1.3.1 Właściwości demograficzne populacji (np. wielkość ciała lub struktura klas wiekowych, stosunek płci, wskaźnik płodności, wskaźnik przeżywalności lub śmiertelności)

Ssaki:

Przyłów ssaków morskich w sieci rybackie.

Brak danych do opracowania wskaźnika. Głównym celem jest osiągnięcie stanu, w którym przyłów ssaków nie przekracza poziomu zapewniającego naturalny wzrost populacji.

Celem jest również wdrożenie programów monitoringowych zapewniających informację o stanie populacji i przyłowie ssaków morskich w sieci rybackie.

Ptaki:

Przyłów ptaków w sieci rybackie.

Celem zbliżającym wskaźnik do dobrego stanu środowiska (GES ¹ -¹) jest malejący trend w przyłowie ptaków w sieci rybackie w okresie wykonywanej oceny.

Produktywność bielika.

Celem jest utrzymanie produktywności bielika, wyrażonej w liczbie piskląt na parę z sukcesem lęgowym, na poziomie równym albo wyższym od dolnej granicy 95% poziomu ufności z danych z okresu referencyjnego.

W przypadku Polski celem jest utrzymanie produktywności bielika, wyrażonej w liczbie piskląt na parę z sukcesem lęgowym, na poziomie większym lub równym 1,21 dla średniej z ostatnich 5 lat.

Liczebność ptaków morskich.

Celem jest osiągnięcie przez co najmniej 75% gatunków ptaków morskich w sezonie lęgowym odchylenia liczebności mniejszej niż 30% wartości bazowej z 2000 r. lub mniejszej niż 20% w przypadku gatunków składających tylko jedno jajo. Ryby:

Indeks wielkości zespołu ryb przybrzeżnych.

Cel zostanie osiągnięty, jeżeli odsetek ryb o rozmiarach większych niż 30 cm w zbiorowisku ryb osiągnie poziom adekwatny dla dobrego stanu ekologicznego. Dla tego wskaźnika nie opracowano jeszcze granic referencyjnych. Indeks wielkości ryb w wodach otwartych (LFI 1²⁾). Celem jest osiągnięcie udziału dużych ryb w zbiorowości ryb dennych na poziomie większym niż w danych z lat 2000-2008, kiedy zanotowano wysoką śmiertelność połowową dorsza. Za granicę dobrego stanu ekologicznego w wodach otwartych przyjęto następujące wartości wskaźnika:

ICES 25 LFI 1*> 0,60

ICES 26 LFI 1*> 0,36

Wdrożenie odpowiednich programów monitoringowych w celu zbadania wpływu działalności niekomercyjnej (połowy rekreacyjne, uprawiania sportów wodnych) na zespół lub kluczowe gatunki ryb przybrzeżnych.

1.3.2 W odpowiednich przypadkach struktura genetyczna populacji

Nie opracowano wskaźnika.

Kryterium 1.4 Rozmieszczenie siedlisk

Cel:

Rozmieszczenie geograficzne i zasięg s stanu dla każdego z podregionów Morza

ledliska powinny uzyskać do 2021 r. zbliżony do naturalnego Bałtyckiego.

Wskaźnik

Cele dla wskaźnika

1.4.1 Zasięg

Nie opracowano wskaźnika.

1.4.2 Typ rozmieszczenia

Nie opracowano wskaźnika.

Kryterium 1.5 Wielkość siedliska

Cel:

Zredukowanie presji antropogenicznej, szczególnie na siedliska chronione, które są kluczowymi elementami zapewniającymi prawidłowe funkcjonowanie ekosystemów, w szczególności presji ze strony rybołówstwa (trałowanie), które w negatywny sposób wpływa na funkcjonowanie siedlisk.

Wskaźnik

Cele dla wskaźnika

1.5.1    Powierzchnia siedliska

1.5.2    W odpowiednich przypadkach objętość siedliska

Makrofity:

Celem jest osiągnięcie stosunku biomasy gatunków wieloletnich do całkowitej biomasy makrofitów większej lub równej granicy dobrego stanu środowiska wynoszącej 0,80.

Kryterium 1.6 Stan siedliska

Cel:

Osiągnięcie lub utrzymanie stanu siedliska, w którym gatunki i zbiorowiska w nim występujące znajdują się w granicach ich naturalnej zmienności, a presje występujące w środowisku są zredukowane lub utrzymane na poziomie gwarantującym prawidłowy rozwój komponentów biotycznych.

Wskaźnik

Cele dla wskaźnika

1.6.1 Stan typowych gatunków i zbiorowisk

Makrozoobentos:

Celem jest osiągnięcie wartości multimetrycznego wskaźnika makrozoobentosu B większej lub równej granicy dobrego stanu środowiska wynoszącej 3,18.

Celem jest osiągnięcie rozkładu wielkości wszystkich gatunków wskaźnikowych z wieloletnich gatunków makrozoobentosu w granicach ich naturalnej zmienności.

Makrofity:

Celem jest osiągnięcie wartości wskaźnika stosunku biomasy gatunków wieloletnich do całkowitej biomasy makrofitów większej lub równej granicy dobrego stanu środowiska wynoszącej 0,80.

1.6.2 Odpowiednio liczebność względna lub biomasa

Zespoły pelasialu:

Liczebność oraz średni rozmiar zooplanktonu.

Celem jest osiągnięcie:

-    w strukturze zooplanktonu dużego udziału osobników o dużych rozmiarach ciała (głównie Copepoda), które w efektywny sposób konsumują fitoplankton i stanowią dobrej jakości pokarm dla zooplanktonożernych ryb, oraz

-    liczebność zooplanktonu na poziomie odpowiednim dla wsparcia wzrostu ryb i zapewnienia kontroli nad produkcją fitoplanktonu.

Kryterium 1.7 Struktura ekosystemu

Cel:

Zapewnienie do 2020 r. zabezpieczenia i odtworzenia zdegradowanych obszarów morskich do stanu bliskiego naturalnemu.

1.7.1 Skład i stosunkowe proporcje składników ekosystemu (siedlisk i gatunków)

Celem jest ograniczenie antropopresji gwarantujące osiągnięcie lub utrzymanie składu oraz stosunkowych proporcji składników ekosystemu (ryb, ptaków, ssaków, siedlisk dennych oraz pelagicznych) na poziomach zapewniających prawidłowe funkcjonowanie ekosystemu.

Cel środowiskowy:

Celem jest utrzymanie gatunków obcych wprowadzanych do ekosystemów morskich w wyniku działalności człowieka na poziomie niepowodującym negatywnych zmian w tych ekosystemach.

Kryterium 2.1 Liczebność i charakterystyka stanu gatunków obcych, w szczególności gatunków obcych inwazyjnych

Cel:

Poznanie wektorów dystrybucji gatunków inwazyjnych na polskich obszarach morskich oraz zminimalizowanie introdukcji nowych gatunków obcych w możliwym do wykonania wymiarze.

Wskaźnik

Cel dla wskaźnika

2.1.1 Pojawienie się nowych gatunków obcych

Celem jest brak pojawienia się nowego gatunku obcego w okresie dokonywanej oceny.

Kryterium 2.2 Oddziaływanie inwazyjnych gatunków obcych na środowisko

Cel:

Ograniczenie wpływu inwazyjnych gatunków obcych do poziomu gwarantującego niewywieranie przez te gatunki negatywnego wpływu na środowisko.

2.2.1 Stosunek inwazyjnych gatunków obcych do gatunków rodzimych w niektórych dobrze zbadanych grupach taksonomicznych (np. ryby, makroglony, mięczaki), który może umożliwiać pomiar zmian w składzie gatunkowym (np. oprócz wypierania gatunków rodzimych)

Cel zostanie osiągnięty, jeżeli udzieli się mniej niż trzech pozytywnych odpowiedzi na poniższe pytania, w odniesieniu do konkretnych grup taksonomicznych:

-    Czy stosunek gatunków obcych do rodzimych w jednej z głównych grup taksonomicznych (np. ryb, makroglonów, małży) jest większy niż 0,10?

-    Czy stosunek gatunków obcych do rodzimych w jednej z głównych grup taksonomicznych (np. ryb, makroglonów, małży) jest mniejszy niż 0,10, lecz na podstawie oszacowanych trendów nowych introdukcji stosunek ten osiągnie wartość większą niż 0,10 w okresie najbliższych 6 lat?

-    Czy występuje chociaż jeden inwazyjny gatunek obcy posiadający znaczny wpływ na powyżej 20% badanego obszaru albo powyżej 20% któregokolwiek z siedlisk wymienionych w załączniku I do dyrektywy siedliskowej, albo powyżej 10% któregokolwiek z siedlisk priorytetowych wymienionych w załączniku I do dyrektywy siedliskowej? Za znaczny uważa się następujący wpływ: istotne zmiany w składzie zbiorowisk oraz wymieranie miejscowe lub populacyjne przynajmniej jednego gatunku rodzimego, większy niż 10% spadek populacji przynajmniej jednego gatunku kluczowego (np. trawy morskiej) lub gatunków zamieszczonych w załączniku II albo IV do dyrektywy siedliskowej.

-    Czy występuje przynajmniej jeden inwazyjny gatunek obcy, który w oparciu o wyznaczone trendy liczebności i rozmieszczenia przestrzennego uważa się za powodujący istotny wpływ na powyżej 20% badanego obszaru, albo powyżej 20% któregokolwiek z siedlisk wymienionych w załączniku I do dyrektywy siedliskowej, albo powyżej 10% któregokolwiek z priorytetowych siedlisk wymienionych w załączniku I do dyrektywy siedliskowej, w okresie ostatnich 6 lat?

2.2.2 Oddziaływanie inwazyjnych gatunków obcych na poziomie gatunków, siedlisk

i ekosystemów, tam gdzie jest to wykonalne

Celem jest niepojawienie się nowych inwazyjnych gatunków obcych ze znanym wpływem na środowisko, w okresie ostatnich 6 lat.

Cel środowiskowy:

Celem jest utrzymanie populacji wszystkich ryb i skorupiaków eksploatowanych w celach komercyjnych w bezpiecznych granicach biologicznych oraz rozmieszczenie populacji tych ryb i skorupiaków ze względu na ich wiek i liczebność, świadczące o jej dobrym stanie.

Kryterium 3.1 Poziom presji powodowanej przez działalność połowową

Cel:

Zapewnienie eksploatacji wszystkich komercyjnie eksploatowanych stad ryb na poziomie lub poniżej poziomu maksymalnego zrównoważonego połowu zapewniającego, że wszystkie komercyjnie eksploatowane ryby znajdują się w bezpiecznych granicach biologicznych.

Wskaźnik

Wskaźniki podstawowe

3.1.1 Śmiertelność połowowa (F)

Śmiertelność połowowa (F) wszystkich komercyjnie eksploatowanych stad ryb znajduje się na poziomie maksymalnego zrównoważonego połowu (F_MSY).

Stado dorsza (22-24)* - F < 0.25 Stado dorsza (25-32)*- F < 0.3

Stado łososia (22-31) - osiągnięcie 75% Potencjalnej Zdolności Produkcji Smoltów (PZPS)

Stado storni (24-25)^* - brak wskaźnika Stado storni (26) - brak wskaźnika Stado szprota (22-32)*- F < 0.35 Stado śledzia (22-24 i Ilia)*- F < 0.25 Stado śledzia (25-29 i 32 Ex GoR)*- F < 0.16

3.1.2 Stosunek połowu do wskaźnika biomasy

Nie opracowano wskaźnika.

Kryterium 3.2 Zdolność reprodukcyjna stada

Cel:

Ograniczenie lub utrzymanie eksploatacji stad ryb na poziomie zapewniającym zachowanie ich pełnej zdolności reprodukcyjnej.

3.2.1 Biomasa stada tarłowego (SSB)

Biomasa stada tarłowego (B) znajduje się na poziomie zapewniającym utrzymanie maksymalnego zrównoważonego połowu (BMSYtrigger)

Stado dorsza (22-24)* - B < 23 000 ton

Stado dorsza (25-32)* - brak granicy, ocena stanu na zasadzie

śledzenia trendów zmian biomasy stada tarłowego

Stado łososia (22-31) - brak wskaźnika

Stado storni (24-25) - brak wskaźnika

Stado storni (26) - brak wskaźnika

Stado szprota (22-32) - brak granicy, ocena stanu na zasadzie

śledzenia trendów zmian biomasy stada tarłowego

Stado śledzia (22-24 i Ilia)* - B < 110 000 ton

Stado śledzia (25-29 i 32 Ex GoR) - brak granicy, ocena

stanu na zasadzie śledzenia trendów zmian biomasy stada

tarłowego

3.2.2 Wskaźnik biomasy Log (obfitość)

Nie opracowano wskaźnika.

Kryterium 3.3 Struktura wiekowa i klasy rozmiarów

Cel:

Zapewnienie pełnych zakresów struktury wiekowej i klas rozmiarów osobniczych wszystkich komercyjnie eksploatowanych stad ryb.

3.3.1 Długość ciała u wszystkich gatunków odnotowanych w danych statków badawczych

Brak warunków referencyjnych - dane w trakcie analiz.

Celem jest ograniczenie do minimum eutrofizacji wywołanej przez działalność człowieka, a w szczególności jej niekorzystnych skutków, takich jak straty różnorodności biologicznej, degradacji ekosystemu, szkodliwych zakwitów glonów oraz niedoborze tlenu w dolnych partiach wód.

Cel środowiskowy:

Morze Bałtyckie, w tym polskie strefy Morza Bałtyckiego, pozbawione znaczących skutków eutrofizacji wywołanej działalnością człowieka, to znaczy środowisko morskie niezagrożone przez eutrofizację.

Kryterium C.5.1: Poziom substancji biogennych

Cel środowiskowy - poziom substancji biogennych niepowodujący negatywnych skutków w ekosystemie

Wskaźnik:

5.1.1 Stężenie substancji biogennych w wodzie morskiej

Cele dla wskaźnika:

Stężenia substancji biogennych (związków fosforu i azotu) w kolumnie wody morskiej są na poziomach, które nie powodują negatywnych skutków w ekosystemie w postaci nadmiernych zakwitów glonów, spadku przejrzystości wody morskiej, zmian w stanie roślinności podwodnej oraz niekorzystnego poziomu natlenienia wód przydennych.

Szczegółowe cele środowiskowe charakteryzujące dobry stan środowiska w zakresie stężeń związków azotu i fosforu, w postaci określonych metriksów, podano w tabeli C.5-2.

Kryterium C.5.2: Bezpośrednie skutki nadmiaru substancji biogennych Cel środowiskowy - przejrzysta woda

Wskaźnik:

5.2.1 Większe stężenie chlorofilu w słupie wody

Cele dla wskaźnika:

Brak nadmiernego rozwoju glonów i podwyższonych stężeń chlorofilu „a” w kolumnie wody. Szczegółowe cele środowiskowe, charakteryzujące dobry stan środowiska w zakresie stężeń chlorofilu „a”, w postaci określonych metriksów, podano w tabeli C.5-2.

Wskaźnik:

5.2.2 Spadek przejrzystości wody w związku ze wzrostem ilości glonów zawieszonych w toni wodnej

Cele dla wskaźnika:

Nie obserwuje się obniżenia przejrzystości wody morskiej, prowadzącej do zakłócenia rozwoju roślinności podwodnej. Szczegółowe cele środowiskowe charakteryzujące dobry stan środowiska w zakresie przezroczystości wody morskiej, wyrażonej głębokością widzialności krążka Secchi’ego, w postaci określonych metriksów, podano w tabeli C.5-2.

Wskaźnik:

5.2.3 Wzrost biomasy oportunistycznych makroglonów

Cele dla wskaźnika:

Ograniczenie nadmiernego rozrastania się makroglonów oportunistycznych, prowadzącego do zakłócenia równowagi w zbiorowiskach bentosowych.

Parametryczną miarą, służącą do oceny dobrego stanu środowiska w zakresie roślinności podwodnej, reprezentowanej przez makroglony i okrytozalążkowe, jest indeks stanu makrolitów (SMj). Wartości celów środowiskowych indeksu SMi podano w tabeli C.5-2.

Wskaźnik:

5.2.4 Zmiany w składzie gatunkowym fitoplanktonu, takie jak zmiana stosunku okrzemek do wiciowców, zmiana ilości gatunków bentosowych na korzyść pelagicznych oraz

Nie opracowano wskaźnika.

występowanie zakwitów szkodliwych lub toksycznych glonów (np. cyjanobakterii) w wyniku działalności człowieka

Kryterium C.5.3: Pośrednie skutki nadmiaru substancji biogennych

Cel środowiskowy - brak negatywnych oddziaływań na organizmy bytujące na dnie morza

Wskaźnik:

5.3.1 Masowy rozrost makroglonów na przykład nitkowatych

Nie opracowano wskaźnika.

Wskaźnik:

5.3.2 Utrudniony rozwój wieloletnich roślin z gatunku naczyniowych (np. trawa morska, morszczyny) z powodu obniżonej przejrzystości wody

Cele dla wskaźnika:

Utrzymanie lub zwiększenie występowania wieloletnich gatunków morskich roślin podwodnych i gatunków trawy morskiej w miejscach ich bytowania przez brak niekorzystnych oddziaływań wynikających z obniżenia przejrzystości wody morskiej i zmniejszenia natlenienia wód przydennych.

Parametryczną miarą, służącą do oceny dobrego stanu środowiska w zakresie roślinności podwodnej, reprezentowanej przez makroglony i okrytozalążkowe, jest indeks SM₁. Wartości celów środowiskowych indeksu SMi podano w tabeli C.5-2.

Wskaźnik:

5.3.3 Rozpuszczony tlen, to znaczy zmiany w wyniku zwiększonego rozkładu materii organicznej i wielkość obszaru, którego dotyczy

Cele dla wskaźnika:

Dobre natlenienie wód przydennych, to znaczy brak warunków wzmagających zużycie tlenu z wód przydennych, czyli nadmiernego wzrostu produkcji materii organicznej, dzięki czemu nie występują negatywne oddziaływania na organizmy bytujące na dnie morza i w wodach przyległych oraz - w warunkach dobrego natlenienia - nie występuje wewnętrzne nawrotowe wzbogacanie ekosystemu w fosfor uwalniany z osadów.

Szczegółowe cele środowiskowe charakteryzujące dobry stan środowiska w zakresie natlenienia wód przydennych, w postaci określonych metriksów, podano w tabeli C.5-2.

Wskaźnik:

5.3.4 Stan fauny makrobezkręgowców bentosowych

Cel dla wskaźnika:

Makrozoobentos:

Celem jest osiągnięcie wartości multimetrycznego wskaźnika makrozoobentosu B większej lub równej granicy dobrego stanu środowiska wynoszącej 3,18.

Celem jest osiągnięcie rozkładu wielkości wszystkich gatunków wskaźnikowych z wieloletnich gatunków makrozoobentosu w granicach ich naturalnej zmienności.

Strefa

płytkowodna wschodniej części Bałtyku Właściwego [62]

Strefa płytkowodna Basenu

Bomholmskiego⁶⁾[3 8]

Strefa płytkowodna Basenu

Bomholmskiego⁷⁾[3 8]

Wody otwarte wschodniej części Bałtyku Właściwego [27]

Wody

otwarte

Zatoki

Gdańskie]

[33]

Wody otwarte Basenu

Bomholmskiego

[36]

W skaźnik/element j akości

Fosforany (średnia I-III)

mg P/l

0,013

0,013

0,022

0,009"

0,011"

0,010"

Fosforany (średnia roczna)

mg P/l

0,007

0,009

0,009

0,007

0,007

0,006

Fosfor ogólny (średnia VI-IX)

mg P/l

0,028

0,028

0,042

0,029

0,028

0,028

Fosfor ogólny (średnia roczna)

mgP/1

0,025

0,019

0,028

0,021

0,019

0,019

Azot mineralny (średnia I-III)

mg N/l

0,084

0,084

0,182

0,036"

0,059"

0,035"

Azot mineralny (średnia roczna)

mg N/l

0,014

0,028

0,021

0,021

0,028

0,017

Azot ogólny (średnia VI-IX)

mg N/l

0,273

0,273

0,273

0,294

0,294

0,294

Azot ogólny (średnia roczna)

mg N/l

0,204

0,221

0,368

0,218

0,263

0,202

Chlorofil „a” (średnia VI-IX)

fig/1

1,90

1,90

3,15

1,9"

2,2"

1,8"

Chlorofil „a” (średnia roczna)

fig/1

2,20

2,50

4,20

1,9

2,63

1,14

Akwen³⁾

Cel

Termin

Wody otwarte Zatoki Gdańskiej - 33

Morze Bałtyckie, w tym polska strefa Morza Bałtyckiego, pozbawione znaczących skutków eutrofizacji wywołanej działalnością człowieka, to znaczy środowisko morskie niezagrożone przez eutrofizację przez ograniczenie dopływu substancji biogennych, czyli związków fosforu i azotu, ze źródeł zewnętrznych i utrzymanie ich na poziomie, który nie powoduje negatywnych zmian w ekosystemie, w postaci nadmiernych zakwitów glonów, spadku przejrzystości wody morskiej, zmian stanu roślinności podwodnej oraz niekorzystnego poziomu natlenienia wód przydennych.

2020 r.

Wody otwarte wschodniej części Bałtyku Właściwego - 27

Strefa płytkowodna wschodniej części Bałtyku Właściwego - 62

Wody otwarte Basenu Bornholmskiego - 36

Strefa płytkowodna Basenu Bornholmskiego - 38

Cel środowiskowy:

Celem jest utrzymanie integralności dna morskiego na poziomie zapewniającym ochronę struktury oraz funkcji ekosystemów bentosowych oraz brak negatywnego wpływu na te ekosystemy.

Kryterium 6.1 Szkody fizyczne przy uwzględnieniu właściwości substratu

Cel:

Osiągnięcie przez podłoże fizyczne stanu, w którym zostają zredukowane skutki działalności człowieka, zapewniającego, że większość funkcji ekosystemu dna morskiego jest w granicach ich historycznych wartości dla ich naturalnej zmienności.

Wskaźnik

Wskaźniki podstawowe

6.1.1 Rodzaj, liczebność, biomasa i rozległość obszarowa odpowiednich substratów biogenicznych

Nie opracowano wskaźnika.

6.1.2 Rozległość dna morskiego dotkniętego w znacznym stopniu skutkami działalności człowieka w przypadku szczególnych rodzajów substratu

Nie opracowano wskaźnika.

Kryterium 6.2 Stan zbiorowiska bentosowego

Cel:

Powrót ekosystemu w miejscach, w których antropogeniczne lub naturalne presje zaburzyły strukturę oraz procesy zachodzące w obrębie dna morskiego lub struktur biotycznych, do stanu zmodyfikowanego w mniejszym stopniu. Regeneracja powinna nastąpić w niedalekiej przyszłości, w momencie zredukowania presji, biorąc pod uwagę historię funkcjonowania kluczowych gatunków zapewniających funkcjonowanie ekosystemu.

Wskaźnik

Wskaźniki podstawowe

6.2.1 Występowanie szczególnie wrażliwych lub tolerancyjnych gatunków

Wskaźnik stosunku biomasy gatunków wieloletnich do całkowitej biomasy makrofitów - cel taki sam jak dla cechy 1.

6.2.2 Multimetryczne wskaźniki oceniające stan i funkcjonalność zbiorowiska bentosowego, takie jak różnorodność i bogactwo gatunkowe, stosunek gatunków oportunistycznych do gatunków wrażliwych

Celem jest osiągnięcie wartości multimetrycznego wskaźnika makrozoobentosu B większej lub równej granicy dobrego stanu środowiska wynoszącej 3,18⁸⁾.

6.2.3 Odsetek biomasy lub liczby osobników powyżej określonej długości lub wielkości ciała

Nie opracowano wskaźnika.

6.2.4 Parametry opisujące właściwości (kształt, nachylenie i punkt przecięcia prostej z osią współrzędnych) spektrum wielkości zbiorowiska bentosowego

Nie opracowano wskaźnika.

Akwen³⁾

Cel

Termin

Wody otwarte Zatoki Gdańskiej -33

Celem jest osiągnięcie lub utrzymanie poziomu integralności dna morskiego zapewniającego ochronę struktury oraz funkcji ekosystemów, gdzie nie obserwuje się negatywnych wpływów zwłaszcza na ekosystemy denne, oraz powrót ekosystemu, w miejscach, w których antropogeniczne lub naturalne presje zaburzyły strukturę oraz procesy zachodzące w obrębie dna morskiego lub struktur biotycznych, do stanu w mniejszym stopniu zmodyfikowanego.

2020 r.

Wody otwarte wschodniej części Bałtyku Właściwego - 27

Strefa płytkowodna wschodniej części Bałtyku Właściwego - 62

Wody otwarte Basenu Bornholmskiego - 36

Strefa płytkowodna Basenu Bornholmskiego - 38

Trwała zmiana właściwości hydrograficznych niepowodująca negatywnego wpływu na ekosystemy morskie.

Cel środowiskowy:

Ograniczenie działań wpływających na zmianę warunków hydrograficznych do minimum gwarantującego brak ich niekorzystnego wpływu na ekosystemy morskie oraz podjęcie działań mających na celu poprawę warunków hydrograficznych na obszarach trwale zmienionych.

Kryterium 7.1 Charakterystyka przestrzenna trwałych zmian

Wskaźnik

Cele dla wskaźnika

7.1.1 Zasięg obszaru dotkniętego trwałymi zmianami

Ograniczenie zasięgu trwałych zmian

Wartości graniczne wskaźnika zmian odporności ekosystemu

dla osiągnięcia GES dla akwenów:

-    akweny strefy płytkowodnej 38, 62 - 20%,

-    akweny - 36, 27, 33 - 30%.

Kryterium 7.2 Wpływ trwałych zmian hydrograficznych

7.2.1 Zasięg przestrzenny siedliska dotkniętego trwałymi zmianami

Ograniczenie zasięgu oddziaływania trwałych zmian hydrograficznych na siedliska denne i pelagiczne.

7.2.2 Zmiany w siedlisku, w szczególności w funkcjonowaniu (w tym obszary tarła, obszary lęgowe i obszary żerowania oraz szlaki migracji ryb, ptaków i ssaków) w odniesieniu do zmian warunków hydrograficznych

Wyeliminowanie lub ograniczenie wpływu zmian warunków hydrograficznych na zmiany w siedlisku i jego funkcjonowaniu przez podjęcie właściwej polityki gospodarowania w polskiej strefie Morza Bałtyckiego. Przywrócenie stanu naturalnego siedlisk dennych i pelagicznych.

Samoistne, to znaczy bez ingerencji człowieka, odtworzenie obszarów bytowania fauny i flory.

Kategoria wód

Wartość progowa

Strefa płytkowodna

12%

Wody otwartego morza

18%

Lp.

Nazwa

obszaru

Kod obszaru

Rodzaj

aktu

prawnego lub forma ochrony przyrody

Nazwa i numer akwenu (RDSM)

1

Ostoja na

Zatoce

Pomorskiej

PLH990002¹³⁾

Dyrektywa

siedliskowa

Strefa płytkowodna Basenu Bornholmskiego -38

2

Ostoja

Słowińska

PLH220023¹³⁾

Dyrektywa

siedliskowa

Strefa płytkowodna wschodniej części Bałtyku Właściwego - 62

3

Pobrzeże

Słowińskie

PLB220003¹⁴⁾

Dyrektywa

ptasia

Strefa płytkowodna wschodniej części Bałtyku Właściwego - 62

Lp.

Nazwa

obszaru

Kod obszaru

Rodzaj

aktu

prawnego lub forma ochrony przyrody

Nazwa i numer akwenu (RDSM)

4

Słowiński Park Narodowy

SPN

Park

narodowy

Strefa płytkowodna wschodniej części Bałtyku Właściwego - 62

5

Zatoka

Pomorska

PLB990003¹⁴⁾

Dyrektywa

ptasia

Strefa płytkowodna Basenu Bornholmskiego -38

6

Woliński Park Narodowy

WPN

Park

narodowy

Strefa płytkowodna Basenu Bornholmskiego -38

7

Ławica Słupska

PLC990001¹³⁾

Dyrektywa siedliskowa i dyrektywa ptasia

Wody otwarte Basenu Bornholmskiego - 36

8

Przybrzeżne Wody Bałtyku

PLB990002¹⁴⁾

Dyrektywa

ptasia

Wody otwarte Basenu Bornholmskiego - 36

9

Delta Świny

PLB320002¹⁴⁾

Dyrektywa

ptasia

Wody otwarte Basenu Bornholmskiego - 36

Akwen³⁾

Cel

Termin

Wody otwarte Zatoki Gdańskiej - 33

Wody otwarte wschodniej części Bałtyku

Właściwego - 27

Zminimalizowanie zagrożeń związanych z konstrukcj ami na morzu.

Ograniczenie zasięgu trwałych zmian. Ograniczenie zasięgu oddziaływania trwałych zmian hydrograficznych na siedliska denne i pelagiczne.

Strefa płytkowodna wschodniej części Bałtyku Właściwego -62

2020 r.

Wobec braku danych o stanie siedlisk należy wprowadzić monitoring, aby pozyskać dane i informacje o stanie siedliska lub ekosystemu.

Wody otwarte Basenu Bornholmskiego - 36

Strefa płytkowodna Basenu

Bornholmskiego - 38

Celem jest utrzymanie stężeń substancji zanieczyszczających na poziomie niepowodującym zanieczyszczenia wód morskich.

Cel środowiskowy: Zredukowanie lub utrzymanie dopływu substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych), pochodzących z różnych źródeł morskich i lądowych, wprowadzanych do środowiska morskiego, w celu osiągnięcia lub utrzymania stężeń substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych) w elementach biotycznych i abiotycznych ekosystemu morskiego na poziomach nieprzekraczających dopuszczalnych wartości, poniżej których prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych skutków oddziaływania substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych) na organizmy morskie jest minimalne i które są zgodne z rekomendacjami obowiązujących aktów prawnych krajowych i międzynarodowych oraz które gwarantują osiągnięcie dobrego stanu środowiska.

Kryterium 8.1 Stężenie substancji zanieczyszczających

niebezpiecznych)

Wskaźnik

Matryca

Cele dla wskaźników

8.1.1 Stężenia substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych) mierzone w odpowiednich matrycach (organizmy, osady i woda)

Stężenia wszystkich substancji podlegających monitorowaniu mierzone w adekwatnych matrycach nie przekraczają poziomów uznanych za dopuszczalne zgodnie z obowiązującymi rekomendacjami i regulacjami.

Polibromowane difenyloetery (PBDE) (suma kongenerów BDE-28, 48, 99, 100, 153, 154)

ryby i małże

Celem, w przypadku wszystkich wskaźników utożsamianych ze stężeniami poszczególnych substancji, jest osiągnięcie stężeń równych lub niższych od wartości odniesienia gwarantujących przywrócenie lub utrzymanie dobrego stanu środowiska. Parametryczną miarą służącą do oceny stanu jest wskaźnik skażenia (WS), obliczany jako stosunek aktualnego stężenia substancji zanieczyszczaj ącej (niebezpiecznej) w wybranej matrycy do stężenia odniesienia określonego dla tej samej matrycy. W celu osiągnięcia dobrego stanu środowiska, współczynnik skażenia powinien być mniejszy od jedności (WS mniejsze niż 1).

Heksabromocyklododekan -HBCDD

ryby i małże

Sulfonian perfluorooktanu (PFOS)

ryby i małże

Polichlorowane bifenyle (PCB) -(kongenery 28, 52, 101, 118, 138, 153, 180) - suma 7 kongenerów

ryby i małże, osady denne

Dioksyny (PCDDs), furany (PCDFs) i dioksynopodobne PCB - suma PCDD+PCDF+PCB-dl

ryt>y

Heksachlorocykloheksan (HCH -a, 3, Y)

ryby i małże, osady denne

Heksachlorobenzen (HCB)

ryby i małże, osady denne

Dichlorodifenylotrichloroetan -DDT (o,p), (p,p), Dichlorodifenylodichloroetan -DDD (p,p),

Dichlorodifenylodichloroetylen DDE (p,p)

ryby i małże, osady denne

Endosulfan

ryby i małże, osady denne

Fluoranten

małże

Benzo(b)fluoranten

małże

Benzo(k)fluoranten

małże

Benzo(a)piren

małże

Benzo(g,h,i)perylen

małże

Indeno(1,2,3-cd)piren

małże

1-hydroksypiren

^ry^by

Celem jest utrzymanie poziomów substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych) w rybach oraz skorupiakach i mięczakach przeznaczonych do spożycia przez ludzi, nieprzekraczających poziomów określonych w przepisach dotyczących poziomów tych substancji.

Cel środowiskowy:

Zredukowanie lub utrzymanie dopływu substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych), pochodzących z różnych źródeł morskich i lądowych, wprowadzanych do środowiska morskiego, w celu osiągnięcia lub utrzymania stężeń substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych) w rybach i skorupiakach przeznaczonych do spożycia przez ludzi, nieprzekraczających poziomów określonych w przepisach dotyczących poziomów tych substancji oraz które gwarantują osiągnięcie dobrego stanu środowiska.

Kryterium 9.1 Poziomy i liczba substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych) oraz częstotliwość przekraczania dopuszczalnych poziomów

Wskaźnik

Cele dla wskaźników

9.1.1    Rzeczywiste wykryte poziomy oraz liczba substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych) o poziomach wyższych od najwyższych wartości dopuszczalnych

9.1.2    Częstotliwość przekraczania dopuszczalnych poziomów

Stężenia substancji zanieczyszczających (niebezpiecznych) w rybach przeznaczonych do spożycia są na poziomach mniejszych lub zgodnych z obowiązującymi normami¹⁸⁾ i przepisami obowiązujących aktów prawnych krajowych i międzynarodowych w tym zakresie, które gwarantują bezpieczeństwo spożycia, a liczba substancji, których stężenia przekraczają dopuszczalne poziomy, i częstotliwość ich przekraczania jest redukowana.

Polibromowane difenyloetery (PBDE) (suma kongenerów BDE-28, 48, 99, 100, 153, 154)

Celem w przypadku wszystkich wskaźników utożsamianych z poszczególnymi substancjami zanieczyszczającymi (niebezpiecznymi) jest osiągnięcie stężeń równych lub niższych od wartości odniesienia gwarantujących przywrócenie lub utrzymanie dobrego stanu środowiska. Parametryczną miarą służącą do oceny stanu jest wskaźnik skażenia (WS) obliczany jako stosunek aktualnego stężenia substancji zanieczyszczającej (niebezpiecznej) w wybranej matrycy do stężenia odniesienia określonego dla tej samej matrycy. Aby stan środowiska był dobry, współczynnik skażenia powinien być mniejszy od jedności (WS mniejsze niż 1).

Heksabromocyklododekan -HBCDD

Polchlorowanebifenyle (PCB) -(kongenery 28, 52, 101, 138, 153, 180) - suma 6 kongenerów

Dioksyny (PCDDs), furany (PCDFs) i dioksynopodobne PCB (118) - suma PCDD+PCDF+PCB-dl

Ołów - Pb

Kadm - Cd

Rtęć - Hg

Wskaźnik 10.1.3

Tendencje w zakresie ilości,

Ilość i skład mikrodrobin.

rozmieszczenia i - w miarę możliwości - składu mikrodrobin

(w szczególności mikrodrobin tworzyw sztucznych).

Cel dla wskaźnika: