DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 17 lipca 2018 r. Poz. 1369
KONWENCJA WIELOSTRONNA
implementująca środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku,
sporządzona w Paryżu dnia 24 listopada 2016 r.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
prezydent Rzeczypospolitej polskiej
podaje do powszechnej wiadomości:
Dnia 24 listopada 2016 r. w Paryżu została sporządzona Konwencja wielostronna implementująca środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, w następującym brzmieniu:
Przekład
KONWENCJA WIELOSTRONNA IMPLEMENTUJĄCA ŚRODKI TRAKTATOWEGO PRAWA PODATKOWEGO MAJĄCE NA CELU ZAPOBIEGANIE EROZJI PODSTAWY OPODATKOWANIA I PRZENOSZENIU ZYSKU
Strony niniejszej Konwencji,
Uznając fakt, że rządy tracą znaczny dochód z tytułu podatku dochodowego z powodu agresywnego międzynarodowego planowania podatkowego, które przybiera postać sztucznego przenoszenia zysków w miejsca, gdzie nie podlegają one opodatkowaniu lub opodatkowanie ich jest ograniczone;
Mając świadomość, że zagadnienie erozji podstawy opodatkowania i przenoszenia zysku (dalej: „BEPS”) jest sprawą o pilnym charakterze nie tylko w krajach uprzemysłowionych, ale także w gospodarkach wschodzących i krajach rozwijających się;
Dostrzegając wagę zagwarantowania, by zyski były opodatkowywane w miejscu gdzie jest prowadzona zasadnicza działalność gospodarcza powodująca powstanie tych zysków oraz w miejscu gdzie budowana jest wartość;
Popierając pakiet środków tworzony w ramach projektu OECD/G20 BEPS (dalej: „Pakiet OECD/G20 BEPS”);
Dostrzegając, że Pakiet OECD/G20 BEPS zawierał środki traktatowego prawa podatkowego odnoszące się do: określonych niezgodności hybrydowych (hybrid mismatches), zapobiegania nadużyciom traktatów (treaty abuse), sztucznego unikania statusu zakładu oraz usprawnienia rozwiązywania sporów;
Świadomi potrzeby zapewnienia niezwłocznej, skoordynowanej i spójnej implementacji środków BEPS związanych z traktatowym prawem podatkowym w kontekście międzynarodowym;
Zauważając potrzebę zapewnienia, by istniejące umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodu były interpretowane w celu wyeliminowania podwójnego opodatkowania w odniesieniu do podatków objętych tymi umowami bez tworzenia możliwości nieopodatkowania lub zmniejszonego opodatkowania poprzez uchylanie się od opodatkowania lub unikanie opodatkowania (w tym poprzez nabywanie korzyści umownych przez osoby nieuprawnione (treaty-shopping), mające na celu uzyskanie ulg przewidzianych w tych umowach pośrednio na korzyść osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytoriach trzecich jurysdykcji);
Dostrzegając potrzebę stworzenia skutecznego mechanizmu implementacji uzgodnionych zmian w sposób zsynchronizowany i efektywny w ramach sieci istniejących umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodu, bez potrzeby dwustronnego renegocjowania każdej z tych umów;
Uzgodniły, co następuje:
CZĘŚĆ I
ZAKRES I INTERPRETACJA POJĘĆ
Artykuł 1 Zakres Konwencji
Konwencja niniejsza modyfikuje wszystkie Umowy Podatkowe, do których ma zastosowanie, o których mowa w Artykule 2 ustępie 1 litera a) (Interpretacja pojęć).
Artykuł 2 Interpretacja pojęć
1. Dla celów niniejszej Konwencji, zastosowanie mają następujące definicje:
a) Pojęcie „Umowa Podatkowa, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja” oznacza umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania w odniesieniu do podatków od dochodu (niezależnie czy dotyczy ona także innych podatków):
i) która obowiązuje między dwiema lub większą liczbą:
A) Stron; oraz/lub
B) jurysdykcji lub terytoriów, które są stronami umowy, o której mowa powyżej, i za których sprawy międzynarodowe odpowiedzialna jest dana Strona; oraz
ii) w odniesieniu do której każda z tych Stron dokonała notyfikacji Depozytariuszowi, wymieniając zarówno samą umowę, jak również wszelkie instrumenty zmieniające lub towarzyszące (zidentyfikowane po tytule, nazwach stron, dacie podpisania i dacie wejścia w życie, jeśli ma ona zastosowanie na moment notyfikacji), jako umowę, którą planuje objąć niniejszą Konwencją.
b) Pojęcie „Strona” oznacza:
i) Państwo, w stosunku do którego niniejsza Konwencja obowiązuje, zgodnie z Artykułem 34 (Wejście w życie); lub
ii) jurysdykcję, która podpisała niniejszą Konwencję zgodnie z Artykułem 27 ustęp 1 litera b) lub c) (Podpisanie i ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie) i w stosunku do której niniejsza Konwencja obowiązuje zgodnie z Artykułem 34 (Wejście w życie).
c) Pojęcie „Umawiająca się Jurysdykcja” oznacza stronę Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
d) Pojęcie „Sygnatariusz” oznacza Państwo lub jurysdykcję, które podpisały Konwencję, ale w stosunku do których ta Konwencja jeszcze nie weszła w życie.
2. Przy stosowaniu niniejszej Konwencji przez Stronę w dowolnym czasie, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde pojęcie niezdefiniowane w Konwencji ma takie znaczenie, jakie wynika w danym czasie z postanowień odpowiedniej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
CZĘŚĆ II
NIEZGODNOŚCI HYBRYDOWE (HYBRID MISMATCHES)
Artykuł 3
Podmioty transparentne podatkowo
1. Dla celów Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dochód uzyskany przez lub za pośrednictwem podmiotu lub struktury, które są uznawane w całości lub w części za transparentne podatkowo zgodnie z prawem podatkowym którejkolwiek z Umawiających się Jurysdykcji, będzie uważany za dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, ale tylko w zakresie, w jakim ten dochód dla celów opodatkowania przez tę Umawiającą się Jurysdykcję jest traktowany jako dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji.
2. Postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zobowiązują Umawiającą się Jurysdykcję do zwolnienia z podatku dochodowego lub przyznania odliczenia lub zaliczenia w wysokości równej podatkowi zapłaconemu od dochodu uzyskanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji, który może być opodatkowany przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, nie będą miały zastosowania w zakresie, w jakim postanowienia te dopuszczają opodatkowanie przez tę drugą Umawiającą się Jurysdykcję wyłącznie z tego powodu, że taki dochód stanowi jednocześnie dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
3. W odniesieniu do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w stosunku do których jedna lub więcej Stron złożyła zastrzeżenie, o którym mowa w Artykule 11 ustęp 3 litera a) (Stosowanie przepisów Umów Podatkowych w celu zastrzeżenia prawa Strony do opodatkowania osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na jej terytorium), następujące zdanie zostanie dodane na końcu ustępu 1: „W żadnym przypadku postanowienia tego ustępu nie będą interpretowane w taki sposób, że naruszają prawo Umawiającej się Jurysdykcji do opodatkowania osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji”.
4. Ustęp 1 (w brzmieniu, które może zostać zmodyfikowane przez ustęp 3) będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w zakresie, w jakim odnoszą się one do kwestii czy dochód uzyskany za pośrednictwem podmiotów lub struktur, które są traktowane jako transparentne podatkowo zgodnie z prawem podatkowym którejkolwiek Umawiającej się Jurysdykcji (czy to na podstawie zasad ogólnych czy też szczegółowego określenia schematów stanów faktycznych i typów podmiotów lub struktur) będzie traktowany jak dochód osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji.
5. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
b) niestosowania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych,
do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już
postanowienie, o którym mowa w ustępie 4;
c) niestosowania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych,
do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już
postanowienie, o którym mowa w ustępie 4, które odmawia przyznania korzyści umownych w przypadku dochodu uzyskiwanego przez lub za pośrednictwem podmiotu lub struktury utworzonych na terytorium trzeciej jurysdykcji;
d) niestosowania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych,
do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już
postanowienie, o którym mowa w ustępie 4, które szczegółowo reguluje postępowanie w stosunku do określonych schematów stanów faktycznych oraz rodzajów podmiotów lub struktur;
e) niestosowania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych,
do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już
postanowienie, o którym mowa w ustępie 4, które szczegółowo reguluje postępowanie w stosunku do określonych schematów stanów faktycznych oraz rodzajów podmiotów lub struktur oraz odmawia przyznania korzyści umownych w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego przez lub za pośrednictwem podmiotów lub struktur utworzonych na terytorium trzeciej jurysdykcji;
f) niestosowania ustępu 2 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
g) stosowania ustępu 1 wyłącznie w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienie, o którym mowa w ustępie 4, które szczegółowo reguluje postępowanie w stosunku do określonych schematów stanów faktycznych oraz rodzajów podmiotów lub struktur.
6. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia, o którym mowa w ustępie 5 litera a) lub
b), notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 4, które nie jest przedmiotem zastrzeżeń na podstawie ustępu 5 litery od c) do e), i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku Strony, która złożyła zastrzeżenie, o którym mowa w ustępie 5 litera g), notyfikacja na podstawie poprzedniego zdania powinna być ograniczona do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które są przedmiotem tego zastrzeżenia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez postanowienia ustępu 1 (w brzmieniu, które może zostać zmodyfikowane przez ustęp 3) w zakresie przewidzianym w ustępie 4. W pozostałych przypadkach ustęp 1 (w brzmieniu, które może zostać zmodyfikowane przez ustęp 3) będzie miał zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z ustępem 1 (w brzmieniu, które może zostać zmodyfikowane przez ustęp 3).
Artykuł 4
Podmioty o podwójnej siedzibie
1. Jeżeli na podstawie postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, osoba inna niż osoba fizyczna ma siedzibę na terytorium więcej niż jednej Umawiającej się Jurysdykcji, właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji podejmą starania do określenia w drodze wzajemnego porozumienia na terytorium której z Umawiających się Jurysdykcji będzie uważać się, że dana osoba ma siedzibę dla celów Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, mając na względzie miejsce położenia jej faktycznego zarządu, miejsce utworzenia lub inny sposób jej ustanowienia oraz wszelkie inne mające znaczenie czynniki. W razie braku osiągnięcia takiego porozumienia, osoba ta nie będzie uprawniona do jakiejkolwiek ulgi lub zwolnienia od podatku przewidzianych w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, chyba że w zakresie oraz w sposób, które mogą zostać uzgodnione przez właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji.
2. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują zasady ustalania czy osoba inna niż osoba fizyczna, będzie uważana za osobę mającą siedzibę na terytorium jednej z Umawiających się Jurysdykcji, w przypadkach gdy taka osoba byłaby traktowana jako posiadająca siedzibę na terytorium więcej niż jednej Umawiającej się Jurysdykcji. Jednakże, ustęp 1 nie będzie miał zastosowania do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, szczegółowo regulujących kwestię siedziby spółek uczestniczących w porozumieniach o podwójnych notowaniach (dual-listed company arrangements).
3. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
b) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które odnoszą się już do przypadków, gdy osoba inna niż osoba fizyczna posiada siedzibę na terytorium więcej niż jednej z Umawiających się Jurysdykcji, poprzez ustanowienie wymogu podjęcia starań przez właściwe organy do osiągnięcia wzajemnego porozumienia w celu ustalenia jednego miejsca siedziby na terytorium jednej z Umawiających się Jurysdykcji;
c) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które odnoszą się już do przypadków gdy osoba inna niż osoba fizyczna posiada siedzibę na terytorium więcej niż jednej z Umawiających się Jurysdykcji, poprzez odmówienie przyznania korzyści umownych bez wymogu podjęcia starań przez właściwe organy do osiągnięcia wzajemnego porozumienia w celu ustalenia jednego miejsca siedziby na terytorium jednej z Umawiających się Jurysdykcji;
d) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które już odnoszą się do przypadków gdy osoba inna niż osoba fizyczna posiada siedzibę na terytorium więcej niż jednej Umawiającej się Jurysdykcji, poprzez ustanowienie wymogu podjęcia starań przez właściwe organy do osiągnięcia wzajemnego porozumienia w celu ustalenia jednego miejsca siedziby na terytorium jednej Umawiającej się Jurysdykcji, oraz określenia zasad postępowania w stosunku do takiej osoby na podstawie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w sytuacji, gdy takie porozumienie nie może zostać osiągnięte;
e) zastąpienia, dla celów zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, ostatniego zdania ustępu 1 następującym fragmentem: „W przypadku braku takiego porozumienia, osoba taka nie będzie uprawniona do jakiejkolwiek ulgi lub zwolnienia od podatku przewidzianych w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.”;
f) niestosowania w całości niniejszego Artykułu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, ze Stronami, które złożyły zastrzeżenie, o którym mowa w literze e).
4. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 3 litera a), notyfikuj e
Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 2, które nie jest przedmiotem zastrzeżeń, o których mowa w ustępie 3 litery od b) do d), i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez postanowienia ustępu 1. W pozostałych przypadkach ustęp 1 będzie miał zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z ustępem 1.
Artykuł 5
Stosowanie metod unikania podwójnego opodatkowania
1. Strona może dokonać wyboru stosowania ustępów 2 i 3 (Opcja A) albo ustępów 4 i 5 (Opcja B) albo ustępów 6 i 7 (Opcja C) albo może dokonać wyboru niestosowania żadnej z Opcji. Jeżeli każda z Umawiających się Jurysdykcji, będących stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wybierze odmienną Opcję (lub gdy jedna Umawiająca się Jurysdykcja dokonuje wyboru jednej z Opcji, a druga wybiera niestosowanie żadnej z Opcji), wówczas Opcja wybrana przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję będzie miała zastosowanie w stosunku do osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji.
Opcja A
2. Postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zwalniałyby z opodatkowania dochód lub majątek uzyskany lub posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania w tej Umawiającej się Jurysdykcji, nie będą miały zastosowania, jeśli druga Umawiająca się Jurysdykcja stosuje postanowienia tej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, aby zwolnić taki dochód lub majątek z opodatkowania lub zmniejszyć stawkę, którą dany dochód lub majątek mogą być opodatkowane. W tym drugim przypadku, pierwsza wymieniona Umawiająca się Jurysdykcja zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu lub majątku uzyskanego lub posiadanego przez taką osobę kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na tę część dochodu lub majątku, która może być opodatkowana w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
3. Ustęp 2 będzie miał zastosowanie do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, która wymagałyby od Umawiającej się Jurysdykcji zwolnienia dochodu lub majątku z opodatkowania, o którym mowa w tym ustępie.
Opcja B
4. Postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zwalniałyby z opodatkowania dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji w celu uniknięcia podwójnego opodatkowania w tej Umawiającej się Jurysdykcji z uwagi na to, że taki dochód w tej Umawiającej się Jurysdykcji jest traktowany jak dywidenda, nie będą miały zastosowania, jeśli taki dochód daje prawo do odliczenia dla celów ustalenia przychodów podlegających opodatkowaniu po stronie osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, zgodnie z prawami tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji. W takim przypadku, pierwsza wymieniona Umawiająca się Jurysdykcja zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji. Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód, który może być opodatkowany w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
5. Ustęp 4 będzie miał zastosowanie do Umowy Podatkowej, do której stosuje się niniejszą Konwencję, która wymagałaby od Umawiającej się Jurysdykcji zwolnienia z opodatkowania dochodu opisanego w tym ustępie.
Opcja C
6.
a) W przypadku, gdy osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji uzyskuje dochód lub posiada majątek, które zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, mogą być opodatkowane przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję (z wyłączeniem sytuacji, gdy te postanowienia zezwalają na opodatkowanie przez tę drugą Umawiającą się Jurysdykcję wyłącznie z powodu, że dany dochód jest także dochodem uzyskiwanym przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji), pierwsza wymieniona Umawiająca się Jurysdykcja zezwoli na:
i) odliczenie od podatku od dochodu takiej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji;
ii) odliczenie od podatku od majątku takiej osoby kwoty równej podatkowi od majątku zapłaconemu w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
Jednakże odliczenie takie nie może przekroczyć tej części podatku od dochodu lub od majątku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na taki dochód lub majątek, które mogą być opodatkowane w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
b) Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dochód uzyskany lub majątek posiadany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającej się Jurysdykcji jest zwolniony z opodatkowania przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, wówczas ta Umawiającą się Jurysdykcja może przy obliczaniu kwoty podatku od pozostałego dochodu lub majątku takiej osoby uwzględnić zwolniony dochód lub majątek.
7. Ustęp 6 będzie miał zastosowanie w miejsce postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które dla celów uniknięcia podwójnego opodatkowania nakładają na Umawiającą się Jurysdykcję obowiązek zwolnienia z podatku przez tę Umawiającą się Jurysdykcję dochodu osiągniętego lub majątku posiadanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji, które zgodnie z postanowieniami takiej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, mogą być opodatkowane w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
8. Strona, która nie wybiera zastosowania Opcji przewidzianej w ustępie 1 może zastrzec prawo niestosowania niniejszego Artykułu w całości w odniesieniu do jednej lub większej liczby wskazanych Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja (lub w odniesieniu do wszystkich zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja).
9. Strona, która nie wybiera zastosowania Opcji C, może zastrzec prawo, w odniesieniu do jednej lub większej liczby wskazanych Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja (lub w odniesieniu do wszystkich zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja), by nie zezwolić drugiej Umawiającej się Jurysdykcji (lub innym Umawiającym się Jurysdykcjom) na zastosowanie Opcji C.
10. Każda ze Stron, która dokonuje wyboru stosowania Opcji przewidzianej w ustępie 1, notyfikuje Depozytariuszowi swój wybór Opcji. Notyfikacja powinna również zawierać:
a) w przypadku Strony, która dokonuje wyboru Opcji A, listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają postanowienie, o którym mowa w ustępie 3, jak również numer artykułu oraz ustępu każdego takiego postanowienia;
b) w przypadku Strony, która dokonuje wyboru Opcji B, listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają postanowienie, o którym mowa w ustępie 5, jak również numer artykułu oraz ustępu każdego takiego postanowienia;
c) w przypadku Strony, która dokonuje wyboru Opcji C, listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają postanowienie, o którym mowa w ustępie 7, jak również numer artykułu oraz ustępu każdego takiego postanowienia.
Dana Opcja będzie miała zastosowanie w odniesieniu do postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w przypadku gdy Strona, która wybierze stosowanie tej Opcji, dokona notyfikacji w odniesieniu do tego postanowienia.
CZĘŚĆ III
NADUŻYCIE TRAKTATÓW (TREATY ABUSE)
Artykuł 6
Cel Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja
1. Umowa Podatkowa, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zostanie zmodyfikowana w ten sposób, aby preambuła zawierała następujący fragment:
„Mając na celu eliminowanie podwójnego opodatkowania w odniesieniu do podatków objętych niniejszą umową, bez stwarzania możliwości nieopodatkowania lub obniżonego opodatkowania poprzez uchylanie się lub unikanie opodatkowania (włączając w to nabywanie korzyści umownych przez osoby nieuprawnione (treaty-shopping), mające na celu uzyskanie ulg przewidzianych w tej umowie pośrednio na korzyść osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytoriach trzecich jurysdykcji),”.
2. Fragment, o którym mowa w ustępie 1, zostanie włączony do tekstu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w miejsce lub w przypadku braku tekstu preambuły w tej Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, odnoszącego się do zamiaru eliminowania podwójnego opodatkowania, niezależnie, czy fragment ten odnosi się także do zamiaru niestwarzania możliwości nieopodatkowania lub obniżonego opodatkowania.
3. Strona może także dokonać wyboru w zakresie włączenia następującego fragmentu preambuły do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które nie zawierają w preambule tekstu odnoszącego się do pragnienia rozwijania relacji ekonomicznych lub wzmocnienia współpracy w zakresie spraw podatkowych:
„Pragnąc rozwijać relacje ekonomiczne i wzmacniać współpracę w zakresie spraw podatkowych,”.
4. Strona może zastrzec prawo do niestosowania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już w preambule odniesienie do zamiaru Umawiających się Jurysdykcji w zakresie eliminowania podwójnego opodatkowania bez stwarzania możliwości nieopodatkowania lub obniżonego opodatkowania, bez względu na to, czy odniesienie to jest ograniczone wyłącznie do przypadków uchylania się lub unikania opodatkowania (włączając w to nabywanie korzyści umownych przez osoby nieuprawnione (treaty-shopping), mające na celu uzyskanie ulg przewidzianych w tych umowach pośrednio na korzyść osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytoriach trzecich jurysdykcji) czy też ma szerszy kontekst.
5. Każda ze Stron notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, innych niż te objęte zakresem zastrzeżenia złożonego na podstawie ustępu 4, zawiera w preambule tekst, o którym mowa w ustępie 2, i w takim przypadku wskazuje fragment stosownego akapitu preambuły. W przypadku, gdy każda z Umawiających się Jurysdykcji dokona notyfikacji w odniesieniu do danego fragmentu preambuły, taki tekst zostanie zastąpiony przez tekst, o którym mowa w ustępie 1. W pozostałych przypadkach tekst, o którym mowa w ustępie 1 zostanie dodatkowo włączony do istniejącej preambuły.
6. Każda ze Stron, która dokonuje wyboru stosowania ustępu 3, notyfikuje Depozytariuszowi swój wybór. Taka notyfikacja zawiera również listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które nie zawierają w preambule tekstu odnoszącego się do pragnienia rozwijania relacji ekonomicznych lub wzmacniania współpracy w zakresie spraw podatkowych. Tekst, o którym mowa w ustępie 3, zostanie włączony do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, tylko w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały wyboru stosowania tego ustępu oraz notyfikacji w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
Artykuł 7
Zapobieganie nadużyciom traktatów
1. Bez względu na postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, korzyść w niej przewidziana nie zostanie przyznana w odniesieniu do części dochodu lub majątku, jeżeli można racjonalnie przyjąć, mając na względzie wszelkie mające znaczenie fakty i okoliczności, że uzyskanie tej korzyści było jednym z głównych celów utworzenia jakiekolwiek struktury lub zawarcia jakiekolwiek transakcji, które spowodowały bezpośrednio lub pośrednio powstanie tej korzyści, chyba że ustalono, że przyznanie tej korzyści w danych okolicznościach byłoby zgodne z przedmiotem oraz celem odpowiednich postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
2. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które odmawiają w całości lub w części korzyści, które zostałyby przyznane na podstawie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, jeżeli głównym celem lub jednym z głównych celów utworzenia jakiejkolwiek struktury lub zawarcia jakiejkolwiek transakcji lub jakiejkolwiek osoby, której dana struktura lub transakcja dotyczy, było osiągnięcie tych korzyści.
3. Strona, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 15 litera a), może także dokonać wyboru stosowania ustępu 4 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
4. W przypadku, gdy korzyść przewidziana w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, nie jest przyznana osobie na podstawie jej postanowień (w brzmieniu, które może zostać zmodyfikowane przez niniejszą Konwencję), które odmawiają w całości lub w części korzyści, które byłyby przyznane na podstawie postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, z uwagi na to, że głównym celem lub jednym z głównych celów jakiejkolwiek struktury lub transakcji lub jakiejkolwiek osoby, której dotyczy dana struktura lub transakcja, było osiągnięcie tych korzyści, właściwy organ Umawiającej się Jurysdykcji, który przyznałby tę korzyść, będzie mimo to traktował tę osobę jako uprawnioną do tej korzyści lub do innych korzyści w odniesieniu do danej części dochodu lub majątku, jeżeli ten właściwy organ na wniosek tej osoby i po analizie wszelkich faktów i okoliczności mających znaczenie ustali, że takie korzyści zostałyby tej osobie przyznane w sytuacji braku transakcji lub struktury. Właściwy organ Umawiającej się Jurysdykcji, do którego osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium drugiej Umawiającej się Jurysdykcji zwróciła się z wnioskiem na podstawie tego ustępu, skonsultuje się z właściwym organem drugiej Umawiającej się Jurysdykcji przed odmową uwzględnienia wniosku.
5. Ustęp 4 będzie miał zastosowanie do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (które mogą zostać zmodyfikowane przez niniejszą Konwencję), które odmawiają w całości lub w części korzyści, które byłyby przyznane na podstawie danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w sytuacji gdy głównym celem lub jednym z głównych celów utworzenia jakiekolwiek struktury lub zawarcia jakiejkolwiek transakcji lub jakiejkolwiek osoby, której dotyczy dana struktura lub transakcja, było uzyskanie tych korzyści.
6. Strona może dokonać wyboru stosowania postanowień zawartych w ustępach od 8 do 13 (dalej: „Przepis Dotyczący Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych”) w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, poprzez złożenie notyfikacji, o której mowa w ustępie 17 litera c). Przepis Dotyczący Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych będzie miał zastosowanie w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, tylko w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały wyboru w zakresie jego stosowania.
7. W przypadkach gdy niektóre, lecz nie wszystkie Umawiające się Jurysdykcje, które są stronami danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dokonują wyboru stosowania Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych zgodnie z ustępem 6, wówczas, bez względu na postanowienia tego ustępu, Przepis Dotyczący Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych będzie stosowany w odniesieniu do przyznania korzyści zgodnie z taką Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:
a) przez wszystkie Umawiające się Jurysdykcje, jeżeli wszystkie Umawiające się Jurysdykcje, które nie dokonały zgodnie z ustępem 6 wyboru stosowania Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych wyrażają zgodę na jego stosowanie poprzez dokonanie wyhoru stosowania postanowień niniejszej litery oraz dokonają odpowiedniej notyfikacji Depozytariuszowi; lub
b) wyłącznie przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, która dokonuje wyboru stosowania Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych, jeśli wszystkie Umawiające się Jurysdykcje, które nie dokonały zgodnie z ustępem 6 wyboru stosowania Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych, wyrażają zgodę na jego stosowanie poprzez dokonanie wyboru stosowania postanowień niniejszej litery oraz dokonają odpowiedniej notyfikacji Depozytariuszowi.
Przepis Dotyczący Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych
8. Z zastrzeżeniem odmiennych postanowień w Przepisie Dotyczącym Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, nie będzie uprawniona do korzyści, która byłaby przyznana postanowieniami tej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie mniejsza Konwencja, innej niż korzyść przewidziana zgodnie z następującymi postanowieniami tej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:
a) które określają miejsce siedziby osoby innej niż osoba fizyczna, w sytuacji posiadania siedziby na terytorium więcej niż jednej Umawiającej się Jurysdykcji na podstawie postanowień danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, definiujących pojęcie osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji;
b) które przewidują, że Umawiająca się Jurysdykcja zapewni przedsiębiorstwu tej Umawiającej się Jurysdykcji odpowiednią korektę współzależną, następującą po pierwotnej korekcie dokonanej przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję, zgodnie z Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, do wysokości kwoty podatku wymierzonego w pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji z tytułu zysków przedsiębiorstwa powiązanego; lub
c) które zezwalają na wystąpienie przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji z wnioskiem do właściwego organu tej Umawiającej się Jurysdykcji o rozpatrzenie spraw opodatkowania niezgodnego z Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja,
chyba, że taka osoba jest „osobą kwalifikowaną”, o której mowa w ustępie 9, w momencie, kiedy dana korzyść zostałaby przyznana.
9. Osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zostanie przyznany status osoby kwalifikowanej w momencie, w którym korzyść zostałaby przyznana przez Umowę Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, jeśli w tym momencie osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja jest:
a) osobą fizyczną;
b) tą Umawiającą się Jurysdykcją lub jednostką terytorialną lub organem władzy lokalnej lub agencją lub inną instytucją pośredniczącą w działaniach jakiejkolwiek takiej Umawiającej się Jurysdykcji, jednostki terytorialnej lub organu władzy lokalnej;
c) spółką lub innym podmiotem, jeżeli podstawowy rodzaj udziałów lub akcji w tym podmiocie jest regularnie przedmiotem obrotu na jednej lub większej liczbie uznanych giełd papierów wartościowych;
d) osobą, inną niż osoba fizyczna, która:
i) jest organizacją non-profit tego rodzaju, który został uzgodniony między Umawiającymi się Jurysdykcjami w drodze wymiany not dyplomatycznych; lub
ii) jest podmiotem lub stanowi strukturę utworzoną na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji, które są traktowane jako odrębna osoba, zgodnie z prawem podatkowym tej Umawiającej się Jurysdykcji i:
A) które są utworzone i działają wyłącznie lub prawie wyłącznie w celu administrowania lub dostarczania świadczeń emerytalnych i uzupełniających lub incydentalnych świadczeń na rzecz osób fizycznych, których status jest uregulowany w ten sposób przez tę Umawiającą się Jurysdykcję lub jedną z jej jednostek terytorialnych lub organ władzy lokalnej; lub
B) który jest utworzony i działa wyłącznie lub prawie wyłącznie w celu inwestowania środków na rzecz podmiotów lub struktur, o których mowa w podpunkcie A);
e) osobą, inną niż osoba fizyczna, jeżeli, co najmniej przez połowę dni w ciągu dwunastomiesięcznego okresu, w którym zawiera się moment, w którym korzyść zostałaby przyznana, osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji, które są uprawnione zgodnie z literami od a) do d) do korzyści przewidzianych w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, posiadają bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 50% udziałów lub akcji w takiej osobie.
10.
a) Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, będzie uprawniona do korzyści przewidzianych w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w odniesieniu do części dochodu uzyskanej z drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, bez względu na to, czy osoba ta jest osobą kwalifikowaną, jeżeli osoba ta jest zaangażowana w aktywne prowadzenie działalności gospodarczej w pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji, i dochód otrzymywany z drugiej Umawiającej się Jurysdykcji wywodzi się z tej działalności gospodarczej lub ma wobec niej charakter incydentalny. Dla celów niniejszego Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych, pojęcie „aktywne prowadzenie działalności gospodarczej” nie będzie obejmowało następujących czynności lub jakiejkolwiek ich kombinacji:
i) działania jako spółka holdingowa;
ii) zapewnienia całościowego nadzoru lub kierowania grupą spółek;
iii) zapewnienia finansowania grupy (włączając w to umowy cash-poolingu); lub
iv) dokonywania lub zarządzania inwestycjami, chyba że czynności takie są dokonywane przez bank, spółkę ubezpieczeniową lub licencjonowanego pośrednika w obrocie papierami wartościowymi w związku z prowadzeniem ich zwykłej działalności gospodarczej.
b) Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, uzyskuje część dochodu pochodzącą z działalności gospodarczej prowadzonej przez tę osobę w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, lub uzyskuje część dochodu powstałą w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji od osoby powiązanej, warunki, o których mowa w literze a) będą uważane za spełnione w odniesieniu do tej części dochodu tylko wówczas, jeżeli działalność gospodarcza prowadzona przez osobę w pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji, z którą powiązana jest dana część dochodu, ma charakter istotny w porównaniu z taką samą działalnością lub działalnością gospodarczą o charakterze uzupełniającym, prowadzoną przez osobę lub osobę powiązaną w drugiej z Umawiających się Jurysdykcji. To, czy działalność gospodarcza ma charakter istotny z punktu widzenia celów niniejszej litery, będzie oceniane na podstawie wszystkich faktów oraz okoliczności.
c) Dla celów stosowania niniejszego ustępu, czynności dokonywane przez osoby powiązane z osobą mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, będą uważane za dokonane przez tę osobę.
11. Osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, która nie jest osobą kwalifikowaną, również będzie uprawniona do korzyści, która byłaby przyznana przez Umowę Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w odniesieniu do danej części dochodu, jeżeli przez co najmniej połowę dni w ciągu jakiegokolwiek dwunastomiesięcznego okresu, w którym zawiera się moment, w którym korzyść zostałaby przyznana, osoby które są porównywalnymi beneficjentami, posiadają bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 75% rzeczywistych praw (beneficial interests) w tej osobie.
12. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, nie jest ani osobą kwalifikowaną, o której mowa w postanowieniach ustępu 9, ani nie jest uprawniona do korzyści na podstawie ustępu 10 lub 11, właściwy organ drugiej Umawiającej się Jurysdykcji może jednak przyznać korzyści wynikające z Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja lub korzyści w odniesieniu do danej części dochodu, biorąc pod uwagę przedmiot oraz cel Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, ale tylko wówczas, gdy taka osoba skutecznie wykaże temu właściwemu organowi, że ani jej utworzenie, nabycie czy utrzymywanie, jak również prowadzenie przez nią działalności, nie miały głównie na celu uzyskania korzyści przewidzianych Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja. Zarówno przed uwzględnieniem jak i odmową uwzględnienia wniosku osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, złożonego na podstawie niniejszego ustępu, właściwy organ drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, do którego wpłynął taki wniosek, skonsultuje się z właściwym organem pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji.
13. Dla celów niniejszego Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych:
a) pojęcie: „uznana giełda papierów wartościowych” oznacza:
i) jakąkolwiek giełdę papierów wartościowych utworzoną i uregulowaną w takim charakterze, zgodnie z prawem którejkolwiek z Umawiających się Jurysdykcji; oraz
ii) jakąkolwiek inną giełdę papierów wartościowych uzgodnioną przez właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji;
b) pojęcie: „podstawowy rodzaj udziałów lub akcji” oznacza rodzaj lub rodzaje udziałów lub akcji w spółce, które reprezentują większość łącznej liczby praw głosu oraz wartości spółki bądź rodzaj lub rodzaje rzeczywistych praw (beneficial interests) w podmiocie, które reprezentują większość łącznej liczby praw głosu oraz wartości tego podmiotu;
c) pojęcie „porównywalny beneficjent” oznacza jakąkolwiek osobę, która byłaby uprawniona do korzyści w odniesieniu do części dochodu przyznanej przez Umawiającą się Jurysdykcję, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zgodnie z prawem wewnętrznym tej Umawiającej się Jurysdykcji, Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja lub jakimkolwiek innym międzynarodowym instrumentem prawnym, które są bardziej korzystne lub są równorzędne korzyściom, które zostaną przyznane w odniesieniu do tej części dochodu na podstawie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; dla celów określenia, czy osoba jest porównywalnym beneficjentem w odniesieniu do dywidend, osoba ta będzie uważana za posiadającą taki sam udział w kapitale spółki wypłacającej dywidendy, jaki posiada spółka ubiegająca się o przyznanie korzyści w odniesieniu do dywidend;
d) w odniesieniu do podmiotów, które nie są spółkami, pojęcie „udziały lub akcje” oznacza prawa, które są porównywalne do udziałów lub akcji;
e) dwie osoby będą „osobami powiązanymi” jeśli jedna z nich posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 50% rzeczywistych praw (beneficial interest) w drugiej (lub, w przypadku spółki, co najmniej 50% łącznej ilości praw głosu oraz wartości udziałów lub akcji w spółce), lub inna osoba posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 50% rzeczywistych praw (lub, w przypadku spółki, co najmniej 50% łącznej ilości praw głosu oraz wartości udziałów lub akcji w spółce) w każdej z tych osób; w każdym przypadku osoba będzie powiązana w stosunku do innej osoby, jeżeli na podstawie wszystkich mających znaczenie faktów i okoliczności, jedna kontroluje drugą lub obie znajdują się pod kontrolą tej samej osoby lub osób.
14. Przepis Dotyczący Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które ograniczałyby przyznanie korzyści na podstawie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (lub które ograniczałyby przyznanie korzyści innych niż korzyść przewidziana w postanowieniach Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, odnoszących się do miejsca zamieszkania lub siedziby, przedsiębiorstw powiązanych, równego traktowania lub do korzyści, której przyznanie nie jest wyłącznie przewidziane dla osób mających miejsce zamieszkana lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji) tylko do osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę, które kwalifikują się do uzyskania takich korzyści poprzez spełnienie kryteriów jednego lub więcej testów.
15. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, na takiej podstawie, że ma ona zamiar zastosować kombinację szczegółowego przepisu dotyczącego ograniczenia korzyści umownych oraz zasad odnoszących się do struktur finansowych przy wykorzystaniu spółek pośredniczących (conduit financing structures) albo testu głównego celu transakcji, wskutek czego spełnione zostaną warunki minimalnego standardu mającego na celu zapobieganie nadużyciom traktatów zgodnie z Pakietem OECD/G20 BEPS; w takich przypadkach, Umawiające się Jurysdykcje podejmą starania w zakresie osiągnięcia wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania, które spełnia minimalny standard;
b) niestosowania ustępu 1 (oraz ustępu 4, w przypadku gdy Strona dokonała wyboru stosowania tego ustępu) w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienia, zgodnie z którymi odmawia się przyznania wszystkich korzyści, które byłyby przyznane na podstawie danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w sytuacji gdy głównym celem lub jednym z głównych celów jakiegokolwiek porozumienia lub transakcji, lub jakiejkolwiek osoby, której dotyczy porozumienie lub transakcja, było uzyskanie takich korzyści;
c) niestosowania Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienia, o których mowa w ustępie 14.
16. Z zastrzeżeniem przypadków, gdy Przepis Dotyczący Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych znajduje zastosowanie do przyznania korzyści zgodnie z Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przez jedną lub więcej Stron na podstawie ustępu 7, Strona, która dokonuje na podstawie ustępu 6 wyboru stosowania Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych, może zastrzec prawo do niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dla których jedna lub więcej Umawiających się Jurysdykcji nie dokonała wyboru stosowania Przepisu Dotyczącego Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych. W takich przypadkach Umawiające się Jurysdykcje podejmą starania w zakresie osiągnięcia wzajemnie satysfakcjonującego rozwiązania, które spełnia minimalny standard mający na celu zapobieganie nadużyciom traktatów zgodnie z Pakietem OECD/G20 BEPS.
17.
a) Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 15 litera a), notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, która nie jest przedmiotem zastrzeżenia na podstawie ustępu 15 litera b), zawiera postanowienie o którym mowa w ustępie 2, i w takim przypadku wskazuje numer artykułu oraz ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez postanowienia ustępu 1 (lub ustępu 4, o ile znajdzie on zastosowanie). W pozostałych przypadkach ustęp 1 (lub ustęp 4, o ile znajdzie on zastosowanie) będzie miał zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z ustępem 1 (lub ustępem 4, o ile znajdzie on zastosowanie). Strona, która dokonuje notyfikacji na podstawie niniejszej litery, może także złożyć oświadczenie, że podczas gdy Strona akceptuje stosowanie ustępu 1 samodzielnie jako środka o charakterze tymczasowym, to zamierza tam, gdzie to możliwe, przyjąć w drodze bilateralnych negocjacji postanowienia o ograniczeniu przyznania korzyści umownych, jako dodatkowych uregulowań lub w miejsce ustępu 1.
b) Każda ze Stron, która wybiera stosowanie ustępu 4, notyfikuje Depozytariuszowi swój wybór. Ustęp 4 będzie miał zastosowanie w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja tylko w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały takiej notyfikacji.
c) Każda ze Stron, która dokonuje wyboru stosowania Przepisu Dotyczącego
Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych na podstawie ustępu 6, notyfikuje Depozytariuszowi swój wybór. Jeżeli taka Strona nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 15 litera c), taka notyfikacja będzie zawierać również listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których
ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają postanowienie, o którym mowa w ustępie 14, jak również numer artykułu oraz ustępu każdego takiego postanowienia.
d) Każda ze Stron, która nie dokonuje wyboru stosowania Przepisu Dotyczącego
Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych na podstawie ustępu 6, ale dokonuje wyboru stosowania ustępu 7 litera a) albo b), notyfikuje Depozytariuszowi swój wybór danej litery. Jeżeli taka Strona nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 15 litera c), taka notyfikacja będzie zawierać również listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których
ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają postanowienie, o którym mowa w ustępie 14, jak również numer artykułu oraz ustępu każdego takiego postanowienia.
e) W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji na podstawie litery c) lub d) w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez Przepis Dotyczący Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych. W pozostałych przypadkach Przepis Dotyczący Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych będzie miał zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z Przepisem Dotyczącym Uproszczonego Ograniczenia Korzyści Umownych.
Artykuł 8
Transakcje wypłat dywidend
1. Postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zwalniają z opodatkowania dywidendy wypłacane przez spółkę posiadającą siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji lub zmniejszają stawkę, którą takie dywidendy mogą być opodatkowane, pod warunkiem, że rzeczywisty beneficjent tych dywidend albo osoba je otrzymująca jest spółką posiadającą siedzibę na terytorium drugiej Umawiającej się Jurysdykcji i która jest właścicielem, posiada lub kontroluje większą niż określona część kapitału, udziałów, akcji, głosów, praw głosu lub podobnych praw własnościowych w spółce wypłacającej dywidendy, znajdą zastosowanie tylko wówczas, jeśli warunki własnościowe opisane w tych postanowieniach są spełnione przez cały okres 365 dni, który obejmuje dzień wypłaty dywidend (w celu obliczania tego okresu nie będą brane pod uwagę zmiany własnościowe bezpośrednio wynikające z reorganizacji, takich jak połączenie lub podział spółki, która posiada udziały lub akcje bądź spółki, która wypłaca dywidendy).
2. Minimalny okres posiadania, przewidziany w ustępie 1, będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień dotyczących minimalnego okresu posiadania w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, o której mowa w ustępie 1.
3. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
b) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w zakresie, w jakim ich postanowienia, o których mowa w ustępie 1, już zawierają:
i) minimalny okres posiadania;
ii) minimalny okres posiadania krótszy niż okres 365 dni; lub
iii) minimalny okres posiadania dłuższy niż okres 365 dni.
4. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 3 litera a), notyfikuj e Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 1, które nie jest przedmiotem zastrzeżenia na podstawie ustępu 3 litera b), i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia.
Artykuł 9
Zyski z tytułu przeniesienia udziałów lub akcji lub innych praw w podmiotach, których wartość pochodzi głównie z majątku nieruchomego
1. Postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują, że zyski uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji z tytułu przeniesienia własności udziałów lub akcji lub innych praw w podmiocie mogą być opodatkowane w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji pod warunkiem, że większa niż określona część wartości tych udziałów lub akcji lub praw pochodzi z majątku nieruchomego (nieruchomości) położonego na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji (lub pod warunkiem, że większa niż określona część majątku tego podmiotu składa się z takiego majątku nieruchomego (nieruchomości)):
a) będą miały zastosowanie, jeżeli warunek odpowiedniej wartości progu jest spełniony w jakimkolwiek momencie w okresie 365 dni poprzedzających przeniesienie własności; oraz
b) będą miały zastosowanie w odniesieniu do udziałów lub akcji lub porównywalnych praw, takich jak prawa w spółce osobowej lub truście (w zakresie, w jakim takie udziały lub akcje lub prawa nie zostały już objęte), oprócz jakichkolwiek udziałów lub akcji lub praw już objętych przez te postanowienia.
2. Okres, o którym mowa w ustępie 1 litera a), będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku w przepisach Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, okresu dla dokonania oceny, czy zostało spełnione kryterium odpowiedniej wartości progu, o którym mowa w ustępie 1.
3. Strona może także dokonać wyboru stosowania ustępu 4 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
4. Dla celów Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zyski uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji z tytułu przeniesienia własności udziałów lub akcji lub porównywalnych praw, takich jak prawa w spółce osobowej lub truście, mogą być opodatkowane w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, jeżeli w jakimkolwiek momencie w okresie 365 dni poprzedzających przeniesienie własności tych udziałów lub akcji lub porównywalnych praw ich wartość pochodziła bezpośrednio lub pośrednio w więcej niż 50% z majątku nieruchomego (nieruchomości) położonego na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji.
5. Ustęp 4 będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zgodnie z którymi zyski uzyskane przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji z tytułu przeniesienia własności udziałów lub akcji lub innych praw z tytułu udziału w podmiocie mogą być opodatkowane w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, pod warunkiem że większa niż określona część wartości tych udziałów lub akcji lub praw pochodzi z majątku nieruchomego (nieruchomości) położonego na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, lub pod warunkiem że większa niż określona część majątku tego podmiotu składa się z takiego majątku nieruchomego (nieruchomości).
6. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
b) niestosowania ustępu 1 litera a) w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
c) niestosowania ustępu 1 litera b) w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
d) niestosowania ustępu 1 litera a) w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienia w typie postanowień określonych w ustępie 1, wskazujące na okres dla dokonania oceny, czy kryterium odpowiedniego progu wartości zostało spełnione;
e) niestosowania ustępu 1 litera b) w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienia w typie postanowień określonych w ustępie 1, które stosuje się do przeniesienia własności praw innych niż udziały lub akcje;
f) niestosowania ustępu 4 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienia, o których mowa w ustępie 5.
7. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 6 litera a), notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 1, i w takim przypadku wskazuje numer artykułu oraz ustępu każdego takiego postanowienia. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia.
8. Każda ze Stron, która dokonuje wyboru stosowania ustępu 4, notyfikuje Depozytariuszowi swój wybór. Ustęp 4 będzie miał zastosowanie w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały wyboru w zakresie jego stosowania. W takim przypadku ustęp 1 nie będzie miał zastosowania w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja. W przypadku Strony, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 6 litera f) i złożyła zastrzeżenie na podstawie ustępu 6 litera
a), taka notyfikacja będzie także zawierała listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają postanowienie, o którym mowa w ustępie 5, jak również numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji na podstawie niniejszego ustępu lub ustępu 7 w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione ustępem
4. W pozostałych przypadkach ustęp 4 będzie miał zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z ustępem 4.
Artykuł 10
Klauzula antyabuzywna dotycząca zakładów położonych na terytoriach trzecich
jurysdykcji
1. W przypadku gdy:
a) przedsiębiorstwo Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, uzyskuje dochód
z drugiej Umawiającej się Jurysdykcji i pierwsza wymieniona Umawiająca się Jurysdykcja traktuje ten dochód jako przypisany do zakładu przedsiębiorstwa, który jest położony na terytorium trzeciej jurysdykcji; oraz
b) zyski przypisane temu zakładowi, są zwolnione z opodatkowania w pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji,
wówczas korzyści przewidziane w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, nie będą przyznane w odniesieniu do jakiejkolwiek części dochodu opodatkowanej w trzeciej jurysdykcji w wysokości mniejszej niż 60% podatku, jaki zostałby nałożony w pierwszej Umawiającej się Jurysdykcji na tę część dochodu, jeżeli ten zakład byłby położony na terytorium pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji. W takim przypadku jakikolwiek dochód, do którego mają zastosowanie postanowienia niniejszego ustępu, pozostanie opodatkowany zgodnie z prawem wewnętrznym drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, bez względu na inne postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
2. Ustęp 1 nie będzie miał zastosowania w sytuacji, gdy dochód z drugiej Umawiającej się Jurysdykcji opisany w ustępie 1 jest uzyskiwany w związku z aktywnym prowadzeniem działalności gospodarczej przez zakład lub ma charakter incydentalny w stosunku do takiej działalności (mającej inny charakter niż działalność gospodarcza polegająca na dokonywaniu, zarządzaniu lub zwykłym posiadaniu przez przedsiębiorstwo inwestycji na własny rachunek, chyba że takie działania stanowią działalność bankową, ubezpieczeniową lub związaną z obrotem papierami wartościowymi, prowadzoną odpowiednio przez bank, przedsiębiorstwo ubezpieczeniowe lub licencjonowanego pośrednika w obrocie papierami wartościowymi).
3. Jeżeli korzyści przewidziane w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w odniesieniu do części dochodu uzyskanego przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji nie zostają przyznane na podstawie ustępu 1, właściwy organ drugiej Umawiającej się Jurysdykcji może jednak przyznać takie korzyści w odniesieniu do tej części dochodu, jeżeli w odpowiedzi na wniosek takiej osoby organ ten ustali, że przyznanie takich korzyści jest uzasadnione mając na względzie przyczyny, w świetle których taka osoba nie spełniła kryteriów wymienionych w ustępach 1 i 2. Właściwy organ tej Umawiającej się Jurysdykcji, do którego wniosek zgodnie z poprzednim zdaniem został skierowany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, skonsultuje się z właściwym organem tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji zarówno przed uwzględnieniem, jak i odmową uwzględnienia wniosku.
4. Ustępy od 1 do 3 będą miały zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, odmawiających przyznania korzyści lub ograniczających przyznanie korzyści, które zostałyby przyznane przedsiębiorstwu Umawiającej się Jurysdykcji uzyskującemu dochód z drugiej Umawiającej się Jurysdykcji przypisany do zakładu przedsiębiorstwa, położonego w trzeciej jurysdykcji.
5. Strona może zastrzec prawo do:
b) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienia, o których mowa w ustępie 4;
c) stosowania niniejszego Artykułu wyłącznie w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienia, o których mowa w ustępie 4.
6. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 5 litera a) lub b) notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 4, i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez postanowienia ustępów od 1 do 3. W pozostałych przypadkach ustępy od 1 do 3 będą mieć zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z tymi ustępami.
Artykuł 11
Stosowanie przepisów Umów Podatkowych w celu zastrzeżenia prawa Strony do opodatkowania osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na jej terytorium
1. Umowa Podatkowa, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, nie wpływa na opodatkowanie przez Umawiającą się Jurysdykcję osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na jej terytorium, z wyjątkiem korzyści przewidzianych przez postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które:
a) wymagają, aby ta Umawiająca się Jurysdykcja przyznała przedsiębiorstwu tej Umawiającej się Jurysdykcji korektę odpowiadającą lub współzależną, następującą po pierwotnej korekcie dokonanej przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję, zgodnie z Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, do wysokości podatku wymierzonego w pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji od zysków zakładu danego przedsiębiorstwa lub od zysków przedsiębiorstwa powiązanego;
b) mogą mieć wpływ na sposób, w jaki ta Umawiająca się Jurysdykcja opodatkowuje osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji, jeśli ta osoba fizyczna uzyskuje dochód w związku ze świadczeniem usług dla drugiej Umawiającej się Jurysdykcji lub dla jej jednostki terytorialnej lub organu władzy lokalnej lub ich innego porównywalnego organu;
c) mogą mieć wpływ na sposób, w jaki ta Umawiająca się Jurysdykcja opodatkowuje osobę fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji, jeśli ta osoba fizyczna jest również studentem, praktykantem lub stażystą lub nauczycielem, profesorem, wykładowcą, instruktorem, badaczem lub naukowcem prowadzącym badania, który spełnia warunki określone w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
d) wymagają, aby ta Umawiająca się Jurysdykcja zapewniła osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji zaliczenie podatku lub wyłączenie z opodatkowania w stosunku do dochodu, który może być opodatkowany przez drugą Umawiającą się Jurysdykcję stosownie do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (włączając w to zyski przypisane zakładowi położonemu na terytorium tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja);
e) chronią osoby mające miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji przed określonymi praktykami dyskryminującego opodatkowania, stosowanymi przez tę Umawiającą się Jurysdykcję;
f) zezwalają osobom mającym miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji na złożenie wniosku do właściwego organu tej lub którejkolwiek z Umawiających się Jurysdykcji o rozważenie przypadków opodatkowania niezgodnego z daną Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
g) mogą mieć wpływ na opodatkowanie przez tę Umawiającą się Jurysdykcję osoby fizycznej, która ma miejsce zamieszkania na terytorium tej Umawiającej się Jurysdykcji w przypadku, gdy dana osoba fizyczna jest członkiem misji dyplomatycznej, misji rządowej lub urzędu konsularnego drugiej Umawiającej się Jurysdykcji;
h) przewidują, że emerytury, renty lub inne świadczenia dokonywane na podstawie przepisów dotyczących ubezpieczeń społecznych drugiej Umawiającej się Jurysdykcji będą opodatkowane tylko w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji;
i) przewidują, że emerytury, renty lub inne podobne świadczenia, renty kapitałowe, świadczenia alimentacyjne lub inne świadczenia na utrzymanie, których obowiązek wypłacenia powstaje w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, będą opodatkowane tylko w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji; lub
j) w innych przypadkach wprost ograniczają prawo Umawiającej się Jurysdykcji do opodatkowania osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na jej terytorium lub wprost przewidują, że ta Umawiająca się Jurysdykcja, w której część dochodu powstaje, posiada wyłączne prawo w zakresie opodatkowania tej części dochodu.
2. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują, że Umowa Podatkowa, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, nie wpływa na opodatkowanie przez Umawiającą się Jurysdykcję osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na jej terytorium.
3. Strona może zastrzec prawo do:
b) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienia, o których mowa w ustępie 2.
4. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 3 litera a) lub b), notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 2, iw takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez postanowienia ustępu 1. W pozostałych przypadkach ustęp 1 będzie mieć zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z ustępem 1.
CZĘŚĆ IV
UNIKANIE STATUSU ZAKŁADU
Artykuł 12
Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez umowy typu commissionnaire arrangements
i inne podobne działania
1. Bez względu na postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które definiują pojęcie „zakład”, ale z zastrzeżeniem ustępu 2, w przypadku gdy w Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, osoba podejmuje czynności na rzecz przedsiębiorstwa oraz, podejmując te czynności, zwyczajowo zawiera umowy lub zwyczajowo odgrywa główną rolę w doprowadzeniu do zawarcia umów, które są rutynowo zawierane bez istotnych zmian przez to przedsiębiorstwo, a takie umowy są zawierane:
a) w imieniu tego przedsiębiorstwa; lub
b) w celu przeniesienia tytułu własności lub w celu przyznania prawa do użytkowania majątku posiadanego przez to przedsiębiorstwo lub w stosunku do którego to przedsiębiorstwo ma prawo do jego użytkowania; lub
c) w celu świadczenia usług przez to przedsiębiorstwo,
to przedsiębiorstwo będzie uważane za posiadające zakład w tej Umawiającej się Jurysdykcji, w związku z jakimikolwiek czynnościami, które są podejmowane przez taką osobę dla tego przedsiębiorstwa, chyba że takie czynności, gdyby były dokonywane przez to przedsiębiorstwo za pośrednictwem stałej placówki tego przedsiębiorstwa, położonej w tej Umawiającej się Jurysdykcji, nie pozwalałyby na uznanie tej stałej placówki za stanowiącą zakład, zgodnie z definicją zakładu zawartą w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (w brzmieniu, które może zostać zmodyfikowane przez niniejszą Konwencję).
2. Ustęp 1 nie będzie miał zastosowania w przypadku gdy osoba, działając w Umawiającej się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, na rzecz przedsiębiorstwa drugiej Umawiającej się Jurysdykcji prowadzi działalność gospodarczą w pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji jako niezależny przedstawiciel i działa w zakresie swojej zwykłej działalności dla tego przedsiębiorstwa. W przypadku jednak, gdy osoba działa wyłącznie lub prawie wyłącznie na rzecz jednego lub większej liczby przedsiębiorstw, z którymi jest ściśle powiązana, osoba tanie będzie uważana za niezależnego przedstawiciela w rozumieniu niniejszego ustępu, w odniesieniu do każdego takiego przedsiębiorstwa.
3.
a) Ustęp 1 będzie miał zastosowanie w miejsce postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które określają warunki, po spełnieniu których przedsiębiorstwo będzie uważane za posiadające zakład w Umawiającej się Jurysdykcji (lub osoba będzie uważana za zakład w Umawiającej się Jurysdykcji) w związku z jakąkolwiek działalnością jaką osoba o statusie innym niż niezależny przedstawiciel podejmuje dla tego przedsiębiorstwa, ale tylko w zakresie, w jakim te postanowienia dotyczą sytuacji, w której ta osoba posiada oraz zwyczajowo wykonuje pełnomocnictwo do zawierania umów w tej Umawiającej się Jurysdykcji w imieniu tego przedsiębiorstwa.
b) Ustęp 2 będzie miał zastosowanie w miejsce postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zgodnie z którymi przedsiębiorstwo nie będzie uważane za posiadające zakład w Umawiającej się Jurysdykcji w związku z działalnością podejmowaną przez niezależnego przedstawiciela dla tego przedsiębiorstwa.
4. Strona może zastrzec prawo do niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
5. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 4, notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 3 litera a), jak również numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie w odniesieniu do postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia.
6. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 4, notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 3 litera
b), jak również numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. Ustęp 2 będzie miał zastosowanie w odniesieniu do postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia.
Artykuł 13
Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez wykorzystanie wyłączeń określonych form
działalności z definicji zakładu
1. Strona może dokonać wyboru stosowania ustępu 2 (Opcja A) albo ustępu 3 (Opcja B) albo dokonać wyboru niestosowania żadnej Opcji.
Opcja A
2. Bez względu na postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które definiują pojęcie „zakład”, uważa się, że pojęcie „zakład” nie obejmuje:
a) form działalności szczegółowo wymienionych w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (w brzmieniu sprzed modyfikacji przez niniejszą Konwencję) jako działalności, co do których uważa się, że nie stanowią zakładu, niezależnie od tego, czy przedmiotowe wyłączenie ze statusu zakładu jest
uwarunkowane tym, czy dana działalność ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy;
b) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla tego przedsiębiorstwa jakiejkolwiek działalności innej niż opisana w literze a);
c) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którejkolwiek z form działalności, o jakich mowa w literach a) i b),
pod warunkiem, że ta działalność, lub w przypadku o którym mowa w literze c), całkowita działalność stałej placówki, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
Opcja B
3. Bez względu na postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które definiują pojęcie „zakład”, uważa się, że pojęcie „zakład” nie obejmuje:
a) form działalności szczegółowo wymienionych w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (w brzmieniu sprzed modyfikacji przez niniejszą Konwencję) jako działalności, co do których uważa się, że nie stanowią zakładu, niezależnie od tego, czy przedmiotowe wyłączenie ze statusu zakładu jest uwarunkowane tym, czy dana działalność ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy, z wyjątkiem przypadków, gdy odpowiednie postanowienie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wprost wskazuje, że dana forma działalności nie będzie uważana za stanowiącą zakład pod warunkiem, że ta forma działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy;
b) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu prowadzenia dla tego przedsiębiorstwa jakiejkolwiek działalności innej niż opisana w literze a), pod warunkiem, że działalność ta ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy;
c) utrzymywania stałej placówki wyłącznie w celu łącznego prowadzenia którejkolwiek z form działalności, o jakich mowa w literach a) i b), pod warunkiem, że całkowita działalność stałej placówki, wynikająca z takiego połączenia, ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy.
4. Postanowienie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (w brzmieniu, które może zostać zmodyfikowane przez ustęp 2 albo 3), które wymienia określone formy działalności, co do których uważa się, że nie stanowią zakładu, nie będzie miało zastosowania w odniesieniu do stałej placówki, która jest używana lub utrzymywana przez przedsiębiorstwo, jeżeli to samo przedsiębiorstwo lub przedsiębiorstwo ściśle powiązane wykonuje działalność gospodarczą w tym samym miejscu lub w innym miejscu w tej samej Umawiającej się Jurysdykcji, oraz:
a) to miejsce lub to drugie miejsce stanowi zakład tego przedsiębiorstwa lub zakład przedsiębiorstwa ściśle powiązanego, zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które definiują pojęcie zakładu; lub
b) całkowita działalność wynikająca z połączenia działalności prowadzonej przez dwa przedsiębiorstwa w tym samym miejscu lub przez to samo przedsiębiorstwo lub przez przedsiębiorstwa ściśle powiązane w dwóch miejscach, nie ma charakteru przygotowawczego łub pomocniczego,
pod warunkiem, że działalność gospodarcza prowadzona przez dwa przedsiębiorstwa w tym samym miejscu lub przez to samo przedsiębiorstwo lub przez przedsiębiorstwa ściśle powiązane w dwóch miejscach, stanowi uzupełniające działania będące częścią spójnych operacji gospodarczych.
5.
a) Ustęp 2 albo 3 będzie miał zastosowanie w miejsce odpowiednich części postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które wymieniają określone formy działalności, co do których uważa się, że nie stanowią zakładu nawet w przypadku gdy działalność jest prowadzona za pośrednictwem stałej placówki (lub w miejsce postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które stosuje się w podobny sposób).
b) Ustęp 4 będzie miał zastosowanie w odniesieniu do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (w brzmieniu, które może zostać zmodyfikowane przez ustęp 2 lub 3), które wymieniają określone formy działalności, co do których uważa się, że nie stanowią zakładu, nawet w przypadku gdy działalność jest prowadzona za pośrednictwem stałej placówki (lub do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które stosuje się w podobny sposób).
6. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
b) niestosowania ustępu 2 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które wprost przewidują, że wymienione określone rodzaje działalności nie stanowią zakładu tylko w sytuacji, gdy każdy z takich rodzajów działalności ma charakter przygotowawczy lub pomocniczy;
c) niestosowania ustępu 4 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
7. Każda ze Stron, która dokonuje wyboru stosowania Opcji na podstawie ustępu 1, notyfikuje Depozytariuszowi swój wybór. Taka notyfikacja będzie także zawierała listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają postanowienie, o którym mowa w ustępie 5 litera a), jak również numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. Opcja będzie miała zastosowanie w odniesieniu do postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały wyboru stosowania tej samej Opcji oraz dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia.
8. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 6 litera a) lub c) oraz
nie dokonała wyboru Opcji na podstawie ustępu 1, notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 5 litera b), jak również numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. Ustęp 4 będzie miał zastosowanie w odniesieniu do postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia na podstawie niniejszego ustępu lub ustępu 7.
Artykuł 14 Podział umów
1. Wyłącznie w celu ustalenia, czy został przekroczony okres (lub okresy), o którym mowa
w postanowieniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, ustanawiającym okres (lub okresy), po upływie którego określone projekty lub działalności będą stanowiły zakład:
a) w przypadku gdy przedsiębiorstwo Umawiającej się Jurysdykcji prowadzi działalność w drugiej Umawiającej się Jurysdykcji w miejscu stanowiącym plac budowy, prace konstrukcyjne, prace instalacyjne lub innego typu prace, o których mowa w odpowiednim postanowieniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, lub prowadzi działalność o charakterze nadzorczym lub doradczym w związku z takim miejscem, w przypadku postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, odnoszącego się do takiej działalności, oraz gdy taka działalność jest prowadzona w ciągu jednego okresu lub większej liczby okresów, które łącznie przekraczają 30 dni, nie przekraczając okresu lub okresów, o których mowa w odpowiednim postanowieniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz
b) gdy działalność powiązana jest prowadzona w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji na (lub w powiązaniu z, gdy odpowiednie postanowienie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, ma zastosowanie do działalności o charakterze nadzorczym lub doradczym) tym samym placu budowy, miejscu wykonywania prac konstrukcyjnych lub instalacyjnych lub winnym miejscu, o którym mowa w stosownym postanowieniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przez odrębne okresy, każdy przekraczający 30 dni, przez jedno lub większą liczbę przedsiębiorstw ściśle powiązanych z pierwszym wymienionym przedsiębiorstwem,
to wówczas te odrębne okresy będą dodane do łącznego okresu, w którym pierwsze wymienione przedsiębiorstwo prowadziło działalność na terenie tego placu budowy, miejsca wykonywania prac konstrukcyjnych lub instalacyjnych lub w miejscu, o którym mowa w odpowiednim postanowieniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
2. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w zakresie, w jakim postanowienia takie odnoszą się do dzielenia umów na wiele części w celu uniknięcia zastosowania okresu lub okresów powodujących powstanie zakładu dla określonych projektów lub działalności, o których mowa w ustępie 1.
3. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
b) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do postanowień przewidzianych w zawartych przez nią Umowach Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które dotyczą badania lub eksploatacji zasobów naturalnych.
4. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 3 litera a), notyfikuj e Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 2, które nie jest przedmiotem zastrzeżenia na podstawie ustępu 3 litera b), i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez postanowienia ustępu 1 w zakresie wskazanym w ustępie 2. W pozostałych przypadkach ustęp 1 będzie mieć zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z ustępem 1.
Artykuł 15
Definicja osoby ściśle powiązanej z przedsiębiorstwem
1. Dla celów postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w brzmieniu zmodyfikowanym przez Artykuł 12 ustęp 2 (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez umowy typu commissionnaire arrangements i inne podobne działania), Artykuł 13 ustęp 4 (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez wykorzystanie wyłączeń określonych form działalności z definicji zakładu) lub Artykuł 14 ustęp 1 (Podział umów), uważa się, że osoba jest ściśle powiązana z przedsiębiorstwem, jeżeli na podstawie wszystkich mających znaczenie faktów i okoliczności jedna kontroluje drugą lub obie są kontrolowane przez te same osoby lub przedsiębiorstwa. W każdym przypadku osoba będzie uważana za ściśle powiązaną z przedsiębiorstwem, jeżeli posiada bezpośrednio lub pośrednio więcej niż 50% rzeczywistych praw (beneficial interest) w drugiej osobie (lub w przypadku spółki, więcej niż 50% łącznej liczby praw głosu oraz wartości udziałów lub akcji lub rzeczywistych praw udziałowych (beneficial eąuity interest) w spółce) lub jeżeli inna osoba posiada bezpośrednio lub pośrednio więcej niż 50% rzeczywistych praw (beneficial interest) (lub w przypadku spółki, więcej niż 50% łącznej liczby praw głosu oraz wartości udziałów lub akcji lub rzeczywistych praw udziałowych (beneficial eąuity interest) w spółce) w danej osobie i w danym przedsiębiorstwie.
2. Strona, która złożyła zastrzeżenia na podstawie Artykułu 12 ustęp 4 (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez umowy typu commissionnaire arrangements i inne podobne działalna), Artykułu 13 ustęp 6 litera a) lub c) (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez wykorzystanie wyłączeń określonych form działalności z definicji zakładu) i Artykułu 14 ustęp 3 litera a) (Podział umów), może zastrzec prawo do niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w odniesieniu do których te zastrzeżenia mają zastosowanie.
CZĘŚĆ V
USPRAWNIENIE ROZWIĄZYWANIA SPORÓW
Artykuł 16
Procedura wzajemnego porozumiewania się
1. Jeżeli osoba jest zdania, że działania jednej lub obu Umawiających się Jurysdykcji powodują lub spowodują dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wówczas może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych w prawie wewnętrznym tych Umawiających się Jurysdykcji, przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi którejkolwiek z Umawiających się Jurysdykcji. Sprawa powinna być przedstawiona w ciągu trzech lat, licząc od dnia pierwszego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
2. Właściwy organ, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony i nie może sam spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwym organem drugiej Umawiającej się Jurysdykcji tak, aby zapobiec opodatkowaniu niezgodnemu z Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja. Każde osiągnięte w ten sposób porozumienie zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez prawo wewnętrzne Umawiających się Jurysdykcji.
3. Właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji podejmą starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać wszelkie trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja. Mogą one również wspólnie uzgodnić podjęcie środków w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w sytuacjach nieuregulowanych Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
4.
a)
i) Zdanie pierwsze ustępu 1 będzie miało zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień (lub ich części) Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują, że jeżeli osoba jest zdania, że działania jednej lub obu Umawiających się Jurysdykcji powodują lub spowodują dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wówczas może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych wprawie wewnętrznym tych Umawiających się Jurysdykcji, przedstawić sprawę właściwemu organowi tej Umawiającej się Jurysdykcji, w której ma ona miejsce zamieszkania lub siedzibę, włączając postanowienia, które przewidują, że gdy sprawa przedstawiana przez tę osobę jest uregulowana w postanowieniach Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczących równego traktowania na podstawie obywatelstwa, wówczas sprawa może zostać przedstawiona właściwemu organowi tej Umawiającej się Jurysdykcji, której ta osoba jest obywatelem.
ii) Zdanie drugie ustępu 1 będzie miało zastosowanie w miejsce postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują obowiązek przedstawienia sprawy, o której mowa w zdaniu pierwszym ustępu 1, w określonym terminie krótszym niż okres trzech lat od dnia pierwszego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja albo w przypadku braku postanowienia w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidywałoby okres w ciągu którego taka sprawa powinna zostać przedstawiona.
b)
i) Zdanie pierwsze ustępu 2 będzie miało zastosowanie w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują, że właściwy organ, któremu zostanie przedstawiona sprawa przez osobę, o której mowa w ustępie 1, jeżeli uzna zarzut za uzasadniony i nie może sam spowodować zadowalającego rozwiązania, podejmie starania, aby przypadek ten uregulować w drodze wzajemnego porozumienia z właściwym organem drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, mając na celu zapobieżenie opodatkowaniu niezgodnemu z Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
ii) Zdanie drugie ustępu 2 będzie miało zastosowanie w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują, że każde osiągnięte porozumienie będzie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez prawo wewnętrzne Umawiających się Jurysdykcji.
c)
i) Zdanie pierwsze ustępu 3 będzie miało zastosowanie w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują, że właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji podejmą starania, aby w drodze wzajemnego porozumienia usuwać wszelkie trudności lub wątpliwości, które mogą powstać przy interpretacji lub stosowaniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
ii) Zdanie drugie ustępu 3 będzie miało zastosowanie w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują, że właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji mogą również wspólnie uzgodnić podjęcie środków w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w sytuacjach nieuregulowanych Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
5. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania pierwszego zdania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, na tej podstawie, że zamierza ona spełnić minimalny standard w zakresie usprawnienia rozwiązywania sporów stosownie do Pakietu OECD/G20 BEPS poprzez zapewnienie, że na podstawie każdej z zawartych Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie Konwencja (wyłączając Umowę Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, która pozwala osobie na przedstawienie swojej sprawy właściwemu organowi którejkolwiek z Umawiających się Jurysdykcji), w przypadku gdy osoba jest zdania, że działania jednej lub obu Umawiających się Jurysdykcji powodują lub spowodują dla niej opodatkowanie, które jest niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wówczas może ona, niezależnie od środków odwoławczych przewidzianych wprawie wewnętrznym tych Umawiających się Jurysdykcji, przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi Umawiającej się Jurysdykcji, na terytorium której ma miejsce zamieszkania lub siedzibę lub - w przypadku gdy do sprawy przedstawionej przez tę osobę ma zastosowanie postanowienie Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczące równego traktowania z uwagi na obywatelstwo - właściwemu organowi tej Umawiającej się Jurysdykcji, której osoba ta jest obywatelem; wówczas właściwy organ tej Umawiającej się Jurysdykcji, dokona dwustronnej notyfikacji lub uzgodnienia z właściwym organem drugiej Umawiającej się Jurysdykcji w sprawach, w których właściwy organ, któremu przedstawiono sprawę w ramach procedury wzajemnego porozumiewania się, nie uznaje zarzutu podatnika za uzasadniony;
b) niestosowania zdania drugiego ustępu 1 w odniesieniu do zwartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które nie stanowią, że sprawa, o której mowa w zdaniu pierwszym ustępu 1, musi zostać przedstawiona w określonym terminie, na tej podstawie, że zamierza ona osiągnąć minimalny standard w zakresie usprawnienia rozwiązywania sporów zgodnie z Pakietem OECD/G20 BEPS poprzez zapewnienie, że zgodnie ze wszystkimi takimi Umowami Podatkowymi, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, podatnik, o którym mowa w ustępie 1, jest uprawiony do przedstawienia sprawy w terminie co najmniej trzech lat od dnia pierwszego zawiadomienia o działaniu powodującym opodatkowanie niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
c) niestosowania zdania drugiego ustępu 2 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, na tej podstawie, że na potrzeby wszystkich zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja:
i) jakiekolwiek porozumienie osiągnięte w drodze procedury wzajemnego porozumiewania się zostanie wprowadzone w życie bez względu na terminy przewidziane przez prawo wewnętrzne Umawiających się Jurysdykcji; lub
ii) zamierza ona spełnić minimalny standard w zakresie usprawnienia rozwiązywania sporów zgodnie z Pakietem OECD/G20 BEPS poprzez
przyjęcie w drodze prowadzonych przez nią dwustronnych negocjacji umów, postanowienia umownego przewidującego, że:
A) Umawiające się Jurysdykcje nie dokonają korekty zysków przypisanych zakładowi przedsiębiorstwa jednej z Umawiających się Jurysdykcji, po upływie okresu wspólnie uzgodnionego przez obie Umawiające się Jurysdykcje, liczonego od końca roku podatkowego, w którym zyski zostałyby przypisane zakładowi (postanowienie to nie będzie miało zastosowania w przypadku oszustwa, rażącego zaniedbania lub umyślnego niewykonania zobowiązania); oraz
B) Umawiające się Jurysdykcje nie będą włączały do zysków przedsiębiorstwa, i następnie odpowiednio opodatkowywały, zysków które byłyby osiągnięte przez przedsiębiorstwo, ale z powodu warunków, o których mowa w postanowieniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczącym przedsiębiorstw powiązanych, nie zostały w ten sposób osiągnięte, po upływie okresu wspólnie uzgodnionego przez obie Umawiające się Jurysdykcje, liczonego od końca roku podatkowego, w którym zyski zostałyby osiągnięte przez to przedsiębiorstwo (postanowienie to nie będzie miało zastosowania w przypadku oszustwa, rażącego zaniedbania lub umyślnego niewykonania zobowiązania).
a) Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 5 litera a), notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 4 litera a) punkt i), i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez zdanie pierwsze ustępu 1. W pozostałych przypadkach zdanie pierwsze ustępu 1 będzie mieć zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne z tym zdaniem.
b) Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 5 litera b), notyfikuje Depozytariuszowi:
i) listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawierających postanowienie, które stanowi, że sprawa, o której mowa w zdaniu pierwszym ustępu 1, musi zostać przedstawiona w określonym terminie krótszym niż trzy lata od dnia pierwszego zawiadomienia o czynności powodującej opodatkowanie niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, jak również numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia; zdanie drugie ustępu 1 zastąpi takie postanowienie tylko w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia; w pozostałych przypadkach, z zastrzeżeniem punktu ii), zdanie drugie ustępu 1 będzie mieć zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim postanowienia te są niezgodne ze zdaniem drugim ustępu 1;
ii) listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawierających postanowienie, które stanowi że sprawa, o której mowa w zdaniu pierwszym ustępu 1, musi zostać przedstawiona w określonym terminie wynoszącym co najmniej trzy lata od dnia pierwszego zawiadomienia o czynności powodującej opodatkowanie niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, jak również numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia; zdanie drugie ustępu 1 nie będzie mieć zastosowania do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w przypadku, gdy którakolwiek z Umawiających się Jurysdykcji dokona notyfikacji danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
c) Każda ze Stron notyfikuje Depozytariuszowi:
i) listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, niezawierających postanowienia, o którym mowa w ustępie 4 litera b) punkt i); zdanie pierwsze ustępu 2 będzie miało zastosowanie do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, tylko w przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
ii) w przypadku gdy Strona nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 5
litera c) - listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, niezawierających postanowienia, o którym mowa w ustępie 4 litera b) punkt ii); zdanie drugie ustępu 2 będzie miało zastosowanie do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, tylko w przypadku gdy wszystkie
Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji danej Umowy
Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
d) Każda ze Stron notyfikuje Depozytariuszowi:
i) listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których
ma zastosowanie niniejsza Konwencja, niezawierających postanowienia, o którym mowa w ustępie 4 litera c) punkt i); zdanie pierwsze ustępu 3 będzie miało zastosowanie do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, tylko w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji danej Umowy
Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
ii) listę zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, niezawierających postanowienia, o którym mowa w ustępie 4 litera c) punkt ii); zdanie drugie ustępu 3 będzie miało zastosowanie do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, tylko w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
Artykuł 17
Korekty współzależne
1. Jeżeli Umawiająca się Jurysdykcja włącza do zysków przedsiębiorstwa tej Umawiającej się Jurysdykcji — i odpowiednio opodatkowuje - zyski przedsiębiorstwa drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, z tytułu których przedsiębiorstwo to zostało opodatkowane w tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, i zyski w ten sposób włączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo pierwszej wymienionej Umawiającej się Jurysdykcji, gdyby warunki ustalone między obydwoma przedsiębiorstwami były takie jak między przedsiębiorstwami niezależnymi, wówczas ta druga Umawiająca się Jurysdykcja dokona odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego od tych zysków. Przy ustalaniu takiej korekty odpowiednio uwzględnione będą inne postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, a właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji będą w razie konieczności konsultować się ze sobą.
2. Ustęp 1 będzie miał zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowienia, które nakłada na Umawiającą się Jurysdykcję obowiązek dokonania odpowiedniej korekty kwoty podatku wymierzonego przez nią od zysków przedsiębiorstwa tej Umawiającej się Jurysdykcji, jeżeli druga Umawiająca się Jurysdykcja włącza te zyski do zysków przedsiębiorstwa tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji i odpowiednio je opodatkowuje, a zyski w ten sposób włączone są zyskami, które osiągnęłoby przedsiębiorstwo tej drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, gdyby warunki ustalone między tymi dwoma przedsiębiorstwami były takie jak między przedsiębiorstwami niezależnymi.
3. Strona może zastrzec prawo do:
a) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które zawierają już postanowienie, o którym mowa w ustępie 2;
b) niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, z tego powodu, że w przypadku braku postanowienia, o którym mowa w ustępie 2, w zawartej przez nią Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:
i) dokona ona odpowiedniej korekty, o której mowa w ustępie 1; lub
ii) jej właściwy organ podejmie starania by rozwiązać sprawę stosownie do postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczących procedury wzajemnego porozumiewania się;
c) w przypadku gdy Strona złożyła zastrzeżenie na podstawie Artykułu 16 ustęp 5 litera c) punkt ii) (Procedura wzajemnego porozumiewania się), niestosowania w całości niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, na tej podstawie, że w drodze prowadzonych przez nią dwustronnych negocjacji umów przyjmie ona postanowienie umowne w typie przewidzianego w ustępie 1, pod warunkiem, że Umawiające się Jurysdykcje były w stanie osiągnąć porozumienie w zakresie tego postanowienia oraz postanowień, o których mowa w Artykule 16 ustęp 5 litera
c) punkt ii) (Procedura wzajemnego porozumiewania się).
4. Każda ze Stron, która nie złożyła zastrzeżenia, o którym mowa w ustępie 3, notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawiera postanowienie, o którym mowa w ustępie 2, i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku, gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu do danego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione przez postanowienia ustępu 1. W pozostałych przypadkach ustęp 1 będzie mieć zastosowanie, zastępując postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, wjakim postanowienia te są niezgodne z ustępem 1.
CZĘŚĆ VI ARBITRAŻ
Artykuł 18
Wybór stosowania Części VI
Strona może dokonać wyboru stosowania niniejszej Części w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, co stosownie notyfikuje Depozytariuszowi. Niniejsza Część będzie miała zastosowanie w stosunku do dwóch Umawiających się Jurysdykcji w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, tylko wówczas, gdy obie Umawiające się Jurysdykcje dokonały takiej notyfikacji.
Artykuł 19
Obowiązkowe postępowanie arbitrażowe
1. W przypadku gdy:
a) zgodnie z postanowieniem Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (które może zostać zmodyfikowane przez Artykuł 16 ustęp 1 (Procedura wzajemnego porozumiewania się)), które stanowi, że osoba może przedstawić swoją sprawę właściwemu organowi Umawiającej się Jurysdykcji w przypadku gdy uważa ona, że działania jednej lub obu Umawiających się Jurysdykcji powodują lub spowodują dla niej opodatkowanie niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (które mogą zostać zmodyfikowane przez tę Konwencję), osoba przedstawiła swoją sprawę właściwemu organowi Umawiającej się Jurysdykcji na tej podstawie, iż działania jednej lub obu Umawiających się Jurysdykcji spowodowały dla niej opodatkowanie niezgodne z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (które mogą zostać zmodyfikowane przez tę Konwencję); oraz
b) właściwe organy nie są w stanie osiągnąć porozumienia w zakresie rozwiązania sprawy, stosownie do postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (które może zostać zmodyfikowane przez Artykuł 16 ustęp 2 (Procedura wzajemnego porozumiewania się)), zgodnie z którym właściwy organ powinien podjąć starania, aby rozwiązać sprawę w drodze procedury wzajemnego porozumiewania się z właściwym organem drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, w okresie dwóch lat od momentu, w którym ten okres rozpoczyna swój bieg, zgodnie z ustępami 8 i 9, zależnie od okoliczności, (chyba, że właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji, przed momentem, w którym wygasł ten okres, uzgodniły inny okres w stosunku do tej sprawy i poinformowały o takim porozumieniu osobę, która przedstawiła sprawę),
wszelkie nierozwiązane kwestie wynikające z tej sprawy, jeżeli osoba złoży o to wniosek na piśmie, zostaną przedłożone do postępowania arbitrażowego w trybie określonym przez niniejszą Część, zgodnie z wszelkimi zasadami oraz procedurami uzgodnionymi przez właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji, zgodnie z postanowieniami ustępu 10.
2. W przypadku, gdy właściwy organ zawiesił procedurę wzajemnego porozumiewania się, o której mowa w ustępie 1, ponieważ sprawa, w odniesieniu do jednej lub kilku takich samych kwestii jest przedmiotem postępowania przed sądem lub trybunałem administracyjnym, okres o którym mowa w ustępie 1 litera b) zatrzyma swój bieg do chwili wydania przez sąd lub trybunał administracyjny ostatecznego rozstrzygnięcia lub do chwili zawieszenia lub wycofania sprawy. Dodatkowo, w sytuacji gdy zawieszenie procedury wzajemnego porozumiewania się zostało uzgodnione przez osobę, która przedstawiła sprawę oraz właściwy organ, okres o którym mowa w ustępie 1 litera b) zatrzyma swój bieg do chwili podjęcia wymienionej wyżej procedury.
3. W sytuacji, gdy obydwa właściwe organy zgadzają się co do tego, iż osoba której bezpośrednio dotyczy dana sprawa nie dostarczyła w terminie jakichkolwiek dodatkowych istotnych informacji, o które wnioskował którykolwiek z właściwych organów po rozpoczęciu biegu terminu, o którym mowa w ustępie 1 litera b), termin o którym mowa w ustępie 1 litera b), zostanie przedłużony o okres równy okresowi rozpoczynającemu się w dniu, w którym wystąpiono o udzielenie takich informacji i kończącemu się z dniem, w którym dostarczono takie informacje.
4.
a) Decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym w sprawach przedłożonych do postępowania arbitrażowego zostanie wdrożona przez wzajemne porozumienie dotyczące sprawy, o której mowa w ustępie 1. Decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym będzie ostateczna.
b) Decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym będzie miała charakter wiążący obie Umawiające się Jurysdykcje, z wyjątkiem następujących przypadków:
i) jeżeli osoba, której bezpośrednio dotyczy dana sprawa, nie akceptuje wzajemnego porozumienia, które wdraża decyzję wydaną w postępowaniu arbitrażowym. W takim przypadku, dana sprawa nie kwalifikuje się do dalszego rozpatrzenia przez właściwe organy. Wzajemne porozumienie mające na celu wdrożenie decyzji wydanej w postępowaniu arbitrażowym w odniesieniu do danej sprawy uznaje się za niezaakceptowane przez osobę, której bezpośrednio dotyczy dana sprawa, jeżeli jakakolwiek osoba, której bezpośrednio dotyczy dana sprawa, w ciągu 60 dni po dniu wysłania do niej informacji dotyczącej wzajemnego porozumienia nie wycofa wszystkich spraw rozwiązanych w trybie tego porozumienia, które wdraża decyzję wydaną w postępowaniu arbitrażowym z rozpatrzenia przed sądem lub trybunałem administracyjnym lub w inny sposób nie zakończy postępowań toczących się przed sądem lub trybunałem administracyjnym w odniesieniu do tych spraw w sposób zgodny z tym porozumieniem.
ii) jeżeli zgodnie z ostatecznym orzeczeniem sądów jednej z Umawiających się Jurysdykcji, decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym jest wadliwa. W takim przypadku uważa się, że wniosek o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego złożony na podstawie ustępu 1 nie został złożony oraz postępowanie arbitrażowe nie miało miejsca (wyłączając zastosowanie Artykułów 21 (Poufność postępowania arbitrażowego) i 25 (Koszty postępowania arbitrażowego). W takim przypadku, nowy wniosek o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego może zostać złożony, chyba że właściwe organy uzgodnią, że taki nowy wniosek nie jest dopuszczalny.
iii) jeżeli osoba, której bezpośrednio dotyczy dana sprawa, wszczyna przed jakimkolwiek sądem lub trybunałem administracyjnym postępowanie dotyczące kwestii, które zostały rozwiązane w drodze wzajemnego porozumienia, które wdraża decyzję wydaną w postępowaniu arbitrażowym.
5. Właściwy organ, który otrzymał wstępny wniosek o rozpoczęcie procedury wzajemnego porozumiewania się, o którym mowa w ustępie 1 litera a), w ciągu dwóch miesięcy kalendarzowych od dnia otrzymania tego wniosku, będzie miał obowiązek:
a) poinformować osobę, która przedstawiła sprawę, iż otrzymał wniosek; oraz
b) poinformować właściwy organ drugiej Umawiającej się Jurysdykcji o takim wniosku, wraz z przesłaniem jego kopii.
6. W ciągu trzech miesięcy kalendarzowych po otrzymaniu przez właściwy organ wniosku o rozpoczęcie procedury wzajemnego porozumiewania się (lub po otrzymaniu kopii takiego wniosku od właściwego organu drugiej Umawiającej się Jurysdykcji), właściwy organ:
a) poinformuje osobę, która przedstawiła sprawę oraz właściwy organ drugiej Umawiającej się Jurysdykcji, iż otrzymał konieczne informacje, aby podjąć rozstrzygnięcie co do istoty sprawy; albo
b) wystąpi z wnioskiem o udzielenie dodatkowych informacji od takiej osoby w powyższym celu.
7. W przypadku, gdy na podstawie ustępu 6 litera b), jeden lub oba właściwe organy wystąpiły do osoby, która przedstawiła sprawę, o udzielenie dodatkowych informacji koniecznych, aby podjąć rozstrzygnięcie co do istoty sprawy, właściwy organ, który wnioskował o udzielenie dodatkowych informacji, powinien w ciągu trzech miesięcy kalendarzowych od otrzymania informacji od tej osoby, poinformować tę osobę oraz drugi właściwy organ, iż:
a) otrzymał informacje, o udzielenie których wnioskowano; albo
b) części informacji, o udzielenie których wnioskowano, nadal brakuje.
8. W przypadku, gdy żaden z właściwych organów nie wystąpił z wnioskiem o udzielenie dodatkowych informacji zgodnie z ustępem 6 litera b), datą początkową terminu, o którym mowa w ustępie 1, będzie wcześniejszy z dni:
a) w którym oba właściwe organy poinformowały osobę, która przedstawiła swoją sprawę, zgodnie z ustępem 6 litera a); oraz
b) który następuje po okresie trzech miesięcy kalendarzowych liczonych od dnia zawiadomienia przez właściwy organ drugiej z Umawiających się Jurysdykcji, zgodnie z ustępem 5 litera b).
9. W przypadku, gdy wnioskowano o udzielenie dodatkowych informacji, zgodnie z ustępem 6 litera b), datą początkową terminu, o którym mowa w ustępie 1, będzie wcześniejszy z dni:
a) w którym właściwy organ występujący z wnioskiem o udzielenie dodatkowych informacji, dokonał późniejszego poinformowania osoby, która przedstawiła sprawę oraz drugiego właściwego organu, zgodnie z ustępem 7 litera a); oraz
b) który następuje po okresie trzech miesięcy kalendarzowych liczonych od dnia otrzymania przez wszystkie właściwe organy wszystkich informacji, o udzielenie których którykolwiek z właściwych organów wnioskował do osoby, która przedstawiła swoją sprawę.
Jednakże, jeśli jeden lub oba właściwe organy wysłały informację, o której mowa w ustępie 7 litera b), informacja taka będzie traktowana jako wniosek o udzielenie dodatkowych informacji zgodnie z ustępem 6 litera b).
10. Właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji uzgodnią w drodze wzajemnego porozumienia (zgodnie z artykułem właściwej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczącym procedury wzajemnego porozumiewania się) sposób stosowania postanowień zawartych w niniejszej Części, włączając w to określenie, jaka informacja jest wystarczająca dla każdego właściwego organu, aby mógł podjąć rozstrzygnięcie co do istoty sprawy. Porozumienie takie zostanie zawarte przed dniem, w którym nierozwiązane kwestie dotyczące sprawy będą mogły być przedłożone po raz pierwszy do postępowania arbitrażowego i może być odtąd modyfikowane co pewien czas.
11. Dla celów stosowania niniejszego Artykułu do zawartych przez Stronę Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, może ona zastrzec prawo do zastąpienia okresu dwuletniego, ustanowionego w ustępie 1 litera b), okresem trzech lat.
12. Strona może zastrzec prawo do stosowania następujących zasad w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, bez względu na pozostałe postanowienia niniejszego Artykułu:
a) jakakolwiek kwestia nierozwiązana w toku procedury wzajemnego porozumiewania się, która byłaby objęta zakresem postępowania arbitrażowego przewidzianego w niniejszej Konwencji, nie będzie przedłożona do postępowania arbitrażowego, jeżeli rozstrzygnięcie dotyczące tej kwestii zostało wydane przez sąd lub trybunał administracyjny którejkolwiek z Umawiających się Jurysdykcji;
b) jeżeli, w dowolnym czasie po złożeniu wniosku o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego a przed przedstawieniem przez panel arbitrów jego decyzji właściwym organom Umawiających się Jurysdykcji, rozstrzygnięcie dotyczące tej kwestii zostało wydane przez sąd lub trybunał administracyjny jednej z Umawiających się Jurysdykcji, wówczas postępowanie arbitrażowe zostaje zakończone.
Artykuł 20 Wybór arbitrów
1. Z wyjątkiem przypadków, gdy właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji wzajemnie uzgodnią, że zastosowane zostaną inne zasady, dla celów niniejszej Części będą miały zastosowanie ustępy od 2 do 4.
2. Przy dokonywaniu wyboru członków panelu arbitrów będą obowiązywały następujące zasady:
a) Panel arbitrów będzie się składał z trzech członków posiadających kompetencje lub doświadczenie w zakresie międzynarodowego prawa podatkowego.
b) Każdy z właściwych organów dokona wyboru jednego członka panelu arbitrów w ciągu 60 dni począwszy od dnia złożenia wniosku o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego zgodnie z Artykułem 19 ustęp 1 (Obowiązkowe postępowanie arbitrażowe). Dwóch członków panelu arbitrów wybranych w taki sposób, w ciągu 60 dni począwszy od późniejszego wyboru, wybierze trzeciego członka panelu arbitrów, który będzie pełnił funkcję Przewodniczącego panelu arbitrów. Przewodniczący nie będzie obywatelem ani osobą mającą miejsce zamieszkania na terytorium żadnej z Umawiających się Jurysdykcji.
c) Każda osoba wybrana do panelu arbitrów powinna być bezstronna oraz niezależna wobec właściwych organów, administracji podatkowych a także ministerstw finansów Umawiających się Jurysdykcji oraz od wszystkich osób, których bezpośrednio dotyczy dana sprawa (jak również wobec ich doradców) w chwili wyrażenia zgody na wybór, powinna utrzymać swoją bezstronność i niezależność w toku całego postępowania, jak również powinna unikać jakiegokolwiek zachowania w ciągu odpowiedniego następującego potem okresu czasu, które mogłoby negatywnie wpłynąć na opinię o bezstronnej i niezależnej postawie arbitrów w odniesieniu do postępowania.
3. W przypadku, gdy właściwy organ Umawiającej się Jurysdykcji nie powoła członka panelu arbitrów w sposób oraz w terminach określonych w ustępie 2 lub uzgodnionych przez właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji, członek niebędący obywatelem żadnej z Umawiających się Jurysdykcji zostanie powołany w imieniu tego właściwego organu przez najwyższego rangą urzędnika Centrum Polityki Podatkowej i Administracji Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.
4. Jeśli dwóch pierwszych członków panelu arbitrów nie wyznaczy przewodniczącego w sposób oraz terminach określonych w ustępie 2 lub uzgodnionych przez właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji, Przewodniczący niebędący obywatelem żadnej z Umawiających się Jurysdykcji zostanie powołany przez najwyższego rangą urzędnika Centrum Polityki Podatkowej i Administracji Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.
Artykuł 21
Poufność postępowania arbitrażowego
1. Wyłącznie dla celów stosowania postanowień niniejszej Części, a także postanowień odpowiedniej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja oraz praw wewnętrznych Umawiających się Jurysdykcji dotyczących wymiany informacji w sprawach podatkowych, zasad poufności oraz udzielania pomocy administracyjnej, członkowie panelu arbitrów oraz maksymalnie trzech członków personelu przypadających na danego członka (jak również potencjalni arbitrzy wyłącznie w zakresie niezbędnym do oceny ich zdolności do spełnienia wymogów bycia arbitrami) będą uważani za osoby lub organy, którym mogą być ujawnione informacje. Informacje otrzymane przez panel arbitrów lub przez potencjalnych arbitrów, jak również informacje, które właściwe organy otrzymują od panelu arbitrów, będą uważane za informacje podlegające wymianie zgodnie z postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczącymi wymiany informacji w sprawach podatkowych oraz pomocy administracyjnej.
2. Właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji zapewnią, by członkowie panelu arbitrów oraz ich personel postanowili pisemnie, zanim podejmą czynności w ramach postępowania arbitrażowego, że będą traktowali wszelkie informacje dotyczące postępowania arbitrażowego w sposób zgodny z zasadami poufności i nieujawniania informacji, opisanymi w postanowieniach Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczącymi wymiany informacji w sprawach podatkowych oraz pomocy administracyjnej oraz zgodnie z mającymi zastosowanie prawami Umawiających się Jurysdykcji.
Artykuł 22
Rozwiązanie sprawy przed zakończeniem postępowania arbitrażowego
Dla potrzeb niniejszej Części oraz postanowień właściwej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczących rozwiązania sprawy w drodze wzajemnego porozumienia, procedura wzajemnego porozumiewania się i postępowanie arbitrażowe zostaną zakończone w odniesieniu do danej sprawy, jeżeli w dowolnym czasie po złożeniu wniosku o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego a przed przedstawieniem przez panel arbitrów jego decyzji właściwym organom Umawiających się Jurysdykcji:
a) właściwe organy porozumieją się wzajemnie co do rozwiązania danej sprawy; lub
b) osoba, która przedstawiła daną sprawę, wycofa wniosek o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego lub wniosek o przeprowadzenie procedury wzajemnego porozumiewania się.
Artykuł 23
Rodzaje postępowania arbitrażowego
1. Następujące zasady będą miały zastosowanie w odniesieniu do postępowania arbitrażowego na podstawie niniejszej Części, chyba że inne zasady zostaną wzajemnie uzgodnione przez właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji:
a) Po przedłożeniu danej sprawy do postępowania arbitrażowego właściwe organy każdej Umawiającej się Jurysdykcji przedłożą panelowi arbitrów, do ustalonego w drodze porozumienia terminu, proponowane rozwiązanie, które obejmuje wszystkie nierozstrzygnięte kwestie wdanej sprawie (uwzględniając wszystkie porozumienia uprzednio osiągnięte w tej sprawie między właściwymi organami Umawiających się Jurysdykcji). Zaproponowane rozwiązanie będzie ograniczało się do określenia kwot pieniężnych (na przykład dochodu lub kosztu) lub, gdy jest określona - maksymalnej stawki podatku wymierzanego stosownie do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w odniesieniu do każdej korekty lub podobnej kwestii w danej sprawie. W przypadku gdy właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji nie były w stanie osiągnąć porozumienia odnośnie kwestii dotyczącej warunków zastosowania postanowienia odpowiedniej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (dalej: „pytanie dotyczące zastosowania umowy podatkowej” („threshold ąuestion”)), takiego typu jak kwestia dokonania oceny, gdzie dana osoba fizyczna posiada miejsce zamieszkania lub czy istnieje zakład, wówczas właściwe organy mogą przedłożyć alternatywne proponowane rozwiązania w odniesieniu do kwestii, których określenie jest zależne od rozstrzygnięcia takiego pytania dotyczącego zastosowania umowy podatkowej.
b) Właściwy organ każdej z Umawiających się Jurysdykcji może także przedłożyć dokument popierający swoje stanowisko w celu rozważenia go przez panel arbitrów. Każdy właściwy organ, który przedkłada propozycję rozwiązania lub dokument popierający swoje stanowisko, dostarcza kopię drugiemu właściwemu organowi do dnia, w którym było wymagane dostarczenie propozycji rozwiązania i dokumentu popierającego jego stanowisko. Każdy właściwy organ, w ustalonym w drodze porozumienia terminie, może także przedłożyć panelowi arbitrów odpowiedź odnoszącą się do zaproponowanego przez dmgi właściwy organ rozwiązania i dokumentu popierającego swoje stanowisko. Kopia każdej odpowiedzi powinna zostać dostarczona drugiemu właściwemu organowi do dnia, w którym było wymagane złożenie odpowiedzi.
c) Panel arbitrów dokona wyboru i uzna za własną decyzję jedno z zaproponowanych rozwiązań sprawy przedłożonych przez właściwe organy, w odniesieniu do każdej kwestii oraz jakichkolwiek pytań dotyczących zastosowania umowy podatkowej, i nie będzie w niej zawierać powodów rozstrzygnięcia lub jakiegokolwiek innego wyjaśnienia tej decyzji. Decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym będzie podlegać przyjęciu zwykłą większością głosów członków panelu arbitrów. Panel arbitrów przedstawi swoją decyzję na piśmie właściwym organom Umawiających się Jurysdykcji. Decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym nie będzie miała mocy precedensu.
2. Dla celów stosowania niniejszego Artykułu do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, Strona może zastrzec prawo do niestosowania ustępu 1 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja. W takim przypadku mają zastosowanie następujące zasady w odniesieniu do postępowania arbitrażowego, chyba że co innego zostanie w tym zakresie wzajemnie uzgodnione przez właściwe organy:
a) Po przedłożeniu sprawy do postępowania arbitrażowego właściwy organ każdej z Umawiających się Jurysdykcji dostarczy bez zbędnej zwłoki wszystkim członkom panelu arbitrów wszelkie informacje, które mogą być konieczne do wydania decyzji w postępowaniu arbitrażowym. O ile właściwe organy Umawiających się
Jurysdykcji nie postanowią inaczej, wszelkie informacje, które nie były dostępne dla obu właściwych organów zanim oba właściwe organy otrzymały wniosek o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego, nie będą brane pod uwagę dla celów tej decyzji.
b) Panel arbitrów podejmie decyzję w kwestiach przedłożonych do postępowania arbitrażowego zgodnie z mającymi zastosowanie postanowieniami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, i z zastrzeżeniem tych postanowień, zgodnie z przepisami praw wewnętrznych Umawiających się Jurysdykcji. Członkowie panelu arbitrów biorą także pod uwagę wszelkie inne źródła, które mogą zostać wprost wskazane przez właściwe organy w drodze wzajemnego porozumiewania się.
c) Decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym zostanie przedstawiona właściwym organom Umawiających się Jurysdykcji w formie pisemnej i powinna wskazywać źródła prawa leżące u jej podstaw i powody, które doprowadziły do danego rozstrzygnięcia. Decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym będzie podlegać przyjęciu zwykłą większością głosów członków panelu arbitrów. Decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym nie będzie miała mocy precedensu.
3. Strona, która nie złożyła zastrzeżenia na podstawie ustępu 2, może zastrzec prawo do niestosowania poprzedzających ustępów niniejszego Artykułu w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, ze Stronami, które złożyły takie zastrzeżenie. W takim przypadku, właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, podejmą starania aby osiągnąć porozumienie w zakresie rodzaju postępowania arbitrażowego, który będzie stosowany w odniesieniu do tej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja. Do momentu osiągnięcia takiego porozumienia Artykuł 19 (Obowiązkowe postępowanie arbitrażowe) nie będzie miał zastosowania w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
4. Strona może także dokonać wyboru stosowania ustępu 5 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, co stosownie notyfikuje Depozytariuszowi. Ustęp 5 będzie miał zastosowanie w stosunku do dwóch Umawiających się Jurysdykcji w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, gdy którakolwiek z Umawiających się Jurysdykcji dokona takiej notyfikacji.
5. Przed rozpoczęciem postępowania arbitrażowego właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zapewnią, aby wszystkie osoby, które zaprezentowały daną sprawę oraz ich doradcy, postanowiły pisemnie, że nie będą ujawniały jakimkolwiek innym osobom żadnych informacji otrzymanych w związku z postępowaniem arbitrażowym, zarówno od któregokolwiek właściwego organu jak i od panelu arbitrów. Procedura wzajemnego porozumiewania się uregulowana w Umowie Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, jak również postępowanie arbitrażowe uregulowane w niniejszej Części, zakończą się w odniesieniu do danej sprawy jeżeli w dowolnym czasie po złożeniu wniosku o przeprowadzenie postępowania arbitrażowego a przed przedstawieniem przez panel arbitrów jego decyzji właściwym organom Umawiających się Jurysdykcji, osoba, która przedstawiła daną sprawę lub którykolwiek z doradców takiej osoby istotnie naruszy to uzgodnienie.
6. Bez względu na ustęp 4, Strona, która nie wybrała stosowania ustępu 5, może zastrzec prawo do niestosowania ustępu 5 odniesieniu do jednej lub więcej określonych Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja lub w odniesieniu do wszystkich zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
7. Strona, która dokonała wyboru stosowania ustępu 5 może zastrzec prawo do niestosowania niniejszej Części w odniesieniu do wszystkich zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w odniesieniu do których druga Umawiająca się Jurysdykcja złożyła zastrzeżenie na podstawie ustępu 6.
Artykuł 24
Porozumienie w sprawie innego rozwiązania sprawy
1. W celu stosowania niniejszej Części w odniesieniu do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, Strona może dokonać wyboru stosowania ustępu 2, co stosownie notyfikuje Depozytariuszowi. Ustęp 2 będzie miał zastosowanie w stosunku do dwóch Umawiających się Jurysdykcji w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, tylko wówczas, gdy obie Umawiające się Jurysdykcje dokonały takiej notyfikacji.
2. Bez względu na postanowienia Artykuł 19 ustęp 4 (Obowiązkowe postępowanie arbitrażowe), decyzja wydana w postępowaniu arbitrażowym na podstawie niniejszej Części nie będzie wiązała Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja i nie zostanie wdrożona, jeżeli właściwe organy Umawiających się Jurysdykcji osiągnęły porozumienie dotyczące odmiennego rozwiązania wszystkich nierozwiązanych kwestii w ciągu trzech miesięcy kalendarzowych od doręczenia im tej decyzji.
3. Strona, która dokonuje wyboru stosowania ustępu 2 może zastrzec prawo do stosowania ustępu 2 wyłącznie w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowani niniejsza Konwencja, do których ma zastosowanie Artykuł 23 ustęp 2 (Rodzaje postępowania arbitrażowego).
Artykuł 25
Koszty postępowania arbitrażowego
W postępowaniu arbitrażowym uregulowanym w niniejszej Części, wynagrodzenia oraz wydatki członków panelu arbitrów, jak również inne koszty poniesione w związku z postępowaniem arbitrażowym przez Umawiające się Jurysdykcje, zostaną poniesione przez Umawiające się Jurysdykcje w sposób określony w drodze procedury wzajemnego porozumiewania się między właściwymi organami Umawiających się Jurysdykcji. W sytuacji braku takiego porozumienia, każda Umawiająca się Jurysdykcja będzie ponosić jej własne wydatki oraz dotyczące wybranego przez nią członka panelu arbitrów. Koszty dotyczące przewodniczącego panelu arbitrów, jak również inne wydatki towarzyszące prowadzeniu postępowania arbitrażowego, zostaną poniesione w równych częściach przez Umawiające się Jurysdykcje.
Artykuł 26 Klauzula zgodności
1. Z zastrzeżeniem Artykułu 18 (Wybór stosowania Części VI), postanowienia niniejszej Części będą miały zastosowanie w miejsce lub w przypadku braku postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które przewidują przedłożenie do postępowania arbitrażowego kwestii nierozwiązanych w toku procedury wzajemnego porozumiewania się. Każda ze Stron, która wybierze stosowanie niniejszej Części, notyfikuje Depozytariuszowi, czy każda z zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, innych niż będące przedmiotem zastrzeżenia na podstawie ustępu 4, zawiera takie postanowienie, i w takim przypadku wskazuje numer artykułu i ustępu każdego takiego postanowienia. W przypadku gdy dwie Umawiające się Jurysdykcje dokonały notyfikacji w odniesieniu dodanego postanowienia Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienie to zostanie zastąpione postanowieniami niniejszej Części w relacjach między tymi Umawiającymi się Jurysdykcjami.
2. Jakakolwiek kwestia nierozwiązana w toku procedury wzajemnego porozumiewania się, pozostająca w zakresie postępowania arbitrażowego, o którym mowa w niniejszej Części, nie zostanie przedłożona do postępowania arbitrażowego, jeżeli ta kwestia jest przedmiotem sprawy, w stosunku do której panel arbitrów lub podobne ciało zostało już poprzednio ustanowione, zgodnie z dwustronną lub wielostronną konwencją, która przewiduje przeprowadzenie obowiązkowego postępowania arbitrażowego w zakresie kwestii nierozwiązanych w toku procedury wzajemnego porozumiewania się.
3. Z zastrzeżeniem ustępu 1, postanowienia niniejszej Części nie będą naruszały wypełnienia szerszych zobowiązań w związku z przedłożeniem do postępowania arbitrażowego nierozwiązanych kwestii powstałych w kontekście procedury wzajemnego porozumiewania się, wynikających z innych konwencji, których stronami są lub staną się Umawiające się Jurysdykcje.
4. Strona może zastrzec prawo do niestosowania niniejszej Części do zawartych przez nią jednej lub większej liczby Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja (jak również do wszystkich Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja), które już przewidują przeprowadzenie obowiązkowego postępowania arbitrażowego w zakresie kwestii nierozwiązanych w toku procedury wzajemnego porozumiewania się.
CZĘŚĆ VII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE Artykuł 27
Podpisanie i ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie
1. Z dniem 31 grudnia 2016 r. niniejsza Konwencja zostaje otwarta do podpisu przez:
a) wszystkie Państwa;
b) Guemsey (Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej); Wyspę Man (Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej); Jersey (Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej); oraz
c) jakąkolwiek inną jurysdykcję, która jest uprawiona do stania się Stroną w drodze decyzji podjętej w wyniku konsensusu zawartego między Stronami i Sygnatariuszami.
2. Konwencja niniejsza podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu.
Artykuł 28 Zastrzeżenia
1. Z zastrzeżeniem ustępu 2, nie można złożyć zastrzeżeń do niniejszej Konwencji, poza
wprost dozwolonymi w:
a) Artykule 3 ustęp 5 (Podmioty transparentne podatkowo);
b) Artykule 4 ustęp 3 (Podmioty o podwójnej siedzibie);
c) Artykule 5 ustępy 8 i 9 (Stosowanie metod unikania podwójnego opodatkowania);
d) Artykule 6 ustęp 4 (Cel Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja);
e) Artykule 7 ustępy 15 i 16 (Zapobieganie nadużyciom traktatów);
f) Artykule 8 ustęp 3 (Transakcje wypłat dywidend);
g) Artykule 9 ustęp 6 (Zyski z tytułu przeniesienia udziałów lub akcji lub innych praw w podmiotach, których wartość pochodzi głównie z majątku nieruchomego);
h) Artykule 10 ustęp 5 (Klauzula antyabuzywna dotycząca zakładów położonych na terytoriach trzecich jurysdykcji);
i) Artykule 11 ustęp 3 (Stosowanie przepisów Umów Podatkowych w celu zastrzeżenia prawa Strony do opodatkowania osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na jej terytorium);
j) Artykule 12 ustęp 4 (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez umowy typu commissionnaire arrangements i inne podobne działania);
k) Artykule 13 ustęp 6 (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez wykorzystanie wyłączeń określonych form działalności z definicji zakładu);
l) Artykule 14 ustęp 3 (Podział umów);
m) Artykule 15 ustęp 2 (Definicja osoby ściśle powiązanej z przedsiębiorstwem);
n) Artykule 16 ustęp 5 (Procedura wzajemnego porozumiewania się);
o) Artykule 17 ustęp 3 (Korekty współzależne);
p) Artykule 19 ustępy 11 i 12 (Obowiązkowe postępowanie arbitrażowe);
q) Artykule 23 ustępy 2, 3, 6 i 7 (Rodzaje postępowania arbitrażowego);
r) Artykule 24 ustęp 3 (Porozumienie w sprawie innego rozwiązania sprawy);
s) Artykule 26 ustęp 4 (Klauzula zgodności);
t) Artykule 35 ustępy 6 i 7 (Stosowanie); oraz
u) Artykule 36 ustęp 2 (Stosowanie Części VI).
a) Bez względu na postanowienia ustępu 1, Strona, która wybierze na podstawie Artykułu 18 (Wybór stosowania Części VI) stosowanie części VI (Arbitraż), może złożyć jedno lub większą liczbę zastrzeżeń w odniesieniu do spraw w zakresie których będzie stosowany arbitraż zgodnie z przepisami Części VI (Arbitraż). Strona, która wybierze na podstawie Artykułu 18 (Wybór stosowania Części VI) stosowanie Części VI (Arbitraż) po staniu się Stroną niniejszej Konwencji, może złożyć zastrzeżenia na podstawie niniejszej litery wraz z dokonaniem swojej notyfikacji Depozytariuszowi na podstawie Artykułu 18 (Wybór stosowania Części VI).
b) Zastrzeżenia złożone na podstawie litery a) będą podlegały przyjęciu. Zastrzeżenie złożone na podstawie litery a) będzie uważane za przyjęte przez Stronę, jeżeli nie notyfikowała ona Depozytariuszowi, iż składa sprzeciw wobec danego zastrzeżenia w terminie dwunastu miesięcy kalendarzowych licząc od dnia dokonania notyfikacji tego zastrzeżenia przez Depozytariusza albo od daty zdeponowania przez Stronę instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, w zależności od tego, która z tych dat jest późniejsza. Strona, która wybierze na podstawie Artykułu 18 (Wybór stosowania Części VI) stosowanie Części VI (Arbitraż), po przystąpieniu do niniejszej Konwencji może złożyć sprzeciw wobec zastrzeżeń wcześniej złożonych przez inne Strony na podstawie litery a) wraz z dokonaniem
Depozytariuszowi notyfikacji przez pierwszą ze wskazanych Stron na podstawie Artykułu 18 (Wybór stosowania Części VI). Jeśli Strona składa sprzeciw wobec zastrzeżenia złożonego na podstawie litery a), Część VI nie będzie mieć zastosowania w całości w relacjach pomiędzy Stroną składającą sprzeciw oraz Stroną składającą zastrzeżenie.
3. O ile wprost nie uregulowano inaczej w odpowiednich postanowieniach niniejszej Konwencji, zastrzeżenie dokonane na podstawie z ustępu 1 lub 2 będzie:
a) zmieniało dla Strony składającej zastrzeżenie postanowienia niniejszej Konwencji w jej relacjach z drugą Stroną w odniesieniu do przepisów, których dotyczy zastrzeżenie i w zakresie określonym w tym zastrzeżeniu; oraz
b) zmieniało te przepisy w takim samym zakresie dla drugiej Strony w jej relacjach ze Stroną składającą zastrzeżenie.
4. Zastrzeżenia, które mają zastosowanie do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawartych przez lub w imieniu jurysdykcji lub terytorium, za którego sprawy międzynarodowe odpowiedzialna jest Strona, jeżeli ta jurysdykcja lub terytorium nie jest Stroną niniejszej Konwencji stosownie do Artykułu 27 ustęp 1 litera b) lub c) (Podpisanie i ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie), będą składane przez odpowiedzialną Stronę i mogą różnić się od zastrzeżeń złożonych przez tę Stronę w stosunku do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
5. Zastrzeżenia zostaną złożone w momencie podpisania lub złożenia do depozytu instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, z zastrzeżeniem ustępów 2, 6 lub 9 niniejszego Artykułu, a także Artykułu 29 ustęp 5 (Notyfikacje). Jednakże, Strona która wybierze na podstawie Artykułu 18 (Wybór stosowania Części VI) stosowanie Części VI (Arbitraż) po przystąpieniu do niniejszej Konwencji, może złożyć zastrzeżenia na podstawie ustępu 1 litera p), q), r) i s) niniejszego Artykułu wraz z dokonaniem swojej notyfikacji Depozytariuszowi na podstawie Artykułu 18 (Wybór stosowania Części VI).
6. Jeżeli zastrzeżenia zostają złożone na moment podpisania, podlegają one potwierdzeniu przy składaniu do depozytu instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, chyba że dokument zawierający zastrzeżenia w sposób wyraźny określa, że są one uważane za ostateczne, stosownie do przepisów ustępów 2, 5 i 9 niniejszego Artykułu oraz Artykułu 29 ustęp 5 (Notyfikacje).
7. Jeżeli zastrzeżenia nie zostają sformułowane na moment podpisania, wstępna lista spodziewanych zastrzeżeń zostanie w tym czasie dostarczona Depozytariuszowi.
8. Dla zastrzeżeń złożonych na podstawie każdego z następujących postanowień, lista umów podatkowych notyfikowanych stosownie do Artykułu 2 ustęp 1 litera a) punkt ii) (Interpretacja pojęć), które są objęte zakresem zastrzeżenia zdefiniowanego w odpowiednim postanowieniu (oraz w przypadku zastrzeżenia złożonego na podstawie któregokolwiek z następujących przepisów, innych niż te wymienione w literze c), d) oraz n) - także numer artykułu i ustępu każdego odpowiedniego postanowienia) podlega dostarczeniu wówczas, gdy takie zastrzeżenia zostają złożone w odniesieniu do:
a) Artykułu 3 ustęp 5 litery b), c), d), e) oraz g) (Podmioty transparentne podatkowo);
b) Artykułu 4 ustęp 3 litery b), c) oraz d) (Podmioty o podwójnej siedzibie);
e) Artykułu 5 ustępy 8 oraz 9 (Stosowanie metod unikania podwójnego opodatkowania);
d) Artykułu 6 ustęp 4 (Cel Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja);
e) Artykułu 7 ustęp 15 litery b) oraz c) (Zapobieganie nadużyciom traktatów);
f) Artykułu 8 ustęp 3 litera b) punkty i), ii) oraz iii) (Transakcje wypłat dywidend);
g) Artykułu 9 ustęp 6 litery d), e) oraz f); (Zyski z tytułu przeniesienia udziałów lub akcji lub innych praw w podmiotach, których wartość pochodzi głównie z majątku nieruchomego)
h) Artykułu 10 ustęp 5 litery b) oraz c) (Klauzula antyabuzywna dotycząca zakładów położonych na terytoriach trzecich jurysdykcji)
i) Artykułu 11 ustęp 3 litera b) (Stosowanie przepisów Umów Podatkowych w celu zastrzeżenia prawa Strony do opodatkowania osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na jej terytorium);
j) Artykułu 13 ustęp 6 litera b) (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez wykorzystanie wyłączeń określonych form działalności z definicji zakładu);
k) Artykułu 14 ustęp 3 litera b) (Podział umów);
l) Artykułu 16 ustęp 5 litera b) (Procedura wzajemnego porozumiewania się);
m) Artykułu 17 ustęp 3 litera a) (Korekty współzależne);
n) Artykułu 23 ustęp 6 (Rodzaje postępowania arbitrażowego); oraz
o) Artykułu 26 ustęp 4 (Klauzula zgodności).
Zastrzeżenia, o których mowa w powyższych literach od a) do o) nie będą miały zastosowania w odniesieniu do jakiejkolwiek Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, która nie została uwzględniona w liście, o której mowa w niniejszym ustępie.
9. Każda ze Stron, która złożyła zastrzeżenie stosownie do ustępu 1 lub 2, może wycofać je w dowolnym czasie lub zastąpić je węższym zastrzeżeniem w drodze notyfikacji skierowanej do Depozytariusza. Strona ta może dokonać wszelkich dodatkowych notyfikacji zgodnie z Artykułem 29 ustęp 6 (Notyfikacje), które mogą być konieczne w rezultacie wycofania lub zastąpienia danego zastrzeżenia. Z zastrzeżeniem Artykułu 35 ustęp 7 (Stosowanie), wycofanie lub zastąpienie będzie miało skutek:
a) w stosunku do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie do Państw lub jurysdykcji, które są Stronami niniejszej Konwencji, w przypadku gdy notyfikacja dotycząca wycofania lub zastąpienia danego zastrzeżenia została otrzymana przez Depozytariusza:
i) dla zastrzeżeń odnoszących się do postanowień dotyczących podatków pobieranych u źródła, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia roku następującego po upływie terminu sześciu miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej wycofania lub zastąpienia danego zastrzeżenia; oraz
ii) dla zastrzeżeń odnoszących się do wszystkich pozostałych postanowień, do podatków nakładanych w odniesieniu do okresów podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 stycznia roku następującego po upływie terminu sześciu miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej wycofania lub zastąpienia danego zastrzeżenia; oraz
b) w stosunku do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w przypadku gdy jedna lub więcej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest jej stroną, stała się Stroną niniejszej Konwencji po dacie otrzymania przez Depozytariusza notyfikacji dotyczącej wycofania lub zastąpienia: z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w tych Umawiających się Jurysdykcjach.
Artykuł 29 Notyfikacje
1. Z zastrzeżeniem ustępu 5 i 6 niniejszego Artykułu oraz Artykułu 35 ustęp 7 (Stosowanie),
notyfikacje składane na podstawie następujących postanowień zostaną złożone na moment podpisania lub zdeponowania instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia:
a) Artykuł 2 ustęp 1 litera a) punkt ii) (Interpretacja pojęć);
b) Artykuł 3 ustęp 6 (Podmioty transparentne podatkowo);
c) Artykuł 4 ustęp 4 (Podmioty o podwójnej siedzibie);
d) Artykuł 5 ustęp 10 (Stosowanie metod unikania podwójnego opodatkowania);
e) Artykuł 6 ustępy 5 i 6 (Cel Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja);
f) Artykuł 7 ustęp 17 (Zapobieganie nadużyciom traktatów);
g) Artykuł 8 ustęp 4 (Transakcje wypłat dywidend);
h) Artykuł 9 ustępy 7 i 8 (Zyski z tytułu przeniesienia udziałów lub akcji lub innych praw w podmiotach, których wartość pochodzi głównie z majątku nieruchomego);
i) Artykuł 10 ustęp 6 (Klauzula antyabuzywna dotycząca zakładów położonych na terytoriach trzecich jurysdykcji);
j) Artykuł 11 ustęp 4 (Stosowanie przepisów Umów Podatkowych w celu zastrzeżenia prawa Strony do opodatkowania osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę na jej terytorium);
k) Artykuł 12 ustępy 5 i 6 (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez umowy typu commissionnaire arrangements i inne podobne działania);
l) Artykuł 13 ustępy 7 i 8 (Sztuczne unikanie statusu zakładu poprzez wykorzystanie wyłączeń określonych form działalności z definicji zakładu);
m) Artykuł 14 ustęp 4 (Podział umów);
n) Artykuł 16 ustęp 6 (Procedura wzajemnego porozumiewania się);
o) Artykuł 17 ustęp 4 (Korekty współzależne);
p) Artykuł 18 (Wybór stosowania Części VI);
q) Artykuł 23 ustęp 4 (Rodzaje postępowania arbitrażowego);
r) Artykuł 24 ustęp 1 (Porozumienie w sprawie innego rozwiązania sprawy);
s) Artykuł 26 ustęp 1 (Klauzula zgodności); oraz
t) Artykuł 35 ustępy 1,2, 3, 5 oraz 7 (Stosowanie).
2. Notyfikacje, które mają zastosowanie do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawartych przez lub w imieniu jurysdykcji lub terytorium, za którego sprawy międzynarodowe odpowiedzialna jest Strona, jeżeli ta jurysdykcja lub terytorium nie jest Stroną niniejszej Konwencji stosownie do Artykułu 27 ustępu 1 litera b) lub
c) (Podpisanie i ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie), będą składane przez odpowiedzialną Stronę i mogą różnić się od notyfikacji złożonych przez tę Stronę w stosunku do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
3. Jeżeli notyfikacje zostają złożone na moment podpisania, podlegają one potwierdzeniu przy składaniu do depozytu instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, chyba że dokument zawierający notyfikacje w sposób wyraźny określa, że są one uważane za ostateczne, z zastrzeżeniem ustępów 5 i 6 niniejszego Artykułu oraz Artykułu 35 ustęp 7 (Stosowanie).
4. Jeżeli notyfikacje nie zostają złożone na moment podpisania, wówczas na ten moment zostanie złożona wstępna lista spodziewanych notyfikacji.
5. Strona może rozszerzyć w dowolnym czasie listę umów notyfikowanych zgodnie z Artykułem 2 ustęp 1 litera a) punkt ii) (Interpretacja pojęć) poprzez złożenie notyfikacji skierowanej do Depozytariusza. Strona określi w takiej notyfikacji, czy dana umowa jest objęta zakresem jakichkolwiek zastrzeżeń złożonych przez Stronę, które zostały wymienione w Artykule 28 ustęp 8 (Zastrzeżenia). Strona może także złożyć nowe zastrzeżenie, o którym mowa w Artykule 28 ustęp 8 (Zastrzeżenia), jeżeli dodatkowa umowa będzie pierwszą, która zostanie objęta zakresem takiego zastrzeżenia. Strona określi także wszelkie dodatkowe notyfikacje, które mogą być wymagane zgodnie z ustępem 1 literami od b) do s), aby odzwierciedlić włączenie tych dodatkowych umów. Dodatkowo, jeżeli rozszerzenie powoduje po raz pierwszy włączenie danej umowy podatkowej zawartej przez lub w imieniu jurysdykcji lub terytorium, za które w sprawach międzynarodowych odpowiedzialna jest Strona, ta Strona określi wszelkie zastrzeżenia (stosownie do Artykułu 28 ustęp 4 (Zastrzeżenia)) lub notyfikacje (stosownie do ustępu 2 mniejszego Artykułu), które mają zastosowanie w odniesieniu do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zawartych przez lub w imieniu takiej jurysdykcji lub terytorium. Z datą, z którą taka dodatkowa umowa (umowy) notyfikowana (notyfikowane) zgodnie z dyspozycją Artykułu 2 ustęp 1 litera a) punkt ii) (Interpretacja pojęć) stała (stały) się Umowami Podatkowymi, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja, postanowienia Artykułu 35 (Stosowanie) będą regulowały, z jaką datą będą stosowane zmiany w Umowach Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
6. Strona może dokonać dodatkowych notyfikacji zgodnie z ustępem 1 literami od b) do s) w drodze notyfikacji skierowanej do Depozytariusza. Notyfikacje takie będą odnosiły skutek:
a) w stosunku do Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie mniejsza Konwencja, zawartych wyłącznie z Państwami lub jurysdykcjami będącymi Stronami niniejszej Konwencji wówczas, gdy dodatkowa notyfikacja będzie otrzymana przez Depozytariusza:
i) dla notyfikacji odnoszących się do postanowień dotyczących podatków pobieranych u źródła, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w dniu lub po dniu 1 stycznia roku następującego po upływie terminu sześciu miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą poinformowania przez Depozytariusza o dodatkowej notyfikacji; oraz
ii) dla notyfikacji odnoszących się do wszystkich pozostałych postanowień, do podatków nakładanych w odniesieniu do okresów podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu 1 stycznia roku następującego po upływie terminu sześciu miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą poinformowania przez Depozytariusza o dodatkowej notyfikacji; oraz
b) w stosunku do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w przypadku gdy jedna lub więcej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest jej stroną, stała się Stroną niniejszej Konwencji po dacie otrzymania przez Depozytariusza dodatkowej notyfikacji: z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w tych Umawiających się Jurysdykcjach.
Artykuł 30
Późniejsze zmiany Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza
Konwencja
Postanowienia niniejszej Konwencji nie naruszają późniejszych zmian Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które mogą zostać uzgodnione pomiędzy
Umawiającymi się Jurysdykcjami, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
Artykuł 31 Konferencja Stron
1. Strony mogą powołać konferencję Stron w celach podjęcia jakichkolwiek decyzji lub wykonywania jakichkolwiek zadań, jakie mogą być niezbędne lub stosowne zgodnie z postanowieniami niniejszej Konwencji.
2. Konferencja Stron jest obsługiwana przez Depozytariusza.
3. Każda ze Stron może wystąpić z wnioskiem o powołanie Konferencji Stron w drodze poinformowania Depozytariusza o swoim wniosku. Depozytariusz poinformuje wszystkie Strony niniejszej Konwencji o każdym wniosku. Następnie, Depozytariusz powoła Konferencję Stron pod warunkiem, że wniosek uzyska poparcie jednej trzeciej Stron w terminie sześciu miesięcy kalendarzowych od poinformowania o nim przez Depozytariusza.
Artykuł 32
Interpretacja oraz stosowanie
1. Jakakolwiek wątpliwość w zakresie interpretacji lub stosowania postanowień Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, zmodyfikowanych przez niniejszą Konwencję, będzie rozpatrywana na podstawie postanowienia (postanowień) Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, dotyczących rozwiązywania sporów w ramach procedury wzajemnego porozumiewania się w zakresie wątpliwości przy interpretacji lub stosowaniu Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja (których postanowienia mogą zostać zmodyfikowane przez niniejszą Konwencję).
2. Jakakolwiek wątpliwość w zakresie interpretacji lub stosowania niniejszej Konwencji może być rozpatrywana przez Konferencję Stron powołaną zgodnie z Artykułem 31 ustęp 3 (Konferencja Stron).
Artykuł 33 Zmiana
1. Każda ze Stron może zaproponować zmianę niniejszej Konwencji w drodze przedłożenia proponowanej zmiany Depozytariuszowi.
2. Konferencja Stron może zostać powołana w celu rozważenia zaproponowanej zmiany, zgodnie z Artykułem 31 ustęp 3 (Konferencja Stron).
Artykuł 34 Wejście w życie
1. Konwencja niniejsza wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.
2. Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia.
Artykuł 35 Stosowanie
1. Przepisy niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja:
a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po pierwszym dniu kolejnego roku kalendarzowego, który rozpoczyna się w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi wżycie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz
b) w odniesieniu do pozostałych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, w zakresie podatków nakładanych w okresach podatkowych rozpoczynających się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin sześciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszy termin, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynający bieg z późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
2. Wyłącznie dla celu własnego stosowania ustępu 1 litera a) i ustępu 5 litera a), Strona może dokonać wyboru w zakresie zastąpienia terminem „okres podatkowy” odesłania do pojęcia „rok kalendarzowy”, co odpowiednio notyfikuje Depozytariuszowi.
3. Wyłącznie dla celu własnego stosowania ustępu 1 litera b) oraz ustępu 5 litera b), Strona może dokonać wyboru w zakresie zastąpienia odesłania do pojęcia „okresy podatkowe rozpoczynające się w dniu lub po dniu, w którym upłynął termin” odesłaniem do pojęcia „okresy podatkowe rozpoczynające się w dniu lub po dniu 1 stycznia roku następującego w dniu lub po dniu upływu terminu”, co odpowiednio notyfikuje Depozytariuszowi.
4. Bez względu na poprzednie postanowienia niniejszego Artykułu, Artykuł 16 (Procedura wzajemnego porozumiewania się) będą stosowane w odniesieniu do Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, do sprawy przedstawionej właściwemu organowi Umawiającej się Jurysdykcji w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, z wyłączeniem spraw, w których od tego dnia nie zostały spełnione warunki dla ich przedstawienia zgodnie z Umową Podatkową, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, w brzmieniu sprzed modyfikacji dokonanej przez niniejszą Konwencję, bez względu na okres podatkowy, którego dana sprawa dotyczy.
5. Dla nowej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wynikającej z rozszerzenia listy umów notyfikowanych zgodnie z Artykułem 2 ustęp 1 litera a) punkt ii) (Interpretacja pojęć), o którym mowa w Artykule 29 ustęp 5 (Notyfikacje), postanowienia niniejszej Konwencji będą stosowane przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję:
a) w odniesieniu do podatków pobieranych u źródła od kwot wypłacanych lub zaliczanych na rzecz osób niemających miejsca zamieszkania lub siedziby na terytorium Umawiającej się Jurysdykcji, gdy zdarzenie dające prawo do pobrania takiego podatku wystąpi w pierwszym dniu lub po tym dniu kolejnego roku kalendarzowego rozpoczynającego się w dniu lub po dniu upływu terminu 30 dni, rozpoczynającego bieg z datą poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej rozszerzenia listy umów; oraz
b) w odniesieniu do wszystkich innych podatków nakładanych przez tę Umawiającą się Jurysdykcję, dla podatków nakładanych w związku z okresami podatkowymi rozpoczynającymi się w lub po dniu upływu terminu dziewięciu miesięcy kalendarzowych (lub krótszego terminu, w przypadku gdy wszystkie Umawiające się Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że ich zamiarem jest stosowanie takiego krótszego terminu), rozpoczynającego bieg z datą poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej rozszerzenia listy umów.
6. Strona może zastrzec prawo niestosowania ustępu 4 w odniesieniu do zawartych przez nią Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
7.
a) Strona może zastrzec prawo do zastąpienia:
i) odesłań w ustępach 1 i 4 do pojęcia „późniejsza z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, która jest stroną Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”; oraz
ii) odesłań w ustępie 5 do pojęcia „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej rozszerzenia listy umów”;
odesłaniami do pojęcia „30 dni po dacie otrzymania przez Depozytariusza późniejszej
z notyfikacji dokonanych przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję składającą
zastrzeżenie, o którym mowa w Artykule 35 ustęp 7 (Stosowanie), że wypełniła wymagane procedury wewnętrzne w zakresie stosowania przepisów niniejszej Konwencji w odniesieniu do tej konkretnej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”;
iii) odesłań w Artykule 28 ustęp 9 litera a) (Zastrzeżenia) do pojęcia „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej wycofania lub zastąpienia danego zastrzeżenia”; oraz
iv) odesłania w Artykule 28 ustęp 9 litera b) (Zastrzeżenia) do pojęcia „późniejsza z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w tych Umawiających się Jurysdykcjach”;
odesłaniami do pojęcia: „30 dni po dacie otrzymania przez Depozytariusza późniejszej z notyfikacji dokonanych przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję składającą zastrzeżenie, o którym mowa w Artykule 35 ustęp 7 (Stosowanie), że wypełniła wymagane procedury wewnętrzne w zakresie stosowania wycofania zastrzeżenia lub zastąpienia zastrzeżenia w odniesieniu do tej konkretnej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”;
v) odesłań w Artykule 29 ustęp 6 litera a) (Notyfikacje) do pojęcia „data poinformowania przez Depozytariusza o dodatkowej notyfikacji; oraz
vi) odesłania w Artykule 29 ustęp 6 litera b) (Notyfikacje) do pojęcia „późniejsza z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w tych Umawiających się Jurysdykcjach”;
odesłaniami do pojęcia: „30 dni po dacie otrzymania przez Depozytariusza późniejszej z notyfikacji dokonanych przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję składającą zastrzeżenie, o którym mowa w Artykule 35 ustęp 7 (Stosowanie), że wypełniła wymagane procedury wewnętrzne w zakresie stosowania dodatkowej notyfikacji w odniesieniu do tej konkretnej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”;
vii) odesłań w Artykule 36 ustępach 1 i 2 (Stosowanie Części VI) do pojęcia „późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”;
odesłaniami do pojęcia „30 dni po dacie otrzymania przez Depozytariusza późniejszej z notyfikacji dokonanych przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję składającą zastrzeżenie, o którym mowa w Artykułu 35 ustęp 7 (Stosowanie), że wypełniła wymagane procedury wewnętrzne w zakresie stosowania przepisów niniejszej Konwencji w odniesieniu do tej konkretnej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”;
viii) odesłania w Artykule 36 ustęp 3 (Stosowanie Części VI) do pojęcia „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej rozszerzenia listy umów”;
ix) odesłań w Artykule 36 ustęp 4 (Stosowanie Części VI) do pojęć: „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej wycofania zastrzeżenia”, „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej zastąpienia zastrzeżenia” oraz „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej wycofania sprzeciwu wobec zastrzeżenia”; oraz
x) odesłania w Artykule 36 ustęp 5 (Stosowanie Części VI) do pojęcia „data poinformowania przez Depozytariusza o dodatkowych notyfikacjach”;
odesłaniami do pojęcia „30 dni po dacie otrzymania przez Depozytariusza późniejszej z notyfikacji dokonanych przez każdą Umawiającą się Jurysdykcję składającą zastrzeżenie, o którym mowa w Artykule 35 ustęp 7 (Stosowanie), że wypełniła wymagane procedury wewnętrzne w zakresie stosowania przepisów Części VI (Arbitraż) w odniesieniu do tej konkretnej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”.
b) Strona składająca zastrzeżenie na podstawie litery a) przekaże potwierdzenie wypełnienia przez nią procedur wewnętrznych jednocześnie do Depozytariusza oraz drugiej Umawiającej się Jurysdykcji (pozostałych Umawiających się Jurysdykcji).
c) Jeśli jedna lub więcej Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, składa zastrzeżenie zgodnie z niniejszym ustępem, data z którą będą stosowane postanowienia niniejszej Konwencji, postanowienia dotyczące wycofania lub zastąpienia zastrzeżenia, dodatkowej notyfikacji w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, lub Części VI (Arbitraż), będzie regulowana niniejszym ustępem w odniesieniu do wszystkich Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami danej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja.
Artykuł 36 Stosowanie Części VI
1. Bez względu na postanowienia Artykułu 28 ustęp 9 (Zastrzeżenia), Artykułu 29 ustęp 6 (Notyfikacje) oraz Artykułu 35 ustępy od 1 do 6 (Stosowanie), w odniesieniu do dwóch Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przepisy Części VI (Arbitraż) będą stosowane:
a) w odniesieniu do spraw przedstawionych właściwemu organowi Umawiającej się Jurysdykcji (jak opisano w Artykule 19 ustęp 1 litera a) (Obowiązkowe postępowanie arbitrażowe)), w dniu lub po dniu późniejszej z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja; oraz
b) w odniesieniu do spraw przedstawionych właściwemu organowi Umawiającej się Jurysdykcji przed późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, z datą kiedy obie Umawiające się
Jurysdykcje notyfikowały Depozytariuszowi, że osiągnęły wzajemne porozumienie zgodnie z Artykułem 19 ustęp 10 (Obowiązkowe postępowanie arbitrażowe), łącznie z informacją dotyczącą daty lub dat, z którą takie sprawy będą uważane za przedstawione właściwemu organowi Umawiającej się Jurysdykcji (jak wskazano w Artykule 19 ustęp 1 litera a) (Obowiązkowe postępowanie arbitrażowe)) zgodnie z warunkami określonymi w tym wzajemnym porozumieniu.
2. Strona może zastrzec prawo do stosowania przepisów Części VI (Arbitraż) w zakresie sprawy przedstawionej właściwemu organowi Umawiającej się Jurysdykcji przed późniejszą z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, wyłącznie w zakresie, w jakim właściwe organy obu Umawiających się Jurysdykcji zgodziły się, że znajdzie ona zastosowanie do tej konkretnej sprawy.
3. W przypadku dodania nowej Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, które wynika z rozszerzenia na podstawie Artykułu 29 ustęp 5 (Notyfikacje) listy umów notyfikowanych na podstawie Artykułu 2 ustęp 1 litera a) punkt ii) (Interpretacja pojęć), odesłań w ustępach 1 i 2 niniejszego Artykułu do pojęcia „późniejsza z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja” zostaną zastąpione odesłaniami do pojęcia „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej rozszerzenia listy umów”.
4. Wycofanie lub zastąpienie zastrzeżenia złożonego zgodnie z Artykułem 26 ustęp 4 (Klauzula zgodności) na podstawie Artykułu 28 ustęp 9 (Zastrzeżenia) lub wycofanie sprzeciwu wobec zastrzeżenia złożonego na podstawie Artykułu 28 ustęp 2 (Zastrzeżenia), które skutkuje zastosowaniem Części VI (Arbitraż) w relacjach między dwiema Umawiającymi się Jurysdykcjami, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, będzie stosowane zgodnie z ustępem 1 litera a) i b) niniejszego Artykułu, z wyłączeniem odesłań do pojęcia „późniejsza z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”, które zostaną odpowiednio zastąpione odesłaniami do pojęć: „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej wycofania zastrzeżenia”, „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej zastąpienia zastrzeżenia” oraz „data poinformowania przez Depozytariusza o notyfikacji dotyczącej wycofania sprzeciwu wobec zastrzeżenia”.
5. Dodatkowa notyfikacja złożona na podstawie Artykułu 29 ustęp 1 litera p) (Notyfikacje) będzie stosowana zgodnie z ustępem 1 litery a) i b), z wyłączeniem odesłań w ustępach 1 i 2 niniejszego Artykułu do pojęcia „późniejsza z dat, z którą niniejsza Konwencja wchodzi w życie w każdej z Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja”, które zostanie zastąpione odesłaniami do pojęcia „data poinformowania przez Depozytariusza o dodatkowych notyfikacjach”.
Artykuł 37 Wypowiedzenie
1. Każda ze Stron może w dowolnym czasie wypowiedzieć niniejszą Konwencję w drodze złożenia notyfikacji skierowanej do Depozytariusza.
2. Wypowiedzenie dokonane na podstawie ustępu 1 będzie skuteczne z datą otrzymania notyfikacji przez Depozytariusza. W przypadkach, gdy niniejsza Konwencja weszła w życie w odniesieniu do wszystkich Umawiających się Jurysdykcji, które są stronami Umowy Podatkowej, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, przed datą z którą wypowiedzenie złożone przez Stronę staje się skuteczne, Umowa Podatkowa, do której ma zastosowanie niniejsza Konwencja, pozostanie zmodyfikowana przez niniejszą Konwencję.
Artykuł 38
Protokoły do niniejszej Konwencji
1. Konwencja niniejsza może zostać uzupełniona przez jeden lub więcej protokołów.
2. W celu stania się stroną protokołu, Państwo lub jurysdykcja muszą być także Stroną niniejszej Konwencji.
3. Strona niniejszej Konwencji nie jest związana protokołem, chyba że zostanie stroną tego protokołu zgodnie z jego postanowieniami.
Artykuł 39 Depozytariusz
1. Sekretarz Generalny Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju będzie Depozytariuszem niniejszej Konwencji oraz wszelkich protokołów, zgodnie z Artykułem 38 (Protokoły do niniejszej Konwencji).
2. Depozytariusz notyfikuje Stronom oraz Sygnatariuszom niniejszej Konwencji, w ciągu jednego miesiąca kalendarzowego:
a) każde podpisanie, zgodnie z Artykułem 27 (Podpisanie i ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie);
b) zdeponowanie każdego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, zgodnie z Artykułem 27 (Podpisanie i ratyfikacja, przyjęcie lub zatwierdzenie);
c) każde złożenie, wycofanie lub zastąpienie zastrzeżenia, zgodnie z Artykułem 28 (Zastrzeżenia);
d) każde złożenie notyfikacji lub dodatkowej notyfikacji, zgodnie z Artykułem 29 (Notyfikacje);
e) każdą zaproponowaną zmianę niniejszej Konwencji, zgodnie z Artykułem 33 (Zmiana);
f) każde wypowiedzenie niniejszej Konwencji, zgodnie z Artykułem 37 (Wypowiedzenie); oraz
g) jakąkolwiek inną informację dotyczącą niniejszej Konwencji.
3. Depozytariusz będzie prowadził publicznie dostępną listę:
a) Umów Podatkowych, do których ma zastosowanie niniejsza Konwencja;
b) zastrzeżeń do niniejszej Konwencji złożonych przez Strony; oraz
c) notyfikacji do niniejszej Konwencji złożonych przez Strony.
Na dowód czego, niżej podpisani, należycie upoważnieni, podpisali niniejszą Konwencję.
Sporządzono w Paryżu, dnia 24 listopada 2016 roku, w językach angielskim i francuskim, obydwa teksty są jednakowo autentyczne, w jednym egzemplarzu, który zostaje zdeponowany w archiwach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.
MULTILATERAL CONVENTION TO IMPLEMENT TAX TREATY RELATED MEASURES TO PREYENT BASE EROSION AND PROFIT SHIFTING
The Parties to this Convention,
Recognising that govemments lose substantial corporate tax revenue because of aggressive intemational tax planning that has the effect of artificially shifting profits to locations where they are subject to non-taxation or reduced taxation;
Mindful that base erosion and profit shifting (hereinafter referred to as “BEPS”) is a pressing issue not only for industrialised countries but also for emerging economies and developing countries;
Recognising the importance of ensuring that profits are taxed where substantive economic activities generating the profits are carried out and where value is created;
Welcoming the package of measures developed under the OECD/G20 BEPS project (hereinafter referred to as the “OECD/G20 BEPS package”);
Noting that the OECD/G20 BEPS package included tax treaty-related measures to address certain hybrid mismatch arrangements, prevent treaty abuse, address artificial avoidance of permanent establishment status, and improve dispute resolution;
Conscious of the need to ensure swift, co-ordinated and consistent implementation of the treaty-related BEPS measures in a multilateral context;
Noting the need to ensure that existing agreements for the avoidance of double taxation on income are interpreted to eliminate double taxation with respect to the taxes covered by those agreements without creating opportunities for non-taxation or reduced taxation through tax evasion or avoidance (including through treaty-shopping arrangements aimed at obtaining reliefs provided in those agreements for the indirect benefit of residents of third jurisdictions);
Recognising the need for an effective mechanism to implement agreed changes in a synchronised and efficient manner across the network of existing agreements for the avoidance of double taxation on income without the need to bilaterally renegotiate each such agreement;
Have agreed as follows:
Part L
SCOPE AND INTERPRETATION OF TERMS
Article 1 - Scope of the Convention
This Convention modifies all Covered Tax Agreements as defined in subparagraph a) of paragraph 1 of Article 2 (Interpretation of Terms).
Article 2 - Interpretation of Terms
1. For the purpose of this Convention, the following definitions apply:
a) The term “Covered Tax Agreement” means an agreement for the avoidance of double taxation with respect to taxes on income (whether or not other taxes are also covered):
i) that is in force between two or morę:
A) Parties; and/or
B) jurisdictions or territories which are parties to an agreement described above and for whose intemational relations a Party is responsible; and
ii) with respect to which each such Party has madę a notification to the Depositary listing the agreement as well as any amending or accompanying instruments thereto (identified by title, names of the parties, datę of signature, and, if applicable at the time of the notification, datę of entry into force) as an agreement which it wishes to be covered by this Convention.
b) The term “Party” means:
i) A State for which this Convention is in force pursuant to Article 34 (Entry into Force); or
ii) A jurisdiction which has signed this Convention pursuant to subparagraph b) or c) of paragraph 1 of Article 27 (Signature and Ratification, Acceptance or Approval) and for which this Convention is in force pursuant to Article 34 (Entry into Force).
c) The term “Contracting Jurisdiction” means a party to a Covered Tax Agreement.
d) The term “Signatory” means a State or jurisdiction which has signed this Convention but for which the Convention is not yet in force.
2. As regards the application of this Convention at any time by a Party, any term not defined herein shall, unless the context otherwise requires, have the meaning that it has at that time under the relevant Covered Tax Agreement.
Part II.
Hybrid Mismatches
Article 3 - Transparent Entities
1. For the purposes of a Covered Tax Agreement, income derived by or through an entity or arrangement that is treated as wholly or partly fiscally transparent under the tax law of either Contracting Jurisdiction shall be considered to be income of a resident of a Contracting Jurisdiction but only to the extent that the income is treated, for purposes of taxation by that Contracting Jurisdiction, as the income of a resident of that Contracting Jurisdiction.
2. Provisions of a Covered Tax Agreement that require a Contracting Jurisdiction to exempt from income tax or provide a deduction or credit equal to the income tax paid with respect to income derived by a resident of that Contracting Jurisdiction which may be taxed in the other Contracting Jurisdiction according to the provisions of the Covered Tax Agreement shall not apply to the extent that such provisions allow taxation by that other Contracting Jurisdiction solely because the income is also income derived by a resident of that other Contracting Jurisdiction.
3. With respect to Covered Tax Agreements for which one or morę Parties has madę the reservation described in subparagraph a) of paragraph 3 of Article 11 (Application of Tax Agreements to Restrict a Party’s Right to Tax its Own Residents), the following sentence will be added at the end of paragraph 1: “In no case shall the provisions of this paragraph be construed to affect a Contracting Jurisdiction’s right to tax the residents of that Contracting Jurisdiction.”
4. Paragraph 1 (as it may be modified by paragraph 3) shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement to the extent that they address whether income derived by or through entities or arrangements that are treated as fiscally transparent under the tax law of either Contracting Jurisdiction (whether through a generał rule or by identifying in detail the treatment of specific fact pattems and types of entities or arrangements) shall be treated as income of a resident of a Contracting Jurisdiction.
5. A Party may reserve the right:
a) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements;
b) for paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain a provision described in paragraph 4;
c) for paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain a provision described in paragraph 4 which denies treaty benefits in the case of income derived by or through an entity or arrangement established in a third jurisdiction;
d) for paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain a provision described in paragraph 4 which identifies in detail the treatment of specific fact pattems and types of entities or arrangements;
e) for paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain a provision described in paragraph 4 which identifies in detail the treatment of specific fact pattems and types of entities or arrangements and denies treaty benefits in the case of income derived by or through an entity or arrangement established in a third jurisdiction;
f) for paragraph 2 not to apply to its Covered Tax Agreements;
g) for paragraph 1 to apply only to its Covered Tax Agreements that already contain a provision described in paragraph 4 which identifies in detail the treatment of specific fact pattems and types of entities or arrangements.
6. Each Party that has not madę a reservation described in subparagraph a) or b) of paragraph 5 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in paragraph 4 that is not subject to a reservation under subparagraphs c) through e) of paragraph 5, and if so, the article and paragraph number of each such provision. In the case of a Party that has madę the reservation described in subparagraph g) of paragraph 5, the notification pursuant to the preceding sentence shall be limited to Covered Tax Agreements that are subject to that reservation. Where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the provisions of paragraph 1 (as it may be modified by paragraph 3) to the extent provided in paragraph 4. In other cases, paragraph 1 (as it may be modified by paragraph 3) shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with paragraph 1 (as it may be modified by paragraph 3).
Article 4 - Dual Resident Entities
1. Where by reason of the provisions of a Covered Tax Agreement a person other than an individual is a resident of morę than one Contracting Jurisdiction, the competent authorities of the Contracting Jurisdictions shall endeavour to determine by mutual agreement the Contracting Jurisdiction of which such person shall be deemed to be a resident for the purposes of the Covered Tax Agreement, having regard to its place of effective management, the place where it is incorporated or otherwise constituted and any other relevant factors. In the absence of such agreement, such person shall not be entitled to any relief or exemption from tax provided by the Covered Tax Agreement except to the extent and in such manner as may be agreed upon by the competent authorities of the Contracting Jurisdictions.
2. Paragraph 1 shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement that provide rules for determining whether a person other than an individual shall be treated as a resident of one of the Contracting Jurisdictions in cases in which that person would otherwise be treated as a resident of morę than one Contracting Jurisdiction. Paragraph 1 shall not apply, however, to provisions of a Covered Tax Agreement specifically addressing the residence of companies participating in dual-listed company arrangements.
3. A Party may reserve the right:
a) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements;
b) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements that already address cases where a person other than an individual is a resident of morę than one Contracting Jurisdiction by reąuiring the competent authorities of the Contracting Jurisdictions to endeavour to reach mutual agreement on a single Contracting Jurisdiction of residence;
c) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements that already address cases where a person other than an individual is a resident of morę than one Contracting Jurisdiction by denying treaty benefits without reąuiring the competent authorities of the Contracting Jurisdictions to endeavour to reach mutual agreement on a single Contracting Jurisdiction of residence;
d) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements that already address cases where a person other than an individual is a resident of morę than one Contracting Jurisdiction by requiring the competent authorities of the Contracting Jurisdictions to endeavour to reach mutual agreement on a single Contracting Jurisdiction of residence, and that set out the treatment of that person under the Covered Tax Agreement where such an agreement cannot be reached;
e) to replace the last sentence of paragraph 1 with the following text for the purposes of its Covered Tax Agreements: “In the absence of such agreement, such person shall not be entitled to any relief or exemption from tax provided by the Covered Tax Agreement.”;
f) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements with Parties that have madę the reservation described in subparagraph e).
4. Each Party that has not madę a reservation described in subparagraph a) of paragraph 3 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in paragraph 2 that is not subject to a reservation under subparagraphs b) through d) of paragraph 3, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the provisions of paragraph 1. In other cases, paragraph 1 shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with paragraph 1.
Article S —Application of Methods for Elimination of Double Taxation
1. A Party may choose to apply either paragraphs 2 and 3 (Option A), paragraphs 4 and 5 (Option B), or paragraphs 6 and 7 (Option C), or may choose to apply nonę of the Options. Where each Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement chooses a different Option (or where one Contracting Jurisdiction chooses to apply an Option and the other chooses to apply nonę of the Options), the Option chosen by each Contracting Jurisdiction shall apply with respect to its own residents.
Option A
2. Provisions of a Covered Tax Agreement that would otherwise exempt income derived or Capital owned by a resident of a Contracting Jurisdiction from tax in that Contracting Jurisdiction for the purpose of eliminating double taxation shall not apply where the other Contracting Jurisdiction appiies the provisions of the Covered Tax Agreement to exempt such income or Capital from tax or to limit the ratę at which such income or Capital may be taxed. In the latter case, the first-mentioned Contracting Jurisdiction shall allow as a deduction from the tax on the income or Capital of that resident an amount equal to the tax paid in that other Contracting Jurisdiction. Such deduction shall not, however, exceed that part of the tax, as computed before the deduction is given, which is attributable to such items of income or Capital which may be taxed in that other Contracting Jurisdiction.
3. Paragraph 2 shall apply to a Covered Tax Agreement that would otherwise require a Contracting Jurisdiction to exempt income or Capital described in that paragraph.
Option B
4. Provisions of a Covered Tax Agreement that would otherwise exempt income derived by a resident of a Contracting Jurisdiction from tax in that Contracting Jurisdiction for the purpose of eliminating double taxation because such income is treated as a dividend by that Contracting Jurisdiction shall not apply where such income gives rise to a deduction for the purpose of determining the taxable profits of a resident of the other Contracting Jurisdiction under the laws of that other Contracting Jurisdiction. In such case, the first-mentioned Contracting Jurisdiction shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount equal to the income tax paid in that other Contracting Jurisdiction. Such deduction shall not, however, exceed that part of the income tax, as computed before the deduction is given, which is attributable to such income which may be taxed in that other Contracting Jurisdiction.
5. Paragraph 4 shall apply to a Covered Tax Agreement that would otherwise require a Contracting Jurisdiction to exempt income described in that paragraph.
Option C
6. a) Where a resident of a Contracting Jurisdiction derives income or owns Capital which may be
taxed in the other Contracting Jurisdiction in accordance with the provisions of a Covered Tax Agreement (except to the extent that these provisions allow taxation by that other Contracting Jurisdiction solely because the income is also income derived by a resident of that other Contracting Jurisdiction), the first-mentioned Contracting Jurisdiction shall allow:
i) as a deduction from the tax on the income of that resident, an amount equal to the income tax paid in that other Contracting Jurisdiction;
ii) as a deduction from the tax on the capital of that resident, an amount equal to the Capital tax paid in that other Contracting Jurisdiction.
Such deduction shall not, however, exceed that part of the income tax or Capital tax, as computed before the deduction is given, which is attributable to the income or the capital which may be taxed in that other Contracting Jurisdiction.
b) Where in accordance with any provision of the Covered Tax Agreement income derived or capital owned by a resident of a Contracting Jurisdiction is exempt from tax in that Contracting Jurisdiction, such Contracting Jurisdiction may nevertheless, in calculating the amount of tax on the remaining income or capital of such resident, take into account the exempted income or capital.
7. Paragraph 6 shall apply in place of provisions of a Covered Tax Agreement that, for purposes of eliminating double taxation, require a Contracting Jurisdiction to exempt from tax in that Contracting Jurisdiction income derived or capital owned by a resident of that Contracting Jurisdiction which, in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement, may be taxed in the other Contracting Jurisdiction.
8. A Party that does not choose to apply an Option under paragraph 1 may reserve the right for the entirety of this Article not to apply with respect to one or morę identified Covered Tax Agreements (or with respect to all of its Covered Tax Agreements).
9. A Party that does not choose to apply Option C may reserve the right, with respect to one or morę identified Covered Tax Agreements (or with respect to all of its Covered Tax Agreements), not to permit the other Contracting Jurisdiction(s) to apply Option C.
10. Each Party that chooses to apply an Option under paragraph 1 shall notify the Depositary of its choice of Option. Such notification shall also include:
a) in the case of a Party that chooses to apply Option A, the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision described in paragraph 3, as well as the article and paragraph number of each such provision;
b) in the case of a Party that chooses to apply Option B, the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision described in paragraph 5, as well as the article and paragraph number of each such provision;
c) in the case of a Party that chooses to apply Option C, the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision described in paragraph 7, as well as the article and paragraph number of each such provision.
An Option shall apply with respect to a provision of a Covered Tax Agreement only where the Party that has chosen to apply that Option has madę such a notification with respect to that provision.
Part III. Treaty Abuse
Article 6 - Purpose of a Covered Tax Agreement
1. A Covered Tax Agreement shall be modified to include the following preamble text:
“Intending to eliminate double taxation with respect to the taxes covered by this agreement without creating opportunities for non-taxation or reduced taxation through tax evasion or avoidance (including through treaty-shopping arrangements aimed at obtaining reliefs provided in this agreement for the indirect benefit of residents of third jurisdictions),”.
2. The text described in paragraph 1 shall be included in a Covered Tax Agreement in place of or in the absence of preamble language of the Covered Tax Agreement referring to an intent to eliminate double taxation, whether or not that language also refers to the intent not to create opportunities for non-taxation or reduced taxation.
3. A Party may also choose to include the following preamble text with respect to its Covered Tax Agreements that do not contain preamble language referring to a desire to develop an economic relationship or to enhance co-operation in tax matters:
“Desiring to further develop their economic relationship and to enhance their co-operation in tax matters,”,
4. A Party may reserve the right for paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain preamble language describing the intent of the Contracting Jurisdictions to eliminate double taxation without creating opportunities for non-taxation or reduced taxation, whether that language is limited to cases of tax evasion or avoidance (including through treaty-shopping arrangements aimed at obtaining reliefs provided in the Covered Tax Agreement for the indirect benefit of residents of third jurisdictions) or applies morę broadly.
5. Each Party shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements, other than those that are within the scope of a reservation under paragraph 4, contains preamble language described in paragraph 2, and if so, the text of the relevant preambular paragraph. Where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to that preamble language, such preamble language shall be replaced by the text described in paragraph 1. In other cases, the text described in paragraph 1 shall be included in addition to the existing preamble language.
6. Each Party that chooses to apply paragraph 3 shall notify the Depositary of its choice. Such notification shall also include the list of its Covered Tax Agreements that do not already contain preamble language referring to a desire to develop an economic relationship or to enhance co-operation in tax matters. The text described in paragraph 3 shall be included in a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have chosen to apply that paragraph and have madę such a notification with respect to the Covered Tax Agreement.
Article 7 - Prevention of Treaty Abuse
1. Notwithstanding any provisions of a Covered Tax Agreement, a benefit under the Covered Tax Agreement shall not be granted in respect of an item of income or capital if it is reasonable to conclude,
having regard to all relevant facts and circumstances, that obtaining that benefit was one of the principal purposes of any arrangement or transaction that resulted directly or indirectly in that benefit, unless it is established that granting that benefit in these circumstances would be in accordance with the object and purpose of the relevant provisions of the Covered Tax Agreement.
2. Paragraph 1 shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement that deny all or part of the benefits that would otherwise be provided under the Covered Tax Agreement where the principal purpose or one of the principal purposes of any arrangement or transaction, or of any person concemed with an arrangement or transaction, was to obtain those benefits.
3. A Party that has not madę the reservation described in subparagraph a) of paragraph 15 may also choose to apply paragraph 4 with respect to its Covered Tax Agreements.
4. Where a benefit under a Covered Tax Agreement is denied to a person under provisions of the Covered Tax Agreement (as it may be modified by this Convention) that deny all or part of the benefits that would otherwise be provided under the Covered Tax Agreement where the principal purpose or one of the principal purposes of any arrangement or transaction, or of any person concemed with an arrangement or transaction, was to obtain those benefits, the competent authority of the Contracting Jurisdiction that would otherwise have granted this benefit shall nevertheless treat that person as being entitled to this benefit, or to different benefits with respect to a specific item of income or Capital, if such competent authority, upon request from that person and after consideration of the relevant facts and circumstances, determines that such benefits would have been granted to that person in the absence of the transaction or arrangement. The competent authority of the Contracting Jurisdiction to which a reąuest has been madę under this paragraph by a resident of the other Contracting Jurisdiction shall consult with the competent authority of that other Contracting Jurisdiction before rejecting the reąuest.
5. Paragraph 4 shall apply to provisions of a Covered Tax Agreement (as it may be modified by this Convention) that deny all or part of the benefits that would otherwise be provided under the Covered Tax Agreement where the principal purpose or one of the principal purposes of any arrangement or transaction, or of any person concemed with an arrangement or transaction, was to obtain those benefits.
6. A Party may also choose to apply the provisions contained in paragraphs 8 through 13 (hereinafter referred to as the “Simplified Limitation on Benefits Provision”) to its Covered Tax Agreements by making the notification described in subparagraph c) of paragraph 17. The Simplified Limitation on Benefits Provision shall apply with respect to a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have chosen to apply it.
7. In cases where some but not all of the Contracting Jurisdictions to a Covered Tax Agreement choose to apply the Simplified Limitation on Benefits Provision pursuant to paragraph 6, then, notwithstanding the provisions of that paragraph, the Simplified Limitation on Benefits Provision shall apply with respect to the granting of benefits under the Covered Tax Agreement:
a) by all Contracting Jurisdictions, if all of the Contracting Jurisdictions that do not choose pursuant to paragraph 6 to apply the Simplified Limitation on Benefits Provision agree to such application by choosing to apply this subparagraph and notifying the Depositary accordingly; or
b) only by the Contracting Jurisdictions that choose to apply the Simplified Limitation on Benefits Provision, if all of the Contracting Jurisdictions that do not choose pursuant to paragraph 6 to apply the Simplified Limitation on Benefits Provision agree to such application by choosing to apply this subparagraph and notifying the Depositary accordingly.
Simplifled Limitation on Benefits Provision
8. Except as otherwise provided in the Simplified Limitation on Benefits Provision, a resident of a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement shałl not be entitled to a benefit that would otherwise be accorded by the Covered Tax Agreement, other than a benefit under provisions of the Covered Tax Agreement:
a) which determine the residence of a person other than an individual which is a resident of morę than one Contracting Jurisdiction by reason of provisions of the Covered Tax Agreement that define a resident of a Contracting Jurisdiction;
b) which provide that a Contracting Jurisdiction will grant to an enterprise of that Contracting Jurisdiction a corresponding adjustment following an initial adjustment madę by the other Contacting Jurisdiction, in accordance with the Covered Tax Agreement, to the amount of tax charged in the first-mentioned Contracting Jurisdiction on the profits of an associated enterprise; or
c) which allow residents of a Contracting Jurisdiction to reąuest that the competent authority of that Contracting Jurisdiction consider cases of taxation not in accordance with the Covered Tax Agreement,
unless such resident is a “qualified person”, as defined in paragraph 9 at the time that the benefit would be accorded.
9. A resident of a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement shall be a qualified person at a time when a benefit would otherwise be accorded by the Covered Tax Agreement if, at that time, the resident is:
a) an individual;
b) that Contracting Jurisdiction, or a political subdivision or local authority thereof, or an agency or instrumentality of any such Contracting Jurisdiction, political subdivision or local authority;
c) a company or other entity, if the principal class of its shares is regularly traded on one or morę recognised stock exchanges;
d) a person, other than an individual, that:
i) is a non-profit organisation of a type that is agreed to by the Contracting Jurisdictions through an exchange of diplomatic notes; or
ii) is an entity or arrangement established in that Contracting Jurisdiction that is treated as a separate person under the taxation laws of that Contracting Jurisdiction and:
A) that is established and operated exclusive!y or almost exclusively to administer or provide retirement benefits and ancillary or incidental benefits to individuals and that is regulated as such by that Contracting Jurisdiction or one of its political subdivisions or local authorities; or
B) that is established and operated exclusively or almost exclusively to invest funds for the benefit of entities or arrangements referred to in subdivision A);
e) a person other than an individual, if, on at least half the days of a twelve-month period that includes the time when the benefit would otherwise be accorded, persons who are residents of that Contracting Jurisdiction and that are entitled to benefits of the Covered Tax Agreement under subparagraphs a) to d) own, directly or indirectly, at least 50 per cent of the shares of the person.
10. a) A resident of a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement will be entitled to
benefits of the Covered Tax Agreement with respect to an item of income derived from the other Contracting Jurisdiction, regardless of whether the resident is a qualified person, if the resident is engaged in the active conduct of a business in the first-mentioned Contracting Jurisdiction, and the income derived from the other Contracting Jurisdiction emanates from, or is incidental to, that business. For purposes of the Simplified Limitation on Benefits Provision, the term “active conduct of a business” shall not include the following activities or any combination thereof:
i) operating as a holding company;
ii) providing overall supervision or administration of a group of companies;
iii) providing group financing (including cash pooling); or
iv) making or managing investments, unless these activities are carried on by a bank, insurance company or registered securities dealer in the ordinary course of its business as such.
b) If a resident of a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement derives an item of income from a business activity conducted by that resident in the other Contracting Jurisdiction, or derives an item of income arising in the other Contracting Jurisdiction from a connected person, the conditions described in subparagraph a) shall be considered to be satisfied with respect to such item only if the business activity carried on by the resident in the first-mentioned Contracting Jurisdiction to which the item is related is substantial in relation to the same activity or a complementary business activity carried on by the resident or such connected person in the other Contracting Jurisdiction. Whether a business activity is substantial for the purposes of this subparagraph shall be determined based on all the facts and circumstances.
c) For purposes of applying this paragraph, activities conducted by connected persons with respect to a resident of a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement shall be deemed to be conducted by such resident.
11. A resident of a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement that is not a qualified person shall also be entitled to a benefit that would otherwise be accorded by the Covered Tax Agreement with respect to an item of income if, on at least half of the days of any twelve-month period that includes the time when the benefit would otherwise be accorded, persons that are equivalent beneficiaries own, directly or indirectly, at least 75 per cent of the beneficial interests of the resident.
12. If a resident of a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement is neither a qualified person pursuant to the provisions of paragraph 9, nor entitled to benefits under paragraph 10 or 11, the competent authority of the other Contracting Jurisdiction may, nevertheless, grant the benefits of the Covered Tax Agreement, or benefits with respect to a specific item of income, taking into account the object and purpose of the Covered Tax Agreement, but only if such resident demonstrates to the satisfaction of such competent authority that neither its establishment, acquisition or maintenance, nor the conduct of its operations, had as one of its principal purposes the obtaining of benefits under the Covered Tax Agreement. Before either granting or denying a request madę under this paragraph by a resident of a Contracting Jurisdiction, the competent authority of the other Contracting Jurisdiction to which the reąuest has been madę shall consult with the competent authority of the first-mentioned Contracting Jurisdiction.
13. For the purposes of the Simplified Limitation on Benefits Provision:
a) the term “recognised stock exchange” means:
i) any stock exchange established and regulated as such under the laws of either Contracting Jurisdiction; and
ii) any other stock exchange agreed upon by the competent authorities of the Contracting Jurisdictions;
b) the term “principal class of shares” means the class or classes of shares of a company which represents the majority of the aggregate vote and value of the company or the class or classes of beneficial interests of an entity which represents in the aggregate a majority of the aggregate vote and value of the entity;
c) the term “equivalent beneficiary” means any person who would be entitled to benefits with respect to an item of income accorded by a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement under the domestic law of that Contracting Jurisdiction, the Covered Tax Agreement or any other intemational instrument which are equivalent to, or morę favourable than, benefits to be accorded to that item of income under the Covered Tax Agreement; for the purposes of determining whether a person is an equivalent beneficiary with respect to dividends, the person shall be deemed to hołd the same Capital of the company paying the dividends as such Capital the company claiming the benefit with respect to the dividends holds;
d) with respect to entities that are not companies, the term “shares” means interests that are comparable to shares;
e) two persons shall be “connected persons” if one owns, directly or indirectly, at least 50 per cent of the beneficial interest in the other (or, in the case of a company, at least 50 per cent of the aggregate vote and value of the company's shares) or another person owns, directly or indirectly, at least 50 per cent of the beneficial interest (or, in the case of a company, at least 50 per cent of the aggregate vote and value of the company's shares) in each person; in any case, a person shall be connected to another if, based on all the relevant facts and circumstances, one has control of the other or both are under the control of the same person or persons.
14. The Simplified Limitation on Benefits Provision shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement that would limit the benefits of the Covered Tax Agreement (or that would limit benefits other than a benefit under the provisions of the Covered Tax Agreement relating to residence, associated enterprises or non-discrimination or a benefit that is not restricted solely to residents of a Contracting Jurisdiction) only to a resident that qualifies for such benefits by meeting one or morę categorical tests.
15. A Party may reserve the right:
a) for paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements on the basis that it intends to adopt a combination of a detailed limitation on benefits provision and either rules to address conduit financing structures or a principal purpose test, thereby meeting the minimum standard for preventing treaty abuse under the OECD/G20 BEPS package; in such cases, the Contracting Jurisdictions shall endeavour to reach a mutually satisfactory solution which meets the minimum standard;
b) for paragraph 1 (and paragraph 4, in the case of a Party that has chosen to apply that paragraph) not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain provisions that deny all of the benefits that would otherwise be provided under the Covered Tax Agreement where the principal purpose or one of the principal purposes of any arrangement or transaction, or of any person concemed with an arrangement or transaction, was to obtain those benefits;
c) for the Simplified Limitation on Benefits Provision not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain the provisions described in paragraph 14.
16. Except where the Simplified Limitation on Benefits Provision applies with respect to the granting of benefits under a Covered Tax Agreement by one or morę Parties pursuant to paragraph 7, a Party that chooses pursuant to paragraph 6 to apply the Simplified Limitation on Benefits Provision may reserve the right for the entirety of this Article not to apply with respect to its Covered Tax Agreements for which one or morę of the other Contracting Jurisdictions has not chosen to apply the Simplified Limitation on Benefits Provision. In such cases, the Contracting Jurisdictions shall endeavour to reach a mutually satisfactory solution which meets the minimum standard for preventing treaty abuse under the OECD/G20 BEPS package.
17. a) Each Party that has not madę the reservation described in subparagraph a) of paragraph 15
shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements that is not subject to a reservation described in subparagraph b) of paragraph 15 contains a provision described in paragraph 2, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the provisions of paragraph 1 (and where applicable, paragraph 4). In other cases, paragraph 1 (and where applicable, paragraph 4) shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with paragraph 1 (and where applicable, paragraph 4). A Party making a notification under this subparagraph may also include a statement that while such Party accepts the application of paragraph 1 alone as an interim measure, it intends where possible to adopt a limitation on benefits provision, in addition to or in replacement of paragraph 1, through bilateral negotiation.
b) Each Party that chooses to apply paragraph 4 shall notiiy the Depositary of its choice. Paragraph 4 shall apply to a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification.
c) Each Party that chooses to apply the Simplified Limitation on Benefits Provision pursuant to paragraph 6 shall notify the Depositary of its choice. Unless such Party has madę the reservation described in subparagraph c) of paragraph 15, such notification shall also include the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision described in paragraph 14, as well as the article and paragraph number of each such provision.
d) Each Party that does not choose to apply the Simplified Limitation on Benefits Provision pursuant to paragraph 6, but chooses to apply either subparagraph a) or b) of paragraph 7 shall notify the Depositary of its choice of subparagraph. Unless such Party has madę the reservation described in subparagraph c) of paragraph 15, such notification shall also include the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision described in paragraph 14, as well as the articie and paragraph number of each such provision.
e) Where all Contrachng Jurisdictions have madę a notification under subparagraph c) or d) with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the Simplified Limitation on Benefits Provision. In other cases, the Simplified Limitation on Benefits Provision shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with the Simplified Limitation on Benefits Provision.
Articie 8 - Dmdend Transfer Transactions
1. Provisions of a Covered Tax Agreement that exempt dividends paid by a company which is a resident of a Contracting Jurisdiction from tax or that limit the ratę at which such dividends may be taxed, provided that the beneficial owner or the recipient is a company which is a resident of the other Contracting Jurisdiction and which owns, holds or Controls morę than a certain amount of the Capital, shares, stock, voting power, voting rights or similar ownership interests of the company paying the dividends, shall apply only if the ownership conditions described in those provisions are met throughout a 365 day period that includes the day of the payment of the dividends (for the purpose of computing that period, no account shall be taken of changes of ownership that would directly result from a corporate reorganisation, such as a merger or divisive reorganisation, of the company that holds the shares or that pays the dividends).
2. The minimum holding period provided in paragraph 1 shall apply in place of or in the absence of a minimum holding period in provisions of a Covered Tax Agreement described in paragraph 1.
3. A Party may reserve the right:
a) for the entirety of this Articie not to apply to its Covered Tax Agreements;
b) for the entirety of this Articie not to apply to its Covered Tax Agreements to the extent that the provisions described in paragraph 1 already include:
i) a minimum holding period;
ii) a minimum holding period shorter than a 365 day period; or
iii) a minimum holding period longer than a 365 day period.
4. Each Party that has not madę a reservation described in subparagraph a) of paragraph 3 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in paragraph 1 that is not subject to a reservation described in subparagraph b) of paragraph 3, and if so, the articie and paragraph number of each such provision. Paragraph I shall apply with respect to a provision of a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to that provision.
Article 9 - Capital Gains from Alienation of Shares or Interests of Entities Deriring their Value Principally from Immovable Property
1. Provisions of a Covered Tax Agreement providing that gains derived by a resident of a Contracting Jurisdiction from the alienation of shares or other rights of participation in an entity may be taxed in the other Contracting Jurisdiction provided that these shares or rights derived morę than a certain part of their value from immovable property (real property) situated in that other Contracting Jurisdiction (or provided that morę than a certain part of the property of the entity consists of such immovable property (real property)):
a) shall apply if the relevant value threshold is met at any time during the 365 days preceding the alienation; and
b) shall apply to shares or comparable interests, such as interests in a partnership or trust (to the extent that such shares or interests are not already covered) in addition to any shares or rights already covered by the provisions.
2. The period provided in subparagraph a) of paragraph 1 shall apply in place of or in the absence of a time period for determining whether the relevant value threshold in provisions of a Covered Tax Agreement described in paragraph 1 was met.
3. A Party may also choose to apply paragraph 4 with respect to its Covered Tax Agreements.
4. For purposes of a Covered Tax Agreement, gains derived by a resident of a Contracting Jurisdiction from the alienation of shares or comparable interests, such as interests in a partnership or trust, may be taxed in the other Contracting Jurisdiction if, at any time during the 365 days preceding the alienation, these shares or comparable interests derived morę than 50 per cent of their value directly or indirectly from immovable property (real property) situated in that other Contracting Jurisdiction. 1 2
e) for subparagraph b) of paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain a provision of the type described in paragraph 1 that applies to the alienation of interests other than shares;
f) for paragraph 4 not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain the provisions described in paragraph 5*
7. Each Party that has not madę the reservation described in subparagraph a) of paragraph 6 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in paragraph 1, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Paragraph 1 shall apply with respect to a provision of a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę a notification with respect to that provision.
8. Each Party that chooses to apply paragraph 4 shall notify the Depositary of its choice. Paragraph 4 shall apply to a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification. In such case, paragraph 1 shall not apply with respect to that Covered Tax Agreement. In the case of a Party that has not madę the reservation described in subparagraph f) of paragraph 6 and has madę the reservation described in subparagraph a) of paragraph 6, such notification shall also include the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision described in paragraph 5, as well as the article and paragraph number of each such provision. Where all Contracting Jurisdictions have madę a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement under this paragraph or paragraph 7, that provision shall be replaced by the provisions of paragraph 4. In other cases, paragraph 4 shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with paragraph 4.
Article 10 -Anti-abuse Rule for Permanent Establishments Situated in Third Jurisdictions
1. Where:
a) an enterprise of a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement derives income from the other Contracting Jurisdiction and the first-mentioned Contracting Jurisdiction treats such income as attributable to a permanent establishment of the enterprise situated in a third jurisdiction; and
b) the profits attributable to that permanent establishment are exempt from tax in the first-mentioned Contracting Jurisdiction,
the benefits of the Covered Tax Agreement shall not apply to any item of income on which the tax in the third jurisdiction is less than 60 per cent of the tax that would be imposed in the first-mentioned Contracting Jurisdiction on that item of income if that permanent establishment were situated in the first-mentioned Contracting Jurisdiction. In such a case, any income to which the provisions of this paragraph apply shall remain taxable according to the domestic law of the other Contracting Jurisdiction, notwithstanding any other provisions of the Covered Tax Agreement. 3 4 5 6
3. If benefits under a Covered Tax Agreement are denied pursuant to paragraph 1 with respect to an item of income derived by a resident of a Contracting Jurisdiction, the competent authority of the other Contracting Jurisdiction may, nevertheless, grant these benefits with respect to that item of income if, in response to a request by such resident, such competent authority determines that granting such benefits is justified in light of the reasons such resident did not satisfy the requirements of paragraphs 1 and 2. The competent authority of the Contracting Jurisdiction to which a request has been madę under the preceding sentence by a resident of the other Contracting Jurisdiction shall consult with the competent authority of that other Contracting Jurisdiction before either granting or denying the request.
4. Paragraphs 1 through 3 shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement that deny or limit benefits that would otherwise be granted to an enterprise of a Contracting Jurisdiction which derives income from the other Contracting Jurisdiction that is attributable to a permanent establishment of the enterprise situated in a third jurisdiction.
5. A Party may reserve the right:
a) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements;
b) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain the provisions described in paragraph 4;
c) for this Article to apply only to its Covered Tax Agreements that already contain the provisions described in paragraph 4.
6. Each Party that has not madę the reservation described in subparagraph a) or b) of paragraph 5 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in paragraph 4, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the provisions of paragraphs 1 through 3. In other cases, paragraphs 1 through 3 shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with those paragraphs.
Article 11 - Application ofTax Agreements to Restrict a Party’s Right to Tax its Own Residents
1. A Covered Tax Agreement shall not affect the taxation by a Contracting Jurisdiction of its residents, except with respect to the benefits granted under provisions of the Covered Tax Agreement:
a) which require that Contracting Jurisdiction to grant to an enterprise of that Contracting Jurisdiction a correlative or corresponding adjustment following an initial adjustment madę by the other Contracting Jurisdiction, in accordance with the Covered Tax Agreement, to the amount of tax charged in the first-mentioned Contracting Jurisdiction on the profits of a permanent establishment of the enterprise or the profits of an associated enterprise;
b) which may affect how that Contracting Jurisdiction taxes an individual who is a resident of that Contracting Jurisdiction if that individual derives income in respect of services rendered to the other Contracting Jurisdiction or a political subdivision or local authority or other comparable body thereof;
c) which may affect how that Contracting Jurisdiction taxes an individual who is a resident of that Contracting Jurisdiction if that individual is also a student, business apprentice or trainee,
or a teacher, professor, lecturer, instructor, researcher or research scholar who meets the conditions of the Covered Tax Agreement;
d) which require that Contracting Jurisdiction to provide a tax credit or tax exemption to residents of that Contracting Jurisdiction with respect to the income that the other Contracting Jurisdiction may tax in accordance with the Covered Tax Agreement (including profits that are attributable to a permanent establishment situated in that other Contracting Jurisdiction in accordance with the Covered Tax Agreement);
e) which protect residents of that Contracting Jurisdiction against certain discriminatory taxation practices by that Contracting Jurisdiction;
f) which allow residents of that Contracting Jurisdiction to reąuest that the competent authority of that or either Contracting Jurisdiction consider cases of taxation not in accordance with the Covered Tax Agreement;
g) which may affect how that Contracting Jurisdiction taxes an individual who is a resident of that Contracting Jurisdiction when that individual is a member of a diplomatic mission, govemment mission or consular post of the other Contracting Jurisdiction;
h) which provide that pensions or other payments madę under the social security legislation of the other Contracting Jurisdiction shall be taxable only in that other Contracting Jurisdiction;
i) which provide that pensions and similar payments, annuities, alimony payments or other maintenance payments arising in the other Contracting Jurisdiction shall be taxable only in that other Contracting Jurisdiction; or
j) which otherwise expressly limit a Contracting Jurisdiction’s right to tax its own residents or provide expressly that the Contracting Jurisdiction in which an item of income arises has the exclusive right to tax that item of income.
2. Paragraph 1 shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement stating that the Covered Tax Agreement would not affect the taxation by a Contracting Jurisdiction of its residents.
3. A Party may reserve the right:
a) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements;
b) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain the provisions described in paragraph 2.
4. Each Party that has not madę the reservation described in subparagraph a) or b) of paragraph 3 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in paragraph 2, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the provisions of paragraph 1. In other cases, paragraph 1 shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with paragraph 1.
Part IV,
Ayoidance of Permanent Establishment Status
Article 12 - Artificial Aroidance of Permanent Establishment Status through Commissionnaire Arrangements and Similar Strategies
1. Notwithstanding the provisions of a Covered Tax Agreement that deflne the term “permanent establishment”, but subject to paragraph 2, where a person is acting in a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement on behalf of an enterprise and, in doing so, habitually concludes contracts, or habitually plays the principal role Ieading to the conclusion of contracts that are routinely concluded without materiał modification by the enterprise, and these contracts are:
a) in the name of the enterprise; or
b) for the transfer of the ownership of, or for the granting of the right to use, property owned by that enterprise or that the enterprise has the right to use; or
c) for the provision of services by that enterprise,
that enterprise shall be deemed to have a permanent establishment in that Contracting Jurisdiction in respect of any activities which that person undertakes for the enterprise unless these activities, if they were exercised by the enterprise through a fixed place of business of that enterprise situated in that Contracting Jurisdiction, would not cause that fixed place of business to be deemed to constitute a permanent establishment under the definition of permanent establishment included in the Covered Tax Agreement (as it may be modified by this Convention).
2. Paragraph 1 shall not apply where the person acting in a Contracting Jurisdiction to a Covered Tax Agreement on behalf of an enterprise of the other Contracting Jurisdiction carries on business in the first-mentioned Contracting Jurisdiction as an independent agent and acts for the enterprise in the ordinary course of that business. Where, however, a person acts exclusively or almost exclusively on behalf of one or morę enterprises to which it is closely related, that person shall not be considered to be an independent agent within the meaning of this paragraph with respect to any such enterprise.
3. a) Paragraph 1 shall apply in place of provisions of a Covered Tax Agreement that describe the
conditions under which an enterprise shall be deemed to have a permanent establishment in a Contracting Jurisdiction (or a person shall be deemed to be a permanent establishment in a Contracting Jurisdiction) in respect of an activity which a person other than an agent of an independent status undertakes for the enterprise, but only to the extent that such provisions address the situation in which such person has, and habitually exercises, in that Contracting Jurisdiction an authority to conclude contracts in the name of the enterprise.
b) Paragraph 2 shall apply in place of provisions of a Covered Tax Agreement that provide that an enterprise shall not be deemed to have a permanent establishment in a Contracting Jurisdiction in respect of an activity which an agent of an independent status undertakes for the enterprise.
4. A Party may reserve the right for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements.
5. Each Party that has not madę a reservation described in paragraph 4 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in subparagraph a) of
paragraph 3, as well as the article and paragraph number of each such provision. Paragraph 1 shall apply with respect to a provision of a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę a notification with respect to that provision.
6. Each Party that has not madę a reservation described in paragraph 4 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in subparagraph b) of paragraph 3, as well as the article and paragraph number of each such provision. Paragraph 2 shall apply with respect to a provision of a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to that provision.
Article 13 - Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through the Specific Actmty Exemptions
1. A Party may choose to apply paragraph 2 (Option A) or paragraph 3 (Option B) or to apply neither Option.
Option A
2. Notwithstanding the provisions of a Covered Tax Agreement that define the term “permanent establishment”, the term “permanent establishment” shall be deemed not to include:
a) the activities specifically listed in the Covered Tax Agreement (prior to modification by this Convention) as activities deemed not to constitute a permanent establishment, whether or not that exception from permanent establishment status is contingent on the activity being of a preparatory or auxiliary character;
b) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of carrying on, for the enterprise, any activity not described in subparagraph a);
c) the maintenance of a fixed place of business solely for any combination of activities mentioned in subparagraphs a) and b),
provided that such activity or, in the case of subparagraph c), the overall activity of the fixed place of business, is of a preparatory or auxiliary character.
Option B
3. Notwithstanding the provisions of a Covered Tax Agreement that define the term “permanent establishment”, the term “permanent establishment” shall be deemed not to include:
a) the activities specifically listed in the Covered Tax Agreement (prior to modification by this Convention) as activities deemed not to constitute a permanent establishment, whether or not that exception from permanent establishment status is contingent on the activity being of a preparatory or auxiliary character, except to the extent that the relevant provision of the Covered Tax Agreement provides explicitly that a specific activity shall be deemed not to constitute a permanent establishment provided that the activity is of a preparatory or auxiliary character;
b) the maintenance of a fixed place of business solely for the purpose of carrying on, for the enterprise, any activity not described in subparagraph a), provided that this activity is of a preparatory or auxiliary character;
c) the maintenance of a fixed place of business solely for any combination of activities mentioned in subparagraphs a) and b), provided that the overall activity of the fixed place of business resulting from this combination is of a preparatory or auxiliary character.
4. A provision of a Covered Tax Agreement (as it may be modified by paragraph 2 or 3) that lists specific activities deemed not to constitute a permanent establishment shall not apply to a fixed place of business that is used or maintained by an enterprise if the same enterprise or a closely related enterprise carries on business activities at the same place or at another place in the same Contracting Jurisdiction and:
a) that place or other place constitutes a permanent establishment for the enterprise or the closely related enterprise under the provisions of a Covered Tax Agreement defining a permanent establishment; or
b) the overall activity resulting from the combination of the activities carried on by the two enterprises at the same place, or by the same enterprise or closely related enterprises at the two places, is not of a preparatoiy or auxiliary character,
provided that the business activities carried on by the two enterprises at the same place, or by the same enterprise or closely related enterprises at the two places, constitute complementary functions that are part of a cohesive business operation.
5. a) Paragraph 2 or 3 shall apply in place of the relevant parts of provisions of a Covered Tax
Agreement that list specific activities that are deemed not to constitute a permanent establishment even if the activity is carried on through a fixed place of business (or provisions of a Covered Tax Agreement that operate in a comparable manner).
b) Paragraph 4 shall apply to provisions of a Covered Tax Agreement (as they may be modified by paragraph 2 or 3) that list specific activities that are deemed not to constitute a permanent establishment even if the activity is carried on through a fixed place of business (or provisions of a Covered Tax Agreement that operate in a comparable manner).
6. A Party may reserve the right:
a) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements;
b) for paragraph 2 not to apply to its Covered Tax Agreements that explicitly State that a list of specific activities shall be deemed not to constitute a permanent establishment only if each of the activities is of a preparatory or auxiliary character;
c) for paragraph 4 not to apply to its Covered Tax Agreements.
7. Each Party that chooses to apply an Option under paragraph 1 shall notify the Depositary of its choice of Option. Such notification shall also include the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision described in subparagraph a) of paragraph 5, as well as the article and paragraph number of each such provision. An Option shall apply with respect to a provision of a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have chosen to apply the same Option and have madę such a notification with respect to that provision.
8. Each Party that has not madę a reservation described in subparagraph a) or c) of paragraph 6 and does not choose to apply an Option under paragraph 1 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in subparagraph b) of paragraph 5, as well as the article and paragraph number of each such provision. Paragraph 4 shall apply with respect to a provision of a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę a notification with respect to that provision under this paragraph or paragraph 7.
Article 14 — Splitting-up of Contracts
1. For the sole purpose of determining whether the period (or periods) referred to in a provision of a Covered Tax Agreement that stipulates a period (or periods) of time after which specific projects or activities shall constitute a permanent establishment has been exceeded:
a) where an enterprise of a Contracting Jurisdiction carries on activities in the other Contracting Jurisdiction at a place that constitutes a building site, construction project, installation project or other specific project identified in the relevant provision of the Covered Tax Agreement, or carries on supervisory or consultancy activities in connection with such a place, in the case of a provision of a Covered Tax Agreement that refers to such activities, and these activities are carried on during one or morę periods of time that, in the aggregate, exceed 30 days without exceeding the period or periods referred to in the relevant provision of the Covered Tax Agreement; and
b) where connected activities are carried on in that other Contracting Jurisdiction at (or, where the relevant provision of the Covered Tax Agreement applies to supervisory or consultancy activities, in connection with) the same building site, construction or installation project, or other place identified in the relevant provision of the Covered Tax Agreement during different periods of time, each exceeding 30 days, by one or morę enterprises closely related to the first-mentioned enterprise,
these different periods of time shall be added to the aggregate period of time during which the first-mentioned enterprise has carried on activities at that building site, construction or installation project, or other place identified in the relevant provision of the Covered Tax Agreement.
2. Paragraph 1 shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement to the extent that such provisions address the division of contracts into multiple parts to avoid the application of a time period or periods in relation to the existence of a permanent establishment for specific projects or activities described in paragraph 1.
3. A Party may reserve the right:
a) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements;
b) for the entirety of this Article not to apply with respect to provisions of its Covered Tax Agreements relating to the exploration for or exploitation of natural resources.
4. Each Party that has not madę a reservation described in subparagraph a) of paragraph 3 shall notily the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in paragraph 2 that is not subject to a reservation under subparagraph b) of paragraph 3, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by
the provisions of paragraph 1 to the extent provided in paragraph 2. In other cases, paragraph 1 shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with paragraph 1.
Article 15 - Definltion of a Person Closely Related to an Enterprise
1. For the purposes of the provisions of a Covered Tax Agreement that are modified by paragraph 2 of Article 12 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through Commissionnaire Arrangements and Similar Strategies), paragraph 4 of Article 13 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through the Specific Activity Exemptions), or paragraph 1 of Article 14 (Splitting-up of Contracts), a person is closely related to an enterprise if, based on all the relevant facts and circumstances, one has control of the other or both are under the control of the same persons or enterprises. In any case, a person shall be considered to be closely related to an enterprise if one possesses directly or indirectly morę than 50 per cent of the beneficial interest in the other (or, in the case of a company, morę than 50 per cent of the aggregate vote and value of the company’s shares or of the beneficial equity interest in the company) or if another person possesses directly or indirectly morę than 50 per cent of the beneficial interest (or, in the case of a company, morę than 50 per cent of the aggregate vote and value of the company’s shares or of the beneficial eąuity interest in the company) in the person and the enterprise.
2. A Party that has madę the reservations described in paragraph 4 of Article 12 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through Commissionnaire Arrangements and Similar Strategies), subparagraph a) or c) of paragraph 6 of Article 13 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through the Specific Activity Exemptions), and subparagraph a) of paragraph 3 of Article 14 (Splitting-up of Contracts) may reserve the right for the entirety of this Article not to apply to the Covered Tax Agreements to which those reservations apply.
Part V.
IMPROYING DlSPUTE RESOLUTION
Ariicle 16 - Mutual Agreement Procedurę
1. Where a person considers that the actions of one or both of the Contracting Jurisdictions result or will result for that person in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement, that person may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those Contracting Jurisdictions, present the case to the competent authority of either Contracting Jurisdiction. The case must be presented within three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement.
2. The competent authority shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other Contracting Jurisdiction, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with the Covered Tax Agreement. Any agreement reached shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic law of the Contracting Jurisdictions.
3. The competent authorities of the Contracting Jurisdictions shall endeavour to resolve by mutual agreement any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of the Covered Tax Agreement. They may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in the Covered Tax Agreement.
4. a) i) The first sentence of paragraph 1 shall apply in place of or in the absence of provisions
of a Covered Tax Agreement (or parts thereof) that provide that where a person considers that the actions of one or both of the Contracting Jurisdiction result or will result for that person in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement, that person may, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those Contracting Jurisdictions, present the case to the competent authority of the Contracting Jurisdiction of which that person is a resident including provisions under which, if the case presented by that person comes under the provisions of a Covered Tax Agreement relating to non-discrimination based on nationality, the case may be presented to the competent authority of the Contracting Jurisdiction of which that person is a national.
ii) The second sentence of paragraph 1 shall apply in place of provisions of a Covered Tax Agreement that provide that a case referred to in the first sentence of paragraph 1 must be presented within a specific time period that is shorter than three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the pnwisions of the Covered Tax Agreement, or in the absence of a provision of a Covered Tax Agreement describing the time period within which such a case must be presented.
b) i) The first sentence of paragraph 2 shall apply in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement that provide that the competent authority that is presented with the case by the person referred to in paragraph 1 shall endeavour, if the objection appears to it to be justified and if it is not itself able to arrive at a satisfactory solution, to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other Contracting Jurisdiction, with a view to the avoidance of taxation which is not in accordance with the Covered Tax Agreement.
ii) The second sentence of paragraph 2 shall apply in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement providing that any agreement reached shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic law of the Contracting Jurisdictions.
c) i) The first sentence of paragraph 3 shall apply in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement that provide that the competent authorities of the Contracting Jurisdictions shall endeavour to resolve by mutual agreement any difficulties or doubts arising as to the interpretation or application of the Covered Tax Agreement.
ii) The second sentence of paragraph 3 shall apply in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement that provide that the competent authorities of the Contracting Jurisdictions may also consult together for the elimination of double taxation in cases not provided for in the Covered Tax Agreement.
5. A Party may reserve the right:
a) for the first sentence of paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements on the basis that it intends to meet the minimum standard for improving dispute resolution under the OECD/G20 BEPS Package by ensuring that under each of its Covered Tax Agreements (other than a Covered Tax Agreement that permits a person to present a case to the competent authority of either Contracting Jurisdiction), where a person considers that the actions of one or both of the Contracting Jurisdictions result or will result for that person in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement, irrespective of the remedies provided by the domestic law of those Contracting Jurisdictions, that person may present the case to the competent authority of the Contracting Jurisdiction of which the person is a resident or, if the case presented by that person comes under a provision of a Covered Tax Agreement relating to non-discrimination based on nationality, to that of the Contracting Jurisdiction of which that person is a national; and the competent authority of that Contracting Jurisdiction will implement a bilateral notification or consultation process with the competent authority of the other Contracting Jurisdiction for cases in which the competent authority to which the mutual agreement procedurę case was presented does not consider the taxpayer’s objection to be justified;
b) for the second sentence of paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements that do not provide that the case referred to in the first sentence of paragraph 1 must be presented within a specific time period on the basis that it intends to meet the minimum standard for improving dispute resolution under the OECD/G20 BEPS package by ensuring that for the purposes of all such Covered Tax Agreements the taxpayer referred to in paragraph 1 is allowed to present the case within a period of at least three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement;
c) for the second sentence of paragraph 2 not to apply to its Covered Tax Agreements on the basis that for the purposes of all of its Covered Tax Agreements:
i) any agreement reached via the mutual agreement procedurę shall be implemented notwithstanding any time limits in the domestic laws of the Contracting Jurisdictions; or
ii) it intends to meet the minimum standard for improving dispute resolution under the OECD/G20 BEPS package by accepting, in its bilateral treaty negotiations, a treaty provision providing that:
A) the Contracting Jurisdictions shall make no adjustment to the profits that are attributable to a permanent establishment of an enterprise of one of the Contracting Jurisdictions after a period that is mutually agreed between both Contracting Jurisdictions from the end of the taxable year in which the profits would have been attributable to the permanent establishment (this provision shall not apply in the case of fraud, gross negligence or wilful default); and
B) the Contracting Jurisdictions shall not include in the profits of an enterprise, and tax accordingly, profits that would have accrued to the enterprise but that by reason of the conditions referred to in a provision in the Covered Tax Agreement relating to associated enterprises have not so accrued, after a period that is mutually agreed between both Contracting Jurisdictions from the end of the taxable year in which the profits would have accrued to the enterprise (this provision shall not apply in the case of fraud, gross negligence or wilful default).
6. a) Each Party that has not madę a reservation described in subparagraph a) of paragraph 5 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in clause i) of subparagraph a) of paragraph 4, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Where all Contracting Jurisdictions have madę a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the first sentence of paragraph 1. In other cases, the first sentence of paragraph 1 shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with that sentence.
b) Each Party that has not madę the reservation described in subparagraph b) of paragraph 5 shall notify the Depositary of:
i) the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision that provides that a case referred to in the first sentence of paragraph 1 must be presented within a specific time period that is shorter than three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement, as well as the article and paragraph number of each such provision; a provision of a Covered Tax Agreement shall be replaced by the second sentence of paragraph 1 where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to that provision; in other cases, subject to clause ii), the second sentence of paragraph 1 shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with the second sentence of paragraph 1;
ii) the list of its Covered Tax Agreements which contain a provision that provides that a case referred to in the first sentence of paragraph 1 must be presented within a specific time period that is at least three years from the first notification of the action resulting in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement, as well as the article and paragraph number of each such provision; the second sentence of paragraph 1 shall not apply to a Covered Tax Agreement where any Contracting Jurisdiction has madę such a notification with respect to that Covered Tax Agreement.
c) Each Party shall notify the Depositary of:
i) the list of its Covered Tax Agreements which do not contain a provision described in clause i) of subparagraph b) of paragraph 4; the first sentence of paragraph 2 shall apply
to a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to that Covered Tax Agreement;
ii) in the case of a Party that has not madę the reservation described in subparagraph c) of paragraph 5, the list of its Covered Tax Agreements which do not contain a provision described in clause ii) of subparagraph b) of paragraph 4; the second sentence of paragraph 2 shall apply to a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to that Covered Tax Agreement.
d) Each Party shall notify the Depositary of:
i) the list of its Covered Tax Agreements which do not contain a provision described in clause i) of subparagraph c) of paragraph 4; the first sentence of paragraph 3 shall apply to a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to that Covered Tax Agreement;
ii) the list of its Covered Tax Agreements which do not contain a provision described in clause ii) of subparagraph c) of paragraph 4; the second sentence of paragraph 3 shall apply to a Covered Tax Agreement only where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to that Covered Tax Agreement.
Article 17- Corresponding Adjustments
1. Where a Contracting Jurisdiction includes in the profits of an enterprise of that Contracting Jurisdiction — and taxes accordingly — profits on which an enterprise of the other Contracting Jurisdiction has been charged to tax in that other Contracting Jurisdiction and the profits so included are profits which would have accrued to the enterprise of the first-mentioned Contracting Jurisdiction if the conditions madę between the two enterprises had been those which would have been madę between independent enterprises, then that other Contracting Jurisdiction shall make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged therein on those profits. In determining such adjustment, due regard shall be had to the other provisions of the Covered Tax Agreement and the competent authorities of the Contracting Jurisdictions shall if necessary consult each other.
2. Paragraph 1 shall apply in place of or in the absence of a provision that requires a Contracting
Jurisdiction to make an appropriate adjustment to the amount of the tax charged therein on the profits of an enterprise of that Contracting Jurisdiction where the other Contracting Jurisdiction includes those profits in the profits of an enterprise of that other Contracting Jurisdiction and taxes those profits accordingly, and
the profits so included are profits which would have accrued to the enterprise of that other Contracting
Jurisdiction if the conditions madę between the two enterprises had been those which would have been madę between independent enterprises.
3. A Party may reserve the right:
a) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements that already contain a provision described in paragraph 2;
b) for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements on the basis that in the absence of a provision referred to in paragraph 2 in its Covered Tax Agreement:
i) it shall make the appropriate adjustment referred to in paragraph 1; or
ii) its competent authority shall endeavour to resolve the case under the provisions of a Covered Tax Agreement relating to mutual agreement procedurę;
c) in the case of a Party that has madę a reservation under clause ii) of subparagraph c) of paragraph 5 of Article 16 (Mutual Agreement Procedurę), for the entirety of this Article not to apply to its Covered Tax Agreements on the basis that in its bilateral treaty negotiations it shall accept a treaty provision of the type contained in paragraph 1, provided that the Contracting Jurisdictions were able to reach agreement on that provision and on the provisions described in clause ii) of subparagraph c) of paragraph 5 of Article 16 (Mutual Agreement Procedurę).
4. Each Party that has not madę a reservation described in paragraph 3 shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements contains a provision described in paragraph 2, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Where all Contracting Jurisdictions have madę such a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the provisions of paragraph 1. In other cases, paragraph 1 shall supersede the provisions of the Covered Tax Agreement only to the extent that those provisions are incompatible with paragraph 1.
Part VI. ARBITRATION
Article 18 - Choice to Apply Part VI
A Party may choose to apply this Part with respect to its Covered Tax Agreements and shall notify the Depositaiy accordingly. This Part shall apply in relation to two Contracting Jurisdictions with respect to a Covered Tax Agreement only where both Contracting Jurisdictions have madę such a notification.
Article 19 - Mandatory Binding Arbitration
1. Where:
a) under a provision of a Covered Tax Agreement (as it may be modified by paragraph 1 of Article 16 (Mutual Agreement Procedurę)) that provides that a person may present a case to a competent authority of a Contracting Jurisdiction where that person considers that the actions of one or both of the Contracting Jurisdictions result or will result for that person in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement (as it may be modified by the Convention), a person has presented a case to the competent authority of a Contracting Jurisdiction on the basis that the actions of one or both of the Contracting Jurisdictions have resulted for that person in taxation not in accordance with the provisions of the Covered Tax Agreement (as it may be modified by the Convention); and
b) the competent authorities are unable to reach an agreement to resolve that case pursuant to a provision of a Covered Tax Agreement (as it may be modified by paragraph 2 of Article 16 (Mutual Agreement Procedurę)) that provides that the competent authority shall endeavour to resolve the case by mutual agreement with the competent authority of the other Contracting Jurisdiction, within a period of two years beginning on the start datę referred to in paragraph 8 or 9, as the case may be (unless, prior to the expiration of that period the competent authorities of the Contracting Jurisdictions have agreed to a different time period with respect to that case and have notified the person who presented the case of such agreement),
any unresolved issues arising from the case shall, if the person so reąuests in writing, be submitted to arbitration in the manner described in this Part, according to any rules or procedures agreed upon by the competent authorities of the Contracting Jurisdictions pursuant to the provisions of paragraph 10.
2. Where a competent authority has suspended the mutual agreement procedurę referred to in paragraph 1 because a case with respect to one or morę of the same issues is pending before court or administrative tribunal, the period provided in subparagraph b) of paragraph 1 will stop running until either a finał decision has been rendered by the court or administrative tribunal or the case has been suspended or withdrawn, In addition, where a person who presented a case and a competent authority have agreed to suspend the mutual agreement procedurę, the period provided in subparagraph b) of paragraph 1 will stop running until the suspension has been lifted.
3. Where both competent authorities agree that a person directly affected by the case has failed to provide in a timely manner any additional materiał information reąuested by either competent authority after the start of the period provided in subparagraph b) of paragraph 1, the period provided in subparagraph b) of paragraph 1 shall be extended for an amount of time equal to the period beginning on
the datę by which the information was requested and ending on the datę on which that information was
The arbitration decision with respect to the issues submitted to arbitration shall be implemented through the mutual agreement conceming the case referred to in paragraph 1. The arbitration decision shall be finał.
The arbitration decision shall be binding on both Contracting Jurisdictions except in the following cases:
i) if a person directly affected by the case does not accept the mutual agreement that implements the arbitration decision. In such a case, the case shall not be eligible for any further consideration by the competent authorities. The mutual agreement that implements the arbitration decision on the case shall be considered not to be accepted by a person directly affected by the case if any person directly affected by the case does not, within 60 days after the datę on which notification of the mutual agreement is sent to the person, withdraw all issues resolved in the mutual agreement implementing the arbitration decision from consideration by any court or administrative tribunal or otherwise terminate any pending court or administrative proceedings with respect to such issues in a manner consistent with that mutual agreement.
ii) if a finał decision of the courts of one of the Contracting Jurisdictions holds that the arbitration decision is invalid. In such a case, the request for arbitration under paragraph 1 shall be considered not to have been madę, and the arbitration process shall be considered not to have taken place (except for the purposes of Articles 21 (Confidentiality of Arbitration Proceedings) and 25 (Costs of Arbitration Proceedings)). In such a case, a new request for arbitration may be madę unless the competent authorities agree that such a new request should not be permitted.
iii) if a person directly affected by the case pursues litigation on the issues which were resolved in the mutual agreement implementing the arbitration decision in any court or administrative tribunal.
5. The competent authority that received the initial request for a mutual agreement procedurę as described in subparagraph a) of paragraph 1 shall, within two calendar months of receiving the request:
a) send a notification to the person who presented the case that it has received the request; and
b) send a notification of that request, along with a copy of the request, to the competent authority of the other Contracting Jurisdiction.
6. Within three calendar months after a competent authority receives the request for a mutual agreement procedurę (or a copy thereof from the competent authority of the other Contracting Jurisdiction) it shall either:
a) notify the person who has presented the case and the other competent authority that it has received the information necessary to undertake substantive consideration of the case; or
b) request additional information from that person for that purpose.
7. Where pursuant to subparagraph b) of paragraph 6, one or both of the competent authorities have requested from the person who presented the case additional information necessary to undertake
substantive consideration of the case, the competent authority that reąuested the additional information shall, within three calendar months of receiving the additional information from that person, notify that person and the other competent authority either:
a) that it has received the requested information; or
b) that some of the requested information is still missing.
8. Where neither competent authority has requested additional information pursuant to subparagraph b) of paragraph 6, the start datę referred to in paragraph 1 shall be the earlier of:
a) the datę on which both competent authorities have notified the person who presented the case pursuant to subparagraph a) of paragraph 6; and
b) the datę that is three calendar months after the notification to the competent authority of the other Contracting Jurisdiction pursuant to subparagraph b) of paragraph 5.
9. Where additional information has been requested pursuant to subparagraph b) of paragraph 6, the start datę referred to in paragraph 1 shall be the earlier of:
a) the latest datę on which the competent authorities that requested additional information have notified the person who presented the case and the other competent authority pursuant to subparagraph a) of paragraph 7; and
b) the datę that is three calendar months after both competent authorities have received all information requested by either competent authority from the person who presented the case.
If, however, one or both of the competent authorities send the notification referred to in subparagraph b) of paragraph 7, such notification shall be treated as a request for additional information under subparagraph b) of paragraph 6.
10. The competent authorities of the Contracting Jurisdictions shall by mutual agreement (pursuant to the article of the relevant Covered Tax Agreement regarding procedures for mutual agreement) settle the modę of application of the provisions contained in this Part, including the minimum information necessary for each competent authority to undertake substantive consideration of the case. Such an agreement shall be concluded before the datę on which unresolved issues in a case are first eligible to be submitted to arbitration and may be modified from time to time thereafter.
11. For purposes of applying this Article to its Covered Tax Agreements, a Party may reserve the right to replace the two-year period set forth in subparagraph b) of paragraph 1 with a three-year period.
12. A Party may reserve the right for the following rules to apply with respect to its Covered Tax Agreements notwithstanding the other provisions of this Article:
a) any unresolved issue arising from a mutual agreement procedurę case otherwise within the scope of the arbitration process provided for by this Convention shall not be submitted to arbitration, if a decision on this issue has already been rendered by a court or administrative tribunal of either Contracting Jurisdiction;
b) if, at any time after a request for arbitration has been madę and before the arbitration panel has delivered its decision to the competent authorities of the Contracting Jurisdictions, a decision
conceming the issue is rendered by a court or administrative tribunal of one of the Contracting Jurisdictions, the arbitration process shall terminate.
Article 20 - Appointment ofArbitrators
1. Except to the extent that the competent authorities of the Contracting Jurisdictions mutually agree on different rules, paragraphs 2 through 4 shall apply for the purposes of this Part.
2. The following rules shall govem the appointment of the members of an arbitration panel:
a) The arbitration panel shall consist of three individual members with expertise or experience in International tax matters.
b) Each competent authority shall appoint one panel member within 60 days of the datę of the request for arbitration under paragraph 1 of Article 19 (Mandatory Binding Arbitration). The two panel members so appointed shall, within 60 days of the latter of their appointments, appoint a third member who shall serve as Chair of the arbitration panel. The Chair shall not be a national or resident of either Contracting Jurisdiction.
c) Each member appointed to the arbitration panel must be impartial and independent of the competent authorities, tax administrations, and ministries of finance of the Contracting Jurisdictions and of all persons directly affected by the case (as well as their advisors) at the time of accepting an appointment, maintain his or her impartiality and independence throughout the proceedings, and avoid any conduct for a reasonable period of time thereafter which may damage the appearance of impartiality and independence of the arbitrators with respect to the proceedings.
3. In the event that the competent authority of a Contracting Jurisdiction fails to appoint a member of the arbitration panel in the manner and within the time periods specified in paragraph 2 or agreed to by the competent authorities of the Contracting Jurisdictions, a member shall be appointed on behalf of that competent authority by the highest ranking official of the Centre for Tax Policy and Administration of the Organisation for Economic Co-operation and Development that is not a national of either Contracting Jurisdiction.
4. If the two initial members of the arbitration panel fail to appoint the Chair in the manner and within the time periods specified in paragraph 2 or agreed to by the competent authorities of the Contracting Jurisdictions, the Chair shall be appointed by the highest ranking official of the Centre for Tax Policy and Administration of the Organisation for Economic Co-operation and Development that is not a national of either Contracting Jurisdiction.
Article 21 - Confldentiality of Arbitration Proceedings
1. Solely for the purposes of the application of the provisions of this Part and of the provisions of the relevant Covered Tax Agreement and of the domestic laws of the Contracting Jurisdictions related to the exchange of Information, confldentiality, and administrative assistance, members of the arbitration panel and a maximum of three staff per member (and prospective arbitrators solely to the extent necessary to verify their ability to fulfil the requirements of arbitrators) shall be considered to be persons or authorities to whom information may be disclosed. Information received by the arbitration panel or prospective arbitrators and information that the competent authorities receive from the arbitration panel shall be considered information that is exchanged under the provisions of the Covered Tax Agreement related to the exchange of information and administrative assistance.
2. The competent authorities of the Contracting Jurisdictions shall ensure that members of the arbitration panel and their Staff agree in writing, prior to their acting in an arbitration proceeding, to treat any information relating to the arbitration proceeding consistently with the confidentiality and nondisclosure obligations described in the provisions of the Covered Tax Agreement related to exchange of information and administrative assistance and under the applicable laws of the Contracting Jurisdictions.
Article 22 - Resolution of a Case Prior to the Conclusion of the Arbitration
For the purposes of this Part and the provisions of the relevant Covered Tax Agreement that provide for resolution of cases through mutual agreement, the mutual agreement procedurę, as well as the arbitration proceeding, with respect to a case shall terminate if, at any time after a request for arbitration has been madę and before the arbitration panel has delivered its decision to the competent authorities of the Contracting Jurisdictions:
a) the competent authorities of the Contracting Jurisdictions reach a mutual agreement to resolve the case; or
b) the person who presented the case withdraws the request for arbitration or the request for a mutual agreement procedurę.
Article 23 - Type of Arbitration Process
1. Except to the extent that the competent authorities of the Contracting Jurisdictions mutually agree on different rules, the following rules shall apply with respect to an arbitration proceeding pursuant to this Part:
a) After a case is submitted to arbitration, the competent authority of each Contracting Jurisdiction shall submit to the arbitration panel, by a datę set by agreement, a proposed resolution which addresses all unreso!ved issue(s) in the case (taking into account all agreements previously reached in that case between the competent authorities of the Contracting Jurisdictions). The proposed resolution shall be limited to a disposition of specific monetary amounts (for example, of income or expense) or, where specified, the maximum ratę of tax charged pursuant to the Covered Tax Agreement, for each adjustment or similar issue in the case. In a case in which the competent authorities of the Contracting Jurisdictions have been unable to reach agreement on an issue regarding the conditions for application of a provision of the relevant Covered Tax Agreement (hereinafter referred to as a “threshold question”)> such as whether an individual is a resident or whether a permanent establishment exists, the competent authorities may submit altemative proposed resolutions with respect to issues the determination of which is contingent on resolution of such threshold questions.
b) The competent authority of each Contracting Jurisdiction may also submit a supporting position paper for consideration by the arbitration panel. Each competent authority that submits a proposed resolution or supporting position paper shall provide a copy to the other competent authority by the datę on which the proposed resolution and supporting position paper were due. Each competent authority may also submit to the arbitration panel, by a datę set by agreement, a reply submission with respect to the proposed resolution and supporting position paper submitted by the other competent authority. A copy of any reply submission shall be provided to the other competent authority by the datę on which the reply submission was due.
c) The arbitration panel shall select as its decision one of the proposed resolutions for the case submitted by the competent authorities with respect to each issue and any threshold ąuestions, and shall not include a rationale or any other explanation of the decision. The arbitration decision will be adopted by a simple majority of the panel members. The arbitration panel shall deliver its decision in writing to the competent authorities of the Contracting Jurisdictions. The arbitration decision shall have no precedential value.
2. For the purpose of applying this Article with respect to its Covered Tax Agreements, a Party may reserve the right for paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements. In such a case, except to the extent that the competent authorities of the Contracting Jurisdictions mutually agree on different rules, the following rules shall apply with respect to an arbitration proceeding:
a) After a case is submitted to arbitration, the competent authority of each Contracting Jurisdiction shall provide any information that may be necessary for the arbitration decision to all panel members without undue delay. Unless the competent authorities of the Contracting Jurisdictions agree otherwise, any information that was not available to both competent authorities before the request for arbitration was received by both of them shall not be taken into account for purposes of the decision.
b) The arbitration panel shall decide the issues submitted to arbitration in accordance with the applicable provisions of the Covered Tax Agreement and, subject to these provisions, of those of the domestic laws of the Contracting Jurisdictions. The panel members shall also consider any other sources which the competent authorities of the Contracting Jurisdictions may by mutual agreement expressly identify.
c) The arbitration decision shall be delivered to the competent authorities of the Contracting Jurisdictions in writing and shall indicate the sources of law relied upon and the reasoning which led to its result. The arbitration decision shall be adopted by a simple majority of the panel members. The arbitration decision shall have no precedential value.
3. A Party that has not madę the reservation described in paragraph 2 may reserve the right for the preceding paragraphs of this Article not to apply with respect to its Covered Tax Agreements with Parties that have madę such a reservation. In such a case, the competent authorities of the Contracting Jurisdictions of each such Covered Tax Agreement shall endeavour to reach agreement on the type of arbitration process that shall apply with respect to that Covered Tax Agreement. Until such an agreement is reached, Article 19 (Mandatory Binding Arbitration) shall not apply with respect to such a Covered Tax Agreement.
4. A Party may also choose to apply paragraph 5 with respect to its Covered Tax Agreements and shall notify the Depositary accordingly. Paragraph 5 shall apply in relation to two Contracting Jurisdictions with respect to a Covered Tax Agreement where either of the Contracting Jurisdictions has madę such a notification.
5. Prior to the beginning of arbitration proceedings, the competent authorities of the Contracting Jurisdictions to a Covered Tax Agreement shall ensure that each person that presented the case and their
advisors agree in writing not to disclose to any other person any information received during the course of the arbitration proceedings from either competent authority or the arbitration panel. The mutual agreement procedurę under the Covered Tax Agreement, as well as the arbitration proceeding under this Part, with respect to the case shall terminate if, at any time after a request for arbitration has been madę and before the arbitration panel has delivered its decision to the competent authorities of the Contracting Jurisdictions, a person that presented the case or one of that person’s advisors materially breaches that agreement.
6. Notwithstanding paragraph 4, a Party that does not choose to apply paragraph 5 may reserve the right for paragraph 5 not to apply with respect to one or morę identified Covered Tax Agreements or with respect to all of its Covered Tax Agreements.
7. A Party that chooses to apply paragraph 5 may reserve the right for this Part not to apply with respect to all Covered Tax Agreements for which the other Contracting Jurisdiction makes a reservation pursuant to paragraph 6.
Article 24 -Agreement on a Different Resolution
1. For purposes of applying this Part with respect to its Covered Tax Agreements, a Party may choose to apply paragraph 2 and shall notify the Depositary accordingly. Paragraph 2 shall apply in relation to two Contracting Jurisdictions with respect to a Covered Tax Agreement only where both Contracting Jurisdictions have madę such a notification.
2. Notwithstanding paragraph 4 of Article 19 (Mandatory Binding Arbitration), an arbitration decision pursuant to this Part shall not be binding on the Contracting Jurisdictions to a Covered Tax Agreement and shall not be implemented if the competent authorities of the Contracting Jurisdictions agree on a different resolution of all unresolved issues within three calendar months after the arbitration decision has been delivered to them.
3. A Party that chooses to apply paragraph 2 may reserve the right for paragraph 2 to apply only with respect to its Covered Tax Agreements for which paragraph 2 of Article 23 (Type of Arbitration Process) applies.
Article 25 - Costs of Arbitration Proceedings
In an arbitration proceeding under this Part, the fees and expenses of the members of the arbitration panel, as well as any costs incurred in connection with the arbitration proceedings by the Contracting Jurisdictions, shall be borne by the Contracting Jurisdictions in a manner to be settled by mutual agreement between the competent authorities of the Contracting Jurisdictions. In the absence of such agreement, each Contracting Jurisdiction shall bear its own expenses and those of its appointed panel member. The cost of the chair of the arbitration panel and other expenses associated with the conduct of the arbitration proceedings shall be borne by the Contracting Jurisdictions in equal shares.
Article 26 - Compatibility
1. Subject to Article 18 (Choice to Apply Part VI), the provisions of this Part shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement that provide for arbitration of unresolved issues
arising from a mutual agreement procedurę case. Each Party that chooses to apply this Part shall notify the Depositary of whether each of its Covered Tax Agreements, other than those that are within the scope of a reservation under paragraph 4, contains such a provision, and if so, the article and paragraph number of each such provision. Where two Contracting Jurisdictions have madę a notification with respect to a provision of a Covered Tax Agreement, that provision shall be replaced by the provisions of this Part as between those Contracting Jurisdictions.
2. Any unresolved issue arising from a mutual agreement procedurę case otherwise within the scope of the arbitration process provided for in this Part shall not be submitted to arbitration if the issue falls within the scope of a case with respect to which an arbitration panel or similar body has previously been set up in accordance with a bilateral or multilateral convention that provides for mandatory binding arbitration of unresolved issues arising from a mutual agreement procedurę case.
3. Subject to paragraph 1, nothing in this Part shall affect the fulfilment of wider obligations with respect to the arbitration of unresolved issues arising in the context of a mutual agreement procedurę resulting from other conventions to which the Contracting Jurisdictions are or will become parties.
4. A Party may reserve the right for this Part not to apply with respect to one or morę identified Covered Tax Agreements (or to all of its Covered Tax Agreements) that already provide for mandatory binding arbitration of unresolved issues arising from a mutual agreement procedurę case.
PART VII.
Finał Provisions
Article 27—Signature and Ratification, Acceptance orApproval
1. As of 31 December 2016, this Convention shall be open for signature by:
a) all States;
b) Guemsey (the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland); Isle of Man (the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland); Jersey (the United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland); and
c) any other jurisdiction authorised to become a Party by means of a decision by consensus of the Parties and Signatories.
2. This Convention is subject to ratification, acceptance or approval.
Article 28 - Reservations
1. Subject to paragraph 2, no reservations may be madę to this Convention except those expressly
permitted by:
a) Paragraph 5 of Article 3 (Transparent Entities);
b) Paragraph 3 of Article 4 (Dual Resident Entities);
c) Paragraphs 8 and 9 of Article 5 (Application of Methods for Elimination of Double Taxation);
d) Paragraph 4 of Article 6 (Purpose of a Covered Tax Agreement);
e) Paragraphs 15 and 16 of Article 7 (Prevention of Treaty Abuse);
f) Paragraph 3 of Article 8 (Dividend Transfer Transactions);
g) Paragraph 6 of Article 9 (Capital Gains from Alienation of Shares or Interests of Entities Deriving their Value Principally from Immovable Property);
h) Paragraph 5 of Article 10 (Anti-abuse Rule for Permanent Establishments Situated in Third Jurisdictions);
i) Paragraph 3 of Article 11 (Application of Tax Agreements to Restrict a Party’s Right to Tax its Own Residents);
j) Paragraph 4 of Article 12 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through Commissionnaire Arrangements and Similar Strategies);
k) Paragraph 6 of Article 13 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through the Specific Activity Exemptions);
l) Paragraph 3 of Article 14 (Splitting-up of Contracts);
m) Paragraph 2 of Article 15 (Definition of a Person Closely Related to an Enterprise);
n) Paragraph 5 of Article 16 (Mutual Agreement Procedurę);
o) Paragraph 3 of Article 17 (Corresponding Adjustments);
p) Paragraphs 11 and 12 of Article 19 (Mandatory Binding Arbitration);
q) Paragraphs 2,3,6, and 7 of Article 23 (Type of Arbitration Process);
r) Paragraph 3 of Article 24 (Agreement on a Different Resolution);
s) Paragraph 4 of Article 26 (Compatibility);
t) Paragraphs 6 and 7 of Article 35 (Entry into Effect); and
u) Paragraph 2 of Article 36 (Entry into Effect of Part VI).
2. a) Notwithstanding paragraph 1, a Party that chooses under Article 18 (Choice to Apply Part VI)
to apply Part VI (Arbitration) may formulate one or morę reservations with respect to the scope of cases that shall be eligible for arbitration under the provisions of Part VI (Arbitration). For a Party which chooses under Article 18 (Choice to Apply Part VI) to apply Part VI (Arbitration) after it has become a Party to this Convention, reservations pursuant to this subparagraph shall be madę at the same time as that Party’s notification to the Depositaiy pursuant to Article 18 (Choice to Apply Part VI).
b) Reservations madę under subparagraph a) are subject to acceptance. A reservation madę under subparagraph a) shall be considered to have been accepted by a Party if it has not notified the Depositary that it objects to the reservation by the end of a period of twelve calendar months beginning on the datę of notification of the reservation by the Depositary or by the datę on which it deposits its instrument of ratification, acceptance, or approval, whichever is later. For a Party which chooses under Article 18 (Choice to Apply Part VI) to apply Part VI (Arbitration) after it has become a Party to this Convention, objections to prior reservations madę by other Parties pursuant to subparagraph a) can be madę at the time of the first-mentioned Party’s notification to the Depositaiy pursuant to Article 18 (Choice to Apply Part VI). Where a Party raises an objection to a reservation madę under subparagraph a), the entirety of Part VI (Arbitration) shall not apply as between the objecting Party and the reserving Party.
3. Unless explicitly provided otherwise in the relevant provisions of this Convention, a reservation madę in accordance with paragraph 1 or 2 shall:
a) modify for the reserving Party in its relations with another Party the provisions of this Convention to which the reservation relates to the extent of the reservation; and
b) modify those provisions to the same extent for the other Party in its relations with the reserving Party.
4. Reservations applicable to Covered Tax Agreements entered into by or on behalf of a jurisdiction or territory for whose intemational relations a Party is responsible, where that jurisdiction or territory is not a
Party to the Convention pursuant to subparagraph b) or c) of paragraph 1 of Article 27 (Signature and Ratification, Acceptance or Approval), shall be madę by the responsible Party and can be different from the reservations madę by that Party for its own Covered Tax Agreements.
5. Reservations shall be madę at the time of signature or when depositing the instrument of ratification, acceptance or approval, subject to the provisions of paragraphs 2, 6 and 9 of this Article, and paragraph 5 of Article 29 (Notifications). However, for a Party which chooses under Article 18 (Choice to Apply Part VI) to apply Part VI (Arbitration) after it has become a Party to this Convention, reservations described in subparagraphs p), q), r) and s) of paragraph 1 of this Article shall be madę at the same time as that Party’s notification to the Depositary pursuant to Article 18 (Choice to Apply Part VI).
6. If reservations are madę at the time of signature, they shall be confirmed upon deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval, unless the document containing the reservations explicitly specifies that it is to be considered definitive, subject to the provisions of paragraphs 2, 5 and 9 of this Article, and paragraph 5 of Article 29 (Notifications).
7. If reservations are not madę at the time of signature, a provisional list of expected reservations shall be provided to the Depositary at that time.
8. For reservations madę pursuant to each of the foilowing provisions, a list of agreements notified pursuant to clause ii) of subparagraph a) of paragraph 1 of Article 2 (Interpretation of Terms) that are within the scope of the reservation as defined in the relevant provision (and, in the case of a reservation under any of the foilowing provisions other than those listed in subparagraphs c), d) and n), the article and paragraph number of each relevant provision) must be provided when such reservations are madę:
a) Subparagraphs b), c), d), e) and g) of paragraph 5 of Article 3 (Transparent Entities);
b) Subparagraphs b), c) and d) of paragraph 3 of Article 4 (Dual Resident Entities);
c) Paragraphs 8 and 9 of Article 5 (Application of Methods for Elimination of Double Taxation);
d) Paragraph 4 of Article 6 (Purpose of a Covered Tax Agreement);
e) Subparagraphs b) and c) of paragraph 15 of Article 7 (Prevention of Treaty Abuse);
0 Clauses i), ii), and iii) of subparagraph b) of paragraph 3 of Article 8 (Dividend Transfer Transactions);
g) Subparagraphs d), e) and f) of paragraph 6 of Article 9 (Capital Gains from Alienation of Shares or Interests of Entities Deriving their Value Principally from Immovable Property);
h) Subparagraphs b) and c) of paragraph 5 of Article 10 (Anti-abuse Rule for Permanent Establishments Situated in Third Jurisdictions);
i) Subparagraph b) of paragraph 3 of Article 11 (Application of Tax Agreements to Restrict a Party’s Right to Tax its Own Residents);
j) Subparagraph b) of paragraph 6 of Article 13 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through the Specific Activity Exemptions);
k) Subparagraph b) of paragraph 3 of Article 14 (Splitting-up of Contracts);
l) Subparagraph b) of paragraph 5 of Article 16 (Mutual Agreement Procedurę);
m) Subparagraph a) of paragraph 3 of Article 17 (Corresponding Adjustments);
n) Paragraph 6 of Article 23 (Type of Arbitration Process); and
o) Paragraph 4 of Article 26 (Compatibility).
The reservations described in subparagraphs a) through o) above shall not apply to any Covered Tax Agreement that is not included on the list described in this paragraph.
9. Any Party which has madę a reservation in accordance with paragraph 1 or 2 may at any time withdraw it or replace it with a morę limited reservation by means of a notification addressed to the Depositary. Such Party shall make any additional notifications pursuant to paragraph 6 of Article 29 (Notifications) which may be reąuired as a result of the withdrawal or replacement of the reservation. Subject to paragraph 7 of Article 35 (Entry into Effect), the withdrawal or replacement shall take effect:
a) with respect to a Covered Tax Agreement solely with States or jurisdictions that are Parties to the Convention when the notification of withdrawal or replacement of the reservation is received by the Depositary:
i) for reservations in respect of provisions relating to taxes withheld at source, where the event giving rise to such taxes occurs on or after 1 January of the year next following the expiration of a period of six calendar months beginning on the datę of the communication by the Depositary of the notification of withdrawal or replacement of the reservation; and
ii) for reservations in respect of all other provisions, for taxes levied with respect to taxable periods beginning on or after 1 January of the year next following the expiration of a period of six calendar months beginning on the datę of the communication by the Depositary of the notification of withdrawal or replacement of the reservation; and
b) with respect to a Covered Tax Agreement for which one or morę Contracting Jurisdictions becomes a Party to this Convention after the datę of receipt by the Depositary of the notification of withdrawal or replacement: on the latest of the dates on which the Convention enters into force for those Contracting Jurisdictions.
Article 29 - Notifications
1. Subject to paragraphs 5 and 6 of this Article, and paragraph 7 of Article 35 (Entry into Effect), notifications pursuant to the following provisions shall be madę at the time of signature or when depositing the instrument of ratification, acceptance or approval:
a) Clause ii) of subparagraph a) of paragraph 1 of Article 2 (Interpretation of Terms);
b) Paragraph 6 of Article 3 (Transparent Entities);
c) Paragraph 4 of Article 4 (Dual Resident Entities);
d) Paragraph 10 of Article 5 (Application of Methods for Elimination of Double Taxation);
e) Paragraphs 5 and 6 of Article 6 (Purpose of a Covered Tax Agreement);
f) Paragraph 17 of Article 7 (Prevention of Treaty Abuse);
g) Paragraph 4 of Article 8 (Dividend Transfer Transactions);
h) Paragraphs 7 and 8 of Article 9 (Capital Gains from Alienation of Shares or Interests of Entities Deriving their Value Principally from Immovable Property);
i) Paragraph 6 of Article 10 (Anti-abuse Rule for Permanent Establishments Situated in Third Jurisdictions);
j) Paragraph 4 of Article 11 (Application of Tax Agreements to Restrict a Party’s Right to Tax its Own Residents);
k) Paragraphs 5 and 6 of Article 12 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through Commissionnaire Arrangements and Similar Strategies);
l) Paragraphs 7 and 8 of Article 13 (Artificial Avoidance of Permanent Establishment Status through the Specific Activity Exemptions);
m) Paragraph 4 of Article 14 (Splitting-up of Contracts);
n) Paragraph 6 of Article 16 (Mutual Agreement Procedurę);
o) Paragraph 4 of Article 17 (Corresponding Adjustments);
p) Article 18 (Choice to Apply Part VI);
q) Paragraph 4 of Article 23 (Type of Arbitration Process);
r) Paragraph 1 of Article 24 (Agreement on a Different Resolution);
s) Paragraph 1 of Article 26 (Compatibility); and
t) Paragraphs 1, 2, 3, 5 and 7 of Article 35 (Entry into Effect).
2. Notifications in respect of Covered Tax Agreements entered into by or on behalf of a jurisdiction or territory for whose intemational relations a Party is responsible, where that jurisdiction or territory is not a Party to the Convention pursuant to subparagraph b) or c) of paragraph 1 of Article 27 (Signature and Ratification, Acceptance or Approval), shall be madę by the responsible Party and can be different from the notifications madę by that Party for its own Covered Tax Agreements.
3. If notifications are madę at the time of signature, they shall be confirmed upon deposit of the instrument of ratification, acceptance or approval, unless the document containing the notifications explicitly specifies that it is to be considered definitive, subject to the provisions of paragraphs 5 and 6 of this Article, and paragraph 7 of Article 35 (Entry into Effect).
4. If notifications are not madę at the time of signature, a provisional list of expected notifications shall be provided at that time.
5. A Party may extend at any time the list of agreements notified under clause ii) of subparagraph a) of paragraph 1 of Article 2 (Interpretation of Terms) by means of a notification addressed to the Depositary. The Party shall specify in this notification whether the agreement falls within the scope of any of the reservations madę by the Party which are listed in paragraph 8 of Article 28 (Reservations). The Party may also make a new reservation described in paragraph 8 of Article 28 (Reservations) if the additional agreement would be the first to fali within the scope of such a reservation. The Party shall also specify any additional notifications that may be required under subparagraphs b) through s) of paragraph 1 to reflect the inclusion of the additional agreements. In addition, if the extension results for the first time in the inclusion of a tax agreement entered into by or on behalf of a jurisdiction or territory for whose international relations a Party is responsible, the Party shall specify any reservations (pursuant to paragraph 4 of Article 28 (Reservations)) or notifications (pursuant to paragraph 2 of this Article) applicable to Covered Tax Agreements entered into by or on behalf of that jurisdiction or territory. On the datę on which the added agreement(s) notified under clause ii) of subparagraph a) of paragraph 1 of Article 2 (Interpretation of Terms) become Covered Tax Agreements, the provisions of Article 35 (Entry into Effect) shall govern the datę on which the modifications to the Covered Tax Agreement shall have effect.
6. A Party may make additional notifications pursuant to subparagraphs b) through s) of paragraph 1 by means of a notification addressed to the Depositaiy. These notifications shall take effect:
a) with respect to Covered Tax Agreements solely with States or jurisdictions that are Parties to the Convention when the additional notification is received by the Depositary:
i) for notifications in respect of provisions relating to taxes withheld at source, where the event giving rise to such taxes occurs on or after 1 January of the year next following the expiration of a period of six calendar months beginning on the datę of the communication by the Depositary of the additional notification; and
ii) for notifications in respect of all other provisions, for taxes levied with respect to taxable periods beginning on or after 1 January of the year next following the expiration of a period of six calendar months beginning on the datę of the communication by the Depositary of the additional notification; and
b) with respect to a Covered Tax Agreement for which one or morę Contracting Jurisdictions becomes a Party to this Convention after the datę of receipt by the Depositary of the additional notification: on the latest of the dates on which the Convention enters into force for those Contracting Jurisdictions.
Article 30 - Subseąuent Modifications of Covered Tax Agreements
The provisions in this Convention are without prejudice to subseąuent modifications to a Covered Tax Agreement which may be agreed between the Contracting Jurisdictions of the Covered Tax Agreement.
Article 31 - Conference of the Parties
1. The Parties may convene a Conference of the Parties for the purposes of taking any decisions or exercising any functions as may be reąuired or appropriate under the provisions of this Convention.
2. The Conference of the Parties shall be served by the Depositary.
3. Any Party may reąuest a Conference of the Parties by communicating a reąuest to the Depositary. The Depositary shall inform all Parties of any reąuest. Thereafter, the Depositary shall convene a Conference of the Parties, provided that the reąuest is supported by one-third of the Parties within six calendar months of the communication by the Depositary of the reąuest.
Article 32 - Interpretation andlmplementation
1. Any ąuestion arising as to the interpretation or implementation of provisions of a Covered Tax Agreement as they are modified by this Convention shall be determined in accordance with the provision(s) of the Covered Tax Agreement relating to the resolution by mutual agreement of ąuestions of interpretation or application of the Covered Tax Agreement (as those provisions may be modified by this Convention).
2. Any ąuestion arising as to the interpretation or implementation of this Convention may be addressed by a Conference of the Parties convened in accordance with paragraph 3 of Article 31 (Conference of the Parties).
Article 33 - Amendment
1. Any Party may propose an amendment to this Convention by submitting the proposed amendment to the Depositary.
2. A Conference of the Parties may be convened to consider the proposed amendment in accordance with paragraph 3 of Article 31 (Conference of the Parties).
Article 34 - Entry into Force
1. This Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three calendar months beginning on the datę of deposit of the fifth instrument of ratification, acceptance or approval.
2. For each Signatory ratifying, accepting, or approving this Convention after the deposit of the fifth instrument of ratification, acceptance or approval, the Convention shall enter into force on the first day of the month following the expiration of a period of three calendar months beginning on the datę of the deposit by such Signatory of its instrument of ratification, acceptance or approval.
Article 35 - Entry into Effect
1. The provisions of this Convention shall have effect in each Contracting Jurisdiction with respect to a Covered Tax Agreement:
a) with respect to taxes withheld at source on amounts paid or credited to non-residents, where the event giving rise to such taxes occurs on or after the first day of the next calendar year that
begins on or after the latest of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement; and
b) with respect to all other taxes levied by that Contracting Jurisdiction, for taxes levied with respect to taxable periods beginning on or after the expiration of a period of six calendar months (or a shorter period, if all Contracting Jurisdictions notify the Depositary that they intend to apply such shorter period) from the latest of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement.
2. Solely for the purpose of its own application of subparagraph a) of paragraph 1 and subparagraph a) of paragraph 5, a Party may choose to substitute “taxable period” for “calendar year”, and shall notify the Depositary accordingly.
3. Solely for the purpose of its own application of subparagraph b) of paragraph 1 and subparagraph b) of paragraph 5, a Party may choose to replace the reference to “taxable periods beginning on or after the expiration of a period” with a reference to “taxable periods beginning on or after 1 January of the next year beginning on or after the expiration of a period”, and shall notify the Depositary accordingly.
4. Notwithstanding the preceding provisions of this Article, Article 16 (Mutual Agreement Procedurę) shall have effect with respect to a Covered Tax Agreement for a case presented to the competent authority of a Contracting Jurisdiction on or after the latest of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement, except for cases that were not eligible to be presented as of that datę under the Covered Tax Agreement prior to its modification by the Convention, without regard to the taxable period to which the case relates.
5. For a new Covered Tax Agreement resulting from an extension pursuant to paragraph 5 of Article 29 (Notifications) of the list of agreements notified under clause ii) of subparagraph a) of paragraph 1 of Article 2 (Interpretation of Terms), the provisions of this Convention shall have effect in each Contracting Jurisdiction:
a) with respect to taxes withheld at source on amounts paid or credited to non-residents, where the event giving rise to such taxes occurs on or after the first day of the next calendar year that begins on or after 30 days after the datę of the communication by the Depositary of the notification of the extension of the list of agreements; and
b) with respect to all other taxes levied by that Contracting Jurisdiction, for taxes levied with respect to taxable periods beginning on or after the expiration of a period of nine calendar months (or a shorter period, if all Contracting Jurisdictions notify the Depositary that they intend to apply such shorter period) from the datę of the communication by the Depositary of the notification of the extension of the list of agreements.
6. A Party may reserve the right for paragraph 4 not to apply with respect to its Covered Tax Agreements.
7. a) A Party may reserve the right to replace:
i) the references in paragraphs 1 and 4 to “the latest of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement”; and
ii) the references in paragraph 5 to tŁthe datę of the communication by the Depositaiy of the notification of the extension of the list of agreements”;
with references to “30 days after the datę of receipt by the Depositary of the latest notification by each Contracting Jurisdiction making the reservation described in paragraph 7 of Article 35 (Entry into Effect) that it has completed its interna! procedures for the entry into effect of the provisions of this Convention with respect to that specific Covered Tax Agreement”;
iii) the references in subparagraph a) of paragraph 9 of Article 28 (Reservations) to “on the datę of the communication by the Depositary of the notification of withdrawal or replacement of the reservation”; and
iv) the reference in subparagraph b) of paragraph 9 of Article 28 (Reservations) to “on the latest of the dates on which the Convention enters into force for those Contracting Jurisdictions”;
with references to “30 days after the datę of receipt by the Depositary of the latest notification by each Contracting Jurisdiction making the reservation described in paragraph 7 of Article 35 (Entry into Effect) that it has completed its intemal procedures for the entry into effect of the withdrawal or replacement of the reservation with respect to that specific Covered Tax Agreement”;
v) the references in subparagraph a) of paragraph 6 of Article 29 (Notifications) to “on the datę of the communication by the Depositary of the additional notification”; and
vi) the reference in subparagraph b) of paragraph 6 of Article 29 (Notifications) to “on the latest of the dates on which the Convention enters into force for those Contracting Jurisdictions”;
with references to “30 days after the datę of receipt by the Depositary of the latest notification by each Contracting Jurisdiction making the reservation described in paragraph 7 of Article 35 (Entry into Effect) that it has completed its intemal procedures for the entry into effect of the additional notification with respect to that specific Covered Tax Agreement”;
vii) the references in paragraphs 1 and 2 of Article 36 (Entry into Effect of Part VI) to “the later of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement”;
with references to “30 days after the datę of receipt by the Depositary of the latest notification by each Contracting Jurisdiction making the reservation described in paragraph 7 of Article 35 (Entry into Effect) that it has completed its intemal procedures for the entry into effect of the provisions of this Convention with respect to that specific Covered Tax Agreement”; and
viii) the reference in paragraph 3 of Article 36 (Entry into Effect of Part VI) to “the datę of the communication by the Depositary of the notification of the extension of the list of agreements”;
ix) the references in paragraph 4 of Article 36 (Entry into Effect of Part VI) to “the datę of the communication by the Depositary of the notification of withdrawal of the reservation”, “the datę of the communication by the Depositary of the notification of replacement of the reservation” and “the datę of the communication by the Depositary of the notification of withdrawal of the objection to the reservation”; and
x) the reference in paragraph 5 of Article 36 (Entry into Effect of Part VI) to “the datę of the communication by the Depositary of the additional notification”;
with references to “30 days after the datę of receipt by the Depositary of the latest notification by each Contracting Jurisdiction making the reservation described in paragraph 7 of Article 35 (Entry into Effect) that it has completed its intemal procedures for the entry into effect of the provisions of Part VI (Arbitration) with respect to that specific Covered Tax Agreement”.
b) A Party making a reservation in accordance with subparagraph a) shall notify the confirmation of the completion of its intemal procedures simultaneously to the Depositary and the other Contracting Jurisdiction(s).
c) If one or morę Contracting Jurisdictions to a Covered Tax Agreement makes a reservation under this paragraph, the datę of entry into effect of the provisions of the Convention, of the withdrawal or replacement of a reservation, of an additional notification with respect to that Covered Tax Agreement, or of Part VI (Arbitration) shall be govemed by this paragraph for all Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement.
Article 36 - Entry into Effect of Part VI
1. Notwithstanding paragraph 9 of Article 28 (Reservations), paragraph 6 of Article 29 (Notifications), and paragraphs 1 through 6 of Article 35 (Entry into Effect), with respect to two Contracting Jurisdictions to a Covered Tax Agreement, the provisions of Part VI (Arbitration) shall have effect:
a) with respect to cases presented to the competent authority of a Contracting Jurisdiction (as described in subparagraph a) of paragraph 1 of Article 19 (Mandatory Binding Arbitration)), on or after the later of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement; and
b) with respect to cases presented to the competent authority of a Contracting Jurisdiction prior to the later of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement, on the datę when both Contracting Jurisdictions have notified the Depositary that they have reached mutual agreement pursuant to paragraph 10 of Article 19 (Mandatory Binding Arbitration), along with information regarding the datę or dates on which such cases shall be considered to have been presented to the competent authority of a Contracting Jurisdiction (as described in subparagraph a) of paragraph 1 of Article 19 (Mandatory Binding Arbitration)) according to the terms of that mutual agreement.
2. A Party may reserve the right for Part VI (Arbitration) to apply to a case presented to the competent authority of a Contracting Jurisdiction prior to the later of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement only to the extent that the competent authorities of both Contracting Jurisdictions agree that it will apply to that specific case.
3. In the case of a new Covered Tax Agreement resulting from an extension pursuant to paragraph 5 of Article 29 (Notifications) of the list of agreements notified under clause ii) of subparagraph a) of paragraph 1 of Article 2 (Interpretation of Terms), the references in paragraphs 1 and 2 of this Article to “the later of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement” shall be replaced with references to “the datę of the communication by the Depositary of the notification of the extension of the list of agreements”.
4. A withdrawal or replacement of a reservation madę under paragraph 4 of Article 26 (Compatibility) pursuant to paragraph 9 of Article 28 (Reservations), or the withdrawal of an objection to a reservation madę under paragraph 2 of Article 28 (Reservations) which results in the application of Part VI
(Arbitration) between two Contracting Jurisdictions to a Covered Tax Agreement, shall have effect according to subparagraphs a) and b) of paragraph 1 of this Article, except that the references to “the later of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement” shal! be replaced with references to “the datę of the communication by the Depositary of the notification of withdrawal of the reservation”, “the datę of the communication by the Depositary of the notification of replacement of the reservation” or “the datę of the communication by the Depositary of the notification of withdrawal of the objection to the reservation”, respectively.
5. An additional notification madę pursuant to subparagraph p) of paragraph 1 of Article 29 (Notifications) shall have effect according to subparagraphs a) and b) of paragraph 1, except that the references in paragraphs 1 and 2 of this Article to “the later of the dates on which this Convention enters into force for each of the Contracting Jurisdictions to the Covered Tax Agreement” shall be replaced with references to “the datę of the communication by the Depositary of the additional notification”.
Article 37 - Withdrawal
1. Any Party may, at any time, withdraw from this Convention by means of a notification addressed to the Depositary.
2. Withdrawal pursuant to paragraph 1 shall become effective on the datę of receipt of the notification by the Depositary. In cases where this Convention has entered into force with respect to all Contracting Jurisdictions to a Covered Tax Agreement before the datę on which a Party’s withdrawal becomes effective, that Covered Tax Agreement shall remain as modified by this Convention.
Article 38 - Relation with Protocols
1. This Convention may be supplemented by one or morę protocols.
2. In order to become a party to a protocol, a State or jurisdiction must also be a Party to this Convention.
3. A Party to this Convention is not bound by a protocol unless it becomes a party to the protocol in accordance with its provisions.
Article 39 - Depositary
1. The Secretary-General of the Organisation for Economic Co-operation and Development shall be the Depositary of this Convention and any protocols pursuant to Article 38 (Relation with Protocols).
2. The Depositary shall notify the Parties and Signatories within one calendar month of:
a) any signature pursuant to Article 27 (Signature and Ratification, Acceptance or Approval);
b) the deposit of any instrument of ratification, acceptance or approval pursuant to Article 27 (Signature and Ratification, Acceptance or Approval);
c) any reservation or withdrawal or replacement of a reservation pursuant to Article 28 (Reservations);
d) any notification or additional notification pursuant to Article 29 (Notifications);
e) any proposed amendment to this Convention pursuant to Article 33 (Amendment);
f) any withdrawal from this Convention pursuant to Article 37 (Withdrawal); and
g) any other communication related to this Convention.
The Depositary shall maintain publicly available lists of:
a) Covered Tax Agreements;
b) reservations madę by the Parties; and
c) notifications madę by the Parties.
In witness whereof the undersigned, being duły authorised thereto, have signed this Convention.
Done at Paris, the 24* day of November 2016, in English and French, both texts being eąually authentic, in a single copy which shall be deposited in the archives of the Organisation for Economic Co-operation and Development.
Po zaznajomieniu się z powyższą konwencją, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- została ona uznana za słuszną zarówno w całości, jak i każde z postanowień w niej zawartych,
- jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona, z zastrzeżeniami i notyfikacjami,
- będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 4 stycznia 2018 r.
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej: A. Duda L.S.
Prezes Rady Ministrów: M. Morawiecki
1
Paragraph 4 shall apply in place of or in the absence of provisions of a Covered Tax Agreement providing that gains derived by a resident of a Contracting Jurisdiction from the alienation of shares or other rights of participation in an entity may be taxed in the other Contracting Jurisdiction provided that these shares or rights derived morę than a certain part of their value from immovable property (real property) situated in that other Contracting Jurisdiction, or provided that morę than a certain part of the property of the entity consists of such immovable property (real property).
2
A Party may reserve the right:
a) for paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements;
b) for subparagraph a) of paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements;
c) for subparagraph b) of paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements;
d) for subparagraph a) of paragraph 1 not to apply to its Covered Tax Agreements that already
contain a provision of the type described in paragraph 1 that includes a period for determining whether the relevant value threshold was met;
3
Paragraph 1 shall not apply if the income derived from the other Contracting Jurisdiction described
4
in paragraph 1 is derived in connection with or is incidental to the active conduct of a business carried on
5
through the permanent establishment (other than the business of making, managing or simply holding investments for the enterprise1s own account, unless these activities are banking, insurance or securities
6
activities carried on by a bank, insurance enterprise or registered securities dealer, respectively).