ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA TRANSPORTU¹⁾

z dnia 2 listopada 2006 r.

w sprawie dokumentów, które powinny znajdować się w pojeździe kolejowym

(Dz. U. z dnia 19 stycznia 2007 r.)

Na podstawie art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789, z późn. zm.²⁾) zarządza się, co następuje:

Rozdział 1 

Wymagania ogólne

§ 1. 1. Rozporządzenie określa:

  1)   wykaz dokumentów, które powinny znajdować się w pojeździe kolejowym będącym w ruchu;

  2)   wzory dokumentów, o których mowa w pkt 1.

2. Przepisy rozporządzenia stosuje się do pojazdów kolejowych:

  1)   eksploatowanych przez przewoźników kolejowych, zarządców infrastruktury i właścicieli kolejowych pojazdów specjalnych, operujących na liniach normalnotorowych, szerokotorowych i wąskotorowych oraz na liniach metra;

  2)   przygotowanych do jazdy lub jadących po torach kolejowych, w tym pojazdów kolejowych z własnym napędem prowadzących pociąg lub jadących luzem.

3. Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:

  1)   pojazdów trakcyjnych będących własnością właściciela bocznicy, jeżeli czynności wykonywane na bocznicy polegają wyłącznie na rozrządzie i podstawianiu wagonów na stanowiska ładunkowe, z zastrzeżeniem § 3 ust. 1 pkt 2, § 5 pkt 2, § 6, § 7 ust. 1 i 2, § 8 oraz § 1 i 4 załącznika nr 1 do rozporządzenia;

  2)   pociągów metra, o których mowa w § 140 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji (Dz. U. Nr 172, poz. 1444 oraz z 2006 r. Nr 168, poz. 1198), w zakresie karty próby hamulca z zastrzeżeniem dokonania rejestracji czynności odpowiadających próbie hamulca w urządzeniu służącym do kontroli pracy pojazdu i rejestracji zdarzeń.

§ 2. Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

  1)   pojazd kolejowy specjalny - pojazd kolejowy określony w tablicy 8 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 31 maja 2006 r. w sprawie rejestru i oznakowania pojazdów kolejowych (Dz. U. Nr 105, poz. 713);

  2)   pojazd szynowo-drogowy - rodzaj pojazdu specjalnego z własnym napędem, przystosowany do jazdy po torach kolejowych i drogach publicznych;

  3)   regulamin RID - Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID), stanowiący Aneks I do Przepisów ujednoliconych o umowie międzynarodowego przewozu towarów kolejami (CIM), będących załącznikiem B do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (Dz. U. z 1985 r. Nr 34, poz. 158 i 159, z 1997 r. Nr 37, poz. 225 i 226 oraz z 1998 r. Nr 33, poz. 177);

  4)   wagon typu pasażerskiego - wagon służący do przewozu podróżnych i rzeczy lub tylko rzeczy, którego podstawą konstrukcji jest wagon pasażerski.

§ 3. 1. W pociągu powinny znajdować się następujące dokumenty:

  1)   świadectwo sprawności technicznej pojazdu kolejowego:

a)  w pojeździe kolejowym z napędem oraz w pojeździe doczepnym i rozrządczym,

b)  w pojeździe metra,

c)  w wagonie pasażerskim, typu pasażerskiego i towarowym ze stałą obsługą,

d)  w pojeździe specjalnym;

  2)   karta próby hamulca i urządzeń pneumatycznych, zwana dalej "kartą próby hamulca";

  3)   wykaz pojazdów kolejowych w składzie pociągu;

  4)   książka pokładowa wagonu - w wagonie pasażerskim i typu pasażerskiego.

2. W pojazdach szynowo-drogowych powinny znajdować się również dokumenty określone w przepisach Prawa o ruchu drogowym.

3. Wzór świadectwa sprawności technicznej pojazdu kolejowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, określają przepisy w sprawie świadectw sprawności technicznej pojazdów kolejowych.

§ 4. 1. Dokumenty, o których mowa w § 3 ust. 1, powinny znajdować się:

  1)   świadectwo sprawności technicznej pojazdu kolejowego - u pracowników obsługujących bezpośrednio dany pojazd kolejowy;

  2)   karta próby hamulca - u maszynisty prowadzącego pociąg;

  3)   wykaz pojazdów kolejowych w składzie pociągu - u kierownika pociągu, a w przypadku pociągu bez obsługi konduktorskiej - u maszynisty prowadzącego pociąg;

  4)   książka pokładowa wagonu - w miejscu lub u osób, o których mowa w § 13 ust. 5.

2. Jeżeli pojazd kolejowy z napędem jest przesyłany w składzie pociągu jako nieczynny, to świadectwo sprawności technicznej tego pojazdu powinno znajdować się u maszynisty prowadzącego pociąg lub u kierownika tego pociągu.

3. Zasady przekazywania i przechowywania dokumentów, o których mowa w ust. 1 i 2, na stacjach końcowych oraz na stacjach wyłączenia uszkodzonych pojazdów kolejowych określają przepisy wewnętrzne, uzgodnione między przewoźnikiem kolejowym a zarządcą infrastruktury albo między przewoźnikami kolejowymi.

Rozdział 2 

Karta próby hamulca i urządzeń pneumatycznych

§ 5. W karcie próby hamulca:

  1)   określa się rzeczywisty procent masy hamującej wymaganej na danej linii kolejowej;

  2)   potwierdza się:

a)  prawidłowe działanie wszystkich urządzeń hamulcowych pociągu, w tym układu sterowniczego hamulca elektropneumatycznego, elektrycznego i elektrodynamicznego, z wyjątkiem hamulca ręcznego,

b)  sprawność działania urządzeń służących do zdalnego zamykania drzwi lub zdalnego otwierania i zamykania drzwi wejściowych,

c)  sprawność działania urządzeń dostępnych dla podróżnych, których prawidłowe działanie zależy od urządzeń pneumatycznych,

d)  sprawność działania urządzeń pneumatycznych, od których zależy prawidłowe działanie urządzeń stanowiących wyposażenie pojazdu kolejowego.

§ 6. 1. Karta próby hamulca może być wykonana w postaci druku gotowego do wypełnienia lub wydrukowana za pomocą drukarki komputerowej.

2. Jeśli próba hamulca prowadzona jest z wykorzystaniem urządzeń sterowanych mikroprocesorem lub komputerem, to wydruk karty może zawierać dodatkowe informacje dotyczące stanu urządzeń hamulcowych i pneumatycznych pociągu.

§ 7. 1. Kartę próby hamulca sporządza się w dwóch egzemplarzach po skończonej próbie działania układu hamulcowego i urządzeń pneumatycznych pociągu. Oryginał karty próby hamulca otrzymuje maszynista prowadzący pociąg. Kopia karty pozostaje u wykonującego próbę hamulca.

2. Jeżeli karta próby hamulca została sporządzona za pomocą drukarki komputerowej, to pierwszy z wydrukowanych egzemplarzy karty należy opatrzyć nadrukiem "ORYGINAŁ", drugi zaś i następne - nadrukiem "KOPIA".

3. Jeżeli eksploatujący pojazd kolejowy określi w przepisie wewnętrznym, że kartę próby hamulca wydaje się również innym pracownikom związanym z prowadzeniem pociągu lub pojazdu kolejowego, to należy sporządzić ją w niezbędnej, dodatkowej liczbie egzemplarzy.

4. Jeżeli próbę hamulca i urządzeń pneumatycznych wykonuje się na stacjach pośrednich na trasie jazdy pociągu, to:

  1)   wystawia się nową kartę próby hamulca albo

  2)   dokonuje się odpowiednich wpisów do wcześniej wystawionej karty próby hamulca, z tym że u prowadzącego próbę musi pozostać kopia dokonanych wpisów.

5. Karty próby hamulca nie wystawia się:

  1)   jeżeli wyjazd pojazdu trakcyjnego do pociągu odbywa się w obrębie tej samej stacji;

  2)   dla pojazdów szynowo-drogowych.

§ 8. 1. Wzory kart próby hamulca pociągu określa załącznik nr 1 do rozporządzenia.

2. Jeżeli skład pociągu pasażerskiego kursuje w obiegu, na który składa się znaczna liczba obsługiwanych pociągów (kursów), a nie zostały przekroczone warunki ważności próby hamulca określone w § 22 rozporządzenia, o którym mowa w § 1 ust. 3 pkt 2, eksploatujący pojazd kolejowy może wydać kartę próby hamulca określoną:

  1)   we wzorze 2 załącznika nr 1 do rozporządzenia wraz z wykazem zawierającym numer obiegu i numery wszystkich pociągów wchodzących w skład tego obiegu oraz określenie miejsca i daty wystawienia, opatrzonym pieczęcią adresową przewoźnika oraz pieczęcią imienną i podpisem osoby wystawiającej wykaz, albo

  2)   we wzorze 3 załącznika nr 1 do rozporządzenia.

3. Karta próby hamulca, o której mowa w § 5, po skończonej jeździe jest przekazywana przez maszynistę do miejsca wyznaczonego w regulaminie wewnętrznym eksploatującego pojazd kolejowy.

4. Dla pociągu kursującego w ruchu międzynarodowym karta próby hamulca może być wystawiona według wzoru ustalonego między:

  1)   przewoźnikami organizującymi przejazd pociągu albo

  2)   przewoźnikiem a zarządcą infrastruktury państwa, do którego wjeżdża pociąg, albo

  3)   przewoźnikiem a zarządem kolei państwa, do którego wjeżdża pociąg.

Rozdział 3 

Wykaz pojazdów kolejowych w składzie pociągu

§ 9. 1. W wykazie pojazdów kolejowych w składzie pociągu, zwanym dalej "wykazem", zamieszcza się następujące dane:

  1)   identyfikatory pojazdów kolejowych włączonych do składu pociągu;

  2)   długości poszczególnych pojazdów kolejowych i ich długość łączną;

  3)   masę poszczególnych pojazdów kolejowych (netto, tarę i brutto) i ich masę łączną;

  4)   masę hamującą rzeczywistą poszczególnych pojazdów kolejowych i ich łączną rzeczywistą masę hamującą;

  5)   stację nadania i stację przeznaczenia wraz z numerami węzłów kolejowych;

  6)   ewentualne informacje o przewożonych towarach niebezpiecznych wraz z numerem klasyfikacyjnym wynikającym z regulaminu RID.

2. Wykaz może być wykonany w postaci druku gotowego do wypełnienia lub wydrukowany za pomocą drukarki komputerowej.

§ 10. 1. Wykaz sporządza się w 2 egzemplarzach, przy czym oryginał otrzymuje kierownik pociągu, a drugi egzemplarz (kopię) pozostawia się na stacji, z której wyprawiany jest pociąg.

2. Jeżeli wykaz został sporządzony za pomocą drukarki komputerowej, to pierwszy z wydrukowanych egzemplarzy wykazu należy opatrzyć nadrukiem "ORYGINAŁ", drugi zaś i następne - nadrukiem "KOPIA".

3. Jeżeli eksploatujący pojazd kolejowy określi w przepisie wewnętrznym, że wykaz wydaje się również innym pracownikom związanym z prowadzeniem pociągu lub pojazdu kolejowego, to należy sporządzić go w niezbędnej, dodatkowej liczbie egzemplarzy.

4. Wykaz jest przekazywany do miejsca wyznaczonego w regulaminie wewnętrznym eksploatującego pojazd kolejowy.

§ 11. 1. Wzór wykazu stosowanego dla pociągów kursujących na:

  1)   liniach kolejowych normalnotorowych, szerokotorowych i wąskotorowych - określa wzór 1,

  2)   liniach metra - określa wzór 2

- załącznika nr 2 do rozporządzenia.

2. Dla pociągu kursującego w ruchu międzynarodowym wykaz może być wystawiony według wzoru ustalonego między:

  1)   przewoźnikami organizującymi przejazd pociągu albo

  2)   przewoźnikiem a zarządcą infrastruktury państwa, do którego wjeżdża pociąg, albo

  3)   przewoźnikiem a zarządem kolei państwa, do którego wjeżdża pociąg.

Rozdział 4 

Książka pokładowa wagonu

§ 12. Książka pokładowa wagonu służy do:

  1)   przekazywania przez drużynę konduktorską obsłudze technicznej informacji o uszkodzeniach stwierdzonych w wagonie w czasie jego jazdy;

  2)   zapisu stwierdzonych przez obsługę techniczną uszkodzeń i wykonanych czynności naprawczych w wagonie w czasie postoju na stacji postojowej lub przyczyn wyłączenia wagonu z ruchu;

  3)   powiadamiania eksploatującego wagon o stwierdzonych uszkodzeniach, wykonanych czynnościach naprawczych lub przyczynach wyłączenia wagonu z ruchu.

§ 13. 1. Książka pokładowa składa się z okładki i druków formularzy.

2. Dla wagonów kursujących w ruchu międzynarodowym na stronie 1 okładki wpisuje się identyfikator pojazdu kolejowego oraz nazwę stacji macierzystej wraz z numerem telefonu i faksu, pod które należy przekazać wiadomość o uszkodzeniu wagonu.

3. W książce pokładowej wagonu kursującego w ruchu międzynarodowym identyfikator pojazdu kolejowego wpisuje się również na wszystkich drukach formularzy.

4. Dla wagonów kursujących w pociągach w ruchu krajowym formularze książki pokładowej wypełnia się dla wagonu, w którym stwierdzono uszkodzenie.

5. Książka pokładowa wagonu powinna znajdować się:

  1)   w każdym wagonie kursującym w ruchu międzynarodowym - w miejscu ustalonym w kolejowych przepisach międzynarodowych, między przewoźnikami, między przewoźnikiem a zarządcą infrastruktury państwa, do którego wjeżdża wagon, albo między przewoźnikiem a zarządem kolejowym państwa, do którego wjeżdża wagon;

  2)   w posiadaniu drużyny konduktorskiej obsługującej pociąg kursujący w ruchu krajowym;

  3)   w wagonach ze stałą obsługą - u obsługi wagonu;

  4)   w jednostkach obsługujących wagony pasażerskie i typu pasażerskiego.

6. Wzór książki pokładowej wagonu (okładka i druki formularzy) określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.

Rozdział 5 

Postanowienia przejściowe i końcowe

§ 14. W okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia eksploatujący wagony pasażerskie i typu pasażerskiego obowiązani są wyposażyć w książkę pokładową wagonu:

  1)   wagony kursujące w ruchu międzynarodowym;

  2)   drużyny konduktorskie obsługujące pociągi pasażerskie w ruchu krajowym;

  3)   stałą obsługę wagonów;

  4)   jednostki obsługujące wagony pasażerskie i typu pasażerskiego.

§ 15. Do chwili wyczerpania zapasów, lecz nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie rozporządzenia, dopuszcza się stosowanie dokumentów określonych w rozporządzeniu Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 stycznia 1999 r. w sprawie określenia dokumentów, które powinny znajdować się w pojeździe szynowym z napędem, oraz wzorów tych dokumentów (Dz. U. Nr 12, poz. 110).

§ 16. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.³⁾

______

¹⁾    Minister Transportu kieruje działem administracji rządowej - transport, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 18 lipca 2006 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Transportu (Dz. U. Nr 131, poz. 923).

²⁾   Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. Nr 170, poz. 1652 i Nr 203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 92, poz. 883, Nr 96, poz. 959, Nr 97, poz. 962 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 157, poz. 1314, Nr 163, poz. 1362 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 63, Nr 144, poz. 1046, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600 i Nr 227, poz. 1658.

³⁾   Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 26 stycznia 1999 r. w sprawie określenia dokumentów, które powinny znajdować się w pojeździe szynowym z napędem, oraz wzorów tych dokumentów (Dz. U. Nr 12, poz. 110), które zgodnie z art. 76 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789, Nr 170, poz. 1652 i Nr 203, poz. 1966, z 2004 r. Nr 92, poz. 883, Nr 96, poz. 959, Nr 97, poz. 962 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 157, poz. 1314, Nr 163, poz. 1362 i Nr 169, poz. 1420 oraz z 2006 r. Nr 12, poz. 63, Nr 144, poz. 1046, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600 i Nr 227, poz. 1658) utraciło moc z dniem 1 stycznia 2005 r.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK Nr 1 

WZORY KART PRÓBY HAMULCA I URZĄDZEŃ PNEUMATYCZNYCH POCIĄGU

Wzór 1

KARTA PRÓBY HAMULCA I URZĄDZEŃ PNEUMATYCZNYCH POCIĄGU

wzór: 1, 2

Wzór 2

KARTA PRÓBY HAMULCA I URZĄDZEŃ PNEUMATYCZNYCH POCIĄGU

wzór: 1, 2

Wzór 3

KARTA PRÓBY HAMULCA I URZĄDZEŃ PNEUMATYCZNYCH POCIĄGU

wzór: 1, 2

§ 1. Przeprowadzający próbę hamulca i urządzeń pneumatycznych, zwaną dalej "próbą hamulca", musi potwierdzić poprawne działanie wszystkich rodzajów hamulca, którymi można się posłużyć w czasie prowadzenia pojazdu kolejowego. Wymaganie to nie dotyczy hamulca ręcznego.

§ 2. Jeżeli pojazd kolejowy lub pociąg wyposażony jest:

  1)   w układ zdalnego zamykania drzwi wejściowych lub układ zdalnego otwierania i zamykania drzwi wejściowych,

  2)   w urządzenia dostępne dla podróżnych, których prawidłowe działanie zależy od urządzeń pneumatycznych (wspomaganie otwierania i zamykania drzwi przejść międzywagonowych lub drzwi przedziałów, urządzenia zamkniętego WC itp.),

  3)   w urządzenia pneumatyczne, od których zależy prawidłowe działanie urządzeń pojazdu kolejowego (na przykład rozładunek wagonu)

- to wykonujący próbę hamulca potwierdza prawidłowe działanie tych urządzeń, w tym blokad oraz układu uzależniającego otwarcie drzwi wejściowych od całkowitego zatrzymania się pojazdu kolejowego, przez wpisanie słów "tak" lub "nie" w odpowiednich rubrykach karty.

§ 3. 1. Kartę próby hamulca stosuje się:

  1)   według wzoru 1 - do wszystkich rodzajów pociągów, z wyjątkiem pociągów określonych w pkt 3;

  2)   według wzoru 2 - do wszystkich rodzajów pociągów pasażerskich i towarowych, w których liczba wagonów nie przekracza 20, w tym złożonych z zespołów trakcyjnych, oraz do wszystkich rodzajów pociągów kursujących w obiegu obejmującym obsługę wielu pociągów (kursów);

  3)   według wzoru 3 - do wszystkich rodzajów pociągów kursujących w obiegu obejmującym obsługę wielu pociągów (w systemie push-pull (pchaj-ciągnij) i zespołów trakcyjnych), w tym w szczególności pociągów Warszawskich Kolei Dojazdowych oraz przewoźników wykonujących przewozy na podobnych zasadach.

2. Karty prób hamulca, o których mowa w ust. 1, stosuje się również do wszystkich pozostałych rodzajów pojazdów kolejowych, o których mowa w § 1 ust. 2 rozporządzenia.

§ 4. Rubrykę "Pojazdy z nieczynnym hamulcem" należy na gotowych drukach dopasować pod względem liczby wierszy do potrzeb wynikających z praktyki.

§ 5. 1. W pociągach metra, zgodnie z § 140 ust. 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 18 lipca 2005 r. w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji, wystawienie karty próby hamulca nie jest wymagane, z tym że w pociągu metra powinny znajdować się:

  1)   książka pokładowa pociągu, w której maszynista pociągu odpowiednim wpisem potwierdza wykonanie próby hamulca i sprawdzenie działania urządzeń zamykania i otwierania drzwi pociągu;

  2)   elektroniczny rejestrator zdarzeń, na którym, z użyciem specjalnej kasety, powinny zostać zarejestrowane:

a)  numer pociągu,

b)  data i godzina wykonania próby hamulca i urządzeń pneumatycznych,

c)  ciśnienie powietrza w magistrali hamulcowej (przewodzie głównym hamulca),

d)  próba otwarcia i zamknięcia drzwi wejściowych dla pasażerów.

2. W rejestratorze elektronicznym, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zaleca się stosowanie zapisu jednoznacznie identyfikującego pracownika prowadzącego próbę hamulca.

3. Wpisy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz zapis w elektronicznym rejestratorze danych, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, kontroluje się po zjeździe pociągu metra do stacji techniczno-postojowej, zgodnie z przyjętym systemem utrzymania pojazdów.

4. Wpisy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, powinny zawierać dane określone w ust. 1 pkt 2 lit. a-d oraz być opatrzone imieniem, nazwiskiem i podpisem wykonującego próbę.

5. Dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, przegrywa się z rejestratora zdarzeń na nośniki i przechowuje się przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy.

ZAŁĄCZNIK Nr 2 

Wzór 1

WYKAZ POJAZDÓW KOLEJOWYCH W SKŁADZIE POCIĄGU

wzór: 1, 2

Wzór 2

WYKAZ POJAZDÓW METRA W SKŁADZIE POCIĄGU

wzór

Wykaz pojazdów kolejowych w składzie pociągu według wzoru 1

§ 1. 1. Właściciel pojazdów kolejowych przy zamawianiu druków określa liczbę rubryk przeznaczoną do wpisania pojazdów kolejowych według potrzeb wynikających z praktyki.

2. Treść rubryk strony 1, treść nagłówka strony 2 oraz rubryki L 1 do L 6 i H 1 do H 6 nie mogą być zmienione.

§ 2. Pracownik odpowiedzialny za przekazanie i przyjęcie pociągu na stacjach początkowej, pośrednich i końcowej podaje swoje imię i nazwisko oraz podpisuje się w kolumnach 1 do 6 na stronie 1.

§ 3. Zmiany drużyny maszynistowskiej lub konduktorskiej należy odpowiednio wpisać w kolumnach 1 do 6 na stronie 1.

§ 4. 1. Przy odczepianiu pojazdów od pociągu lub zmianie pojazdu trakcyjnego pociągu na trasie jego przejazdu wyłączone pojazdy oznaczyć znakiem "x" w kolumnie 1.

2. Pojazdy kolejowe doczepiane do składu pociągu należy oznaczyć kolejnymi liczbami porządkowymi, a w przypadku zmiany pojazdów trakcyjnych należy odpowiednio wypełnić rubryki L 1 do L 6.

3. W rubrykach H 1 do H 6, zgodnie z przepisami w sprawie ogólnych warunków prowadzenia ruchu kolejowego i sygnalizacji, należy określić dane niezbędne do przeprowadzenia próby hamulca.

§ 5. Pojazdy trakcyjne przesyłane w składzie pociągu, lecz niemające wpływu na prowadzenie tego pociągu, wpisuje się do wykazu jako pojazdy kolejowe w składzie pociągu i odpowiednio ujmuje w obliczeniach masy hamującej pociągu.

§ 6. W kolumnie 7 należy podać długość pojazdu (łącznie z liczbami znaczącymi po przecinku), zgodnie z oznaczeniami podanymi na pudle pojazdu kolejowego.

§ 7. W kolumnie 8 należy podać masę ładunku (łącznie z liczbami znaczącymi po przecinku), a dla pojazdów bez ładunku należy wpisać znak "-" (minus).

§ 8. W kolumnie 9 należy podać masę własną pojazdu (łącznie z liczbami znaczącymi po przecinku), zgodnie z oznaczeniami podanymi na pudle pojazdu kolejowego.

§ 9. W kolumnie 10 należy podać masę hamującą rzeczywistą (łącznie z liczbami znaczącymi po przecinku), sumując masę ładunku i masę własną pojazdu, a dla pojazdów bez ładunku należy powtórzyć zapis z kolumny 9.

§ 10. Jeżeli występują pojazdy wieloczłonowe, dla każdego takiego pojazdu należy osobno podać identyfikator pojazdu kolejowego, długość oraz masę ładunku i masę własną każdego członu.

§ 11. Jeżeli pojazd kolejowy w składzie pociągu ma wyłączony hamulec, to w kolumnie 10 należy wpisać "0" (zero).

§ 12. Długość pociągu określa się przez zsumowanie długości wszystkich pojazdów zapisanych w kolumnie 7. Wynik sumowania wpisuje się odpowiednio w rubrykach H 1 do H 6.

§ 13. Masę hamującą rzeczywistą pociągu określa się przez zsumowanie mas hamujących rzeczywistych wszystkich pojazdów zapisanych w kolumnie 10. Wynik sumowania wpisuje się odpowiednio w rubrykach H 1 do H 6.

§ 14. Jeżeli na pojeździe kolejowym przewożony jest inny pojazd kolejowy, to w wykazie pojazdów kolejowych w składzie pociągu w ostatniej wolnej rubryce wpisuje się pełny identyfikator tego pojazdu kolejowego (kolumny 2-6). Kolumn 7-13 nie wypełnia się.

§ 15. 1. Jeżeli na gotowym druku brakuje miejsca na wpis, należy wypełnić dodatkowy formularz wykazu pojazdów w składzie pociągu oraz wypełnić wszystkie rubryki, jakie są na stronie 1 dodatkowego formularza.

2. Jeżeli wypełniono dodatkowy formularz, to na pierwszym formularzu rubryki H 1-H 6 przekreśla się. Dane, o których mowa w § 16, sumuje się na dodatkowym formularzu. Na dodatkowym formularzu przekreśla się rubryki L 1-L 6.

§ 16. Dane z kolumn 8-10, odpowiednio zsumowane, podaje się wykonującemu próbę hamulca.

Wykaz pojazdów metra w składzie pociągu według wzoru 2

§ 17. 1. Wykaz pojazdów metra w składzie pociągu według podanego wzoru 2 może być sporządzany ręcznie na gotowym druku lub z użyciem programu komputerowego.

2. Wykaz pojazdów metra w składzie pociągu jest ważny bezterminowo, jednak nie dłużej niż wynika to z zatwierdzonego przez Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego systemu utrzymania pojazdów metra, o którym mowa w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 12 października 2005 r. w sprawie ogólnych warunków technicznych eksploatacji pojazdów kolejowych (Dz. U. Nr 212, poz. 1771).

§ 18. 1. Wykaz pojazdów metra w składzie pociągu powinien być opatrzony pieczęcią adresową lub nadrukiem odpowiadającym tej pieczęci, określeniem miejsca i datą wystawienia dokumentu oraz pieczęcią imienną i podpisem osoby upoważnionej, wystawiającej wykaz.

2. Formularz wykazu pojazdów metra w składzie pociągu ma format A5.

ZAŁĄCZNIK Nr 3 

Książka pokładowa wagonu

§ 1. Książkę pokładową wagonu, zwaną dalej "książką", należy wypełnić zgodnie z zasadami określonymi na drukach oraz zgodnie z opisem podanym na okładce książki.

§ 2. Sposób wpisania identyfikatora pojazdu kolejowego podaje poniższy przykład:

wzór

Przykład wpisania powyższych danych powinien znajdować się na okładce książki.

§ 3. Identyfikator pojazdu kolejowego określono w przepisach w sprawie rejestru i oznakowania pojazdów kolejowych.

§ 4. 1. Opis rubryk książki umieszcza się na stronach 2 do 4 okładki książki.

2. Opis może być pomocny przy wypełnianiu książki pokładowej znajdującej się w wagonie należącym do przewoźnika zagranicznego, dlatego też należy wykonać go co najmniej w języku polskim, niemieckim i rosyjskim.

§ 5. W przypadku stwierdzenia uszkodzeń w wagonie należy stosować zasadę, aby na jednym formularzu znajdował się opis jednej usterki.

§ 6. 1. Książka składa się z:

  1)   formularza meldunkowego (w kolorze białym), który wypełnia drużyna konduktorska w czasie jazdy pociągu albo obsługa techniczna na stacji postojowej lub zwrotnej;

  2)   formularza warsztatowego (w kolorze żółtym), w którym wpisy uzupełniają pracownicy obsługi technicznej na stanowiskach naprawczych;

  3)   formularza własnego wagonu (w kolorze różowym), który, po wykonaniu prac naprawczych lub zabezpieczających, przekazuje się z wagonem eksploatującemu pojazd kolejowy.

2. Formularze meldunkowy i warsztatowy wykonywane są jako druki samokopiujące albo wszystkie formularze wypełnia się z użyciem kalki.

3. Jeżeli rodzaj uszkodzeń powoduje wyłączenie wagonu z normalnej eksploatacji, to należy bezzwłocznie powiadomić eksploatującego ten pojazd kolejowy za pomocą telefonu lub faksu. Sposób powiadomienia eksploatującego pojazd kolejowy należy odnotować na formularzu warsztatowym w taki sposób, aby na formularzu własnym powstała kopia tego zapisu.

4. Jeżeli wagon został wyłączony na trasie jazdy na stacji pośredniej, na której brak jest odpowiedniej obsługi technicznej, to wraz z wagonem należy pozostawić formularz warsztatowy i własny wagonu w miejscu ustalonym:

  1)   między przewoźnikami;

  2)   między przewoźnikiem a zarządcą infrastruktury, do którego należy stacja;

  3)   między przewoźnikiem a zarządem kolei, na którego terenie znalazł się wyłączony z ruchu wagon.

5. O wyłączeniu wagonu powiadamia osoba wskazana w regulaminie wewnętrznym, ustalona przez podmioty, o których mowa w ust. 4. Niezależnie od tego powiadomienie o wyłączeniu wagonu wysyła jednostka, z której pochodzi drużyna konduktorska.

§ 7. W przypadku uszkodzenia wagonu kursującego w ruchu krajowym, drużyna konduktorska wypełnia formularz meldunkowy książki pokładowej będącej w jej posiadaniu.

Książka pokładowa

wzór: 1, 2, 3

Przykład wpisania identyfikatora pojazdu kolejowego:

wzór

FORMULARZ MELDUNKOWY

wzór: 1, 2, 3