ROZPORZĄDZENIE

RADY MINISTRÓW

z dnia 3 grudnia 2002 r.

w sprawie odpadów promieniotwórczych i wypalonego paliwa jądrowego.

(Dz. U. z dnia 24 grudnia 2002 r.)

Na podstawie art. 51 oraz art. 55 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1145) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1

Przepisy ogóle

§ 1. Rozporządzenie określa:

  1)   sposób kwalifikowania odpadów promieniotwórczych do kategorii i podkategorii;

  2)   sposób prowadzenia ewidencji i kontroli odpadów promieniotwórczych oraz wzór karty ewidencyjnej;

  3)   warunki przechowywania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego i wymogi, jakim muszą odpowiadać obiekty, pomieszczenia i opakowania przeznaczone do przechowywania poszczególnych kategorii odpadów promieniotwórczych, oraz wymogi, jakim muszą odpowiadać przechowalniki wypalonego paliwa jądrowego;

  4)   kategorie i podkategorie odpadów promieniotwórczych, które mogą być składowane w poszczególnych rodzajach składowisk;

  5)   szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać poszczególne rodzaje składowisk, dotyczące lokalizacji, eksploatacji, budowy i zamknięcia;

  6)   warunki, jakie powinno spełniać składowisko, aby mogło być uznane za Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych;

  7)   szczegółowe wymagania w zakresie przygotowania odpadów promieniotwórczych do składowania.

§ 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

  1)   "zezwoleniu" - należy przez to rozumieć zezwolenie na wykonywanie działalności związanej z narażeniem na promieniowanie jonizujące;

  2)   "izotopach" - należy przez to rozumieć izotopy promieniotwórcze;

  3)   "izotopach krótkożyciowych" - należy przez to rozumieć izotopy, których okres połowicznego rozpadu nie przekracza 30 lat;

  4)   "izotopach długożyciowych" - należy przez to rozumieć izotopy, których okres połowicznego rozpadu przekracza 30 lat;

  5)   "stężeniu promieniotwórczym izotopu w odpadach" - należy przez to rozumieć aktywność tego izotopu w 1 kilogramie odpadów;

  6)   "zamkniętym źródle promieniotwórczym" - należy przez to rozumieć źródło promieniowania o takiej budowie, która w normalnych warunkach jego stosowania uniemożliwia przedostanie się do środowiska zawartej w nim substancji promieniotwórczej.

Rozdział 2

Sposób kwalifikowania odpadów promieniotwórczych do kategorii i podkategorii

§ 3. 1. Odpady kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych, z zastrzeżeniem § 4, jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopu w tych odpadach przekracza wartość określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia, ale nie więcej niż dziesięć tysięcy razy.

2. W przypadku odpadów zawierających różne izotopy promieniotwórcze, odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych, z zastrzeżeniem § 4, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 1, ale nie przekracza 10.000.

3. Do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych kwalifikuje się także odpady ciekłe zawierające jeden izotop, w których stężenie promieniotwórcze izotopu nie przekracza wartości określonej w załączniku nr 1 do rozporządzenia, powstałe w okresie nie dłuższym niż 30 dni w wyniku działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego, jeżeli aktywność tego izotopu przekracza więcej niż tysiąc razy wartość aktywności określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

4. Do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych kwalifikuje się także odpady ciekłe zawierające więcej niż jeden izotop, w których suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia nie przekracza 1, powstałe w okresie nie dłuższym niż 30 dni w wyniku działalności związanej z narażeniem na działanie promieniowania jonizującego, jeżeli suma stosunków aktywności tych izotopów do wartości aktywności określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 1.000.

§ 4. Nie kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych niskoaktywnych mas ziemnych lub skalnych, usuwanych lub przemieszczanych w związku z realizacją inwestycji lub prowadzeniem eksploatacji kopalin, wraz z ich przerabianiem, zawierających naturalne izotopy promieniotwórcze, jeżeli suma stosunków maksymalnych stężeń tych izotopów, wynikających z niejednorodności odpadów, do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia nie przekracza 10 dla reprezentatywnej próbki odpadów o masie 1 kg.

§ 5. 1. Odpady promieniotwórcze kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych, jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopu w tych odpadach przekracza wartość określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia więcej niż dziesięć tysięcy razy, ale nie więcej niż dziesięć milionów razy.

2. W przypadku odpadów zawierających różne izotopy promieniotwórcze, odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych średnioaktywnych, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 10.000, ale nie przekracza 10.000.000.

§ 6. 1. Odpady promieniotwórcze kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych wysokoaktywnych, jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopu w tych odpadach przekracza więcej niż dziesięć milionów razy wartość określoną w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

2. W przypadku odpadów zawierających różne izotopy promieniotwórcze odpady te kwalifikuje się do kategorii odpadów promieniotwórczych wysokoaktywnych, jeżeli suma stosunków stężeń promieniotwórczych każdego z izotopów w tych odpadach do wartości określonych w załączniku nr 1 do rozporządzenia przekracza 10.000.000.

§ 7. Odpady promieniotwórcze niskoaktywne, średnioaktywne i wysokoaktywne dzieli się na podkategorie:

  1)   odpadów przejściowych - jeżeli stężenie promieniotwórcze izotopów w tych odpadach w momencie ich wytworzenia jest takie, że w okresie 3 lat obniży się poniżej wartości określonych w § 3;

  2)   odpadów krótkożyciowych - jeżeli zawierają izotopy krótkożyciowe, a:

a)  średnie stężenie promieniotwórcze izotopów długożyciowych w tych odpadach nie przekracza 400 kBq/kg,

b)  maksymalne stężenie promieniotwórcze izotopów długożyciowych w tych odpadach, wynikające z niejednorodności materiału w reprezentatywnej próbce o masie 1 kg, nie przekracza 4.000 kBq;

  3)   odpadów długożyciowych - jeżeli średnie stężenie promieniotwórcze izotopów długożyciowych w tych odpadach przekracza 400 kBq/kg.

§ 8. Zużyte zamknięte źródła promieniotwórcze kwalifikuje się ze względu na poziom aktywności do podkategorii:

  1)   niskoaktywnych - jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów przekracza wartości określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia, ale nie przekracza wartości 10⁸ Bq;

  2)   średnioaktywnych - jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów przekracza wartość 10⁸ Bq, ale nie przekracza wartości 10¹² Bq;

  3)   wysokoaktywnych - jeżeli aktywność zawartych w nich izotopów przekracza wartość 10¹² Bq.

§ 9. 1. Kwalifikowanie do kategorii lub podział na podkategorie odpadów promieniotwórczych, o których mowa w § 3-7, następuje na podstawie pomiarów emitowanego przez nie promieniowania jonizującego i obliczeń stężenia promieniotwórczego izotopów w odpadach przekazywanych do przechowywania, przetwarzania lub składowania, a w przypadku odpadów promieniotwórczych, o których mowa w § 3 ust. 3 i 4, także obliczeń aktywności izotopów.

2. Kwalifikowanie do podkategorii zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych, o których mowa w § 8, następuje na podstawie obliczeń ich aktywności lub pomiarów emitowanego przez nie promieniowania jonizującego.

3. Nie jest dopuszczalne rozcieńczanie odpadów promieniotwórczych w celu obniżenia stężenia promieniotwórczego izotopów zawartych w tych odpadach poniżej wartości określonych w § 3.

Rozdział 3

Sposób prowadzenia ewidencji i kontroli odpadów promieniotwórczych oraz wzór karty ewidencyjnej

§ 10. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej, na której terenie powstają odpady promieniotwórcze, prowadzi ich ewidencję na kartach ewidencyjnych odrębnych dla każdego opakowania z odpadami promieniotwórczymi.

2. Wzór karty ewidencyjnej, o której mowa w ust. 1, jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia.

§ 11. 1. Karty ewidencyjne przekazuje się z odpadami promieniotwórczymi przy każdym z rodzajów działań w postępowaniu z odpadami (przemieszczaniu, przechowywaniu, przetwarzaniu lub składowaniu).

2. Kopie kart ewidencyjnych, o których mowa w ust. 1, przekazujący przechowuje przez okres co najmniej 3 lat od dnia przekazania.

3. W przypadku obniżenia się stężenia promieniotwórczego izotopów zawartych w odpadach promieniotwórczych poniżej wartości określonych w § 3 ust. 1 i 2 oraz w przypadku gdy nie są spełnione warunki określone w § 3 ust. 3 i 4, w karcie ewidencyjnej w punkcie "Wyniki kontroli" wpisuje się:

  1)   datę i sposób stwierdzenia obniżenia się stężenia promieniotwórczego;

  2)   imię i nazwisko osoby, która dokonała stwierdzenia obniżenia się stężenia promieniotwórczego;

  3)   sposób dalszego postępowania z odpadem, który przestał być odpadem promieniotwórczym.

4. W przypadku odpadów promieniotwórczych odprowadzanych do środowiska na warunkach określonych w zezwoleniu, w karcie ewidencyjnej w punkcie "Wyniki kontroli" wpisuje się:

  1)   datę i sposób stwierdzenia spełnienia warunków zezwolenia;

  2)   imię i nazwisko osoby, która stwierdziła spełnienie warunków zezwolenia;

  3)   sposób dalszego postępowania z odpadem promieniotwórczym.

5. Karty ewidencyjne zawierające informacje, o których mowa w ust. 3 i 4, przechowuje się przez okres trzech lat od dnia dokonania w nich ostatniego wpisu.

6. Kartę ewidencyjną odpadów promieniotwórczych przekazanych do składowania przechowuje się przez okres składowania.

§ 12. 1. Kierownik jednostki organizacyjnej przyjmującej odpady promieniotwórcze w celu ich przechowywania, przetwarzania lub składowania prowadzi w formie informatycznej bazy danych, na podstawie kart ewidencyjnych, o których mowa w § 10, wspólną ewidencję dla różnych rodzajów działań w postępowaniu z odpadami promieniotwórczymi.

2. Wspólna ewidencja obejmuje dane zawierające:

  1)   nazwę jednostki organizacyjnej, która przekazała odpady promieniotwórcze;

  2)   symbol identyfikacyjny opakowania;

  3)   charakterystykę fizykochemiczną odpadów promieniotwórczych;

  4)   aktywność całkowitą każdego izotopu zawartego w odpadach promieniotwórczych;

  5)   sposób przetworzenia odpadów promieniotwórczych;

  6)   miejsce przechowywania odpadów promieniotwórczych;

  7)   w przypadku odpadów promieniotwórczych przekazanych do składowania - datę przekazania i oznaczenie obiektu składowiska, w którym odpady promieniotwórcze są składowane.

3. Kopia wspólnej ewidencji jest sporządzana według stanu na dzień 31 grudnia danego roku na informatycznych nośnikach danych i przechowywana w miejscu zapewniającym należytą ochronę przed utratą lub zniszczeniem.

4. Kopia, o której mowa w ust. 3, jest przechowywana przez okres trzech lat, licząc od zakończenia roku, w którym została sporządzona.

5. Kierownik jednostki organizacyjnej, o której mowa w ust. 1, przekazuje na piśmie Prezesowi Państwowej Agencji Atomistyki do dnia 31 stycznia dane, o których mowa w ust. 2, obejmujące okres roku kalendarzowego poprzedzającego przekazanie.

§ 13. 1. Kontrola odpadów promieniotwórczych polega, z zastrzeżeniem § 14-16, na sprawdzeniu zgodności stanu odpadów promieniotwórczych z kartą ewidencyjną i obejmuje następujące rodzaje czynności kontrolnych:

  1)   oględziny;

  2)   pomiary emitowanego promieniowania jonizującego;

  3)   pomiary masy lub objętości odpadów promieniotwórczych.

2. Przeprowadzenie kontroli odnotowuje się w karcie ewidencyjnej odpadu promieniotwórczego nie rzadziej niż raz w roku, z podaniem daty i danych osoby, która przeprowadziła kontrolę.

§ 14. Kontrola odpadów promieniotwórczych przechowywanych w magazynie odpadów promieniotwórczych, znajdujących się na terenie składowiska odpadów promieniotwórczych, jest wykonywana przez monitoring środowiska, o którym mowa w § 44 ust. 1 pkt 6.

§ 15. Kontrola w odniesieniu do odpadów promieniotwórczych, o których mowa w § 11 ust. 3 pkt 3, obejmuje następujące rodzaje czynności kontrolnych:

  1)   sprawdzenie w karcie ewidencyjnej tych odpadów zasadności uznania ich za odpady niebędące odpadami promieniotwórczymi;

  2)   sprawdzenie zasadności wyboru sposobu dalszego postępowania z tymi odpadami.

§ 16. Kontrola w odniesieniu do odpadów promieniotwórczych, o których mowa w § 11 ust. 4, obejmuje następujące rodzaje czynności kontrolnych:

  1)   sprawdzenie zasadności stwierdzenia, że warunki zezwolenia zostały spełnione;

  2)   sprawdzenie zasadności wyboru sposobu dalszego postępowania z tymi odpadami.

Rozdział 4

Warunki przechowywania odpadów promieniotwórczych lub wypalonego paliwa jądrowego i wymogi, jakim muszą odpowiadać obiekty, pomieszczenia i opakowania przeznaczone do przechowywania poszczególnych kategorii odpadów promieniotwórczych

§ 17. 1. Odpady promieniotwórcze i wypalone paliwa jądrowe przechowuje się w sposób zapewniający ochronę ludzi i środowiska w warunkach normalnych i sytuacjach zdarzeń radiacyjnych, w tym przez zabezpieczenie ich przed rozlaniem, rozproszeniem lub uwolnieniem.

2. Odpady promieniotwórcze przechowuje się w warunkach umożliwiających ich segregację według kategorii i podkategorii.

§ 18. 1. Odpady promieniotwórcze przechowuje się w obiekcie lub w pomieszczeniu (magazyn odpadów promieniotwórczych) wyposażonym w urządzenia do wentylacji mechanicznej lub grawitacyjnej oraz do oczyszczania usuwanego z tego pomieszczenia powietrza, zaliczonym zgodnie z przepisami budowlanymi co najmniej do klasy B odporności pożarowej i zabezpieczonym przed zalaniem wodą.

2. Do przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego stosuje się wymagania określone w ust. 1.

3. Wejście do przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego i do magazynu odpadów promieniotwórczych oznacza się tablicą informacyjną.

4. Wzór tablicy informacyjnej do oznaczenia przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego jest określony w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

5. Wzór tablicy informacyjnej do oznaczenia magazynu odpadów promieniotwórczych jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia.

6. Ściany zewnętrzne i stropy magazynu odpadów promieniotwórczych i przechowalnika wypalonego paliwa jądrowego lub zastosowane osłony zapobiegają otrzymaniu przez osoby z ogółu ludności rocznej dawki skutecznej (efektywnej) od wszystkich dróg narażenia przekraczającej wartość 0,1mSv.

§ 19. Magazyn odpadów promieniotwórczych i przechowalnik wypalonego paliwa jądrowego wyposaża się w:

  1)   sprzęt dozymetryczny odpowiedni ze względu na rodzaj emitowanego promieniowania jonizującego;

  2)   stałe lub ruchome osłony przed promieniowaniem;

  3)   środki ochrony indywidualnej przed skażeniami promieniotwórczymi i napromieniowaniem;

  4)   instalację wodną i kanalizacyjną - w zależności od potrzeb.

§ 20. 1. W magazynie, w którym są przechowywane odpady promieniotwórcze niegenerujące gazów, zapewnia się wentylację zapobiegającą powstawaniu zjawiska roszenia na powierzchni opakowań oraz na ścianach magazynu.

2. W magazynie, w którym są przechowywane odpady promieniotwórcze generujące gazy lub mogące spowodować skażenie promieniotwórcze powietrza, zapewnia się wentylację mechaniczną umożliwiającą zmniejszenie stężenia powstałych gazów lub skażeń do poziomu, który można pominąć z punktu widzenia ochrony radiologicznej.

§ 21. Obiekty posiadające kanalizację specjalną na ciekłe odpady promieniotwórcze wyposaża się co najmniej w dwa zbiorniki zapewniające ciągłość odbioru odpadów promieniotwórczych.

§ 22. 1. Opakowania przeznaczone do przechowywania odpadów promieniotwórczych (zbiorniki lub pojemniki stalowe, betonowe lub z tworzyw sztucznych, bębny lub worki foliowe) dostosowuje się do stanu skupienia i właściwości fizykochemicznych odpadów promieniotwórczych.

2. Materiał opakowań nie może wchodzić w reakcje chemiczne z odpadami promieniotwórczymi.

§ 23. 1. Stałe odpady promieniotwórcze przechowuje się w pojemnikach stalowych, betonowych, z tworzyw sztucznych, bębnach lub w workach foliowych z tworzyw sztucznych o grubości powyżej 0,5 mm.

2. W workach foliowych przechowuje się tylko odpady niskoaktywne.

§ 24. Nie jest dopuszczalne przechowywanie w tym samym opakowaniu odpadów promieniotwórczych zaliczonych do różnych kategorii i o różnych stanach skupienia.

§ 25. Ciekłe odpady promieniotwórcze przechowuje się w zbiornikach stalowych pokrytych wewnątrz powłoką chemoodporną, zbiornikach betonowych uszczelnionych od wewnątrz i pokrytych powłoką chemoodporną lub zbiornikach z tworzyw sztucznych laminowanych, z zastrzeżeniem § 26.

§ 26. W obiektach nieposiadających kanalizacji specjalnej ciekłe odpady promieniotwórcze można przechowywać w pojemnikach lub zbiornikach ze stali nierdzewnej lub z tworzyw sztucznych, których pojemność nie przekracza 100 dm³, oraz w pojemnikach szklanych lub ceramicznych zabezpieczonych przed uszkodzeniami mechanicznymi, których pojemność nie przekracza 25 dm³.

§ 27. Zbiornik lub pojemnik do przechowywania ciekłych odpadów promieniotwórczych umieszcza się w wannie stalowej lub wannie betonowej pokrytej od wewnątrz powłoką chemoodporną, której pojemność jest nie mniejsza od objętości umieszczonego w niej zbiornika lub pojemnika.

§ 28. 1. Oddzielnie od pozostałych ciekłych odpadów promieniotwórczych w odrębnych zbiornikach lub pojemnikach przechowuje się ciekłe odpady promieniotwórcze zawierające:

  1)   izotopy alfapromieniotwórcze;

  2)   izotopy, których okres połowicznego rozpadu nie przekracza 65 dni.

2. Ciekłe odpady promieniotwórcze zawierające:

  1)   organiczne rozpuszczalniki, ekstrahenty i oleje lub

  2)   detergeny o stężeniu przekraczającym 10 mg/dm³, lub

  3)   substancje kompleksotwórcze o stężeniu przekraczającym 10 mg/dm³, lub

  4)   substancje rozpuszczone i osady o zawartości przekraczającej 10 g/dm³ w przeliczeniu na suchą pozostałość

przechowuje się oddzielnie od siebie oraz od odpadów, o których mowa w ust. 1.

§ 29. Na opakowaniu do przechowywania średnioaktywnych i wysokoaktywnych odpadów promieniotwórczych umieszcza się informacje o temperaturze, której nie mogą przekroczyć przechowywane odpady, oraz o temperaturze, której nie może przekroczyć opakowanie z tym odpadem.

§ 30. 1. Wypalone paliwo jądrowe po okresie schładzania w basenie przy reaktorze przechowuje się w przechowalniku mokrym (w środowisku wodnym) lub przechowalniku suchym (w środowisku gazu obojętnego), w warunkach zapewniających nieprzekroczenie na powierzchni wypalonego elementu paliwowego temperatury dopuszczalnej dla określonego rodzaju paliwa jądrowego oraz zapobiegających wystąpieniu samopodtrzymującej się reakcji rozszczepienia (zachowanie podkrytyczności).

2. W obliczeniach wykazujących zachowanie podkrytyczności jest dozwolone uwzględnienie wypalenia przechowywanego wypalonego paliwa jądrowego.

3. Zachowanie podkrytyczności zapewnia się w szczególności przez:

  1)   utrzymanie właściwej odległości między poszczególnymi wypalonymi elementami paliwowymi;

  2)   stosowanie pochłaniaczy neutronów.

§ 31. Wypalone paliwo jądrowe przechowuje się w warunkach wynikających z uwzględnienia danych zawartych w dokumentacji przekazywanej z wypalonym paliwem jądrowym, obejmujących:

  1)   charakterystykę i dokumentację konstrukcyjną paliwa jądrowego;

  2)   specyfikację zawartości początkowej wszystkich izotopów rozszczepialnych;

  3)   nadane przez producenta numery identyfikacyjne wypalonych elementów lub zestawów paliwowych;

  4)   informacje dotyczące przebiegu eksploatacji paliwa jądrowego, w szczególności wypalenia, maksymalnej mocy cieplnej generowanej przez element lub zestaw paliwowy podczas napromieniowania, ciepła powyłączeniowego oraz daty załadunku i wyładunku paliwa jądrowego z rdzenia reaktora;

  5)   informacje dotyczące warunków przechowywania wypalonego paliwa jądrowego w basenie przy reaktorze, w szczególności dotyczące parametrów fizykochemicznych wody oraz uszkodzeń koszulki wypalonego elementu paliwowego.

§ 32. 1. W przechowalniku mokrym wypalonego paliwa jądrowego zapewnia się kontrolę polegającą na sprawdzeniu:

  1)   ilości i rozmieszczenia paliwa;

  2)   parametrów wody: aktywności właściwej, temperatury, składu chemicznego i przewodności elektrycznej;

  3)   poziomu wody w przechowalniku;

  4)   szczelności przechowalnika;

  5)   mocy dawki promieniowania jonizującego i skażeń promieniotwórczych w przechowalniku i w jego otoczeniu.

2. W przechowalniku suchym wypalonego paliwa jądrowego zapewnia się kontrolę polegającą na sprawdzeniu:

  1)   ilości i rozmieszczenia paliwa;

  2)   szczelności pojemników zawierających wypalone elementy paliwowe;

  3)   temperatury wypalonych elementów paliwowych;

  4)   mocy dawki promieniowania jonizującego i skażeń promieniotwórczych w przechowalniku i w jego otoczeniu.

§ 33. W przypadku uszkodzenia koszulki wypalonego elementu paliwowego (uszkodzenie paliwa jądrowego), stwierdzonego w szczególności na podstawie wyników kontroli, o której mowa w § 32, element ten zamyka się w pojemniku zapobiegającym uwolnieniu substancji promieniotwórczych.

Rozdział 5

Kategorie i podkategorie odpadów promieniotwórczych, które mogą być składowane w poszczególnych rodzajach składowisk

§ 34. 1. W składowiskach powierzchniowych można składować, z zastrzeżeniem § 35, odpady promieniotwórcze krótkożyciowe: niskoaktywne i średnioaktywne oraz zużyte zamknięte źródła promieniotwórcze krótkożyciowe: niskoaktywne, średnioaktywne i wysokoaktywne.

2. W składowiskach głębokich można składować, z zastrzeżeniem § 35, wszystkie kategorie odpadów promieniotwórczych.

§ 35. W składowisku nie jest dopuszczalne składowanie odpadów promieniotwórczych, jeżeli w wydanym zezwoleniu określone odpady promieniotwórcze zostały wyłączone z możliwości składowania w danym składowisku, ze względu na ich cechy fizykochemiczne, w szczególności zawartość izotopów, właściwości palne, generację gazów, degradację biologiczną, zawartość wody, obecność związków kompleksujących, wybuchowość lub wydzielane ciepło.

Rozdział 6

Szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać poszczególne rodzaje składowisk, dotyczące lokalizacji, eksploatacji, budowy i zamknięcia

§ 36. Składowiska odpadów promieniotwórczych lokalizuje się, buduje, eksploatuje i zamyka w sposób uniemożliwiający otrzymanie, w przypadku:

  1)   składowiska powierzchniowego przez 500 lat,

  2)   składowiska głębokiego przez 10.000 lat

przez osoby z ogółu ludności w ciągu roku dawki skutecznej (efektywnej) ze wszystkich dróg narażenia przekraczającej wartość 0,1 mSv.

§ 37. Składowiska głębokie i powierzchniowe odpadów promieniotwórczych lokalizuje się na obszarach, na których środowisko przyrodnicze podlega łagodnie przebiegającej ewolucji, a warunki nią kształtowane mogą być wiarygodnie prognozowane dla okresów, o których mowa w § 36.

§ 38. Składowiska głębokie odpadów promieniotwórczych nie mogą być lokalizowane:

  1)   na obszarach występowania lub zagrożonych oddziaływaniem gwałtownych zjawisk, w tym:

a)  powodziami o większym prawdopodobieństwie pojawienia się niż dla wody 500-letniej,

b)  zwiększoną aktywnością sejsmiczną naturalną lub wzbudzoną działalnością człowieka,

c)  zwiększoną aktywnością tektoniczną oraz na przebiegu strefy uskoków,

d)  przemieszczaniem się mas gruntów lub skał;

  2)   na obszarach, na których występuje:

a)  osiadanie lub zapadanie się terenu,

b)  zjawiska krasowe lub sufozyjne,

c)  intensywna erozja linearna lub powierzchniowa (wodna i wiatrowa);

  3)   w obrębie obszarów aglomeracji miejskich i skupionego osadnictwa oraz obszarach wyższej wartości społecznej (kulturowej, rekreacyjnej i zdrowotnej);

  4)   w strefach ochronnych ujęć wody i obszarach ochronnych zbiorników śródlądowych;

  5)   w strefach zasilania głównych i użytkowych zbiorników wód podziemnych;

  6)   na obszarach, gdzie:

a)  prowadzona jest działalność polegająca na wydobywaniu kopalin ze złóż,

b)  udokumentowano złoża kopalin, których miejsce występowania lub własności mogą być niesprzyjające dla lokalizacji składowiska.

§ 39. Składowisko powierzchniowe odpadów promieniotwórczych nie może być lokalizowane na obszarach, o których mowa w § 38, oraz:

  1)   poniżej zwierciadła wód gruntowych i na terenach, na których może występować stałe lub okresowe podtapianie obiektów składowiska;

  2)   w rejonach charakteryzujących się krótkimi drogami krążenia wód powodującymi szybką migrację zanieczyszczeń do biosfery lub zbiorników podziemnych wód użytkowych;

  3)   poniżej zwierciadła wód rzek lub jezior znajdujących się w jego pobliżu;

  4)   w rejonie zagrożonym podtapianiem, zatapianiem wodami pośniegowymi lub nawalnymi deszczami.

§ 40. Składowisko głębokie lokalizuje się w formacjach geologicznych zapewniających miąższość i rozciągłość niezbędną dla obiektów składowiska i filarów ochronnych.

§ 41. 1. Wybór lokalizacji składowisk głębokich i powierzchniowych odpadów promieniotwórczych poprzedzają, dla rozpatrywanych obszarów lokalizacji, badania warunków:

  1)   społeczno-ekonomicznych, z uwzględnieniem:

a)  warunków demograficznych,

b)  zagospodarowania przestrzennego,

c)  struktury własnościowej,

d)  wartości kulturowych i walorów estetycznych;

  2)   geograficzno-przyrodniczych, z uwzględnieniem:

a)  budowy geologicznej (strukturalnej) oraz jej ewolucji,

b)  geomorfologii oraz jej ewolucji,

c)  występowania zasobów naturalnych i ich znaczenia,

d)  warunków hydrogeologicznych, w tym geochemicznych,

e)  warunków hydrologicznych,

f)  warunków meteorologicznych i klimatycznych,

g)  zagrożeń dla trwałej stabilności obszaru lokalizacyjnego ze strony procesów przyrodniczych i związanych z działalnością gospodarczą.

2. Do projektowania i wykonywania prac geologicznych oraz sporządzania dokumentacji geologicznej stosuje się przepisy prawa geologicznego i górniczego.

3. Na podstawie wyników badań, o których mowa w ust. 1, wykonuje się analizy bezpieczeństwa jądrowego i ochrony radiologicznej dla danego składowiska.

4. Do projektowania i wykonania składowisk powierzchniowych stosuje się przepisy prawa budowlanego.

§ 42. Wejście na teren składowiska głębokiego i powierzchniowego odpadów promieniotwórczych oznacza się tablicą informacyjną, której wzór jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia.

§ 43. Do budowy i eksploatacji składowiska głębokiego odpadów promieniotwórczych stosuje się przepisy prawa geologicznego i górniczego dotyczące składowania odpadów w górotworze.

§ 44. 1. Podczas eksploatacji składowiska powierzchniowego odpadów promieniotwórczych zapewnia się:

  1)   wypełnianie wolnych przestrzeni pomiędzy poszczególnymi opakowaniami w obiektach składowiska materiałami o właściwościach przeciwdziałających rozprzestrzenianiu się izotopów zawartych w odpadach promieniotwórczych;

  2)   ograniczenie eksponowania obiektu składowiska będącego w trakcie wypełniania odpadami promieniotwórczymi na opady atmosferyczne, jeżeli wypełnianie musi być prowadzone w czasie tych opadów;

  3)   umieszczanie opakowań w obiektach składowiska w sposób uniemożliwiający ich uszkodzenie pod wpływem własnego ciężaru;

  4)   gromadzenie odcieków i w razie potrzeby poddawanie ich oczyszczaniu;

  5)   składowanie w oddzielnych obiektach:

a)  odpadów promieniotwórczych krótkożyciowych nisko- i średnioaktywnych,

b)  zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych nisko- i średnioaktywnych,

c)  zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych wysokoaktywnych;

  6)   monitoring środowiska, obejmujący w szczególności:

a)  pomiary zawartości substancji promieniotwórczych:

–  w wodach powierzchniowych znajdujących się w otoczeniu składowiska,

–  w wodach gruntowych na terenie składowiska i w wodach drenażowych oraz w wodach gruntowych występujących w jego otoczeniu,

–  w wodzie wodociągowej na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

–  w powietrzu na terenie składowiska,

–  w trawie i w glebie na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

b)  pomiary:

–  mocy dawki promieniowania gamma na terenie składowiska i w jego otoczeniu,

–  skażeń promieniotwórczych na terenie składowiska oraz na powierzchni dróg w otoczeniu składowiska,

c)  obserwacje hydrologiczne:

–  pomiary położenia zwierciadła wód gruntowych na terenie i wokół składowiska,

–  pomiary wielkości opadów atmosferycznych na terenie i wokół składowiska,

d)  badania hydrogeochemiczne.

2. Podczas eksploatacji składowiska głębokiego odpadów promieniotwórczych zapewnia się spełnienie wymagań określonych w ust. 1 pkt 1, 3 i 6.

§ 45. Obiekty składowiska powierzchniowego przeznaczone do składowania odpadów promieniotwórczych spełniają warunki:

  1)   wymagane dla pomieszczeń zaliczonych, zgodnie z przepisami budowlanymi, co najmniej do klasy B odporności pożarowej;

  2)   wodoprzepuszczalności określonej współczynnikiem mniejszym niż 10^-9 metrów na sekundę (m/s);

  3)   wynikające z właściwości fizykochemicznych składowanych odpadów promieniotwórczych oraz objętości odpadów promieniotwórczych dostarczanych do składowiska.

§ 46. Na terenie składowiska głębokiego i powierzchniowego odpadów promieniotwórczych wydziela się sektory związane z eksploatacją, w tym:

  1)   zaplecze techniczno-eksploatacyjne;

  2)   obiekty do składowania odpadów promieniotwórczych;

  3)   zaplecze budowy, w przypadku gdy rozbudowa składowiska następuje w czasie jego eksploatacji.

§ 47. Konstrukcja obiektów składowiska głębokiego i powierzchniowego odpadów promieniotwórczych umożliwia:

  1)   ciągłą kontrolę spełnienia założeń projektowych dotyczących bezpieczeństwa składowiska;

  2)   zamknięcie składowiska przed terminem przewidzianym w projekcie;

  3)   wykonanie prac związanych z zamknięciem składowiska.

§ 48. 1. Składowisko powierzchniowe odpadów promieniotwórczych wyposaża się w system drenażowy regulujący przepływ wód opadowych na terenie i w okolicy składowiska uniemożliwiający w warunkach normalnych i w sytuacji zdarzeń radiacyjnych penetrację przez wodę składowanych odpadów.

2. System drenażowy, o którym mowa w ust. 1, projektuje się i wykonuje w sposób zapewniający:

  1)   przystosowanie do przewidywanego osiadania gruntu w podstawie składowiska pod wpływem obciążeń obiektami składowiska;

  2)   odporność na chemiczne oddziaływanie infiltrujących wód opadowych;

  3)   możliwość jego kontroli i obserwacji;

  4)   skuteczne funkcjonowanie w okresie eksploatacji składowiska oraz w okresie 50 lat po jego zamknięciu, chyba że w zezwoleniu na budowę składowiska określono dłuższy okres;

  5)   objęcie całej powierzchni podstawy składowiska;

  6)   wyprofilowanie podstawy składowiska zapewniające efektywny spływ wód do drenów;

  7)   odprowadzanie wód drenażowych do zbiornika retencyjnego.

§ 49. W składowisku głębokim i powierzchniowym odpadów promieniotwórczych zapewnia się możliwość kontroli dozymetrycznej dostarczanych odpadów promieniotwórczych.

§ 50. 1. Składowisko powierzchniowe odpadów promieniotwórczych po zakończeniu eksploatacji zamyka się w sposób zabezpieczający, w szczególności przed:

  1)   infiltracją wód opadowych w głąb składowiska;

  2)   nieświadomą penetracją człowieka;

  3)   niszczącym działaniem roślin i zwierząt.

2. Składowisko głębokie odpadów promieniotwórczych po zakończeniu eksploatacji zamyka się w sposób określony w ust. 1 pkt 1 i 2 oraz w sposób zabezpieczający przed wydostawaniem się produktów gazowych.

§ 51. Do zamknięcia składowiska głębokiego odpadów promieniotwórczych stosuje się przepisy prawa geologicznego i górniczego dotyczące składowania odpadów w górotworze.

§ 52. 1. Obszar składowiska głębokiego i powierzchniowego odpadów promieniotwórczych po zamknięciu podlega ochronie fizycznej dostosowanej do zagrożenia, które może powstać ze strony składowiska w wyniku nieświadomego albo celowego działania człowieka, a także oznacza się tablicą informacyjną, o której mowa w § 42.

2. Ochronę fizyczną i oznakowanie, o których mowa w ust. 1, usuwa się po likwidacji składowiska.

Rozdział 7

Warunki, jakie powinno spełniać składowisko, aby mogło być uznane za Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych

§ 53. Składowisko powierzchniowe może być uznane za Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych, jeżeli co najmniej przez 11 miesięcy w roku spełnia warunki przyjmowania odpadów promieniotwórczych w celu:

  1)   składowania:

a)  odpadów promieniotwórczych krótkożyciowych niskoaktywnych i średnioaktywnych,

b)  zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych krótkożyciowych niskoaktywnych i średnioaktywnych;

  2)   przechowywania:

a)  odpadów promieniotwórczych długożyciowych niskoaktywnych i średnioaktywnych,

b)  zużytych zamkniętych źródeł promieniotwórczych długożyciowych niskoaktywnych i średnioaktywnych.

§ 54. Składowisko głębokie może być uznane za Krajowe Składowisko Odpadów Promieniotwórczych, jeżeli co najmniej przez 11 miesięcy w roku spełnia warunki przyjmowania, w celu składowania, wszystkich kategorii odpadów promieniotwórczych.

Rozdział 8

Szczegółowe wymagania w zakresie przygotowania odpadów promieniotwórczych do składowania

§ 55. Odpady promieniotwórcze przed składowaniem podlegają:

  1)   przetworzeniu do postaci stałej o zawartości wody niezwiązanej poniżej 1% masowego, a szybkość ługowania wodą destylowaną zestalonych odpadów promieniotwórczych:

a)  niskoaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10^-2 g cm^-2 doba^-1,

b)  średnioaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10^-3 g cm^-2 doba^-1,

c)  wysokoaktywnych, po 28 dniach ługowania w warunkach statycznych, nie może przekraczać 10^-5g cm^-2 doba^-1;

  2)   segregowaniu według ich kategorii i podkategorii;

  3)   umieszczeniu w zamkniętym opakowaniu do składowania w sposób zabezpieczający przed wydostaniem się odpadów promieniotwórczych na zewnątrz.

§ 56. 1. Konstrukcja opakowania do składowania odpadów promieniotwórczych uwzględnia właściwości fizykochemiczne i kategorie umieszczonych w nim odpadów, warunki lokalizacyjne składowiska oraz jego konstrukcję.

2. Wymiary opakowań dostosowuje się do wymiarów obiektów składowiska i liczby warstw, w których opakowania będą umieszczane.

§ 57. 1. Opakowaniami do składowania odpadów promieniotwórczych są pojemniki betonowe lub stalowe zabezpieczone przed korozją.

2. Odpady promieniotwórcze, których wymiary lub kształt uniemożliwiają umieszczenie ich w opakowaniach, a ich rozdrobnienie jest ze względów ochrony radiologicznej niewskazane, mogą być po zabezpieczeniu przed rozprzestrzenianiem się skażeń promieniotwórczych umieszczane w składowisku bez opakowań.

3. Zużyte zamknięte źródła promieniotwórcze przeznaczone do składowania mogą być dostarczane do składowiska w opakowaniach transportowych wielokrotnego użycia i umieszczane w wydzielonych obiektach przeznaczonych do ich składowania.

§ 58. Maksymalna moc dawki na powierzchni opakowania zawierającego odpady promieniotwórcze do składowania nie może przekraczać 2 mGy/h, a w odległości 1 m od powierzchni opakowania 0,1 mGy/h, przy czym skażenia niezwiązane na powierzchni opakowania nie mogą przekraczać 40 kBq/m² dla izotopów beta- i gammapromioniotwórczych oraz 4 kBq/m² dla izotopów alfapromieniotwórczych.

§ 59. Na opakowaniu do składowania odpadów promieniotwórczych, w którym znajdują się odpady promieniotwórcze, umieszcza się w widocznym miejscu:

  1)   symbol promieniowania;

  2)   symbol identyfikacyjny opakowania zgodny z kartą ewidencyjną;

  3)   informację o kategorii i podkategorii odpadu promieniotwórczego.

Rozdział 9

Przepisy przejściowe i końcowe

§ 60. Przepisów § 48 nie stosuje się do Krajowego Składowiska Odpadów Promieniotwórczych eksploatowanego w dniu wejścia w życie rozporządzenia.

§ 61. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2003 r.¹⁾

________

¹⁾   Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone zarządzeniem Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki z dnia 19 maja 1989 r. w sprawie zasad zaliczania odpadów do odpadów promieniotwórczych oraz ich kwalifikowania i ewidencjonowania, a także warunków ich unieszkodliwiania, przechowywania i składowania (M. P. Nr 18, poz. 125), które traci moc z dniem 1 stycznia 2003 r. na podstawie art. 137 ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe (Dz. U. z 2001 r. Nr 3, poz. 18, Nr 100, poz. 1085 i Nr 154, poz. 1800 oraz z 2002 r. Nr 74, poz. 676 i Nr 135, poz. 1145).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1

WARTOŚCI AKTYWNOŚCI I STĘŻENIA PROMIENIOTWÓRCZEGO IZOTOPÓW STANOWIĄCE PODSTAWĘ KWALIFIKOWANIA ODPADÓW DO KATEGORII ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH

 

Izotop promieniotwórczy	Aktywność (Bq)	Stężenie promieniotwórcze (kBq/kg)
1	2	3
H-3	109	106
Be-7	107	103
C-14	107	104
O-15	109	102
F-18	106	10
Na-22	106	10
Na-24	105	10
Si-31	106	103
P-32	105	103
P-33	108	105
S-35	108	105
Cl-36	106	104
Cl-38	105	10
Ar-37	108	106
Ar-41	109	102
K-40	106	102
K-42	106	102
K-43	106	10
Ca-45	107	104
Ca-47	106	10
Sc-46	106	10
Sc-47	106	102
Sc-48	105	10
V-48	105	10
Cr-51	107	10
Mn-51	105	10
Mn-52	105	10
Mn-52m	105	10
Mn-53	109	104
Mn-54	106	10
Mn-56	105	10
Fe-52	106	10
Fe-55	106	104
Fe-59	106	10
Co-55	106	10
Co-56	105	10
Co-57	106	102
Co-58	106	10
Co-58m	107	104
Co-60	105	10
Co-60m	106	103
Co-61	106	102
Co-62m	105	10
Ni-59	108	104
Ni-63	108	105
Ni-65	106	10
Cu-64	106	102
Zn-65	106	10
Zn-69	106	104
Zn-69m	106	102
Ga-72	105	10
Ge-71	108	104
As-73	107	103
As-74	106	10
As-76	105	102
As-77	106	103
Se-75	106	102
Br-82	106	10
Kr-74	109	102
Kr-76	109	102
Kr-77	109	102
Kr-79	105	103
Kr-81	107	104
Kr-83m	1012	105
Kr-85	104	105
Kr-85m	1010	103
Kr-87	109	102
Kr-88	109	102
Rb-86	105	102
Sr-85	106	102
Sr-85m	107	102
Sr-87m	106	102
Sr-89	106	103
Sr-90+	104	102
Sr-91	105	10
Sr-92	106	10
Y-90	105	103
Y-91	106	103
Y-91m	106	102
Y-92	105	102
Y-93	105	102
Zr-93+	107	103
Zr-95	106	10
Zr-97+	105	10
Nb-93m	107	104
Nb-94	106	10
Nb-95	106	10
Nb-97	106	10
Nb-98	105	10
Mo-90	106	10
Mo-93	108	103
Mo-99	106	102
Mo-101	106	10
Tc-96	106	10
Tc-96m	107	103
Tc-97	108	103
Tc-97m	107	103
Tc-99	107	104
Tc-99m	107	102
Ru-97	107	102
Ru-103	106	102
Ru-105	106	10
Ru-106+	105	102
Rh-103m	108	104
Rh-105	107	102
Pd-103	108	103
Pd-109	106	103
Ag-105	106	102
Ag-108m+	106	10
Ag-110m	106	10
Ag-111	106	103
Cd-109	106	104
Cd-115	106	102
Cd-115m	106	103
In-111	106	102
In-113m	106	102
In-114m	106	102
In-115m	106	102
Sn-113	107	103
Sn-125	105	102
Sb-122	104	102
Sb-124	106	10
Sb-125	106	102
Te-123m	107	102
Te-125m	107	102
Te-127	106	103
Te-127m	107	103
Te-129	106	102
Te-129m	106	103
Te-131	105	102
Te-131m	106	10
Te-132	107	102
Te-133	105	10
Te-133m	105	10
Te-134	106	10
I-123	107	102
I-125	106	103
I-126	106	102
I-129	105	102
I-130	106	10
I-131	106	102
I-132	105	10
I-133	106	10
I-134	105	10
I-135	106	10
Xe-131m	104	104
Xe-133	104	103
Xe-135	1010	103
Cs-129	105	102
Cs-131	106	103
Cs-132	105	10
Cs-134m	105	103
Cs-134	104	10
Cs-135	107	104
Cs-136	105	10
Cs-137+	104	10
Cs-138	104	10
Ba-131	106	102
Ba-140+	105	10
La-140	105	10
Ce-139	106	102
Ce-141	107	102
Ce-143	106	102
Ce-144+	105	102
Pr-142	105	102
Pr-143	106	104
Nd-147	106	102
Nd-149	106	102
Pm-147	107	104
Pm-149	106	103
Sm-151	108	104
Sm-153	106	102
Eu-152	106	10
Eu-152m	106	102
Eu-154	106	10
Eu-155	107	102
Gd-153	107	102
Gd-159	106	103
Tb-160	106	10
Dy-165	106	103
Dy-166	106	103
Ho-166	105	103
Er-169	107	104
Er-171	106	102
Tm-170	106	103
Tm-171	108	104
Yb-175	107	103
Lu-177	107	103
Hf-181	106	10
Ta-182	104	10
W-181	107	103
W-185	107	104
W-187	106	102
Re-186	106	103
Re-188	105	102
Os-185	106	10
Os-191	107	102
Os-191m	107	103
Os-193	106	102
Ir-190	106	10
Ir-192	104	10
Ir-194	105	102
Pt-191	106	102
Pt-193m	107	103
Pt-197	106	103
Pt-197m	106	102
Au-198	106	102
Au-199	106	102
Hg-197	107	102
Hg-197m	106	102
Hg-203	105	102
Tl-200	106	10
Tl-201	106	102
Tl-202	106	102
Tl-204	104	104
Pb-203	106	102
Pb-210+	104	10
Pb-212+	105	10
Bi-206	105	10
Bi-207	106	10
Bi-210	106	103
Bi-212+	105	10
Po-203	106	10
Po-205	106	10
Po-207	106	10
Po-210	104	10
At-211	107	103
Rn-220+	107	104
Rn-222+	108	10
Ra-223+	105	102
Ra-224+	105	10
Ra-225	105	102
Ra-226+	104	10
Ra-227	106	102
Ra-228+	105	10
Ac-228	106	10
Th-226+	107	103
Th-227	104	10
Th-228+	104	1
Th-229+	103	1
Th-230	104	1
Th-231	107	103
Th-232nat	103	1
Th-234+	105	103
Pa-230	106	10
Pa-231	103	1
Pa-233	107	102
U-230+	105	10
U-231	107	102
U-232+	103	1
U-233	104	10
U-234	104	10
U-235+	104	10
U-236	104	10
U-237	106	102
U-238+	104	10
U-238nat	103	1
U-239	106	102
U-240	107	103
U-240+	106	10
Np-237+	103	1
Np-239	107	102
Np-240	106	10
Pu-234	107	102
Pu-235	107	102
Pu-236	104	10
Pu-237	107	1
Pu-238	104	1
Pu-239	104	1
Pu-240	103	1
Pu-241	105	102
Pu-242	104	1
Pu-243	107	103
Pu-244	104	1
Am-241	104	1
Am-242	106	103
Am-242m+	104	1
Am-243+	103	1
Cm-242	105	102
Cm-243	104	1
Cm-244	104	10
Cm-245	103	1
Cm-246	103	1
Cm-247	104	1
Cm-248	103	1
Bk-249	106	103
Cf-246	106	103
Cf-248	104	10
Cf-249	103	1
Cf-250	104	10
Cf-251	103	1
Cf-252	104	10
Cf-253	105	102
Cf-254	103	1
Es-253	105	102
Es-254	104	10
Es-254m	106	102
Fm-254	107	104
Fm-255	106	103

 

IZOTOPY POCHODNE

 

Izotop macierzysty	Izotopy pochodne
1	2
Sr-80+	Rb-80
Sr-90+	Y-90
Zr-93+	Nb-93m
Zr-97+	Nb-97
Ru-106+	Rh-106
Ag-108m+	Ag-108
Cs-137+	Ba-137
Ba-140+	La-140
Ce-134+	La-134
Ce-144+	Pr-144
Pb-210+	Bi-210, Po-210
Pb-212+	Bi-212, Tl-208, Po-212
Bi-212+	Tl-208, Po-212
Rn-220+	Po-216
Rn-222+	Po-218, Pb-214, Bi-214, Po-214
Ra-223+	Rn-219, Po-215, Pb-211, Bi-211, Tl-207
Ra-224+	Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208, Po-212
Ra-226+	Rn-222, Po-218, Pb-214, Bi-214, Pb-210, Bi-210, Po-210, Po-214
Ra-228+	Ac-228
Th-226+	Ra-222, Rn-218, Po-214
Th-228+	Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208, Po-212
Th-229+	Ra-225, Ac-225, Fr-221, Ar-217, Bi-213, Po-213, Pb-209
Th-232nat	Ra-228, Ac-228, Th-228, Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208, Po-212
Th-234+	Pa-234m
U-230+	Th-226, Ra-222, Rn-218, Po-214
U-232+	Th-228, Ra-224, Rn-220, Po-216, Pb-212, Bi-212, Tl-208, Po-212
U-235+	Th-231
U-238+	Th-234, Pa-234m
U-238nat	Th-234, Pa-234m, U-234, Th-230, Ra-226, Rn-222, Po-218, Pb-214, Bi-214, Pb-210, Bi-210, Po-210, Po-214
U-240+	Np-240
Np-237+	Pa-233
Am-242m+	Am-242
Am-243+	Nn-239

 

Objaśnienie:

Izotopy opatrzone wskaźnikiem "+" lub "nat" oznaczają izotopy macierzyste znajdujące się w stanie równowagi wiekowej ze swymi pochodnymi - w takich przypadkach wartości aktywności i stężenia promieniotwórczego odnoszą się do izotopów macierzystych, uwzględniając również obecność izotopów pochodnych.

ZAŁĄCZNIK Nr 2

WZÓR KARTY EWIDENCYJNEJ ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH

wzór: 1, 2

ZAŁĄCZNIK Nr 3

WZÓR TABLICY INFORMACYJNEJ DO OZNACZENIA PRZECHOWALNIKA WYPALONEGO PALIWA JĄDROWEGO^*

wzór

^*   Wymiary podano w milimetrach; kolor tła symbolu promieniowania jonizującego - czerwony.

ZAŁĄCZNIK Nr 4

WZÓR TABLICY INFORMACYJNEJ DO OZNACZENIA MAGAZYNU ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH^*

wzór

^*   Wymiary jak w tablicy zawartej w załączniku nr 3 do rozporządzenia; kolor tła symbolu promieniowania jonizującego - żółty, kolor symbolu promieniowania jonizującego - czerwony.

ZAŁĄCZNIK Nr 5

WZÓR TABLICY INFORMACYJNEJ DO OZNACZENIA SKŁADOWISKA ODPADÓW PROMIENIOTWÓRCZYCH^*

wzór

^*   Wymiary jak w tablicy zawartej w załączniku nr 3 do rozporządzenia; kolor tła symbolu promieniowania jonizującego - żółty, kolor symbolu promieniowania jonizującego - czerwony.