OŚWIADCZENIE RZĄDOWE

z dnia 17 maja 1995 r.

w sprawie przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze dnia 25 października 1980 r.

(Dz. U. z dnia 25 września 1995 r.)

Podaje się niniejszym do wiadomości, że zgodnie z artykułem 38 Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze dnia 25 października 1980 r., złożony został Ministerstwu Spraw Zagranicznych Królestwa Holandii, jako depozytariuszowi powyższej konwencji, dnia 10 sierpnia 1992 r. dokument przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do powyższej konwencji.

Do dokumentu przystąpienia zostało załączone zastrzeżenie, zgłoszone w następującym brzmieniu:

Zastrzeżenie

"Na mocy artykułu 42 i w związku z artykułem 26 ustęp 3 powyższej konwencji Rzeczpospolita Polska oświadcza, że ponosić ona będzie koszty związane z wykonaniem wniosków konwencyjnych i wynikłe z udziału adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez polski system pomocy sądowej i prawnej".

Zgodnie z artykułem 38 konwencji weszła ona w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej dnia 1 listopada 1992 r.

Jednocześnie podaje się do wiadomości, co następuje:

1. Zgodnie z artykułem 43 konwencji weszła ona w życie dnia 1 grudnia 1983 r.

2. Następujące państwa stały się stronami konwencji w podanych niżej datach, po złożeniu przez nie dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia lub zatwierdzenia:

Argentyna  1 czerwca 1991 r.

Australia  1 stycznia 1987 r.

Austria  1 października 1988 r.

Bośnia i Hercegowina*)  1 grudnia 1991 r.

b. Jugosłowiańska Republika Macedonii*)  1 grudnia 1991 r.

Chorwacja*  1 grudnia 1991 r.

Dania  1 lipca 1991 r.

Finlandia  1 sierpnia 1994 r.

Francja  1 grudnia 1983 r.

Grecja  1 czerwca 1993 r.

Hiszpania  1 września 1987 r.

Holandia  1 września 1990 r.

Irlandia  1 października 1991 r.

Izrael  1 grudnia 1991 r.

Kanada  1 grudnia 1983 r.

Luksemburg  1 stycznia 1987 r.

Norwegia  1 kwietnia 1989 r.

Portugalia  1 grudnia 1983 r.

Republika Federalna Niemiec  1 grudnia 1990 r.

Stany Zjednoczone Ameryki  1 lipca 1988 r.

Szwajcaria  1 stycznia 1984 r.

Szwecja  1 czerwca 1989 r.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii  1 sierpnia 1986 r.

3. Następujące państwa stały się stronami konwencji w podanych niżej datach, po złożeniu przez nie dokumentów przystąpienia:

Belize  1 września 1989 r.

Burkina Faso  1 sierpnia 1992 r.

Chile  1 maja 1994 r.

Cypr  1 lutego 1995 r.

Ekwador  1 kwietnia 1992 r.

Honduras  1 marca 1994 r.

Mauritius  1 czerwca 1993 r.

Meksyk  1 września 1991 r.

Monako  1 lutego 1993 r.

Nowa Zelandia  1 sierpnia 1991 r.

Panama  1 maja 1994 r.

Rumunia  1 lutego 1994 r.

Saint Kitts i Nevis  1 sierpnia 1994 r.

Słowenia  1 czerwca 1994 r.

Węgry  1 lipca 1986 r.

Wyspy Bahama  1 stycznia 1994 r.

4. Podczas składania dokumentów ratyfikacyjnych, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia oraz w terminach późniejszych zostały złożone przez następujące państwa podane niżej oświadczenia i zastrzeżenia:

ARGENTYNA

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Argentyna wyznaczyła jako organ centralny: Ministerio de Relaciones Exteriores y Culto

Direccion de Asuntos Juridicos

AUSTRALIA

Konwencja rozciąga się na system prawny, który ma zastosowanie tylko w stanach australijskich i na terytorium kontynentalnym.

Zgodnie z artykułem 6 Australia wyznaczyła następujące organy centralne:

A. Commonwealth Central Authority Secretary

Attorney-General´s Department

Canberra

B. Stanowe organy centralne

(i) Director,

Department of Children´s Services,

Queensland

(ii) Secretary

Department of Community Development

Northern Territory

(iii) Director-General

Department of Community Services

Victoria

(iv) Director-General

Department of Youth and Community Services

New South Wales

(v) Director of Community Welfare

Department for Community Welfare

Tasmania

(vi) Commissioner

Western Australian Police Department

Western Australia

(vii) Commissioner

South Australian Police Department

South Australia

(viii) Director of Welfare

Department of Territories

Australian Capital Territory

Wnioski powinny być przekazywane do centralnego organu Wspólnoty dla wstępnego zbadania w celu ich przesłania do Sekretarza, Departamentu Generalnego Prokuratora, National Circuit, Barton A.C.T. 2600.

AUSTRIA

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 2 Austria wyznaczyła jako organ centralny

Das Bundesministerium für Justiz

A-1016 Wien

Postfach 63.

DANIA

Dania oświadczyła, że:

  1)   na podstawie postanowień artykułu 39 ustęp 1 konwencja nie będzie miała zastosowania do terytoriów Wysp Owczych i Grenlandii;

  2)   na podstawie postanowień artykułu 42 ustęp 1

a)  Królestwo Danii sprzeciwia się używaniu języka francuskiego w jakichkolwiek wnioskach, pismach lub innych dokumentach skierowanych do jego organu centralnego (artykuł 24 ustęp 2); oraz

b)  jest zobowiązane do ponoszenia kosztów związanych z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo kosztów sądowych tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez jego system pomocy sądowej i prawnej (artykuł 26 ustęp 3);

c)  w wykonaniu postanowień artykułu 6 ustęp 1 Królestwo Danii wyznaczyło jako organ centralny

Justitsministeriet

Civilretsdirectorat

Aebelogade 1

DK-2100 Copenhague 0.

FRANCJA

Zastrzeżenia i oświadczenia:

1. Zgodnie z postanowieniami artykułu 6 Ministerstwo Sprawiedliwości, reprezentowane przez Biuro Międzynarodowej Pomocy Sądowej przy Dyrekcji Spraw Cywilnych i Pieczęci (le Ministére de la Justice, représenté par le bureau de l´Entraide Judiciaire internationale á la Direction des Affaires Civiles et du Sceau) wyznaczone zostało jako organ centralny.

2. Zgodnie z postanowieniami artykułu 42 i przy zastosowaniu artykułu 42 ustęp 2 Rząd oświadcza, że będzie uwzględniał tylko wnioski sporządzone w języku francuskim lub te, do których dołączone zostanie tłumaczenie na język francuski, i będzie domagał się tłumaczenia na język francuski wszystkich pism lub dokumentów skierowanych do jego organu centralnego.

3. Zgodnie z postanowieniami artykułu 42 i przy zastosowaniu artykułu 26 ustęp 3 Rząd oświadcza, że będzie ponosił koszty określone w artykule 26 ustęp 2 tylko w takim zakresie, w jakim koszty te są pokrywane przez francuski system pomocy sądowej.

4. Zgodnie z postanowieniami artykułu 39 Rząd oświadcza, że konwencja będzie miała zastosowanie do całości terytorium Republiki Francuskiej.

HISZPANIA

Hiszpania wyznaczyła jako organ centralny, wymieniony w artykule 6 konwencji

La Secretaria General Tecnica

del Ministerio de Justicia

San Bernardo, 45

28015 Madrid.

HOLANDIA

Zastrzeżenie:

Królestwo Holandii będzie ponosiło wszelkie koszty określone w artykule 26 ustęp 2 Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, sporządzonej w Hadze dnia 25 października 1980 r. związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez jego system pomocy sądowej i prawnej.

Zgodnie z artykułem 6 konwencji organem centralnym wyznaczonym dla Królestwa Holandii w Europie jest

The Ministry of Justice

The Hague.

Holandia oświadcza, że konwencja dotyczy tylko Królestwa w Europie.

IRLANDIA

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Irlandia wyznaczyła jako organ centralny

The Minister for Justice

Department of Justice

St. Stephen´s Green

Dublin 2

telefon: 01-789711.

IZRAEL

Zastrzeżenie:

Zgodnie z artykułami 26 i 42 konwencji Państwo Izrael niniejszym oświadcza, że w postępowaniu wynikającym z konwencji będzie ponosiło wszelkie koszty związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez jego system pomocy sądowej i prawnej.

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Izrael wyznaczył jako organ centralny:

The Attorney General

Ministry of Justice

P.O. Box 1087

Jerusalem 91010.

KANADA

Zgodnie z postanowieniami artykułu 40 konwencji Rząd Kanady rozciągnął ją, z ważnością od podanych niżej dat, na następujące prowincje i terytoria:

Ontario, Nowy Brunswick,

Kolumbia Brytyjska i Manitoba  począwszy od dnia 1 grudnia 1983 r.

Nowa Szkocja  począwszy od dnia 1 maja 1984 r.

Nowa Fundlandia  począwszy od dnia 1 października 1984 r.

Quebec  począwszy od dnia 1 stycznia 1985 r.

Jukon  począwszy od dnia 1 lutego 1985 r.

Wyspa Księcia Edwarda  począwszy od dnia 1 maja 1985 r.

Saskatchewan  począwszy od dnia 1 listopada 1986 r.

Alberta  począwszy od dnia 1 lutego 1987 r.

Terytoria Północno-Zachodnie

począwszy   od dnia 1 kwietnia 1988 r.

Oświadczenia i zastrzeżenia:

Organy centralne:

1. Zgodnie z postanowieniami artykułu 6 ustęp 2

The Minister of Justice and Attorney General of Canada reprezentowany przez the Domestic Legal Services in the Department of External Affairs został wyznaczony jako organ centralny, do którego można kierować wnioski celem ich przekazania do właściwego organu centralnego wewnątrz Kanady.

2. Zgodnie z artykułem 6 ustęp 2 organy centralne dla poszczególnych prowincji zostały wyznaczone, jak następuje:

1.   The Ministry of the Attorney General of Ontario

Ontario

2.   The Attorney General of New Brunswick

New Brunswick

3.   The Attorney General of British Columbia

Kolumbia Brytyjska

4.   The Attorney General of Manitoba

Manitoba

5.   The Attorney General of Nova Scotia

Nowa Szkocja

6.   The Attorney General of New Foundland

Nowa Fundlandia

7.   The Department of Justice of Quebec

Quebec

Zgodnie z postanowieniami artykułów 42 i 24 ustęp 2 wymagane jest tłumaczenie na język francuski wszelkich wniosków, pism lub innych dokumentów dotyczących prowincji Quebec, jeżeli język oryginalny nie jest językiem francuskim ani angielskim.

8.   The Minister of Justice of the Yukon Territory

Terytorium Jukonu

9.   Department of Justice and Attorney General of Prince Edward Island

Wyspa Księcia Edwarda

10.   The Minister of Justice of Saskatchewan

Saskatchewan

11.   The Attorney General of Alberta

Alberta

12.   The Minister of Justice of the Northwest Territories

Terytoria Północno-Zachodnie.

Zgodnie z postanowieniami artykułów 42 i 26 ustęp 3 Rząd Kanady oświadcza, że odnośnie do wniosków przedłożonych na mocy konwencji dotyczących prowincji: Ontario, Nowy Brunswick, Kolumbia Brytyjska, Manitoba, Nowa Szkocja, Nowa Fundlandia, Quebec, Terytorium Jukonu, Wyspa Księcia Edwarda, Saskatchewan, Alberta, Terytoria Północno-Zachodnie - Kanada będzie ponosić koszty określone w artykule 26 ustęp 2 tylko w takim zakresie, w jakim są one pokrywane przez system pomocy sądowej danej prowincji.

Rząd Kanady oświadcza ponadto, że może on w jakimkolwiek terminie przedłożyć inne oświadczenia lub zastrzeżenia zgodnie z artykułami 6, 40 i 42 konwencji odnośnie do innych części terytorium.

LUKSEMBURG

Zastrzeżenie:

Wielkie Księstwo Luksemburga oświadcza, że będzie ponosiło wszelkie koszty określone w artykule 26 ustęp 2 konwencji, a mianowicie koszty związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te są pokrywane przez system pomocy sądowej i prawnej Luksemburga.

Organem centralnym, wymienionym w artykule 6 konwencji, wyznaczony został Le Procureur general d´Etat.

NORWEGIA

Zastrzeżenie:

1. Zgodnie z artykułami 24 i 42 Rząd Norweski zastrzega sobie prawo do nieprzyjmowania wniosków, pism lub innych dokumentów przekazanych do organu centralnego w języku francuskim.

2. Zgodnie z artykułami 26 i 42 Norwegia zgłasza zastrzeżenie, że będzie ponosiła wszelkie koszty związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte zgodnie z Ustawą z dnia 13 czerwca 1980 r. dotyczącą bezpłatnej pomocy sądowej.

Norweskim organem centralnym przewidzianym w artykule 6 konwencji jest

Justisdepartementet

Rettshjelpskontor

Postboks 8005 dep

0030 Oslo 1

tel. 02-349090.

PORTUGALIA

Portugalskim organem centralnym przewidzianym w artykule 6 konwencji jest

Direçcao-General dos Servicos Tutelares de Menores do Ministerio da Justica.

REPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC

Zastrzeżenia:

Republika Federalna Niemiec oświadcza, zgodnie z artykułem 26 ustęp 3, że będzie ponosiła wszelkie koszty określone w artykule 26 ustęp 2, związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte zgodnie z przepisami dotyczącymi pomocy sądowej i prawnej.

Oświadczenie:

Republika Federalna Niemiec przyjmuje, że zgodnie z artykułem 24 ustęp 1 do wniosków pochodzących od innych Umawiających się Państw dołączone będzie zazwyczaj tłumaczenie na język niemiecki.

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Republika Federalna Niemiec wyznaczyła jako organ centralny

Der Generalbundesanwalt beim Bundesgerichtshof -

zentrale Behürde nach dem Sorgerechtsübereinkommens-Ausführungsgesetz

Neuenburger Strasse 15

1000 Berlin 61

Adres pocztowy:

Postfach 11 06 29

D-1000 Berlin 11.

STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI

Zastrzeżenia:

  1)   Zgodnie z artykułem 24 ustęp 2 i artykułem 42 Stany Zjednoczone zgłaszają następujące zastrzeżenie:

Do wszelkich wniosków, pism i innych dokumentów przekazywanych do organu centralnego Stanów Zjednoczonych powinno być dołączone ich tłumaczenie na język angielski.

  2)   Zgodnie z artykułem 26 ustęp 2 Stany Zjednoczone oświadczają, że będą uważać się za zobowiązane do ponoszenia kosztów lub wydatków związanych z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo kosztów sądowych wynikających ze starań o powrót dzieci ze Stanów Zjednoczonych zgodnie z konwencją tylko w takim zakresie, w jakim koszty te lub wydatki pokrywane są przez program pomocy sądowej.

Stany Zjednoczone Ameryki wyznaczyły jako organ centralny wymieniony w artykule 6 konwencji

Office of Citizens Consular Services

(CA/OCS/CCS)

Room 4817, Department of State

Washington, D.C. 20520.

SZWAJCARIA

Szwajcarskim organem centralnym, przewidzianym w artykule 6 konwencji, jest L´Office fédéral de Justice du Département fédéral de Justice et Police.

SZWECJA

Zastrzeżenie:

Zgodnie z postanowieniami artykułów 42 i 26 Szwecja oświadcza, że będzie ponosiła wszelkie koszty określone w artykule 26 ustęp 2, związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego, albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez szwedzki system pomocy sądowej. Zgodnie z postanowieniami artykułu 6 organem centralnym wyznaczone zostało Ministry of Foreign Affairs.

ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO WIELKIEJ BRYTANII I PÓŁNOCNEJ IRLANDII

Ratyfikacja dotyczy jedynie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii,

–  z następującym zastrzeżeniem:

Zgodnie z postanowieniami artykułu 42 konwencji Zjednoczone Królestwo oświadcza, że będzie ponosiło wszelkie koszty wymienione w artykule 26 ustęp 2 konwencji, związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego, albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez jego system pomocy sądowej i prawnej.

–  i oświadczeniami:

a)  Zgodnie z artykułem 6 ustęp 2 konwencji Zjednoczone Królestwo wyznaczyło następujące organy centralne:

–  dla Anglii i Walii,

The Lord Chancellor´s Department

Official Solicitors´ Office

81 Chancery Lane

London WC 2A IDD

tel. 071-911-7127

fax 071-911-7105

–  dla Szkocji:

Central Authority for Scotland

The Scottish Courts Administration

26/27 Royal Terrace

Edinburgh

EH7 5 AH

tel. 031-556-0755

fax 031-556-3604

–  dla Irlandii Północnej:

Central Authority for Northern Ireland

Northern Ireland Court Service

Legal Adviser´s Division

Windsor House

9-15 Bedford Street

Belfast

tel. 0232-328-594

fax 0232-439-110

–  Isle of Man

Central Authority for the Isle of Man

H.M. Attorney-General for the Isle of Man

Attorney General´s Chambers

Douglas

Isle of Man,

b)  Zgodnie z artykułem 39 konwencji Zjednoczone Królestwo zawiadomi depozytariusza we właściwym czasie o terytoriach, za których stosunki międzynarodowe odpowiada i na które ma być rozciągnięta ta konwencja,

c)  Rząd Zjednoczonego Królestwa rozciągnął konwencję na wyspę Man na mocy oświadczenia, które weszło w życie dnia 1 września 1991 r.

BELIZE

Zastrzeżenia:

  1)   Do wszelkich wniosków lub innych dokumentów przekazywanych do organu centralnego w wykonaniu konwencji musi być dołączone tłumaczenie na język angielski, a nie na francuski; oraz

  2)   Belize będzie ponosić wszelkie koszty dotyczące wniosków w wykonaniu konwencji związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez system pomocy sądowej i prawnej Belize.

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 konwencji Belize wyznaczyło jako organ centralny dnia 13 lipca 1990 r.

The Minister of Social Services and Community Development

Belmopan

Belize

tel. (08) 22248.

BURKINA FASO

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 wyznaczony został przez Burkina Faso jako organ centralny

Le Ministére délegué chargé de l´Action Sociale et de la Famille du Burkina Faso.

CHILE

Chile interpretuje artykuł 3 konwencji rozumiejąc, że nie jest on sprzeczny z ustawodawstwem wewnętrznym, które przewiduje, że prawo do opieki i nadzoru przysługuje do osiemnastego roku życia.

EKWADOR

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Ekwador wyznaczył jako organ centralny

The Ministry of Welfare

Robles No 850 and Amazonas Avenue

Quito

Ecuador

fax 563-469.

HONDURAS

Honduras wyznaczył jako organ centralny

Junta Nacional de Bienestar Social.

MEKSYK

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Meksyk wyznaczył jako organ centralny

Ministry of Foreign Affairs

Juridical Consultancy

Homero 213, 16th floor

Colonia Chapultepec-Morales

Mexico-City 11570

tel. 254-7306

fax 327-3201.

MONAKO

Zastrzeżenie:

Zgodnie z artykułem 26 ustęp 3 konwencji Księstwo Monako oświadcza, że będzie ponosić wszelkie koszty określone w artykule 26 ustęp 2 związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez jego system pomocy sądowej i prawnej.

Organem centralnym wyznaczone zostało

Direction des Services Judiciaires

Palais de Justice

5, rue Colonel Bellando de Castro

MC 98000 Monaco

tel. (33) 93158000.

NOWA ZELANDIA

Oświadczenia:

Rząd Nowej Zelandii niniejszym oświadcza, zgodnie z artykułami 24 i 42 konwencji, że wszelkie wnioski, pisma lub inne dokumenty przekazane do jego organu centralnego powinny być sporządzone w języku angielskim lub musi być dołączone ich tłumaczenie na język angielski.

Rząd Nowe Zelandii oświadcza następnie, iż zgodnie z artykułami 26 i 42 konwencji zastrzega sobie prawo do ponoszenia kosztów określonych w artykule 26, związanych z udziałem adwokata lub doradcy prawnego, albo kosztów sądowych tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez jego system pomocy sądowej i prawnej.

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Nowa Zelandia wyznaczyła jako organ centralny

The Secretary

Department od Justice

Po Box 180

WELLINGTON

TEL. (4) 725-980

FAX (4) 732-362.

RUMUNIA

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 2 Rumunia wyznaczyła jako organ centralny

The Romanian Ministry of Justice.

SAINT KITTS I NEVIS

Zastrzeżenie:

Saint Kitts i Nevis ponosić będzie wszelkie koszty związane z udziałem adwokata lub doradcy prawnego albo koszty sądowe w myśl artykułu 26 ustęp 3 konwencji tylko w takim zakresie, w jakim koszty te mogą być pokryte przez system pomocy sądowej i prawnej Saint Kitts i Nevis.

SŁOWENIA

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 konwencji Słowenia wyznaczyła jako organ centralny

The Ministry of Labour, Family and Social Affairs

Section for Social Affairs

61000 Ljubljana

Kotnikova 5

tel. 386 61 171 33 86

fax 386 61 171 33 77.

WĘGRY

Zgodnie z artykułem 6 ustęp 1 Węgry wyznaczyły jako organ centralny

The Ministry of Justice

1366, Budapest

V, Szalay utca 16.

WYSPY BAHAMA

Organem centralnym Wysp Bahama jest

Minister of Foreign Affairs

of the Commonwealth of Bahama.

5. Ministerstwo Spraw Zagranicznych informuje, że zgodnie z artykułem 38 konwencji następujące Umawiające się Państwa wyraziły zgodę na przystąpienie do niej Rzeczypospolitej Polskiej. Konwencja obowiązuje między Rzecząpospolitą Polską a tymi państwami począwszy od podanych niżej dat:

Holandia (dla Królestwa w Europie)  dnia 1 listopada 1992 r.

Stany Zjednoczone Ameryki  dnia 1 listopada 1992 r.

Luksemburg  dnia 1 stycznia 1993 r.

Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii  dnia 1 lutego 1993 r.

z następującym oświadczeniem:

Niezależnie od postanowień artykułu 38 dotyczącego wejścia w życie konwencji między państwem przystępującym a państwem oświadczającym o zgodzie na przystąpienie, zostaną wprowadzone zmiany do brytyjskiego ustawodawstwa wewnętrznego w celu realizacji konwencji między Wielką Brytanią a Rzecząpospolitą Polską począwszy od dnia 1 listopada 1992 r., tj. od wejścia w życie konwencji dla Polski.

Francja  dnia 1 lutego 1993 r.

Republika Federalna Niemiec  dnia 1 lutego 1993 r.

Holandia  dnia 1 kwietnia 1993 r.

Norwegia  dnia 1 lipca 1993 r.

Izrael  dnia 1 listopada 1993 r.

Szwecja  dnia 1 grudnia 1993 r.

Australia  dnia 1 stycznia 1994 r.

Argentyna  dnia 1 lutego 1994 r.

Kanada  dnia 1 lutego 1994 r.

Finlandia  dnia 1 sierpnia 1994 r.

Szwajcaria  dnia 1 października 1994 r.

Austria  dnia 1 listopada 1994 r.

Hiszpania   dnia 1 grudnia 1994 r.

6. Zgodnie z artykułem 6 konwencji organem centralnym obowiązanym do realizacji postanowień konwencji na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zostało wyznaczone Ministerstwo Sprawiedliwości

05-567 Warszawa

Aleje Ujazdowskie 11

tel. 628-44-31

fax 628-73-68.

7. Informacje o państwach, które w terminie późniejszym staną się stronami powyższej konwencji, można uzyskać w Departamencie Prawno-Traktatowym Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

__________________

^*) Zgodnie z notyfikacją depozytariusza w przypadku Bośni i Hercegowiny, Chorwacji i byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii data wejścia konwencji w życie dla Jugosławii została uznana za datę wejścia w życie konwencji dla wymienionych państw.