislation de 1'autre Partie, ou;

b)    foumisse des renseignements indiquant que des periodes d'assurance ont etć accomplies en vertu de la lćgislation de 1'autre Partie.

3.    Le paragraphe 2 ne s'applique pas si le requerant a demande le report de l'ouverture du droit a une prestation en vertu de la lćgislation de 1'autre Partie.

4. Dans tout cas ou le paragraphe 1 ou 2 s'applique, 1'autorite competente, 1'organisme de liaison ou 1'institution competente qui a reęu la demande, la dćclaration ou le recours le communique des que possible a 1'autorite competente, l'organisme de liaison ou l'institution competente de 1'autre Partie.

Article 26

Paiement des prestations

1.    Toute prestation due par les institutions competentes de la Republique de Pologne aux bćneficiaires residant au Quebec conformćment aux dispositions de la presente entente est versee en dollars canadiens ou dans une autre devise convertible y ayant cours, sous reserve des dispositions du paragraphe 3 de 1'article 5 de la presente entente.

2.    Toute prestation due par l'institution compćtente du Quebec aux benćficiaires conformement aux dispositions de la presente entente est versee en dollars canadiens ou dans une autre devise convertible ayant cours.

3.    Toute prestation due aux benćficiaires par les autorites competentes conformement aux dispositions de la prćsente entente est versee directement sans retenue pour frais administratifs.

Article 27

Resolution des differends

Les autorites competentes s’engagent a resoudre tout differend relatif a rinterpretation ou a 1'application de la presente entente.

UTRĘ V

DISPOSITIONS TRANSITOIRES ET FINALES

Article 28

Dispositions transitoires

1.    Toute periode d'assurance accomplie avant la datę d'entree en vigueur de la presente entente est prise en consideration pour rouverture et le montant des droits a une prestation conformćment aux dispositions de la prćsente entente.

2.    Aucune des dispositions de la presente entente n’ouvre de droit a une prestation pour une periode anterieure a la datę d'entree en vigueur de la presente entente.

3.    Sous reserve du paragraphe 2, toute prestation autre que forfaitaire due a l'egard d’evenements anterieurs a la datę d'entree en vigueur de la presente entente est versee en vertu de la prćsente entente.

4.    Une prestation accordee avant 1'entree en vigueur de la presente entente peut etre revisee a la demande de la personne interessee et determinee a nouveau, conformćment aux dispositions de la presente entente, a condition que le montant de la prestation revisee ne soit pas inferieur a celui accorde avant 1’entree en vigueur de la presente entente.

5.    Pour le Quebec, pour 1'application des articles 15 a 17 de la presente entente, toute periode d'activite a risque accomplie sous la legislation d'une Partie avant 1'entree en vigueur de la presente entente est prise en compte pour la determination de 1’admissibilite aux prestations.

6.    Pour 1'application de l'article 7 de la prćsente entente, une personne n’est presumee avoir ete detachee qu'a compter de 1'entree en vigueur de la presente entente.

Article 29 Duree et resiliation

1. La presente entente est conclue pour une duree indeterminee. Elle peut etre denoncee a tout moment par une des Parties par notification ecrite adressee a l'autre Partie. La denonciation prendra effet apres un delai de 12 mois suivant la datę de la notification.

2. En cas de dćnonciation de la prćsente entente, tous droits acąuis en vertu des dispositions de la prćsente entente sont maintenus. Les autoritćs compćtentes prendront des arrangements relatifs aux droits en voie d'acquisition en vertu de ces dispositions.

Article 30

Entree en VIGUEUR

La prćsente entente entre en vigueur le premier jour du troisićme mois suivant le jour de la rćception de la demićre des notes par lesquelles les Parties s’informent de 1’accomplissement des formalitćs lćgalement requises pour l’entrće en vigueur de la prćsente entente.

EN FOI DE QUOI, les soussignćs, dfiment autorisćs a cet effet par leur gouvemement respectif, ont signć la prćsente entente.

FAIT k Qućbec, le 3 juin 2015, en deux exemplaires, chacun en langues polonaise et franęaise, les deux textes faisant ćgalement foi.

POUR LE GOUYERNEMENT POUR LE GOUVERNEMENT

DE LA REPUBLIQUE DE    DU QUEBEC

POLOGNE

Po zaznajomieniu się z powyższym porozumieniem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:

-    zostało ono uznane za słuszne zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,

-    jest przyjęte, ratyfikowane i potwierdzone,

-    będzie niezmiennie zachowywane.

Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.

Dano w Warszawie dnia 28 lipca 2016 r.

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda

L.s.

Prezes Rady Ministrów: B. Szydło